رسانه سهیل قاسمی ادبیات بازنشر آزاد است. گرداننده: @SoheilGhassemi Instagram.com/soheil.ghassemi YouTube.com/c/SoheilGhassemi Aparat.com/soheilg ClubHouse.com/@Setiq X.com/deconstr facebook.com/deconstr https://vt.tiktok.com/ZSF3RGgRk/ setiq.com
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 502 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
تو با این لطف ِ طبع و دلربایی
چنین سنگیندل و سرکش چرایی
بهیکبار از جهان دل در تو بستم
ندانستم که پیمانام نپایی
شب ِ تاریک ِ هجرانام بفرسود
یکی از در درآی ای روشنایی
سَری دارم مهیّا بر کف ِ دست
که در پایات فشانم چون درآیی
خطایِ محض باشد با تو گفتن
حدیث ِ حُسن ِ خوبان ِ ختایی
نگاری سخت محبوبی و مطبوع
ولیکن سستمهر و بیوفایی
دلا! گر عاشقی، دایم بر آن باش
که سختی بینی و جور آزمایی
و گر طاقت نداری جور ِ مخدوم،
برو سعدی! که خدمت را نشایی
0502
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 501 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
تو از هر در که بازآیی، بدین خوبی و زیبایی،
دری باشد که از رحمت به رویِ خلق بگشایی
ملامتگویِ بیحاصل، ترنج از دست نشناسد
در آن معرض که چون یوسف جمال از پرده بنمایی
به زیورها بیارایند وقتی خوبرویان را
تو سیمینتن چنان خوبی که زیورها بیارایی
چو بلبل رویِ گُل بیند، زباناش در حدیث آید
مرا در رویت از حیرت فروبستهست گویایی
تو با این حُسن نتوانی که روی از خلق درپوشی
که همچون آفتاب از جام و حور از جامه پیدایی
تو صاحبمنصبی جانا! زِ مسکینان نیندیشی
تو خوابآلوده ای! بر چشم ِ بیداران نبخشایی
گرفتم سرو ِ آزادی؛ نه از ماء ِ مَهین زادی؟
مکُن بیگانگی با ما چو دانستی که از مایی
دعایی گر نمیگویی به دشنامی عزیز م کُن
که گر تلخ است، شیرین است از آن لب هر چه فرمایی
گمان، از تشنگی، بردم که دریا تا کمر باشد
چو پایانام برفت اکنون بدانستم که دریایی
تو خواهی آستین افشان و خواهی روی درهم کش
مگس جایی نخواهد رفتن از دکّان ِ حلوایی
قیامت میکنی سعدی بدین شیرین سخن گفتن
مسلّم نیست طوطی را در ایّامات شکرخایی
0501
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 500 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
تا کیام انتظار فرمایی
وقت نامد که روی بنمایی؟
اگر م زنده باز خواهی دید،
رنجه شو! پیشتر چرا نایی
عمر کوتهتر است از آن که تو نیز
در درازی ِ وعده افزایی
از تو کی بر خورم؟ که در وعده
سپری گشت عهد ِ بُرنایی
نرسیدیم در تو و نرسد
هیچ بیچاره را شکیبایی
به سَر ِ راهات آورم هر شب
دیدهئی در وداع ِ بینایی
روز ِ من شب شود و شب روز م
چون ببندی نقاب و بگشایی
بر رخ ِ سعدی از خیال ِ تو دوش
زرگری بود و سیمپالایی
0500
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 498 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
قیمت ِ گُل بروَد چون تو به گلزار آیی
و آب ِ شیرین؛ چو تو در خنده و گفتار آیی
این همه جلوهیِ طاووس و خرامیدن ِ او
بار ِ دیگر نکُنَد گر تو به رفتار آیی
چند بار آخر ت ای دل! به نصیحت گفتم
دیده بردوز نباید که گرفتار آیی
مَه چنین خوب نباشد؛ تو مگر خورشیدی!
دل چنین سخت نباشد؛ تو مگر خارایی!
گر تو صد بار بیایی به سَر ِ کُشتهیِ عشق
چشم باشد مترصّد که دگربار آیی
سپر از تیغ ِ تو در روی کشیدن نهی است
من خصومت نکنم گر تو به پیکار آیی
کس نمانَد که به دیدار ِ تو واله نشود
چون تو لعبت زِ پس ِ پرده پدیدار آیی
دیگر ای باد! حدیث ِ گُل و سنبل نکنی
گر بر آن سنبل ِ زلف و گُل ِ رخسار آیی
دوست دارم که کسات دوست ندارد جز من
حیف باشد که تو در خاطر ِ اغیار آیی
سعدیا! دختر ِ انفاس ِ تو بس دل ببَرَد
به چنین صورت و معنی که تو میآرایی
0498
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 495 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
میبَرزنَد زِ مشرق شمع ِ فلک زبانه
ای ساقی ِ صبوحی! در دهْ می ِ شبانه
عقلام بدزد لَختی! چند اختیار ِ دانش
هوشام ببَر زمانی! تا کی غم ِ زمانه
گر سنگ ِ فتنه بارَد، فرق ِ مناش سپر کُن!
و ر تیر ِ طعنه آید، جان ِ مناش نشانه
گر می به جان دهند ت؛ بِستان! که پیش ِ دانا
ز آب ِ حیات بهتر خاک ِ شرابخانه
آن کوزه بر کفام نهْ کآب ِ حیات دارد
هم طعم ِ نار دارد هم رنگ ِ ناردانه
صوفی چگونه گردد گِرد ِ شراب ِ صافی
گنجشک را نگُنجد عنقا در آشیانه
دیوانگان نترسند از صولت ِ قیامت
بشکیبد اسب ِ چوبین از سیف و تازیانه
صوفی و کنج ِ خلوت، سعدی و طَرْف ِ صحرا
صاحبهنر نگیرد بر بیهنر بهانه
0495
@Setiq
امکانی فراهم شده که دوستان و علاقهمندان ِ کتاب، بتوانند از هر جای ایران از گنجینه کتابهای کتابخانه احمدی شیراز بهرهمند شوند.
کتابخانه احمدی شیراز از قدیمیترین کتابفروشیهای ایران است که در سال ۱۲۸۵ تاسیس شده و بیش از ۶۰ سال است که در مکان فعلی ابتدای بازار وکیل، و روبهروی باغِ نظر (موزهی پارس) پذیرای فرهیختگان و کتابدوستان گرامی هستند.
با عضو شدن در این کانال تلگرامی، کتابی که در نظر دارید را سفارش دهید و اگر موجود بود، فرایند خرید و ارسال کتاب با پست انجام خواهد شد.
همچنین میتوانید از مشاورهی کارشناسان کتابخانه در بارهی کتابهای مناسب در موضوعی که میخواهید نیز بهرهمند شوید.
راههای ارتباطی برای استعلام موجودی و اعلام عنوان کتاب:
واتساپ:
09173171450
تلگرام:
@laysafeddar110
نشانی کانال تلگرامی کتابخانه:
@Ahmadibookstore110
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 493 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
سرمست بتی لطیف ِ ساده
در دست گرفته جام ِ باده
در مجلس ِ بزم ِ بادهنوشان
بسته کمر و قبا گشاده
افتاده زمین به حضرت ِ او
گردونش به خدمت ایستاده
خورشید و مَهاش زِ خوبرویي
سر بر خط ِ بندگي نهاده
خورشید که شاه ِ آسمان است،
در عرصهیِ حُسن ِ او پیاده
وه! وه! که بزرگوار حوری ست
از روزن ِ جنّت اوفتاده
لعلاش چو عقیق ِ گوهرآگین
زلفاش چو کمند ِ تاب داده
در گلشن ِ بوستان رویاش
زنگیبچهگان زِ ماه زاده
سعدی نرسد به یار هرگز
کاو شرمگن است و یار ساده
0493
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 491 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
حنّا ست آن که ناخن ِ دلبند رشتهای؟
یا خون ِ بیدلی ست که در بند کُشتهای؟
من، آدمی به لُطف ِ تو دیگر ندیدهام
این صورت و صفت که تو داری، فرشتهای!
و این طُرفهتر که تا دل ِ من دردمند ِ تو ست
حاضر نبوده یکدم و غایب نگشتهای
در هیچ حلقه نیست که یاد ت نمیرود
در هیچ بقعه نیست که تخمی نکِشتهای
ما دفتر از حکایت ِ عشقات نبستهایم
تو سنگدل حکایت ِ ما درنوشتهای
زیب و فریب ِ آدمیان را نهایت است
حوری مگر! نه از گِل ِ آدم سرشتهای
از عنبر و بنفشهیِ تر بر سر آمدهست
آن مویِ مشکبوی که در پای هشتهای
من در بیان ِ وصف ِ تو حیران بماندهام
حدّی ست حُسن را و تو از حد گذشتهای
سَر مینهند پیش ِ خطات عارفان ِ پارس
بیتی مگر ز گفتهیِ سعدی نبشتهای
0491
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 489 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
ای رخ ِ چون آینه افروخته
الحذر از آه ِ من ِ سوخته!
غیرت ِ سلطان ِ جمالات چو باز
چشم ِ من از هر که جهان دوخته
عقل ِ کهن بار ِ جفا میکشد
دم به دم از عشق ِ نوآموخته
وه که بهیکبار پراکنده شد
آنچه به عمری بشد اندوخته
غم به تولّایِ تو بخریدهام
جان به تمنّای تو بفروخته
در دل ِ سعدی ست چراغ ِ غمات،
مشعلهئی تا ابد افروخته
0489
@Setiq
SoheilGhassemi?si=V4dc_aJqfENTFalS">کانال یوتیوب من است
گزیدهی کارهایی پیشتر انجام دادهام، لایوها، کلیپهای شعر، غزلخوانیها، فال ِ حافظ و مجموعههای اجراهایِ من در آن هست.
تصمیم دارم برنامههایی هم بسازم و به آن بیافزایم.
دوست دارم کانالم را دنبال کنید و کارهای من را در آن ببینید.
کارهای من در آپارات، کستباکس، کانال تلگرام ستیغ، مجموعه شنوتو، مجموعه نوار و بات تلگرامی آهنگیفای هم در دسترس است.
ببینیم شما را!
با احترام
سهیل قاسمی
#حافظ_خوانی #حافظ #شعر #شرح_شعر #واکاوی #سهیل_قاسمی #یوتیوب #یوتیوب_فارسی #یوتیوبر_ایرانی
SoheilGhassemi" rel="nofollow">https://youtube.com/@SoheilGhassemi
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 486 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
آن سرو ِ ناز بین که چه خوش میرود به راه
و آن چشم ِ آهوانه که چون میکُنَد نگاه
تو سرو دیدهای که کمر بست بر میان؟
یا ماه ِ چارده که به سَر بر نهد کلاه
گُل، با وجود ِ او، چو گیاه است پیش ِ گُل
مَه پیش ِ رویِ او چو ستاره ست پیش ِ ماه
سلطانصفت همیرود و صد هزار دل
با او، چنان که در پی ِ سلطان روَد سپاه
گویند: از او حذر کُن و راه ِ گریز گیر
گویم: کجا روم؟ که ندانم گریزگاه!
اوّلنظر که چاه ِ زنخدان بدیدماش،
گویی در اوفتاد دل از دست ِ من به چاه
دل خود دریغ نیست که از دست ِ من برَفت!
جان ِ عزیز بر کف ِ دست است. گو بخواه!
ای هر دو دیده! پای که بر خاک مینهی،
آخر نه بر دو دیدهیِ من بهْ که خاک ِ راه؟
حیف است از آن دهن که تو داری، جواب ِ تلخ
و آن سینهیِ سفید که دارد دل ِ سیاه
بیچارگان بر آتش ِ مهر ت بسوختند
آه از تو سنگدل که چه نامهربانی آه
شهری به گفت و گویِ تو در تنگنایِ شوق
شب روز میکنند و تو در خواب ِ صبحگاه
گفتم بنالم از تو به یاران و دوستان
باشد که دست ِ ظلم بداری زِ بیگناه
باز م حفاظ ِ دامن ِ همّت گرفت و گفت
از دوست جز به دوست مبَر سعدیا پناه
0486
@Setiq
/channel/Setiq/4026
#چالش
ملک زیبایی مسلم گشت فرمان تو را
تا چنین خطی مزور کرد انشی روی تو
#سعدی غزل ۴۸۵
یعنی چی؟
هر کی بگه شاه ِ فرنگه 🤪
جزوهباز هم آزاد است!
@Setiq
هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 485 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
گر بیدل و بیدست ام، وَ ز عشق ِ تو پابست ام،
بس بند که بشکستم آهسته، که سرمست ام
در مجلس ِ حیرانی، جانی ست مرا جانی
زآن شد که تو می دانی. آهسته! که سرمست ام
پیش آی دمی جانام! ز این بیش مرنجانام
ای دلبر ِ خندانام! آهسته! که سرمست ام
ساقییِ می ِ جانان! بُگذر زِ گرانجانان
دزدیده زِ رَهبانان، آهسته. که سرمست ام
رندی و چو من فاشی. بر ملّت ِ قلاشی.
در پرده چرا باشی؟ آهسته که سرمست ام
ای می! بَتَر م از تو. من بادهتر م از تو
پرجوشتر م از تو. آهسته! که سرمست ام
از بادهیِ جوشان ام و ز خرقه فروشان ام
از یار چه پوشانم؟ آهسته که سرمست ام
تا از خود بُبریدم، من، عشق ِ تو بُگزیدم
خود را چو فنا دیدم. آهسته! که سرمست ام
هر چند به تلبیس ام، در صورت قِسّیس ام،
نور ِ دل ِ ادریس ام. آهسته! که سرمست ام
در مذهب ِ بیکیشان، بیگانگی ِ خویشان
باد است بر ِ ایشان. آهسته! که سرمست ام
ای صاحب ِ صد دَستان! بیگاه شد از مستان.
اَحداث و گرو بستان آهسته؛ که سرمست ام
در نشست زنده اینستاگرامی با حبیب نبوی گرامی
غزل 1446 مولوی
با تصنیف ِ سرمست ِ عالیجناب شهرام ناظری آمیختم
@Setiq
خیلی طول کشیده میدونم!
ولی در خانه و هر زمان که میشد ضبط کردهام
خوشحال ام که به شمارهی پانصد رسیدم. تماماش میکنم.
سعدی و لحن و لهجه و بیان ِ شیرین ِ غزلهایِ او و نگرش ِ او به زبان، واژههایی که به کار برده، نوع ِ خاص ِ جملهبندیهایِ او در غزل، صراحت و لطافتاش، نترس بودن ِ او در بیان ِ آشکار ِ حسها و باورهایش، تصویری که از یک (یا چند 🤪) عشق و عاشقی ِ ملموس در غزلها ساخته، سخندانیاش...
عالمی است خلاصه 😍
و از ثبات ِ خودم خوشام آمد که هرچند آهسته آهسته، اما پیش میروم. و از تجربههایی که در لحن و بیان و ادای واژهها با شعر ِ #سعدی به من دست میدهد بسیار لذت میبرم.
سپاس که میشنوید.
با احترام
سهیل قاسمی
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 499 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
خرّم آن روز که چون گُل به چمن بازآیی
یا به بُستان به در ِ حجرهیِ من بازآیی
گلبُن ِ عیش ِ من آن روز شکفتن گیرد
که تو چون سرو ِ خرامان به چمن بازآیی
شمع ِ من! روز نیامد که شبام بفروزی
جان ِ من! وقت نیامد که به تن بازآیی؟
آب ِ تلخ است مدامام چو صراحی در حلق
تا تو یک روز چو ساغر به دهن بازآیی
کی به دیدار ِ من ای مهرگسل برخیزی
کی به گفتار ِ من ای عهدشکن بازآیی
مرغ ِ سیر آمده ای از قفس ِ صحبت و، من
دام ِ زاری بنهم؛ بو که به من بازآیی!
من خود آن بخت ندارم که به تو پیوندم
نه تو آن لطف نداری که به من بازآیی
سعدی آن دیو نباشد که به افسون بروَد
هیچات افتد که چو مردُم به سخن بازآیی؟
0499
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 497 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
خلاف ِ سرو را روزی خرامان سویِ بُستان آی
دهان چون غنچه بگشای و چو گلبن در گلستان آی
دمادم حوریان از خلد ِ رضوان میفرستند ت
که: ای حوری ِ انسانی! دمی در باغ ِ رضوان آی
گر ت اندیشه میباشد زِ بدگویان ِ بی معنی،
چو معنی مِعجَری بربند و چون اندیشه پنهان آی
دلام گِرد ِ لب لعلات سکندروار میگردد
نگویی کآخر ای مسکین! فراز ِ آب ِ حیوان آی
چو عقرب دشمنان داری و من با تو چو میزان ام
برای مصلحت، ماها! زِ عقرب سویِ میزان آی
جهانی عشقبازان اند در عهد ِ سَر ِ زلفات
رها کن راه ِ بدعهدی و اندر عهد ِ ایشان آی
خوشآمد نیست سعدی را در این زندان ِ جسمانی
اگر تو یک دلی با او، چو او در عالَم ِ جان آی
0497
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 496 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
ای صورتات زِ گوهر ِ معنی خزینهئی
ما را زِ داغ ِ عشق ِ تو در دل دفینهئی
دانی که آه ِ سوختگان را اثر بوَد
مگذار نالهئی که برآید ز سینهئی
زیور همان دو رشتهیِ مرجان کفایت است
و ز موی در کنار و بر ت عنبرینهئی
سر در نیاورم به سلاطین ِ روزگار
گر من زِ بندگان ِ تو باشم کمینهئی
چشمی که جز به رویِ تو بر میکُنم، خطا ست
و آن دم که بی تو میگذرانم، غبینهئی
تدبیر نیست جز سپر انداختن؛ که خصم
سنگی به دست دارد و ما آبگینهئی
و آن را روا بوَد که زنَد لاف ِ مِهر ِ دوست
کاز دل به در کُنَد همه مِهری و کینهئی
سعدی به پاکبازی و رندی مثَل نشد
تنها در این مدینه؛ که در هر مدینهئی
شعر ش چو آب در همه عالَم چنان شده
کاز پارس میرود به خراسان سفینهئی
0496
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 494 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
ای یار ِ جفا کردهیِ پیوند بریده
این بود وفاداری و عهد ِ تو ندیده
در کویِ تو معروف ام و از رویِ تو محروم
گرگ ِ دهنآلودهیِ یوسف ندریده
ما هیچ ندیدیم و همه شهر بگفتند
افسانهیِ مجنون ِ به لیلی نرسیده
در خواب گَزیده لب ِ شیرین ِ گُلاندام
از خواب نباشد مگر انگشت ِ گَزیده
بس در طلبات کوشش ِ بیفایده کردیم
چون طفل ِ دَوان در پی ِ گنجشک ِ پریده
مرغ ِ دل ِ صاحبنظران صید نکردی
الّا به کمانمهرهیِ ابرویِ خمیده
میلات به چه ماند؟ - به خرامیدن ِ طاووس
غمز ت به نگه کردن ِ آهوی رمیده
گر پای به در مینهم از نقطهیِ شیراز
ره نیست تو پیرامن ِ من حلقه کشیده
با دست ِ بلورین ِ تو پنجه نتوان کرد
رفتیم دعا گفته و دشنام شنیده
رویِ تو مبیناد دگر دیدهیِ سعدی
گر دیده به کس باز کُنَد رویِ تو دیده
0494
@Setiq
دو تا
#حافظ
کس نیست که افتادهیِ آن زلف ِ دو تا نیست
در رهگذر ِ کیست که دامی زِ بلا نیست
69
دو تا شد قامتام همچون کمانی
ز غم پیوسته چون ابرویِ فرّخ
99
دست در حلقهیِ آن زلف ِ دو تا نتوان کرد
تکیه بر عهد ِ تو و باد ِ صبا نتوان کرد
136
زِ زیر ِ زلف ِ دو تا، چون گذر کنی، بنگر
که از یمین و یسار ت چه سوگواران اند
195
نامهیِ تعزیت ِ دختر ِ رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف ِ دو تا بگشایند
202
به آهوان نظر شیر آفتاب بگیر
به ابروان دوتا قوس مشتری بشکن
399
#دوتا دوتا
گفتار ویرایش نشده
سهیل قاسمی
@Setiq
میروم و ز سر ِ حسرت به قفا مینگرم
خبر از پای ندارم که زمین میسپرم
میروم بیدل و بی یار و یقین میدانم
که من ِ بیدل ِ بی یار، نه مرد ِ سفر ام
خاک ِ من زنده به تأثیر ِ هوایِ لب ِ تو ست
سازگاری نکُنَد آب و هوایِ دگر م
وه که گر بر سر ِ کویِ تو شبی روز کنم
غلغل اندر ملکوت افتد از آه ِ سحر م
پای میپیچم و چون پای، دلام میپیچد
بار میبندم و از بار فروبستهتر ام
چه کُنم! دست ندارم به گریبان ِ اجل
تا به تن در، زِ غمات پیرهن ِ جان بدَرم
آتش ِ خشم ِ تو بُرد آب ِ من ِ خاکآلود
بعد از این، باد به گوش ِ تو رسانَد خبر م
هر نوَردی که زِ طومار ِ غمام باز کنی
حرفها بینی آلوده به خون ِ جگر م
نی! مپندار که حرفی به زبان آرم اگر
تا به سینه چو قلم بازشکافند سر م
به هوایِ سر ِ زلف ِ تو درآویخته بود
از سر ِ شاخ ِ زبان برگ ِ سخنهای تر م
گر سخن گویم، مِنبعد شکایت باشد
و ر شکایت کنم از دست ِ تو، پیش ِ که بَرم؟
خار ِ سودایِ تو آویخته در دامن ِ دل
ننگام آید که به اطراف ِ گلستان گذرم
بصَر ِ روشنام از سُرمهیِ خاک ِ در ِ تو ست
قیمت ِ خاک ِ تو من دانم کاهل ِ بصَر ام
گر چه در کلبهیِ خلوت بوَد م نور ِ حضور،
هم سفر بهْ! که نمانده ست مجال ِ حضَر م
سرو ِ بالایِ تو در باغ ِ تصوّر بر پای؛
شرم دارم که به بالایِ صنوبر نگرم
گر به تن باز کُنم جایِ دگر، باکی نیست!
که به دل، غاشیه بر سر، به رکاب ِ تو در ام
گر به دورییِ سفر از تو جدا خواهم ماند،
شرم باد م! که همان سعدی ِ کوتهنظر ام
به قدم رفتم و ناچار به سر بازآیم
گر به دامن نرسد چنگ ِ قضا و قدَر م
شوخچشمی چو مگس کردم و برداشت عدو
به مگسران ِ ملامت زِ کنار ِ شکَر م
از قفا سیر نگشتم من ِ بدبخت هنوز!
میروم و ز سر ِ حسرت به قفا مینگرم!
#غزل شمارهی 383 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
/channel/Setiq/4035
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 492 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
ای باغ ِ حُسن چون تو نهالی نیافته
رخسارهیِ زمین چو تو خالی نیافته
تابندهتر زِ رویِ تو ماهی ندیده چرخ
خوشتر زِ ابرویِ تو هلالی نیافته
بر دور ِ عارض ِ تو نظر کرده آفتاب
خود را لطافتی و جمالی نیافته
چرخ ِ مُشَعبَد از رخ ِ تو دلفریبتر
در زیر ِ هفت پرده خیالی نیافته
خود را به زیر ِ چَنگل ِ شاهین ِ عشق ِ تو
عنقایِ صبر ِ من پر و بالی نیافته
تا کی زِ دَرد ِ عشق ِ تو نالد روان ِ من
روزی به لطف از تو مثالی نیافته
افتاده در زبان ِ خلایق حدیث ِ من
با تو به یک حدیث مجالی نیافته
زایل شود هر آنچه بهکلّی کمال یافت
عُمر م زوال یافت کمالی نیافته
گلبرگ ِ عیش ِ من به چه امّید بشکفد
از بوستان ِ وصل، شمالی نیافته
سعدی هزار جامه به روزی قبا کُنَد
یک مهربانی از تو به سالی نیافته
0492
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 490 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
ای که ز دیده غایبی! در دل ِ ما نشستهای
حُسن ِ تو جلوه میکُنَد و اینهمه پرده بستهای
خاطر ِ عام بردهای، خون ِ خواص خوردهای
ما همه صید کردهای؛ خود زِ کمند جَستهای
از دگری چه حاصلام تا زِ تو مهر بگسلم؟
هم تو که خستهای دلام مرهم ِ ریش ِ خسته ای
گر به جراحت و اَلَم دل بشکستیام، چه غم!
میشنوم که دم به دم پیش ِ دل ِ شکسته ای
0490
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 488 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
ای که شمشیر ِ جفا بر سر ما آختهای
دشمن از دوست ندانسته و نشناختهای
من زِ فکر ِ تو به خود نیز نمیپردازم
نازنینا تو دل از من به که پرداختهای
چند شبها به غم ِ رویِ تو روز آوردم
که تو یک روز نپرسیده و ننواختهای
گفته بودم که دل از دست ِ تو بیرون آرَم
باز دیدم که قوی پنجه درانداختهای
تا شکاری زِ کمند ِ سَر ِ زلفات نجهد
ز ابروان و مژهها تیر و کمان ساختهای
لاجرَم صید ِ دلی در همه شیراز نمانْد
که نه با تیر و کمان در پی ِ او تاختهای
ماه و خورشید و پری و آدمی اندر نظر ت
همه هیچ اند که سَر بر همه افراختهای
با همه جلوهیِ طاووس و خرامیدن ِ کبک
عیبات آن است که بیمِهرتر از فاختهای
هر که میبیند م، از جور ِ غمات، میگوید:
سعدیا! بر تو چه رنج است که بگداختهای؟
بیم ِ مات است در این بازی ِ بیهوده مرا
چه کُنم! دست تو بردی که دغل باختهای
0488
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 487 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
پنجه با ساعد ِ سیمین که نیندازی بهْ
با توانایِ مُعَربَد نکُنی بازی به
چون دلاش دادی و مِهر ش ستدی، چاره نماند
اگر او با تو نسازد؛ تو در او سازی به
جز غم ِ یار مخور تا غم ِ کار ت بخورد
تو؛ که با مصلحت ِ خویش نپردازی به
سپر ِ صبر تحمّل نکُنَد تیر ِ فراق
با کمانابرو اگر جنگ نیاغازی به
با چنین یار که ما عِقد محبّت بستیم،
گر همه مایه زیان میکند، انبازي به
بنده را بر خط ِ فرمان ِ خداوند ِ امور
سَر ِ تسلیم نهادن زِ سرافرازي به
گر چو چنگام بزنی، پیش ِ تو سر بر نکُنم
اینچنین یار ِ وفادار که بنوازی به
هیچ شک نیست! به تیر ِ اجل ای یار ِ عزیز
که من از پای درآیم؛ چو تو اندازی به
مجلس ِ ما دگر امروز به بُستان مانَد
مطرب از بلبل ِ عاشق به خوش آوازي به
گوش بر نالهیِ مطرب کن و بلبل بگذار!
که نگوید سخن از سعدی ِ شیرازي به
0487
@Setiq
#هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 486 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 485 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
ای طراوت بُرده از فردوس ِ اَعلی رویِ تو
نادر است اندر نگارستان ِ دُنیی رویِ تو
دختران ِ مصر را کاسد شود بازار ِ حُسن
گر چو یوسف پرده بردارد به دعوی رویِ تو
گر چه از انگشت ِ مانی بر نیاید چون تو نقش،
هر دم انگشتی نهد بر نقش ِ مانی رویِ تو
از گُل و ماه و پَری در چشم ِ من زیباتری
گُل زِ من دل بُرد؟ یا مَه؟ یا پَری؟ نی! رویِ تو
ماه و پروین از خجالت رخ فرو پوشد اگر
آفتابآسا کُنَد در شب تجلّی رویِ تو
مردُم ِ چشماش بدرّد پردهیِ اعمی زِ شوق
گر درآید در خیال ِ چشم ِ اعمی رویِ تو
رویِ هر صاحبجمالی را بهمَه خواندن خطا ست
گر رخی را ماه باید خواند، باری رویِ تو
رسم ِ تقوی مینهد در عشقبازی رایِ من
کوس ِ غارت میزند در مُلک ِ تقوی رویِ تو
چون به هر وجهی بخواهد رفت جان از دست ِ ما،
خوبتر وجهی بباید جستن؛ اولی رویِ تو
چشمام از زاری چو فرهاد است و شیرین لعل ِ تو
عقلام از شورش چو مجنون است و لیلی رویِ تو
مُلک ِ زیبایی مسلَّم گشت فرمان ِ تو را
تا چنین خطی مزوّر، کرد انشی رویِ تو
داشتند اصحاب ِ خلوت حرفها بر من زِ بَد
تا تجلّی کَرد در بازار ِ تقوی رویِ تو
خُرده بر سعدی مگیر ای جان! که کاری خُرد نیست
سوختن در عشق؛ و آنگه ساختن بی رویِ تو
0485
@Setiq
/channel/Setiq/4023
هرروزباسعدی
#غزل شمارهی 484 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq
بیا! که در غم ِ عشقات مشوّش ام بی تو
بیا ببین که در این غم چه ناخوش ام بی تو
شب از فراق ِ تو مینالم ای پریرخسار
چو روز گردد گویی در آتش ام بی تو
دمی تو شربت ِ وصل ام ندادهای جانا
همیشه زهر ِ فراقات همیچشَم بی تو
اگر تو با من ِ مسکین چنین کنی جانا،
دو پایام از دو جهان نیز در کشم بی تو
پیام دادم و گفتم: «بیا خوشام میدار!»
جواب دادی و گفتی که: «من خوش ام بی تو»
0484
@Setiq