-
متاسفانه کانال قبلی آپاراتوس را از دست دادیم. از این پس با این کانال همراهمان باشید، و برای ارسال متن یا ارتباط با ما به آی‌دی زیر پیام دهید t.me/Apparatuss_s
بارت همچنین در پایان کتاب «اتاق روشن» در ادامه‌ی تحقیقات خود پیرامون جنون عکاسی، به این عدم قطعیت و ابهام اشاره می‌کند: «در حالیکه عکاسی پرتوهای نوری ساطع شده از مرجع (سوژه‌ی عکاسی شده) در روز خاصی در گذشته را شکار می‌کند و به سرسختی و ماندگاری آن شهادت می‌دهد، تنها برخی از عکس‌های افراد، آنچه را که در موردشان منحصر به فرد و تکین است، ثبت می‌کنند. به عبارتی ممکن است عکسی از سوژه‌ها یا پرتره‌هایی گرفته شود، بدون آنکه روح آن شخص یا سوژه یا چیز عمیقی از روحیات یا شخصیت مستتر در آن سوژه را نشان ندهد و صرفاً یک بازنمایی مکانیکی و صرف از واقعیت باشد. بارت این کیفیت (بازنمایی و لمس تکه‌ای عمیق و نامرئی از روح) را «هوا» مینامد. هوا «همان هاله‌ی نورانی است که همراه بدن است… با همین بند ناف سست است که عکاس زندگی می‌بخشد[...]
👁 از مقاله‌ی سینما، عاطفه، نوشتن
✍️ نوشته‌ی تیم گرووز، ترجمه‌ی تارا استادآقا
🕳 متن کامل را در سایت آپاراتوس بخوانید
🌐https://2yvr.short.gy/rWEob0
🌐 http://www.apparatuss.com
▫️Telegram: http://t.me/apparatus_channel
▫️Instagram:
https://www.instagram.com/apparatus.insta/
از آنجا که متاسفانه کانال تلگرام قبلی آپاراتوس را همراه با یادداشت‌ها و لینک‌هایش از دست دادیم، بنا داریم تا به تدریج مطالب از دست‌رفته را همراه با یادداشت‌ها، لینک‌ها و عکس‌های مربوط به آنها در این کانال جدید، با هشتگ آرشیو (#آرشیو)، بارگذاری کنیم.
🌐 http://www.apparatuss.com
▫️Telegram: http://t.me/apparatus_channel
▫️Instagram:
https://www.instagram.com/apparatus.insta/
[...] فوکو با کالبدشکافی تابلوهای مانه عنوان می‌کند که دیگر نمی‌توان دو مسئلهی هنر، یعنی هنر به‌مثابه‌ی نمایشگریِ معطوف به مواجهه‌ی رو در رو با تماشاگر (نگاه‌کننده)، و هنر مدرن به مثابه‌ی هنری که عمیقاً درگیر مسئلهی فیگور نوین تماشاگر (مشارکت‌کننده) شده را از یکدیگر مجزا کرد و تأکید می‌کند که این دو مقوله تا چه اندازه با تاخوردگی‌ها و تاگشایی‌های فرهنگ غرب در ارتباطند.
[...] کتاب مقدس با سرآغازْ آغاز می‌شود. این نکته چیزهایی در باب آن آغاز می‌گوید. چه‌کسی می‌گوید که در آغاز خداوند آسمان و زمین را خلق کرد؟ به ما گفته نمی‌شود که چه‌کسی آن را می‌گوید؛ پس ما نمی‌دانیم. آیا سکوتی که در خصوص گوینده‌ی آغاز کتاب مقدس برقرار است به‌سبب این واقعیت است که فرقی نمی‌کند گوینده کیست؟ این دلیلِ یک فیلسوف است. آیا دلیل کتاب‌مقدسی هم هست؟ به ما گفته نشده؛ پس ما نمی‌دانیم. نظرگاه سنتی این است که خداوند آن ]جملات[ را گفت. اما کتاب مقدس سخنان خداوند را با «و خداوند گفت» معرفی می‌کند و این در آغاز گفته نمی‌شود. بنابراین می‌توانیم باور کنیم که باب نخست پیدایش از سوی انسانی بی‌نام گفته می‌شود. اما او نمی‌تواند شاهد عینی آنچه که می‌گوید باشد. هیچ انسانی نمی‌توانسته که شاهد عینی خلقت باشد [...]
🕳 از مقاله‌ی در باب تفسیر سِفر پیدایش
✍️ نوشته‌ی لئو اشتراوس/ ترجمه‌ی علی رزّاقی
👁 متن کامل را در سایت آپاراتوس بخوانید
■www.apparatuss.com
■t.me/apparatus_channel
متاسفانه کانال قبلی آپاراتوس را از دست دادیم. از این پس با این کانال همراهمان باشید
و
برای ارسال متن یا ارتباط با ما به آی‌دی زیر پیام دهید
t.me/Apparatuss_s
▫️کلیسا و ملکوت
✍نوشته‌ی جورجو آگامبن, مترجم سروش سیدی
یکی از نخستین متون در سنت کلیسایی، نامه‌ی کلمنت به قرنتیان، چنین آغاز می‌شود: «کلیسای سرور ما که در روم واقع است به کلیسای سرور ما که در کورنت واقع است». در زبان یونانی، paroikousa، که من به «اقامت‌گزیدن» ترجمه می‌کنم، اصطلاحی است با معنایی بسیار دقیق. این اصطلاح اشاره دارد به وضعیت سکونت خارجی‌ها و تبعیدیان. این کلمه در مقابل کلمه‌ی یونانی katoikein قرار می‌گیرد که اشاره دارد به شیوه‌ی اقامت‌کردن شهروند یک شهر، دولت، ملکوت یا امپراتوری. این فرمولی است که توسط آن می‌خواهم سخنرانی خود در باب کلیسای سرور ما را آغاز کنم، در خانه یا در تبعید، اینجا، در پاریس.چرا این فرمول؟ پاسخ این است که من می‌خواهم از منجی سخن بگویم.
ادامه مطلب:
🌐https://2yvr.short.gy/Ab4hSY
#آرشیو
🌐 http://www.apparatuss.com
▫️Telegram: http://t.me/apparatus_channel
▫️Instagram:
https://www.instagram.com/apparatus.insta/
جایگاه مرکزی آثار مانه در نظرگاه فوکو نیز از این روست که او از قوانین پرسپکتیو فاصله گرفته و «حیطه و داشته‌های تابلو را به شیوه‌ای به کار می‌گیرد که دیگر متعلق به فضای هنجارینی نیست که بازنمایی در آن تثبیت‌کننده‌ی نقطه‌ای واحد و ثابت برای تماشاگر است»، و «برای نخستین بار در هنر اروپا، تابلوها نه در پاسخ به جورجونه، رافائل، بلاسکز، بلکه در پرتو مناسباتی منحصربه‌فرد و دیداری، […] تنها برای گواهی دادن بر رابطه‌ی جدید و ذاتی نقاشی با خودش و تأکید بر وجود موزه و بیان نسبتی که تابلوها در آنجا با یکدیگر پیدا می‌کنند، کشیده می‌شوند. مانه فارغ از آنکه بخواهد نقطه‌ی دیدی درست را برای نگاه کردن تجویز کند، «فضایی را ابداع می‌کند که می‌توان متناسب با آن جابجا شد» از این رو، «تابلوهای ناهار در چمنزار و المپیا را می‌توان به عنوان نخستین نقاشی‌های موزه‌ای قلمداد کرد» که با وجود آنکه هر یک به شیوه‌ای متناقض به مانه تعلق دارند، «اما مانه به‌واسطه‌ی این سنجه‌ی جدید، مقوله‌ی تماشاگر را از نو قالب‌بندی می‌کند.»[...]
🕳از مقاله‌ی استیلا و قدرت استتیک: عناصر فوکویی
✍️کریستیان روبی/ترجمه‌ی بریر بوجار
👁متن کامل را در آپاراتوس بخوانید
■instagram: https://instagram.com/apparatus.insta?igshid=MzNlNGNkZWQ4Mg==
▫️Telegram: http://t.me/apparatus_channel
▫️Instagram:
https://www.instagram.com/apparatus.insta/
#فوکو #هنر #هنر_مدرن #تابلو #موزه #مانه #پرسپکتیو #کریستیان_روبی #بریر_بوجار
وایتهد برای اینکه به اندازه کافی – یعنی به طور یکجانبه – در مورد رخدادها صحبت کند، «اشکال فکری سوژه- محمول» را که از زمان دکارت بر فلسفه غرب مسلط بوده اند، رد می کند. در اندیشه سوژه- محمول، یک جوهر یا سوژه زیربنایی، بدون توجه به اینکه چه «کیفیت‌های ثانویه» به آن نسبت داده می‌شود یا به آن محمول می‌شود، یکسان فرض می‌شود. رخدادها تابع سوژه‌هایی هستند که برایشان اتفاق می‌افتد، یا تابع موادی هستند که بر آنها نظارت می‌کنند. حتی در بهترین حالت، مانند اسپینوزا، تفکر کلاسیک همچنان ما را در تقسیمی بین «یک جوهر، قائم به ذات» از یک سو، و تاثیرات فراوان این ماده، «حالت‌های فردی آن» از سوی دیگر، باقی می‌گذارد[....] فلسفه وایتهد «این دیدگاه را معکوس می‌کند». [...]
👁 از مقاله‌ی موجودات کنشمند و اشیاء ابدی
✍️ نوشته‌ی استیون شاویرو، ترجمه‌ی شهاب‌الدین قناطیر
🕳 متن کامل را در سایت آپاراتوس بخوانید
🌐https://2yvr.short.gy/bxWVel
🌐www.apparatuss.com
▫️Telegram: http://t.me/apparatus_channel
[...] این مقاله در نظر دارد با استفاده از فیلم انزجار ساخته‌ی پولانسکی و به‌منظور نمایش تجربه‌ی تروماتیک فرهنگی و اجتماعی انقیاد زنان، به گفتگو در خصوص شکاف اجتناب‌ناپذیر سوژه‌ی زن در رابطه با ژنوفوبیا، یا ترس از رابطه‌ی جنسی، بپردازد. با پرداختن به این فیلم به‌عنوان یک «اثر داستانی که حس فقدان عمیق یا ترس شدید را منتقل می‌کند» و با وام گرفتن از تعریف میشل بالاف از روایت‌های تروما، به نظریه‌ی ترومای ادبی، تحقیر و پستی، سیاست جنسی گوشت و عملکرد موهوم، اسرارآمیز و جنسیتی آن می‌پردازیم تا ترومای درونی زنان را نشان دهیم. جلوه‌های تروماتیک که این مقاله به آنها می‌پردازد، با تحلیل فیلم درهم‌تنیده شده‌اند تا ماهیت فراگیر تروما را بازتاب دهند، درحالی‌که یکپارچگی ساختاری فرضیات آن به‌جای اتخاذ رویکردی تماتیک، بر ردیابی زوال روانی قهرمان در سراسر فیلم تکیه دارد[...]
🕳مقاله‌ی انزجار و روان‌پریشی
✍️امیلی رزبیکر
ترجمه‌ی معین رسولی
👁 متن کامل را در وبسایت یا کانال تلگرام آپاراتوس بخوانید.
🌐https://2yvr.short.gy/3Cb9dJ
▫️Telegram: http://t.me/apparatus_channel
▫️Instagram:
https://www.instagram.com/apparatus.insta/
آپاراتوس 3️⃣ ساله شد.
در این سه سال تمام تلاشمان را کردیم تا بمانیم و بهتر شویم و بی‌هیچ تردیدی همراهی شما تنها دلگرمی‌مان بوده و خواهد بود.
https://www.instagram.com/p/Cu9kNHBtUjB/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==
🔵تلگرام: @apparatus_channel
🟠اینستاگرام: instagram.com/apparatus.insta