اگر الگویتان علی است که باقیمانده خوارج که بغی و قتل فراوان کرده بودند را عفو کرد و توصیه به بخشش قاتل خود نمود.
اما رقیب علی؛ مخالفانش را می‌کشت و گردن نمی‌گرفت و می‌گفت: به تیرغیب دچار شده‌اند یا کار اجنه بوده.
از توئیتر یاشار سلطانی
@civilizers
حکومت مذهبی رژیمی است که در آن به جای رجال سیاسی، رجال مذهبی(روحانی) مقامات سیاسی و دولتی را اشغال می‌کنند و به عبارت دیگر، حکومت مذهبی یعنی حکومت روحانیون بر ملت.
آثار طبیعی چنین حکومتی، یکی استبداد است؛ زیرا روحانی خود را جانشین خدا و مجری اوامر او در زمین می‌داند و در چنین صورتی مردم حق هیچ اظهارنظر و انتقاد و مخالفت با او را ندارند. یک زعیم روحانی خود را به خودی خود زعیم می‌داند به اعتبار اینکه روحانی است و عالم دین، نه به اعتبار رأی و نظر و تصویب جمهور مردم، بنابراین یک حاکم غیرمسؤول است و این مادر استبداد و دیکتاتور فردی است، و چون خود را سایه و نمایندۀ خدا می‌داند، بر جان و مال و ناموس همه مسلط است و در هیچگونه ستم و تجاوزی تردید به خود راه نمی‌دهد، بلکه رضای خدا را در آن می‌پندارد.
گذشته از آن، برای مخالف و برای پیروان مذاهب دیگر حق حیات نیز قائل نیست. آنها را مغضوب خدا، گمراه، نجس، و دشمن راه دین و حق می‌شمارد و هرگونه ظلمی را نسبت به آنان عدل خدایی تلقی میکند.
مجموعه آثار ۲۲ / مذهب علیه مذهب / تویین بی مذهب /ص ۲۰۶
دکتر علی شریعتی
@civilizers
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
این اندازه شباهت تاریخ نوشته بالا با وقایع امروز نشان میدهد که هر چند که وقایع تاریخ تکرار نمی شوند اما شباهت عجیب و بهت اوری با هم دارند.
مطلب بالا از امیر طیرانی درباره وقایع ۱۶ اذر سال ۱۳۳۲ و شرح ماوقع حوادث و رویدادهای ان روز و روزهای پس و پیش ان است.
توصیه دارم حتما مطالعه فرمایید.
👆👆👆👆
📽 | آنها سه تن بودند، که ماندند جاودان
مصطفی بزرگ نیا
احمد قندچی
مهدی شریعت رضوی
💠 روایتی کوتاه از مستند آذرخش و نقل خاطرات مرحومه بانو «پوران شریعت رضوی» از مواجهه‌ی خود با واقعه‌ی تاریخی ۱۶ آذر و شهادت سه دانشجوی ایرانی در پای نیکسون
💠 دکتر شریعتی در تقابل با نظرات طرفداران مبارزات مسلحانه و کسانی که معتقد بودند باید انقلاب مسلحانه آغاز شود و اگر بخواهند صبر کنند، انقلاب به آنها نمی‌رسد! معتقد بود، راه انقلاب کوچه پس کوچه فرعی و بیراهه (راه میانبر) ندارد و باید در مسیر تاریخی خودش به نتیجه برسد؛ باید اول [جامعه] خودآگاه شویم و به خودآگاهی برسیم، به مردم راه نشان ندهید. آنها را «آگاه» کنید، خودشان راه را پیدا خواهند کرد...
.
.
#روز_دانشجو 🌿
#دکتر_علی_شریعتی 🌿
#دکتر_پوران_شریعت_رضوی 🌿
@doctor_alishariati
👉 @civilizers
🔴اشک‌های حسین راغفر برای آینده ایران؛
دکتر حسین راغفر به همراه دکتر فرشاد مومنی که در کنار ابشان در فیلم معلوم هستند بارها و به شیوه های مختلف و متفاوت علمی و پژوهشی و با اسنتاد به آمار متقن و دقیق نسبت به آینده هولناک ایران در صورت ادامه روند کنونی حاکمان هشدار داده اند.
@civilizers
#استبداد
می دانید آنچه یک عالم و یا یک واعظ و روحانی یا یک شخص عادی را تبدیل به یک مستبد قدرت طلب کرده و او را از ماهیت و شرافت انسانی تهی و مبدل به یک خوتریز می نماید که برای حفظ قدرت حاضر است هر توجیهی اورده، دست به هر جنایتی زده و ان را به انواع و اقسام حیله ها توجیه نماید، چیست ؟
ان یگانه اکسیری که این قابلیت را دارد که یک انسان را از ماهیت خود تهی نماید چیزی نیست جز قدرت غیر پاسخگو و مقام مادالعمر. همه مستبدین تاریخ ابتدا با وعده ساختن بهشت برای مردم پا به عرصه قدرت گذاشتند اما وقتی نیرویی برای مهار آنها وجود نداشت بتدریج مبدل به جباران تاریخ گشتند.
@civilizers
چرا در برخی جوامع، هیچ مدیری به خاطر خطا و اشتباه استعفا نمی‌کند؟ در حالی که در برخی دیگر مدیران از شرم خودکشی می‌کنند؟!
این سوال را دانشجويي سر کلاس از استاد جامعه‌شناسی پرسید. در پاسخش استاد این جواب را داد: "بچه ها! اگر معلمی در کلاس آروغ بزند، آیا باز می‌تواند در آن کلاس به کارش ادامه دهد؟"
پاسخ روشن بود. دوستان گفتند نه تنها از کلاس، بلکه از مدرسه هم باید برود.
استاد دوباره پرسید حالا اگر معلمی در کلاس دانش‌آموزانی که کر و لال هستند آروغ بزند چه؟
گفتند: مشکلی پیش نمی‌آید.
استاد لبخندی زد و گفت: حالا فهمیدید چرا در برخی جوامع هیچ مدیری استعفا نمی‌کند؟ در این جوامع عده‌ای لال‌اند، عده‌ای کور اند و عده‌ای کر!
از کانال آموزه‌های سازمانی
#فرهیختگان راهی به رهایی
@civilizers
🔶 «... دیکتاتوری و آزادی، از اینجا ناشی نمی شود که یک مکتب خود را حق می شمارد یا ناحق، بلکه از اینجا ناشی می شود که آیا «حق انتخاب» را برای دیگران قائل است یا قائل نیست. اینان «دعوت همه به اسلام» را ، با «تحمیل اسلام بر همه» اشتباه می‌کنند ...»
.
.
📚 برگرفته از #مجموعه_آثار_23 ، جهان بینی و ایدئولوژی ، ص ۱۳۰. علی شریعتی
@civilizers
#گفتارهای_دموکراسی
منصور خضاعی
ارکان دموکراسی
یک جامعه دموکراتیک دارای چهار رکن اصلی است که شامل: قانون اساسی، نظام پارلمانی، احزاب سیاسی و مطبوعات آزاد است.
قانون اساسی میثاق نامه ملی یک ملت است که اصول آن فصل الخطاب و مرجع می باشد. قانون اساسی حافظ حقوق تک تک مردم یک کشور است.
نظام پارلمانی یک کشور اصلی ترین اهرم اعمال خواسته های اکثریت جامعه است. اعضای پارلمان با رای مستقیم مردم انتخاب شده و نسبت به تکلیفی که به عهده شان قرار داده شده، در برابر مردم و قانون مسئولیت دارند.
احزاب سیاسی مهمترین سامانه و سازوکار فعالیت های سیاسی هستند. فعالیت های سیاسی در نظام های دموکراتیک در قالب احزاب سیاسی و بصورت برنامه محور انجام می شود و نه شخص محور.
مطبوعات آزاد مهم ترین رکن روشنگری در جوامع دموکراتیک هستند. مطبوعات آزاد همچون نوری هستند که اجازه فعالیت به هیچ تاریکخانه ای را نمی دهند.
فراموش نکنیم که در جوامع دموکراتیک هیچ مقام مادام العمر و غیر پاسخگو امکان موجودیت و زیست سیاسی ندارد. در جوامع دموکراتیک پست های سیاسی ثبات داشته اما مقامات سیاسی مرتب در حال تغییر اند.
@civilizers
غرور از این برد به معنای ندیدن روزهای غمبار و تیره این سرزمین و مردمانش نیست، چشم پوشیدن بر همه رنج و غمی نیست که از بلوچستان تا کردستان را در بر گرفته، تأیید سیاست و روش نادرستی نیست که از اقتصاد تا محیط‌زیست را در بر گرفته؛ این فقط غرور غمبار برای ایران است.
از توییتر دکتر محمد فاضلی، جامعه شناس
پانوشت: می توان همچنان معترض و مبارز باقی ماند و در عین حال با پیروزی ملی پوشان که از جمع همین مردم هستند احساس غرور و افتخار کرد. راه را اشتباه نرویم
#تیم_ملی_را_پس_بگیریم
@civilizers
با ادامه اختلاف ها و تسویه حساب های شخصی، مسیر اعتراضات به هیچ کجا منتهی نخواهد شد.
@civilizers
اگر از باخت تیم ملی ناراحتید و یا اینکه خوشحالید، بگویید علت خوشحالی یا نارحتی تان دقیقا چیست؟
منصور خضاعی
مثل انسان متمدن با شعور_ نمیگم لزوما باسواد_ دلایل تان را با همدیگر به اشتراک بگذارید تا ابعاد مختلف قضیه رفتن بچه های تیم ملی به جام جهانی بیشتر روشن شود و نهایتا معلوم شود حرف کدام طرف درست است. نیازی به فحش ناموس و هتاکی های بیشرمانه و اتهام زدن های عجیب و غریب ندارید. چرا هر زمان اتفاقی حساس می افتد که مردم همگی لزوما درباره اش اتفاق نظر ندارند، ما خودمان با بی فکری خودمان به سرعت نور قضیه را تبدیل به جنگ همه با همه کرده و روی همدیگر شمشیر میکشیم. چرا ما نمی توانیم در عین اختلاف نظر با یکدیگر، به هم احترام بگذاریم و شان و شخصیت دیگری را بخاطر یک مسئله ای که هنوز نمی دانیم کدام طرف داستان لزوما درست میگویند، لجن مال می کنیم.
شاید اساسا هیچ طرف قضیه صد در صد صاحب حق نباشند. شاید اگه درست رفتار کنیم و بجای خاک پاشیدن به هیکل همدیگر تلاش کنیم بیشتر گوش کنیم و فکر کنیم و نظرات مان را در قالب نقد و احساس درونی بیان کنیم بتوانیم یک راه سوم و میانه ای پیدا کنیم که هم اکثریت ما را راضی کند و هم راه درست تر و مثمرثمرتر و معطوف به اتحاد جمعی مان شود.
دست از شمشیر کشبدن روی همدیگر برداریم بویژه در این وضعیت که بیش از پیش نیاز به اتحاد داریم. شاید خود این یک پروژه تفرقه افکنی باشد.
@civilizers
من هیچگاه سیاسی نبوده‌ام ولی متجاوز از شصت سال ناظرِ دقیق و پرحوصلهٔ جریان‌های سیاسی در ایران بوده‌ام. به تجربه دریافته‌ام که روشنفکرانِ ما، غالباً فاقد «تقوای سیاسی»اند. به اندک خشم و نفرتی، حتی شخصی، انواع تهمت‌ها را به طرف مقابل می‌زنند. آنها نیز به تأثیرِ ناگزیرِ «ساختارِ ساختارها» گرفتارِ «حجیّت ظن»اند و این است مایهٔ اصلیِ بدبختیِ تاریخیِ ما. ما همیشه از «یقین» می‌گریزیم و در «حجیّتِ ظنّ» زندگی می‌کنیم.
حقیقتِ امر این است که ما مردمی بسیار عاطفی و هیجانی‌ایم و همین حالاتِ عاطفیِ خود را «عقل» و «سیاست» نام می‌گذاریم و بعدأ پشیمان می‌شویم.
شفیعی کدکنی
تقدیم به احمد زید آبادی عزیز و روش و منش خشونت پرهیزش
@civilizers
#برگی_از_تاریخ
پیمان سعد آباد چه بود
قسمت دوم (پایانی)
پیمانی که در حمله متفقین به کار نیامد.
کلیت پیمان سعدآباد به نفع انگلیس بود و سه کشور ترکیه، افغانستان و عراق نیز منافعی را به دست آوردند، اما این پیمان از جهات مختلف مادی و سیاسی به ضرر ایران تمام شد. ترکیه قسمتی از ارتفاعات آرارات را که دارای موقعیت استراتژیک و سوق‌الجیشی بود به دست آورد. خط مرزی ایران و عراق نیز به زیان ایران تعیین شد، چراکه رضاشاه منابع نفتی غرب و اداره کامل اروندرود را به عراق واگذار کرد و پذیرفت بابت عبور کشتی‌های نفتکش از آبادان مبالغ هنگفتی به عراق بپردازد. افغانستان هم با امضای این پیمان از تلاش احتمالی حرکت ناسیونالیستی ایران برای بازگرداندن مناطق تاجیک‌نشین این کشور در امان ماند.
چهار سال بعد پوچ و بیهوده بودن پیمان سعدآباد آشکار شد؛ چراکه با وقوع جنگ جهانی دوم و با اتحاد شوروی و انگلیس (متفقین) برای اشغال ایران در شهریور 1320 نه تنها هیچ یک از تعهددهندگان این پیمان به یاری ایران نیامدند، بلکه دولت عراق کشور خود را در اختیار انگلیسی‌ها برای حمله به ایران قرار داد.
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران بیستم اسفند ماه 1357 و پس از خروج ایران از پیمان سنتو در اطلاعیه‌ای پیمان سعدآباد را اینگونه توصیف کرد: «بر همگان پوشیده نیست که پیمان سعدآباد در زمان خود ثابت کرد که تنها حافظ منافع امپراتوری‌هایی که قصدی جز استعمار و استثمار مردمان منطقه و منافع سرزمین آنان را داشته‌اند، نبوده است. تاریخ ثابت کرد، هنگامی که پیمان سعدآباد می‌توانست گامی برای صیانت دول متحد داشته باشد، خاموش و ساکت ماند و جهانیان دیدند که بر کشورهای متحد پیمان سعدآباد چه گذشت.»
@civilizers
#برگی_از_تاریخ
آیا پیمان با اهمیت سعد آباد به نفع ما بود یا به زیان منافع ملی؟؟
گزارش تاریخ|تصویب پیمان جدایی آرارات و اروند بدون هیچ اعتراضی در مجلسِ پهلوی‌ها.
پیمان سعدآباد که معروف به پیمان تجزیه ارتفاعات آرارات، اروندرود و بخش‌هایی از شرق کشور است، بدون هیچگونه اعتراض و مخالفتی ۲۵ اسفند ۱۳۱۷ در مجلس یازدهم شورای ملی و در دوران پهلوی اول به تصویب رسید.
@civilizers
پیام میرحسین موسوی از حصر
🔴 چوبه‌های دار جنبش مردم را متوقف نخواهد کرد
•اینگونه حکمرانی به کشتار و ویرانی و از دست دادن همه‌ی سرمایه ملی می‌انجامد و لاجرم مردم نیز در مقابل آن یکپارچه مقاومت خواهند کرد
▫️بسم الله الرحمن الرحیم
به اینگونه اعدام‌های پشت پرده و سیاست‌زده خاتمه دهید. حقوق ملت را پاس بدارید و تلاش برای خوارکردن شهروندان و جوانان را متوقف کنید. وظیفه‌ی شما حفظ جان آحاد ملت بود نه گرفتن جان شهروندان. مطمئن باشید با این روش‌های ظالمانه و خون‌آلود، طول عمر حکومت شما تضمین نخواهد شد.
نه تیربارها و مسلسل‌ها و نه چوبه‌های دار، جنبش مردم برای آزادی و حاکمیت بر سرنوشت خویش را متوقف نخواهد کرد. انقلاب ۵۷ برای خالی کردن زندان‌ها بود و نه پر کردن و آتش زدن آنها. برای استقلال کشور از یوغ ابرقدرت‌ها بود، نه قبول این یکی و طرد آن دیگری. برای وحدت بود و نه تفرقه‌ی خانمان‌سوز بین خودی و ناخودی. و برای حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش بود نه تضمین حاکمیت ظالمانه‌ی یک عده‌ی معدود بر مردم.
اینگونه حکمرانی به کشتار و ویرانی و از دست دادن همه سرمایه ملی می‌انجامد و لاجرم مردم نیز در مقابل آن یکپارچه مقاومت خواهند کرد.
میرحسین موسوی
۱۷ آذرماه ۱۴۰۱
#محسن_شکاری
@kaleme
@civilizers
جوانان دهه هشنادی، آزادی های مبتذل یا مشروع
منصور خضاعی
برخی از تریبون داران حکومتی یا حتی غیر حکومتی بیشتر از قشر سنتی طرفدار نظام انتقاد می کنند که این جوانان و نوجوانان دهه هشتادی که این روزها پس از گشت هشتاد روز از اعتراضات هنوز جان بر کف به خیابان می آیند یا در دانشگاه شعار زن زندگی آزادی می دهند به دنبال آزادی های مبتذل جنسی و برداشتن حجاب و برهنه کردن خود هستند و لذا درخواست شان نامشروع است و نباید به خواست شان تمکین کرد و بنابراین باید به هر وسیله ممکن غائله را خواباند.
به رویکرد ساده انگارانه بالا نقدهای جدی وارد است؛ اول اینکه این جوانان و نوجوانان در همین کشور و تخت اموزش نهادهای جمهوری اسلامی تربیت شده و تمام وقت تحت تبلیغات گسترده و وسیع سازمان های مختلف از جمله اموزش و پرورش, تلویزیون و رادیو، سارمان های تبلیغاتی عریض و طویل نظیر تبلیغات اسلامی با بودجه های هنگفت و کلان قرار داشته اند و لذا اگر خوب یا بد تربیت شده اند، دستپخت خود شما آقای جمهوری اسلامی هستند پس از اگر ایرادی بوده از آموزش شما بوده.
دوم اینکه اگر جوانان یک جامعه درخواست آزادی های فردی داشته باشند حتی اگر ان آزادی ها به مذاق حاکمان وقت خوش نیاید، هیچ بهانه ای اعم از اتهام ابتذال و کجروی فرهنگی نمی تواند و نباید موجب محدود کردن ان حقوق فردی و آزادی های شخصی گردد. مدیران سیاسی و فرهنگی جامعه موظف و متعهد هستند به خواست های انان توجه کرده و نسبت به آن گوش شنوا داشته باشند.
سوم اینکه وقتی حاکمیت بتدریج در طی چهار دهه تمام مسیر های بالندگی و ابتکار در حوزه های مختلف فرهنگ مثل سینما، کتاب، هنر و موسیقی و بخش های مشابه را یا در چنبره تفکر انحصاری خود اورده و یا از زیر تیغ سانسور رد می کند و بدین سان سلایق و علایق بخش بزرگی از جامعه را ندیده می گیرد نتیجه آن می شود که اولا هیچ شخص نخبه و مستعدی حاضر به کار و تولید محصول فرهنگی در چنین فضای بسته و انحصاری نمی شود و افرادی که متخصص و سرآمد هستند اصولا به کار در چنین فضایی تن نخواهند داد و در نتیجه محصولات فاخر فرهنگی و هنری وجود نخواهند داشت که جوان و نوجوان جامعه از ان تغذیه کنند، لذا جامعه جوان ما به لحاظ فرهنگی و اجتماعی دچار عقب ماندگی شده و ناچارا به شبکه های اجتماعی و رسانه های ان سوی مرزی پناه می برند که نتیجه آن چیزی جز سقوط و ابتذال در حوزه فرهنگ نیست. از سویی دیگر محصولات هنری و فرهنگی سازمان های حکومتی که با بودجه های خاص بصورت سفارشی تولید می شود هیچ نسبتی با واقعیت جامعه امروز و سلیقه مخاطب جوان نداشته و بیش از پیش موجب فراری دادن او و نهایتا عصیانگری علیه وضع موجود می شود.
با محدودیت بیشتر، عصیانگری بیشتر می شود. راهکار صحیح این است که آزادی های به حق جامعه را در بعد اجتماعی و فردی به انها باز گردانید تا جامعه نفس تازه کند و در طی زمان به تعادل نسبی برسد. سپس دست از بخش فرهنگ و فعالین این حوزه بردارید تا فرهیختگان این حوزه که سالهاست از دست سیاست های شما به کنج انزوا خزیده یا مهاجرت کرده اند، برگردند و بتوانند با فراغ بال کار کنند و محصولات فاخر بسازند. بیکار کردن مفاخر فرهنگی یک جامعه ابتذال به بار اورده و فضا را برای رشد علف های هرز آماده می کند. اگر جامعه محصول خوب فرهنگی برای تغذیه نداشته باشد ناچارا از محصولات فاسد استفاده می کند و بتدریج علائم بیماری در او نمایان شده و در لحظه ای پیکرش از هم فرو خواهد پاشید.
@civilizers
جنبش دانشجویی: آتشِ زير خاكستر
امیر طیرانی
با وقوع كودتاي آمريكايي-انگليسي ۲۸ مرداد وسرنگوني دولت دكتر مصدق جنبش دانشجويي نيز وارد مرحله نويني شد. در آن زمان دانشجويان فعال در دانشگاه تهران به دو دسته طرفداران نهضت ملي و هواداران حزب توده تقسيم مي شدند . با اين حال و به رغم اختلاف سياسي و عقيدتي ميان اين دو دسته با شروع سال تحصيلي دانشگاهها در مهر ۱۳۳۲ نوعي همكاري ميان آنها دربرابر رژيم ايجاد شد . به عنوان مثال در جريان تظاهرات اعتراضي ۱۶مهر ۱۳۳۲ كه از سوي نهضت مقاومت ملي برگزار شد تعداد زيادي از دانشجويان شركت داشتند كه حكايت از همراهي دانشجويان چپ با نيروهاي ملي داشت. با شروع محاكمه دكتر مصدق در بي‌دادگاه نظامي در ۱۷ آبان اعتراضات در دانشگاه و نيز خارج از دانشگاه وارد مرحله تازه اي شد . نهضت مقاومت ملي براي برگزاري تظاهرات در روز ۲۱ آبان فراخوان داد. در اين روز دانشجويان هم در بازار تهران و هم در داخل و خيابان¬هاي اطراف دانشگاه عليه رژيم تظاهرات كردند . اين در حالي بود كه فرماداري نظامي در دو اطلاعيه جداگانه در روزهاي ۲۰ و۲۱ آبان به شدت درباره برگزاري تظاهرات هشدار داده و صريحا اعلام داشته بود كه با هرگونه تجمع و تظاهرات برخورد خواهد كرد .
▪️ اما به رغم اين تهديدات در روزهاي هيجدهم تا بيست و يكم آبان نه تنها در تهران بلكه در تبريز و شهرهاي ديگر هم اعتصابات وتظاهرات عليه رژيم شاه صورت گرفت. به نوشته روزنامه اطلاعات از تبريز: " در تعقيب جريان هيجدهم آبان راجع به اخلال در كارخانه ممتاز و تعطيل قسمتي از بازار و دانشگاه و پاره اي از دبيرستان ها ...معلوم شد كه از ديروز به اين طرف در حدود پنجاه نفر كه اغلبشان كارگر، دانشجو، آموزگار يا دبير هستند بازداشت شده¬اند. "( اطلاعات ۲۰آبان)
در تهران ماموران نظامي روز ۲۱ آبان به شدت با تظاهركنندگان برخورد كرده وعده زيادي از دانشجويان وساير تظاهركنندگان را بازداشت كردند .در آن روز علاوه بر ماموران نظامي، اعضاي احزاب سومكا و آريا نيز در خيابان¬هاي اطراف دانشگاه حضورداشتند و با تظاهرات به نفع رژيم وبرخورد با دانشجويان به آنها كمك می‌كردند .
▪️ به دنبال آن اعتراضات و درحالی که محاکمه دکتر مصدق در جریان بود روز ۳ آذر اطلاعیه¬ای از سوی دولت زاهدی مبنی بر سفر قریب‌الوقوع ریچاردنیکسون معاون رییس جمهور آمریکا به تهران منتشر شد .دو روز بعد ازآن یعنی در ۵ آذر نیز بیانیه مشترک ایران و انگلستان در خصوص از سر گیری روابط میان دو کشور انتشار یافت .روابط میان دو کشور سال قبل یعنی در مهر۱۳۳۱ از سوی دکتر مصدق و به دلیل دخالت های روزافزون انگلستان در امور داخلی ایران قطع شده بود .
🔻ده روز بعد از اعلامیه دولت زاهدی ، روابط ایران و انگلستان باردیگر از سرگرفته شد و دنیس رایت كاردار انگلستان به تهران وارد شد .
▪️ دانشجويان روز ۱۴ آذر در اعتراض به ورود دنيس رايت كاردار جديد سفارت انگليس در ايران شروع به اعتراض كردند . در آن-روز دانشجويان دانشكده هاي حقوق و علوم سياسي ،دندانپزشكي، فني، پزشكي و داروسازي تظاهرات پرشوري برگزار كردند . اين تظاهرات روز بعد به خارج از دانشگاه كشيده شد و ماموران انتظامي در زدو خورد با دانشجويان عده‌اي¬را بازداشت و گروهي را نيز مجروح كردند .
روز ۱۶ آذر در حالی که دانشجویان واستادان در سرکلاس های درس حضور یافته بودند چند سرباز مستقر در پشت پنجره یکی از کلاس ها حرکت چند دانشجو را حمل بر تمسخر خود کرده و با اسلحه به داخل کلاس هجوم برده و پاسخ اعتراض استاد و دانشجو را با شلیک گلوله دادند .
▪️ با بلند شدن صدای گلوله به دستور دکتر رحیم عابدی معاون دانشکده فنی دانشکاه تهران زنگ دانشکده به صدا درآمد و بقیه دانشجویان نیز کلاس های درس را ترک گفتند . تیراندازی سربازان سبب مجروح و زخمی شدن چندین تن از دانشجویان شد و خون آنها آمیخته با آب شوفاژهای سوراخ شده بر اثر گلوله سربازان کف راهرو های دانشکده را گلگون کرد .ولي علاوه بر مجروحان و بازداشت شدگان در آن روز سه دانشجوي دانشكده فني به نام هاي "مصطفي بزرگ نيا، آذر شريعت رضوي واحمد قندچي" براثر اصابت گلوله نيروهاي نظامي در خون خود غلطيدند... .
متن کامل:
https://bit.ly/3FqIb8a
#فرهیختگان راهی به رهایی
#گفتارهای_فلسفی
استبداد از ترس تغذیه می کند،
جمهوری از فضیلت.
مونتسکیو
@civilizers
📘نامه ای درباب تساهل مذهبی
🖌اثرِ جان لاک
تا زمانی که این دیدگاه در انسانها وجود دارد که دین باید با زور شمشیر "تبلیغ" شود، هیچگونه صلح و امنیت و حتی دوستی عادی نمی تواند استقرار یابد.
کسی نمی تواند موضوعاتی را که
هر شخص باید صادقانه در درون خود به جستجویشان بپردازد و با مراقبه، مطالعه،تحقیق و تلاش خود به آنها دست پیدا کند، مُلکِ خاص خود بداند!
کسی که می تواند با آرامش ذهنی و چشمانی خشک برادر خود را برای سوزانده شدن به دست جلاد بسپرد، نمیتواند از صمیم قلب و صادقانه
نگران نجات برادرش از شعله های جهنم در دنیایِ دیگر باشد.
سرچشمه قدرت روحانیان هرچه باشد، از آنجا که این قدرت متعلق به کلیسا است، باید در چارچوب کلیسا محدود شود و نمیتواند به هیچ وجه در امور مدنی تاثیر بگذارد؛ زیرا کلیسا ذاتا و کاملا مجزا و متمایز از دولت است.
کانال آرشیو منابع سیاسی
@civilizers
به نظرتان اگر حکومتی در میان معترضین نفوذی داشته باشد، از آنها می‌خواهد بی‌ادب باشند یا مودب؟ دروغ بگویند یا راست؟ منصف باشند یا افراطی؟ از به اصطلاح «خرابکاری شرافتمندانه» حمایت کنند یا مخالفت؟ خشونت‌طلب باشند یا خشونت‌ستیز؟
از توئیتر حسین دهباشی
@civilizers
تغییر لحن فرماندهان سپاه تا همزمان کشته شدن در کف خیابان
پس از اینکه فرماندهان سپاه و نیروهای امنیتی طی هفته های گذشته، با زبان تهدید و اتمام حجت با مردم معترص در خصوص جمع کردن اعتراضات صحبت کردند و اتفاقا نتیجه معکوس گرفتند و هر بار خشم مردم بیشتر شد، حالا چند روزی است که تغییر لحن داده و سردار سلامی می گوید دست در دست جوانان فریب خورده به روی دشمن شمشیر خواهیم کشید. از اشتباهات مفهومی که در این گزاره وجود داشته و ان اینکه شما اگر اعتقاد دارید که جوانان فریب خورده اند چطور میخواهید دست در دست انها روی دشمن شمشیر بکشید، بگذریم می توان با کمی تسامح نتیجه گرفت مخاطب تهدید سردار سلامی از جوانان پیشتر فریب خورده به دشمن تغییر یافته و چنین تصور می شود که جوانان سابقا فریب خورده حالا متحد سردار شده اند. جناب آقای سرداررحاجی زاده، فرمانده هوا فضای سپاه هم اخیرا گفته اند که مرگ مهسا امینی همه ما را ناراحت کرده و در ادامه اعتراف کرده اند که در اعتراضات اخیر بیش از سیصد تن کشته شده اند. چنانچه ملاحطه می فرمایید جمله مجهول است و ایشان هیچ اشاره ای به اینکه چه کس یا کسانی افراد مذکور را کشته اند، نشده است. اما لحن کلام و اعتراف دیر هنگام نشان می دهد که سرداران محترم به دنبال پرهیز از خشونت و تهدید در کلام شان هستند.
چندی پیش هم گویا توسط شهرداری تهران و چند نهاد دیگر حکومتی برنامه ریزی شده بود که در صورت برد ملی پوشان فوتبال بر آمریکا و صعود به مرحله بعدی، گل و شیرینی پخش و جشن و جنگ برگزار شود و بدین وسیله و با در دست گرفتن ابتکار عمل، این بار اعتراصات به گونه ای دیگر و با سبکی متفاوت جمع و جور گردد.
سرداران گرامی! به قول خودتان بسیاری خون بی گناه ریخته شده است و بسیاری شکنجه و هتک حرمت و انواع نقص عضو برای بچه های این کشور اتفاق افتاده و حال بسیاری خانواده ها و مردم را دگرگون و بدحال کرده؛ از سویی دیگر هنوز نیروهای امنیتی در شهرهای مختلف در حال شکار جوانان رعنای این کشورند و روزی نیست که حداقل چندین کشته با مراسم تشییع و خاکسپاری در شهرهای مختلف کشور برگزار نشود. آیا شما میخواهید با یک تغییر لحن در کلام و جابجا کردن چند عبارت غائله را بخوابانید؟ آیا تصور می نمایید امکان پذیر است. پس جواب خون های به ناحق ریخته شده و افراد هتک حرمت شده را چه کسی میدهد؟
@civilizers
#فوتبال_ملی
منصور خضاعی
امشب آخرین و حساس ترین بازی تیم ملی فوتبال ما در جام جهانی قطر است و عده زیادی از مردم هنوز گرفتار قطبیت شدید جانبداری یا مخالفت با تیم ملی و اعضای آن هستند. پیشتر گفتیم که اعضای تیم ملی فوتبال ایران و خانواده یشان از بدنه اجتماعی مردم همین جامعه هستند و حتی اگر در برخی موارد در حمایت از مردم و اعتراضات سراسری دچار اشتباهاتی شده باشند نباید مورد غضب و تکفیر ما قرار گیرند. این حوانان نخبه فوتبالیست تا جایی که توانستند در انعکاس اعتراضات به نفع مردم و خانواده های داغدیده موضعگیری کرده و مخالفت خود را تا حد ممکن با رفتارهای خشونت بار نیروهای امنیتی و حاکمیت نشان داده اند، چه به صورت فردی و چه در کنش های جمعی. بار کردن مسئولیت بیش از توان بر انها و داشتن انتظارات نامتعارف از بازیکنان جوان فوتبال کشورمان توسط برخی، نه تنها نتیجه مثبتی ندارد بلکه موجب شکاف میان دسته های مختلف مردم و تشدید فضای دو قطبی و از میان رفتن اتحاد آنها می گردد. درست است که رفتار بازیکنان فوتبال همچون کنشگران عمده سیاسی از اهمیت برخوردار است و بازتاب جهانی دارد اما باید همواره در نظر داشت که این بازیکنان صرفا به لحاظ استعداد های ورزشی نخبه محسوب می شوند و در زمین سیاست باید انتظار یک فرد معمولی و متوسط را از آنها داشت نه یک کنشگر سیاسی با تجربه.
لذا از نظر نگارنده این سطور، ما در نگرش به رفتارهای بازیکنان فوتبال ضمن اینکه از آنها انتظار کنش های موثر در بازتاب و مخالفت با رفتارهای خشن حکومت را داریم باید به ظرفیت های فکری_سیاسی آنها و همچنین محدودیت ها و فشارهای وارده از سوی نیروهای امنیتی وقوف و نظر داشته باشیم.
حتی اگر بازیکنان فوتبال ما به هر دلیلی قادر به بروز عملکرد های اعتراضی نباشند مردم ایران باید دست از رفتارهای صفر و صدی برداشته و از فرصت های بینابینی پیش امده در پیرامون برد احتمالی تیم ملی کشورمان نهایت استفاده را ببرند.
پس از تجربه های اشتباه و ناکارامد تحریم ورزش کشور در چند ماه گذشته و تلاش حقوقی و سیاسی مجدد برخی دیگر برای ممانعت از حضور تیم فوتبال و سعی برای حذف از جام جهانی که هر بار هم شکست خورده، حالا طی روزهای گذشته برخی بخاطر برآورده نشدن انتطارات شان از عملکرد بازیکنان فوتبال تلاش کردند تا تیم ملی و بازیکنان را بایکوت و تحریم و از شکست تیم ما استقبال نمایند. الان وقت این است که دست از این رفتارهای غلط برداریم و دچار اشتباه در تحلیل و تجویز نشویم و خواسته یا ناخواسته آب به آسیاب تفرقه افکنان نریزیم.
دست از تحریم و دشمنی با ملی پوشان ورزشی خودمان که از بدنه همین اجتماع هستند برداریم و متحد بمانیم.
@civilizers
شرح ملاقات برخی چهره های اصلاح طلب با مقامات نظام.
چندی قبل آیت الله خامنه ای اعلام کرده بودند که ما شرایطی مشابه این اعتراضات را در دهه شصت از سر گذرانده بودیم
یک ویدئویی منتشر شده که در آن ویدئو علی شکوری راد یکی از چهره های شاخص اصلاح طلب از دیدار خود و آقای بهزاد نبوی و چند شخص دیگر با برخی مقامات نظام مطالبی را ارائه میدهد که در آن چیزهایی مطرح شده و نیز درخواست هایی.
جدا از اعتراف اقای شکوری به عبور مردم از اصلاح طلبان و درخواست هایی مثل جمع کردن لباس شخصی ها از خیابان و هشدار در خصوص عدم اجرای احکام اعدام، یک مطلب مهمی که مطرح شده مقایسه شرایط این اعتراضات با شرایط ناآرامی های دهه شصت است که آقایان اصلاح طلب در این جلسه تذکر داده اند که در دهه شصت اکثریت قاطع مردم طرفدار پر و پا قرص نظام بودند و فقط تعدادی گروه و گروهک مسلح رو در روی نظام قرار داشتند که نیروهای امنیتی در آن زمان موفق به جمع کردن بساط نا آرامی ها شدند. نمایندگان جبهه اصلاحات تاکید کردند شرایط امروز کاملا با آن موقع تفاوت دارد؛ امروز ۷۰ الی ۸۰ درصد جمعیت کل ایران با نظام مخالفند و از این بابت تفاوت زیادی وجود دارد.
ما هم پیشتر اینجا گفته بودیم که به اصطلاح خودشان جمع کردن نا آرامی ها و اعتراضات اخیر با ادامه رویه کنونی که مقامات کشور در پیش گرفته اند چیزی نزدیک به محال است و هم اکنون که در ماه سوم اعتراضات قرار داریم مردم معترض از هر طبقه و صنف و گروهی که هستند به رغم اعمال خشونت های گسترده و بی رحمانه نیروهای امنیتی، به روش های مختلف در حال پیش بردن برنامه های خود می باشند. منشاء این اعتراضات یک مابه ازای واقعی در کف جامعه دارد و تا آن منشاء وجود دارد این اعتراضات ادامه خواهد داشت و حتی گسترده تر خواهد شد.
@civilizers
پیروزی تیم ملی یک سرمایه بزرگ سیاسی برای فوتبالیستهای ما ایجاد میکند. آنها که با پیروزی امروز خود بعد از یک بحران بزرگ شادی برای همگان آوردند فردا که پیروز به خانه برگردند توان سیاسی بزرگتری دارند. این را قدر بدانیم. آنها فرزندان ایران اند و میتوانند صدای مردم برای تغییر شوند.
هستند کسانی که هیچ میانجی تغییری را دوست ندارند. مرغ شان یک پا دارد و بس. اما برای هر تحول سیاسی نیازمند میانجی هستیم. کسانی که مورد قبول اکثریت ملت باشند. علی کریمی، علی دایی، سردار آزمون و همه بازیکنانی که محبوب مردم اند. اگر دوستان نادان و دشمنان دانا این سرمایه را نسوزانند!
از توییتر مهدی جامی
#تیم_ملی_را_پس_بگیریم
@civilizers
مشکل غرب با جمهوری اسلامی این است که جمهوری اسلامی در حال پیشرفت است.
رشد اقتصادی در ده سال گذشته تقریبا صفر
تورم بالای ۴۰ درصد
نرخ بیکاری ۹.۹
خط فقر خانوار چهار نفری ۱۸ میلیون تومان
پایه حقوق خانوار چهار نفری ۶ میلیون و چهارصد
وضعیت فساد رتبه ۱۵۰ از ۱۸۰ کشور.
و..
سعید مروارید
#فرهیختگان راهی به رهایی
@civilizers
شاید توصیه حقی باشد برای آنها که می خواهند به هر وسیله حکومت را بیندازند و حاضر نیستند درباره ما بعد جمهوری اسلامی چیزی بگویند. معتقدند هر چه شود از این بهتر باشد.
اما روشنفکر ملی و سیاستمدار واقعی روی سرنوشت مردم قمار نمی کند، حتی اگر پذیرفته باشد خودش گلوله اول را بخورد.
از توییتر جامعه نو
@civilizers
📖درس های پدیده احمدی نژاد برای توده مردم
⛔️ تجربه پرهزینه دوران احمدی‌نژاد نشان داد که جامعه ما چقدر مستعد عوام گرایی است. هنوز برای جامعه ما این امر که سطح زندگی یک سیاستمدار چگونه است عامل مهمتری است تا اینکه تخصص او چقدر است و چه اندازه می تواند مجموعه زیر مدیریت خود را ارتقا بخشد. باید بیاموزیم که هرکس گفت خدمات و منافعی را برای جامعه به ارمغان می‌آورد اما سخنی از هزینه‌های آن به میان نیاورد فردی عوام گرا و فریبکار است..... هر سیاستمداری که صرفاً از افزایش امکانات و خدمات خود و کاهش هزینه ها سخن به میان آورد قطعاً یا ساده اندیش است که به پیامدهای بلند مدت کار خود آگاه نیست و نمی داند این رویه پایدار نخواهد بود یا فریب کار بزرگی است و باید نسبت به او محتاط بود.
✅خوب است همه ما باور کنیم که هیچ راه میانبری برای موفقیت وجود ندارد. به عنوان مثال، قطعاً پزشکی حاذق شدن منوط به درس‌خواندن و سپری کردن همه مراحلی است که دانشجویان پزشکی طی می کنند. آیا ممکن است زحمت درس خواندن را به خود نداد و پزشک ماهری شد .... کسانی که چنین به جامعه القا می کنند که بدون زحمت و در مدت کوتاهی می توان به منابع بزرگی دست یافت صرفاً می‌خواهند از تمایل طبیعی ما به تنبلی سوء استفاده کنند و با این سوء استفاده به ثروت، قدرت یا شهرت دست یابند. باید بیاموزیم در مقابل این افراد هوشیار باشیم و آنان را افراد خطرناکی برای آینده کشور بدانیم.
پوپولیسم ایرانی، علی سرزعیم
@civilizers
#برگی_از_تاریخ
پیمان سعدآباد چه بود؟
بخش اول
پیش از آغاز جنگ جهانی دوم قدرت متمرکز رضاخان اداره مملکت را برعهده داشت. با روی کار آمدن آتاتورک در ترکیه، انگلیس و غرب برای اینکه شوروی را در حلقه محاصره داشته باشند، پیمان دوستی و عدم تجاوز بین ایران، ترکیه، افغانستان و عراق در سال 1316 در کاخ سعدآباد منعقد کردند.
این کشورها به موجب پیمان سعدآباد متعهد شدند سیاست هماهنگ داشته باشند و به مقابله با خطری که هر یک از دولت‌های آنان را تهدید کند، بپردازند. ضمن اینکه در امور داخلی یکدیگر مداخله نکنند.
رضاخان انعقاد این پیمان را یک پیروزی و موفقیت برای حکومتش دانست و گفت: «چون اوضاع عمومی جهان ایجاب می‌کرد که ما نیز بیش از پیش در تحکیم بنیان صلح بکوشیم. پس از رفع اختلافات سرحدی با عراق قراردادی را که در طرح آن قبلاً توافق حاصل شده بود با دول دوست و همسایه خود افغانستان و ترکیه و عراق به نام پیمان سعدآباد منعقد نمودیم و این پیمان در شرق بی‌سابقه بود و در این هنگام که امور عالم دچار آشفتگی است مددی بزرگ به بقای صلح خواهد بود...»
اما به اعتقاد پژوهشگران تاریخ و تحلیل‌گران این پیمان علاوه بر اینکه نفعی برای ایران نداشت و تماماً در راستای سیاست‌های انگلیس برای مهار شوروی و کمونیسم بود، تمامیت ارضی کشورمان را خدشه‌دار کرد و به موجب این قرارداد بخش‌هایی از سرزمین‌های کشورمان جدا شد.
به اعتقاد پژوهشگران تاریخ پیمان سعدآباد علاوه بر اینکه نفعی برای ایران نداشت و تماماً در راستای سیاست‌های انگلیس برای مهار شوروی و کمونیسم بود، تمامیت ارضی کشورمان را خدشه‌دار کرد و به موجب این قرارداد بخش‌هایی از سرزمین‌های کشورمان جدا شد.
بذل و بخشش رضاخان از سرزمین‌های کشور
سرلشکر ارفع عضو هیأت تحدید حدود و حل اختلافات در خاطرات خود که در کتاب تاریخ بیست ساله ایران به قلم حسین مکی آمده نوشته است: «به کاخ سلطنتی رفتم و به اتاق داخل شدم و گفتم عرایضی دارم. چند دقیقه بعد شاهنشاه وارد شدند در حالی که من نقشه‌ها را روی میز پهن کرده بودم. همین که نقشه‌ها را دیدند فرمودند: «موضوع چیست؟» من شروع کردم به توضیح دادن که فلان تپه چنین است فلان منطقه چنان است، آنجا سخت مورد نیاز ماست، و از این حرف‌ها... ولی پس از مدتی که با حرارت عرایضی کردم با کمال تعجب دیدم اعلیحضرت چیزی نمی‌فرمایند. وقتی سرم را بلند کردم دیدم شاه با حالت مخصوصی به من نگاه میکند گویی به حرف‌هایم چندان توجهی ندارد و تنها چشم به چشم من دوخته است تا ببیند من چه می‌گویم. من سکوت کردم. فرمودند: معلوم است منظور مرا نفهمیدی... بگو ببینم این تپه این جا از آن تپه که می‌گویی بلندتر نیست؟ عرض کردم: «بلی قربان»... فرمودند: «آن را چرا نمی‌خواهی؟ این یکی چطور؟» عرض کردم «بلی». فرمودند: «منظور این تپه و آن تپه نیست. منظور من این است که دو دستگی و جدایی که بین ایران و ترکیه از چندین صد سال وجود دارد و همیشه به زیان هر دو کشور و به سود دشمنان مشترک ما بوده است از میان برود. مهم نیست که این تپه از آن که باشد. آنچه مهم است این است که ما با هم دوست باشیم.»
در رابطه با اروندرود نیز باقر کاظمی وزیر وقت امورخارجه ایران در خاطراتش می‌گوید: «ما نزد رضاشاه رفتیم، نوری‌سعید وزیر عراق آمد و گریه و زاری کرد که بگذارید این رودخانه مال ما بشود. شما دریای فارس و دریای مکران (عمان) را دارید، اما ما هیچ چیز نداریم.» رضاشاه گفت: خُب اروند را به این‌ها بدهیم. به این‌ها داد چون انگلیسی‌ها به رضاخان فشار آورده بودند. باقر کاظمی در ادامه می‌گوید: «به نظرم از جایی به رضاخان فشار آورده بودند.»
@civilizers
اگر مسئله ما این نیست که آینده را بسازیم و کار را برای ابد تمام کنیم، در عوض آنچه در حال حاضر باید انجام دهیم از روز هم روشن تر است و آن نقد بی امان تمامی نظم موجود است. بی امان به این معنی که منتقد نه از پیامدهای کار خویش ابائی دارد و نه از درگیری با قدرت های مستقر هراس.
کارل مارکس، فیلسوف آلمانی
@civilizers
