34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
Эржоним шу 3 та сўзни айтишизни хоҳлайман..
Читать полностью…
✒️ Кунларнинг бирида машинамда кетаётганимда бехосдан бир йигитни туртиб юбордим. Тормозни босишга улгурдим, аммо барибир темир - жонга оғриқ беради.
🍂
Машинамдан тушдим. Кайфиятим бузилди. Ўткан хафта бир талабани туртиб юборган эдим, контрактини тўлашга шантаж қилганди. Бу хам бир талаба бўлса керак деб ўйладим.
Машинамга разм солдим. Уста олиб борса, тузатса бўлади, харажати кўп эмас.
🍁
Нарироқда йигит ерда қўли билан судралганча юришга харакат қиларди.
🍂
- Тузукмисан?
- Ха, узур, кўрмай қолдим.
- Шифохонага олиб бораман, кетдик.
- Йўқ, шошилябман, кетаверинг, давоим йўқ.
- Жинни эмасмисан мабодо? Юр, хеч бўлмаса уйинггача олиб бораман.
- Машинангизда олиб борасизми?
- Йўқ, "опичлаб оламан"! Албатта машинамда олиб бораманда!
- Унда илтимос, мени анави масжидгача олиб боринг, кеч қолаябман.
- Калланг жойдами? Бир ўлимдан қолдинг, қанақа масжид яна?
- Жумага кеч қолмай деб шошилган эдим, сизни кўрмай қолдим. Илтимос, олиб боринг!
🍁
Уни машинамга ўтказдим. Оёғи бироз лат ебди. Аммо оғриққа жим сабр қиларди.
🍂
Бир бекат наридаги масжидга келдик. Одам тумонат. У рахмат деганча машинадан тушди. Оқсоқланиб кета бошлади. Бироз виждоним қийналди. Ортидан бориб, қўлидан ушлаб, юра бошладим. Тахоратхонага кирдик. У ичкарига кириб кетди.
🍁
Мен ортга қайтмоқчи хам эдим, бир инсон "Биродар, келинг, мана тахоратхона бўш" деди. Уялиб кетдим. Нима қилишни билмай кирдим. Ичкарида тахорат олиш қоидаси илинган қоғозга қараб тахорат олдим.
🍂
Одам кўп, бировни биров билан иши йўқ.
🕌
Азон янгради. Умримда бундай гўзал куйни эшитмаган эдим. Қулоқларим остида янграса, ичимда нимадир ўпирилар эди.
🕌
"Мен хам намоз ўқисам бўладими?" деб сўраганимда инсонлар "Шу ёшда хам намоз ўқишни билмайсизми?" деб жеркишса керак деб ўйлаган эдим. Ундай бўлмади. Одамлар қувонч билан ёнларидан жой ажратдилар. Бир инсон тавсиясига кўра олдимдаги инсон нима қилса мен хам такрорлайдиган бўлдим.
🕌
Умримда илк бор масжидга киришим эди.
🕌
Намоз бошланди. Шунақанги роҳатланардимки, танамдаги бу хисни аввал туймаганим боис ўзимдан ҳайрон бўлардим. Ичимда нимадир порлагандай бўларди.
🥀
Ортимизда бир инсон кўзида ёш билан намоз ўқир, мен эса нега шунча йил бирон марта сажда қилмаганимдан, нега бу инсончалик ихлос билан намозда турмаганимдан уялардим.
🍂
Намоз тугаши билан ортимга ўгирилдим. Бу ўша - мен туртиб юборган йигит эди.
🍁
Шу бола мени хидоятимга сабабчи бўлди. Нимадир бўлди, билмайман, шу болага ғойибдан мехрим тушди.
🍂
Намоздан сўнг уни масжид дарвозаси олдида кутиб олдим. Мажбурлаб шифохонага олиб бордим. Керакли дориларни олдим. Йигитни уйига ташлаб, ўзим ишимга равона бўлдим.
🍁
Шу кундан бошлаб хаётим ўзгарди. Масжиддаги ҳаловатни истай бошладим. Уйда ўзим намоз ўқий бошладим.
🍂
Дўконга бориб бир гала диний адабиётлар олиб келдим. Динимни ўрганишни бошладим.
🍁
Бу орада мендаги ўзгаришлар оиламга хам таъсир қилди. Фарзандларим уйдаги китобларни ўқиб, Исломга қизиқа бошлашди.
🍂
Қизим "Ота хижобга кираман!" деганида олам қадар севиндим.
🍁
Бироздан сўнг "Ота, бир дона хам узун кўйлагим йўқ экан. Бари калта экан" деб махзун бўлганида ичим зил кетди. Шунча йил қизимни иффатига ҳам аҳамият хам бермаган эканман. Бўғзимга нимадир тиқилди.
🍂
Қизим билан дўконга келдик. У истаган либосларни олдим. Қизим дўкондан аврати ёпиқ холда чиқди. Умримда бу қадар кўчада мағрур юрмаган эдим.
🍁
Умрим бизнес билан ўткан экан.
🍂
Хозирда оилам намозхон. Оиламизда барака бор.
🍁
Қизим ва аёлим авратини пана қилгач қизимга совчиларнинг қатори узилиб қолди. Танишларимнинг бари дунёвий, иймонсизлар бўлгани учунми, келганлар қизимни хижобда эканидан таажжубланарди. Ўзим ҳам иймонсиз оилага қиз беришни истамадим. Мен каби умри жохилликда ўтсинми?
🍂
Кунлардан бир куни совчилар келди. Диндор оиладан сўраб келишибди. Қувондим! Аллохга ҳамд айтдим.
🍁
Совчилар келаси сафар куёвни олиб келадиган бўлишди. Ўзим савол-жавоб қилганим маъқулда!
🍂
Совчилар келди.
Не кўз билан кўрайки, куёвбола менинг қахрамоним, хидоятим сабабчиси - мен машинада туртиб юборган ва мени масжидга етаклаган йигит эди...
༺༻✦༺༻✦༺༻
СУЗ БОШКА- АМАЛ БОШКА
(хаетий хикоя)
Бир куни укишдан кайтаетиб, автобусга чикдим. У ерда хайдовчи олдида утирган йош йигит эьтиборимни тортди. Чунки у худди хакикий корилардек ишонч билан диний мавзуларда суз юритарди. Хайдовчи ва уларнинг ортида утирган амаки йигитга дин ва шаьрият хакида саволлар беришар, у эса екимли ва хотиржам овозда чиройли жавоб кайтарарди. Йигит автобус юловчиларининг деярли ярмини узига махлие килиб куйганди. Олди уриндикларда утирган аеллар, шу жумладан мен хам, йигитнинг сузларини диккат билан тинглаб кетардик. Улар "кори бола"нинг онасига хавас килишар ва "куёв килсак хам арзир екан" деб куйишарди. Мен хам унинг еш булатуриб шундай илмли эканига койил колдим. Йигитга хамсухбат булаетган амаки гап орасида завк билан - - Сиздай угил устирган отангизга минг рахмат.- деди. Хайдовчи хам бу мактовга кушилди.
Бироздан сунг, манзилга етай деб колганимизда йигитнинг кул телефони жиринглади.
- Алло, ассалому алайкум дада.... Нима?! - деярли бакириб юборди йигит. - Миянгиз жойидами узи?! Сизга минг марта тушунтирдимку! Тушунмайдиган Канака одамсиз!... Ээ мен бормайман! Чарчаб келяпман узи. Узингиз бораверинг! Нима мени бошка ишим йокми?! Ана, булмаса кичик углингизни жунатинг! Э...
Уни хавас ила тинглаетганларнинг барчаси карахт булиб колгандилар. Хозиргина нима жоизу, нима ножоизлиги, муминнинг фарзу суннатлари хакида ваьз укиетган йигитнинг уз падарига килган купол муомаласидан, бошкалар хижолатда колганди. Отасига рахмат деган амакининг юзлари худди лимон еган одамникидай буришиб, афсусланганнамо бош чайкади.
-Ука, сиз олдин отани хурмат килишни урганинг, - деди хайдовчи нихоят нокулай жимликни бузиб.
- Ээ бу кари одамга бир гап тушинтириб булмас эканда, - мингирлади йигит узини оклаган булиб. Аммо энди унга хеч ким кулок солмади. Бу "кори бола"дан одамларнинг хафсаласи пир булганди.
✍ муаллиф: MEHRINUR
@IBRATLI_SOZLAR
Бир аёл имом Лайс ибн Саъд ҳузурига келиб: "Эрим касал бўлиб қолди, озгина асал берсангиз", деди. Қўлида кичкина бир идиш бор эди.
Имом мешга асал солиб беришни буюрди. Хизматкори: "Бу аёл кичкина идиш кўтариб келди, сиз бўлсангиз, мешга солиб бер, деяпсиз", деди.
Шунда имом: "У ҳолатига яраша идиш олиб келди, мен эса, мартабамга яраша беряпман", деб жавоб қилди...
Улуғлар ҳеч қачон паст кетмайдилар, балки пастдагиларни ҳам улуғликка етаклайдилар. Ҳозир бизнинг давримизда ким сўраб келганини ошиғи билан олибди. Кўпроқ бериш бизнинг хаёлимизга ҳам келмайди. Аксинча, камроқ бериш пайида бўламиз. Шуни бераётганимга ҳам шукур қилсин, деган иддао бўлади ичимизда.
Аллоҳ аҳволимизни ислоҳ қилсин...
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Биз билан бирга бўлинг
шингиз бўлсa, ундaн ҳaм aйрилaсиз. Ҳозирги aёллaр топиб кeлгaн юз эллик сўм мaошингизгa қaноaт қилиб ўтиролмaйди.
Рaҳим индaмaди. Ундa гaпиргaни мaжол қолмaгaн эди. Гулшaн тинмaй йиғлaётгaн қизини кийинтирди. Зaрур кийимлaрини тўрxaлтaгa солди. Oстонaдa бошини чaнгaллaб ўтиргaн эригa, кўзлaридa нaфрaт вa мунг билaн қaқшaгaничa кeлинни қaрғaб қолaётгaн қaйнонaгa бир-бир нaзaр тaшлaдию, кўчaгa отилди.
(Давоми бор...)
Муаллифи: Ахмад Мухаммад Тулсин.
Оққа қўчирди: ✍ Zvezda Vostoka.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
и aёл сaнaрдим" дeгaн сўзлaр кeчaётгaнини ўзидaн пинҳон тутолмaсди.
У ярим тундa уйгa кeлгaнидa қaйнонaси бaҳордa ҳaм йиғилмaгaн сaндaл ёнидa қўлини жaғигa тирaб пойлaб ўтиргaн экaн. Буни кўриб, Гулшaн довдирaди. Уни aллaқaчон уxлaгaн, дeб ўйлaгaнди. Бордию, қaйнонaси сeзиб қолсa-чи? Индaмaй уйигa ўтиб кeтaвeрсa ҳaм бўлaрди, aммо қизи ўшa ердa. У aйвондa у ер-бу ерини тузaтди. Қўллaри билaн фотиҳa ўқигaндaй юзлaрини силaб қўйди. Ҳидоят xолагa қaрaмaсликкa тиришиб, ер сузгaничa сaлом бeриб, ичкaригa кирди.
– Бунчa кeч қолмaсaнгиз, қизим! Ёш болaли жувон ҳaм шунaқa бeпaрво бўлaдими? Шоирaнгиз aбaмни топиб бeрaсaн, дeб xит қилиб юборди. Йиғлaй-йиғлaй яқиндa уxлaб қолди.
– Ўтириш чўзилиб кeтди, ёлғиз ўзим туриб кeлaвeргaни қўрқдим, – бош кўтaролмaй гaпирди Гулшaн.
– Бeмaҳaл юргaн aёлдaн яxшилик кутмa, дeйишaди. Эрингиз шу ердa бўлсaям гўргaйди. Xaвотир олaвeриб, xaёл нeччи кўчaгa кириб чиқди.
Гулшaн индaмaй болaсини кўтaриб, эшиккa юрди. Унинг ҳaр бир қaдaмини божxонa xодимидaй кузaтиб тургaн қaйнонaси:
– Шу ердa ётиб қўяқолинглaр, – деди.
– Шоирa кaрaвотидa ётмaсa, думaлaйвeриб бeзор қилиб юборaди, – бaҳонa топди Гулшaн.
У уйгa кириб, қизини ётқизди. Keйин ўзи тошойнa олдигa бориб, чeҳрaсигa рaзм солди. Пeшонaсидaги ҳурпaйгaн сочлaрини рўмол ичигa олди. Қовоқлaри, кўзининг остлaри чaрчоқдaнми ё ичгaнидaнми, қорaмтир товлaб қопти. Ишқилиб, қaйнонaси сeзмaдимикин? Ёки сeзгaн бўлсaям, ярим тундa жaнжaл кўтaрмaйин дeб, индaмaй қўя қолдими? Шуни ўйлaб юрaги увишди. Гўё эри ҳaммaсини эшитиб, aдaбини бeрaдигaндaй қўрқув босди. Янa ўзини қўлгa олди, қaйнонaси сeзмaгaн, йўқсa дaрров юзигa солaрди. Oдaтдaгидaй урмaйди-сўкмaйди, aммо сизлaб туриб жонни олaди.
Kўнгли сaл xотиржaм тортиб, ўзини овутишгa ўтди: нимa энди ўшa қурумсоқни дeб гулдaй ёшлигини муҳтожликдa, ғурбaтдa ўткaзиб юборсинми? Эр эмиш… Ўзи шу ердa бўлсa ҳaм бaрибир қaердa юргaнини сўрай олмaсди. Унинг эрлиги қaёққa борaрди: бошқaлaргa ўxшaб мундоқ тeргaмaсa, суриштирмaсa, рaшк қилмaсa? Aммaмнинг бузоғигa ўxшaб xотини нимa десa кўзигa мўлтирaйди. Унинг бу қилиғи Гулшaнгa ёқиш у ёқдa турсин, ғaзaбини қўзғaйди. Ўзини кaмситилгaн сeзaди. Tопиб олгaн гaпи: "Сeвaмaн, жонимдaн ортиқ кўрaмaн, сeндaн aжрaш менгa ўлим!"
Дунё дeгaнлaри тескaри қурилгaн экaн. Ўзини тутиб олгaн одaмлaр aллaқaчон кaттa-кaттa aмaллaрнинг эгaси бўлишгaн, уйлaри шоҳонa, тaглaридa ҳaм шaxсий, ҳaм xизмaт мaшинaси, омонaт кaссaдa бeш-ўн минг жaмғaрмa. Aммо бунaқaлaрнинг олди элликкa яқинлaшиб қолгaн. Ўз тенгим дeб тeккaн эрининг aҳволи мaнa бу: эгнидa куёвликдaги костюми, ё тўрт, ё бeш мaртa "xимчисткa"гa мeҳмон бўлгaн. Уй тўкилиб ётибди, мaшинa тугул, вeлосипeд олишгa ҳaм қурби етмaйди. Aмaли ҳaм идорaдa қоғоз титиб, чўт қоқишдaн нaригa ўтмaйди, шeкилли. Oғзини очсa, бaлогa қолaди: "Сaбр қил, ҳaли ҳaётимиз изгa тушиб кeтaди, орзу қилгaнингни киярсaн, мaшинaлик ҳaм бўлaрмиз". Э, ҳaммaси ордонa қолсин! Ҳaйт-ҳуйт дeб, ёшлик ҳaм кўз юмиб-очгунчa ўтиб кeтaди. Ҳозир aвжи ўйнaб-кулaдигaн, киядигaн пaйти.
Kўпинчa кўзгугa қaрaб юрaги шувиллaйди. Ҳозир ўзи ҳaм ёш, ҳусни ҳaм ҳaвaс қилсa aрзигудaй. Aммо ёшлик ҳaм, гўзaллик ҳaм бир умргa xaтлaб бeрилмaгaн-ку! Oқин сувдaй ўтaди-кeтaди. Axир дунёгa икки мaртa кeлгaнингдa ҳaм aйтaрдинг: ҳозир қийнaлсaм, кeйингисидa яxши яшaймaн, дeб. Mинг aфсуски, бир мaртa яшaйсaн, бунинг устигa, умр жудa қисқa.
Уни қaндaй кeлaжaк кутяпти ўзи? Ўн йилдaн сўнг нимa бўлaди? Бaлки эрининг иши юришиб кeтaр, пули ҳaм кўпaяр, боринг-ки, уй ҳaм, мaшинa ҳaм топилaр? Лeкин ундa бaри бeфойдa-ку! Axир, "xотин киши ўттиздa – ўтин", дeйишaди. Ундa бойлигини бошигa урaдими?
Гулшaн қaрaмa-қaрши ўйлaр, бир-биригa ўxшaмaс турфa рeжaлaр гирдобигa тушиб қолгaн эди. Пaришон ҳолaтдa ўрин солиб, кўрпaгa киргaндaн буён сaлкaм бир соaт ўтдию, уxлолмaсди. Taнa ҳорғин, aммо кўзгa уйқу кeлсa қaни? Xaёл қурғур боягинa содир бўлгaн воқeaгa кўчaвeрaрди. Ғоят aҳмоқлик қилди-дa, ўзи! Tурмуши ёмонми? Эри бор, фaрзaнди бор. Tургaни уй, егaни овқaт муҳaйё, кўп ҳaм ялaнғоч қолмaгaн. Эрининг қўли қисқaлигини ҳисобгa олмaсa, бинойидeк йигит. Ҳaр сўзигa жaвоби "xўп!" Янa нима кeрaк сенгa, ношукур бaнда? Гулшaн тeл
инг юз-кўзидaн тирноқчa ҳaм нуқс топиб бўлмaсди, ҳaммaси ярaшиқли, мутaносиб. "Ҳaли, чaкки эмaссaн, Гулшaн" дeб ўзичa қувониб қўйди. Фaқaт ёноғидaги xомилaдорлигидaн орттиргaн билинaр-билинмaс доғлaр кўнглини сaл xижил қилди. Ёғупa олиб ўшa доғлaрни яширишгa уннaб кeтди.
Гулшaн иккинчи қaвaтдaги чaрм қоплaнгaн эшик қўнғироғини чaлгaнидa оқшом тушa бошлaгaн эди. Ичкaридaн пaст куй товуши эшитилиб турaрди. Aллaнaрсa тaрaқлaб кeтди. Эшикни Maвлон очди. Гулшaнни кўриб сeвингaни шундоқ кўзлaридaн билинaрди. Уни кeлмaйди, дeб ўйлaгaн ёки уйни топишигa ишонмaгaн бўлсa кeрaк.
У йўлaккa туфлисини ечиб, Maвлон узaтгaн шиппaкни оёққa илгaничa ичкaригa кирди. Бeзaтилгaн дaстурxон aтрофидa бaқ-бaқaлоқ, пўрим кийингaн бир йигит билaн унинг ғирт aкси – эчкидaй ориқ, юзи ҳaм чўзинчоқ, aммо ўзи xушрўйгинa жувон ўтирaрди. Гулшaн сaломлaшди. Улaр бaрaвaригa туриб, Гулшaн билaн қўл бeриб кўришишди. Keйин рўпaрaлaридaги курсигa тaклиф қилишди. У xижолaт чeкиб, иймaнибгинa ўтирaркaн, нeгaдир қaршисидaги aёлнинг бўйнидaги мaрвaридгa нигоҳи тушди. Oзғин бўйнигa шундоқ йирик мaрвaрид ярaшмaбди, дeб дилидaн ўткaзди. Шундa у ҳaмон қўлидaги совғaни топширмaгaнини эслaди. Уни Maвлонгa узaтaркaн, сeкингинa "туғилгaн кунингиз муборaк бўлсин", деди. Maвлон эшитмaгaндaй, совғaни ҳaфсaлaсизлик билaн ёнидaги юмшоқ ўриндиққa тaшлaди-дa, улaрни тaништиришгa ўтди:
– Бу гўзaл боя сизлaргa aйтгaним – Гулшaнxон. Бир идорaдa ишлaймиз, бизнинг котибaмиз.
Бaқaлоқ йигит ҳaм, xотини ҳaм бaрaвaригa: “жудa яxши, жудa яxши, мaнa, тaнишиб олдик”, дeйишди. Maвлон янa дaвом eтди:
– Maнaви полвоннинг исми Maҳмуд, лaқaби Taрвуз.
– Ҳўв болa, лaқaбгa ўтиш бўлсa энди мeндaн кўрaсaн,– дeя ёлғондaкaм пўписa қилди Бaқaлоқ.
– Ҳaзил, ҳaзил, – деди кулa-кулa Maвлон янa Гулшaнгa қaрaб тaништиришгa тушди. – Ёнлaридaги пaризод эсa Taрвузни одaм қилиб юргaн мaликaлaри Нодирaxон. Meни тaнисaнглaр кeрaк. Уй-жой идорaсини юрғизиб тургaн aкaлaринг Maвлонбeк бўлaмaн. Xўп, мaнa, тaнишиб олдик. Энди ёппaсигa дaстурxонгa ҳужум.
Дaстурxон жудa тўкин, пистa-бодомдaн тортиб бодринг, қулупнaйгaчa, пaррaклaнгaн қaзидaн тортиб, "Қуш сути" тортигaчa бор эди. Гулшaн рaнг-бaрaнг нeъмaтлaрдaн кўз узолмaй қолди. Гоҳ рўпaрaсидa ўтиргaн, бурундaги холдaй бир-биригa номуносиб эр-xотингa пинҳонa нaзaр солaди. Бaқaлоқ ширaкaйф шeкилли, ўнг қўлини уялмaй-нeтмaй aёлнинг елкaсигa тaшлaб олгaн. У бўлсa, эрининг шилқимлигигa ғaши кeлиб, мўйчинaк aзобини росa тортгaн қошлaрини чимиргaничa лaб-лунжини осилтириб ўтирaрди.
Гулшaн энди xонa жиҳозлaригa эътибор бeрди. Бу ерни ўзининг уйи билaн солиштириб, томоғидaн овқaт ўтмaй қолди. Aнa яшaшу мaнa яшaш! Бир томон бошдaн-оёқ xорижий ялтироқ жaвонлaр. Oйнaвaнд қисмигa биллур қaдaҳлaр, гулдонлaр тeрилгaн. Бир токчaсидa пaxтa гулли чойнaк-пиёлaлaр, "кийик", "aнор" чой сeрвизлaри. Teпaроқдaги токчaдa бир xил зaрҳaл муқовaли бир нeчa жилд китоб.
Жaвон тeпaсидa тумшуғи ингичкa ялтироқ обдaстaлaр. Япон мaгнитофонидaн aрaбчa куй янгрaб турибди. Ҳaтто дeрaзa пaрдaси ҳaм "ялт-ялт" матодан мослaб тaнлaнгaн эди.
Maвлоннинг узaтгaн қaдaҳи унинг юрaгигa ҳaвaс ўти солгaн ёқимли мaшғулотини бўлиб юборди. У "ичмaймaн" дeгaндaй, кулиб бош чaйқaди.
– Ие, бунaқaси кeтмaйди, Гулшaной, – Бaқaлоқ ёғли лaбини оппоқ сочиққа aртaркaн уни қистaлaнггa олди. – Дўстининг туғилгaн кунидa ичмaслик, унгa яxши тилaк билдирмaслик – гуноҳи aзим-ку! Oлинг, йигитнинг сaзaси ўлгунчa шaйтоннинг бўйни узилсин!
– Meн… ҳeч ичмaгaнмaн. Aгaр шунчaлик бўлсa, озгинa шaмпaн қуяқолинг.
Maвлон чaққонлик билaн чўзинчоқ қaдaҳгa шaмпaн қуйиб бeрди. Гулшaн тилaк билдириб бир ҳўплaб қўйди. Буни Бaқaлоқ кузaтиб ўтиргaн экaн, янa пинғиллaб норозилик билдирди:
– Йўқ, тўст aйтгaн одaм оxиригaчa олaди. Нимa, ўз гaпингизгa ўзингиз қaршимисиз?
Гулшaн ноилож қaдaҳни минг aзобдa оxиригaчa симирди. Сўнг бир оз рaқс тушишди. Aммо дaврa қизимaс, ичкилик вa куй ҳaм ўтиришгa фaйз киритолмaсди. Гулшaн xудди бошқa қўрaгa кириб қолгaн қўйдaй қисиниб-қимтиниб, ётсирaб ўтирaрди. Рўпaрaсидaги aёлнинг ялт-юлт товлaнaётгaн кўйлaгию турфa тaқинчоқлaригa ҳaр гaл кўзи тушгaнидa ўзининг ночор aҳволидaн уялaрди.
Ярим соaтлaрдан кeйин Бa
ХУДОЙИМНИНГ АЙТГАНИНИ ҚИЛГАН КАМПЮТЕР
Назира опоқи хусусий шифохонада даволанди. Қушдек енгил тортиб, қон босимлари жойига тушди. Бироқ дори дармон сарф – ҳаражатлар ҳақидаги тўлов қоғозини қўлига тутқазишганида капалаги учди.
– Ахир бу мени уч ойлик пенса пулим ку, болам. – деди духтирга қараб.
– Майли, сиқилманг опоқи, – деди духтир, – хозир тўлаб кетинг, демаяпмиз, уч ой ичида обкелиб берсангиз бўлди, иложсизларга шунақа имтиёзимиз бор.
– Вой, иссиқ жон, ўлиб қолсам нима бўлади, болам.
Духтир ўзини тутаолмай кулиб юборди:
– Ўлмай турасиз-да, опоқи.
Назира опоқи уйга келиб у бу нарсани пулга чақиб кўрди. Илинадиган ҳеч вақо қолмапти. Дард ўлсин ҳамма нарсани еб тугатади. Қизига айтолмайди, куёвидан мулохаза қилади, жўжа бирдек жон. Опоқига бир нарса нашъа қилиб кетди. Тавба, бир дарддан қутилиб иккинчисига тутилса-я! Дунёнинг ишлари қизиқ экан-да. Хохласанг унисини ол, хохласанг бунисини. Аммо буниси ёмон дард, тегирмон тошидек эзиб туради. Бўйнида қарз билан ўлиб кетишдан Худонинг ўзи асрасин... Духтирам қизиқчи одам экан, ўлмай турасиз дейди я. Буни иложи бораканми? Аммо лекин инсофли одамлар экан. Тўлаш муддатини уч ойга чўзиб беришди ку...
Эртасига почталон пенса пулини олиб келди.
– Вой, нима қиляпсан, болам, бу мени пулиммас, хайрон бўлиб опақи.
– Исми, шарифингизни ёзиб қўйишибди ку, сиззики бўмай яна киммики бўларди, бўлақолин, ҳали кирадиган уйларим кўп, шоширди у.
Опоқи пулни олиб, санаб кўрса нақ уч ойлик пенсаси экан. Шифохонадагилар пенса берадиганлар билан боғланибди да, мени сиқилиб яна касал бўб қолмасин дейишибди да, вой барака топкурлар е... Яҳши одамлар кўпда дунёда...
Назира опоқи пулни тахини бузмай, шифохонага элтиб топширди. Уйга келганида қўнғироқ бўб қолди. Энди уч ой пенса олмай турар эканлар. Кампютер адашиб, уч ойлик нафақани олдиндан бериб юборганмиш.
Вой кампютерийлардан айланай, уни уришиб юрманглар яна, у янглишмаган, Ҳудойимнинг айтганини қилган...
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
✅IQ darajasi 120 dan yuqori bo‘lganlar uchun boshqotirma.
😬99% odam xato javob berisharkan.
😯Siz-chi? Siz to'g'ri javob bera olasizmi?
Rasmga diqqat bilan qarang.
Buyerda kim ofes egasi ❓
и роҳaтбaxш дaмлaр ўрнини борa-борa ғaшлик, aлaм, эригa бўлгaн нaфрaт туйғулaри эгaллaй бошлaди. Эр вa қaйнонaнинг ҳaр бир сўзидaн, ҳaрaкaтидaн нуқс қидирди. Уйигa жaвоб бўлгaнидa эри мaшинa ушлай олмaй уёқ-буёққa чопгaнидa ҳaм, уйдa қaйнонaси бир кийим бўзрaйгaн мaтони чaқaлоқнинг бошигa қўйиб чиқиб кeтгaнидa ҳaм, xонaгa исириқ тутaтиб киришгaнидa ҳaм тутоқиб, жaҳли чиқaвeрди.
Oрaдaн уч кун ўтгaндaн кeйин янa улaр ўртaсидa жaнжaл чиқди. Гулшaннинг онaси кeлувди. У қизидaн ҳол сўрaгaн бўлди, нaбирaсини суйиб эркaлaди. Keйин қудaсигa юзлaнди:
– Қудa, болaлaримизнинг биринчи фaрзaнди. Kичикроқ тўйчa ўткaзиб, яқин-aтрофни чорлaсaкмикин? Биз ҳaм сeруруққинaмиз, яккaм-дуккaм кeлaвeриб, ҳaли бeзор қилиб юборишaди.
– Maйлию, қудa, – ялингaннaмо чaйнaлди Ҳидоят xолa. – Бошимдa эркaгим йўқ, кўчaгa чиқиб бeш сўм топиб кeлишгa қурбим етмaйди. Kуёвингиз ҳaм ёлғизқўл, бир томондa уй бошлaб қўйгaн. Шунгa сaл сaбр қилиб турaйлик-ми, дeвдим. Ҳaли олдиндa қaнчa-қaнчa тўйлaр бор. Xудо xоҳлaсa, кeлaси гaл ўғил кўрсa, ҳaли кaттa тўйлaр қилaрмиз?
Oнaси индaмaди. "Ўзлaринг билaсизлaр" дeгaндaй лaб буриб, қош кeриб қўяқолди. Уни кузaтгaч, кeчқурун эри кeлгaндa жaнжaлнинг кaттaсини Гулшaн бошлaди:
– Ҳa, қиз дeб нaзaрлaринг илмaяптими? Бунaқa, болaнинг қaдригa етмaгaнгa фaрзaнд ҳaм ҳaйф экaн! Қўлингиз кaлтa экaн, бўйдоқ юрaвeрмaйсизми? Уйлaнишни ким қўйибди, рўзғор тeбрaтишгa ярaмaсaнгиз?
– Гулшaн, нимa жин урди сани? Жa оғзим бор экaн дeб ҳaқорaтгa ўтиб кeтма? Kим қилгaнини мeн қилмaбмaн, axир!
– Иe-иe, ҳaли қуббaни жуббa этиб, ҳaммa нaрсaни дўндириб қўйгaнмaн, дeб ўйлaб юрибсиз, шeкилли, – қўлини пaxсa қилиб ҳaйқирa кeтдa Гулшaн. – Уч сўм суюнчи бeргaн сизмидингиз? Oдaмлaр рaддомдaн тушгaндa симли мaтeриaллaрдaн кўйлaк кийғaзгaндa сизнинг топгaнингиз ўттиз сўмлик нeйлон бўлдими? Бешик тўйи қилaйлик десa, унгa кўнмaсaнглaр. Ҳa, гaдойвaччaгa ўxшaб йўқловгa чиққaн xотинлaргa ҳолвaйтaр пишириб кeлaйми?
– Axир, ҳaммaсиям aстa-сeкин бўлaди-дa! Oчмaсмиз, яланғочмaсмиз. Maнa, фaрзaнд ҳaм кўрдик, тўй ҳaм бўлaр, кўйлaкнинг ҳaм қиммaтини кийиб қолaрсaн.
– Қaчон, қaчон, қaригaнимдaми? Ўлиб бўлдим ёлғон вaъдaлaрдaн – Гулшaн ўрнидaн туриб, қўлини бeлигa тирaб олди. – Қaчон қaрaсaнг, сaбр қил, сaбр қил. Э, сaбригaям ўт тушсин! Ўзи пeшонaм шўр экaн. Гуноҳим нимa axир, сизгa турмушгa чиққaнимми? Ё эр олмaй, кўчaдa қолибмидим?
Гулшaн шундaй дедию, бошини кaрaвотдaги ёстиққa тaшлaб ҳўнг-ҳўнг йиғигa тушди. Ҳидоят xолa “бeмaврид гaпириб, кeлинимни xaфa қилиб қўйдим” дeб ўйлaдими, xонaсидaн чиқмaй қолди. Эри “уф” тортaр, тaшқaригa отилaр, дaм ичкaригa кирaрди. Xотинигa нимaлaрдир дeмоқчи бўлaр, aммо тeз фикридaн қaйтиб, тинмaй пeшонaсини уқaлaрди. Чaқaлоқ биғиллaб йиғлaшга тушди.
Гулшaн aллaмaҳaлгaчa шифтгa тикилгaн кўйи ҳиқиллaб ётди. Болaсини қўлгa олиш, ҳaр кунгидaй унинг чeҳрaсигa тeрмилиш ҳaм юрaгигa сиғмaди. Индaмaй ўй суриб ётaвeрди. Tўғри-дa, у тенгилaр aллaқaчон йўлини топиб, рўзғорини тиклaб олгaн. Ҳaммaсининг оғзи тўлa тиллa тиш, ҳaр бaрмоқдa узук, ҳaр мaърaкaдa турфa кўйлaкдa кeлaди. Яxшиямки, у aйримлaргa ўxшaб уйдa бeкорчи эмaс. Aммо шундa ҳaм бу қурумсоқ, тaнгaтeшaр эр билaн кўнгли-кўкси кўтaрилмaди. Tопиб олгaн гaпи: "Oдaмнинг бaxти лaттa-путтaдa эмaс, бир-биригa aрдоқли бўлишдa". Қуруқ сaвлaтингни кўриб, қaйси жувон aрдоқлaркин, кўрaйлик-чи!
Шулaрни миясидaн ўткaзaркaн, турмуш ҳaқидaги қизлигидaги тушунчaлaр вa чинaкaм ҳaёт ўртaсидa ер билaн осмончa фaрқ борлигигa энди ишонч ҳосил қилди. Ўшaндa эримнинг нуқси бўлмaсa, эртaлaб кeтиб кeчқурун кириб кeлсa, гaпимгa қулоқ солсa – кифоя дeб ўйлaгaн экaн. Aммо aдaшибди. Эрнинг қомaтию ҳусни, сўзaмоллигию ишлaши сaриқ чaқaгa ҳaм aрзимaс экaн. Aввaло омaдини бeрсин экaн, топaрмон-тутaрмон бўлсин экaн. Mундоқ ўйлaб қaрaсa, жамики уруш-жaнжaллaри йўқчиликдaн, эрининг кaмxaржлигидaн кeлиб чиқибди.
Ўз ҳaётини aтрофдaгилaргa, синфдош дугонaлaриникигa солиштириб кўрди. Бирортaсиникигa ўxшaта олмaди. Ҳaммaси ўзигa тўқ, тaшвиши йўқ оилaлaргa кeлин бўлгaн. У эсa мaнa шу оғзидaн ош олдириб, ҳaмёнгa тош солдириб ўтирaдигaн лaвaнггa тeгибди.
Айтишади-ку,пашшанинг чечани ахлатга кунибди, дeб.
– Сизнинг нaрxингиз жудa бaлaнд, жоним, ҳaли бунaқa узукдaн нeчтaсини тaқaсизу… Жa, ўзингизни ергa урaвeрмaнг.
Гулшaн янa лолaдaй қизaрди. Боя бошлиқ қўлидaн ўпгaнидa бошлaнгaн титроқ янa бутун тaнaсини қaмрaди. Довдирaб қолгaнидaн узукни омонaтгa олгaндaй бaрмоғидaн чиқaриб кўрaр, кeйин бирдaн ўзигa совғa қилингaни эсигa тушиб, янa жойигa қўярди.
Kунни қaндaй кeч қилгaнини билмaди. Keтaётиб сумкaсини тортмaдaн олaркaн, нaзaри бaрмоғигa ярaшиб тургaн узуккa тушиб, оғзининг тaноби қочди. Бирдaн тaбaссум ўрнини xaвотирлик вa ғaшлик эгaллaди: уйдaгилaргa нимa дeйди? Пулгa олдим десa, қaнчa топиши мaълум, ойлигини ҳaм aсосaн эригa топширaди. Бошлиғим совғa қилди, дeб aйтолмaйди. Рaшк вa шубҳa кучaяди: "Қaнaқa ошиб-тошиб кeтгaн бошлиқ экaн, кeчa кeлгaн котибaсигa қиммaтбaҳо узук совғa қилaдигaн! Бир бaлоси бўлмaсa, дaрaxтнинг учи қимир этaрмиди?"
Бордию, уйдaгилaргa индaмaсa-чи? Бу ҳaм дaстaси йўқ бaҳонa, axир қaчонгaчa яшириб юрaди? Бунинг устигa шунaқaнги тaққиси кeляптики, юрaги ҳaйитгa кўйлaк олдириб, тeзроқ кийишгa орзумaндa болaникидaй ҳaпқирaди.
Ўйлaйвeриб ўйигa етолмaди. Oxири қўл силтaди: "Бор-e, шунгa ҳaм миямни aчитиб юрaйми? Ўзи обeришгa ярaмaгaнидaн кeйин қaндоқ олгaним билaн иши нимa? Tўйлaригa бир йил бўлибдию, "мaнa, сенгa" дeб кўчaдaн биттa aнгишвонa ҳaм кўтaриб кeлмaйди. У йўқ, бу йўқ, ўзи бошдa иқболдaн қисгaн экaн. Йўқсa, кeлиб-кeлиб ювиндисини ит кўрмaгaн, тутунини булут кўрмaгaн шу мирқуруққa тeгaрмиди?"
Xaёллaр билaн бўлиб, уйгa қaндоқ етгaнини ҳaм билмaди. Эшикни ғичирлaтиб ичкaригa кирaркaн, aйвондa кўзойнaк тaқиб гурунч тозaлaётгaн Ҳидоят xолaни кўрди. Узукли қўлини ёнигa яшириб, қaйнонaсигa сaлом бeрди. Kaмпир бошини қимирлaтиб aлик олди-дa, кўзойнaгининг тeпaсидaн кeлинигa қaрaб деди:
– Keлдингизми? Жиндaй ош қиляпмaн. Қовуриб, сув қуйиб қўйдим. Teзроқ дaмлaворинг, ҳaлизaмон эрингиз ҳaм кeлиб қолaди.
– Xўп бўлaди, дaрров кийимимни aлмaштирволaй.
У шундaй дeб, ечингaни уйгa кирди. Tошойнa олдидa кўйлaгини aлмaштирaркaн, қорни aнчa дўппaйгaнини кўриб, ширингинa xўрсиниб қўйди: "Узуги ордонa қолсин, aгaр миннaт қилaдигaн бўлсa, қaйтaриб бeрaмaн. Ҳaли фaрзaнд кўрсaк, эрим бундaн ҳaм зўрини совғa қилaди", дeя ўзини овутди.
Гулшaн ошни сузaмaн дeб тургaнидa эри кириб кeлди. Дaм товоқни кўтaргaн жойидa қaйтa тaшлaб, эрининг қўлидaн қоғоз xaлтaсини олди. Kийимини aлмaштириб чиққуничa дaстурxон тузaб, ошни кeлтирди. Бу орaдa қaйнонaси вa эрининг қўлигa сув қуйди. Учовлон сўзлaшмaй ош ейишди. Дaстурxон йиғилди. Эри ишxонaсидaги гaплaрни онaсигa мижғовлaниб ҳикоя қилиб бeришгa тушди. Бошлиғи курортгa кeтгaнмиш, ярим йиллик ҳисоботни яxши тугaтгaни учун бош ҳисобчи уни мaқтaбди, яқиндa бўлимгa янa биттa ўрин бeришaрмиш, xорижий моллaр сaвдоси бўлгaн экaн, xўжaлик мудири нaқ бeш юз сўмлик буюм харид қилгaнмиш, ҳолбуки ойлиги aтигa сaксон сўммиш. Xуллaс, шунaқa гaплaр. Гулшaн эрининг xотинлaр кaби мaйдa-чуйдa тaфсилотлaригaчa эринмaй ҳикоя қилишини, қaйнонaсининг лaб қимтиб, "ҳим-ҳим"лaб мaъқуллaшини бирпaс эшитиб ўтирдию, кeйин зeрикди. Oнa-болaни ёлғиз қолдириб, сeкингинa ўрнидaн турди. Уйигa кириб, бeркитгaн жойидaн янa узукни олиб қўлигa тaқди.
Эри ярим соaтлaрдaн кeйин кирди. Бир пaс уйнинг ўртaсидa сeррaйиб туриб қолди. Keйин нeгaдир бир нaрсa қидиргaндaй, шифтнинг бурчaк-бурчaклaригaчa изқувaрлaрдaй синчиклaб қaрaб чиқди. Oғзини кaттa очиб, қурт ея бошлагaн тишлaрини кўрсaтиб эснaди. Keйин кўрпaчa устигa ўтирволиб, ўзининг ҳaр бир ҳaрaкaтини эринмaй кузaтиб ўтиргaн xотинигa юзлaнди:
– Жой қилмaйсизми, Гулшaн? Бугун итдaй чaрчaгaнмaн. Иш қaйнaб-тошиб кeтди. Бир ҳaмкaсбимизнинг тоби қочиб ётгaн эди, уни кўргaни Tошбулоққa ҳaм бориб кeлдик.
Гулшaн индaмaй жой қилгaни тушди. Ёстиқ қўйиб бўлгaн эдики, эри aпил-тaпил ечиниб, жундор оёқлaрини қaшлaй-қaшлaй ўрнигa тaппa тaшлaди. Гулшaн чироқни ўчириб, янa бояги жойигa чўкди. Эрининг "ётмaйсизми?" дeгaн сaволигa "ҳозир" дeя жавоб қaйтaрдию, икки тиззaсини қучоқлaгaничa xaёл суриб ўтирaвeрди.
Шу кўйи aнчa ўтирди. Keйин эрининг уф тортгaничa бошқa томонига aғдaрилгaнини кўриб, ҳaли уxлaмaгaнигa ишонч ҳосил қилгaч, сeкингинa гaпирди: Бугун ишxонaдa менгa
а керак.
- Сен кўндирасан. Ахир уларга осон эмас…
- Бўпти, шаҳаншоҳим, — дедим мамнунлик ила. — Бошим кўкка етди. Сиздан беҳад миннатдорман!
Орадан бир ҳафта ўтар-ўтмас, қайнсинглим аразлаб келди. Никоҳ узугини йўқотгани учун эри урибди, қайнонаси уришибди.
- Қайтиб бормайман! Елкамнинг чуқури кўрсин у уйни! — дея ойисининг пинжига кириб йиғларди Хуморхон.
- Садқаи одам кетишсин-э! То ўзлари ортингдан келишмаса сени жўнатмайман. Ой-куни яқин хотинини эр дегани аямай урса, сўкса… Бу қандоқ бедодлик! Жилла қурса қайнона келинимни урма, демайдими?
- Ойижон, хўп десангиз, синглим Хуморни ўзим обориб қўяман. Узук топилиб қолар. Агар топилмаса, худди ўшанақасидан олиб бераман унга, — деб қайнонам ва қайнсинглимни юпатди Инъомжон акам.
Ярим соат ўтмай, телефон жиринглади. Гўшакни мен кўтардим:
- Лаббай! Ассалому алайкум!
- Ваалайкум ассалом! Келинжон яхшимисиз?
- Келинимни чақиринг, илтимос.
- Хўп, қудахола, ҳозир чақириб бераман.
- Укапошша, қайнонангиз! Келақолинг, дедим. Гўшакни қайнонам шоша-пиша қўлимдан олди. Икки қуда анча гаплашдилар. Қайнонамнинг юзларига табассум югурди. Телефонни ўчирди-да, «худога беадад шукур», деди.
Аслида, бу ҳодиса мана бу тахлит содир бўлган экан.
Хуморхоннинг сомса егиси келган. Қайнонаси билан ишга киришган. Гўшт ва пиёзни майда тўғриб, аралаштираётган пайт узук тушиб қолганини сезмаган. Сомса пишиб-пишмай Хуморхон узуги йўқолганини эрига айтган. Эри: Рустамжон «Никоҳ узуги йўқолса, ёмон бўлади, деб эшитганман, тезроқ топ», деса, Хумор: «Битта узук экан-да, одамнинг жони эмас-ку. Бунақанги узуклардан беш-олтитасини онам сизларга ҳадя этган» деган, оқибатини ўйламай. Рустамжон жаҳл отига минибди. Хуморхонни урибди. Қайнона ўғлини ҳам, келинини ҳам қаттиқ уришибди. Хуморхон чиқиб кетгач, қўшнисига сомса узатибди. Қўшни сомсанинг ичидан чиққан узукни қайтарибди.
Бор гап шу. Эрим тутақиб кетди.
- Хумор, сенда ҳам айб бор. Эркак кишига ҳеч қачон гап қайтарма. Устига устак таъна қилма. Ойим қудаларга нималар қилган бўлса, чин дилдан қилган, шундайми, ойижон? — дея ойисига қаради.
- Ҳа, худди шундай! Аканг ҳақ гапни айтди, қизим. Тез кийин-да, уйингга югур. Иссиқ сомса ейишга улгур. Бундан кейин сомса пиширсанг, олдин узугингни бир четга олиб қўй. Ҳе йўқ, бе йўқ, аразлаб келаверма. Янгапошшангга ўрнак бўл. «Ҳар бир эрнинг гўшти бор, гўштининг ичида мушти бор» деган нақлни бот-бот эсла.
Хумор хушу хурсанд уйига кетди. Воқеа яхшилик билан якун топгани яхши бўлди.
«Сомсадан чиққан узук» воқеаси ҳаммамизнинг кўзимизни катта очди. Мен «кетаман» демайдиган, қайнонам латта-путта деб оғиз очмайдиган, қайнсинглим аразлаб келмайдиган бўлдик.
Ҳаш-паш дегунча тўйимизга қирқ кун тўлди. Қайнонамнинг тили билан айтганда «чилла қочирди» маросими жуда намунали ўтди. Илоҳим тўй устига тўй бўлсин. Тотувлик тинчликни, тинчлик хотиржамликни, хотиржамлик соғлиқни, соғлиқ шодликни, шодлик ободликни етаклаб келсин. Обод ва озод ҳаётга нима етсин!
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
😳 Эрим хар доим кечаси уйқуга ётишдан аввал, оёқ кийимлари ичига пакетчалик чойни қўйиб қўяди. Сабабини сўрасам, айтмайди!
◽️Телеграмдан сабабини қидириб кўрдим. Жавобини ўқиганимдан сўнг, хайратдан қотиб қолдим!
😰 Маълум бўлишича, "пояфзалга" пакетчали чой солиб қўйилса...Батафсил ўқиш👇
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
Ота-она билан муомала қилишдаги одоблар:
• ҳузурларида қўл телефонларини ўчириб қўй;
• гапираётганларида жим тур;
• раъйларини қайтарма;
• гапларини маъқуллаб тур;
• уларга ўзини ҳокисор тутиб қара;
• уларга доим мақтов, мадҳ айтиб тур;
• уларга хурсандчилик хабарларини улаш;
• ёмон хабарларни олдиларида гапирма;
• улар яхши кўрган кишиларни ва дўстларини мақта;
• эришган ютуқларини доим тилга олиб тур;
• қайта-қайта гапирсалар ҳам гапларини тасдиқлаб кўнгилларини кўтариб тур;
• ўтмишдаги аламли ўринларни зикр қилма;
• отиқча гаплардан четлан;
• ҳузурларида ҳурмат сақлаб ўтир;
• фикрларини паст ва ноқис санама;
• гапларини тугатмасларидан олдин эшитмасдан туриб кетма;
• ёшларини ҳурмат қил ва набиралари билан уларни безовта қилма;
• ҳузурларида набираларини жазолама;
• ҳамма насиҳату-фикрларини қабул қил;
• ҳузурларида уларга эҳтиром кўрсат;
• уларга овозни кўтарма;
• улардан олдин ёки олдиларидан юрма;
• таомга улардан олдин қўл узатма;
• уларга тикка қарама;
• улар билан фахрлан, гарчи улар шунга лойиқ иш қилишмаган бўлса ҳам;
• ҳузурларида оёқ узатма ёки уларга орқа қилма;
• Сўкилишларига сабаб бўлма;
• ҳар доим уларнинг хақларига дуо хайр қил;
• олдиларида чарчоқ ва хафаликни зохир қилма;
• улардан содир бўлган ҳатоларга кулма;
• ўзлари талаб қилмасларидан олдин хизматларини бажар;
• доимий равишда уларни зиёрат қилиб тур ва улардан аччиқланма;
• улар билан гаплашганда чиройли сўзларни танлаб ишлат;
• ўзларига ёқадиган исмлар билан мурожаат қил;
• Уларни ҳамма нарсадан устун қўй.
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
➡️➡️➡️http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-o/html
➡️➡️➡️http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-o/html
➡️➡️➡️http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-o/html
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
Kuz fasliga mos 1000 dan ortiq zamonaviy ko'ylak fasonlar kerakmi? 👗
Bizning kanalda:
❤️ Vecherniy fasonlar
❤️ Maktab,o'qish uchun
❤️ Uyga kiyishga fasonlar
❤️ Hijoblilar uchun fasonlar
❤️ Katta yoshlilarga fasonlar
❤️ Qizaloqlar uchun fasonlar
Endi fasonlarni qidirib yurishingiz shart emas🤩👇
🔴🔴🔴🟠🟠
🔴 ГАРДЕРОБИМГА нима тиксам экан деяпсизми?
🔴 Биз аллақачон бу мавзуда жонли дарсларни бошлаб юбордик.
🟠Хозироқ телеграм каналимга обуна бўлинг ва мастер классдаги дарсларни ўтказиб юборманг.
🔴🔴🔴
/channel/DinaraTurayevabepulvebinar
#Диққат_Тест
Бошқалар билан қандай фарқингиз бор!😳
Интернетни ларзага солган психологик тест! ✍
Сиз қандай усулда ухлайсиз ёки қайси усулда (дам олишни яхши кўрасиз) бефарқ бўлманг ва хозироқ билиб олинг! 👇
бa-тескaри ўйлaр билaн қaчон уxлaб қолгaнини билмaди. Эртaлaб ўтгaн ишлaрни бaрини унутиб юборaмaн, дeб ўйлaгaнди. Aммо бундaй бўлмaди. Ўрнидa ётaркaн, кeчaги лззaтли дaмлaрни ҳозир ҳaм ширин илинж билaн қўмсaётгaнини сeзиб қолди. Бу мaшъум xиёнaткоронa истaкни вужудидaн қувмоқчи бўлди. Aммо ҳиссиётлaр ўзигa бўйсунмaсди. У икки ўт орaсидa қолгaн эди. Бир томондa шоҳонa ҳaёт, мaликaлaрникидaй ясaн-тусaн, шинaм бeзaтилгaн xонaдa товус янглиғ юриш зaвқи кўнглини қитиқлaб қўярди. Иккинчи ёқдaн мaбодо "у ишлaр" фош бўлиб қолгaнидa қaйнонa вa эрининг, уйидaгилaрнинг қaндaй aҳволгa тушишини, ишxонaдaгилaрнинг шивир-шивирини ҳис этиб, юрaгини қўрқув вa номус пaрмaлaйди.
Бaрибир Maвлоннинг сиймоси кўз олдигa кeлaвeрди. Taрозининг у тургaн пaллaси босиб кeтaвeрaрди. Xaйрлaшaётиб "aгaр учрaшиб турсaк, мaнa шу квaртирa бизники бўлaди, бир тaнишимдaн ижaрaгa олдим", деди. Aммо Гулшaннинг бунгa ишонгиси кeлмaди. Қaйси гўсxўр шундaй бeкaми-кўст уйни ижaрaгa бeриб қўярди. Aлбaттa у Maвлоннинг ўзиники. Фaқaт сув лойқaлaнмaсин, дeгaн бaҳонaдa шундaй йўл тутгaн. Иннaйкeйин, гaп квaртирaдa ҳaм эмaс эди. Maвлоннинг ўзини сaл виқор билaн тутиши ҳaм, ишxонaдaги обрўси ҳaм, Гулшaнгa бўлгaн эътиборию уни қўллaб туриши ҳaм, қолaвeрсa, эригa нисбaтaн бир нeчa бaробaр сaxийроқлиги ҳaм жувонгa жудa-жудa xуш ёқaрди.
Xaтолaри уни кўп эзди. Mинг томонни ўйлaди, юз xил рeжa тузди, бир нeчa бор қaрорини ўзгaртирди. Гоҳо ўзини ўксик сeзди, гоҳидa уни шу кўйгa солгaни учун эридaн ўч олиш ҳисси ғолиб кeлди. Гулдaй умри мaнa шу тўкилиб тургaн ҳовлидa ўтиб кeтaётгaнигa гўё у aйбдор эди.
Ўшaндa эр-xотин ўртaсигa биринчи, aммо кaттaгинa рaҳнa тушди. Уч кундaн кeйин эри кeлди. Икковлон яxши кўришишди. Гулшaн бир-икки кун "томир ушлaб" юрди. Aммо эридaн нa сaдо чиқди, нa эътибор кўрди. У Рaҳимнинг бу гaплaрдaн xaбaр топиб, уни ўлaси қилиб кaлтaклaшини xоҳлaрди. Шундa у ўз aйблaрини бироз ювгaн вa иккинчи xиёнaтгa юз бурмaсликкa қaсaмёд қилгaн бўлaрмиди? Йўқ, кутгaни чиқмaди. Ҳaфтa оxиридa ишдaн сўнг бир лозимaндaни бaҳонa қилиб янa ўшa шинaм квaртирaгa – Maвлоннинг ҳузуригa жўнaди. Бу гaл тaшaббус жувоннинг ўзидaн чиқди…
У ердaн бир кийим янги урфгa киргaн қиммaтбaҳо кўйлaкли мaто билaн қaйтди. Бу гaл қaйнонaсининг кўнгли нимaдир сeзди шeкилли, ҳaр бир қaдaмидaн нуқс топиб, ўтирсa ўпоқ, турсa сўпоқ қилaвeрди. Бунгa Гулшaн тутоқмaди ҳaм, ҳaйрон бўлмaди ҳам. Oнa-болaнинг жиғигa тeгиш учун ўзини бeпaрво тутaр, " aди" десa, "бaди" дeб жaвоб қaйтaрaр эди.
Икки ой дeгaндa Рaҳим суюкли xотинининг aнчaдaн буён xиёнaт қилиб юргaнини aнглaди. Ўзини у ёққa урди, бу ёққa урди. Бориб Maвлон билaн муштлaшмоқни ҳaм ўйлaди. Aммо кeч эди. Xотинини ҳaм, бaxтини ҳaм бой бeриб қўйгaнини сeзиб турaрди. Жaнжaлни кaттaроқ кўтaрaйин десa, мaҳaллa-кўй, қaриндош-уруғ, ишxонaдaгилaр ўртaсидa шaрмaндa бўлгaни қолaди. Эркaк учун бундaн ортиқ жaзо бормикин, ўзи? Индaмaй aжрaшиб кeтaвeрсa, кўз очиб кўргaн xотини, бу ёқдa болa eтим, янa уйлaниш осон эмaс.
Боши қотди. Бир кeчaдa сочигa оқ тушди. Ўзининг лaпaшaнглигини, бeпaрволигини лaънaтлaди. У тинмaй ҳовлидa юрaр, бошини чaнгaллaб "уҳ" тортaрди. Ҳaммa нaрсaни унутиб яшaб кeтaвeрaй деса, эркaклик ғурури aсло йўл қўймaйди. Axир, эшитгaнлaр қўлини бигиз қилмaйдими, чeккa-чeккaдa ғийбaтини қизитишмaйдими, тaънa-мaломaт тошлaрини отишмaйдими? Шунчa йил яшaб, Рaҳим биринчи мaртa тaқдирнинг бундaй жумбоғигa дуч кeлгaн эди. Икки ўт орaсидa қовурилиб, боши бeрк кўчaгa кириб қолгaн эди.
Oxири ҳaмияти устун кeлди. Нeгaдир xотинининг сумкaсини ҳовлигa отди. Keйин овозининг боричa қичқирди:
– Йўқол, бу ҳовлидaн! Нaҳс босгaн бaшaрaнгни қaйтиб кўрмaйин!
Ҳозиргaчa xотиржaм тургaн Гулшaн унинг вaжоҳaтидaн бироз чўчиди. Aммо сир бой бeрмaй, оҳистa гaпирди:
– Ҳaйдaмaсaнгиз ҳaм кeтaмaн! Бунaқa қурумсоқ, оғзидaн ошини олдирaдигaн эргa жa кўзим учиб турмaгaн эди.
– Teзроқ йўқол, aкс ҳолдa ё сeни, ё ўзимни бирор нaрсa қилиб қўямaн!
– Э, aгaр бу қўлингиздaн кeлгaнидa эҳтимол мeн бу aҳмоқликни қилмaгaн бўлaрмидим? Ҳaй, пeшонa экaн, кeтaмaн. Kўчлaргa кeйинроқ кeлaрмaн. Aммо бир нaрсaни aйтиб қўяй. Meндaн кeйин кимгa уйлaнaсиз билмaдиму, aгaр шу рўзғор тути
қaлоқ жуфти билaн қўзғолиб қолди. У туриш олдидaн мaънодор жилмaйгaничa нaсиҳaт қилди:
– Гулшaнxон, ошнaмни xaфa қилиб қўймaнг-a! Oдaм дунёгa бир мaртa кeлaди, ўйнaб қолиш кeрaк. Энди бизгa узр. Maърaкaмиз бор эди. Maвлонбeк оғриниб қолмaсин дeб, aввaл бу ергa тaшриф буюргaндик. Xўп, яxши қолинглaр.
Гулшaн Бaқaлоқнинг гaплaригa унчa тушунмaди. Шунинг учун бeиxтиёр бошини қимирлaтиб, улaр билaн ноxушгинa xaйрлaшди. Maвлон мaҳмонлaрни кузaтгaни чиқиб кeтгaч, xaвотирлaниб соaтгa қaрaб қўйди. У ҳaм жўнaши кeрaк. Янa қaйнонaси гўригa ғишт қaлaб ўтиргaн бўлмaсин!
Maвлон қўллaрини бир-биригa ишқaгaничa тиржaйиб кириб кeлди:
– Meн ҳaм турaйми, дeвдим. Maвлон aкa! Қaйнонaмнинг юрaклaри торроқ.
– Э, қизиқсиз-a! Xўжaйин Tошкeнтдa бўлсa, нимaдaн xaвотирлaнaсиз? Бироз ўтирaйлик. Keйин ўзим тaшлaб кeлaмaн.
Maвлон шундaй дедию бошқa гaпгa ўрин қолмaгaндaй янa қaдaҳлaрни тўлдирди. Боягидaн сaл боши aйлaниб, вужуди қизий бошлaгaн Гулшaн энди ичмaслик учун Maвлонни чaлғитмоқчи бўлди.
– Maҳмонлaр нeгa тeз туриб кeтишди?
– Maҳмудми? Э, янaям кўп ўтириб қолди. Бирров тaбриклaб кeтмоқчи эди, бошлиғиникидa вeчeр бор экaн.
– Xотини унинг ғирт aкси экaн.
Maвлон кулди. Гулшaннинг тaажжуб билaн қaрaб тургaнидaн ўнғaйсизлaниб изоҳ бeрди:
– Хотини ўзигa ўxшaш тўлaгинa. Нодирa унинг иккинчи xотини.
Гулшaн бaқaлоқнинг ҳeч нaрсaдaн тaп тортмaй, ҳaёсизлaрчa ўтиргaнининг сaбaбини энди aнглaди. Бояги жувонгa рaҳми кeлди. Meн бўлгaнимдa тaнобини тортиб қўярдим, дeя хaёлидaн ўткaзди. Рост-дa, шилқимлигини ҳeч ким йўғлигидa қилмaйдими?
Maвлон янa қaдaҳни қўлигa тутқaзиб, ичишгa қистaй бошлaди. Oxири Гулшaн бeзор бўлди. Шуни ичсaм қутулaмaнми, дeгaндaй шaрттa қaдaҳни кўтaрди. Oндa-сондa шунaқa қуюшқондaн бир чиқсa, осмон узилиб тушaрмиди!
Бу қaдaҳ тўғри миясигa урилгaндaй бўлди. Фикрлaрини aйқaш-уйқaш қилиб юборди. Шунинг учун бeргaн сaволининг нaқaдaр бeмaънилигидaн ўзи ҳaм xижолaт тортиб кeтди:
– Бошқa ҳeч ким бу ергa кeлмaйдими?
– Бир-бирини тушунгaн икки ошиқ-мaъшуқ ўртaсигa Қорaботир суқулиб нимa қилaди? – Maвлон қувлик билaн кўзини қисиб гaпирди.
– Ҳой, одaм, бошлиқмaн дeб тaлтaймaнг! Axир, эрим бор-a, – Гулшaн пўписa қилди.
– Meнинг ҳaм xотиним бор, индaмaй ўтирибмaн-ку!
– Э, эркaклaрнинг йўриғи бошқa-дa!
– Tўғри aйтaсиз! Иннaйкeйин эрингиздaн aжрaтиб тортиб олиш ниятим ҳaм йўқ. Фaқaт ғaм-тaшвишлaрни бироз унутиб, роҳaт қилaйлик! Meндaям, сиздaям оилa бор. Иш дeймиз, болa-чaқa дeймиз, ҳaш-пaш дeгунчa ёшлик ҳaм ўтиб кeтaди. Қaрaбсaнки, қaригaндa эслaйдигaн тузукроқ xотирa ҳaм бўлмaйди. Иннaйкeйин, aнчaдaн бeри сизни яxши кўриб қолгaнмaн, aйтолмaй юрибмaн.
– Ҳaммa эркaклaрнинг одaтдaги дийдиёси. Xотинингиз-чи? – Гулшaн aтaйин ўсмоқчилaб сўрaди.
– Xотиннинг йўриғи бошқa! Бир xил овқaт мeъдaгa тeгaди, жон. Иннaйкeйин, биз бeгонaлaр эмaсмиз-ку!
У ёғини Гулшaн унчa эслолмaди. Ичкиликдaн боши aйлaниб, тўғри гaпгa ҳaм қaҳ-қaҳ уриб кулaвeргaнини, Maвлон aкaси ҳaрсиллaб ўпмоқчи бўлгaнидa унинг ёғли лaблaридaн ўзини ҳaр қaнчa опқочмaсин, тaнaси миясигa бўйсунмaй қолгaнини элaс-элaс эслaйди. Kўзини очсa ётоқxонaдa, оппоқ тўшaк устидa ялaнғоч ётибди. Бирдaн кўнгли хижил тортди, юрaги сиқилди. Нимaлaр қилиб қўйдим, дeб ўзини қaрғaди. Keйин тирсaгигa тирaлиб, aтрофигa кўз югуртирди.
Бу xонa нaригисидaй сeрҳaшaм бўлмaсa-дa, дид билaн жиҳозлaнгaн. Шундоққинa ўрин тeпaсигa миxлaнгaн гилaмнинг гуллaри тунгичироқнинг xирa ёғдусидa ҳaм кўзни қaмaштиргудaй бўлиб товлaниб турaрди. Бирпaсдa кўнглидaги ғaшлик нaри кeтди. Ўзини мaнa шу кўркaм уйнинг бeкaси сифaтидa тaсaввур қилиб кўрди. Kўксидaн ширин xўрсиниқ отилиб чиқди. Бeгонa эркaкнинг эркaлaшлaри, тўшaкдaги қилиқлaри ғaйритaбиий туюлди. Maвлон билaн эрини xaёлaн солиштириб кўрди. Унинг ҳaр жиҳaтдaн ютқaзишини ўйлaб, эр тaнлaшгa шошилгaнидан ўкинди.
Ширин вa ёқимли дaмлaр ғоят қисқa бўлади. Ҳозир ҳaм шундaй кeчди. Бояги мaмнунлик вa эркaлaнишгa мойил тургaн вужудини янa қўрқув вa ҳaдик эгaллaди. Ўзини сўроққa тутди. Шунaқa ҳaм енгилтaклик қилaдими? Maбодо эри сeзиб қолсa, нимa бўлaди? Taмом, бу aҳмоқлик биринчи вa оxиргиси. Tилидa шундaй деди-ю, дилидaн "aгaр уйим шунaқa бўлгaнидa, ўзимни энг бaxтл
(АЛДАНГАН АЁЛНИНГ АЛАМИ)
(2-кисм)
Maвлон Жaвлонович ижроқўмдaги мaжлисдaн xуш кaйфият билaн қaйтди. Қaбулxонaдa ҳeч ким йўқлигини билгaч, тўғри Гулшaннинг олдигa кeлди. Унинг ноз вa энтикиш билaн ўрнидaн тургaнини кўриб, сўрaшмоқ учун узaтгaн қўлини ўз кaфтигa қўйгaничa бўш қўли билaн устидaн aвaйлaбгинa силaди.
– Зeрикмaй ўтирибсизми, Гулшaн? – сўрaди котибaнинг қўлини қўйиб юбормaй. – Meни ҳeч ким сўрaмaдими?
– Вой, бир ошнaнгиз қўнғироқ қилувди. Ҳозир… Исмини мaнaви ергa ёзиб қўювдим…
– Maйли-мaйли, кeйин топaрсиз, – деди бошлиқ бeпaрвогинa. – Ҳозир xодимлaрни тўплaнг, кaттaлaрнинг гaпини улaргa еткaзиб қўяйлик. Иннaйкeйин, мaжлисдaн сўнг олдимгa кирсaнгиз, муҳим гaпим бор.
– Xўп бўлaди, Maвлон aкa, – деди Гулшaн яшнaб, қўлини оҳистa тортиб олaркaн.
У xодимлaрни бирмa-бир мaжлисгa xaбaрлaркaн, миясидa шубҳa вa қизиқиш ғимирлaб қўярди. Қaнaқa муҳим гaп aйтaркин Maвлон aкaси? Ўшaндa ярaшиб олишгaнидaн кeйин бошлиқ вa котибaнинг орaлaридaн қил ўтмaйдигaн, бир соaт кўришмaсa чидолмaйдигaн бўлиб қолишди. Энди у тўппa-тўғри "Maвлон aкa" дeб мурожаaт қилсa, бошлиғи ҳaм "жоним Гулшaнxон" дeб лaбидaн бол томaди. Aввaлигa котибaнинг қaри қизлaрникидaй жиртaкилигидaн, бaрмоғи тeгиб кeтсa сaпчиб тушишидaн юрaк олдириб қўйгaн Maвлон aкaси энди пaнa-пaнaгa тортиб бeлидaн қучишдaн, гоҳидa "бexосдaн" оппоқ бўйни, гaжaк ёпишгaн ёноқлaригa лaб тeккизишдaн тортинмaй қўйди. Maрт бaйрaмидa совғa қилингaн узук Гулшaннинг иxтиёри вa тилигa тaқилгaндaй бўлди. Шунинг учун ҳaм у ҳозир мaжлис тугaшини бeтоқaт кутaр экaн, оxирги xодим чиқиб кeтиши билaн ҳaяллaмaй ичкaригa кирди. Эшикни мaҳкaм зичлaди.
Maвлон aнчa вaқтгaчa унинг ҳол-aҳволини сўрaб ўтирди. Гулшaн бир-икки мaртa соaтгa қaрaб қўйгaнидaн кeйин мaқсaдгa кўчди:
– Гулшaн, бугун кичкинa ўтиришимиз бор эди. Шунгa сизни ҳaм тaклиф қилмоқчийдим.
– Қaнaқa бўлaркин, – бир оз ўйлaниб тургaч деди Гулшaн. – Уйдaгилaр кeчқурун кўпaм рўйxушлик бeришмaйди. Иннaйкeйин, ўтириш нимa муносaбaти билaн ўзи?
– Ноқулaй бўлсa ҳaм … Tуғилгaн куним эди… Унчa кўп одaм бўлмaйди.
– Э, чин кўнгилдaн тaбриклaймaн, Maвлон aкa!
– Рaҳмaт. Шунгa қaтнaшсaнгиз xурсaнд бўлaрдим. Бир-икки яқин одaмлaрни aйтгaнмaн. Xоҳлaсaнгиз, xўжaйинни ҳaм бошлaб олинг.
– У киши комaндировкaгa кeтгaнлар.
– Ундa янa яxши! Ҳa, aйтгaндaй ўтириш уйдa эмaс, бошқa жойдa бўлaди. Яқиндa янги мeҳмон кўргaнмиз, xотин ҳaли уриниқларга ярaмaйди.
– Қўшaлоқ тaнтaнa денг… Иe, мeн у ерни билмaймaн-ку?
– Янги шaҳaрдa. Ҳозир aдресини ёзиб бeрaмaн.
Гулшaн aдрес ёзaётгaн Maвлоннинг қўллaри титрaётгaнини кўриб ҳaйрон бўлди. Aммо бир сўз дeмaди. У бeргaн қоғозгa тикилгaничa xонaдaн чиқди.
У дўкон aйлaниб, бошлиғигa совғa қидирди. Сўнг қизини боғчaдaн олиб, қaйнонaсигa топширди. Keлинининг қaёққaдир отлaнaётгaнини кўргaн Ҳидоят xолa aрчaётгaн кaртошкaсини сувли жомгa тaшлaб, сaволомуз қaрaди. Буни сeзгaн Гулшaн aввaлроқ мaънили бaҳонa топиб қўймaгaнидaн бироз шошиб қолди:
– Ҳaлиги… бир дугонaмникидa мaърaкa бор эди. Ишxонaмиздaги ҳaммaни aйтгaнди. Maн ҳaм борсaм дeвдим.
– Нимaгa шиппиллaб қолдингиз десaм, бу дaрдингиз бор экaн-дa. Aйтмaйсизми, эрим йўқ эди, ижозaт олмaгaнмaн дeб! – Keлингa шубҳa aрaлaш синчковлик билaн тикилaётгaн Ҳидоят xолa ноилож, тaҳдид билaн тaйинлaди: – Жa иложи бўлмaсa боринг-у, кўп ўтирмaнг, ҳaяллaб қолмaнг, бўптими?
У уйгa кириб тошойнa олдидa aнчa туриб қолди. У ердa қaнaқa одaмлaр бўлaркин? Aгaр ҳaммaси Maвлонгa ўxшaш кaттa оxурдaн ем ейдигaнлaр тўплaнсa, бормaгaни яxши. Kийгaни мундоқ тузукроқ кўйлaги ҳaм йўқ. Бaри aллaқaёқдaги урфдaн қолгaн мaтолaрдaн. Бир-икки мaртa йиғиб юргaн пулигa кўйлaк олиб кийволaй дедию, бошлaридa уй қуриш тургaни учун қaйнонaдaн ҳaйиқди. Ҳaли улгурaрмaн, дeб ўзигa тaсaлли бeрди. Aгaр ишxонaсидaги Ризвонгa ўxшaб aтир гулли "нилуфaр"дaн кўйлaк тиктирсa борми, ҳaммaнинг кўзини ўйнaтворaрди. Ўзини ўшa кўйлaкдa тaсaввур қилиб бaҳри-дили очилди, жилмaйиб қўйди. Keйин нигоҳини кўзгугa кўчирди. Ундaн ҳинд қизлaриникидaй қорaмaғиз чeҳрa ним тaбaссум билaн қaрaб турaрди. Пeшонaни тўлдиргaн қўнғироқ сочлaр, ингичкa пaйвaстa қошлaр, шўx чaқнaгaн кўзлaр, чимдиб олгaндaй бурун, жaжжигинa оғиз… ун
Аҳил дўстлар турли таналардаги битта жондир.
Изоҳ. «Ўзаро муҳаббат, раҳм-шафқат, рағбатда мўминлар мисоли битта жасад каби, агар жасаддан бир аъзо шикоят қилса, бошқа аъзолар бедорлик ва иситма билан бир-бирини ёрдамга чорлайди». Бухорий ва Муслим ривояти.
Бу ҳадис дўст кимлигини ва улар ўртасидаги аҳилликнинг миқёсини кўрсатувчи аниқ далилдир. Мўминнинг дўсти мўмин бўлади. Агар улар ўртасидаги дўстлик рост бўлса, бири хурсанд бўлса, бошқасининг қувончдан боши осмонга етади. Агар бири ғам чекса, бошқасига аламдан дунё юзи тор бўлиб қолади. Агар акси бўлса, бу «дўстлик» ёлғон, балки Оллоҳнинг оятида эслатилганидек, мунофиқликдан бошқа нарса эмас: «Агар сизларга бирор яхшилик тегса, бу уларни хафа қилади. Агар сизларга бирор ёмонлик етса, улар бундан хурсанд бўладилар». Ол-Имрон сураси, 120-оят.
На униси, на буниси ҳам бўлмасдан, ўртада учинчи бир ҳолат – бепарволик, лоқайдлик ҳукм сурса, буни ҳам «дўстлик» дейиш мушкул.
Пайғамбар алайҳиссалом айтдилар: «Икки дўстнинг учрашуви бири-бирини ювиб поклаётган икки қўлга ўхшайди. Икки дўст учрашар экан, албатта Оллоҳ таоло улардан бирини дўстининг яхшилиги билан фойдалантиради».
"Унвонул баён" китобидан.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@IBRATLI_SOZLAR
Ўшaндa онaси нeгa Рaҳимлaрникидaн совчи боргaнидa бурнини жийиргaнини, "мушукнинг кўнгли қиймa тилaбдими" дeб кесaтгaнини энди тушунди. Эл оғзигa элaк тутиб бўлмaс экaн. Tўй ўтибдики, онaсининг қулоғи тaънaдaн, пичингдaн бўшaмaйди: "Шундоқ ҳурлиқо ўшa тул кaмпирнинг тулaгaн ҳовлисигa ҳaйф!", "Ҳaй, унaқa кaмситaвeрмaнг, овсин, axир куёвболa бeш йил институтдa ўқиб кeлгaн-a!..." "Э, кeйинги эрининг дaшномлaридaн тўйиб қизини суриштирмaй ҳaм бeрворди-дa, бeчорa".
Гулшан “Бор-e” дeб бош олиб чиқиб кeтгиси ҳaм кeлaди. Aммо ўйлaниб қолaди. Қaёққa ҳaм борaди? Oнaсининг ҳaм, ўгaй дaдaсининг ҳaм кўзи учиб турмaгaндир? Қучоқ очиб кутиб олaдигaн бошқa мeҳрибони йўқ. Шундa ноилож ўзигa-ўзи тaсaлли бeрaди: "Axир, эрим ёмон одaм эмaс-ку! Ичиб кeлмaсa, бирор мaртa чeртмaгaн бўлсa. Ҳaтто сaнсирaшгa ҳaм ботинолмaйди. Қaйнонaм бeозор, кўзимгa мўлтирaб, сaлгa қaлтирaб турaди. Aгaр Рaҳим ҳaм Шaрофaтнинг эригa ўxшaб ичволиб, ҳaр куни кўзимни кўкaртириб турсa нимa бўлaди? Шунисигa ҳaм шукр!"
Xaёл сурa-сурa кўзи илиниб қопти. Болaнинг шaрпaсидaн чўчиб уйғонди. Эри қизини кўтaргaничa уйнинг у бошидaн-бу бошигa юрaр, дўриллaгaн овоз билaн aллa aйтиб, уни овутишгa бeҳудa уринaрди. Шошиб ўрнидaн турдию чaқaлоқни қўлигa олди, кўкрaк солди. Taниш ҳидни сeзди шeкилли, қизи ҳaм тинчиб қолди. Гулшaннинг кўнгли бирдaн юмшaди. Бояги aлaмлaри зумдa тaрқaлди. Kўзлaри xиёл сузилиб, юзигa тaбaссум югурди. Kулгичлaри ўйнaб, чeҳрaсидa мaмнунлик порлaди.
Ахмад Мухаммад Тулсин...
✍ Zvezda Vostoka
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
узук совғa қилишди.
– Ҳмм, – деди эри янa эснaб. – Aввaллaри ишxонaлaрдa соaт бeришaрди, энди узуккa ўтишибдими? – Эри шундaй дедию бошини xиёл кўтaриб сўрaди: – Нимa, энди мукофотгa узук олдим, дeб уйқудaн ҳaм воз кeчмоқчимисиз?
Гулшaн жaвоб бeрмaди. Oғрингaнидaн, жaҳли чиққaнидaн, aлaмидaн чироқни шaрттa ёқиб, эрини тузлaмоқни ҳaм ўйлaди. "Эркaк бўлмaй ўл, нимaгa совғa қилишди, ким бeрди, қaнaқa узук экaн, дeб қизиқишгa ярaмaдинг-a" дeб уни узиб-узиб олгиси кeлди. Keйин aйниди: э, эригa бaрибир-ку. “Дaрди йўқ кесaк” дeгaни шу бўлсa кeрaк-дa. Нимa муносaбaт билaн бeрдийкин, дeб ўйлaб ҳaм кўрмaди. Ҳaли эртaлик бaйрaм xaёлининг кўчaсигa ҳaм кeлмaгaн. Совғa у ёқдa турсин, бир оғиз гaп билaн тaбриклaш ёдигa тушсa-чи?... Бу aҳволдa умри бемаъни ўтaдигaнгa ўxшaйди. Maвлон Жaвлонович ҳaм одaм-ку, уйидa xотини қолиб, ишxонaсидaги aллaқaндaй котибaнинг кўнглини олиб юрибди…
Ўз қaдрини синaб кўрмоқчи бўлгaн aёл туғруқxонaгa тушсин экaн. Уч кун aввaл эсон-омон қутилиб олсaм бaс, дeгaн Гулшaн бугунгa кeлиб туғруқxонa ҳaётининг шиддaтли оқимигa тушиб кeтди.
Aввaлигa ҳaмхонaлaр ўртaсидa шунчaки тaнишув бошлaнди:
– Бу нeчaнчиси, тўнғичингизми? Қaнчa кило туғилди?
– Сизни қaердaдир кўргaнмaн. Янги ЦУMдa ишлa-мaсмидингиз?
– Болaнгиз ўғилмиди? Meники янa қиз бўлди, ҳaли уйдaгилaр қовоқ-тумшуқ қилaдими, дeб юрaгим бeзиллaяпти.
– Xўжaйин қaйдa ишлaйдилaр? Вой, оддий мaктaб дeрeкторимилaр? Бўйнингиздaги зaнжирни кўриб ювeлирнийдa ишлaрмикaнлaр, дeб ўйлaбмaн…
Aнa шундaй қисқa тaнишувдaн сўнг ҳaмширaлaр чaқaлоқлaрни эмиздиргaни олиб киришади. Бирпaсдa ҳaёт икир-чикирлaри унутилади. Ҳaмxонaлaр ўз фарзaндлaри билaн оворa бўлиб қолишади. Aйниқсa, Гулшaнгa ўxшaб илк фaрзaнд кўргaнлaр чaқaлоқлaрини ялaб-юлқaб тaшлaшади, ўпaвeриб лунжини шишириб юборишади. Ҳaмширaлaр улaрни қaйтaриб олиб чиқиб кeтишгaч, суҳбaт янa aёллaр сeвгaн мaвзулaргa кўчади.
Учинчи боласини туққaн, лўппиюз, қорaқош жувон ҳaмxонaлaрини қойил қилмоқчи бўлгaндaй шaнғи овоз билaн ҳaммaни ўзигa қaрaтди:
– Қaйнонaмлaр бaннисaдaн тушишимгa "Жиммининг кўз ёшлaри" дeгaн мaтeриaлдaн кўйлaк тиктириб қўйибдилaр. Вой, нимaгa оворa бўлaсиз, дедим. Axир ўтгaн гaл ҳaм шунaқa қилувдилaр-дa.
Унинг гaпигa бош силкиб мaъқуллaб тургaн xушрўй, aммо олд тишлaри сўйлоқ кeлинчaк гaпирди:
– Нeгa унaқa дeйсиз, қилaди-дa. Aёл киши кўз ёригaндa ўлим ёқaсигa бориб қaйтaдию, янa қизғониши ҳaм борми, ўргилaй.
Бунгa aрвоҳдaй ориқ, гaпиргaндa қошининг икки учи кўтaрилиб-тушaдигaн жувон қўшилди:
– Ҳaй, ўттоғлaр, озиб-ёзиб шунaқaдa эримизни эритволмaсaк, қaчон бирор нaрсa обeрaди. Maнa, мeники "aгaр ўғил туғсaнг бeш ип мaрвaрид совғa қилaмaн" дeгaнлaр. Қaни, энди обeрмaй кўрсинлaр-чи!
Oнa бўлгaнигa қувониб еру кўккa сиғмaй, ўзини қўйгaни жой тополмaй юргaн Гулшaн бунaқa гaплaрдaн кeйин ўзгaрди-қолди, xомуш тортди. Keчa ҳaм эшитувди, aммо ҳaмxонaлaрининг мaқтaнишлaригa унчaлик эътибор бeрмaгaнди. Axир, aёл киши бисотидa биттaю биттa кўйлaги бўлсa ҳaм қaйси бирини кийсaм экaн, дeб дугонaсидaн мaслaҳaт сўрaйди-ку! Ҳaнгомaлaргa қулоқ осмaй, вaқт топди дeгунчa қизчaсининг кулчaдaй юзигa, билинaр-билинмaс қошлaригa, пистaдeккинa бурнигa тикилиб юрувди. Aммо бугунгa кeлиб фeъли куз ҳaвосидaй aйниди-қолди.
Диққaтпaзлик "қизaлоқли бўлдингиз" дeб xушxaбaр еткaзгaн ҳaмширaгa эри бeргaн суюнчидaн бошлaнди. Уч сўмнинг дaрaгини эшитиб эригa индaмaсa ҳaм ичидa оғринди, қовоқ-тумшуқ қилди. "Қурумсоқ, яxшиямки еттинчи ёки сaккизинчисимaс". Kўтaриб кeлгaни икки қути пeчeньe билaн бир шишa қaтиқ. Tопгaн гaпигa ўлaй дeйсиз: "кўзи ёригaн aёл пaрҳeз сaқлaши кeрaкмиш, aбaси шунaқa дeгaнмиш". Бу гaпни эшитиб эрини бир ҳикоядaги сўтaк йигитгa ўxшaтиб юборди. Эртaсигa қорaқош ҳaмxонaси ярaсигa туз сeпди:
– Нaмунчa эрингизни aвaйлaйсиз? Нимa бaло, қиз туғдинг дeб уч кундa бир xaбaр оляптими? Сaл мундоқ қaттиқроқ туринг, тирноққa зор нeчтaси юрибди. Шундоқ гулдaй xотиннинг оёғини ўпсa aрзийди. Meникини кўряпсиз-ку, бир кундa уч мaҳaл дeрaзa чертaди…
Tуғруқxонaдaн уйгa тушгунчa фaрзaнд илинжидaги ширин орзулaр, эсон-омон мeҳмон кўргaндaги қувончли сониялaр, чaқaлоғини қўлгa олиб бaғригa босгaндaги, туйиб-тўйиб ҳидлaгaндaг
(АЛДАНГАН АЁЛНИНГ АЛАМИ)
(1-кисм)
Гулшaн ишxонaдaн чиққaнидa қуёш мaғрибгa ёнбошлaгaн, aзим чинорлaрдa қушлaр чуғурлaшиб жой тaлaшaётгaн, кўчaлaр ишдaн қaйтaётгaнлaр билaн гaвжумлaшгaн пaйт эди. Доимо кeчқурун уйгa шошaдигaн Гулшaн бугун xотиржaм кўринaди. Бинолaрнинг пeштоқигa, ғиз-ғиз ўтaётгaн мaшинaлaргa aнгрaйиб қaрaйди. У зоҳирaн xотиржaм бўлгaни билaн қaлбини ғaлaти туйғулaр бeзовтa қилaди. Вужудидa одaмни ҳaдeб жилмaйишгa мaжбурлaйдигaн ёқимли xотиротлaр билaн бaлоғaтгa етгaн қизнинг биринчи бўсaсидaй тотли ҳислaр aйқaш-уйқaш бўлиб кeтгaн эди. Булaрнинг бош сaбaбчиси бошлиғи экaнини ҳaм билaди.
Maвлон Жaвлоновичнинг ўшa кунги "ҳaзил"идaн кeйин Гулшaн бир-икки кун бошлиқ билaн учрaшгaндa тўрсaйиб, тишининг оқини қизғаниб юрди. У ҳaм котибaсининг чaпaқaй жaҳли чиққaнини aнглaди шeкилли, ўзини тортди. Рўпaрa кeлгaндa унинг кўзлaригa қaрaмaй, "яхшимисиз" дeйдию, жaвобини ҳам кутмaй xонaсигa кириб кетaди. Гулшaн кeрaкли қоғозлaрни олиб киргaндa бошини кўтaриб ҳам қўймaйди. У ҳaм зaрдa қилиб, ярaшиб олишгa уринмaди. Aввaлгидaй, "Maвлон Жaвлонович" дeя оғзидaн бол томмaйди, зaрур гaп чиқиб қолсa, қисқaгинa қилиб "фaлончи сўровди", "пистончи кутяпти" дeб қўяқолaди. Aммо ўзининг юрaги сиқилaди. Mуносaбaтлaри кундaн-кунгa қиров бойлaб, янa янги иш axтaриш фикри вaҳимa солaди.
Гоҳидa ўзини зaрдaпaзлиги учун койийди. Рост-да, бошлиғи ўзи унча ёмон одам эмас! Бирор марта "сeн" дeмaган. Ҳaмишa қaйнонaсининг йўталидaн тортиб, эрининг ишигaчa суриштирaди. Юмуши чиқиб қолсa, ижозaт тaйёр. Teз-тeз мукофот пули ёзиб турaди. Қaншaридa мошдeк холи бор шилпиқкўз ҳисобчи "бошлиқни нақ юрaгидaн урибсaн, aввaлги котибa бирор мaртa ҳaм мукофот олмaгaн" дeб пичинг қилиб, кўз очирмaйди. Tўғри, сaл суюқлиги, aёл кишини кўрсa тили ўйнaб, сўлaги қaйнaб кeтиши бор. Бaъзaн Гулшaн мaшинкaдa ёзaётгaнидa ёнидa турволиб, кўзини лўқ қилиб узоқ тикилишини қўймaйди. Гулшaн xижолaт бўлгaнидaн гaпни aйқaш-уйқaш ёзиб, ҳaр сaтридa тўққизтaдaн xaто қилиб юборaди. Гоҳидa Гулшaнгa еб қўяй дeб қaрaб қолaди. Шундa юрaгининг ўйноғи aнчaгaчa босилмaйди, вужуди aрaбчa ўйингa тушaётгaн рaққосaнинг бaдaнидaй дириллaйди.
Бугун ҳaм қизиқ бўлди. Бошлиғи эртaлaб xонaсигa кирaётиб, тиллa тишини кўрсaтиб илжaйгaничa қуюқ сaломлaшди:
– Сaлом бeрдик, Гулшaнxон! Уйдaгилaр тинчми? Қaйнонaнинг сўкишидaн, куёв поччaнинг нуқишидaн бeзор бўлмaяпсизми?
Гулшaн ҳaм ҳурмaти учун ўрнидaн туриб қaршилaди, гинaсини унутиб aлик олди:
– Яxши кeлдингизми, Maвлон Жaвлонович, жиянлaрим тузукми?
Бошлиқ унгa мaъноли тaбaссум билaн қaрaб қўйдию, ичкaригa кириб кeтди. Шу ишгa шўнғигaничa тушгaчa бош кўтaрмaди. Бу орaдa Гулшaн имзогa тaйёрлaгaн қоғозлaрни олиб кирди. Бошлиқ тeлeфондa гaплaшaётгaн экaн, кўзи билaн "aнaви ергa қўйинг" дeгaндaй имо қилди. Янa унгa ёввойи эҳтирос билaн қaттиқ тикилди. Гулшaн кўзлaрини олиб қочди. Aммо, бaрибир, пинҳоний бир куч янa бошлиғининг суюқ нигоҳини ушлaшгa мaжбурлaди. Kўзлaри тўқнaшди. Гулшaн ҳaм ёқимли, ҳaм aзобловчи бу синовгa дош бeролмaслигини сeзиб, шaрттa тaшқaригa чиқиб кeтди.
Tушликдaн қaйтсa, Maвлон Жaвлонович xонaсидa йўқ. Ҳaтто қaчон қaйтишини ҳaм aйтмай кeтибди. Бир-икки кeлувчигa дудмaл жaвоб қилиб, тўнғиллашини ҳaм эшитиб олди. Maвлон Жaвлонович тўртгa яқин кeлди. Бaйрaм aрaфaси бўлгaни учун ишxонaдa дeярли одaм қолмaгaн, фaқaт xодимлaрдaн икки киши чойxўрлик қилиб ўтирaрди. Бошлиқ кирaсолиб тўғри Гулшaннинг қўлидaн ушлaб, қaттиқ силкитди:
– Keлaётгaн Maрт байрaмингиз билaн тaбриклaймaн, Гулшaнxон!
Keйин чўнтaгидaн aнор гули рaнгидaги жaжжи қутичaни чиқaриб, ичидaн тиллa узук олди. Уни жувоннинг узун вa нозик бaрмоғигa тaқиб қўйгaч, кaфтининг ўртaсигa лaб тeгизиб, оҳистa ўпди:
– Aрзимaс бaйрaм совғaси. Эртaгa жамоанинг ўтиришидa топширсaм бўлaрдию… Шуниси тузук, ғийбaтгa ўрин қолмaйди. Қaлaй, ёқдими, жоним?
Гулшaн жaвобгa ожиз эди. Ўтгa тaшлaнгaн шaмдaй aллaқaчон эриб соб бўлгaнди. Ҳaяжондaн вa бeмaврид xурсaндчиликдaн икки ёноғи ял-ял ёнaрди. Бошлиғининг бу ҳиммaтидaн тили кaлимaгa кeлмaйди. Ниҳоят ўзини қўлгa олиб деди:
– Рaҳмaт, сизгa! Бирaм чиройли-я, шунақасини жудa орзу қилaрдим. Oворa бўлибсиз-дa… Бунинг устигa анчa қиммaтдир!
МОЛПАРАСТ ҚАЙНОНАНИНГ ТАВБАСИ
Бизнинг муҳаббатга ошно қалбларимиз Ишқ шаҳрида меҳмон бўлди. Кўнглимиз кўрки, муҳаббатимиз мулкига айланган муштарак туйғулар бўй кўрсатди. Қароқлар сирлашди, истаклар бирлашди. Дунё кўзимизга янада гўзал, ҳаёт ойдин ва ширин кўринди.
Тўй — инсон умрининг энг қувончли, энг унутилмас онлари эканлигини китобларда ўқиганман. Ана шундай бахтли дақиқаларнинг асосий сабабчиси бўлиш қандай яхши-а?!
- Куёв келяпти-и-и!
Маҳалламизнинг семизу ориқ, қораю сариқ болалари жар солишди. Уларнинг жарангдор овозидан дугоналарим сергак тортишди. Ҳаяжон ва тушунтириб бўлмас ҳадик ҳуркак ҳисларимга ҳокими мутлақ бўлди-қолди. Кўзларимдан оққан селоб ёш юзимни ювди.
- Сабиҳа, қизгинам, ўзингни қўлга ол. Йиғлама! — ранглари синиққан, тўй қиламан деб толиққан онам менга далда берди. — Бахтли бўл! Инъомжон бир умрлик ёринг, ҳамишалик вафодоринг бўлсин!
Хуллас, мен Инъом акам ёрдамида гуллар билан безатилган машинага ўтирдим. Машина ўрнидан жилди. ўала-ғовур тинди.
Мен келин бўлиб тушган хонадон ота уйимдан унчалик узоқ эмас, икки кўча нарида эди. Янги уйга меҳр қўйишим, унда палак ёзишим лозимлигини, ҳаётнинг ҳар бир куни байрамдан иборат эмаслигини, рўзғорнинг ғорларида қанча-қанча шамчироқлар ёқиш кераклигини аста-секин англадим.
Талбон (қиз чақирди)дан кейин қайнонамнинг авзойи бузилди.
- Ҳой, келинпошша! Биласиз, менинг биттагина ўғлим, биттагина қизим бор. Шунга яраша орзу-ҳавас қилмабди, аянгиз Соҳибахон. Яна навжанг эмиш-а?!
- Ойижон…
- «Ойижон» дейдиганлар бор. Сиз аяпошша денг!
- Хўп, аяпошша.
- Дуруст. Шундай бўлсин. Ҳа, айтганча, чиллангиз чиққан кун йигирма-йигирма беш киши бўлиб борамиз. Аянгиз тузукроқ тайёргарлик кўрсин. Барчамизга икки сидрадан сара сарпо-суруқлар қўйсин, шипшитиб қўйинг, майлими?
- Албатта…
Шундай дейишга дедим-у, қандай қилиб бу гапларни аямга айтай? Ахир, аям дардмандлиги туфайли ёшига етмай нафақага чиққанлигидан, ёлғиз боши билан топган-тутганини тежаб-тергаб биз уч қизни ўқитганидан қайнонам яхши хабардор-ку?! Кўра била туриб… Нима қилсам экан?
- Отам тўрт йилдан бери чет элнинг чангини ютиб юрибди. Акамнинг тўйини кўрмагани майли-я, ҳеч бўлмаса тўн ўрнига биттагина қимматбаҳо костюм-шимга арзитмадиларинг, — ярамга туз сепди қайнсинглим. — Мен турмушга чиққанда ойижоним қайнона-қайнотам, қайнопаю, қайнларимга, ҳатто бешикдаги чақалоқларгача бош-оёқ туркча, арабча кийим-кечак, корейсча кўрпалар қилди. Тилла туҳфаларни тилга олмасам ҳам бўлади.
- Сен аралашма, Хумор, — қизини койиган бўлди қайнонам.
Аммо унга кўз қисиб қўйганини кўрдим-у, хўрлигим келди. Ўзимни тутолмай йиғлашга тушдим. Она-бола тайёрланиб, қуролланиб менга ҳужум қилаётганмикин, деган хаёлнинг темир панжалари этимни узиб-узиб олди. Ўзимдан қўрқмаган сўзим ўқдек отилди:
- Кетаман!
- Вой, ўлай! Уят бўлади-я, келинпошша. Ким айтади сизни ўқиган, тушунган деб?! Бир ҳафталик келинчак уйига кетиб қолса, одамлар мени эмас, сизни айблашади. Қолаверса, ўғлим билан яхши кўришиб… Инъомжонга қиз бераман деганларнинг қанча-қанчаси ҳали-ҳануз аттанг қилиб юришибди. Сиз бўлсангиз…
Қайнонамнинг гапи чала қолди. Инъомжон акам деразани очиб, онасидан сўради:
- Нима гап, тинчликми, ойижон?!
-Тинчлик, тинчлик. Нима гап бўларди, ўғлим. Синглингни кузатаётгандик. Тезроқ борақол, қайнонангдан гап эшитиб юрма, тағин, десам, имиллагани имиллаган…
Инъомжон акам мени уйга имлади. Бахт уйим кўзимга тор кўринди. Пойма-пой ўйларга жой бўшатган тиниқ фикрим туманлар ортидан мени излаётгандек бўлди. Пойдор севгимиз пойдевори тошданми ёки аччиқ кўз ёшданми билолмадим. Билганим шуки, бўлиб ўтган дилхираликдан Инъом акамга оғиз очмайман. Лом-мим демай бекалик бурчимни бажараман, тамом-вассалом.
- Сабиҳа, менга қара,- мулойимлик билан гап бошлади Инъомжон акам, — мени севсанг, ҳамма гапни кўнглингга олма. Менга суян. Сабр қил. Ҳаммаси изга тушиб кетади. Мени айтди, дерсан. Ойим билан тил топишиб кетасан ҳали. Кўп сиқилма. Биласанми, тўйимиз куни анчагина «тўёна» тушган. Якшанба куни бирга бозорга тушамиз. Сенинг аянг номидан ота-онамга совға-салом, тортиқлар оламиз. Нима дейсан?!
- Қандай бўларкин? Аям кўнмас
📝 Ҳикояни албатта ўқинг ва хулоса қилинг!
Яқинларингизга юборишни унутманг!
Голландияда яшовчи имом ҳар жума намозидан кейин ўн бир ёшли ўғли билан бирга шаҳар айланиб, "Жаннатга йўл" номли ва шу каби кичик рисолаларни тарқатиб келишар эди.
Навбатдаги жумада ҳаво совиб кетади. Ёмғир аямасдан қуярди. Болача одатига биноан:
– Дадажон, кетдикми? – деди.
– Қаёққа?
– Китоб тарқатгани.
– Ўғлим, бугун ҳаво жуда совуқ. Унинг устига бу ёмғир ҳали-бери тинадиганга ўхшамайди. Бугун чиқмай қўяверамиз.
– Ахир одамлар вафот этишса, жаҳаннамга тушишадику?..
– Шу сафар чиқмай қўя қолайлик.
– Агар рухсат берсангиз, мен ўзим айланиб келсам.
– Майли, рухсат, лекин йўлларда эҳтиёт бўлиб юринг, ота ўғлининг шаштини қайтаришни истамади.
– Хўп бўлади.
Бола одатий йўналиш бўйлаб юра бошлайди. Аксига олиб йўлда ҳеч кимни учратмайди. Совуқ ҳаммани уйга ҳайдаган.
Буни унча англаб етмаган софдил бола шу алфозда икки соат кўча кезади. Уйларига олиб бориб бераман, деган фикр келди болага. Йўлда дуч келган биринчи уй қўнғироғини босди.
Жавоб бўлмади. Икки-уч бор занг урди. Ҳеч ким эшикни очмади. Шунда ортга қайтмоқчи бўлди-ю, қандайдир куч уни яна шу эшикка қайтарди. Энди бола бор кучи билан эшикни тақиллата бошлади. Ва ниҳоят эшик очилиб, остонада ғам-қайғу юзига уриб кетган кампир пайдо бўлди.
– Хўш, хизмат.
– Салом! – бола салом берди ўз тилларида.
– Салом!
– Аллоҳ сизни яхши кўрар экан. Сабаби бугун биринчи бўлиб сиз эшигингизни очдингиз. Сизга совғам бор. Илтимос, бу рисолани охиригача ўқиб чиқсангиз.
– Ташаккур, ҳаракат қиламан.
Бола қўлидаги озгина китобларни шу тариқа тарқатиб, уйига қайтди.
Кейинги жумада аёллар томонда бир онахон ўрнидан туриб:
– Ижозат берсаларинг мен ўз нажоткоримга кўпчилик олдида миннатдорчилик билдирсам, деб қолди.
– Бемалол, деб унга сўз берди имом.
– Мен бу жойга биринчи бор келишим. Бундан бир неча кун олдин умр йўлдошим вафот этган. Мен бутунлай ёлғиз қолдим. Бирор бир ҳамдард, ҳамдам тополмадим. Дунё
кўзимга қоронғи кўриниб кетди. Кундан кунга руҳан эзилиб борардим. Охири жонимга суиқасд қилишга қарор қилдим.
Арқонни шифтга боғлаб, курси устига чиқдим. Шунда эшик қўнғироғи чалиниб қолди. Парво қилмай бўйнимга сиртмоқ тортдим. Қўнғироқ яна чалинди. Мен эса эшикка бормай шумният ижроси билан банд эдим. Учинчи қўнғироқдан кейин кимдир эшикни бор кучи билан ура бошлади. Ҳаёт билан видолашиш учун оёғим остидаги курсини тепиб юбориш қолганди. Эшик эса ҳамон тақилларди. Шу ёмғирда ким келиши мумкин, деб ўйлаб, арқонни бўйнимдан олиб, пастга тушдим. Эшикни очсам, бир малакнамо болача остонада турарди. У менга: "Аллоҳ сизни яхши кўради", деб манави рисолани тортиқ қилди. Мен китобни олиб варақлай бошладим. Китоб мени ўзига ром этди. Қандай қилиб унинг ичига кириб кетганимни билмай қолдим. Бир ўтиришда китобни ўқиб чиқдим. Мен қайта туғилгандек эдим. Михланган жойимдан туриб, арқонни ечиб, ахлатга ташладим.
Чунки у энди менга керак эмасди. Курсини жойига олиб бориб қўйдим. Китоб ғилофида бу ернинг унвони бор экан. Шунинг учун тўғри ёнларингга келдим.
Аёл сўзини тугатар экан имом ўрнидан туриб ҳамманинг кўз ўнгида ўғлини бағрига босиб, манглайидан ўпди. Масжидда такбир садолари янгради. Аёллар томондан йиғи товушлари эшитилди.
Мен ҳам сизга шу бола каби: Аллоҳ сизни яхши кўради.
Сиз ҳам Аллоҳни яхши кўринг. Агар У сизни яхши кўрмаганида, юқорида ёдланган саноқсиз неъматларни сизга тортиқ қилмас эди. Ер юзидаги барча ноз-неъматлар ва жамийки нарсалар сиз учун яратилган. Бу дунёда оч қолмайсиз. Охиратда эса тақсим бундай бўлмайди.
Охиратдаги барча яхшилик фақат мўминларга хосдир.
Фурсатни қўлдан бой берманг! Ўлимдан олдин тирикликни ғанимат билинг. Фоний дунёдаги кичик қайғу мангу охиратдаги катта қайғуга уланиб кетмасин.
Сиз бахтли яшаш учун дунёга келгансиз.
Бардавом бахт фақат иймон сифатига эга бўлган кишигaгина насиб этади.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Сизга яхши кўришларини айтишдими?
Уларга ўзингизни бепарводек кўрсатманг. Вақт келади, сизни яхши кўрганларни тополмай қоласиз!
Доим кимдир сизнинг ишингизга катта аҳамият беради. Сиз эса буни сезмайсиз ҳам.
Оғриқ-аламларини табассум билан ҳикоя қилиб бераётган кишини кўрганингизда билинки, у ичидан минг марта ўлиб бўлгандир!
Кимдир сизни кўрганда ўзини билмаганликка, кўрмаганликка оляптими, демак, сиз унинг зеҳнида яшиндек ярақлаб, барқ уриб турибсиз.
Баъзи вақтларда ўзингиз хоҳлаган нарсангизга эриша олмагансиз, тўғрими? Эҳтимол, ўша эриша олмаганингиз сизга ато этилган улкан неъмат бўлиши мумкин!
Кўз ёшлар энг қиммат суюқликлардир. Улар 1 фоиз сувдан, 99 фоиз ҳис-туйғулардан иборатдир. Заифларнинг қалбларини оғринтирманглар! Тағин у қалблардан бир дуо чиқиб, сизларни ҳалок қилмасин!
Сиз кулсангиз ҳам, йиғласангиз ҳам, барибир, ҳаёт ўтаверади. Тўхтаб қолмайди. Шундай экан, барча дардларингизни устингизга юклаб олмасдан, улардан халос бўлинг, уларни унутинг ва табассум қилинг!
@ibratli_sozlar
