34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Келининг супадан секин кадам босиб келишига караб кузи ёшланди. Паридай келин. Канча орзу умид билан уни уйига олиб келганди.
Унинг келишган кадди коматига, хусни жамолига караб лол булганларни куриб боши осмонга етган, ширин тилидан узини осмонда сезганди бечора. Балки айб узидан утгандир.
Туйдан кейин Нилуфарнинг кулини совук сувга урдирмади.
Нима булса кизларини югуртирди.
Доим келининг тарафида турди...
Носирнинг онаси огир хурсинди.
Бир неча дакикадан кейин янгигина кори куралган дарвоза олдига кушнининг яшил жигулиси келиб тухтади. Носир халталарни орка эшикдан жойлаштириб, мошинага утирган Нилуфарнинг оркасидан эшикни каттик ёпдида хатто хайрлашмай дарвозадан ичкарига кириб кетди...
Жамшид уйкудан уйгониб деразадан тушиб турган ёругликка кулини тутиб соатига каради. Ишга кетадиган вактига якинлашган булса хам Зебонинг кимир килмай ётишининг сабабини билганидан, секин эгилиб Зебонинг чакагидан уптида, урнидан турди.
Йулакнинг чирогини ёкиб сикин атрофга назар солди.
Эътибор бермаган экан Зебо эшикларга янги тиккан пардасини осибди. "Уйга жуда ярашибди" - хаёлидан утказди Жамшид. Зебо жуда ораста аёл.
Уй эшикни чиннидай тутади. Пазанда, чевар, ширинтил.
Биттагина гудакдан кисдида Худо. Ширин хаёлини булган совук фикрдан "Ух" деб куйди Жамшид. Узидан утди.
Зебо биринчи курс эди ушанда.
Камтаргина соддагина, истараси иссик киз эди.
Кишлокдош деб бошкалардан химоя килиб юрди-ю, узи ёктироб колди. Зебо хам уни акасидай хурмат килар, хеч шубха-гумонга бормасди. Пахта мавсуми тугагунча бир -бир ларига жуда якинлашиб кетишди. Ораларида кайнок мехр пайдо булди.
Бир кун...
Соддагина кишлок кизи хомиласи борлигини сезгач узини куярга жой тополмай колди.
У исноддан кура улимига хам рози эди.
Отаси "Кизим эндигина укишга кирди, укиши тугамаса турмушга чикармайман" - деб Жамшиднинг ота-онасини кайтаравергач, куркиб кетган Зебо йиглаб-йиглаб хомиласини олдириб ташлади.
Такдирни каранг хомилани олдириб ташлаганларидан кейин икки ой утиб отаси розилик берди. Куп утмай туйлари хам булди.
"Эссиз...
У ёш булса мен аклимни таниган эдимку..?!
Шунча кийнадим бечора кизни.."
- Жамшиднинг юраги эзилди.
Хисир-хисир нонушта килиб кейинди.
Секин когозларин папкасига жойлаб эшикни авайлаб ёпганча ишга чикиб кетди. Ярим тунда уйкуси кочиб, кайта ухлай олмаган Зебо, эрининг турганини сезиб ётса хам одатидан ташкари урнидан турмади.
Боши гувлаб огрир, бир ойдан бири миясига келиб тинчлик бермаётган фикр борган сари кучайиб борарди.
Яна бирор соат уз хаёллари билан корилиб ётган Зебо ниманидир эслаб колгандай шошилиб урнидан турди. Ювиниб чикиб икки учта кийимини йигиб кора чарм сумкага солдида, ошхонага утди.
Чой куйди.
Кайнаганда кунгли бехузур булиб, чойни дамлаш урнига учириб куя колди. Ухламай чикканига йуйди. Ошхонадаги Жамшид билан тушган расмига тикилиб колди. Худди бир-бири учун тугулганга ухшарди. Томогига бир нима тикилиб йиглаб юборди.
Узок йиглади.
Уксиниб-уксиниб йиглади. Кейин урнидан туриб кул бетини совук сувда ювдиди, Жамшиднинг иш столи ёнига келиб секин курсига утирди.
Когоз калам олиб ёзишга тушди. "Жамшид ака, мен кетаяпман.
Илтимос мени изламанг. Хатони узим килдим, ун йил сизни хам узимга кушиб азобладим. Окибатини билардим, ушанда.
Сиз хам кайта - кайта айтдингиз.
Кулок солмадим.
Одамларнинг гапидан куркдим.
Отамни, акаларимни эл уртасида юзи кора килгим келмади.
Келинг хаммасини унутайлик. Бу азоб билан яшагунча...
Хеч булмаса биттамиз бахтли булишимиз керак.
Уйланиб, фарзандлик булмагунингизча Хоразмга кайтмайман. Онамларга хам узим хабар етказаман. Мен сиздан ёмонлик курмадим, сиз хам рози булинг. Угил курсангиз исмини Шохижахон куйинг - иккаламиз доим орзу килганимиздек...Гамгусорингиз Зебо"
Хатга кайта куз югуртириб хунграб йиглаб юборди.
Урнидан туриб тортмадан чарм халта олдида ичидан пул олиб санай бошлади. Бир дастани санаб олгач, бироз уйланиб колди.
Санамасдан яна бир даста олиб пулига кушдида, колганини яна жойига солиб куйди. Кийиниб, чарм сумкани кутариб кучага чикди.
Зебо бир неча йилки елкасида огир юки бордек сезарди, бугун шу юкдан фориг булиш учун уйидан,
Учта жуда қалин дўстлар бор эди. Уларнинг бири ўта бой, қолган иккиси фақир эдилар. Кунларнинг бирида бой:
- Келинглар, ҳар куни ифторни навбат билан бир - биримизнинг уйимизда қиламиз. Бугун менинг галим - деди.
Бой хизматкорларига уйларни тозалатди. Ошпазларига энг тансиқ таомлар тайёрлатди. Муҳташам дастурхон тузди. Икки дўсти келиб ифтор қилишди.
Иккинчи куни иккинчи дўстлариника борадиган бўлишди. У онасига бойнинг дастурхондан кам бўлмаган зиёфат тайёрлашини буюрди. Онаси:
- Болам, пулимиз йўқ - ку? Қандай қилиб сен айтган нарсаларни ҳозирлай? - деди.
Ўғли онасининг юзига қараб бақирди:
- Нима қилсангиз, қилинг! Мен камбағал, ундан кам бўлишни хоҳламайман! - деди.
Она шўрлик қўн - қўшниларидан қарз олиб ўғли айтганидек дастурхон тузади.
Учинчи куни учинчи дўстлариникига боришадиган бўлишди. Онасига шундай - шундай деб ҳолатни айтди. Онаси:
- Болам, сен бундай ишга қўшилмаслигинг, уларникига бормаслигинг керак эди. Улар шундай зиёфат беришибди, бориб еб келибсан, энди сен қаердан улардек меҳмон қиласан, ақлинг борми ўғлим, аҳволимизни билмасанг ҳам майли эди!? - деб ўғлидан хафа бўлди.
Ўғли онасининг пешонасидан ўпиб:
-Онажон, хафа қилдим, сизни. Кечиринг! Тўғри айтдингиз, қўшилмаслигим керак эди. Лекин фурсат ўтди. Улар келишади. Майли, биз улардек дастурхон тайёрламаймиз. Нимамиз бўлса, шуни қўямиз, - деди.
Шом намозига азон айтилди. Улар шомни ўқиб, ифтор қилиш учун ўтишди. Улар дастурхонни кўриб ҳайратланишди.
Дастурхонда бир идишда хурмо, учта косада сут, сув, бир неча бўлак нон, қайнатилган тухум бор эди.
Иккинчи дўстлари ўтирмади. Ғазабланиб:
- Ҳимматинг шуми ҳали? Агар сени бунақа қилишингни билганимизда келмасдик, -деди, бойга қараб. Бой индамасдан дастурхонга ўтди. Ва:
- Ишонасанми, дўстим, тухум емаганимга йиллар бўлди. Уни шунчалар мазали эканлигини унутибман ҳатто, - деди.
Иккинчи дўст бойга қараб энса қотирди.
- Энг яқин ошхонага бориб овқатланаман мен. Шуям меҳмондорчилик бўлди - ю?! - деди. Зарда билан чиқиб кетди.
Бой билан мезбон ифтор қилиб бўлишгач:
- Дўстим, нимага сен қолдинг! Сен ахир бундай тарзда таомланмайсан - ку? Индамасдан қолинг! Сенинг бу ишингдан ҳайратдаман, - деди, мезбон. Бой:
- Эй дўстим! Мол - мулк, таомлар шахснинг қийматини белгиламайди. Бу дунёда ҳамма нарса ўткинчи. Кун келиб эҳтимол сен мендан ҳам бойиб кетарсан! Мен сиз иккингизни моддий аҳволингизни яхши билардим. Билсам ҳам, сизларни синамоқчи бўлдим. Ва иккингизни аслингизни билдим. У дўстимиз оддий бир егулик, таомни деб сендан кечди. У уйида зўр зиёфат берди. Бойлардек кўриниш учун қиммат кийимлар кияди. Ваҳоланки унинг отаси, акаси бизнинг заводимизда ишлашади. Уларнинг ойлиги, харажатини биламан. Сен эса борингча бизни кутиб олдинг. Хижолат бўлмадинг. Айнан сен менга кераксан. Янги ширкатимизга сени раҳбар этиб тайинлайман. Қай бирингизни танлашни билмай юриб, шу нарсани ўйлаб топгандим, - деди.
Моддий аҳволингиз қандай бўлишидан қатъий назар, ҳаётингиздан уялманг. Ўзлигингизча бўлинг! Маънавий қашшоқлик уялишга арзигули.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
#ҳаётий
Бугун тонгда сафардан келарканмиз, бозор ёнидан ўтаётиб бир мазлум қизчанинг "Қора рангли кийимлар ҳам кўнглимга урди" деган гапини баногоҳ хотирладим ва машинадан тушиб анча йўл пиёда ўша қиз учун ёрқин рангли кийим олай деган ниятда ортимга қайтдим. Йўлда бир аёл сариёғ кўтариб турган экан, нархини сўрасам 24минг деди. Олай дедиму, аммо бошқа ниятда бозорга кирганим ёдимга тушди, хайит арафаси бўлаяпти, аввал ўша қизнинг истагига васила бўл, деб нафсимга ўгит айтган киши бўлиб, гарчи жуда истасамда, эгасининг қўлига сариёғни қайтариб бериб йўлимда кетдим. Бордим, ёрқин пушти рангли кўйлак харид қилдим, қайтсам, ҳалиги аёл сариёғини сотиб қўйибди. "Сотиб қўйдингизми, опа?", десам, "Индамай кетдингиз, хозиргина битта қизга сотвордим" дедилар. Ҳа, майли, нима бўлсаям, куйлак олдим, бир кўнгли ўксик хурсанд бўладиган бўлди, муҳими шу, деб уйга келавердим. Уйга келиб бироз дам олиб, сўнг музхонани очсам, юмалоқ бўлак худди ўша хонаки сариёғ турибди, кўзларимга ишонмадим, айнан ўша бозорда кўриб, нафсим майл қилган сариёғ турибди, рўза ҳолимда иссиқ тандир нонга суркаб ейишга ҳавасим кетган сариёғ турибди, бир мазлумнинг ҳожатини чиқарай, деб ўз нафсимга раво кўрмаган сариёғ мендан олдин етиб келиб, музхонамдан жой олиб турибди...Ҳайрат билан сўрайман: "Дурдон, мана бу сариёғ қаердан келди, сиз олиб келдингизми?", қизчамиз бепарво жавоб беради: "Йўқ, мен олиб келмадим, Мадина опа ташлаб кетдилар, сиздан олдинроқ келиб кетувдилар"...Ё, Аллоҳ, буюксан, девордим...
........................................................................................
У куни бир нарсага ҳамма пулимни сарф этдим, ишонсангиз, чўнтагимда юз сўм ҳам пулим қолмади. Аммо эртасига бир ғарибимни йўқлашим лозим эди, бу учун менга анча бунча пул керак бўларди. Қўшнимдан қарз олиб тураман, дедим-у, сал олдин мендан қарз олиб, қайтаришни унутганлари бехос ёдимга тушди. Қарз сўрашим ўша пулни сўраб боришимга далолат қиларди, демак, бу илинжам узилди, аммо Аллоҳдан умид қилиб Ўзига ташлаб қўявердим. Вақт ифторга яқин қолганда ҳовлига чиқиб баланд гилосимизга ҳавас ила термулиб "Сал пастроқ бўлсанг экан, мевангдан териб есам" дедим, шу пайт дарвозадан Абдусаттор исмли йигитча кириб келиб қолди, қўлида бир идиш катта катта гилос, сизга олиб келдим, дея узатаркан унга, хозир гилосимизга бўйим етмай, қандай олсам, экан деб турувдим деб кулдим. Йигит бироз каловланиб турдида, сиздан ...юзминг қарзимам, бор эди, деб қўлимга пул узатди, субҳаноллоҳ, ахир менга эртага ...юз минг пул керак эди, ўшанчасини бер, қолганидан кечдим, деб керагини олдиму, қолганини йигитнинг қўлига қайтариб бердим, эртанги эҳтиёжимга етарлисини олдим, индинга Худо кафилку, бу қарз эса ўзимнинг ҳам эсимдан чиққан эди, ҳожатманд пайтимда йўқ жойдан мушкулим ечилди, шубҳасизки, бу Худонинг ихтиёридаги иш, буни Худо бермай ким берди ахир ...
Хуллас, бунақа ҳолатлар кўп бўлади, ўшанда Аллоҳнинг дарҳақиқат жон томиримданам яқинроқ туришини сезаман, мен Уни яхши кўришимдан зиёда, У менга муҳаббатли эканини сезаман, Аллоҳим Ўзингга беҳисоб ҳамд бўлсин!
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Шундай қилки, тўкилмасин кўздан ёши,
Шундай қилки, эгилмасин азиз боши.
Отилмасин қисматларнинг аччиқ тоши,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Юрагидан қайғу-дардни олиб қўйгин,
Ғамнинг гарди қолмасин ҳеч, олиб қўйгин.
Юрагига бир олам бахт солиб қўйгин,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Унга оғир синов берма йиғламасин,
Озорлардан ўксиб ўзин тиғламасин,
Қийналмасин! Унинг жони қийналмасин,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Менинг севгим ҳеч нарсамас унинг учун,
Сенинг севгинг унга ҳамма ишқдан устун,
Уни севгин ҳар доимгидан ҳам бугун,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Севгин-севгинг қалбига тин олиб кирсин,
Йўлин ёрит зулматлари қочиб кетсин.
Душманлари аламларда ёниб кетсин,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Менинг севгим ҳеч нарсага қодир эмас,
Ва ҳеч нарса беролмайди унга меҳрим.
Сен суймасанг, унинг гулгун юзи кулмас,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Кўнглин кўтар, қаддин кўтар эгилмасин,
Ўзин қийнаб, азобларда эзилмасин.
Дунёларнинг бир камлиги сезилмасин,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Ҳар қадамда ёри бўлгин, ҳам паноҳи,
Соғинч билан ўтиб кетсин майли умрим.
Ситамлардан фориғ этгин, кетсин оҳи,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Кўнгли сира оғримасин ёлвораман,
Жони зинҳор дард чекмасин ёлвораман,
Эрта-ю кеч йиғлаб-йиғлаб дод соламан,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Шундай қилки, у ҳамиша кулиб юрсин,
Шундай севгин - шодликларга тўлиб юрсин,
Умр бергин - у юзларга кириб юрсин,
Суйганимни мендан ортиқ суйгин, Раббим!
Якинларингизга улашинг
👉 @ibratli_sozlar
#ШОВШУВ
Ортиқча вазндан азият чекаётганлар учун Россиядаги биринчи рақамли диетологдан текин маслаҳатлар
БАТАФСИЛ:
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/nesslim/5-html
http://dexpress24.tilda.ws/nesslim/5-html
http://dexpress24.tilda.ws/nesslim/5-html
📝ЎЗ ЖУФТИ ҲАЛОЛИНИ ПУЛЛАГАН БЕНОМУС!!!
Умида боласини ухлатиб бўлганди ҳамки, ҳовлидан овоз келди.
– Уч кундан буён қаёқларда санғиб юрибсан, ?– дерди қайнатаси жиғибийрон бўлиб. Унинг гапидан эри қайтиб келганини англади.
– Эй, шу пайт бошламанг энди, ҳозир вақтим зиқ, – деди Умид ётоқхона деразаси ёнига келиб, – Умида чиқ бу ёққа. Умида ўзини минг хил ўй- хаёллар билан эшикка урди.
Ҳовлида қайнана-қайнатаси эри билан тортишаётган эди. Сўнгги дақиқада чиқарилган қарордан ҳамманинг дами ичига тушиб кетди. Умида нажот кутгандай атрофига олазарак бўлиб тикилди. Қайнанаси ҳўнграб юборди. Қайнатаси эса эрининг юзига тарсаки тушириб: – Ифлос, бундан кўра ўлганинг яхши эди. Ўзинг ўлганингда ҳам бунчалик куймасдим, эркак киши ўз хотинини ҳам пул ўрнига тикадими, – деди кўзига ёш олиб.
– Дада, вақт кетяпти, вақт, ҳозир ярим соатда улар келишади, – деди Умид олазарак атрофга караб, сўнг хотинига ўшқирди, – тез-тез бўл имилламай. – Бошқа йўли йўқми, болам, нега бундай қилдинг, – деди қайнанаси илк бора Умидага раҳми келаётганини билдириб.
– Йўқ, ойи, йўқ. Шундай қилсам, Умидага тегмасликлари мумкин. Умида айни дамда номуси олдида ҳамма нарсадан воз кечишга тайёр эди. Ўзи шоша- пиша қайчи билан эри айтганидек узун сочларини кесди. Эрининг қўлига устарани тутқазди. Умид қўллари қалтираганича хотинининг сочини қиртишлай бошлади. У ҳам ўз номуси учун курашаётгандай, гўё. Аммо қилар ишни қилиб бўлган эди. Бундан кейин нима бўлиши ёлғиз Яратганга боғлиқ. Шу пайт дарвоза ёнида машиналар келиб тўхтагани эшитилди. Ярим тун бўлгани учун жимжитликдан ҳар қандай тиқ этган товуш жаранглаб эшитиларди. Дарвоза очилиб, эркаклар кўринди. Улар орасидан Умиданинг кўзи акасига тушиб «ака», дея йиғлаб юборди. Қоп-қора узун сочлари ўрнига тақир бошли синглисини кўрган ака бир сония иккиланиб турди-да, ғазаб билан куёвига тикилди. Умид эса қўрқув билан бошини эгди... .Умида ўн ёшга кирганида онаси оғир бетоб бўлиб қолганди. Умрининг сўнгги дақиқасигача уни акаларига қайта-қайта тайинлаб вафот этганди. Ота-онасидан эрта айрилган қиз бечора акаларининг қўлида қолди. У ҳусн жамолда тенги йўқ қиз бўлиб улғайди. Совчилар эшик қоқа бошлашганди. Унинг узун сочларига харидорлар кўпайганди. Умида катта янгасига акамлар нима деса, шу деди. Уни Умид исмли йигитга унаштиришди. Умида билан Умид биринчи учрашувдаёқ бир- бирини ёқтириб қолишганди. Умиданинг қоп-қора узун сочлари йигитни мафтун этганди ўшанда. Исмлари ҳам бир хил эканлигидан ҳамма таажжубланганди. Умид хонадоннинг ёлғиз ўғли бўлгани учун тўй жуда дабдаба билан ўтди. Умиданинг бахтига дугоналари ҳавас билан қарашди. Аммо биринчи кечанинг ўзидаёқ тезда келаман, деганича Умид қаёққадир ғойиб бўлди. Унинг келишини кутиб Умида тонггача мижжа қоқмади. Аммо у тушга яқин кириб келди. – Яна шу одатингни бошладингми, кир ичкарига, отанг сезиб қолмасин, уйланган одам ҳам шунақанги юрадими, – деди қайнанаси эрига. Умиданинг эса кўнглига хавотир ўрмалади. Уч ойдан сўнг эса эри гиёҳванд эканини билиб қолди. Ювиниш хонасида уни ўзига ўзи укол қилаётганини кўриши билан югуриб қайнанасига хабар берди. Қайнанаси кира солиб ўғлининг юзига тарсаки тушириб: – Ношукр бола-я, сен одам бўлмадинг, бошга битган бало бўлдинг. Нега анграйиб турибсиз, ёрдамлашинг, уни жойига ётқизиб қўяйлик, – деди Умидага қараб. Умида шоша-пиша қайнанасига ёрдамлашди.
– Ойижон, ўғлингизни дўхтирга кўрсатиш керак. Ахир... ?
– Эй, ўчир овозингни, ўзим биламан, – деди қайнанаси важоҳат билан, – биласанми, нега сени келин қилганман, ота-онаси йўқз, ҳамма нарсага кўнади, кўникади деб. Тушундингми, энди тилингни тий. Акаларингга бориб айтганингни эшитмай. Умиданинг қалби музлаб кетди. Демак, у алданган. Унинг тақдирини ўйинчоққа айлантиришган. Орадан бир ҳафта ўтгач, у ҳомиладор эканлигини билди. Бундан хурсанд бўлишини ҳам, хафа бўлишини ҳам билмасди. Ўша куни иштаҳаси бўлмай, куни билан уйнинг ишлари билан ўралашиб юраверди. Умид кайфиятсиз келган ҳолда унга чой тайёрлаб беришни сўради. – Нега бунча имиллайсан, акангга телефон қилдингми? – деди эри.
📝САБРНИ ЭРИМДАН ЎРГАНДИМ...
Олти ака-ука орасида ўсганим учунми, феълим сал қаттиқроқ. Шу боис умр йўлдошим бир сўзли, бошқалар ундан ҳайиқадиган одам бўлишини истардим. Тақдирни қарангки, эрим жуда ювош чиқди. Баъзан онамга: “Шунақа ҳам бўшанг бўладими, бақириб-чақирса ҳам, айтганини қилдирса майли эди…” дердим. Онам эса: “Ўтни ўт ўчирмайди, болам. Бир яхшилиги бор, Худойим шу тақдирни раво кўрган…” дерди.
Аслида эримнинг рўзғор тебратиши, эҳтиёжларимни таъминлашидан шикоятим йўқ. Фақат унда шиддат, журъат етишмаётгандек туюларди. Асабийлашсам, босиқлик билан: “Арзимас нарса учун бунчалик ғазабланишинг яхшимас”, деб қўярди. Оғир-вазминлигидан баттар аччиғим келарди. Бир қизли бўлдик. Кунларнинг бирида яна йўқ нарсадан жанжал чиқардим ва бу сафар эримнинг жаҳлини чиқаришга эришдим. Шунда ҳам бақирмади, бир оз овозини кўтариб: “Айтганим-айтган, деганим-деган бўлиши мумкин. Аммо бу ишим билан бировга зулм қилиб қўйишдан қўрқаман”, деди. Кейин менга гапирмай қўйди. Бир кун ўтди, икки кун… эримдан сас-садо йўқ. Ўзим гапириб кетаверай десам, ғурур йўл қўймасди, бунинг устига ҳайиқиб қолган эдим. Юрагим сиқилди. Таскин ахтариб, эрим ўқиб юрадиган китобларни бир-бир варақлашга тушдим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва оилалари ҳақидаги ибратли китобни ўқий бошладим. Китобда баён этилган воқеада эр-хотин бир-бирининг феълида заифлик кўрса, қандай йўл тутиши зарурлиги кўрсатилган, кишининг имон-эътиқоди, тақвоси муҳим, баъзи камчиликларига эса Аллоҳ учун сабр қилиниши айтилган эди.
Бетдан-бетга ўтарканман, ёмон феълим бор бўйи билан намоён бўларди. Демак, мен энди ўқиётганларни эрим олдиндан билган экан… Мен-чи?.. У менинг хархашаларимга сабр қилиши учун тақво, имон-эътиқодга эгамидим? Эрим кўнглимни меҳр-муҳаббат билан юмшатишга ҳаракат қиларди. Мен эримнинг босиқлигини, ҳалимлигини бўш-баёвликка йўйибман. Кўз ёшларим юзимни ювди. “Аллоҳ қалбингни очсин, кўнглингга солсин…” Эрим менга кўп бор шундай дерди. Бу дуонинг ҳикматини ўша лаҳзаларда тушундим. Неча кундан бери ичимни кемираётган “Энди кечирмайди”, деган қўрқув тарқади. Чунки бир неча бетнигина ўқиганимда, кўнглимни юмшатган бундай китоблар эримнинг неча йиллик йўлдошларидир…
Ўша кунги иқрорим эримни жуда хурсанд қилди. Шу зайлда у кишидан кенгфеълликни, сабр қилишни ўргандим. Биз учун кимда ёки нимада яхшилик борлигини Аллоҳ таоло билади...
@ibratli_sozlar
✒️АМОРТИЗАТОРЛИ БОТИНКА.
Отамга давлат томонидан берилган бир хонали уйда талабалик давримни ўтказганман. Бу уй Самарқанд шаҳридаги Хавоси маҳалласида жойлашганди. Ижарада турмасам-да, пулдан қийналардим. Кийим-кечак харид қилишга ҳам ҳамиша пул топилмасди. Бир куни стипендиямдан йиғиб, қишки ботинка оладиган бўлдим. Музаффар деган бахмаллик курсдошим меникида яшарди. Иккимиз Сиёб бозорига тушдик. Аксига олиб пойабзаллар қиммат, пулимнинг чўғи кам. Музаффар сифатли ботинкаларни кўрсатиб, «Ана шулардан олинг, икки йил чидайди», дерди. Мен эса арзон ботинка топиш умидида қимматларини рад этардим.
Бир пайт ўзимга ёққан арзон, чиройли малла ботинкани учратиб қолдим. Қўнжи ҳам тўпиққа етадиган, тагчарми ҳам қалин эди.
– Бу бўлмайди, дермантин, – деб шивирлади Музаффар.
– Шу қишни ўтказиб олсам бас, кейинги йил пул йиғиб яхшироғидан оламан, – пичирладим мен ҳам.
Хуллас, Музаффарнинг қаршилигига қарамай ҳалиги ботинкани харид қилдим. Оёғимдаги таги тешилган эски туфлимни ечиб, бозордаёқ янгисини кийиб олдим. Иккимиз пиёда Хавосига жўнадик. Ёмғирдан ҳосил бўлган ҳовуч-ҳовуч ҳалқоблардан энди чўчимасдим.
Сиёб бозорига туташган автомобиль кўприги тагига етганимизда, янги ботинкамнинг тагчарми худди пуржинали амортизатори бордек ҳар қадам босганимда юпқалашиб, қадамим ердан узилганида яна асл ҳолига қайтиб қоларди.
– Амортизатори бордек одамни лўкиллатиб юбораяпти, зўр ботинка экан, – деб мақтандим Музаффарга. – Энг муҳими, оёғимга сув ўтишдан қутулдим.
– Йўғ-е, ботинка бунақа бўлмаслиги керак, – шубҳаланди курсдошим.
Кўп юрмадик. Собиқ Орловский кўчаси, 41-уйга яқинлашганимизда, оёғимда нам сездим. Ботинкамнинг тагига қарасам, не кўз билан кўрайки, бир чизиқ бўлиб ёрилиб кетганди. Уйгача яна беш юз қадамлар юриб, хонамизга кирган ҳам эдикки, усти ҳам ёрилиб, ботинкам тумшуғидан қоқ иккига ажралиб қолди.
– Лаънати амортизаторли ботинка! – дедим йиғлагудек бўлиб.
Музаффар ҳолимга қанчалик ачинмасин, кулгидан ўзини тўхтатолмай ботинкани қўлига олиб, синчиклаб кузатди. Маълум бўлишича, ишлаб чиқарувчи қаллоблар ботинканинг тагини қоғоздек юпқа дермантиндан қуйиб, ўртасини катак-катак хоначалар, яъни ковакчалар билан тўлдиришган. Ҳар қадам ташлаганимда дермантин катакчалар оғирлигимни кўтаролмай пучайган, оёғим ердан узилганида яна аслига қайтиб, гўёки пуржинали амортизатор ўрнатилгандек таассурот уйғотган экан.
(Азамат Қоржовов.)
@ibratli_sozlar
Қайтар дунё...
Бир бева аёл айтади: "Қайнонам билан яхшими, ёмонми беш йил яшаб, бўлак бўлиб чиқдик. Қайинукам уйланди. Кўпчилик хонадонларда бўлганидек, овсиним билан қайнонамнинг ўртасида ҳам тез-тез жанжаллар бўлиб турарди.
Бир куни уйимизга қайнонам кириб келдилар. Эрим ишда, болаларим мактаб, боғчада...Чой қўйдим, дастурхон ёздим. Қайнонамнинг нима ниятда келганларини тушунолмай, ҳадеб юзларига қарайман: нимадандир хафа кўринадилар. "Оббо, овсиним билан хафалашиб қолиб, бизникида бирон кун қолишга келмаган бўлсалар бўлди...", дейман ичимда. Бир пайт гап бошладилар. Ўйлаганимдай бўлиб чиқди! Шу тобда менгаям алам қилиб, ўтган гапларни, менга ҳам азоб берганларини айтиб-айтиб олдим! Бу гапларни аслида бизникида қолишларини истамаётганим учун айтаётган эдим... Қайинонам гапларимни жимгина, бошларини қуйи солганча эшитдилар-да, кетишга изн сўраб, ўрнидан турдилар. Худди "қолинг" десам, қолиб кетадигандек индамадим. Дарвозадан чиқиб кетаётган қайинонамнинг орқасидан қараб қоларканман, кўзимга жуссаси кичрайиб қолгандек кўринди... Уйга кириб, дастурхонга кўзим тушди-ю, юрагим ғалати бўлиб кетди: ҳали олтмишга ҳам тўлмаган қайинонам тиши йўқлигидан, чойга бўктириб ейиш учун нонни бўлакчаларга бўлиб, пиёла ёнига тизиб қўйган экан...
Йиллар ўтиб, ўзим қайнона бўлдим. Катта ўғлим учта фарзандли бўлганида уйини бўлак қилдик. Кенжамни ўзи хоҳлаган қизга уйлантирдик. Янги келиним аввалига: "Ойижон, ойижон" деб жонимга аро кирди. Бир нима десам, "Хўп бўлади, узр, ойижон" дерди! Келинга ялчидим, деб кўнглим яйрайди, ўғлимдан ҳам яхши кўриб кетаман!
Лекин биринчи фарзанди туғилганидан кейин, қилиқлари чиқа бошлади, феъли айниди. Йўлга соламан деб, бўларим бўлди. Икки ўртада ўғлим ҳам қийналиб кетди. Озгина асабларимга дам берай, бирон кун ётиб келай, деб катта ўғлимникига отландим...
Эшикни очган келиним, аранг ичкарига таклиф қилди. Нимага келганимни фаҳмлади шекилли, мендан олдин арз қилишга тушди: "Ҳаммаси жонимга тегди, сизларникида яшаганимда сизнинг кўнглингизни оламан деб ўлиб кетардим, бўлак бўлиб ҳам маза қилиб яшаётганим йўқ. Ўғлингиз болаларидан баттар инжиқ, фақат уларнинг кўнглига қарашим керак! Мени кўнглимга ким қарайди? Мен қачон яйраб, одамга ўхшаб яшайман? Уйимдагиларку келишга қўрқишади. Ўғлингиз ёқтирмайди бизникиларни..."
Келиним ўтиб кетган гапларни қўзғаб, тинмай шанғиллар, менинг эса тинкам қуриб, мадорим кетиб борарди. Эрталаб нонушта ҳам қилмай, иссиқда йўл юриб келганим учунми, кўзим тиниб, лоҳас бўла бошладим. Секин ўрнимдан туриб, кетишга чоғландим. Шу он келиним: "Кетасизми, мендан хафа бўлмай кетинг, ўзи асабийлашиб турувдим..." деганча қолаверди...
Уйимга кетяпману, бундан йигирма беш йиллар аввал бўлган ўша воқеани эслаб, кўксим тўлиб, ўксиб-ўксиб йиғлайман...
Мен-ку қайнонамга дастурхон ёзиб, бир пиёла чой берибман, келиним менга ўша бир пиёла чойни ҳам раво кўрмади! Кун келиб, ўзининг келини остонасидан ҳайдамаса бўлди!
Аллоҳим, кечир... "
Дилфуза Саидраҳмон ёзиб олди.
@IBRATLI_SOZLAR
17 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
еди онаси.
Шомда она-бола ва чақалоқ Жиззахдаги холасиникига кириб боришди. Хола деганлари аслида она томондан узоқроқ қариндош эди.
— Вой, қадамларингга ҳасанот, — хурсанд бўлди уй эгаси, — қаердан қуёш чиқди? Бу набирангми? Исми нима?
Она ҳайрон қизига қаради.
Нафиса озгина каловланиб:
— Ҳаёт... Исми Ҳаёт, — деди.
— Ўзим ўргилай, Ҳаётжон, катта йигит бўлгин.
Холанинг икки ўғил ва икки қизи бўлиб, кичик ўғли ва келини билан яшар, қизлари турмуш қуриб кетган, катта ўғли эса алоҳида ҳовли олиб чиқиб кетганди. Хола жиянининг кўзидаги маъюсликни сезган бўлса-да, майли, бир куни ўзи очилиб қолар деб индамади.
Улар уч-тўрт кун меҳмон бўлганларидан кейин воқеани аста мезбонга тушунтиришди.
— Ҳа, бечора қиз, анча қийналибди. Шу ерда яшайверинглар, жойимиз катта, ҳовлининг этагидаги мана бу уй бўш ётувди. Сизлар келиб тўлдирдинглар. Адашмасам, қизим, ҳамширалик дипломинг бор. Қишлоққа эса ҳамшира керак. Эртага ўзим сени қишлоғимиздаги “медпункт”га жойлаштириб келаман.
Тез орада Нафиса ишга кирди. Онаси эса боланинг атрофида парвона эди. Ҳаётбек ҳам тетапоя қилиб, ширин тиллари билан ая, буви сўзларини гапира бошлади. Нафиса ҳар гал ўғли уни ая деганида лўппи юзларидан ўпиб-ўпиб, бағрига босарди. Дарвоқе, гўдакни қандай топгани, фарзандликка олмоқчи эканини айтиб, идораларга учрашгач, ниҳоят, у боланинг қонуний жиҳатдан ҳам онасига айланди.
Комил эса Нафиса кетгандан кейин анча одамови бўлиб юрди. Онасининг қистови билан у яна уйланди. Кунлар, ойлар ўтса ҳамки, унинг кўнгли хотининга илимади. Ўзини таҳқирлангандек сезган аёл кўч-кўронини йиғиштириб кетиб қолди. Комил хотинининг йўқлигини пайқамади ҳам.
Соч-соқоли ўсиб, худди мажнун қиёфасига кириб қолган йигит аламини ичкиликдан олди.
— Болам бунақада ўзингни хароб қиласан-ку, — деди онаизор ўғлининг рангпар юзига қараб.
— Нима қил дейсиз, ойи, нима қилай?! Гулдек хотиним бор эди. Чиқиштирмадингиз! Сабр қилсак, фарзанд берар, дедим, кўнмадингиз, фарзанд асраб олайлик ҳам дедим, яна кўнмадингиз. Бечорани жувонмарг қилдингиз...
— Бўлди, ўғлим, энди тушундим. Сенинг бахтинг Нафиса экан… Қанийди вақтни орқага қайтара олсам...
— Ойижон, кеч, жуда кеч. Мен сой бўйида унинг рўмолини топганимда бир умрга йўқотдим деб ўйлагандим. Бахтимга тирик экан. Лекин… шунча вақтдан бери хабар олмадим, ахтариб бормадим…
— Ўғлим, ҳалиям кўнглинг бор экан, юр, бирга борамиз. Кечирим сўрайман ундан.
- Йўқ, ойижон, уни ўзим олиб келаман. Эшитишмча, қайта турмуш қурмабди, асраб олган фарзанди билан яшаркан…
Комил Жиззах тамон йўл олди. Улар яшайдиган қишлоққа етиб, эндигина одамлардан суриштираётганда, сим тортилган ҳовлида кирларни чаяётган Нафисани, атрофида чуғурлаб нимадир деяётган икки-уч ёшлардаги болакайни кўрди. Комил ҳовлига қадам қўйди. Нафиса унга қарадию қотиб қолди. Бола ҳам зийраккина экан. Ойисининг ва нотаниш кишининг кўзларидаги маъноларни уққандек, ширин тиллари билан:
Дадам келдими? — деб сўради.
Ойисидан жавоб бўлмагач, Комилга қараб юрди.
— Сиз кимсиз?
Комил болани кўтариб олди. Нафиса ҳам эри томон аста юрди.
Орадан бир йил ўтиб, уларнинг хонадонида чақалоқ йиғлади. Комилнинг иккинчи хотини қайта турмуш қуриб, бошқа оиладан бахтини топди. Комил ва Нафисанинг эса пешонасига кўша қариш ёзилган эканми, улар барибир битта оила бўлдилар, бахт юз ўгирмади
@IBRATLI_SOZLAR
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
🧘♀️🤸 Suyukli rafiqa bo’lish osonmi?
Hozirgi zamonda yoringizga suyukli rafiqa bo’lish uchun biroz ter to’kishingizga to’g’ri keladi 🔥
🌟Nega deysizmi? Chunki ko’cha to’la boshi ochiq go’zal ayollar 💃
😁Xullas yoringizga suyukli rafiqa bo’lishni istasangiz sizga ushbu kanalni tavsiya qilamiz, bu kanalda
😀Oilaviy muammolarning psixologik yechimlari
👠 Romantik oqshom uchun har xil ideyalar
👄 Suyukli rafiqa bo’lish uchun ko’plab mutaxassis maslahatlari
❤️ Kanalga qo’shilib oling va go’zal betarkror va albatta suyukli bo’lib yuring.👇👇👇
/channel/mashuqalar_siri/3661
/channel/mashuqalar_siri/3685
📜Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ !!!
Рост ёлғонга айланган замон,
Ноҳақ ҳақни алдаган ҳамон
Эртанги кун бугундан ёмон
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Катталарга ҳурмат йўқолган онда
Кичикларга иззат йўқолган онда
Бадавлатдан ҳиммат йўқолган онда
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Эрлар эрлигин унутган чоғда
Аёллар борлиғин безантирмоқда
Ҳижоллат, шижоат қолган тупроқда
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Дегандингиз Ислом ғариб бошланди
Кўп ўтмай орадан ғариблашади
Ғарибларни кўриб кўнглим ғашланди
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Мусулмонман деган тўлиб-тошади
Дунё деса тоғу-тошдан ошади
Нафснинг хоҳишига елдек шошади
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Дунё ўзлигини кўз--кўз қилмоқда
Кўзлар ҳам қамашиб йўлдан тоймоқда
Барчамизга шайтон ҳукмин ёймоқда
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Пайғамбарлик тожи сизда тўхтамиш
Саодат асри ҳам сизла ўхшамиш
Қалбим қайғуларин соғинч ўртамиш
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Намунасиз қолди Навоийлар ҳам
Ортга қайтмас энди саҳобийлар ҳам
Амалу-тақвода фидоийлар кам
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Омоонатдорликда олий мақомсиз
Олийжанобликда қоил мақомсиз
Буюк хулқ узрасиз бешак, нуқсонсиз
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Абдулмуттолибнинг ўғли Абдуллоҳ
Юқорига чиқсанг насаб мисли шоҳ
Шунчалар бўлурми юксаклик эй воҳ
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Жаннат ҳам оналар оёғидадур
Омина, Ҳалима гўзал онадир
Офтоб ҳам ҳаёдан куйиб ёнадир
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Фотима онадир илғай бошлаган
Аҳволингиз кўриб йиғлай бошлаган
Фироқ фаносида ўттиздан ошмаган
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Ҳадича онамдир сизга меҳрибон
Берган эди сизга молу-мулк ҳам жон
Жаннатда ҳам бўлсин сизга ёнма-ён
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Оиша онамни айтмасам бўлмас
Унинг айтганлари ҳеч қачон сўнмас
Қанча айтган билан кўнгил ҳам тўлмас
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Имоми Ҳасан ва имоми Ҳусайн
Жаннат райҳонидир яхшироқ билсанг
Соғиниб борурман ўтган кун сайин
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Адолатли эди Умарларингиз
Маҳобатли эди Сиддиқларигиз
Усмон ҳам Алидир таянчларингиз
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
🔹
Абу Ҳурайрадир ҳадис бобида
Абу Убайдадир мард майдонида
Чидаб туролмасдик бўлсак ёнида
Сизни соғиндикку Ё Росулаллоҳ!
Саййид Аҳмад Маҳмуд.
Эртага жума яқиннларингизга эслатинг саловат айтишсин ва Ўзингиз хам саловат айтишни унутманг...❗️❗️
СИЗ БУНИ БИЛАСИЗМИ?
ХАММА ЖОЙДА АЁЛНИНГ ЭРИ ОЛДИДАГИ ВАЗИФАЛАРИ АЙТИЛАДИ,ЛЕКИН ЭРНИНГ ХАМ ВАЗИФАЛАРИ БОРКУ
БИЗ ШУ ХАКИДА ГАПИРАМИЗ?!
Эрнинг уй бекаси(хотини) олдидаги вазифалари …
1. Унинг олдида ҳар вақт oдoбли бўлиш,
2. У билан ҳар доим юмшоқ муомалада бўлиш,
3. Уйга келинганда унга салом бериш,
4. У билан ёлғиз қолинганда унга ўз муҳаббати ва севгисини ифодалаш,
5. Хафа кўринган вақтларда, ундан ҳол-аҳвол сўраб, унинг кўнгулини кўтариш,
6. Ҳар вақт, ҳар бир ишда унинг кўнгулига қараш,
7. Болаларнинг тарбиясида унга яқиндан ёрдамчи бўлиш,
8. Улар яшаётган жойларда одат бўлган чиройли кийимларни кийдириш,
9. Имконига қараб унга яхши емаклар едириш,
10. Уни, ҳеч бир сабаб ила урмаслик,
11. Бир кундан ортиқ ундан аразлаб юрмаслик,
12. Унинг камчиликларига сабр этиб, ўзида ҳам камчилик борлигини унутмаслик.
13. Унинг яхшиликлари кўпайса, Оллоҳга шукр қилиш,
14. Эр ўзини, унинг хоними ҳаммадан яхши кўради – севади, деб билиш,
15. Уй ва ташқарида бўладиган ва оила ишларида, хонимнинг фикрига ҳам қулоқ солиш,
16. Икки тараф ҳам уйда раис, эркак эканлигини қабул қилиш,
17. Унинг гуноҳ бўлмаган камчиликларини кўрмасликка олиш,
18. Унинг айб ва қусурларини бошқаларга сўзламаслик,
19. Вақти-вақти билан у билан ҳазил-мутойиба айтишиб, ўйин-кулги қилиб туриш,
20. У билан фитнага сабаб бўладиган жойларга бормаслик,
21. Лозим бўлса, унга динини, ҳалол, ҳаром ва вазифаларини ўргатиш,
22. Унинг розилиги бўлмаса, сафарга чиқмаслик,
23. Унга душманларини ва қарзларини сўзламаслик,
24. Унга хайр(яхши) дуоларда бўлиш ва уни ҳеч вақт қарғамаслик.
25. Иккинчисига уйланишдан олдин розилигини сураш.(Яширинча бошкаси бн яшаб юриш уйда утирган хотинини алдаш номардлик)
☝️«ОЯТАЛ КУРСИЙ» НИНГ ФАЗЛИ:
1. «Оятал Курсий»ни уйидан чиқаётганда ўқиган одам қайтиб келгунча Аллоҳ таолонинг ҳимоясида бўлади.
2. «Оятал Курсий»ни ҳовлисида ўқиган одамникига ўттиз кунгача шайтонлар, қирқ кунгача сеҳргарлар кирмайди.
3. «Оятал Курсий»ни уйқуга ётганда ўқиган одамни Аллоҳ таоло ўзини ҳам, қўшнисини ҳам, қўшнисининг қўшнисини ҳам омонда сақлайди.
Оятал курсийнинг хосиятлари жуда кўп. Ҳадиси шарифларда шундай дейилади:
4. “Оятал курсий оятларнинг саййиди. Бир жойда ўқилса, шайтон у ерда тура олмайди, албатта, қочади.” (Ҳаким)
5. “Оятал курсий Қуръони каримнинг тўртдан бири.” (Абушшайх)
6. “Фотиҳа билан Оятал курсийни ўқиган одамга шу куни жин ва шайтон зарар етказа олмайди, кўз тегмайди.” (Дайламий)
7. “Ётар маҳали оятал курсийни ўқиган кишига шайтон яқин келолмайди.” (Шавоҳид-ун-нубувва)
8. “Ҳар бир фарз намозидан кейин Оятал курсийни ўқиган одам учун Жаннатга киришига ҳеч қандай тўсиқ йўқ.” (Насоий, Ибн Хиббан, Байҳақий, Табароний)
9. “Уйидан чиқаётганида Оятал курсий ўқиган кимсага уйига қайтгунича етмиш фаришта истиғфор ва дуо айтади.”
10. Уловга минганида ҳам Оятал курсий ўқиш офат ва бало-қазолардан сақлайди.
11.Оятал курсийни ихлос билан ўқиган одамнинг инсон билан жонивор ҳақларидан, фарз қарзларидан бўлак бутун гуноҳлари кечирилади. Яъни тавбалари қабул бўлади. (Ислом ахлоқи)
12. Ҳазрати Али “Қабр азобидан қутилиш учун Оятал курсийни кўп ўқиш керак” деб айтганлар. ( Зухра-тур-Рияз )
13.“Намоздан кейин Оятал курсий ўқиган кимсага ҳар бир ҳарфи учун қирқ савоб ёзилади.”( “Аййуҳал валад илмиҳол”даги ҳадис)
14. “Кимки намоздан сўнг Оятал курсий ўқиса, шу оят тўхтамасдан Арши аълогача кўтарилиб “Ё Рабби! Мени ўқиган қулингни кечиргин!” дейди. Ҳақ таоло макондан муназзаҳ ҳолда “Эй фаришталарим! Гувоҳ бўлинглар, намоздан кейин Оятал курсини ўқиган қулимни кечирдим” деб буюради.”
15. “Фарз намозни тугатгандан кейин бир марта Оятал курсийни ўқиб, 33 марта Субҳоналлоҳ, 33 марта Алхамдулиллоҳ, 33 марта Аллоҳу акбар ҳамда бир марта “Ла илоҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарика лаҳ, лаҳул мулку ва лаҳул хамду ва ҳува алайҳиссалом кулли шайин қодир” деган одамнинг гуноҳларини Аллоҳу таоло кечиради.”
16. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ҳар нарсанинг саноми – кўзга кўринган жойи бўлади. Бақара сураси Қуръоннинг саномидир. Унда бир оят бор. Ўша оят Қуръон оятларининг саййидасидир. У «Оятал Курсий», дедилар».
17. Имом Доримий ривоят қиладилар, Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳумо: «Ким Бақара сурасидан ўн оятни–аввалидан тўрт оят, «Оятал Курсий» ва ундан кейинги икки оят ва охиридан уч оятни кечаси ўқиса, ўша уйга шу кечаси шайтон кирмайди», деганлар.
18. Имом Насаий Абу Умомадан ривоят қилган ҳадисда Пайғамбаримиз алайҳиссалом: «Ким ҳар фарз намоздан кейин «Оятал Курсий»ни ўқиса, унинг жаннатга киришини фақат ўлим тўсиб туради, холос», деганлар.
Яъни, ўлмагани учун жаннатга кирмайди, агар вафот этса, уни жаннатдан тўсадиган ҳеч нарса қолмайди, дегани....
✅❗️Бу маълумотни бошқаларга ҳам етказайлик!
✍Бегонага очилган аза...
Туни билан кор буралиб ёгиб чикди.
Носир кор ёгса кувонадиган дехконнинг боласи булса хам, бугун нимагадир бало казо ёгаётгандай юраги сикилди.
Эрта туриб супа юзидаги корни куради-ю, нонуштага кирган хонадонга келиб кушилди. "Келинни чакирмадингми Носиржон?" задагина суради Носирнинг онаси. "Узини уйи булса, оч колса чикиб ер" - бепарво жавоб беришга харакат килди у.
Аммо чайнаган нони томогидан зурга утди.Нонуштадан кейин у ёк, бу ёкка уринган булиб уйга кирган Носир, Нилуфарни сафарга тайёргарлик кураётган холда топди.
Унинг кошлари чимирилган, ковоги солик, узокрок сафарга борганда олиб чикиладиган сумкага майда-чуйдасини тез-тез жойларди.
"Йул булсин" - кулимсиради Носир.
"Адамникига кетаман. Бир ойдан ошиб кетди курганимга" - Носирга карамай жавоб берди Нилуфар. Носир чукур нафас олиб купачага утирди. "Нелу, качонгача ёш болани ишини киласан.
Энди оилалисан, эринг бор. Ахир шунака оила курмокчи эдикми? Нахотки хаммасини бир пастда ёдингдан чикардинг."
Нилуфар силтаниб йиглашга тушди.
"Ха хамма айб менда, сиз оппоксиз.
Сизни онангиз хам оппок, синглингиз хам оппок, битта мен коп-кораман. Жонимга тегди учок ёкиб, курим булиб юриш. Мен бунака яшаёлмайман. Ейдиган нарса йук уйингизда. Корним туйиб овкат емасам, ичимдаги бола хам увол булиб кетди..
." Носирнинг сабри тугади:
"Нелу, каёкка келин булаётганингни билардингку. Биз хам бошкалардан кам яшамаймиз, кулинг пулсиз колгани хам йук. Ношукур булма.
Хали боланг бор-йуклиги хам аникмас, нега увол булади.
Биз хам шу шароитда тугулиб катта булганмиз.
Хеч биримиз увол булганимиз йук." Нилуфарнинг жахли чикди.
"Бор дедимку, мен биламанми сизми?"
"Уч ой олдин хам шуннака дегандинг, булса янаям яхши, узингни эхтиёт килишинг керак. Озрок сабр килсанг ойлигимни оламан.
Узингни юборгунча узим олиб бориб келаман.
Кейин бугун кунни кара, хамма ёк кор, сирпанчик." - онасининг гапига кириб хотинни муроса билан йулга солишга уринди Носир.
"Менга пулиз керакмас, дадам кетишларида ташлаб кетганлар.
Сиз пулингизга онангизга ун олиб беринг."
Бу уйламай айтилган гап Носирнинг суягигача зиркиратиб юборди.
"Нелу, кетсанг кайтиб келма!" Носирнинг овози калтирар, Нилуфарга укдай термулиб, гезариб кетаётганди. Нилуфар юраги шув этиб кетди. Куркдими ёки... ёки Носирга булган мехри калбини тирнаб утдими?
Ахир уни жонидан ортик севардику..!
Севги бошка хаёт бошка!" - юрагини музлатиб утди аллакаердан келган фикр - севдим деб ит кунида уламанми?"
Киз узини кулга олди. Кулини белига куйиб гердайиб каради эрига. "...Халиям кайтиб келгани кетаётганим йук. Керак булсам,- ургу берди Нилуфар - узиз бориб Тошкетда яшайсиз. Булмаса ихтиёрингиз.
Адам уй олиб бераман десалар ноз килдингиз, керакмас дедингиз, нимангизга гордыйлик киласиз-а, нимангизга."
Носирнинг бардоши етмади.
Уйлангандан бери шу маш-маша. Хар куни дилхиралик. Ота-онаси хам углимиз сикилмасин деб индамай куйишди. Нилуфар борган сари кеккайиб борар, Носирнинг оиласини оёги билан курсатмасди. Уларнинг козонида пишган овкатни руй-рост нари суриб куярди.
Хохласа уйидан чикиб ул-булга карашган булар, хохламаса уйидан хам чикмасди. Унинг хусни жамолидан хушини йукотган Носирнинг хам куксидаги алангалар бир йил утмай сусайиб колганди.
Сахарда чикиб кетиб кечда оёги тортмай уйига кайтарди.
"Унда хомиланг нима булади, ахир болам бор деяпсанку, ёки ёлгонми?!" - деди Носир Нилуфарга тик караб. "Харкалай сизнинг бир пар нонингизга зор булмайди!" - бармогидаги Носир туйида таккан никох узугини олиб отиб юборди Нилуфар.
"Нилуфар кайтиб келма!" - сумкасин кутариб уйдан чикаётган хотинининг оркасидан алам ва газаб билан суз котди Носир.
Шу махал Носирнинг калбининг кайсидир четида, нимадир, Нилуфарнинг ростдан хеч качон кайтиб курмасликни истаётганди
. Бу алданган мухаббатдан кайтган садо эдими...?
Аммо яна нимадир куксини гижимлар, иложсизлик кийнарди уни. Носирнинг онаси чикиб углини койиб келинини уйга овраб олиб киргиси келиб турсада, эрининг "Узларига куй, шунча кушилиб нима килдинг. Иккаласи хам энди бола эмас" - деган сузидан кейин иложсиз уйдан чикмай ич-этини еб утирарди.
Эшитдингизми, қўшни фалончини қизи ажраб келибди я....
Ха эшитдим, тавба бинойидек қиз деб юрардим.
Бинойидек қиз бўлса ажрашиб келармиди...
Ҳаётимизни ёзилмаган қонунларидан бири :
Яхши бўлса ажрашиб келармиди...!!!!
Азизлар аввало хеч қайси қиз (севиб турмушга чиқадими, севмайдими буни ахамияти йўқ ) турмуши бузилишини, фарзанди етим бўлишини, қолаверса ота уйига бошини эгиб қайтиб боришни хохламайди...!!!!!!!
Нима қизларга эридан ажраб келибди деган ғийбатларни эшитиш, ака укалари, отасини бошини хам қилиш, келинойиларини кўзига балодек кўриниб ўз ота уйида бегонадек қимтиниб яшаш ёқади деб ўйлайсизми....
У турмуш ўртоғидан ширин сўз эшитишни, қайнонасини чиройли мақтовларини эшитиш, болалари отасини бағрида мазза қилиб яйраётганини кўришни истамайди дейсизми....
Манимча оила бу ҳар бир қиз аёлни бахти !!!
Лекин ҳар доим ҳам ҳаммаси биз ўйлагандек бўлавермайди....
Оилани бузилишига эса, икки томон ҳам бирдек айбдор !!!!!!
Чунки, аёлни уйни ташлаб кетишга нимадир мажбур қилганки, нимадир жонидан ўтганки, у ажрашган...
Бунда Эрни ҳам, қайнона - қайнотани ҳам, ҳатто қайинопа қайнисингилларни ҳам ҳиссаси бўлиши мумкин..
Бу билан аёллар айбсиз демоқчи эмасман, юқорида айтганимдек уларда ҳам хато камчиликлар бор. Лекин агар уни атрофида оқил инсонлар бўлганида эди. Оиласи бузилиб кетишига йўл қўйишмасди.
Биламан ҳозир шунака фикрлар хам бошланади :
Аёл сабрли бўлиши керак !!!!
Қачонгача Азизлар ?????
Бир танишимни укасини уйлантиришди. Туйгача яхши кўраман, шундан бошкасига уйланмайман деб юрган бола тўйдан кейин " у манга ёқмайди, ман гаров ўйнаб уйланганман " дебди.
Тўйдан кейин бир ой ўтиб бошка аёл билан кўчада "яшай " бошлади.
Бечора келин индамай келинлик вазифасини бажариб юраверди.
Куёв уйга ярим тунда келар, келинга " сан манга ёқмайсан " деб ошкора айтаркан.
Орадан олти ой ўтиб куев Россияга ишлагани кетди.
Келин уни 3 йил кутди.
Шу уч йил мобайнида бирор марта келинга қўнғирок ҳам қилмаганидан кейин, келинни ота онаси келиб қизини олиб кетишибди.
Келин яна турмуш қурди. Ҳозир фарзандлари бор.
Бахтли оилани бахтли бекаси бўлиб юрибди...!!!
Энди танишимни гапини эшитинг :
Ўзи айбдор, оиласи бузилишига.... Сабр қилиши керак эди, сабр қилса ҳаммаси ўрнига тушиб кетарди...!!!!!!!!
Қачонгача сабр қилсин у бечора.... нима у умрини шамолга совириши керакмиди, ёки севмаган эркакни пойида хор бўлиб юравериши керакмиди....
Аввало қушни ҳам уяси бузилмасин, аммо кимнидир оиласи бузилса ҳеч качон бир томон айбдор бўлмайди.
Оиласи бузилган аёлларни хўрлашни бас қилинг, аҳир улар хам Аллоҳни бандалари.
Одамлар яхши ёмон деб ажратади, аммо Яратган хамма бандаларини бирдек яхши кўради
Аллоҳдан қўркинг
Шу ўринда баъзи Бекларга ҳам икки оғиз гап :
Эри йўқ аёлларни ҳаммаси ҳам бузуқ эмас...!!!
Бева аёллар учун энг огрикли нукта бу: Хатто вакти келса уз синглиси, узи ишонган энг якин дугонаси ундан хар доим гумонда яшашидир.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
✍БАРДОШ
Қариндошлар ҳам ҳар кўрганда “Қачон турмушга чиқасан, энди. Ҳалиям ўз шаҳзодангни кутаяпсанми?”, деяверишларидан безор бўлиб анчадан бери холам айтаётган йигит билан учрашувга чиқишга розилик билдирдим. Холам айтганидек “у ўқиган, кейин карьера қилган, уй олиб, машиналик бўлгачгина оилалик бўлишни режалаштирган ҳисоб-китобли йигит” экан. Худди менга ўхшаган. Ундан олдин ҳеч бўлмаса бир суратини кўрай, дедим. Менга суратдан истарали, юзларида чуқур кулгичлари кўриниб турган, хушбичим бир йигит қараб турарди. Айниқса унинг кўзлари жуда чиройли эди. Мен уни кўришим билан ҳушдан кетиб қолай дедим. Оҳ, йигит кишиям шунақа дилбар бўладими? Лекин у ҳам мени ёқтирармикан? Хуллас учрашув куни белгиланди. Биз шаҳар марказидаги хиёбонлардан бирида учрашиб, кейин бирон ерда овқатланиб олишга келишдик.
Мен бир неча кун халоватимни йўқотдим, турсам ҳам, ўтирсам ҳам ўша нотаниш йигит ҳақида ўйлайман, у ҳақида хаёл сураман, ақли, фикрлари ҳам ўзидек чиройли бўлса, уни ўлақолсам ҳам қўлдан чиқармайман. Ишқилиб, мени ҳам ёқтирсинда.
Ишдан келаётиб, баланд пошнам йўлдаги чуқурликка кириб, оёғим қайилиб, йиқилиб тушдим. Одамлар келиб, туришимга ёрдам беришди. Оёғимни ерга қўёлмасдим, шифохонага кетдим. Рентген текширувидан кейин доктор тўпиғим дарз кетгани ҳақида менга хабар берди, “гипс қилиш керак, ҳозироқ”. Кўз олдим қоронғулашиб кетди. Гипс билан қанақа учрашув бўлади? То мен тузалиб, оёққа туриб кетгунимча у кутиб турармиди? Йўқ, мен нима бўлса ҳам учрашувга боришим керак. Докторга оёғимни қаттиқ қилиб боғлаб қўйишларини сўрадим, гипсга эса эртага келишимни айтдим.
Кечаси билан онам оёғимга тухум боғлаб, шўр пахта қилиб чиқдилар. Мен эса оғриқ қолдирадиган дорилардан бир дунёсини сумкамга солиб олганча, учрашувга отландим. Оқсоқланиб юрган одам, уни кўришим билан оёғим дарди ҳам эсимдан чиқиб, текис юриб кетдим. Биз хиёбонни бироз айландик, кейин шаҳримиздаги энг яхши ресторанлардан бирига йўл олдик. У хиёбондан унча узоқ бўлмагани учун, Анвар пиёда боришни сўради. Мен қанақа қилиб йўқ дея олардим. Сув келтириб беришини сўраб, беркитиб, оғриқ қолдирувчи доридан иккитасини ичиб олганча, йўлга тушдик. Кейин ресторандаги кечки овқат, мен дам-бадан шишиб, бутун танамга оғриқ бераётган оғриқни енгиш учун дорини паққос тушираману, яна жилмайишга тушаман. Хуллас, учрашувимиз кўнгилдагидек ўтди, назаримда. У менга ростанам ёқди, у мен шунча узоқ вақт кутган одамнинг ўзи бўлиб чиқди. Назаримда мен ҳам унга ёқдим. Учрашувдан у мени машинасида уйимизгача ташлаб кетди. Яхшиям, подъезд олдигача олиб келди, акс ҳолда кўча бошида йиқилиб қолишим ҳеч гап эмасди. Мен уйга келганимда рангим оқариб, ҳушдан кетиб қолгудек аҳволда эдим. Онам мени кўриб, қўрқиб кетдилар. Эртаси куни касалхонага бориб, оёғимга гипс қўйдирди. Яна орадан икки ой ўтиб тўйимиз бўлиб ўтди. Мен Анвар акамни ўша суратларидан кўриб севиб қолганман ва улар учун қаттиқ оғриқни ҳам енгганман. Кейинроқ бу воқеани уларга айтиб берганимда, роса кулганлар. “Ўшанда, нега бу қиз бунча рангпар, ранги ўчиб кетгандек экан деб роса ўйлаганман. Бунинг сабаби шунда эканда. Тоқатингизга қойил, мен бунақа қилолмаган бўлардим”, дедилар. “Мен бу оғриқларга чидамаганимда, бугун бирга бўлармидик-йўқми, буни худо билади”, дедим мен ҳам эримга энг гўзал табассумимни бахш этиб…
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
РАНГЛАРИНГИЗ НЕГА ЎЗГАРДИ?
Қурайш улуғларидан бир жамоа Умар (розияллоҳу анҳу)нинг эшиги олдига келиб, киришга изн сўрашди. Уларнинг орасида Қурайш хатиби Суҳайл ибн Амр ибн Абдушамс ва Абу Суфён ибн Ҳарб ҳам бор эди. Айнан шу дамда Бадрда қатнашган бир неча қул ва озод қилинганлари ҳам келиб изн сўрашиб турган эди. Шунда ичкаридан ходим чиқиб Қурайш улуғлари қолиб, аввал Билол, кейин Суҳайб, Аммор ва Салмон Форсийларга (розияллоҳу анҳум) киришга изн берилганини айтди. Буни эшитган Абу Суфённинг жаҳли чиқиб кетди:
– Бугунги кундаги каби таҳқирлашни кўрмаганман! Биздек улуғлар қолиб, булардек қулларга изн берадими?
Шунда Суҳайб:
– Эй одамлар, нега рангларингиз ўзгаради? Улар ҳам чақирилди, биз ҳам чақирилдик. Фақат улар биздан аввал кирди, биз улардан кейин кирамиз.
Сизлар уларга бор-йўғи Умарнинг олдига аввал кирганларига ҳасад қиляпсиз, бироқ Аллоҳ таоло уларга жаннатда тайёрлаб қўйган неъматлари ҳаммасидан ҳам улуғроқ-ку!
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳаётидан лавҳалар” китобидан.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@Ibratli_Sozlar
Эрталаб акангдан пул бериб туришини сўра, деб тайинлаб кетгани ёдига тушиб:
– Йўқ, – дея олди зўрға Умида. – Нима, ҳали менинг гапим сенга гап эмасми, – дея унга қўлидаги пиёласини ирғитди. Яхшиям, чап бериб қолди, бўлмаса, юзини кўкартириши аниқ эди. Аммо шу заҳоти ҳушидан кетди. Кўзини очганида тепасида шифокор билан қайнанаси турар эди.
– Яхшимисиз, – деди шифокор, – қўрқманг, бундай ҳолат бўлиб туради. Умида бошини ирғаб қўя қолди.
Эшикдан эри кўринди.
– Табриклайман болам, яқинда фарзандли бўласан. Мен ҳам невара суядиган бўлдим, – деди қайнанаси. Умид ялт этиб хотинига қаради. Умида эса ундан юзини ўгирди. Унинг хаёлида фарзанди қандай ҳолатда туғилиши эди. Умид ўзини меҳрибондай қилиб кўрсатарди. Аммо хумори тутган пайтда Умида унинг кўзига кўринмасликка ҳаракат қиларди. Тўққиз ой юрагида ҳадик билан ҳомиласини кўтариб юрди. Худога қилган нолалари бесамар кетмади. Соғлом ўғил туғди. Фарзанди орқали эрига инсоф кириб қолар, деб умид қилди. Аммо Умид ўзгармади. У гиёҳвандлик ботқоғига тобора ботиб бораётган эди. Бора-бора уйдаги буюмларни олиб чиқиб кетадиган бўлди. Шундай кунларнинг бирида қайнатаси Умиданинг тилла тақинчокларини ечиб олиб кетаётганининг устига келиб қолди. – Сен одам бўлмадинг, онанг уйланиб яхши бўлиб қолди, деганига ишонибман-а. Маҳалла -кўй олдида бошимни кўтара олмай қолдим. Энди хотинингнинг тиллаларини олиб кетяпсанми, кўрнамак...
– Дадаси асабийлашманг, қон босимингиз кўтарилиб кетади, – дея орага тушди қайнанаси.
– Ҳаммасига сен айбдорсан. Вақтида ўзинг ҳам тарбияламадинг, ёлғизгина болам деб менга ҳам гапиртирмадинг. Энди қариганимизда кафангадо қилади бунинг.
– Яхши ният қилинг, нега қараб турибсиз, битта эрни эпласангиз бўлмайдими? – дея Умидага заҳрини сочди.
– Келинга гапирма, ҳалиям у чидаб келяпти миқ этмай, – деб қайнатаси унинг ёнини олди.
– Вой, энди бу уйга мен сиғмайман, шекилли, шу етимча келинингизни деб.
– Эй, сенга гапирган мен ахмоқ, – дея қайнатаси ҳовлидан чиқиб кетди. Умид ҳам қўлидаги бир сиқим тилла билан онасининг ҳай-ҳайлашига ҳам қарамай кетди. Ҳар доимгидек қайнанаси бор аламини Умидадан олди. Эри уч кун дом-дараксиз кетиб, бугун Умидани гиёҳванд моддасига алмаштирганини айтиб келиб ўтирибди. Умиданинг аҳволини кўриб, акаси ҳам йиғлаб юборди. – Кечир мени, акангни кечир. Сени бахтли қиламан, деб дўзахга ташлаган эканман, – деди куёвига нафрат билан қараб.
Иккинчи акаси чидаб туролмади, Умидни дўппослаб кетди. – Вой-дод, боламни ўлдириб қўяди булар, ўз эрини акаларига урдиртириб ўтирган келиннинг менга кераги йўқ, – дея қайнанаси айюҳаннос сола бошлади.
– Бўлди қилинг, – деди катта акаси, – эркатой ўғлингиз нима қилиқ қилганини биласизми, биласиз. Сизлар олдиндан ҳаммасини билиб, синглимга шу ҳаётни раво кўргансизлар. Энди сочини олиб ташлаш билан қутулмоқчи бўлганда бу нонкўр. Ҳой куёв, мана қарз бўлган кишиларинг, уларга Умиданинг ўрнига машинамни бердим. Эшитдингми, агар яна шунақанги ишларга аралашсанг, ўзим сени ўлдираман. Бояги одамлар машинанинг калитини олиб, ҳовлидан чиқиб кетишди. Бир чеккада мункайиб олган қайнатаси кўзига ёш олиб:
– Бизни кечиринглар, келин, мени кечир, – деди.
Умид ҳам энди бу йўлдан қайтишга қайта-қайта ваъда берди.
– Эшитиб қўй куёв, хотининг сен учун ҳеч ким бўлиши мумкин. Лекин у бизнинг жигаримиз, номусимиз. Унинг бир томчи кўз ёши учун сени тинч қўймайман, – деди ҳамон ўзини босолмай хуноб бўлаётган иккинчи акаси.
Шундан сўнг Умидни даволаниш учун шифохонага ётқизишди. Ҳозир ҳам ҳар олти ойда даволаниб туради...
@ibratli_sozlar
😰15 ЁШЛИ КЕЛИНЧАКНИНГ ДАХШАТЛИ ҚИСМАТИ...
Мен 16 ёшимда фарзандлик бу́лдим. Мактабда ўқиб юрган пайтдарим эди ота онам мени мажбуран турмушга бериб юборди. Турмушимга ҳеч ҳам ку́ника олмасдим. Орадан 1йил у́тиб мен 16 ёшимда Она бу́лдим. У́зим бола бу́лсам хам боламни яхши парвариш қилишга уринар эдим. Болам 10кунлик эди, ҳали чилламиз чиққан йуқ эди. Кунлардан бир кун Эрим ӯртоқлари билан кӯлга балиқ тутишга кетди. Ӯша куни кучли шамол бӯлиб турганди. Эримни кутиб ухлаб қолибман, Кучли шамол бӯлганига эшик очилиб кетиб уйғониб кетдим. Ҳаво совуқ эди, ӯрним туриб эшикни ёпдим, салдан кейин Эшикдан кимдир Исмимни айтиб чақирганини эшитдим, ҳаёлимда бўлса керак деб ўйладим. Шу пайт эшик қаттиқ тақиллади дахшатга тушдим.
Қўрқиб Эшикни очиб не кўз билан қарасим😭
ДАВОМИ ЎҚИШ...😱👇
https://telegram.me/joinchat/xxlefX8enONiODgy
STILNIY KIYINADIGON QIZLA VA BOLLAR UCHUN AJOYIB TOVARLARIMIZ KELGAN 🥹❤️
99ming so’mdan kardiganlar 🥰❤️🔥
75ming so’mdan ajoyib hudilar 😍🌸
Nike krosovkalar endi 99ming so’mdan 🤭🤍
siz izlagan brend tovarlar ❤️🔥
Hullas O’zbekistondagi eng arzon,sifatli va ishonchli onlayn magazin❤️🔥👇🏻
🔥 ЯНГИ КЕЛИНЧАКНИНГ АЧЧИҚ ҚИСМАТИ
Қизимни бўйи етганда уйимиздан совчилар аримай қолди шуларнинг орасида бир оила ёққандай бўлди. Келин куёв хавас қилгулик яхши турмуш бошланди. Тўйдан 15 кундан кейин қудамга телефон қилиб хол ахвол сўрагач қизим билан гаплашишга рухсат олдим. Лекин қизим салом беришга улгурди холос.... Қизим тўйдан 2,5 ойда келди. Телефонга рухсат йўқ. Биз учун хаёт аччиқ томонларини кўрсата бошлади. Қуданикига боришга қарор қилдик. Борганимизда эса шундай манзарага дуч келдикки.... Айтишга тилим бормайди...
😨😰😱
ДАВОМИНИ ЎҚИШ УЧУН БОСИНГ 👇
/channel/Solixa_Ayol/50539
Ҳали вақт бор, ёшсан....
🥀
Нафсининг йўлига кириб, ҳали намозга эрта, ўйнаб-кулиб қолайлик дейдиган бугунги куннинг Аъашолари бор...
Ҳазрати Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам Арабистон жазирасига Ислом динини олиб келганларида янги диннинг, янги пайғамбарнинг хабарини эшитиб, Маккага ҳар томондан одамлар кела бошлашди. Макка аҳли савдони яхши қиларди, савдогар халқ эди, турли юртлар билан борди-келдиси, олди-сотдиси бор эди. Охирзамон пайғамбари чиқибди, янги дин келибди деган хабар тезда чор тарафга тарқалиб кетган эди. Ўша даврда донғи Ямандан Дамашққача кетган Аъашо деган бир шоир бор эди. У пайтда шоирларнинг обрўйи жуда баланд эди. Ўша шоир бир даврада Пайғамбар алайҳиссаломнинг хабарини эшитиб қолди. Даврада ўтирган мусулмонлар Қуръондан оятлар ўқиб беришди. Бундан таъсирланган Аъашо Маккага йўл олди. «Мен ҳам борай, янги чиққан пайғамбарни кўрай, унинг динини қабул қилай» деб, Маккага келди-да, дўсти Утба ибн Робиъанинг уйида тунаб қолди. Утба ибн Робиъа шоирнинг эртасига бориб, пайғамбарни топиб, учрашмоқчи бўлаётгани ҳақидаги хабарни мушрикларнинг каттасига – Абу Жаҳл лақаби билан машҳур бўлган Абулҳакамга етказди. Абу Жаҳл «Аъашо мусулмон бўлса, обрўйи баланд бу шоир ҳаммани ўзига эргаштиради-ку» деб, кечаси билан мижжа қоқмай чиқди. Ўша маҳалда арабларда шеърхонлик ривожланган, зўр шоирни кўрса, доҳийдек унга эргашиб кетаверишар эди. Абул Ҳакам «Аъашо ҳам мусулмон бўлса, мусулмонларнинг сони, нуфузи, обрўси кўпайиб кетади-ку» деган ташвишда эрталаб келиб, Аъашо билан учрашди, нега келганини суриштирди. Аъашо «Муҳаммадни топиб, унинг динига кирмоқчиман», деди. Шунда Абу Жаҳл уни йўлдан урмоқчи бўлди, «Унинг динига кириб нима қиласан, унинг динига кирсанг, кўп нарсалар тақиқланган. Масалан, улар зино ҳаром дейишади», деди. Аъашо «Мен энди қариб қолдим, мен зинони тарк қилолмасам ҳам, зино мени тарк қиладиган ёшга етиб қолдим, бунга розиман», деди. Абу Жаҳл ўйлаб туриб, «Унинг динида маст қилувчи ичимликлар ҳам ман қилиняпти, Муҳаммад уни ёмон кўради», деди. Ўша пайтда хамрнинг ҳукми ҳали тўлиқ тушмаган эди. Бу ҳукм кейинроқ Мадинада нозил бўлди. Абу жаҳл «Сен шунга розимисан, унинг динига кирсанг, кейин бу шаробларни ичолмайсан», деди. Аъашо ўйланиб қолди, чунки ўша маҳалда ҳам шоирлар маст қилувчи ичимликларни илҳом парисини олиб келадиган бир омил деб билишар эди. У ўйланиб туриб, «Бўлмаса мен бир йилдан кейин келарман. Бориб бир йил тўйиб-тўйиб шароб ичиб оламан-да, кейин қайтиб, унинг динига кираман. Ундан кейин ичмасам ҳам майли», деб қайтиб кетди. Аммо бир йилга бормай Аъашо вафот қилди. Бу воқеани Ибн Ҳишом ўзларининг сийрат китобларида келтирганлар. Аъашо нафсининг йўлига юриб, саҳоба бўлиш бахтидан маҳрум бўлди.
Бу воқеадан қандай ибрат олиш кераклиги ҳаммамизга маълум. Бугун ҳам нафсининг йўлига кириб, ҳали намозга эрта, ўйнаб-кулиб қолайлик дейдиган бугунги куннинг Аъашолари бор. Бугун ҳам «Ҳамма қатори бошларсан, ҳозир бошласанг, мана бу лаззатлардан маҳрум бўлиб қоласан» дейдиган нафс кўринишидаги Абу Жаҳллар бор. Аммо вақт ўтиб кетяпти, биродарлар. Жуда кўпчилигимиз тоат-ибодатга жуда яқин турибмиз, бир ҳатласак, бу йўлга ўтадиган кўчаларда юрибмиз, аммо нафсимиз бизни қайтаряпти, «Ҳали вақт бор, ёшсан, буёққа ўтсанг, кейин бу ишларни қилолмай қоласан» деган нарса бизнинг Абу Жаҳлимиз бўлади. Вақт эса ўзининг ишини қиляпти, биродарлар. Шунинг учун хайрли ишни кечиктирманг дейилади.
Аллоҳ субҳанаҳу ва таоало ҳаммамизни Ўзи рози бўладиган хайрли ишларга муваффақ айласин, дунёнинг ҳар турли балосидан Ўзи асрасин, залолатда юрганларга ҳам Ўзи инсоф-тавфиқ берсин!
Шайх Саййид Раҳматуллоҳ Термизий ҳафизаҳуллоҳ
@IBRATLI_SOZLAR
АЙТИБ БЎЛМАЙДИГАН СЎЗЛАР
🍃
1. “Уф” деманг...
Аллоҳ таоло ота-онага “Уф” дейишдан қайтарган: «Раббингиз, Унинг Ўзигагина ибодат қилишингизни ҳамда ота-онага яхшилик қилишни амр этди. (Эй, инсон!) Агар уларнинг бири ёки ҳар иккиси ҳузурингда кексалик ёшига етсалар, уларга «уф!..» дема ва уларни жеркима! Уларга (доимо) ёқимли сўз айт!» (Исро сураси, 23-оят).
☘️
2. “Эртага бажараман” деманг...
Бирор иш бошлаш олдидан “Мен буни эртага албатта бажараман”, дейишдан қайтарилганмиз: «Бирор нарса ҳақида: «Мен, албатта, эртага шуни қилувчиман», дея кўрманг!» (Каҳф сураси, 23-оят).
🍀
Аллоҳ таоло оятнинг давомида: Илло, «Иншоаллоҳ, (Аллоҳ хоҳласа)» (денг. Бу сўзни) унутган вақтингизда (ёдингизга келиши билан)Раббингизни зикр қилинг (яъни «иншоаллоҳ», денг) ва: «Шояд, Раббим мени бундан ҳам яқинроқ Тўғри йўлга ҳидоят этса», денг!» (Каҳф сураси, 23-оят) деб марҳамат қилган.
🍃
3. Замонни ёмон деб айтиб бўлмайди...
🌱
Замонни Аллоҳ яратган. Аллоҳ таоло яратган нарсаларда камчилик бўлмайди.
🌿
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Замонни сўкманглар, чунки Аллоҳ замон (га боғлиқ бўлган барча ишларни қилувчиси)дир”, дедилар.
🍃
4. “Агар” сўзини қўллашда эҳтиёт бўлинг.
🌿
Атрофни кузатадиган бўлсак, қандайдир мусибат ва фалокат қашисида ўзимизни беихтиёр “Агар” сўзига тўқнаш келамиз. “Агар мен бу ерга келмаганимда фалокат юз бермасди”, “агар мен уни уйдан чиқармаганимда шу мусибат содир бўлмасди” деб айтиш ўрнига “Аллоҳ таоло тақдирга ёзгани бўлади”, деб айтиш дуруст бўлади. “Агар” деган сўзни қўллашда эҳтиёткор бўлмасак, Аллоҳнинг тақдирига рози бўлмаслик ҳиссини пайдо қилган бўламиз. Ва унутмаслигимиз керакки, неки содир бўлса, “агар”сиздир. Чунки Аллоҳ хоҳлагани бўлади.
БИЗ БАРИБИР БАХТЛИ БЎЛАМИЗ!..
Ярим тун. Нафиса эрига ёзган хатини ёстиғи устига қўйди-ю, ҳеч ким сезиб қолмасин деб оёқяланг чиқиб кетди. У ҳаммасидан тўйган эди. Ваҳоланки, кечаги кунгача у «биз барибир бахтли бўламиз», дерди. Энди эса биргина чора — ҳаёт билан видолашиш деб ўйлмоқда эди. Шунда эри бошқа турмуш қуради, эҳтимол, фарзандли ҳам бўлар…
Қамишзордан ўтиб, сой томон юра бошлади. Юраги борган сари қаттиқ дукилларди.
— Гуноҳимни ўзинг кечир!..
У шундай деб сой четига яқинлашганда, чақалоқ овозидан жимиб қолди, «менга эшитилаяптими ёки...»
Овоз келган томон шошилди. Қўлларини қамишлар тилиб ташласа-да, буни сезмасди. Ниҳоят бола ётган ерга келди-ю, чақалоқни кўтариб олди.
— Бечора болагина-я, сени ким бу ерга ташлаб кетди?! Кимга ортиқча бўлиб қолдинг? Бугун ҳаётимдан умидимни узгандим, мени ҳаётга қайтардинг…
Йўргакни очиб кўрди, ўғил бола экан. Болани қучганча қишлоқдаги онасининг уйига борди. Ўғиллари шаҳарда ишлаб қолиб, каттагина ҳовлида ёлғиз яшайдиган она, қизини бу аҳволда кўриб ҳайратланди.
— Қизим, тинчликми? Қўлингдаги бола кимники?
Нафиса ҳеч бир сўз айтолмай йиғлаб юборди.
Майли, қизим, мавриди келса ўзинг тушунтирарсан. Ҳозир болага қарайлик. Кечқурун сут соғиб қўювдим…
Она шўрлик, сутни қайнаган сув билан аралаштириб қайната бошлади. Сўнг бир амаллаб сутни қошиқчада чақалоққа бериб, қорнини тўйдиришди. Гўдак ниҳоят ухлаб қолди.
— Болам, юрагимни сиқмай тўғрисини айт, болани қаердан олдинг?
Ойижон, гулдек боласини биров қамишзорга ташлаб кетган экан. Энди у менинг болам.
— Қамишзорда нима қилиб юргандинг?
Нафиса қайнонасининг маломатларию эрининг олдида виждони қийналаётганини, ҳаётдан тўйганини — ҳаммасини сўзлаб берди. Она ҳам йиғлади. Сал бўлмаса, қизи жонига қасд қилиши мумкин экан-а! Эҳ, Яратганнинг мўъжизасини! Бечора қизи етти йилдан буён тирноққа зор эди. Қаратмаган дўхтири, табиби қолмади. Қайнонаси эса ҳар гапининг бирида ўғлини онаси ўпмаган қизга уйлантиришини таъкидлашдан тоймайди. Куёви барака топсин, шунча йил хотинига сабр, бардош тилаб, ўзи ҳам сабр қилиб кутаётганди.
Навбатдаги қайнонасининг дашноми Нафисага оғир ботди.
— Сен ўғлимни иссиқ-совуқ қилиб олгансан. Бўлмаса, туғмас хотинни етти йилдан бери ушлаб турадими! Сен туфайли бечора болам зурриёдсиз ўтиб кетяпти. Ҳаҳ, шунча жавобини бер, бу туғмас хотинингни десам, кўнмайди. Жодуинг кучли экан.
Бу гаплар Нафисанинг жон-жонидан ўтиб кетди. Ахир эри унга севиб уйланган, жавобимни беринг деса, сендан бошқаси керакмас, дейди. Яхшиси, ҳаётидан бутунлай кетаман. Шундагина эри балки тақдирга тан бериб, бошқасига уйланар. Хат ёзди: “Комил ака, мени қидирманг. Сиз бу хатни ўқиётганингизда бу оламда бўлмайман. Ўлигимни сойдан топишади, мендан рози бўлинг. Қанча тиламайлик, биз бахтли бўладиганга ўхшамадик, Комил ака… Онангиз топган қизга уйланинг. Худо насиб қилиб, фарзандлар атрофингизда чуғурлашиб юради ҳали…”
Комил хатни бир нафасда ўқиди.
— Йўқ, йўқ, бўлиши мумкин эмас! Нафис… Нафиса, нима қилиб қўйдинг?!
У сой тамон югуриб кетди. Қамишга илиниб қолган хотинининг рўмолини олиб, юзига босиб йиғлади. Нафиса уни ташлаб кетиши мукин эмас. Комил анча вақт шу ерда ўтирди. Мактаб даврида Нафисанинг қандай чиройли қиз бўлганини, битирув оқшоми унга биринчи маротаба севги изҳор қилганини эслади.
— Ойи, куёвингиз қидириб келмасидан аввал кетайлик.
— Ахир қаерга ҳам борамиз, болам?
— Жиззахдаги холамникига кетамиз. Ҳовлилари жуда ҳам катта, бизга ҳам жой топилади. Мен ишга кираман. Кейин уй олиб, алоҳида чиқамиз.
Комил Нафисаларникига келганда, улар алақачон йўлга чиқишганди. Эшик тақиллатганини кўрган қўшни аёл чиқиб келди.
— Нафисахон онаси билан Жиззахга кетди. Сизга хат ҳам қолдириб кетувди, ҳозир.
Ҳайрият, тирик экан, енгил тин олди Комил. Хатни шошиб ўқиди-ю, ҳафсаласи пир бўлди.
“Комил ака, — деб ёзилганди хатда, — мен ҳаётингиздан бутунлай кетмоқчи эдим, лекин бахтли тасодиф ҳаётга қайтарди. Энди излаб овора бўлманг. Онангизнинг ҳам айтганларини қилинг. Бахтли бўлинг”.
Комил уйига махзун қайтди.
— Ҳа, кетса кетар, хотин зотига қурт тушибдими, ўзим сани қўша-қўша бола туғиб берадиганига уйлантириб қўяман, — д
#Ana_bolmasa😅🚷
BIR YIGIT MILLIONERNING qiziga uylanib boyib ketibdi. Uning uyiga bolalikda birga o‘sgan do‘sti mehmonga kelibdi.
— Xotini choy damlashga chiqib ketgan paytda:
— Og‘ayni bu qizga nega uylanding? Bunchalik xunuk qiz bo‘lmasa, ko‘ziyam g‘ilay, yurishi ham neto, uning ustiga duduq ham ekan, - desa....🙊🙊
Davomini òqimasayiz bo'maydi buni....😂😂
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
😱🙈ЭРИМ СИНГЛИМГА ЭР БЎЛДИ!
😰Келин тўй куни ўзини заҳарлаб, шармандаликдан қутила оладими?
Менга совичилар кела бошлади,
Дадамнинг Яқин дўстидан, дадам вада бериб қуйган эканлар, маданиятли, уқимишли оила эди.
Лекин мен турмушга чиқа олмасдим чунки мен хомладор эдим оилали эркакдан.
Мен хомладорлигими айтим, у булса тан олмади. Туй куним мен ўзимни захарладим келин куйлак кийиш насиб қилмади.
Мен хушсиз эдим уша вақтда янгам синглимни чақириб сиз келин куйлакни кийин деди, киймасангиз опангиз шарманда булади деди, синглим рози булди лекин киёв синглимни кўриб....
😰Давомини ўқинг👇+/channel/Taqdirlar_Qismatlar_Hikoyalar/100345
ҲАР КУНИ НИМА ОВҚАТ ТАЙЁРЛАШНИ БИЛМАЯБСИЗМИ❓
👆Дастурхонингизни Шунақанги Маззали 🍜ТАОМЛАР Пишириқлар, Ширинликлар ва Таомлар билан безашни хохласангиз🍓🍒🍉 🙋🏻♀Унда сизга минглаб аёл ва қизлар танлаган @PAZANDA_SIRLARI каналини тавсия қиламан.
🍱🫕Чексиз рецептлар-у, миллий ва европа Таомларни 🍰Пиширқлару 🥗Салатлар тайёрланиш усулларини ўзида жамлаган канал енди сизда ҳам бўлади.
Обуна бўлинг:
👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/nGgzRJ7S0ZFhNDUy
