1742
نوشته‌هایی درباره‌ی دین، جامعه، سیاست کانال رسمی حسن یوسفی‌اشکوری وب‌سایت: http://yousefieshkevari.com تماس با ادمین: @Eshkevarii
اخیراً گروهی بهنام «پژوهشگران علیه جنگ در فلسطین» از مفهوم اسکولاستی‌ساید برای نشان دادن تأثیر نسل‌کشی در فلسطین در زمینه آموزش استفاده کرده‌اند.
تعریف اسکولاستی‌ساید: پروفسور کارما نابلسی، استاد دانشگاه آکسفورد و متخصص فلسطینی در قوانین جنگ، نخستین بار واژه اسکولاستی‌ساید را بکار برد. پرفسور نابلسی این واژه را در زمینه حمله اسرائیل به غزه در سال ۲۰۰۹ مفهوم‌سازی کرد، اما این واژه همچنین اشاره به الگوی حملات استعماری اسرائیل به پژوهشگران فلسطینی، دانشجویان و مؤسسات آموزشی از آغاز فاجعه «نکبه» در سال ۱۹۴۸ بازمی‌گردد و به گسترش آن در ادامه جنگ ۱۹۶۷ فلسطین و حمله ۱۹۸۲ به لبنان اشاره دارد.
این واژه ترکیبی از پیشوند لاتین schola به معنی مدرسه و پسوند لاتین cide به معنی کشتن است. نابلسی از آن برای توصیف تخریب سیستماتیک آموزش فلسطینی‌ها توسط اسرائیل برای مقابله با سنت یادگیری فلسطینی‌ها استفاده کرد. نابلسی مشاهده کرد که این سنت منعکس‌کننده نقش و قدرت عظیم آموزش و پرورش در یک جامعه‌ی تحت اشغال است که در آن آزادی اندیشه امکانات و افق‌های باز را مطرح می‌کند که به‌شدت با دیوار آپارتاید، ایست‌های بازرسی دست‌وپاگیر و زندان‌های خفه‌کننده در تضاد است. نابلسی با تشخیص دادن اهمیت آموزش و پرورش برای فرهنگ فلسطینی و انقلاب فلسطین خاطرنشان کرد که سیاست‌گذاران استعماری اسرائیل نمی توانند ان را تحمل کنند و باید آن را نابود کنند.
در جریان جدیدترین نسل‌کشی اسرائیل در غزه اسکولاستی‌ساید در مقیاس بی‌سابقه‌ای تشدید شده است. سیاست استعماری اسرائیل در غزه اکنون از تمرکز بر تخریب سیستماتیک به نابودی کامل آموزش و پرورش تغییر کرده است. در واقع، رابطه‌ی تنگاتنگی بین نسل کشی و اسکولاستی‌ساید وجود دارد. رافائل لامکین، محقق پیشگام حقوقی یهودی لهستانی که برای اولین بار نسل‌کشی را تعریف کرد و نقشی کلیدی در قرار دادن این مفهوم در قوانین بین‌المللی داشت، نسل‌کشی را تلاشی برای تضعیف پایه‌های اساسی نظم اجتماعی می‌داند. کلید این تلاش، در مفهوم لامکین، حمله به فرهنگ‌های جمعی ملی، قومی، نژادی یا مذهبی بود.
اسکولاستی‌ساید شامل هر یک از اعمال زیر است که مستلزم تخریب سیستماتیک، به‌طور کامل یا جزئی، زندگی آموزشی یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی است:
• قتل و ترور معلمان دانشگاه و مدرسه، دانش‌آموزان، کارکنان و مدیران.
• ایجاد آسیب جسمی یا روانی به معلمان دانشگاه و مدرسه، دانش‌آموزان، کارکنان و مدیران.
• دستگیری، بازداشت و زندانی‌کردن معلمان دانشگاه و مدرسه، دانشجویان، کارکنان و مدیران.
• آزار و اذیت سیستماتیک، قلدری، ارعاب معلمان دانشگاه و مدرسه، دانشجویان، کارکنان و مدیران.
• بمباران و تخریب مؤسسات آموزشی.
• از بین بردن و یا غارت منابع آموزشی و پژوهشی ازجمله کتابخانه‌ها، آرشیوها و آزمایشگاه‌ها، و همچنین اماکنی که روند آموزشی را تسریع می‌کنند، از جمله زمین‌های بازی، زمین‌های ورزشی، مکان‌های اجرای برنامه‌های هنری، کافه تریا و خوابگاه‌ها.
• جلوگیری از واردات مواد ضروری برای بازسازی مدارس و دانشگاه‌های تخریب‌شده.
• جلوگیری از ایجاد اماکن آموزشی جدید.
• محاصره‌ی مدارس و دانشگاه‌ها و استفاده از آنها به عنوان پادگان، پایگاه‌های لجستیکی، ستاد عملیاتی، انبارهای سلاح و مهمات، بازداشتگاه‌ها و مراکز بازجویی.
• بستن مؤسسات آموزشی و یا مختل کردن فعالیت‌های روزانه آنها.
• حمله به مؤسسات آموزشی.
• محدود کردن دسترسی استادان، دانشجویان و کارکنان به مؤسسات آموزشی.
• ممانعت از تحصیل زندانیان سیاسی ازجمله کودکان بازداشت شده.
• جلوگیری از دسترسی به اینترنت، مختل کردن تأمین برق و جلوگیری از ورود رایگان لوازم آموزشی از جمله کتاب و تجهیزات آزمایشگاهی.
• مانع شدن از استخدام کارکنان دانشگاهی و جلوگیری از ورود آنها به مؤسسات خود از طریق رد ویزا و سایر محدودیت‌ها.
• لغو حقوق اقامت دانشجویان یا دانشگاهیان که ممکن است فرصت‌های تحصیلی را در خارج از کشور دنبال کنند.
• جلوگیری از تبادل علمی در تمام اشکال آن.
• اخلال در بودجه بین‌المللی و داخلی مؤسسات آموزشی.
همه این اقدامات در حال حاضر در غزه، فلسطین به‌شکل ویرانگری انجام می‌شود. آنها بخشی از تلاش نسل‌کشی برای جلوگیری از بازتولید نظم اجتماعی در این سرزمین اشغالی هستند، به‌عنوان بخشی از تلاش گسترده تر برای غیر قابل‌سکونت کردن آن، ازاین‌رو راه را برای پاکسازی ملی گسترده هموار می‌کند. بسیاری از این اقدامات مدت‌هاست که علیه مؤسسات آموزشی و جوامع در کرانه‌ی باختری اشغالی و اورشلیم شرقی انجام می‌شود و برخی از آنها توسط شهروندان فلسطینی دولت اسرائیل تجربه می‌شود.
منبع: نقد اقتصاد سیاسی
#فرهیختگان راهی به رهایی
🔻نظرخواهی: چه کسی جانشین علی خامنه‌ای خواهد شد؟
هشت سال پیش همین نظرخواهی را انجام دادیم که آن زمان، یعنی اسفند ۱۳۹۴، پاسخ‌ها نامطمئن و در عین حال متنوع‌تر بود. بیشتر پاسخ‌دهندگان فکر می‌کردند شرایط سیاسی آنقدر متغیر است که نمی‌توان به راحتی پیش‌بینی کرد.
پاسخ‌های تازه در سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد شرایط و چینش‌ها در راس هرم قدرت شفاف‌تر از هشت سال پیش شده است. دیگر از چهره‌های موثر سیاسی مانند اکبر هاشمی رفسنجانی، محمود هاشمی شاهرودی، صادق لاریجانی یا حسن خمینی نامی در میان نیست و اعتراض‌های خونین سال ۱۳۹۶، ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱، مشروعیت حکومت را بیش از پیش با چالش مواجه کرده است.
۳۰ نفر با گرایش‌های مختلف که بعضی در نظرخواهی قبلی هم شرکت کرده بودند، به سوال پاسخ داده‌‌اند. بیشتر کارشناسان عقیده دارند تصمیم‌گیری در خارج از مجلس خبرگان اتفاق خواهد افتاد و رهبر ایران پیش از مرگ، تکلیف جانشینش را مشخص خواهد کرد. نظرات بر اساس ترتیب الفبای نام‌ها مرتب شده است.
نسخه کامل مطلب را از لینک زیر بخوانید:
https://bbc.in/49X6LtK
@BBCPersian
🔴پیام تسلیت بیش از ۷۰۰ نفر از شخصیت‌های سیاسی ،اجتماعی ، فرهنگی و فعالان زنان به نرگس محمدی
▪️بهنام هستی‌بخش
@iranfardamag
زهی قامت بلند عشق
که استوار ماند در هجوم هر گزند
▪️با خبر شدیم دوست مبارز و شجاعمان خانم نرگس محمدی، بانوی صلح، در اندوه خاموشی پدر گرامی خود جناب آقای کریم محمدی، رادمرد صبور و مقاوم، در محبس و زندان به سوگ نشسته‌است.
▪️با افسوس بسیار به خانم نرگس محمدی، آقای تقی رحمانی و خاندان سرفراز محمدی تسلیت می‌گوییم و از خداوند بزرگ برای ایشان توان و تحمل و شکیبایی در این غم بزرگ آرزو می‌کنیم
▪️شک نداریم نرگس محمدی به مدد منش مقاوم و استواری که دارد، امید و ایمانش را در این روزها و شب‌های سراسر اندوه، از دست نخواهدداد و پرتلاش‌تر از همیشه شعله‌های امید و آزادی‌خواهی را در قلب همگان برخواهد افروخت.
▪️اسامی:
مسعود آقايي, زهرا آقاخانی , رضا آقاخانی , ابوطالب آدینه‌وند, محمدصادق آخوندی , زینب آدیش, فاطمه آذری‌قمی, محمد آزادی, حسن آصالح, حمید آصفی , سحر آقاخانی, عبدالرحیم اقامحمدی , احمد آقامحمدی, محمد آقامحمدی, حسین آقامحمدی, کریم آقامحمدی, اصغر آقامیرزائی , فاطمه آقانوری, امیراصلان آقایی, پروانه آل‌بویه , سیدیعقوب آل‌شفیعی‌فومنی, رضا آمدی, محمدرضا آهنی, مژگان آورند, محمد ابراهیم‌زاده , حمیده ابراهیمی, علیرضا ابوفاضلی, هادی احتظاضی, آرش احدی‌مطلق, حمید احراری, پیمان احمدی , زینب احمدی , امین احمدی , شهروز احمدی, رضا احمدی, حاج‌عباس احمدی, رمضان احمدی , بهمن احمدی‌امویی, فهیمه احمدیان, نوشين احمدي‌خراساني, مژگان احمدیه, رامین اخلومدی, مهران ارژنگ , حسین ارغوانی, حسن ارک, احمدرضا اسدی, بتول اسدی, بهاره اسدی, سیدمرتضی اعتصامی, فرزانه افشاری, فهیمه افشاری, عباس اقبال, مهدی اقبال, امید اقدمی, اعظم اكبرزاده, علیرضا اکبرزادگان, روزبه اکرادی, مرتضی الویری, محمدحسین الهی‌منش, سیدعبدالمجید الهامی , زهره امانی, الهه امیرانتظام , رحیم امیری, حبیب‌الله امیری, مهدی امین‌زاده, اکبر امینی, کاک‌حسن امینی, علیرضا انتشاری, مریم انوری, لیلا ایپکچی, عبدالحسین ایرانی, مصطفی ایزدی, رضا ایلور, علی باباچاهی, علی‌اکبر باباخانی, مصطفی بادکوبه‌ای‌هزاوه‌ای, محمدرضا بارفروش, هاشم باروتی , ابوالفضل بازرگان, عبدالعلی بازرگان, مسعود باستانی, محمد باقر بختیار, محمود باقری, مهدی باقری, محمدرضا باقری, آرزو باهر, رضا باوفا, علی‌اصغر بای , جمال بایزیدی, مریم بحری, حسین بحیرایی, فهیمه بخشی‌پور , اکبر بدیع‌زادگان, مجتبی بدیعی, احمد براری, محمود براهویی‌نژاد, سهیلا بردی, محسن برزگر, افسانه برزویی, بهمن برنادل, فرشته بقایی, رویا بلوری, حسنعلی بنکدار, محمدحسین بنی‌اسدی , مهری بنی‌رضی , ژیلا بنی‌یعقوب, مریم بهادری, صفیه بهاری, عماد بهاور, جلال بهرامی , سلمان بهزادی, قربان بهزادیان‌‌نژاد, حمید بهشتی, سیدعلیرضا بهشتی‌شیرازی, امیر بهمنی, بهنام بیات , آزاده بي‌آزارگيتي, صفا بیطرف, فاطمه بیگدلی‌آذری‌قمی , لیدا بیگلری, ویدا بیگلری , معصونه بینات, مطهره پارسی, مسعود پدرام, مهناز پزشک, مهدی پناهی, عاطفه پهلوان, وحید پوراسماعیلی, عباس پوراظهری, مرتضی پوراظهری, سودا پورغفار , پارسا پورغفارمغفرتی, مهرداد پوشائی, مسعود پیران, جهانمیر پیش‌بین, حبيب‌الله پيمان, مرضیه تاج‌الدینی, محمدرضا تحویلداری, سونيا تركمان, علی تقی‌پور, محسن تقی‌زاده, طلعت تقي‌نيا, علی تک‌فلاح, زهره تنکابنی, مجتبی تهرانی, فرهاد توانا, نيره توحيدي, قنبر توحیدی‌نژاد, محمد توسلی , ناهید توسلی, مرتضی توفیق‌پور, مرتضی توکل, عباس توکل, علی توکلی, خالد توکلی, مجید تولّایی, رضا تیموری, درخشنده تیموریان, احمد ثاراللهی, حسین ثاقب, فرخنده جبارزادگان, حسین جزایری, ناصر جزینی, رضی جعفرزاده, فریبا جعفری, محمد جعفری, باقر جلالی‌زاده, جلال جلالی‌زاده , محمد جمادی, فرشته جمشیدی, همایون جنتی, مرتضی جواهری , امین چالاکی , سیدمحمد چاووشیان, کسری چلبی, سعید چلبیانی, محمد چهره, رضا حاجی, ناصر حاجیان, یونس حاجیزاده, محمد حبیبی, محترم حبیبی, سیدباقر حجازی , غلامرضا حجتی, حسین حدادنژاد, زهره حری, حمید حسامی, طیبه حسنلو, محمدعلی حسن‌نژاد , سیدعلی حسینی, سیدمسعود حسینی , سیدمهدی حسینی , مهدی حسینی, سیدعبدالله حسینی, سیدعبدالرسول حسینی, سیدحسن حسینی, فاطمه حسینی, خلیل حسینی‌عطار, میرسلیمان حسینی‌مقدم, تقی حق‌بین‌آذر, بهزاد حق‌پناه , جمشید حقگو, ابوالفضل حکیمی, عبدالله حکیمی, مصطفی حمصیان, زهرا حیدرزاده, احمد حیدری, فرید خاتمی, حمیدرضا خادم, پویا خازنی‌اسکوئی, علیرضا خاشعی‌پور, حوریه خانپور, مژگان خانزاده , شبنم خا‌ن‌مصدق , نگار خدادادی, امیر خرّم, سارا خرم‌نهاد, گیتی خزاعی….
متن و اسامی کامل:
B2n.ir/z05628
#تسلیت
#ایران_فردا
#کریم_محمدی
#نرگس_محمدی
http://t.me/iranfardamag
آیا نرمشی برای به رسمیت شناختن جنبش سبز در پیش است؟
جمعه 17 مهر 88 / 9 اکتبر 2009
1
دانشگاه ها همچنان ناآرام است و دانشجویان در شیراز و دانشگاه آزاد تهران و خواجه نصیر و امیرکبیر در اعتراض اند. از همه مهمتر این که از اکنون دانشجویان و حامیان جنبش سبز خود را برای 13 آبان آماده می کنند. جالب است که فرمانده پلیس تهران اعلام کرده است که تظاهرات سبزها در صورت مسالمت آمیز بودن اشکال ندارد. در حالی که برای روز قدس همین شخص بارها اظهار نگرانی کرده و حتی بارها تهدید کرده بود. به نظر می رسد که پس از چهار ماه مقاومت و پس از روز قدس جنبش سبز خود را به حاکمیت تحمیل کرده و آنان ناچار باید این واقعیت را قبول کنند. اگر چنین باشد، به سود جنبش مدنی خواهد بود و به تدریج چتر امنیتی مردم گسترده تر می شود و در نتیجه جنبش اعتراضی نیز اوج بیشتری می گیرد. باید دید سیر تحولات به کدام سو می رود.
2
به نظر می رسد ایران می خواهد این بار به طور جدی با آمریکا به گفتگو بنشیند و شاید هم به سازش برسد. آمریکا نیز نرمش شگفتی نشان می دهد. از جمله چند روز پیش بودجه سازمان تحقیق دربارة نقض حقوق بشر ایران را قطع کرده و این اقدام جز حمایت از ایران و خشنود کردن جمهوری اسلامی، معنایی ندارد.
اما هرچه باشد، مذاکره و رفع تنش بین ایران آمریکا و غرب به سود مردم ایران و جهان است. حداقل سایه جنگ را از سر ایران دور می کند و به صلح در منطقه کمک می کند. اما نباید چندان نگران فراموشی نقض حقوق بشر به وسیلة غربیان بود. چرا که مردم ایران خودشان باید به اصلاح حاکمان خود اهتمام کنند. از سوی دیگر جمهوری اسلامی با تن دادن به مذاکره و به ویژه به سازش نمی تواند بیش از حد معمول به خشونت دست بزند و این مردم را به ادامه جنبش اعتراضی تشویق می کند.
3
اوباما برنده جایز صلح نوبل شد. این خبر غیر منتظره بود. زیرا ایشان هنوز کار درخشانی نکرده است تا شایسته چنین جایزه ای باشد. شاید ایشان در پایان دوره ریاست جمهوری اش در خور این جایزه باشد. با این همه باید آرزو کرد که این هدیه مهم اوباما را به ادامه تلاش هایش در جهت صلح ( به ویژه صلح خاورمیانه ) تشویق کند.
یادداشت های روزانه – قسمت یکصدو پنجاه و هفتم
سه شنبه 8 اسفند 1402
#یوسفی_اشکوری #سیاسی_تاریخی
نامه سرگشاده ۱۴ نفر از نو اندیشان دینی ایرانی
به شورای حقوق بشر سازمان ملل
در اعتراض به حکم اعدام یک روحانی اهل سنت
جناب آقای عمر زنیبر رییس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد،
بنا به اخبار رسیده ماموستا محمد خضرنژاد، روحانی ۴۵ ساله خوشنام، مردمی و اهل‌سنت بوکان، در اقدامی امنیتی و به دور از موازین دادرسی و حقوق بشری، از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده است.
ما ضمن محکومیت این اقدام غیرقانونی و نامشروع، و هشدار نسبت به آثار مخرب این احکام امنیتی در وضعیت حقوق بشر ایران، از شما می‌خواهیم در فرصت باقی‌مانده اعتبار و اقتدار خود را به کار گرفته و نسبت به نجات جان یک روحانی اهل‌سنت، که گناهی جز ایستادن در کنار مردم ندارد، و همچنین دیگر محکومانی که در یک دادرسی غیر قانونی و ناعادلانه محکوم به اعدام شده اند، واکنش مقتضی و مناسب نشان دهید.
محمدجواد اکبرین
حسن یوسفی اشکوری
عبدالعلی بازرگان
رضا بهشتی معزّ
سروش دباغ
رضا علیجانی
رحمان لیوانی
علی طهماسبی
احمد علوی
ژیلا موحد شریعت پناهی
صدیقه وسمقی
عبدالله ناصری طاهری
مهدی ممکن
یاسر میردامادی
https://www.zeitoons.com/113727
⠀
امروز ۱۷ فوریه در لندن همانند هفته‌های گذشته اعتراضاتی در حمایت از فلسطینیان برگزار شده است.
معترضان خواستار «آتش‌بس کامل» در غزه هستند.
از زمان آغاز جنگ، چندین بار تظاهرات مشابهی در لندن و شهرهای مختلف اروپا برگزار شده است.
بر اساس خبرگزاری رویترز درگیری‌های پراکنده بین معترضان و افسران پلیس ایجاد شده است.
همچنین پلیس لندن از بازداشت ۱۰ معترض خبر داده است.
در اعتراضات قبلی هم شماری از معترضان بازداشت شده بودند.
@BBCPersian
🔴 پاسخ دختربچه فلسطینی که ایستادن زیر باران را دوست دارد
🔸لعنت به جنگ و جنگ افروز
#عبدی_مدیا
🆔 @AbdiMedia
🔴 شروع چهاردهمین سال حصر
✏️ زهرا موسوی
📌امروز ۲۵ بهمن ۱۴۰۲ شروع چهاردهمین سال حصر غیرقانونی ظالمانه و ایستادگی والدین در خانه‌ی صد ساله‌ی اختر است. بعد از اینهمه سال، ساختمان آن خانه به شدت آسیب‌خورده و برای آمدن متخصص پیشنهادی به منظور بررسی و بازدید مشکلات آن بنای قدیمی، نشست شدید و پرخطر و تعمیر سقف و پشت بام، مجوز صادر نشده است. هنوز راه‌های ارتباط مسدود است. در خانه را زندان‌بان باز و قفل می‌کند و برای ریز و درشت زندگی شخصی، غریبه‌ها حی و حاضرند.
📌در فراز و نشیب‌های بی‌پایان و هر روزه‌ی حصر اختر، زندگی اگرچه با قطع اینترنت و ماهواره و پارازیت‌ها و اثرات مخرب آن، دور و به جبر، منقطع از مردم است اما جاری و بی‌اغراق هر لحظه صحبت‌ها تصمیم‌ها و فکرها همراه با مردم است.
منبع: صفحه اینستاگرام زهرا موسوی
🌍ندای آزادی در شبکه های اجتماعی:
🌐🌐🌐🌐🌐@nedayeazadinet
🌐 nedayeazadi.net
🆔@nedayeazadinet | ندای آزادی
🔶 هر کسی که با استبداد مبارزه بکند، لزوماً آزادی خواه نیست و ما این را در انقلاب ایران و در طول این ۴۵ سال تجربه کردیم، به همین دلیل امروز اگر کسی پرچم مخالفت با جمهوری اسلامی را بردارد از نظر بنده لزوماً آزادی خواه نخواهد بود…
🔸"به عنوان یک فردی که در سال ۵۷ در انقلاب بودم، نه تنها از آن انقلاب پشیمان نیستم و نه تنها انقلابیون را ملامت نمی‌کنم، بلکه معتقد هستم که نسلی که با رژیم شاه مبارزه کرد، با استبداد پهلوی مبارزه کرد، با وابستگی مبارزه کرد، به دنبال استقلال و آزادی بود، خواستار رفاه بود دنبال توسعه بود. یعنی همه چیزهایی که مردم سال گذشته در جنبش زن زندگی آزادی می‌خواستند، در واقع دنبال همان اهداف‌های ناکام و عملی نشده و شکست خورده انقلاب ۵۷ بودند. با توجه به نسل امروز و شرایط آن زمان از انقلاب دفاع می‌کنم اما از عملکرد جمهوری اسلامی دفاع نمی‌کنم. من عملکرد جمهوری اسلامی را در مجموع منفی ارزیابی می‌کنم..."
❇️ گفتاری از حسن یوسفی اشکوری، دین پژوه و محقق تاریخ در سالگرد انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷
ـــــــــــــــــــــــ
#انقلاب #ایران
#سپاس_نیوز
@YousefiEshkewari
@Sepas_news
♨️ تفاوتی بین بازرگان قبل از انقلاب و بازرگان بعد از انقلاب وجود نداشته است و هر دو (بازرگان متقدم و بازرگان متأخر) در یک راستا بوده‌اند…
《در هر دوران تاریخی براساس نیازهای روز جامعه، بخشی از اندیشه‌های مهندس بازرگان برجسته می‌گردیده و بیشتر نشر و بیان می‌شده است...》
🔴 بخش اول سخنان جناب آقای حسن یوسفی اشکوری، دین پژوه و محقق تاریخ، در برنامه "انقلابِ بازرگان در دو حرکت" که به مناسبت بیست و نهمین سالگرد درگذشت مهندس مهدی بازرگان در کلاب هاوس گفتگوهای ملی برگزار گردید.
ـــــــــــــــــــــــ
#مهندس_بازرگان
#حسن_یوسفی_اشکوری
@goftegoha_melli
شرکت در نشست دینی در بروکسل و چند پیشنهاد برای ایجاد بهبود در روابط جوامع مسلمان و مسیحی و یهود
6
رور سه شنبه برای شرکت در یک نشست دینی به بروکسل رفتم و دیروز بازگشتم. چندی پیش خانمی ایرانی به نام عاطفه صادقی تلفنی از من خواست در یک اجلاس گفتگو بین ادیان در بروکسل شرکت کنم و من نیز پذیرفتم. البته پیش از آن اطلاعاتی از اهداف برنامه و برگزار کنندگانش به دست آورده بوم. در بروکسل نیز یکی از مؤسسان به نام پراکاش در فرودگاه به استقبال من آمد و بعدا در هتل محل اقامت به کمک مترجمی به نام خانم ناهور برنامه را به تفصیل شرح داد. به گفتة ایشان نهادی به نام «شورای جهانی ادیان» تأسیس شده و ایشان و دونفر دیگر از پایه گذارانش هستند. هدف نیز ارتباط و گفتگو و همکاری عملی پیروان سه دین بزرگ سامی یعنی اسلام و یهود و مسحییت در سطح بین المللی است. ایشان گفت هدف اصلی حرف و تبلیغ نیست بلکه همکاری مردمی و از طریق نهادهای مدنی در کشورهاست و کاری هم به دولت ها ندارد. او توضیح داد که منظور از کار عملی انجام پروژه هایی در جهت رفع مشکلات عملی چون کاهش فقر و بیسوادی و یا حل مشکلاتی چون اعتیاد و مانند آن است. از بودجه این نهاد پرسیدم. گفت فعلا ما سه نفر سرمایه گذاری کرده ایم اما پس از این می توانیم از امکانات بانک جهانی و امثال آن استفاده کنیم و همین طور از امکانات محلی در هر کشوری. او گفت هدف این است ادیان مهم سه گانه به جای حرف در میدان عمل با هم همکاری کنند. به گفتة ایشان این نهاد هنوز اعلام موجودیت نکرده است. در واقع این اجلاس نخستین جلسه و به نوعی اعلام موجودیت است.
پراکاش گفت در نشست ضیافت امشب، که به دلیل نشان دادن اهمیت آن در ساختمان پارلمان اروپا برگزار می شود، پنجاه نفر از شخصیت های سه دین شرکت دارند و چند نفر از این سه دین سخنرانی کوتاهی خواهند داشت. پرسیدم من را به چه دلیل دعوت کرده اید و چه شناختی از من دارید. گفت خانم صادقی شما را به دلیل سوابق و خدمات شما معرفی کرده است و بعد هم کمی از زندگی سیاسی ام گفت. من نیز برای آشنایی بیشتر خلاصه ای از زندگیم را گفتم.
پس از آن به محل جلسه رفتیم. مراسم در یک سالنی برگزار شد. هر چند نفر دور میزی بزرگ و مدور نشستیم. قرار شده بود خانم ناهور سخنرانی ام را به زبان فراسنه (که زبان اصلی بلژیک است) ترجمه کند و دختر خانمی ایرانی نیز به زبان انگلیسی. دو خانم دو طرف من نشستند. کمی آن طرف تر دو نفر نشسته بودند که گفتند ترک هستند. یکی خود را معرفی کرد و کارتش را نیز به من داد. دکتر مصطفی معاون دانشگاه اسلامی اروپا مستقر در بلژیک بود. یک کشیش با لباس کشیشی نیز کمی آن طرف تر نشست.
لحظاتی بعد جلسه آغاز شد. کسی برنامه را اعلام کرد. در آغار پراکاش از اهداف نهاد گفت. بعد یکی از اعضای پارلمان اروپا سخن گفت. به هر حال در فاصله چند بار سرو عذا بود (غذای اول و دوم و دسر). هشت نفر صحبت کردند. دو یهودی و دو مسیحی (کاتولیک) و دو مسلمان (من و شخصی به نام عبدالعزیز رئیس شورای مسلمانان بلژیک) عبدالعزیز به عربی حرف زد و کسی به فرانسه ترجمه کرد. سخنان من نیز به وسیلة دو خانم ترجمه می شد. خانم ناهور همزمان، که البته در گفتار من خلل ایجاد می کرد، و خانم مانا البته پس از توقف من ترجمه می کرد. همه در بارة ضرورت گفتگو و صلح صحبت کردند اما کسی پیشنهاد عمی نداد اما من دو پیشنهاد دادم. یکی در بعد نظر و دیگری در بعد عمل. در بخش نظر گفتم این شورای جهانی رسانه (نشریه و رادیو و به ویژه تلوزیون) تأسیس کند تا ضمن معرفی این نهاد تریبونی مشترک باشد برای گفتگوی این سه دین با هم و یا در کنار هم. در بخش عملی نیز پیشنهاد دادم که در تأسیس نهادهای مردمی در هرجا برای انجام پروژه های اجتماعی و خدماتی نمایندگان هر سه دین شرکت داشته باشند. این پیشنهاد من مورد استقبال قرار گرفت و پراکاش گفت فقط شما بودید که دقیق پیشنهاد دادید و ما روی آنها فکر می کنیم و بعدا در این مورد باز هم گفتگو خواهیم کرد و من هم اعلام آمادگی کردم. برخی از افراد نیز تشکر کردند. جوانی یهودی عراقی با من صحبت کرد. یک افغانستانی که گفت در سفارت افغانستان عضویت دارد خیلی تشکر کرد. در مجموع جلسه خوبی بود اما نمی دانم چه خواهند کرد و نتیجه آن چه خواهد شد.
ساعت ده شب حلسه تمام شد و ما به هتل باز گشتیم. ضمنا یک لوح یادبودی که روی تلق آن عنوان شورای جهانی ادیان نوشته شده بود به من و برخی دیگر هدیه دادند.
🎥 آمریکا، نیویورک:
حمایت از آزادی فلسطین از اشغالگری، آپارتاید، استعمار، جنایات جنگی و نسل کشی توسط اسرائیل
#سی_هزار_و_چهارصد_کشته
#کشتار_سیزده_هزار_کودک
#کشتار_هشت_هزار_زن
#هفتاد_و_یک_هزار_و_هفتصد_زخمی
#هفت_هزار_مفقود
#جنایات_جنگی_اسرائیل
#نسل_کشی_اسرائیل
#دولت_آپارتاید_اسرائیل
#غزه
#فلسطین
#اشغالگری
/channel/ganji_akbar
در حاشیه عدم مشارکت خاتمی در انتخابات یازدهم اسفند 1402
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
اشاره: هرچند نتیجه نمایش انتخابات مجلس و خبرگان رهبری قابل پیش بینی بوده و کم و بیش همان بوده که پیش بینی می شده است. با این همه شواهد معتبر نشان می دهد که حاکمیت یک دست با توسل به تدلیس های مختلف (از جمله کاهش شدید تعداد واجدین شرایط برای رأی دادن) تلاش کرده است که نرخ مشارکت را به حدود چهل درصد برساند که، حتی اگر درست باشد، صد البته خود به معنای شکست فاحشی در نمایش انتخاباتی است.
اما در این میان به تعبیر بسیاری برنده واقعی این انتخابات کسی نیست جز سید محمد خاتمی که در نهایت، به رغم فشارها و ملاحظات مختلف، از حضور در پای صندوق رأی خودداری کرد. در واقع او نشان داد (حداقل تا اینجا) بر مشی اصلاح طلبی اش صادق است و استوار ایستاده است. او اکنون به کسانی چون موسوی و رهنورد و کروبی و تاج زاده نزدیک تر شده است. خاتمی اکنون بر نفوذ و اعتبار مردمی و اجتماعی اش بسی افزوده است. اکنون می توان به ایجاد تغییرات مسالمت آمیز از درون امیدوارتر بود.
نمی خواهم زیاده بنویسم. این مقدمه ای بود برای بیان این مطلب که صبح امروز یکی از دوستان متن کوتاهی را در همین باب برایم فرستاد. سپاس گفتم. مختصر و مفید بود. از آنجا که این یادداشت کم و بیش با دیدگاه من منطق بود، اجازه گرفتم و آن را در اینجا منتشر می کنم. با سپاس از ایشان و اینک این شما و این هم یادداشت آقا مرتضی صادقی.
+++
ما اهالی همه پیروزیم
حاکمیت احساس پیروزی می کند که 40 درصد در انتخابات شرکت کرده اند. مخالفین احساس پیروزی می کنند که 60 درصد شرکت نکرده اند. من هم احساس پیروزی می کنم نه به این دلیل که 40 درصد شرکت کرده اند و نه به این دلیل که 60 درصد در انتخابات شرکت نکرده اند، بلکه این دلیل که یک نفر در انتخابات شرکت نکرد.
آری جناب خاتمی در انتخابات شرکت نکرد و صد سال دیگر که گروهی تاریخ ایران را می خوانند خواهند خواند که اولین رئیس جمهوری که پایش روی زمین ایران بود و هنوز جزئی از برجسته ترین مردم ایران است در انتخابات شرکت نکرد.
عدم حضور آقای خاتمی پای صندوق رأی اگر هیچ نیرویی به اصلاح طلبان ندهد، ماندگاری جایگاه رئیس جمهور اصلاحات در ایران را تضمین کرده است.
در انتها لازم است بگویم خاتمی با یک رأی ندادن به قول حافظ:
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
مرتضی صادقی
شنبه 12 اسفند 1402
#یوسفی_اشکوری #اجتماعی_سیاسی
مجلس! مجلس دیگر چه لطفی دارد؟!
اشاره: متن زیر یادداشتی است که در مجموعه یادداشت های مجلس اول تحریر شده است. در آستانه انتخابات مجلس دوم مانند دیگر نمایندگان و احیانا مردم در باره انتخابات آینده فکر می کردم. هرچند خودم قاطع بودم که نباید مجددا داوطلب شوم ولی از چند سو تحت فشار بودم که برای بار دوم نامزد شوم. در این احوال یک بار مرحوم محمدجواد باهنر را در خواب دیدم و در عالم رؤیا نظرش را در باره انتخابات آینده پرسیدم. اینک مفید می نماید که در آستانه نمایش انتخابات مجلس دوازدهم همان نوشته با ذکر تاریخ تحریر در اینجا بیاورم. بیفزایم که فعلا بحث از اعتبار معرفتی و انکشافی پدیده خواب یا «رؤیا» مطرح نیست؛ در اینجا هدف نقل رخدادی است که واقعا رخ داده است.
احتمالا دلیل چنین خوابی پیوند عاطفی ام به باهنر بود که از روزهای آغازین مجلس در شعبه 8 ایجاد شده بود. به ویژه دیدن جنازه سوخته و به شدت کوچک شده باهنر پس از حادثه هشتم شهریور در مجلس، به شدت مرا تحت تأثیر قرار داده بود. باهنر خیلی آرام و متین بود و به طور کلی بی حاشیه و یا کم حاشیه می نمود. اصولا از تیپ و تبار هاشمی رفسنجانی و بهشتی و خامنه ای نبود. حداقل در مجلس چنین نمود داشت. البته اگر زنده می ماند در دوران بعد، تحولات و تغییرات احوال معیار خوبی برای به آزمون گذاشتن آن مرحوم شمرده می شد.
+++
جمعه 11 / 9 / 62
چند روز قبل، بعد از ظهری بود، شهید باهنر را در خواب دیدم و از ایشان پرسیدم که نظرتان در باره انتخابات مجلس چیست؟ ایشان به شدت عصبانی شدند و فریاد زدند که ولم کنید آقا! ولم کنید! به من چه مربوط!! برو آقا! برو آقا! . . . . من که انتظار چنین برخوردی را نداشتم، چند قدمی به عقب تر آمدم ولی دوباره برگشتم و مجددا از ایشان پرسیدم که: آقای دکتر! من که حرف بدی نزدم و فقط خواستم نظر شما را در باره انتخابات بدانم و این که ما شرکت بکنیم یا نه؟ باز عصبانی تر از دفعه قبل فریاد زد که: گفتم که به من مربوط نیست! برو آقا! به من چه مربوط! . . . دیدم که فایده ندارد، برگشتم ولی دیدم که زیر لب با همان عصبانیت، با خودش حرف می زند، گوش دادم که چه می گوید. نتوانستم بفهمم که چه می گوید، فقط یک جمله را خیلی واضح شنیدم و آن این که: مجلس! مجلس دیگر چه لطفی دارد؟
پنجشنبه 10 اسفند 1402
#یوسفی_اشکوری #سیاسی_تاریخی
ابراهیم، در آتش «صلح ابراهیم »
صلاح‌الدین خدیو
خیابان مقابل سفارت اسرائیل در واشنگتن، شاهد یک رخداد تکان دهنده بود. آرون بوشنل افسر نیروی هوایی آمریکا در اعتراض به جنگ غزه خودسوزی کرد و جان باخت.
بوشنل در میان شعلەهای بی امان آتش فریاد می زد: فلسطین را آزاد کنید!
۱۸ سال قبل صدام حسین رهبر سابق عراق نیز در پای چوبەی دار فریاد زندەباد فلسطین سر داد!
به زحمت می توان میان دیکتاتوری خون ریز که مردم خودش را سلاخی کرد و افسری شرافتمند، شباهتی غیر از استثنایی بودن وضعیت فلسطین و اشغالگری اسرائیل یافت.
اسرائیل یک دولت استثنایی است، نه فقط بخاطر ناسیونالیسم قوم محور و پیوند پیچیدەی آن با مذهب و آپارتاید ویژەی آن.
بلکه بدین دلیل که دولتی فوق امنیتی است. به تعبیر آگامبن، دولتی که نخستین مشغلەی آن امنیت باشد و امنیت بە سرچشمەی اصلی مشروعیت آن بدل شود، موجودی شکننده خواهد بود. چنین دولتی در برابر تروریسم آسیب پذیر است و در نهایت خود هم به تروریست تبدیل می شود.
آگامبن راست می گوید: اسرائیل این مخلوق جهان پسا هولوکاست، هم شکننده و آسیب پذیر است و هم تروریست.
مشکل بزرگ تر اما آمریکاست. «حاکم جهان » که واضع و مجری قانون بین المللی است، به اسرائیل که می رسد، قانون را تعلیق و عملا تن به برقراری وضعیت اضطراری/استثنایی می‌دهد.
در وضعیت استثنایی، قانون معلق می شود و حاکم که خود تجسم امر قانونی است، بیرون از آن ایستاده و با بوالهوسی به نقض آن می‌پردازد.
فریادهای سرهنگ بوشنل در میان شعلەهای سوزان آتش، اعتراض به این وضعیت استثنایی و تعلیق حقوق بین الملل دربارەی اسرائیل است.
همانطور که صدام حسین هم در سپیدەدم اعدام می خواست بگوید:
حملەی آمریکا و سقوط حکومتش نه بخاطر دیکتاتوری آن بلکه برای حفظ امنیت اسرائیل بوده است!
وقتی حاکم به عنوان واضع و وارث اصلی قانون به صورت مداوم آن را به بهانەی وضعیت اضطراری تعلیق می‌کند، پایەهای مشروعیت و وجاهت حاکمیت قانون تضعیف می‌شود.
وتوهای اخیر آمریکا در شورای امنیت علیه آتش بس در غزه، شمایلی از این وضعیت استثنایی را به نمایش می گذارد.
شاید بتوان در فواصل بسیار یک یا دو بار از «حکم حکومتی » استفاده کرد ولی بکار بردن مکرر آن، معنایی جز استهلاک رژیم قانون نخواهد داشت.
اگر رژیم های غیر دمکراتیک در پهنەی گیتی اعتنایی به رژیم لیبرال نظام بین الملل ندارند و به بهانەی نسبی گرایی هنجاری و یا نگاه ابزاری کارگزاران اصلی، آن را به چالش می‌کشند، عمدتا به خاطر استثناگرایی آمریکا در ارتباط با اسرائیل است.
مساله خیلی ساده است: آمریکا و برخی دولت های غربی کافیست که بدانند اشک ها و خون های امروز مردم غزه، نتیجەی اشک ها و قربانیان یهودی نازیسم نیست. بلکه نتیجەی مستقیم اشغالگری اسرائیل و سویەهای نژادپرستی ایدئولوژی صهیونیسم است.
صهیونیسم یک اندیشەی ناسیونالیستی دمساز با اروپای شرقی قرن نوزده و نیمەی قرن بیست است.
جایی که برخلاف بخش غربی قاره، که ابتدا دولت پدید آمد و سپس ملت از مجموع ساکنان و خرده فرهنگ‌ها و اتنیک‌ها تکوین یافت، ابتدا «قوم» بود و سپس دولتی که می بایست نماینده و نگهبان آن باشد.
به سخن دیگر منهای مسالەی اشغالگری هم، اسرائیل یک لیبرال دمکراسی نیست و نمی‌تواند باشد.
فلسفەی وجودی اسرائیل به عنوان «میهن یهودی» و وطن خود بخودی تمام کسانی که نسب از مادری یهودی می برند، ارتباطی تنگاتنگ با «دیگری فلسطینی» دارد.
به جرات می‌توان گفت جنگ غزه و نسل کشی آنلاین فلسطینی ها، چکیدەای جامع از ۷۵ سال گذشته و کارگاهی فکری دربارەی اندیشەی بنیادین دولت یهود است.
اگر از تخریب تعمدی بیمارستان های غزه و زیرساخت های حیاتی آن مایوس و متعجب می‌شوید، احتمالا با نقش کانونی مکان کشی( spacio cide) و خانه کشی در اشغال سرزمین های فلسطینی در هفت دهەی گذشته آشنا نیستید!
غزەی امروز چکیدەی از یک گذشتەی تاریک هفتاد و پنج ساله است.
همانگونه که زبانەهای سوزان آتشی که در واشنگتن دی سی به تن و جان بوشنل افتاد، لهیبی از آتش مهیبی است که برای ابراهیم پیامبر افروخته شد. نیای مشترک یهودیان، مسلمانان و مسیحیان که نوادگانش امروز در مرزهای عقیدتی و فیزیکی علیه هم صف کشیدەاند!
#فرهیختگان راهی به رهایی
صحنه اى هراس افكن و هولناك از وجدانى بيدار
🔴 آرون بوشنل، افسر نیروی هوایی آمریکا به نشانه همبستگی با مردم فلسطین در مقابل سفارت اسرائیل در واشنگتن دی سی خود را سوزاند.
♦️او قبل از اقدام به سوزاندن خود فریاد زد که دیگر در نسل کشی شریک نخواهد بود و در حالی که در آتش می‌سوزد، بارها فریاد زد فلسطین را آزاد کنید.
📌 درحاليكه بوشنل درحال سوختن درشعله هاى آتش است، يك افسر پليس براى پرهيز از اقدام احتمالى خطرناك او تفنگش را به سمت او نشانه گرفته است!
🟢
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس!!!
از زمانی که واقعه هفتم اکتبر 2023 رخ داده است، آنچه در عالم واقع دیده شده دو دعوی عمومیت یافته است. نخست این که گروه فلسطینی «حماس» (و البته جهاد اسلامی و مانندشان) تروریست اند و دیگر این که دولت و ملت اسرائیل حق دفاع از خود را دارد. اما آنچه در واقع دیده می شود آن است که «حق دفاع» ابزاری شده است برای هر نوع عملی و تهاجمی و جنایتی از سوی اسرائیل علیه نه تنها گروه حماس بلکه تمام فلسطینی ها و بالاتر علیه تمامی مخالفان و مزاحمان بالفعل و بالقوه علیه اسرائیل و اسرائیلیان در سراسر جهان. از این رو دستان جانیان اسرائیلی برای هر ترور و آدم کشی کاملا باز است.
اکنون در باره این که واقعا ترور چیست و با چه قواعدی عملی را تروریستی می دانیم مناقشه نمی کنم، اما می پرسم که آیا به عنوان دفاع از خود می توان از هر ابزاری استفاده کرد و دست به هر عملی زد؟ این پرسشی است اساسی که ذهنم را درگیر کرده است. هرچند پاسخ برای من از منظرهای مختلف دینی و حقوق بشری روشن تر از آفتاب نیمه روز است ولی می خواهم «دانشمندان مجلس» بشری مدرن امروزین بدان پاسخ دهند!
واقعیت این است که دفاع از خود اصلی است منطقی و عقلایی و هر عقل سلیمی بدان اذعان دارد. اما قید «مشروع» در پسوند «دفاع مشروع» برای آن است که دفاع قواعدی دارد و رعایت آن ها نیز همان اندازه عقلایی و منطقی است. اجمالا می توان گفت دفاع نظامی صرفا در برابر تهاجم نظامی و مسلحانه است و نه در برابر افراد غیر نظامی و ثانیا دفاع نظامی در حدی است که دفع خطر بشود. در هرحال در عرصه دفاع، مدافع کمترین حقی در آسیب رساندن و به ویژه تخریب اموال و قتل و نابودی غیر مهاجم را ندارد. از قدیم حتی در بدوی ترین قبایل و جوامع نیز این قواعد کم و بیش رعایت می شده است. به طور خاص زنان و کودکان و بیماران و از کارافتادگان و دیرنشینان و مانند آن ها همواره در امان بوده اند. فقط شمشیر در برابر شمشیر، دفاع را مشروع می کرده است/
هرچند در گذشته چنین قواعدی در عمل مورد توافق بوده ولی در جهان مدرن برای این که جنگ و دفاع نیز مانند امور دیگر قانونمند بشود، ده ها و صدها متن و نهاد و سازمان پدید آمده است تا مفاهیمی چون حق و حقوق، ملت و ملیت، دولت و حکومت، آزادی، عدالت و در نهایت جنگ و تجاوز و دفاع و صلح و مانند آنها وفق معیارهای شناخته شده و مورد توافق اجمالی عملی شود. به ویژه پس از تجربه دو جنگ جهانی و ویرانگر در قرن بیستم و نیز ظهور نازیسم و فاشیسم در این بازه زمانی در اروپا، خردمندان جهان را به این صرافت انداخت که قواعد را مدون تر و عمومی تر کنند و از این رو اعلامیه جهانی حقوق بشر نوشتند و برای تضمین امنیت و صلح جهانی نهادی به نام «سازمان ملل متحد» بنا نهادند.
حال می توان پرسید که آیا دولت اسرائیل در وضعیت پس از هفتم اکتبر در قبال فلسطینی ها و به طور خاص در برابر بیش از دو میلیون مردمان عادی و به ویژه در برابر زنان و کودکان غزه وفق کدام معیار و قاعده و قانون عمل می کند؟ حداقل کسانی که حقوق بشر را نوشته و بدان مفتخرند بگویند دولت و ارتش جانی اسرائیل به کدام یک از قواعد مورد توافق جهانی عمل می کند؟ آیا دفاع از خود بدان معناست که می توان دست به هر کاری زد؟ اگر چنین باشد، چرا مردمان تحت ستم فلسطین در طول حدود یک قرن حق نداشته باشند در برابر اشغالگران متجاوز (تحاوز با معیارهای حقوق بین الملل) از خود دفاع کنند؟
راستی این پرسشی است اساسی چه رازی است که در قلمرو اسرائیل و غزه سازمان ملل و حقوق بشر و همه چیز به سخره گرفته شده و هیچ فردی و دولتی و نهادی نمی تواند کمترین اقدامی در برابر این همه تجاوز و جنایات دولتی و سازمان یافته بکند؟ آیا نمی خو.اهند و یا نمی توانند؟ چنین می نماید اقدامات بی مهار دولت و ارتش اسرائیل در غزه جهان را وارد دوران بی ثباتی و به اعتمادی مطلق به این همه دعاوی آزادی و دموکراسی و حقوق بشر کرده و خواهد کرد.
جمعه 4 اسفند 1402 #یوسفی_اشکوری #اجتماعی_سیاسی
سفری خاطره انگیز به فلورانس و ونیز؛ سخنان به یادماندنی یک دانشجوی ایرانی
چهارشنبه 15 مهر 88 / 7 اکتبر 2009
1
این روزها در سفر بودیم. من و همسرم و دخترم زهرا. عصر روز شنبه به فلورانس رفتیم و شب را مهمان دکتر دیوان بیگی بودیم و صبح فردا به شهر رفتیم و از برخی مکان های دیدنی شهر فلورانس دیدن کردیم. گرچه جوانی به نام مصطفی خسروی، که از اعضای سابق تحکیم بوده و اخیرا برای تحصیل به ایتالیا آمده و در دانشگاه فلورانس درس می خواند، به دیدنم آمده بود و تا بعد از ظهر با ما بود و صحبت کردیم و سیاست بافتیم.
آقای خسروی نکته قابل توجه و قابل ذکری می¬گفت. ایشان می گفت دیروز (شنبه) برای شرکت در یک تظاهرات با شماری از دنشجویان ایرانی به رم رفته بودم. این تظاهرات اعتراضی برای حمایت از یک خبرنگار ایتالیایی بود که اخیرا به دلیل طرح برخی مسائل خصوصی برلسکونی (نخست وزیر ایتالیا) و شکایت وی از این خبرنگار در معرض اخراج از تلوزیون دولتی «رای» قرار گرفته است. می گفت حدود دویست هزار نفر، که البته اکثرا وابسته به جریان های چپ ایتالیا بودند، در این اعتراض شرکت کرده بودند. خسروی می گفت ما هم رفته بودیم تا از زندانیان سیاسی و مطبوعاتی ایران یاد کنیم و در واقع از آزادی مطبوعات در کشور خودمان حمایت کنیم. ایشان می گفت مهم این این بود که ما برای اولین بار بود که می دیدیم در یک تظاهرات و اجتماع اعتراضی کسی به ما حمله نمی کند و ما باتوم نمی خوریم و مجروح و مضروب نمی شویم و به زندان نمی رویم!
شب را هم باز مهمان دیوان بیگی بودیم و صبح فردا با ایشان به کنسولگری آمریکا رفتیم و پاسپورت ها را تحویل دادیم و گفتند فردا حاضر است. پس از آن به ایستگاه قطار رفتیم و بلیط گرفتیم به ونیز رفتیم و مهمان خانم ظهوری شدیم و روز دوشنبه و سه شنبه را در ونیز بودیم و عصر امروز به کیوسی باز گشتیم.
دیروز از شهر کهن و دیدنی ونیز دیدار کردیم. از صبح تا عصر. این شهر چنان دیدنی و جذاب و سحرانگیز است که به وصف نمی آید. دو سال پیش نیز ونیز را دیده بودم. چیزی که پیش از هر چیز به ذهن متبادر می شود این پرسش است که چگونه این شهر به این وسعت با امکانات قدیم در داخل دریایی بزرگ ساخته شده و به شکل جزیره ای عظیم و شهری پرجمعیت در آمده و زمانی دراز مانده است؟ بناهای با شکوه و به ویژه کلیساهای بزرگ با معماری ها و تندیس های چشم نواز و نقاشی های سحرانگیز و خیره کننده (از جمله کلیسای سن مارکو) و کوچه های باریک و کم عرض و کانال های آب در کوچه های شهر به راستی دیدنی اند و آدمی هرگز از دیدن آن ها سیر نمی شود. از این رو ونیز یکی از جاهای دیدنی جهان و به ویژه ایتالیاست و همواره مملو از توریست است و از این طریق پول زیادی را نصیب دولت و مردم این کشور می کند. دوستی در آنجا می گفت که سالانه 18 میلیون نفر از این شهر دیدن می کنند. اگر این رقم درست باشد، می توان حدس زد که چه رقم درشتی به جیب مردم و دولت می رود. در هر گوشه آن جمعیت موج می زند و به اصطلاح مشهور جای سوزن انداختن نیست. البته این روزها (به دلیل سپری شدن فصل سفر و نیز اوضاع بد اقتصادی در اروپا و جهان ) توریست کاهش یافته است.
به هرحال اگر بنا شود که دیده ها و احساس های خودم را بگویم حال و حوصله و وقت می خواهد که فعلا هیچ کدام را ندارم. هنگام بازگشت از دیدار شهر از جلو میدان سن مارکو با اتوبوس دریایی بر گشتیم که خود بسیار زیبا و خاطره انگیز بود. در ونیز امکان اتوبوس شهری نیست و لذا از اتوبوس آبی استفاده می شود که پیوسته در حال حرکت و جابجا کردن مسافرانند. در وسط شهر از همان آب طبیعی دریا رودی بزرگ و نسبتا طولانی ایجاد کرده اند که به صورت تقریبا مارپیچ شهر را به دو نیم می کند. مانند اکثر شهرهای مهم و بزرگ اروپا که رودی از میانشان می گذرد. قابل ذکر است که ونیز مجموعه ای از چند جزیره است که هرکدام دارای نامی و مشخصاتی ویژه اند
3
در روزهای اخیر سه روزنامه در تهران و شیراز توقیف شدند: روزنامه های آرمان و فرهنگ آشتی که به تازگی منتشر می شدند و روزنامه تحلیل خبر که سالیانی است که در شیراز انتشار می یافت. از دولت کودتا و شخص چون احمدی نژاد و باند نظامی و امنیتی حاکم جز این انتظاری نیست.
یادداشت های روزانه – قسمت یکصد و پنجاه و ششم
شنبه 28 بهمن 1402
در انتخابات نمایشی، فرمایشی و دین‌فروشانه شرکت نمی‌کنیم
بیانیه‌ی ۱۴ تن از نواندیشان دینی
در آستانه‌ی برگزاری «انتخابات» موسوم به "مجلس شورای اسلامی" و "خبرگان رهبری" مناسب دیدیم که نکاتی را از دیدگاه خویش در این باب بیان کنیم.
۱- با توجه به همه‌ی شواهد موجود بر این باوریم که "انتخابات" پیش رو فاقد حداقل ارزش‌های سیاسی، اخلاقی و دمکراتیک است و هیچ نسبتی با دمکراسی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی ندارد و راهی به عبور از گردنه‌ی استبداد و روزنه‌ای به بهروزی زندگی مردم نمی‌گشاید.
بلکه به عکس، مشارکت در چنین انتخاباتی، خواسته یا ناخواسته، در جهت تحکیم و تداوم استبدادی است که دین را بهانه‌ی مطامع حاکمان مستبد کرده و منافع ملی را ویران‌تر و آزادی و کرامت انسانی را بیش از گذشته پایمال کرده است.
۲- در فرایند تبلیغات برای «انتخابات» پیش رو، بارها شاهد آن بوده‌ایم که کارگزاران و سردمداران حکومت از صدر تا ذیل، و به ویژه امامان جمعه و جماعت، عدم شرکت در «انتخابات» را به منزله‌ی مخالفت با اسلام و دیانت اعلام کرده‌اند. آشکار است که این چیزی جز دین فروشی برای کسب قدرت نیست و در حکم تکرار تاریخی قرآن بر سر نیزه کردن در جهت حق‌کشی است.
ما ضمن تصریح و تکرار مجدد این امر که راه حل بنیادین نجات مردم و مملکت را در جدایی نهاد دین و دولت می‌دانیم، در این مقطع نیز فریبکاری و ریاکاری دین‌فروشانه و کشاندن پای دین به مسئله انتخابات را محکوم می‌کنیم. در یک کلام، ما در انتخابات نمایشی، فرمایشی و دین‌فروشانه شرکت نمی‌کنیم.
محمدجواد اکبرین | حسن یوسفی اشکوری | عبدالعلی بازرگان | مصطفی دانشگر | سروش دباغ | رضا علیجانی | احمد علوی | رحمان لیوانی | داریوش محمدپور | مهدی ممکن | ژیلا موحد شریعت پناهی | صدیقه وسمقی | عبدالله ناصری طاهری | یاسر میردامادی
#فرهیختگان راهی به رهایی
راستی «روزنه‌گشایی» ممکن است؟
حسن یوسفی اشکوری
اخیرا حدود صد نفر از فعالان فکری و سیاسی ایران با تنظیم و انتشار بیانیه ای نسبتا مفصل در باره نمایشی به نام «انتخابات» پیش رو اعلام نظر و موضع کرده و دیگران را دعوت به حضور در این مناسک کرده اند؛ بیانیه‌ای که بر اساس محوریت رأی نویسندگان و امضاکنندگان آن به «بیانیه روزنه‌گشا» شهرت یافته است.
اکثر این افراد را می‌شناسم و شماری از آن ها از دوستان خوب من هستند از این رو نه تنها در باره خیرخواهی و مصلحت‌اندیشی ملی آنان تردیدی ندارم بلکه می‌توانم با دیدن نیمه پر لیوان و همدلانه بگویم قصد تک‌تک آنان واقعا روزنه‌گشایی در بازار مکاره سیاست‌ورزی در ساختار حقوقی و حقیقی جمهوری اسلامی واقعا موجود ایران است. اما پرسش اساسی آن است که به راستی در فضای کنونی جمهوری ولایی با زعامت مطلقه آقای خامنه‌ای اندکی، آری اندکی روزنه‌گشایی و اثرگذاری در سرشت حکمرانی و اندکی، فقط اندکی تغییر در احوال مردم ایران ممکن و حتی محتمل است؟
همانگونه که من اغلب این دوستان را می شناسم، آنان نیز بی‌تردید مرا می‌شناسند و با نوع تفکر و سوابق فکری و عملکردهای سیاسی من در طول این چهل و پنج سال آشنا هستند. فکر نمی‌کنم کسی مرا به تندروی و احیانا جوّزدگی متهم کند و حتی اگر من نیز استدلال‌های دوستان را معقول می‌یافتم، همان موضع را اعلام می کردم. با این حال تجربه زیسته من در طول این کمتر از یک قرن به ویژه از چهار سال مجلس اول تا بعد و به طور خاص تجربه دوران اصلاحات و بعدتر به نیکی و به طور مکرر نشان داده است که در فضای حقوقی و نظری جمهوری اسلامی و مزید بر آن فضای نظام ولایی از نوع حکمرانی آقای خامنه‌ای حداقل تا اطلاع ثانوی امکان کمترین بهبود اوضاع به سود مردم وجود ندارد.
متن کامل در زیتون:
https://www.zeitoons.com/113659
درگذشت پدرم! این که در لحظه مرگ نتوانی در کنار عزیزترین کسانت باشی، غمی مضاعفی است در غربت
شنبه 11 مهر 88 / 3 اکتبر 2009
1
این روزها بار دیگر ماجرای بی پایان هسته ای ایران داستانی است که بر سر هر کوچه و بازاری است. روز پنجشنبه بار دیگر گروه پنج بعلاوه یک در یک سو و ایران در سوی دیگر در ژنو به مذاکره نشستند. البته نمایندة دولت آمریکا نیز حضور داشت. ظاهرا دو طرف از نتیجه مذاکرات راضی اند. ایران پذیرفته است که رئیس آژانس از تمام تأسیسات اتمی ایران از جمله سایت تازه اعلام شده قم بازدید کند و مهمتر این که اورانیوم غنی شده در مقیاس بیش از بیست درصد برای مصارف پزشکی و امثال آن در جایی در خارج از کشور (گفته شده در روسیه) تهیه شود. تمام مفسران دنیا با خوش بینی چنین پداشته اند که موضع ایران ضعیف بوده و تعبیر عقب نشینی را به کار برده اند. ظاهرا نیز چنین است. به ویژه این که در حاشیه این اجلاس هیئت ایرانی به سرپرستی سعید جلیلی دبیر شورای امنیت ملی به طور رسمی و اعلام شده با هیئت نماینده آمریکا دیدار کرده و در بارة مسائل فیمابین گفتگو کرده اند. در کنار آن وزیر خارجه ایران به صورت رسمی و اعلام شده به آمریکا سفر کرده و البته تا کنون روشن نشده است که هدف چیست و با چه مقاماتی و در چه سطحی دیدار صورت گرفته است.
به هرحال چنین می نماید که ایران می خواهد با اروپا و به ویژه آمریکا به تفاهم برسد و خدا کند که چنین باشد اما به نظر می رسد که این بیشتر ترفندی است برای وقت کشی و نیز رهایی از وضعیت دشواری که در داخل گرفتار آن است.
2
حدود 17 نفر از اعضای تحکیم وحدت دانشگاه های تهران را بازداشت کرده اند. به نظر می رسد که این خشونت ها بر ضد دانشجویان در ارتباط با اعتراضات دانشجویی اخیر است. اما تحکیم با انتشار بیانیه تندی نسبت به این اقدام به درستی هشدار داده است که این کارها انداختن آتش در انبار باروت است و اعتراضات و نا آرامی ها را بیشتر می کند.
3
آقای عبدالفتاح سلطانی، وکیل دادگستری، برای شرکت در مراسم گرفتن جایزه اش در آلمان عازم خارج از کشور بود که در فرودگاه تهران منوع الخروج شد و پاسپورتش ضبط گردید. وی برنده جایزه حقوق بشری در آلمان شده است. البته چند روز پیش نیز خانم شادی صدر به همراه دو دختر عبدالرحمان برومند جایزه دیگری (لخ والسا) را به خود اختصاص داده بودند و خانم صدر البته اجازه یافت به خارج از کشور سفر کند. نیز اخیرا کمپین یک میلیون امضا برنده جایزه دیگری در آلمان شد. فعلا بازار جایزه برای فعالان ایرانی داغ است.
4
دیروز بازی بین پرسپولیس و استقلال در ورزشگاه آزادی تهران برگزار شد. طبق پیش بینی تماشاگران در استادیوم و به ویژه پس از پایان بازی به سردادن شعار این روزها: تا احمدی نژاده / هر روز همین بساطه، مرگ بر دیکتاتور، ورزش سیاسی / نمی خوایم، نمی خوایم؛ یا حسین / میرحسین و . . . پرداختند. ظاهرا این تظاهرات و شعارها خواب خوش را از چشم احمدی نژاد و هم پیمانانش ربوده است.
5
امروز فهمیدم که پدرم روز پنجشنبه درگذشته است که البته مصلحت اندیشی کرده به من نگفته بودند. خدا رحمتش کند. از رنج بیماری و درد ناشی از انواع بیماری و اخیرا زمین گیر شدن نجات پیدا کرد. مرگ او در 93 سالگی و در پی یک دوره بیماری و زمین گیر شدن ناراحتی ندارد اما چه قدر دوست داشتم که در این دم آخر و حداقل پس از مرگ در کنارشان بودم. ولی به هر تقدیر قسمت این بود.
یادداشت های روزانه – قسمت یکصدو پنجاه و پنجم
سه شنبه 24 بهمن 1402
#یوسفی_اشکوری #اجتماعی_تاریخی
این چیدمان هنری از لباس‌های بچه‌گانه در ساحل بورنموث در جنوب انگلیس به یاد ۱۱ هزار و ۵۰۰ کودک فلسطینی و ۳۶ کودک اسرائیلی که در جنگ اسرائیل- غزه کشته شده‌اند، برگزار شده است.
یادبودی که از سوی یک نهاد خیریه برگزار شده و طی آن از کشورهای بریتانیا و آمریکا خواسته که حمایت نظامی از اسرائیل را متوقف کنند.
📷Getty
@BBCPersian
◾️ تسلیت؛ به امید و در انتظار پایان رنج و زندان و غربت
▫️برادر عزیزمان علیرضا رجائی، در غربت، در سوگ از دست دادن مادرش بغض در گلو دارد. او در گذشته نیز پدرش را زمانی از دست داد که در زندان بود. چه در زندان و چه در غربت، وقتی نمی‌توانی در آخرین بدرقه بهترین عزیزانت شرکت کنی باید متحمل رنجی مضاعف شوی. برای آقای رجایی و همسرش خانم لیاقت و همه بازماندگان آن عزیز سفر کرده آرزوی صبوری و سلامتی داریم؛ بدان امید که روزی این تیره‌روزی‌هایی که بهترین فرزندان این سرزمین دچارش شده‌اند، به پایان رسد.
✍️ ئالان توفیقی، احمد پورمندی، احمد علوی، الهه امیرانتظام، بهروز بیات، بهروز خلیق، پرویز مختاری، پروین کهزادی، توران همتی، حسن فرشتیان، حسن یوسفی اشکوری، حسین بحیرایی، حسین علیزاده، حسین کمالی، رحمان لیوانی، رضا بهشتی معز، رضا شیرازی، رضا علیجانی، زهرا قضات، سروش دباغ، سمیه قضات، عبدالعلی بازرگان، عبدالکریم سروش، علی افشاری، علی اکبر موسوی (خوئینی)، علی ایزدی، علی کشتگر، علی کلایی، علیرضا بهتویی، فاطمه حقیقت‌جو، فرزانه بذرپور، فرشین کاظمی‌نیا، فهیمه ملتی، کاظم علمداری، محمد اولیایی‌فرد، مرتضی کاظمیان، معصومه شاپوری، مهدی امینی‌زاده، مهدی جامی، مهدی ممکن، نیره توحیدی، هادی کحال‌زاده، هژیر عطاری، یاسر میردامادی
@kaleme
قسمت دوم
اما خانم ناهور زنی هفتاد ساله بود و پیش از انقلاب دبیر اول سفارت ایران در بلژیک بود و پس از انقلاب در همانجا ماندگار شد و کارش مترجمی رسمی است. خانم مانا گفت پدر و مادرش ایرانی اند و در استراسبورگ فرانسه زندگی می کنند ولی خودش فرانسوی است و تا حالا که 29 سال داشت به ایران نیامده است. گفتم چرا؟ گفت وقت نکرده است! گفتم این عذر قابل قبول نیست. تشویقش کردم که به ایران سفر کند. اما فارسی اش خوب بود هرچند کامل نبود.
صبح خانم ناهور با من تا فرودگاه آمد و بعد من به رم و سپس به کیوسی باز گشتم. سفر خوبی بود اما دوازده ساعت در راه بودم و کمی خسته شدم. در عین حال حسابی کتاب خواندم. در خانه فرصت برای مطالعه آزاد ندارم و فقط در سفر و در قطار و هواپیما مجالی بری خواندن پیدا می شود. در حال خواندن کتاب «سیر نابخردی» خانم بار بارا تاکمن هستم که کتاب خوب و خواندنی است.
قابل ذکر این که خانم صادقی را ندیدم. دلیل آن نیز سفر ایشان به دوبی بود. اما چند بار با تلفن تماس گرفت.
7
سعید حجاریان آزاد شد که کلی خوشحال شدیم. هنوز سخنی از ایشان نقل نشده است اما طبق یک نقل ایشان گفته است از آنجا که من در نقشی که آنها تعیین کرده بودن بهتر بازی کردم مرا زودتر آزاد کردند. اخیرا حجاریان در دو برنامه تلوزیونی همراه با عطریانفر و سعید شریعتی شرکت کرد و از مواضع گذشته اش انتقاد کرد و نیز در مصاحبه ای مطالبی گفت. ادامه قسمت یکصدو پنجاه و چهارم از یادداشت روزانه. مورخ پنجشنبه 9 مهر 88 / 1 اکتبر 2009
شنبه 14 بهمن 1402 #یوسفی_اشکوری #اجتماعی_تاریخی
خیابان الرشید غزه قبل و بعد از حملات ارتش اسرائیل
☑️ @persianbloomberg
بلومبرگ فارسی✔️
