✨ عنقاء: جُستارهایی نقّادانه در دینپژوهی 🖋 ارتباط با مسؤول (زهیر میرکریمی) https://t.me/zoheir_mirkarimi 💡 بازتابدادن پژوهشهای حوزهی مطالعات ادیان به معنای تأیید یا رد آنها نیست.
📌 چند صفحه از ابتدای فصل اول «در ستایش عقل، چرا دموکراسی وامدار عقلانیت است». @YMirdamadi #معرفیاثر
Читать полностью…#خیلی_دور_خیلی_نزدیک (۸)
🔹امیری باوندپور تا کنون چند مقالۀ فارسی و انگلیسی نیز منتشر کرده است، ازجمله مقالهای در باب زندگینامۀ سریانی یوحنای تازی (آینۀ میراث، ۱۴۰۱) به فارسی؛ مقالهای در معرفی منابع عربی-مسیحی برای تاریخ ساسانی (ساسانیکا، ۲۰۱۷) به فارسی؛ و مقالهای به انگلیسی با موضوع «معبد آناهید و شهادت بَرشِبیا» (نشریۀ دبیر، ۲۰۲۰). او همچنین ارائهای با عنوان «فهرستی نویافته به سریانی از نام پادشاهان هخامنشی و ساسانی» در نخستین کنگرۀ بینالمللی انجمن اوراسیای ایرانشناسان (۲۰۱۹) داشته و پروژهای مرتبط با «تاریخ رهبانیت سریانی در دوران ساسانی و اسلام آغازین» در دست انجام دارد که اخیراً برای انجام بخشی از آن به ترکیه سفر کرده است.
🔻صفحۀ آکادمیای سجاد امیری باوندپور
✔️ گفتوگوی زندۀ دورنما با سجاد امیری باوندپور با عنوان «ادبیات سریانی و زیرمتنهای قرآن» پنجشنبه چهارم آبان ساعت نُه شب تهران در صفحۀ اینستاگرام دورنما برگزار میشود.
@doornamaa
📜 نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان
بخش ۸ از ۱۰
▪️ بند چهلوسوم
ܡܬܬܪܓܡ ܡܠܟܐ ܒܬܠܬܐ ܠܫܢܝܢ. ܡܥܝܢ ܟܝܢܐ ܕܡܪܐ ܗܘ ܕܒܪܝܬܐ܇ ܐܪܥܐ ܕܙܝܥܐ. ܬܒܝܠ ܕܢܝܕܐ. ܫܘܥܐ ܕܡܨܛܪܝܢ. ܟܐܦܐ ܕܡܬܦܩܥܢ. ܩܒܪܐ ܕܡܬܦܬܚܝܢ. ܡܝܬܐ ܕܩܝܡܝܢ. ܫܝܘܠ ܕܡܬܥܩܪܐ. ܫܡܫܐ ܕܚܫܟ ܢܗܝܪܐ ܕܡܫܢܐ. ܐܝܡܡܐ ܕܥܪܡ ܡܢ ܕܚܠܬܗ. ܐܦܝ ܬܪܥܐ ܕܡܣܛܕܩ ܡܢ ܙܘܥܝܬܗ. ܐܣܛܘܟܣܐ ܕܡܬܟܬܫܝܢ ܒܚܝܠܐ. ܕܢܫܬܪܘܢ ܡܢ ܚܕܕܐ. ܡܕܝܢܬܗ ܪܒܬܐ ܕܡܘܬܐ. ܕܡܣܪܗܒ ܠܗ ܙܘܥܐ ܠܡܦܘܠܬܐ ܫܘܪܘܗܝ ܕܐܒܕܢܐ ܕܪܥܠܝܢ. ܪܒܒܬܐ ܕܚܝܐ ܕܡܫܬܡܥܐ ܒܐܬܪܐ ܕܡܝܬܐ. ܡܝܘܬܐ ܕܡܬܕܝܫ ܥܠ ܐܣܟܘܦܬܗ. ܡܢ ܡܝܬܐ ܕܚܒܨܝܢ ܠܡܦܩ. ܥܠܡܐ ܟܠܗ ܕܪܐܬ ܒܙܘܥܬܐ ܕܢܫܬܪܐ. ܥܠ ܕܚܙܐ ܠܡܪܗ ܕܬܠܐ ܒܙܩܝܦܐ ܓܘܢܚܐ ܪܘܪܒܐ ܕܡܣܬܥܪܝܢ. ܚܝܠܐ ܬܡܝܗܐ ܕܡܬܥܒܕܝܢ. ܐܪܥܐ ܘܫܡܝܐ ܕܫܓܝܫܢ ܕܢܒܥܝܢ ܠܗܝܢ ܐܬܪܐ ܠܥܪܘܩܝܐ. ܟܠ ܬܕܡܪܢ ܕܗܘܝܢ ܒܒܪܝܬܐ. ܟܠ ܚܝܠܐ ܕܡܣܬܥܪܝܢ ܒܥܠܡܐ ܕܢܬܝܕܥ ܗܘ ܕܙܩܝܦ ܕܒܪܘܝܐ ܗܘ. ܗܠܝܢ ܫܒܝܚܬܐ ܘܗܠܝܢ ܫܚܝܡܬܐ. ܕܚܕ ܩܢܘܡܗ ܕܒܪܐ ܝܚܝܕܝܐ. ܕܕܝܠܗ ܐܢܘܢ ܚܫܐ ܘܚܝܠܐ.
<سخنِ> پادشاه به سه زبان ترجمه شد. طبیعت اعلام کرد که او خداوندِ مخلوقات است: زمینی که میلرزید؛ جهانِ مسکونی تکان میخورد؛ صخرههایی که شکستند؛ سنگهایی که ترک خوردند؛ مقبرههایی که گشوده شدند؛ مردگانی که ظهور کردند؛ سرزمینمردگانی <شئول> که میچرخید؛ خورشیدی که تاریک شد؛ نوری که محو شد؛ روزی که از ترس گریخت؛ پردهای که در اثرِ زلزله پاره شد؛ عناصری که با قدرت میجنگیدند تا خود را از دستِ یکدیگر رهایی دهند؛ شهرِ بزرگِ مرگ <اورشلیم> که سقوطِ آن زلزله را تسریع کرد؛ دیوارهای عذابی که میلرزیدند؛ صدای زندگان که از سرزمینِ مردگان شنیده میشد؛ مرگی که ازدحامِ مردگانی که به سمتِ خروج میآمدند را زیرِ پا گذاشت؛ تمامِ جهانیانی که از ترسِ فروپاشی لرزیدند، زیرا پروردگارِ خود را آویزان بر صلیب دیدند؛ حرکاتِ بزرگی که اتفاق افتاد، معجزاتِ شگفتانگیزی که رخ داد؛ زمین و آسمانی که تکان میخورد تا پناهگاهی بجویند؛ همهی نشانههایی که در مخلوقات اتفاق افتاد، همهی شگفتیهایی که در جهان اتفاق افتاد تا معلوم شود که مصلوبْ خالق است. این پستی و بلندی متعلق به یک اُقنومِ پسرِ یگانهزاد است که او را رنجها و شگفتیها بود.
▪️ بند چهلوچهارم
ܗܟܢ ܓܝܪ ܣܝܪܓܗ ܠܐܘܪܚܐ ܕܡܕܒܪܢܘܬܗ. ܕܬܗܘܐ ܪܕܝܐ ܡܪܒܘܬܐ ܘܒܙܥܘܪܘܬܐ. ܘܣܡ ܠܗ ܚܫܐ ܟܕ ܢܦܿܡ ܠܥܠܡܐ. ܕܒܫܘܒܚܐ ܘܒܨܥܪܐ ܢܬܚܙܐ. ܘܒܗ ܟܕ ܒܗ ܒܐܝܚܝܕܝܐ ܡܬܚܙܝܐ ܕܡܘܬܐ ܕܡܪܐ ܘܕܡܘܬܐ ܕܥܒܕܐ. ܒܟܠ ܡܕܡ ܓܝܪ ܐܬܕܡܝ ܠܢ ܣܛܪ ܡܢ ܚܛܝܬܐ. ܘܒܟܠ ܕܡܐ ܠܐܒܘܗܝ ܣܛܪ ܡܢ ܚܫܐܐ ܘܡܘܬܐ. ܐܝܝܐ ܕܚܐܪ ܒܥܒܕܐ ܕܐܘܪܚܗ. ܓܢܒܪܘܬܐ ܡܢܐ ܠܗܘܢ ܠܚܫܘܗܝ ܡܛܠ ܕܟܪܝܗܘܬܗ ܕܐܠܗܐ ܚܝܠܬܢܝܐ ܗܝ ܡܢ ܒܢܝ ܐܢܫܐ.
زیرا او راهِ زندگیِ دنیویِ خود را چنین ترتیب داد تا در تعالی و فروتنی قدم بردارد و مصائبِ خود را هنگامِ خروج از دنیا مقدّر کرد تا در تعالی و فروتنی ظاهر شود و در همان یگانهزاد، مرگِ پروردگار و مرگِ بنده دیده شود. زیرا او از هر جهت مانندِ ما شد مگر در گناه، و در همه چیز مانندِ پدرش بود مگر در رنج و مرگ. هر کس به اَعمالِ راهِ او بنگرد، از رنجهای او قدرت مییابد، زیرا ناتوانیِ خداوند <باز هم> از انسانها تواناتر است.
▪️ بند چهلوپنجم
ܒܗܘ ܡܕܡ ܕܡܨܛܥܪܝܢ ܒܝܗ ܐܚܪܢܐ܇ ܫܩܠ ܗܘ ܐܝܩܪܐ ܡܢ ܫܐܕܐ ܒܥܠܕܒܒܐ. ܒܡܘܬܐ ܝܗܒ ܚܝܐ ܠܥܠܡܐ. ܘܒܙܩܝܦܐ ܕܚܤܕܐ ܦܘܪܒܩܝܐ ܠܫܒܝܐ. ܒܪܟ ܐܝܟ ܓܢܒܪܐ ܒܩܛܠܐ. ܘܢܓܕ ܢܦܫܗ ܒܚܝܠܐ ܡܢ ܩܝܡܬܐ܇ ܘܐܩܝܡ ܥܡܗ ܠܟܠܗ ܓܢܥܣܐ ܕܣܚܝܦܐ. ܥܠ ܕܫ ܠܡܘܬܐ ܒܡܘܬܗ. ܘܢܦܩ ܚܕܝ ܠܥܠܡܐ ܒܩܝܡܬܗ ܝܗܒ ܠܫܠܝܚܘܗܝ ܓܒܝܐ ܫܪܪܗ. ܕܢܛܒܘܢ ܣܒܪܬܗ ܒܥܡܡܐ.
او با آنچه برای دیگران خواری است، عزّت را از شیاطینِ دشمن ربود. با مرگ به جهان حیات بخشید و با صلیبِ شرم رستگاری را به اسیران <بخشید>. او مانند قهرمانی در مرگ افتاد و با قدرتْ خودش را از قیامت بیرون کشید و خود را در برابرِ تمامِ قبیلهی راندهشدگان قرار داد. او بهسوی مرگ رفت و با مرگِ خود مرگ را زیرِ پا گذاشت و برخاست، و با رستاخیزِ خود جهان را شاد کرد و حقیقتِ خود را به رسولانِ برگزیدهی خود عطا کرد تا مژدهی او را در میانِ امتها موعظه کنند.
▪️ بند چهلوششم
ܣܠܩ ܐܝܚܝܕܝܐ ܒܫܘܒܚܐ܇ ܠܐܬܪ ܕܐܝܬܘܗܝ ܗܘܐ ܡܢ ܩܕܝܡ. ܫܡܠܝ ܐܘܪܚܐ ܕܡܕܒܪܢܘܬܗ܇ ܘܟܢܫܗ ܠܥܠܡܐ ܠܣܓܕܬܐ ܕܝܠܘܕܗ. ܘܗܐ ܛܥܝܢܝܢ ܣܒܪܬܗ ܒܟܠ ܣܘܦܝܢ܇ ܘܙܪܝܥ ܝܘܠܦܢܗ ܒܟܠ ܥܡܡܝܢ܇ ܘܚܒܝܨܝܢ ܒܡܒܨܝܕܬܗ ܟܠ ܓܢܣܝܢ.
یگانهزادِ با شُکوه بهسوی جایی که قبلاً بود برخاست. <سپس رسولان> راهِ تدبیرِ او را به پایان رساندند و جهانیان را به عبادتِ فرزند او گردآوردند. و مژدهی او را به گوشهوکنار بردند، و تعلیمِ او را در میانِ تمامیِ امتها کاشتند و همهی نسلها در حلقهی او جمع شدند.
🖋 سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📗 پیوست روز سوم برای «نامهی یعقوب سروجی به حِمیَریان» از سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📜 نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان
بخش ۵ از ۱۰
▪️ بند بیستوهفتم
ܟܡܐ ܕܝܢ ܕܥܝܢܗ ܕܢܦܫܟܘܢ ܚܝܪܐ ܢܗܝܪܐܝܬ ܒܚܫܘܗܝ ܕܙܩܝܦܐ܇ ܕܬܚܫܒܘܢ ܠܚܫܝܟܘܢ ܕܚܫܐ ܐܢܘܢ ܠܐ ܡܫܟܚܝܢ ܐܢܬܘܢ ܐܝܬ ܠܟܘܢ ܓܝܪ ܠܡܐܡܪ ܕܐܢ ܗܘ ܠܐܡܝܘܬܐ ܡܛܠ ܚܝܝܢ ܕܝܠܢ ܒܨܒܝܢܗ ܠܡܘܬܐ ܐܫܬܠܡ܇ ܚܢܢ ܡܫܥܒܕܝ ܠܡܘܬܐ ܒܓܙܪ ܕܝܢܐ ܕܥܒܪ ܢܡܘܣܐ. ܟܡܐ ܙܕܩ ܠܢ ܕܢܬܠ ܢܦܫܢ ܠܡܘܬܐ ܕܚܠܦ ܫܪܪܗ. ܕܢܝܩܪ ܒܡܘܬܢ ܠܡܘܬܗ ܕܚܠܦܝܢ. ܐܢ ܠܡܪܗ̇ ܕܬܫܒܘܚܬܐ ܙܩܝܦܐ ܕܚܣܕܐ. ܠܢ ܒܨܝܪܐ ܘܕܘܝܐ. ܐܝܢܐ ܨܥܪܐ ܡܬܚܝܒ؟
اما اگر چشمِ روحانی شما مصائبِ مصلوب <یعنی عیسیمسیح> را به وضوح ببیند، نمیتوانید رنجهای خود را رنج بشمارید زیرا باید بگویید که اگر او که جاودانه است، به خواستِ خود، به خاطرِ حیات ما تسلیمِ مرگ شد، چه اندازه سزاوار است تا ما که به علتِ تخطّی از قانون، به حکمِ قاضی محکوم به مرگایم، خود را به خاطرِ حقیقتِ او به مرگ تسلیم کنیم؟ که ما با مرگِ خود، مرگِ او را که از برای ما <بود>، گرامی بداریم. اگر صلیبِ شرم برای خداوند جلال است، چه شرمی بر ما حقیران و فرومایگان خواهد بود؟
▪️ بند بیستوهشتم
ܠܒܪܗ ܕܐܠܗܐ ܝܚܝܕܝܐ ܪܘܩܐ܇ ܘܩܘܦܚܐ܇ ܘܢܓܕܐ܇ ܘܦܪܓܠܐ܇ ܘܢܚܬܐ ܕܒܙܚܐ܇ ܘܟܠܝܠܐ ܕܟܘܒܐ܇ ܘܚܠܐ ܒܡܪܪܐ܇ ܘܦܟܪܐ ܕܥܠ ܙܩܝܦܐ܇ ܘܒܘܙܥܐ ܕܐܝܕܝܐ ܘܕܪܓܠܐ܇ ܘܬܘܪܥܬܐ ܕܕܦܢܐ܇ ܘܦܘܠܓ ܢܚܬܐ܇ ܘܟܠ ܚܫܝܢ ܥܡ ܟܠ ܒܙܚܝܢ܇ ܘܟܠ ܟܐܒܝܢ ܥܡ ܟܠ ܡܘܝܩܝܢ.
بر پسرِ یگانهی خدا تُف انداختند، مشت زدند، شلّاق زدند، جامهی تمسخر و تاجِ خار پوشاندند، سرکهی آمیخته به مُرّ به او نوشاندند، او را بر صلیب بستند، دست و پای او را سوراخ کردند، پهلوی او را سوراخ کردند، لباسش را دریدند، و تمامِ رنجها به همراهِ تمامِ تمسخرها و تمامِ دردها به همراهِ تمام استهزاءها <را بر او روا داشتند>.
▪️ بند بیستونهم
ܐܢ ܗܘ ܡܛܠܬܢ ܗܠܝܢ ܟܠܗܝܢ ܣܝܒܪ ܚܢܢ ܚܠܦ ܢܦܫܢ܇ ܠܐ ܡܣܝܒܪܝܢ ܚܢܢ ܐܘܠܨܢܐ ܙܥܘܪܐ ܕܢܫܟܚ ܒܝܕ ܡܘܬܐ ܚܝܐ ܫܪܝܪܐ؟ ܕܚܠܬܐ ܗܝ ܪܒܬܐ ܢܘܪܐ ܕܠܗܠ ܕܡܛܝܒܐ ܠܟܦܘܪܐ ܕܕܠܐ ܪܚܡܝܢ ܒܓܘܗ ܢܫܬܢܩܘܢ.
حال اگر او تمامِ این چیزها را به خاطرِ ما تحمل کرد، آیا ما نباید مصیبتهای جزئی را بر خود تحمل کنیم تا از طریقِ مرگ به زندگیِ واقعی دست یابیم؟ خوفناک است آتشِ بزرگی که برای تکذیبکنندگان آماده شده است، زیرا در آن بیرحمانه عذاب خواهند شد.
▪️ بند سیام
ܡܢܘ ܟܝ ܕܠܐ ܕܚܠ ܡܢ ܝܡܐ ܕܢܘܪܐ ܘܡܢ ܢܗܪܐ ܪܒܐ ܕܫܠܗܒܝܬܐ܇ ܘܡܢ ܦܚܬܐ ܕܚܝܠܐ ܕܓܘܙܠܬܐ ܘܡܢ ܚܫܘܟܐ ܒܪܝܐ ܘܡܢ ܒܟܝܐ ܘܚܘܪܩ ܫܢܐ ܘܡܢ ܗܘ ܬܫܢܝܩܐ ܕܒܓܘ ܓܗܢܐ ܕܢܬܪܦܐ ܡܢ ܫܪܪܗ ܘܢܟܦܘܪ ܒܚܝܐ ܕܚܝܘܗܝ ܕܐܝܬܘܗܝ ܡܫܝܚܐ ܣܒܪܗ ܕܡܘܕܝܢܘܬܐ؟
کدامین کس است که حقیقتِ خود را رها کرده و حیاتِ زندگی خود را که همان مسیح، امیدِ اعتراف، است انکار کند و از دریای آتش، از سیلِ عظیمِ شعلهها، از اعماقِ هولناکِ شعلهها، تاریکیِ بیرونی، گریه و دندانقروچه، از عذابی که در جهنم است، نترسد؟
▪️ بند سیویکم
ܐܘ ܡܢܘ ܟܝ ܕܠܐ ܢܬܪܓܪܓ ܠܬܫܒܘܚܬܐ ܕܒܢܘܗܝ ܕܢܘܗܪܐ ܘܠܐܣܛܠܐ ܦܐܝܬܐ ܕܡܠܟܘܬܐ ܘܠܟܠܝܠܐ ܕܫܘܒܚܐ ܕܢܦܩܝܢ ܠܙܟܝܐ ܘܠܦܬܘܪ ܛܘܒܐ ܕܡܬܩܢ ܠܩܕܝܫܐ ܘܠܓܢܘܢܐ ܕܢܘܗܪܐ ܕܡܛܝܒ ܠܡܗܝܡܢܐ ܕܒܝܕ ܪܓܬܐ ܕܗܠܝܢ؟
یا کدامین کس است که مشتاقِ جلالِ فرزندانِ نور، طاقِ زیبای ملکوت، تقسیمِ تاجهای جلال با پیروزمندان، سفرهی رحمتِ برپاشده برای مقدّسین، حجرهی نور آماده شده برای مؤمنان نباشد؟
▪️ بند سیودوم
ܬܟܬܪ ܢܦܫܐ ܒܫܪܪܗ܇ ܘܬܬܐܣܪ ܒܫܘܘܕܝܐ ܕܩܝܡܗ܇ ܘܬܫܘܛ ܠܚܫܐ ܐܢ ܥܪܨܝܢ ܥܠܝܗ܇ ܘܟܕ ܚܕܝܐ ܬܣܝܒܪ ܐܘܠܨܢܐ ܡܐ ܕܡܛܐܘܗ܇ ܘܠܐ ܬܨܛܠܐ ܠܟܦܘܪܝܐ܇ ܘܬܦܠ ܡܢ ܐܠܗܐ ܗܘ ܕܡܠܐ ܟܠ ܛܘܒܝܢ ܠܟܠ ܡܢ ܕܡܚܡܣܢ ܒܫܪܪܗ.
روح در حقیقتِ خود باقی خواهد ماند و به وعدهی رستاخیزِ خود مقیّد ماند و مصائب را اگر بر او فشار آورد خوار شمارد، و در حالی که شادی کند، عذابهایی را که به او میرسد تحمل میکند و در کفر منحرف نخواهد شد، و از خدا دور نمیشود، <خدایی> که تمام کسانی را که در حقیقت او صبر میکنند، از خوبیها سرشار میکند.
▪️ بند سیوسوم
ܗܐ ܡܠܟܘܬܐ ܪܓܝܓܐ ܘܓܗܢܐ ܕܚܝܠܐ. ܘܙܩܝܦܐ ܪܚܝܡ ܘܚܒܝܒ܇ ܘܟܦܘܪܝܐ ܣܢܐ ܘܡܟܐܪ. ܘܡܘܕܝܢܘܬܐ ܫܦܝܪܐ ܘܡܝܬܪܐ. ܘܟܠܗܝܢ ܚܕܐ ܠܚܕܐ ܡܥܕܪܢ܇ ܕܒܝܕ ܟܠܗܝܢ ܨܝܕ ܐܠܗܐ ܢܟܬܪ܇ ܒܫܪܪܐ ܕܠܐ ܡܨܛܠܐ ܡܢ ܣܒܪܗ.
بنگرید که ملکوت مطلوب است و جهنم ترسناک. صلیب عزیز و محبوب است و کفر منفور و مطرود. و اعتراف زیبا و فضیلت است. اینها جملگی به یاری یکدیگر میپردازند تا به وسیلهی همهی آنها به سوی خدا ثابت قدم باشید؛ به حقّی که از امیدِ او منحرف نمیشود.
🖋 سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📜 نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان
بخش ۴ از ۱۰
▪️ بند بیستویکم
ܚܢܢ ܕܝܢ ܪܗܘܡܝܐ ܝܬܒܝ ܒܫܝܢܐ ܕܡܠܟܐ ܟܪܣܛܝܢܐ ܛܘܒܐ ܝܗܒܝܢ ܚܢܢ ܠܚܝܟܘܢ ܡܛܪܦܐ ܘܐܠܝܨܐ ܘܡܕܚܐ ܘܣܪܝܓܝ ܥܠ ܚܫܘܗܝ ܕܙܩܝܦܐ. ܘܗܟܢܐ ܚܝܪܝܢ ܚܢܢ ܒܫܝܢܐ ܕܝܠܢ ܐܝܟ ܒܛܠܢܐ ܕܡܢ ܚܝܐ܇ ܘܚܫܝܒ ܠܢ ܪܕܘܦܝܐ ܕܝܠܟܘܢ ܐܝܟ ܚܝܐ ܫܪܝܪܐ ܕܒܐܠܗܐ ܓܫܝܡܝܢ.
اما ما رومیان که در امنیتِ پادشاهانِ مسیحی سکونت داریم، زندگیِ در عذاب، رنجور، صدمهدیده، و گرفتار-در-مصائبِ-صلیبِ شما را میستاییم. بنابراین، ما به آرامشِ خود همچون حیاتی باطل مینگریم، و آزار و اذیتِ شما را زندگیِ واقعی میدانیم که در خداوند تجسّم یافته است.
▪️ بند بیستودوم
ܘܟܕ ܟܠܟܘܢ ܡܗܝܡܢܐ܇ ܠܚܕܐ ܦܠܚܘܬܗ ܕܚܕ ܡܠܟܐ ܫܡܝܢܐ ܐܬܩܪܝܬܘܢ܇ ܒܡܘܠܕܐ ܕܡܢ ܕܪܝܫ܇ ܡܫܚܠܦܝܢ ܐܢܘܢ ܫܘܦܪܝܟܘܢ ܡܢ ܕܚܕܕܐ܇ ܠܦܘܬ ܣܕܪܐ ܕܚܫܝܟܘܢ ܡܫܚܠܦܐ. ܕܗܢܐ ܕܝܢ ܣܓܝܐܝܢ ܫܘܦܪܘܗܝ܇ ܕܐܝܢܐ ܕܣܓܝܐܝܢ ܚܫܘܗܝ܇ ܘܗܟܢ ܫܦܝܪ ܟܠܝܠܐ. ܟܡܐ ܕܩܫܐ ܐܘܠܨܢܐ.
و هنگامی که همهی شما مؤمنان، از طریقِ تولدی تازه به خدمتِ یگانه پادشاهِ آسمانی فراخوانده شدید، بر اساسِ مصائبِ گوناگونِ شما، زیباییِ شما با زیباییِ دیگران متفاوت است. که هرکس رنجش بیشتر، جمالش بیشتر. بنابراین، تاجِ <هر مؤمن> با توجه به شدتِ مصائبش باشکوهتر میشود.
▪️ بند بیستوسوم
ܝܕܥ ܗܘ ܓܝܪ ܪܘܚܐ ܦܪܩܠܝܛܐ ܡܚܟܡܢܟܘܢ܇ ܕܢܡܠܠ ܒܟܘܢ ܘܢܐܡ܇ ܕܠܐ ܫܘܝܢ ܚܫܘܗܝ ܕܙܒܢܐ ܗܢܐ܇ ܠܬܫܒܘܚܬܐ ܐܝܕܐ ܕܥܬܝܕܐ ܕܬܬܓܠܐ ܒܢ. ܐܘܠܨܢܐ ܕܝܢ ܕܙܒܢܐ ܙܥܘܪܐ ܠܚܝܐ ܡܬܝܚܐ ܕܠܝܬ ܠܗܘܢ ܫܘܠܡܐ ܡܩܪܒ ܠܟܘܢ ܕܬܣܡܟܘܢ. ܘܡܐ ܕܥܢܕܬܘܢ ܡܢ ܥܠܡܐ ܒܡܘܬܐ܇ ܡܬܓܠܝܢ ܐܢܬܘܢ ܥܡ ܡܫܝܚܐ ܒܚܝܐ.
زیرا آن روحِ فارقلیط که شما را حکمت دهد، میداند که چگونه با شما صحبت کند و بگوید: مصائبِ این زمان در برابرِ جلالی که قرار است در ما آشکار شود هیچ است. اما مصائبِ زودگذر، شما را به داشتنِ زندگیِ ابدی که پایانی ندارد نزدیک میکند. و هنگامی که با مرگ از جهان غایب شوید، در زندگی با مسیح ظاهر میشوید.
▪️ بند بیستوچهارم
ܘܡܢܘ ܟܝ ܕܠܐ ܢܬܪܓܪܓ ܕܢܩܛܘܦ ܡܢ ܐܘܠܨܢܐ ܕܙܒܢܐ ܚܝܐ ܕܠܥܠܡ؟ ܥܠܡܐ ܡܫܬܪܐ ܠܗ ܘܡܬܚܒܠ ܫܘܦܪܗ܇ ܘܡܫܬܒܩ ܥܘܬܪܗ ܘܥܒܪ ܫܘܠܛܢܗ܇ ܘܡܣܬܢܝܐ ܦܐܝܘܬܗ ܘܒܛܠܝܢ ܕܪܓܘܗܝ܇ ܘܡܘܦܝܢ ܢܝܚܘܗܝ܇ ܘܡܬܚܠܦܝܢ ܐܣܟܡܘܗܝ ܘܢܬܪ ܐܝܟ ܗܒܒܐ܇ ܘܚܡܐ ܐܝܟ ܦܩܚܐ.
اما کیست که حسرتِ آن را نداشته باشد تا از این مصیبتهای زودگذرْ زندگیِ جاودانی را دِرو کند؟ جهان نابود میشود و شُکوهِ آن از میان میرود؛ ثروتش رها میشود و صولتش گذر میکند؛ زیباییِ آن زشت میشود و درجاتِ آنها متوقف میشود؛ سکونِ آن از میان میرود و شکلش تغییر میکند، مانندِ شکوفه میافتد و مانندِ گل پژمرده میشود.
▪️ بند بیستوپنجم
ܘܥܪܩ ܐܝܟ ܛܠܠܐ ܕܦܢܝܐ܇ ܘܗܐ ܡܬܟܪܟ ܘܪܗܛ ܐܝܟ ܓܝܓܠܐ܇ ܕܢܥܒܕ ܘܢܥܒܪ ܥܡܗ܇ ܟܠܗܝܢ ܨܒܘܬܐ ܕܒܓܘܗ ܪܕܝܢ. ܐܢ ܢܝܚܐ ܘܐܢ ܛܘܪܦܐ܇ ܐܢ ܐܝܩܪܐ ܘܐܢ ܨܥܪܐ܇ ܟܠܗܝܢ ܕܝܠܗ ܥܡܗ ܘܐܟܘܬܗ ܒܛܠܢ. ܘܠܐ ܐܘܠܨܢܘܗܝ ܡܓܪܝܢ܇ ܘܠܐ ܢܝܚܘܗܝ ܫܪܝܪܝܢ. ܥܠ ܗܢܐ ܡܢܘ ܢܬܬܟܠ؟ ܐܠܐ ܡܢ ܕܛܥܝ ܒܬܪܗ܇ ܘܠܗܠܝܢ ܚܝܐ ܙܥܘܪܐ ܘܡܙܠܗܙܐ. ܡܢܘ ܢܪܚܡ؟ ܐܠܐ ܡܢ ܕܠܐ ܪܓܝܫ ܒܗܠܝܢ ܚܝܐ ܫܪܝܪܐ ܘܠܐ ܡܬܚܒܠܢܐ.
و مانندِ سایهی غروب میگریزد، مانند چرخی میچرخد و میگردد و هر آنچه در آن جاریست با خود حمل میکند؛ چه آرامش باشد، چه ترس باشد، چه افتخار باشد، چه شرم باشد، همه چیز آن با آن و مانندِ آن تمام میشود. نه مصیبتهایش طولانی است و نه لذتهایش دائمی. کدامینکس است که به آنها اعتماد کند؟ مگر کسی که از پسِ او <یعنی دنیا> گمراه شود و این زندگیِ کوتاه و تنگ را دوست بدارد. کدامینکس آن را دوست خواهد داشت؟ جز آن که زندگیِ واقعی و جاودانه را نشناسد.
▪️ بند بیستوششم
ܐܢܬܘܢ ܕܝܢ ܐܚܝ܇ ܘܠܥܠܡܐ ܐܝܟ ܕܐܝܬܘܗܝ ܚܙܝܬܘܢ ܘܒܐܠܗܐ ܐܝܟ ܕܐܝܬܘܗܝ ܐܪܓܫܬܘܢ ܘܕܥܒܪ ܠܗ ܐܣܟܡܗ ܕܥܠܡܐ ܝܠܦܬܘܢ. ܘܕܠܐ ܬܘܒ ܡܫܬܚܠܦ ܫܘܦܪܗ ܕܐܠܗܐ ܐܬܥܗܪܬܘܢ. ܘܡܛܠ ܗܢܐ ܒܡܘܬܐ ܡܗܠܝܢ ܐܢܬܘܢ܇ ܘܡܢ ܐܘܠܨܢܐ ܕܙܒܢܐ ܠܐ ܡܬܪܗܒܝܢ ܐܢܬܘܢ.
اما شما، برادرانِ من، هم جهان را آنگونه که هست دیدید و هم خدا را آنگونه که هست شناختید و هم آموختید که صورتِ جهان میگذرد. و هم متوجه شدید که جلالِ خدا تغییرناپذیر است. و به این سبب مرگ را تحقیر کنید و از مصائبِ زمان آشفته نشوید.
🖋 سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📗 پیوست روز یکم برای «نامهی یعقوب سروجی به حِمیَریان» از سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📜 نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان
بخش ۱ از ۱۰
ܐܓܝܪܬܐ ܕܫܕܪ ܡܪܝ ܝܥܩܘܒ ܠܘܬ ܚܡܝܪܝܐ
نامهای که مار یعقوب به سوی حِمیَریان ارسال کرد
▪️ بند یکم
ܠܐܬܠܝܛܐܓܒܝܐ܇ ܪܚܡܝ ܙܟܘܬܐ ܫܪܝܪܬܐ܇ ܬܡܝܗܐ ܘܚܝܠܬܢܐ܇ ܥܒܕܝ ܐܠܗܐ܇ ܡܗܝܡܢܐ ܫܪܝܖܐ܇ ܐܚܝܢ ܟܪܣܛܝܢܐ ܘܡܘܕܝܢܐ ܒܚܝܪܐ ܕܒܢܓܪܢ ܡܕܝܢܬܐ ܕܚܡܝܪܝܐ. ܝܥܩܘܒ ܒܨܝܪܐ܇ ܕܡܢ ܐܬܪܐ ܕܐܘܪܗܝ܇ ܡܕܝܢܬܐ ܡܗܝܡܢܬܐ ܕܪܗܘܡܝܐ. ܒܝܫܘܥ܇ ܢܘܗܪܐ ܕܥܡܡܐ܇ ܘܣܒܪܐ ܕܥܠܡܐ܇ ܘܕܝܢܐ ܕܡܝܬܐ ܘܕܚܝܐ܇ ܫܠܡ.
به قهرمانانِ برگزیده، دوستداران پیروزیِ راستین، به جنگجویانِ تحسینبرانگیز و شجاع، بندگانِ خدا، مؤمنانِ راستین، برادرانِ مسیحیِ ما و اقرارکنندگانِ آزمودهشدهی نَجران، شهرِ حِمیَریان. <از> یعقوبِ فرومایه، از سرزمینِ اورهایْ، شهرِ مؤمنِ رومیان؛ به <نام> عیسیٰ، نورِ مردمان، امیدِ جهانیان، داورِ مردگان و زندگان. سلام.
▪️ بند دوم
ܛܒܐ ܫܦܝܪܐ ܕܗܝܡܢܘܬܟܘܢ ܫܪܝܪܬܐ ܐܝܟ ܪܝܚܢܐ ܓܒܝܐ ܕܗܪܘܡܐ ܪܫܝܐ ܦܚܘ ܒܐܬܪܢ ܡܢ ܠܘܬܟܘܢ܇ ܐܘ ܫܦܝܪܐ܇ ܪܚܡܝ ܐܠܗܐ. ܘܐܝܟ ܥܛܪܐ ܪܒܐ ܕܦܝܪܡܐ ܡܪܥܝܢܐ ܢܫܒ ܪܝܚܟܘܢ ܒܤܝܡܐ ܒܣܘܩܗ ܕܢܦܫܢ܇ ܘܪܘܙܬ ܒܫܡܥܐ ܕܡܣܝܒܪܢܘܬܟܘܢ.
ای خوبان <و ای> دوستدارانِ خدا! <خبرِ> خوشِ ایمانِ راستینِ شما همچون رَوایِحِ عطرهای برگزیدهی عالی از جانبِ شما در سرزمینِ ما منتشر شد. و همچون عطرِ مطبوعِ بُخور، رایحهی دلپذیرِ شما، روحِ ما را سرشار از بویِ خود کرد و از شنیدنِ استقامتِ شما شادمانم.
▪️ بند سوم
ܐܠܘ ܓܝܪ ܡܫܚܐ ܛܒܐ ܐܘ ܒܣܡܐ ܪܫܝܐ ܐܘ ܗܪܘܡܐ ܓܒܝܐ ܡܢ ܐܬܪܟܘܢ ܠܘܬܢ ܐܫܬܕܪܘ܇ ܠܐ ܗܟܢܐ ܡܒܣܡܝܢ ܗܘܘ ܠܢ ܪܝܚܢܐ ܡܫܚܠܦܐ ܒܗܢܝܐܘܬܗܘܢ܇ ܐܝܟ ܕܫܡܥܝܟܘܢ ܫܦܝܪܐ ܘܩܪܝܒܝ ܠܐܠܗܐ܇ ܗܢܘܢ ܒܣܡܘܗ ܠܡܫܡܥܬܢ ܒܓܢܒܪܘܬܟܘܢ.
<ای> خوبان و ای مقرّبانِ خدا! اگر از سرزمینِ شما به نزد ما روغنِ عالی، یا بُخورِ مرغوب، یا عطرهای برگزیده ارسال میکردند، روایحِ گوناگون آنها چنان ما را خوشبو نمیساخت که خبرِ خوشِ شجاعتِ شما گوشهای ما را معطّر ساخت.
▪️ بند چهارم
ܐܝܠܦܢ ܚܢܢ ܓܝܪ ܡܢ ܣܓܝܐܐ ܡܫܘܬܦܝ ܠܚܙܬܟܘܢ ܡܘܬܪܢܝܬܐ܇ ܕܐܝܠܝܢ ܚܫܐ ܦܪܝܫܐ ܥܡ ܐܘܠܨܢܐ ܡܦܬܟܐ܇ ܘܪܕܘܦܝܐ ܐܡܝܢܐ ܕܟܠ ܝܘܡ܇ ܡܣܝܒܪܝܢ ܐܢܬܘܢ ܒܐܬܪܟܘܢ܇ ܡܛܠ ܫܡܗ ܝܩܝܪܐ ܕܡܫܝܚܐ܇ ܗܘ ܕܩܪܟܘܢ ܒܛܝܒܘܬܗ܇ ܕܬܗܘܘܢ݀ ܫܘܬܦܐ ܠܪܙܐ ܕܗܝܡܢܘܬܗ.
زیرا ما از بسیاری کسان که فرصتِ زیارتِ سودمندِ شما را داشتند فهمیدیم که شُمایان در سرزمینِ خود از برای نامِ شریفِ مسیح، که شما را به فیضِ خویش دعوت کرد تا در رازهای ایمانِ او شریک شوید، هر روز چه دردهای آشفتهای را به همراهِ مصائبِ گوناگون و آزارهای همیشگی متحمل میشوید.
▪️ بند پنجم
ܘܡܟܝܠ ܐܚܝ܇ ܡܛܠܬܟܘܢ ܘܚܠܦܝܟܘܢ ܘܥܡܟܘܢ܇ ܚܕܘܬܐ ܫܪܝܪܬܐ ܗܘܬ ܠܟܠܗܓܒܐ ܕܡܗܝܡܢܐ. ܥܕܬܐ ܓܝܪ ܐܡܝܢܐܝܬ ܚܠܦܝܟܘܢ ܡܨܠܝܐ܇ ܕܟܠ ܝܘܡ ܢܙܟܐ ܒܟܘܢ ܡܫܝܚܐ܇ ܘܢܕܘܫܝܘܗܝ ܬܚܝܬ ܪܓܠܝܟܘܢ ܠܪܒ ܚܝܠܗ ܕܒܝܫܬܐ܇ ܛܪܘܢܐ ܒܥܠܕܒܒܗ ܕܓܢܣܢ ܕܐܝܬܘܗܝ ܣܛܢܐ.
پس ای برادرانِ من، به خاطرِ شما، و برای شما و به همراهِ شما، شادیِ راستین برای تمامِ جماعتِ مؤمنان وجود دارد. زیرا کلیسا پیوسته هر روز برای شما دعا میکرد که مسیح در میانِ شما پیروز شود و فرماندهی لشکرِ شریر، دشمنِ ظالمِ نسلِ ما که شیطان است، زیرِ پای شما لگدکوب شود.
▪️ بند ششم
ܗܢܐܓܝܪ ܒܥܠܕܒܒܐ ܕܐܩܝܡ ܥܠܝܟܘܢ ܪܕܘܦܝܐ܇ ܟܠ ܝܘܡ ܕܢܒܗܬ ܝܕܥ܇ ܘܡܬܘܡ ܠܐ ܝܕܝܥܐ ܠܗ ܙܟܘܬܐ܇ ܘܟܠ ܐܡܬܝ ܕܡܩܪܒ ܗܘ ܢܦܠ܇ ܘܟܠ ܐܝܟܐ ܕܡܬܟܬܫ ܗܘ ܡܙܕܟܐ. ܘܟܕ ܒܟܠ ܥܡܡܝܢ ܚܒ ܘܙܟܐ ܙܩܝܦܐ ܒܡܗܝܡܢܐ܇ ܠܐ ܫܠܐ ܡܢ ܕܡܥܝܪ ܩܪܒܐ ܟܡܐ ܕܡܨܐ܇ ܐܝܟ ܕܗܫܐ ܨܐܕܝܟܘܢ܇ ܒܐܝܕܝ ܓܒܪܐ ܥܘܠܐ ܠܪܕܘܦܝܐ ܐܙܕܝܢ.
اما این دشمن که علیهِ شما آزار بهپا کرد، میداند که هر روز شرمنده میشود، و نمیداند پیروزی چیست، و هر وقت بجنگد سقوط میکند، و هرجا بجنگد شکست میخورد. و هنگامی که امیدِ او از تمامِ مردم ناامید شد و صلیب به واسطهی مؤمنان پیروز شد، از برانگیختنِ جنگ —تا آنجا که قادر بود— آرام نگرفت، همانگونه که اکنون خود را برای آزار و شکنجه در میانِ شما از طریقِ مردانِ شریر مسلح کرده است.
▪️ بند هفتم
ܠܐ ܟܝ ܡܣܬܟܠ ܕܩܫܐ ܗܘ ܠܗ ܠܡܒܥܛܘ ܠܥܘܩܣܐ؟ ܠܐ ܟܝ ܡܬܒܝܢ ܕܟܡܐ ܕܡܩܝܡ ܪܕܘܦܝܐ ܥܠ ܟܪܣܛܝܢܐ ܗܝܡܢܘܬܗܘܢ ܒܢܨܚܢܐ ܡܬܝܬܪܐ؟ ܠܐ ܟܝ ܢܣܝܗ ܠܙܩܝܦܐ ܕܟܡܐ ܕܡܬܪܕܦ ܐܬܪܘܬܐ ܠܒܟ؟ ܐܡܬܝ ܐܫܟܚ ܕܢܒܛܠ ܣܝܦܐ ܐܘ ܢܘܪܐ܇ ܣܒܪܬܗ ܕܡܪܢ ܡܢ ܒܪܝܬܐ ܐܘ ܐܝܟܐ ܐܫܟܚܬ ܕܚܠܬܐ ܕܡܘܬܐ܇ ܕܬܫܗܐ ܠܪܚܡܬܐ ܕܡܘܕܝܢܘܬܐ؟
آیا او متوجه نمیشود که لگد زدن به میخها برایش سخت شده است؟ آیا او نمیاندیشد که هرچه آزار و اذیتِ مسیحیان بیشتر شود، ایمانِ آنها بیشتر خواهد شد؟ آیا او صلیب را نیازمود که به همان اندازه که آزار و اذیت شد سرزمینهای <بیشتری را> تصاحب کرد؟ شمشیر یا آتش چه زمان توانست بشارتِ پروردگارِ ما را در میانِ خلایق باطل کند یا ترس از مرگ کجا توانست عشق به اقرار را از میان ببَرد؟
🖋 سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
🔆 معرفی سجاد امیری باوندپور، مترجمِ «نامهی یعقوب سروجی به حِمیَریان»
🔻 سجاد امیری باوندپور پژوهشگر مستقل در زمینه مطالعات سریانی است. پیش از این دو کتاب از او در همین حوزهی مطالعاتی منتشر شده است:
۱. کتاب رویدادنامهی سریانی موسوم به رویدادنامهی خوزستان: روایتی از آخرین سالهای پادشاهی ساسانی در سال ۱۳۹۵ بهعنوان نویسندهی همکار در کنار خداداد رضاخانی؛ و
۲. کتاب شهادتنامههای سریانی مسیحیان ایران در عصر ساسانی در سال ۱۳۹۸.
سه کتاب دیگر از او با عنوانهای «جنگهای ایران و روم در بینالنهرین: رویدادنامهی منسوب به یوشع ستوننشین»، «کشاکش کلیسای شرق و مسیحیان میافیزیت در عصر ساسانی بر پایهی اسناد سریانی»، و «زندگینامهی سریانی یوحنّای تازی» (به انگلیسی) در آستانه انتشارند.
🔻 همچنین چند مقاله و نقدِ کتاب از او در نشریههای گوناگون چاپ شدهاند. تازهترین مقالهی او با عنوان «از حیره تا طور عبدین: نکاتی دربارهی زندگینامهی سریانی یوحنای تازی» در شمارهی ۷۱ از نشریهی «آیینه میراث» منتشر شده است و به زودی در عنقاء معرفی خواهد شد.
🔻 تمرکز اصلی مطالعاتِ اخیر او بررسیِ چگونگیِ شکلگیریِ رُهبانیتِ اشتراکیِ سُریانی از پسِ اصلاحاتِ ارضی و مالیِ ساسانیان و تغییراتِ اجتماعی به وجود آمده در سرزمینهای غربیِ ایرانشهر است.
🔻 با اینکه مطالعاتِ قرآنی و اسلامی به شکل مستقیم در حوزهی پژوهشیِ سجادِ امیری باوندپور قرار ندارد، اما به علت توجه او به نوشتههای نَرسایَ نُصَیبِینی و یعقوبِ سروجی با مباحث میانرشتهای در مطالعاتِ سُریانی و مطالعاتِ قرآنی آشنا است. در همین راستا، او در حال نگارش مقالهای است با عنوان «پادشاهِ نینوا: توسعهی داستانِ یونسِ نبی در سنّتِ تفسیریِ سُریانیِ شرقی» که به مطالعاتِ بینامتنی سنّت مسیحی سُریانی و متنِ قرآن مرتبط خواهد بود.
🖋 زهیر میرکریمی
@anqanotes
معرفی یک تلاش ارزشمند در حوزه اسلامپژوهی و قرآنپژوهی
بیش از یک سده است که بررسیهای دانشگاهی و روشمند دربارهی اسلام، قرآن، و سنت روایی و تفسیری مسلمانان جریانهایی علمی و پژوهشی ایجاد کردهاند که امروزه با نامهایی همچون اسلامپژوهی و قرآنپژوهی از آنها یاد میشود. این جریانها هر کدام خاستگاه متفاوتی دارند و به طور عمومی با سنت غالب و متداول مطالعات اسلامی و علوم قرآنی در مدارس علمیه و دانشگاههای اسلامی از حیث پرسش، رویکرد و روش متفاوتند، و بخشی از یافتهها و پیآمدهایشان با بعضی از باورهای غالب اسلامی همخوانی ندارند.
در دهههای اخیر، پژوهشهای این حوزه در فضای دانشگاهی غربی با سرعت و بهطور گسترده در زمینههای گوناگون به پیش رفتهاند. با این حال، این رویکردها و روشهای تازه که با خود دستاوردهایی نو به همراه دارند نه در فضای علمی و پژوهشی کشورهای مسلمان، به ویژه ایران، و نه در میان عموم مخاطبان چندان شناخته شده نیستند. سدّ زباندانی، ترجمه نشدن این نوع پژوهشها به فارسی، زبان تخصصی نوشتارهای این حوزه، بدبینی و توطئه انگاری نسبت به عموم مطالعات غربی، و رویکردهای گزینشی از دلایل این عدم آشنایی است.
از اواخر دهه نود شمسی برای معرفی این پژوهشها به محققان و علاقهمندان حوزههای اسلامپژوهی و قرآنپژوهی، تلاشهای ارزشمندی صورت گرفته است. یکی از آنها مجموعه عنقاء است که به همت زهیر میرکریمی و همکارانش حدودا از ۴ سال پیش کار خود را آغاز کرده است. این مجموعه با عنوان کامل «عنقاء: جُستارهایی نقّادانه در دینپژوهی»، در این مدت یادداشتهای متنوعی با موضوعات قرآن و بافتار بایبلی آن، معرفی کتاب و نشریات و مقالات، بررسی و نقادی منابع، بایبلپژوهی، روایتِ سنگنبشتهها و … منتشر شده است که هر یک بسیار مفید و نکتهآموز است. تنوع و تعدد این یادداشتها، کانال عنقاء را به گنجینهای برای دنبالکنندگان موضوعات مورد اشاره تبدیل کرده است.
از اینها گذشته شاید جذابترین آوردهی عنقاء برای مخاطبان، ترجمه و زیرنویس کردن مجموعه مستند دیدنی «عیسی و اسلام» است که در سال ۲۰۱۵ میلادی از شبکهی آرتهی فرانسه پخش شده. این مستند در مصاحبه با ۲۶ پژوهشگر تراز اول کوشیده تا موضوعها، پرسشها، فرضیهها، و نظریههای مطرح در مطالعات تاریخ اسلام آغازین و قرآنپژوهی را گردآوری کند.
پژوهشگران حاضر در این مستند زمینههای دینی گوناگونی دارند: مسلمان، مسیحی، یهودی، یا بیدین؛ به زبانهای گوناگونی سخن میگویند: آلمانی، انگلیسی، فرانسوی، و عربی؛ و در رشتههای دانشگاهی گوناگونی تخصص دارند: تاریخ، نسخهشناسی، زبانشناسی، یهودیتشناسی، مسیحیتشناسی، بایبلشناسی، اسلامشناسی، و قرآنشناسی. به همین سبب، این مستند به دورهای آموزشی تبدیل شده است که از جنبههای گوناگون با نظرهایی متنوع به بررسی بعضی از مهمترین موضوعهای مرتبط با تاریخ اسلام آغازین، زندگی پیامبر اسلام، و متن و تدوین قرآن میپردازد.
معرفی کامل مستند «عیسی و اسلام» در کانال عنقاء
دسترسی به همه قسمتهای مستند «عیسی و اسلام» در کانال عنقاء
علاوه بر این عنقاء، کتاب «عیسی و اسلام: ترجمهی فارسی مستندی از آرشیپل ۳۳ و آرتهی فرانسه» را منتشر کرده که دربردارندهی متن و ترجمهی کامل سخنان پژوهشگران و راویِ این مستند است.
امیدوارم فعالیت عنقاء ادامه داشته باشد و بیش از پیش در معرض توجه علاقهمندان و محققان قرار بگیرد.
تلاش میکنم به زودی دو مجموعه دورنما و انعکاس را، که هر کدام به اشکال دیگری در همین زمینه فعالیت میکنند، همینجا معرفی کنم.
#نشریۀ_دورنما
🔹شمارههای هفتم و هشتم نشریۀ الکترونیکی دورنما (حاوی مطالب فصل چهارم) منتشر شدند. متن کامل دو شمارۀ جدید نشریه را از تارنمای دورنما دریافت کنید.
▪️شمارۀ هفتم؛ خرداد - شهریور ۱۴۰۱
مروری بر آثار فرد دانر، هشام جعیط، نیکلای ساینای، محمد شحرور، جمشید چوکسی، یهودا نوو، محسنحسام مظاهری
▪️شمارۀ هشتم؛ دی - اسفند ۱۴۰۱
مروری بر آثار خالد ابوالفضل، ادوارد وسترمارک، محمد ارکون، طاهر حداد، یاسر میردامادی
▫️مدیرمسئول و سردبیر: #مهرداد_عباسی
▫️ویراستار علمی: #فاطمه_مصلحزاده
▫️مدیر داخلی: #عاطفه_بیگدلی
▫️طراح و صفحهآرا: #نرگس_طوافی
▫️مدیر وبسایت: #فاطمه_عباسی
▫️مدیر اینستاگرام: #ریحانه_علیرضائی
@doornamaa
زنجیرهی کتابهای سرو (مطالعات اجتماعی شیعه) پس از پنج سال، به حلقهی سیام رسید.
عمیقا خوشحالم که این نهال مبارک در حال به ثمر نشستن است.
از همان ساعتی که ایدهی انتشار این مجموعه آرامآرام پرورده شد و از رویا به واقعیت درآمد تا امروز، با شوق و امید، آن را پی گرفتهام و سهمی از وقت و توانم را صرفش کردهام. هر یک عنوان که پس از ماهها برنامهریزی و تلاش و عبور از هفت خان (که سهمناکترینشان سد ممیزی است) منتشر میشود، گویی یک بار از دوشم برداشته میشود.
به امید روزی که خبر انتشار صدمین عنوان این مجموعه را منتشر کنم. روزی که دور نیست.
و نیز به امید بهثمرنشستن مجموعهی همزادش: کتابهای هلال (مطالعات اجتماعی جهان اسلام) که تازه بسماللهاش را گفتهایم.
#کتابهای_سرو
#کتابهای_هلال
#نشر_آرما
@mohsenhesammazaheri
🔍 جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او | آن «نور روی موسی» عمرانم آرزوست...
✨ بایبلپژوهی
🖋 یادداشتهای دینپژوهان | مجید سلیمانی
🔻 جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او | آن «نور روی موسی» عمرانم آرزوست...
در این بیت مشهور نکتهایست که گاه نادیده یا ناگفته میماند و آن شهرت «نور روی موسی عمران» است. برای مثال دیدم که دکتر شفیعی عزیز هم توضیحی ذیل این بیت در مجموعهی گزینش خود نیاوردهاند. در قصص مذهبی میخوانیم که چهرهی موسی، پس از دیدار با خداوند، چندان روشن شده بود که او نقابی بر چهره میزد تا خلق از شدت تابناکی آن آزار نبینند چنان که صفورا، از دیدن چهرهی بینقاب موسی، چشمهایش را از دست داد:
و ز هوا و عشق آن نورِ رشاد / خود صفورا هر دو دیده باد داد
و در دیوان شمس:
ایا نورِ رخِ موسی، مکُن اعمی صفورا را / چنین عشقی نهادهستی به نورش چشم بینا را
🔻 اصل داستان در کتاب مقدس است، سِفرِ خروج: «موسی چون دگربار از کوه سینا فرود آمد... نمیدانست پوست رخسارهاش به سبب سخن گفتن با او رخشان گشته است. هارون و جمله اسرائیلیان موسی را بدیدند... و بیم داشتند به او نزدیک شوند... چون سخن گفتن با آنان را پایان برد، بر رخسارهی خود حجابی افکند.»
🔻 این شدّت نور چهره را ما در نقاشیها نمیبینیم. در بسیاری از نگارههای قرون وسطی تا اوایل رنسانس، و از همه مشهورتر مجسمه موسای میکلآنژ، میبینیم که موسی دو شاخ بر سر دارد، شاخهایی که پیوندی با آن نور دارند. امّا چرا شاخ؟
🔻 ابتدا فرض بر این بوده که شاخ حاصل یک بدنویسی در ترجمه «وولگات» از سن ژروم است که ترجمهی رسمی و مرجع کلیسای کاتولیک برای چند قرن بوده است. این که آنجا به جای تاج (coronatus)، شاخ (cornatus) نوشته شده و چنین مانده است.
🔻 فرض دیگر آن که در اصل متن عبری، که در آن همچون فارسی و عربی مصوّتهای کوتاه نوشته نمیشود، کلمهی کرن (קרן) را به دو صورت میتوان خواند: کَرَن (קָרַן) به معنی نور، و کِرِن (קֶרֶן) به معنی شاخ؛ و مترجم معنی دوم را برگرفته است. بگوییم که صورت کِرِن به معنی شاخ همریشه است با قَرْن عربی، به مثال ذوالقرنین (صاحبِ دو شاخ) چنان که در تصاویر و سکههای قدیمی از چهرهی اسکندر میبینیم. صورتی از کُرن هم اینک در زبانهای فرنگی رایج است.
🔻 در نهایت، نظر دیگر آن است که این دو، در آن عهدِ کهن، یک معنی داشتهاند و مُمَیَزهی کسی بودهاند که به مقامی بیش از انسانهای معمول دست یافته است. در ترجمههای جدیدتر کتاب مقدس این کلمه به همان معنی نور و روشنی بازگردانده میشود.
📜 بایبل عبری، سِفرِ خروج، فصل ۳۴، بند ۲۹:
متنِ عبری: וַיְהִ֗י בְּרֶ֤דֶת מֹשֶׁה֙ מֵהַ֣ר סִינַ֔י וּשְׁנֵ֨י לֻחֹ֤ת הָֽעֵדֻת֙ בְּיַד־מֹשֶׁ֔ה בְּרִדְתּ֖וֹ מִן־הָהָ֑ר וּמֹשֶׁ֣ה לֹֽא־יָדַ֗ע כִּ֥י קָרַ֛ן ע֥וֹר פָּנָ֖יו בְּדַבְּר֥וֹ אִתּֽוֹ
آوانویسی: وَیِهی بِرِدِت مُشِه مِهَر سینایی اوشنِی لُخُت هاعِدوت بِیَد-مُشِه بِریدِتُ مین-هاهَر اُمُشِه لو-یَدَع کی کارَن عُر پَنَوْ بِدَبِرُ ایتُ
ترجمهی فارسی (از پیروز سیّار): موسی چون دگربار از کوهِ سینا فرود آمد، دو لوحِ گواهی در دستِ موسی بود آنگاه که از کوه فرود آمد، و موسی نمیدانست پوستِ رُخسارهاش به سببِ سخنگفتن با او رخشان گشته است.
#بایبل #بایبلپژوهی #موسی #تاج #شاخ #ذوالقرنین #مجید_سلیمانی
#Bible #Biblical_Studies #Moses #Coronatus #Cornatus #Majid_Soleymani
🔗 برای دسترسی به یادداشتهای بیشتر از مجید سلیمانی در دینپژوهی، قرآنپژوهی، نسخهپژوهی، تاریخ، ادبیات، و مولاناپژوهی بنگرید به صفحهی او در اینستاگرام.
🖋 یادداشتهای دینپژوهان | مجید سلیمانی
@anqanotes
🎞 بارگیری کامل ترجمهی فارسیِ مستند «عیسی و اسلام» و کتاب «عیسی و اسلام»
🔻 به پیشنهاد برخی از مخاطبان ارجمند، همهی ۱۴ نوابخشِ مستند «عیسی و اسلام» که پیش از این در عنقاء منتشر شدهاند برای بارگیریِ یکجا در پوشههایِ ابری (در دراپباکس) قرار داده شدهاند. با پیوندهای زیر میتوانید این مستند را در چهار کیفیت (عالی، بالا، متوسط، و پایین) بارگیری کنید.
🔅 مستند «عیسی و اسلام» با کیفیت عالی (1080p) به حجم ۹/۹ گیگابایت
🔅 مستند «عیسی و اسلام» با کیفیت بالا (720p) به حجم ۶/۲ گیگابایت
🔅 مستند «عیسی و اسلام» با کیفیت متوسط (480p) به حجم ۴/۴ گیگابایت
🔅 مستند «عیسی و اسلام» با کیفیت پایین (240p) به حجم ۱/۵ گیگابایت
📗 کتاب «عیسی و اسلام: ترجمهی فارسی مستندی از آرشیپل ۳۳ و آرتهی فرانسه» که دربردارندهی متن و ترجمهی سخنان پژوهشگران و راویِ این مستند است نیز پیش از این در عنقاء منتشر شده است.
🔗 این مستند در کانال یوتیوب عنقاء، کانال آپارات عنقاء، و صفحهی اینستاگرام عنقاء نیز منتشر شده است.
🖋 زهیر میرکریمی
@anqanotes
فرهنگ روش
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فایل صوتی جلسۀ سخنرانی
واکاوی جایگاه کتاب انسان موجودی ناشناخته
اثر اَلِکسیس کارِل
در گفتمان الهیات معاصر ایران
حجم فایل: 6,67 مگابایت.
برای دیدن توضیحات مربوط به جلسه اینجا کلیک کنید. متأسفانه به دلیل کندی خط اینترنت موفق نشدم فایل صوتی سخنرانی آقای دکتر وکیلی را کامل ضبط کنم. فایل صوتی سخنرانی خودم کامل است و در اثر قطعی خط آسیب ندیده است.
@FarhangeRvesh
«در ستایش عقل» منتشر شد.
چرا عقل اهمیت دارد؟ اگر که همهچیز در نهایت مبتنی است بر ایمانِ کور یا غریزهٔ درونی (و بهنظر میرسد باور بسیاری از مردمان چنین باشد)، اهمیت عقل در چیست؟ چرا صرفاً بسنده نکنید به آنچه به آن اعتقاد دارید، حتی اگر در تضاد باشد با شواهد؟ وقتی که در چشمانداز کنونی فرهنگی و سیاسیمان اعمال قدرت و انگزدن و دخلوتصرف در حقایقْ بسیار مؤثرتر است از استدلالورزی، چرا به خودمان زحمت تبیین عقلانی بدهیم؟ مایکل لینچ در در ستایش عقل دفاعی پرشور عرضه میکند از عقل و عقلانیت در این دورانِ شکاکیتِ فراگیر؛ در زمانی که، برای مثال، مردمانی شواهد علمی در موضوعاتی مانند تکامل، تغییرات اقلیمی، و واکسنها را رد میکنند هنگامی که با باورها و اعتقاداتشان همخوانی نداشته باشند.
مسألۀ ارزش عقل یکی از کهنترین مسائل فلسفی است و مانند بسا مسائل عمیق فلسفی تنها جنبۀ آکادمیک ندارد بلکه راهحلهای این مسأله پیامدهای دامنگستری برای فرهنگ ما دارند. این کتاب در واقع تلاش نقصآلود و نابسندهای برای کلنجار رفتن با این مسأله است. این اثر همچنین دعوتی است به جدی گرفتن این مسأله و پیوستن به صف کسانی که در راستای حل آن میکوشند.
در سالهای اخیر، شکاکیت در مورد ارزش عملیِ عقل حتی در آکادمی علمی نیز پدیدار شده است. بسیاری از فیلسوفان و روانشناسان ادعا میکنند که دلیلهایی که برای عمیقترین دیدگاههایمان بهدست میدهیم اغلب چیزی نیستند جز سعی در توجیه آنچه از قبل بدان باور داریم. در ستایش عقل استدلالی بر ضد این ادعا بهدست میدهد. پرسشهای شکاکانه دربارۀ عقل را، اگرچه تاریخچهای عمیق و جالب دارند، میتوان پاسخ داد. بهویژه، توسل به اصول علمی عقلانیت بخشی است از ارزش مشترک اساسیِ هر جامعۀ دموکراتیک و مدنی. این ایده که همهچیز دلبخواهی است ــاین ایده که عقل وزنی بیش از ایمان کور نداردــ یک اصل کلیدی جامعۀ مدنی را تضعیف میکند: این اصل که در قبال آنچه میکنیم توضیحی به هموطنانمان بدهکاریم. عقل اهمیت دارد، نه فقط از بابت آرمان شریف حقیقت، بلکه برای دنیای روزمرهای که در آن زیست میکنیم.
□ در ستایش عقل | مایکل پ. لینچ | ترجمهٔ یاسر میردامادی | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۲، قطع رقعی، جلد سخت، هجده + ۱۸۲ ص.
@nashrenow | website: Nashrenow
📗 پیوست روز چهارم برای «نامهی یعقوب سروجی به حِمیَریان» از سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📜 نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان
بخش ۷ از ۱۰
▪️ بند چهلم
ܘܥܡ ܗܠܝܢ܇ ܥܘܠܐ ܕܕܢܨܝܢ. ܢܗܝܪܐ ܕܪܗܛܝܢ. ܪܥܘܬܐ ܕܡܣܬܒܪܝܢ. ܡܠܐܟܐ ܕܡܝܒܒܝܢ. ܟܢܫܐ ܥܠܝܐ ܕܡܫܒܚܢܝܢ. ܡܕܢܚܐ ܕܛܥܝܢܐ ܩܘܪܒܢܐ. ܡܓܘܫܘܬܐ ܕܣܓܕܐ ܒܐܝܩܪܐ܇ ܐܒܐ ܕܩܥܐ ܕܗܢܘ ܒܪܝ܇ ܪܘܚܐ ܕܡܬܚܙܐ ܕܥܡ ܐܒܐ ܢܤܗܕ ܥܠ ܒܪܐ܇ ܡܠܐܟܐ ܕܡܫܡܫܝܢ܇ ܡܝܐ ܕܡܫܬܚܠܦܝܢ ܠܚܡܪܐ ܛܒܐ܇ ܓܪܒܐ ܕܡܬܕܟܝܢ܇ ܣܡܝܐ ܕܡܬܦܬܚܝܢ܇ ܕܘܓܐ ܕܫܡܥܝܢ܇ ܟܪܝܗܐ ܕܡܬܚܠܡܝܢ܇ ܠܚܡܐ ܕܣܓܐ ܒܡܕܒܪܐ܇ ܡܫܪܝܐ ܕܩܝܡܝܢ܇ ܟܐܒܬܢܐ ܕܡܬܐܣܝܢ܇ ܟܦܝܦܐ ܕܡܬܦܫܛܝܢ܇ ܚܓܝܪܐ ܕܡܩܝܙܝܢ܇ ܦܐܩܐ ܕܡܡܠܠܝܢ܇ ܐܠܝܨܐ ܕܡܬܪܘܚܝܢ. ܘܡܝܬܐ ܕܩܝܡܝܢ.
و <ظهورِ او> همراه با اینها <بود>: طفلی که به حرکت درآمد؛ ستارهای که به شتاب رفت؛ شبانانی که مژده میدادند؛ فرشتگانی که بشارت میدادند؛ لشکرِ آسمانی که تسبیح میگفتند؛ شرقیانی که قربانی آوردند؛ مَجوسانی که با احترام سجده کردند؛ پدری که فریاد زد: "این پسرِ من است"؛ روحی که با خدا ظاهر شد تا بر پسر شهادت دهد؛ ملائکی که خدمت میکردند؛ آبی که به شرابِ ناب بدل گشت؛ جُذامیانی که پاک شدند؛ کورانی که بینا شدند؛ کرهایی که شنوا شدند؛ مریضانی که شفا یافتند؛ نانهایی که در بیابان فزونی گرفتند؛ نشستگانی که برخاستند؛ دردمندانی که تسکین یافتند؛ خمیدگانی که راست شدند؛ لنگانی که خرامان شدند؛ لالهایی که به حرف آمدند؛ طاعونزدگانی که تازه شدند؛ و مردگانی که برخاستند.
▪️ بند چهلویکم
ܗܠܝܢ ܙܥܘܪܝܬܐ܇ ܘܗܠܝܢ ܪܘܪܒܬܐ܇ ܕܚܕ ܪܒܐ ܕܐܬܐ ܠܙܥܘܪܘܬܐ܇ ܕܢܣܡ ܠܙܥܘܪܐ ܠܪܘܡܐ ܕܪܒܘܬܗ܇ ܘܢܦܪܘܥ ܚܘܒܬܐ ܥܬܝܩܬܐ܇ ܕܫܛܪܐ ܗܘ ܕܒܓܙܪ ܕܝܢܐ ܐܬܟܬܒ ܥܠ ܓܢܣܢ. ܐܬܩܪܝ ܘܐܬܐ ܠܕܝܢܐ ܚܠܦ ܐܕܡ ܚܝܒܐ ܐܬܕܒܪ ܘܥܠ ܠܚܒܘܫܝܐ ܢܓܕܘܗܝ ܘܩܡ ܒܫܘܐܠܐ. ܫܬܩ ܘܩܒܠ ܥܠܘܗܝ ܚܘܒܬܐ. ܬܪܨ ܐܦܘܗܝ ܠܪܘܩܐ. ܐܬܩܢ ܚܨܗ ܠܦܪܓܠܐ܇ ܝܗܒ ܦܟܘܗܝ ܠܫܘܩܦܐ. ܐܫܠܡ ܓܘܫܡܗ ܠܡܚܙܘܬܐ܇ ܐܨܛܥܪ ܒܢܚܬܐ ܕܒܙܚܐ. ܐܬܩܦܚ ܒܩܢܝܐ ܥܠ ܪܫܗ ܛܥܢ ܙܩܝܦܐ ܐܝܟ ܓܒܪܐ ܩܛܘܠܐ.
اینها <امورِ> کوچک بودند، اما <امورِ> بزرگ اینها بودند: که آنکه در اعلیٰ بود به پایین آمد؛ تا افرادِ پَست را به اوجِ عظمتِ خود برساند و آن قرضِ قدیمی که به حکمِ قاضی بر نسلِ ما صادر شده بود را بپردازد. او را به جایِ آدمِ مجرم احضار و به قضاوت سپردند، و بازجویی کردند. او سکوت کرد و تقصیر را پذیرفت. صورتِ خود را بلند کرد تا بر او تُف بیندازند؛ پشتش را به آهن داد، گونههایش را به مشتها داد، جسمش را به ضربهها داد. او را با لباسهای تمسخرآمیز مسخره کردند، با نِی بر سرش زدند، و همچون مردی قاتل صلیب را بر دوش کشید.
▪️ بند چهلودوم
ܐܬܡܬܚ ܥܠ ܩܝܣܐ ܐܝܟ ܠܝܛܐ. ܐܬܡܢܝ ܥܡ ܥܘܠܐ ܐܝܟ ܥܒܕ ܒܝܫܬܐ ܐܬܩܒܥ ܐܝܕܘܗܝ ܒܨܨܐ ܘܐܬܐܣܪ ܪܓܠܘܗܝ ܒܙܩܝܦܐ. ܡܦܪܣܝ ܘܡܟܠܠ ܒܟܘܒܐ ܕܩܝܪ ܘܣܒܠ ܚܫܐ. ܨܗܐ ܡܝܐ ܘܡܬܝܗܒܝܢ ܠܗ ܚܠܐ ܘܡܪܪܐ. ܡܒܓܢ ܡܢ ܚܫܐ ܘܡܫܬܡܥܢ ܐܢܢܬܗ ܡܢ ܩܝܣܐ. ܘܬܘܒ ܥܡܗܝܢ ܕܗܠܝܢ ܡܟܬܐ ܛܥܝܢܝܢ ܚܠܡܐ ܓܠܝܢܘܗܝ ܥܒܝܕܝܢ ܕܒܝܬ ܦܝܠܛܘܣ ܣܗܕܐ ܠܫܪܪܗ.
او را مانند دزدی بر چوب بستند. در میان گناهکاران مانند یک بدکار به حساب میآمد که دستانش را با میخ سوراخ کرده بودند و پاهایش را به صلیب بسته بودند. او را برهنه کردند و تاجِ خار بر سرش نهادند و متحملِ رنج شد. تشنهی آب شد و سرکهی آمیخته با مُرّ به او دادند. او با رنج ناله میکرد و صدای ناله از چوب به گوش میرسید. افزون بر اینها، در این تحقیرها، مکاشفهی ظهورِ او <اهلِ> خانهی <پُنتیوس> پیلاطُس را شاهدِ حقیقتِ او کرد.
🖋 سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📜 نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان
بخش ۶ از ۱۰
▪️ بند سیوچهارم
ܐܚܝ܇ ܐܙܕܗܪܘ ܡܢ ܟܠܒܐ. ܐܙܕܗܪܘ ܡܢ ܦܥܠܐ ܒܝܫܐ. ܐܙܕܗܪܘ ܡܢ ܡܠܦܢܐ ܕܓܠܐ܇ ܗܠܝܢ ܕܚܠܦ ܚܕ ܒܪܐ ܝܚܝܕܝܐ ܬܪܝܢ ܡܟܪܙܝܢ܇ ܚܕ ܡܢ ܐܒܐ ܘܐܚܪܢܐ ܡܢ ܒܬܘܠܬܐ. ܫܦܝܐ ܗܝ ܓܝܪ ܐܘܪܚܐ ܕܗܝܡܢܘܬܟܘܢ ܘܬܪܝܨ ܘܡܝܬܪ ܫܪܪܐ ܕܡܘܕܝܢܘܬܟܘܢ ܒܬܠܝܬܝܘܬܐ ܩܕܝܫܬܐ ܐܬܚܬܡ ܥܡܕܟܘܢ ܘܬܘܕܝܬܐ ܡܫܠܡܬܐ ܡܟܬܪܐ ܒܢܦܫܬܟܘܢܐ.
برادرانِ من، از سگها برحذر باشید. از عاملانِ گناهکار برحذر باشید. از معلمانِ دروغین برحذر باشید، آنانی که به جای یک پسرِ یگانهزاد دو فرزند را اعلام میکنند: یکی از پدر و دیگری از باکره. زیرا راهِ ایمانِ شما پاک و درست و عالی است و حقیقتِ اقرارِ شما به سببِ تثلیثِ مقدّس بر شما مُهر میشود و اعترافِ بیآلایش در جانِ شما میماند.
▪️ بند سیوپنجم
ܐܒܐ ܘܒܪܐ ܘܪܘܚܐ ܕܩܘܕܫܐ ܝܠܦܬܘܢ. ܘܥܡ ܗܠܝܢ ܬܠܬܐ ܫܡܗܝܢ ܕܐܝܬܝܗܘܢ ܚܕ ܘܚܕ ܬܠܬܐ. ܫܡܐ ܘܡܢܝܢܐ ܐܚܪܢܐ ܠܐ ܡܩܒܠܝܢ ܐܢܬܘܢ. ܟܠܗ ܓܝܪ ܥܕܬܐ ܫܠܝܚܝܬܐ܇ ܗܘ ܗܢܐ ܡܢܝܢܐ ܠܒܝܟܐ܇ ܘܒܗ ܡܬܓܘܣܐ܇ ܘܒܗ ܚܝܪܐ܇ ܘܒܗ ܚܝܐ.
پدر و پسر و روحُالقُدُس را آموختید؛ و غیر از این سه نام، که یکی و تثلیثِ واحد است، نام و تعدادِ دیگری را قبول نکنید. زیرا کلِ کلیسای رسولیْ خود این عدد را حفظ میکند و به آن پناه میبرد، به آن مینگرد، و به آن زنده است.
▪️ بند سیوششم
ܘܟܠ ܡܢ ܕܡܬܪܢܐ ܐܘ ܡܬܚܫܒ ܐܘ ܒܥܐ ܕܢܘܣܦ ܡܕܡ ܐܘ ܢܒܨܪ ܡܢܗ ܕܗܢܐ ܫܡܐ ܡܫܒܚܐ ܕܬܠܝܬܝܘܬܐ ܩܕܝܫܬܐ܇ ܣܢܝܐ ܠܗ ܓܥܪܐ ܒܗ܇ ܣܚܦܐ ܠܗ܇ ܗܓܡܐ ܠܗ܇ ܕܝܫܐ ܥܠ ܨܘܪܗ ܚܬܝܪܐ܇ ܘܒܦܚܬܐ ܕܓܘܡܨܐ ܫܕܝܐ ܠܗ܇ ܘܣܝܡܐ ܚܪܡܐ ܥܠܘܗܝ܇ ܘܥܠ ܟܠܗ ܝܘܠܦܢܗ.
و هرکسی که فکر کند، یا حساب کند، یا بکوشد تا بر این نامِ مبارکِ تثلیث بیفزاید، یا کم کند، <کلیسا> از او بیزار است، او را نکوهش میکند، او را برمیاندازد، او را ویران میکند، او را زیر پای غرورش میگذارد، او را در گودالی عمیق میاندازد، او و تمام آموزههایش را تحقیر میکند.
▪️ بند سیوهفتم
ܠܟܘܢ ܓܝܪ ܐܘ ܡܗܝܡܢܐ ܫܪܝܪܐ ܓܠܝܐ ܗܝ ܠܟܘܢ ܐܘܪܚܗ ܕܒܪܐ ܐܝܟܢ ܕܢܚ ܒܥܠܡܐ܇ ܘܠܐ ܣܢܝܩܝܢ ܐܢܬܘܢ ܕܬܘܒ ܬܐܠܦܘܢ܇ ܛܒܐ ܕܡܕܒܪܢܘܬܗ. ܚܕ ܒܪܐ ܕܝܠܝܕ ܡܢ ܐܒܐ ܩܕܡ ܟܠܗܘܢ ܥܠܡܐ. ܚܕ ܕܕܡܐ ܠܐܒܘܗܝ ܒܟܠ܇ ܚܕ ܐܝܚܝܕܝܐ܇ ܕܠܐ ܡܩܒܠ ܥܡܗ ܣܕܪܐ ܘܡܢܝܢܐ ܐܚܪܢܐ. ܗܘ ܗܢܐ ܒܪܐ ܘܡܪܝܐ ܘܒܪ ܟܝܢܐ ܕܐܒܘܗܝ܇ ܗܢܐ ܕܐܝܬܘܗܝ ܡܢ ܐܒܐ ܘܥܡ ܐܒܐ.
اکنون برای شما، ای مؤمنانِ راستین، نحوهی ظاهرشدنِ پسر در جهان آشکار است، و نیازی نیست که دوباره در اخبارِ تدبیرِ او تعلیم یابید. پسر یکی است که پیش از هر زمان از پدر متولد شده است. یکی که در همهچیز مانندِ پدر است، یکی است یگانهزاد، که هیچ ترتیب و تعدادِ دیگری را بر خود نمیپذیرد. او خود پسر و ارباب و همذاتِ پدر است، کسی که از پدر و با پدر است.
▪️ بند سیوهشتم
ܨܒܐ ܐܒܐ ܘܫܕܪܗ ܠܥܠܡܐ܇ ܘܢܚܬ ܡܢ ܫܡܝܐ ܥܡ ܣܒܪܬܗ ܕܓܒܪܝܐܝܠ܇ ܘܫܪܐ ܒܒܬܘܠܬܐ ܕܐܬܩܕܫܬ ܒܪܘܚܐ ܕܩܘܕܫܐ܇ ܕܬܗܘܐ ܠܗ ܐܡܐ ܒܛܝܒܘܬܐ. ܘܠܒܫ ܡܢܗ ܦܓܪܐ ܢܦܫܢܐܝܬ܇ ܕܠܐ ܬܘܣܦܬܐ ܕܩܢܘܡܐ. ܘܐܬܝܠܕ ܒܒܣܪ ܡܢ ܙܪܥܐ ܕܒܝܬ ܕܘܝܕ ܕܠܐ ܙܘܘܓܐ. ܘܩܒܠ ܥܠܘܗܝ ܡܘܠܕܐ ܬܪܝܢܐ܇ ܥܡ ܟܠܗܘܢ ܚܫܐ ܐܢܫܝܐ܇ ܘܐܬܚܙܝ ܒܥܠܡܐ ܐܢܫܐܝܬ ܘܐܠܗܐܝܬ. ܐܢܫܐܝܬ ܒܚܫܐ ܘܐܠܗܐܝܬ ܒܚܝܠܐ.
پدر خواست او را به دنیا بفرستد و با موعظهی جبرائیل از آسمان فرود آمد و به باکرهای وارد شد که از جانبِ روحالقُدُس تقدیس شده بود تا به فیضِ او مادر شود. و از او بدنی جسمانی بر خود پوشید بدون اضافهشدنِ اُقنومی. و در گوشت از نسلِ خاندانِ داود بدونِ ازدواج متولد شد. او تولدِ دومی را با تمامِ رنجهای انسانی بر عهده گرفت و در جهان به عنوانِ انسان و خدا ظاهر شد؛ به عنوانِ انسان در رنجها و به عنوانِ خدا در قدرتها.
▪️ بند سیونهم
ܘܡܠܝ ܒܩܢܘܡܗ ܙܥܘܪܝܬܐ ܘܪܘܪܒܬܐ. ܘܗܘܝ ܟܠܗܝܢ ܕܝܠܗ. ܪܡܬܐ ܘܡܟܬܐ. ܓܙܘܪܬܐ ܕܢܡܘܣܐ ܘܬܪܒܝܬܐ ܕܟܝܢܐ܇ ܥܪܘܩܝܐ ܕܠܡܨܪܝܢ܇ ܘܟܡܐܢܐ ܕܒܢܨܪܬ܇ ܡܣܩܢܐ ܕܩܘܡܬܐ܇ ܘܡܥܒܪܬܐ ܕܡܘܫܚܬܐ܇ ܥܡܕܐ ܕܒܝܘܪܕܢܢ܇ ܘܡܦܩܐ ܕܠܡܕܒܪܐ܇ ܨܘܡܐ ܘܟܦܢܐ܇ ܘܢܣܝܘܢܐ ܕܒܥܠܕܒܒܐ.
و اُقنومش با <همهی امورِ> بزرگ و کوچک پُر شد. و همه چیز از <امورِ> بالا و پایین برای او بود؛ ختنه طبقِ شریعت، تربیتِ طبیعی، فرار به مصر، پنهانشدن در ناصره، رشدِ قامت، عبور از جمعیت، غسلِ تعمید در <رود> اردن و بیرونرفتن به بیابان، روزه و گرسنگی، و وسوسههای دشمن <یعنی شیطان>.
🖋 سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📗 پیوست روز دوم برای «نامهی یعقوب سروجی به حِمیَریان» از سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📜 نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان
بخش ۳ از ۱۰
▪️ بند چهاردهم
ܡܢ ܗܕܐ ܫܪܒܬܐ ܒܝܫܬܐ ܘܓܝܪܬܐ܇ ܕܒܗܠܝܢ ܟܠܗܝܢ ܡܕܪܫܐ܇ ܐܬܬܥܝܪ ܥܠܝܟܘܢ ܪܕܘܦܝܐ܇ ܐܘ ܬܠܡܝܕܘܗܝ ܫܪܝܪܐ ܕܙܩܝܦܐ. ܘܡܟܝܠ ܠܬܗܪܐ ܫܘܐ ܩܪܒܟܘܢ܇ ܕܐܝܠܝܢ ܒܥܠܕܒܒܐ ܣܕܝܪܝܢ ܒܓܒܐ ܠܘܩܒܠܟܘܢ.
ای شاگردانِ راستینِ صلیب! از این نسلِ شرور و زناکار که در تمامِ این <کارها> درس فرا گرفته است، آزار و شکنجه بر شما برخاسته است. پس مبارزهی شما در این زمان تحسینبرانگیز است، چهاینکه دشمنان علیهِ شما گردآمدهاند.
▪️ بند پانزدهم
ܚܢܦܐ ܠܟܘܢ ܣܢܝܢ܇ ܠܡܪܟܘܢ ܕܝܢ ܠܐ ܝܕܥܝܢ. ܝܗܘܕܝܐ ܕܝܢ ܡܢ ܣܢܐܬܗ ܕܡܪܟܘܢ܇ ܣܕܪܝܢ ܠܘܩܒܠܟܘܢ ܐܘܠܨܢܐ. ܒܥܠܕܒܒܘܬܐ ܥܬܝܩܬܐ ܡܬܗܦܟܐ ܒܢܦܫܗܘܢ܇ ܕܢܪܕܦܘܢ ܠܬܠܡܝܕܘܗܝ ܕܙܩܝܦܐ. ܨܒܝܢ ܕܝܢ ܕܢܚܘܘܢ܇ ܕܝܪܬܘܗܝ ܐܢܘܢ ܟܫܝܪܐ ܕܚܢܢ ܘܕܩܝܦܐ܇ ܘܬܠܡܝܕܘܗܝ ܡܗܝܪܐ ܕܝܗܘܕܐ ܡܫܠܡܢܐ.
بتپرستان از شما بیزارند زیرا پروردگارتان را نمیشناسند. اما یهودیان به علتِ نفرت از پروردگارتان، رنجی را برای شما ترتیب میدهند. دشمنیِ عتیق در نفس آنها برای آزار و شکنجهی شاگردانِ صلیب میجوشد. آنها میخواهند نشان دهند که وارثانِ به حقِ حَنّان و قیافا و شاگردانِ ماهرِ یهودای خائناند.
▪️ بند شانزدهم
ܘܣܒܪ ܐܢܐ ܕܡܐ ܕܪܕܦܝܢ ܠܟܘܢ܇ ܡܥܩܝܢ ܥܠ ܕܠܟܘܢ ܪܕܦܝܢ܇ ܘܠܘ ܠܝܫܘܥ ܒܐܝܕܝܗܘܢ ܓܘܫܡܢܐܝܬ ܠܒܟܝܢ ܕܢܨܥܪܘܢ܇ ܘܬܘܒ ܡܢ ܕܪܝܫ ܢܙܩܦܘܢ. ܘܪܓܝܓܝܢ ܗܘܘ ܕܢܣܬܩܒܠܘܢ ܒܗܝ ܐܣܦܝܪ ܣܪܝܚܬܐ ܕܙܩܘܦܐ܇ ܕܥܒܝܕ ܗܘܐ ܪܫܗ ܝܗܘܕܐ ܒܪ ܣܡܠܐ.
و من گمان دارم که وقتی آنها شما را آزار میدهند، از اینکه <فقط> شما را آزار میدهند ناراضیاند چرا که جسمِ عیسی را در دست ندارند تا او را مسخره کنند و دوباره به صلیب بکشند. آنها مملوء از حسِ تعلّق به آن جماعتِ ویرانگرِ صلیبکُشاند که یهودا، پسرِ شِمال، رئیس آن شده بود.
▪️ بند هفدهم
ܚܕ ܚܕ ܡܢܗܘܢ ܓܝܪ ܕܗܠܝܢ ܒܥܠܕܒܒܝܟܘܢ ܡܐ ܕܫܡܥܘ ܡܢܐ ܥܒܕܘ ܐܒܗܘܗܝ ܠܡܪܢ ܡܫܝܚܐ܇ ܙܥܪܐ ܢܦܫܗ ܒܥܝܢܘܗܝ ܥܠ ܕܗܘ ܠܟܘܢ ܪܕܦ ܘܠܘ ܠܡܪܟܘܢ ܐܝܟ ܐܒܗܘܗܝ ܩܛܠ. ܘܚܣܡܝܢ ܒܝܗܘܕܐ܇ ܘܒܥܝܢ ܗܘܘ ܕܢܡܠܘܢ ܕܘܟܬܗ.
تکتکِ این دشمنانِ شما وقتی شنیدند که پدرانشان با خداوندِ ما مسیح چه کردند، این را کوچک پنداشتند که <فقط> شما را آزار میدهند و نه پروردگارِ شما را، آنگونهکه پدرانش او را به قتل رساندند. و به یهودا حسادت کردند و در طلب آن بودند که بلکه جای او را بگیرند.
▪️ بند هجدهم
ܐܦ ܡܬܪܓܪܓܝܢ ܠܥܒܕܗ ܕܗܘ ܕܡܚܐ ܦܟܐ ܠܝܫܘܥ܇ ܕܐܠܘ ܩܪܝܒܝܢ ܗܘܘ ܐܟܘܬܗ ܢܡܪܚܘܢ. ܠܗܘ ܕܝܢ ܕܡܚܝܗܝ ܒܪܘܡܚܐ ܛܘܒܐ ܝܗܒܝܢ. ܘܠܗܘ ܕܐܘܫܛ ܠܗ ܚܠܐ ܘܡܪܪܐ. ܥܬܝܪ ܦܘܪܫܢܐ ܚܫܒܝܢ.
همچنین آنها مشتاقِ کردهی آن کسیاند که بر گونهی عیسی سیلی زد که <اینان نیز> اگر مانندِ او نزدیکش بودند به همان اندازه گستاخی میکردند. و به کسی که <پهلویِ> او را با نیزه سوراخ کرد، سعادت دادند و کسی را که به او سرکهی آمیخته با مُرّ نوشاند غنیِّ از حکمت میشمارند.
▪️ بند نوزدهم
ܘܗܟܢ ܡܥܩܝܢ܇ ܥܠ ܕܠܘ ܗܢܘܢ ܗܠܝܢ ܥܒܕܘ܇ ܐܠܐ ܡܢ ܐܚܪܢܐ ܐܣܬܥܪ. ܘܡܛܠ ܗܕܐ ܐܠܝܨܝܢ ܕܢܘܣܦܘܘܢ ܠܟܘܢ ܐܘܠܨܢܐ܇ ܕܢܗܘܐ ܢܦܐܫܐ ܠܪܓܬܗܘܢ܇ ܕܒܟܘܢ ܠܡܫܝܚܐ ܢܨܥܪܘܢ܇ ܕܠܐ ܡܒܨܪܝܢ ܡܕܡ ܡܢ ܒܝܫܘܬܐ ܕܙܩܘܦܐ ܐܒܗܝܗܘܢ.
و به این ترتیب، آنها ناله میکردند که خودشان این کارها را نکردند، بلکه دیگران این کارها را کردند. و به همین دلیل مجبورند بر عذابِ شما بیفزایند تا هوسِ خود را تسکین دهند بلکه مسیح را به واسطهی شما آزار دهند <و> اینکه از خباثتِ صلیبآوران —یعنی پدرانشان— عقب نمانند.
▪️ بند بیستم
ܘܡܟܝܠ ܗܢܐ ܟܠܗ ܪܡ ܕܪܓܐ ܕܡܘܕܝܢܘܬܟܘܢ ܡܢ ܕܡܘܕܝܢܐ܇ ܟܡܐ ܕܒܝܫܝܢ ܪܕܘܦܝܟܘܢ ܡܢ ܪܕܘܦܐ. ܒܝܫܘܬܗܘܢ ܡܣܓܝܐ ܠܟܘܢ ܚܫܐ. ܘܐܝܟ ܕܣܓܝܐܝܢ ܚܫܐ܇ ܗܟܢ ܝܪܒܝܢ ܟܠܝܠܝܟܘܢ܇ ܘܟܡܐ ܕܡܬܥܫܢ ܪܕܘܦܝܐ܇ ܗܟܢ ܡܬܢܨܚܐ ܙܟܘܬܐ.
به همین دلیل، درجهی اقرارِ شما از تمامِ اقرارکنندگانِ <دیگر> بالاتر است چه جفاگرانِ شما از <دیگر> جفاکاران فاسقترند. شرارتِ آنها بر رنجِ شما میافزاید. و هرچه رنجها زیاد شوند، پس تاجهای شما نیز افزایش مییابد، و هرچه آزار و اذیت شدیدتر باشد، پس پیروزی درخشانتر است.
🖋 سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
📜 نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان
بخش ۲ از ۱۰
▪️ بند هشتم
ܐܘܪܚܗ ܕܝܢ ܕܙܩܝܦܐ ܒܕܡܐ ܡܗܠܟܐ܇ ܘܡܡܬܘܡ ܡܢ ܚܫܐ ܠܐ ܕܚܠܬ ܘܒܗܠܬ. ܟܡܐ ܕܢܣܓܐ ܒܗ ܕܡܐ ܣܓܝܢ ܒܗ ܗܠܟܐ ܘܟܡܐ ܕܢܫܬܕܝܢ ܒܗ ܫܠܕܐ ܚܒܨܝܢ ܒܗ ܟܢܫܐ ܠܚܕܕܐ. ܠܐܓܝܪ ܝܕܥ ܙܩܝܦܐ ܕܢܗܠܟ ܕܠܐ ܚܫܐ܇ ܘܠܐ ܨܒܐ ܕܢܪܕܐ܇ ܐܠܐ ܒܝܬ ܬܘܩܠܬܐ ܘܫܦܝܐ.
راهِ صلیب از خون میگذرد و هیچگاه از رنج، هر اندازه زیاد، هراسی نداشت و روی برنگرداند. هر چه خون در آن <راه> بیشتر شود، بیشتر در آن گام بردارد و هرچه اجسادِ <بیشتری> در آن <راه> انداخته شود، جمعیتِ افرادِ <بیشتری> در آن ازدحام کنند. صلیب راهرفتن بدون درد را نمیداند و نمیخواهد جز میانِ سنگلاخ و خار راه برود.
▪️ بند نهم
ܟܠܝܠܗ ܐܢܘܢ ܐܘܠܨܢܐ ܘܫܘܦܪܗ ܡܚܘܬܐ ܕܒܥܠܕܒܒܐ. ܟܡܐ ܕܡܬܪܕܦ ܫܦܝܪ ܠܗ. ܘܟܡܐ ܕܡܨܛܥܪ ܢܨܚܢܘܗܝ ܡܬܝܬܪܝܢ. ܐܝܟܐ ܕܠܝܬ ܐܘܠܨܢܐ ܐܦ ܠܐ ܐܝܬܘܗܝ ܙܩܝܦܐ. ܘܐܝܟܐ ܕܚܣܝܪܝܢ ܚܫܐ. ܠܐ ܡܬܚܙܐ ܫܘܦܪܗ ܕܡܘܕܝܢܘܬܐ. ܡܕܝܢ ܝܐܐ ܠܟܘܢ ܕܬܪܚܡܘܢ ܐܘܠܨܢܐ܇ ܘܢܬܪܘܪܒ ܡܫܝܚܐ ܒܒܣܪܟܘܢ܇ ܘܢܚܕܘܢ ܡܠܐܟܐ ܒܒܘܩܝܐ ܕܡܣܝܒܪܢܘܬܟܘܢ.
تاجِ او همان رنجها است و زیباییاش بر دشمنان زخم میزند. هر وقت آزار شود، او را نیک است. و هر چه بیشتر به او توهین شود، پیروزیِ او بزرگتر است. جایی که درد نیست، صلیب هم نیست. و آنجا که عذاب کم است، زیباییِ اقرار دیده نمیشود. پس بر شما شایسته است که رنج را دوست داشته باشید، و مسیح از جسمِ شما جلال یابد، و فرشتگان بر آزمونِ استقامتِ شما شادی کنند.
▪️ بند دهم
ܒܗܢܐ ܕܝܢ ܙܒܢܐ܇ ܐܝܟ ܕܡܢ ܣܓܝܐܐ ܫܡܥܢ ܚܢܢ ܕܠܐܬܪܐ ܕܝܠܟܘܢ ܡܛܬ ܦܨܬܐ܇ ܕܬܚܘܐ ܒܗ ܣܒܪܬܐ ܢܨܚܢܗ܇ ܘܒܚܫܝܟܘܢ ܡܫܚܠܦܐ܇ ܐܚܕ ܙܩܝܦܐ ܢܐܘܡܐ ܒܐܬܪܐ ܕܚܡܝܪܝܐ. ܘܛܘܒܝܟܘܢ ܕܩܪܬܟܘܢ ܛܝܒܘܬܐ܇ ܕܠܘ ܟܪܣܛܝܢܐ ܒܫܡܐ ܬܗܘܘܢ܇ ܐܠܐ ܕܐܦ ܐܣܝܪܘܗܝ ܕܝܫܘܥ ܬܬܗܝܡܢܘܢ܇ ܘܠܘ ܠܣܓܕܬܗ ܒܠܚܘܕ ܐܫܬܘܝܬܘܢ܇ ܐܠܐ ܐܦ ܐܘܠܨܢܐ ܚܠܦܘܗܝ ܬܣܝܒܪܘܢ ܥܙܝܬܘܢ.
اما در این زمان، چنان که از بسیاری شنیدیم، قرعه بر سرزمینِ شما افتاده است تا مژدهی پیروزی در آن نمایان شود و با عذابهای گوناگونِ شما، صلیب در سرزمینِ حِمیَریان گسترش یابد. خوشا به حالِ شما، که فیضْ شما را فرا خوانده است، که تنها به نامْ مسیحی نباشید، بلکه در ایمان به مسیح اسیر شوید و نه تنها لایقِ پرستش او باشید، بلکه برای او مصیبتها را با استواری تحمل کنید.
▪️ بند یازدهم
ܫܦܝܪ ܠܟܘܢ ܪܕܘܦܝܐ܇ ܡܛܠ ܕܥܬܝܪܐ ܒܟܘܢ ܪܚܡܬܗ ܕܙܩܝܦܐ. ܚܒܝܒܝܢ ܥܠܝܟܘܢ ܐܘܠܨܢܐ܇ ܥܠ ܕܝܩܕܐ ܒܟܘܢ ܢܘܪܐ ܕܚܘܒܗ܇ ܕܗܘ ܕܐܪܡܝ ܢܘܪܗ ܒܥܠܡܐ. ܬܡܝܗ ܐܓܘܢܟܘܢ ܥܠ ܕܒܝܫܝܢ ܪܕܘܦܝܟܘܢ. ܘܡܠܐ ܬܗܪܐ ܕܪܟܘܢ܇ ܥܠ ܕܡܪܝܪܝܢ ܒܥܠܕܒܒܝܟܘܢ. ܐܠܘ ܡܢ ܚܢܦܐ ܡܬܪܕܦܝܢ ܗܘܝܬܘܢ܇ ܐܝܬ ܗܘܐ ܐܦܬܐ ܠܚܫܝܟܘܢ܇ ܘܢܦܐܫܐ ܠܐܘܠܨܢܝܟܘܢ܇ ܗܫܐ ܕܝܢ ܕܝܗܘܕܝܐ ܒܥܠܕܒܒܘܗܝ ܕܙܩܝܦܐ ܣܕܝܪܝܢ ܠܘܩܒܠܟܘܢ. ܪܡܝܢ ܐܢܘܢ ܚܫܝܟܘܢ ܡܢ ܚܫܐ. ܘܢܨܝܚ ܟܠܝܠܟܘܢ ܡܢ ܟܠܝܠܐ.
آزارها بر شما خوب است، زیرا عشق به صلیب در شما غنی است. عذابها برای شما عزیز است، زیرا آتشِ محبت او که آتشِ خود را به جهان افکنده است در شما برافروخته است. مبارزهی شما شگفتانگیز است، زیرا جفاگرانِ شما شریرند. نبردِ شما پر از شگفتی است زیرا دشمنانِ شما تلخاند. اگر از بتپرستان <حَنپا> آزار میدیدید، این علتی بر دردِ شما و تسکیندهندهی عذاب شما بود، اما اکنون یهودیان، دشمنانِ صلیب، در برابرِ شما صفآرایی کردهاند. دردِ شما از هر دردی بالاتر است. و تاج شما از هر تاجی پیروزتر است.
▪️ بند دوازدهم
ܗܕܐ ܐܘܡܬܐ ܩܛܘܠܬܐ ܐܥܝܪܬ ܗܪܬܐ ܠܘܩܒܠܟܘܢ. ܗܕܐ ܕܡܗܝܪܐ ܒܩܛܠܐ ܘܡܢܦܩܐ ܒܕܡܐ܇ ܘܥܬܝܪ ܒܗ ܚܣܡܐ ܘܡܠܐ ܠܒܗ ܢܟܠܐ܇ ܘܚܟܝܡܐ ܕܬܪܕܘܦ܇ ܘܝܕܥܐ ܕܬܙܩܘܦ܇ ܘܡܛܝܒܐ ܕܬܩܛܘܠ܇ ܘܥܬܝܕܐ ܕܬܪܓܘܡ. ܘܫܟܝܚܝܢ ܠܗ ܟܡܐܢܐ ܠܬܡܝܡܐ܇ ܘܠܛܝܫܐ ܣܟܝܢܗ ܥܠ ܨܘܪܐ ܕܫܦܝܪܐ. ܘܡܬܪܘܪܒܐ ܚܪܒܗ ܒܕܡܐ ܕܙܟܝܐ܇ ܘܫܡܝܛܐ ܣܦܣܪܗ ܥܠ ܓܒܐ ܕܡܗܝܡܢܐ.
این قومِ قاتلْ علیهِ شما نزاع به راه انداخته است. این <قومی> که در به قتلرساندن ماهر است و به سفّاکی شُهره است و سرشار از حسد است و دلش پر از فریب است و در آزار دادن ماهر است و به صلیبکشیدن را میداند، و آمادهی کشتن و مهیای سنگسار است. و بر بیگناهان کمین میکند و خنجرش برای گردنِ نیکان تیز میشود. و شمشیرش از خونِ پاکان مست میشود و تیغش بر پشتِ مؤمنان کشیده میشود.
▪️ بند سیزدهم
ܘܒܐܣܟܡܝܗܘܢ ܕܚܫܐ ܐܬܕܪܫܬ܇ ܘܢܗܝܪܐܝܬ ܝܕܥܐ ܬܪܟܒ ܙܩܝܦܐ܇ ܘܬܠܛܘܫ ܪܘܡܚܐ ܬܚܠܘܛ ܚܠܐ ܒܡܪܪܐ. ܬܓܕܘܠ ܟܠܝܠܐ ܕܥܘܙܢܝܐ܇ ܬܓܚܟ ܟܕ ܩܛܠܐ܇ ܘܬܡܝܡ ܡܐ ܕܨܠܒܐ܇ ܘܬܢܝܕ ܪܫܗ܇ ܘܬܪܦܘܣ ܒܪܓܠܗ܇ ܘܬܫܒ ܨܘܚܝܬܐ ܐܝܟ ܪܘܚܐ܇ ܘܬܡܠܠ ܓܘܕܦܐ ܐܝܟ ܡܫܒܐ ܥܙܝܙܐ܇ ܬܬܪܘܥ ܨܥܪܐ ܐܝܟ ܝܡܐ.
و در انواعِ شکنجهها تمرین کرده است، و بهخوبی میداند که چگونه صلیب را برپا و نیزه را تیز کند، و سرکه را با مُرّ بیامیزَد، تاجِ خار ببافد، وقتی میکُشد بخندد، وقتی به صلیب میکِشد مسخره کند، سرش را به حرکت درآورد، و به پایش لگد زند و طعنههایی مانند باد بزند، توهینها را همچون طوفانی شدید بر زبان آورد و تهمتها را مانند دریا جاری کند.
🖋 سجاد امیری باوندپور
@anqanotes
🔊 درآمدی بسیار کوتاه بر «نامهی یعقوب سروجی به حِمیَریان»
گوینده: سجاد امیری باوندپور (مترجمِ نامه از سُریانی به فارسی)
مدت زمان: ۱۳ دقیقه
@anqanotes
📜 پروندهی ویژهی «نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان»
🔆 معرفیِ نامه
🔻 «نامهی یعقوبِ سروجی به حِمیَریان»، در پِی آزار و کشتارِ مسیحیانِ نَجران به دستِ حاکمِ یهودیِ یمن، به مسیحیانِ در نجران نوشته شده است. نامه، افزون بر زیبایی ادبی، شامل دادههای فراوانی دربارهی مکاتبِ مسیحشناسی و تقابلهای الهیاتی و مذهبی درون مسیحیت شرقی است. همچنین، این نامه منبعی است ارزشمند برای شناختِ وضعیتِ دینیِ شبهجزیرهی عربستان در آستانهی تولد پیامبر اسلام (۵۷۰ میلادی) و برای شناسایی زیرمتنهای سُریانیِ پارههایی از متنِ قرآن، از جمله دربارهی: آخرتشناسیِ قرآن، اصطلاحاتِ «اصحاب یَمین» و «اصحاب شِمال»، دمیدن در صور، رستاخیز مردگان، داوریِ مسیح یا خدا، آتشِ مهیاشده برای تکذیبکنندگان؛ انتسابِ قتلِ انبیاء به یهودیان؛ روایتِ بسیار مُجمَلِ «اصحاب اُخدود»؛ و اصطلاحِ «حنیف».
🔻 سجّاد امیری باوندپور، پژوهشگر مطالعاتِ سُریانی، این نامه را مستقیماً از زبانِ سُریانی به زبانِ فارسی ترجمه کرده است، و عنقاء آن را به عنوانِ نخستین اثرِ ترجمهشده به فارسی از بزرگترین نویسندهی مسیحیِ سُریانیزبان، یعنی یعقوبِ سروجی، منتشر میکند. مترجم در فرستهای صوتی دربارهی یعقوب سروجی، این نامه، و اهمیتِ نامه برای مطالعات اسلامی و قرآنی توضیحاتی ارائه کرده است که پس از این فرسته میآید. مترجم محترم و دوست دانشورم، سجاد امیری باوندپور را در فرستهای جداگانه معرفی خواهم کرد.
🔆 اهمیتِ نامه برای اسلامپژوهی و قرآنپژوهی
🔻 بررسیها دربارهی خاستگاههای اسلام و متنِ قرآن در دهههای اخیر توجهی دوباره به متونِ مسیحیّتِ سُریانی داشتهاند. در میان نویسندگانِ متون سُریانی در دوران باستان متأخر و در آستانهی شکلگیری اسلام چند نویسنده جایگاه ویژهای دارند: اِفرِم، نَرسای، و یعقوب. یکی از تعابیر جالبتوجه دربارهی اهمیت مطالعهی نقادانهی متنِ قرآن (از جمله) در برابرِ زیرمتنهای سُریانی آن را سیدنی گریفیث در ابتدای مقالهی «معارفِ مسیحی و قرآنِ عربی» آورده است:
📖 تَفَوُّه به این مطلب در میان محقّقانِ زبانِ سُریانی توضیحِ واضحات است که هرچه فرد عمیقتر با آثار نویسندگانِ بزرگِ دورهی کلاسیکِ زبانِ سُریانی آشنا باشد —بهویژه با مؤلفانِ متونِ واعظانهای که از لحاظِ نیایشی قابلِ توجه بودهاند، همچون متونِ اِفرِمِ سوری (حدود ۳۰۶−۳۷۳م)، نَرسایْ اهلِ اِدِسا و نُصَیْبین (حدود ۳۹۹−۵۰۲م)، یا یعقوب سِروجی (حدود ۴۵۱−۵۲۱م)— آنگاه آن فرد طنینهایِ بیشتری را از بسیاری از درونمایههای رایج و عبارتپردازیهای خاص آن متون در نقاطِ گوناگون از مقالِ قرآنِ عربی خواهد شنید.
🔻 نه فقط محتوای نامه آشکارکنندهی ارتباطهای بینامتنیِ قرآن و متون مسیحی سُریانی است، بلکه خوانندهی باحوصله (حتی اگر با زبان سُریانی ناآشنا باشد) میتواند با استفاده از جدول نویسهگردانی که در پروندهی پیوست ارائه شده است نویسههای سُریانی و لاتین را به نویسههای عربی و فارسی برگرداند تا تلفّظ و سجعِ عبارتها ارتباطهای بینامتنیِ بیشتری را برایش آشکار کنند.
🔆 نسخهشناسیِ نامه
🔻 نسخههای خطی متعددی از نامههای یعقوبِ سروجی باقی ماندهاند که در کتابخانهی بریتانیا، کتابخانهی واتیکان، کتابخانهی دولتیِ برلین، کتابخانهی مرکزیِ زوریخ، مدارسِ عالیِ سِلی اُوک در بیرمنگهام، دانشگاه هاروارد، کلیسای چهل شهید، و دِیر السُریان نگهداری میشوند.
🔻 از این نامه که میان سالهای ۵۱۸ تا ۵۲۱ میلادی نوشته شده است تاکنون چهار نسخهی خطی یافت شده است. قدیمیترینِ این نسخهها در کتابخانهی بریتانیا در لندن نگهداری میشود و مورَّخ به سال ۶۰۳ میلادی است. برای مقایسه و درک تقدم و تأخر متون، باید در نظر داشت که تاریخِ آغاز دعوت پیامبر اسلام ۶۱۰ میلادی و تاریخ هجرت به مدینه ۶۲۲ میلادی است. بر همین اساس (و در پاسخ به پرسشی که معمولاً در این شرایط و برای چنین مطالبی مطرح میشود) میتوان اطمینان داشت که متن این نامه بر متون قرآنی و اسلامی تقدم دارد. نسخهی خطی دیگری که در دیر السُریان یافت شده است نیز به زمان زندگی یعقوب نزدیک است و منسوب به سدهی ششم/هفتم میلادی است. دو نسخهی خطی دیگر نیز در کتابخانهی واتیکان و (دوباره) در کتابخانهی بریتانیا موجودند.
🔻 برای دسترسی به مقالهای دربارهی نسخههای خطی برجایمانده از نامههای یعقوبِ سروجی بنگرید به:
Forness, Philip Michael. "New Textual Evidence for Jacob of Serugh's Letters: An Analysis and Collation of Five Monastic Miscellanies", Hugoye: Journal of Syriac Studies, vol. 20.1, 51-128.
#مسیحیت #سریانی #یعقوب_سروجی #قرآن #قرآنپژوهی #زیرمتن #بینامتنیت
#Christianity #Syriac #Jacob_of_Serugh #Quran #Quranic_Studies #Subtext #Hypotext #Intertextuality
🖋 زهیر میرکریمی
@anqanotes
🌏 خبر
✨ عنقاء نخستین ترجمهی فارسی از آثارِ یعقوبِ سِروجی را منتشر میکند!
🔻 نامهی یعقوبِ سِروجی به مسیحیانِ نَجران در حدود سالهای ۵۱۸–۵۲۱ میلادی به دستِ توانای سجّاد امیری باوندپور مستقیماً از زبانِ سُریانی به زبانِ فارسی ترجمه شده است، و به عنوانِ نخستین اثرِ ترجمهشده به فارسی از بزرگترین نویسندهی مسیحیِ سُریانیزبان، یعنی یعقوبِ سروجی، در عنقاء منتشر خواهد شد.
🔻 این نامه را یعقوبِ سِروجی، در پِی آزار و کشتارِ مسیحیانِ نَجران به دستِ حاکمِ یهودیِ یمن، به مسیحیانِ آن منطقه نوشته است. محتوای نامه، افزون بر دادههای فراوانی که دربارهی مسیحشناسی و مسیحیّت سُریانی و نَجرانی/یمنی به همراه دارد، منبعی ارزشمند است برای شناختِ وضعیتِ دینی شبهجزیرهی عربستان در آستانهی تولد محمّد (۵۷۰ میلادی) و شناسایی زیرمتنهای سُریانیِ پارههایی از متنِ قرآن، از جمله: آخرتشناسیِ قرآن، اصطلاحاتِ «اصحاب یَمین» و «اصحاب شِمال»، دمیدن در صور، رستاخیز مردگان، داوریِ مسیح یا خدا، و آتشِ مهیاشده برای تکذیبکنندگان؛ انتسابِ قتلِ انبیاء به یهودیان؛ روایتِ بسیار مُجمَلِ «اصحاب اُخدود»؛ و اصطلاحِ «حنیف».
🔻 در ۵ روز پیاپی، متن نامه به سُریانی به همراه ترجمهی فارسیِ آن در قالب ۱۰ فرسته در عنقاء منتشر خواهند شد (هر روز ۲ فرسته). در هر روز، پروندهای نیز پیوست خواهد شد که شاملِ متنِ دو-زبانه (متنِ سُریانی و ترجمهی فارسی)، نویسهگردانیِ متنِ سُریانی، و یادداشتهای توضیحی و تفسیری است. در پایانِ روز پنجم، کل کتاب بهصورت الکترونیکی در عنقاء منتشر خواهد شد.
🔅 عنوان کتاب: نامهی یعقوبِ سِروجی به حِمیَریان
🔅 نویسنده: یعقوبِ سِروجی (۴۵۱–۵۲۱ میلادی)
🔅 ترجمان: سجّاد امیری باوندپور
🔅 ویراستار: زهیر میرکریمی
🖋 زهیر میرکریمی
@anqanotes
🔍 از غیبتِ مَغارِب...
✨ نقّادیِ ویرایشیِ قرآن
🖋 یادداشتهای دینپژوهان | مجید سلیمانی
🔻 در مطالعات متنپژوهی قرآن، پیشتر نمونههای چندی آوردهام از جنس شواهد احتمالی «ویرایش و تغییر» (و نه تحریف) متن پیش از تثبیت نهایی آن. اینک به نظرم جالب آمد که نمونه سادهای هم، مطابق همان قواعد، در خصوص «جا افتادگی» احتمالی عبارت یا به واقع کلمهای بیاورم که گویا در صورت اولیه بوده و بعد ثبت نشده است.
🔻 در همان ابتدای سوره صافّات، آیهی پنجم، آنجا که ذکر خداوند میآید، میخوانیم: «رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ». اینجا توقّع میرود که پس از «المشارق»، «و المَغارِب» هم بیاید. چرا؟
۱. دو جای دیگر هم که «مشارق» آمده، همراه «مغارب» است. از جمله در سورهی مَعارِج، آیهی ۴۰، که عبارتی نزدیک به همین آیه دارد «بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ» و دیگر در سورهی اَعراف، آیهی ۱۳۷: «مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا»
۲. آوردنِ زوجها سبک بسیار رایجی است در قرآن که احتمالا شاهد نمیخواهد. آسمان و زمین (چنان که همینجا)، روز و شب، شرق و غرب. اصلا جدای مشارق، هر جا در قرآن شرق آمده هم همراه غرب است «رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ... وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ... قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ...»
۳. غیبتِ «مغارب» در اینجا، آن معنی مقصود را کامل نمیکند. او خدای مشارق است و مغارب. دقت کنیم که مشارق غیر از مَشرِقَیْن است، منتهیٰ مَشرِقَیْن هم، در بیانِ نسبتش به خداوند، همراه مَغرِبَیْن آمده.
۴. و این دلیل خاصّ که «و المغارِب» در صورت اوّلیه، سجع (مختوم به حرف «ب») را با «الکواکِب» در آیه بعدی کامل میکند و این البته از «مشارق» برنمیآید.
🔻 با این فرض، به ظاهر آن «فالتّالیات ذکراً»، متن را از روی منبع ابتدایی یا از روی حافظه املاء کرده، منتهی «والمغارب» در ضبط نهایی کاتب منعکس نشده است. شاید البته...
پانوشت ۱
یک لایه پیچیدهتر، که جای تفصیل نیست، تامّل در صورتهای پیشترِ متن است به گونهای که «واحد» و «مارد» را کنار هم جمع کند و پس از آن «مغارب» و «کواکب» و «جانب»...
پانوشت ۲
🔅 قرآن، الصافّات<۳۷>:۵-۶
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ؛ إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ
🔅 قرآن، المعارِج<۷۰>:۴۰ :
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
🔅 قرآن، الأعراف<۷>:۱۳۷
وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا
و نمونههای دیگر...
پانوشت ۳ (زهیر میرکریمی)
این مطلب که «مغارب» در این آیه غایب است از همان سدههای نخستین تا به امروز در ذهن مفسران قرآن بوده است و برایشان پرسش آفریده است، و برای «دفعِ دخلِ مقدّر» در تفسیرهایشان به غیبتِ «مغارب» پرداختهاند، از محمد جریر طبری در سدهی ۴ هجری تا ناصر مکارم شیرازی در سدهی ۱۵ هجری. البته پاسخهای مفسران مسلمان برآمده از همان ابزارهای همهفنحریف و ادعاهای ابطالناشدنیِ مفسّرانه بودهاند که: «مغارب» در تقدیر است، یا با آوردن مشارق دیگر نیازی به آوردن مغارب نبوده است، یا وجودِ «مشارق» قرینهای است برای «مغارب» یا ...؛ و به این پرسش نپرداختهاند که اگر بنا بر همهی این توجیهات آوردنِ مشارق کفایت میکرده است پس چرا در همهی موارد دیگر در متن قرآن این دو (مشرق و مغرب / مشرقین و مغربین / مشارق و مغارب) با هم آمدهاند.
پانوشت ۴ (زهیر میرکریمی)
در سورهی صافّات، وزنِ فواصلِ آیات (قوافیِ پایانیِ آیهها) در آیههای ۱ تا ۳ «-آ» است، در آیههای ۴ تا ۱۱ «-فاعِل» است که معمولاً به «ب» ختم میشوند، و در مابقی سوره «-اون»، «-این»، «-اوم»، و «-ایم» است.
🔗 برای دسترسی به این یادداشت و یادداشتهای بنگرید به صفحهی مجید سلیمانی در اینستاگرام.
🖋یادداشتهای دینپژوهان | مجید سلیمانی
@anqanotes
🔍 سُرو-تاج: تاجِ شاخدار
🔻 پیرو فرستهی پیشین، دوست دانشور، مجید سلیمانی، یادآوری کرد که داریوش آشوری در مقالهای نشان داده است که ترکیبِ «سر-و-تاج» در شاهنامهی فردوسی که معمولاً «سَر-و-تاج» خوانده میشود میباید «سُرو-تاج» خوانده شود و منظور تاجی شاخدار است. پیوندی به مقالهی داریوش آشوری را در زیر میآورم. همچنین، بخشی از مقاله را در ادامهی همین فرسته آوردهام.
------------------------
📖 داریوش آشوری: ... اکنون میخواهم به خوانشِ یک ترکیب در شاهنامه بپردازم که، به گمانِ من، قرنها نادرست خوانده شده است. زیرا از حدودِ دو قرن پس از روزگارِ فردوسی اشارتِ تاریخیِ آن تا این زمان از یادها رفته بوده است. و خواهم گفت که چهگونه. و آن خواندنِ سُرو-تاج (sorū-tāj) است به صورت سَر-و-تاج (sar-o-tāj). سُرو-تاج ترکیبی ست از «سُرو»، به معنایِ شاخ + تاج. و سرجمعِ آن به معنایِ «تاجِ شاخدار». این ترکیب- بر اساسِ «پیکره»یِ واژگانی که در فرهنگستانِ زبان و ادبِ فارسی گرد آورده اند، سی بار در شاهنامه آمده است، هم برایِ شاهنشاهانِ افسانهای، مانند کیکاووس و کیخسرو و ضحّاک و افراسیاب، و هم، بیش از آنها، برایِ شاهنشاهانِ ساسانی...
------------------------
🔗 برای دسترسی به متن مقالهی آشوری با عنوان «خوانشی دیگر از یک ترکیب در شاهنامه: سر-و-تاج یا سُرو-تاج؟» بنگرید به اینجا و اینجا.
📗 برای ارجاع به مقالهی داریوش آشوری میتوانید از عبارت زیر استفاده کنید:
آشوری، داریوش. "خوانشی دیگر از یک ترکیب در شاهنامه: سر-و-تاج یا سُرو-تاج؟". بخارا (۲۵) ۱۳۹۹، ۲۵-۳۹.
🖼 تصویری از کاسهی نقرهی جیوهکوب و طلاکوب که شاهنشاهِ ساسانی را در حال شکارِ قوچ نشان میدهد؛ منسوب به حدود نیمهی سدهی ۵ تا نیمهی سدهی ۶ میلادی. تاجِ شاخدارِ شاهنشاه در تصویر مشهود است.
#شاهنامه #فردوسی #داریوش_آشوری #بایبل #بایبلپژوهی #موسی #تاج #شاخ #ذوالقرنین #مجید_سلیمانی
#Shahnama #Ferdowsi #Dariush_Ashoori #Bible #Biblical_Studies #Moses #Coronatus #Cornatus #Majid_Soleymani
🖋 زهیر میرکریمی
@anqanotes
🗿روایتِ سنگنبشتهها (۳)
🔅 شناسه
نشانک: KRS 756
فهرستشده در: OCIANA
مکان: المَفرَق / اُردُن
زمان نگارش: نامشخص (زمانی میان سدهی ۳ پیش از میلاد تا سدهی ۴ میلادی)
زمان کشف: ۱۹۸۹ میلادی
کاشف: جِرالدین کینگ / Geraldine Margaret Harmsworth King
🔅 خط و زبان و متن
خطِ سنگنبشته: صَفايی (Safaitic)
زبانِ سنگنبشته: عربیِ کهن (Old Arabic)
موضوع متن سنگنبشته: روایت + دعا
نویسهگردانی با نویسههای لاتین:
ḏbḥ f h śʿhqm slm [m] ʿl-h-ʾbl mtʿt l-mdbr
نویسهگردانی با نویسههای عربی گسسته:
ذبح ف ه شعهقم [م] عل–ه–ابل متعت ل–مدبر
نویسهگردانی با نویسههای عربی پیوسته و آواگذاریشده:
ذَبَحَ فَ–ها–شیع-ها-قّوَم سَلِمَ [مَ] عَل–ها-اِبِل مَتاعَت لِمَدبَر
ترجمه به فارسی:
[او] حیوانی را قربانی کرد، پس شَیع ها-قَّوم [خدای حامی مردمان] آنچه بر پشتِ شتر است را حفاظت کناد، که توشهای است برای بیابان.
🔅 نکتهها
۱. در سنگنبشتهها به خط صفایی قربانی حیوانات برای خدایان زیر انجام شده است (به ترتیب فراوانیِ تعداد سنگنبشتهها از زیاد به کم):
- بَعلسَمین یا بَعلسَمای (خدای آسمان و خدای باران)
- جَدّ-ضف (جَدّ خدایِ خاندانِ ضف؛ قیاس کنید با قرآن، سورهی جنّ، آیهی ۳: وَأَنَّهُ تَعَالَىٰ جَدُّ رَبِّنَا)
- شَیع ها-قَوم (خدایی نَبَطی به معنای حامیِ مردمان)
- رَضی
- عَزَز
۲. ریشهی «ذبح» در معنای قربانیکردن و کشتن حیوانات برای مقاصد دینی و مذهبی به شکل مشابه یا نزدیک در بیشتر زبانهای سامی موجود است: «زبح» در کنعانی، «دبح» در آرامی، «دبح» در اوگاریت، و «ذبح» در عربستانیِ جنوبیِ کهن. البته در سنگنبشتهها به خط صفایی از فعلهای هممعنا با «ذبح» نیز با فراوانی کمتری استفاده شده است: ریشهی «صمی» و ریشهی «هرق» که در اصل به معنای ریختن است و بر قربانیکردن و ریختن خون قربانی دلالت دارد (سنّتی متنوع و گسترده در دوران باستان که خون، آب، یا شراب را بهنشانهی تقرب به خدایان بر زمین میریختهاند، و در عربی کلاسیک نیز «هرق الماء» در همین معناست).
۳. از برخی سنگنبشتهها به خط صفایی میتوان دریافت که قربانی پس از ذبح بعضاً سوزانده میشده است، که مشابه سنّت قربانیِ سوختنی در بایبل عبری و بسیاری دیگر از سنّتهای دینی است.
۴. در سنگنبشتهها به خط صفایی، آنجا که نوعِ حیوانِ ذبحشده مشخص شده فقط از شتر نام برده شده است. البته این مطلب به این معنا نیست که حیوانهای دیگر برای مقاصد دینی و مذهبی ذبح نمیشدهاند بلکه احتمالاً چون شتر حیوانی ارزشمند و گرانقیمت بوده است در سنگنبشته آمده است.
۵. سنّت قربانی حیوانات برای مقاصد دینی و مذهبی در دوران باستان در خاورنزدیک بسیار گسترده بوده است و به اسلام نیز راه یافته است. برای دسترسی به کتابی تازه دربارهی سنّت ذبح و قربانی در دوران باستان متأخر در خاور نزدیک و در عربستان پیشااسلامی و آغازِ اسلام بنگرید به کتابی که پیش از این در این فرسته در عنقاء با عنوان «قربانیکردنِ حیوانات و خاستگاههای اسلام» نوشتهی برَنِن ویلِر معرفی شده است.
#سنگنبشته #خط_صفایی #عربی_کهن #عربی
#Inscriptions #Safaitic #Old_Arabic #Arabic #OCIANA #KRS_756 #Geraldine_King #Ahmad_AlJallad
🖋 زهیر میرکریمی
@anqanotes
فرهنگ روش
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اسلایدهای جلسۀ سخنرانی
واکاوی جایگاه کتاب انسان موجودی ناشناخته
اثر اَلِکسیس کارِل
در گفتمان الهیات معاصر ایران
حجم اسلاید: 360 کیلوبایت.
برای دیدن توضیحات مربوط به جلسه اینجا کلیک کنید.
@FarhangeRvesh
🔍 نیاز به دیگریِ مؤیدِ ما و توسل به مرجعیّت
✨ روششناسی
📌 نقد و بررسی کتاب «انسان موجود ناشناخته» نوشتهی اَلِکسیس کارِل از سوی فرهنگ مهروش در ۱۰ تیر ۱۴۰۲
🔻به احتمال زیاد نام «اَلِکسیس کارِل» و کتاب «انسان موجود ناشناخته» را از زبان بعضی سخنرانان در منابر و مجالس که به «یافتههای این دانشمندِ غربیِ برندهی جایزهی نوبل» در تأیید ادعاهای دینی و فرهنگی خود استناد میکنند شنیدهاید. کارِل و کتابش در حدود ۸۰ سال گذشته مستمسکی پرکاربرد برای کسانی بوده است که در موضوعهایی همچون غربستیزی، سنتگرایی، و تبلیغ باورهای دینی و کلامی به دنبال یک «دیگریِ غربیِ دانشمندِ مؤیدِ ما» بودهاند. در دهههای اخیر، ارجاع به بعضی گزارههای گزینشی از کتاب «انسان موجود ناشناخته» و بزرگکردن شخصیت علمی کارِل (که توسل به مرجعیّت برای اثبات ادعا را قوّتِ دوچندان میبخشد) در کنار ارجاع به بعضی گزارههای مشابه و گزینشی از اینشتاین و پلانک و ... نَقل و نُقل بعضی منابر و سخنرانیها برای تأیید بعضی از مدعیات مذهبی و فرهنگی بوده است.
🔻 اما به نظر میآید که آنچه در زبان فارسی از آثار کارِل در دسترس است و در منابر و مدارس و مجالس با ظاهری علمی به مثابهی مؤیدی غربی برای مدعیات «ما» استفاده میشود نه تنها درست و کامل نقل نشدهاند، بلکه مطالبی غیرنقادانه، سطحی، نادقیق، و البته گزینشیاند که با توجه به شناختِ آن عالِم یا سخنران از ذائقهی مخاطباش در بستهبندیهای بهظاهر علمی و روزآمد عرضه میشوند.
🔻 دانشور و استاد ارجمند، فرهنگ مهروش، در سخنرانی اخیر خود در ۱۰ تیر ۱۴۰۲ با عنوان واکاوی جایگاه کتاب انسان موجودی ناشناخته اثر اَلِکسیس کارِل در گفتمان الهیات معاصر ایران، تاریخ و زمینههای ظهور کتاب «انسان موجود ناشناخته» را بیان میکند و سپس با ارائهی چکیدهای از محتوا و مدعیات کتاب بر اساس متن انگلیسی (و نه بر اساس ترجمهای ذبیحالهمنصوریطور که دربردارندهی افزودگیها و حذفهای بسیارند) به بررسی علل اقبال بعضی از عالمان و سخنرانان مسلمان به این کتاب میپردازد.
📖 در این سخنرانی به این پرسشها پرداخته شده است: "ترویج این کتاب از سوی چه گروهها و با چه گرایشهایی صورت گرفته است؟ آیا این اثر توانسته مطالعات موجود و ضعفهای نظری در بازنمودن یک نظریهی انسانِ بومی و مدرن را جبران کند؟ استنادات به این اثر در دوری پیش از انقلاب اسلامی عموماً با چه هدفی انجام شده است؟ این کتاب با توسعهی گفتمان علوم انسانی اسلامی در دو دههی اخیر چه جایگاهی داشته است؟"
🔻 تاکنون هیچ کار نقادانهای در این سطح به زبان فارسی موجود نبوده است که به بررسی اثر کارِل پرداخته باشد و علل اقبال ایرانیان و مسلمانان به این کتاب را بررسی کرده باشد؛ و از این جهت سخنرانی فرهنگ مهروش در این موضوع یگانه است و نمونهای است از بررسی نقّادانه و عالمانهی کتابی تأثیرگذار. صوت ضبطشدهی سخنان ایشان و برگههای ارائه (اسلایدها) را از کانال ایشان در زیر این فرسته ارسال خواهم کرد.
🔻گوش سپردن به این سخنرانی را به علاقهمندان پیشنهاد میکنم (و بهویژه به سخنرانان و عالمانی که چنین استفادههایی از گزارههای کتاب کارِل و گزارههای مشابه از دیگران میکنند؛ هرچند بعید است که این سخنان به گوش ایشان برسد).
#تفکر_نقادانه #الکسیس_کارل #انسان_موجود_ناشناخته #فرهنگ_مهروش
#Critical_thinking #Alexis_Carrel #Man_the_Unknown #Farhang_Mehrvash
🖋 زهیر میرکریمی
@anqanotes