34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
17 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
еди онаси.
Шомда она-бола ва чақалоқ Жиззахдаги холасиникига кириб боришди. Хола деганлари аслида она томондан узоқроқ қариндош эди.
— Вой, қадамларингга ҳасанот, — хурсанд бўлди уй эгаси, — қаердан қуёш чиқди? Бу набирангми? Исми нима?
Она ҳайрон қизига қаради.
Нафиса озгина каловланиб:
— Ҳаёт... Исми Ҳаёт, — деди.
— Ўзим ўргилай, Ҳаётжон, катта йигит бўлгин.
Холанинг икки ўғил ва икки қизи бўлиб, кичик ўғли ва келини билан яшар, қизлари турмуш қуриб кетган, катта ўғли эса алоҳида ҳовли олиб чиқиб кетганди. Хола жиянининг кўзидаги маъюсликни сезган бўлса-да, майли, бир куни ўзи очилиб қолар деб индамади.
Улар уч-тўрт кун меҳмон бўлганларидан кейин воқеани аста мезбонга тушунтиришди.
— Ҳа, бечора қиз, анча қийналибди. Шу ерда яшайверинглар, жойимиз катта, ҳовлининг этагидаги мана бу уй бўш ётувди. Сизлар келиб тўлдирдинглар. Адашмасам, қизим, ҳамширалик дипломинг бор. Қишлоққа эса ҳамшира керак. Эртага ўзим сени қишлоғимиздаги “медпункт”га жойлаштириб келаман.
Тез орада Нафиса ишга кирди. Онаси эса боланинг атрофида парвона эди. Ҳаётбек ҳам тетапоя қилиб, ширин тиллари билан ая, буви сўзларини гапира бошлади. Нафиса ҳар гал ўғли уни ая деганида лўппи юзларидан ўпиб-ўпиб, бағрига босарди. Дарвоқе, гўдакни қандай топгани, фарзандликка олмоқчи эканини айтиб, идораларга учрашгач, ниҳоят, у боланинг қонуний жиҳатдан ҳам онасига айланди.
Комил эса Нафиса кетгандан кейин анча одамови бўлиб юрди. Онасининг қистови билан у яна уйланди. Кунлар, ойлар ўтса ҳамки, унинг кўнгли хотининга илимади. Ўзини таҳқирлангандек сезган аёл кўч-кўронини йиғиштириб кетиб қолди. Комил хотинининг йўқлигини пайқамади ҳам.
Соч-соқоли ўсиб, худди мажнун қиёфасига кириб қолган йигит аламини ичкиликдан олди.
— Болам бунақада ўзингни хароб қиласан-ку, — деди онаизор ўғлининг рангпар юзига қараб.
— Нима қил дейсиз, ойи, нима қилай?! Гулдек хотиним бор эди. Чиқиштирмадингиз! Сабр қилсак, фарзанд берар, дедим, кўнмадингиз, фарзанд асраб олайлик ҳам дедим, яна кўнмадингиз. Бечорани жувонмарг қилдингиз...
— Бўлди, ўғлим, энди тушундим. Сенинг бахтинг Нафиса экан… Қанийди вақтни орқага қайтара олсам...
— Ойижон, кеч, жуда кеч. Мен сой бўйида унинг рўмолини топганимда бир умрга йўқотдим деб ўйлагандим. Бахтимга тирик экан. Лекин… шунча вақтдан бери хабар олмадим, ахтариб бормадим…
— Ўғлим, ҳалиям кўнглинг бор экан, юр, бирга борамиз. Кечирим сўрайман ундан.
- Йўқ, ойижон, уни ўзим олиб келаман. Эшитишмча, қайта турмуш қурмабди, асраб олган фарзанди билан яшаркан…
Комил Жиззах тамон йўл олди. Улар яшайдиган қишлоққа етиб, эндигина одамлардан суриштираётганда, сим тортилган ҳовлида кирларни чаяётган Нафисани, атрофида чуғурлаб нимадир деяётган икки-уч ёшлардаги болакайни кўрди. Комил ҳовлига қадам қўйди. Нафиса унга қарадию қотиб қолди. Бола ҳам зийраккина экан. Ойисининг ва нотаниш кишининг кўзларидаги маъноларни уққандек, ширин тиллари билан:
Дадам келдими? — деб сўради.
Ойисидан жавоб бўлмагач, Комилга қараб юрди.
— Сиз кимсиз?
Комил болани кўтариб олди. Нафиса ҳам эри томон аста юрди.
Орадан бир йил ўтиб, уларнинг хонадонида чақалоқ йиғлади. Комилнинг иккинчи хотини қайта турмуш қуриб, бошқа оиладан бахтини топди. Комил ва Нафисанинг эса пешонасига кўша қариш ёзилган эканми, улар барибир битта оила бўлдилар, бахт юз ўгирмади
@IBRATLI_SOZLAR
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
🧘♀️🤸 Suyukli rafiqa bo’lish osonmi?
Hozirgi zamonda yoringizga suyukli rafiqa bo’lish uchun biroz ter to’kishingizga to’g’ri keladi 🔥
🌟Nega deysizmi? Chunki ko’cha to’la boshi ochiq go’zal ayollar 💃
😁Xullas yoringizga suyukli rafiqa bo’lishni istasangiz sizga ushbu kanalni tavsiya qilamiz, bu kanalda
😀Oilaviy muammolarning psixologik yechimlari
👠 Romantik oqshom uchun har xil ideyalar
👄 Suyukli rafiqa bo’lish uchun ko’plab mutaxassis maslahatlari
❤️ Kanalga qo’shilib oling va go’zal betarkror va albatta suyukli bo’lib yuring.👇👇👇
/channel/mashuqalar_siri/3661
/channel/mashuqalar_siri/3685
📜Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ !!!
Рост ёлғонга айланган замон,
Ноҳақ ҳақни алдаган ҳамон
Эртанги кун бугундан ёмон
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Катталарга ҳурмат йўқолган онда
Кичикларга иззат йўқолган онда
Бадавлатдан ҳиммат йўқолган онда
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Эрлар эрлигин унутган чоғда
Аёллар борлиғин безантирмоқда
Ҳижоллат, шижоат қолган тупроқда
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Дегандингиз Ислом ғариб бошланди
Кўп ўтмай орадан ғариблашади
Ғарибларни кўриб кўнглим ғашланди
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Мусулмонман деган тўлиб-тошади
Дунё деса тоғу-тошдан ошади
Нафснинг хоҳишига елдек шошади
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Дунё ўзлигини кўз--кўз қилмоқда
Кўзлар ҳам қамашиб йўлдан тоймоқда
Барчамизга шайтон ҳукмин ёймоқда
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Пайғамбарлик тожи сизда тўхтамиш
Саодат асри ҳам сизла ўхшамиш
Қалбим қайғуларин соғинч ўртамиш
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Намунасиз қолди Навоийлар ҳам
Ортга қайтмас энди саҳобийлар ҳам
Амалу-тақвода фидоийлар кам
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Омоонатдорликда олий мақомсиз
Олийжанобликда қоил мақомсиз
Буюк хулқ узрасиз бешак, нуқсонсиз
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Абдулмуттолибнинг ўғли Абдуллоҳ
Юқорига чиқсанг насаб мисли шоҳ
Шунчалар бўлурми юксаклик эй воҳ
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Жаннат ҳам оналар оёғидадур
Омина, Ҳалима гўзал онадир
Офтоб ҳам ҳаёдан куйиб ёнадир
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Фотима онадир илғай бошлаган
Аҳволингиз кўриб йиғлай бошлаган
Фироқ фаносида ўттиздан ошмаган
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Ҳадича онамдир сизга меҳрибон
Берган эди сизга молу-мулк ҳам жон
Жаннатда ҳам бўлсин сизга ёнма-ён
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Оиша онамни айтмасам бўлмас
Унинг айтганлари ҳеч қачон сўнмас
Қанча айтган билан кўнгил ҳам тўлмас
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Имоми Ҳасан ва имоми Ҳусайн
Жаннат райҳонидир яхшироқ билсанг
Соғиниб борурман ўтган кун сайин
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Адолатли эди Умарларингиз
Маҳобатли эди Сиддиқларигиз
Усмон ҳам Алидир таянчларингиз
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Абу Ҳурайрадир ҳадис бобида
Абу Убайдадир мард майдонида
Чидаб туролмасдик бўлсак ёнида
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
Саййид Аҳмад Маҳмуд.
Эртага жума яқиннларингизга эслатинг саловат айтишсин ва Ўзингиз хам саловат айтишни унутманг...❗️❗️
СИЗ БУНИ БИЛАСИЗМИ?
ХАММА ЖОЙДА АЁЛНИНГ ЭРИ ОЛДИДАГИ ВАЗИФАЛАРИ АЙТИЛАДИ,ЛЕКИН ЭРНИНГ ХАМ ВАЗИФАЛАРИ БОРКУ
БИЗ ШУ ХАКИДА ГАПИРАМИЗ?!
Эрнинг уй бекаси(хотини) олдидаги вазифалари …
1. Унинг олдида ҳар вақт oдoбли бўлиш,
2. У билан ҳар доим юмшоқ муомалада бўлиш,
3. Уйга келинганда унга салом бериш,
4. У билан ёлғиз қолинганда унга ўз муҳаббати ва севгисини ифодалаш,
5. Хафа кўринган вақтларда, ундан ҳол-аҳвол сўраб, унинг кўнгулини кўтариш,
6. Ҳар вақт, ҳар бир ишда унинг кўнгулига қараш,
7. Болаларнинг тарбиясида унга яқиндан ёрдамчи бўлиш,
8. Улар яшаётган жойларда одат бўлган чиройли кийимларни кийдириш,
9. Имконига қараб унга яхши емаклар едириш,
10. Уни, ҳеч бир сабаб ила урмаслик,
11. Бир кундан ортиқ ундан аразлаб юрмаслик,
12. Унинг камчиликларига сабр этиб, ўзида ҳам камчилик борлигини унутмаслик.
13. Унинг яхшиликлари кўпайса, Оллоҳга шукр қилиш,
14. Эр ўзини, унинг хоними ҳаммадан яхши кўради – севади, деб билиш,
15. Уй ва ташқарида бўладиган ва оила ишларида, хонимнинг фикрига ҳам қулоқ солиш,
16. Икки тараф ҳам уйда раис, эркак эканлигини қабул қилиш,
17. Унинг гуноҳ бўлмаган камчиликларини кўрмасликка олиш,
18. Унинг айб ва қусурларини бошқаларга сўзламаслик,
19. Вақти-вақти билан у билан ҳазил-мутойиба айтишиб, ўйин-кулги қилиб туриш,
20. У билан фитнага сабаб бўладиган жойларга бормаслик,
21. Лозим бўлса, унга динини, ҳалол, ҳаром ва вазифаларини ўргатиш,
22. Унинг розилиги бўлмаса, сафарга чиқмаслик,
23. Унга душманларини ва қарзларини сўзламаслик,
24. Унга хайр(яхши) дуоларда бўлиш ва уни ҳеч вақт қарғамаслик.
25. Иккинчисига уйланишдан олдин розилигини сураш.(Яширинча бошкаси бн яшаб юриш уйда утирган хотинини алдаш номардлик)
☝️«ОЯТАЛ КУРСИЙ» НИНГ ФАЗЛИ:
1. «Оятал Курсий»ни уйидан чиқаётганда ўқиган одам қайтиб келгунча Аллоҳ таолонинг ҳимоясида бўлади.
2. «Оятал Курсий»ни ҳовлисида ўқиган одамникига ўттиз кунгача шайтонлар, қирқ кунгача сеҳргарлар кирмайди.
3. «Оятал Курсий»ни уйқуга ётганда ўқиган одамни Аллоҳ таоло ўзини ҳам, қўшнисини ҳам, қўшнисининг қўшнисини ҳам омонда сақлайди.
Оятал курсийнинг хосиятлари жуда кўп. Ҳадиси шарифларда шундай дейилади:
4. “Оятал курсий оятларнинг саййиди. Бир жойда ўқилса, шайтон у ерда тура олмайди, албатта, қочади.” (Ҳаким)
5. “Оятал курсий Қуръони каримнинг тўртдан бири.” (Абушшайх)
6. “Фотиҳа билан Оятал курсийни ўқиган одамга шу куни жин ва шайтон зарар етказа олмайди, кўз тегмайди.” (Дайламий)
7. “Ётар маҳали оятал курсийни ўқиган кишига шайтон яқин келолмайди.” (Шавоҳид-ун-нубувва)
8. “Ҳар бир фарз намозидан кейин Оятал курсийни ўқиган одам учун Жаннатга киришига ҳеч қандай тўсиқ йўқ.” (Насоий, Ибн Хиббан, Байҳақий, Табароний)
9. “Уйидан чиқаётганида Оятал курсий ўқиган кимсага уйига қайтгунича етмиш фаришта истиғфор ва дуо айтади.”
10. Уловга минганида ҳам Оятал курсий ўқиш офат ва бало-қазолардан сақлайди.
11.Оятал курсийни ихлос билан ўқиган одамнинг инсон билан жонивор ҳақларидан, фарз қарзларидан бўлак бутун гуноҳлари кечирилади. Яъни тавбалари қабул бўлади. (Ислом ахлоқи)
12. Ҳазрати Али “Қабр азобидан қутилиш учун Оятал курсийни кўп ўқиш керак” деб айтганлар. ( Зухра-тур-Рияз )
13.“Намоздан кейин Оятал курсий ўқиган кимсага ҳар бир ҳарфи учун қирқ савоб ёзилади.”( “Аййуҳал валад илмиҳол”даги ҳадис)
14. “Кимки намоздан сўнг Оятал курсий ўқиса, шу оят тўхтамасдан Арши аълогача кўтарилиб “Ё Рабби! Мени ўқиган қулингни кечиргин!” дейди. Ҳақ таоло макондан муназзаҳ ҳолда “Эй фаришталарим! Гувоҳ бўлинглар, намоздан кейин Оятал курсини ўқиган қулимни кечирдим” деб буюради.”
15. “Фарз намозни тугатгандан кейин бир марта Оятал курсийни ўқиб, 33 марта Субҳоналлоҳ, 33 марта Алхамдулиллоҳ, 33 марта Аллоҳу акбар ҳамда бир марта “Ла илоҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарика лаҳ, лаҳул мулку ва лаҳул хамду ва ҳува алайҳиссалом кулли шайин қодир” деган одамнинг гуноҳларини Аллоҳу таоло кечиради.”
16. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ҳар нарсанинг саноми – кўзга кўринган жойи бўлади. Бақара сураси Қуръоннинг саномидир. Унда бир оят бор. Ўша оят Қуръон оятларининг саййидасидир. У «Оятал Курсий», дедилар».
17. Имом Доримий ривоят қиладилар, Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳумо: «Ким Бақара сурасидан ўн оятни–аввалидан тўрт оят, «Оятал Курсий» ва ундан кейинги икки оят ва охиридан уч оятни кечаси ўқиса, ўша уйга шу кечаси шайтон кирмайди», деганлар.
18. Имом Насаий Абу Умомадан ривоят қилган ҳадисда Пайғамбаримиз алайҳиссалом: «Ким ҳар фарз намоздан кейин «Оятал Курсий»ни ўқиса, унинг жаннатга киришини фақат ўлим тўсиб туради, холос», деганлар.
Яъни, ўлмагани учун жаннатга кирмайди, агар вафот этса, уни жаннатдан тўсадиган ҳеч нарса қолмайди, дегани....
✅❗️Бу маълумотни бошқаларга ҳам етказайлик!
Биласизми?
Масжидул-Ҳаром (Макка) ҳудудида биринчи ўрнашган одам аёл киши бўлган. У Ҳожар онамиздир!
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга биринчи бўлиб иймон келтирган ҳам аёл киши эди. У Хадича онамиздир!🌹
Аллоҳнинг йўлида биринчи бўлиб аёл кишининг қони тўкилган. У Аммор ибн Ёсирнинг онаси Сумайя розияллоҳу анҳо эди.🌸
Аллоҳ субҳанаҳу ва таъоло Қуръонда асосий ҳукмлари аёлларга бағишланган ва уларнинг номи билан аталган "Нисо" ("Аёллар") сурасини нозил қилди. Бу сура узунлиги бўйича Қуръонда учинчи ўринда туради.
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳижрий 10-йил, Зулҳижжа ойида бўлган Вадо хутбасида"Аёлларга яхши муомалада бўлишингизни васият қиламан", деб алоҳида таъкидлаганлар. Муслим (1218), Абу Довуд (1905), Ибн Можжа (3074), Доримий (1850).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қиладилар: "Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: "Кимнинг учта қизи бўлиб, уларнинг (тарбиясидаги) машаққатига, қийинчилик ва енгиллик (вақт)ларига сабр қилса (яъни қизларини солиҳа қилиб тарбиялаб, вояга етказса), уларга қилган меҳрибонлиги туфайли Аллоҳ уни жаннатга киритади", дедилар. Шунда бир киши: "Иккита (қизи) бўлса-чи, эй Росулуллоҳ?"— деб сўради. Росулуллоҳ "Ёки иккита (қизи) бўлса ҳам", дедилар. Бошқа бир киши: "Битта (қизи) бўлса-чи, эй Росулуллоҳ?" — деганди, Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: "Ёки битта (қизи) бўлса ҳам", деб жавоб бердилар". Аҳмад (8220), Ҳоким (4/176). Саҳиҳ ҳадис.
Бошқа бир ривоятда Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: "Ким учта қизни (тарбиялаб) ўстирса, уларга (чиройли) одоб берса, турмушга узатса, яхшиликлар қилса, унга жаннат бўлади', деганлар. Абу Довуд (4481). Саҳиҳ ҳадис.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадис: "Бир киши Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг олдиларига келиб: "Одамларнинг қайси бири яхши муомаламга ҳақлироқ?" — деб сўради. "Онанг", дедилар. "Сўнгра ким?" "Онанг", дедилар. "Сўнгра ким?" "Онанг", дедилар. "Ундан кейинчи?" — деб сўраганди, "Кейин отанг", дедилар". Бухорий (5626), Муслим (2548).
Қизларга, опа-сингилларга, оналарга, бир сўз билан айтганда аёлларга бунданда улуғ ҳурмат борми?!🌺
@ibratli_sozlar
Бир олам орзулар билан турмушга чиқди. Ҳусни бир олам, паридек келин бўлди. Худо бериб бир йилда фарзандлик ҳам бўлди. Ўзи соддагина эди. Қайнопаси ишлаб келамиз деб қўймади, турмуш ўртоғи ҳам.
Араб мамлакатига келиб қолгачгина алданганини, қул қилиб сотилганини билди. Уни қайнопаси билан эри сотиб юборганини ҳам шу ерда эшитди...
Ҳарамига канизак излаб келган араблар қизларни танлаб олиб кета бошлади., Ҳиёнат, фарзанд соғинчи, алдовдан қадди букилиб йиғлаётган аёлга ўзга юртда,ўзга миллат вакилининг раҳми келди.
Бойвачча, бўйдоқ араб йигитининг унга меҳри тушиб қолди ва уйланди. У дунёнинг энг гўзал, бой мамлакатида Аллоҳни таниди... Тўртта фарзанд кўрди. Уни сотиб юборганларнинг суди бўлди, эри ҳам, қайнопаси ҳам қамалиб кетди.
Бугун ўзининг ҳашамдор уйи олдидаги тебранма столда хизматкорларига иш буюриб ўтирган аёл қачонлардир бошига тушган кўргиликлардан қаттиқ сиқилганини ўйлаб,ҳаммаси хайрли бўлганини тан олди. Тўрт томонида чопиб юрган фарзандларига қараб Ватанида, онасининг қўлида улғайиб бораётган қизини ўйлаб юрагига яна ғашлик чўкди...
На чора, бир кам дунё бу
Феруза Салходжаева
@ibratli_sozlar
РАМАЗОН ОЙИДА СОДИР БЎЛДИ😭ДАХШАТЛИ ВОҚЕА ДУБАЙДАН ЎЛИГИ КЕЛГАН ФОХИША ҚИЗНИ ҚАБРИНИ ОЧИБ КЎРИШДИ😱😰
Менинг исмим Надия 2003 йилман.
Бир қурқинчли воқеанинг гувохи бўлдим, Дугонамнинг опаси бор эди унинг Шу йили дубайдан касалик юқтириб қайитди, тўғрироғи узини эмас жазатини юборишди.
Дугонамга рахимим келди у жуда тушкун холатда эди, уни ёнида қолдим.Жанозани эртасида тунида мени уйғотди, уни ёнида эдим ушанда соат 03:20 дақиқа утар эди.Менга еғлаб опам тирик, у кийналяпти уни опкеламан деди.
Уни ахволани куриб Отаси қизига ишониб қабрни очтиришга қарор қилдилар. Қабрни очишганда қурқинчли аянчли ходисани гувохи бўлишди ....
😱ТЕЛЕГРАМИ ДОДЛАТГАН ХАЁТИЙ ХИКОЯ
ДАВОМИНИ УҚИНГ👈+/channel/Taqdirlar_Qismatlar_Hikoyalar/93732
#Шайх_Нобулсий_ўгитлари
Дининг овқатингдан арзонми?
Бир марта, қиш кунларида бўлса ҳам ширин (қиммат) ловия егиси келгани сабабли, машинасида шаҳарнинг бошқа тарафига бориб, сотиб олиб келадиган кимсани айтиб берган эдим. Аммо бу кимса учун
жума намозини қаерда ўқиш муҳим бўлмас, қаер тўғри келса ўша ерда ўқиб кетаверар, қайси масжид ва маъвизачи ким бўлиши мутлақ фарқсиз, икки ракъатни ўқиб тугатса ҳисоб бўлиб, шу билан иш тугар эди.
Мен ушбу инсон (кабилар) га бундай дейман:
- Сен учун дининг бир килограм ловиядан арзонроқми? Ширин луқма ейиш учун узоқ жойлардан таом олиб келишга ҳирс қиласан. Аммо, ўзинг манфаат топадиган мавъизани қидириб топишга эса умуман қизиқмайсан.
Аксар инсонлар жума намозини қаерда бўлса ҳам бир амаллаб ўқиб олишса ҳисоб... Жума намозида қаерда ўтириши қизиқ эмас, бир амаллаб тугатиб олишса ҳисоб. (жумага аввалроқ келиш савоби улуғ).
Аммо шундай одамлар ҳам борки, улар учун жума мавъизаси жуда ҳам қийматлидир. Шу сабабли улар масжиддаги ўриндан, маъизадан ва намоздан кўплаб манфаат топишади.
Абу Саид ал-Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Ким бир кунда беш амални қилса, Аллоҳ уни жаннат аҳлидан қилиб ёзади: Касални зиёрат қилса, жанозага қатнашса, рўза тутса, жумага борса ва қул озод этса", деб айтдилар.
Ибн Ҳиббон ривояти.
Шайх Муҳаммад Ротиб Нобулсий
Таржимон изоҳи:
Шайх Нобулсий танбеҳларида жон бор. Ишонмайсизми? Унда қулоқ солинг. Ичимизда шаҳарни қайси бурчагида энг зўр лағмон, шашлик, бешбармоқ, норин қилинишини жуда яхши биладиган, егиси келса ўзи, оиласи ёки дўстлари билан бориб еб келадиганлар кўп. Балиқ егиси келса Чинозга, Ялламага бориб еб келадиганлар бор. Ва ҳоказолар...
Тўғри пул топганники ва қаерга сарф этиш, нима таом ейиш ҳамманинг ўз ихтиёри. Аммо, ҳудди шундайин ғайратни, қандай бўлсада топиб боришни жумага, мавъизага ҳам йўлга қўйиш лозим.
Қидирсанг баҳона кўп. Мавъиза ундай, мавъизачи бундай, менга ёқмайди ва шу кабилар...
Аммо нафсул амр шуки, ҳар жойда ҳам гўзал услубда ва талаб қилинган мавъизачилар топилади. Таом қидиргандек қидирилса бас!
Имкони бўла туриб, жумага тақаб борадиганлар бор. Жума тугашини кутиб турадиганлар бор. Бу эса агар бирон сабабли бўлса узр, ундай бўлмаса аянчли ҳол.
Ширин ва ёқимли таомлар учун қилаётган ғайратимизни, имкони бўлса жума мавъизаси ва масжидга илгарироқ боришга ҳам қаратайлик.
✍🏼ФАЛОКАТ...
(Хаётий вокия)
Бу воқеа куппа-кундузи – шундоққина кўз ўнгимда рўй берди...
Серқатнов йўл бўйидаги бекатда эл қатори автобус кутиб тургандим. Ўртадаги ўриндиққа ясланиб олган ўта замонавий кийинган, қош-кўзлари келишган кўҳликкина жувон гоҳ кўзгуга қараб лабини бўяр, гоҳ телефонда суҳбатлашар, лекин тинмай тортқиланаётган уч-тўрт ёшлар чамасидаги ўғилчасининг шўхликларига парво ҳам қилмасди. Аксинча, тез-тез унга “Ўчир овозингни, зумраша! Гаплашишга халақит бераяпсан!” дея дўқ уриб қўярди. Болакай эса танбеҳ эшитгани сайин баттар талтаяр, бекатнинг у бошидан бу бошига югурар, одамлар оёғи остида ўралашиб, ғашга тегарди.
Бир маҳал у кўчанинг нариги тарафига қаради-ю, бирдан қувониб кетди. “Ойи, қаранг, карусель! Ур-ра-а, мен каруселда учаман!” дея шодон қийқирганча, ўша томонга талпинди.
Айни лаҳзада сал наридаги чорраҳага ўрнатилган светофорнинг яшил чироғи ёниб, тўрт қаторга тизилган катта-кичик машиналар бирваракайига ҳаракатга келганди. Аммо аллақачон автобус тўхтайдиган майдончадан ўтган болакай хавф-хатарни ҳис этмай, йўлнинг қатнов қисмига қадам қўйганди. Бу ҳолатни кўриб аёл кўзлари қинидан чиққудек бўлиб, “Қайт, Зоҳиджон! Ортингга қайт!” дея жон алфозда қичқириб юборди. Ўрнидан сапчиб тураётганида қўлидаги телефон бир четга учиб тушди. Басма-басига чор тарафни машиналарнинг безовта сигнали-ю ғилдиракларнинг ғийқиллаган товушлари тутиб кетди.
Ана шундай қалтис дамда қорамағиздан келган ёшгина озғин йигит ниҳоятда ҳушёрлик кўрсатди. Чап қўлини баланд кўтариб, бекатга шитоб билан яқинлашаётган машиналарга “Тўхтанг!” ишорасини қилди-да, боланинг орқасидан югурди. Беш-олти ҳатлаб унга етгач, икки қўлтиғидан даст кўтарди. Сўнгра дарҳол ортига қайтиб, йўл четига олиб чиқди. Аммо охирги дақиқада ўзи чуқурга қоқилиб, юз тубан йиқилди. Худди шу пайт сал нарида бир томонга қийшайиб тўхтаган оқ “Нексия”дан кексароқ киши отилиб тушиб, унга ўрнидан туришига кўмаклаша бошлади.
Аёл эса аввалига югуриб бориб, бир четда ҳамон ҳеч нарсани англамай, ҳайрон бўлиб турган ўғлини бағрига босди. Кейин қўққисдан жаҳл отига миниб, важоҳат билан ҳайдовчига хезланди.
– Ҳов, аҳмоқ! – деди унинг ёқасидан маҳкам тутамлаб. – Оз бўлмаса, боламни босиб кетай дединг-ку, ифлос! Кўзингга қараб ҳайдасанг, ўласанми, эш-шак!
– Ўзинг-чи? – Ҳайдовчи ҳам бўш келмади. – Нега болангга қарамайсан? – деди бўғриқиб. Ёқасини аёлнинг чангалидан зўр бериб ажратаркан, қўшимча қилди. – Мен қоида бўйича белгиланган тезликда ҳаракатланаётгандим...
– Мен ҳозир сен безбетга қоида билан тезлик қанақа бўлишини кўрсатиб қўяман! – Аёл унинг сўзини чўрт кесди-да, кутилмаганда юзига устма-уст шапалоқ тортиб юборди. Буям етмагандай, қарғишга зўр берди. – Ҳе, башаранг қурсин, оғзингдан қонинг келсин, овсар. Илоё, аварияга учраб, машинанг билан қўшмозор бўл, ҳезалак!
Мен оғзидан боди кириб-шоди чиқаётган аёлнинг шаллақилигига чидай олмадим.
– Ў-ў, синглим, – дедим уни инсофга чақириб. – Телефон билан андармон бўлиб, ўйинқароқ ўғлингизни буткул унутганингиз рост-ку. Нега энди ўз айбингизни бировга ағдараяпсиз? Нега отангиз тенги одамни сансираб, ҳақорат қилаяпсиз?
– Э, ўчир овозингни! – Жувон менга юзланиб, илондек вишиллади. – Ўргилдим сендақа қозидан... Аслида ҳамманг бир гўрсан! – Кейин ўғлининг қўлидан силтаб тортди. – Қани, кетдик, юр бу ёққа, жинқарча...
У боласини фалокатдан қутқарган йигитга раҳмат айтиш тугул қиё ҳам боқмади. Ўғлини судраб бориб, сал нарида турган таксига қарғана-қарғана ўтирди-да, хайр-маъзурни насия қилиб жўнаворди.
Мен йиқилганида қаттиқ лат емадимикин деган хавотирда ёғоч ўриндиқда нафас ростлаётган йигитга ўгирилдим. Ажаб, у тобора узоқлашиб бораётган такси ортидан маъюс боқиб, бошини сарак-сарак қимирлатар, адашмасам, ичини нимадир тимдалар, кекса ҳайдовчи эса унинг пешонасидан оқаётган қонни артиш билан овора эди...
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
✍🏼Фол туфайли пароканда бўлган оила
“Тилла асбобларингизни келинингиз олган. 5-10 кун ичида қариндошлари келгандир. Ўша қариндошига бериб юборган”. Фолбиннинг сўзларини эшитиб Раҳимахон довдираб қолди. Келини тушганига ҳали бир йил ҳам бўлгани йўқ. Келини бор деса бор дегудек. Ножўя ҳаракатини шу вақтгача сезмади. Аммо фолбиннинг сўзларидан кейин кўнгилга гумон ин қуриб бўлган эди. Фолбиннинг олдидан бир аҳволда уйига етиб келди. Ҳовлисида кутиб олган келини кўзига бошқача бўлиб кўриниб кетди. Ҳушламайроқ саломига алик олиб, хонасига кириб нима қилиш кераклигини режасини туза бошлади.
Ўша кундан бошлаб Раҳимахоннинг оиласидан хотиржамлик кўтарилди. Келинининг ҳар бир ҳаракати шубҳали кўриниб: “Шу вақтгача ичимда илон сақлаган эканман”, деган ўй бир зумга ҳам тарк этмади. Арзимаган нарса бўлиб кўринган нарсадан катта жанжал кўтариб, ахири “ўғри” деган ном билан келинини уйдан ҳайдади. Гапни нимадалигини билмоқчи бўлган ўғлини жеркиб ташлади. Онасининг важоҳатига қарши бора олмаган ўғил хотини билан ажрашишга мажбур бўлди.
Раҳимахон кўнглидагидек келин топгунига ҳам анча вақт ўтди. Бу орада уйдан ҳайдалган келин бошқа турмуш қуриб, ўғилчалик бўлди.
Кўнглига ёққанини топиб, тўй тараддудини бошлаган Раҳимахон уй жиҳозларини тозалашга уринди. Не кўз билан кўрсинки тутилмайдиган чиннилар ичида келинни ўғрига чиқаришига сабаб бўлган тилла асбоблари турарди. Оёқ-қўллари музлаб қолди. Бир оилани пароканда бўлишига, гулдек келинига туҳмат қилишига сабаб бўлган фолбинни ҳам, унинг сўзига кирган ўзини ҳам ич-ичдан қарғади. Аммо ҳеч нарсани ўзгартириб бўлмас эди.
Бир нарсасини йўқотган, бирор ишда шубҳага борган кимса, айниқса илмсиз, маърифатсиз аёл-қизлар ёки тушкунликка тушган инсонларнинг аксарияти муаммонинг ечимини топиш учун фолбинларга боришади. Оилавий ажримларнинг келиб чиқиши, акани укадан ажратадиган, қудалар, қўшнилар, ҳамкасблар орасига совуқчилик туширадиган фолбинлар ўзларини ғайб илмини билишларини даъво қилишади. Фолбинларга борувчилар эса вақтлари, соғлиги, пули бекорга кетганлигини ҳисобини қилишмайди.
Аллоҳ таоло Қуръони каримда марҳамат қилади:
“Аллоҳни қўйиб, фойда ҳам, зарар ҳам етказа олмайдиган нарсаларга илтижо қилманг! Агар қилсангиз, унда, албатта, Сиз золимлардандирсиз”.
“Агар Аллоҳ Сизга бирор зарар етказса, бас, Унинг Ўзидан бошқа уни кетказадиган (куч) йўқдир. Агар Сизга бирор яхшилик (етказиш)ни истаса, Унинг фазлини қайтарувчи (куч) ҳам йўқдир. Уни (фазлини) бандаларидан хоҳлаганига етказур. У Kечиримли ва Раҳмлидир” (Юнус сураси, 106-107 оятлар).
Ойша розияллоҳу анҳо айтадилар: “Одамлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан коҳинлар ҳақида сўрадилар. Шунда у Зот: “Улар хеч нарсага арзимайдилар”, дедилар. “Эй Аллоҳнинг Расули, баъзан улар бир нарсани айтса, ҳақ бўлиб чиқади-ку?” дейишди. У зот: “У ҳақдан бўлган бир калима бўлиб, жинлардан бири уни илиб олиб,”оғайниси”нинг қулоғига товуқнинг қақиллашига ўхшатиб, илқо қилади. Улар эса унга юздан ортиқ ёлғонни аралаштириб юборадилар”, дедилар” (Бухорий ва Термизий ривоят қилганлар).
Бир киши жаноб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларида келиб, қўлига бир нарсани беркитиб бу нима деб сўради. Шунда Расулулоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам очиқдан очиқ фолбин эмасликларини айтиб, “фолчи-ромчилар дўзахийдир” – дедилар.
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: “Ким фолбинга бориб, унинг гапига ишонса, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга нозил бўлган нарсадан ажрабди. Ким унинг ҳузурига келса-ю, гапига ишонмаса, қирқ кеча намози қабул бўлмайди” (Тобароний ривояти).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар:”Ким тугун тугиб, унга дам урса, сеҳр қилган бўлади. Ким сеҳр қилса, ширк келтирган бўлади”, деб айтганлар (Имом Насоий ривоят қилган).
Демак, фолчи-ромчиларга бориш ва улардан ўз муаммоларини ечими йўлида ёрдам сўраш гуноҳи кабиралардан бири эканлигини билдик. Биз ҳар қандай ҳолда ҳам Аллоҳ таолодан мадад ва ёрдам сўрашимиз, Унинг Ўзигагина илтижо қилишимиз лозим.
😰 ДАХШАТ КАЛТАКЕСАК, НОМУССИЗ ҚИЗ БЎЛИШГА САБАБ БЎЛСА 😱😱
(барча қизлар ўқисин бу қўрқитиш эмас)
Тунда келган тез ёрдам уй эгаларини вахимага куйди. Балогат ёшига етмаган ун беш ёшли Дилфузанинг корнида бир нима кимирлаб хушидан кетти.
Ота Онаси номусдан уятда колди.
Опаси акаси буйни эгилди.
Нега ? Нима учун ?
Қачон. Сабаби нима ?
Халол едириб халол кийдириб оқни оқ- қорани қора танитган.
Фарзанд нахотки номусга куйса.
Докторлар қизчани корнини кесамиз дейишгани. Ота Онани саросимага солди...
👉 ДАВОМИ😰😳😱😪😢 👈
Сал туриб одамлар ғимирлаб қолишади. Бирор яхши инсон чиқиб олибкетар дедим-у ўйлаганимни амалга оширишга киришдим. Болани йўргаклаб, орасига мана шу суратнинг иккинчисини жойладим, — дея Роҳила опа расмга турмилиб йиғлаб юборди. Соҳибжоннинг аҳволи уникидан бир оз тузук эди, холос. — Болани девор ёнига қўйиб ўзим нарироқда пойлаб турдим. Кимдир ўша томонга юрди. Болани кўриб қўлига олди. Кейин уни кўтариб чироқ нурларидан ўтди-ю қоронғуликка сингиб кетди. Юзини кўролмадим. Лекин эгнидаги кийим милиция формаси эканлигини пайқадим. Домлангиз билан тошкентга қайтганимиздан кейин у киши мендан анчагача хафа бўлиб юрди. Лекин ғишт қолипдан кўчган, ўн жойимни ўймайин бефойда...
Соҳибжон бошқа тинглолмади. Унинг бошини ўзининг ўй-хаёллари чулғаб олди. Роҳила опанинг ўғлини бошқа кўрмагани, умрининг охирида лоақал бир марта дийдорлашгиси келаётгани ҳақида айтганлари умуман аҳамиятсиздек туюлди.
У онасининг «суратдаги чақалоқ сенсан» деганидан тортиб, қайнонасининг «эгнида милиция формаси бор эди» деган сўзларини кўнглидаги шубҳа билан бир келмаслигини чин дилдан истарди.
— Роҳила опа ташлаб кетган гўдак менман. Менинг отам офицер, демак мен бу аёлнинг ўғлиман. Унинг хаёллари қатъий ҳукм чиқарди. Бутун оламга изтиробли боқди кўзлари. Куёвининг аҳволини кўрган қайнона айтганларимдан кучли таъсирланди деб чой қуйиб узатди. Соҳибжон эса ўрнидан турди-да машинасига ўтириб жўнаб кетди.
Уйдаги сандиқларни титкиларкан ниҳоят излаганини топди. Расмга тикилиб қўшни хонада гурунглашиб ўтирган ота-онасидан сўради:
— Ойи, дада суратдаги болакай менман-а?
— Ҳа, — деди улар баравар. — Ҳа-да, ким ҳам бўларди, — такрорлади отаси. Йигит уларни бошқа безовта қилмади.
Тун. Ҳаммалари уйқуга ётаркан, ота-онасининг суҳбати бехос қулоғига чалинди. Онаси зорланди:
— Дадаси, неча марта айтдим зорманда суратни йўқотайлик деб. Ана, ўғлим ниманидир сезган... Бир умр ота-онаси келиб олиб кетишидан чўчиб яшадим.
— Қўй, онаси, ҳеч нарса бўлгани йўқ-ку. Уни ҳеч ким олиб кетмайди. Шунчаки сўради-да. Соҳибжонни биз катта қилдик. Вояга етказдик. У бизнинг ўғлимиз, бировга бериб қўймаймиз. Ўша тунни яхши эслайман. Вокзал ёнидаги бозорча олдидан топгандим уни. Кимлардир боладан безор бўлганда, биз тирноққа зор эдик. Уни ҳеч кимга бермаймиз, ҳеч кимга, — ҳар сўзини дона-дона қилиб гапирарди Шерзод ака хотинига.
Энди Соҳибжонда ҳеч қандай шубҳа қолмади. Шерзод Тўраев ва Латофат опа уни асраб олган ота-онаси, Шуҳрат Солиҳов ҳамда Роҳила опалар туққан аммо воз кечган ота-онаси эканлигига у амин бўлди. Соҳибжон ҳозир бу нарсалар ҳақида ўйламасди. Унинг қалбини бундан минг чандон ортиқроқ ғам кемирарди.
— Наҳот Нигина менга сингил... Наҳот ўз синглим билан... Бу савол бир неча кунда уни адо қилаёзди. Кимдан қандай қилиб, нимани сўрашни билмади.
Бироқ ўша кундан бошлаб Соҳибжон ҳеч кимга чурқ этмасдан Францияга ҳужжат тўғрилай бошлади. Ва тез муддатда оиласи билан жўнаб кетди. Унинг бу ишига ҳамма ҳайрон эди. Эрининг уйига қўнғироқ қилишга ҳам рухсат бермагани Нигинани қаттиқ ранжитди.
Соҳибжон аёлига яқинлашмай қўйди. Аламини ишдан олди. Сўнг миясига келган фикрни амалга оширишга киришди. У тақдири ҳақида китоб ёза бошлади.
Азоб ва изтиробларга, жавобсиз саволларга тўлиб бир неча ой ўтди.
Ёзганлари «Хазонларда қолган кунларим» номи билан нашрдан чиқди. Соҳибжон китобга ўзининг ҳаётини туширди. Ўша хазонли тунда ташлаб кетилганидан тортиб, бугунги кунигача ёзди.
Йигит китобнинг илк нусхасига уч ойлик Бекзоднинг суратини солиб ота-онаси, қайнота-қайнонасига юборди. Шерзод ака билан Латофат опа тушунмади. Бироқ домла билан Роҳила опа ҳангу-манг эди. Китобни олган кундан домланинг аёли тўшакка михланди.
Шуҳрат ака куёви билан қизига телеграмма жўнатди.
Улар етиб келишганида Роҳила опа сўнгги нафасларини олаётганди. Аёл Соҳибжонни ёнига чорлади, нафаси бўғзига тиқилиб базўр пичирлади:
✍🏼БОЗОРДАН ТОПИЛГАН ЧАҚАЛОҚ (хаётий вокеа)
Латофат билан Шерзоднинг турмуш қурганларига ўн йилдан ошди. Бироқ фарзанд кўришмади. Ҳаётдан нолишмайди. Ҳамма нарсалари бор. Лекин боланинг ўрни бошқа. Улар худодан эрта-ю кеч фарзанд тилашади. Хонадон соҳиби Шерзод ички ишлар ходими, капитан. Унинг кўп вақти кўчада — ишда ўтади. Латофат уй бекаси — уззу-кун эрини кутишдан ўзга иложи йўқ.
Ҳар доимгидек Шерзод ишда навбатчи бўлиб қолди. Тун ярмидан оққанда, майор офицерлар ўтирган хона эшигидан бошини тиқиб деди:
— Капитан Тўраев, участка нозирлари билан атрофни кўздан кечириб чиқинглар-да, кейин уйга кетаверинглар.
Шерзод ўрнидан турди. Командирининг Тўраев дегани, айниқса олдига капитан деб қўшиб қўйгани унга мойдек ёқиб тушди. Икки сержант билан ҳовлига чиқди.
— Сизларга жавоб, — деди Шерзод Тўраев.
— Ўртоқ капитан, биз...
— Буйруқ муҳокама қилинмасин, — қатъий талаб қўйди капитан.
Нозирлар кетди. Шерзоднинг бир ўзи сукунат ҳукмронлиги поёнига етаётган тун бағрида теваракка зийрак боқиб, бозорча олдига келди. Ён-верини кўздан кечирди. Ўзидан сал нарироқда, бозор деворлари тубида оппоқ тугунга нигоҳи тушди. Фақат эътиборини тортгани шу бўлдики, мато қимирларди. Капитан яқинроқ бориб қаради. «Мушукнинг ёки итнинг боласидир-да» ўйлади Тўраев. Ваҳоланки, бундай бўлмади. Йўргакда тахминан икки, уч ойлик бўлиб қолган чақалоқ ётарди. Шерзод бир муддат каловланиб туриб қолди, сўнг болани қўлига олди. Узоқ ўйлагандан кейин «болакайни уйга олиб кетиш керак» деган хулосага келди. Унинг шу маҳалда бошқа чораси ҳам, яна ўйлашга ҳафсаласи ҳам йўқ эди.
Латофат ҳали уйқудан турмаган эди. Дарвоза қўнғироғининг товуши уни бир оз чўчитиб, ваҳимага солди. Қувлик билан боқувчи кўзларини ишқалаб остонада пайдо бўлиб, самимият ила сўради:
— Ким у?
— Менман, — деди Шерзод ҳаяжонли оҳангда. — Эшикни оч!
Йўргакдаги болани кўрган жувон ёқа ушлади.
— Ким бу? — деди беихтиёр. Эри бир неча сония жим бўлиб қолди.
— Бозор девори ёнидан топдим. — Орадаги сониялик сукут ўтиб гапида давом этди. — Кимлардир тирноққа зор-у кимлардир безор...
— Яратганга шукр, оҳларимиз етиб борди, бизга ҳам фарзанд ато қилди, — деди Латофат кўз ёшларини яширолмай.
Йўргакнинг ичидан боланинг шу кунларда олинган сурати чиқди. Орқа томонида «Бекзоджон уч ойлик» деган ёзуви бор эди. Эр — хотин гапни бир жойга қўйиб, агар боланинг ота — онаси топилмаса ўзлари асраб олишга қарор қилди. Шерзод Тўраев ўйлаган иш амалга ошадиган бўлди. Чақалоқнинг бирор қариндоши даъво билан чиқмади. Улар болани ўз шарифларига ўтказиб исмини «Соҳибжон» деб ўзгартиришди ҳамда Шерзоднинг хизмат сафари боис тез фурсатда бошқа туманга кўчиб кетишди.
Вақт ўтиши билан Соҳибжон улғайиб борар, эсини таниб тили чиққандан буён рассомчиликка қизиқарди. Ўзи ҳам расмлар чизиб, турли болалар кўрик танловларида иштирок этиб фахрли ўринларни қўлга киритди. Мактаб қучоғидан учирма бўлган тенгдошлари каби Соҳибжон ҳам хужжатларини олий ўқув юртига топшириб талаба бўлди. Талабаликнинг илк босқичини самарали якунлади. У бетиним ўқиди, изланди, ўз устида ишлади. Университетда Шуҳрат Солиҳов деган кўпчиликка маълум ва машҳур домла бор эди. Шу домла шогирдлари орасида рассомликка бўлган истеъдоди учун Соҳибжонни бошқача хушларди. Йигитча ҳам бу эътиборни сезиб ва билиб юрарди.
Одатий ўқиш кунларининг бирида гуруҳ сардори:
— Соҳибжон, сизни Шуҳрат домла чақираяпти, — деди. У эшикдан чиқиб узун йўлка бўйлаб юраркан, Шуҳрат Солиҳовдай домла нега чақирганлигига ҳеч ақли етмади. Оҳиста эшик қоқди. «Киринг» деди ичкаридан келган овоз. Кейин оҳиста ўтиришга ундади.
— Ўқишларингиз яхшими?
— Раҳмат.
— Сизни чизган суратларингизни кўрдим. Менга ёқди. Шу боис шогирдим бўлсангиз деб чақиртиргандим. Йигит устозини жимгина тинглади. Унинг бесас ўтирганини кўриб домла сўради:
— Қаерда турибсиз?
— Ижарада.
— Соҳибжон сизга бир таклифим бор. Келинг, бизникига кўчиб ўтинг. Бирга яшаймиз, бирга ишлаймиз. Уйда ийманадиган ҳеч ким йўқ. Келинойингиз ва ёлғиз қизим бор.
Соҳибжоннинг сўз айтишга тили лол эди. Шуҳрат Солиҳов талабасидан жавоб бўлавермагач сукут аломати ризо деб тушунди. —
АЙТИБ БЎЛМАЙДИГАН СЎЗЛАР
🍃
1. “Уф” деманг...
Аллоҳ таоло ота-онага “Уф” дейишдан қайтарган: «Раббингиз, Унинг Ўзигагина ибодат қилишингизни ҳамда ота-онага яхшилик қилишни амр этди. (Эй, инсон!) Агар уларнинг бири ёки ҳар иккиси ҳузурингда кексалик ёшига етсалар, уларга «уф!..» дема ва уларни жеркима! Уларга (доимо) ёқимли сўз айт!» (Исро сураси, 23-оят).
☘️
2. “Эртага бажараман” деманг...
Бирор иш бошлаш олдидан “Мен буни эртага албатта бажараман”, дейишдан қайтарилганмиз: «Бирор нарса ҳақида: «Мен, албатта, эртага шуни қилувчиман», дея кўрманг!» (Каҳф сураси, 23-оят).
🍀
Аллоҳ таоло оятнинг давомида: Илло, «Иншоаллоҳ, (Аллоҳ хоҳласа)» (денг. Бу сўзни) унутган вақтингизда (ёдингизга келиши билан)Раббингизни зикр қилинг (яъни «иншоаллоҳ», денг) ва: «Шояд, Раббим мени бундан ҳам яқинроқ Тўғри йўлга ҳидоят этса», денг!» (Каҳф сураси, 23-оят) деб марҳамат қилган.
🍃
3. Замонни ёмон деб айтиб бўлмайди...
🌱
Замонни Аллоҳ яратган. Аллоҳ таоло яратган нарсаларда камчилик бўлмайди.
🌿
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Замонни сўкманглар, чунки Аллоҳ замон (га боғлиқ бўлган барча ишларни қилувчиси)дир”, дедилар.
🍃
4. “Агар” сўзини қўллашда эҳтиёт бўлинг.
🌿
Атрофни кузатадиган бўлсак, қандайдир мусибат ва фалокат қашисида ўзимизни беихтиёр “Агар” сўзига тўқнаш келамиз. “Агар мен бу ерга келмаганимда фалокат юз бермасди”, “агар мен уни уйдан чиқармаганимда шу мусибат содир бўлмасди” деб айтиш ўрнига “Аллоҳ таоло тақдирга ёзгани бўлади”, деб айтиш дуруст бўлади. “Агар” деган сўзни қўллашда эҳтиёткор бўлмасак, Аллоҳнинг тақдирига рози бўлмаслик ҳиссини пайдо қилган бўламиз. Ва унутмаслигимиз керакки, неки содир бўлса, “агар”сиздир. Чунки Аллоҳ хоҳлагани бўлади.
БИЗ БАРИБИР БАХТЛИ БЎЛАМИЗ!..
Ярим тун. Нафиса эрига ёзган хатини ёстиғи устига қўйди-ю, ҳеч ким сезиб қолмасин деб оёқяланг чиқиб кетди. У ҳаммасидан тўйган эди. Ваҳоланки, кечаги кунгача у «биз барибир бахтли бўламиз», дерди. Энди эса биргина чора — ҳаёт билан видолашиш деб ўйлмоқда эди. Шунда эри бошқа турмуш қуради, эҳтимол, фарзандли ҳам бўлар…
Қамишзордан ўтиб, сой томон юра бошлади. Юраги борган сари қаттиқ дукилларди.
— Гуноҳимни ўзинг кечир!..
У шундай деб сой четига яқинлашганда, чақалоқ овозидан жимиб қолди, «менга эшитилаяптими ёки...»
Овоз келган томон шошилди. Қўлларини қамишлар тилиб ташласа-да, буни сезмасди. Ниҳоят бола ётган ерга келди-ю, чақалоқни кўтариб олди.
— Бечора болагина-я, сени ким бу ерга ташлаб кетди?! Кимга ортиқча бўлиб қолдинг? Бугун ҳаётимдан умидимни узгандим, мени ҳаётга қайтардинг…
Йўргакни очиб кўрди, ўғил бола экан. Болани қучганча қишлоқдаги онасининг уйига борди. Ўғиллари шаҳарда ишлаб қолиб, каттагина ҳовлида ёлғиз яшайдиган она, қизини бу аҳволда кўриб ҳайратланди.
— Қизим, тинчликми? Қўлингдаги бола кимники?
Нафиса ҳеч бир сўз айтолмай йиғлаб юборди.
Майли, қизим, мавриди келса ўзинг тушунтирарсан. Ҳозир болага қарайлик. Кечқурун сут соғиб қўювдим…
Она шўрлик, сутни қайнаган сув билан аралаштириб қайната бошлади. Сўнг бир амаллаб сутни қошиқчада чақалоққа бериб, қорнини тўйдиришди. Гўдак ниҳоят ухлаб қолди.
— Болам, юрагимни сиқмай тўғрисини айт, болани қаердан олдинг?
Ойижон, гулдек боласини биров қамишзорга ташлаб кетган экан. Энди у менинг болам.
— Қамишзорда нима қилиб юргандинг?
Нафиса қайнонасининг маломатларию эрининг олдида виждони қийналаётганини, ҳаётдан тўйганини — ҳаммасини сўзлаб берди. Она ҳам йиғлади. Сал бўлмаса, қизи жонига қасд қилиши мумкин экан-а! Эҳ, Яратганнинг мўъжизасини! Бечора қизи етти йилдан буён тирноққа зор эди. Қаратмаган дўхтири, табиби қолмади. Қайнонаси эса ҳар гапининг бирида ўғлини онаси ўпмаган қизга уйлантиришини таъкидлашдан тоймайди. Куёви барака топсин, шунча йил хотинига сабр, бардош тилаб, ўзи ҳам сабр қилиб кутаётганди.
Навбатдаги қайнонасининг дашноми Нафисага оғир ботди.
— Сен ўғлимни иссиқ-совуқ қилиб олгансан. Бўлмаса, туғмас хотинни етти йилдан бери ушлаб турадими! Сен туфайли бечора болам зурриёдсиз ўтиб кетяпти. Ҳаҳ, шунча жавобини бер, бу туғмас хотинингни десам, кўнмайди. Жодуинг кучли экан.
Бу гаплар Нафисанинг жон-жонидан ўтиб кетди. Ахир эри унга севиб уйланган, жавобимни беринг деса, сендан бошқаси керакмас, дейди. Яхшиси, ҳаётидан бутунлай кетаман. Шундагина эри балки тақдирга тан бериб, бошқасига уйланар. Хат ёзди: “Комил ака, мени қидирманг. Сиз бу хатни ўқиётганингизда бу оламда бўлмайман. Ўлигимни сойдан топишади, мендан рози бўлинг. Қанча тиламайлик, биз бахтли бўладиганга ўхшамадик, Комил ака… Онангиз топган қизга уйланинг. Худо насиб қилиб, фарзандлар атрофингизда чуғурлашиб юради ҳали…”
Комил хатни бир нафасда ўқиди.
— Йўқ, йўқ, бўлиши мумкин эмас! Нафис… Нафиса, нима қилиб қўйдинг?!
У сой тамон югуриб кетди. Қамишга илиниб қолган хотинининг рўмолини олиб, юзига босиб йиғлади. Нафиса уни ташлаб кетиши мукин эмас. Комил анча вақт шу ерда ўтирди. Мактаб даврида Нафисанинг қандай чиройли қиз бўлганини, битирув оқшоми унга биринчи маротаба севги изҳор қилганини эслади.
— Ойи, куёвингиз қидириб келмасидан аввал кетайлик.
— Ахир қаерга ҳам борамиз, болам?
— Жиззахдаги холамникига кетамиз. Ҳовлилари жуда ҳам катта, бизга ҳам жой топилади. Мен ишга кираман. Кейин уй олиб, алоҳида чиқамиз.
Комил Нафисаларникига келганда, улар алақачон йўлга чиқишганди. Эшик тақиллатганини кўрган қўшни аёл чиқиб келди.
— Нафисахон онаси билан Жиззахга кетди. Сизга хат ҳам қолдириб кетувди, ҳозир.
Ҳайрият, тирик экан, енгил тин олди Комил. Хатни шошиб ўқиди-ю, ҳафсаласи пир бўлди.
“Комил ака, — деб ёзилганди хатда, — мен ҳаётингиздан бутунлай кетмоқчи эдим, лекин бахтли тасодиф ҳаётга қайтарди. Энди излаб овора бўлманг. Онангизнинг ҳам айтганларини қилинг. Бахтли бўлинг”.
Комил уйига махзун қайтди.
— Ҳа, кетса кетар, хотин зотига қурт тушибдими, ўзим сани қўша-қўша бола туғиб берадиганига уйлантириб қўяман, — д
#Ana_bolmasa😅🚷
BIR YIGIT MILLIONERNING qiziga uylanib boyib ketibdi. Uning uyiga bolalikda birga o‘sgan do‘sti mehmonga kelibdi.
— Xotini choy damlashga chiqib ketgan paytda:
— Og‘ayni bu qizga nega uylanding? Bunchalik xunuk qiz bo‘lmasa, ko‘ziyam g‘ilay, yurishi ham neto, uning ustiga duduq ham ekan, - desa....🙊🙊
Davomini òqimasayiz bo'maydi buni....😂😂
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
😱🙈ЭРИМ СИНГЛИМГА ЭР БЎЛДИ!
😰Келин тўй куни ўзини заҳарлаб, шармандаликдан қутила оладими?
Менга совичилар кела бошлади,
Дадамнинг Яқин дўстидан, дадам вада бериб қуйган эканлар, маданиятли, уқимишли оила эди.
Лекин мен турмушга чиқа олмасдим чунки мен хомладор эдим оилали эркакдан.
Мен хомладорлигими айтим, у булса тан олмади. Туй куним мен ўзимни захарладим келин куйлак кийиш насиб қилмади.
Мен хушсиз эдим уша вақтда янгам синглимни чақириб сиз келин куйлакни кийин деди, киймасангиз опангиз шарманда булади деди, синглим рози булди лекин киёв синглимни кўриб....
😰Давомини ўқинг👇+/channel/Taqdirlar_Qismatlar_Hikoyalar/100345
ҲАР КУНИ НИМА ОВҚАТ ТАЙЁРЛАШНИ БИЛМАЯБСИЗМИ❓
👆Дастурхонингизни Шунақанги Маззали 🍜ТАОМЛАР Пишириқлар, Ширинликлар ва Таомлар билан безашни хохласангиз🍓🍒🍉 🙋🏻♀Унда сизга минглаб аёл ва қизлар танлаган @PAZANDA_SIRLARI каналини тавсия қиламан.
🍱🫕Чексиз рецептлар-у, миллий ва европа Таомларни 🍰Пиширқлару 🥗Салатлар тайёрланиш усулларини ўзида жамлаган канал енди сизда ҳам бўлади.
Обуна бўлинг:
👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/nGgzRJ7S0ZFhNDUy
Самад ака эса қаттиққўл бўлгани учун қизини доим тергаб турарди. Ўша куни ҳам қаёқдандир қизи ҳақида эшитиб қолади. Уйга қутуриб келиб қизини аямай урди. Қиз ҳеч нарса қилмаган, ҳаттоки у йигит билан тузук қуруқ гаплашмаганди ҳам.
-Сендай қизни боридан йўғи яхши. Ўғил бўлсанг бўлмасдими? Бошимни эгиб қўяй дедингку ифлос. Кўчага чиқсанг ўзингдан кўр осаман сени.
Вазира отасидан доим дакки эшитган, қўрқиб яшаганди. Вазирага отасини гапи жуда оғир ботди. Кейин эса... "Мендай қизни боридан йўғи яхши" дея хонасининг деворига маркер билан ёзди. Сўнгра бошини арқондан ўтказди ва...
Давоми👇👇👇
#ибрат
У қариялар уйидаги онасидан тез-тез хабар олиб турар эди, кунлардан бир кун, онангиз оғир аҳволда, деб телефон қилишди, албатта, шошилганча етиб борди, ўғлим, деди она, сенга бир неча илтимосим бор, хонадаги вентилятор эскириб кетган, шуни янгисига алмаштириб, совутгични таъмирлатиб қўйсанг, ўғил хайрон бўлиб, нега энди айтяпсиз, илгарироқ қилардим-ку билганимда, деганди она, мен-ку кўникиб кетгандим, кейинчалик ўғлинг сени олиб келиб қўйса, қийналмагин дейманда, болам, деди...
Ота-онага нима қилсанг, албатта, қайтади!
@IBRATLI_SOZLAR
ҲАР КУНИ НИМА ОВҚАТ ТАЙЁРЛАШНИ БИЛМАЯБСИЗМИ❓
👆Дастурхонингизни Шунақанги Маззали 🍜ТАОМЛАР Пишириқлар, Ширинликлар ва Таомлар билан безашни хохласангиз🍓🍒🍉 🙋🏻♀Унда сизга минглаб аёл ва қизлар танлаган @PAZANDA_SIRLARI каналини тавсия қиламан.
🍱🫕Чексиз рецептлар-у, миллий ва европа Таомларни 🍰Пиширқлару 🥗Салатлар тайёрланиш усулларини ўзида жамлаган канал енди сизда ҳам бўлади.
Обуна бўлинг:
👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/nGgzRJ7S0ZFhNDUy
😱ГЎРКОВ ҚЎЛИДА ҲЎРЛАНГАН ҚИЗ НОЛАСИ....
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
ДАВОМИ УЧУН👇🏼БОСИНГ
/channel/Solixa_Ayol/23482
Ҳаётимиз синовлардан иборат, ҳар биримиз дуч келаётган синовларда ақл билан фикр юритиб, оқибатини ўйлаб ҳар бир ишга оқилона ёндашишимиз зарур. Атрофимиздагилар, яқинларимизга бирор мусибат етганда фолбин, сеҳр қилувчиларнинг олдига бормасликни қатъий тушунтиришимиз зарур. Фолбинлик, сеҳргарлик улкан гуноҳлардан бўлиб, Аллоҳ асрасин икки дунёда ҳам хорликка олиб келиши мумкин.
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
☘НАЖОТГА ЭРИШИШНИ ИСТАСАНГ☘
🌼Нажотга эришаман десанг, кунингни Бомдод намози ва эрталабки азкорлар билан бошла!
🍁Истиғфорингни кўпайтир, токи шайтон ўз жонига қасд қилсин.
🌹 Дуодан узилиб кетма, чунки у нажот арқонидир.
🍁 Ёдингда бўлсин, фаришталар ҳар бир сўзингни ёзиб оладилар.
🌼 Бўронда қолиб кетсанг ҳам, яхшиликка йўй.
🍁 Бармоқларнинг энг гўзали тасбеҳ ўгирганидир.
🌹 Қайғуга учраб, ғамга ботиб кетсанг, «ЛА ИЛАҲА ИЛЛАЛЛОҲ» дегин.
🍁 Пулингга фақирларнинг дуосини ва бечораларнинг муҳаббатини сотиб ол.
🌼 Ҳошиялик билан қилинган узун сажда, гуллаб-яшнаган қасрлардан-да афзалдир.
🍁 Бир сўз айтишдан олдин фикрла, яна қотил сўз бўлиб қолмасин.
🌹 Мазлумнинг дуосидан ва маҳрум этилганнинг кўз ёшларидан эҳтиёт бўл.
🍁Китоблар, газеталар, журналларни ўқишдан аввал Қуръони Каримни ўқи.
🌼Ўзингни тоат-ибодатга бағишла, чунки нафс ёмонликка буюради.
🍁 Ота-онангнинг қўлларидан ўп, розиликларига эришасан.
🌹 Сенинг эски кийимларинг фақирлар учун янгидир.
🍁 Ғазабланма! Ҳaёт сени тасаввурингдан ҳам қисқадир.
🌼 Кучлиларнинг энг кучлиси, бойларнинг энг бадавлатлиси «АЛЛОҲ АЗЗА ВА ЖАЛЛА» сен биландир.
🍁 Маъсиятлардан қайтиш эшигини қулфлама.
🌼 Намоз – бу сени мусибатлардан ва қийинчиликлардан асраб авайловчи яхшиликдир.
🍁 Ёмон гумонлардан йироқ бўл, шундагина таскинлик топасан ва тинчликда ором оласан.
🌹 Ҳамма ғам-қайғуларингнинг сабаби АЛЛОҲ дан ўзингни олиб қочишингдир. У Зотга яқин бўлиб, қабул эт.
🍁 Намоз ўқи, намоз сен билан қабрингга киради.
🌼 Туҳмат қилаётган шахсни кўрсанг, унга «Аллоҳдан қўрқгин» деб танбеҳ бер.
🍁 «Мулк» сурасини ўқишинг давомий бўлсин, чунки у нажотингдир.
🌹 Намозидан хушуъни ва кўзидан ёшини йўқотган одам маҳрум инсондир.
🍁 Барча муҳаббатинг АЛЛОҲ учун бўлсин.
🌼 Сенга туҳмат қилувчини кечиргин. Чунки у сенга ҳасанотларини ҳадя қилди.
🍁Намоз, тиловат ва зикр кўкрагингда гуллаган маржондир.
🌹 Ким дўзах оловини эсласа, маъсиятларга бошловчи баҳоналарга сабр қилади.
🍁 Амалларинг тоғдек бўлишини истасанг «дебди, деди» ларни бас қил.
🌼 Намозда сендан талаб қилинадиган энг кичик нарса бу, намозингни хушуъ билан ўқишингдир.
🍁 Қуръонни бошингда кўтариб юр, ундаги бир оятни ўқишинг дунёдан ва ундаги барча нарсалардан-да хайрлироқдир.
🌹 Ҳаёт гўзалдир, сен иймонинг билан ундан-да гўзалроқсан.
— Мени кечир ўғлим!
Онасини сўнгги йўлга кузатаркан, Соҳибжон куюниб йиғлади. Бу куюнчакликни ҳамма ўзича мушоҳада қилди, ўзича тушунди. Қабр бошидан қайтганларида домла Соҳибжонга уйдаги сандиқдан пул олиб чиқишни буюрди. Йигит сандиқни очди. Бир четида турган қутичани кўрди. Қўлига олиб қопқоғини кўтарди. Қутичанинг ичида уюм хатлар бор эди. Энди қутичанинг оғзини ёпишга шайланган эди, бир мактубнинг устидаги ёзув эътиборини тортди. Афтидан у яқиндагина келганди. Хатни очиб ўқиди:
—... 01 — сонли «Меҳрибонлик уйи» маъмуриятидан... Шуҳрат Солиҳовга.
Йигит қайнотасининг «меҳрибонлик уйи» билан қандай боғлиқлиги борлигига қизиқиб номага кўз югиртирди:
—... Сизлар шарифингизга расмийлаштириб, фарзандликка олган Нигина Солиҳовага яхши тарбия берганларингиз учун ташаккур билдирамиз...
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
Юкларингизга машина юборайми?
— Йўқ.Ўзим...
— Унда кечқурун сизни уйда кутаман.
— Албатта.
— Хайр.
Кун шомга яқинлашганда амаллаб домланинг уйини топди. Эшик қўнғироғи чалинди. Дарвозани домланинг хотини Роҳила опа очиб, самимий кутиб олди. Қизи ҳам боғоят мафтункор, худди арман қизларидек кўзлари қувлик билан боқувчи, яноқлари сержило бўлиб — исми Нигина эди.
Соҳибжон тўртинчи босқичда давлат имтиҳонлари ўтаётган маҳал Шуҳрат Солиҳовнинг саъи-ҳаракатлари билан грант асосида Соҳибжон Францияга бир ойлик малака оширувчи ўқишга жўнатилди. Йигит ўзга юрт ҳавосидан баҳра оларкан ватанини, ота-онасини айниқса Нигинани бениҳоя соғинди. Юртига қайтадиган куни ҳаммага совға олди. Нигинага эса алоҳида энг яхши, энг қимматбаҳосини...
Аэропортдан тўғри Шуҳрат Солиҳовнинг уйига келган йигит эртаси куни Самарқандга ота-онасининг бағрига шошилди.
Оилавий суҳбат асносида йигит онасига Нигинада кўнгли борлигини эътироф этди. Онаси Соҳибжонга деди:
— Нигина домлангни ёлғиз қизи бўлса, узоққа қиз бермас-ов.
— Ойи, сиз бориб кўринг. Биламан, Нигинанинг ҳам менда кўнгли бор.
Шундай қилиб совчилик кўнгилдагидек ўтиб, ҳар икки томон келишиб тўй қилинди. Шуҳрат Солиҳов куёвига машина совға қилди. Сўнг Соҳибжоннинг топган-тутганларига дадаси ҳамда қайнотаси кўмаклашиб уй олиб берди. Орадан ўтаётган фурсат оилани бахт дарахтига махкамроқ ва мустаҳкамроқ боғлади. Нигина ўғил кўрди.
Вақт тўфондек учади. Ана шу тўфон Роҳила опани дардга чалинтириб кетди. Тез-тез соғлиги ёмонлашадиган бўлди.
Одатий кунларнинг бирида Соҳибжон ишдан қайтаркан, рафиқаси қўнғироқ қилиб онасининг ҳолидан хабар олиб келишини сўради. У ашинасини қайнотасининг ҳовлиси томон бурди. Манзилга етиб келганида дарвоза қия очиқ эди. Ичкари одимларкан уйнинг пешайвонида қайнонасининг ухлаб ётганига кўзи тушди. Олдига бориб ўтирди. Пича вақт ўтиб одам нафасидан уйғонган аёл шошиб ўрнидан турди. Лаҳзалик шошилиш вақтида қўлида қучоқлаб уйқуга кетган сурат пастга тушиб кетганини сезмади. Ҳол-аҳвол сўралиб, Соҳибжон ердаги расмни қўлига олиб деди:
— Ҳали келсам қўлингизда экан. Пастга тушиб кетди. Қайнонасига узатишдан олдин суратга кўз югиртирди. Қўлидаги расм уйидаги сурат билан бир хил эди. Ортидаги ёзув ҳам ўша — «Бекзоджон уч ойлик». Кейин қайнонасини сўроққа тутди:
— Бу кимнинг ёшлиги?
— Ўғлим, дардманлигимнинг давоси шу суратда!
Соҳибжоннинг юраги музлаб кетди. Ахир онаси Латофат опа расмни кўрсатиб «Ўғлим бу сенсан» демаганмиди! «Нега Бекзод деб ёзилган» деб сўраганида «Дадангга кўпроқ Соҳибжон исми ёқарди, шунинг учун ўзгартирганмиз» деганди-ку. Йигит узоқ хаёл сурди, кейин майингина шивирлади:
— Тушунмадим. Бу суратнинг сизга нима алоқаси бор?
— Ўғлим, орадан шунча йиллар ўтди. Бошимиздан ўтган воқеаларни ҳеч кимга айтмадик. Нигина ҳам билмайди. Сабр билан эшитсангиз сизга кўнглимни ёрай. Зора енгил тортсам! Соҳибжон «эшитаман» дегандек бош чайқади.
— Домлангиз билан институтда бирга ўқирдик. Бир-биримизни ёқтирардик. У кишига жуда ишонардим. Ана шундай кучли ишонч билан баъзида у кишининг ижара уйида тунаб қолардим. Кунларнинг бирида ҳомиладор эканлигимни билиб қолдим. Мен тўй қиламиз дедим. Уйига қўнғироқ қилган экан отаси «Бу йил уйлантира олмаймиз» дебди. Бу гапдан кейин Шуҳрат ака бошқа ижара уй топди. Бирга яшай бошладик. Курсдошларимиз ҳам сезмади. Кўзим ёришига яқин қолган ойларда дарсларга қатнамадим. Фарзандимиз туғилди — Бекзоджон. У уч ойлик бўлганда раҳматли қайнотам қўнғироқ қилиб «Ўша самарқандлик қизга уйланасанми» дебди.
Тўй кунига икки кун қолганда болани нима қилишни ўйлаб қолдик. Шуҳрат ака «Меҳрибонлик уйи»га топширамиз, тўйдан кейин келиб қайтариб оламиз деди. Мен аҳмоқ кўнмадим. Уйга олиб кетаман, ойимга бераман деб туриб олдим. Кечги поеъздга чипта олиб йўлга тушдим. Самарқанд вокзалига тушганимда вақт ярим тундан оғиб, тонг отишига икки-уч соатлар қолган эди. Вокзалнинг ёнгинасидаги бозорчани кўриб ўйланиб қолдим. Бекзоджонни уйга олиб борсам ота-онам нима дейди. Акаларим нақ ўлдириб қўя қолар. Қариндош-уруғ, қўни-қўшни, маҳалла — кўй дегандек... Бир қарорга келдим: Болани бозор девори ёнида қолдираман.
бўлган йигитларни кўрса, ўша ўзи билмаган ҳолда тарқатган гиёҳванд моддалари эсига тушиб, азобланарди… Ўзини айбдор сезарди…Ҳа, бойлик, яхши яшаш орзуси – яхши! Лекин моддий бойлик осонликча келади, деганлар, имконидан ортиқча имкон излаганларнинг тақдири шу тарзда якун топиши тайин.
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂 🍃🍂 🍃🍂
📖▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️
✍ @Ibratli_Sozlar 📚
