34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
#YANGILIK
Куришни 7 кун ичида тикланг! Буни қул-лаган инсон очки тақмайди...😍
"Зрение" си паст дўстларга юборамиз
🔔БАТАФСИЛ
http://dexpress24.tilda.ws/kristall_5
http://dexpress24.tilda.ws/kristall_5
(Батафсил малумот олиш учун юкоридаги хавола устига босинг)
▫️Aдминлар ўчириб ташламасидан олдин ёзиб олинг😏
#кичик_ҳикоя
ОҚИБАТ
Аёл асабий бўлиб қолди. Базм бошланди дегунча ўғли аллақаерга ғойиб бўлди. Шошиб чиқиб кетган эканми, телефонини ҳам қолдириб кетибди. У ўғлини кўз остига олган бир дугонасининг қизи билан таништиришни мўлжаллаганди. Бугунга насиб қилмаган экан. Мана меҳмонлар ҳам кетиб бўлишди. Дугонасию унинг қизи ҳам.
Соат кечки саккиздан ошганда аёлнинг ўғли манун кайфиятда кириб келди. Тинчи йўқолган аёл ўғли эшик олдида пайдо бўлиши билан унинг олдига югуриб келди.
-Қаерга гумдон бўлдинг бир пасда? Меҳмонларга ҳам ҳурматинг шуми?
Йигит онасига узрхоҳ оҳангда деди:
-Ахир сизни табриклаб, кейин кетдимку? Бугун...
-Мен буни айтмаяпман. Меҳмонларни ташлаб кетганингга айтяпман.
-Ойи, улар сизнинг туғилган кунингизга келишган. Сизнинг дўст-дугоналарингиз. Бугун...
-Бугун ана шу дўст-дугоналарим одамёқтирмас ўғлим борлигига шоҳид бўлишди. Хўш, қаёқларда сандироқлаб юрибсан? Қаерда эдинг?-овози хиёл кўтарилди аёлнинг. Йигит онасининг ўктам нигоҳига дош беролмай кўзларини қуйига тикди ва деди:
-Ҳалима опаникига боргандим. Бугун...
-Ким у Ҳалима опанг?-ўғлининг гапини бўлиб ўшқирди аёл.
-Менга ўн йил энагалик қилган аёл.
Энагани унутиб юборганига йиллар бўлган аёл илкис юмшади. Бир нима демоқчи бўлиб энди оғиз жуфтламоқчи эди, ўғли кейинги сўзини айтди:
-Бугун у кишининг ҳам туғилган куни эди.
@ibratli_sozlar
Yomonga qaramay yaxshilik, xatoga qaramay toʻgʻrilik, mushkulga qaramay jasorat va masofaga qaramasdan vafo asl insonlarning xususiyatidir..!
@ibratli_sozlar
Shunaqa yomon odam boʻlsak ham Allohim va uni Rasuli uchun yaxshi ekanmiz 😢
Читать полностью…
дедиму, ота-сига умуман бошка гап айтдим. Кизингиз "мен дадамга айтишга уяла-ман. Майли, шу йигитга розиман. Уки-ганимда нимаям узгарарди, - ундан ку-ра оила куриб, бахтимни топай", деб ай-тди, дедим. Отаси гапларимга лакка ишонди. Совчиларга розилик бериб юб-
орди. Тез орада туй. Нихоят, кизидан хам кутуладиган булдим. На отаси, на кизи асл гапдан хабардор. Отаси кизим узи рози булган деб уйлайди, кизи эса отам узатаяпти, деб уйлайди. Туйда бир раксга тушайки..Курганлар кизини-нг бахтидан кувониб раксга тушяпти, деб уйлашади. Аслида мен уша киздан кутулганимдан кувониб уйнайман.
Гулширин бу гапларни кандай эшитди, качон ва кай ахволда ховлидан чикиб кетганини узи хам билмайди. Узига келганида буткул бегона кучада кезиб юрар, вужуди калт-калт титрарди. Ха, у угай онасини ёктирмасди. Онасининг урнини эгаллагани учун, бир умр узи яшаган хонадонга мехр бериб, отасини-нг хар бир сузига индамайгина бош эгиб, буйсунган онасининг урнига бека-лик килгани учун ёктирмасди. Аммо юу аёлнинг бу кадар ёвузлигини хаёлига хам келтирмасди. Нахотки бировнинг улимидан хурсанд булиш мумкин? Ота ва кизни кандай килиб бир-бирига кар-ши куйиш мумкин? У хатто дадасини хам севмайди, унга факат уй-жойи, мол дунёси учун теккан. Энди билди, асли-да онасининг улимига хам шу аёл саба-бчи. Онасининг жанозасида бувиси ур-
ганиб-уртаниб йиглаганди:
"Дарди ичида колиб кетган болам-а! Хасрат шунчалар ичингни илма-тешик килиб юборганмиди, юрагинг зардобга тулиб кетган экан-да, болам..."
Ушанда Гулширин бувисининг нега бун-дай деб нола килганини тушунмаганди.
Онаси дадасининг хиёнатини билса-да, барини ичига ютиб, чидаган экан. Юзи кулиб турса-да, ич-ичидан адо булган экан.
Уша куни Гулширин кечгача бемаъно кезиниб юрди. Энди унга хеч нарсанинг фарки йук эди. Бугун имтихон топши-риш кераклиги хам ёдида йук эди. Йук, эсида эди, аммо унга бунинг кизиги колмаганди. Энди у такдирига тан бе-ради. Аёл киёфасидаги уша иблис би-
лан бир том остида яшаб, бир хаводан нафас олиб яшай олмайди. Такдири кушилган уша йигит билан оила куради, узини янги оиласига багишлайди. Факат мана шу ёсумандан кутулса булди.
Туй харакатлари тезлашиб кетди. Гул-ширин учун буларнинг бариси тушида булаётгандай эди. Дугоналари укишга кириш учун имтихон топширган кунда Гулширин хаёт имтихонини топширди уни ёр-ёрлар садоси остида янги хона-донига кузатишди. Дугоналари чекка-чеккада бир-бирлари билан пичирла-шиб, севги хакида сирлашганида хайр-он коларди. Китобдан бош кутармайди-ган киз севги-мухаббат деган туйгуни-нинг кучасидан утгани хам йук. Туйдан сунг у сирли бир одамга тушиб колган-дек хис киларди узини. Хаёти бир кун-да бу кадар узгариб кетиши хаёлига хам келмаганди. У энди сирли бир ду-нёга тушиб колганди. Бу сирли дунё унинг узок йиллардан буён нур курин-маган кузларига кувонч багишлади, калбини таърифлаб булмас ажиб туйг-уга тулдирди. Сенга умуман бегона булган одам бир кунда энг якин инсон-га айланса, унинг исмини эшитганинг захот юрак дукирлаб урса, ёнингда булса хам уни согинаверсанг, буни не деб атайдилар? Севги деганлари шуми? Агар мухаббат деганлари юракни шу кадар энтиктирадиган туйгу булса, Гул-ширин бу сирли салтанатнинг шахзода-си учун бир умр хизматкор булиб утиш-га хам рози. Икки дил бир-бирига тал-пиниб, юраклар учмокка шай кабутар-лардек потирлаб урса, бундан ортик бахт борми? Сохир туйгулар кувонч не-лигини унитиб куйган киз хаётига муна-ввар лахзалар олиб кирса, ойдин орзу-лар канотида уни осмону фалакка олиб чикса, шу эмасми энг гузал эртак?
Гулширин энди тушунди, севги деганда хаяжондан титраб кетган дугоналарини
У энди англади "Сиз ушаму?" деб хитоб килган Кумушбибининг холатини.
Davomi bor
@ibratli_sozlar
✍КИССА: "КУНДОШЛИ УЙ" (хаётли хикоя)
Мухаббат качон нафратга айланади?
Чимилдикда ичилган касамлар качон бу кадар осон унутилади? Бир умрлик уйига мехр куйган аёл нега иссик жойи-ни тарк этади?
Аёллик иродаси, хаёси, фарзандла-рига узининг борлигини багишлаши ха-кикий узбек аёлининг мисолида хикоя килинади...
БАХТ ИЗЛАБ...1 КИСМ.
....Шуъла унинг рупарасида порлаб ту-рарди. Кузлари камашиб кетди. Юраги тушуниксиз бир хаяжонга тулди. Мана, у бир умр кутган, бир кун дуч келишига умид килган шуъла. Нихоят, уни учрат-ди, энди асло куйиб юбормайди. У кул-ларини шуъла томон чузди, вужуди ёкимли хисдан яйради, кузлари уз-узи-дан юмилиб кетди. Кузини очганида эса...шуъла ундан узоклаб борарди. У бир умр кутиб, эндигина эришган бахт-идан айро тушгиси келмади. Шуълани-нг ортидан югурди. У югургани сайин шуъла шунчалик узоклашар, баландла-рди. У югурди, аммо оёклари узига буй-сунмас, гуё бир жойда котиб колгандек эди. Шуъла эса узоклаша-узоклаша куздан гойиб булди. "Йук, йук, кетма!" деди алам билан. Овози бугзида котиб колгандек эди гуё...
- Йу-ук, кетма!-уз овозидан чучиб уйго-
ниб кетди. Аъзои баданини тер босган, негадир титрарди. Деворда бир маром-
да чик-чиклаётган соатга каради: мил-
лар тунги иккини курсатарди. Тун яр-
мидан оккан булишига карамай, эри ха-мон кайтмабди. Ёнида пишиллаб ухлаб ётган кизи билан углининг устидаги курпани тугрилаб куйди. Дераза парда-сидан муралаб каради. Тун коронгиси-да хеч нарса куринмайди. Шу пайтда эри каёкларда юрибди экан? Кейинги пайтларда ярим кечаси уйга кайтишла-ри купайди. Сабабини сураса "ишларим куп, сизларни хеч кимдан кам килмай бокиш учун уйкудан хам кечаман, сен - укимаган бир аёл буни каердан хам ту-шунардинг", дейди. Бу гапдан Гулшири-ннинг юраги эзилади. Йук, эри уни уки-маганини юзига солгани учун эмас, хар кадамда "сизларни бокяпман" деб таъ-на килавергани учун юраги эзилавера-ди. Ахир, оилани бокиш эркакнинг бур-чи эмасми? Колаверса, ризкнии берад-иган Аллох-ку! Гулширин хурсинди. Их-тиёри узида булганида у хам укимасм-иди? Мактабда энг аълочи эди, коллеж-даям энг олд талабалардан бири булди
Укитувчилар унинг билимига, интили-шига тан беришарди.
"Укиб, олий маълумот олсанг, албатта бирор корхонада рахбар буласан. Сен-да етакчилик кобилияти бор", дейишар-ди. Коллежни битирадиган йили уни су-раб совчилар кела бошлашди. Дадаси унинг бахтини куришни истарди. Хоти-ни вафот этганидан буён Гулшириннинг астойдил кулганини кургани йук. Она-сининг улимидан сунг кизнинг кузлари-да бир мунг котиб колди. Онаси Гулши-ринни бошкача яхши курарди, кенжа фарзанд булгани учунми, мехри булак-ча эди. Гулширин катта булганида хам онаси билан ётарди. Она кизи ухлаб колганидан кейингина узининг ётогига утарди. "Кизингни бунча узингга ургат-ма, эрта бир кун бировнинг хонадонига борса, сенсиз кандай куникади? Узинг хам кизингсиз кийналиб коласан", дер-ди бувиси. Онаси кулиб, "согинсам, ке-лин булиб тушган уйига бориб, дарво-засидан муралаб, кизимни куриб кела-ман" дерди. Бувиси бир нимани кунгли сезган эканми ушанда, онасининг ули-мидан кейин Гулширин уз кобигига ура-либ олиб, хеч ким билан гаплашмай куйди. Тиззасини кучоклаганча уззукун бир нуктага тикилиб утирар, хонасига хеч кимни киргизмасди. Хатто саксон ёшли бувисининг таваллолари хам кор килмади. "Бу ахволда набирамдан хам айрилиб коламан. Онасининг куйиги ет-масмиди", деб зорилларди бувиси. Вакт хар дардга даво деганлари рост экан. Гулширин аста-секин узига кела бошл-ади. Аммо у энди аввалгидек шух ва кувнок, бир гапириб, ун куладиган Гул-ширин эмас эди. Мехрибонининг улими уни улгайтириб куйганди. Илгари иста-ганича эркалик кила оладиган киз учун энди укишдан бошка максади колмади. Кандай килиб булмасин, коллежни би-тириб, укишга кириши керак. Буни она-си учун хам килиши керак. Онаси хар кеч Гулшириннинг сочини силаб, "Насиб булса, катта укишга кириб укийсан.
Мен узим укий олмадим, мен эришол-маган орзуларга сен эришгин, кизим..." дерди.
Онаси орзу килган кунларни куриш Гулширинга хам насиб этмади. Коллеж-нинг охирги курсида укиб юрганида со-
вчилар эшикни бузгудек булиб устма-уст келаверишди. Айникса, Зохид ака
ҚАДРИНГНИ БИЛГАН БИЛАН БЎЛ!
Ота ўлимидан олдин фарзандини чақириб, қўлига бир соат тутқазди.
– Бу соат 200 йил олдин ясалган. Бизга бобонгнинг боболаридан мерос қолган. Сен буни маҳалла бошидаги соатсозга олиб бориб, сотмоқчи эканингни айт ва унинг жавобини менга келтир, – деди. Ўғил бориб, соатсоздан:
– Бунинг эски экан, беш доллар бераман,- деган жавобни олиб келди.
– Энди буни ноёб нарсалар сотиладиган дўконга олиб боргин, – деди ота.
У ерга борган ўғил дўкондорнинг «беш минг доллар бераман» деган жавоби билан қайтди. Ота яна ўғлини юбора туриб:
– Энди буни давлат музейига олиб бориб, сотмоқчи эканингни айт, – деди. Музейга бориб, отаси ёнига жуда ҳайратланган ҳолда қайтган ўғил:
– Музейдагилар бир мутахассисни чақиртириб, уни яхшилаб текширганларидан сўнг, шу бир парчагина темирни бир миллион доллар деб баҳолашди-я, – деди.
Шунда ота:
– Болам, сенга ўргатмоқчи бўлганим, сенинг жойинг қадрингни тўғри билишадиган жойда. Ўзингни нотўғри ерга қўйиб, қадрингга етмасалар, хафа бўлиб юрма. Қадрингни билган қадрингга ҳам етади. Ўзингга нолойиқ бўлган ерда ҳаргиз қолма!» дея насиҳат қилган бўлди.
Арабчадан Абдуллатиф қори таржимаси
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
КИССА: "ХИЕНАТ КУЧАСИ" (хаетли вокеа).
7 КИСМ..ДАВОМИ.
Тонг бузариб, куешнинг заррин нурлари атро-фга ейилаетган паллада жонлантириш хонаси-да хамшира беморнинг холатини куздан кечи-раетган эди. Эшик очилиб хонага Бахром Ман-суров кириб келди. Хамшира профессорга ха-рорат улчагични курсатди.
- Беморнинг тана харорати яхши, юрак уриши хам рисоладагидек, - деди хамшира.
Профессор беморнинг кулидан тутиб унинг юрак уришини кузатгач, юзига майин табассум ейилди.
- Ха, шунча харакатларимиз зое кетмабди. Унда узгариш катта. Беморнинг согайиб, оекка тури-ши учун энди барча зарур чораларни куриши-миз керак. Сизлар назоратни бир дакика хам бушаштирманглар. Мен бир оздан сунг яна ке-ламан.
Кулокларига шифокорларнинг сухбати элас-элас эшитилаетганини хисобга олмаса, сокин-лик Асатиллани шу еруг оламдан ажратиб ол-гандек туюлди. Онги, шуурининг идрок этиши негадир сустдай. "Мен каерда етибман узи, уй-дагимларим кани?" Хаелидан утган дастлабки уй-хаелларга жавоб топа олмай бехолгина ку-зини очди. Атроф дастлаб туман ичида курин-гандек булди. Унга бир чехра караб турганлиги-ни хис килди. "Бу ким булди экан?" Асатилла аллакимдир унинг отини айтиб чакираетганини идрок этар, лекин туман ичида узига бокиб ча-кириб турган аелни танимасди. Сунг кузини хи-ралаштириб турган парда хар томонга ейилиб кетгандай булди-ю, рупарасида синглиси Муни-ранинг жилмайиб турганлигини курди. У уз куз-ларига ишонкирамай, хайрат билан унга тикил-ди.
- Мунира! Бу сенми? - деди зурга Асатилла.
- Ха, акажон, бу менман. Ниа, танимаяпсизми?
- Йук...кандай килиб...Сенинг ахволинг яхшими узи, деб сурамокчийдим.
- Э-ха, булди, тушундим,- деди Мунира табассум билан. - Кеча операцияга мен эмас, Фариза кир-ган эди.
- Нима? Фариза деяпсанми?
- Ха. У хам мен билан лаборатория текшируви-дан утган эди. Кеча ойим сизни операцияга олиб кетишгандан сунг хушидан кетди. Фариза булса, Бахром Мансуровга ойимнинг юраги хасталигини, операция тугагунча дош берол-маслигини айтиб, уларни кундирибди.
Кейин Бахром Мансуров менга ойимнинг ахво-
ли огирлашиб колмаслиги учун уларга далда бериб, енида колишимни тайинлади.
- Демак...демак...Фариза менга буйрагини бер-дими?
Мунира акасига "ха" дегандай бошини силка-ди.
- Хозир унинг ахволи яхшими? - Асатилла савол назари билан синглисига каради.
- Ха. У сиздан аввал уйгонган эди. Рухи тетик, узини яхши хис килаяпти. Урнидан турмокчи эди, аммо эртага оекка турасиз, деб духтирлар рухсат беришмади. Хозир кушни палатада ой-им иккиси гаплашиб утиришибди.
Бу гапни эшитиб, Асатилланинг кунгли хотир-жам тортди шекилли, кузларини юмди. Шу пайт эшик очилиб палатага Зулфия опа кириб келди.
- Мунира, аканг яхшими, - деди у угли етган ка-равотга якинлашаркан.
- Худога шукр, ойижон, яхшилар, келинг.
Зулфия опанинг овозини эшитган Асатилла кузларини очди. Углининг жавдираб турган ни-гохини курган онанинг чехраси еришиб кетди.
- Узимнинг арслонимдан, болагинамдан айла-най. Кайтариб берган Оллохимга шукр, - деди она мамнунлик билан боласининг юз-кузлари-дан упаркан.
- Ойижон, Фариза калай? - деди Асатилла.
- Жиянимнинг иродасига балли. У сенинг, Муни-ранинг, бутун оиламизнинг халоскорига айлан-ди, болам. Иккалангиз хам эрта-индин оекка ту-риб, хеч нарса курмагандай булиб кетасизлар,
- деди она мехрибонлик билан углининг сочла-рини силаб.
- Ха, ойижон, энди хаммаси яхши булади. Дои-мо енингизда буламан, кишлокка кайтаман, - деди угил онасининг кузларига ишонч билан бокаркан.
Асатиллани ортик гапиришга мадори етмади. У секин кузини юмди. Хаелида эса "Фариза, не-га ундай килдинг?...Нега?..Нахотки, сенга бахт беролмаган ва ун беш йил ичида бирорта марта сени эсга олмаган мендек нотавонга уз хаети-нгни тиксанг?! Ахир, мен бунга ло-йик эмасман-ку?! Нахотки, мен ношудни жонингдан азиз ку-риб, уз жонингни менга багишлаган булсанг?!
....Фариза, сен кимсан узи? Еки одам киефаси-даги фариштамисан?...Кизик, улим билан юзма юз туриб курашаетганимда, уз жуфти халолим келиб, кузимга тик караб, улмасимдан бурун менга кафан бичса-ю, Фаризадек бир хокисор уз жонини тиг остига куйиб, мени жаханнам ог-зидан кайтариб олса-я! Бу кандай гап, ахир?! Ха, Фариза, с
Ўзбек тили сўзга бой,
Сизга аён ҳойнаҳой…
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
🔥 ЯНГИ КЕЛИНЧАКНИНГ АЧЧИҚ ҚИСМАТИ
Қизимни бўйи етганда уйимиздан совчилар аримай қолди шуларнинг орасида бир оила ёққандай бўлди. Келин куёв хавас қилгулик яхши турмуш бошланди. Тўйдан 15 кундан кейин қудамга телефон қилиб хол ахвол сўрагач қизим билан гаплашишга рухсат олдим. Лекин қизим салом беришга улгурди холос.... Қизим тўйдан 2,5 ойда келди. Телефонга рухсат йўқ. Биз учун хаёт аччиқ томонларини кўрсата бошлади. Қуданикига боришга қарор қилдик. Борганимизда эса шундай манзарага дуч келдикки.... Айтишга тилим бормайди...
😨😰😱
ДАВОМИНИ ЎҚИШ УЧУН БОСИНГ 👇
/channel/Solixa_Ayol/50539
Agar ayol kishi yahshi ko'rgan insoni oldida jim bo'lib qolsa, uning ichidagi barcha aytolmay qolgan gaplari ko'z yoshi shaklida oqib keladi...
@Ibratli_Sozlar 🕊
⁉️ САВОЛНИ ЖИННИСИ 😁
Биз уни хар куни 2 маротаба татиб кўрамиз лекин емаймиз 🤔
Савол: У нима?
Ха сиз топдингиз, лекин буни текшириб кўриш керак 👇
ТЎҒРИ ЖАВОБ 👈
✍Ҳикоя: Сочига бўғилган қиз
— Мен бу ҳикояни онамдан эшитгандим. Ҳаётийми, уйдирмами билмадиму, аммо ҳар гал шу ҳақда гап кетса, қулоғимиз динг бўлар, қайта-қайта эшитсак-да, яна тинглайверардик…
— Болалик кезларимиз, — деб воқеасини бошларди онам. — Зарбиби деган дугонам бўларди. Ғоятда ҳусндор эди. Аммо кўпинча рўмол ўраб юрарди. Бунинг сабабини сўрашга ийманардик.
Кунларнинг бирида бир дугонамиз турмушга чиққач, «Қиз мажлиси» бўлди ва ҳаммамиз шу ерда қолишга келишдик. Шунда гапдан-гап чиқиб, Зарбибини мақтай кетди қизлар. Ётар чоғда, у рўмолини ечганди, дугоналар беихтиёр унинг бошига қарашди. Шу ҳуснига ярашмаган ҳолда унинг сочлари жуда сийрак эди, ҳатто бошининг эти кўринарди.
— Сочингиз жуда сийрак экан, — деди Ойсулув.
— Ўсма сувига ювсангиз, анча қалинлашади, — деди Гулсара ўзининг сочини мақтангандек солланиб.
— Мен бундан ҳам зўр йўлини биламан, — деди Ҳилола. — Лекин ҳеч кимга айтмайман! Ойим ҳеч кимга айтма, бунинг охири вой, деган.
Шундан сўнг барчамизнинг қизиқишимиз ортди, аммо Ҳилолани қанчалик қистовга олмайлик, аврашга уринмайлик, унинг сир бергиси келмасди.
Шунда Ойсулувнинг ақли ишлаб кетди-да, Ҳилолага шарт қўйди:
— Агар айтмасанг, биз ҳам сенга ким кўнгил қўйганини айтмаймиз. Ана, қизлардан сўра, қишлоқда дув-дув гап. Менга қолса, барини билганинг маъқул. Биздан бошқа дугонанг борми, айтмаслик бўлса, айтмаслик-да…
Бирдан қизлар ўзаро кўз қисишиб, пичирлашишга тушди. Хуллас, уч-тўрт дақиқа шундай ўзимизча келишиб пичирлашганимиздан сўнг Ҳилола тилга кирди.
— Ҳа, майли. Фақат рости, буни ҳеч ким сочига суркаб кўрмасин! Чунки оқибати яхши бўлмайди.
Ҳаммамиз рози бўлдик.
— Эшитишимча, сочини қалин қилиш учун қизлар кўп уринишган экан. Лекин на ўсма, на тухум сариғи, на пиёз суви таъсир кўрсатмасмиш. Энг самарали усул эса — илоннинг ёғи. Илоннинг ёғини сочнинг томирига суркаса, дарров натижасини кўрсатади. Қуюқ бўлиб ўсади. Лекин бир ёмон тарафи, уни ишлатгандан кейин доим кўз-қулоқ бўлиб туриш керак. У бирдан бўғиб олади-да, кейин яна ўз ҳолига тушади.
Бир қариндошимиз шундай қилган экан. Соч ҳам илонга ўхшаб киши баданига чирмашиб олармиш. Айниқса, эътиборсиз қолса, кишининг бўйнига чирмашиб, уни бўғиб ташлармиш. Шу боис узоқ қариндошим — холам ётар чоғида икки ёнига иккита қозиқ қоқиб, сочини иккига ўриб, ўша қозиқларга сочини боғлаб ётади. Поччам ҳам бу одатга кўниккани учунми индамайди.
Шу пайтгача бу хусусда гап очилса, бирор марта ҳам «Сочим бўғиб олди», деб айтган эмас. Ҳартугул, қирқ кокил бўлишга умидланиб, шу ишни қилдими, бунинг охирини ўйламаган. «Бу усулни ҳеч кимга айтма», деб менга ҳам кўп таъкидлаган. Ҳарқалай, ўзидан ҳам кўра бошқаларнинг тинчини ўйлаган кўринади… Ёки шундай гўзал соч бошқаларда бўлишини истамагандир…
Ҳаммамиз бирдан тош қотдик. Биров «Бу ёлғон», деди, биров ишонди. Зарбиби эса гўё бир умид топгандек Ҳилолага тикилиб қолаверди.
— Мен ҳам шундай қилсаммикин, — деди у бироз истеҳзо билан. — Эрга тегиб, туғсам яна тўкилади. Бора-бора кал бўлиб қолмасайдим, деб қўрқаман. Аёлнинг кўрки соч билан дейдилар-ку, ахир…
Ҳилола жаҳлланди.
— Жинни бўлдингми, буни мумкинмас, дедим-ку! Ўлиб кетсанг, бошим балога қолади. Тинч ўтир, ҳар нарсани ўзингга олаверма. Чиройинг ҳам биноидек, юриш-туришинг ҳам. Шундай гўзал қизни кимлар олмайди?! Шунинг учун ҳар нарсага қизиқаверма. Сочинг ҳам жуда сийрак эмас, ҳа, энди генингда сийрак соч бор экан-да! Унга куйиниб ўтириш керак эмас.
Хуллас, ҳамма унинг бу гапига қарши чиқди. Ҳилола то эрталабгача койиб чиқди уни. Биз ҳам бекор айтибди-да, деб ичдан афсусланиб ўтирардик. Шунда ҳам Зарбибининг ақл-ҳуши жойида эканига шубҳаланмасдик.
Орадан йиллар ўтди. Зарбиби ҳам турмушга чиқди. Келин бўлгач ҳам рўмолни бошдан қўймади. Лекин унинг чиройи янада очилганини сезиб юрардик. Сочлари ҳам қуюқлашди. Биз буни келинчакнинг сирларидан бири, деб ўйлардик.
Йиллар шу йўсин ўтаверди. Аммо шундай кунларнинг бирида қишлоққа мунг чўкди. Зарбиби дугонамиз тўсатдан вафот этди.
Кўрган-билганларнинг айтишича, Зарбиби бўйнига сочи ўралиб қолган экан.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚
қандайдир мужмал жавоб олар, хотини Латофат уни шаҳардаги опасиникига ташлаб, савдо билан шуғулланиб юрганлигини эшитган эди қамоқдалигида.
Тўртинчи куни у шаҳардан Гулнозани олиб келишга чоғланди.
– Ая, Гулнозани ўзим олиб кела қолай. Жуда соғинганман, катта қиз бўлиб қолгандир. Укаларини ҳам эплайди. Қариган чоғингизда уларга қараш сизга осонми?
Йўлга чиқиш учун тараддудланиб турган ўғлига онаси «тўхтаб тур» ишорасини қилиб, уйдан қандайдир газета олиб чиқди.
– Бунда қизинг тўғрисида ёзишган, аввал ўқиб чиқ, болам, – деди аста.
Гап нимада эканлигини тушунмаган Қодиржон газета саҳифаларига кўз югуртирди. Унда қўлидаги бир даста пулни боши узра кўтариб турган аёлу, унинг ёнида боши эгик ёшгина қиз тасвири чизилган мақола сарлавҳасида қизининг исмини кўриб ўқишга чоғланди.
Мақолада қўшмачи аёллар қўлига тушиб қолган навниҳол Гулнозанинг пулга сотилган номуси тўғрисида ёзилган эди. Қодиржон уни охиригача ўқий олмади.
Икки қўли билан бошини маҳкам чангаллаганча ўтириб қолди. Кўз олдида қамоқ муддатини ўташ учун кетаётганда ўксиб-ўксиб йиғлаб қолган беғубор чеҳрали, соддагина қизи гавдаланди.
Унинг ҳолатини четдан кузатиб турган онаизори кўз ёшларини рўмоли учига арта-арта бир пиёла сув билан ёнига келди.
– Ўзингни қўлга ол, ўғлим. Бўлиб ўтган ишлар отанг иккимизни ҳам адо қилди.
Қодиржон онаси тутқазган сувни четга суриб: У қаерда ҳозир? – сўради, бўғзига тиқилган аламдан инграб юбормасликка ҳаракат қилиб.
– Ўсмирларнинг тарбияхонасида, – соддагина қилиб тушунтирди она.
Тарбияси оғир ўсмирлар мактабидаги бир оз расмиятчиликдан сўнг, унга Гулнозани чақириб беришди. Қодиржон қизини кутар экан, икки ўт орасида ёнарди. Бир хаёли шундоқ ҳам чўккан оилани баттар номусга қўйган қизининг юзига тарсаки тортишни истаса, бир хаёли ота-она бағрида яйраб яшамай, ўсмирлигиданоқ оёқости бўлган фарзандининг аянчли аҳволидан юраги куярди.
Тўрт йил ичида бўйлари анча чўзилиб қолган, аммо кўзлари маъюс, юзлари сўлғин Гулноза хонага бепарво кириб келди-ю, дадасига кўзи тушиб ҳайкалдек
қотиб қолди.
Унинг қўллари, лаблари қалтирар, отаси томонга бир қадам босишга ҳам мажоли йўқ эди. Қиз бола отанинг юрак қонидан бўлади, дейишади. Мана шу
меҳр Қодиржонда ҳам устунлик қилди.
У елкасига бош қўйиб, алам билан йиғлаётган қизининг бошини силар,«ҳали ҳаммаси олдинда қизим, ҳаммаси олдинда», дейишдан нарига ўтолмасди.
Бу кўргиликлар ҳаёт қонунларини оёқости қилган эр-хотин гуноҳининг оқибати
эканлигини дилдан ҳис қиларди у. Латофатни эслаганида эса қўллари ўз-ўзидан мушт бўлиб тугулар, болалари отасиз чоғида уларни она меҳрига ҳам зор қилган аёлини кечира олмасди.Ва ниҳоят, фарзандлари жам бўлганига мана, икки ҳафта бўлаяпти. Бу орада Қодиржон ўзига иш топди.
Қишлоқда бир яхши одат бор. Ҳаётда қоқилган одамга ёрдам бериш учун маҳалла-кўй, ёри-биродарлар бирлаша олади. Худди шундай қариндош-уруғ ва қишлоқ аҳли Қодиржон ва фарзандлари учун янги уй-жой тиклашга
қарор қилишди.
Эркак оила устуни бўлса, аёл унинг чироғи. Фарзандлар ниҳолу, она оби-ҳаёт. Латофат ҳам дастлаб меҳрибон она, эрининг қайсар феълига бўйсуниб келган аёл эди.Унинг бозорга, пулга берилишига агар Қодиржон қаршилик қилганида унинг айтганини қиларди. Эрталабки нонушта чоғида оналарини соғинган болаларининг юзига термилиб шу ҳақда ўйлар экан, ўтган ишларни сарҳисоб қилгани сари оила бошлиғи сифатида хотини эмас,ўзини гуноҳкор деб тан олар, «болаларим, мени кечиринг», деган нидо бўғзига тиқилиб, кўксини наштардек
ачиштирарди.
Унинг ўйлари тугар-тугамас кўча дарвозаси очилиб, қўлида сумкалар кўтарган ҳорғин Латофат кўринди. У ичкарига қадам қўйди-ю, очиқ айвонда жам бўлиб нонушта қилиб ўтирган эри, болалари ва қайнона-қайнотасига кўзи тушиб, улар томонга қадам босишга ортиқ журъат қилолмади.
Юзларига қувонч югурган фарзандлари эса, оналари истиқболига чиқиш учун интиқ нигоҳлари билан оталаридан рухсат кутарди...
Аммо Қодиржон ёшгина қиз Гулнозани шахарга олиб бориб ташлаб куйиб пулни фарзандидан азиз билиб уни хаётни бузгани хеч качон кечира олмаслигини
сезиб кузида ёш билан орқасига тирсалиб қайтиб чиқиб кетади.
✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚
✍ГЎШАНГАДА ТАЛОҚ ОЛГАН КЕЛИНЧАК.
-Нафиса ҳаммани ҳавасидаги қиз бўлиб улғайди,мактабда хам одобли намунали хулқи билан бошқалардан фарқли равишда ажралиб турарди.
-Мактабни битириб колежга топширди,тикувчилик сирларини ўрганди, турли пишириқлар пишириб ,кундан кунга тўйларга буюртма ола бошлади,оилани эрка қизи бўлишига қарамай, жуда саранжон саришта қиз эди.Тўғриси ота-онаси, акасини фаҳри бўлган Нафисани туғилган кунига курсдошлари телефон совға қилишди,чунки Нафисани телефони йўқ эди хатто у бу матоҳга қизиқмасди ҳам зарур бўлганда акасини телефонидан қўнғироқ қиларди.Кейин дугоналари Нафисага интернетга киришни ўргатишди ,Нафиса интернет орқали янада кўпрок, пишириқлар пишириб,торт турларини ўрганган сари кундан кунга интернетга бўлган эҳтиёжи ортиб қўлидан телефон тушмайдиган бўлиб қолди.У интернетдан ўрганган пишириқларини дугоналарига мақтанар,ҳатто тез -тез дугоналарини чақириб ,уларга пишириқларини тортиқ қиларди. Энди дугоналари унга " Однокласс"ники сайтини очиб беришди Имо,Телеграмм ,Ватсапдан фойдаланиш йўлларини ўргатишди На уйда на кўчада бошидан рўмол тушмайдиган Нафиса бир иккита расмини сайтга қўйди шундан кейин кундан кунга унга дўстлик таклиф қиладиганларни сони ортиб бораверди.Нафиса «Илҳом» ники орқали бир йигит билан дўстлашиб гаплашиб турарди содда бу қиз ўшанда қаерданам билсинки суҳбатдоши ғаламис бир шайтон эканини.Олти ой ўтди ,Илҳом Нафисадан доим расм юборишини сўрар;
-« -Қани энди хамма қизлар сиздек одобли бўлишса,ҳеч қачон бошингиздан рўмолингиз тушмас экан лекин мен сизни рўмолсиз сочингизни ёйиб тушган расмингизни кўргим келаяпти»,- деган алдов мақтовларига ишониб ҳар кун ҳар ҳил расм жўната бошлади .Илҳом Нафисани расмларидан чиройли алъбом тайёрлади.
Нафисани ота -онаси маслаҳатлашиб келаётган совчиларни бирига розилик беришди.Йигит билан қиз учрашишди бир бирларига маъқул бўлиб тез орада тўйни бошлаб юборишди.Нафисани орзу ниятларини чек чегараси йўқ, эди.Ўзига чиройли келинлик либосларидан бир неча хил қилиб тикди. Қимматбаҳо мебеллар олиб бориб тўйдан аввал куёвни уйинга ясатиб келишди. Туйда куёв томон ҳам бўш келмай,қимматбаҳо ресторанлардан бирини танлашди таниқли хонанда хизмат қилди Тўйи куни Нафисани чиройига чирой қўшилиб орзуидаги маликага айланди-ю қолди,лекин негадир куёв болани кайфияти йўқ, гўёки у ўз тўйида худди чўғ устида ўтиргандек эди... Сўзга чиққанлар икки ёшга бахт умр тилаб тўлқинланиб гапиришганда ҳам,куёв ҳаёли паришон Нафиса секин туртиб қўйгандагина зўрға ўрнидан турарди.Туй тугади келин куёв ичкарига киргандан кейин,куёв Нафисага мен сен билан яшолмайман,- деди -Нафиса хеч нарсага тушунмай ,нега унда уйландингиз,мен ҳам сиз билан яшайман деб ўлиб турганим йўқ эди,деганини билади юзига келиб теккан тарсакидан кўзларини олови чиқиб кетди.
-Нафисани ҳазил аралаш бир оғиз гапирган гапи куёвни телефонига келган Нафисани расмлари нотаниш шахс -Сен йигитмисан ўзи? Мендан қолган бир суюғоёққаш уйланяпсан ишонмасанг мана исботи деб Нафисани ярим яланғоч тушган расмларинини кўрсатиб, Нафисани уриб хамма ерини кўкартириб эртаси куни кўч кўрони билан отасини уйига олиб келиб ташлаб кетишди. Нафиса хар қанча уринмасин ўзини ҳақлигини, у йигитни танимаслигини исбот қила олмади.Бечора она бундай кўргулик, шармандаликни кўтара олмай мияга қон қуйилиб касалхонада оғир аҳволда ётибти ,ака хамда отасини қадди букилди кўчага чиқолмай элга қўшилолмай қолишди.
Азиз қизларжон ! Менга бу воқеани Нафисани онаси ёки ўзи гапириб берганда балки ишонмаган бўлардим,минг афсуски яқин қўшниси бугун гапириб берди.Қизларжон кўзларингизни каттарок,очинглар "однокласс"никидаги хар қандай инсон билан дўстлашдим деб ўзингизга душман орттирманглар, хулоса сизлардан.
Рухсора Рахимова.
18.12.2016й.
Ростов на Дону...
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
Sog‘inchni hech bir tilda anglatolmaydi inson... Shuning uchun balki sog‘insa jim qoladi...
@ibratli_sozlar
📝ИККИНЧИ ХОТИНГА ОШИҚМАНГ...
Ўзингизни олдингиздаги кўзмунчоқни эхтиёт қилинг...
Унинг қайсидир характери ёқмаса балки ўзингизни ўзгартирарсиз
Дўстим ёш бўлишига қарамасдан уйланди.. Табиийки жуда ёш қизга уйланди. Қизнинг оила тутимида тажрибасизлиги бу аниқ холат менимча. Лекин бу холатга қайнота қайнонаси дакки орқали жавоб берарди. Онасига ёқмаган келиндан ёш дўстимнинг хам кўнгли совиб борди. Бир куни хотинининг номерига уни аввал яхши кўрган йигитдан "СМС" келди.
Сени соғиндим. Эринг билан ажрашгин. Сени ўз никохимга оламан.
Қалтираб қолган келин нима қилишни билмай "Смс"ни эрига кўрсатади. Ёш куёв буни ёмон тарафига олиб келинни хиёнатда айблади, хайдаб юборди. Бу ходиса куёвнинг онасига қул келиб ўғлини ўзи тенги қизга уйлантирди. Янги келин жуда тажрибали чиқди. Хамма юмушларни бажариб хиёнатга хам улгирди. Айёр. Эри йўқ пайтида телефонда сухбатлашар ва келган смсларни ўчиришни қойиллатарди. Бу холни ўзи ва ўйнашидан бошқа хечким билмасди. Онамникига кетяпман деб жазмани билан учрашиб келарди. "Қингир ишнинг қийиғи, қирқ йилда хам чиқади" деганларидек одамлар буни пайқашиб қолди. Дўстларини гапига ишонмаган куёв, қўшнилари гапига ишонмаган қайнона одамларни "кўролмасликда" айбладилар.
Охири дўстларини маслахати билан куёв билдирмасдан келиннинг телефонига "Запись вызовов" программасини ўрнаштириб, программани "Скрыт" қилиб қўйди. Келин узоқ куттирмади. Эртаси куни синовдан ўтолмади. Аллох хиёнат деб тухмат қилган инсонга хақиқий хиёнатни рўбаро қилди. Ўз қилмишидан пушаймон бўлган куёв ўзининг биринчи хотинидан тиз чўкиб кечирим сўраб, ялиниб ёлворди. Ота онаси бошида роса қаршилик қилишди келин тараф. Лекин махалла оқсоқоллари аралашгач юзи ёруғ бўлганидан кейин рози бўлишди. Хозир бир ширинтойни тарбия қилишмоқда. Азизларим олдингиздаги Аёлни қадрланг. Қолгани сиздан фақат фойдаланишни кўзлайди.
@Ibratli_sozlar
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/sustav/pro/2
http://dexpress24.tilda.ws/sustav/pro/2
http://dexpress24.tilda.ws/sustav/pro/2
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
Ассалому алайкум қадрли инсоним! Сешанба тонги муборак бўлсин!
🤲 Соғ–саломат уйғотган Роббимизга ҳамдлар бўлсин!
☘️ Аллоҳим тонгингизни нурафшон,
☘️ Кўнглингизни хотиржам,
☘️ Чеҳрангизни нурли қилсин.
☘️ Танангизни саломатлик,
☘️ Юзингизни эсa табассум безаб турсин!
☘️ Бахт, омад, муваффақият, меҳр-муҳаббат ҳамиша ҳамроҳингиз бўлсин!
-сининг совчилари кайта-кайта келаве-ришди. Отасига куёв томон маъкул келди. Куёвликка номзод йигит тижор-ат билан шугулланаркан. Ота кизининг фикрини билмокчи булди. Аммо кайси киз отаси билан бу мавзуда гаплашиб-дики, Гулширин гапира олсин. Онасини-нг вафотидан сунг икки йил утар-утмас уларнинг хонадонига келган угай она - ёшгина жувон кизнинг кунглига кул со-либ курган булди.
- Мен хали турмушга чикмокчи эмас-ман, укишга кирмокчиман, - деди угай онаси гапларини отасига етказишидан умидвор булиб. - Дадамга айтинг, мени узатмасинлар.
- Кайси киз укиб, шахар олиб берибди-ки, энди сен олиб берардинг, - истехзо-ли кулди угай она.-Бир укиган аёл мен-манми? Мана, утирибман-ку, дадангни-нг кош-ковогига караб. Киз боланинг бахти оиласида. Хозирги аклим сендай пайтимда булганидайди, уйлаб утир-май биринчи совчи юборган йигитга те-гиб кетган булардим.
- Опа, шундай булса хам дадамга айти-нг, укишга кирмокчи экан, денг. Хеч кур
са, шу йил уриниб курай, укишга кира олмасам, кейин ихтиёр узларида.
"Опача", яъни угай она кошларини чи-мириб, истар-истамас "Майли, айтаман" деб чикиб кетди. Дадаси бу жувон би-
лан онасининг улимидан олдин хам уч-рашиб туришини Гулширин якинда эши-тди. Ушандан буён бу жувонни ёмон ку-риб колган, аммо буни билдирмайди. Дадаси бир марта кизариб-бузариб "Энди Мавлуда опангни ойи деб чакир" деди. Гулширин "хуп" дедию, аммо бе-гона ёлни "ойи" деб чакиролмади. Тили бормади. Бу жувонни "ойи" деб чакирса, онасининг рухига хиёнат килаётгандай булди. Угай онаси билан булган уша сухбатдан кейин дадаси туйга тайёрга-рликни бошлаб юборди. Гулширин нима булаётганини англаб етмасидан уни Зохид акасига унаштириб куйишди, куп утмай фотиха туйини хам утказишди. Киз хайратда эди: нахотки дадаси уни-
нг биргина илтимосини хам ерда кол-дирган булса?! Ахир, коллежни битири-
шига атиги уч ойгина колганди. Укишга топширса, балки кириб кетарди. Нахот-ки дадаси уни шу илинжидан хам мах-рум килса?
Тасодифан угай онасининг телефонда-
ги сухбатини эшитиб колиб, гап нимада эканини тушунди. Уша куни битирув имтихонларини топширадиган кун эди.
Имтихонга кечикмай деб шошиб чиккан Гулширин куча бошига етганида бугун имтихон топширадиган фанидан ёзган конспект дафтарини уйда колдиргани ёдига тушди. Кул телефонидан угай онасига кунгирок килиб, дафтарни дарвоза олдига олиб чикишини сурамо-кчи булди. Аммо кайта-кайта ракам терса-да, хеч ким жавоб бермади, гушакдан телефон банд экани хакида-ги овоз келди. Хойнахой, Мавлуда уйда хеч ким йуклигидан фойдаланиб, теле-фонда ким биландир гаплашаётган булса керак.
Уйлаганидай булиб чикди. Мавлуда хатто дарвозага илгак хам осмаган экан. Дахлизда турган телефонда у ким биландир берилиб гаплашарди. Шунинг учун хам Гулшириннинг ховли-га кайтиб кирганини сезмади. Ичкарига кириш учун дахлиз эшигига кул узатган киз угай онасининг овозини эшитдию, тош каби котди.
- Опажон, якинда бу уй-жойлар буткул узимники булади. Бунга эришиш учун озмунча кутдимми?! Аввал "Неча йил-дан буён сиз билан биргаман, сизни деб бошка эркакларни рад килдим. Лекин халиям бекадрман. Ижарада уйда яши-ринча учрашиб юриш жонимга тегди. Ё менга уй-жой килиб беринг, ёки бутун-лай жавобимни беринг", десам, "Сабр кил, хаммаси сен айтгандай булади. Сенга каттик богланиб колганман",дер-
ди. Худо кечирсину, хотини улганида ич-ичимдан бирам кувондим...Мана,
саройдек ховлининг бекасиман. Нак маликалардек яшайман. Мен шуни орзу килгандим. Булмаса, соколи селкиллаб колган отам тенги одамга тегармидим? Кариб куйилмаган чол мени севади, деб уйлайди. Узимни уни севадиган килиб курсатишга мажбурман. Вакти келиб бу уй-жойлар, эримнинг бир умр йиккан мол-дунёси меники булади. Факат бу бахтимга анави кичкина алвасти хала-кит бераётганди. Ундан кандай кутули-шни билмаётгандим, худонинг узи охи-мни эшитди. Совчилар "келин киламиз" деб туриб олишди. Отаси "мен гап сура-сам нокулай булади, сен кунглига кул солиб кур. Агар рози булмаса, мажбур-лаб узатмайман. Укиш нияти булса бу-ни хам айтсин. Биргина кизимни укити-шга карбим етади, деди. Мен хам номи-га кизидан сураган булдим. Кизи "да-дамга айтинг, мени узатмасинлар. Мен укимокчиман", деди. Хуп
Бу тест сизнинг характерингизни 92% гача аниқлик билан айтиб беради.
Расмда биринчи нимани кўрдингиз?
Жавобни танланг👇
ен чинданам фариштасан!" деган уй-фикрлар тинимсиз чарх ураркан, унинг ала-мга тула кузларидан сулгин юзларига еш кал-киб чика бошлади.
Эртасига Асатилла хаетга янгидан келган ин-сондек уйгонди. Ха, унинг хакикатан хам жаха-ннам огзидан кайтганлиги рост эди. Индинига эса янада тетиклашиб оекка туриб кетди. Кунлар утиши билан унинг елкасидан гуе тог агдарилгандай огир дарддан кутулиб, узини ен-гил ва бакувват хис кила бошлади. Энди унинг кузлари хаетга тамомила бошкача бокарди. Калбида эса яшашга ташналик ва келажакка умид чечаклари куртак еза бошлади. Бу чечакларга Оллохнинг каромати билан янги хает бахш этилаетганди. Аникроги, бундан кей-ин унга хает буронлари, киш хам, кор хам уз та-зйикини утказа олмаслиги аник эди. Чунки у такдир зарбаларидан омон колди, хает синов-ларида тобланди. Энди у хаммасини бошидан бошлаши кераклигини хам яхши биларди.
Факат бир нарсада, у хам булса, келажакка эл-тадиган такдир йулини танлашда энди адашма-са булгани. Кайси йулни танлаб, кайси йулдан кетиш эса калб сохиби Асатилланинг уз ихтие-рида колган эди, холос.
ТАМОМ.
Эьтиборингиз ун ташаккурлар....
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
ҚАБРДА ОҒЗИГА ҚОН ОҚИБ ТУРАДИМИ😢😳
Ассалому алайкум! Ёшлигимдан шу гапни эшитиб келаман аёллар умуман қизлар хам ой куни пайтидаги ишлатган нарсасини ювиб ташламаса у қабрда қони оғзига томиб турадими. Аслида мен хам ювиб тозалаб ташлаб юбораман, лекин баъзида айрим сабабларга кўра қилмаганман. Шуни хукми қандай? Хеч қайси китобдан топа олмадим.
Жавоб 👇👇👇
#КУН_ТАВСИЯСИ
ҒАМГИН БЎЛМАНГ! ҚУЙИДАГИ ҚОИДАЛАР СИЗНИ САОДАТГА ЭЛТАДИ
1. Агар сиз бу кун чегарасида яшамас экансиз, заҳнингиз тарқоқ бўлиб, ҳар ишда изтиробга тушасиз, ғам-қайғуларингиз кўпаяди. "Тонгга кирсанг, тунни кутма, тунга кирсанг, тонгни кутма".
2. Ўтмиш ғам-ғуссаларини унутинг, ўтмишдаги ишлар учун ғам чекиш аҳмоқлик ва жинниликдир.
3. Келажак ташвишини ҳам ҳозирдан чекманг. Чунки у ғайб оламидир, келажак келгунига қадар у ҳақида ўйлашни ташланг.
4. Бировларнинг танқидларига парво қилманг, солиҳ амаллар қилишда собитқадам бўлинг. Танқид сизнинг қийматингизни баҳолайди.
5. Аллоҳга имон келтириш, солиҳ амал қилиш гўзал, бахтли ҳаёт гаровидир.
6. Осойишталик, хотиржамлик ва роҳатни истаган киши Аллоҳни кўп ёд эсласин.
7. Барча нарса Мавломизнинг қазо ва қадари билан эканини билинг.
8. Ўзгалардан миннатдорлик кутманг.
9. Нафсингизни энг ёмон оқибатлар эҳтимолини ҳам кўтара олишга ўргатинг.
10. Балки ўша иш содир бўлса, унинг ортида сиз учун яхшилик бордир.
11. Қазонинг барчаси мусулмон учун яхшиликдир.
12. Раббингиз сизга ато этган неъматлар ҳақида фикр қилинг ва унга шукр қилинг.
13. Сиз ўзингизга берилган имкониятлар билан одамларнинг кўпидан устун эканингизни билинг.
14. Ҳар икки соат оралиғида фаровон ҳаёт бордир.
15. Инсон бошига тушган мусибат уни дуо қилишга, Парвардигорига боғланишга ундайди.
16.Мусибатлар ақл ва қалбнинг малҳамидир.
17. Албатта қийинчилик ортидан енгиллик ҳам бор.
18. Арзимас синовларга руҳиятингиз синиб, таслим бўлиб қолманг.
19. Парвардигорингизнинг мағфирати кенгдир.
20. Ғазабланманг! Ҳеч қачон ғазабланманг.
21. "Осмонда эса, сизларнинг ризқларингиз (ёмғир) ва сизларга ваъда қилинаётган нарса (жаннат) бордир" (Зариёт сураси, 22-оят).
22. Сизни хавотирга солган ишларнинг кўпи амалда юз бермайди.
23. Мусибат эгаларидан ибрат олинг.
24. Аллоҳ таоло кимни яхши кўрса, уни имтиҳонлари билан синайди.
25. Ғам-қайғуни аритувчи вирд ва дуоларни кўп такрорлаб юринг.
26. Керакли ва фойдали амаллар билан машғул бўлинг, бекорчиликни тарк этинг.
27. Ҳар хил иғвою мишмишлардан йироқ бўлинг, асоссиз ва далилсиз ҳеч қачон уларга ишонманг.
28. Адоватга ўч олишга бўлган ташналик душманингиздан кўра ўзингизнинг соғлиғингизга зарардир.
29. Бошингизга тушган мусибат ва синовларга чиройли сабр қилишингиз гуноҳларингиз учун каффоратдир.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
ЭНДИ ШУ БОТИМИЗ ОРҚАЛИ ИСТАЛГАН ДУОЛАРНИ ТОПИШИНГИЗ МУМКИН🥳
КИМ НОЗИК?
Отанинг бўйга етган икки қизи бор эди. Ота ҳаммадан ҳам тўнғич қизини яхши кўрар эди. Чунки унинг юзлари силлиқ, гулоб ранг, овози ҳам майин, сочлари жилвакор эди.
-Сен менинг нозигимсан қизим, -шундай дея алқарли катта қизини ота.
Кенжа қиз ҳам ёқимтойгина, ҳам бамаъни эди. Аммо шунга қарамай ота уни ёқтирмасди. Негаки унинг юзлари дағал, кафтлари кўп ишлаганидан қадоқ бўлган эди. Шунинг учун у бу қизига кам эътибор қаратар, кам суярди.
Бир куни бахтсизлик рўй берди. Ота билмасдан қурол тепкисини босиб юбориб, қўл ва юзларини жароҳатлаб олди. Шифокор отанинг жароҳатини синчиклаб текшириб, уни ўқ парчаларидан тозалаб, юз ва қўлларини оппоқ латта билан ўраб қўйди. Ота шундан сўнг ёрдамга муҳтож бўлиб қолди. На кўра олар, на ўзи мустақил овқатлана оларди. Бу дам кенжа унинг олдидан узоқлашмасди:
-Ўйланманг дадажон, мен сизга қўл ва кўз бўламан, то тузалиб кетгунингизча олдингиздан жилмайман.
Шу кўйи кенжа қиз уни едириб, ичира бошлади. Бу ҳол қарийб бир йил давом этди. Отанинг аҳволи ўнгланиб борди. Қўлидаги куйик излари тузалди, аммо кўзлари тўла тузалмагани учун ҳамон боғлоқлик эди. Шу муддат ичида ота баъзан тўнғичидан кўмаклашиб юборишни илтимос қиларди. У эса иш билан машғуллигини писанда этар, бошқа вақт кўчага чиқиб кетарди.
Ниҳоят отанинг кўзлари ҳам тузалиб, боғични олиб ташлашди. У аввалгидек кўра бошлади. Боғич олинганида унинг ёнида икки қизи ўтарарди. Катта қиз – нозикой, кенжа қиз –одатдаги қиз...
Ота туйқус кенжа қизини қучоқлаб, деди:
-Раҳмат она қизим, энди билсам, сен менинг нозикойим экансан.
-Менчи?-ҳайрон бўлди тўнғич қиз.
-Хаста пайтимда ҳақиқатни билдим: нозиклик тана терисининг силлиқлиги билан эмас, қалбнинг гўзаллиги билан белгиланаркан.
Умид АЛИ таржима қилди.
@Ibratli_Sozlar
🚩Аёл эрига деди:
- Мендаги сиз ўзгартиришни ҳоҳлайдиган барча салбий сифатларимни ёзиб берсангиз. Мен аъзо бўлган аёллар жамияти шуни хоҳлаяпти.
✏️Эр қоғозга ёзди:
"Мен хотинимни қандай бўлса шундайлигича севаман. Унда ҳеч қанақа айб кўрмайман".
💜Эр букланган қоғозни аёлига узатди…
Эртаси уйига келганида хотини уни бир қучоқ гул билан кутиб олди. Унинг кўзларида шодлик кўз ёшлари жилваланар эди. У эрига деди:
"Бу мен учун кутилмаган иш бўлди. Айниқса бу мақтов ёзилган мактубни кўпчиликнинг орасида очганим ..."
🔥Эр айтади:
"Хотинимни ўндан ортиқ айблари бор эди. Аммо мен шуни билдимки, айбларни қайта-қайта айтган билан ҳеч қачон муолажа қилиб бўлмас экан".
✔️Энг қизиғи, шу воқеадан кейин аёл 70% ўзгарди. Негалигини биласизми? Бу мақтовнинг қарши чиқиб бўлмайдиган сеҳридир.
💜Айбларни айтиш нафрат, адоват ва саркашликни пайдо қилади. Мақтов эса муҳаббат ва сурурни...Читать полностью…
Уй ва оилада ижобий энергия ҳосил қиладиган ҳам айни мақтовдир…
✍ЭРИМНИ ПУЛГА АЛМАШТИРДИММИ?
Умр йўлдошим билан Самарқандга борганимизда, шу ресторанга албатта кириб ўтамиз, чунки кавоблари жуда мазали. Бу сафар ҳам шу ердан ўтиб кетаётиб таомланмоқчи бўлдик. Ёнимиздаги столда ўтирган аёлларнинг бутун зални тўлдириб кулдириши эътиборимизни тортди.
Стол устида бири бўшай деб қолган икки шиша ароқ турибди. Аёллардан бири официантга буюртма бераётиб эркалик қиляпти. Юзлари мастликдан қизарган аёлларнинг гапларидан ҳайрон қолдим. "Укагинам, жоним мани, тезроқ қимирланг, бўлмаса севги изҳор қиламан-а?!”, дейди аёллардан бири. Даврадаги аёллар эса хандон отиб кулишади. Тушунаман, бу ҳазил, аммо эримнинг жаҳли чиқаяпти. Зимдан назар солдим, бир аёл кўзимга иссиқ кўринди. У ҳам менинг нигоҳимни сезиб тикилиб қолди. Бироздан сўнг ўрнидан туриб мен томон юра бошлади.
"Мени танидингми?” - Сенсирашидан менга яқин одам, лекин эслолмаяпман, деган хулосага келдим.
- Синфдошинг, Санобарман!
- Э... яхшимисан? Болаларинг яхшими?
Узоқ сўрашишлардан сўнг бир-биримизга манзилларимизни бериб, эртасига унинг уйида кўришадиган бўлдик...
Данғиллама, икки қаватли чиройли иморатга кирдим. Синфдошим жуда бойиб кетибди. Кечаги шаддод аёлларга мос тарзда эркаклардек жўшиб дастурхон безабди. Бирин-кетин қизлари чиқиб келишди, кўришдик.
- Узатиладиган бўлиб қолишибди-ку?
- Ҳа, совчи кўп. Биласан-ку, отаси Кореяда деб қўшнилар ҳам, эшитганлар ҳам келаверишади, ҳаммага ота-онаси чет элда ишлайдиган келин керак. Каттамни узатдим, шукр.
- Турмуш ўртоғинг Кореядами?
- Ҳа.
- Қачондан бери?
- Саккиз йилча бўлиб қолди...
- Келиб-кетадими ахир?
- Қанақа келиб-кетиш? Келса қайтиб бора олмайди.
- Соғинмайсанми? - дедим кулиб.
- Соғинаман, нима қилай?.. Ҳаёт шунақа. Битта менинг бошимга тушмаган бу кўргулик. Кечаги дугоналаримнинг ҳаммасида шу аҳвол. Эрлари хорижда. Айримлари хиёнат ҳам қилади, менга ўхшаганлар эса чидаб яшайди.
- Эрингни пулга алмаштирибсан-да!..
- Нима?
Синфдошим мендан бундай гапни кутмаган шекилли, узоқ тикилиб қолди...
- Тўғри айтасан, пулга алмаштирибман эримни. Болаларимнинг тўйида қатнашолмаса, керакли пайтда ёнимда туролмаса, онам оламдан ўтдилар, у йўқ эди. Кечалари ёлғизмиз. У ҳам, мен ҳам...
- У ҳам деб ўзингни юпатяпсанми? Сени яхши кўрса бундай узоқ вақтга ташлаб кетмасди, қўй бекорчи гапларни. Демак, у ерда хотини бор. Қайси эркак саккиз йил хотинсиз яшайди? Ўйлаб гапиряпсанми?
Орага узоқ давом этган сукунат чўмди.
- Иморатим бор, машинам ҳам бор, уч йилдан кейинўғлимни уйлантирамиз, ана ундан кейин эрим қайтади. Уч йил бир зумда ўтиб кетади. Ана ундан кейин мазза қилиб бирга яшаймиз.
- Қариганингдан кейинми? Умрингни, гўзал ёшлигингни шу ҳашамга, болаларингнинг тўйига хазон қилдингми? Хафа бўлма, лекин бу ҳаёт эмас!
- Ҳамма-ҳаммаси болаларимиз учун!
- Эй дугонажон болаларинг ота меҳрини кўрмай, дийдорига тўймай катта бўлишяпти. Отасиз улғайди ҳисоб. Бир марта келамиз дунёга! Наҳотки бирга яшашдек бахтдан кўра пул афзал бўлса?
- Балки сен хақдирсан, пешонамга ёзилган қисмат бу. Мен бари-барига чидаб яшаяпман. Аёл киши эрсиз яшаши мумкин, бу фожиа эмас! Меҳр эса... телефонда, скайпда ширин сўзини эшитаман ва шу билан кейинги қўнғироқни орзиқиб кутиб яшайман. Айрим дугоналаримга ўхшаб ўйнаш орттирмадим. Эримнинг ҳалол пулини олиб ҳалол яшадим. Бунинг нимаси ёмон? Ўлса нима қилардим, худди шундай ёлғиз яшардим. Мен ҳаетимдан розиман. Еганим олдимда, емаганим ортимда, битта аёлга яна нима керак? Битта тўшакми, қўпол қилиб айтганда!
Синфдошим билан хайрлашар эканман, бир қарашда нега кўрганимга атиги олти йил тўлган бўлса-да, танимаганлигимнинг сабабини билдим: у анча қарибди...
Мен бундай ҳаёт тарзини тушунмайман. Балки мен худбиндирман? Лекин ҳаёт бир бор берилади, ундан лаззат топиб яшаш керак. Бир бурда нон есанг ҳам, бир хонали уйда фарзандларинг билан тиқилиб яшасанг ҳам, ёнингда суюкли ёринг бўлсин. Болаларим отасининг дийдорига тўйиб яшасин "Меҳр кўзда” дейдилар.
Бу борада ҳар кимнинг ўз фикри бўлса ажаб эмас. Лекин бир бор яшаймиз-ку, дийдор ғанимат эмасми?.. Танганинг иккинчи томони ҳам бор, оч қоринга эр сиғармиди, деган хаёл хам миямда
@Ibratli_sozlar
😰 ДАХШАТ КАЛТАКЕСАК, НОМУССИЗ ҚИЗ БЎЛИШГА САБАБ БЎЛСА 😱😱
(барча қизлар ўқисин бу қўрқитиш эмас)
Тунда келган тез ёрдам уй эгаларини вахимага куйди. Балогат ёшига етмаган ун беш ёшли Дилфузанинг корнида бир нима кимирлаб хушидан кетти.
Ота Онаси номусдан уятда колди.
Опаси акаси буйни эгилди.
Нега ? Нима учун ?
Қачон. Сабаби нима ?
Халол едириб халол кийдириб оқни оқ- қорани қора танитган.
Фарзанд нахотки номусга куйса.
Докторлар қизчани корнини кесамиз дейишгани. Ота Онани саросимага солди...
👉 ДАВОМИ😰😳😱😪😢 👈
✍ФАРЗАНДЛАРИМ, МЕНИ КЕЧИРИНГ.
(х,аётий вокеалардан ибрат учун албатта укинг).
Йиллар кетидан йиллар ўтиб, Қодиржоннинг оиласи уч қизу бир ўғил билан кенгайди. Кўп қатори тирикчилигини ўтказиб турган хонадон давр ўзгаришларига келиб бир оз қийинчиликка юз тутди. Ишбилармон, меҳнаткаш, қўлида ҳунари борлар юзага чиқаётган бу пайтда Қодиржон сингари уқувсиз, касб-кори
йўқлар- нинг қуруқ савлати оила тебратишда ўзини кўрсатди.Ейман, ичаман, деб турган болаларни тўйдириш, элдан кам қилмаслик илинжида эр-хотин ўзларини ҳар томонга уриб кўришди.
Шундай кунлардан бирида кўчадан яхши кайфиятда келган Қодиржонга:
– Опамга савдодаги ишларига қарашиш учун битта ёрдамчи керак экан. Шунга мени чақиртирибди, – майинлик билан дилини ёрди хотини Латофат.
Агар рози бўлсангиз, шаҳарга тушиб опамга ёрдамлашардим.
Замон савдогарларники бўлиб қолди. Савдода ишим юришиб, қўлим ўнг келиб қолса, кейинчалик ўзимиз ҳам тижорат билан шуғулланармидик...
– Шаҳар йигирма беш-ўттиз чақирим узоқда бўлса. Бу ишда эрта кетиб, кеч келишингга тўғри келади. Мен даладан бўшамасам, болаларга ким қарайди?
Эрининг жеркиб беришини кутган аёл бу юмшоқ муомаладан янада жонланди.
– Вой, Гулноза ўн ёшдан ошди-ку, укаларини бемалол эплайди. Ўзим ҳам эртароқ келишга ҳаракат қиламан.Шундай қилиб Латофат тижоратчи опасига қўшилиб, бозорга чиқди, унинг савдодаги ишларига ёрдамлашиб юрди.
Ер билан тиллаша олмаган Қодиржон эса, деҳқончиликни йиғиштириб ошхонага ишга ўтди. Тирикчиликлари ҳарқалай изга тушган бўлса-да, қишлоқдаги, маҳалладаги ишбилармон ва ҳунарлиларнинг оиласидаги тўкинлик уларга тинчлик бермасди.
Айниқса, бозор кўрган Латофатнинг хаёли фақат мол-дунёда бўлиб қолди.
У гоҳида опасиникида икки-уч кунлаб қолиб савдога чиқар, ёш фарзандлари эса уйда ёлғиз қоларди. Вақт ўтган сайин икки ёшнинг кўксини ўзини тиклаб олган оилаларга нисбатан ҳасаду, сабрга зид бўлган ношукрлик эгаллади.
Бу топиш-тутишларига қаноат қилмаган эр-хотин бадавлат ён қўшнилариникида ҳеч ким йўқлигидан фойдаланиб ўғирликка тушишди. Тўғрироғи, Қодиржон ўмариб чиққан қимматбаҳо тақинчоқ ва пулларни Латофат ўзининг назарида ҳеч ким топа олмайдиган жойларга беркитди.
Тез орада сир ошкор бўлгач, ҳамма айбни ўз бўйнига олган йигит тўрт йил муддатга панжара ортига равона бўлди.
Қишлоқ жойда ҳар бир хонадоннинг ҳаёт тарзи, ҳар бир инсоннинг феъл-атвори эл назарида туради. Фарзандларининг ўғри номидан шундоқ ҳам маҳалла-кўйда
бош кўтара олмай, мулзам тортган ота-она зиммасига яна бир оғирлик юкланди.
Келинлари Латофат Россияга савдо билан қатнаш баҳонасида хўжалик марказидаги яшаб турган ҳовлиларини сотиб, ўғли ва икки қизини қайнона-қайнотасига ташлади. Ўн икки ёшли катта қизи Гулнозани эса опамникида туради, дея шаҳарга олиб кетди.
Ёшлари ўтиб, қўлларидан бир иш келмай нафақа пулига термилиб қолган чолу кампирга набираларини боқиш ва усти-бошларига қараш оғирлик қилди, албатта.
Келинлари Россия бозорларида савдо қилаётганлиги учун фарзандлари ҳолидан бир-бир хабар олиб турар, уларга таянч бўладиган кенжа ўғиллари Нодиржон эса ҳарбий хизматда эди. Шундай кунлардан бирида Қодиржоннинг оилали уч синглиси маслаҳат қилиб, отаоналарига ёрдам бериш мақсадида акалари қамоқдан чиққунга қадар жиянларини ўз тарбияларига олишди.
Шундай қилиб, нотўғри босилган бир қадам туфайли бир бутун оиланинг олти аъзоси олти томонга тарқалиб кетди. Бу айрилиқнинг азобини эса ота-она ва бир-бирларига зор бўлган болалар тортди.
Қодиржон қамоқдан қайтган куни яқинлари билан кўришар экан, ҳар томонга жавдираган нигоҳи фарзандларини изларди.
– Болалар кўринишмайди? – отасига юзланди у, бетоқатлигини билдирмасликка ҳаракат қилиб.
– Сингилларингникида эди.
Ҳозир бирга келиб қолишади, – ўғлининг ҳолатидан юраги эзилди отанинг.
Ниҳоят қўшни қишлоқларга тушган уч амманикидан болалари бирин-кетин кириб келишди. Маъюс чеҳрали фарзандларини бағрига босган ота уларнинг ўксик нигоҳларига дош беролмай кўз ёшларини тиёлмади...
Мана уч кундирки, улар анча улғайиб қолган бўлса-да, дадалари пинжидан йироқлашмасди. Катта қизи Гулнозадан эса ҳамон дарак йўқ. Қодиржон уни сўроқлаб ота-онасига берган саволларига
Эр аёли олдига кирса йиғлаётган экан. Йиғи сабабини сўраганида, аёли:
- Рўмолсиз турганимда дарахт устидаги қуш кўриб қолди. Бу Аллоҳга нисбатан гуноҳ содир қилиш, - деди.
- Эри хотинидаги иффатдан ва
Аллоҳдан қўрқишидан шод бўлди ва эртасига болта олиб келиб, дарахтни кесиб ташлади. Бир ҳафтадан кейин уйига ишдан барвақт қайтса, аёли бегона эркак билан ётган эди. Шунда эр... Давоми...
