❤️ برنامه «زن روز»: بازنمایی بدن «چاق» و عصیانگری سکسی

🖍نازلی کاموری

برنامه «زن روز» که از طریق شبکه یوتیوب پخش می‌شود و بخش‌هایی از آن در دیگر شبکه‌های اجتماعی تصویری مانند اینستاگرام نیز منتشر می‌شود، یک برنامه واقعیت‌نما یا «ریالیتی‌شو» فارسی‌زبان است که در ترکیه تولید شده است. این مقاله با تمرکز بر هشت قسمت نخست برنامه‌ی «زن روز»، به بازنمایی بدن زنان چاق‌تر و انتخاب‌های طراحیِ عصیانگرانه‌تر در این برنامه می‌پردازد. به‌طور مشخص، دو شرکت‌کننده یعنی هدیه (که نسبت به سایرین بدن چاق‌تری دارد) و فرنوش (فرو) که طراحی‌هایش آوانگارد و معترضانه‌اند.

🌸این واکنش‌ها بازتاب‌دهنده‌ٔ موقعیتی است که سوزان بوردو، منتقد فمینیست، بارها در آثارش به آن اشاره کرده است: این‌که بدن زن صرفاً یک «سازه بیولوژیک» نیست، بلکه «یک ساختار فرهنگی است که توسط مد، رسانه و ایده‌آل‌های اجتماعی» ساخته می‌شود.

در چنین ساختاری، مد دیگر صرفاً ابزاری برای بیان شخصی نیست، بلکه سازوکاری است برای نرمال‌سازی، کنترل، و تحمیل نگاهی خاص به بدن زنان: این‌که چگونه خود را ببینند و چگونه دیده شوند.


در این زمینه، انتخاب‌ها و عصیان‌گری‌های زنان و بدن‌هایی که اعتماد به نفس دارند، سرکوب می‌شوند تا درون نظمی اقتصادی و فرهنگی گنجانده شوند: نظمی که زنان در آن فعال‌اند، افراد کوییر نقش کلیدی در آن ایفا می‌کنند و بالقوه می‌تواند بستری برای پذیرش خلاقیت، بدن‌های طردشده، و مقاومت در برابر هنجارهای مسلط باشد.

در میان قضاوت‌های داوران عباراتی مانند «لباس زیر نشان دادن، زننده‌ترین کار ممکن است» یا «اگر با این لباس بیرون بروی، شوهرت اجازه نمی‌دهد» شنیده می‌شود. در کنار آن، داوران قیچی به دست، خطاب به شرکت‌کننده می‌گویند: «لباس را بیاور تا قیچی‌اش کنیم». اما میان داوران نیز بر سر آن بخش از تن که با قیچی‌شدن لباس نمایان می‌شود و آن قسمت که نباید نمایان شود، اختلاف وجود دارد.

🌸این نشان می‌دهد که مرز «درست» و «غلط»، نه بر پایه‌ی خلاقیت یا عاملیت زنان در انتخاب و ابراز فردی، بلکه بر اساس قراردادهای فرهنگی و زیبایی‌شناختیِ صُلب و کنترل‌گر تعیین می‌شود؛ قراردادهایی که به‌جای گشودن فضا برای بیان بدنی و خلاقانه‌ی زنان، تنها مرزهای باریکی برای پذیرش تعریف می‌کنند.

فرنوش با نام انتخابی فرو یک طراح لباس به گفته خودش آوانگارد ست که در این برنامه شرکت کرده است. در برنامه دوم او یک لباس از طراحی‌های خودش را پوشیده است که بخشی از این طراحی نمایان شدن بخشی از لباس زیر او از زیر لباس است.واکنش‌هایی که او از داوران می‌گیرد از جمله این است:
«اگر ازدواج کرده بودی امکان نداشت شوهرت بگذاره این رو بپوشی.»

دعوا بر سر عاملیت جنسی و سکسی یک زن است که در طراحی لباس می‌خواهد بدنش را به بیرون بیاندازد.

آندریا دورکین، نویسنده فمنیست، منتقد وضعیت تحمیل استانداردهای زیبایی به زنان است که باعث می‌شود آن‌ها ظاهر خود را با ابزارهای محدودکننده حرکت و آزادی‌شان تغییر دهند. دورکین این را فقط انتخاب‌های شخصی نمی‌داند و اولین قدم از رهایی را بازتعریف رادیکال رابطه‌ی زنان با بدن‌شان می‌داند:

اولین قدم در فرآیند رهایی (زنان از ستم و سلطه، و مردان از اسارت فتیشیسم خودشان) بازتعریف رادیکال رابطه‌ی زنان با بدن‌شان است.

✒️بدن باید آزاد شود، رها شود، به معنای واقعی کلمه: از رنگ و گن و انواع و اقسام مزخرفات. زنان باید دست از مثله کردن بدن‌شان بردارند و شروع کنند به زندگی کردن در آن. شاید مفهوم زیبایی که سپس به طور ارگانیک شکل می‌گیرد واقعاً دموکراتیک باشد و احترام برای زندگی انسانی در تنوع بی‌پایان و محترم‌ترین شکلش نشان دهد.

آنچه در این برنامه به عنوان «گن لاغری» توصیه می‌شود، بارها و بارها در مجله‌های دهه ۳۰ و ۴۰ شمسی، به ویژه در نشریاتی مانند «اطلاعات بانوان» و «زن روز» تبلیغ و تشویق شده است. کرست اروپایی، در شکل‌های جدیدترش که به عنوان گن‌های لاغری شناخته می‌شوند، وظیفه پوشاندن بخش‌هایی از بدن زنان را دارد که تحت تأثیر تعصبات و هنجارهای جنسی از قرن شانزدهم به بعد در اروپا شکل گرفته و بدن‌ها را تنظیم می‌کرد. این گن‌ها گاهی کمر را باریک می‌کنند، گاهی شکم را می‌فشارند و گاهی باعث بزرگ‌تر به نظر رسیدن باسن می‌شوند.

✅این لباس‌ها محدودکننده آزادی و حرکت زنان هستند و همچنان در برنامه‌ مد پس از «زن، زندگی، آزادی» به بدن‌های چاق‌تر  تحمیل می‌شوند و زیبایی بدن زنان را کنترل و تعریف می‌کنند. در چنین چارچوبی، برنامه‌ای که در ظاهر مدرن و نوآور است، ناخواسته در دام بازنمایی نسخه‌ای قدیمی از گذشته می‌افتد؛ گذشته‌ای که اکنون با نقاب برنامه جنجالی رقابت بر سر مد بازمی‌گردد. مرز میان نوگرایی و تحجر تیره و مبهم می‌شود و در نهایت، اشکال جدیدی از سلطه را بازتولید می‌کند.

#بدن_زن

✅ادامه مطلب

✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

😀🎬 تمامی فیلم‌های فمینیستی کانال جامعه‌شناسی زن روز به همراه تحلیل آن‌ها به کانال زیر انتقال یافتند.


🔗
/channel/+pJ5JKb7UcYEyYmQ0

Читать полностью…

📖Caliban and the Witch: Women, the Body and Primitive Accumulation

🖍Silvia Federici

📖 کالیبان و ساحره؛ زنان، بدن و انباشت بدوی

🖍سیلویا فدریچی
✍️ترجمه مهدی صابری

کتاب کالیبان و ساحره، تاریخچه بدن در گذار به سرمایه داری است. فدریچی با حرکت از شورش‌های دهقانی اواخر قرون وسطی به شکار جادوگران و ظهور فلسفه مکانیکی، به بررسی عقلانی‌سازی سرمایه‌داری بازتولید اجتماعی می‌پردازد.

او نشان می‌دهد که چگونه نبرد علیه بدن شورشی و تضاد بین بدن و ذهن، شرایط ضروری برای توسعه نیروی کار و مالکیت بر خود دو اصل مرکزی سازمان اجتماعی مدرن است.

این کتابی جذاب و کاملا تحقیق شده با تمرکز بر گذار از فئودالیسم به سرمایه‌داری است که بر تأثیر آن بر زنان، به ویژه شکار گسترده جادوگران تأکید می‌کند.

کتاب کاربرد عالی ماتریالیسم تاریخی است و تغییرات در فلسفه هنجارها و روابط جنسیتی، فرهنگ، ساختار خانواده و غیره را که ناشی از دگرگونی اساسی در روابط تولیدی است، توضیح می‌دهد. ظهور سرمایه‌داری در ۱۴۰۰ تا ۱۶۰۰ بر همه این حوزه‌ها تأثیر می‌گذارد. او تأکید می کند که سرمایه‌داری در ابتدا سرمایه‌داری تجاری بود.

📒 بخش‌هایی از کتاب:

دولت و نیز مردان، بدن زنان را تصاحب کرده و آن را واداشته‌اند همچون وسیله‌ای برای بازتولید و انباشت کار کارکرد داشته باشد.

از این رو، اهمیتی که بدن در تمامی سویه‌های خود اعم از مادری، وضع حمل، امور جنسی در نظریه فمینیستی و تاریخ زنان کسب کرده فراموش نشده است.

📕 کالیبان و ساحره این بینش فمینیستی را نیز تأیید می‌کند که بدن را با سپهر خصوصی یکی نمی‌داند و در این راستا از «سیاست بدن» سخن می‌گوید.

به علاوه کتاب پیش رو شرح می‌دهد که چگونه بدن می‌تواند برای زنان سرچشمه هویت و همزمان زندان باشد و چرا این امر به باور فمینیست‌ها بسیار مهم و همزمان ارزش‌گذاری آن بسیار مسئله‌ساز است.

بار دیگر بخش بزرگی از خشونت اعمال شده مستقیما زنان را هدف می‌گیرد. چرا که در عصر کامپیوتر، فتح بدن زنانه هنوز پیش شرط انباشت کار و ثروت است.


همان‌طور که سرمایه‌گذاری‌های رسمی در توسعه تکنولوژی‌های تولیدمثلی نشان می‌دهد تکنولوژی‌هایی که بیش از هر زمان دیگر زنان را به زهدان تقلیل می‌دهد و همچنین «زنانه‌سازی فقر» که با گسترش جهانی‌سازی همراه شده اهمیت تازه ای می‌یابد اگر به خاطر بیاوریم که این نخستین تأثیر رشد سرمایه‌داری بر زندگی زنان بود.


#بدن_زن
#تاریخ_زنان
#معرفی_کتاب
#کتاب_فمینیستی


🗂 منبع معرفی کتب مطالعات فمینیستی:


🔗
https://www.instagram.com/feministbookcase?igsh=ZTBqdWJ2M3YzbGJ5


🔮feministbookcase

❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ دنیا راد، سینماگر(منشی صحنه)، ضمن انتشار این تصاویر نوشت:

😀عکس اول از اردیبهشت ۹۱، تهران، پارک هنرمندان؛

روزی که دلم خواست دامن بپوشم. زیر این دامن بلند یه جوراب شلواری کلفت پام بود که هیچ اثری از پوستم دیده نشه. شال روی سر و تی‌شرتی که تو تصوراتم هم نمی‌دیدم بشه بدون رویه‌ای تو خیابون پوشید. تنها جسارتم در پوشیدن دامن بود و نداشتن مانتو. کمی بعد از این عکس وقتی خواستم سوار تاکسی شم، دستگیر شدم و رفتم وزرا.

😀عکس دوم از مهر ۱۴۰۱، تهران، محله جوادیه؛
روزی که خواستیم مثل آدم‌های عادی نه زن‌هایی در جامعه مردسالار با قوانین تبعیض‌آمیز، صبحانه بخوریم. روز بعد پلیس فتا بودم، شب ۲۰۹ اوین و هفته‌ی بعد زندان زنان (قرچک).

📸عکس سوم از تیرماه ۱۴۰۴؛
محتویات پرونده همین صفحه اینستاگرامی بود که اسکرین‌شاتی در اسلاید چهارمه. از عکس پروفایل اینستاگرام تا عکس دوستی که فوت کرده و گفتن نباید عکس بی‌روسری ازش منتشر می‌کردم.

قبل از من زن دیگری نشسته بود و دادگاهی می‌شد بابت عکس بی‌روسری در اینستاگرام، بعد از من مردی از راه رسید به جرم رانندگی در حال مستی.

😀عکس پنجم از رأی دادگاه؛
کمی قبل از جنگ ۱۲ روزه، رئیس پلیس امنیت عمومی نامه‌ای رو امضا کرده با عنوان «جریحه دار نمودن عفت عمومی از طریق انتشار تصاویر مکشفه حجاب در فضای مجازی» و معاون دادستان تهران هم زیرش دستور رسیدگی داده و پرونده تشکیل شده. کمی بعد از جنگ فرستاده شده دادگاه دیگری تا ازم بپرسن چرا «عکس مستهجن» منتشر می‌کنم! فارغ از خالی کردن معنا از کلمه، اون روز صبح داشتم فکر می‌کردم من این‌جا چه کار می‌کنم؟ به چه جرمی؟

به لطف وکیلم خانم زهرا مینویی و دفاعیه‌اش معاف از کیفر شدم.

تو این چندماه بارها دیدم نوشتن حجاب که آزاد شده ولی واقعیت اینه تا وقتی قوانین تبعیض‌آمیز تغییر نکنه هیچ آزادی‌ای اتفاق نیفتاده و هر آینه ما مجرمینی هستیم که باید در دادگاه جواب‌گو باشیم.

زنان دارن جلوتر از قانون قدم برمی‌دارن، هر لحظه از زندگی برای ابتدایی‌ترین حقوقشون می‌جنگن، مقاومت و ایستادگی می‌کنن و قدم‌هاشون رو محکم‌تر برمی‌دارن و اسمش صبر نیست.

✒️صبر وقتی بود که مردها آواز خواندن و نپرسیدن پس زن‌ها چی؟ مردها رفتن ورزشگاه و نگفتن بدون زن‌ها نه! طبق قانون حق و حقوق بیش‌تری گرفتن و زن رو نصف حساب کردن و صدای اعتراضی ازشون در نیومد. مقابل بی‌شمار تبعیض سکوت کردن و زنان رو دعوت به سکوت کردن. حالا چیزی از صبوری ما باقی نمونده.

من یکی از هزاران زن عصبانی و خشمگینم از تبعیض و نابرابری.

📸عکس آخر شهریور ۱۴۰۴، لاهیجان، محله گابنه.

ما راه زیادی رو اومدیم و هنوز راه زیادی در پیش داریم.⁩

تا ابد ‎#زن_زندگی_آزادی

#حجاب
#بدن_زن

✂️✂️ کانال توییتر زن روز را به دوستان خود و علاقمندان این حوزه معرفی کنید.✂️✂️


✈️@Zane_Ruz_Twitter

Читать полностью…

‍
🗓#روزنگار_تاریخ_زنان

🗓۳۱ شهریورماه زادروز مه‌لقا ملاح؛ کتابدار و فعال محیط زیست اهل ایران

#معرفی_زنان_تاثیرگذار

✅✅✅✅✅

#مه‌لقا_ملاح (۳۱ شهریور ۱۲۹۶ – ۱۷ آبان ۱۴۰۰) بنیان‌گذار سازمان غیردولتی زیست‌محیطی جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست بود. از وی به عنوان «مادر محیط زیست ایران» یاد می‌شود.

مادر مه‌لقا، خدیجه افضل وزیری و مادربزرگ وی بی‌بی‌خانم استرآبادی از زنان پیشگام عصر خود بودند. پدرش آقابزرگ ملاح به دلیل داشتن منصب دولتی در شهرهای مختلف ساکن می‌شد و به همین دلیل، مه‌لقا در شهرهای مختلفی مانند مشهد، قوچان، اصفهان، دامغان، همدان، و کرمانشاه تحصیل کرد.

او پس از تحصیل در فلسفه و علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی در دانشگاه تهران مدرک کارشناسی ارشد علوم اجتماعی گرفت و برای ادامهٔ تحصیل به پاریس رفت و در دانشگاه سوربن علوم اجتماعی خواند و با مدرک دکترا به ایران بازگشت. در فرانسه دورهٔ کتاب‌داری نیز در کتاب‌خانه ملی فرانسه گذراند.

مه‌لقا ملاح در بازگشت به ایران در کتابخانه دانشگاه تهران مشغول کار شد و پس از مدتی در سال ۱۳۴۷ به ریاست کتابخانهٔ مؤسسهٔ تحقیقات روان‌شناسی برگزیده شد.

او پس از بازنشستگی همه وقت خود را در راه مبارزه برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست گذاشت.

مه‌لقا ملاح در سال ۱۳۷۳ با مشارکت همسر و چند استاد دانشگاه، سازمان غیردولتی زیست‌محیطی جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست را بنیان گذاشت. این سازمان در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۷۴ رسماً اعلام موجودیت کرد.

▫️مه‌لقا ملاح در هفدهم آبان ۱۴۰۰ در سن ۱۰۴ سالگی و براثر کهولت سن درگذشت.

🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴

💬‏ از مستند «همهٔ درختان من»، ساختهٔ رخشان بنی‌اعتماد، ۱۳۹۲، دربارهٔ «مه‌لقا ملاح»:

💬 «من، دختربچه‌ای بودم که با مادرم در خیابان‌ها راه می‌رفتیم و مردم به ما سنگ‌ریزه پرت می‌کردند. مادرم روزنامه‌نگار بود. برای حق و حقوق زن‌ها می‌نوشت. مبارز بود. فعال اجتماعی بود.

در دورهٔ قاجار زمانی که زنان با چادر بلندِ سیاه و روبندهٔ سفید از خانه بیرون می‌آمدند، چادر نداشت و با پوششی رفت و آمد می‌کرد که شبیه آنها نبود.

لباس ساده و راحتش را خودش دوخته بود تا دست‌هایش آزاد باشند. من و مادرم در کوچه‌ها راه می‌رفتیم و سنگ می‌خوردیم و درد می‌کشیدیم، ولی مادرم به من می‌گفت:

«گریه نکن! این مبارزه است. یادت باشد مثل آنها نبودن، یک مبارزه است. پس گریه نکن.»

یه روز بهش گفتم مادرم آخه برای چی اینقدر تحمل کردی ؟

یه نگاهی به من کرد و گفت:

برای اینکه تو توسری نخوری .

🔴از گفت‌وگوهای «مه‌لقا ملاح»، کهن‌سال‌ترین فعال محیط‌زیست ایران و کتاب‌دار و مقاله‌نویس، دربارهٔ مادرش، «خدیجه افضل وزیری»، نویسنده، روزنامه‌نگاری که در مورد حقوق زنان در ایران می‌نوشت.


✅#زنان_تاثیر_گذار


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ مدرسه فمینیستی زن روز برگزار می‌کند:


📣 دوره آنلاین: «بدن زنان در سینما»


📌 با تحلیل‌گری: طاهره جورکش


🔴«بازنمایی بدن زنانه در سینما: تقاطع تجربه‌های زیستی از قاعدگی تا نژاد، مادری و پیری»

🗒تحلیلی فمینیستی و اجتماعی از بازنمایی بدن زن در سینما


✔️ درباره‌ی دوره:

در این دوره‌ی شش‌جلسه‌ای، به بازنمایی «بدن زن» در سینما از زاویه‌ی دید نظریه‌های فمینیستی، جامعه‌شناسی جنسیت و مطالعات بدن می‌پردازیم. با مرور فیلم‌های شاخص و تحلیل آن‌ها، درک عمیق‌تری از مفاهیمی چون میل، عاملیت، زیبایی، بارداری، پیری و تقاطع‌های نژادی و جنسیتی به‌دست خواهیم آورد.

🗯 ساختار دوره:

• تعداد جلسات: ۶
• مدت هر جلسه: ۱.۵ تا ۲ ساعت
• رویکرد تحلیلی: نظریه‌های فمینیستی، مطالعات بدن، جامعه‌شناسی جنسیت

📘 اهداف دوره:

• شناخت بازنمایی بدن زن در تاریخ سینما
• آشنایی با مفاهیم نظری کلیدی
• تحلیل انتقادی فیلم‌ها از منظر میل، قدرت، سرکوب و مقاومت

📌 سرفصل جلسات:

جلسه ۱: کشف بدن و عاملیت، قدرت زنان در سکسوالیته
جلسه ۲: بدن، نژاد و تقاطع‌ها
جلسه ۳: انتظارات از بدن
جلسه ۴: بدن و قاعدگی
جلسه ۵: بدن زن در بارداری و مادری
جلسه ۶: بیماری، پیری و بدن زن

🕒 زمان برگزاری:

• چهارشنبه‌ها، ساعت ۱۸:۰۰ به وقت ایران
• محل برگزاری: پلتفرم آنلاین اسکای‌روم


📞جهت ثبت‌نام به آیدی زیر در تلگرام پیام دهید:

▶️ @Zaneruz_admin

▶️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ «مرد، میهن، آبادی»؛ قیام ژینا و بحران مردانگی هژمونیک

🖍 کامران معتمدی


قیام ژینا، جنبش «زن، زندگی، آزادی» و انقلاب زنانه نیز نام گرفت. این قیام از همان ابتدا با پس‌رانی‌های متنوعی همراه بود و این موضوع حتی در آهنگی که نماد بیرونی قیام شد هویدا بود. در این مطلب سعی خواهد شد تا از لنز مطالعات مردانگی و مشخصا تئوری مردانگی هژمونیک از ریوین کانل به این قیام نگاه شود. این‌طور استدلال می‌شود که این قیام یا جنبش در عین‌حال جایگاه مردانگی هژمونیک در ایران را بحرانی کرد.

در این مقاله ابتدا مرور کوتاهی بر نظریه مردانگی هژمونیک و عناصر مورد نیاز آن خواهد شد. در بخش دوم به پس‌رانی، و پس‌رانی‌هایی که از پس قیام ژینا رخ داد، خواهیم پراخت.

پس‌رانی‌هایی که می‌توان آن را تجسم «مرد، میهن، آبادی» دانست.

🌸«مرد، میهن، آبادی»؛ پس‌رانی به‌مثابه حفظ نظم موجود

میشل راولی (Michelle V. Rowley) پس‌رانی را به‌سان وضعیت مدرنیته تئوریزه می‌کند. به عبارت دیگر پس‌رانی نتیجه طبیعی و قابل پیش‌بینی زندگی در یک جامعه مدرن است که در آن مردم دائما برای تغییر و پیشرفت خود را تحت فشار قرار می‌دهند. او معتقد است که پس‌رانی بخشی از خود سیستم است. نوعی اشکال یا اشتباه نیست، بلکه یک ویژگی است.

سیستم (در اینجا سرمایه‌داری مردسالار) درواقع برای ادامه‌دادن به پس‌رانی نیاز دارد.

از آنجایی که پس‌رانی به ماهیت سیستم گره خورده است، نویسنده پیشنهاد می‌کند که ما نمی‌توانیم به‌تنهایی با پس‌رانی‌ها مبارزه کنیم. در عوض، باید کلیت سیستمی را که در وهله اول پس‌رانی‌های متقابل ایجاد می‌کند و به آن وابسته است، بازسازی کنیم. همچنین از آنجایی که سیستم برای زنده‌ماندن به پس‌رانی متکی است، از پس‌رانی برای کندکردن یا توقف پیشرفت استفاده می‌کند تا مطمئن شود در قدرت باقی می‌ماند.

🌸نگاهی به تاریخ درهم‌تنیده جنسیت، نژاد و طبقه نشان می‌دهد که «مسئله زن» (woman question) در زمان بحران و بی‌ثباتی نظم موجود مطرح می‌شود و انضباط‌بخشی بر زنان و تمدید انقیاد آنها اولویت می‌گیرد.

همان‌طور که فدریچی در تحلیل خود از شکار جادوگران در قرن‌های شانزدهم و هفدهم نشان می‌دهد، انباشت بدوی که نشانگر گذار از دوران فئودال به سرمایه‌داری در اورپا بود مملو از تشدید اضطراب درباره کنترل بر کار زنان و تولیدمثل آنها بود. به همین ترتیب، چالش‌های انقلابی در برابر رژیم‌های قدرت، اغلب مسئله زن را محوری و نژادی کرده‌اند. از این‌روست که پس‌رانی‌های مردسالارانه معاصر را نباید صرفا واکنش‌هایی به پیشرفت زنان و برابری جنسیتی دانست بلکه آنها مجموعه‌ای از استراتژی‌های مدیریت بحران‌های سیستمی‌اند، شامل بحران‌های سیاسی، اقتصادی، محیط‌زیستی و حتی مرتبط با بحران‌هایی مثل همه‌گیری -بحران‌هایی که ساختار سلسله‌مراتبی قدرت حاکم را به چالش می‌کشند.

🌸محل بروز این پس‌رانی‌ها عموما سه حوزه است: بدن جنسی‌شده، فضای خصوصی خانواده سنتی و ملت به‌سان حفظ تمامیت ارضی برای یک انتیسیتی.

کانل تاکید می‌کند که اغلب مواقع دفاع از نظم مردسالار نیازمند مستقرشدن سیاست‌های مردانه‌ واضح نیست. مردان دگرجنس‌گرا، به‌واسطه روابط اجتماعی‌‌ای که مردانگی هژمونیک برایشام فراهم می‌آورد، برای اداره سازمان‌های مهم و بزرگ دولتی و نظامی انتخاب می‌شوند. نگهداری معمول از این سازمان‌ها درواقع همان پاسداری از مردانگی هژمونیک است.

درواقع مردانگی هژمونیک نوعی پروژه گروهی است و به همین دلیل است که معمولا آشکار و قابل اشاره مستقیم نیست.

اغلب مواقع اصلا لازم نیست درباره چیزهایی حرف زد که اصطلاحا مردانه‌اند چراکه وقتی از مواردی چون امنیت ملی، سود شرکت‌ها، ارزش‌های خانواده، دین واقعی، آزادی‌های فردگرایانه، رقابت‌های بین‌المللی، کارایی اقتصادی، پیشرفت در علم گفته می‌شود نگهداری از همان نظام خاص مردانه است که طلب و برساخته می‌شود.

#مردانگی
#زن_زندگی_آزادی


✅ادامه مطلب


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ تفاوت معنایی «ازدواج» برای مردان و زنان


#ازدواج


✂️✂️ کانال توییتر زن روز را به دوستان خود و علاقمندان این حوزه معرفی کنید.✂️✂️


✈️ @Zane_Ruz_Twitter

Читать полностью…

⭕️ ثبت‌نام این دوره فقط برای ۱۰ نفر اول با تخفیف ویژهٔ کانال جامعه‌شناسی زن روز همراه است.

Читать полностью…

😀🎬 تمامی فیلم‌های فمینیستی کانال جامعه‌شناسی زن روز به همراه تحلیل آن‌ها به کانال زیر انتقال یافتند.


🔗
/channel/+pJ5JKb7UcYEyYmQ0

Читать полностью…

❤️‍ #ثمینه_باغچه‌بان؛ نویسندهٔ کتاب کودک و نوجوان و مترجم درگذشت.


✅#معرفی_زنان_تاثیرگذار

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

📰ثمینه باغچه‌بان در سال ۱۳۰۴ در تبریز، در کودکستان باغچه اطفال، که پدرش، جبار باغچه‌بان در سال ۱۳۰۳ بنیاد گذاشته بود، به دنیا آمد.

ثمینه دوره‌ی دبستان و دبیرستان را در تهران گذراند. پس از پایان دبیرستان، به دانشسرای مقدماتی رفت و پس از ورود به دانشسرای عالی، همزمان، به تدریس در مدرسه‌ی ناشنوایان که پدرش در سال هزار و سیصد و دوازده در تهران تاسیس کرده بود، پرداخت.

📰در سال هزار و سیصد و بیست و هفت از دانشسرای عالی در رشته ی دبیری زبان انگلیسی دانش آموخته شد. سپس ازدواج کرد و با کمک بورس «فولبرایت»، با همسرش به آمریکا رفت و در سال هزار و سیصد و سی و دو در رشته‌ی آموزش ناشنوایان، از دانشگاه کلمبیا با درجه‌ی کارشناسی ارشد دانش آموخته شد و در رشته‌ی گفتار درمانی در دانشگاه کلمبیا به تحصیل ادامه داد. اما به سبب کودتا و برکناری دکتر محمد مصدق و برخی گرفتاری‌های خانوادگی، ناچارشد به ایران باز گردد.

ثمینه باغچه‌بان، در سال هزار و سیصد و چهل از سوی آموزش و پرورش عهده‌دار نگارش کتاب‌های درسی کلاس اول دبستان و همکاری در تهیه‌ی متن‌های درسی کلاس‌های دوم تا چهارم دبستان شد. سپس کتابی برای اعضای سپاه دانش با «روش کلی» جبار باغچه‌بان نوشت. در همین سال از سوی آموزش و پرورش، مسولیت تشکیل کلاس‌های کارآموزی و کارورزی آموزگاران کلاس اول دبستان در سراسر کشور به او واگذار شد.

🌸همین برنامه را در سال ۱۳۴۲ برای کمیته‌ی ملی پیکار با بی سوادی نیز اجرا کرد. او پس از درگذشت پدر در سال ۱۳۴۵، ریاست آموزشگاه و مدیریت فنی جمعیت کر و لال‌ها را به عهده گرفت. در سال ۱۳۵۰ مدیر عامل و مسول برپایی سازمان ملی رفاه ناشنوایان و در سال ۱۳۵۴ مدیر امور بالینی و دوره‌ی تربیت متخصص شنوایی سنجی و رابط ناشنوایان در دانشگاه ملی (بهشتی کنونی) شد.

او کتاب‌هایی درباره‌ی آموزش و پرورش ناشنوایان و آموزش زبان فارسی به غیر فارسی‌زبانان نوشته و آثاری را نیز در زمینه‌ی آموزش ناشنوایان، اختلالات گفتاری و ناگویایی به زبان فارسی بر گردانده است.

📒دو کتاب «پل چوبی» و «نوروزها و بادبادک‌ها» به قلم او از کتاب‌های برگزیده شورای کتاب کودک است. ارائه ترانه فولکلوریک «دویدم و دویدم» در قالب کتاب و تهیه ویدئوی آن به زبان اشاره با کمک یونیسف صورت گرفت. همچنین در سال ۱۳۷۷ بنا به درخواست یونیسف، برگردان فارسی کتاب «پیمان جهانی» به قلم او انجام پذیرفت و به چاپ رسید و از آن ویدئویی به زبان اشاره تهیه شد. از دیگر آثار او کتاب‌های «جم جمک برگ خزون»، «آفتاب مهتاب چه رنگه» و کتاب «روشنگر تاریکی‌ها» (دربارهٔ پدرش جبار باغچه بان) است که کتاب آخر با مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان انجام گرفته‌است.

🪧 در سال ۱۹۷۷ از سوی Clarke School Fellowship For The Middle East USA یک بورس تحصیلی به نام ثمینه باغچه‌بان نام‌گذاری شد. کتاب ثمینه باغچه بان: خادم فرهنگ و جامعه، نوشته رضا محمودی و محمد نوری زندگینامهٔ اوست.

🔳 ثمینه باغچه‌بان در ۲۶ شهریور ۱۴۰۴ در سن ۹۸ سالگی درگذشت.


✅#زنان_تاثیر_گذار


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ ‏«من فقط یک بار می‌خوابم و آن‌وقت شما همه بیدار می‌شوید.»


🖊«قهرمان یکی از نمایشنامه‌های بیضایی»

‎
#مهسا_امينی‌‌
#زن_زندگی_آزادی


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

💾 یادگار خون سرو



🎤با صدای: #ماندانا_خضرایی



#آهنگ_شب
#موسیقی_زنان
#صدای_زن



✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ به اطلاع همراهان کانال جامعه‌شناسی زن روز می‌رساند، صفحه اینستاگرامی این کانال شروع به فعالیت کرده است.


📢 با دنبال کردن این صفحه در اینستاگرام، ما را حمایت کنید.


📸نشانی ما در اینستاگرام:


📷 Zaneruz_page

😀
https://www.instagram.com/zaneruz_page?utm_source=qr&igsh=NDAwbG13eW9naDVm


😀🎬 تمامی فیلم‌های فمینیستی کانال جامعه‌شناسی زن روز به همراه تحلیل آن‌ها به کانال زیر انتقال یافتند.

🔗
/channel/+pJ5JKb7UcYEyYmQ0

✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️

📱 کانال‌های تلگرامی جامعه‌شناسی زن روز:


🔴مقالات تحلیلی و محتوای فمینیستی:

✈ @Zane_Ruz_Channel


🔴جامعه‌شناسی زنان در دنیای توییتر (شبکه اجتماعی ایکس)

✈ @Zane_Ruz_Twitter

🔴فیلم و تحلیل فمینیستی:
✈
/channel/+pJ5JKb7UcYEyYmQ0

✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️

📱 صفحات اینستاگرامی جامعه‌شناسی زن‌ روز:


📶مقالات و محتوای فمینیستی:

🔮zaneruz_page

📶گزیده‌های فمینیستی:

🔮excerpt_from_feminism


📶معرفی کتب فمینیستی:

🔮feministbookcase


🌐ادمین کانال‌های تلگرام و صفحات اینستاگرام:

🔮parastu.z.farrokhi

Читать полностью…

📩#گزیده



✒️جرم‌انگاری تن‌فروشی، که زن را مجازات می‌کرد اما به‌ندرت با مشتری مرد او کاری داشت، قدرت مردان را افزایش داد.

اکنون دیگر هر مردی می‌توانست به‌سادگی با اعلام این‌که زنی تن‌فروش است، یا تسلیم امیال جنسی او شده، زن را نابود کند.

زنان مجبور می‌شدند به مردان التماس کنند که «شرافت‌شان را از آنان نگیرند» (تنها دارایی‌ای که برای‌شان مانده بود).


📔Caliban and the Witch: Women, the Body and Primitive Accumulation
👤Silvia Federici

📔کالیبان و ساحره
👤#سیلویا_فدریچی


#بدن_زن
#تن_فروشی


🗂 منبع گزیده‌های فمینیستی:


🔮 lnstagram.com/excerpt_from_feminism


❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ مدرسه فمینیستی زن روز برگزار می‌کند:


📣 دوره آنلاین: «بدن زنان در سینما»


📌 با تحلیل‌گری: طاهره جورکش


🔴«بازنمایی بدن زنانه در سینما: تقاطع تجربه‌های زیستی از قاعدگی تا نژاد، مادری و پیری»

🗒تحلیلی فمینیستی و اجتماعی از بازنمایی بدن زن در سینما


✔️ درباره‌ی دوره:

در این دوره‌ی شش‌جلسه‌ای، به بازنمایی «بدن زن» در سینما از زاویه‌ی دید نظریه‌های فمینیستی، جامعه‌شناسی جنسیت و مطالعات بدن می‌پردازیم. با مرور فیلم‌های شاخص و تحلیل آن‌ها، درک عمیق‌تری از مفاهیمی چون میل، عاملیت، زیبایی، بارداری، پیری و تقاطع‌های نژادی و جنسیتی به‌دست خواهیم آورد.

🗯 ساختار دوره:

• تعداد جلسات: ۶
• مدت هر جلسه: ۱.۵ تا ۲ ساعت
• رویکرد تحلیلی: نظریه‌های فمینیستی، مطالعات بدن، جامعه‌شناسی جنسیت

📘 اهداف دوره:

• شناخت بازنمایی بدن زن در تاریخ سینما
• آشنایی با مفاهیم نظری کلیدی
• تحلیل انتقادی فیلم‌ها از منظر میل، قدرت، سرکوب و مقاومت

📌 سرفصل جلسات:

جلسه ۱: کشف بدن و عاملیت، قدرت زنان در سکسوالیته
جلسه ۲: بدن، نژاد و تقاطع‌ها
جلسه ۳: انتظارات از بدن
جلسه ۴: بدن و قاعدگی
جلسه ۵: بدن زن در بارداری و مادری
جلسه ۶: بیماری، پیری و بدن زن

🕒 زمان برگزاری:

• چهارشنبه‌ها، ساعت ۱۸:۰۰ به وقت ایران
• محل برگزاری: پلتفرم آنلاین اسکای‌روم


📞جهت ثبت‌نام به آیدی زیر در تلگرام پیام دهید:

▶️ @Zaneruz_admin

▶️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

📹The Accused

📹متهم


➡️#تحلیل_فیلم
🔗نزهت بادی

اگر در مواجهه با خبر تجاوز گروهی در کره جنوبی و حمایت‌های مردانه پیرامونش حیرت کرده‌اید، فیلم متهم را ببینید و اگر تحملش را داشتید صحنه دردناک تجاوز سه مرد به زن جوان را نگاه کنید که چطور با تشویق و تحریک مردان دیگر همراه می‌شود؛ مردانی که نه تنها عمل متجاوزان را محکوم نمی‌کنند، بلکه با لحن و ادبیات زشت و زننده‌ای باعث افزایش خشونت علیه زن تنها می‌شوند.

📹 فیلم نشان می‌دهد که تجاوز هرگز یک رخداد فردی نیست بلکه از دل ساختاری بر می‌آید که به مردان اجازه می‌دهد تا قدرت جنسی خود را با خشونت علیه زنان به نمایش بگذارند و از سوی مردان دیگر مورد تشویق و حمایت قرار بگیرند.

فیلم به طرز هوشمندانه‌ای از ماهیت هولناک تماشاگران نامرئی در پشت صحنه پرده بر می‌دارد که به تجاوز همچون صحنه نمایش نگاه می‌کنند و برای متجاوزان به مثابه قهرمانان‌شان کف می‌زنند و به آنها اعتبار می‌بخشند.

می‌دانید چرا؟ چون از اینکه کسی به جای آنها فانتزی‌های جنسی زن ستیزانه‌شان را بر زبان می‌آورد یا عملی می‌کند، ارضا می‌شوند و لذت می‌برند.

🎬نکته درخشان فیلم این است که زن وکیل باهوش و جسور فیلم فقط متجاوزان را به دادگاه نمی‌کشاند بلکه تک‌تک مردان تماشاگر و حامی متجاوزان را نیز به عنوان شریک جرم در معرض محاکمه قرار می‌دهد؛ همان مردان ترسویی که گمان می‌کنند می‌توانند پنهانی از خشونت علیه زنان لذت ببرند بی‌آنکه کسی آنها را ببیند و از ماهیت زن‌ستیزشان باخبر شود.

✅اما دوربین می‌چرخد و بر آنها که در تاریکی پنهان شده‌اند، نور می‌تاباند و بیش از هر کسی به خودشان نشان می‌دهد که چطور با تقلیل دادن خود به مخاطب و تماشاگر و طرفدار تجاوز به همدستان نامرئی متجاوزان بدل شده‌اند.


📹 فیلم The Accused را اینجا تماشا کنید.


#تجاوز
#آزار_جنسی
#معرفی_فیلم
#فیلم_فمینیستی


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ روایت زنان تاکسیران در ایران از خشونت، تبعیض و کلیشه‌های جنسیتی


ویدئوی منتشرشده از درون خودروی یک راننده‌تاکسی زن، گوشه‌ای از خشونتی را که زنان فعال در این شغل تجربه می‌کنند به نمایش گذاشت. مسافران مرد به خود اجازه می‌دهند با او شوخی جنسی کنند، هویت و شغلش را زیر سؤال ببرند و به او پیشنهاد رابطه بدهند. زنان راننده‌تاکسی، به طور روزمره با ناامنی روانی و فیزیکی مواجه‌اند و علاوه بر دشواری‌های فیزیکی این شغل، باید با کلیشه‌های اجتماعی نیز کلنجار بروند و برای تثبیت خود در شغلی که مردانه تلقی می‌شود به طور مضاعف تلاش کنند. یک زن راننده اسنپ در تهران به «کار بدون آزار» می‌گوید دائماً با متلک‌پرانی مردان مواجه است و وقتی در چارچوب سرعت مجاز حرکت می‌کند با عباراتی چون «برو کون بچه بشور» و «برگرد به همان آشپزخانه» مواجه می‌شود.

او می‌گوید از سوی مسافران نیز دائماً با پرسش و اظهارنظر درباره چرایی فعالیت در این شغل مواجه می‌شود. رئیس سازمان تاکسیرانی با اشاره به شأن زنان گفته، برای زنان تاکسیران باید جابه‌جایی خانم‌ها و دانش‌آموزان مدارس دخترانه در اولویت قرار بگیرد.

🌸یافته‌های نتایج تحقیقی در دانشگاه کارولینای جنوبی حاکی از آن است که زنان غالباً در شرایطی به اشتغال در حوزه رانندگی روی می‌آورند که در پی کسب درآمدی افزون بر شغل اصلی خود باشند، در دوره‌های میان‌اشتغالی قرار گرفته باشند، یا امکان دسترسی به فرصت‌های شغلی دیگر برای آنان فراهم نشده باشد. افزون بر این، به دلیل تمایل کمتر زنان به رانندگی در ساعات پایانی شب، شکاف دستمزدی میان زنان و مردان در این حوزه قابل مشاهده است.

از مشکلات رانندگان زن اسنپ این است که سفرهای کمتری به آنها ارجاع داده می‌‌شود و اکثر سفرها به رانندگان مرد فرستاده می‌شود و این مسئله راندمان کاری زنان راننده را پایین می‌آورد. زنی دیگر که برای کمک‌خرج دانشگاه خود به این شغل روی آورده با اشاره به برخوردهای مردسالارانه، فشارهای نگاه مردان و احساس ناامنی می‌گوید اسنپ هیچ پشتیبانی دقیق و مناسبی در این زمینه انجام نمی‌دهد و در واقع اصلاً راهکاری برای جلوگیری از خشونت‌ها و تبعیض‌ها ندار.

🌸«زنان را سوار کن، امن بمان»

یکی از مهم‌ترین نقدهایی که به سیاست‌های تفکیک جنسیتی وارد می‌شود، آن است که چنین اقداماتی عملاً زمینه را برای بازتولید و تثبیت تبعیض‌های ساختاری علیه زنان فراهم می‌سازد. به‌عنوان نمونه، جداسازی جنسیتی در محیط‌های کاری می‌تواند به تقسیم‌بندی ارزشی میان وظایف و نوعی تقسیم کار جنسیتی منجر شود: امور «مردانه» و «دارای اعتبار و پرستیژ» به مردان سپرده می‌شود، درحالی‌که زنان به حاشیه رانده شده، از فرایندهای تصمیم‌گیری و عرصه‌های کلیدی کنار گذاشته می‌شوند.

چنین تفکیکی جایگاه حرفه‌ای زنان را تضعیف می‌کند و در نتیجه، دستمزد کمتر و فرصت‌های محدودتر برای آنان قابل‌توجیه جلوه داده می‌شود.

بازتولید سرمایه‌گذاری نابرابر در خدمات از طریق ایجاد سیستم‌های موازی که اغلب از منابع و امکانات کمتری برخوردارند و تشدید انزوای اجتماعی زنان و محدودکردن حق آنان در انتخاب آزادانه مکان‌ها و موقعیت‌های اجتماعی از دیگر آثار تفکیک جنسیتی است.

🌸جداسازی و بازتولید کلیشه‌های جنسیتی
هر بار که گزارشی از ناامنی در فضای عمومی، خشونت خیابانی یا قتل در وسایل حمل‌ونقل منتشر می‌شود، یکی از نخستین پاسخ‌ها طرح ایده تفکیک جنسیتی است؛ چه برای زنان ‌تاکسیران و چه برای زنان مسافر.

تفکیک جنسیتی در واقع سایه‌سازترین و سطحی‌ترین پاسخ به مسئله‌ای پیچیده و ساختاری است: خشونت علیه زنان.

🌸سیاست‌گذاران به‌جای تمرکز بر راهکارهای بنیادین ـ از جمله آموزش و فرهنگ‌سازی عمومی، بازنگری در هنجارهای مردسالارانه، اصلاح رویه‌های قضایی و تصویب قوانین حمایتی مؤثر ـ با تفکیک جنسیتی، بار اصلی مسئولیت محافظت را به دوش خود زنان می‌اندازند. یعنی به‌جای مواجهه با نابرابری‌های ساختاری و آموزش مسئولیت‌پذیری مردان، تمرکز بر محدودسازی زنان قرار می‌گیرد و توجه از ریشه‌های خشونت جنسی منحرف می‌شود.

✅سیاست تک جنسیتی کردن فضاها، در عمل کلیشه‌های جنسیتی را تقویت می‌کند: زنان باید پنهان شوند و از معرض دید مردان کنار روند تا از خشونت در امان بمانند، و مردان به‌عنوان سوژه‌های ذاتاً خشونت گر و اصلاح‌ناپذیر معرفی می‌شوند که تنها باید زنان را از آنان دور کرد. چنین نگرشی نه‌تنها به بهبود وضعیت منجر نمی‌شود، بلکه با طبیعی جلوه‌دادن خشونت و حذف زنان از عرصه‌های عمومی، چرخه تبعیض و نابرابری را بازتولید می‌کند.

#امنیت_زنان
#اشتغال_زنان
#تفکیک_جنسیتی
#زنان_فضای_شهری

✅ادامه مطلب


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ درهايی كه به روی مجردها بسته می‌ماند

🖍سيمين كاظمی


به‌طور كلی مجرد بودن يك بهانه عادی و مقبول برای تبعيض است.

در واقع مجرد بودن مس‌تواند به عنوان يك انگ و استيگما صلاحيت ورود به روابط و تعاملات اجتماعی را خدشه‌دار كند.

به‌طور كلی در يك جامعه سنتی كه زندگی نرمال و بهنجار در قالب خانواده تعريف شده است، شخص مجرد به عنوان تهديدی برای نظم اجتماعی به شمار می‌رود.

مجرد بودن تحت تاثير متغيرهای ديگری همچون سن و طبقه اجتماعي و جنسيت و جغرافيا قرار دارد، به‌طوری كه تجرد براي زنان و فقرا و تحصيلات پايين‌تر و در مناطق روستايی و شهرهای كوچك دشوارتر است.

يعنی تبعيض‌های مرتبط با تجرد كه عليه يك زن مجرد ميانسال فقير كم سواد روستايی اعمال می‌شود به مراتب شديدتر و سنگين‌تر از يك مرد مجرد جوان پولدار تهرانی است.

🌸داغی كه در ميانسالی برای زنان شديد و عميق‌تر است

در ظاهر به نظر می‌رسد كه با افزايش سن و رفتن به سمت ميانسالی كليشه‌های جنسيتی در اين باره كمرنگ‌تر شود، اما اين‌طور نيست در ايران در بسياري از مناطق تجرد براي زنان پيامدهای اجتماعی، اقتصادی و روانشناختی بيشتری دارد. داغ ننگ تجرد و طرد به خصوص در ميانسالی براي زنان شديد و عميق است و ممكن است از حمايت اجتماعی كمتری برخوردار و دچار علايمی از افسردگی شوند.

مشكلات اقتصادی و نداشتن استقلال مالی امكان زندگی مستقل را از زنان مجرد سلب می‌كند و چون مجبورند با ديگران زندگی كنند، به عنوان سربار به حساب می‌آيند و مجبور به كار بدون مزد برای ديگران می‌شوند. به اين ترتيب كنترل ديگران بر زندگی و روابط و فعاليت‌هايشان تا سالمندی هم تداوم می‌يابد.

🌸زنان مجرد مورد سرزنش و تحقير و خشونت قرار می‌گيرند و به عنوان ناسالم، بی‌كفايت و مشكل‌دار برچسب می‌خورند و اغلب همه ناسازگاری‌ها و مشكلات و اعتراض آنها به تجردشان و ناكامی در ازدواج نسبت داده می‌شود.

در سياستگذاری كلان به حساب نمی‌آيند و تقريبا هيچ برنامه جدی و موثری برای بهبود وضعيت زنان مجرد وجود ندارد.

در جوامع سنتی ازدواج ارزش و اهميت بالايی دارد و زنان صرفا در چارچوب خانواده است كه هويت و موجوديتشان به رسميت شناخته مس‌شود. در يك جامعه سنتی، قرار گرفتن زن در خارج از چارچوب خانواده به عنوان كجروی شناسايی مي‌شود.

انتظار اجتماعي اين است كه زنان در سنين جواني ازدواج كنند و به وظايف فيزيولوژيك خود يعنی فرزندآوری و مادری عمل كنند. تا جايی كه ازدواج و ورود به زندگی مشترك هدف غايی زندگی زنان و هر نوع پاسخ ديگر به اين انتظار به عنوان انحراف و آسيب اجتماعی در نظر گرفته می‌شود.

برای زنان بيش از مردان كاركرد توليدمثلی‌شان مهم دانسته می‌شود و برای همين تجرد زنان با افزايش سن و رفتن به سمت ميانسالی كه با كم شدن احتمال بارداری همراه است، فشار اجتماعی سنگين‌تری ايجاد می‌كند.

✅از طرف ديگر كاركرد ازدواج و تشكيل خانواده كنترل و تنظيم ميل جنسی افراد است و در مورد زنانی كه ازدواج نكرده‌اند تا حدودی اين كنترل ميل و رفتار جنسی از طريق خانواده تضعيف می‌شود و همين براي سنت‌گرايان و محافظه‌كاران نگران‌كننده است.

✅مجرد ماندن در پژوهش‌ها هم با سوگيری مواجه شد

در مورد تجرد و به خصوص تجرد قطعی زنان پژوهش‌های پراكنده‌ای انجام شده، اما اين پژوهش‌ها با هدف بررسی تبعيض عليه افراد مجرد نبوده است، بلكه عموما تجرد به خصوص تجرد زنان را به عنوان تهديدي براي نظم اجتماعي و حتی يك آسيب اجتماعی معرفی كرده‌اند.

🔹اينجا يك اصطلاح هم ساخته‌اند به عنوان «تجرد قطعی» كه خيلي هم باب ميل رسانه‌ها به خصوص رسانه‌های محافظه‌كار است كه با اتكا به آن تحليل‌های منفي عليه زنان منتشر و وضعيت سياهي را ترسيم می‌كنند كه اين دسته از زنان را به عنوان سربار، بی‌مصرف، تهديد و مقصر كاهش نرخ باروری معرفی كنند.

ازدواج نكردن و مجرد ماندن، يك مساله و آسيب اجتماعی نيست كه نگران‌كننده باشد. آنچه تجرد را به مساله تبديل می‌كند، تبعيض‌هايی است كه عليه افراد مجرد صورت می‌گيرد و فشار اجتماعی غيرمنصفانه‌ای است كه تحمل می‌كنند.

🖊گزارش نیره خادمی

#زنان_مجرد
#سینگلیسم

✅ادامه مطلب


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ از بوم تا بُت؛ پیکاسو اسطوره‌ای که ترک خورد
🖍مریم عمرانی


بیش از پنجاه سال از مرگ پیکاسو می‌گذرد و همچنان یکی از تأثیرگذارترین و بحث‌برانگیزترین هنرمندان قرن بیستم باقی مانده است، اما هم‌زمان پرسشی درمورد پیکاسو مطرح است: آیا باید او را به‌خاطر رفتارهای زن‌ستیز و استعماری‌اش، ازنو ارزیابی کرد؟

🌸 آیا می‌توان نبوغ هنری را جدا از زمینه‌های خشونت، سلطه‌جویی و بهره‌کشی بررسی کرد؟

در برابر چنین پرسش‌هایی، مقاومت اجتماعی چشم‌گیری وجود دارد. جامعه اغلب در برابر به چالش کشیدن مردان مشهور، واکنش دفاعی نشان می‌دهد و برای چهره‌هایی که شهرتشان با نبوغ و قدرت گره خورده است، سنگر می‌سازد.

نقد فمینیستی آثار پیکاسو در زندگی شخصی او نیز امتداد می‌یابد. او با زنان زیادی رابطه داشت که اغلب الهام‌بخش آثارش شناخته شده‌اند، اما زندگی بیشتر آنها پایانی تلخ و تراژیک داشت. روایت‌هایی که از زندگی پیکاسو باقی مانده‌اند اغلب از سلطه‌گری، قدرت‌نمایی و بهره‌کشی از زنان سخن می‌گویند. این خشونت‌ها تا جایی است که حتی نوۀ خود او‌، مارینا پیکاسو، در کتاب پیکاسو، پدربزرگ من، می‌نویسد: «او زنان را رام می‌کرد، افسون می‌کرد، می‌بلعید و بر بومش خرد می‌کرد.»

✒️بررسی زندگی زنانی چون دورا مار، فرانسواز ژیلو و ژاکلین روک نشان می‌دهد که الهام‌بخش‌ترین چهره‌های آثار پیکاسو درنهایت در حاشیه قرار گرفتند، حذف شدند و روایت‌هایشان به‌ندرت در تاریخ هنر جدی گرفته شد.

در اغلب تحلیل‌های تاریخ هنر، به دوشیزگان آوینیون به‌عنوان نقطۀ‌ تحول فرمی نگاه شده است، بدون توجه به خشونت، جنسیت و نژاد.

اغلب این تحلیل‌ها را مردان نوشته‌اند و زنانِ نقاشی را همچون بدن‌هایی برهنه، ولی بی‌صدا دیده‌اند، نه سوژه‌هایی که چیزی را بازگو می‌کنند.

در این نقاشی، پنج زن برهنه ایستاده‌اند. بدن‌هایشان زاویه‌دار، شکسته و بی‌نرمی‌اند. به‌طور مستقیم به بیننده خیره شده‌اند، اما نگاهشان دعوت‌کننده نیست. بیشتر شبیه هشدار یا تهدید است. پیکاسو زنان را نه همچون ابژه‌هایی دل‌فریب، بلکه به ‌شکل موجوداتی بیگانه، ترسناک و غیرقابل پیش‌بینی تصویر کرده است.

چیو می‌گوید: این بازنمایی از زنان چیزی فراتر از فرم‌گرایی است. اینجا ما با ترس و اضطراب مردانه‌ای مواجهیم که بدن زنانه را همچون منبع تهدید می‌بیند.

🌸در نقد فمینیستی، مفهومی به نام «نگاه مردانه» وجود دارد؛ یعنی جهانی بصری که از دریچۀ‌ چشم مرد دگرجنس‌گرا ساخته شده است و زنان را نه همچون انسان‌هایی کامل، که ابژه‌هایی برای دیدن، تملک و کنترل نشان می‌دهد.

دوشیزگان آوینیون دقیقاً در همین چارچوب قرار می‌گیرد. پیکاسو در این اثر، زنان را طوری تصویر می‌کند که هم قدرت جنسی‌شان را تهدیدکننده می‌بیند و هم تلاش می‌کند آن قدرت را از بین ببرد؛ با تکه‌تکه کردن بدن‌ها، با ماسک‌دار کردن چهره‌ها و با خارج‌ کردن آنها از هر نوع فردیت. در اینجا، مفهوم «نگاه مردانه» کاملاً برجسته است. اگرچه هیچ مردی در تصویر دیده نمی‌شود، اما نگاه مسلط یک مرد سفید دگرجنس‌گرا بر کل تابلو حاکم است.

✅زن‌ها به مخاطب خیره شده‌اند، اما این خیره‌نگری نشانۀ قدرتشان نیست، بلکه نتیجۀ‌ موقعیتی است که در آن گیر افتاده‌اند: آنها دیده می‌شوند، اما شنیده نمی‌شوند. به آنها نگاه می‌شود، اما نه در مقام سوژه، بلکه همچون ابژه‌هایی برای سلطه و تماشا.

دوشیزگان آوینیون نه دربارۀ زنان است، نه دربارۀ شناخت آنها. این نقاشی دربارۀ نگاه مردانه‌ای است که با میل و ترس خود درگیر است و برای مهار آن، از بدن زنانه تصویر می‌سازد، نه انسان.

✅افسانۀ نبوغ مرد سفید

ابتدا باید بدانیم «افسانۀ نبوغ مرد سفید» چیست و چگونه شکل گرفته است. منتقدان فمینیست و پساساختارگرا از دهۀ ۱۹۷۰ به این‌سو نشان داده‌اند که این روایت به‌ظاهر خنثی، درواقع عمیقاً جنسیت‌زده و نژادمحور بوده است.

✏️ لیندا ناکلین، تاریخ‌نگار هنر و فمینیست، در مقالۀ مشهورش، «چرا هنرمند بزرگ زن نداشته‌ایم؟»، استدلال کرد که مفهوم هنرمند نابغه در بستری شکل گرفته است که زنان را به‌طور نظام‌مند از آموزش و فعالیت هنری محروم می‌کرده است. تنها مردان، آن‌هم عمدتاً از طبقات مرفه و نژاد حاکم، امکان بروز «نبوغ» را می‌یافتند و درنتیجه، تاریخ رسمی هنر به سلسله‌ای از نوابغ مرد تبدیل شد. این نکته امروز به آگاهی عمومی بدل شده است:

اینکه تاریخ هنر متعارف روایت نبوغ مرد سفید را ترویج کرده است.

💡به‌ قول طعنه‌آمیز گروه هنری گوریلا گِرلز «هنر، داستانی است که موزه‌داران و منتقدان دربارۀ مردان سفیدپوست نابغه تعریف کرده‌اند، با چند استثنای انگشت‌شمار از زنان سفیدپوست»؛ اشاره‌ای روشن به حذف سیستماتیک زنان و رنگین‌پوستان از روایت غالب.

#زنان_هنر
#زنان_نامرئی

✅ادامه مطلب


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

📎ویژه‌نامهٔ آنلاین مجله زنان امروز برای سومین سالگرد خیزش «زن، زندگی،‌آزادی»


#زن_زندگی_آزادی


❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

🗓 ۲۹ شهریورماه؛ سالروز درگذشت #مهرتاج_رخشان_تهرانی: از پیشگامان جنبش زنان در ایران و تأسیس مدارس دخترانه


‍ 🔊 #معرفی_زنان_تاثیر_گذار

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

📸روزگاری در ایران دخترانی چون مهرتاج رخشان تهرانی (بدر الدجی.م. 1260. ف. 1353) برای آمد و شد به مدرسه و تحصیل علوم مجبور به ابداع چنین لباسی شدند تا بتوانند در سواد همتراز درس‌خوانده‌ترین مردانِ ایرانی باشند.

🟥مهرتاج رخشان تهرانی (۱۲۶۰در تهران - ۲۹ شهریور ۱۳۵۳ در دماوند) با نام تولد بدرالدجی شاعرو از پیشگامان جنبش زنان در ایران و تأسیس مدارس دخترانه بود.

او مؤسس مدرسه دخترانه ام‌المدارس از اولین مدارس دخترانه در ایران و نویسنده نخستین نظام‌نامهٔ مدارس ایران برای وزارت معارف بود.

در شانزده سالگی به همراه خواهرش برای آن‌که پدرشان را وادار کنند تا به تحصیلشان در مدرسه رضایت دهد، در منزل علی‌اصغرخان اتابک که از دشمنان پدرشان بود، بَست نشستند. پس از یک ماه امام‌الحکما تسلیم شد. بدرالدجی در کلاس چهارم مدرسه دخترانه آمریکایی تهران پذیرفته شد. وی سالها بعد به فقه، عربی، تاریخ، انگلیسی، فرانسه مسلط شد.

بدرالدجی، که نام مهرتاج رخشان را برای خود برگزیده بود، پس از فارغ‌التحصیلی به معلمی و مدیریت در مدارس دخترانه ادامه داد. مدتی در اداره «مدرسه شرعیات اصفهان» به صدیقه دولت‌آبادی کمک کرد و «مدرسه ام المدارس» را در اصفهان تأسیس کرد. در مدرسه آمریکایی‌ها که از آن فارغ‌التحصیل شده بود، زبان و ادبیات فارسی را تدریس کرد. سپس مدیر مدارسی در شهرهای انزلی، مشهد، اصفهان، گلپایگان و ملایر شد.

وی در گلپایگان در شرایطی که نبض شهر در اختیار نیروهای کاملاً سنتی و محافظه‌کار بود، در ارتقای فرهنگ مردم نقش بسیار مهمی داشت.

او همچنین به درخواست وزیر معارف نظام‌نامه‌ای برای مدارس ایران تهیه کرد که در صفحهٔ اول نخستین شماره مجله معارف به چاپ رسید. رخشان نهایتاً در ۱۳۱۱ از ادارهٔ فرهنگ بازنشسته شد. یکی از دلایل بازنشستگی او اختلاف در مورد آموزش درس حفظ الصحهبود (بهداشت عمومی) بود که مسئولان آن را درسی بی‌فایده می‌پنداشتند.

رخشان در سال ۱۳۱۱ به دماوند رفت و قصد داشت پرورشگاهی جهت نگاهداری کودکان یتیم و بی‌بضاعت تأسیس کند که موفق نشد.

🔴حقوق روسپیان

رخشان در ۱۳۰۷ در مقاله‌ای در نشریه عالم نسوان پیشنهاد تشکیل خانهٔ امید برای نگهداری و آموزش زنان روسپی را مطرح کرد.

از نظر او جامعه مقصر اصلی در پدیدهٔ روسپی‌گری بود و همو می‌بایست و می‌توانست سرنوشت قربانیان آن را تغییر دهد.

البته طرح او به‌جایی نرسید، اما از اولین نمونه‌های ایرانی توجه به وضعیت روسپیان به عنوان یکی از حاشیه‌ای‌ترین و ستمکش‌ترین بخش‌های جامعه بود.

او معتقد بود که برای دفاع از حقوق تمامی زنان باید ابتدا از حقوق آن بخش که از همه بیشتر به حاشیه رانده شده و حقوق آن‌ها منظماً زیر پا گذاشته می‌شود، دفاع کنیم.
او برای مثال پیشنهاد کرده بود که دولت دوخت لباس سربازان وظیفه را به این زنان بسپارد و دستمزدی را به آنان بپردازد.

🔴کشف حجاب

حضور بدون حجاب مهرتاج رخشان در مراسم فارغ‌التحصیلی خود در مدرسه دخترانه آمریکایی و سخنرانی او به دو زبان انگلیسی و فارسی از نخستین نمونه‌های کشف حجاب در تاریخ معاصر ایران است.

🟡مدرسه ام‌المدارس او نیز تعطیل شد چون محصلانش به‌جای چادر از لباسی شبیه به مانتو و کلاه امروزی استفاده می‌کردند.

از او حدود هزار بیت شعر به‌جای مانده‌است.

💬

نسوان شده واقف به حقوق مدنی‌شان...
یک ذره تفاوت نبود مرد و زنی‌شان

#زنان_تاثیر_گذار


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ تأملی بر ذهنیت خودمرکزپندار مذکر با نگاهی به آرای دوبووار

🖍پرستو فرخی

برای مرد، زن چیزی جز آنچه او تعریف می‌کند نیست، جایگاه زن همان جایی‌است که مرد تعریف می‌کند. مرد، زن را همچون تابلوی نقاشی‌ای که بدست خود کشیده و طرح داده، می‌پسندد. در ذهنیت مذکر خودمحور، زن دست‌سازه مرد است. چنانچه زن از ساخته شدن به دست مرد و طرح‌هایش تبعیت نکند، او را سلیطه و ساحره می‌خواند؛ چرا که عاملیت زن، مرد را از آرزوی اصلی‌اش که جایگاه خدایی در روی زمین است، بازمی‌دارد.

📰با استفاده از همین ویدیوی کوتاه می‌توان نگاهی دوباره به تعریف زن و زنانگی از منظر سیمون دوبووار انداخت. او می‌گوید در طول تاریخ مردها درصدد برآمده‌اند از واقعیت برتری‌شان حقی بسازند. عملاً همانگونه که برای قدما عمود مطلقی وجود داشت که مایل نسبت به آن تعریف می‌شد، یک الگوی انسانی مطلق وجود دارد که همان نمونه انسان مذکر است.

در همین تصویر کوچک از انگاره اصل مذکر، مرد خودمرکزپندار، آزادی زنان را مصداق تعرض جنسی به مردان می‌داند. به نظرش فقط مرد انسان است و جهت حفظ حقوق انسانی‌ او باید از زن انسانیت‌زدایی شود. زن، دیگری و غیراصل و سایه مرد است و به نسبت مرد تعریف می‌شود. تا جایی که آزادی زن را مانعی دربرابر آزادی بی‌حدوحصر خود می‌داند و حتی کمال زن را در احترام به حقوق آزادی مطلق مرد می‌داند.

زن باید حذف و نامرئی شود چراکه مرد متعالی مطلق توان کنترل امیال جنسی‌اش را ندارد!

🌸 می‌بینیم که عملاً ناتوانی و عدم کنترل و نقص متعلق به مردان است اما زنان محکوم به حذف و عقب‌نشینی می‌شوند. بنابراین انگاره ضعیفه‌پنداری زنان به سبب نقص آنان، کاملا موضوعی برساخت جوامع مردسالار است و حقیقت ندارد. مرد برای جبران نقایص خود زن را خلق کرده، زن در این دیدگاه همچون حوای خطاکار نماینده بدن، لذت و خطرات آن است تا مرد خود را بری از آن پلیدی‌ها بنامد.

مرد با مقصرانگاری زن در تمام نقایص و کمبودها، از مسئولیت شانه خالی می‌کند. به همین دلیل او در جایگاه حقیقت مطلق، برای بهبود وضعیت اجتماعی به فکر اصلاح خود نمی‌افتد بلکه همچون ارباب، موقعیت بردگان را تغییر می‌دهد.

🌸به شکل تاریخی، زن، ظرفی برای گنجاندن نقایص و عیوب مردان بوده است‌. مردان با نسبت دادن زن به وجه تاریک بشری، جایگاه خود را در موقعیت متعالی حفظ کرده‌اند.

زن واسطه بین مرد و دنیا بوده و به راستی که مرد به شدت نیازمند زن بوده است؛ در واقع زن به مرد اعطا شده تا وسیله‌ای باشد برای تبرئه مردان و در جهت تبدیل میل از خودبیزاری مرد به میل خودبرترپنداری مرد.

🌸مرد هم همچون زن عبارت از بدن است؛ اما مرد زن را سکس، اغواگر و آلودگی نامگذاری کرد تا خود را عقل و روح نامیده و از هرگونه کراهت میل جنسی و ابتلای به بدن و امورات دون انسانی مصون بداند؛ تا جایی که حتی در موارد تجاوز و آزار جنسی هم، زن بعنوان اغواگرِ نماینده بدن و جنس نفرین‌شده مورد حمله قرار می‌گیرد.

✒️همانگونه که سیمون دوبووار اشاره می‌کند "نفس به محض اینکه درصدد آشکار کردن خود برآید، «دیگری» برایش ضرورت می‌یابد."

ضرورت زن برای دنیای مرد محور همچون ضرورت دیگری برای خویشتن است، مرد برای اینکه از خویشتن به مثابه گل سرسبد آفرینش یاد کند که قبله‌گاه انسان و انسانیت باشد، می‌بایست ابتدا زن را به انقیاد می‌کشاند. محدودیتی که مرد برای زن وضع می‌کند هزینه به صدر نشاندن مرد در ازای به زیرکشاندن زن است. تا زن به زیر کشیده نشود، مرد رفعت نخواهد یافت.

📌اما تصور کنید زنی که به زیر کشیده نشود و ابزاری برای رفعت مرد نباشد، تا چه حد برای جامعه مردسالار می‌تواند خطرناک باشد؛ زنانی که حاضر به اجرای نقش «دیگری» نباشند، بدن خود را مصداق شر و آلودگی ندانند: همان زنان سلیطه‌ای که بدنشان بزرگترین سلاح مبارزه آنان است، بیداری آنان مصداق «بازگشت ساحرگان» خواهد بود!


#بدن_زن


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ مدرسه فمینیستی زن روز برگزار می‌کند:


📣 دوره آنلاین: «بدن زنان در سینما»


📌 با تحلیل‌گری: طاهره جورکش


🔴«بازنمایی بدن زنانه در سینما: تقاطع تجربه‌های زیستی از قاعدگی تا نژاد، مادری و پیری»

🗒تحلیلی فمینیستی و اجتماعی از بازنمایی بدن زن در سینما


✔️ درباره‌ی دوره:

در این دوره‌ی شش‌جلسه‌ای، به بازنمایی «بدن زن» در سینما از زاویه‌ی دید نظریه‌های فمینیستی، جامعه‌شناسی جنسیت و مطالعات بدن می‌پردازیم. با مرور فیلم‌های شاخص و تحلیل آن‌ها، درک عمیق‌تری از مفاهیمی چون میل، عاملیت، زیبایی، بارداری، پیری و تقاطع‌های نژادی و جنسیتی به‌دست خواهیم آورد.

🗯 ساختار دوره:

• تعداد جلسات: ۶
• مدت هر جلسه: ۱.۵ تا ۲ ساعت
• رویکرد تحلیلی: نظریه‌های فمینیستی، مطالعات بدن، جامعه‌شناسی جنسیت

📘 اهداف دوره:

• شناخت بازنمایی بدن زن در تاریخ سینما
• آشنایی با مفاهیم نظری کلیدی
• تحلیل انتقادی فیلم‌ها از منظر میل، قدرت، سرکوب و مقاومت

📌 سرفصل جلسات:

جلسه ۱: کشف بدن و عاملیت، قدرت زنان در سکسوالیته
جلسه ۲: بدن، نژاد و تقاطع‌ها
جلسه ۳: انتظارات از بدن
جلسه ۴: بدن و قاعدگی
جلسه ۵: بدن زن در بارداری و مادری
جلسه ۶: بیماری، پیری و بدن زن

🕒 زمان برگزاری:

• چهارشنبه‌ها، ساعت ۱۸:۰۰ به وقت ایران
• محل برگزاری: پلتفرم آنلاین اسکای‌روم


📞جهت ثبت‌نام به آیدی زیر در تلگرام پیام دهید:

▶️ @Zaneruz_admin

▶️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

📹Bitter Moon
📹 ماه تلخ


🎬#تحلیل_فیلم
🖍نزهت بادی

🍔وابستگی در رابطه در فیلم ماه تلخ

اسکار و میمی هفته‌ها خودشان را در خانه حبس می‌کنند و از عشقبازی لذت می‌برند. هر رخداد روزمره برایشان چنان سرشار از شور عاشقانه کشش جنسی است که گویی به هیچ‌کسی و هیچ‌چیزی جز خودشان نیازی
ندارند.

📰اما چه می‌شود که بعد از مدتی آن اشتیاق دیوانه‌وار اسکار نسبت به میمی فروکش می‌کند و فوران میل آتشین او به سردی می‌نشیند؟

چطور اسکار که با تماس نوک انگشتش به گوشه پای میمی در اتوبوس به عشقی ویرانگر دچار می‌شود به جایی می‌رسد که لمس تن میمی به تماس با شیء پیش پا افتاده و مبتذل برایش بدل می‌شود؟

وقتی اسکار با تحقیر میمی را از خود می‌راند، میمی می‌پرسد «مگه چی کار کردم؟» اسکار جواب می‌دهد هیچی فقط همیشه هستی!»

این را همان مردی می‌گوید که روز اول به میمی گفته بود «توان جدایی از تو را ندارم اما حالا حس می‌کند آزادی‌اش را از دست داده و دلش برای هیجان و تنوع و ماجراجویی عاشقانه و جنسی با زنان دیگر تنگ شده است.

📷میمی آنقدر به اسکار وابسته شده است که نمی‌تواند بدون او زندگی کند و به پایش می‌افتد و التماس می‌کند و می‌گوید «می‌تونی کتکم بزنی با هر زن دیگه‌ای باشی حتی دوستم نداشته باشی اما بگذار کنارت بمانم.»

میمی نمی‌داند که با تسلیم مطلق خود به اسکار، خوی سلطه‌گری را در او بیدار می‌کند. اسکار گمان می‌کند می‌تواند زنی را اسیر عشق خود کند و وقتی از او خسته و دلزده شد، دور بیندازد او هم نمی‌داند که با وابسته کردن میمی به خود، میل به انتقام را در او زنده می‌کند.

🎥نتیجه آن عشق بیمارگونه، زن و مردی است که مجبورند با نفرت در کنار هم بمانند!


#عشق
#معرفی_فیلم
#فیلم_فمینیستی


📹 فیلم Bitter Moon را اینجا تماشا کنید.


❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ چرا متجاوزان در حین ارتکاب تجاوز گروهی می‌خندند و فیلم می‌گیرند؟

🖊نینا فانل
🖊برگردان: غنچه قوامی

این هفته چهار مرد و یک پسر نوجوان به جرائم جنسی متعدد متهم شدند. پلیس ویدئویی را پیدا کرده بود که آنها را در حال تجاوز به دختری ۱۶ ساله و بیهوش در یک مهمانی نشان می‌داد. آنها در حین تجاوز از او فیلم‌برداری کرده بودند. جزئیات این پرونده اگرچه بسیار هولناک و آزاردهنده بوده، اما به‌هیچ‌وجه استثنا نیست. در سال ۲۰۰۲، در کالیفرنیا، سه مرد به طرق مختلف از جمله به‌وسیله بطری شیشه‌ای، از مقعد و واژن به یک دختر ۱۶ ساله بیهوش، به‌طور گروهی تجاوز کردند و از خود فیلم گرفتند. آنها که در حین تجاوز می‌خندیدند، به شش سال زندان محکوم شدند و تنها پس از دو سال حبس‌کشیدن، آزاد شدند. متجاوزان استدلال کردند که محکومیتشان باید لغو شود چون سابقه جنسی دختر در دادگاه نادیده گرفته شده است.

✒️در این جرایم، رفتارها و الگوهای مکرری دیده می‌شود؛ تمامی مرتکبان، مرد هستند، آنها می‌خندند، روی قربانی ادرار و تحقیرش می‌کنند، خشونت را ثبت و فیلم‌برداری می‌کنند، تصور می‌کنند بالاتر از قانون قرار دارند و دست کسی بهشان نمی‌رسد، در حین ارتکاب تجاوز، لاف می‌زنند و خودستایی می‌کنند، روی گروه‌هایشان اسم می‌گذارند تا موجودیت خود را تثبیت کنند و اعضای گروه از آن هویت و قدرت بگیرند، قربانی عموما سکوت می‌کند. برای مجرمان احکام جزئی و ناچیز صادر می‌شود، مجرمان پس از محکومیت، احساس پشیمانی نمی‌کنند و رفتارهای متکبرانه و حق‌به‌جانب را ادامه می‌دهند.

🔴حال سؤال اینجاست: چرا این افراد دست به چنین تجاوزهای فجیعی می‌زنند؟ و چرا تصمیم می‌گیرند از جرایم خود فیلم‌برداری کنند و مدرک جرم از اعمال‌ خود باقی بگذارند؟

به گفته‌ متخصصان حوزه خشونت جنسی، هم خودِ تجاوزهای گروهی و هم فیلم‌برداری از آن‌ها توسط متجاوزان، نوعی «اجراگری» است که برای تحکیم پیوند مردانه میان اعضای گروه متجاوزان انجام می‌شوند.

✒️«تصاویر مربوط به تجاوز جنسی، عامدانه و در جهت ارتقاء جایگاه مردان ثبت و منتشر می‌شوند.»

در حالی که سابقه‌‌‎ دارد که افرادی که به‌صورت انفرادی مرتکب خشونت جنسی می‌شوند و از جرم‌ خود عکس یا فیلم تهیه می‌کنند -به‌عنوان «یادگاری»، «غنیمت»، یا «برگ برنده»- که گاه حتی برای آماده‌سازی روانی برای ارتکاب جرم بعدی هم از آن استفاده می‌کنند، اما فیلم‌برداری از تجاوزهای گروهی با انگیزه‌هایی متفاوت انجام می‌شود. این رفتارها در یک بستر اجتماعی و در میان هم‌سالان اتفاق می‌افتد، نه صرفا با هدف ارضای جنسیِ فردیِ یک متجاوز.

تصاویر تجاوز جنسی به‌طور عمدی ثبت و پخش می‌شوند تا جایگاه اجتماعی یک مرد را در میان هم‌گروهی‌ها و هم‌سالانش بالا ببرند و نوع خاصی از سلطه‌جویی مردانه یا برتری اجتماعی را به نمایش می‌گذارند.

این جرم در اصل درباره شکل‌گیری نوعی رابطه بین مردان است و بدن زن، تنها به‌عنوان ابزاری در این روند مورد استفاده قرار می‌گیرد. او در ذهن این افراد کاملاً بی‌اهمیت است؛ آنچه برای آن‌ها اهمیت دارد، رابطه و جایگاه بین مردان است. به همین دلیل، هرچه تجاوز پیش می‌رود، شدت خشونت و بی‌رحمی هم بیشتر می‌شود. مردان سعی می‌کنند از یکدیگر پیشی بگیرند و برای اثبات ارزش خود، نشان دهند که تا چه حد می‌توانند منحرف و بی‌رحم باشند.

🌸فیلم‌برداری از تجاوز، فقط گامی دیگر در این روند است؛ راهی برای اینکه یکی از مردان بگوید: "ببینید چقدر برای این گروه ارزشمندم، من فوق‌العاده نیستم؟" او درواقع خودش را به سایر مردان اثبات می‌کند و دنبال تأیید و تحسین آن‌هاست.»

عملِ فیلم‌برداری، لایه‌ای دیگر به فرایند شی‌وارگی زن در آن موقعیت اضافه می‌کند و او را بیش از پیش، به‌ یک "شیء" و نه انسان، تقلیل می‌دهد -شیئی که صرفا برای التذاذ جنسی مردان در صحنه حضور دارد. به این معنا، دوربین هم به یک ناظر مشروعیت‌بخش تبدیل می‌شود که برای مردان غایب در صحنه، امکان تجربه "لحظه‌ی قدرت" را فراهم می‌کند.» مردان می‌خواهند آن حس قدرت را دوباره تجربه کنند.

قربانیان توصیف می‌کنند که در موقعیت‌هایی که از آن‌ها تصویر ضبط می‌شود، احساس می‌کنند، به‌طور مجدد مورد تعرض قرار گرفته‌اند؛ همراه با شرم و تحقیر شدید.

یکی از آسیب‌زاترین جنبه‌های انتشار ویدیو برای قربانی این است که تجاوز دیگر «پایان» ندارد. آن رویداد هیچ‌گاه تمام نمی‌شود، نقطه‌ پایان ندارد و تبدیل به تجربه‌ای بی‌انتها می‌شود. قربانی نمی‌داند چه کسی و تا کجا آن ویدیو را دیده است، و در نتیجه هیچ‌جا برایش امن نیست.

▫️دیدبان آزار

#تجاوز
#آزار_جنسی


✅ادامه مطلب


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ پزشکی‌سازی استعمار بدن زنانه و سرمایه‌گذاری بر اضطراب تناسلی زنان؛
📄مورد مطالعه: لابیاپلاستی

🖍سیمین کاظمی

جراحی‌های زیبایی در ایران رو به افزایش است و قسمتهای مختلفی از بدن هدف دستکاری و مداخلات پزشکی هستند. جراحی اندام تناسلی بیرونی زنانه نیز یکی از جمله مداخلات زیبایی است که متقاضیان آن رو به افزایش هستند.

چنان که در زمان نوشتن این مقدمه با جست‌وجوی کلمه لابیاپلاستی در گوگل، یک میلیون و هفتصد و شصت هزار نتیجه در ۰٫۱۶ ثانیه به دست آمد در اینستاگرام به عنوان یکی از محبوب ترین شبکه‌های اجتماعی نیز تولید محتوا درباره مداخلات زیبایی اندام جنسی زنانه روبه افزایش است و بعضی صفحات اختصاصاً درباره این موضوع است.

✅افزایش جراحی زیبایی اندام تناسلی زنانه متفاوت از سایر مداخلات زیبایی است چون این بخش از بدن امکان رسانه ای شدن و بصری شدن ندارد و در معرض نظارت و قضاوت عمومی نیست و کسب مقبولیت و شمول اجتماعی با این جراحی موضوعیت ندارد. از این رو افزایش تقاضای آن قابل تأمل است و ممکن است برای فهم آن بررسی و تحلیلی متفاوت از سایر انواع مداخلات زیبایی نیاز باشد.

درک ظاهر عادی یا نرمال» لابیامینور لبهای کوچک اندام تناسلی زنانه تحت تأثیر عوامل مختلفی همچون فرهنگ قرار گرفتن در معرض عکس‌های ایده‌آل در رسانه ها نظرات متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و خانواده، دوستان و شرکای جنسی است (اوزر و همکاران ۲۰۱۸) از بین این عوامل نقش متخصصان و جراحان در تعیین وضعیت عادی یا غیرعادی بدن متفاوت و برجسته‌تر از دیگران است.

به طور تاریخی مشروعیت جراحی زیبایی مبتنی بر پزشکی سازی انحراف از شکل‌های ایده‌آل بدن بوده و بدن را به عنوان یک شیء که بالقوه قابل عمل و دستکاری است، برمی‌سازد (گیجی، ۲۰۰۹ : ۶۸)


پزشکان گرچه از عوامل اجرایی تبدیل بدن زشت به بدن زیبا و رفع نقص از بدن هستند ولی همزمان در شکل‌گیری بدن زنانه آرمانی مشارکت دارند و شکلی از بدن را به عنوان نرمال معرفی می‌کنند که با اتکاء به علمی بودن و بی‌طرف بودن ممکن است عقلانی به نظر برسد و انگیزه قوی‌تری برای همنوایی با آن ایجاد شود.

به نظر می‌رسد ایده‌آل زیبایی‌شناختی که برای اندام تناسلی زنانه معرفی می‌شود، یک شکاف تمیز است یعنی یک ایده‌آل مینیمالیستی برای اندام تناسلی زنان که در آن لابیاها متقارن هستند و بیرون‌زده نیستند. شکاف یک بازشدگی یا شیار بلند، مستقیم و باریک منتهی به یک دهانه است.

🔴(مک دوگال،۲۰۱۳) «استاهل» و «ورسلر» (۲۰۱۸) در مطالعه‌شان می‌نویسند: «حتی خصوصی‌ترین و پنهان‌ترین قسمت‌های بدن یک زن از جمله اندام تناسلی او از نگاه خیره جراح پلاستیک مصون نیست.

همان طور که میشل فوکو توصیف می‌کند جراح از بیمار شخصیت‌زدایی و او را به یک ابژه دانش تبدیل می‌کند.

در طی عمل‌ها، جراح متخصص به موارد غیرطبیعی واژن زن از جمله نقاط مختلف عدم تقارن پوست یا چینهای بیش از حد، یا شلی اشاره می‌کند سپس توضیح می‌دهد که چه کاری می‌تواند انجام دهد تا به او کمک کند تا ظاهری «طبیعی»، «زیبا»، «صاف»، «سفت یا درشت‌تر پیدا کند.

اقدامات جراح به تعریف و محدود کردن دستگاه تناسلی «نرمال» برای زنان کمک می‌کند. جراحان با شرکت دادن بیماران خود در اجرای عمومی اصلاح، «بدشکلی» اندام تناسلی «نرمال» را تقویت می‌کنند. آنها با پاتولوژیک جلوه دادن برخی از ویژگی‌های دستگاه تناسلی زنان به این ایده کمک می‌کنند که بدن زنان به تعمیر نیاز دارد که می‌تواند به هویت زنان آسیب برساند.

🌸به نظر می‌رسد پزشکی شدن بدن زنان که طی آن عملکردهای زیست‌شناختی و طبیعی تولیدمثلی زنان به عنوان پاتولوژی دیده می‌شود و آنها را با «ناخوشی» یا «بیماری» مرتبط می‌کند، اکنون ظاهر طبیعی اندام جنسی زنان را نیز در برگرفته است و پزشکان می‌کوشند با تعریف لابیای تیره نامتقارن و بزرگ به عنوان انحراف و بیماری زنان را به چاره‌جویی ترغیب کنند.

🌸پیام ضمنی معرفی اندام جنسی آرمانی، این است که زنان در صورتی که اندام تناسلی‌شان با این ایده‌آل دقیق مطابقت ندارد، باید نگران باشند در نتیجه برخی از زنان احساس می‌کنند که اندام تناسلی آنها طبیعی نیست.

#بدن_زن
#لابیاپلاستی

✅ادامه مطلب


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ Child Penalty

❤️ جریمه‌‌های مادری: تبعیض، اخراج و بیکاری


❕مادری برای بسیاری زنان معادل خروج از اقتصاد مزدی و طردشدن از بازار کار است.

مادر شدن، به‌ویژه در ایران، اغلب با ازدست‌دادن شغل و کاهش شدید فرصت‌های شغلی همراه می‌شود. پدیده‌ای که در ادبیات اقتصاد جنسیت از آن با عنوان جریمه فرزندآوری (Child Penalty) یاد می‌کنند و به کاهش درآمد، کاهش فرصت‌های شغلی و کندشدن یا توقف پیشرفت حرفه‌ای پس از بچه‌دارشدن اشاره دارد.

جریمه فرزندآوری منحصر به ایران نیست اما تفاوت در نحوه‌ مواجهه با آن قابل‌توجه است. در بسیاری از کشورها، این جریمه از طریق سیاست‌های رفاهی، مرخصی‌های برابر برای والدین، خدمات مراقبت از کودک و حمایت‌های بلندمدت شغلی و اجتماعی کنترل شده است و گفتمان عمومی، نقش مراقبتی والدین را در کنار حق آن‌ها برای حضور در بازار کار به رسمیت می‌شناسد.

✅اما در ایران، قوانینی که به‌ظاهر باهدف حمایت از زنان باردار و مادران تدوین شده‌ است، در عمل ناکارآمد است و عامل حذف زنان از بازار کار می‌شود. در نتیجه‌ بی‌توجهی به حق مادران برای حضور در اقتصاد مزدی، می‌توان گفت که سیاست‌های افزایش جمعیت و تحمیل مادری اجباری به زنان هم ادامه‌ سیاست‌هایی است که «طرد خاموش» زنان را از بازار کار رقم می‌زنند.

مرخصی زایمان که در سیاست‌گذاری اجتماعی به‌عنوان یکی از ابزارهای کلیدی برای حمایت از اشتغال پایدار زنان شناخته می‌شود، در ایران تاریخی پرفرازونشیب داشته است. تا پیش از سال ۱۳۹۲، مدت مرخصی زایمان برای زنان شاغل شش ماه بود. در همان سال، این مدت با اصلاحات قانونی و در راستای سیاست‌های افزایش جمعیت و باهدف تشویق فرزندآوری به ۹ ماه افزایش یافت.

این افزایش تصویب شد، اما در عمل باعث شد بسیاری از زنان پس از استفاده از مرخصی زایمان نتوانند به کار برگردند.

⚠️طبق گزارش رسمی سازمان تأمین اجتماعی در سال ۱۳۹۲، از میان ۱۴۵ هزار زنی که از مرخصی زایمان استفاده کرده بودند، حدود ۴۷ هزار نفر پس از بازگشت به کار، اخراج شدند یعنی تقریباً یک‌سوم.

مطابق آمار رسمی، نرخ مشارکت اقتصادی زنان در ایران به طور متوسط کمتر از ۱۵٪ است. به‌عبارت‌دیگر، اکثریت زنان اساساً وارد بازار کار رسمی نمی‌شوند تا مشمول قوانین تأمین اجتماعی و مرخصی زایمان قرار بگیرند.

در نبود قوانین نظارتی برای تضمین بازگشت به‌ کار زنان پس از مرخصی زایمان، و در غیبت ساختارهای حمایتی مثل مهدکودک‌های عمومی و رایگان، سیاست‌گذاری‌های اجتماعی به‌جای این‌که «پل بازگشت» زنان به بازار کار باشد، به «در خروج» آن‌ها تبدیل شده است. درِ خروجی که اغلب بی‌صدا، بی مقاومت و بی پیگیری حقوقی بسته می‌شود.

🔴این فرایند بخشی از جریمه فرزندآوری در بستر اقتصاد جنسیت در ایران است؛ جریمه‌ای که در پوشش قانون، زنان را به حاشیه می‌راند و حق اشتغال پایدار را به امتیازی ناپایدار بدل می‌کند که با ازدواج به دست شوهر و با فرزندآوری به دست کارفرما محدود می‌شود.

#مادری
#اشتغال_زنان


✅ادامه مطلب

✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ اتفاقاً همه مردان!

🖍پرستو فرخی


🔹«نه همه مردان، ولی به قدری مرد، که همه‌‌ی زنان دنیا حداقل یک داستان از آزار مردان برای گفتن دارند.»

تجاوز، بیش از آنکه مسئله‌ای شخصی مربوط به میل جنسی باشد، نمایش سیاسی «قدرت» است.

در جامعه‌ای که بدن زن، مجرم، خطاکار، مفسده و قانونا جنس دوم است، پیشاپیش مجوز قدرت‌نمایی مردان به روی این بدن‌ها داده می‌شود. چه با تجاوز گروهی چه با تجاوز در بستر زناشویی.

فصل مشترک همگی، تمدن تاریخی مردسالاری بر مبنای شکل‌گیری دو گروه سیاسی فرادست/فرودست است.

🌸اما چرا جامعه هیچ‌گاه به فکر مجازات متجاوزان در بستر زناشویی نمی‌افتد؟ علت مجازات متجاوزان گروهی در مقایسه با متجاوزان در بستر زناشویی، مجازات دست‌درازی به مایملک سایر مردان و پایمال شدن حقوق آنان است نه حمایت از زنان در برابر تجاوز.

ارعاب تجاوز جنسی از هر نوع، فقط علیه یک زن صورت نمی‌گیرد بلکه هدف، ارعاب «تمامی» اعضای یک جنس و تمامی زنان جهت سرکوب و بازگرداندن به موقعیت سیاسی فرودست است.

به همین جهت تجاوز جنسی می‌بایست بیشتر به شکل ستم سیستماتیک و «جنایت سیاسی» شناخته شود تا ساده‌سازی به شکل میل‌جنسی انباشته‌شده مردان!

تاکید بر میل‌جنسی افسارگسیخته مردانه در جهت استمرار این باور گمراه‌کننده شکل می‌گیرد که تجاوز ارتباطی به سیستم‌ اجتماعی و سیاسی ندارد و تلاش دارد تا تجاوز را در سطح امیال فردی محدود سازد.چنین وضعیتی تجاوز را مسئله لاینحل بیولوژیکی ناخواسته و ذاتی مردانه جلوه می‌کند که گریزی از آن نیست و ناچارا برای تغییر اوضاع، این زنان هستند که باید خود را تغییر دهند نه مردان؛ چه با تغییر نوع پوشش، چه با تغییر مسیر رفت‌وآمد خود و چه با تغییر شغل و اهداف خود.

جالب آنکه وجه پارادوکسیکال اصرار بر ذات‌انگاری تجاوز غیرارادی و لجام‌گسیخته مردان در حالیست که زنان، موجودات فاقد کنترل، دمدمی‌مزاج، بی‌اراده و احساساتی معرفی شده‌ و دقیقاً به همین علت از صدر جایگاه‌های سیاسی و اجتماعی حذف شده‌اند. این مسئله گواه کافی برای تأکید بر واژه «قدرت‌نمایی» جنسی به‌ جای «میل و لذت» جنسی در تجاوز است.

ساختارزدایی از تجاوز، همچنانکه دست ساختار قدرت سیاسی را در تجاوزات جنسی نامرئی می‌کند، قربانی‌نکوهی را تئوریزه کرده و قربانیان تجاوز را مقصر و متجاوزان را تبرئه می‌کند. بنابراین صرف مرد بودن مجوز کافی برای تجاوز محسوب می‌شود.

🌸در سایه چنین فرهنگ تجاوزی می‌توان گفت همه مردان متجاوز نیستند ولی "همه" مردان واجد امتیاز قدرت مردانه جهت اعمال قدرت بر زنان هستند حال آنکه از آن استفاده نکنند؛

پس زنان حق دارند که بگویند: اتفاقاً همه مردان!


#تجاوز
#آزار_جنسی


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ خشونت‌های پنهان علیه زنان چاق


✍ اگر شما جزء اون دسته افرادی باشید که شاخص توده بدنی‌تون یا همون BMI شما بالای ۲۵ باشه حتی یه ذره تو دسته زنانی با سایز لباس لارج و ایکس لارج و....قرار می‌گیرید، اون موقع زندگی کاملا تغییر می‌کنه و شما خشونتی رو تجربه می‌کنید که خواهر یا دخترخاله یا همکلاسی یا جاری لاغر و اسکینی شما هیچ درکی ازش نداره مثلا چی؟

مثلا نگاه چپ‌چپ آدم‌ها وقتی تو رستوران داری به ساندویچت گاز می‌زنی اه و پیف لباس‌فروش وقتی هر مدلی رو میاره دم اتاق پرو، فیت تن تو نمیشه، نگاه معنادار آدم‌ها وقتی داری شیرینی یا بستنی می‌خوری، نگاه معنی‌دار خیلی از مردها یا پسرها در تقبیح بدن و اندامت و یا نگاه کردن همیشگی به تو به عنوان یک دوست اجتماعی و نه بیشتر چرا؟

چون تو چاقی. تمسخر چاق‌ها در فیلم‌ها و برنامه‌ها و نمایشات و حتی خیرخواهی آدمها در قالب پیشنهاد دمنوش و قرصهای چربی سوز یا مربی‌های کارکشته یا باشگاه‌های ارزون و نزدیک به خونه و... شاید فکر کنید دارم اغراق می‌کنم اما ابدا اینطور نیست و امیدوارم همراهان همدردم من رو تایید کنند.

من از وقتی یادم میاد صرفا به خاطر اینکه بدنم منطبق با معیارهای زیبایی‌شناسانه زمانه نبود و (نه چاقی افراطی) مورد خشونت‌های کلامی در لباس خیرخواهی و دوستی و محبت قرار گرفتم از اعضای خانواده و فامیل که نگران بودند اندکی اضافه وزنم، بختم رو کور کنه تااااا الان و فالووری که وقتی دارم کتاب یا دوره رو معرفی میکنم میاد میگه چقدر چاقین، یا چقدر چاق شدین یا چقدر تو عكسا لاغرتريد... و این درد یه عمر با آدم همراهه و همه ماها به جایی زیر بار این درد مجبور شدیم با بدنمون بی‌رحم باشیم.

🌸روش‌های تهاجمی عمل‌های جراحی، رژیم‌های سخت، گرسنگی‌های زجرآور و طولانی، داروهای مختلف و از همه بدتر نفرت از بدن خویش از عواقب زندگی در جامعه امروزیه که حرمسرا پروریش نه به شیوه قرون پیشین که به سبک به بردگی کشیدن تن زن به مثابه ابزار همگام با مد جنسیتیه.

هیشکی نمیدونه خیلی از ماها نه احمق‌های پرخوری هستیم که قدرت مهار شکمبارگی‌مون رو نداریم و نه تنبل‌های جاسنگینی که زورمون میاد چهار تا نرمش کنیم. خیلی از ماها دلایل نوشته و نانوشته زیادی برای ابن چند کیلوی اضافه داریم که شاید نشه به کسی گفت.

#زیبایی
#بدن_زن
#زنان_چاق

🖊الهام فلاح


✂️✂️ کانال توییتر زن روز را به دوستان خود و علاقمندان این حوزه معرفی کنید.✂️✂️


✈️@Zane_Ruz_Twitter

Читать полностью…