وُهومَن اَمشاسِپَند

14 апреля 2025 09:24

✅ داستان پیدایش آتش.

نخستین و قدیمی ترین آتشکده های ایران آتشکده ای ست که هوشنگ شاه نوه ی کیومرث پس از کشف آتش بنا نمود.
داستان پیدایش آتش و ساختمان آتش گاه ها دلکش و شیرین و شگفت انگیز است. فردوسی شاعر شیرین زبان توس در این مورد گوید :
یکی روز شاه جهان سوی کوه ۱،
گذر کرد با چند کس هم گروه.
پديد آمد از دور چیزی دراز،
سیه رنگ و تیره تن و تیز تاز.
دو چشم از بر سر چه دو چشمه خون،
ز دود دهانش جهان تیره گون.
نگه کرد، هوشنگ با هوش و سنگ،
گرفتش یکی سنگ و شد پیش جنگ.
به زور کیانی بیازید دست،
جهان سوز مار از جهان جو بجست.
برآمد به سنگ گران سنگ خرد،
همان و همین سنگ بشکست خورد.
فروغی پدید آمد از هر دو سنگ،
دل سنگ گشت از فروغ آذرنگ.
نشد مار کشته ولیکن ز راز،
پدید آمد آتش از آن سنگ باز.
هر آن کس که بر سنگ آهن زدی،
از او روشنایی پدید آمدی.
جهان دار پیش جهان آفرین،
نیایش همی کرد و خواند آفرین.
که او را فروغی چنین هدیه داد،
همین آتش آن گاه قبله نهاد.
بگفتا فروغی ست این ایزدی،
پرستید باید اگر بخردی.

----------------------------------
۱ - ملا مظفر موقعیت این کره را در استخر فارس می داند.
۱۳
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

14 апреля 2025 09:22

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز ارد ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

دو شنبه ۲۵ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۱۴ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ ارد = توانگری و دارایی.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

13 апреля 2025 05:38

✅ بهترین روش نیایش آن ست که خویشتن را آلت خواست و فرمانروایی یزدان سازیم، اگر چنین کنیم امین ارمغان های مادی و معنوی اومی گردیم و در بکار بردن بخشش هایش، به درستی یا نادرستی در پیش گاه خداوند خویش پس از هشتن کالبد خاکی، مسول خواهیم بود.
در ایران باستان آتشکده ها، به غیر از پرستش گاه، جنبه های فعالیت دیگر
نیز داشته :
نخست ؛ دادگاهی بوده که موبد بر کرسی خویش به دادرسی مردم می پرداخته و چون ایزد مهر را نگاهبان پیمان و داد می دانند به تدریج آتشکده به در مهر نامور گردید.
دوم ؛ درمانگاهی بود که به معالجه ی جسمی و روحی مردم می رسید.
سوم ؛ آموزشگاهی بود مجوز به کتاب خانه ی جامع برای آموزش کودکان به دروس دینی و رسمی.

📚 بُن مایه :

پرستشگاه زرتشتیان.

🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.

هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۱۲
@khashatra
ادامه دارد....

وُهومَن اَمشاسِپَند

13 апреля 2025 05:37

✅ دستور دانشمند پارسی خورشید دابو می نویسد : «انسان به پرستش گاهی نیازمند است که به خود او منحصر باشد و بتواند در خلوت، در کارگاه آفرینش خداوندی و شگفتی های آن به تفکر پرداخته و برای تمرکز حواس نشان یا سمبلی در آن جا برقرار سازد.
پارسیان برای این منظور آتش مقدس را در پرستش گاه های خویش تخت نشین می نمایند.
چه در کتب دینی آمده که آن مظهر و نمونه ی نور، پرتاب و فروغ بی کران جهان مینوی است.
آتش عنصر ی ست که همه چیز را در آغوش دارد.
نیروی اتم، حرارت زندگی، جوش و خروش احساسات، جلوه های دید و بینش، نیروی مخرب و پرورنده ی اراده و تصمیم، سیمای گوناگون آن است که در مراحل و حالات مختلف زندگانی انسانی به ظهور می رسد.
آتش نه تنها كثافات مادی را تصفیه می نماید، بلکه روح را نیز در جهان زیرین لطیف ساخته و شایسته ی دیدار پدر آسمانی در جهان زیرین می سازد.
چون فروغ موثر و هاله ی مغناطیسی به خصوص، که به دور محراب و مجمر پر پرستش گاه موجود است و به اطراف پخش می شود، با به جا آوردن مراسم ديني، منبع آن با چنین خره و فروغ مینوی سرشار می شود و دل دین داران و مشتاقان با وارد شدن به آن جا با برخورد با امواجش، سبک و شاد و خرم می گردد.
۱۰
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

13 апреля 2025 05:32

‍ #دین_ایزد

«دین» واژه‌ای پارسی و به چم (:معنی) وجدان، بینش و نگرش درونی است که از سوی اهورامزدا در نهاد هر انسان جای داده شده تا در زندگی با نیروی آن بتواند راه درست و راست را یافته و در آن گام بردارد.

دین، نام روز بیست‌ و‌ چهارم از هر ماه در گاه شمار زرتشتی است و نگهبانی روز بیست‌ وچهارم ماه به ایزد دین سپرده شده است. دین نام ایزدی از ایزدان آیین زرتشتی، نگهبان خامه هست. در این روز فرزند به درس و آموزگار سپرند.

پورریحان بیرونی در فهرست نام‌های روزهای ایرانی نام این روز را «دین» و در سغدی هم «دین» و در خوارزمی نیز «دین» یاد کرده است. دین که از واژه‌ی دئنا گرفته شده به چم سروش كه همان وجدان آمده است.

نگرشی درونی که از سوی اهورامزدا در نهاد هر آدمی مى‌باشد، تا در زندگی با نیروی آن بتواند راه راست و درست را یافته و در آن گام بردارد.

در سانسکریت و گات ها و دیگر بخش‌های اوستا بارها واژه‌ِ ی «دئنا» آمده كه هشت بار مى‌شود.
دین در گات ها به چم‌های گوناگون کیش، و آیین و سروش و … معنا شده است.


فردوسی پیرامون این ایزد می‌سراید :

همه مردمی باید آیین تو،
همه  رادی و راستی دین تو.


مسعود سعد پیرامون آن می‌سراید :

دین‌روز ای روی تو آکفت دین،
مَی خور و شادی کن و خرم نشین.

گل سد برگ نماد دین ایزد است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

12 апреля 2025 11:18

✅ «اما دانشمندان اسرار در تعریف آتش چه می گویند؟ به نظر آن ها آتش انعکاس کامل و خالصی است از یک فروغ پرتاب در آسمان و بر زمین و آن هستی و نیستی است یا به عبارت دیگر زندگی و مرگ.
آن آغاز و پایان کلیه ی آفرینش گیتی است. آن گوهر ایزدی است.
بنابراین پارسیان که آن ها را آتش پرست می خوانند و هتا بومیان وحشی و آواره ی آمريكا كه خود را فرزندان آتش می دانند نسبت به دانش های علمای طبیعی و مباحثات فیزیکی آن ها نظریه ی علمی بهتری را در دین خود و حقیقتی را در اوهام خود شان می دهند.
نصارا می گویند خدا آتش زنده است و یا آن که زبانه های آتش می باشد.
موسی خدا را به شکل بوته های سوزان دید، پس آن ها را هم باید آتش پرست خطاب کرد گروه اسرار آمیز راسيکروشین Rosicrucian از همه بهتر و درست تر آتش را تعریف کرده اند.
می گویند یک چراغ کوچک فتیله ای به دست آور ولی نگذار روغنش تمام شود.
آن گاه می توانی که از شعله ی سوزان این چراغ، کوچک هر قدر چراغ و شمع و آتش بخواهی در جهان روشن کنی بدون آن که از شعله آن بکاهد.
اين ست تعريف ذات خداوندی که تا ابد بوده و هست و گوهری ست تغییر ناپذیر.»

📚 بُن مایه :

پرستشگاه زرتشتیان.

🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.

هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۹
@khashatra
ادامه دارد....

وُهومَن اَمشاسِپَند

12 апреля 2025 11:18

✅ آتش در میان همه ی مردم جهان گرامی ست و هر گروهی به گونه ی ویژه ای آن را می ستاید و در خدمت آن قیام می نماید.
برخی شمع روشن می نمایند و جمعی بوی خوش بر آتش می نهند.
هتا خدای موسی در تورات سفر خروج به شكل آتش تجلی می نماید و قرآن خدا را در سوره ی نور به عنوان نور آسمان و زمین تعریف می کند و عیسی مردم را به روح القدس و آتش تعميد مي دهد.
(متی باب ۳ فقره ۱۱) و خدا را نور محض می داند (رساله ی اول ژان باب اول).
در آیين مزدیسنا آذر با اهورامزدا بستگی دارد و آن را به عنوان پسر اهورامزدا یاد می کند چون خدا نور است پس انوار مادی و جهانی نمونه و مظهر نور حقیقی است و پرستش سویی را سزاوار.
این ست که ایرانیان باستان نور و آتش را قبله ی خود قرار داده و در برابر آن نیایش اهورا مزدا را به جا می آوردند و زرتشتیان هم از آن پیروی می کنند.
بنا بر آن چه ذکر شد قبله ای که از نور باشد درخشان است و قبله ای که غیر از نور باشد تاریک.
ما باید فرق خود را به فرق دان بساییم که نیاکان با هوش ما در روزگاران کهن به این اصل مهم مینوی پی برده و آتشکده ها را پرستش گاه خویش قرار داده اند.
هر کس که ایرانیان کهن را آتش پرست بنامد یا از نادانی است و یا از تعصب و رشک.
خدا مكان و منزل ندارد و همه جا حاضر است تعیین خانه و جهت مخصوصی برای او از کوتاه نظری ست.
۷
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

12 апреля 2025 05:48

#دی_به_دین

این روز كه هم چون، دی‌ به آذر و دی‌به مهر به معنای دادار یا آفریدگار ست یكی دیگر از تعطیلی‌های هر ماه به‌شمار می‌آمده است.
در ایران باستان  استراحت کاری بوده و روز نیایش همگانی است.

بیست‌وسومین روز در گاه شماری دینی زرتشتی دی‌به دین نامیده شده است.
دی به چم آفریننده و آفریدگار است.  در گاه‌شماری ایران باستان به جز روز یکم هر ماه که اورمزد روز نامیده می‌شود سه روز دیگر به نام اهورامزدا ست که به صورت دی آمده و چون در ماه سه دی وجود دارد برای مشخص شدن، نام روز بعد را به آن می افزایند تا از هم مجزا  گردد "دی‌به آذر، دی به مهر، دی به دین”. دی در ادبیات اوستا به چم اهورامزدا می باشد که به شوند سپندینگی این نام بارها در ماه بازگویی شده است. در اوستا نام همکاران را اورمزد اواگاه, سه دی ویسپه شام نامیده‌اند.

دی یکی از نام‌های اهورامزداست و در اوستا به صورت دَثوش یا دَدوش یا دَذوه صفت و به چم (: معنی) آفریننده آمده ‌است.

روز هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه دی برای آن که نام این روزها با نام ماه یکی شده، جشن ماهانه گرفته می‌شود.

گل شنبلید نماد دی به دین است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

11 апреля 2025 21:56

#ایرانیان_پاک_سرشت_ترین_مردمانند

من به عنوان یک ایرانی هنگامی که در باب گذشته ی ایران تأمل می کنم، از این که ایرانی ها دنیا را به نام دین یا به نام آزادی به آتش و خون نکشیده اند، از این که مردم سرزمین های چیره شده را قتل عام نکرده اند و دشمنان خود را گروه گروه به اسارت نبرده اند، از این که در روزگار قدیم یونانی های مطرود را پناه داده اند ؛
ارامنه را در داخل خانه ی خویش پذیرفته اند، جهودان را از اسارت بابل نجات داده اند، از این که در سده های گذشته جنگ صلیبی بر ضد دنیا راه نینداخته اند و محکمه ی تفتیش عقاید درست نکرده اند، از این که با گیوتین سر مخالفان را درو نکرده اند.
از این که جنگ گلادیاتورها و بازی های خونین با گاو خشم آگین را وسیله ی تفریح نشمرده اند، از این که سرخ پوست ها را ریشه کن نکرده اند و بوئرها را به مرز نابودی نکشانیده اند.
از این که برای آزار مخالفان ماشین های شیطانی شکنجه اختراع نکرده اند و اگر هم برخی کیفرهای هولناک در بین مجازات ها و... بوده،
آن را همواره به چشم یک پدیده ی اهریمنی نگریسته اند،
و از این که روی هم رفته ایرانی ها به اندازه ی سایر اقوام کهنسال دنیا، نقطه ضعف اخلاقی نشان نداده اند، احساس آرامش و غرور و افتخار می کنم.

◀️ با افتخار به ایرانی بودن خویش نشر دهید تا همگان بدانند ایرانیان نجیب زاده و پاک سرشت بوده، هستند و خواهند بود.

📚 بُن مایه ؛
دو قرن سکوت دکتر زرین کوب

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

11 апреля 2025 09:09

#نشانه_های_سفره_ی_آیین_گواه‌گیری

#قیچی
به مفهوم آن است که زن و شوهر باید همه مشکلات زندگی را با مشورت و یاری یک دیگر برطرف سازند و به مانند دو تیغه قیچی با هم کاری یک دیگر مشکلات را حل کرده و در مسیر زندگی پیش روند.

#نخ_و_سوزن
به زن و شوهر پیام می دهد که هرگاه اختلافی پیش آمد، کوشش کنند که به سرعت و با دقت آن را رفو کنند.

#لاله_در_طرفین_میز
به معنای روشنایی و آرزوی روزهای خوش است.

#تخم_مرغ
تخم مرغ درون پیش دستی را پس از گواه گیری از پشت بام به بیرون پرتاب می کنند، به این مفهوم که مادر و پدر عروس و داماد همه زحمت های خود را به یک تخم مرغ صلح کرده از این پس، تنها نقش مشاور را برای عروس و داماد بازی کرده، در زندگی خصوصی این زوج دخالت نخواهند کرد.

#سنجد_و_آویشن
در همه ی مراسم شادی زرتشتیان به مفهوم آرزوی طول عمر زیاد و پرباری زندگی دیده می‌شود.

#انار_و_سکه
به مفهوم بار دهی و داشتن و تربیت کردن فرزندان شایسته و دارا، از راه راستی و درستی و زندگی شیرین و پربار است .

#قند_سبز
به نشانه ی سبز بختی و شیرین کامی بین افراد خانواده ی عروس و داماد دست به دست می شود.

📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای انجمن موبدان تهران.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

11 апреля 2025 09:07

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز باد ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

آدینه ۲۲ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۱۱ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ باد = وای ، وایو ، باد.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

10 апреля 2025 08:14

✅ دانشمند ایران شناس آقای سید محمد تقی مصطفوی در کتاب نامور خویش اقلیم پارس از کلیه ی ویرانه های آتشکده های باستانی ایران واقع در استان پارس مشروحاً صحبت داشته اند آقای جمشید سروشیان در کتاب خویش فرهنگ بهدینان از بخشی از زیارت گاه های زرتشتیان در یزد و کرمان سخن رانده اند.
آقای باستانی پاریزی در مورد پرستش گاه های ناهید دانشمندانه و پژوهش گرانه در خاتون هفت قلعه داد سخن داده اند.
ما با اظهار سپاس گزاری از نویسندگان محترم نامبرده، بخش هایی از آثار آن ها را که در مورد آتشکده و زیارت گاه ها صحبت می دارد در این کتاب گرد آورده ایم.

برای رسایی کتاب صورتی از کلیه ی ساختمان های دینی پارسیان مانند : آتشکده، پزیرش گاه، آرام گاه، دخمه و زیارت گاه که اینک مستعمل و بنگاه های اجتماعی مانند : آموزش گاه و انجمن ها که در جهان امروزی به کار مشغول است در پایان کتاب داده ایم.
در این جا لازم می دانم از دانشمندان و دوستان و کارپردازان انجمن ها که با پاسخ های خود در جواب پرسش های این جانب در نگارش این کتاب کمک های شایان نموده اند به ویژه آقای میرزا سروش لہراسب، سهراب سفر نک که در دوران دبستانی مرا آموزگار بوده، رشید جوانمردی و فرهمند، سپاس گزاری خود را ابراز و از ذکر نام های آن ها که سخن به درازا کشاند خود داری نمایم.
۴
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

10 апреля 2025 08:14

۲
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

10 апреля 2025 08:12

#چهار_روز_نبر


در کیش زرتشت چهار روز در هر ماه است.
به عبارت دیگر، زرتشتیان ۴۸ روز در سال نبر یا (پرهیز از خوردن گوشت و کشتار حیوانات سودمند) را می‌گیرند اما نه پشت سرهم.
زرتشتیان برای زیاده روی نکردن در خوردن گوشت جانوران، روزهای #دوم و #دوازدهم و #چهاردهم و #بیست_و_یکم هر ماه زرتشتی از خوردن گوشت پرهیز می کنند.

این چهار روز متعلق به چهار امشاسپندِ و ایزدان  #وهمن #ماه #گوش و #رام می‌باشد.
در نزد زرتشتیان برای هر سی روز ماه اسم خاصی وجود دارد.
یکی از این روزها «وهومن» است که بعدها به نام بهمن تغییر ریخت داده و به چم‌ منش نیک است.
روز «ماه»، روز «گئوش» یا گوش و روز «رام» نیز به همراه روز «وهومن» روزهایی هستند که گوشت خوردن درآن نکوهیده شده و به آن نبر(Nabor) می گویند.

"نبُر" فعلی دستوری ست و جزو سنت زرتشتیان می‌باشد.
به چمار نبریدن و منظور از آن نکشتنِ حیوانات و سر آن ها را نبریدن بوده است.
در قدیم، برخی از زرتشتیان در کلِ ماه بهمن نیز لب به گوشت نمی زدند.
نیک است بدانید که نمادِ بهمن، سپیدی و پاکی است از همین رو موبدان زرتشتی سپید می پوشند چرا که؛
منش نیک به چم سپیدی ست.
هم چنین برای اطلاعاتِ عمومی می‌ گویم که وهومن نزدِ مزدیسنان بزرگی زیادی دارد.
چرا که با وهومن است که یک مزدیسن هوخت/Hovakht و هورشت/Hovarasht را می فهمد و رعایت می کند.
به چم این که با اندیشه ی نیک به کردار نیک و گفتار نیک نیز می رسد و منطقی می شود.
زرتشتیان باید در سه بخش #مینویِ #شنوایی، #اندیشه و #احساس همیشه روزه داشته باشند.
به آن چم که با این سه حس،
از نیکی و "امر نیک" دور نشوند.
و “اندیشه و احساس و شنوایی” باید همیشه سرشار از نیکی باشد.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

10 апреля 2025 08:10

#امروز


نَبُر

به روز، پیروز ‌و فرخ روز رام ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

پنج شنبه ۲۱ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۱۰ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ رام = آرام، آرامش

✔️ نبُر : پرهیز از کشتن حیوانات سودمند،
و پرهیز از خوردن خوراک‌های گوشت دار.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

14 апреля 2025 09:23

#ارد_ایزد

ایزدی ست که همه ی خوشی‌ها و آسایش‌ها به او ویژه شده است و گویند اگر به خانواده‌ای «ارت» به گونه دختری زیبا رو کند، داده و خواسته و گشایش و گسترش به آن خانه و خانواده روی می‌آورد. آموزش‌های اشوزرتشت آرامش درونی را همراه با توانگری و به دست آوردن خواسته سفارش می‌کند.
هر زرتشتی برای به دست آوردن خواسته از راه درست و راست، به کار و کوشش می‌پردازد.
خواندن سرود «اشم وهو»؛ به بهدینان می‌آموزد که : «خوش بختی از آن کسی ست که در پی خوش بختی دیگران باشد».
ایزد ارد كه در اوستا به گونه‌ی «‌اشا ونگهوئی» آمده است، بیست و پنجمین روز هر ماه است. در یشت ها «ارد ایزد»، خواهر امشاسپندان خوانده شده است. یکی از یشت های اوستا به نام او «ارت‌یشت» است. ایزد ارد یا «ارت»، در اوستا «اشی ونگوهی»، و به چم توانگری، خواسته و دارایی است و به چم «خوب و نیک» نیز آمده است.
در اوستا یشت هفدهم، به‌نام این ایزد است. نگهبانی از ثروت و دارایی بر دوش این ایزد است. آموزش‌های اشوزرتشت آرامش درونی را همراه با توانگری و به‌دست آوردن خواسته سفارش می‌کند. زرتشتی برای به دست آوردن خواسته از راه درست و راست، به کار و کوشش می‌پردازد. این یشت ۶۲ بند دارد.
‍ در اوستا اَشی وَنگوهی به چم توانگری، خواسته و دارایی است و در پهلوی اَرت آمده، کلمه ونگهو صفت است به چم نیک وخوب. ترکیب این کلمه‌ به چم اشی نیک است و آن در پهلوی به گونه‌ی اَرشَش وَنگ و اَشَش وَنگ و اَرشوش وَنگ و بیشتر اَشیش وَنگ آمده است که همگی به چم اَشی نیک است. ارت یا ارد نیز پهلوی است که در فارسی باقی مانده. در لغت‌نامه ها اَرد و آراد و آرد هر سه یاد شده است. در گات‌ها و دیگر بخش‌های اوستا، ارت (اشی) گاه اسم مجرد است به چم توانگری و بخشایش و برکت و نعمت و مزد و بهره و گاهی اسم خاص ایزدی که نگهبان مال و خواسته و دارایی است. اسم این ایزد در گات‌ها یاد شده است. وی مانند سپندارمذ، آناهید و چیستا (فرشته ی دانش) مونث شناخته شده. در جهان مادّی مال و جلال و خوشی دین داران از پرتو وجود اوست و در جهان مینوی و روز واپسین ، پاداش کارهای نیک و سزای کردارهای زشت به یاری او انجام شود. برخی نیز او را اشیش ونگ می‌نامند، او بِه فَر و شکوه خانه می‌افزاید.
زیرا هرکه به دیگران چیزی بدهد همان چیز افزوده و بزرگ تر شده به خانه ٔ وی بازگردد (چنان که در یسنای ۴۳ بند ۱۲)
زرتشتیان در این روز جامه نو می‌پوشند، به سفر می‌روند و سالمندان را یاری می‌کنند.

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

ارد‌ روز است فرخ و میمون،
با همه لهو و خرمی مقرون.
ای دلارای یار گلگون‌رخ،
خیز و پیش‌آر باده‌ی گلگون.

اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

هرچیز نو بخر و اندر خانه بر.
 
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به بازار شو، روز (ارد) ای پسر،
نوانو بخر چیز و به خانه بر.

گل همیشه بهار نماد ارد ایزد است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

13 апреля 2025 21:54

🏛📚30 کانال برتر تاریخی و فرهنگی و ادبی!

🎓👌اگه دنبال یادگیری مفید و محتواهای خاص هستی، حتماً یه نگاه بنداز!👇
📌 /channel/addlist/l-AZraNi7IZhZTlk

⤵️ این پایین دو کانال نمونه رو بدون جوین هم می‌تونی ببینی!👀

وُهومَن اَمشاسِپَند

13 апреля 2025 05:38

✅ آتش درخشان که در طی سده ها و یا سالیان دراز در مجمرهای آتشکده فروزان بوده و هزاران تن از، دین داران، دردمندان، پارسایان، دل دادگان و نیایش کنندگان، امواج اخلاص، عشق، محبت، ایمان و دل پاک خود را به آن نیاز می نمایند، آن را مملو از فروغ تابناک مهر درخشان می سازند و پرتو آن به نسبت ایمان و اخلاص بر دل ستایندگان می تابد و انوار تسلی و امیدواری، کانون دل آن ها را روشن می گرداند.
پرستش گاه را می توان بانک یزدانی نامید که نیایش کنندگان، دین داران و دل دادگان ارمغان مهر و ایمان ویژه ی خود را در آن جا به ودیعه می سپارند و غم دیدگان و دردمندان که به آن نیازمند و بدان جا روی نیاز به خاک می مالند، از آن ودیعه یزدانی بهره مند می گردند و دل داری و آرامش می یابند.
ایزدان و خوبان که در جای های پاک و پرستشوگاه ها مقام دارند و به دیده می آیند، از نیازهای بی ریا که در آن جای های مقدس پیشکش می گردد، شادمان می گردند و به بندگی بندگان بی ریا دعای خیر می نمایند و برکت می دهند.
بهترین پیشکش و نیاز در پرستش گاه ترک خوی های زشت خویش و پیمان بندگی و ایستادگی در راه خداوندی ست، آن گاه کالبد خاکی انسانی مجرای پخش انوار فیض یزدانی می گردد.
ستایش و نیایش در پیش گاه آتش جنبه ی معنوی دیگر نیر دارد.
كالبد اسانی محل نزول پرتو انوار رحمانی است.
لذا آتشكده ظاهری بیرونی، یاد آور معبد معنوی اندرونی است.
چنان که آتش و چوب های خوش بو فروزان نگاه داشته می شود، آتش اندرونی کالبد نیز به درخشانی نیازمند و بایستی با هدیه های خوش بوی اندیشه و گفتار و کردار نیک همواره فروزان نگاه داشت.
هنگام پرستش، بندگی خود را با درخواست های مادی نباید توام ساخت و از اهودا مزدا انجام امری را توقع نمود، زیرا خداوند مهربان، دانای بی همتاست و آگاه به آن چه بهترین است برای ما.
۱۱
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

13 апреля 2025 05:37

#چهار_آخشیج_در_فرهنگ_باستانی_ایران

در فرهنگِ باستانی ایران و ادبیات اوستایی، به چهارآخشیج (:آب، باد، خاک، آتش) اشاره شده که همه باید پاک نگه داشته شوند و آلوده نگردند.
آن ها از گوهر های سازنده هستی بوده و در باورترادادی(:سنتی)، گاهی به آن ها خوراک نیز داده می شده است.
چوب خوش بو را پیوسته به آتش می افزودند و به آتش خوراک می دادند تا فروزان و پایدار بماند.
این کار را در آتشکده ها هم چنان انجام می دهند. تا یادگار چند هزار ساله ی نیاکان را ارج گذاشته باشند.

در جشن آبان گان با سرود اوستایی «آبزور» و افزودن چکه هایی از شیرِ آغشته به برگ های خشکِ آویشن و گل برگ گل سرخ به آب، خوراک می دهند تا هم چنان در رودخانه، چشمه و جویبار بالنده بماند.

بسترِ خاک را بذر ونهال می بخشیدند تا سرسبزی وشادابی به ارمغان آورد.
به همین روی کشاورزی کردن و سرسبز داشتن زمین از پیشه های پسندیده در ایران باستان و نزد زرتشتیان بوده است.

با روشن کردن عود و گذاشتن اسپند و کًندر برآتش، گلاب افشانی در آیین ها، هوا را نیز خوراک می دادند تا برای همگان خوش بو گردد.

در فرهنگ باستانی ایران، هرچهار آخشیج  پاک کننده نیز بوده است به همین روی از جایگاه سپند و ارزشمندی برخوردار شده اند.
آتشکده ها که مکان نگهداری آتش بوده را درجایی بنا می کردند. که آب چشمه یا چاه، رودخانه و دریا نیز نزدیک‌آن جا باشد، چون خاک و هوا درهمه جا یافت می شده تا هرگاه آنان برای نیایش به آتشکده ها می رفتند. چهار آخشیج درکنار هم ارج گذاشته شوند.

چون این چهار آخشیج (:عنصر) پاک کننده ی زیستگاه و جای جای زندگی نیز بودند، برای از بین بردن آلودگی ها از هر یک به گونه ای و در جای خود بهره می گرفتند.

به شَوندِ (:دلیل) این که جسدِ درگذشتگان، جای زیستن را آلوده نسازد، آن را به بیرون از شهر و روستا و مکان زندگی خویش می بردند و با یکی از همین پاک کننده ها زیستگاه را پاک و گندزدایی می کردند.
بدین روی چنان چه کسی بر روی کشتی و دریا از جهان در می گذشت، به ناچار او را به آب می سپردند.
بیشتر مَرتوها(:مردم)، جسد را به خاک سپرده اند چون مزارهای باستانی هم چنان درجای جای ایران به یادگار مانده است.
در جاهایی که پوشیده از برف بوده و روشِ خاک سپاری دشوار و امکان پذیر نبوده، جسدِ درگذشتگان را دربالای بلندی ها، وجایگاهی به نام دَخمه می بردند.
تا کرکس ها از آن‌استفاده کنند و خوراک داشته باشند.
در بین هندوها که زمانی همراه با آریایی های ایرانی بوده اند هم چنان از آتش برای از بین بُردن جسدِ درگذشتگان بهره می گیرند.
به این ترتیب ؛ آب و آتش، هوا، خاک و نورخورشید زیستگاه را گند زدایی و پاک می کرده است.

این ها هیچ کدام ناشایست نبوده و گاهی به جای خود انجام می شده است.

ولی آب روان را آلوده کردن، آب را بیهوده به هدر دادن، خاک سرسبز و جنگل ها را از بین بردن، هوا را با دود و بوی بد ناخوش کردن، پلیدی در آتش ریختن، همه از کردارهای ناشایست آن روزگار بوده که اکنون نیز ناپسند است.   

📚 بُن مایه :

برگرفته از تارنمای ؛ روان شاد موبد کورش نیکنام.

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

13 апреля 2025 05:31

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز دین از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

یک شنبه ۲۴ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۱۳ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ دین = دئِنا ، وژدان ، نگرش درونی.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

12 апреля 2025 11:18

✅ مادام بلاواتسكی بنیاد گذار گروه تئوسوفی در جلد اول کتاب خویش سیکرت داکترین در مورد آتش چنین می نویسد « پرستش اولیه ی بشر در برابر خورشید و آتش فلسفه ی بسیار ژرفی دارد.
دانشمندان طبیعی و فیزیک از ترکیبات کلیه ی مواد جهانی آگاه می باشند مگر آتش را که هنوز نتوانسته اند به تجزیه و تحلیل آن توفیق و از ماهیت آن خبر به دست آورند.
اگر از آن ها بپرسیم آتش چیست مؤقرانه جواب می دهند عکس العمل احتراق است و عبارت از نور ، گرمی و حرکت می باشد و به هم پیوستگی نیروهای فیزیکی و شیمی است.
آلهیون نیز در متمم این گونه توصیف علمی به طور فلسفی تعریف می کنند که آن آلت و اسباب سزاست سرای مردمان غیر تائب در عالم دیگر یا جهان روان ، در این صورت مادیت آتش به حال خود باقی ست و با حالت روانی بی نسبت لهذا تعريف آن ها نیز ناقص می باشد.
پروفسور باین Bain در کتاب منطق خویش پس از شرح مفصلی می گوید روشن کردن آتش با یک شعله اشکال بزرگ علمی است و به ندرت کسی به این فکر می افتد.
۸
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

12 апреля 2025 11:17

✅ آتش و آتشكده.

آتش که آن را آدر آذر و آتر نیز گویند، در آیین مزدیسنا مقام مهم و ارزش فراوانی دارد.
آتش با جهان هستی پیوسته و در هر ذره و اتم موجود است.
دل هر ذره را که بشکافی،
آفتابیش در درون یابی.
هر چیز که گرمی از آن بیرون رفت، جان ندارد و مرده است.
انرژی، کار، کوشش، فعالیت، غیرت و مانند آن، همه از گرمی و حرارت است و حرارت نیز از آتش می‌آید.هتا عشق و آتش را نیز ذکر می‌کنند.
«چنان چه آتش عشق است، کاندر نی فتاد» آن که زیاد کار می‌کند و فعال است، می‌گویند پرحرارت است و آن که تنبل و پیکاره و بی‌غیرت است، می‌گویند سرد و خمود است. گفتار مؤثر را گفتار آتشین می‌گویند.
کلیه ی آراستگی زندگی انسانی وابسته به آتش است. در تاریکی شب با روشنایی آن به‌صورت چراغ کار می‌کنیم، با حرارت آن خوراک می‌پزیم، با حرارت آن خود را در سرما گرم می‌کنیم، با حرارت آن در گرما سردخانه درست می‌کنیم، با حرارت آن ماشین را به حرکت در می‌آوریم، بر زمین طی مسافت می‌نماییم، در آسمان پرواز می‌کنیم و بر روی اقیانوس روان می‌شویم.
از آتش به‌صورت برق استفاده می‌شود. آتش ناپاکی‌ها را می‌سوزاند و پاک می‌کند و بوی‌های خوش را که در اندرون برخی چیزها تعبیه شده، بیرون می‌آورد و در هوا پخش می‌کند.
دل و دماغ و جان و روان ما را خرم می‌سازد.
آتش‌بازی‌ها شادمانی می‌آورد و نگریستن به زبانه‌های درخشان آتش، روح انسانی را به‌اهتزاز در می‌آورد.
۶
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

12 апреля 2025 05:46

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز دی به دین از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

شنبه ۲۳ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۱۲ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ دی به دین = آفریدگار.

✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

11 апреля 2025 19:18

👑 اتحادیه ایران نوین انجمنی برای ایران منشان و میهن پرستان راستین 👑

«لیست رسانه های اتحادیه ایران نوین»👑

👑Iran Noveen-1👑
👑👑👑
👑Iran Noveen-2👑
👑👑👑
👑Iran Noveen-3👑

برای عضویت در اتحادیه ایران نوین به آیدی زیر پیام دهید⬇️
@Zhobin_iran 👑

وُهومَن اَمشاسِپَند

11 апреля 2025 09:09

#باد_ایزد

«باد»، نام بیست‌ و‌دومین روز ماه در گاه شمار زرتشتی ست. باد، به چم هوا ست. در فرهنگ زرتشتی هوا از چهار آخشیج ستودنی و سپندینه مانند آب و آتش و خاک است.
در فرهنگ ایران پاک نگهداشتن چهار آخشیج خویش کاری هر انسان است.

در اوستا ایزد وَیو (باد) همراه و همکار ایزدان آب و آتش و خاک است.
ایزد وَیو (ایزد «باد» یا «هوا») همواره با ایزد رام آمده است.
در اوستای سی‌روزه آمده : «…یاری باد به همه رزم و کارزار برساد. هر که را باد پشتیبان است پیروزی همیشه با اوست.

ایزد وَیو یا ایزد باد همواره با ایزد رام آمده است. ” وای یا وایو ”باد” چهره‌ای دوگانه دارد، خوب و بد زیرا باد از هر دو جهان نیک و بد می‌گذرد. او نیکوکار است و در عین‌حال می‌تواند با نیروی ویران گر خود همه‌ چیز و همه ‌کس را نابود سازد.

در ادبیات پهلوی دارای دو نیمه‌ی بد و خوب است که در اوستا نیمه‌ی نیک او که دشمن دیوان است ستوده شده. ایزد وایو در یشت پانزدهم اوستا به عنوان ایزدی مهم مورد ستایش قرار گرفته و این ستایش تا دوران اشکانی و ساسانی ادامه داشته‌است. در فرهنگ ایران قدیم ایزد یا الهه ی باد است.

این خداوندگار نه تنها برای تمام موجودات زنده روح حیات بوده بلکه روح دنیا و گیتی نیز محسوب می شده است. وایو هم چنین هوایی است که در آن تمام موجودات زنده در هنگام مرگ نابود می شوند.

ایزد باد در اوستا چنین گزارش شده : جوینده، نیک‌كردار، چیره‌شونده، پس‌رونده، پیش‌رونده، پاینده‌فر، سخت‌ترین، قوی‌ترین، شكست‌دهنده، موج‌ریزنده، زبانه‌كشنده و ….
 
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی نسک (:کتاب) بندهش ؛

چون باد‌روز، روز نشاط آمد ای نگار،
شادی فزای هین و بده باده و بیار.

باده است شادی دل پیوسته باده خور،
بی‌باده هر چه بینی باد هوا شمار.

اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

در بخش (نیایش خواندن سرود و ادعیه) از بر کن و به کار نو مَپیوند.

 
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

وگر با شدت کار، با داوران،
در این روز رو، تا شوی کامران.

سزد روز (باد) ار درنگی شوی،
نپیوندی امروز کار از نوی.

گل باد رنگ بویه نماد باد ایزد است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

10 апреля 2025 08:15

✅ با وجود کوشش های زیاد این کتاب دارای نواقص بسیار زیادی ست که باید در آینده رفع گردد.
زیرا که در استان کرمان و بنادر و خراسان و خوزستان و سایر شهرهای ایران و عراق که پایتخت ساسانیان بوده، بسیاری از آثار دینی پارسیان به حال ویرانه و یا آن که در دل خاکی نهفته است و باید دانشمندان ایرانی ایران شناس مانند آقایان مصطفوی و سامی که در مورد پارس و باستانی پاریزی در مورد معابد ناهید کوشش نموده اند بر این گونه آثار روشنی بیفکنند و شکوه و جلال باستانی را بنمایانند.
شوربختانه روزگار ما را از محیط ایران دور ساخته و از لذت چنین خدمتی محروم گردانیده است. امیدواریم چنان که آقای مصطفوی در اقلیم پارس گوشزد نموده اند جوانان ایرانی در انجام چنین خدمت مهم میهنی فعالیت ابراز داشته نام نیکی از خود به یادگار گذارند.
در پایان سپاس گزاری های خود را تقدیم جوانان و کار پردازان با همت سازمان جوانان زرتشتی، بمبئی می نماید که مانند پارینه در چاپ و نشر این کتاب نیر کوشش مبذول فرموده اند.
بمبئى تارديو ٢٩ مه ١٩٦٦ برابر ٨ خورداد ۱۳۴۵ خورشیدی.

رشید شهمردان.

📚 بُن مایه :

پرستشگاه زرتشتیان.

🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.

هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۵
@khashatra
ادامه دارد....

وُهومَن اَمشاسِپَند

10 апреля 2025 08:14

✅ پیش گفتار.

✔️ به نام خداوند مهربان.

پرستشگاه های زرتشتیان، مجموعه ای ست که درباره ی ساختمان های دیتی و معابد و زیارت گاه های پارسیان از روزگاران باستان تا کنون سخن می راند.
این مجموعه از روایات مختلف و کتب گوناگون نویسندگان گذشته و حال گردآوری شده و بخشی است از تاریخ زرتشتیان پس از برافتادن دولت پارسیان و هجوم تازیان بر ایران و روزگار اسلامیان.

روان شاد دادا باهی خورشید جی دوردی در سال ۱۲۵۶ یزدگردی، رساله ی کوتاهی در مورد آتشکده های باستانی و موضوع های مختلف دیگر به گجراتی تالیف نموده است.
دانشمند باستان شناش آقای علی سامی در کتاب خویش، پاسارگاد و تمدن ساسانی از روایات نویسندگان شرق و غرب در مورد آتشکده های ایران و ویرانه های آن صحبت می دارد.
جهان گردان مغرب زمین نیز در طی جهان گردی های خود از خرابه های برخی آتشکده های ایران صحبت داشته اند.
نویسندگان قدیم یونان نیز در مورد آتشکده های پارسیان گفتارهایی دارند.
پروفسور ویلیام جکسن در کتاب خویش ایران گذشته و حال از آتشکده های مختلف ایران گفت و گو می کند.
۳
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

10 апреля 2025 08:13

#پرستش_گاه_زرتشتیان

🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.

❇️ هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
۱
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

10 апреля 2025 08:11

#رام_ایزد

واژه‌ی رام به معنای آرام، خوشحال، فرمان بردار آمده‌است و هنوز هم این واژه به همین صورت یا به صورت رامش در معنی صلح و شادی و سازش به کار می‌رود.
ایزد رام در آیین مزدیسنی، پاسدار و موکّل روز بیست و یکم هر ماه خورشیدی است و در اوستا با صفت «بخشنده ی چراگاه و اغذیه‌ی خوب» از وی یاد شده‌است.

رام یا ایزد رام، که در اوستا به صورت رامه یا رامن آمده و در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شده‌است.
در آیین زرتشت یکی از ایزدان یا فروزه‌ی درخور نیایش است. این ایزد که آن را وای وه نیز گفته‌اند، بر روز بیست و یکم هر ماه که آن را رام روز می‌نامند، موکّل است. چهارمین روز نَبُر یا پرهیز از خوردن گوشت است.

در کنار بهمن (وهمن یا وهومانا از امشاسپندان) سه دستیار او قرار می‌گیرند که نخستین آن ها ماه، دومین گؤشورون و سومین رام است که قرینه ی وای محسوب می‌شود و در زندگی پس از مرگ نقش خاصی را ایفا می‌نماید.
در واقع در زندگی پس از مرگ، رام به ارواح نیکوکار و عادل مدد می‌رساند تا مشکلات و موانع را پشت سر بگذارند.
رام یکی از جنبه‌های زمان نیز به شمار می‌رود او نخستین پزشک مینوی است که چاره و درمان دردها به دست او سپرده شده است.

 فردوسی می‌سراید :

ترا روز رام از جهان رام باد،
همان باد را با تو آرام باد.

گل خیری زرد نماد رام ایزد است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

09 апреля 2025 17:14

#ورهرام_ایزد_خجسته_باد

ورهرام ایزد بر همه ی نیک اندیشان خجسته و همایون باد.

@khashatra