34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Хабаровскгача самолётда уч соатлик йўл. Машинада эса бу масофани кун бўйи босиб ўтаман. Ноилож. Йўлга чиқдим.
Хабаровск аэропортига ит азобда етиб келдим. Шаҳарни томоша қилишни режалаштиргандим, афсус, бу ният ҳам амалга ошмади. Уч соатдан кейин Москвага учаман. Кейин Тошкент. Худо хоҳласа, тонг пайти уйда бўламан.
Аэропортга киришим ҳамона, маълумотлар бюроси эшиги ёнида тўпланишиб бақир-чақир қилаётган одамларга кўзим тушди. Ўриндиққа ўтириб, рўпарамдаги маълумотлар экранига кўз югуртирдим. Ҳалиги маълумотхона эшиги олдида қий-чув яна авжига чиқди-да, ўрта ёшлардаги аёл гурсиллаб қулади. Бир зумда полиция ва оқ халатли дўхтирлар пайдо бўлишди.
— Топишди. Ниҳоят, топишибди. Ўрмонга қулаб тушибди.
— Боламм, болажоним... менинг!!! — Бир аёл ерга мук кетиб чинқира бошлади.
Бир зумда шовқин-сурон авжга чиқди. Ҳалиги тўда орасидан йиқилган ким, дод солиб бақиргану сўкинган ким, билиб бўлмай қолди...
Зални ҳадик ва хавотир қоплади. Бизни улкан кутиш хонасининг нарги бурчига ўтказишди. Маълумотхона олдида йиғилганларни махсус микроавтобусга ўтқазишиб қаергадир олиб кетишди. Аэропортдан қўрқув ва ваҳима кўтарилгандай бўлди.
— Шўрликларни энди самолёт қулаган жойга, ўрмон ичкарисиги олиб кетишаркан, — деди ёнимга келиб чўккан қария.
— Қандай самолёт? Қаердан учаётган экан?
Қария менга қовоқ уюб қарайди. Бироз оғринади:
— Чумикан деган жойни эшитганмисан? Чумикан!, — дейди у шу сўзни ўзгача оҳангда талаффуз қилиб.
— Қ-қа-қа-қачооон?
— Бугун. Самолётни ахтаришаётувди. Топишибди. Ўрмоннинг қоқ ўртасида экан.
— Одамлар... Одамлар тирикмикан?
Қария энди менга анграйиб қарайди:
— Самолёт қулаб тушган-а... Одам соғ-омон қоладими?
Борлиғимга титроқ инади. Кўзларимни чирт юмаман. Ўрнимдан сапчиб туриб кетаман. Кўз олдим хира тортади. Юрагим гупиллаб ура бошлайди. Лаҳзада хаёлимда менга ажабсиниб қараб турган ўша мовий кўз қизалоқнинг рангпар чеҳраси пайдо бўлади.
— Отахон, ўша самолётда мен ҳам бор эдим, мен ҳам учишим керак эди!
Чол ажабсиниб қарайди:
— Мастмисан, нима бало?
Кўзларимни чирт юмиб бош ирғайман. Айни дам ўша аёл, исми Зоямиди, ҳа, Зоянинг қизи учун сарфлаган пулларим садақа ўрнига ўтиб кетганини ҳис қиламан. Яратганнинг меҳри ва қудратига тан бераман. Мени садақа қутқариб қолганини англайман. Хаёлимда яна ўша, ҳа ўша мовий кўз қизалоқнинг маъсум ва озурда чеҳраси намоён бўлади.
Қўчқор Норқобил
АКТРИСА СИТОРА ФАРМОНОВА ТУРМУШГА ЧИҚДИ...!!! 💍😊
😳ШОК КУЁВ КИМ ?
БИЗ БИЛГАН УША МАШХУР АКТЁРМИ😱
ТЎЙИ БУГУН БЎЛИБ ЎТМОҚДА
😳КУЁВНИ КЎРГАНЛАР ҲАЙРОН КОЛМОҚДА КУЁВНИНГ ИСМИ....
🔴КУРИШ УЧУН 👇
Онажон, нима армонингиз бор?
Азизхон домла
ㅤㅤㅤㅤ
@ibratli_sozlar
БИР ҚОП УН
Бу ҳикояни бир дўстимиз айтиб берди. Ҳозир Европага ишлагани кетаётганлар ўқиса, айни муддао бўларди.
Бир ўзбек Финландияга ишлагани бориб, ун тегирмонига унни етказиб берувчи ҳайдовчи бўлиб ишга киради.
Катта машина, тонналаб юкларни у ёқдан бу ёққа ташиб юриб, "шопир"имиз бир ҳолатга эътибор қилиб қолади:
пишириқ қиладиган фабрикага унни олиб борса, ҳеч ким ун тўла қопларни санаб олмаяпти, ҳеч ким қоғоз-қалам қилмаяпти. Шунда хаёлига келган режасидан "Қандингни ур, шопирбола", деб хурсанд бўлиб кетади.
Эртасига, айни иш буюрилган куни "Ким билиб ўтирибди, шунча қоп ундан икки қопини уйга тушириб кетсам?" – деб уйига тушириб ҳам кетади.
Аммо европаликлар биз ўйлаганчалик анойи эмас экан: ҳамма жой компютерлаштирилган, ҳисоб бўйича маҳсулот чиқмаган. Пишириқ фабрикаси дарров тўполон-жанжал қилмасдан, шартнома шартини бажармаган тегирмонга, факс жўнатган.
Тегирмон хўжайини барча ишчиларни йиғиб дала-дўмбара қилмасдан, айнан шопирболани чақириб, тушинтириб гапирган:
– Фалончи, нима бўлди? Олиб борган юкингиз кам чиқибди-ку?
Шопиримиз олдиндан тайёрлаб қўйган баҳонасини айтибди:
– Йўллар ўйдим-чуқур бўлса, билмасам, тушиб қолган бўлса, бордир.
Хўжайин ўйланиб туриб:
– Майли, ишлаб тургин-чи, кўрамиз – деб, бошқа жойларни тафтиш қилиб кетибди.
Кечга яқин шопиримизни чақириб, уриб-сўкмасдан
– Фалончи, бугун бирга кетамиз. Машинага икки қоп унни юклаб олгин, – деб буйруқ берибди (аслида илтимос қилган).
Икковлон йўлда икки қоп унни ташлаб кетишибди. Шопиримиз ҳайрон бўлиб сўрабди
– Жаноб, нега унни йўлга ташлаб кетяпмиз?
– Бир дўстимга керак экан, шунга. Уйигача олиб бормаймиз, ўзи қачон келса, олиб кетади.
Шопиримиз кейинги кунлари юк ташиш асносида қизиқиб ўша йўлдан юрар эмиш-у, ҳеч ким ҳалиги унларни олиб кетмасмиш.
Бир кун ўтибди, икки кун ўтибди, учинчи кун хўжайин шопирни чақириб,
– Ҳалиги икки қоп унни олиб келайлик, дўстимга керак бўлмай қолибди, – депти.
Шопир унни машинасига юклаб бўлгач, хўжайин шопирдан сўрабди:
– Мана, шу икки қоп ун очиқ жойда уч кун турди. Мен ҳайронман, сенинг машинангдан тушиб қолган ун қаёққа кетди экан-а?
Шу жойида шопирнинг аҳволини тасаввур қилиб кўргандирсиз?
Хўжайин шопирга қараб, "Энди мен сени қаматаман. Ҳеч қаерга ишга олмайдиган қиламан. Кейин олдимга ялиниб келасан", дейиш ўрнига "Энди бу ишингни қайтиб қилма", деб айтибди, холос.
P.S. Мен сизга Европанинг одамлари бировнинг ҳаққидан қўрқишини, бировнинг ишончини суистеъмол қилмаслигини, ўғрилик шармандалик эканлигини айтмоқчи эмасман. Шунчаки, биз ҳам одам бўлиб келдик, муносабат, муомила ва ишда хам одамий булайлик демоқчиман.
© Саидакрам Абдурахмонов
@IBRATLI_SOZLAR
АКТРИСА СИТОРА ФАРМОНОВА ТУРМУШГА ЧИҚДИ...!!! 💍😊
😳ШОК КУЁВ КИМ ?
БИЗ БИЛГАН УША МАШХУР АКТЁРМИ😱
ТЎЙИ БУГУН БЎЛИБ ЎТМОҚДА
😳КУЁВНИ КЎРГАНЛАР ҲАЙРОН КОЛМОҚДА КУЁВНИНГ ИСМИ....
🔴КУРИШ УЧУН 👇
Бахт
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
- «Аллоҳ таолонинг шундай фаришталари борки, улар зикр аҳлини қидириб айланиб юрадилар. Агар Аллоҳни зикр қилаётган кишиларни топсалар:
- «Келинглар, мана сизлар қидираётган нарса», деб бир-бирларини чақирадилар. Фаришталар зикр аҳлини қанотлари билан ўраб (устма-уст туриб то) дунё осмонигача етадилар. Аллоҳ таоло Ўзи яхши билиб турса-да, фаришталаридан сўрайди:
- Бандаларим нима дейишяпти?
- Сенга тасбеҳ, такбир, ҳамд айтиб сени улуғлаяптилар.
- Улар Мени кўришганми?
- Йўқ, Аллоҳга қасам-ки, кўрмаганлар.
- Агар мени кўрсалар нима қилишади?
- Унда сенга янада кўпроқ ибодат қилиб, бундан-да кўп тасбеҳ айтиб, сени улуғлашади.
- Улар мендан нима сўраяптилар?
- Сендан жаннат сўрашяпти.
- Жаннатни кўришганми?
- Йўқ, Аллоҳга қасам-ки, эй Парвардигор, жаннатни кўрмаганлар.
- Агар кўрганларида нима бўларди?
- Агар жаннатни кўрсалар унга янада қаттиқроқ интилиб, талабгор бўлиб рағбатлари ошиб кетарди.
- Нимадан паноҳ тилаяптилар?
- Дўзахдан.
- Улар дўзахни кўришганми?
- Йўқ, Аллоҳга қасам-ки, эй Парвардигор, уни кўрмаганлар.
- Агар кўрсалар нима бўларди?
- Агар кўрсалар дўзахдан яна ҳам кўпроқ, қаттиқроқ қўрққан бўлардилар.
- Сизлар гувоҳсизлар, Мен уларни мағфират қилдим.
Шунда фаришталардан бири дейди:
- Фалончи ораларида ўтиргани билан улардан эмас. У бир иш билан келганди.
- Улар шундай ҳамсуҳбатлар-ки, улар билан ўтирган одам улар туфайли бадбахт бўлмас!»
(Муттафақун алайҳи)
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@ibratli_sozlar
га шундай деб ўшқирдим.
- Қимирлама, ўласан ярамас... – Дилшод
менга тўппонча тақади.
Мен қотиб қолдим.
Davomi bor...
@Ibratli_Sozlar
"Безовта руҳ”.
4-ҚИСМ !!!
Эртаси куни ўқиш якунланиши биланоқ,
директорнинг уйига шошдим. Эшикни
бу сафар Ойдин очишини кутиб
тургандим. Лекин бундай бўлмади.
- Келинг ўғлим, яхшимисиз? – эшикни
ёши 40 лар атрофидаги катта киши
очди.
- Ассалому алайкум, Карим ака
уйдамилар ?
- Уйдалар. Ким бўласиз ўғлим ? -
отасини ёш йигит сўраб келганидан
хайрон эди у.
- Исмим Ҳожиакбар. Карим акада ишим
бор эди.
Биз уйга кирдик. Ховли менга ёқди.
Баланд, қатор қилиб барпо қилинган
уйлар кишини эътиборини тортарди.
Лекин минг афсуски уйда Ойдинни
учратмадим. Биз эшикдан кирганда,
тўғридаги хонага кирдик. Хона четидаги
камен яқинида айнан Фурқат ишлаган
темир заводининг собиқ раҳбари
ётарди. У мени кўриб ўрнидан турди.
Биз саломлашдик ва мен бўлиб ўтган
барча воқеаларни айтиб бердим.
Барчасини далиллари билан аниқ,
номма-ном айтганимдан сўнг собиқ
раҳбар менинг гапларимга ишонди.
- Фурқат жуда ҳам яхши йигит эди.
Бечорани ўлдиришган. Ислом, Дилшод
ва Абдураҳмонлар мана шу ишни
қилиб қочиб қолишган. Уларга нисбатан
бўлган қидирув ҳам тўхтатилган
адашмасам. Ислом менинг бош
ҳисобчим эди. Нега бундай иш қилган,
билмадим – у оғир хўрсинди.
- Карим ака заводга кейин нима
бўлган ?
- Ўша кезлари қотилликдан сўнг,
заводимиздан милиция ходимларининг
оёқлари узилмай қолди. Хар куни
терговчилар, МХХ ходимлари бизнинг
заводда эдилар. Мен бундай холатдан
чарчаб, заводни бир ой мухлатга
ёпдим. Ишлар тинчиганидан сўнг,
заводни яна ишга туширишга
киришдим. Бироқ ишга хеч ким
келмади. Айтишларига қараганда мана
шу жаноятдан сўнг, заводни беҳоситя
жой деб гап чиқарибди одамлар.
Афсус... Шундай кейин завод инқирозга
учради. Хозир нафақадаман. Худога
шукур ўғиларим бор мени боқишмоқда.
- Мен шу йигитларни топишим керак
Карим ака !
- Улар хозир ҳам қидирувда бўлса
керак. Ислом Тошкентда деган бир гап
эшитганман. Тунги клубда ишлаётган
эмиш, яна билмадим.
Суҳбатимизнинг асосий қисми шундай
бўлди. Биз хайрлашдик. Карим аканинг
шу гапларидан сўнг, Тошкент шаҳрига
боришга қарор қилдим. Уйдан чиқиб
кетаётсам Ойдин мени қарши олди.
- Ишингиз биттими ? – у уялиб менга
юзланди.
- Ха рахмат сизга Ойдин !
Қиз шу заҳотиёқ уйга кириб кетди. Яна
қалбимда ғалати туйғулар жўш ўра
бошлади. У қиз менга ёқарди. Лекин
маврида эмас эди. Мени мураккаб ва
қийин ишлар кутарди... Мен шундай
ўйлар билан хонадонни тарк этдим.
Кеча тунда эса Абдураҳмон ўлдирилди.
Буни сездим. Чунки... Руҳлар ёлғон
гапирмайдилар...
Вақт жуда ҳам кам...
Иссиқ, нимқоронғу хонанинг ўртасидаги
диванда бир йигит ётарди. Ундан
келаётган сассиқ ҳидга туриб бўлмасди.
Телефон жиринглади.
- Ким бууууу – йигит телефон қилган
одамга қулоқ солмасдан жаврашди
бошлади.
- Ассалома алайкум, Ислом ака сизми ?
Ха, бу ана шу Фурқатнинг қотилларидан
бири бўлган Ислом эди.
- Нима ишинг бор менда ? Гапир
тезроқ ! – Ислом ўшқирди.
- Кечирасиз, кафеда ишлайсизми? –
қўнғироқ соҳибининг овози анча
жиддийлашди.
- Хааа, шунақа гапирчи. Нима хизмат ?
- Бир дўстимнинг туғилган куни эди...
- Эй, анқов ! Нималар деяпсан ? Қанақа
туғилган кун? Мен ҳисобчиман,
ҳисобчи ! Мен бунақа ишларга маъсул
эмасман.
- Ахир, сиз...
Ислом телефонни учирди. Секин
ўрнидан туриб, бакалдаги минералкани
шошиб симирди. Жуда чанқаганди. Кун
ярмидан оққан, кечаги базми-жимшида
ичилган ароқлар бошини қаттиқ
оғритарди.
Ҳаммомга кирди. Душ қабул қилиб
чиқиб ТВ қаршисига ўтирди. Тез-тез
телеканалларни ўтказди. Биронта канал
унга манзур бўлмагач, суний йўлдошли
каналларига ўтди. Фақатгина
фильмларга мўлжаланган бир
телеканалдаги жангари кино уни ТВ
қаршисига михлади. Лекин кўп ўтмай,
“Нет сингал” деган ёзув экран
марказида пайдо бўлди. “Уффф яна
томга чиқаманми? ” деганча Ислом
уйининг томига чиқди. У жуда ҳам
семиз эди. Томга аранг чиқди. Томда
анчага хансиради. Суний йўлдош билан
боғланган антенани бир аммалаб
тўғирлаб, пастга тушишга шошилди.
- Хўрманг энди укам !!! - бу гап
Исломнинг орқасидан келди. Яни
томдан. Антенани созлаётганида томда
хеч ким йўқ эди. Ислом қўрқиб кетди.
Орқасига тезда қаради... Дахшат...
Унинг қаршисида марҳум Фурқат
турарди...!!!
- Сиз...!!!
- Ҳа, мен. Қўрқиб кетингми Исломбой ? –
Фурқат қаттиқ кулди.
- Мен... Мен... эмас улар айб
Безовта руҳ”.
3-ҚИСМ !!!
ОЧИҚ ҚАБР...
Хонага кирганимда ҳеч ким йўқ эди.
Йиғи овози ҳам тинди. Ётоғимга
ўтирдим. “Эй Аллоҳ мени яна қандай
синовлар кутиб турибди, нега айнан
менда шу нарсалар содир бўляпти
негаааа”. Хонамда анчага ўтириб
қолдим. Кейин чиқиб кетиш учун эшик
томон юрганимда...
- Онасиии бугун нима овқат қилдинг ?
- Шовла, ҳафа бўлмангу Фурқат ака
жуда озғин бўлиб кетяпсиз.
- Эх қўявер, Максим келдими ?
Дахшат !!! Орқамдан мана шундай
гаплар эшитилди. Дарҳол қарадим. Мен
худди ўша Максим билан кўришган
кулбада эдим. Қаршимда Фурқат ва
Наталия овқатланиб ўтиришганди. Мени
20 йил орқага, яни Фурқатнинг хаётига
қайтганимни сездим.
- Ишонсанг бугун жуда кўп ишладик –
Фурқат.
- Ўзими жоним, сизни жуда ҳам яхши
кўраман мехнаткашим.
- Наталия, сенга зўр янгилигим бор. –
Фурқат.
- Хўш, қани айтингчи – Наталия
Фурқатга кулиб қаради.
- Отам-онамнинг олдига борамиз.
Келаси ҳафта охирида, Лондонга !
Йиғиб қўйган пулим бор. Ҳаммамиз
чипта ҳам буюртма берганман.
Наталия эрини қучоқлаб олди. Мен эса
уларни ширин суҳбатини мароқ билан
томоша қилдим. Эшик тақилади !!!
“Фурқат ака уйдамилар ишхоналаридан
сўраб келдик”. Мен шу онда ўша
маъшум кунга тушиб қолганимни
сездим. Фурқат ташқарига чиқди.
Афсуски, мен жойимда қолдим. Чиқа
олмадим. Ҳаммаси кўз ўнгимда
бўларди. Бироздан сўнг, Наталия ҳам
ташқарига чиқди... Мен ҳаммасини
кўриб турардим...
Шу пайт, учта йигит Фурқат ва
Наталиянинг жасадини кулбага олиб
киришди... Мен қаттиқ йиғлардим...
Уларга ачинганимдан йиғлардим... Ахир
улар келаси ҳафтада кетишар эдику...
“Нега-нега” мен шундай деб дод солиб
йиғлардим. Лекин мени хеч ким
эшитмади...
- Барибир сотарди !!!
- Бундай қилмаслик керак эди !!
- Нега хотинини ўлдирдик-а !!!
- Бизга гувоҳ керак эмас...
Қоттиллар шу ҳақда гаплашишарди.
Мен эса ҳамон йиғлардим. Сабаби, мен
дунёда бахт деб аталмиш мўъжизанинг
ваҳшийларча барбод қилинганлигини
кўрдим. Кўз ўнгимда Фурқат ва Наталия
қонга беланиб ётишарди... Мен
қоттиларни яхшилаб таниб олдим...
- Ўғлим !!! Ўғлим !!! – онамнинг шу
сўзлари мени ўзимга келтирди.
Шифохонада эканман.
- Ҳожиакбар, руҳан толиқган –
шифокор дадам билан хонага кириб
келди.
- Асаблар чарчаган. Адашмасам,
ўғлингиз нимадандур қўрқган. Уни
руҳшунос хузурига олиб боринг ёки уни
бирон жойга дам олганими,
қариндошларини уйигами юборинг.
Уни чалғитиш керак.
- Рахмат сизга дўхтир. Хўп айтганизни
қиламан.
Дадам бошимга келдилар.
- Ҳожиакбар болажоним яхшимисан ?
- Ха яхшиман дада. Менга нима бўлди ?
- Ўғлим...
Оила аъзоларим бир-бирига ғалати
қарашди.
- Ярим тунда қабристонга нега
бординг... Сени очиқ қабрдан топдик...
- Нима !!!!
Марғилонда...
Шифохонадан бир кунда чиқдим. Уйга
келишим билан эртаси саҳарда дадам
билан Фарғона вилоятига йўлга тушдик.
Бу вилоятда олдинлари бўлмаганман.
Лекин кичик холам шу ерда истиқомат
қилишини яхши билардим. Ўғли ҳам
бор мен қурум. Исми Санжар.
Ёшлигимдан бизникига кўп келиб
туришарди. Дўстмиз. Тушдан кейин
Қўқон шаҳридан ўтиб Марғилон
шаҳрига кириб келдик. Марғилон деган
шаҳар жуда ҳам менга ёқди. Шаҳар
марказига келиб машина тўхтади.
Атрофда одам кўп. Дадам деҳқон
бозорига кириб кетдилар. Марказдаги
“Шавкатхон” деган бино мени
эътиборимни тортди. Кўп ўтмай, дадам
ҳам чиқдилар. Қўлларидан тўла
харажат. Кейин “Ўрам” чойхонасига
кириб, тамади қилдик.
- Сен шу ерда бирон ҳафта қоласан
ўғлим. – дадам гап бошладилар.
- Дада ўқишларим қолиб кетади,
машғулотларимчи ?
- Хавотир олма, мен ўқитувчинг билан
гаплашаман.
- Дада бу ерда кўп қола олмайман – мен
Фурқат ҳақда ўйлардим.
- Гап тамом, бир ҳафта шу ердасан.
Овқатингни енгин !!!
Суҳбат якунланди. Руҳ айтган вақт
борган сари тугаб борарди. Мен эса
умуман бошқа ерларда эдим. Максим
нима қилди экан ? Қотилларни топиш
нима бўлади энди ? Эртага тунда руҳ
айтган вақт тугайди...Мени шу ўйлар
эзарди.
“Ўрам” чойхонасидан чиқдик. Марғилон
жуда ҳам гўзал эди. Бироқ менинг
хаёлим бошқа жойда... Эртага тунда руҳ
олдимга келиши аниқ. Айтганини
бажаришга улгурмадим. Энди нима
қиламан ???
Тор кўча ичида юриб келаётган
машинамиз чиройли тахта эшик
олдида тўхтади. Холам бизни кулиб
қарши олдилар. Ташрифимиздан
мамнун эканликлари билиниб турарди.
Сан
✒️Ҳалоллик!...
Кўчамизга қатиқ сотувчи келди. Коляскада чақалоқ, ёнида 5-6 ёшлардаги қизчаси. Бонкалар коляска тагига жойлаштирилган. Бир бонка қатиқ беш минг сўм экан. Шу пайт онаси ҳам, қизча ҳам қўшниларнинг дарвозасини тақиллатгани кетишди.
Мен секин билдирмай коляска чўнтагига ўн минг солдим. Яна бир бонка қатиқ олиб, қизчанинг қўлига беш минг бердим. Эртасига улар яна келишди.
Мабодо сиз адашиб пул бермадингизми, ҳисоб китобимиздан ўн минг сўм ортиқча чиқаяпти, дейишди.
Титраб кетдим.
Дунёни гўзаллик эмас, ҳалоллик қутқарса керак...
@IBRATLI_SOZLAR
✍ Қабрда илонлар билан
Ҳар доимгидек пешин намозини ўз вақтида ўқиб бўлгач жаноза намозини ўқишга тайёргарлик кўрилди. Маййит менга яқин инсонлардан бирининг фарзанди бўлгани боис, уни кўмиш маросимида ҳам қатнашдим. Маййитни қабр тепасига олиб келишди. Шу пайт, гўрков мени бир четга чақириб қолди:
- Кечирасиз, мен ҳозир сизга бир нарса айтаман, фақат буни маййитнинг отаси эшитмасин,
- у шундай деди-ю, мени пастга – лаҳад ичига тушишимни таклиф қилди. Ўлик қўйиладиган хилхонага тушдим, у ерда икки катта илон ўрмалаб юрарди. Шунда гап нима ҳақда кетаётганини англадим-у, юқорига чиқдим. Ўликнинг отасини бир четга чақириб, ўғлини қабрга ўзим қўйишга рухсат олдим. Боласининг вафотидан ҳали ўзига келмаган ота рози бўлди, лекин ҳали нима воқеа рўй берганини билмади. Қабр ичига тушдим ва илонларга қарата шундайдедим: - Биламан, сизлар Аллоҳ таолонинг амри билан келгансиз, биламан, сизлар ҳозир маййитни азоблайсизлар. Биламан, бунга ҳеч ким ҳеч қачон тўсқинлик қила олмайди. Ва яна шуни биламанки, сизлар Аллоҳ номини ўртага қўйиб сўрайдиган нарсага қаршилик қилмайсизлар. Илтимос, - дедим илонларга қарата, - мен ҳозир маййитни қабрга
қўймоқчиман, уни ерга қўйганимдан кейин нима қилсангизлар ўзларингиз биласиз. Лекин илтимос, қўйиб олгунимча бу ерни бўшатиб турсангизлар! Шу пайт қизиқ ходиса рўй берди. Илонлар менинг кўзим илғамаган, оёғим ёнида турган бир тешикка кира бошлашди. Оёғимни бироз буёқроққа тортмоқчи эдим, кутилмаганда, тешикка бутунлай киришга улгурмаган иккинчи илоннинг думи оёқ кийимимга тегиб кетди. Даҳшат, гарчи озгина силаб қўйган бўлса ҳам, бу илоннинг думи бутун баданимга оғриқ сочиб юборди. Бироз туриб қолдим, чунки оёғим бирданига музлаб қолганди. Жойидан кўтарилмасди. Субҳаналлоҳ, азоб берувчи махлуқотларнинг силаб ўтиб кетгани шу бўлса, бироздан сўнг қабрга қўйиладиган йигитнинг аҳволи нима бўлади?! Хаёлимга келган фикрдан сесканиб кетдим. Оёғимни бир амаллаб кўтариб, ташқарига чиқдим. Ўликнинг олдига келдим ва кўзимнинг ёшини отадан, оёғим оғриётганини тўпланганлардан беркитишга уриндим. Энг даҳшатли томони, ҳозиргина бу дунёга тегишли бўлмаган азобни тортганим учун қабр ичига тушгим йўқ эди, аммо маййитнинг отасига ваъда қилиб қўйганим боис ноилож ўликни ерга қўйиб чиқдим. Чиқаётганимда юрак ютиниб қабр ичига бир қарадим, илон шаклида келган азоб фаришталари ўз жойларига чиқишга улгуришганди. 35 ёшли йигитни кўмдик. Кейин унинг танишларидан бир амаллаб суриштирдим. Маълум бўлишича, йигит тириклигида одамларни алдаб, пулларини талон- тарож қилишни касб қилиб олган экан. Ушбу ҳикояни тинглаганимдан сўнг, икки масалага бус-буткул жавоб олгандек бўлдим. Қабр азоби масаласи хусусида турли ихтилофларга бориб юрганлар тарих китобларидан эмас, балки бугунги кундан ҳам ўзларига етарли сабоқ олишлари мумкин. Шунингдек, ҳаёти дунёлик даврида одамларни алдаб, турли йўллар билан ҳаром мол тўплаётганлар ўзларининг қабрдаги ҳолатларини бир тасаввур қилиб кўришсин. Зеро, Ҳазрати Усмон (розийаллоҳу анҳу) ҳам қиёмат ва дўзах азоби ҳақида сўз борганида кўзларига ёш олмай, қабр азоби ҳақида гап очилганда соқоллари хўл бўлиб кетгунга қадар йиғлаган эканлар. У зотдан нима учун шундай қилганлиги ҳақида сўралганида жавоб қуйидагича бўлган экан: "Инсон дўзахга тушганида дўзах азобига бир ўзи йўлиқмайди, унинг олдида бошқалар ҳам бўлади. Инсон қиёмат кунида маҳшаргоҳда бир ўзи қолмайди, ёнида одамлар бўлади. Аммо қабрда ҳамма алоҳида-алоҳида ётади. Мен шуни ўйласам чидай олмайман!” Ушбу ҳикоятлардан ўзимизга етарли сабоқ олайлик ва бир ўзимизга аталган хонада саломат бўлишимиз учун заҳира тўплайлик!
✍ @Ibratli_Sozlar 📚
Ҳаётий воқеа:
“Бир киши аҳли аёлини болаларининг кўз ўнгида урди ва уларнинг қалбига қўрқув ва хавф солди. Аёли хафа бўлиб турганда, эри унинг юзига тарсаки туширди. Шунда аёли: Ҳозир бориб сизнинг устингиздан арз қиламан” деди.
Эр, сенга ким айтди, мени сени кўчага чиқишинга изн беради деб?!
Аёл: Эшик ва деразаларни беркитиб қуйсам, бу қаёққа ҳам борарди, деб ўйлаяпсизми? Сиз барибир мени арз қилишимдан тўхтатиб қола олмайсиз.
Эр хайратланиб: "Нима қилмоқчисан?" деди.
Аёл: "У билан боғланаман".
Эр: "Қўл телефонинг менда, хоҳлаганингни қил!"
Шу пайт аёл ҳаммомга қараб юра бошлади. Буни кўрган эр, аёлим ҳаммомни деразасидан қочиб кетса керак деб уйлади-ю, бирдан ташқари томондан дераза рўпарасига қараб юрди. Деразадан қочиб кетади деган гумон билан бироз муддат у ерда турди. У ердан чиқмаганини кўргандан кейин, ҳаммом эшиги олдига келди. У ерда юзларидан сув томиб турган ва табассум ила чиқиб келаётган хотинига дуч келди.
Аёли: “Мен фақатгина Унинг номи билан қасам ичиладиган Зотгагина шикоят қиламан. Сизнинг бекитиб қўйган эшик ва деразангиз ҳамда қўлимдан олиб қўйган телефонингиз ҳам мени унга арз қилишимдан тўсиб қўя олмайди. Зеро, Аллоҳ таолонинг эшиклари ҳеч қачон ёпилмайди”. Бу сўзни эшитган эри уйнинг четидаги курсига бориб ўтирди ва қилган иши борасида фикр юрита бошлади. Аёли эса хотиржам намоз ўқишни бошлади ва саждада узоқ муддат қолиб кетди. Эр бу ҳолатни зимдан кузатиб турарди. Аёл намозни тугатиб, қўлларини осмонга кўтариб узоқ дуо қила бошлади. Буни кўриб турган эр аёлига: “Саждада мени зараримга қилган дуоингнинг ўзи ҳам кифоя қилади” деди.
Аёл унга майин овоз билан: “Менга қилган салбий муомалангизга кифоя қиладими?” деди.
Эр: “Аллоҳга қасамки, мен бу сўзим билан ғазабланган вақтимни назарда тутмадим” деди.
Аёл: “Шунинг учун мен ҳам дуодан тўхтамадим. Аслида дуони сизга эмас, балки шайтоннинг зарарига қилдим. Мен ахмоқ эмасманки, кўзимнинг оқу-қораси бўлган жуфти ҳалолимнинг зарарига дуо қилсам”.
Бу сўзни эшитиб, эр ўзини тутиб тура олмасдан йиғлаб юборди ва аёлининг дуо қилиб турган қўлидан ўпиб, Аллоҳга қасамки, бундан кейин сенга ҳеч қачон озор бермайман деди.
Хулоса: Ушбу аёл Аллоҳ таоло ва унинг Расули бизга амр қилган солиҳа аёлнинг айнан ўзидир.
Амал нима?
- Амал бу банданинг ҳаётда қилган ишларидир.
Исломда ҳаммаси бўлиб банданинг амали саккиз қисмга бўлинади:
Биринчиси – фарз.
Иккинчиси – вожиб.
Учинчиси – суннат.
Тўртинчиси – мустаҳаб.
Бешинчиси – мубоҳ.
Олтинчиси – ҳаром.
Еттинчиси – макруҳ.
Саккизинчиси – мустакраҳ.
Ушбу саккиз қисм амалнинг баъзиларини бажариш шарт, баъзиларини бажармаслик шарт. Яна айримларини қилиш-қилмаслик ихтиёрий.
Фарз қандай амал?
- Фарз Аллоҳ таоло буюрган амалдир. Уни қилган киши савоб топади. Узрсиз бажармаган киши гуноҳкор бўлади. Унинг зарурлигига ишонмаган киши эса кофир ва имонсиз саналади.
Фарз амали қайси ҳолатларда кўринади?
- Аллоҳ таолога имон келтириш, Ислом динидаги беш вақт намозни ўқиш, рамазон ойида ҳар куни рўза тутиш, закот бериш ва ҳаж қилиш.
Вожиб қандай амал?
- Вожиб Ислом динида бажарилиши шарт бўлган амалдир. Уни бажарган киши савоб олади, бажармаганлар гуноҳкор бўлади. Вожиб амалга ишонмаган киши кофир ва имонсиз бўлмаса ҳам, катта гуноҳга ботади.
Қандай амаллар вожиб амалга киради?
- Витр намозини ўқиш, ҳайит намозларини ўқиш, садақа ва фитр бериш, қурбонлик сўйиш, Қуръондан сажда оятлари ўқилган пайтда сажда қилиш кабилар.
Суннат қандай амал?
- Пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссаломнинг қилган амаллари. Суннат амалини қилган киши савоб топади. Қилмаган киши гуноҳкор бўлмаса-да, қиёмат куни маломатга қолади, Пайғамбаримиз шафоатларига лойиқ бўлмайди.
Суннат амали нималарда кўринади?
- Яхши ишларни «Бисмиллаҳир роҳманир роҳим», дея бошлаш, мўмин кишиларга салом бериш, Қуръон ўқишни «Аъузу биллаҳи минаш шайтонир рожим» сўзлари билан бошлаш сингари амаллардир.
Мустаҳаб қандай амал?
- Мустаҳаб Пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссалом баъзан бажарган ва баъзан бажаришни лозим кўрмаган амалдир. Уни қилган киши савоб топади. Аммо қилмаса, гуноҳкор бўлмайди. Қиёмат куни азоб ва маломатга ҳам қолмайди.
Мустаҳаб амалига қандай юмушлар киради?
- Нафл намоз ўқиш ва нафл рўза тутиш, нафл садақа бериш ва доим таҳоратли юриш кабилар.
Мубоҳ қандай амал?
- Мубоҳ шундай амалки, қилинса ҳам, қилинмаса ҳам дуруст бўлаверади. Ундан киши савоб ҳам, гуноҳ ҳам топмайди. Қилиш-қилмаслик банданинг ихтиёридадир.
Қанақа амаллар мубоҳга мисол бўлади?
- Ҳалол таомларни ейиш, ҳалол ичимликларни ичиш, ўтириш, туриш, юриш ва зарарсиз сўзларни сўзлаш.
Ҳаром қандай амалдир?
- Ҳаром Ислом динида қатъий таъқиқланган амалдир. Уни қилган киши қаттиқ гуноҳга ботади, уни ҳалол, дегувчилар кофир ва имонсиз ҳисобланади.
Қандай ишлар ҳаром қилинган?
- Ноҳақ одам ўлдириш, одамзотга ва ҳайвонотга зулм қилиш, ғийбат қилиш, ўғирлик, ёлғончилик, ароқхўрлик ва зинокорлик каби ишлар.
Макруҳ қандай амал?
- Макруҳ Ислом дини таъқиқлаган амал. Макруҳни қилмаган киши савобга қолади, қилган киши эса азобланиши мумкин. Уни қилган киши кофир бўлмаса-да, гуноҳга ботади.
Макруҳ амали нималарда кўринади?
- Масжидга туфлаш, (фаҳш) нағмаларга қулоқ солиш, одобсиз шеърларни куйлаб ҳофизлик қилиш, одамлар ичида масхарабозлик қилиш, уятсиз шеърларни битиш кабилар макруҳ амаллардир.........
Мустакраҳ қандай амал?
- Мустакраҳ шундай амалки, уни қилгандан кўра қилмаган яхшироқдир. Қилган киши гуноҳкор саналмаса-да, одобсиз бўлади. Қиёматда азобга қолиши мумкин........
Мустакраҳга қандай амаллар киради?
- Таомни катта-катта ейиш, бозорда, кўчада овқатланиш, баланд овоз билан кекириш ва ҳайқириб эснаш кабилар...........
• ''Ибодати исломия'' китобидан
"Эслатгин! Албатта эслатиш мўминларга манфаат берур".
Аз-Зарият сураси, 55-оят.
✔️АЛБАТТА ЭНГ КЎП ТАРҚАТИНГ❗️
🕊Бошқаларга ҳам юборинг!
Улашувчи ҳам амал қилганлик савобини олади, Ин Ша Аллоҳ!🇺🇿
ЭРИМНИ ЎЛДИРИБ БЕРИНГ!
#қисса_ундаги_ҳисса
Оилада бўладиган тортишувлардан тўйиб кетган аёл дугонасини олдига келиб, эри ҳар кун урушиб тергайверишидан, бирор кун тинчлик йўқлигидан шикоят қилиб, бу ҳолатдан тўйиб кетганлигини зикр қилди. Ва эрини ўлдириб берадиган фолбин топиб беришлигини сўради. Дугонаси унинг бу ҳолатини тушуниб ачиндида бир фолбин манзилини берди. Аёл ўзида йўқ хурсанд ҳолатда дугонаси айтган фолбинга келиб эримни ўлдириб беринг деб сўради. Бу киши аёлнинг оиласи ҳолатини ўргангандан кейин рози бўлди.
Аёлга эрини ўлдиришлик режасини тушунтирди: Бирданига эрингни ўлдирадиган дори қилиб берсам сендан шубҳаланиб сезиб қолишади. Шунинг учун эрингни аста секинлик билан ўлдирамиз. Мен сенга дори бераман ҳар куни оз оздан овқатига қўшиб берасан. Фақат сен эрингга гўзал муомалада бўлгинки, ўлганидан кейин сендан инсонлар шубҳаланмасин деди. Аёл рози бўлди.
Аёл хурсанд ҳолатда уйига қайтди. Доридан эрининг овқатига ҳар куни оз оздан қўшиб бера бошлади. Эри урушганда, дакки дашном берганда ҳам гап қайтармасдан гўзал муомала қила бошлади. Эри аёлининг бу муомаласидан аввалига ажабланди. Кейинчалик эса аёлининг хато камчиликларига кўз юма бошлади. Оилада илиқлик пайдо бўлиб шу йўсинда оила муносабатлар ўрнига туша бошлади.
Бир куни аёл фолбиннинг ҳузурига келиб, эримни ҳаётини сақлаб қолинг уни ўлишини хохламайман. У дунёдаги энг яхши инсон дея йиғлай бошлади. Шунда фолбин деб гумон қилинган киши айтдики. Мен сенга заҳар эмас оддий гиёҳ берган эдим деди. Аслида касаллик камчилик сенда эди, мана энди тузалдинг деб тушунтирди. Аёл бу гапдан қувнаган ҳолатда севикли эрининг уйи томон шошганича чиқиб кетди.
Аёлнинг дугонаси солиҳа бўлгани учун уни фолбинга эмас диндор домла ҳузурига йўллаган эди. Дўстларимиз диндор солиҳ инсонлар бўлишлиги қандай ҳам яхши.
☝️Қиссада аёлларимизга гўзал ўрнак бордир.
ейин жимлик чўкди. Наталия
кўча эшигига ўзини ўрди. Дахшат...!!!
Фурқат қонга беланиб ётарди!!! Халиги
йигитлар эса дарҳол Наталияга
ташланишди. Тез орада ушбу кулбада
икки ғариб ошиқларнинг қонга
беланган жасади пайдо бўлди.
Ярим соатдан кейин... Максим уй
эшигини очди...
Навбатдаги даҳшатли тўқнашув...
Мен Максимнинг отаси бўлган
Фурқатнинг тақдирини отамдан сўраб
титраб кетдим. Қандай аянчли тақдир!!!
Демак безовта руҳ яни Фурқат мендан
қотилларини излашимни сўрамоқда.
Максимнинг аҳволи ҳам аниқ у ота-
онасидан кейин сал телбароқ бўлиб
қолган эди. Хуллас мен эртаси куни
Максим билан учрашмадим. Сал
бошқачароқ режа қилдим. Фурқат
ишлаган собиқ завод директорининг
уйига бориша қарор қилдим. Ўқишдан
анча кеч бўшадим. Директор билан
учрашувга улгурмадим. Уйга келдим.
Овқатланиб ўтирсак оила даврасида
суҳбат бошланди.
-Ҳожиакбар, ўғлим шу охирги
пайтларда ғалати нарсалар ҳақда сўраб
қолдинг. Эски темир заводини сенга
нима алоқаси бор. Нега анави Фурқатни
сўрадинг ? - дадам.
Кейин онам гап бошладилар.
-Ҳожим, - онам мени шундай деб
чақиради. –Нега кечалари хонангизда
гапириб чиқяпсиз? Югурасизми-йе.
Чироғингиз ҳам ўчмайди. Нима тунда
ҳам бокс билан шуғуланяпсизми ?
Шу гапдан кейин оила даврасида енгил
кулгу турди. Бироқ кечалари хонамнинг
чироғи ўчиқлиги ва тинч ухлашимни
ўйлаб, мени ваҳима босди. Тунда ким
чироғими ёқяпти? Ким хонамда
юрибди? Руҳлар... Шундай деб
пичирладим, овқатимга тикилганча...
- Руҳлар !!! Сен болага нима бўляпти ? –
Акам энди жиддий гапирди.
- Йўқ ! йўқ ! Ака кечаси интернетда
ўтириб кўп хаёл қиладиган бўлиб
қолибман – гапимнинг охири яхши
чиқмади.
- Бўлди бас, Ҳожиакбар энди акангнинг
хонасида ухлайсан. Умиджон Ҳожини
яхшилаб назорат қил. Қандай акасен
ей !!! – дадам.
- Хўп бўлади – акам секин менга ёв
қараш қилди.
Тун. Соат тахминан 02:45. Акам билан
бир хонада ётардим. Уйқу келмади шу
кечада. Анчагача ўйланиб ётдим. Онам
айтган гап ёдимга тушди. “Нега
кечалари хонангизда гапириб
чиқяпсиз? Югурасизми-йе. Чироғингиз
ҳам ўчмайди.” Мени ваҳима босди.
Қанақаси ? Бўлиши мумкин эмас...
Секин ўрнимдан турдим. Хонамга
қарадим. Дахшат...!!! Ҳақиқатдан ҳам
хонамда чироқ ёниқ эди. Ўзимни
босдим... Хонам ховлининг четида эди.
Секин қадам ташлаб хонамга
яқинлашдим... “Нега кечалари гапириб
чиқяпсиз? ” Ҳа, бу гап қайта-қайта
қулоғимга чалинарди. Йўқ !!! Бу сафар
хонамда хеч кимнинг овози келмади...
Ундан ҳам баттар!!! Кимдир секин,
эзилиб йиғларди...
Хонамнинг эшигини катта тезликда
бориб, тепиб кирдим...
Davomi bor...
@Ibratli_Sozlar
САМОЛЁТДА МЕН ҲАМ БОР ЭДИМ
Чумикан деб эшитганмисиз?
Мен эса кўрганман.
Тубканинг тинкани қуритар тубидаги жой. Узоқ Шарқда. Хабаровск ўлкасидан ҳам саккиз юз эллик чақирим нари — Уда дарёсининг усти, Ов денгизининг лабида.
Ўша ерда бир ой бўлдим. Сенга зарилмиди? У жойларда итинг адашдими, дерсиз? Чумиканда сазойидай сандироқлаганим алоҳида мавзу, бошқа ҳикоянинг томири.
Ҳозир ўзга ҳодиса ҳақида ёзмоқчиман. Тўқиганнинг турқига тўқмоқ, айни чоғ эсласам ҳам ғалати бўлиб кетаяпман.
Хуллас, уйга қайтадиган бўлдим. Ўттиз кун вақт уммонида урвоқдай чайқалди — ўтди-кетди. Қишлоқдаги якка-ю ягона, олти нафаргина келгиндига бошпана бўладиган, бор-йўғи уч хонали кичик меҳмонхонани тарк этиб, дарёю денгиз, ўрмонадирлару ёғоч кулбалардан иборат борлиқ билан хайри хушлашдим. Тўрт чақирим юрсам бас аэропортга етаман.
Тарвақайлаб ўсган ўриси дарахт ёнида чойқутидек кўринадиган дорихона олдидан ўтаётгандим, ичкаридан тўрт-беш ёшлар чамасидаги маймоқоёқ қизчани етаклаб чиққан жувонга кўзим тушди. У менга бир зум қараб турди-да, ўриндиққа чўкди. Ёнига келиб суйкалган қизчасининг бошини кўксига босиб, сочларини силади. Мен жувоннинг кўзлари жиққа ёш эканлиги, у худди жилмаяётган каби туюлса-да, аслида ич-ичидан зор-қақшаб йиғлаётганини сездим. Айни лаҳзада дорихона эшиги очилиб остонада пайдо бўлган савлатли аёл шанғиллади:
— Зойка, ахир мен сенга энди қарзга беролмайман-ку. Анави санғи, лаънати эрингга айт, ундан кўра ишласин, ҳеч бўлмаса, балиқ тутиб сотсин. Ароқхўр, тараллабедод у. Мени эса бошқармадан текширишаяпти.
Гап нимада эканлигини тушундим; аёлга дори керак. Аёл Осиёдан адашиб келиб қолган мен оввораю сарсонга алам билан қаради-да, уялганидан юзини четга бурди, қизини бағрига маҳкам босди, энди ўрнидан турган эди ҳамки йўлини тўсдим. У ҳайрон, менга анграйиб қаради.
— Зоя, бироз кутиб туринг, мен ҳозир!
Юкхалтамни дарахт танасига суяб, дорихонага кирдим.
— Анави аёлга, Зояга қандай дорилар керак эди?
Жувон елим идишга солинган бир ўрам дориларни узатди:
— Мана, фақат унинг пули йўқ эди-да. Ҳамёнини очиб, кўзининг шўрвасини оқизаяпти менга. Ер юткур эри шип-шийдон қилиб, тозалаб кетибди. Ичади-да, ярамас, ичади. Хотинининг ҳамёнига ҳам қўл тиқади, ароқхўр. Зоянинг қизи касал. Бечора топгани дори-укол, рўзғорга кетади. Анави алкаш Аркаша тентак ароққа чўмилгани чўмилган. Ахир менга ҳам эртага шаҳардан текширувчи келаяпти. Бу давлатнинг дорихонаси. Бу ерларда ҳеч нарса хусусиймас-ку .---- Жувон шу орада шунча гапни тўкиб солди.
— Хўш, шу дориларингиз неча пул бўлади?
— Икки минг уч юз йигирма бир рубль.
Мен дори-дармон солинган елим халтачани олиб чиқсам, Зоя қизчасини эргаштириб ярим йўлда кетаяпти. Изидан югурдим, етиб олдим-да, унга елим пакетни тутдим.
— Мана, олинг, бу сизга.
Аёл тахта бўлиб қотиб қолди. Тақдир зарбаларидан гангиган бошини сарак-сарак қилди, ҳатто юзларидаги ажинлар титрагандай бўлди.
— Н-н-нега?
— Олинг. Мени дуо қилсангиз бас!
Ортимга бурилдим. Хаёлимда онасига қалтираган кўйи суяниб турган беғубор қизалоқнинг мовий нигоҳлари қотиб қолганди.
Йўқ, бу жойни аэропорт ҳам деб бўлмайди. Бир қаватли ёғоч бино-ю, унинг устига ўрнатилган товуқ катагидеккина тахтадеворли диспеччер хонасидан иборат бино эшиги олдида хаёлимга келгани шу бўлди. “Ё қудратингдан худди Собир фермернинг шийпонига ўхшаркан-а, қўнимгоҳи эса хирмонжойнинг ўзгинаси.
“Хирмон”жойга фақат АН русумли кичик самолётлар қўнаркан. Ўн етти ўриндиқдан иборат. АН-28 русумли самолётига чипта олиш учун навбатга турдим.
— Яна бир минг икки юз рубль беринг,— деди кассир.
— Э-е-е-, бошқа пулим йўқ, шекилли...
Кассир жуда олисдан, офтоб ўлкасидан келиб, бу ерларда пулсиз ғўддайиб юрганимга ҳайратланади.
— Мен нима қилай? Яхшиси, машинада кета қолинг, — деди у мен узатган пулларни қайтариб.
Мулзам тортаман. Хабаровский аэропортига етиб олсам бўлди эди. У ёғига чиптам бор. Москвага учаман. Кейин Тошкент. Сени соғиндим, Она-юрт!
Ўн хил сўз фарзандлар руҳиятини барбод қилади:
1. Эшак, ит, ҳайвон......, деб сўкиш.
2 Бадбахт, каззоб, ярамас, семиз, букри, ҳароми....., деб хорлаш.
3. Бошқаларга солиштириш фарзандни ўзида камчиликни ҳис қилдириб, ўзига бўлган ишончни йўққа чиқаради.
4. Сен ҳеч нарсани тушунмайсан, жим бўл эй иблис, сендан ҳеч қандай фойда йўқ, деб фарзандни барбод қилиш.
5. Бошингни ёраман, қонингни ичаман, сўяман, деб хатокорлик билан таҳдид қилиш.
6. Қаноатлантирмасдан ман қилавериш. Доим "йўқ, йўқ, йўқ", деб истакларини рад қилиб, сабабини тушунтирмаслик.
7. Аллоҳ жонингни олсин, кошки ўлиб қолсанг, лаънати, каби сўзлар билан қарғаш.
8. Фарзандни сирлари ва айбларини бошқалар олдида очиб ташлаш.
9. Муайян бир ишни бажарсанг сени яхши кўраман, буни қилиб қўйганинг учун сени яхши кўрмайман, мана буни есанг ёки ютсанг ёки дарс тайёрласанг сени яхши кўраман, деб яхши кўришни шарт қилиб қўйиш.
10. Эркак киши йиғламайди, жим бўл ҳали сен гапиришга кичиксан, бу бола мени жинни қилди, мени унга кучим етмаяпти, Аллоҳ дўзахга ташлаб жазойингни берсин, каби хато сўзларни ишлатиш.
ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ ТАРҚАТИНГ!
@ibratli_sozlar
Assalomu alaykum sizlarga O’zbekistondagi eng hamyonbop va sifatli onlayn magazin tavfsiya qilaman 💞🥹
Qishki kiyimlar uchun chegirmalar boshlandi🔥
79 ming so’mdan JORDANLAR♥️
109 ming so’mdan JORDANLAR♥️
79ming so’mdan KAMZULLAR❤️🔥
79ming so’mdan KAMZULLAR❤️🔥
49ming so’mdan JEMFERLAR😻
99ming so’mdan JEMFERLAR 😻
Tezda qo’shilib chegirmaga ulgurib qoling 👇🏻
☘️ИБРАТ...☘️
🥀КЕЧИКТИРИБ ЎҚИЛГАН НАМОЗ...
(АЛБАТТА ЎҚИНГ)
Шом киришига ўн беш дақиқа қолибди.
- «Яна кечиктирибман намозни», деди ўзига-ўзи.
Тезгина таҳорат олиб, юз-қўлини артмасдан хонасига югурди...
Яна шундай тезлик билан ибодатини адо этди.
Тасбеҳ ўгириб ўтираркан, хаёлидан бувиси кетмасди...
- «Бу ҳолимни кўрганларида уришиб берган бўлардилар. Қандай намоз ўқирдилар-а бувим...»
Дуо қилиб бўлгач, устидан қандайдир юк босаётганини ҳис қилди ва астагина саждага узанди. Кўзлари юмилиб кетаётган эди.
- «Роса чарчабман бугун» деб ўйлади. Шу тарзда ухлаб қолганини сезмай қолди.
🍃ҚИЁМАТ ҚОИМ...
Маҳшаргоҳда одам қайнайди... Кимдир донг қотиб қолган, нима қилишини билмай ҳаракатсиз турар, кимлардир эса ҳар қаёққа чопган, яна кимдир бошини икки қўлининг орасига олганча тиз чўккан.. Унинг юраги қинидан чиқиб кетгудай урар, вужудидан муздек тер оқарди. Ҳаётлигида қиёмат, савол-жавоб, тарози ҳақида ўқиган, билган эди. Бироқ Маҳшарнинг бунчалик ваҳимали бўлишини ҳеч ўйламаганди. Ҳисоб-китоб давом этмоқда. Бир пайт унинг исми ўқилди. Ҳайрат ичида бир ўнгга, бир чап томонга қаради..- «Менинг исмим ўқилдими?» дея титради лаблари. Шу дам оломон иккига бўлиндию рўпарасида узун йўл пайдо бўлди. Икки фаришта икки қўлтиғидан олиб, олдинга сургилай бошладилар. Тарозибоннинг ҳузурига етганларида фаришталар ғойиб бўлишганди. Бутун ҳаёти кўз ўнгида бир-бир ўтаётган эди. - «Шукрлар бўлсин, - деди ўзига-ўзи - Умрим давомида фақат дин йўлида хизмат қилганлар билан бирга бўлдим. Отам мол-давлатини Ислом учун сарф қилди. Уйда амри-маъруфлар ўтказарди, онам эса келган меҳмонларни кутиб олар, дастурхон тузарди. Мен ҳам одамларга хизмат қилдим, уларга Аллоҳнинг динини тушунтирдим. Намоз ўқидим, рўза тутдим, нимаики фарз бўлса, ҳаммасини бажардим. Харомдан қочдим». Кўзларидан ёшлар дув-дув тўкиларкан, «Раббимни севаман, Раббимни севаман» дея такрорларди..«Нима қилган бўлсам ҳам, Жаннатга киришим учун етарли эмас, умидим фақат Аллоҳимдан». Ҳисоб-китоб чўзилгандан-чўзилди. Унинг эса бутун вужуди титрар, терлар, хаёлида турли фикрлар ғужғон ўйнарди. Бир маҳал қўлида қоғоз тутган фаришта оломонга ўгирилиб, ҳукмни ўқишга киришди. Энг аввал унинг исми ўқилди. Оёқлари тамомила мажолсиз эди, йиқилай-йиқилай деб турибди, аммо жон қулоғи билан фариштанинг оғзига кўз тутган. Оломон бир қалқиб тушди: У Жаҳаннамга маҳкум этилибди.! Нима? Қулоқларига ишонмади. «Бўлиши мумкин эмас!..» бақирди бор овози билан у.. Телбаларча ҳар томонга югура бошлади. «Қанақасига ЖАҲАННАМИЙ бўларканман? Ахир бутун умр динимга хизмат қилдим-ку.!» Фаришталар яна икки қўлтиғидан олишди. Оёқларини ерга теккизмай олови осмонга ўрлаган жаҳаннам томон судраб кетишди. У эса тинмай чирпанарди. Лабларидан ярим-ёрти сўзлар чиқарди: «Хизматларим..тутган рўзаларим.. Қуръон ўқиганларим.. намозларим. Ҳеч бири қутқариб қолмайдими мени?» Бақириб-чақириб, ёлворишга тушди. Қани энди фаришталар қулоқ солса. Жаҳаннамга жуда яқин келиб қолдилар, ҳатто оловининг тафти сезила бошлади. Пайғамбар алайҳиссалом «Уйининг олдидан оқиб ўтадиган сувда кунига беш марта ювинган одам қандай тозаланса, кунига беш маҳал ўқилган намоз ҳам одамни худди шундай гуноҳлардан поклайди» деган эдилар. «Ундай бўлса, намозларим мени қутқариб қолмайдими?» дея ўйлади. «Намозларим.. намозларим.. намозларим.» Фаришталар унинг ёлворишларига мутлақо бепарво эдилар. Жаҳаннам ўрасининг бошига келишди. Ундан чиқаётган олов тафти юзларини ёндириб юборгудек даражада эди. У умид тўла кўзлари билан ортига ўгирилиб қаради: йўқ, ҳеч қандай нажот йўқ.! Қўлларидан тутиб турган панжалар бўшалди ва уни ЖАҲАННАМ томонга итариб юборди. Худди шу маҳал кимдир унинг қўлидан тутиб колди.
Ё Раб..!
Бошини кўтариб юқорига қаради. Оппоқ соқолли нуроний бир чол уни жаҳаннам ўрасидан тортиб олаётган эди. - Сиз кимсиз? - сўради у даҳшат маконидан узоқлашаркан.
🍀Нуроний чол: - Мен сенинг намозларингман.. КЕЧИКТИРИБ ЎҚИЛГАН НАМОЗЛАРИНГМАН!!! -деди.
@IBRATLI_SOZLAR
БАХТ...
Бахт қасрига хуш келибсиз.
Бахт нелигин биласизми?
Юрганингиз, турганингиз
Бу бахтлигин биласизми?
Юрагингиз уриши,
Қалбингиз ҳис қилиши
Гўдагингиз йиғиси
Фарзандингиз кулгуси.
Ҳаммаси бахт биласизми?
Осмондаги ойлар ҳам,
Ердаги чиройлар ҳам
Булбулларнинг сайраши
Булоқларнинг қайнаши.
Бу бахтлигин биласизми?
Бахтсизман деб ранжиманг,
Ожизман деб ранжиманг
Сиз бахтлисиз Азизим.
Сиз азизсиз Азизам.
Бойлик бахт деб аталмайди
Тахт хам бахт деб аталмайди.
Ёрингизни севгиси
Ширин сўз - у меҳриси
Бу хаммаси бахт бўлар!
Фарзандингиз меҳрини
Эркаланиш сеҳрини
Ҳис қилсангиз бахт бўлар!
Бир хақиқат айтаман,
Олий бахтни айтаман
Аллоҳимнинг ризоси
Энг олий бахт биламан.
ХАЙРЛИ ТОНГ!!!
#𝑀𝑜𝓎ç𝑒ç𝒶𝓀
@IBRATLI_SOZLAR
Oʻqituvchi:⠀
— Abdulla, senga savol! “Qavat-qavat toʻni bor, chiroyligina yuzi bor»?⠀
Abdulla:⠀
— Atirgul!⠀
Oʻqituvchi:⠀
— Yoʻq, bu - karom. ⠀
Abdulla:⠀
— Maylimi, endi man topishmoq bersam? U besh harfdan iborat, bosh harfiyam oxirgisiyam ”Q"…⠀
Oʻqituvchi:⠀
— Voy, quloqsiz bola! Nimalar deyapsan!?⠀
Desa 😂😂
Abdulla:⠀👇davomi🫣🫣
дор. Менда
эмас айб – Ислом шок ҳолатига тушиб
қолди.
Кўп йиллар илгари ўз қўллари билан
ўлдирган одами қаршисида қаттиқ
кулиб турарди. Фурқат унга яқин келиб,
гапирди
- Айб !!! Қанақа айб ? Айбдорни излама,
сен қотилсан, фаҳший !!! – Фурқатнинг
оғзидан қора қон келарди лекин шу
билан бирга куларди ҳам...
- Мени кечиринг... – Ислом йиғлашни
бошлади.
- Сени худо кечирсин ит !
Фурқатни Ислом ва унинг ярамас
дўстлари пичоқлаб ўлдиришганди.
Қизил сопли, узун пичоқда.
- Мана буни танияпсанми Ислом ? –
Фурқатнинг қўлида худди ўша пичоқ
турарди...
- Йўқ !!! Керак эмас... Илтимос мени
ўлдирманг...
Ислом қаттиқ бақирди.
Хурматли гуруҳ аъзолари энди
эътиборимизни Тошкентга келган
Ҳожиакбарнинг тақдирига қаратамиз
Тун ярмидан оққанда мен келаётган
йўловчи такси Тошкент шаҳрига кириб
келди. Хайдовчидан ижарага одам
қўядиганларнинг олдига олиб бориб
қўйишини сўрадим. Биз кенг, шу билан
бирга қоронғу кўча оғзида тўхтадик.
- Ука, мени эшит энди ! Мана шу кўчада
Назира опа деган бева аёл бор. 22-уйда
истиқомат қилади. Муродхон аканинг
одамиман деб мени айтсанг, тезроқ
келишасан. Туш машинадан тезда
чарчаганман уйга бориш керак -
хайдовчи.
- Рахмат ака ! – мен йўл хаққини бериб
машинадан тушдим.
Ярим тун. Аксига олиб ёмғир ёғишни
бошлади. Кўча бўйлаб ҳаракатимни
тезлаштирдим. Ҳайдовчи айтган эшик
олдига келиб эшик қоқдим. Хеч кимдан
дарак йўқ. Анчагача туриб ҳам қолдим.
Ниҳоят...
- Ким !!! – аёл овози келди.
Гапиришга улгурмадим. Эшик очилди.
Ёши 40 лар атрофидаги аёл мени
қарши олди.
- Ассалому алайкум ! Назира опа
сизми ?
- Ха мен. Хизмат ?
- Бир икки кун тунашга уй керак эди.
Муродхон ака борларку, шофёр...
- Бўпти ! Гапни кўпайтирма, эрталаб
гаплашамиз. Кир ичкарига ! “Как раз”
сенга битта хона бўш эди.
- Рахмат...
Ичкарига кирдим. Ховли анча қорунғу.
Биз Назира опа билан кичик, лекин
иссиқ хонага кирдик. Меваларни ҳиди
келарди.
- Хайрон бўлма, кеча деҳқонлар
кетишганди бу хонадан ! Бир ҳафта
меникида ижарада туришди. Бўпти
хозир ухла ! Мен ҳам чарчаганман...
Назира опа хонадан чиқди. Диванга
ётдим ва эртага қилишим керак бўлган
ишлар режасини тузишни бошладим.
Лекин яна ўша Назира опанинг овози
хаёлими бузди. Деразадан секин
қарадим, у эшик томон кетарди.
Яна бир меҳмон келган чоғи...
“Ярим кечаси келган ким бўлди экан-а”
ўйлашни бошладим ва 3 дақиқа олдин
содир бўлиши мумкин бўлган ишларни
кўришга ҳаракат қилдим... Кўрдим ҳам...
Эшик очилди ва Назира опа
қаршисидаги меҳмоннинг қаттиқ
зарбасига яхшига нишон бўлди. У бетон
бўлмаган тошлиқ ерга чалқанчасига
йиқилди...
Мен нима қилишни билмай қолдим.
Ўзимга келганимда уй соҳиби эшикга якин колганди...
Сўнгги қурбон...
Барибир улгурмадим. Назира опа
эшикни очди ва мен ўйлаган иш амалда
ҳам бўлди.
- Нега очмайсан эшикни !!! Кутиб
қолдим-кууу – эшик олдида маст бир
киши пайдо бўлди.
- Кечиринг, кечиринг ! Сиз
эканлигингизни билмабман. Киринг
ичкарига, кира қолинг...
Улар уйга кириб кетишди. Мен ҳайрон
қолдим. Шу ишдан кейин тўғриси
анчагача уйқим келмади. Тонга
яқинлашарди. Лекин Назира опа ва
бояги “меҳмон” ўтирган уйдан
келаётган шовқин одамни ғашига
тегарди. Уларнинг хонаси мени хонам
билан бир девор бўлгани учун уларнинг
гаплари ва қаттиқ шовқинлари
яхшигини қулоғимни қоматга келтирди.
- Назира ишон бугун ёмон сиқилдим –
меҳмон гап бошлади.
- Нима бўлди ? Тинчликми ?
- Ислом дўстимни уйида ўлдириб
кетишибди !!!
Мени шу “Ислом” деган исм
эътиборимни тортиб, деворга
қулоғимни тутдим. Суҳбат эса давом
этарди.
- Вой товба ! Кафеда ишлайдиган
Исломними ?
- Ха... ўшани, номардлар пичоқлаб
ўлдиришибди ! Дўстимни
ўлдиришибди!!!
У йиғлашни бошлади.
- Майли, диққат бўлманг. Ароқдан ичинг.
Дардингизга малҳам бўлар.
- Қанақа ароқ ! Шу пайтда топган
гапингни қарагин. Ўтган ҳафтада
Абдураҳмонимни ўлдиришганди... Икки
дўстимни бирданига йўқотим!!!
Ха, бу Дилшод эди. Фурқатнинг
қотиларидан бири бўлган Дилшод.
Ислом ҳам ўлибди. Абдураҳмон эса
аллақачон нариги дунёда. Энди безовта
руҳ Дилшодни ҳам соғ қўймайди... Мен
шуларни ўйлаб турардим ва темирни
қайноғида босиш керак деган уйга
келдим.
Бирдан Назира опа ва Дилшод ўтирган
хонага бостириб кирдим...!!!
- Кейинги қурбон сиз бўласиз !!! – мен
Дилшод
жар дадам ва мен билан
қучоқлашиб кўришди. У ҳам хурсанд.
Аммо бу хонадонга келишим биланоқ
ўша кундан бошлаб бу уйда ҳам
дахшатли воқеалар содир бўла
бошлади... Безовта руҳ мени тақиб
қиларди...
Биринчи тун...
Кеч тушиши билан мени ваҳима боса
бошлади. Хаёлим бир жойда эмас эди.
Лекин бу хонадон соҳиблари мен ва
дадамнинг ташрифидан жуда хурсанд
эдилар. Дадам бўлиб ўтган ишлар ҳақда
уларга гап очмадилар. “Бўйи етган ўғли
сал телбароқ бўлиб қолибдида” деган
гапдан қўрқдиларми, билмадим. Лекин
холамларнинг оиласи мен ҳақимда
унақа хаёлга бормасликлари аниқ.
Шунчаки Фарғона, Марғилонни бир
кўриб кетсин деб айтдилар. Хуллас,
кечқурун тушди. Дадам билан бир
хонада етардик. Хона нимқоронғу эди.
- Мен тонг саҳарда кетаман – дадам гап
бошладилар. Ишларим кўп. Сен ўғлим
кўп анави руҳлар ҳақда ўйламагин.
Ёшлигингда ўргатган диний
дуоларимни доим ўқиб юргин.
Ҳудонинг ўзига омонат...
- Дадажон, иложи борича тез кетишим
керак. Ўқишим...
- Оббо олиме, бўлди қилгин энди.
Келганинга энди бир кун ҳам
бўлмадику. Кетишни гапирасан.
Ухлагин, дадам ол болам – дадам
Дадам шундан кейин уйқуга кетдилар.
Мен учун эса дахшатли тун
бошланаётган эканлигини сездим.
Лекин бунга тайёр ҳам эдим. Ярим
соатдан кейин ҳаммаси дахшатли овоз
келиши билан бошланди!!! Бу бўрининг
овози эди. Шаҳар уйларида бўри йўқ
эканлигини ҳамма яхши билади. “Бу
чорлов” ичимда шундай деб
пичирладим. Секин дадамга
билдирмасдан ташқарига чиқдим. Кўча
эшигини очиб, атрофга қарадим.
Ҳаммаёқ тинч. “Хайрият” деб уйга
қайтёсам...!!!
- Қўрқдингми Ҳожиакбар ???
Бу овоз орқамдан келди. Орқага
қарадим... Дахшат...!!!
Қаршимда Фурқат бўйнидан қон
оққанча менга қараб турарди..
Калаванинг учи...
Руҳга гапира бошладим.
- Келишингизни билардим...
- Нега мендан қочяпсан... Бугун сен
билан учрашишимз керак эди...
- Мен курашяпман. Фақат вақтим...
- Бас қил, бу сен билан охирги
учрашувим бўлиб қолади. Агар бу иш
қўлингдан келмаса безовта руҳим
қотилларни шавқатсиз тарзда
ўлдиради... Фақатгина сен уларни мен
билан учраштирсанг, мен уларни
кўрсам... Кўнглим жойига тушади. Бугун
тунда Абдураҳмон бу дунёни тарк
этади... Сен улгурмадинг уни
огоҳлантиришга... Ислом ва
Дилшоднинг тақдири сенинг қўлингда...
Тезроқ ҳаракат қил. Яна бир гапим бор
сенга, бу хонадон соҳиблари тинч
бўлсин десанг бу ерда тезроқ кет... Сен
таъқибдасан!!!
Руҳ шу сўзларни айтиб кўздан ғойиб
бўлди. Уйга кирганимда холамни
ётоғининг томи ёнаётган эди... Мен
қаттиқ бақирдим !
Икки саот ичида ёнғин тинди. Ўт
ўчириш ходимлари уйни босишди. Мен
руҳнинг топшириғини қилмагин учун
мени таъқибга олганини сездим.
Эртасига эрталаб дадам мана шу ноҳуш
воқеадан кейин мени олиб кетдилар.
Уйга қайтдим. Лекин бўлиб ўтган ишлар
учун кўнглим ғаш эди. Уйга қайтишим
билан ишга киришдим. Максим билан
учрашишга шошилмай, тўғри собиқ
завод директорининг уйига ташриф
қилдим. Икки марта эшик қўнғироғидан
сўнг бир чиройли қиз чиқди. Хаёлимда
мингта ўй бўлгани билан мана бу қиз
менинг эътиборимни тортди.
- Ассалому алайкум келинг, ким керак –
унинг мана шу сўзлари хаёлимни бўлди.
- Карим ака уйдамилар ? Шаҳсий ишим
бор эди.
- Бобом йўқ эдилар. Дадам билан
шифохонага кетганлар. Шу кунларда
мазалари йўқроғ.
- Худо шифосини берсин...
- Ким сўраб келди деб айтай ?
- Йўқ. Яхшиси келаси сафар келганимда
ўзлари билиб оладилар. Эртага қайси
пайт уйда бўладилар ?
- Пешинда.
- Яхши ана шу пайтда келаман.
Биз хайрлашаётганимизда беихтиёр
оғзимдан шу сўз чиқиб кетди.
- Исмингиз нима ?
- Ойдин – қизнинг овози паст чиқди. У
эшикни ёпди.
Махалладан чиқиб кетаётганимда
қалбимда қандайдир илиқ туйғу жўш
урганини сездим. Мен у қизни ёқтириб
қолгандим...
Davomi bor
@Ibratli_Sozlar
ҲАҚҚА ТАСЛИМ БЎЛСАНГ КИФОЯ.
Барокатлар ёғилсин десанг,
ҳалолу-пок бой бўлай десанг,
икки дунё кам бўлмай десанг,
Ҳаққа таслим бўлсанг кифоя.
Қабул бўлсин десанг дуолар,
но покдан еб қилма ҳатолар!
Бу ҳаётдан олиб сабоқлар,
Ҳаққа таслим бўлсанг кифоя.
Бўлай десанг балодан омон,
яхши бўлгин бўлмагин ёмон,
қадам ташлаб яратган томон,
Ҳаққа таслим бўлсанг кифоя.
Расул қилсин десанг шафоат,
кунда юз бор айтгин саловат,
ўқиб қуръон қилиб тиловат,
Ҳаққа таслим бўлсанг кифоя.
Топай десанг эл ичра ҳурмат
тўкис бўлсин десанг гар неъмат,
тавба қилиб чекиб надомат,
Ҳаққа таслим бўлсанг кифоя.
Қолмай десанг Аллоҳ қаҳрига, тушмай десанг маҳшар " наарига"* итоатда бўлиб амрига,
Ҳаққа таслим бўлсанг кифоя.
*(дўзах)
✍ Лутфуллоҳ Хўжаев.
@IBRAT_SOZLAR
АЙТИНГЧИ ҚАЧОНГАЧА КЎРИНИШИЗДАН
УЯЛИБ ЮРМОҚЧИСИЗ
ТАН ОЛИНГ ҲАРАКАТ ҚИЛИШ ВАҚТИ КEЛДИ ВА СИЗ БУНИ УДДАЛАЙСИЗ
💊 ДОРИЛАРСИЗ
🥦 ДИEТАЛАРСИЗ
🍲5 МАХАЛ ОВҚАТЛАНИБ
⏰НАЗОРАТ 24/7
💯ФОИЗ НАТИЖА
👗ОЗИШНИ ИСТАЙСИЗМИ
БУНДА МEН СИЗГА ДИEТОЛОГ
@gozalxusanovna
ЁРДАМ БEРАМАН
НАВБАТДАГИ ОЗИШ МАРАФОНИМ 17-НОЯБРДА БОШЛАНАДИ
💰ОЗИШ КУРСИ НАРХЛАРИ
💸1 ОЙГА 80 МИНГ СЎМ
💸2 ОЙГА 120 МИНГ СЎМ
💸3 ОЙГА 180 МИНГ СЎМ
ХEЧ ҚАНДАЙ ЁРДАМЧИЛАРСИЗ
ХАР БИР ИШТИРОКЧИ БИЛАН
АЛОХИДА ИШЛАЙМАН ВА СИЗНИ
НАТИЖАГА ОЛИБ ЧИҚАМАН
БИЗНИНГ МАНЗИЛ👇👇👇
ХОЗИРГИ КУНДА КИМНИ КУЛИГА КАРАМАНГ КАТТА ЭКРАНЛИ ТЕЛИФОН СИЗ ХАМ ТЕЛИФОНИЗГА ЧИРОЙЛИ РАСМ ИСТОРИЯНГИЗГА ТУРЛИ ВИДЁЛАР КУЙИШНИ ХОХЛАЙСИЗМИ УНДА БИЗНИ КАНАЛ АЙНАН СИЗ УЧУН
/channel/+QuClW_nPQSk1MjFi
/channel/+QuClW_nPQSk1MjFi
/channel/+QuClW_nPQSk1MjFi
кизалокларимиз учун фасончалар канали
/channel/+9GUeby_OTW41ZGJi
/channel/+9GUeby_OTW41ZGJi
КИЗЛАЖОНЛАРУУУУУУ ДАХШАТ БОМБА янгилигим бооооооор 🤩🤩🤩🤩
МОДАНИ СЕВУВЧИ ЧОТКИ КИЙИНИБ ЮРУВЧИ ОПА СИНГИЛЛАРИМИЗ АЁЛ КИЗЛАРИМИЗ ДИККАТИГА🤩
Нима экан дейсизми 2024 йилнинг энг сунги мода оламининг янгиликларидан хабардор булишни хохлайсизларми сизларга шундай бир канални тафсия киламан мана уша машхур канал силкаси👇
💥💥 ФАСОНЛАР 2024 💥💥
/channel/+0IYo4lXQHF8xZDk6
/channel/+0IYo4lXQHF8xZDk6
/channel/+0IYo4lXQHF8xZDk6
хамкоримиз главнига расмлпр канали👇👇
/channel/+gLdneJxOBQIyZGZi
/channel/+gLdneJxOBQIyZGZi
ГЎЗАЛЛАРИМ ПАЗАНДАЛАРИМ
🥹Ишончли рецепт қидириб чарчадингизми?🥹
🥰Шошманг сизга энг ишончи рецептлар каналини айтаман🥰
👇Пастдаги тугмаларда ўзизга керагини босинг ва қўшилиб олинг
🤗Шунчаки раҳмат айтсангиз кифоя
👉 /channel/+D9RxF05D5Ls0NjQy
👉 /channel/+D9RxF05D5Ls0NjQy
Айтгандай тикувчиликка қизиқувчилар учун зўр канал бор мана👇👇👇
👉Тикувчилик сирлари👈
17 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
савол берма
менга.
Мен руҳ билан учрашувнинг ипидан
игнасига сўзлаб бердим. Хозир яна
битта муштни қарши олишга тайёр
турган эдим.
- Биламан... У менга ҳам шундай гаплар
айтиб, тушларимга киради.
У йиғлай бошлади. Мени сизлаб гап
бошлади.
- Мени кечиринг. Нотўғри иш қилдим.
Кечиринг...
Мен бу пайтда кулба ичига диққат
билан қарадим. Дахшат...!!! Мен билан
кўришган руҳнинг сурати турартди.
Қўрқиб кетдим.
-Отамнинг қотиларини узоқ изладим.
Тополмадим. Улар Ислом, Дилшод ва
Абдураҳмон. Дадамни ўлдиришган.
- Уларни бирга қидирамиз !
- Қандай қилиб ?
- Билмадим... Отангизнинг руҳи безовта
қотиларини олдига олиб боришимзни
сўраяпти. Бизда 13 кун вақт қолган...
- Мени қўлимдан хеч нарса келмайди.
Мана бу хароба задовдаги темирларни
сотиб кун кўраман. Борим шу.
- Сизнинг кучингиздан фойдаланамиз –
бу фикримнинг баланд овозда айтим.
Шу зайлда суҳбатимиз узоқ давом этди.
Хал хил режалар ҳақда гаплашдик.
Бироқ маслаҳат охирга бормади.
Шуниси аниқ эдиги, энди мен ёлғиз эмас
эдим. Марҳумнинг ўғли бўлган Максим
менга ёрдам берадиган бўлди. Унинг
айтишига марҳумнинг исми Фурқат
экан. Онаси эса рус. Наталия унинг исми.
Марҳум ўзбек бўлишига қарамасдан,
рус аёли билан оила қилган экан. Онаси
ҳақда гапирмади. Эртага тунда унинг
кулбасида учрашишга келишдик. Бизни
олдида жуда ҳам хавфли ишлар кутарди...
Фурқат Назаров Нуриддин ўғли.
Ҳурматли ўқувчилар шу ерга келганди.
Марҳум яни Ҳожиакбар билан тўқнаш
келган руҳ ҳақда маълумот берамиз.
Фурқат Назаров. 1975-йилда бой
оилада туғилган. Ота-онаси ана шу
даврнинг энг бадавлат инсонларидан
бўлишган. Якка ўғил. У ёшлигида жуда
келишган йигит эди. Ўз навбатида
келишган ва бадавлат йигитга ҳамма
қизлар ошиқ эди. Мактабда ҳам яхши
баҳоларга ўқиди. Олийгоҳга эса ота-
онасининг ёрдамида кирган бироқ,
буни хеч ким сезмаган. Хуллас, ана шу
пайтда Фурқатдан бахтли одам йўқ эди.
Шундан кейин, олийгоҳда бир рус қизни
севиб қолди. Биринчи босқичда
ўқишига қарамасдан ота-онаси қизни
унга олиб беришди. Наталия ўртаҳол
оиланинг қизи эди. Лекин у жуда ҳам
гўзал, соҳибжамол бўлган. Унинг оиласи
ҳам бунга дарҳол рози бўлишди. Қиз
ҳам ислом динини қабул қилди. Бир йил
ўтиб улар ўғил кўришди. Қиз унга ўлиб
кетган акаси Максимнинг исмини
қўямиз деб туриб олди. Бироқ ота-она
бунга қарши. Бу масала катта
жанжалларга сабаб бўлди. Ниҳоят,
Фурқат ўғлига Максим деб исми қўйди
ва уйдан оиласини олиб чиқиб кетди.
Ота-она қон йиғлаганча ўғлини
қайтаришга уринишди. Бироқ, бари
самарсиз. Фурқат Наталия билан уйдан
кетди. Шундан кейин Фурқат темир
заводига ишга кирди. Олийгоҳни қиз
ҳам бола ҳам охиргача ўқимади. Бу
ҳолатдан қизнинг оиласи ҳам норози
эдилар. Фурқат ва Наталия завод
орқасидаги бир кулбада ҳаёт кечира
бошлашди. Максим ҳам катта бўлиб
қолганди. Наталия уйда ўтирарди.
Фурқат эса темир заводда қора ишчи
бўлиб фаолият кўрсатарди. У кундан
кунга яхши ишларди. Лекин барибир
ота-онанинг розилигисиз охири яхши
бўлмаслигини билиб яшарди. Бу орада
Максим спортга қатнай бошлади. Ҳаёт
тарзлари яхшиланиб борди.
Фурқатнинг заводда ҳурмати яхши эди.
Мехнаткашлиги учун. У оддий ишчи
бўлсада, завод директорига яқин эди. У
Фурқатни тез-тез хонасига чақириб иш
ҳақда сурарди. Бу эса кўпга ёқмасди.
Оддий ҳодим билан директорнинг бу
муносабати. Бир куни Фурқат оддатга
кўра тўрта нон билан кулбасига кириб
келди. Наталия уйда. Ўғли эса
машғулотга экан. Наталия кечки
овқатни ўғлига олиб қўйдида.
Қолганини Фурқат билан баҳам
кўришди. Улар ғарибона хаёт
кечиришсада, бахтли эдилар. Нон еб,
иссиқ сув ичиб ҳам кун ўтказишарди. Бу
орада Фурқатнинг ота-онаси Англияга
кўчиб кетибди. Бу хабар унга қаттиқ
таъсир қилди. Ахир ўзи мустақил хаёт
қилиб оиласи даврасига қайтишни ният
қилган эди. Улгурмади...
Улар овқатланиб ўтиришган пайтда,
эшик тиқилади.
- Ким у ??? – Наталия рус тили гапирди.
- Фурқат ака уйдамилар, ишҳонадан
сўраб келдик.
Фурқат кўчага чиқди. Наталия унга
эргашди. Эшик олдида учта йигит
турарди.
- Азизим уйга кир. Бу йигитлар
ҳамкасбларим. – Фурқат.
Наталия уйга кирди. Улар 20 дақиқача
суҳбат қуришди. Бироқ кейин уларнинг
овози кўтарила бошлади.
-Хеч қачон !!! Директорга бу қабих
ниятларинг айтаман. – деб қичқирди
Фурқат.
Шундан к
