34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
ина айтди,Аскаржон кунмади. Бошка харидорлар Хомид тога томонидан удалить килинар эди. Вакт оз,тезрок камомадни туламаса камалишлигини билган Аскаржон рози булди. Уйни сотиб олган Хомид тога Аскаржонга тегишли булган буюмларни шу куни кучага чикартириб ташлади. Аскаржон Мохирага ялинишга тушди. Музкаймок хонадаги киз бор-ку,узи келган ёр,кайтиб корасини курсатмади. Буюмларини Мохирани уйига киргизиб куйган Аскаржон Кокондаги узокрок уругларини кора тортиб жунади. Хомид тога Аскаржонни уйини Мохиранинг номига утказиб юборди. Икки ойлар йуколиб кетган Аскаржон кишлокка кириб келди. Уст боши бир ахволда,соколи усиб кетган,Мохиранинг ичи ачиди,минг килса хам эри эди,болаларининг отаси эди. Аскаржон Россияга кетадиган булибди. Эртага жунар эмиш.
Аскаржон Тошкентга келиб кучада танишган дустлари билан Козокистон чегарасидан утишди. Чегарадан автобусга утириб Россияга жунадилар. 6 кун деганда Россиянинг Москва атрофларидаги бир шахарчага келиб тушдилар. Атроф калин урмонзор,одам зоти куринмас бу ишхонада нима иш килишларига Аскаржоннинг акли етмади. Эртасига рус кишиси келиб дарахтлар орасидан жой ажратди,дарахтларни кесиб ташлаб,шу ердан узига дача курдиришини айтди. Йигитлар ишга киришдилар. Рус кишиси келиб озик-овкатларни ташлаб,килинган ишларни куриб кетар эди. Икки ойда девори кутарилиб иморат кузга куриниб колди. Аскаржонлар ишлаётган жойга бегона машина келиб тухтади. Тушган одамлар иморатга якин келишиб бир нарсаларни маслахат кила бошладилар. Бегона кишилар ишчилар ёнига якинлашдилар. Саломдан сунг катта уста ким эканлигини сурашди. Усталар бошлиги рус тилини яхши билмаганлиги учун Аскаржон таржимон вазифасини бажарди. Руслар купрок Аскаржон билан гаплашдилар. Маслахат шундай булдики,уларга хам дача куриш керак,Аскаржон курилишга одам олиб келиш учун юртига жунайдиган булди. Шерикларининг ойликларини хам уйга бериб куйиш шарти билан Аскаржон каттагина пул билан йулга тушди. Аскаржон эсон-омон етиб келди,берилган омонат пулларни эгаларига таркатди.
10 кунда одам туплаган Аскаржон йулга тушди. Кишлокдошлар купчилик булиб иш бошладилар. Кузга келиб Аскаржон олиб келган одамларини олиб оркага кайтди. Хаммасини уй-уйига,ота-онасига топширган Аскаржон фарзандларини кургани кириб келди. Мохира эрини кутиб олди. Айвонни чеккасига утирган Аскаржон ишлаб келган пулидан озрок Мохиранинг кулига берди. Урнидан туриб кучага чика бошлади,колинг дегиси келган Мохира эрининг олдинги киликлари эсига тушиб тилини тишлади. Аскаржон бир хафтани амаллаб уткизгач,ортга кайтишни режа кила бошлади. Аскаржон энди автобусда кийналиб юрмас,кулида пули борлиги учун поездга чипта олган эди. Тошкент вокзали тумонат одам кайнайди,одамлар юкларини тайёрлаш билан овора,коч арава,пушт арава деган аравакашларнинг овози тутиб кетган,кимдир хайрлашиш билан овора,кимдир иссикрок кийиниб юришлигини тайинлар,жунашга вакт борлиги учун Аскаржон бир четда сигарет чекиб турар,йигирмадан ортик гиламни аравага ортириб ёнида келаётган аёл Аскаржоннинг диккатини тортди. Вагонга якинлашган аёл атрофга караб кузи Аскаржонга тушди. Ака,юклашиб юбормайсизми пулини тулайман деб мурожаат килди. Аскаржон тезда гиламларни вагон ичига ола бошлади. Вагон кузатувчиси гиламларни жойлаштира бошлади. Узини Нигора деб таништирган аёл,Аскаржон билан ёнма-ён купеда булиб колишди.
Поезд кузгалди. Бир пиёладан чой ичишгач,Нигора сурок килишни бошлади. Аскаржон хаммасини руйи-рост айтиб берди факат Мохира уни уйидан чикариб юборган,бирга яшагиси келмаган деган томонларга узгартирилган холатда айтиб берди. Нигоранинг юзлари хурсандчиликдан яшнаб кетди. Аскаралига караб,нима киласиз курилишда ишлаб,мен билан ёрдам бериб юрсангиз купрок пул топасиз деб йулдан ура бошлади. Москвага етиб боргунларича бирга ишлайдиган,бирга тижорат киладиган,бирга яшайдиган булиб келишиб олдилар.
Поезд вокзалга кириб келди. Москвада гиламни бозори чаккон эканми ёки руслар гиламда утиришни орзу килиб колишганми Нигорани бир эмас беш рус йигити кутиб олишди. Гиламларни эгасига топширган Нигора мехмонхонага жойлашди. Аскаржон шерикларини куриб келиш учун жунади. Катта уста куп айтди,Аскар бу йулдан кайт,тан
Хайринисо опа ёшлигида етимколди,отасини хам онасини хам эслай олмайди. Эсини таниганидан бери узидан катта опасини ая деб усди. Биргина катта холалари улардан бохабар булиб турар эди. Хайринисо опа билан катта опаси холасининг кулида усди. Холаси Хомид тоганинг кушниси эди. Хаш-паш дегунча мактабга катнай бошлаган кизчалар мактабни хам битиришди. Катта опага совчи кела бошлади. Холанинг хам беш боласи бор,хаммаси ейман-ичаман деб турибди,хола етим кизлар учун хали сандикка бирор нарса солиб улгурмаган эди. Совчиларнинг навбатдаги ташрифида хола кушниси Хомид тогани айтиб чикди. Хомид тога кулидан келганича сарпо килди,ош берди,туйни утказиб юборишди. Хайринисо опа энди 10 синфга утган кезлар,холасига ёрдамчи булиб колган,Хомид тоганинг угли Шарифжон билан буш вактида далага бориб пахта чопик килишар эди. Кузда Шарифжон отасига кушни киз Хайринисони яхши куриб колганлигини айтди. Айтмасдан иложи йук эди,куни кеча ёшлар нафс бандини шайтонга топшириб куйишган эди. Пахта тугаши билан туй киламиз деган Хомид тога углининг кунглини кутариб куйди. Ноябр ойига келиб Шарифжонни армияга чакиришди. Хайринисо йиглаганча колди. Хайринисони сураб келган совчилар Хомид тога томонидан удалить килинар эди. Декабр ойига келиб Хайринисонинг мазаси кочадиган булиб колди,тугри хеч каери огримас лекин ошхонага кира олмас,мойнинг хиди ёкмас,хуллас шундай ташхишни мен куйдим. Хола хам анойи эмас,беш болани тугиб куйган,Хайринисонинг касалидан хабар топди. Хола-жиян йиглашди-юпанишди-яна йиглашди. Хола кечга Хомид тогани мехмонга чакирди.
Холанинг эри шундок хам етимни не зашто бокиб утирганлиги алам килганлиги учун хозир уйимдан чикиб кетсин деб туриб олди.
Мен эртага военкоматга бораман,углимни 10 кунга чакириб оламан,туйни утказамиз деган Хомид тога,Хайринисони кулидан етаклаб уйига олиб чикди. Кизларига,бирортанг Хайринисони хафа килмайсан,якинда аканг келади туй киламиз деб тайинлади. Эртасига Хомид тога военкоматга боришга улгурмади,сахарда дарвозани кокишган уч харбий углингиз харбий вазифада халок булди,эртага самолётда жасади келади деб айтиб кетишди. Хомид тога угли Шарифжонни кабрга узи куйди. Хомид тогага углининг мусибати бир булди,ховлида юрган Хайринисони курганда йиглаб юборадиган булди. Феврал ойига етар-етмас колхозда ишлайдиган Олим деган йигитни етаклаб кириб келган Хомид тога кечга ош килишларини буюрди. Олимнинг хеч кими йук,айтишларича аллакаердан келиб колган эмиш,колхоз фермасида ишлар,ферма четидаги бир хонада яшаб юрар эди. Кечга махалла имомини чакириб келган Хомид тога никох укиттирди. Эртасига Хайринисо билан Олимни никохини маълум килиб элга кичикрок дастурхон ёзишди. Хомид тога шу кетганича 4 кун деганда кириб келди. Грузовой машинага керакли рузгор буюмларини ортишиб жунашди. Хомид тога ёшларга узокрок кишлокдан уй олиб кайтган эди. Уйлик ва хотинлик булганлиги учун,колайберса тоганинг яхшиликлари учун Олим бир умр огзини юмди,бирор марта Хайринисога кесатик килмади. Тугилган кизга исм куйишда Олим бироз тихирлик килди. Яна тога аралашди. Исмини Мохира куямиз,айтишларича мени онамни исми Мохира булган экан деб туриб олди.
Кизим сен Олимни кизи булганинг билан аслида мени неварам буласан деган Хомид тога елкалари силкиниб йиглаб юборди. Мохира урнидан туриб,тогага чой тутди,соколига окиб тушган куз ёшларини сочик билан арта бошлади. Уй ичига зеб бераетган усталар югуриб келишди. Тога хаммасини кунглини тинчитиб ишларига боришликларини айтди. Кизим,агар улмай турсам,хар бир болангга жой килиб бераман деган Хомид тога урнидан турди.
Уй битди,ховлида 4хоналик,огород четида 3 хоналик чиройлик курилиш тугади. Тога элга ош берадиган булди. Нахорги ошда тога урнидан туриб уртага чикди. Халойик деб бошлаган тога,юкорида укиганингизни элга айтиб берди.Рухсат берсангиз етимни уйини олишлик харом,сотиб олиб урнига уй курдим,яна узига кайтариб бермокчиман,купчилик куз ёшлари билан Хомид тогани кучоклаб олишди. Мохирани уйи узига кайтди,онанг бузук булган экан деган Аскаржон эртасига Мохирани икки бола билан кучага чикариб куйди. Мохира тога куриб битказган яъни узининг уйига кучиб утди.
Давоми бор.
танишувнинг охирги нуктаси туйдан бир кадам пастда жойлашган "севги" деган нуктада тухтади.
Киз бир неча бор Аскаржонга шама килиб утди,совчилар келишяпди деган гапга Аскаржон бир унгайсиз холга тушиб куяр эди. Тезрок йил тугаса колхоз годовой пулни бериб колса онасини совчиликка юбормокчи булар эди. Аскаржондан совчи келишини кутиб чарчаган киз охирги учрашувда анча аччик гапларни гапириб ташлади. Шу бир ой ичида гаплашмай юришган эдилар. Музкаймокка кирган опа-уканинг кузи Аскаржон билан Мохирага тушди. Булгуси куёв хали Мохирани танимайди,лекин киз Аскаржонни таниди. Тугри келиб Аскаржонни юзига тарсаки тушириб "ифлос"деган киз,Мохиранинг сочига ёпишди. Музкаймок хонани туполони чикиб кетди. Одамлар кочиб чикиб кетишди.
Аскаржон урнидан туриб кизга ёпишди. Мохирани ажратиб олди. Кизга караб,утир бундай,хозир сенга тушунтириб бераман,мен хаммасини тушундим деган киз музкаймок хонани тарк килди.
Мохира урнидан туриб сочларини тартибга келтирди. Мен уйга кетаман,учрашувга бормайсанми деган Аскаржонга,бормайман,бояги кизни ёнида келган йигит куёв булади. Менга суратини курсатишган деб урнидан турди.
Тухта!
Борасан учрашувга,бирга борамиз,курамиз у йигит ким экан деган Аскаржон Мохиранинг кулидан етаклади. Тайинланган хиёбонга етиб келишди.
Опа-ука учрашувга келадиган кизни кутиб туришар эди. Мохира жойида тухтаб колди. Аскаржон опа-укани ёнига бориб,ука сен учрашувга келганмисан,ана бу киз сен билан учрашувга келган,мени синглим булади,опа-ука жойида котиб колишди. Аскаржон ортига караб Мохирани чакирди. Сенга уйланадиган йигит шу кизнинг укаси экан,гаплашиб олинглар деган Аскаржон,сенга хайр мени унутгин деб ортига бурилди. Кечиринг деган киз кузига ёш олди. Опаси шундай булса укаси нима булар эди деган Мохира шипиллаганча жунади. Уйга келгач,ая булмайди керак эмас деди-ю бошка суз айтмади. Хайринисо опа куда тарафдан одам келиб колса анигини билиб оламан деб индамай куя колди. Куда тарафдан келадиган одамни кунлаб,хафталаб,ойлаб кутишди лекин хеч ким келмади.
Хайринисо опа такдирга тан берди. Кеч куз,колхоз пахта планини бажарган,одамлар гузапоя йигишга тушган,Аскаржонни иши купайган,даладаги лавлагини йигиштириб олиш керак,хадемай шудгорлаш бошланади. Колхоз вакиллари уйма-уй юриб,хаммани дала ишига жалб килишган,Мохира хам эл катори лавлаги йигиштиришга чикиб кетган эди. Тушга икки соатлар колган,далага колхоз раиси келди. Утирган одамлар урниларидан туришиб ишга киришдилар. Шудгорнинг бир четида олов ёкиб утиришган аёл-кизлар хам уринларидан туришди.
Раис эркаклар ёнига келди. Бироз гаплашиб аёллар томонга юрди. Эркаклардан уч киши тезда кишлок томонга йулга тушдилар. Йулга тушган уч эркакнинг ортидан карашган аёллар,кишлокда биров утибди шекилли деб куйишди. Чунки бу уч эркак кишлокда гурковчилик килишар эди.
Раис аёлларга якинлашиб хорма-бор бул килиб сурашди. Аёллар билан бироз сухбатлашган раис,кизим кечаси ишлайдиган тракторчиларга ош килиб берасан,складдан продукта олиб бориб ташлашади,ош пишганда олиб келишади деб Мохирани машинага чикишга буюрди. Мохира машина ёнига келганда ортига каради. Бир-икки аёллар румолини учига куз ёшларини артаётганини,баъзи аёллар уват четига куйишган тугунчаларини олиб йулга тушишганига кузи тушди.
Раис келиб машинани ут олдирди. Йулга тушдилар. Куча бурилишига етганида,кизим сен борайбер,мен продукта олиб келаман деган раис жунади. Мохирани кушни Хожар хола кутиб олди. Бошига ок румол ташлаган,кузи йигидан кизарган Хожар холанинг,кизим бардам буласан,хар кимни бошида бор,онангдан ажраб колдик,Мохира юлкиниб Хожар холанинг кучогидан чикди. Уйларига югурди. Кизик,айвон одамга тула,Маргилондаги амма хам етиб келибди. Мохира уйга отилди. Онаси худди ухлаётгандек ётар эди.
Ая-ая туринг, туринг аяжон деган Мохира аясини аста кимирлатди. Дод солиб,украб йиглашга тушди. Кечга изгирин совук турди. Намози асрга жаноза белгиланган, хаво айниганлиги учун,бир пасда коронгу тушди. Хайринисо опани шом аралаш икки шамни ёругида кабрга куйишди.
Куп йиглаганидан Мохира мадорсизланиб колди. Маъракалар утгач,узок-якин кариндошлар хам уйларига жунашди. Амма бирор ойлар утирди.
Yakuniy Qisim
(uqing faqat yiglamang)
Кўзларимдан ëшлар оқа
бошлади. Онамга телефон қилдим. Аëлимни эртаси куни дафн қилдик. Уйга кирганимда димоғимга урилган ëқимли ҳид энди унинг қабридан кела бошлади. Ҳар сафар уйга кирганимда, ўша ҳид келар, тўғриси ëтоқхонага киришга жуда қийналардим. Фақат уни соғинардим. Жондан азиз аëлим, устозим вафот этган эди. Ҳар нарсани у айтгандай қилишга уринар, сабрдан бошқа чорам йўқ эди. Ҳар доим уни ўйлардим. Бир неча ойдан кейин ëтоқ хонамизга кирдим. Кўзларим тўлиб, йиғлай бошладим. Балконга чиқиб ўтирдим. Ой тўлин эди. Али телефон қилган ўша кеча келди хаëлимга. Ўша кечада ҳам ой тўлин эди. Кўзларимдан ëш оқиб ташқарига чиқдим. Тўғри устозим, аëлимнинг қабрига қараб кетдим.Соатлаб йиғладим. Ëқимли ҳидни ҳис эта
бошладим яна. Орқадан биров елкамга қўлини қўйди. Қарасам, аëлим нурлар ичида турарди. Ҳаяжондан ҳеч нарса дея олмадим. Бошим айланиб, ҳушимдан кетиб йиқилдим. Ўзимга келганимда бомдод азони ўқиларди. Туриб атрофга қарадим. Аëлимни кўрганимда “сабр қил” деганини эсладим. Масжидга бориб бомдод намозини ўқигандан кейин ташқарига чиқаëтганимда чўнтагимда нимадир борлигини сездим. Чўнтагимда дастрўмол бор эди. Аëлимнинг уйида гаплашаëтганимизда кафтимнинг ичидаги дастрўмол тушиб қолган, топа олмаган эдим. Демак, топиб, уни сақлаб қўйган. Дастрўмолда менга нотаниш ëқимли ҳид бор эди. Бу ҳақиқатан бўлган воқеадир. Ҳикояни ëзган одамнинг охирги жумлалари эса шундай: Бу воқеаларни мен дадамнинг кундаликларидан олиб ëздим.
Ҳикояда тилган олинган кишилар отам ва онамдир.
Уларнинг фарзанди эса менман. Сабр ва шукур инсонни юксакларга кўтарадиган қанотлардир.
Оллоҳ таоло барчага шундай турмуш ўртоғини насиб
қилсин. Қийматли вақтингизни ажратиб
ўқиганингиз учун катта раҳмат. Бўйдоқ ва уйланган
биродарларимизнинг бу қиссадан ҳисса
олишларига ишонаман. Ҳикоядаги солиҳа аëл руҳига бир Фотиҳа ўқиб қўйишингизни лутфан
сўраб коламан.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
телефон қилар, овозини эшитиб, жуда хурсанд бўлардим. Унинг гапиришида менга ҳузур
бағишлайдиган бир таъсир бор эди. Буни қандай
эплашини ҳеч тушунмас эдим. Уйда мени ҳар доим
жилмайиб кутиб олар, бундай пайтда бутун
чарчоғим чиқиб кетарди. Овқат пишираëтганида
ëрдам берардим. “Сиз ўтиринг, дам олинг. Чарчагансиз”,
дерди. Мен кириб дам олардим. Нимани хоҳласа
муҳайë қилиш учун қўлимдан келган барча ишни
қилардим. Мендан бир нарса сўрасин, деб
кўзларининг ичига қарардим. Баъзан машинада
айланишга чиқардик. Жуда қувонарди. Бир кун машинада айланиб келиш учун чиқдик. Менга
қаради. “Сабр жуда ҳам гўзал. Сабр инсонни худди
мана шу машинага ўхшаб боришни истаган жойига
олиб боради” деди. Нимага бундай деганини ҳеч
ҳам тушунмадим. Озгина айланиб уйга келдик. Бир
неча кун олдин ëтадиган хонамизнинг қулфи бузилган эди. Ўтган кун маҳалламизда ўғирлик
бўлгани учун ëтоқ хонамизни қулфлар эдик. Бир
ҳафтадан бери аëлимнинг кўнгли беҳузур бўлиб,
кечалари ўрнидан кўп тураëтган эди. Уйқум жуда
енгил бўлгани учун мен тез турардим. Ўша кеча ҳам
кўнгли беҳузур бўлди шекилли, турганини сезиб, кўзларимни очдим, аммо аëлим уйғонганимни
билмади. Секин эшикка қараб юрди. Шу пайт кўзим
олдида бир воқеа содир бўлди. Мени безовта
бўлмасин деб қулфланиб турган эшикнинг калитига
ҳам тегмади. “Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм” деди
ва эшикни очмасдан ташқарига чиқди. Бу воқеани кўргач, юрак уриши тезлашиб, тер боса
бошлади. Кўзларим эшикка тикилиб қолган эди.
Ëтоқхона деразасидан ювинадиган хонанинг чироғи
ëниб тургани билиниб турарди. Юз-қўлини
ювиб, чироқни ўчирди. Мен дарров ўзимни ухлаб
ëтганга солиб, ўрнимга ëтдим. Аëлим эшикни очмасдан хонага кирди. Юрак уриши янада тезлашиб
кетгач, чидай олмасдан ўрнимдан туриб
ўтирдим. Аëлимнинг юзига қарадим. Юзи нур каби
порлоқ эди. Уйғонганимни кўриб менга кулиб
қаради. Нима қилишни, нима дейишни ҳам
билмадим. Безовта қилдимми, деб сўради. “Йўқ. Ҳатто
турганингни ҳам сезмабман” деганимдан кейин
жилмайди ва ëтди. Ишхонамда фақат шу ҳақда
ўйладим. Бу қандай бўлиши мумкин? Кечқурун уйга
борганимда эшик қўнғироғини босмай эшикни
калит билан очдим. Эшикни очганимда аëлим рўпарамда турарди. Мен ишдан келганимда эшикни
очиш учун кутиб турган экан. Салом бериб ичкарига
кирдим. Юз- қўлларимни ювиб, дастурхон
тузадик, овқатландик. “Нимага паришонсиз? Бир
нарса бўлдими?” деб сўради. Жавоб бера олмадим.
Қандай қилиб сўрайман кечаги воқеани. “Сизга бир нарса айтаман” деб қўлимдан ушлаб ўрнимдан
турғазди. “Айт” дедим. Мен ҳомиладорман, деди. У
ëғини эслай олмайман. Оëқларим бўшашиб,
йиқилиб қолибман. Ярим соатдан кейин ўзимга
келганимда аëлим бош томонимда ўтирарди. Ëтган
жойимдан аëлимга қараганимда уялиб ерга қаради. Бу хабардан шунчалик севинган эдимки, буни
тушунтириб бера олмайман...
Давоми бор
Бир куни “Қиëмат ва охират” китобини қўлимга олиб, балконга чиқдим. Мени кўрган қўшнимизнинг
қизи ҳам балконга чиқди ва бир нарсаларни гапира
бошлади.
- Ҳар кун кечқурун қанақа китоблар ўқийсан?
Ниҳоят мен кутган фурсат келди - Хоҳласанг, сенга ҳам бераман китоб.
- Майли. Бисмиллоҳ деб қўшни қизга китобни
узатдим.
- Уйингга кириб китобни ўқишни бошла. Китобни
ўқишни бошлади шекилли қайтиб балконга
чиқмайдиган бўлди. Мен уйланиш фикридан қайтган, умр йўлдоши топиш менга жуда узоқдаги
ишдай кўринарди. Орадан ойлар ўтди. Бу вақт ичида
онам билан бирга бир нечта қизни кўрдик.
Аммо, афсуски, ҳеч нарса ўзгармади. Сешанба куни
эди. Шу куни икки ракъат намоз ўқиб ëтдим.
Ажойиб бир туш кўрдим. Бу тушни кимгадир айтиб беришим керак эди. Шу кеча балконда тўлин
ойни кузатиб ўтирар эканман, телефоним
жиринглади. Тўлин ойга тикилган кўзларимни ундан
узмай,
ким телефон қилаëтганига ҳам эътибор бермай
жавоб бердим қўнғироққа. Гўшакнинг нариги томонидан келаëтган овоз таниш эди. Аммо ўша
кундан кейин ҳаëтимнинг ўзгаришини ҳали ўзим
билмас эдим. Телефон қилаëтган яқин дўстим Али
эди. Нима қилишини билмай турган Али менга
бирор жойга бориб ўтиришни таклиф қилди. Уйимиз
яқинидаги чойхонада кўришадиган бўлдик. Таҳорат олиб, чойхонага бордим. Гап болаликни
эслашдан бошланиб, унга тушимни айтиб бермоқчи
эканлигимни айтдим. Қишлоқнинг тупроқли йўлида
кетаяпман. Қўлимда қилич. Атрофимда илонлар
тўдаси. Улар бошларини бир метрга қадар кўтарган.
Ҳаммаси менга ташланиш учун пайт пойлаяпти. Мен ўзимни қилич билан ҳимоя қилаяпман.
Яқинимга келган илонларни қилич билан ўлдириб,
олдинга қараб кетаяпман. Олдинда биттаси ухлаб
ëтган эди. Нотаниш бир овоз эшитилди, аммо
атрофда ҳеч ким йўқ. Ухлаб ëтган одамга қарадим.
Овоз “Ухлаб ëтган киши Мусъаб ибн Умайрдир” деди. Кейин олдинда кетаëтган икки кишига кўзим
тушди. Бири Пайғамбаримиз (с.а.в) эди,
наригисини танимадим. Али тушимни таъбирлай
бошлади. “Душманларингниенгиб, яхши
натижаларга эришасан”, деди. Гап айланиб, яна
уйланиш масаласига келди. Бўлиб ўтган воқеаларни айтиб бердим. Бу менинг дардим эди. Менинг аëлим
мол-дунëга боғланган бўлмаслиги, фақат
бойлик учун яшамаслиги керак эди. Али гапларимни
охиригача эшитди.
- Уйдан чиқаëтганимда онам қўшни маҳаллада бир
қиз борлигини, сен билан учраштириш ниятида эканлигини айтди
- Йўқ Али, мен ҳеч ким билан учрашишни
истамайман.
- Қиз ҳам хоҳлаб тургани йўқ аслида.
- Нимага?
- У ҳам бир нечта йигит билан учрашибди. Турмушга чиқишга унчалик рўйхушлик бермаяпти.
Алининг онаси мен учрашиб кўришни илтимос
қилгач, йўқ демабди. Бўпти, унақада эртага борамиз,
деб келишдик. Ажабо, тушим ўнгидан келаяптими...
Шу пайтгача сабр қилдим, йўлимда учраган
тўсиқларни Оллоҳ таолонинг изни ила ошиб ўтдим. Уйга келиб бор гапни онамга айтдим. Эртаси
куни борадиган бўлдик. Нимагадир жуда ҳам
ҳаяжонда эдим. Эрталаб туриб кийиндим. Ҳаяжоним
босилмаган, уйнинг ичида дам бу ëққа, дам у ëққа
бориб келардим. Биринчи маротаба бунақа
ҳаяжонли бўлишим. Пешин намозини ўқиб, онам билан йўлга отландик. Али бизни қизнинг уйига
олиб борди. Эшикни тақиллатдим. Отаси очиб, бизни
ичкарига таклиф қилди. Бироз суҳбатдан кейин
гап асосий мавзуга келди.
- Менинг айтадиган гапим йўқ, деди қизнинг отаси.
Бу масала бўйича сен қизим билан гаплаш... Тўғриси ҳайрон қолдим, чунки бундай ҳолатга илк
марта дуч келишим эди. Илк маротаба гап бойлик
ҳақида кетмаяпти. Қиз билан кўришиш учун бир
хонага олиб киришди. Қўлларимни столнинг устига
қўйиб, курсига ўтирдим. Қўлимда терлаб кетган
кафтларимни артиш учун дастрўмол. Хонага юзлари нурдай порлаб турган қиз кирди. Ўтириб, гапира
бошлади. Бошқа қизларга ўхшаб гапни тақинчоқ,
келинлик либосидан бошламади. Биринчи саволи
намоздан бўлди. Мендан “Намоз ўқийсизми?” деб
эмас, “Намозни неча дақиқада ўқийсиз? Масалан
пешин намозини неча дақиқада ўқийсиз?” деб сўради.
- Тахминан ўн беш дақиқада.
- Қанча пул жамғаргансиз?
Бу саволдан кейин “Оббо, олдинги қизларга ўхшаб
✍МАЙИТГА ЖАНОЗА УКИЛМАДИ...
(вокейлик асосида ёзилди)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
23 ёшли бир йигитнинг жанозасига тумонат одам тўпланган. Пешин намози ўқиб бўлингач, масжид имоми бу йигитнинг қандай бўлганлиги ҳақида сўради. Ҳамма бирваракайига «яхши одам эди», дейишди.»Яхши одам» эканлигига гувоҳ берганлар сафларни текислаб жаноза намозига тайёрлана бошлашди. Аммо шу пайтда
масжид ташқарисидан бир масиҳий (христиан) роҳибкўринди. У шоша-пиша, бир
нарсасини йўқотган инсондек югуриб келди:- Бу йигитга жаноза ўқиб бўлмайди чунки
у… христианликни қабул қилган. Ҳамма бир зум нима бўлаётганлигини идрок қила
олмади. Ушбу карахтликдан биринчи бўлиб имом чиқди ва роҳибга қарата деди: – Сиз
нотўғри маълумот олган кўринасиз. Бу ерда мусулмон йигитига жаноза ўқилмоқда.
– Йўқ, мен адашмадим, бу йигит ҳақида яхши биламан. У олти ойдан бери менда дарс
олмоқда. – Қанақасига, ахир у ҳақда мусулмонлар яхши гувоҳлик беришди-ку… Роҳиб
шунда ушбу туманлик икки ўспирин йигитини чақирди. Улар масжид ичкарисига
кириб, қазо қилган йигит ҳақиқатан ҳам ярим йил олдин христианликни ихтиёри
билан қабул қилганлигини тасдиқлашди. Жаноза намозини ўқишга ҳозирланган
жамоат сергак тортди.
– Бўлмаган гап, биз уни жума, ҳайит намозига келганлигини
кўрганмиз.
– Мусулмонларнинг тўй-
маракаларида ҳам
қатнашганига гувоҳмиз.
Ғала ғовур бошланди. Имом шунда ақлли иш қилди. Ҳалиги йигитларни жиддий сўроққа тутди. Маййит олти ой муқаддам ҳақиқатан ҳам христианлик динини қабул қилганлиги тасдиқланди. Жаноза ўқишга масъул шахс жамоатга қарата шундай деди:
– Бу йигитга жаноза
ўқилмайди. У – мусулмон эмас!
Ота уввос солди: «Сендақа фарзандим йўқ, олиб кетларинг буни, ўлиги ҳам, тириги ҳам керак эмас менга!» Маййит устига лаънат ўқиётган отанинг аҳволини ортиқча таърифлаб бўлмайди. Ушбу ҳолатни кузатишдан уялган жамоат тарқала бошлади.Ҳеч
ким ҳеч кимга гапирмасди. Ҳамма карахт аҳволга тушганди. Шу пайтгача одамлар «фалончи христиан бўлибди», «уйига хоч осиб келган қизини фалончи оқ қилибди», «Тошкентга ўқишга кетган фалончи Инжил тарқатиб юрганмиш» қабилидаги хабарларни эшитар, аммо парволари халак эди. Улар бугун «бу йигитга жаноза ўқилмайди» деган жумланинг нақадар даҳшатли янграшини ҳис қилишди. Ҳолат – жаноза намози ўқишга келганларнинг ҳар бирига катта ақидавий дарс берганди, гўё.
Ҳалиги икки йигит ҳам бу воқеани кўриб тавба қилганлиги ҳақида маълумотлар бор. Ўша кунги воқеа ана шу «жаноза»да иштирок этган одамларгаҳам қаттиқ таъсир ўтказган эди. Уйга келишлари биланоқ ўғил-қизларининг юриш -туришларига қизиқа
бошлашди. Шу билан биргаликда уларга ақида алмаштиришнинг оқибати қандай эканлигини ҳикоя қилиб беришди.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
Ҳаёт чўпоннинг арзанда қизи. Сулувлиги тилларда достон бўлган. Унга кўплар ошиқ эди, жумладан, қабоҳатга ботган раиснинг ўғли ҳам. Бир кун қизни ўғирлаб кетиб, уни бутун орзуларидан айирган. Ўша кеча бечоранинг оҳини ҳеч ким эшитмаган. Қиз эса эс-ҳушини йўқотди. Бир муддат қишлоқ кўчаларида тентираб юрди. Одамлар раиснинг ўғли қилган қабиҳ воқеадан хабардор бўлишса-да, уни хўрлади. Бир кун тонгда уни ўз кулбасида шифтга осиғлиқ ҳолда топишди. Чўлдан қайтган ота қизини ҳимоя қилолмагани учун қишлоқдан бош олиб кетди. Шундан буён ўша хўрланган сулувнинг руҳи оламни безовта кезармиш.
Мен бу гапга бир ишондим, бир ишонмадим. Бироқ у туфайли ўғлим жиннига айлангани рост. Анчадан бери уни олиб табибма-табиб, докторма-доктор югурдим, бироқ ҳеч нарса фойда бермаяпти. Ўғлимни қандай ҳаётга қайтаришни билмаяпман. Ёрдам беринг.
Иқбол АДИЛОВА, психолог:
— Инсу жинсларнинг борлиги ҳақиқат. Бошқа оламдаги шарпалар одамларга зиён етказиши билан боғлиқ кўп ҳикояларни эшитганмиз. Аммо уларни ёлғон дейишга тилим бормайди. Фарзандингизнинг тузалиши кўнглингиздаги ишончга боғлиқ. Ишонч балоларни даф қилади.
Шундай экан, ўғлингизни ҳаётга қайтаришни истасангиз, шифокорнинг олдига ҳам, табибнинг олдига ҳам ишонч билан олиб боринг. Ўшанда ҳаммаси яхши бўлади. Эҳтимол, ўғлингизнинг сўқир қизга уйланишига тўсқинлик қилганингиз учун бу унинг руҳиятига таъсир кўрсатгандир. Нима қилганда ҳам болангизнинг соғайиши, аввало, сизга боғлиқ.
Бир соғлиғи ёмонлашган одам жуда кўп табибларнинг олдига борибди, бироқ шифо топмабди. Ҳаммаси уни бироз даволаб, уйига қайтариб юбораверибди. Охири бемор Луқмони Ҳакимнинг олдига шифо излаб борибди. Табиб унинг аҳволини текшириб, тузалмас дардга чалинганини пайқабди.
— Уч ойда оёққа туриб кетасиз, — дебди Луқмони Ҳаким беморга.
Орадан уч ой ўтибди. Бемор чиндан тузалибди ва табибга берган дори-дармонлари учун раҳмат айтибди. «Мен сенга фақат уйқу дори бергандим. Сени оёққа турғазган дори эмас, балки тузалишингга бўлган самимий ишончинг», деган экан Луқмони Ҳаким.
Ишонч ҳар қандай дарднинг калити, шуни унутманг.
Шаҳноза РАҲМОНОВА ёзиб олди.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
ХАР КЎНГИЛ БИР КАЪБАДИР
Мавлоно Жалолиддин Румий ёзадилар:
«Каъба Озарнинг ўғли Иброҳим Ҳалилуллоҳ қурган иморат. КЎНГИЛ эса Азиз ва Жалил бўлган Аллоҳ таолонинг назаргоҳидир, (боқадиган еридир)...»
Румий Ҳазратлари Каъбани камситаётганлари йўқ асло... Демоқчи бўлаяптики Каъба муқаддас бўлишига қарамай, моддий ашёлардан бино бўлган... Зарар кўрса, нураса, йиқилса уни таъмирлаш ёки янада мукаммал шаклда тиклаш мумкин...
Аммо унинг ҳам мавжудлигига сабаб бўлган Инсоннинг Аллоҳ назаргоҳи ва иймон жилвагоҳи Кўнгли бир синса, таъмирлаш имконсиз...
Бу «Ҳар кўнгил бир КАЪБАдир» деган сўзга
Мавлоно Румийдан энг гўзал изоҳдир...
Кўнгил ҳақида сўзлар эканмиз, юракларимизни бир соғинч тўлдиради. Бу Энг ҳассос ва энг тоза ҚАЛБ соҳиби жаноби Пайғамбаримизнинг соғинчларидир...
Сарвари коинот с.а.в ҳамиша болалар,
хаста, кекса, кимсасиз, фақир, бева ,бечора кишиларнинг кўнглини олиб, барчага бирдек шавқат билан муносабатда бўлганлар...
Бир байрамда ҳамма шоду- хуррам турган чоғида, ота-онаси йўқлигидан эзилиб, бир четда турган етим болага:
- «Мен сенинг отангман, ўксинма » - деб ҳадялар берганлар...
Кўнгилини олиш, етимлигини билдирмаслик учун кўчада ўша бола айтганидек туя бўлганлар...
Тўрт оёқлаб, болани елкаларига миндириб, саллалари пешини жилов қилиб, «суворий»ларига тутқазган чексиз шафқату раҳматнинг тимсоли РОСУЛУЛЛОҲ с.а.в дир...
Кўнгил олишга шошилинг !
Сиз меҳр улашаётган кўнгилда Ул Беназир Аллоҳ барини кўриб тургувчидир.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Аллоҳ йўлида тарқатинг!
📝ИЖАРАДАГИ УЙ...
Бундан бир неча йил олдин яқин бир танишим кўп қаватли уйларнинг биридан икки хонали уй харид қилди...
Шу муносабат билан мен ва яна бир қадрдон дўстимизни ўша уйига таклиф этди...
Ихчамгина дастурхон атрофида маълум вақт суҳбатлашиб ўтирдик...
Уй жуда ҳам шинам ва бежирим эди...
Ундаги барча жиҳозлар жой-жойига тушган. Деярли, ортиқча ёки йўқ нарсанинг ўзи йўқ...
Қайтиш вақти ҳам яқинлашди...
Шу аснода уни яна бир бора янги уйи, айниқса, уйни яхши жойдан олгани ва аҳл-иноқ қўшниларга қўшни бўлгани билан қутладик...
Самимий тилакларни тиладик...
Сўз ўрнида мен унга шу ёшида ўзининг шахсий уй-жойга эга бўлганига жуда ҳам ҳавасим келганини билдирдим...
Биласизми, нега...
Чунки, мен ўша ватқларда ижара уйда яшар эдим...
Ижара пули мени қийнамасада, уни ҳам ўзига яраша ташвишли томонлари борда – қайсидир ҳаракатим уй эгасига нотўғри туюлмадимикин ва ҳоказо...
Эшикни бирор киши оҳистагина қоқиб келса ҳам юрак акка-дукка...
Ким, нега, нима учун келди экан???
Уй эгаси келган бўлса борми, қисқа сониялар ичида хаёлингдан минглаб ўйлар поезддек шовқин солиб ўтиб кетади...
Ўшанда Аллоҳ таоло Қиёмат кунини нега أَلْقَارِعَة - “Қориъаҳ”, яъни – “Қоқувчи”, дея номлаганини бироз бўлсада ҳис этасан, киши... Зотан, у Кун инсонлар қалбини ўз даҳшатлари ила қоқиб, қалбларга қўрқув солади...
Ижарада ашаш изтиробларини фақатгина ижарада турган одамгина ҳис эта олади...
Шахсий уйли бўлишни жуду-жуда соғиниб яшайсан, киши...
Шунда у менга жавобан:
"Аслида, уй масаласида мен Сизга ҳавас қиламан...
Чунки, Сиз ҳовлида яшайсиз...
Уйингиз ҳам шаҳарнинг асосий ва марказий қисмида жойлашган", деди...
Бироз сукут сақлаб турдим ва табассум ила: "Ижарада тураман", дедим...
Навбатдаги савол-жавобдан сўнг Аллоҳ таолога шундай ақлли ва зукко дўстлар билан дўстлаштирганига яна бир бор тасаннолар айтдим...
Нимага, дейсизми?
У бироз жим турдида, кейин шундай деди:
"Ака, тўғрисини айтай-ми...
Тўғрисини айтсам, мен ҳам бу уйни ИЖАРАГА ОЛДИМ...
Рост, ростайтаяпман, рост, ИЖАРАГА ОЛДИМ"...
Биз ҳайрон қолиб, унинг кўзларига тикилдик...
Шунда у ушбу сўзларини мунгли оҳангда қуйидагича изоҳлади:
"Рост айтаяпман, ИЖАРАГА ОЛДИМ...
Нари борса, эллик-олмиш йил...
Балки, ундан бироз кўпроқдир...
Кейин ўз Эгаси қайтариб олади"...
Хулоса ўзингизда...
Олдинлари оддий бир қуриб битказилмаган ёхуд ҳароба уй олдидан ўтиб кетсам ҳам, унга ҳавас қилар, шахсий уйим йўқлигидан оҳ-у ташвишлар тортар эдим..
Унинг ушбу зукколи сўзлари менга то уй олгунимга қадар тасалли бериб турди...
Ҳа, аслида ҳамма-ҳаммамиз ИЖАРАДАГИ УЙларда яшайди...
Вақти келиб бу ижара уйларни ўз эгаси – Аллоҳ барчамиздан қайтариб олади ва ундаги ҳаётимиз, ўтказган кунларимиз юзасидан бизни бешак саволларга тутади...
Муҳими қандай уйда яшамоқ эмас, ҚАНДАЙ ЯШАМОҚ!!!
Нурали МАВЛАНОВ
@ibratli_sozlar
Жаброил алайҳиссалом Қуръонни олиб тушганлари учун фаришталар ичида энг афзали бўлдилар.
– Қуръон Муҳаммад алайҳиссаломга нозил бўлгани учун у зот халойиқнинг саййиди бўлдилар.
– Қуръон Муҳаммад умматига тушгани учун Муҳаммад уммати энг яхши умматга айланди.
– Қуръон рамазон ойида тушгани учун Рамазон ойи энг яхши ойлардан бўлди.
– Қуръон қадр кечаси нозил бўлгани учун Қадр кечаси энг яхши кечага айланди.
Агар энди шу Қуръон қалбингга тушса нималар юз беришини ўйлаб кўр?!
Доктор Аҳмад Ийсо Маъасровий.
ҚАНЧА БОЙЛИК, ҚАНЧА БАХТ КЕРАКБЎЛСА ОРТИҒИ БИЛАН ОЛАСИЗ❗
Пул муаммоси ва буни орқасидан эр-хотин орсидаги совуқчилик. Вазият ёмонлашаверарди. Бир кун бадавлат, эрининг мол дунёсини ҳисоби йўқ дугонамни кўриб қолдим. Чиқмаган жондан умид
Дугонажон буни сири нимада? Кўп бойларни кўрганман: бирида барака йўқ, бирида ҳаловат яна бирида оилада севги йўқ. Сен буларни барчасига қандай эриштинг?
Шунда дугонам кулимсираб бир калимани ўргатди. 100 марта такрорлашни ўзи кифоя экан. Ўшандан бери Бойлик, Омад, Барака эримни изидан қувади.
У калимани ортиқ ичимда сақлаб юролмайман. Сиз ҳам ўрганиб олинг... Давоми 👇
ҚАЙҒУРМА ВА САОДАТНИНГ МАНА БУ ҚОИДАЛАРИНИ ЎРГАН:
1. Агар сен бугунинг чегарасида яшамасанг, зеҳнинг сочилади, ҳар ишда изтиробга тушасан, ғам-қайғуларинг кўпаяди. Тонгга кирсанг тунни кутма, тунга кирсанг тонгни кутма.
2. Мозийни унут, ўтмиш учун қайғурмоқ аҳмоқлик ва мажнунликдир.
3. Келажак ҳақида бош қотирма, чунки у ғайб оламидир, келажак келгунга қадар у ҳақида ўйлашни тарк қил.
4. Танқидга эътибор қилма, собитқадам бўл. Билгинки, танқид сенинг қийматингни баҳолайди.
5. Аллоҳга иймон келтириш солиҳ амал, гўзал, бахтли ҳаёт демакдир.
6. Ором, хотиржамлик, роҳатни истаган инсон Аллоҳни зикр қилсин.
7. Ҳар банда барча иш Қазо ва Қадар билан эканлигини билмоғи даркор.
8. Бировдан раҳмат кутма.
9. Нафсингни энг ёмон эҳтимолларни ҳам кўтара олишга ўргатгин.
10. Эҳтимол, ҳосил бўлган ишда сенга яхшилик бордир.
11. Қазонинг барчаси мусулмон учун яхшиликдир.
12. Неъматлар ҳақида фикр қил ва шукр қил.
13. Сен ўзингдаги нарса билан одамларнинг кўпидан устундирсан.
14. Ҳар икки соат оралиғида фаровон ҳаёт бордир.
15. Бало - дуога ундайди.
16. Мусибатлар ақл ва қалбнинг малҳамидир.
17. Албатта, кийинчилик билан енгиллик бордир.
18. Арзимас нарсалар сени синдириб кўймасин.
19. Парвардигорингнинг мағфирати кенгдир.
20. Ғазабланма... ғазабланма... ғазабланма.
21. Ҳаёт - нон, сув, соядан иборатдир, булардан бошқасига эътибор берма.
22. 📜"Осмонда эса сизларнинг ризқу pузларингиз (яъни Ерда мўл ҳосил бўлишига сабаб булгувчи ёмғир)
ва сизларга ваъда қилинаётган нарса (яъни жаннат) бордир". (Ваз-зариёт сураси, 22-оят)
23. Қўрқилган ишларни кўпи бўлмайди.
24. Сен учун мусибат эгаларида ўрнак бордир.
25. Аллоҳ таоло бир қавмни суйса уларни имтиҳон қилади.
26. Қайғу дуоларини кўп айт.
27. Жиддий, фойдали ишни қил, бекорчиликни ташла.
28. Миш-мишлардан юз ўгир, уларга ишонма.
29. Душманлик, ўч олишга бўлган ташналигинг душманингдан кўра ўзингга – соғлигингга зарар.
30. Сенга етган барча мусибатлар гуноҳларинг учун каффоратдир.
📚Шайх Оиз Ал-Қарний.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@ibratli_sozlar
Gul suvga oshiq boʻldi...
Suvga:
– Seni sevaman, – deb aytdi.
Suv:
– Men ham seni sevaman, – dedi.
Oradan biroz vaqt oʻtgandan keyin, takror Gul Suvga:
– Seni sevaman, – dedi.
Suv:
– Men ham seni sevaman, – dedi...
Gul kasal boʻlib, soʻlib qoldi...
Suv bu holni koʻrib chidolmasdan, tabib chaqirdi. Tabib Gulni yaxshilab tekshirgandan keyin, Gulga umidsiz boqdi. Suv esa xavotirlanib:
– Gulga nima boʻlgan ekan? – deb soʻradi.
Tabib esa:
– Hech narsa qilmagan, faqatgina Suvsiz qolibdi. – dedi...
Bundan shu narsa tushuniladi-ki, “Ishq – faqatgina seni sevaman!”, deb aytishlikdan iborat emas ekan.
Ishq – senga har narsasini bera olishiga ishonganing bir insonni sevishlikdir...
@ibratli_sozlar
Қўшни муҳтож бўлмасин..
Бола эдик. Биз кўчиб келган қишлоқ қўриқ ерда барпо қилинган, ҳали қўрғонлар йўқ, уйлар девор уриб тўсилмаган эди. Ўша йили қиш қаттиқ келди, яйдоқ ҳовлимиз четига бир машина кўмир тўктирдик. Бир кўмирки, ҳавасга ёқасиз. Дона-дона, ловуллаб ёнгани билан чўғи саҳаргача бузилмай туради.
Олапар лақабли жуда ҳушёр итимиз бўлиб, одамни тишламас, аммо ҳовлига бегона кирса, акиллаб дунёни бузарди. Бир куни оқшомда қаттиқ ҳурди, акам ташқарига чиқиб кетди. Бироздан кейин қовоғи уюлиб кириб келди. Нима гаплигини сўраган онамга:
– Қўшнимиз Ҳайит хола экан, – деди. – Қўлида эски қоп, товуғимни излаб чиқдим, дейди. Тунов куни ҳам кўриб қолувдим, шунақа баҳона қилди.
Дадам билан онам бир-бирига маъноли қараб қўйишди.
– Биламан, кўмир ўғирлагани чиққан! – дедим мен дадиллашиб. Чунки уюмнинг қўшни томони ҳар куни ўйилиб қолаётганини анчадан бери сезиб юрардик.
– Ўзингдан каттага билиб-билмай маломат қилма, – пўписа қилди онам.
– Рост айтяпти, – гапга қўшилди опам. – Уларникида умуман кўмир йўқ, шунинг учун ҳам...
Дадам вазмин томоқ қирди, ҳаммамиз унга юзландик.
– Уларда кўмир йўқ дегин? Унда яхшилаб эшитволинглар. Бугундан бошлаб кечаси итни бўшатмаймиз. Ким қўшнининг кирганини пайқаб қолса, тезда билдирмай изига қайтсин. То оладиганини олиб кетмагунча чиқмай туринглар, изза бўлмасин.
Онам индамай бош ирғаб тасдиқлади. Бизнинг ҳайронлигимиз юзимизда зоҳир эди шекилли, дадам қўшимча қилди:
– Қўшнинг совуқда дийдираб ўтирса, сенга иссиқ уй татийдими? Қўли юпқалик қилгандирки, кўмир ололмагандир. Муҳтожлик ёмон... Неваралари майда, ёрдам бериш керак.
Шу-шу Ҳайит холанинг кириб-чиқишларига кўз юмиб юравердик. Онам ора-сира ҳеч нарсани билмайдигандай, уларникига пақирни тўлдириб кўмир опчиқадиган бўлди.
Қишдан ҳамма омон чиқди. Кўмир ҳаммага етди.
Ўшандан бери қанча сувлар оқиб ўтди. Ўша одамлар энди йўқ. Ҳайит холанинг “майда” неваралари аллақачон шаҳарда катта одам бўлиб кетишган. Лекин, қачон йўллари тушса, ота уйимизни бир йўқлаб ўтишади. Бувилари васият қилган экан...
Гулчеҳра АРСЛОНОВА
@ibratli_sozlar
2. НОМАРД ЭР ёхуд КАЙТАР ДУНЁ.
Бироз кунлар утиб Мохира икки боласини етаклаб кушни кишлокдаги холасининг уйига жунади. Холаси шошиб колди,вой мени йуклайдиган жиянимдан айланиб кетайин,борларингга шукур дея тахмондан янги курпачаларни сола бошлади. Мохира кузига ёш олиб холасига бор гапни айтиб берди.
Вой икки боланг бор,якинда купаядиган булиб турибсан,эринг жинни булиб колибди-ку деган хола уйланиб колди. Мохира бир хафта холасининг уйида яшади,икки кизчаси кунига уйимизга кетамиз деб хархаша килишар эди. Бир хафта утгач хола Аскаржон билан юзма-юз гаплашгиси келиб,кушни кишлокка жунади. Хола келиб Аскаржонни топа олмади. Кайтишида Хомид тогани уйига кирди. Ахволни билган Хомид тоганинг роса жахли чикди. Кечга Мохирани олиб келиб янги уйга утказиб куйди. Ёнма-ён уй,уртада девор йук,эр бу уйда,хотин бу уйда,узокдан бир-бирларига куз остидан караб куйишар,болалар икки уй орасида бузчининг мокисидек катнаш билан овора эдилар. Бир ой хаёт шундай давом этди. Мохира тугрукхонага борадиган булди,кизчасига бор дадангга айт,аям укача олиб келгани кетар экан дегин деб тайинлади. Аскаржондан дарак хам хабар хам булмади. Болаларни кушнига ташлаган Мохира тугунчани кутариб районга жунади. Эртасига кизчалик булди. Бир хафта тугрукхонада ётган Мохиранинг кузи деразада булди. Аскаржонни кутди. Мохирадан кушни аёл икки марта хабар олди холос,бошка хеч ким келмади. Мохира кизчасини багрига босиб тугрукхонадан уйга келди. Кушнилар чикишди. Мохира кушниларнинг бир нарсани яширишга харакат килаётганларини сезгандек булди,кушниларни кузатиб ховлига чикди. Кушни ховлида аёл киши курингандек булди.
Эр бермок-жон бермок дегандек кушни ховлига чиккан Мохира аламдан инграб юборди. Ховлида музкаймок хонада жанжал килган киз юрар эди. Мохира хаммасини тушунди. Кечга Аскаржон кириб келди,кузини ерга кадаб,мени кечир менга угил керак,куркма ташлаб куйманман,ёрдам бериб тураман деб ортига бурилди. Аскаржонни омади чопиб колди,район агросаноат булимига бошлик булиб сайланди. Аскаржонни бир огиз гапига райондаги бир неча фермер уюшмаси раислари караб турадиган булишди. Ишга жойлашиб олган Аскаржон юртга ош беришни ихтиёр килди. Нахор ошига хофизлар етиб келишган,тайергарлик авжида,козондаги ошни бузишга хеч ким журъат эта олмас,рахбарман дегани борки район хокимини кутишар эди.
Мохира икки кизини ёнига олиб,бешикни кучоклаган буйи уйдан ташкарига чикмасдан утирар эди. Ошга келган халк ишга кечикадиган булди,козонни бир четидан оддий халк учун ошдан таркатадиган булишди. Рахбарман деганни бирортаси столга утирмади,хоким бобо келиб колса хурматларини намойиш килишмокчи булишар эди.
Аскаржон дам-бадам кул соатига карар,кучага тинмасдан чикиб караб келар,кучага милиция машинаси келиб тухтади. Машинадан тушган уч одамнинг бири формасиз,икки киши милиция формасида эдилар. Аскаржон Эргашевич сиз буласизми деган формасиз одам,ён чунтагидан гувохнома чикарди. Узини МХХдан деб таништирди. Биз билан юришингизга тугри келади деб Аскаржонни култиклади. Нарирок боришганда милиционерлардан бири Аскаржоннинг кулига ширк этказиб кишан солди.
Рахбарман дегани МХХ данман деган сузни эшитди,солинган кишанни кузи билан курди,бу дегани хайр-маъзурни насия килишиб куз очиб юмгунча изсиз йуколишди дегани булади. Уйингдаги ошдан ейишлик насиб килмаса хам кийинда,юз кило ош дамлатган Аскаржон узи курук колди. Маза килганда оддий халк мазза килди. Эшик очилиб,Хомид тога куринди. Сирли тогорага ошдан солиб чиккан тога,олинглар кизларим деб узи ташкарига чика бошлади. Мохира дархол Хомид тогага курпача солиб утказди,чой дамлади. Дастурхонга ошдан куйди,тога нонимиз котиб колибди,деб болалар булаклаб ташлаган нонларни дастурхонга куйди. Аскаржонни уйидаги ош шу буйича колди,одамлар узлари еб узлари таркалишди. Куни кеча Хомид тоганинг хоким хузурига кириб чикканини хеч ким билмай колди.
Аскаржон фермер уюшмасидан соляркани сотганликда айблана бошлади. Икки ой тергов берди.СУДда Аскаржон ишдан бушатилганлигини,уй-жойи мусодара килиниб давлатга келтирилган моддий зарар копланишлигини айтишди. Аскаржон ховлини сотувга куйди. Хомид тога биринчи харидор булди. Атайлаб нархни кичк
Кизим хохласанг бизникига бориб яшагин,бир узинг ёлгиз яшамагин,Мохира бу уйдан хеч каерга кетмаслигини айтди.
Уйига уч кунга бориб келган амма,янги фикр айтиб колди. Бизникига бориб яшайсан,узим турмушга узатаман,уйни пулини узинг нима килсанг киласан,Мохиранинг эси чикиб кетишига сал колди.
Амма бу дадамдан колган уй,сотмаймиз,дадангдан колган уйлиги учун хаддим сигиб гапиряпман деган амма Мохирага мехрибонларча караб куйди. Раиснинг аралашуви билан уй сотилмайдиган булди. Мохира кунига бир куча нарида яшайдиган узокрок кариндошлариникига бориб ётадиган булди. Хайринисо опанинг хамма маъракаларига раис колхоз хисобидан пул ажратиб бериб турди. Колхоз ахли улмай бахорга хам чикиб олишди. Далаларда иш бошланди. Арик тозалаш,дала шийпонларини оклаш,аёллар бажарадиган ишлар купайгач Мохира хам далага чика бошлади.
Бахорнинг охирги ойларида раис Мохирага совчи булди. Агроном Аскаржонга суради. Мохира бошида розилик бермади куз олдига музкаймокдаги киз келар эди. Раис каттик тургандан кейин розилик беришга мажбур булди. Икки кушни сарпо-сурукни бир килишиб туйни утказишди. Бир йил утгач Мохира киз фарзанд курди. Аскаржоннинг онаси Хожар холанинг мазаси булмай колди. Касалхонага олиб боришди,такдирни карангки касалхонага уз оёги билан борган Хожар холани жагини боглаб уйга олиб келишди.
Мохира уксиб-уксиб йиглади,ёшлигидан худди онасидек булиб колганлиги учун бир неча вактгача узига келмади. Мустакилликка эришдик,колхоз булиниб,фермерлар чика бошлади. Аскаржон хам узига 50 гектар ер олиб фермерлар катори иш бошлади. Трактор сотиб олиш учун Мохиранинг уйини сотиб юборди.
Аскаржоннинг ишлари юришиб кетди. Трактор сотиб олишдан айниб колди. Узига машина сотиб олди. Бу орада иккинчи кизлари тугилди. Аскаржон качонгача киз тугасан,угил булганида эди деб мингирлайладиган булиб колди. Аскаржон планни дундириб бажариб куйгани учун ошиги олчи булиб колди. Фермерлар уюшмасига раис булиб сайланди. Келган ёкилгиларни сотиб,анча даромад кила бошлади. Мохира бундан норози булди.
Аскаржон масалани кундаланг куйди. Агар учинчи боламиз хам угил булмаса дарвозадан узинг чикиб кетасан деган шартни куйди. Мохира кеча-кундуз худога угил булишлигини сураб нола килар эди. Мохиранинг уйини сотиб олган одам катта тижоратчи булганлиги учун,уйни бузиб ташлади. Бир йилда урнига баланд килиб 4 хоналик уйни тикка килди. Огороди катта булганлиги учун нариги бошидан уч хоналик томи бир томонлама ёпилган иморатни хам куриб битказди. Мохиранинг иши кунига кушнининг уйида ишлаётган усталарга уч махал овкат пишириб беришдан иборат эди.
Кун иссик,Мохира косаларни ювиб утирган жойида кушнининг чакирганини эшитди. Лаббай тога деб етиб борди. Кизим сенга бир гап айтаман хафа булмагин,Аскаржон сени эринг,бир вактлар Аскаржонни отаси бошка аёлга илакишиб ташлаб кетган,агар вакти келиб эринг отасини ишини киладиган булса мана бу деб уч хоналик уйни курсатди,шу уй сеники,хохлаган вактинг келиб яшашинг мумкин,йуге тога,бу уй сизники,биз сотганмиз,деган Мохира урнидан турди.
Кизим мен айтдим куйдим,шу уч хоналик уйни сенга курганман,хохласанг эртага идорадан одам келиб номингга утказиб беради деган кушни усталар томонга кетди. Мохира кундузи билан уйланиб юрди.
Хомид тога кишлокнинг обрули хонадон эгаларидан хисобланар эди. Айтишларича Хомид тоганинг ёлгиз угли армияда халок булган экан. Хомид тога уч кизни катта килиб укитиб эл хизматида килиб куйган,кизлар бири укитувчи,бири шифокор булишса яна бири иктисодчи эдилар. Кишлокда Хомид тоганинг ёрдами тегмаган хонадон топилмаса керак,ким туй бошлади,кимга мусибат келиб колди,биринчи Хомид тога билан маслахат килинар,албатта масалани огир томонини Хомид тога уз зиммасига олар эди.
Тушликка якин Хомид тога усталарни ишини назорат килиш учун кириб келди. Мохира банкага куйиб,арикдаги сувга ташлаб куйилган совук чойдан олиб борди. Рахмат кизим деган Хомид тога дуо килди. Тога сиздан бир нарса сурасам деган Мохира усталар омонат куриб куйишган сурининг бир четига утирди. Сенга бир нарсани айтиб бераман,ундан сунг нима сурасанг хам жавоб бераман деган Хомид тога кузларини юмди. Мохира нафас олишни хам унутди.
1. НОМАРД ЭР ёхуд КАЙТАР ДУНЁ!
Мохира мехмонларни кутиб олди,ховлида баланд кутарилган узумлар остидаги кулбола сурига бошлади. Пешин махали,кимирлаган жон узини сояга тортган,Мохира даладан тушликка келиб озрок мизгиб олмокчи булган аясини чакиргани кириб кетди.
Аяси чикиб мехмонлар билан сурашгач Мохира дастурхон ёзар, келган уч аёлни узига караб куйишаётганидан хижолат тортар эди. Дастурхон ёзилиб,олинг-олинг бошланди. Чойни янгилаш учун сурига якинлашган Мохира мехмонларнинг,юлдузи-юлдузига тугри келса туй бошласак деган гапларини эшитиб колди.
Мехмонларнинг совчилар эканлигини тушунди. Шипиллаганча уйга кириб деразадан бир сакраб тушиб кушнининг уйига кириб кетди. Хожар хола кушни кизнинг кизариб кетганидан,ха кизим тинчликми деб суради. Тинчлик деган Мохиранинг гапидан ичи кизиб,кушнисини уйига зингиллади.
Хожар холанинг угли шу йил укишни битириб келиб колхозда огроном булиб иш бошлаган,кузга куринган йигит,тугрисини айтадиган булсак Аскаржонни кишлокда куёв килишга хавасмандлар топилган,куп кизлар ошики-шайдо булиб хатлар хам битишга улгуришган эди.
Аскаржоннинг хурмати жойида,хар куни колхознинг грузовой машинаси ишга олиб кетади,ярим кечаси олиб келиб куяди. Мохиранинг онаси Хайринисо опа камтар,далада гектар чопади,эри оламдан утгач анча узини олдириб куйди. Биргина кизини кам-кустини тугрилаб,жойи чикса узатиш учун богчада фаррош булиб ишлайди. Гектар чопади,бахорда ипак курти бокади. Мохира кушнилар билан тут кесиб келишга боради,амакиси тутни кесади,Мохира тахлаб туради. Хожар хола билан Хайринисо опа нариги кишлокдаги туйга кетишган,грузовой машинани шалдираши эшитилди. Эшиги тараклаб ёпилди. Бу дегани Аскаржон ишдан келди дегани булади,бугун вактлирок келибдими деган Мохира соатга каради.
Соат тунги 11 курсатар эди. Ховлининг чироги ёнди,бироз утиб девордан МОХИ деган Аскаржоннинг боши куринди. Аям кани,туйга кетишган деган жавобдан,овкатни топа олмаяпман,Аскар ака холам бугун овкат килганлари йук деган Мохирага караб,уласанми чикиб овкат килиб куйсанг,келин дегани хам шундай буладими,Мохира ховлидаги супургини варрак килиб отди. Аскаржон девордан куринмай колди.
Бироз утиб дарвозадан кириб келди. Мохира дастурхон ёзиб,Хожар хола углим келса берасан деб куйиб кетган овкатни олиб чикди. Мохи сенга совчи келибдими деган гапга Мохира качон деб юборди. Бугунда,бутун колхозда шу гап буляпди деган Аскаржон кулиб куйди.
Аслида совчилар бир ойдан бери кун ора келишар,Аскаржон бугун эшитган куринади. Мохира жахл билан,сиз эрталабдан кечгача далада юрганингиздан кейин келадида совчилар деб юборди.
Йуге,узингмисан Мохи,одамни куркитма,биласан отам ёшлигимда утиб кетган,камбагал яшаймиз,сен чиройлик аклли кизсан,мен сени тенгинг эмасман,пулим хам йук,оиламизни мендан яхши биласан-ку,Мохира йиглаб юборди.
Совчиларнинг дам-бадам катнашидан Хайринисо опа розилик бериб юборди. Куда тараф розиликни кутиб туришганлиги учун туй тадбирларини тезлатишга киришди. Кичкина тугун,урта тугун деган нарсалар булиб утди. Фотиха туйи билан катта туй колди холос,Мохира эрталабдан хаёжонда бугун Маргилон марказида булгуси куёв билан учрашишга келишилган. Мохира янги кийимларини кийиб боришга кучадагилардан уялганлиги учун кийимларини сумкага солиб,оддийрок кийиниб Маргилонда яшайдиган аммасини уйига жунади.
Бугун колхоз даласида пишган махсулотлардан бир машина килиб юклаган Аскаржон Маргилон марказий бозорига кургазмага жунади. Бозор оралаб утиб кетаётган Мохиранинг кузи Аскаржонга тушди. Сурашдилар,хали вакт борлиги учун четрокдаги музкаймок сотадиган жойга бориб утирдилар. Бироз гаплашиб утирдилар.
Ана сизга томоша керакми,такдирни тадбир килиб булмаслигига ишонасизми,куёв бола опаси билан учрашувга чикадиган булди. Опаси Тошкентда укиган,укитувчи булиб ишлайди,катталарнинг маслахати билан келинни икки огиз сухбатини олмокчи булган эди. Вакт борлиги учун озрок салкинлаш максадида опа-ука музкаймок ейишни ихтиёр килишди.
Аскаржон Тошкентда учинчи курсга утганида Низомий олийгохида укийдиган киз билан поездда танишиб колди. Танишувлар оддий салом-аликдан бошланиб,таътилга чикишганда уйга бирга келиб кетишдан тортиб,
2-Qisim
Энди ишдан уйга
қайтаëтганимда чақалоқ учун кийимлар ола
бошладим.
Кечалари аëлим билан хаëл сурардик. Фарзандимиз
маълум бир ëшга етганида қанақа китобни ўқиши керак? Олдин намоз китобидаги
маълумотларни ўрганиши керак. Ундан кейин қайси
китобни
ўқитсак экан? “Ислом ахлоқи” китобиними?
“Ҳаммага зарур бўлган имон” китобиними? Йўқ йўқ,
олдин Халифалар ҳақидаги китобни ўқисин. Менинг фарзандим Аҳли суннатни ҳимоя қиладиган,
уни ëйиш учун ҳаракат қиладиган одам бўлиши
керак. Уни шундай тарбиялашимиз керак. Ҳар куни
кечқурун маълум бир вақт аëлим билан Имом
Раббонийнинг “Мактубот”ини ўқирдик. Бир куни
кечқурун ўқиб ўтирганимизда чарчаганимдан кўзларим юмила бошлагач, аëлимдан овозини
чиқариб
ўқишни илтимос қилдим ва кўзларимни юмдим.
212-Мактубни ўқирди. Бир пайт кўзларимни очсам
қўлидаги китоб ëпилган. Кўзларим очилганини
кўриб, дарров китобни очиб унга қаради. Тушундимки, у китобни ëд олган ва китобга
қарамасдан ўқияпти. Мактуб битгач тўхтади.
- Шу пайтгача “Мактубот”ни неча марта ўқидинг?
- Билмайман.
- Китобни қанча вақтда ўқиб бўласан?
- Бир ҳафтада. Тушундимки, аëлим маънавий даражаларга
кўтарилган. Мени безовта қилмаслик учун эшикни
очмасдан чиқиши каромат эди. Шу кундан кейин
аëлимга бўлган ҳурматим янада ошди. Аëлим авлиë
эди. Фиқҳ китобларини ўқиганимда
тушунмаганларимни аëлимдан сўрардим. Шундай тушунтириб
берардики, ҳайрон қолмасликнинг иложи йўқ.
Қайсидир бир кичкина ҳаракатининг ҳикматини
тушунмасам дарров сўрардим. У тушунтириб берар,
фалон китобнинг фалонча саҳифасида ëзилган,
дерди. У ҳар қандай ҳолатга сабр ва шукур қиларди. Ëнимда исломни ҳаëтининг ажралмас қисмига
айлантирган бир ўрнак бор эди. Шу туфайли Оллоҳ
таолога ҳар қанча шукур қилсам оз бўларди.
Аëлимнинг яна бир неча кароматини кўргач, сабрим
Аëлимнинг яна бир неча кароматини кўргач,
сабрим чидамади, нима бўлса бўлсин гаплашаман, дедим ўзимга ўзим. Ҳар доимгидай ишдан келдим,
овқатландик, гаплашиш учун аëлимни ëнимга
чақирдим. Ошиб бораëтган ҳаяжон билан секин-
секин
гапира бошладим. “Исломнинг энг кичик шартларига
риоя қиласан. Гапни узоқ чўзмайман” дейишим билан аëлим гапира бошлади.
- Сабр, гўзал нарса. Сабр билан бирга шукур қилиш
ундан ҳам гўзал. Одам ҳар қандай ҳолига сабр ва
шукур қилса, Оллоҳ таоло унга ундан ҳам
яхшиларини ато қилади.Оғзимдан бир калима
чиқмас, аëлим ҳам гапини тугатган эди. Шу кундан кейин
унга муносабатларимда янада эътиборлироқ бўла
бошладим. Унинг кўнглини оғритадиган ҳар қандай
ҳолатдан узоқ турардим. Бир куни онам телефон
қилиб, қўшнимизнинг қизи турмушга чиқаëтгани,
тўйига мени ҳам таклиф қилганини айтди. Аëлим билан бирга бордик тўйга. Ҳамма нарса исломга хос
шаклда. Эркаклар ва аëллар алоҳида. Тўйдаги
исломга риояни кўриб жуда қувондим. Бир куни
кечқурун балкондан берганим “Қиëмат ва охират”
китоби эсимга тушди. 10 дақиқадан кейин кичкина
бола келди, турмушга чиқаëтган қизнинг укаси. Дадаси ишга кетаëтганида йиғлаган бола. “Сизга бир
гапим бор” деди. Қулоғимга китоб учун опаси
мендан жуда ҳам миннатдор бўлганини айтди. Унинг
бу ҳолга келишига мен сабабчи бўлибман.
Буни эшитиб жуда хурсанд бўлдим. Аëлим
ҳомиладор бўлгани учун тўйда узоқ қололмадик. Орадан
ойлар ўтиб ўғил фарзандли бўлдик. Ҳаëтимиздан
жуда мамнун эдик. Аëлим билан ҳар куни китоб
ўқишда давом этардик. Аëлимга “устозим” дердим. У
менинг устозим эди. Дунë ва охиратдаги
саодатим сабабчиси эди у. Кечқурунлари безовта бўлмасин деб ўғлим йиғлаганида уни олиб бошқа
хонага чиқардим. Орадан икки йил ўтиб ўғлимиз
улғайди. Аëлим ҳар доим сабр ва шукур
қилишимни таъкидларди. Орадан вақт ўтиб, аëлим
касал бўлди. Кўп вақтимиз касалхонада ўтарди.
Аëлимнинг касаллиги кучайган, менинг қўлимдан эса ҳеч нарса келмас эди. Бир куни ишдан келиб
эшикни тақиллатсам эшикни очмади. Ичкарига
кирдим. Ичкаридан жуда ҳам ëқимли ҳид келарди.
Аëлим ëтарди. Олдинига ухлаб ëтибди, деб ўйладим.
Уйқуси узоққа чўзилгач, бориб турғизмочқи
бўлганимда вафот этганини тушундим. Ҳушимдан кетиб йиқилдим...
гапни яна шунга олиб келди” деб ўйладим
ичимдан. - 2500 долларим бор.
- Пулингизнинг закотини бераяпсизми? Хаëлимга
келган нотўғри фикрдан уялдим.
- Ҳа бераман.
- Сиздан олдин уч йигит билан кўришдим. Ҳаммаси
бой эди. Ишонган ягона нарсалари пул эди. Ҳамма гаплари пулга, бойликка бориб тақаларди.
Динга оид ҳеч қанақа билим йўқ, намоз ҳам ўқимас
эдилар. Сизга илк саволим намоздан бўлди. Чунки
намозни тўғри ва хушу ичида ўқиган одамдан ëмонлик келмайди. Ундайлар оиласи ҳаққини
кўзлайди ва адолатсизлик қила олмайди. Ҳамма
учун
энг яхшисини, энг гўзалини хоҳлайди. Ҳеч кимни
паст кўрмайди ва зулм қилмайди. Бундай инсонни
бутун махлуқот яхши кўради, махлуқотлар яхши кўрганни эса Оллоҳ таоло яхши кўради. Оллоҳ
таоло севган банда эса мақбул қилинган бандадир.
Кейин закотни сўрадим. Чунки у пулда камбағал,
фақирларнинг ҳаққи бор. Фақирларнинг ҳаққини
ҳурмат қилмаган, аëлининг ҳаққини ҳам ҳурмат
қилмайди. Ундай одамдан Оллоҳ таоло қандай қилиб рози бўлсин... Нақадар ҳақ гаплар. Унинг
гаплари мени жуда қувонтирди. “Дунëвий ҳеч нарса
истамайман” деди. Ëн томондаги китоб
жавонидан ўқиган китобларини кўрсатди. Кўриб
қувончим янада ортди, чунки у ҳам мен ўқиган
Аҳли суннат олимларининг китобларини ўқиркан. Қизариб, терга ботиб кетдим. Қўлимдаги
дастрўмол ҳам нам бўлиб кетди. Сўрайдиган ҳеч
нарса қолмади, чунки у ҳамма нарсани мен
сўрамасимдан айтиб берган эди. Охирида онам билан
гаплашишни истади. Мен ташқарига чиқиш
учун ўрнимдан турганимда дастрўмол қўлимдан тушиб кетди. Ерга кўз югуртирдиму топа олмай
чиқиб кетдим. Онам билан ўн дақиқа гаплашишди
ичкарида. Онам чиққач, рухсат сўраб кетдик.
Иккала тараф ҳам жуда мамнун эди. Онамдан нима
ҳақида гаплашганларинисўрадим. Онамга қандай
муносабатда бўлишимни, оиламдагилар билан муносабатим қандай эканлигини сўрабди. Чунки ота-
онаси рози бўлмаган авлоддан Оллоҳ таоло рози
бўлмайди. Уйга бориб, дадам билан гаплашдик.
Дадам ҳам жуда хурсанд бўлди. Таҳорат олиб,
хонамда икки ракъат намоз ўқидим. Кейин хаëлимга
бир неча кун олдин кўрганим туш келди. Қўлимдаги сабр қиличи билан тўсиқларни ошиб ўтиш
насиб қилган ва натижага эришган эдим. Шу кундан
эътиборан тўй тайëргарлигини бошладик.
Фотиҳа бўлиб, унаштирилдик. Аммо тўй масаласида
бироз келишмовчиликлар бўлди. Қариндош
томон тўйни хонандаю созандалар билан ўтказиш кераклигини айтар, мен эса диний томондан
бундай қилиш мумкин эмаслигини тушунтиришга
ҳаракат қилардим. Менинг характерим юмшаган
сайин улар устимга чиқа бошлашди. Тўй созандалар
билан бўлиши керак экан уларга кўра. Жаноза
уйига ўхшатиб дуо ўқилиб, мавлуд ўқилмас экан. Нима қилишимни билмай қолдим. Бир неча марта
ҳаром эканлигини айтсам ҳам уларга буни қабул
қилдира олмасдим. Бир куни кечқурун уйда
қариндошлар билан йиғилиб, бу масалани яна
гаплашдик. - Сизларнинг айтганларингизни қиламан.
Фақат бир шартим бор, дедим. Ҳаммаси ҳайрон бўлиб, менга қараб нима дейишимни кутиб турарди.
- Ўлганимда мен билан бирга қабрга кирадиган бор
бўлса ва менинг ўрнимга жавоб беришни
истовчилар бўлса, қабул қиламан” дедим. Ҳеч ким
юзимга қарамасди. Очиғи бу ҳаракатларидан
уялишган эди. Бу масала шу тариқа ëпилди. Қуда томон билан гаплашиб, белгиланган пайшанба
куни бозорга олди-бердига чиқдик. Қиз менинг
ëнимда худди қулдай турарди. Мен нимани
кўрсатсам “Бўлади, менга ëқди” дерди. Наҳотки
инсон шунчалик мутавозе, шунчалик нозик қалбли
бўла олади? Унинг бу ҳолатини кўриб, энг сифатли, энг гўзал кийимларни олардим. Уни бахтли
қилиш учун қўлимдан келган барча ишни қилишга
уринардим. Уйни ҳам безатдик, тўй куни ҳам
келди. Ҳаяжондан қўл-оëғим ўзимга бўйсунмасди.
Тўй ҳам худди мен истагандай бўлди.
Турмушимизнинг илк йиллари бошқаларники каби жанжал ва келишмовчилик билан ўтмас эди. Бир
ислом атрофида бирлашган эдик. Ҳеч бир муаммо
йўқ эди. Аëлимнинг ақлига, гўзал ахлоқига, доимо
кулиб турадиган юзига ҳайрон эдим. Вақт усиз ўтмас
эди, ишда пайтимда имкон бўлиши билан
Жуда ҳам йиғлатувчи воқеа экан,ўқишни тавсия
қиламан.
1-Qisim
Солиҳа турмуш ўртоғи истайман...
Ëшим 25да. Уйланиш вақти ҳам келди. Кунларнинг
бирида онам шу ҳақда гап очди. Мен
“солиҳа қиз бўлса бўлди, уëғи бир гап бўлар” дея ўйлардим. Қариндошларимиздан бирининг
айтишича, қўшнилари жуда ҳам диндор экан.
Қизнинг ота-онасидан ҳам диндорроқ эканини
эшитиб,
қувондим. Онамга “Майли, борайлик, гаплашиб
кўрайлик” дедим. Олдин ота-онаси билан гаплашдим. Тўғрироғи мен гапирмадим, тинимсиз
улар гапирди, мен эшитдим. Ҳайрон қолганимдан
ҳеч нарса дея олмадим. Қиз базмига энг олди
санъаткорлар чақирилар экан. Тўйда ҳам худди
шунақа
бўларкан. Уйга энг қиммат мебеллар олинаркан. Машина ҳам энг сўнгги модел бўлиши керак экан,
чунки қўшниларининг куëви куни кеча янги машина
олибди. “Ойи, туринг кетдик” дейишга уялдим.
Қизимиз билан гаплашиб кўргин, дейишди. Ислом
шартларига кўра кўришдик қиз билан. Ўн беш
хил тақинчоқ, энг гўзал келинлик либоси, энг катта тўйхона... Нима дейишни ҳам билмай қолдим.
Мен солиҳа бир қиз истайман холос. Унинг
истакларининг эса охири кўринмайди. Секин
ëнимдаги
кўзгуга қараб ўзимни кузатдим. Устимда тижоратчи
кўринишини берадиган ҳеч нарса йўқ. Қиз 25 дақиқа гапирди. Ниҳоят навбат менга келди. “Сиз
нималарни хоҳлайсиз?” деб сўради қиз. Тезроқ
туриб кетишни хоҳлардим. Келганимизга бир соат
бўлганига қарамасдан мол-дунëга бунчалик меҳр
қўйганлар билан бирга ўтиришдан анча безовта
бўлдим. Қиз яна бир марта “Сиз нималарни хоҳлайсиз?” деб сўради. Оллоҳ хайрлисини насиб
қилсин, дедим ва ўрнимдан турдим. Йўлда
кетаëтганимиздателефон жиринглади. Тоғам экан.
Қўшниси Фарҳод амакининг қизи бор экан.
Фарҳод амаки жуда яхши одам. Уни ëшлигимдан
биламан. Бўпти, дедим тоғамга, борамиз. Йўл тадоригини кўриб, онам билан Фарҳод амакиникига
йўл олдик. 15 дақиқаларда етиб бордик.
Гурунгимиз ëшлик давримиздан бошланиб, мени
мақтай бошлашди. Уялганимдан қизариб ер
ëрилмадию ерга кирмадим. Фарҳод амаки “Ўғлим,
мен сени яхши кўраман. Мақсадим Оллоҳнинг изни билан ëшларни бахтли қилиш” деди ва орзу-
ҳавасларини айта бошлади. Шунчалар кўп эдики бу
орзу-ҳаваслар, менинг уйқум кела бошлади.
Гапининг охирида “Ўғлим қиморда катта пулга
тушган.
Шу пулни узмасдан тўй бўлмайди” деди. Буни эшитиб, устимдан совуқ сув қуйгандай бўлди.
Ҳайрон
қолдим. Узоқ вақт ердан кўзимни уза олмадим.
Фарҳод амаки қизи билан гаплашиб кўришга таклиф
қилди. Қиз билан бир хонага ўтиб гаплашдик. Бу қиз
ҳам олдин кўришганим қизга ўхшаб нима бўлса ҳаммасини хоҳларди. Гапини жиринглаган телефон
бўлди. Гаплашиб, телефонни қўйди. Яна
жиринглади, гаплашиб яна қўйди. Кейин яна...
Чидай олмай “Телефон қилаëтган ким?” деб
сўрадим. Собиқ унаштирилган йигити экан. Орани
очиқ қилганларига 10 кун бўлибди. Сабабини сўрадим.
Бир йигит билан чой ичиб ўтирганини кўриб
қолибди, кейин жанжаллашиб қолишибди, охири
орани очиқ қиладиган бўлишибди.
- Ким билан чой ичиб ўтирган эдинг?... Ишхонасидаги
мижозларидан бири экан. - Демак олдин ишлардинг?
- Ҳа, мен массажчиман, деди.
Буниси энди ўлганнинг устига тепгандай бўлди. Беш
дақиқа ичида мен билмайдиган шунча гап
чиқди. Турмушга чиқишдан мақсадини сўрадим.
Унаштирилган йигити жуда безор қилиб юборган экан. Шунга янги ҳаëт, янги ҳаво истаëтган экан.
Очиғини айтадиган бўлсам, алмашинувга эҳтиëжи
бор экан. Мен фақат солиҳа бир қиз истардим холос.
Меҳмондорчилик якунига етиб, уйга кетдик.
Кейин эшитишимча, Фарҳод амаки орқамдан ҳар
хил гапларни гапирибди. Кулиб “Бир кун ëмонласа, бир кун мақтар” деб қўйдим ичимдан. Уйланиш
деган ўйдан бутунлай воз кечиш ниятида эдим. Бир
неча ҳафта ҳеч қаерга бормадим. Кечқурунлари
балконда ўтириб тоза ҳавода китоб ўқирдим.
Рўпарамиздаги қўшнимиз кечаси ишлагани учун кеч
соат 9да уйидан чиқарди. Ўн яшар боласи орқасидан йиғлаб қолар, опаси эса уни чалғитиш
учун балконга чиқариб ўйнатар, имкони бўлди
дегунча мен билан гаплашишга ҳаракат қиларди. Бу
ҳол тез- тез такрорланавергач, сиқила бошладим
тўғриси.
📝Худодан қўрқ!
(Бўлган воқеа)
Тақводор оиланинг тақводор ўғлига келин бўлган Назира, "тақво"ни янги оиласидан ўргана бошлади. Жойнамоз устида бамайлихотир оёғининг тирноғини олиб ўтирган куёвга: "Бунда намоз ўқилади. Ҳаммомда олсангиз бўлмайдими?", дедию балога қолди.
"Оёғим тоза, таҳоратли. Эринга ақл ўргатишга Худодан қўрқ!"
Куёв бола тирноғини олгач, қўлини ҳам ювмасдан столга ўтирди. Ва бурнини ковлаб, стол тагига суртиб, китобини варақлади. Келин яна гапирди. "Қўлингизни чаймадингиз ҳам, устига бурнингизни ковлаб, стол тагига суртяпсиз".
"Худодан қўрқ! Менга ақл ўргатишга ҳаққинг йўқ!", деди куёв, Назирага ўқрайиб.
Назира ҳар сафар бемор бўлса, лаш-лушини оладию куёвнинг зўри билан отасининг уйига жўнайди.
Бу сафар даволаниб қайтгач, эрига деди: "Мени даволатиш сизнинг вазифангиз эмасми? Ахир ҳомиладорман. Қорнимда сизнинг фарзандингизни кўтариб юрибман. Нега ҳар сафар отамникига кетишим керак..?"
"Худодан қўрқ! Нима ҳаққинг бор, эринга тик қараб гапиришга? Сенга неча марта айтдим! "Фотиҳа"ни ўқиб, ўзинга дам солгин деб. Айтганимни қилмаганингдан кейин кетасанда отангникига..."
Ақл ўргатиш осон нарса. Инсон ўзи амал қилмаган ишини бировга айтса, ҳавога гапирган кишидек бўлади қўяди. Назиранинг эри ҳам гапириб амал қилмайдиганлардан. Касал бўлса, "Фотиҳа"ни ўқиб ўзига дам солиб ўтирмайди. Югуриб шифокорга боради. Лекин хотинига ақл ўргатиш бўйича биринчи ўринда.
Назира Худодан қўрқа, қўрқа тўртта фарзандлик бўлди. Ҳар бир фарзанди то туғилгунига қадар Назиранинг ота-онаси туриб беришди. Эрига бир оғиз гапирса, эри Худо билан қўрқитади. Агар Назира жони истаб, эрига бирор егулик олиб беришини илтимос қилса: "Пайғамбаримиз хурмо билан сув ичганлар", дейдию қутилиб қолади. Лекин ўзи ҳеч бир замонда хурмо билан сув ичмайди.
Охирги боласининг яхши ўсмаётганидан юраги эзилиб юрган Назира, тўйгандан тўйиб кетди. Боласининг ташвишини яна отасига, онасига айтишга бети чидамаётган эди. Эрига шунча пайт яхши гапириб, илтимос қилиб кўрди. Ялинди-ёлворди...
Бўлмади...
Ва бор кучи билан аламдан портлади...
"Жавобимни беринг! Барибир ўзимни ўзим боқар эканман. Ўзимни боқиб юравераман. Қайси юз, қайси бет билан ота-онамникини еб ўтирасиз ҳайронман. Бетингиз чидаганига қойилман адаси. Уят, ор-номус борми ўзи сизда? Сиз ҳам эркакмисиз? Диндан, шариатдан ақл ўргатгунча аввал ўзингиз амал қилиб олинг! Қачон охирги марта болаларингиз гўшт еди, қачон сут ичди? Эслайсизми? Камбағални болаларига ўхшашади. Ҳаммаёғи касал, ўсмаган. Йўқ бўлса ҳам майли эди. Бор-ку...
Йиғиб босиб юравермасдан ҳеч бўлмаса болаларингизга қилиб беринг! Арзимаган пул кетади. Топганингизни маишатингизга ишлатавермасдан. Яна ўзингизни кўрсатиб бева-бечораларга эҳсон қилишингизга ўлайми...
Кўча хандон, уй зиндон. Оиласининг шўрваси оқиб ётибди, кўчадагиларни кўнглига қарашга бало борми..?"
Назиранинг бақиришидан эрининг кўзлари олазарак бўлдию деди: "Ҳадисда айтилган: "Сажда қилиш керак бўлганда эрингизга қилишингизни буюрардим", деб. Ҳали бу гапларинг учун Қиёматда жавоб берасан. Эрингни дилини оғритганинг учун хор бўласан. Худодан қўрқ!"
Назира ҳақни айтолмайди. Эри оғзини очирмайди.
Гапирса ҳам, эри Худони эслатиб таҳдид қилади. Мана талоғини сўрадию пушаймон еди. Эри бир соат дарс ўтди.
Назира шу эрига теккандан бери рўшнолик кўрмади. Эри топганини ўзига ишлатади. Ўзига сарф қилади. Ўзини севиб ташлаганлардан. Хотин, бола-чақасини эса қайнотаси боқади. Бу ишларда текинхўр эркак Худодан қўрқмайди. Лекин Назира пул сўраса, бирон истагини айтса, эри тезда Худони эслатади.
Назиранинг сабр косаси тўлди. Жаҳл устида эрига қараб: "Аллоҳдан келсин сизга. Текинхўр, тўнка!", деди.
Эрига бу гаплар оғир келиб, Назирани бўкаланги қилиб урди. Эрлик шаънига ҳақ гаплар тегиб кетган эди.
Назира тез ёрдам билан шифохонага ётқизилди. Шифокорлар бу ифлосликни ким қилганини сўрашди.
Шу пайт Назиранинг телефонига эридан хат келди.
"Мени айтма! Худодан қўрқ!"
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
«Қабристондан ўтган ўғлим телба бўлиб қолди…»
— Яқинда ўғлим ўқишни битириб қайтди. Уни уйлантириш тараддудига тушдик. Шунда ўғлим: «Овора бўлманглар, суйган қизим бор! Шаҳарда ўқиб юрганимда танишганман. Мен унга совчи жўнатаман, деб ваъда бериб қўйганман», — деди.
Бу гап аёлимга ёқмади. У ўғлини сўроққа тутиб, қизнинг шаҳарлик эканини эшитди-ю, баттар тутақиб кетди.
— Бу қанақаси?! Ўғлим, яхшилаб ўйлаб кўрдингми? Қиз шаҳарлик бўлса, биз қишлоқда турсак. Эртага ота-онаси қишлоққа берадиган қизимиз йўқ деса, ким деган одам бўламиз? — деди онаси куюниб. — Бизниям қишлоқда ўзимизга яраша ҳурматимиз бор. Қуруқ қайтсак, қишлоқдагилар: «Ўзимиздаям қиз зотига қирон келгани йўқ эди. Шаҳарликка осилиб бели синибди», дейишмасин.
Ўртоғимнинг қизини келин қиламан, деб юрардим. Ўғлимнинг қатъиятини кўрдим-у, шаштимдан тушдим. Яқин дўстимнинг олдида бебурд бўлиш мен учун оғир бўлишига қарамай, тилаб-тилаб олган яккаю ягона ўғлимни бахтсиз қилишни истамадим ва аёлимга шаҳарга совчиликка боришга ҳозирлик кўришини тайинладим. Ўша қизникига бордик. Ниҳоятда ҳашаматли ҳовлида тураркан. Ўғлимнинг келинликка танлагани бадавлат хонадоннинг қизи эканини остонадаёқ фаҳмладим. Ичкарига қўрқа-писа кирган аёлим жаҳл билан қайтиб чиқди. Уйгача лом-мим демай келган аёлим машинадан тушиши билан ўғлига қараб:
— Энди бир камим кўр қизга уйланишинг қолувди, — деди ва важоҳат билан сўзлашда давом этди. — Менга қара, сендан бошқа болам йўқ. Шундай экан, мен ёлғиз ўғлимга кўр қизни олиб бермайман! Гап тамом, вассалом!
— Мен ҳам ўшандан бошқасига уйланмайман!
Ўша кун онаю ўғилни муросага келтириб бўлмади. Нозим ҳайҳайлашимга қарамай уйдан чиқиб кетди. Шу бўйича уч кун уйга келмади. Ўғлининг йўқолганидан бир аҳвол бўлган хотиним анча жаҳлдан тушиб, сўқир қизни ҳам келин қилишга тайёр эди. Уч кун деганда ўғлимиз уйга кириб келди. Бироқ афт-ангорини кўриб, қўрқиб кетдик. Уст-боши йиртилган, соч-соқоли тартибсиз, худди телбаларга ўхшарди. Мен уни уйга олиб кирмоқчи бўлдим, бироқ у кафти билан бошини чангаллаб ерга ўтириб олди. Ўғлимнинг бу ҳолатидан қўрқиб кетдим. Онаси эса ҳушдан кетди. Ўша куни ўғлимни касалхонага олиб бордик. Уни руҳий хаста беморларнинг олдига жойлаштиришди. Шифокорларнинг муолажалари фойда бермади. Бир кун бош шифокор ҳузурига чорлаб: «Ўғлингиз касал эмас. Бироқ унинг миясига нимадир таъсир қилган. Шунинг учун ҳам ўзини шундай тутяпти. Менимча, ундаги бу ҳолат маълум муддатдан кейин ўтиб кетади», деди.
Хуллас, ўғлимни уйга олиб келдик. Аҳвол кундан-кунга оғирлашиб борарди. У ҳар кун тутқаноғи тутиб қоладиган одамдай бирдан «Мушук, мушук!» деб бақирарди. Хотиним гапимга қулоқ солмай фолбинга жўнади. «Ўғлингизга жину ажиналар илашган. У руҳларни норози қилган. Фарзандингиздан сўранг, бирорта қабристон ёнидан ўтмаганмикин? Бирорта ҳодиса содир бўлмаганмикин?» дебди. Мен фолбинларни фирибгар деб билганим учун бундай нарсаларга ишонмайман. Аёлимнинг қистови билан ўғлимни сўроққа тутдим. У менга ғалати тикилиб: «Мозор йўлидаги мушук. Шаҳар йўлидаги қабристон олдида… У ўлиб ётган эди. Мен нима қилдим? Уни четга улоқтириб, ўша ерда ётган майитлар руҳига дуои фотиҳа қилмай ўтиб кетдим. Руҳларнинг тинчини буздим. Улар мени жазолашяпти», деди. Юрагим орқага тортиб кетди. Бу қабристон ҳақида эшитгандим. Тунда ўша ердан ўтганлар телбага айланиши ҳам қулоғимга чалинганди. Қишлоғимизда ўтган йили вафот этган Толиб чолни эсладим. У ҳам тунда шу қабристон йўлидан ўтган, дейишарди. Соппа-соғ юрган одам бирдан жиннига айланди-қолди. Энг ёмони, у кўп яшамади. Одамлар чолни жин чалган, дерди. Толиб чол нуқул сочлари узун қиз таъқиб қилишидан нолирди. Мен қабристон қоровулига учрадим ва қора мушук билан ўша сочи узун қиз ҳақида суриштирдим. Қабристон қоровули Зариф ота кўпни кўрган одам, ундан жўяли маслаҳат чиқишига ишониб боргандим.
— Ҳа, бу анчадан бери бор гап. Бу қабристон ёнидан дуо қилмай ўтиб бўлмайди. Чунки қабристон бурчагида бир ғарибгина қабр бор. Унинг ҳолидан ҳеч ким хабар олмайди. Шунинг учун бўлса керакки, руҳи безовта. Ўша қабрга бир қиз дафн қилинган. У жуда чиройли қиз эди. Қишлоқдан бош олиб кетган
Оилавий муносабатларим яхши эмас.😔
Эрим билан кўп тортишамиз.
Уй юмушларидан бўшаб ўзимга қарашга вақт йўқ .
Фарзандларим тарбиясида ҳам қийналаман, жуда шўх гапимга қулоқ солишмайди.
Аксига олиб охирги пайтлар семириб кетябман.
Нима қилишга бошим қотиб ўтирсам телеграмдан бир канал чиқиб қолди, номи. "@Betakror_Ayoll " экан Йўқотиб қўймай деб тезда обуна бўлиб олдим!
Мана 2 ойдирку " @Betakror_Ayoll " хар куни кузатаман. Нафақат оилавий муносабатларда балки ўзимни қийнаган бошқа муаммоларга хам ечим топдим!. Эрим эса ҳар куни менга совғалар олиб келади кўнглимга қарайди, ҳозир жуда бахтлиман
✅Тезда уланиб олинглар бу ёпиқ канал кейин қидириб топа олмайсизлар!👇
❤️@Betakror_Ayoll❤️
❤️@Betakror_Ayoll❤️
💛💛💛
🥰OVSINJON SHUNDEK
ZO'R SALATLARNI QAYERDAN O'RGANASIZ
😊VOY VOY OVSINJON MEN BIR KANALGA AZO BO'LGANMAN😍
😊HAR KUNI YANGI SALAT RETSEPTLARI JOYLAB BORADI
JUDA QIZIQ KANALDA
🫰MULLAKAMNI YURAGIGA HAM SHUNDE SALATLAR BILAN YO'L TOPIB OLGAN EKANSIZ DAAAA 😍
🥰MENGA HAM O'SHA KANAL LINKINI BERING MAYLIMI OVSINJON
💖XO'P OVSINJON LINKIGA KIRIB SAXRANIT QILIB OLING
YANA QIDIRIB YURMENG
👇👇👇👇
/channel/+pJgXyDWmqbNiZTA6
/channel/+pJgXyDWmqbNiZTA6
СОЛИҲ ВА МУСЛИҲ
Фақат ўзини ислоҳ қилиш билан шуғулланадиган одам СОЛИҲ, ўзи билангина чекланмасдан, бошқаларни ҳам ислоҳ қилишга уринадиган одам МУСЛИҲДИР.
Одамлар солиҳни яхши кўрадилар. Муслиҳга эса душманлик қиладилар.
Муҳаммад алайҳиссалом пайғамбар бўлишидан олдин солиҳ эди. Ҳамма у кишини яхши кўрарди. Пайғамбар бўлганидан кейин муслиҳга айланди. Шу билан ҳамма душманлик қилиб, у кишини сеҳргар, каззоб, телба каби сўзлар билан ҳақорат қила бошлади.
Муслиҳ одамларнинг ичидаги фасодни бартараф этиш учун уларнинг ҳавойи нафслари билан тўқнашади. Солиҳ эса фақат ўзини ўша фасоддан ҳимоя қилиш билан кифояланади.
Аллоҳ таоло айтади: "Парвардигорингиз аҳолиси муслиҳлар бўлган шаҳарларни зулм билан ҳалок қилган эмас". (Ҳуд - 117)
Эътибор беринг-а! СОЛИҲлар эмас, МУСЛИҲлар дейиляпти.
Арабчадан Муқим Маҳмуд таржимаси.
Туғганимдан кейин. Эртаси куни мен палатага ётқизишди...
Ожиз кичкина оқ халатда бир эркак кириб келди.
Кўринишидан қандайдир шифокорга ўхшади... Эркак палатани бир кўздан кечириб, туғруқдаги аёллардан сўради:
- Сизнинг палатангиздан, кеча 21.30 да ким туғди?
Унинг сўзларидан мен боламга нимадур бўлдими деб юраким оғзимга келганди, тер босди қўрқиб кеттим! Чунки у пайти палатадан фақат мен туғган эдим
- Кейин хаяжон билан сўрадим доктор, нимадир бўлдими?
- Эркакнинг жавоби палатадаги хаммани шўкга солди... Давомини ўқиш 🙈
ҲАЁТ ҚАНДАЙ БЎЛСА, УНГА ШУНДАЙ ЮЗЛАНГИН
Дунё лаззатларга тўлган, қийинчиликлари кўп, маъюс қиёфали, турли кўринишдаги, балчиққа ботирилган, муваффақиятсизликка аралаштирилган бўлиб, сен унда машаққатлар ичра яшайсан. Ота ёки хотин ёки дўст ёки қавм-қариндошларнинг ёнингда бўлса ҳам уй-жойинг ёки амал-мансабинг бўлса ҳам, албатта, у билан бирга, дилни хира қилиб гоҳида ёмонлик етказувчи нарса ҳам бўлиб туради. Шундай экан, сен ундаги ҳар қандай ёмонлик оловини сабр-бардош яхшилик қилиш билан ўчиргин, шунда бошдан-оёқ нажот топасан.
Аллоҳ ушбу дунёда икки зиддият, икки турлилик, икки тоифалик, икки фикрлилик, яхши - ёмон, тузатиш - вайрон қилиш, хурсандлик - хафалик жам бўлишини буюрган. Яхшиликларнинг барчасини, тузатиш, бунёд этиш, хурсандчилиликни жаннатга жамлаган. Ёмонликларнинг барчасини, бузғунчилик ва хафаликни дўзахда тўплаган. Ҳадиси шарифда: "Дунё ва ундаги нарса лаънатлангандир. Фақат Аллоҳнинг зикри ва унинг ўрнидаги нарса, олим ва таълим олувчилар ундай эмас", деб айтилган. Сен воқеъликнинг ичида яшагин, хаёл отига миниб олма... Дунё қандай бўлса, унга ўшандай қарагин. Дунё қандай бўлса, уни ўшандай кўргин. Унда яшаш учун ва уни макон қилиш учун нафсингни бўйсундир. Дўстинг ҳам сенга нисбатан вафодор бўлавермайди. Иш доим ҳам мукаммал бўлавермайди. Чунки мусаффолик, камолот, мукаммаллик бу дунёнинг шаъни ҳам, сифати ҳам, хусусияти ҳам эмасдир. Хотининг ҳам тўла маънода сени ўша мукаммаллик сари элтмайди.
Ҳадисда: "Мўъмин одам мўъмина хотинни жеркимайди. Агар аёлидаги бирор хулқини ёмон кўрса, эҳтимол, бошқа хулқини яхши кўриб қолади", дейилган. Шундоқ экан, ҳамжиҳат бўлиб, яқинлашиб, кечиримли бўлиб ва афв этиб, осон бўлганини олиб, қийин бўлганини тарк қилиб, гоҳида кўзни юмиб, қадамни тўғри йўлга йўналтириб, аҳён-аҳёнда баъзи ишларга бепарво бўлишга тўғри келади. Афсуски бундай яшашга ғуруримиз ҳар доим ҳам йўл қўявермайди. Такаббурлигимиз бизга панд беради. Оқибатда, бошқалар эмас, ўзимиз кўпроқ қийналамиз.
"Ғам-қайғусиз яшай десангиз (ўксинма)" китобидан.
Дўстларингизга ҳам улашинг!!!
@ibratli_sozlar
☝️ЭРИ БЕФАРК ВА ХИЕНАТ КИЛАДИГАН АЕЛЛАР УЧУН КАНАЛИМИЗДА КЕРАКЛИ НАРСАЛАР БОР.
💃 БУНИ ИШЛАТГАНДАН СУНГ ЭРИНГИЗ ОЛДИНГИЗДАН КЕТОЛМАЙ КОЛАДИ👇🏻👇🏻
/channel/+BqgICANvPg83Njky
/channel/+BqgICANvPg83Njky
📝САЁҚЛИКНИНГ АЗОБИ.
(Ҳаётий воқеа.)
Қўл телефонининг баланд овозда чириллаганидан Малика опа қўрқиб уйғонди. Олиб қараса, қизи Гулноза. Баттар хавотирга тушди.
Тинчликмикан, саҳарлаб қўнғироқ қилишига қараганда бир нима бўлган. Телефонга "алло" дейиши билан Гулноза салом-аликни унутиб, сессиялари учун яна пул керак бўлаётганини айтди. Малика опа маошимни ҳали ололганим йўқ, деса ҳам Гулноза бир иложини қилинг, деб туриб олди. Малика опа нима қиларини билмай, кун ёришгач, бир девор қўшнисиникига қарз сўрагани ўтди. Бошқа иложи ҳам йўқ эди.
Аммо қўшниларидан ўзидан ортиб қарз бериб турадиган топилмади. Бирови касалчилик ҳақида гапирди, бирови болаларининг кийим-кечагини. Онаизор бундай сабабли рад жавобларини эшитиб, ноилож яна укасиникига бош эгиб борди. Укаси сўралган пулни берди. Аммо Гулнозанинг кейинги пайтларда кўп пул сўраётгани, қишлоққа деярли келмаётгани, келганда ҳам муомаласи, тарбияси, юриш-туриши, кийиниши ўзгаргани борасида опасига анча шикоят қилди. Опанинг кўнгли оғриди. Дадаси ҳаёт бўлганида сендан сўрамасдим, бирор кун қайтараман қарзларингни, деб кўз ёши қилди. Пулни қизига жўнатаркан, тежаброқ ишлат деб тайинлади. Орадан анча вақт ўтди. Гулноза ўқишини тамомлаб қишлоғига қайтди. Малика опа эшик қоқиб келадиган совчиларнинг кўплигидан гангиб қолди. Қизи у деса йўқ деди, бу деса йўқ деди. Олисдаги шаҳзодасини кутаяпти, деб ўйлади онаизор. Аммо ичида қизини тезроқ ишончли қўлга топширишни, неварали бўлишни орзу қиларди. Бу ҳақда ўйлаганида юраги алланечук ҳапқириб кетарди.
Охири, яқинларининг қистови билан қизини қўшни маҳалладаги Содиқ домланинг ўғли Муродга унаштиришди. Қудалар хурсанд. Аммо ёшлар орасида муаммо пайдо бўлди. Қиз учрашувга чиқишни хоҳламаяпти экан. Балки кўнгил қўйгани бордир, аҳду паймон қилишгандир, суриштирмай унаштириб қўйдинглар, деб йигит совчи холаларидан ранжигандай бўлди.
Улар қизнинг қариндош-уруғлари, онаси яхши одамлар, қиз уялаётгандир, яхши кўргани бўлса айтмасмиди, деб вазиятни юмшатишди. Йигит бу ҳақда бошқа гапирмади, ишига шўнғиди. Тўйга яқин қолганда эса қизни рози қилолмагач, ҳар доимги нози, деб тиббий кўрикдан ўтиш учун ўзи борди. Барча анализлари яхши чиқди.
Аммо...
- Хафа бўлмайсиз, нохуш хабаримиз бор, - деб гап бошлади бош шифокор.
- Гулноза бундан анча кун олдин тиббий кўрикдан ўтган эди. Бугун ОИТС марказидан анализ жавоблари келди. Унда ОИВ вируси аниқланибди. Онасига қандай етказишни билмаяпмиз...
Бундай пайтда не-не орзу-ҳаваслар билан куёв бўлиш арафасида турган йигитда айтадиган ҳеч қандай сўз йўқ эди...
@ibratli_sozlar
