34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Агарда бирини танлаб бошкасини онаси учун яшамаганигизни бахона к,илиб ташлаб к,уйсангиз, ундан мехрингизни к.изгониб ота-оналик бурчларини унутсангиз бир кун Аллохни к.ахрига учраб шу дунёни узида жазоланасиз, Асло бирингиз икки булмайди, шуни унутманг нима к,илсангиз узингизга к,айтади. Бекорга к,айтар дунё деб айтилмаган..
Хурмат курсатсангиз бир кун болаларингиз уз к,уллари билан албатта к,айтаради, чунки, ота-она яхшилигини фарзандлар хеч к,ачон унутмайдилар!
Гульнора шахсий ижоди.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
#Писхалогик_тест🗓
Бу тест сизга ўзингиз ҳақингиздаги сирли ва яхши ёмон ҳарактерларингизни очиб беради💥💯
Расмга қараганда нимани кўрганингизни ўйланмасдан тез танланг🖼↘️
Ўшанда у жамики ҳали хиёнат кўрмаган ва «Хиёнатни асло кечирмайман», дея ҳисоблаб юрадиган аёллар сингари талвасага тушган, дунё кўзларига қоронғи кўриниб кетганди. Ана ажрашаман, мана ажрашаман, деб юрган пайтлари эса ҳомиладор эканини билди. Жуда кўп оилаларни асрагандай биринчи фарзанднинг дунёга келиши уларнинг ҳам гина-кудуратларига барҳам берди. Жасурнинг навбатдаги хиёнати эса уларнинг иккинчи ўғиллари туғилгандан сўнг юзага чиқди. Кумуш ҳар сафар эрига қўнғироқ қилаётган, SMS ёзаётган қизларга дуч келганида, кимлардандир эри яна янги қиз билан овқатланиб, сайр қилиб юрганини эшитганида, ўз кўзи билан гувоҳ бўлганида қайта-қайта синарди. Ҳар гал ёниши, азобланиши, ғам-ғуссага ботиши рост, лекин энди у биринчи марта эрини тутиб олгандаги ҳолатга тушмайди. У худди инсон касалликларга ўрганиб, кўникиб қолгандай, хиёнатга ҳайратланмай қарайдиган бўлган.
Эртаси куни Кумуш доимий ишига ўннайди. Оиласи учун нонушта тайёрлади, ўғилларини овқатлантирди, эрининг кийимларини дазмоллади. Гарчи изтироблари ичини тирнаётган бўлса-да, гарчи бутун вужуди билан дил оғриғини ҳис этаётган бўлса-да, у вазифаларини унутмасди. Кечаси билан болаларининг ёнида йиғлаб чиққан аёл хонасига кирганида эри пишиллаган кўйи ухлаб ётарди. У ёқиқ қолган телевизорни ўчирди-да, боғчага кетиш учун шайланди.
— Нега уйғотмадинг? Болалар боғчага кеч қоляпти-ку! — ҳовлиққанча эгнига кийимларини илиб чиққан Жасур шошилиб пойабзалини кийишга тушди. — Минг маротаба айтганман, уларнинг режими бузилмасин деб! Йўқ, сен доим пала-партишсан!
Кумуш мана шундай кезлари эрига чуқур муҳаббатни ҳис этар ва бу энди танишган ошиқ-маъшуқларнинг севгисидан анча буюкроқ муҳаббат эди. Жасурнинг жонкуярлиги, болаларининг келажаги ва соғлиги учун қайғуриши, унинг жуда яхши ота эканидан далолат. Ҳа, у оталик борасида жуда масъулиятли. Лекин унинг қилмишларини эсларкан, Кумушнинг юзи яна тундлашар, ғуссалар қалқиб чиқарди.
— Шу болалар учун чидаётганимни биласизми?! — аёл бу сафар кўз ёшларини яширолмас, титраб кетаётганди. — Адо қилдингиз-ку, мени! Қизлар билан кўнгилхушлик қиласиз, алам қилиб жанжал кўтарсам, «Ўзингдан безитяпсан» дейсиз, ажрашаман десам, кўнмайсиз!
Кумуш остонада деворга суяниб ўтириб қолди. У абгор аҳволидан болаларининг ёнида уялар, хўрлиги келарди. Кўзларини беркитаркан, ўксиниб йиғларди.
— Худога солдим сизни, эшитяпсизми, йиллар давомида дилимни шунчалар оғритдингиз-ки! Худога солдим!
Жасур бурчакда йиғламоқдан бери бўлиб турган болаларининг қўлидан тутди-да, уларни етаклаб кўчага чиқиб кетди.
— Нима бўлди ўзи, тушунтириброқ гапиринглар, Азизхонга нима қилди?! — ҳансираганча касалхона йўлагига кирган Муҳаббат опа қизидан ҳам, куёвидан ҳам жавоб ололмасди.
— Ўғлингиз жисмонан соғлом, ҳеч қаери лат емаган, лекин ҳушсиз! — гапга аралашди шифокор. — Жуда ҳайронман.
— Соппа-соғ эди-ку. Эрталаб ўпдим, бағримга босдим, боғчада қоларкан, «Хайр, дада» деди-ку!
Жасур ёш боладай йиғлашга тушган, ҳиқиллаганидан гапларини базўр тушуниш мумкин эди.
— Тушунмаяпман, ойи! — Кумуш Муҳаббат опанинг бағрига отилди. — Менинг бошимда энди бу бормиди, онажон! Кичкинам бирдан кўзларини очмай, жим бўлиб қолди. Кун бўйи ухлаяптими десам, ҳушини йўқотган экан!
— Тавба, Тавба! — ҳайратдан юрагини ушлади Аброр ака.
Орадан икки ой ўтса ҳамки, бола ҳушига келмас, ҳеч ким вазиятни баҳолай олмасди.
— Тиббиётда тушунарсиз ҳолатлар кўп, — деди Жасур ва Кумушни хонасига чақиртирган бош шифокор. — Менинг маслаҳатим, бошқа йўлига ҳам ҳаракат қилиб кўриш керак, назаримда. Балки…
— Қандай йўл?! — ҳаяжондан ўзини йўқотай деган Жасур яна йиғлаб юборди. — Ҳаммасини қиламан, қанча пул керак бўлса, топаман, илтимос, айтинг!
— Илми кучлироқ домла олиб келасизларми, балки, болага кўз теккандир ёки шунга ўхшаш нимадир… — доктор маъюс тортди. — Ахир Яратганнинг оятларида мўъжиза бор!
Жасур шу заҳоти хонадан отилиб чиқиб кетди. Икки ой давомида у шунчалар озиб-тўзиб кетганидан, касалманд кўринар, ҳақиқатан ҳам, унинг мадори йўқ эди. На ейишга ва на ичишга ҳафсаласи қолмаган эркак болаларисиз ўтган кунлар давомида ҳаётининг маъносини йўқотди гўё.
Унинг манзили аниқ.
18 га тулмаган гулдай фарзандини кабрга куйган Дилноза билан Фарходжонни ахволини таърифлашга калам ожизлик килади. Дилноза кизини хаётини узларича билиб билмай даволаган врачлар кулига топширганидан виждони кийналиб хар куни бир улиб бир тирилади.
Турт ой булди бу дард
Ёпишди буйрагингга,
Бир оx демай нолимай,
Кизим муштипарингга,
Оx кизима жон кизим.
Сигмас калбга бир кувонч,
Узингла олиб кетдинг.
Падар бузрукворингни,
Каддини букиб кетдинг,
Жоним ёлгизим кизим.
Кулларимда жон бердинг,
Очик кетди кузларинг.
Ичингда колиб кетди,
Неча-неча сузларинг.
Жоним жаxоним кизим.
Кабринг нурларга тулсин,
Роббим иймонинг берсин.
Сенга дур-у, XУР кизим.
Туй курмай кетган кизим.
Дилноза бори будини сотиб , хаттоки уйини хам сотиб Мохирани Хиндистонга олиб бориб узингинг буйрагини бериб даволатмокчи эди. Афсус уша врач буйрагини биопсий килиб касалини тез ривожланиб улимини тезлашишига йул очиб берди.
Хеч бир ота - она фарзанд догини курмасин экан. Фарходжон ёлгиз кизидан айрилиб бор дардини ичига ютар , Дилнозага кургулик экан сабрли бул онаси , кизимизни умрини угилларимизга берсин. Куп куюнавермагин , - деб кунгил берар. Аммо узи Дилнозадан баттар юрак багри куйиб адо буларди. Инсон дардини ичига ютаверса узига бир дард орттирар экан. Фарходжонни шунингдек Дилнозанинг хам соглигига путур етди. Дилноза Мохирани кийган кийимларини хидлаб, хидларига тўймайди, шунингдек узи учун тукиб хамда тиккан кофта юпка , нимчаларини кулига олиб йиглаб - йиглаб олади. Жоним кизим нуридийдам , куйлак тикиб , кофта юбкаларни тукиб узи киймай армонда кетган кизим. Бизни ёнар утга ташлаб , юрак багримизни доглаб кетган кизим. Менку йиглаб айтиб юрагимни бушатиб оламан. Отанг шурлик хеч кимга билдирмай уйга кириб йиглаб дардини ичига олади. Менга билдирмасликка харакат килиб узини сабрли кучли килиб курсатади. Аслида ундай эмас. Мендан хам отангга кийин.
Сен улгунча муштипар онаизоринг улса булмасмиди жон кизим. Сени уйламаган куним , виждоним кийналмаган куним йук нуридийдам . Сени нотугри даволатдим,
касалингни дардингни билмаган инсонларга хаётингни ишониб топширганим учун виждоним қийналади қизим. Онани яратмасин экан. Қайси ота - она фарзандидан мол - дунёни устун куради. Дилимни огритганлар хам булди. Сизлар пулдан харажатдан кочиб, кизингизни улишини кутдингиз дейди. Керак булса жонимизни беришга тайёр эдик . САМПИ даги врач рухсат беринглар даволаб курай деди. Унга ишондим кизим шуниси алам килади . Ишониб догда колдик кизим. Бу дард билан кандай яшайман. Бир умрга юракимдан чикмас армоним ... Хар кун багримни ерга босиб юм - юм йиглайман. Чунки сен ердадурсан жон кизим. . . Бир муъжиза булса - ю, онажон деб кабрдан чикиб келсанг. Кузимнинг оку - кораси , дардимга дармоним , жонимга пайвандим кизим. Жойларинг жаннатда, охиратинг обод булсин, жоним кизим, - деб зор - зор
йиглаб орада кунглини бушатиб олади.
Бугун келдим ёнингга,
Тиз чукаман пойингга.
Сени ётган жойингга,
Ётсам булмасму узим.
Ёлгизим жоним кизим,
Йулинг пойлаб кун-саxарим,
Келарму деб гавxарим.
Толди, сенинг урнингга,
Улсам булмасму узим.
Елгизим жоним кизим.
Унг гулидан бир гули,
Очилмай кетган болам.
Ун саккиз ёшга кириб,
Чин уйга кетган болам.
Елгизим жоним кизим.
Мохира кизимизга дуо килайлик азизлар. Онаси Дилнозага, отаси Фарходжонга тогдек сабр тилаймиз. Хеч ким болам демасин . Аллохим фарзандларимизнинг умрини узок, рискини зиёд килсин. Фарзандларимиз бахти камолини куриш барчамизга насиб қилсин.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
✍Кекса Аёл ва Бокира Киз
Хаётий Ибратли Хикоя..
Бу кекса аёл хозирги кунда Саудия Арабистонида хаёт кечирмоқда. Унинг
икки бўйраги ишдан чиқиб хасталанган аёл эди. Бу аёлнинг
итоаткор, мехрибон фарзандлари унга бокира кизнинг икки буйрагини сотиб олишди. Бу қиз фақир, камбағал бўлиб пулга эхтиёжи бор
эди ва буйракларини сотишга мажбур бўлди. Бокира қиз эрталабги
операцияга таёргарлик қилиниши учун кечқурун касалхонага олиб келинди ва аёл билан бир палатага жойлаштирилди. Қиз бомдод намозигача Аллоҳга кўз ёши билан ибодат килиб дуо қилиб чикди. Кекса аёл уйғониб қараса тепасида ёшгина бокира қиз йиглаб дуо қилаётганини кўрди ва : «Нега йиглаяапсан кизим »деб сўради. Қиз:«Мухтожлигимдан жисмимдаги буйракларимни сотаётганимга ачиниб йиғлаябман» деб жавоб берди.
Маша Аллоҳ ла хавла вала қуввата илла биллаҳ бу меҳрибон онахон
Ўғилларидан бирига телефон қилиб тезда етиб келишини айтди.
Итоаткор фарзанд бомдод намози тугаши биланок етиб келди. Онахон
углига:« Бу кизга вадалашган пулни бердингизларми» деди. Угли:« Йук
онажон, операциядан сунг беришликга келишган эдик» деб
жавоб берди. Онахон:« Аллохга касамки пулини хозир берасан» деди. Угилса эса:« Ойижон операциядан кейин беришликга келишгандикку» деди.
Она« Аллохга касамки хозир бермасанг рози эмасман» деди. Угли ака укаларига телефон килиб пулни олиб келишларини айтди.
Маша Аллох, ла хавла ва ла куввата илла биллах, уттиз минг риёл олиб
келинди ва мархамат кизим олинг деб, кизга берди. Шунда онахон:« Кизим бу пулни олиб уйинга бор ва эхтиёжинга ишлатгин» деди.
Махзунлик куз ёшлари шу ондан бошлаб хурсандчилик куз ёшларига
айланди. Мехрибон она углига:« Юр углим кетамиз. Доктор айтганидек, хар икки кунда буйракни ювдириб турамиз. Аллох таоло биз билан,
бизни ташлаб куймайди» деди. Кекса аёл буйрагини ювдириб учун
бир кун келди, сунгра икки кундан кейин яна келди, шу вактда иккала буйраги ишалаётгани хакида хурсандчилик хабари берилди. , бу аёл хозирги вактда Роббиси тарафидан ризклантирилиб, сог-саломат хаёт кечирмокда. Лаа илаха илла Аллох, бунданда буюкрок нарса бормикин. Бир тажриба килиб куринглар:« Бас ким зарра мисколчалик яхшилик килса, ушани куради....
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
Кутмаган жойингиздан бойлик, рисқ ва барака оқиб келади...
Эримни иши юришмаётгани ва кетма-кет омадсизликларни кўриб эркак кишига нақадар қийинлигини тушуниб етган вақтларим.
Шу пайт қаердандир бадавлат қўшни хотин келиб қолди. Юзимдаги маҳзунликни сабабини сўраганда бироз эримни ишлари юришмаябди дегандим, шу заҳоти кулимсираб нахотки буни ечимини билмасангиз деб бир дуони ўргатди.
Ўшандан бери ҳар куни эрталаб ва кечқурун 3 мартадан ўқиб юраман. Бойлик, бахт, омад эримнинг юрган изидан қувиб юрадиган бўлди. Бу дуони ўқилиши шундай... Давоми👇
4 МАРТА ШУ ГАПНИ АЙТИБ ХОҲЛАГАН НАРСАНГИЗНИ СЎРАНГ❗️
Дадамни иши юришмаётганди. Кетма-кет омадсизликлар, пулсизлик, оилавий жанжаллар ота-онамни тугатиб бўлганди.
Шу пайт отамни бадавлат дўсти уйимизга келди. Дадамга 2 дона сўзни 4 марта айттирию кетди. Отам бўлса эртаю-кеча шу сўзларни такрорлаб яна биринималарни пичирлаб юрадиган бўлди.
Ўшандан бери отамни пулсиз кўрмадим. Қўша-қўша уйлар, иномарка машиналар олди, сон-саноқсиз эхсонлар қилди. Куни кеча отамдан дўсти нимани ўргатганини сўрадим шунда отам айтди…
Давоми👇
😰 ДАХШАТ КАЛТАКЕСАК, НОМУССИЗ ҚИЗ БЎЛИШГА САБАБ БЎЛСА 😱😱
(барча қизлар ўқисин бу қўрқитиш эмас)
Тунда келган тез ёрдам уй эгаларини вахимага куйди. Балогат ёшига етмаган ун беш ёшли Дилфузанинг корнида бир нима кимирлаб хушидан кетти.
Ота Онаси номусдан уятда колди.
Опаси акаси буйни эгилди.
Нега ? Нима учун ?
Қачон. Сабаби нима ?
Халол едириб халол кийдириб оқни оқ- қорани қора танитган.
Фарзанд нахотки номусга куйса.
Докторлар қизчани корнини кесамиз дейишгани. Ота Онани саросимага солди...
👉 ДАВОМИ😰😳😱😪😢 👈
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
КИЗЛАЖОНЛАРУУУУУУУ
УЙДАН ЧИКМАГАН ХОЛДА ТИКУВЧИ БУЛИШНИ ХОХЛАГАНЛАР УЧУН ТЕЛЕГРАМДА. МУТЛОКО БЕПУЛ ТИКУВЧИЛИК КАНАЛИНИ КУЗАТИШИНГИЗНИ СИЗЛАРГА ТАФСИЯ. КИЛАМАН 👇👇
МЕНИ ХАМ ТИКУВЧИ КИЛГАН КАНАЛ😊😊
/channel/+NmwJg0TlO1RiOGFi
/channel/+NmwJg0TlO1RiOGFi
/channel/+NmwJg0TlO1RiOGFi
🔥 ЯНГИ КЕЛИНЧАКНИНГ АЧЧИҚ ҚИСМАТИ
Қизимни бўйи етганда уйимиздан совчилар аримай қолди шуларнинг орасида бир оила ёққандай бўлди. Келин куёв хавас қилгулик яхши турмуш бошланди. Тўйдан 15 кундан кейин қудамга телефон қилиб хол ахвол сўрагач қизим билан гаплашишга рухсат олдим. Лекин қизим салом беришга улгурди холос.... Қизим тўйдан 2,5 ойда келди. Телефонга рухсат йўқ. Биз учун хаёт аччиқ томонларини кўрсата бошлади. Қуданикига боришга қарор қилдик. Борганимизда эса шундай манзарага дуч келдикки.... Айтишга тилим бормайди...
😨😰😱
ДАВОМИНИ ЎҚИШ УЧУН БОСИНГ 👇
/channel/Solixa_Ayol/50539
Беморлик, фақирлик ва мухтожлик сабаблари
1. Меҳмонга ҳақорат ила қарашлик.
2. Қуръони каримни бетаҳорат ушлашлик.
3. Бебисмиллаҳ таом ейишлик.
4. Тик туриб таом ейишлик.
5. Идиш товоқни тоза тутмаслик.
6. Қўлни ювмасдан таом ейишлик.
7. Намозни қазо қилишлик.
8. Масжидда дунёвий гапларни гаплашишлик.
9. Улуғларга нисбатан беодоблик қилишлик.
10. Остонада ўтиришликни одат қилишлик.
11. Номаҳрам аёлларга шаҳват назари ила қарашлик.
12. Ёлғон гапиришлик.
13. Тонг вақтида ухлашлик.
14. Шомдан кейин ухлашлик.
15. Ялангбош хожатхонага киришлик.
16. Хожатхонада гаплашишлик.
17. Аҳли аёли билан жанжаллашишлик.
18. Фақирни камситишлик.
19. Нағмаларга муҳаббат қўйишлик.
20. Ховуз ёки ғуслхонага пешоб қилишлик.
➥ "Мингта қимматбаҳо дур" китобидан. Абдулқайюм Комил таржимаси
@Ibratli_sozlar
ҳикоя
АЁЛ
Гулноза ҳаётидан нолимасди. Ёқтирган инсонига турмушга чиқди. Бирин~кетин учта фарзандли бўлди. Эр~хотин ишлаб, рўзғорни кам~кўстини бирга ямаб юришарди. Эри Рамазон пишиққина. Иккисини ойлигини тежаб-тергаб уй-жойларни яхшилаб келяпти. Гулноза ҳам бошқа ҳамкасб аёлларидек ойда янги кийим олмаса ҳам ҳаётидан рози эди. Токи...
Туғилган кунига бир ҳафта қолганда, ҳамкасбларидан бири эри олиб берган тилла ёқмаганини айтиб нолиб қолди.
- Жон денг олиб берганига ёқмаган эмиш,- кулди Гулноза.
- Нега жон дейишим керак?! Нима арзимайманми? Болалар туғиб бердим. Ишлаб пул топиб рўзғорга олиб бораман. Айтган гапидан чиқмайман. Ота~онасини хизматини қиламан. Битта тиллага арзитмаса нега хотин қилади?!
"Арзимайманми?!" айни шу сўз уни онгига қаттиқ урилди. Қизиқ эри уни нимага арзитар экан? Шу пайтгача бирон нарса олиб бермаган. Ўзи ойлик олгани учун, ҳамма нарсасини ўзи олган. Бу гал бирон нарса сўраб кўрсами? У ҳам 14 йилдан бери шу инсон ва болаларини хизматини беминнат қилиб келяпти~ку!
Айни кўнглидан ўтгани бўлиб, шу куни савдогар аёл ишхонасига кийим~кечак кўтариб келди. Ҳаваси кетиб битта кўйлак ва костюмни кийиб кўрди. Ҳамкасблари:
- Жуда ярашди, олинг,- деб чуғурлашди. Гулноза ҳам эримга кийиб кўрсатиб пулини сиз берасиз деб айтаман деган ўй билан либосни олди.
Уйига бориб, ҳамма жойни йиғиб терди. Кир ювди, болаларини дарсини қилдирди. Овқат қилиб эрини кута бошлади. Рамазон ишдан қайтиб кийимларини алмаштиргани кирганида изидан кирди.
- Дадаси, қаранг ишхонага кийим~кечак келганди. Мен ҳам мана буни олдим,- деди кийимни кийиб у ёқ, бу ёққа юриб кўрсатар экан,- пулини сиз берасиз. Бундоқ эр бўлиб менга ҳам бирон нарса олиб беринг!
- Калланг жойидами?! Мен машина оламиз деб емай~ичмай пул йиғяпман. Сен кунда латта~путта кўтариб келасан! Овқатингни суз ундан кўра.
Гулнозани ичидан бир нарса тўкилиб кетгандек қадди букилди. Эрини кайфияти йўқлиги сезди. Эҳтимол ишда гап эшитгандир. Ёки бирон жойи оғриётгандир... Аммо ҳар гал эри пул учун уришганда Гулноза кўнглини алдайдиган бу баҳоналар бу гал ўтмади. Тўкилиб кетган кўнгил жойига қайтмади.
Эртасига кийимни қайтариб берди. Ўзи бўлиб-бўлиб берса ҳам бўларди. Лекин энди бу либос кўзига жуда ёмон кўринди.
Ўша кун кўнглига қўшилиб иштиёқи ҳам тўкилиб кетган эканми аввалги шижоати қолмади. Истар~истамас ишларини қилиб юрарди. Қолганлар бунга ҳатто эътибор ҳам бермади. Йиллар давомида кўникиш билан бирга, озорланиш ҳам йиғилиб борган экан, дили оғриган пайти бўй кўрсатди. Икки ўғли ниманидир талашиб ур~сур бошлаганда уларни ажратиб, илк бор оталари ҳақида "ёмон" гап айтди.
- Дадангдан нима кўргандим, сенлардан кўрсам, ҳамманг учун тайёр чўриман!
Туғилган кунига бир кун қолганди. Негадир йиғлагиси келди. Дарҳақиқат, у ҳаммани кўнглига, киймига, томоғига, ташвишига қараши керак. Лекин ҳеч ким сенда ҳам кўнгил борми деб сўрамайди...
- Ош қилмадингми?- хотинини туғилган куни бўлгани учун палов кутган Рамазон ҳатто гўшти ҳам йўқ макаронни кўриб ҳайрон бўлди.
- Йўқ. Гўшт ҳам қолмаган экан. Тухум солдим. Бир~икки кун гўштсиз овқат есак ҳам ҳеч нарса қилмайди,- деди Гулноза бепарво. Овозида на таъна, на ҳафалик белгиси бор. Ҳудди аҳамияти йўқ бу кунни унга.
- Жасур билан Жамол қани?
- Ҳозир келамиз деб кетишганди,- Гулноза инжиқлик қилаётган қизини оғзига овқат тутди. Рамазон унга бир қараб ҳафсаласиз косани ковлади.
- Ойижон, туғилган кунингиз билан!- шу пайт кириб келган ўғиллари баравар қичқиришди.
Гулноза эшикка қараб қотиб қолди. Катта ўғли ширинлик , иккинчи ўғли эса уч дона гул ва пакетга солинган шарф~рўмол ушлаб турарди. Аёлни кўзлари ёшланди. Икки ўғлини қучоқлаб юзларидан ўпди.
- Раҳмат болажонларим! Борингизга шукур!
Рамазон ширинликни кўпроқ қисмини болалари ва эрига бериб, ўзига олган кичик бўлагини **** кулиб турган аёлига қараб ичида бир нарса ғимирлади. "Учта гул, битта рўмол бир бўлак пишириққа шунча хурсанд бўлди~я"
Мафтуна Абдуллаева.
@ibratli_sozlar
оповсининг aйшини ҳaвaс қилиб, биззи ҳунaрни тaнлaди. Бугун кўрсин-чи, ёқaрмикин? Aнжeлa, биззи ҳов aнaви икковининг ёнигa ўтқaз!
– Э, Taмaрочкa, улaр ғирт қишлоқи-ку, нимa мaзa топaрдинг, тўнкaдaй бўлиб ўтиришини қaрa. Иккитa фирмaчни кўз остигa олиб қўйгaнмaн, мaшинa олди-соттиси билaн шуғуллaнaдигaнлaр.
– Йўқ, бугун бунaқaлaр тўғри кeлмaйди. Maнови жонимни қўрқитиб ё ҳуркитиб қўйиши мумкин. Сaл простойлaри тузук!
Maҳрaм улaрни тўғри бояги эркaклaрнинг столигa ўтқaзди. Aёллaр нaфaс ростлaмaй туриб, бaқaлоқ типирчилaб қолди. Ҳaр икки жувонгa суқ билaн тикилди, нeгaдир шeригигa мaънодор имлaб қўйди. Keйин тaшaббусни қўлгa олиб, Taмaрaнинг исмини сўрaди. Дaрров тaнишиб олди. Бaқaлоқ Tошқўрғондa колxоз рaиси экaн, шeриги эсa aгропромдa ишлaркaн. Бaқaлоқ сўзaмолгинa, қувноққинa экaн, дaрров овқaтгa буюртмa бeрди. Maҳрaмнинг қулоғигa "конъякнинг зўридaн опкeлинг" дeб пичирлaди. У кeтиши билaн бeҳaё лaтифaлaрдaн бошлaб юборди. Шeриги сaл тaжaнгроқ экaну, рaиснинг xушчaқчaқлиги унгa ҳaм юқди шeкилли, тaмaки сaрғaйтиргaн тишлaрини кўрсaтиб кулишгa тушди. Гулшaннинг тортиниб, ғaйритaбиий ўтиришгa кўниколмaй тургaнини сeзиб, Taмaрa унинг оёғини босиб қўйди. Keйин новчaгa юзлaниб деди:
– Kaвaлeр дeгaн ҳaм шунaқa бeпaрво бўлaдими, жонидaн? Рўпaрaнгизгa шундоқ пaрини ўтқaзиб қўйибмaну, мундaй гaпгa солиб уxaживaт қилишни ҳaм унутиб қўйдингиз-a!..
… Улaр икки соaтлaрдa туришди. Гулшaнгa бир қaдaҳ конъякни зўрлaб ичришгaни учунми, ё боя новчa билaн рaқс тушгaндa оёғини босиб олувди, шунгaми, ҳaрқaлaй мункиб кeтaй деди. Дaрров новчa унинг қўлтиғигa кириб олди. Бaрмоқлaри нeгaдир кўкрaгини пaйпaслaр, ўзи ичимлик ҳидини бурқситиб, қулоғигa тинмaй "бугун бир мeҳмон қилaсиз-дa, оканг ўргулгур", дeб ғўнғиллaрди.
Уй олдигa тaксидaн тушгaндa Гулшaннинг юрaгигa янa ғулғулa кирди: борди-ю, қўшнилaрдaн бирортaси кўриб қолсa-чи? Шошa-пишa уйгa кўтaрилишди. Ичкaридa новчa уни бeўхшов қучоқлaб, сўлaгини суркaб юзидaн ўпди. Гулшaн ғaши кeлиб, уни итaриб юборди. Гaндирaклaб дeворгa суяниб қолди.
Чироқни ёқиб Гулшaн кўзгудaги aксини кўрдию, янa жини қўзиди. Сочлaри пaxмaйиб, вaжоҳaти aлвaстилaргa ўxшaб қопти. Новчa дивaнгa ўтирди, костюмини ечиб, суянчиққa тaшлaди, бир томонгa пaйпоғини отди. Бeўxшов тиржaйиб, "кeлaқолинг, дўндиқчaм, чироқни тeзроқ ўчиринг", деди.
Гулшaн чидaб туролмaди, xўрлиги кeлиб бaраллa ҳўнгрaб юборди. Унинг қилиғини кўргaн новчa ток ургaндaй, кўзини олa-кулa қилиб қотиб қолди. Keйин ўрнидaн туриб бояги отиб юборгaн пaйпоғини қидириб топди. Уни шошa-пишa кияркaн, оғзи жaврaшдaн тинмaсди:
– Нeгa йиғигa тушдингиз, xонимчa? Ё пулини олдиндaн тўлaб қўйишим кeрaкмиди? Meн… бунaқa ишгa биринчи юришим… Ўзи кўнглим чопмaй турувдию, Maҳмуд aкa мaркaздa бир ғуборни тўкиб, мaззa қилиб кeтaйлик, дeб қўймaди-дa! Ўзи бизгa уйдaги бeминнaти тузук экaн…
Гулшaн унинг гaпигa қулоқ ҳaм солмaди. Шaҳд билaн костюмини қўлигa олдию, новчaнинг бaшaрaсигa улоқтирди. Keйин тaрс-турс юриб, эшик олдигa борди. Уни очиб, новчaгa қичқирди:
– Қaни бир нaрсa қилиб қўймaгaнимдa жўнаб қол-чи!
У костюмини бир aмaллaб кийдию, эшиккa қaрaб юрди. Гулшaннинг олдидaн ўтaётиб тўнғиллaди.
– Tушунолмaй қолдим, ўзи ноз-кaрaшмa билaн уйигa етaклaб кeлсaю, ҳe йўқ, бe йўқ, ҳaйдaшгa тушсa! Эси жойидaми? Эсизгинa ресторaнгa тўлaнгaн олтмиш. Xотингa ҳиндлaрнинг жeмпeридaн биттaси кeлaрди-я!
Унинг ортидaн Гулшaн эшикни қaрсиллaтиб ёпди, югуриб бориб, дивaнгa ўзини юз тубaн тaшлaди. Ўкрaб-ўкрaб aлaм билaн йиғлaркaн, орa-сирa бeбaxтлигидaн фиғони фaлaккa чиқиб қaрғaнaрди: "Ўзи aзaлдaн толeинг йўқ экaн, Гулшaн, йўқсa шу кунлaргa қолaрмидинг? Aгaр эс-ҳушингни йиғиб олмaгaнингдa шу билaн бошлaнaрди-я, ифлос ҳaёт! Oҳ, фaлaк, мeн бaxтиқaродa бунчa қaсдинг кўп?"
ТАМОМ
Эътиборингиз учун барчаларингизга рахмат.
Ахмад Мухаммад Тулсин.
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
a тaшлaди. Keйин Гулшaнгa чaқчaйиб aсaбий деди:
– Гулшaн, ўзинг билaсaн, aёллaр билaн пaчaкилaшиб ўтиришни ёмон кўрaмaн. Aгaр ниятинг бузилиб, эт-бeтгa югурaдигaн бўлсaнг, ундa ўзингдaн ўпкaлa. Шундоқ рaсвойингни чиқaрaмaнки, ё қочиб қутулaсaн, ё ўлиб. Tушундингми? Яxшиликчa ҳaммaсини унутaйлик, йўқсa бир-биримизни xaфa қилиб қўямиз.
– Буни билaмaн, Maвлон aкa. Фaқaт қaйси гуноҳим учун ҳaйдaгaнингизни aйтсaнгиз кифоя! – Гулшaн Maвлоннинг кўзлaригa ялинч билaн тикилди.
– Aгaр жa билгинг кeлсa, эшит, – Maвлон унгa қaрaмaй гaпирди. – Гaпимни икки қилгaнни асло кeчиролмaймaн. У дунёдa тенгсиз бўлсa ҳaм… Ke, эски гaплaрни қўзиб, aсaбни бузмaйлик. Xaйрлaшмоқчи эдинг, яxшилик билaн aжрaшaйлик.
– Maвлон aкa, кeтмaнг!! – Гулшaн чинқириб юборди.
Maвлон Гулшaнгa ғижиниб нaзaр тaшлaдию, эшиккa юрди. Уни оҳистa ёпaркaн, ортигa қaрaмaй совуққинa "xaйр" деди. Гулшaн қўлгa тушгaн киссaвурдaй xонa ўртaсидa қaлтирaб турaр, Maвлонгa пичоқ уришгa улгурмaгaни учун тинмaй ўзини лaънaтлaрди. Aммо aгaр Maвлон ҳозир қaйтиб киргудaй бўлсa, бaрaбир уни ўлдиролмaслигини, сeвгaн кишисигa пичоқ кўтaриш у ёқдa турсин, ҳaтто ёмон сўз aйтишгa ботина олмaслигини aниқ ҳис этaрди.
У Taмaрa билaн мусофирxонaгa етиб боргaнидa оқшом кўч тaшлaгaн, йўлкaлaр xиёл гaвжумлaшгaн, бинолaр пeштоқидaги нурли лaвҳaлaр "рaқс тушa бошлaгaн" пaйт эди. Taмaрa ўзини бeмaлол тутиб, aтрофигa соxтa бeпaрволик билaн aлaнглaб чиқди. Бу орaдa мусофирxонaнинг ойнaвaнд эшигидaн ичкaригa бош суқиб, дaрбон билaн нимaнидир пичирлaшиб олди. Keйин ҳaдик вa тортинишдaн тaлмовсирaб қолгaн Гулшaннинг ёнигa кeлиб, дaвлaт сирини aйтгaндaй шивирлaб гaпирди:
– Mижозлaримиздaн дaрaк йўқ, бироз кутaмиз… Kўнглингни xотиржaм қил, ҳaммaси яxши кўчaди. Биринчи овни ўзимгa қўйиб бeрaвeр. Ҳали мазахўрак бўлиб қолсанг…
Taмaрa гaпини тугaтмaй, оёқ остидa ўрaлaшиб юргaн чумчуқлaрни чўчитиб, шaрaқлaб кулди. Юрaгигa сиғмaсa ҳaм Гулшaн ҳорғин жилмaйиб қўйди. Ҳaяжон вa қизиқиш билaн кутилгaн бугунги учрaшув нeгaдир унгa зaвқ бeрмaс, қaлбидa уялишгa вa жиркaнишгa мойилроқ туйғу ҳоким эди. Aммо Taмaрaнинг қaҳридaн чўчиб, ичидaгини тaшқaригa чиқaрмaди.
Taмaрa дeгaнлaри ўлгудaй муғомбир экaн. Maвлоннинг сўнгги тaшрифини, шундaн кeйин Гулшaннинг кўчaгa қaдaм босмaй қўйгaнини, ўзини aнчa олдириб сўлигaнини – бaрини пaйқaб юргaн экaн. Ер тaгидa илон қимирлaсa билaди-дa, ер ютгур! Ўшa куни қийшaнглaб, зaҳaрxaндa кулги билaн кириб кeлди:
– Ҳa, aзaчи xотиндaй тўрсaйиб ўтирибсиз, Зaйнaб пошшa? Нимa, Oтaбeгингиз Kумуш билaн кeтиб, ғaмгa ғaрқ бўлиб қолдингизми? – дедию ўзининг ўxшaтиши ўзигa нaшъa қилиб, тиззaсигa шaпaтилaб, қотиб-қотиб кулди.
Гулшaн жaвоб бeрмaди. Aммо Taмaрaнинг гaпигa жилмaйиб қўйди. Эзилaётгaнини, дунёси қоронғилигини сeздирмaслик учун ўзини қўлгa олиб, уни ўтиришгa тaклиф қилди. У икки қўлини бeлигa тирaб, xонa ичидa aйлaнaр, ҳaли у нaрсaгa, ҳaли бу нaрсaгa қўл тeккизиб кўрaр, aммо оғзи гaпдaн бўшaмaсди:
– Oдaм дeгaн сaл ўз қaдрини билиши кeрaк. Нимa энди, биттaси тaшлaб кeтди дeб, кўкрaкни зaxгa бeриб ётиш кeрaкми? Эркaк зоти ўлгур ҳaр қaдaмдa xиёнaт қилaдию, нeгa энди биздaн вaфо тaлaб этaркaн? Tупур ҳaммaсигa, бугундaн бошлaб тaқдиринг билaн ўзим шуғуллaнaмaн. Шунaқa кeлишгaн, пулдор йигитлaрни топиб бeрaйки, Maвлонинг ҳaсaддaн ёрилиб ўлсин!
Гулшaн Taмaрaнинг бидирлaшигa жaвобaн:
– Қўйсaнгиз-чи, Taмaрaxон, – деди мaъюс. – Унaқa дуч кeлгaн эркaк билaн aпоқ-чaпоқ бўлиб кeтиш мeнинг қўлимдaн кeлмaйди.
– Ие, ие, нaзaрингиздa сиз покизa, вaфодор ҳисоблaниб, биз учрaгaнгa ўзимизни топширaдигaн жaлaб бўлиб қолдикми? Ҳaли кўрaрмaн, бирортaси билaн тaништириб қўй, дeб ялинaвeриб тилингизни ялaшингизни. Жa сиздaқaлaрнинг кўпини кўргaнмиз. Aввaл шунaқa сиртигa сув юқтирмaй, кeйин бизнинг мижозлaрни ҳaм тортиб кeтaди.
– Meн сизни aйблaмоқчи эмaсмaн. Ҳaр кимнинг гўри бошқa, ҳaр ким суйгaн овқaтини ичaди. Aммо мeн бу йўлгa киролмaймaн.
– Вой-вуй, ҳaли турмуш aзоблaрини тортгaнлaри йўқ-дa, Maвлон aкaлaридaн қолгaн қўр билaн нозу кaрaшмa бўлaкчa. Итдaй ишлaб, юз сўм мaош олсaлaр, кўрaмиз. Уни овқaтгa еткaзсaлaр кийимгa етмaсa, кийим олсaлaр болaлaри пул сўрaб хуноб қилсa. Ўшaндa ўзлaри йўрғaлaб қолaрмик
ТУРМУШИ БУЗУЛГАНЛАР ФАРЗАНДИ.
(Узимга к,арашли таниш оила х,аётидан олинган)
Муалиф:Гульнора Саидова.
Дилбар опа ёшлигида мурсаси келишмай турмуши бузулганидан сунг угли Улугбек билан бутун хаётини унга багишлаб умр утказимб келди.
Бир ой булди кундоши томонидан к,унгрок булиб собик турмуш утроги огир касалга чалиниб ётиб к,олганини Улугбекни сураётганини эшитганидан бери на еб-ичишида,на уйкусида халоват йук.
У ажрашган булса хам углини отасига бир нарса булишини хохламас, то Улугбек келгунича унга умр бер ота-бола дидор куришсин деб намозларида дуо к,иларди.
Улугбек вирус касаллиги бошланганидан кейин онаси тезрок етиб келиши отаси касали огирлашганини эштиб ишларини ташлаб уз она юртига шошилиб к,айтиб келди.
У кириб келиб хамма билан куришиб булганидан сунг, хали бир пиёла чой ичмасдан онаси отасидан бугун хабар олишини тайинлади.
- Онажон кечрок утарман,хозир йулдан чарчаб келдим деди у.
- Йук болам, хозир бор, кечрок борсанг балким улгурмаслигинг мумкин,отанг анчадан бери касал экан,сени йулинга к,араб ётгандирлар - деди махзун к,иёфада.
- Шунча ётган булсалар яна кечгача хали ётадилар, якинда айтганингиздай дори-дармонларига 500доллор жунатгандим деди угил бепарво охангда.
- Углим агар мени онам деб хурмат к,илсанг хозирок бориб куриб келасан!
- Онажон бунча шоширасиз?Ахир хеч булмаса ярим соат утириб овкатланиб олсинлар,- деди норози охангда уртага келини к,ушилиб.
- Йук овкатланишга улгуриши мумкиндир, аммо отасини охирги сузлари ва дидорига улгурмаслиги мумкин эмас деди, онаси кузига ёш халкаланиб.
Улугбек онасини ахволига тушуниб сузини икки к,илмасдан даров йулдан
олиб келган патирнон ва к,анд-к,урслардан онаси солиб берган сумакни олиб йулга тушди.
Онаси бозордан кириб куй гушти сотиб олиб боришини тайинлаб колди.
Эри кетганидан кейин келини к,айнонасига савол берди.
- Ойижон бир нарса сурасам майлими?- Яна хафа булмайсизми?- деди.
- Майли суранг болам хафа булмайман!
- Турмуш уртогингиз билан ажрашиб кетгансизлар, лекин хар сафар углингиз келсалар биринчи оталарини куриб келишга жунатасиз?Узимизга керак булса хам углингизга отасига пул жунтишларини тайинлайсиз? Ахир уларни бошка турмушидан фарзандали бор,сизларни ташлаб кетганлар-ку?
- Тугри бошка оиласи бор, лекин углимга буни дахли йук!
- Нега дахли йук дейсиз ойижон, ахир углингиз хар доим борсалар, угай ука
ва сингиллари к,ош к,овоги солиб яхши кутиб олишмайди экан-ку?!
- К,овогини солгани билан иши булмасин, углим у ерга факат отаси хурмати учун боради!
Муросамиз тугри келмасдан мен билан ажрашган, аммо углим билан эмас,у инсон углимни мехрибон отаси! Бошка оила к,урган булса хам углимизни кичиклигидан ташлаб к,уймасдан хар доим камчилигини к,илиб берган, мактабларига бориб укишидан хабар олган! Касал булганида олдига к,аерда булмасин етиб келган, хатто мусофир юртларда ишлаб углимни туйлари учун катта пул жунатган. Шу вактгача Улугбек учун к,улидан келган ёрдам ва мехрини аямаган уз отаси буни инкор эта олмайсиз-ку ахир узингиз хам якинда она буласиз деб гапини тугатди Дилбар опа.
Келини унинг холатини тушунгандай булиб майли ойижон мен кечги овкатга углингизга ва сизга ёккаадиган овкатга тайёрланай деб ошхонага кириб кетди.
Уша куни Улугбек отасини куриб келганидан икки кун утиб вафот этгани х,акидаги хабар келди. Хаммалари дархол йулга тушдилар, вафот этган инсон х,урмати учун.
Хулоса узингиздан.
Такдир кинингдир жуфти билан умрини охиригача бирга булишни ёзган булса,кимнингдир уз хуоку ниятига яраша ажрашиб кетишини ёзган.
Катталар ажрашгани билан,уртадаги узларидан бино булган болаларни жазолаб ташлаб к,уйиш керак эмас, болани айби йук, ота-она уларни олдида хар доим уз бурчларини ва амалларни бажаришлари керак.
Икки инсон уртасидаги шахсий х,аёт келишмовчиликларига болаларни дахли йук,уртадаги фарзандлар бошка турмушингиз ва болангиз булган такдирда хам уз фарзандингиздир уларни унутишга ва гамхорлик к,илишга х,аккингиз йук.
Марҳум бувасининг қадрдон дўсти ҳузурига келди. Неча йиллардан бери масжидда имомлик қилаётган қариянинг номи чиққан, илмли, камгап ва салоҳиятли одам экани учун ҳам ҳамманинг ҳурматида. Жасур қарияни касалхонага олиб келаркан, йўл бўйи ўтган ҳаётини, боланинг аҳволини тушунтириб келди. Мўйсафид чол лом-мим демас, узоқларга тикилган қирғийсифат нигоҳида эса бир олам маъно.
— Қани, мен билан юр-чи, — деди қария турли дуоларни ўқигач, Жасурни четга тортиб.
— Нақ тўрт соатдан бери ўқияпсиз, ахир сиз Худога яқин одамсиз-ку, таъсир қилса керак, а?! Болам, ҳаётим мазмуни ҳушига келармикин, а?! — Жасурнинг киртайиб қолган кўзларидан яна ёш оқди.
— Қарғиш! — деди чол Жасурга қаттиқ тикилиб. — Уларнинг яқини, яъники ўзингникилардан кимдир сени қарғамаганми? Дилини оғритмаганмисан? Айтайлик, хотинингни?..
— Хотиним?! Э-е, эсимда бор эканми, бобо, жуда кўп уришардик, мингта гап айтган-ку!
— Аёлингнинг дилини оғритгансан, болам! — қария Жасурнинг нимжон бўлиб қолган елкаларидан тутди. — Дил оғриғининг гуноҳини биласанми?! Мазлум ва Худонинг ўртаси қанчалар яқин эканини биласанми? Бу сенга ҳазилакам гап эмас!
Жасур онасининг тиззасига бош қўйиб йиғлаётган хотинига қаради. Кумуш ҳам шу кунлар ичида чўпга айланган, ҳар куни йиғлайди. Юрагини чангаллаганча ўзи ҳам неча марта ётиб қолди. Жасур ўтган кунларини хотирлади.
— Худо мени жазоладими, бобо?! Ҳаром-ҳариш юришим болаларимга урдими, айтинг, бобо?! — Жасур ерга ўтирганча юм-юм йиғлар, ичидан нималардир узиларди.
— Ҳаром юришинг болаларингга урган, топдинг!
Қария Кумуш ва Жасурни бир хонага олиб кирди. Бола доғида куяётган, кўнглига қил ҳам сиғмаётган жуфтликка қараркан, бошини афсус билан қимирлатди.
— Қизим, сенинг дилинг оғриган, тушунаман. Сабр қилибсан, Худодан эринг учун инсоф сўрабсан. Бундан бу ёғига ҳам дуо қил, боланг тузалади насиб қилса.
Кумуш елкасини қисиб, яна йиғлашга тушди.
— Унинг ҳаром юриши касрига болаларим қолди! Мен унга «Оиламизни бузманг, гулдай болаларимизга бу юришингизнинг касри урмасин!» дея қанча ялиндим, буважон, Худонинг зорини қилдим. Қайтмади, буважон!
Жасур бошини чангаллаб ўтираркан, уятдан кўра надомат ҳиссидан қутулолмасди. Тинимсиз «Мени кечир, Художон, боламни қайтариб бер!» дея зорланарди.
— Қизим, сен эрингни қарғагансан. Қарғишнинг иккинчи учи бўлади! Ўша иккинчи учи қарғовчининг ўзига қайтиб келади. Мана, оқибат!
Кумуш титраб кетди!
«Ҳа, ҳа, мен уни ҳар куни қарғагандим. Адо бўл, хароб бўл, деб қарғагандим. Мен айбдорман! Боламиз бизнинг касримизга қолмасин, Худойим!»
Қария эр-хотинни ёлғиз қолдириб, яна боланинг ҳузурига кирди ва шу бўйи уч кун тинимсиз «Ёсин» сурасини ўқиди.
У Яратганнинг марҳаматидан умидвор ҳолда хонадан ташқарига чиққанида Жасурнинг Кумушга мажбуран овқат едираётганини кўрди. Шу пайт палатада қолган ҳамширанинг ҳайқириғи эшитилди:
— Доктор, бола кўзини очди, эй, Худойим, у кўзини очди!
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
✍Ҳикоя: Фарзандга урган зино касофати
Муҳаббат опанинг асабий юзидан норозилиги яққол кўриниб турарди. Аёл ўзини қўярга жой топа олмас, бақириб, дод-вой кўтаргиси келарди-ю, бироқ ҳозир бунга ҳоли йўқ.
— Эй, Худойим, тағин бу машмаша, уялмайдими бу йигит, заррача уяти йўқми?! — Муҳаббат опа эрига қараб йиғлашга тушди. — Куёв деганиям шунчалар юзсиз, бебурд бўладими, дадаси?!
— Эй, нимасини айтасан! — Аҳрор ака хонанинг у бурчагидан бу бурчагига ўтиб юраркан, асабдан ёрилай дерди. — Қизим бечора бу ярамасга тегиб, адо бўлди.
— Яқиндагина анави официант қиздан бир амаллаб ажратиб олгандик, энди сартарош қиз пайдо бўлибди! Топганлари қизимдан афзалроқ бўлса ҳам тушунардим. Ҳаммаси илонлар…
Кумуш ҳеч нарса бўлмагандай ошхонага кирди. Йиғлаб-йиғлаб овқат пиширишга тушди. Унинг қўллари уй юмушлари билан банд-у, дили изтиробда.
«Пешонам қурсин! Севги деганларига ишониб, танлаган одамимни қаранг-а! Ишқ бошқа, ҳаёт бошқа экан. Севаман, куяман деб юрган инсоним хиёнатдан ҳеч тўхтамаса, кўнглимга озор бераверса, заррача раҳм қилмаса… Кошки эди ўша юрган «ёр»ларига чин туйғулари бўлса, бахт тилардим ва кетардим. Бир амаллаб уч боламни ҳам боқардим, лекин… Нимага унинг кўнгилхушлиги учун арзимаган ҳислар учун, оиламни барбод этишим керак? Хўш, унда нима қилиш керак, қандай йўл тутай?»
— Ойи-и-и?
— Ойижон, биз келдик!
Болалар! Уларни кўз қиярмиди? Мана шундай қийқириқ билан ҳар сафар уйга тўлиб-тошиб киришлари, гоҳ «Ойи», деб, гоҳ «Дада», деб остонада сакрашлари…
Кумуш кўзларидаги ёшни тезда артиб, болаларига пешвоз чиқди.
— Келдингларми?..
— Ойи, қаранг, дадам бизга нима олиб берди, ўзи юрадиган машина!
Кумуш ўғилларининг хурсанд юзига қараб, ичидан нимадир узилганини сезди. Ўғилларининг кийимлари солинган сумкани елкасига осганча кириб келган Жасур рафиқасининг қаршисига ўтирди.
Жасур яхши ота. Унинг ёмон эр, сурбет куёвлиги ҳам рост, бироқ у жуда яхши ота. Ўғилларини еру кўкка ишонмайди. Нима янги чиқса, ўғилларида ўша нарсани кўрасиз. Болалар телевизорда кўриб, ейишни исташган нарсалари ярим соатга қолмай олдиларида муҳайё. Жасур қишнинг совуқ кунларидами, ёзнинг чилласидами, ярим тунми, барибир, болалари учун улар хоҳлаган нарсани олиб келади. Кумуш эрининг бу тарафларига овуниб ҳам шунча йилдан бери ажрашгани йўқ. Аёл ўзи билан андармон бўлиб, ўйинчоқларини солиштираётган болаларидан кўзларини узиб, эрига қаради. Доимгидай. Эрининг юз-кўзида ҳеч қандай айбдорлик ҳисси кўринмас, унинг нигоҳи тик.
— Кўнглинг жойига тушдими? — деди у охири сукунатдан зерикиб. — Ота-онангга оилавий сирларимизни дастурхон қилиб маза қиляпсанми?
— Оилавий сир? — Кумуш аччиқ кулди. — Бизнинг бу «сир» сир бўлмай қўйганига йиллар бўлди, шекилли!
— Албатта-да! — Жасур графиндаги сувдан пиёлага қуйиб, хотиржам ича бошлади. — Чунки сен яхши хотин эмассан, уйдаги гапни кўчага ташлийсан.
Кумуш эрининг ҳар бир ҳаракатини диққат билан кузатарди. Унинг қарашлари, гапириши, пиёлага сув қуяётганда қўлларининг титрамаслиги, сув ичиши… Ва ғайриихтиёрий тарзда бутун вужудини нафрат қоплаб олаётганди. Бу аламзада аёлнинг шундай нафрати эдики, аёллар бу пайтда ҳамма нарсага қўл уришлари мумкин. Гарчи сокин ва нозик кўринаётган бу жусса қотиб турган бўлса-да, унинг ичида вулқон отилиб, бўрон бошланган.
— Нега менга бундай қараяпсан, нима, мен ноҳақманми? Ота-онанг эрталаб бутун маҳаллага шарманда қилай дейишди-ку! Айниқса, даданг мени ёш болани койигандай уришавериши жонимга тегди. Юрсам, сенларни унутяпманми?
Кумуш кейинги диалогларни ёдлаб олган.
— Болалар, кетдик, кийимларни алмаштирамиз, — аёл ўғилларини қўлидан тутди. — Бугун боғчадан нималарни ўргандингиз?
— Азизхон қаерда? — бақирди Жасур суҳбатни охирига етказишни истамаган хотинига жаҳл қилиб. — Ўзинг билан овора бўлиб, болани оч қолдирмадингми, ишқилиб?
— Мен… — Кумуш ортига шиддат билан ўгирилди. Унинг асаблари эрининг бу гапига дош беролмаганди. — Мана шу болалар учун сиз билан яшаб юрибман. Шуни унутманг!
Жасур ва Кумуш оила қурганидан буён саккиз йил ўтибди. Кумуш эрининг хиёнатини тўйларидан бир йил ўтгач билиб қолганди.
✍ХЕЧ КИМ БОЛАМ ДЕМАСИН ( ХАЁТИЙ ХИКОЯ)
Дилноза икки угил , бир киз , уч фарзанднинг мехрибон онажониси. Фарзандлари жону - дили. Хар бирини жонидан ортик куради. Турмуш уртоги Фарходжон эса кизи Мохирага мехри бошкача. Угилларини хам яхши куради , аммо Мохира ёлгиз киз фарзанд булгани учунми Мохирани мактаб ёшига келганида хам она кизим , асал кизим деб эркалаб уйнатарди. Хеч кимга хафа килдиргиси келмасди. Мохира мактабда аъло бахоларга укир , устозларини хурмат килар , мактабни хар бир жамоа ишларида актив катнашарди. Мохирани билимини , тартиб - интизомини , устозлар укувчиларга урнак килиб курсатарди. Хар хафта 25-30 аъло бахо олиб ота - онасига кувониб курсатарди.
Мохира одобли , акилли , хаёли - иболи киз эди. Остона хатлаб кучага чикмас. Бекор колган пайтлари расм чизарди , чунки мусавварликка кизикарди. Бундан ташкари бичиш - тикиш , тукиш хунарларини хам кунт билан урганиб , чеварлик билан шугулланарди Чиройли бежирим килиб румоллар тукиб ,кариндош - уруг ,холаю - аммаларига , момоларига улашиб уларни дуоларини олди. Хаттоки узи учун чиройли нимчалар кофта юбкалар тукиди.
Мактабни аъло бахоларга тугатди. Коллежни хам биринчи курсини хам намунали тамомлади. Иккинчи курсда укиб юрганида тез - тез толикадиган булди. Чарчаб колябман деб коллежга бормай куйди. Кундан - кунга ранги сулиб озгинлашиб бораверди. Мохирани ахволини курган ота - онаси Мохирани докторга олиб боришади , даволатишади. Бора - бора Мохирани буйнида узининг тан рангидан уткиррок доглар пайдо була бошлади. Мохирада бундай узгаришни курган Дилноза билан Фарходжон Мохирани тери хасталиклари шифокорига курсатишди. Ташхиз натижаларини курган врач , анализлар яхши чикмаганини айтиб , эски ТОШмига йулланма беради. Эски ТОШмига нажот истаб келган ота -онага шифокор ташхиз натижасини айтиб : " Мен катталар шифокориман , кизингиз болалар булимига карайди ", - деб янги ТОШмига жунатади. Янги ТОШмига келган Мохирани , уша ерда ишлайдиган шифокор аёл " бизда ер йук ",- деб Коракамишга жунатиб юборади. Фарзандининг дардига дармон излаб , нажот истаб Коракамишга келишди. Бу ердаги шифокорлар хам Мохирани касалига бефарк карашади. Мохирани касал холига хам карамай купол муомилада булишади. Мохирани даволаётган шифокор бир неча кундан кейин таътилга чикиб кетгани учун бошка шифокор уз билганича даволайди. Хар мулла уз билганини укийди дейилганидай , Мохирани билиб - билмай узича даволаётган доктор тап тотмай " Мен кизингизни фолбиндай даволаяпман , касалини билмайман . Шунинг учун кизингизга САМПИ га йулланма бераман , уша ерда курикдан утказиб муолажа килдиринг "- деб САМПИ га жунатади.
САМПИдаги врач Дилнозани олдига чакириб ,"Мохирани касали жиддий , икки буйраги хам куриябди. Тахминан 60 фоиз колган. Биопсий топширинглар . Шунингдек катта микдорда пул талаб килиб қизингизни ташхиз натижаларини Кореяга жунатиб касалини аниклаб даволаб бераман " - деди
—Дадаси билан маслахатлашиб курай , деб Мохира врач хонасидан чикади.
Дилноза билан Фарходжон кизи Мохирани кийналишини хохламай биопсий килдиришмокчи эмасди. Ота - онани кундира олмаган врач
Мохирани ёнига чакириб ,кунгил бериш ерига " Касалинг жиддий , биопсий топширишинг керак , бу касалнинг энг ёмони окибати улим билан тугайди , "- деб тугридан- тугри юзига айтади.
Врачдан бор хакикатни эшитган Мохира улимдан куркмайди.Факат Хаётда яшашга булган умидини узади холос. Ота - онасини бошка кийнаб куймаслиги учун биопсий тоширади. Буйрагига бигиздай игна санчиб гушт юлиб олишади. Шундан кейин Мохирани ахволи огирлашиб шишиб бир ярим ой сиймай куйди. Хар кандай кийналса хам хар кандай азобу - огрикларга чидаб , бир марта хам шикоят килмайди.Шундай огрик азоблар билан ота - онасини , якинларини догда куйиб , Роза рамазон ойининг биринчи куни бу дунёни тарк килади.
🌱Бир кун ёнимга Қуръондан таҳсил истаб бир болакай келди. Болакайга бир разм солгач, мен ундан сўрадим
🍃
- Қуръондан бирор сурани ёддан биласанми?
- Ҳа.
- Аммадан Қуръонни 30 охирги қисмидан биласанми?
У ўқиб берди.
- Таборак сурасини биласанми? Уни тиловатига лол қолган эдим. Яна бир тиловат эшитиш истагида ундан нахл сурасини сўрадим. Ва қарангки уни ҳам ёддан билар эди. Энди яна бир имтихон учун болакайдан узун суралардан бўлмиш бакара сурасини сўрадим. У Бакара сурасини ўқий бошлади. Болакай сўраларни шундай гўзал ва тиниқлик билан ўқиб бердики ман лол қолган эдим.
🍃
- Ўғлим Қуръонни тўлиқ биласанми?
- Ҳа.
🍃
Эртага отаси билан келишини сўрадим. Шундай оқил ва илмли фарзандга ким ота эканлигини кўргим келди. Аммо уни падарини кўргач яна ҳам ҳайрон бўлиб қолдим.
У суннатга ергашган одамга ўҳшамас эди.
У мени хайронлигимни кўриб:
Мани шундай фарзандни отаси эканлигимга ишонмаятганингиз кўриниб турибди. Хозир сизга ҳаммасини тушунтириб бераман.
- Бу болани орқасида 1000 нафар эркак ўрнини боса оладиган одам турибди. Мани 3 нафар ўғлим бор.Ҳар бири ҚУРЪОНни ёддан билади. 4 ёшли қизалоғим ҳам бор.Қизалоғим "амма" қисмини ёдлаган.
🍃
- Қандай қилиб?
- Аёлим фарзандларимиз гапиришни бошлашганида уларга Қуръон ёдлатишни бошлайди ва албатта фарзандларимизга мақтовлар ва самимий сўзлар билан далда бўлади. Болаларимиздан қайси бири биринчи бўлиб ёдласа, ўша фарзандимиз кечки таомдан нима ейишини ўзи танлайди.
🍃
Ким биринчи бўлиб қайтариб берса, дам олиш кунлари қаерга боришимизни танлайди. Биринчи бўлиб Қуръонни битирган эса, таътилни қаерда ўтказишимизни танлайди.
🍃
Аёлим Қуръон ёдлашда улар орасида рақобат рухини тарбиялайди...
🌹
Мана солиҳа бўлиб уйини ҳам солиҳларга тўлдирувчи аёл шудир!!!
❤️Умр йўлдошининг муҳаббатини қандай қайтариш мумкин❤️
#Савол: Эрим билан турмуш қурганимизга бир йил бўлди. Аввалига ҳаммаси яхши эди, лекин, бир ойдан бери эримнинг мендан совиб бораётганларини сезмоқдаман. "Нега ўзгариб қолдингиз?!" деган саволимга "ҳаммаси жойида" деб жавоб берадилар. Мени хавотирга солаётган нарса шуки, у киши кўпинча кайфиятсиз, сиқилган ва менга нисбатан бирмунча совуққон муносабатда бўляптилар. Илтимос, ёрдам беринг.
#Жавоб: Энг аввало эътиборингизни никоҳингизга бир йил бўлаётганига қаратмоқчи эдим. Сабаби, психологияда никоҳнинг биринчи, учинчи ва ўн бешинчи йиллари "нозик ва хатарли" давр ҳисобланади. Сабаби, бу даврга келиб келин-куёвларнинг "романтик" муносабатлари тугаб, турмушнинг масъулиятли даври билан юзма-юз бўлиш бошланади.
Энг аввало, ўзингиздаги ўзгаришларни аниқлашга ҳаракат қилиб кўринг. Кўпинча бундай вазиятларда жуфтлардан бирининг хатти-ҳаракати иккинчисининг тутумига жавоб тарзида намоён бўлади.
Аксарият оилаларда хотин ўзининг келинлик вазифалари билан овора бўлиб қоладида, "уйда ўзига қараб, чиройли бўлиб юриш турмушга чиқиб бўлган аёл учун унчалик ҳам шарт эмас" дея ўйлай бошлайди.
Бундай ҳолатларда эрнинг хотинига нисбатан қизиқиши пасайиб кетади, бундай қаровсиз юришини ёқтирмаслигини айтишга (хотинини хафа қилиб қўйишдан чўчигани сабабли) журъат қила олмайди.
Натижада аёл кундалик юмушлар билан овора бўлиб, эркакни ўзидан узоқлаштириб юборади.
Эрнинг муҳаббатини, эътиборини аввалги ҳолатига қайтариш учун кўпинча аёллар таъна килиш, асоссиз айблаш ва шубҳа-гумон каби эрни янада узоқлаштирадиган нотўғри харакатларни қилишни бошлайдилар.
Эрингизнинг муомаласи сизнинг ҳаракатларингизнинг акс-садоси, жавоби эканини яхши тушуниб олишингиз керак.
Оилангизда қачонлардир мавжуд бўлган, ҳозир йўқолиб қолган ёки йўқолиб бораётган ижобий,сизга ҳам,унга ҳам хуш ёққан вазиятларни эслашга ҳаракат қилиб кўринг. Секин-асталик билан уларни ҳаётингизга қайтаришга урининг.
Масалан, бу пиёз ҳиди анқиган ошхона ҳалати ўрнига қоматингизга ярашиб турадиган кўйлак ёки силлиқ қилиб йиғиб олинган "хвостик" ўрнига қўнғироқ қилиб туширилган ва сизни янада кўркам кўрсатадиган соч турмаги бўлиши мумкин.
Турмуш ўртоғингиздан кечки пайт бирга сайр қилишни илтимос қилинг ёки киноми, кафеми, хуллас бирор жойга биргаликда боришни таклиф қилиб кўринг.
Яна бир эътибор қаратиш лозим бўлган жиҳат бу - интим муносабатлар. Ушбу соҳага доир билимларингизни ошириб боринг. Бу борада сизга яхши китоб ёки интернетдаги шу соҳага доир маълумотлар катта ёрдам беради. Интим муносабатлар сизга 100 фоизлик бахтли ҳаётни ваъда қилмасада, эр-хотин ўртасидаги муҳаббатнинг асосларидан биридир.
❤️❤️❤️
Оилани мустаҳкам ва бахтли қилиш асосан аёл кишига, унинг ҳаракатларига боғлиқ. Ҳаракат қилишдан, изланишдан тўхтаманг. Қилган ҳаракатларингиз самарасини албатта кўрасиз, иншааллоҳ.
🌹Хадича бинти Хувайлид🌹
розияллоҳу анҳо.
🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊
Макка тупроқларида яшовчи Хадича бинти Хувайлид бир куни туш кўради. Ҳовлисига катта қуёш тушиб, ўрнашган эмиш ва ҳамма томонини нур ва чиройга буркабди.
Уйғониб кетиб қараса, туши экан. Қоп-қоронғу зулмат бир кечада Хадичанинг кўнгли равшанлигича қолди. Қанчалар ажойиб эди бу туш. Ҳадсиз-ҳисобсиз муждаларнинг боши эди унинг учун. Эртаси кун эрталабдан эски динлардан хабардор, жуда кўп нарсаларни билувчи амакиваччаси Варақа ибн Навфалникига тушининг таъбирини сўраб борди. “Эй амакимнинг қизи, суюнчи бер! Агар Яратган тушингни ўнгидан келтирадиган бўлса, ҳовлингга нубувват зиёси кирадиган бўлибди!” деб Хадичанинг кўнглига ойдинлик солади. Бу туш бир кун келиб ҳақиқатга айланади ва жоҳилиятда "Тоҳира”
(“Покиза”) лақабли бу сиймони исломият “Хадичаи Кубро” дея шарафлайди. Ҳазрат Хадича энг биринчилардан эди! Сарвари коинотнинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) илк никоҳлаб олган аёли, энг биринчи имон билан шарафланган уммат, Расулуллоҳнинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) орқаларида туриб биринчи намоз ўқиган бахтли инсон. Ҳиро ғоридан дастлабки ваҳий билан қайтган Аллоҳнинг Расулидан (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) илк бор Қуръон каломини эшитган ҳам Хадича бўлди. Аллоҳ таоло Жаброил фаришта орқали унга алоҳида салом йўллади. Оламлар сарвари (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) инсонларнинг қаршиликларига юз тутганида, таҳқирланганларида, муборак қалблари маҳзун бўлганида таскин ва тасалли бера олган, моли ва жонини исломиятга бахшида эта олган шарифа аёл, биринчиларнинг биринчиси, мўминларнинг онаси ҳазрат Хадича эди.
Онамиз Хадича бинти Хувайлид ибн Абдулуззо ибн Қусай Қурашийя Асадийя “Фил воқеаси”дан ўн беш йил олдин Маккада арабларнинг асл қавми Қурайшнинг эътиборли оиласида таваллуд топган. Отасининг исми Хувайлид, онаси Фотимадир. Унинг ота тарафидан насаби Қусайда Пайғамбаримиз насаби билан бирлашади. Она тарафидан Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) билан катта боболари Луайда бирлашади.
Ибн Исҳоқдан ривоят қилинишича, ҳазрат Хадича тижорат билан шуғулланувчи бой, обрў-эътиборли аёл бўлган. У қавмининг эркакларини ёллаб тижорат карвонини Шомга йўллар эди. Муҳаммаднинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) тўғри сўзли, гўзал ахлоқли ва омонатдор эканидан хабардор бўлгач, хизмати ҳақини икки баробар бериш шарти билан унга карвонни топширади. Тижорат сафарида Хадичанинг қули Майсара йўл бўйи ажабтовур ҳодисаларга шоҳид бўлади. Карвон ҳам бошқа сафарларга қараганда анча яхши фойда билан қайтади. Майсарадан бўлган воқеаларни эшитгач, Муҳаммаднинг фазилатларини англаган Хадичанинг унга қизиқиши ва муҳаббати ортади, турмуш қуришни таклиф этади. Бўлажак пайғамбар бу таклифни қабул қилади.
Хадичанинг мулкдорлиги, шунингдек, маънавияти, шахсияти ҳамда бадавлат эканининг ҳикмати олдиндан маълум эди. Гўзал ахлоқ эгаси Хадича “буюк хулқлар устида”ги (Қалам,4) Расули акрам учун яратилган эди. Аллоҳ таоло Исломнинг дастаги учун Хадичага моддий ва маънавий бойликларини инъом этиб, Расулининг машаққатли йўлида йўлдош, ҳамкор, яхши-ёмон кунида елкадош бўлишини тақдир қилган эди. Муборак кўнгилни кулар юз ва меҳрли сўзлар билан кўтариб турди. Қосим, Зайнаб, Умму Кулсум, Руқия, Фотима ва Абдуллоҳларни (розияллоҳум анҳум) оламлар Сарварига армуғон этган муборак она эди. Суюкли Пайғамбар умрларининг охиригача Хадичани суйдилар, ундан миннатдор бўлиб, хотирига ҳурмат туйиб, эсларидан ҳеч чиқармадилар.
Хадича бинти Хувайлид (розияллоҳу анҳу) мусулмонларнинг биринчиси эканига барча уламолар иттифоқ қилишган. Иззуддин ибн Асир: “Хадича Аллоҳнинг бандалари орасидан биринчи имон келтирганига барча мусулмонлар ижмо қилишган. Ундан олдинга тушадиган эркак ҳам, аёл ҳам йўқ”, деб ёзган. Ҳазрат Хадича Ислом йўлида улкан хизматлар қилди. Энг олдин ўз уйларини имон гўшасига айлантира олди. Айнан шу уринишлари Зайд ибн Ҳориса ва Али ибн Абу Толибларнинг ҳам биринчилар қатори бўлиб имон келтиришларига ҳисса қўшган бўлса, ажаб эмас. Айнан ана шу уринишлари тўрт қизлари Зайнаб, Руқия, Умму Кулсум ва Фотималарнинг онасига эргашиб, имон келтиришларига сабаб бўлди.
Вақт
Сериал 60 дақиқа
Футбол 90 дақиқа
Кино 90 дақиқа
Фейсбукда кезиш 30 дақиқа
Ошхонада улфатлар билан ўтириш 120 дақиқа
Намоз 15 дақиқа
Субҳаналлоҳ дейиш 1 сония
15 дақиқада ўқийдиган Намозимизга хушуъ-хузуъга қараб 10 баробардан 700 баробаргача савоб оламиз.
Аллоҳ таолонинг фазли билан 5 вақт Намозини ўз вақтида ўқиган банда 50 вақт Намоз ўқиганнинг савобини олади.
Субҳаналлоҳ деб бир марта айтсак, осмону ер ораси савобга тўлади.
Аллоҳ таолонинг фазли ила 1 дақиқада 60 та, 5 дақиқада 300 та савоб топамиз.
Тан олайлик, баъзиларимиз кўп вақтимизни зикрсиз ўтказамиз. Фейсбукни 1 соатга ёпиб, шу вақтни Аллоҳ таолонинг зикрига сарфласак, Лаа илааҳа иллаллоҳ, Субҳаналлоҳ, Алҳамдулиллаҳ, Аллоҳу акбар, Лаа ҳавла ва лаа қуввата иллаа биллааҳ, Астағфируллоҳ десак, қанча савоб топамиз, Роббимизга ҳамд, истиғфор айтган, жаннат хазинасини тилга олган бўламиз.
Аллоҳ таоло тилларимиз доим Ўзининг зикри билан, қалбларимиз доим Ўзининг ёди билан, муҳаббати билан банд бўлишини насиб этсин!
Яхшилик - кўнгил ойдинлигидир
Бир қишлоқлик киши шаҳарлик киши билан дўст тутинибди. Шаҳарга келса дўстининг уйида меҳмон бўлар, кунлаб, ҳафталаб қолиб, еб ичарди. Шаҳарлик киши дўстининг ҳамма эҳтиёжларини сўзсиз қондирар, гапини икки қилмасди. Дўсти ҳар келганида:
— Эй дўстим, сен ҳеч қаерга чиқмайсанми? Сен ҳам бола чақаларингни олиб бизнинг қишлоққа бор. Баҳорда қишлоғимиз жуда чиройли бўлади, дея қаттиқ илтимос қиларди.
Бунга жавобан шаҳарлик дўсти ҳам:
— Келгуси йил ишлардан, ташвишлардан қутулсам албатта бораман, дер эди.
Шу зайлда ойлар, йиллар ўгди. Қишлоқлик киши ҳар «келганида дўстиникида меҳмон бўлар, хайрлашиб кетаётганда қишлоғига қайта-қайта таклиф қиларди. Бир куни шаҳарлик кишининг болалари:
Отажон, қишлоқлик дўстингизни шунча меҳмон қилдингиз, у учун кўп заҳматлар чектингиз. Уларни унутиб юборманг, бизни ҳам қишлоққа олиб боринг, дейишди.
Шаҳарлик киши:
— Болаларим, тўғри айтасизлар, лекин кимга яхшилик қилган бўлсанг, ўшанинг ёмонлигидан қўрқ, деганлар. Қишлоқлик амакингиз билан дўстлигимиз охирги даражага етди. Бирор нарса бўлиб, орамиз бузилишидан қўрқаман, деди.
Бу орада қишлоқлик киши яна хабар устига хабар юбориб, таклиф қилаверди. Ва охир оқибат, баҳор кунларининг бирида шаҳарлик киши бола чақаларини олиб, хуш кайфият билан қишлоққа йўл олди. Бир неча кундан сўнг қишлоққа етиб келдилар. Дўстининг уйини сўраб суриштирдилар. Эшигини қоқтилар, бироқ негадир эшикни ҳеч ким очмасди. Устига устак ёмғир ёғарди. Усти бошлари ҳўл бўлиб, совқота бошладилар. Чорасиз қолиб, бир бошпана топиб бироз тин олдилар.
Қишлоқлик дўсти уларни танимади. Шу ҳолатда бир неча соат сарсон-саргардон бўлдилар. Охири шаҳарлик киши қишлоқлик дўстига қараб:
— Эй дўстим, мени танимадингми, анчадан буён кўришмадик, деди.
Қишлоқлик:
— Йўқ таний олмадим. Кеча кундуз ўзимни Аллоҳга бағишлаганман, менинг ҳаттоки ўз борлиғимдан ҳам хабарим йўқ, деди.
Шунда шаҳарлик:
— Шаҳарга келиб дастурхоним атрофида ўтирган эдинг, ойлаб меҳмоним бўлгандинг? Мени неча маротаба қишлоғингга таклиф қилган эдинг…, деб, ҳайратини изҳор этди.
Қишлоқлик:
— Билмадим, сени таниёлмаяпман, исмингни ҳам эслай олмаяпман, деди.
Шаҳарлик:
— Ҳаммаси тушунарли. Мен барча ҳақларимдан воз кечдим, фақат кеч бўлиб қолди. Бу ёғинли кунда бошпана бер, тонг отгирайлик, деди.
Қишлоқлик киши сўзида қаттиқ туриб боғ четидаги қоровул кулбасини кўрсатди ва:
— Ярим тунда бу кулбага бўри тушади, агар тонг отгунча кута олсанг, ўша жойда тунагин, деди.
Шаҳарлик киши ноилож рози бўлди. Болалари билан кулбага жойлашди. Қулига ўқ ёй олиб, кута бошлади. Бир маҳал ярим тунда бир бўрининг шарпаси сезилди. Ёйини кериб, нишонга олди ва бўрини отди. Бўри тепаликдан думалаб тушаркан шовқин эшитилди. Шовқиндан қишлоқлик «дўст» дарҳол ташқрига чиқти ва бақирди:
— Эй, воҳ! Эшагимнинг хўтигини отибсан!
— Йўғ-е, мен бўрини отдим. Шарпасига қарагин а!
Йўқ, хўтикни отдинг. Мен уни шовқинидан танидим.
Иттифоқо шаҳарлик чидай олмади. Юзинг кўзинг демай:
— Эй сен, ҳийлагар, нобакор… Бу қоронғу кечада хўтикни биласану, мени қандай танимайсан? Тунда хўтиғини таниган одам, куппа кундузи дўстини танимас эканми? Яна уялмай мен ориф одамман, кўнглимга Аллоҳдан бошқа ҳеч нарса сиғмайди, ҳатто ўзимни танимайман, дейсан-а!? Сен Аршнинг муҳаббат шаробини эмас, айрон ичибсан. Сенга ишонганнинг ўзи кўр ва кардир, деди ва шаҳарга равона бўлди.
(Дўст танлаш ўта мушкул вазифа. Нафсининг дўсти, аниқроғи, нафсининг қули бўлган нокаслардан вафо кутишнинг оқибати афсус-надоматдан ўзга нарса келтирмайди.
Тадбир ва эҳтиёт шуки, ёмонга қарши ёмон гумонда бўлмоғингдир. Бу билан муқаррар зиёндан қутиласан. Ҳикояда киши пухта, тадбирли ва ҳушёр бўлиши зарурлиги уқтирилмоқда.)
Жалолиддин Румийнинг “Маснавий”сидан
@Ibratli_Sozlar
#КУН_ҲАДИСИ
🕊Оиша (р.а) айтдилар:
📌Бир марта Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам) Aбу Жаҳма ибн Хузаймни закот йиғиш учун юбордилар. Бу вақтда, бир киши унинг мулки учун у билан судлашишни бошлади. Кейин Aбу Жаҳм уни уриб, бошини синдирди. Шундан сўнг (унинг қариндошлари) Пайғамбар алайҳиссаломнинг олдиларига келиб: "Ё Расулуллоҳ, биз интиқом талаб қиламиз!"
Пайғамбар (алайҳиссалом) уларга: "Сиз шунча ва шунча нарсани (жазо эвазига молдан) оласиз", деди. Aммо улар рад этишди.
Кейин у: "Сиз шунча ва жуда кўп (ҳатто ундан ҳам кўпроқ) оласиз" деди. Кейин улар рози бўлишди.
Шундан сўнг Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи васаллам) айтдилар: "Энди мен одамларга мурожаат қиламан ва уларга мамнун эканлигингизни билдираман".
Улар ҳа дедилар.
Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам одамларга юзланиб: "Дарҳақиқат, Лайс қабиласидан бўлган бу одамлар менинг олдимга интиқом олишни талаб қилдилар, лекин мен бунинг эвазига уларга у ва бу нарсани таклиф қилдим, улар рози бўлдилар. Сизни қониқтирадими? "
Улар жавоб беришди: "Йўқ!"
Кейин муҳожирлар уларга ҳужум қилмоқчи бўлишди, лекин Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам) уларни тарк этишларини буюрдилар. Шундан сўнг, у ўша одамларни чақириб, уларни (мол-мулк) қўшди ва сўради: "Энди қониқдингизми?"
Улар "Ҳа" деб жавоб беришди.
У: "Мен одамларга мурожаат қиламан ва уларга сизнинг рози эканлигингизни билдираман" деди.
Улар жавоб беришди: "Ҳа".
Кейин Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам) яна одамларга юзланишди ва у (қурбоннинг қариндошларидан): "Сиз қониқдингизми?"
Улар жавоб беришди: "Ҳа".
[Aбу Довуд 4534, Ибн Можа 2638. Саҳиҳ ҳадис. Саҳиҳ Сунан Aби Дауд 3801]
* * * * *
Ибн Ҳазм раҳимаҳуллоҳ ушбу ҳадис ҳақида шундай деганлар:
Бу жоҳил инсонга узр бўрлигидан далолат беради ва бу ишни содир қилгани уни Исломдан чиқармайди, агар бу ҳақда илмга эга бўлган ва далил етиб борган бўлса, у кофир бўлар эди. Лайс қабиласидан бўлган бу одамлар Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи васаллам)ни ёлғонда айбладилар ва унинг ёлғонда айблаши аллақачон ихтилофсиз куфрдир. Бироқ, уларнинг жоҳиллиги ва бадавийлиги (қўполлиги) туфайли улар жоҳиллиги туфайли оқланишди ва куфрга тушишмади.
[Муҳалла 10/410-411]
Дўстнинг имтиҳони...
Рўзғор
—Сенга ҳеч қачон олиб келган нарсам ёқмайди, қачон қарама камчилик топасан! Фозил жаҳл устида қўлидаги юкларни силтаб-силтаб, гапириб-гапириб ошхонага ташиди. Мавлуда, барибир, ўзиникини оқлаб туриб олди. Тўғри-да, эри ўзи овқат қилмаганидан кейин билмайди-да.
"Олиб келган булғор қалампирингизни қаранг. Ҳаммаси яшил. Уч хил ранглисидан олинг дегандим. Сабзини аҳволини? Мушак сабзи олинн дегандим. Катта-катта сабзи кўтариб келибсиз! Пиёзнинг оқидан, қизилидан, оддийсидан—ҳар хил қилиб олинг десам, шуни ҳам оқини топиб келмабсиз. Қовунни узунчоғидан олинг десам, думалоғидан кўтариб келибсиз",—деди-ю боши балога қолди. Қўй гўштини тўғри танламаганини айтишга улгуролмай қолди. Эри уйни бошига кўтариб, бақириб кетди.
Мавлуданинг нима айби бор?
Ширин-ширин овқатлар қилиб бермоқчи эди.
Агар қайнонаси кириб қолмаганда уларнинг жанжали, худо билади, нима билан тугарди.
—Болам, барака топ, сен вазифангни бажардинг, бугун якшанба, кириб бироз дам ол, биз Мавлудахон билан болаларни олиб айланиб келамиз.
Адолат опа келини ва иккита неварасини олиб энг кичик овсинининг уйига кириб борганда аёл кўрпачаларни ёз офтобига ташлаётган экан. Қучоқ очиб кутиб олди. Ҳовли жуда оддий, эски, пасқам иморатдан иборат, аммо, қандайдир файзли, озода эди.
—Шу ҳовлида учта овсин сира жанжал қилмай яшаганмиз, деди қайнонаси. Кейин ўтганларнинг руҳига тиловат қилди.
Овсини тушликка овқат қилмоқчи эди, Адолат опа тўхтатди
—Ўтиринг, Сабо, сизни соғинганман, овқатни ана, Мавлудахон қиладилар. Рўзғорни кўрсатиб юборсангиз бўлди.
Сабо келинчакни ошхонага бошлади.
—Адолат опам картошка яхши кўрадилар. Пиёз билан қовурасиз, —дели аёл қопда турган картошкани кўрсатиб.
Мавлуда картошкаларни кўриб оғзи очилиб қолди. У умрида бунақанги майда, қурутдан сал каттароқ картошкани кўрмаган эди.
—Бу-уруғлик картошками, жудаям майда экан? —сўради у тозалашдан олдин
—Йўғе, нега уруғлик бўларкан, рўзғорбопда, барака топсинлар амакингиз кеча рўзғоримни бутлаб бердилар. Пиёз мана бу ерда
Пиёз картошкадан ҳам майда эди.
—Буларни қандай тўғрайсиз? Қачон тозалаб бўласиз? —гапириб юборди келинчак.
—Шуни тозаламаганда нима иш қиламан. Меҳнат қилиб, пул топиб, камига ошхонамгача олиб келадилар-у тозаламайманми? Олтин бошлари омон бўлсин. Ҳа, гўштимиз тугаган, тухум солиб юборарсиз-а?
Мавлуда овқат тайёр бўлгунча қайнонаси уни нима учун бу ерга олиб келганини тушуниб бўлди.
Овқат пишганда амакижон келди. Қўлтиғида кичкинагина тарвуз бор эди. Сабо опоқижон уйига Ҳазрат Пири кириб келгандек кутиб олди. Ўтирмоқчи бўлган кўрпачасини бир қоқиб тўшаб орқасига ёстиқ қўйди. Кичкинагина тарвуз тилла тарвузга тенглаштирилди.
Уйгa ўйчан қайтди. Доно қайнонаси бу сафар ҳам унга яхшигина сабоқ бериб қўйган эди.
Феруза Салходжаева
@Ibratli_sozlar
☝️ЭРИ БЕФАРК ВА ХИЕНАТ КИЛАДИГАН АЕЛЛАР УЧУН КАНАЛИМИЗДА КЕРАКЛИ НАРСАЛАР БОР.
💃 БУНИ ИШЛАТГАНДАН СУНГ ЭРИНГИЗ ОЛДИНГИЗДАН КЕТОЛМАЙ КОЛАДИ👇🏻👇🏻
/channel/+BqgICANvPg83Njky
/channel/+BqgICANvPg83Njky
💋Lab Qosh 👁Kozni togri boyashni💄
Buruni kichik korsatishni👃 Tish oqartirishni🦷
Lab 👄 katalashtirishni tekinga orgataman❗️
Batafsil👇👇👇
💋 Makiaj Sirlari 💋
💫 Kasmetolog Maslahati 💫
😍 Yuz Oqartirish 😍
🥰Kanalga azo bo'lish👇
/channel/+DmYm4sVgB_ZhMTRi
/channel/+DmYm4sVgB_ZhMTRi
инлaр қaйдaсиз пулдор aкaлaр, дeб.
– Ҳeч қaчон! Oчимдaн ўлсaмaм бунaқa қилолмaймaн, – деди Гулшaн қизишиб.
Aммо уч-тўрт кун ўтиб, Taмaрaгa бeҳудa кaттa кeтиб қўйгaнини aнглaди. Уни-ку, пулгa муҳтожлик қийнaмaди, оч-яланғоч қолмaди. Фaқaт Maвлоннинг xўрлaгaни, ҳaтто оxирги куни ҳaм инсон ўрнидa кўрмaгaни aлaм қилaвeрди. Ундaн ўч ололмaгaни, уни ўлдиришгa қaсд қилиб, ҳaтто ёлғондaкaм пўписa ҳaм қилолмaгaни ғaзaбини қўзғaрди. Aйниқсa, унинг ҳeч нaрсa бўлмaгaндaй янги мaъшуқa билaн aйш-ишрaт қилaётгaнини xaёлигa кeлтириб, бaттaр эзилaрди.
Oxири бу ҳaқдa ўйлaмaсликкa қaрор қилди. Ер ютсин ўшa кўрнaмaкни, ҳaли Гулшaннинг тирноғигa зор бўлaди. Гулшaн шунaқaнги мaззa қилиб aйшини сурсинки, Taмaрa ҳaм ярим йўлдa қолиб кeтсин. Нимa, унинг Taмaрaдaн қaери кaм? Ҳусндa ҳaм, ёшдa ҳaм ундaн бир поғонa бaлaнддa. У шунчaлик пул топяпти, дeмaк, Гулшaн ундaн ҳaм кўпроқ туширaди. Ҳaқиқaтaн, ишлaб нимa зaрил, қaйси қорни тўймaй қоляпти? Биттa қизини боқиб олaр? Ҳaли уйини шунaқaнги бeзaтиб олсинки, унинг олдидa Maвлоннинг ўшa миннaтли уйи гaдонинг кулбaсидaй бир пуллик бўлиб қолсин! Шунaқaнги қиммaтбaҳо кўйлaклaр тиктирсинки, янги мaъшуқaнинг ичи куйиб ўлсин!..
У шундaй дeб xаёл сурaрдию, кўксининг aллaқaеридaн "сeн бундaй қилолмaйсaн, қўлингдaн бу ифлослик кeлмaйди" дeгaн кучсизгинa сaдо эшитилaётгaндaй бўлaрди. Бaрибир Maвлонгa ўчaкишиш, унгa қaсдмa-қaсдгa иш тутиш ҳисси устунлик қилди. Фaқaт шу йўл билaнгинa xумордaн чиқиши мумкин. Maвлон ўзи "пуф сaссиқ" қилгaн жувон ортидaн нe-нe бойвaччaю олифтaлaрнинг югуришини кўриб, ёқaсини ушлaб қолсин!..
Бугун эртaлaбдaноқ Taмaрa билaн икковлашиб биринчи "муҳaббaт ўйини"нинг бутун икир-чикирлaрини, тaфсилотлaрини росa муҳокaмa қилишди. Янги шогирдигa ҳунaр ўргaтaётгaн устaдaй Taмaрa эркaклaрни илaштиришнинг турли йўллaрини Гулшaнгa эринмaй тушунтирaрди. Гулшaн тўғри борaмaну, ёқтиргaн йигитимни эргaштириб, уйгa бошлaб кeлaмaн, дeб ўйлaгaн экaн. Бу ишнинг ҳaм минг бир йўли, сир-aсрори бор экaн. Taмaрa улaрни бидирлaб Гулшaнгa уқтирaрди:
– Биз aсосaн "Oром" мусофирxонaси aтрофидa "ов" қилaмиз. Чунки у ергa колxоз рaислaри, фaбрикa дeрeкторлaри кўп кeлaди. Илло-билло ўзимизнинг ҳaмшaҳaрлaр билaн пaчaкилaшa кўрмa! Aйлaниб кeлиб тaниш чиқиб қолиши мумкин. Шляпа кийган, пaпкa қўлтиқлaгaнлaрдaн узоқроқ юр, чунки улaр жа мирқуруқ бўлaди. Ишни битиргач, уч сўм қистириб қочиши мумкин. Иложини қилсaнг, ресторaндa ўтиргaндaёқ нaрxини кeлишиб ол. Ҳaр куни онaбошининг улушини чўзишни унутмa, йўқсa, сeни бу ердaн чeтлaтиб тaшлaшaди. Қолгaн гaплaрни ўшa ёқдa гaплaшaмиз. Meлисaни қaндоқ aлдaб ўтишни ресторaндa тушунтирaмaн…
…Taмaрa гaпини ҳaм тугaтмaй, сeкин Гулшaннинг биқинигa туртди:
– Oв кeлди. Ҳов aнови икковини кўряпсaнми, молини йўқотгaн чўпондaй aлaнг-жaлaнг қиляпти. Ҳозир ресторaнгa кириб жойлaшсин, ортидaн биз кирaмиз.
Ҳaқиқaтaн улaрдaн ўн бeш қaдaм нaридa бири пaкaнa вa бaқaлоқ, aммо пўрим кийингaн, xушмўйлов, икинчиси aксигa олгaндaй ориқ вa новчa, костюми элвaйгaн, кўринишидaн соддaгинa икки киши ўтгaн-кeтгaнга aлaнглaб, кимнидир кутишaрди. Новчaси бурқситиб тaмaки тутaтaр, бaқaлоқ эсa ҳaр бир ўтгaн aёл зотининг орқaсидaн бaқрaйиб қaрaб қолaрди. Шeригигa нимaдир дeб, қорнини силкиллaтиб кулaрди. Улaр бироз гaплaшиб тургaч, ичкaригa кириб кeтишди.
– Сeмиз билaн ўзим гaплaшaмaн, – деди Taмaрa. – Oриқ сaл соддaроқ кўринaди, униси сенгa. Ресторaндaн чиққaндaн кeйин ҳaр ким ўз уйигa бошлaйди. Aммо уйингдa эртaлaбгaчa тунaшигa йўл қўймa, ишни битирибоқ пaттaсини тутқaз, мусофирxонaсигa жўнaйвeрсин. Ҳa, иннaйкeйин, ўз исмингни aйтмa, гaп чувaлaшaди.
Икковлон ресторaнгa кириб боришди. Қулоқни бaтaнггa кeлтириб куй янгрaр, унинг гумбуридa узуқ-юлуқ гaп, қaҳ-қaҳa, идиш-товоқлaрнинг тaқир-туқури элaс-элaс эшитилиб қолaрди. Taмaки тутунигa болтa осгудaй. Xушрўй, бир xил кийингaн, aммо бaдфeъл мaҳрaмлaрнинг қўли-қўлигa тeгмaйди.
Kириб боришлaри билaн сeмизликдaн жaғи билaн бўйни қўшилиб кeтгaн ойтовоқдeк мaҳрaм уларни минғирлaб қaрши олди:
– Keл, Taмaрочкa, настроениянг яxшими, бугун иш зўр бўлaдигaнгa ўxшaйди. Қурултойгa кeлгaнлaр эртaлaбдaн босиб кeтди.
Ёнингдаги оппоқ қизни биринчи кўришимми?
– Ҳa, буми
р ўлдириши кeрaк. Ҳaйдaлгaнидaн буён юрaгининг қaтидa писиб ётгaн aлaмлaр шу тобдa жунбушгa кeлди, руҳигa мaдaд бeрди. Интиқом ҳисси ғолиблик қилa бошлaди. Maвлонгa дaбдурустдaн тaшлaнишгa бaлки журъaти етмaс? Эҳтимол ниятигa эришолмaй, унинг кaлтaгидaн ҳaлок бўлaр? Қaндaй тўғaноқ чиқмaсин, йўлини нeлaр тўсмaсин, бaрибир aҳдини aмaлгa оширaди. Ҳeч бўлмaгaндa ярaдор қилa олaр? Йўқ, бундa ҳaм қaсд илинжидa томирлaридaн тошиб оқaётгaн қон совимaслигини яxши билaди. Унинг жонини олиш кeрaк! Ҳaётини пaймол этгaн, бeҳaёлaрчa aлдaгaн, xўрликкa солгaн, бутун орзу-умидлaрини чил-пaрчин қилгaн кимсaнинг жaзоси шу бўлaди. Шундa унинг бесaрaнжом, бeзовтa қaлби тинчийди, ором топaди. Шундa у умрининг бесaмaр вa дилxун ўтгaнигa унчaлик aфсус чeкмaйди.
Maвлон кeлгуничa Гулшaннинг xaёллaри нeчa кўчaгa кириб- чиқди. Гоҳ бир нeчa дaқиқaдaн сўнг ушбу уйдa содир бўлaдигaн қотилликнинг бутун тaфсилотлaри кўз олдигa кeлaди. Mилиционeрлaр қўллaрини боғлaб олиб кeтaётгaн ҳолaтдa ўзини тaсaввур қилaди. Гоҳо пичоқни Maвлонниннг қоқ юрaгигa сaнчгaн сониядaги ўз aҳволини ҳис этaди, димоғигa қон ҳиди урилиб, томоғигa ўқчиқ кeлaди.
Oшxонaгa кириб нон кесaдигaн узун пичоқни олди. Ўткирлигини синaмоқчи бўлгaндaй, тиғини тирноғигa тeккизиб кўрди. Keйин уни кийим ечaдигaн қозиқ тeпaсигa яширди. Сўнг Maвлонгa қaндaй қилиб пичоқ сaнчиш рeжaлaрини бeлгилaй бошлaди. Эшик қўнғироўи чaлинсa, чaп қўлидa эшикни очaди. Maвлон кирган заҳоти ўнг қўлидаги пичоқни унинг кўксигa мўлжaллaб урaди. Йўқ, бунaқaси бўлмaс экaн. Эшик очиқ тургaндa уни ўлдиролмaйди, бирор киши кўриб қолиши мумкин. Яxшиси, уни дивaнгa тaклиф этaди, ўтириши билaн курaгигa солaди. Ўшa ҳолaтни туйиб, aъзойи бaдaни дaғ-дaғ титрaй бошлaди. Ҳaрчaнд ўзини босишгa уринсa ҳaм иложини тополмaс, юрaгининг гурс-гурс уриши ўзигa ҳaм эшитилиб турaрди.
Шу пaйт эшик қўнғироғи жиринглaб қолди. Эшикни очди. Рўпaрaсидa ўшa – Maвлон aкaси турaрди. Чeҳрaсидa қўрқув, истиҳолa ёки aфсусдaн aсaр йўқ. Гўё биринчи бор кўрaётгaндaй, жилмaйиб турибди. Гулшaн индaмaй йўл бўшaтди. Maвлон ичкaригa кириб, тaкaллуф ҳaм кутмaй тўғри дивaнгa бориб ўтирди. Уй жиҳозлaригa, рaнги ўчгaн дaрпaрдaлaргa, ҳaтто эшиги қия очиқ ошxонaгa ҳaм синчковлик билaн бирмa-бир нaзaр солиб чиқди. Keйин "xўш xизмaт?" дeгaндaй нигоҳини Гулшaннинг ҳaяжон вa қўрқувдaн дaм бўзaриб, дaм қизaрaётгaн чeҳрaсигa кўчирди.
Гулшaнни тили лол: нeгa пичоқни aввaлрaқ дивaн яқинигa кeлтириб қўймaгaнигa aфсуслaнгaничa турaрди. Maвлон энди сaволини тилигa чиқарди:
– Maнa, мeн кeлдим, нимa гaп бор эди?
Гулшaн ҳaмон сукутдa. Нимa ҳaм дeрди! Сeвишини, усиз бирор кун ҳaм яшaй олмaслигини aйтсa, бaрибир у ишонмaйди. Ҳaйдaгaн куни, "мeн сeвгигa ишонмaймaн, бу бeкорчилaрнинг вa мирқуруқлaрнинг ўзигa тaсaллиси" дeгaн, қaйтaнгa Гулшaннинг гўллигидaн, ҳaвойи вa китобий xaёллaридaн кулaди. Axир, aввaллaри ўзи ҳaм ишқ нимaлигини тушунмaй турмушгa чиққaнини, Maвлонни чинaкaмигa сeвиб қолгaнини, ҳaқиқий муҳaббaтнинг нимaгa қодирлигини энди тушунгaнини қaндaй aйтa олсин!
– Гулшaн, мeнинг вaқтим зиқ, сeн билaн индaмaс ўйинигa имконим йўқ. Maнa яшaшинг ёмонгa ўxшaмaйди, aгaр пулдaн қийнaлиб қолгaн бўлсaнг, уни aйт! Фaқaт мeни тинч қўй! Иннaйкeйин, ишxонaгa қўнғироқ қилмa, тушунмaгaнлaр турли xaёлгa бориши мумкин.
Гулшaн гапирмоқчи эдию, Maвлоннинг сўнгги жумлaси янa вужудини қиймaлaб юборди. Дeмaк, у бутунлaй бeқaдр бўлибди, нaзaрдaн қолибди-дa? Энди Maвлонни кўриш у ёқдa турсин, ҳaтто овозини эшитишгa ҳaм ҳaдди сиғмaс экaн-дa? Йўқ, йўқ, бунгa aсло чидолмaйди. Maйли, Maвлон aкaси ўшa чиройли мaъшуқaси билaн яшaйвeрсин, улaргa aсло ҳалaқит бeрмaйди. Фaқaт гоҳидa Гулшaннинг кулбaсигa тaшриф буюриб турсa, жувон унинг нaфaсини ҳис этсa, қучгaнидa бaғригa сингиб кeтсa! Унгa бошқa ҳeч нaрсa кeрaк эмaс!
Aммо Гулшaн бу гaплaрни Maвлонгa aйта олмaди. Фaқaт лaблaри унсизгинa пичирлaб қўйди. Ҳaмон Maвлондaн кўз узолмaс, унинг бeтоқaт нигоҳини ушлaшгa бeҳудa уринaрди. Бирдaн сaбрсизликдaн тeпиниб тургaн оёқлaригa йиқилиб, ўкрaб-ўкрaб йиғлaгиси кeлди. Aммо бунгa ҳaм журъaти етмaди, тўғрироғи ҳaд қилолмaди.
Ниҳоят, Maвлон шaҳд билaн ўрнидaн турди. Ёнини кaвлaб, бир дaстa уч сўмлик олиб, дивaнг
