💚 🤍 ❤️ همه عالم تن است و ایراندل این کانال دغدغهاش، ایران است و گرداننده آن، یک شهروند ایرانی آذربایجانی بازنشر یک یادداشت، توییت، ویدئو و یا یک صوت به معنی تأیید کل محتوا و تمام مواضع صاحب آن محتوا نیست و هدف صرفاً بازتاب دادن یک نگاه و اندیشه است
🔴 شب زبان و ادب فارسی
به مناسبت انتشار بیستمین جلد از مجموعۀ «گردونۀ زبان و ادب فارسی» که از سوی نشر مروارید منتشر شده است، هشتصد سی و چهارمین شب از سلسله شبهای مجلۀ بخارا به نقد و بررسی این مجموعه اختصاص یافته است.
این نشست در ساعت پنج بعدازظهر یکشنبه سی و یکم فروردینماه ۱۴۰۴ خورشیدی با حضور شماری از استادان و پژوهشگران مانند حسن انوری، محمد بقایی (ماکان)، کامیار عابدی، احمدرضا بهرامپورِ عمران، فرامرز آقابیگی، نیما ظاهری و علی دهباشی در تالار فردوسی خانۀ اندیشمندان علوم انسانی برگزار میشود.
لزوم توجه به زبان و ادبیات فارسی از کهنترین ادوار تا عصر ما و در بخشها و شاخههای مختلف به عنوان رُکن رَکین فرهنگ و تمدن ایرانی بر هیچکس پوشیده نیست. یکی از روشهای پرداختن به این زبان و ادبیات، استفادههای از روشهای جذاب در شناخت و تحلیل آن است. انتشارات مروارید به عنوان مؤسسهای خصوصی از سالیانی پیش به دنبال نیل به این هدف بوده و توانسته است در حد خود گامهایی در این راه بردارد. این انتشارات در مجموعهای با نام «گردونۀ زبان و ادب فارسی» تاکنون موفق شده است بیست کتاب متنوع در زمینۀ زبان و ادب فارسی به علاقهمندان فرهنگ ایران و قلمرو زبان فارسی تقدیم کند.
کتابهای منتشر شدۀ این مجموعه به قرار زیر است:
از هفت پیکر تا هشت بهشت (شناخت و بررسی شعر فارسی، محمدجعفر محجوب)، قطعات (شعر و شاعری، نقد ادبی ، سبکشناسی، سیروس شمیسا)، شعر هزارسالۀ فارسی (سرگذشت و سبک سخن بزرگترین شاعران زبان فارسی، محمدجعفر محجوب و قاسم تویسرکانی)، از شهر خدا تا شهر انسان (در نقد و بررسی ادبیات کلاسیک و معاصر، محمد دهقانی)، شط شیرین پُرشوکت (منتخب مقالههای ادبی و تاریخی، عباس زریاب خویی، به کوشش میلاد عظیمی)، آفرین فردوسی (سی قصه از شاهنامه، محمدجعفر محجوب)، پایداری حماسی (از رودکی تا فریدون مشیری، محمدامینِ ریاحی)، در آفاق شعر کهن (از فردوسی تا حافظ، دیک دیویس، ترجمۀ مصطفی حسینی)، کُرد در آیینۀ شعر فارسی (از رودکی تا شفیعی کدکنی، فرامرز آقابیگی)، از ستیز تا ستایش (از فرخی سیستانی تا شفیعی کدکنی، نیما طاهری)، غزل سعدی و غزلوارۀ شکسپیر (تحلیل و سنجش ادبی، اسماعیل شفق)، شعر نو در ترازوی تاویل (بررسی مهمترین تاویلها از آغاز تا امروز، سیاوش جعفری)، فروغ فرخزاد و فرهنگ ایران (حمید دباشی، کریم امامی، فرزان میلانی و دیگران، به کوشش مایکل هیلمن، ترجمۀ سهراب طاووسی)، آوای مرغ آمین (نیما یوشیج و آثارش، احمد کریمی حکاک و کامران تلطف، ترجمۀ سهراب طاووسی)، زبان فارسی را چگونه باید آموخت (محمدجعفر محجوب)، در ایوان تماشا (جستجوهایی در شعر فارسی از روزگار کهن تا عصر ما، کامیار عابدی)، در طریق ادب (از فردوسی تا نیما، سعید حمیدیان)، در تمام طول شب (بررسی آرای ادبی نیما، احمدرضا بهرامپورِ عمران)،خاکستر هستی (در شناخت ادبیات فارسی و فرهنگ ایران، محمدجعفر محجوب)، مَحرم اسرار (گزینۀ مقالات ادبی و فرهنگی، جلالالدین همایی).
طبق اطلاع ناشر، چند کتاب دیگر از این مجموعه در مراحل مختلف آمادهسازی است که سه کتاب از آن میان در نمایشگاه کتاب در اردیبهشت ۱۴۰۴ عرضه خواهد شد:
شعر فارسی در کرانههای دور (فردوسی، خیام، مولوی، حافظ و تاثیر جهانیشان، فرانکلین لویس، آنه ماری شیمل، لنونارد لویسون و دیگران، انتخاب و ترجمۀ مصطفی حسینی)؛ ادب فارسی در کشورهای عربی (یوسف حسین بَکار، به کوشش عبدالحمید جَرادات و یدالله ملایری)، گیلگمش، ایلیاد و شاهنامه (بررسی تطبیقی حماسهسرایی در جهان، محمود عبادیان).
زمان:
یکشنبه ۳۱ فروردین ماه ۱۴۰۴ خورشیدی، ساعت ۱۷
محل برگزاری:
تهران، خیابان نجاتاللهی (ویلا)، چهارراه ورشو، خانۀ اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🔴 سوسیالیسم و تخریبِ رفتار اقتصادی
✍️ مهدی تدینی (متن محاورهای)
کمبود آب داریم. کمبود آب چقدر باعث میشه کسی که زیر دوشه کاملاً بر اساس ندای وجدان خودش و بدون اینکه کسی بر عمل او نظارت کنه، به کمترین حدِّ ممکن آب مصرف کنه؟ کمبود آب چقدر باعث میشه کسی که ظرف میشوره دقیقاً به دلیل کمبود آب شیر رو مرتب حین کار ببنده و تا حدِّ امکان آب کمتری مصرف کنه؟
کمبود برق داریم. این کمبود برق چقدر، واقعاً چند درصد، روی مصرف مردم اثر گذاشته؟ موعظه خوندن مسئولان و تبلیغات رسانهها چقدر اثر داره؟ چقدر لامپهای کمتری روشن میشه؟ چقدر صرفهجویی میشه؟
البته برای جواب حالتی رو در نظر بگیرید که فرد کاملاً به «وجدان فردی»ش واگذار شده؛ یعنی در اینجا کسی نباشه که فرد رو به خاطر دوش گرفتن طولانی ملامت کنه؛ یا به دلیل شستن ماشین با شلنگ آب ملامت کنه. یک نفر، کاملاً بر اساس انگیزههای درونی خودش چقدر صرفهجویی میکنه؟
کمبود آب چقدر واقعاً باعث میشه یک کشاورز چاه نزنه (اگر مطمئن باشه نظارتی بر کارش وجود نداره)؟ چقدر باعث میشه نوع کشتوکارش رو عوض کنه تا آب کمتری ببره (اگر نظارت، اجبار و ملامت عمومی وجود نداشته باشه)؟
اگر یک کارمند دولت یا کارمند یک شرکت بدونه که بابت مواد مصرفی در محل کار کسی از او بازخواست نمیکنه و هزینههای مصرفی کاملاً پای شرکت یا دولته، چقدر در استفاده از اون کالاهای مصرفی مقتصدانه و صرفهجویانه عمل میکنه؟ فرض کنید حالا نظارتی هم وجود نداشته باشه؛ کارمندان ادارۀ عمومی چقدر در استفاده از اموالِ کاربردی و مصرفی که در اختیار داره، صرفهجویانه عمل میکنند.
فکر میکنم همۀ ما کموزیاد در طول زندگی متوجه شدیم که نوع برخورد فرد با منابع و سرمایههای «عمومی» و «خصوصی» چقدر فرق میکنه. وقتی کسی چیزی رو متعلق به خودش بدونه، کاملاً رفتار متفاوتی داره تا وقتی اون چیز رو متعلق به کل جامعه بدونه ــ هر چقدر هم که شما دربارۀ مصرف مقتصدانۀ کالای عمومی موعظه بخونید و آموزش بدید. چرا کمبود آب باعث نمیشه یک نفر در خانه و بر اساس ندای وجدانش کمتر آب مصرف کنه؟ یا اگر هم صرفهجویی میکنه، چرا چندان به خودش فشار نمیاره؟ چرا فرد در مصرف کالای عمومی یا تمایلی به صرفهجویی نداره یا اگر هم داشته باشه، این صرفهجویی رو شل و ول انجام میده؟
مسئله فقط یک چیزه:
در این مواردی که برشمردم، رابطۀ نفع شخصی با مصرف از بین رفته. فرد دیگه نمیتونه محاسبه کنه که نوع مصرف چه تأثیری در منفعت شخصیش داره. فرد فقط زمانی نظارت دقیقی بر مصرف خودش داره که بتونه رابطۀ روشنی بین نفع شخصی و مصرف شخصیش شناسایی کنه. وقتی بین رفتار فردی (اعم از کار کردن، مصرف کردن، تولید کردن) و نفع شخصی رابطۀ مستقیمی وجود نداشته باشه، نمیشه از فرد انتظار داشت نفع عمومی رو در حد نفع شخصی رعایت کنه؛ چون این منفعتِ عمومی، کارکردِ انگیزهبخش نداره. اینکه مصرف صرفهجویانۀ آب زیر دوش چند هزارم درصد در مصرفِ صد میلیون آدم اثر داشته باشه، هیچ انگیزهای به فرد نمیده! حالا شما یک تانکر آب به او بدید و بگید تمام آب تو همینه. ببینید چگونه رفتار میکنه. چرا؟ چون رابطۀ روشنی بین مصرف و نفع شخصی شناسایی میکنه.
یکی از حکمتهای لیبرالیسم هم همینه: نقد لیبرال بر سوسیالیسم همینه که میگه نظم سوسیالیستی رابطۀ بین نفع شخصی و رفتار شخصی رو از بین میبره. وقتی مالکیت عمومی جایگزین مالکیت خصوصی میشه، یعنی وقتی فرد چیزهایی رو مصرف میکنه که دیگه دارایی شخصیش نیست، دیگه درک لازم برای رفتار مقتصدانه رو از دست میده: سهلانگارانه و با اتلاف و اسراف فراوان از مایملک عمومی استفاده میکنه.
البته حتماً در نظمِ مبتنی بر مالکیت عمومی (یعنی در سوسیالیسم) قوانینی وضع میشه تا کسی نتونه رفتار زیانبار داشته باشه، اما این فقط قدری اوضاع رو بهتر میکنه؛ یعنی فرد فقط جوری رفتار میکنه که جریمه نشه، اما انتظار نداشته باشید در استفاده از اون داشتۀ عمومی چنان کوشا باشه که در نگهداری از داشتۀ شخصیش کوشاست. کارگری که بتونه کارمزدی کار کنه (یعنی به اندازۀ مقدار کاری که میکنه، مزد بگیره) با سرعت و کیفیت خیلی بهتری کار میکنه. چرا؟ چون رابطۀ بسیار روشنی بین نفع شخصی و رفتار شخصی شناسایی میکنه. نه فقط کارگر ساده، بلکه حتی بزرگترین شرکت ــ یعنی بزرگترین کارفرما ــ هم وقتی کارمزدی کار میکنه، سریعتر کار میکنه. اینها واقعیتهای ذهن و وجود انسانه و گریزی ازش نیست ــ مگر در تخیلات سوسیالیستی!
حالا تصور کنید سوسیالیسم با حمله به مالکیت خصوصی، چه خطر بزرگی رو در کنش اقتصادی انسان ایجاد میکنه! مثل ویروس که سیستمهای کارآمد بدن رو از کار میاندازه، سوسیالیسم هم پیکر اقتصادی رو ناکارآمد میکنه. همین اصل بدیهی که برای شما توضیح دادم، به هیچ نحو به خورد علاقهمندان به سوسیالیسم نمیره که نمیره که نمیره!
@IranDel_Channel
💢
🔴 به بهانهی روزی که در گاهشمار رسمی کشور، به نام ارتش مزین شده است
ارتش یکی از نهادها و ترتیباتِ تاریخی ملت ایران است که موجودیت و نیرومندی ملت ایران، تا اندازۀ زیادی به نیرومندی آن بستگی دارد.
ارتشِ ایران وظیفۀ دفاع از تمامیتِ ارضی و بقای ملت را بر عهده دارد و از این رو است که یک بنیادِ حساس و مهم به شمار میرود.
در این روز به همه شهدای ارتشِ ایران، به ویژه شهدای ۲۱ آذر ۱۳۲۵ خورشیدی و شهدای دفاع مقدس میهنی (جنگ هشت ساله) درود میفرستیم.
🔴 تصویر برگرفته از مجله عمومی ارتش به مناسبت ۲۱ آذر ۱۳۲۵ خورشیدی، روز نجات آذربایجان
#مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🎥 شکوهِ وطن
[ با صدای حسامالدین سراج ]
@IranDel_Channel
💢
🎥 رستم زال، پهلوان ایرانزمین
@IranDel_Channel
💢
🎥 تصنیف اِی دل اگر عاشقی..
خواننده: علیرضا افتخاری
شاعر: عطار نیشابوری
آهنگساز: جلال ذوالفنون
🔴 بیست و پنجم فروردین ماه، روز بزرگداشت فریدالدین عطار نیشابوری، شاعر و عارف نامدار ایرانزمین
@IranDel_Channel
💢
🔴 نامۀ سرگشادۀ احسان هوشمند خطاب به مسعود پزشکیان
انتقاد احسان هوشمند به اجرای برنامههای نوروزی در غرب و شمالغرب توسط نهادهای امنیتی و سیاسیِ کشور
احسان هوشمند، ایرانشناس و پژوهشگرِ ایرانی، با ارسال نامهای انتقادی خطاب به مسعود پزشکیان، رئیس قوۀ مجریۀ کشور، اجرای برنامههای نوروزی توسط نهادهای سیاسی - امنیتی در استانهای غربی کشور را پدیدۀ مخاطره انگیزی دانست که میتواند برای کشور پرهزینه باشد.
احسان هوشمند در این نامه که برای انتشار در اختیار پایگاه خبری و تحلیلی انصافنیوز قرار گرفته است، با اشاره به آنچه اتفاقاتِ نگرانکننده در برنامۀ موسوم به علویان شهر ارومیه - با حضور مقامات ارشد استانی برگزار شده - یادآور شده است: «در حاشیۀ مراسم، گروهی از عواملِ افراطیِ قومگرا، شعارهای تند نفرتزا علیه هموطنان شریفِ کُرد سر دادند که مسئولان حاضر در مراسم به سادگی و بدون واکنش از کنار آن گذر کردند. این بیتوجهی مسئولان استانی موجب نشد تا موضوع از نظر افکار عمومی و ناظران بیطرف ملّی، نادیده گرفته شود و در نهایت این مساله به صدور بیانیۀ هشدارآمیز بیش از ۱۰۰۰ تن از شخصیتهای علمی و فرهنگی - هنری برجستۀ کشور منجر شد.»
این پژوهشگر شناخته شده در ادامه خطاب به مسعود پزشکیان نوشته است: «از میانههای سال قبل گروهی از مسئولان نهادهای سیاسی و امنیتی با سفر به غرب کشور و دیدار با تعدادی از چهرههای سیاسی و فعالان اجتماعی کُرد، دربارۀ برگزاری جشن نوروز در ایام نوروزی ـ یعنی حدود شش ماه بعد ـ با آنان رایزنی نموده و ضمن دعوت این گروه، پیشنهاد شده برای برگزاری جشنهای نوروزی به صورت عمومی با دستگاههای مدّ نظر همکاری کنند. در برخی از این جلسهها به این چهرههای سیاسی و اجتماعی گفته شد که هماهنگی کامل برای برگزاری جشنهای نوروزی صورت گرفته و حتی افزوده شد که مبلغی قابل توجه برای فعالیت یک نهاد فرهنگی مرتبط با زبانِ سورانی و تعیین و اعطای جایزهای به نام یکی از شخصیتهای ادبی کُرد، توسط آن نهاد در نظر گرفته شده است. به عبارت دیگر در دورۀ حداقل شش ماهه، توسط نهادهای مذکور همۀ هماهنگی لازم برای برگزاری جشنهای نوروزی از [شهرستان] پلدشت در [استان] آذربایجان غربی تا [استان] ایلام به عمل آمده بود. اتخاذ چنین رویکرد و روشی، میتواند مسائلِ حادی برای کشور به همراه داشته باشد و حتی به تحریک قومگرایی منجر شود، که شمّهای کوچک از نتایج آن در [استانهای] آذربایجان غربی و کُردستان دیده شد. شوربختانه اکنون بخشهای از نظام حکمرانی کشور و به ویژه بخشهایی از دولت شما نیز در برخی استانها بگونهای مشهود درحال دخالت در مباحث قومی هستند.»
احسان هوشمند در ادامۀ نامه با تأکید بر اینکه نوروز جشنی هویّتی و فرهنگی است که همۀ ایرانیان حتی در شرایط دشوار آن را گرامی داشتهاند افزوده: «هیچ منطق و هدفی برای بهرهگیری از جشنِ نوروز در چارچوب توجیهاتِ سیاست خارجی وجود ندارد. چرا باید برگزاری این جشنِ دیرین از مسیر ملّی و تاریخی و تمدنی خود منحرف شود و به دلایل گوناگون از جمله دلایل مربوط به سیاست منطقهای، به ابزاری برای پیشبرد منافع امنیتی و سیاسی یا منافع دیگری غیر از مبانی جشنِ نوروز تبدیل شود؟ رویکردی که میتواند خواسته یا ناخواسته به رودرویی ایرانیان با یکدیگر منجر گردد.»
احسان هوشمند در ادامه با انتقاد از فضاسازیهای صورت گرفته دربارۀ بیانیهای که به امضای بسیاری از شخصیتهای فرهیخته و اثر گذار ملّی رسیده تأکید کرده: «... نباید اجازه داد با بودجه و امکاناتی که از آن ملت ایران است، گروهی از هموطنان در مقابل دیگر هموطنان قرار گیرند و فضا را به سمتی بُرد تا برخی از همراهان با برگزاری جشنها، برای رهایی از زیر بار فشار افکار عمومی ناشی از متهم شدن به همکاری با دستگاههای امنیتی و سیاسی اقدام به برخوردهای تحریکآمیز و تند با منتقدان کرده تا دامنِ خود را از اتهامات بعدی بشویند!»
نویسندۀ نامه در پایان تأکید کرده: «جناب آقای دکتر پزشکیان، نویسندهٔ این سطور بعنوان روایتگر تاریخ معاصر ایران و پژوهشگر مطالعات قومی، هرگونه واکنش و پاسخ حضرتعالی و مسئولینِ مربوطه دربارهٔ این نامه را برای ثبت در تاریخ، به حافظهٔ آیندگان خواهم سپرد و آنها را در کنار پژوهشهایم خواهم آورد. امیدوارم نیازی به نوشتن دوبارهٔ نامههایی از این دست در میان نباشد.»
🔴 متن کاملِ نامۀ احسان هوشمند (منتشره در پایگاه خبری و تحلیلی انصافنیوز) را در بخشِ «مشاهدۀ فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
🎥 شرح این عاشقی...
در اوجِ درد، خوار و جفاپيشه نيستيم
ما مردمانِ بیرگ و بیريشه نيستيم
میسازمت چنان كه جهانی خبر شود
هركوچهات به اسمِ هزاران نفر شود
محمدعلی جوشایی
@IranDel_Channel
💢
🎥 میدانِ گنجعلیخانِ شهر زیبای کرمان
@IranDel_Channel
💢
🔴 سلسله نشستهای «فرهنگان» با موضوعِ «بازگشت به عقلِ عُقلایی در اندیشۀ ایرانی» (۱۵)
ایران و «مسئلۀ» قفقاز
سخنران:
کاوه بیات، پژوهشگر تاریخ معاصر
زمان:
آدینه، ۲۹ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی، ساعت ۱۰:۳۰ صبح
محل:
تهران، پاسداران، خیابان ناطق نوری (زمرّد)، روبروی دشستان پنجم، فرهنگان (پاسداران)
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🔴 ما ایرانیان
✍️ جواد طباطبایی تبریزی، فیلسوف سیاسی ایران
ایرانزمینْ، سرزمین همهی «ایرانیان» است. «ایرانیان» نامِ عام همهی «ما»، یعنی مردمانی است که به طور تاریخی، از کهنترین روزگاران، در آن سکونت گزیده و تقدیر تاریخی آن سرزمین و تقدیر تاریخی خود را رقم زدهاند. این «ما» هیچ قید و تخصیصی ندارد و هیچ قید و تخصیصی نباید به هیچ نامی و به هیچ بهانهای بر آن وارد شود. این «ما» بر همهی مردم ایران شمولِ عام دارد و هیچ ایرانی را نمیتوان به هیچ نامی و هیچ بهانهای از شمول عام آن خارج کرد. این «ما» فرآوردهی وحدت کلمهی سیاسی نیست، بهطور تاریخی نیز چنین نبودهاست، بلکه مانند خود ایرانزمین، بهطور خودجوش، وحدتیدرکثرت است. این «ما» کثرت همهی ایرانیانی است که سهمی در نیک و بد آن دارند و تاریخ، تمدن و فرهنگ آن را آفریدهاند.
@IranDel_Channel
💢
🔴 بیانیۀ ایرانخواهان، برگِ زرّینی در تاریخِ جامعۀ مدنی و مستقلِ ایرانی
✍️ کانالِ «سیاستِ ملّی»
بیانیۀ بیش از ۸۰۰ تَن از اهلِ علم، فرهنگ و هنر، متنی درخشان، مسئولانه، شریف و دقیق است و برگ زرّینی در تاریخِ جامعۀ مدنی ایران. متنی که بهنوعی میتوان آن را اعلامیهٔ اصول و ارزشهای شهروندِ متمدّن و آگاه دانست.
پای این بیانیه را فرزانگان و بزرگانی امضا کردهاند همچون ژاله آموزگار، میرجلالالدین کزازی، علی اشرف صادقی، حسن انوری، کاوه بیات، کیخسرو پورناظری، علیاصغر دادبه، نصرالله پورجوادی، داریوش پیرنیاکان، علی مصفّا، محمدرضا ضیایی بیگدلی، محمد جعفری قنواتی، عبدالمجید ارفعی، علی دهباشی و حکمتالله ملاصالحی. نامهایی که سنگینی آن، اردوی ایرانستیزان را بر هم ریخته و میریزد.
همین است که وحوشِ ایرانستیز از ینگه دنیا تا همین حوالی، با خواندنِ آن، چون اسپند روی آتش بالا و پایین میپَرند. کسانی که مدّتی بود نوروز را بهانه کرده، مستمر بر طبلِ توخالی قومیتگرایی خود میکوبیدند. از یکسو، هوادارانِ «کوردستانات» ـ با ادعای مرزهایی از حوالی دریای سیاه تا لب ساحل خلیج فارس - که قلمرو خیالی خود را پایتختِ نوروز مینامیدند و در این میان، از حمایتِ تبلیغاتیِ اهل «فاند و باند» در اروپا و آمریکای شمالی برخوردار بودند. از سوی دیگر، پانتُرکیستهایی که خود را از تخمۀ گرگ خاکستری دانسته، همچون سخنگوی منافعِ بیگانه عمل میکنند و همزمان نقابِ دین بر چهره میزنند - تا اینچنین عاملِ وهنِ اسلام و خصمِ ایران باشند. هفتههای گذشته شاهد تنش و شاخوشانهکشیدن این دو دسته از جریانهای تمدنستیز علیه یکدیگر بودیم که هر یک، دیگری را تهدید وجودی علیه خود میدید. با انتشار بیانیۀ ایرانخواهان، این دو خصمِ ذاتی، این دو دیو تاریکی، از خوفِ روشنایی تابان ایران، دوباره همداستان شده و «کنفدراسیونِ موسمی طوایفِ قومگرا و تجزیهطلب» را علیه ایران برقرار کردهاند.
روز گذشته، بیش از ۸۰۰ نفر از متخصصان، هنرمندان و کارشناسان رشتههای گوناگون دانشگاهی، فرهنگی و هنری کشور در بیانیۀ مفصّلی که خطاب به ملّتِ تاریخی و بزرگ ایران نوشته شده است، به برخی از رخدادهای تلخِ هفتههای پایانی اسفند ۱۴۰۳ و نوروز ۱۴۰۴ خورشیدی، اشاره کرده و ضمن اعتراض به سیاستها و اقدامات غیرمسئولانهٔ برخی مسئولان، از شمالغربِ کشور تا خوزستان، و برشمردن پیامدهای این سیاستها و اقدامات علیه کیان فرهنگی و وحدت ملِت ایران، رویکرد دولت را در این زمینه، تهدیدی برای انسجام و امنیت ملی و تقویت واگراییهای محلّی دانستهاند. این برای نخستین بار است که تنوعی از اندیشمندان و فرهیختگان و چهرههای ملّی شناخته شده، ایرانشناسان، استادان دانشگاه، پژوهشگران علمی و فرهنگی، نویسندگان، هنرمندان رشتههای گوناگون موسیقی، سینما و هنرهای تجسمی، و فعالان دانشجویی از مناطق مختلف کشور، در کنار یکدیگر نسبت به مسئلهای ملّی هشدار میدهند.
🔴 بیانیه را از «اینجا» بخوانید.
@IranDel_Channel
💢
🔴 هشدار بیش از ۸۰۰ نفر از اندیشمندان، دانشگاهیان، متخصصان، هنرمندان، نویسندگان و کارشناسانِ ایراندوست به ورود غیرکارشناسی بخشهایی از حاکمیت از جمله قوۀ مجریه به «مباحثِ قومی» به جای تمرکز و توجه به ابرچالشهای پیشروی کشور و ملّتِ ایران:
بر سرِ شاخهای نشسته و بُن نبرید!
در این بیانیه مفصل که خطاب به ملّتِ تاریخی و بزرگ ایران نوشته شده است، به برخی از رخدادهای تلخِ هفتههای پایانی اسفند ۱۴۰۳ و نوروز ۱۴۰۴ خورشیدی، اشارۀ کوتاهی شده و به مقامات کشور، هشدار داده شده است.
ذیل بیانیه به ترتیب حروف الفبا، امضای شخصیتهای برجستۀ دانشگاهی، دانشی، هنری، رسانهای و سیاسی چون عباس آخوندی، ژاله آموزگار، محمد آمره، اکبر ایرانی، کوروش احمدی، عبدالمجید ارفعی، حسن انوری، مجتبی برزویی، مرضیه برومند، احمد بستانی، رخشان بنیاعتماد، محمدعلی بهمنی قاجار، کاوه بیات، محمدرضا پاسبان، سعیده پراش، ناصرالدین پروین، نصرالله پورجوادی، تهمورث پورناظری، سهراب پورناظری، کیخسرو پورناظری، داریوش پیرنیاکان، مجید تفرشی، افشین جعفرزاده، محمد جعفری قنواتی، علی جنتی، منوچهر جوکار، هادی حیدری، محمد خزایی، کامروز خسروی جاوید، علیاصغر دادبه، محمد درویش، داود دشتبانی، علی دهباشی، گودرز رشتیانی، محمد جواد روح، اشکان زارع، زاگرس زند، علیاشرف صادقی، ابراهیم صحافی، هوشنگ طالع، پیمان عارف، حامد عامری گلستانی، مسعود عرفانیان، عقاب علیاحمدی، موسی غنینژاد، نعتالله فاضلی، حبیباله فاضلی کرمانشاهی، محمد قوچانی، حامد کاظمزاده ایرانشهر، احمد کاظمی، رضا کدخدازاده، میرجلالالدین کزازی، الهه کولایی، جمشید کیانفر، زهرا گویا، علی گنجیان خناری، علی مصفّا، محمد مطلق، حکمتالله ملاصالحی، احسان منصوری، یدالله منصوری، میر طاهر موسوی، مصطفی نصیری، علی نظری، حسین نورینیا، مهدی هداوند، ناصر همرنگ و احسان هوشمند دیده میشود.
🔴 در بیانیۀ مفصلِ دغدغهمندانِ ایران به موارد زیر اشاره شده است:
● فروکاستنِ نوروز از یک جشنِ بزرگِ ملّیِ ایرانی، به یک مراسمِ خُردِ قومی و طایفهای و محلّی در برخی جشنهای نوروزی در استانهای غرب و شمالغرب کشور
● رخدادهای تلخ و خلاف وحدتِ ملّی در شهر ارومیه و عملکرد مسئولانِ استانی در این رخدادها
● تبدیل نوروز - جشنِ ملّی و میهنی ایرانیان - به محلِّ منازعاتِ کاذب و مصنوعیِ قومی و قبیلهای
● برخوردهای سلیقهای و ناسنجیده و گاه همراه با تحریف، تخفیف و تقلیلِ مسنولانِ کشور نسبت به میراثِ فرهنگی، تاریخی و تمدّنی ایران بویژه نسبت به جشنِ ملّی نوروز
● تلاش برای مصادرۀ جشن ملّی نوروز توسط رئیسجمهور ترکیه و گستاخی او نسبت به تبریز - کُهنشهر ایران - و سکوتِ ناموجه و نابخشودنیِ مسئولانِ کشور در پاسخ به این ادعاهای بیاساس
● ترویج «ادبیاتِ قومگرایانه» و عدم توجه به مفهوم «شهروند ایرانی» و «حقوق شهروندی» توسط برخی از مقامات بویژه توسط عالیترین مقام اجرایی کشور
● عدم توجه به جایگاه و نقش زبان ملّی - تمدنی فارسی در وحدت و یکپارچگی ملی و تلاش برای تضعیف آن از سوی برخی از مقاماتِ کشوری و استانی
● سخنانِ خلافِ واقعیاتِ تاریخی و یکپارچگی سرزمینی و انسجامِ فرهنگیِ ایرانیان توسط استاندار آذربایجان شرقی دربارۀ پیوند آذربایجان با ایران
● تلاش تفرقهافکنِ استاندار خوزستان برای تبدیل عید فطر از یک «عیدی دینی» به «عیدی قومی»
● برخی اظهاراتِ نابههنگام و تفرقهافکن و انسجامسوز مقامات دربارۀ «آموزش زبانهای محلی»، اختیارات استاندارها، طرح بحثِ «فدرالیسم»، دیدار عالیترین مقام اجرایی کشور با برخی افرادِ افراطیِ قومگرا و سوءتدبیر استاندار آذربایجان غربی در رخدادهای هفتههای اخیر شهر ارومیه
● «قومیسازی مناسباتِ اجتماعی» به جای مواجهۀ اصولی با چالشهای کشور توسط بخشهایی از حاکمیّت و از جمله بخشهایی از قوۀ مجریه
🔴 در بند پایانی بیانیه آمده است:
«ما امضاکنندگان این بیانیه، ضمن هشدارِ دوباره به دولتمردان دربارۀ اتخاذ رویکردهای غیرکارشناسی و وفاقسوزی که در پیش گرفتهاند، یادآور میشویم که چنین روشهایی به جز تهدیدِ انسجام و امنیتِ ملّی و تقویتِ واگرایی و منازعاتِ خانمانسوزِ محلّی، آوردۀ دیگری برای کشور و ملّتِ بزرگِ ایران ندارد. با تأکید یادآور میشویم که در صورتِ تداومِ چنین رویکردهایی، سکوت را خیانت به آیندۀ ایران و بازی در برنامۀ دشمنانِ کشور برای تهدیدِ تمامیّتِ ایران ارزیابی نموده و در قبالِ مسئولیتِ ملّی و تاریخی خود نسبت به سرنوشتِ کشور و ملّتِ ایران، روشنگری و کنشگری مدنی و ملّی خود را با جدیّتِ بیشتر، ادامه میدهیم.»
🔴 متن کاملِ بیانیه و نام بیش از ۸۰۰ شخصیتِ امضاکنندۀ بیانیه (تا ظهر ۱۷ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی) را در «روزنامۀ شرق»، «خبرآنلاین» یا «روزنامۀ اینترنتی فراز» بخوانید.
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🎥 عمو نوروز؛
تاژهترین اثر استاد شهرام ناظری
خواننده: شهرام ناظری
آهنگساز: تهمورس پورناظری
ترانهسرا: پوریا سوری
همخوانان: سحر بروجردی، دنیا کمالی و آرش سلامتیه
دستگاه: شور
آی عمو نوروز، آی عمو نوروز
چشامون پرغم، دلامون پرسوز
آی عمو نوروز، حال خوشت کو؟
دایره و دنبکِ عاشقکشت کو؟
آی عمو نوروز، دردا رو ببین
دست خالی مردا رو ببین
هر طرف میریم راهمون بسته
انگار خدا هم چشاش رو بسته
آی عمو نوروز، روزا ابریان
شبا بیماهان، پاییزا بلند، عمرا کوتاهان
آی عمو نوروز، دلامون خسته است
آی عمو نوروز، راهمون بسته است
روزامون ابری شبامون بیماه
پاییزا بلند بهارا کوتاه
گیس سفید زنا رو ببین
حسرت و غم و دردا رو ببین
دست خالی مردا رو ببین
آی عمو نوروز، شب رو سحر کن
خورشید رو بیار، عشق رو خبر کن
آی عمو نوروز، فکر چاره کن
فکر این دل پاره پاره کن
@IranDel_Channel
💢
🎥 گفتوگوی تلویزیونی با یک خانوادۀ ارومیهای که گویا در نوروز ۱۳۵۷ خورشیدی از تلویزیون ملّی ایران پخش شده است
#مستند
@IranDel_Channel
💢
🔴 مرکز پژوهشهای علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه با همکاری مرکز مطالعات ایرانشناسی نیمروز و اندیشکدۀ دیپلماسی ملل، نخستین نشست از سلسله نشستهای «مسئلۀ اَمر ملّی در ایران» را برگزار میکنند.
عنوان:
مسئلۀ امر ملی در ایران (۱)؛ مُخاطرات و آسیبهای ناشی از تمرکززدایی
سخنرانان (به ترتیب الفبا):
احمد بستانی
محمدعلی بهمنی قاجار
گودرز رشتیانی
سید ناصر سلطانی
احسان هوشمند
میزبان:
عارف مسعودی
زمان:
سهشنبه ۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ خورشیدی، ساعت هفده
محل برگزاری:
تهران، بلوار کشاورز، خیابان نادری، پلاک ۶، مرکز پژوهشهای علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🔴 باکو و آنکارا از فرهنگِ ایران چه میخواهند؟
اشعار غریبه به جای سرودههای فارسی در آرامگاه نظامی گنجوی
✍️ گزارش فرارو
انتشار تصویری از داخل آرامگاه نظامی گنجوی، بار دیگر بحثها درباره پروژۀ ایرانزدایی از این شاعرِ نامدار را برجسته کرد.
به گزارش فرارو، ماجرا از جایی آغاز شد که کاربری به نام «نمیفوس» تصاویری از آرامگاه نظامی گنجوی، شاعر سدۀ ششم هجری خورشیدی، را منتشر کرد و کاشیکاریهای اشعاری به زبان تُرکی توجه دیگر مخاطبان را به خود جلب کرد.
نکتۀ عجیب ماجرا در آن است که نظامی گنجوی هرگز شعری به زبان تُرکی نسروده، اما در سالهای گذشته تلاش شده است تا اشعاری به او منتسب شود.
🔴 این گزارش را در بخش «مشاهدۀ فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
🎥 آذربایجان؛ قلبِ تپندۀ ایرانزمین
@IranDel_Channel
💢
🔴 کارزار اینترنتی دغدغهمندانِ کشور - ملت ایران
اعتراضِ چهرههای دانش، فرهنگ و هنرِ ایران به تضعیف ارکان هویت ملی و تضعیفِ یکپارچگی ملی
اگر شما هممیهنِ ایرانی فرهیخته و ارجمند هم تمایل دارید به این جمعِ بیش از هزار فرهیخته و دغدغهمندِ ایران بپیوندید، به نشانی زیر مراجعه کرده و امضا و نام خود را ثبت کنید:
https://www.karzar.net/208185
در نشانی بالا، (با فیلترشکن خاموش و گشودن در مرورگر) ذیل بیانیه، گزینۀ «امضای کارزار» است. با ضربه روی آن گزینه، نام و نامخانوادگی و شماره تلفن همراه خود را وارد میکنید، کد تأييد به شما پیامک میشود. بعد وارد کردن آن کد تأیید، فرآیند امضا، کامل شده و خاتمه مییابد.
دوستان و آشنایانِ ایراندوستِ دغدغهمندتان را به این کارزارِ اینترنتی دعوت کرده و کارزار را در کانال تلگرامی، حساب ایکس (توییتر) و صفحۀ اینستاگرامیتان به اشتراک بگذارید.
🔴 خبرهای این بیانیه را از «اینجا» بخوانید.
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
.
🔴 ادبیات و موسیقی ایرانی
چون تو جانانِ منی، جان بی تو خرّم کی شود
چون تو در کَس ننگری کَس با تو همدم کی شود
گر جمال جانفزای خویش بنمایی به ما
جان ما گر در فزاید حسن تو کم کی شود
دل ز من بردی و پرسیدی که دل گم کردهای
این چنین طراریت با من مسلم کی شود
عهد کردی تا من دلخسته را مرهم کنی
چون تو گویی یا کنی این عهد محکم کی شود
چون مرا دلخستگی از آرزوی روی توست
این چنین دل خستگی زایل به مرهم کی شود
غم از آن دارم که بی تو همچو حلقه بر درم
تا تو از در در نیایی از دلم غم کی شود
خلوتی میبایدم با تو زهی کار کمال
ذرهای همخلوت خورشید عالم کی شود
نیستی عطار مرد او که هر تر دامنی
گر به میدان لاشه تازد رخش رستم کی شود
عطار نیشابوری
🎙 موسیقی پیوست: چون تو جانان منی
خواننده: محمدرضا شجریان
تنظیمکننده: حسین علیزاده
چامهسرا: عطار نیشابوری
آلبوم: بی تو به سر نمیشود
🔴 به بهانهی ۲۵ فروردین، روز بزرگداشتِ عطار نیشابوری، چامهسرا و عارف نامدار ایرانزمین
#مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🎥 حضور استاد بهروز وثوقی در کنسرتنمایشِ «سیصد» و همخوانیِ سرودِ میهنیِ «اِی ایران»
کنسرتنمایشِ «سیصد» به آهنگسازی سهراب پورناظری در شهر سنخوزه آمریکا به اجرا درآمده است.
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🔴 کارزار اینترنتی دغدغهمندانِ کشور - ملت ایران
اعتراضِ چهرههای دانش، فرهنگ و هنرِ ایران به تضعیف ارکان هویت ملی و تضعیفِ یکپارچگی ملی
اگر شما هممیهنِ ایرانی فرهیخته و ارجمند هم تمایل دارید به این جمعِ بیش از هزار فرهیخته و دغدغهمندِ ایران بپیوندید، به نشانی زیر مراجعه کرده و امضا و نام خود را ثبت کنید:
https://www.karzar.net/208185
در نشانی بالا، (با فیلترشکن خاموش و گشودن در مرورگر) ذیل بیانیه، گزینۀ «امضای کارزار» است. با ضربه روی آن گزینه، نام و نامخانوادگی و شماره تلفن همراه خود را وارد میکنید، کد تأييد به شما پیامک میشود. بعد وارد کردن آن کد تأیید، فرآیند امضا، کامل شده و خاتمه مییابد.
دوستان و آشنایانِ ایراندوستِ دغدغهمندتان را به این کارزارِ اینترنتی دعوت کرده و کارزار را در کانال تلگرامی، حساب ایکس (توییتر) و صفحۀ اینستاگرامیتان به اشتراک بگذارید.
🔴 خبرهای این بیانیه را از «اینجا» بخوانید.
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🔴 شمارۀ ۷۰ ماهنامۀ وطنیولی (راه وطن) منتشر شد:
شمارۀ فروردین ماه ۱۴۰۴ خورشیدی
🔴 در این شماره میخوانید:
هشدار بیش از هزار شخصیت فرهنگی دربارۀ خدشه به همبستگی ملی؛
دریغ است ایران
نوروز نام دیگر ایران است!
(به قلمِ داود دشتبانی)
هویت ملی ایرانیان و تهدید نژادپرستی قومی
(به قلم علی سعیدنژاد)
گفتگو با بهمن دمشقی خیابانی، شاهنامهپژوه تبریزی:
آذربایجان پیشاز اسلام، پایتخت معنوی ایران بود / در شاهنامه، هیچ بیت نژادپرستانهای نیست
هشدار جمعی از وکلا دربارۀ نفوذ جریان تفرقهافکن در کانون وکلای دادگستری آذربایجان شرقی
تحلیل رویدادهای اخیر و هشدار به مسئولان:
بس کنید!
اردوغان و بازار نوروز
(به قلمِ حبیبالله فاضلی کرمانشاهی)
شیخ خزعل و جعل هویت برای خوزستان
(به قلمِ میلاد صادقی)
نقدی بر کتاب «ایران بین دو انقلاب» از یرواند آبراهامیان
(به قلمِ محمدعلی غیبی)
و مطالب دیگر...
🔴 برای مطالعۀ PDF ماهنامۀ وطنیولی، میتوانید به «اینجا» مراجعه کنید.
@IranDel_Channel
💢
🔴 یادکردی از استاد عبدالعلی کارنگ
✍️ آرسام محمودی
۲۱ فروردین سالروز درگذشت ادیبی اندیشمند و یکی از مفاخر آذربایجان، شادروان عبدالعلی کارنگ است. کارنگ از بنیانگذاران کتابخانهی ملی تبریز و پایهگذار شعبهی تبریز مؤسسه فرانکلین بود که سالها برای شناساندن تاریخ و هویت زادگاهش آذربایجان به مطالعه سپری کرد و آثار گرانبهایی نیز در همین زمینه به طبع رساند. به نوشتهی ایرج افشار، کارنگ دوستدار استوار شهر خویش تبریز بود و مردی نجیب و انسانتمام بود. مدتی نیز رییس آموزش و پرورش میانه بود. در میان آثار کارنگ، کتاب «آثار باستانی آذربایجان» که در سال ۱۳۵۱ [خورشیدی] توسط انجمن آثار ملی به چاپ رسید و رسالهی «تاتی و هرزنی، دو لهجه از زبان باستان آذربایجان» از اهمیت بسزایی برخوردارند. عبدالعلی کارنگ در رسالهی تاتی و هرزنی، علاوه بر بررسی لغات این دو لهجه، ضمن تأکید بر هویت آریایی آذربایجان، در چندین بند به جاعلان تاریخ آذربایجان و ترکگرایان، پاسخهایی علمی و مستدل داده است که خواندن آن برای کسانی که در زمینه تاریخ و زبان آذربایجان فعالیت میکنند، مغتنم است. شادروان عبدالعلی کارنگ در ۲۱ فروردین ۱۳۵۸ [خورشیدی] در زادگاهش تبریز از دنیا رفت.
منزل عبدالعلی کارنگ که در محله شتربان تبریز قرار داشت، میزبان گعدههای فرهنگی بود و در میان ادییان و فاضلان تبریز، بیتالاحباب نام گرفته بود. چرا که بسیاری از چهرههای ادب و فرهنگ آذربایجان و ایران از قبیل بدیعالزمان فروزانفر، میرزا جعفر سلطانالقرایی، عباس زریاب، باستانی پاریزی، محمدامین ریاحی خویی، شهریار و ... به خانهی او رفت و آمد داشتند.
یکم: پیش از آنکه تبریز بدست رجالی که ایرانشهر را "ویرانشهر" خطاب میکنند، اداره شود، چنین اندیشمندانی در تبریز زمام بر مسند بودند.
دوم: هماکنون که این مطلب را مینویسم، خانهی باقرخان سالار ملی [ایران] در تبریز، در آستانهی ویرانی کامل قرار دارد و کسانی که در تبریز زمام امور را در دست دارند، مشغول تکرار کردن جعلیات تاریخی دربارهی آذربایجان، فحاشی به ایران (ویرانشهر نامیدن ایران!) و مبارزه با ایرانشهر هستند!
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 در حاشیۀ بیانیۀ ۹۰۰ امضایی
✍️ احسان هوشمند
حدود ۹۰۰ نفر از شخصیتهای شناختهشدۀ کشوری در بیانیهای هشدارآمیز نسبت به برخی سیاستهای ضدِّ انسجامی جاری که مغایر همبستگی و مصالح ملی است، ابراز نگرانی کردند. شخصیتهای شناختهشدهای در عرصههای علم، فرهنگ، هنر و سیاست در این بیانیه با اشاره به مواضع یکی از استانداران شمال غرب کشور و نیز رویدادهای شهر ارومیه و برخی دیگر از شهرستانهای غربی کشور، به دولت هشدار دادند که استمرار چنین رویکردها یا اقداماتی میتواند موجب تحمیل هزینههای بزرگی به ملّتِ ایران شود.
در میان امضاکنندگان بیانیه، شخصیتهایی همچون استاد عبدالمجید ارفعی، استاد حسن انوری، استاد ژاله آموزگار، استاد علیاصغر دادبه، استاد میرجلالالدین کزازی، استاد علیاشرف صادقی، استاد کاوه بیات، استاد نصرالله پورجوادی و خانواده هنرمند پورناظری، استاد داریوش پیرنیاکان و صدها استاد و محقق و هنرمند و فعال سیاسی به چشم میخورد. این بیانیه ناظر بر برخی سوءتدبیرها در ادارۀ امور جاری کشور است. هرچند ریشۀ این رویدادها را میتوان به صورتِ تاریخی تحلیل و ارزیابی کرد و بهویژه نقش سیاستهای فرهنگی کشور در چند دهۀ گذشته را باید در این زمینه مورد ارزیابی و آسیبشناسی قرار داد، اما وقوع برخی رویدادهای غیرمنتظره و موضعگیریهای این دسته از مسئولان بر نگرانیها افزود. در تاریخ پس از انقلاب، امضای چنین بیانیهای توسط گروه درخور توجهی از شخصیتهای برجسته فرهنگی، علمی، پژوهشی و سیاسی هیچ سابقۀ مشابهی ندارد. این ویژگی مهم یعنی بیسابقهبودن چنین موضعگیریهایی، با وفاق صدها نفر از شخصیتهای فرهنگی، نمایانگر نارضایتی بخش بزرگی از اندیشمندان و محققان وطندوست از روندهای جاری در سیاستهای فرهنگی است.
در دهههای اخیر بر اثر سوءتدبیرهای رویداده، بخش بزرگی از میراث فرهنگی و تمدنی و محیط زیست و حتی مناسبات اجتماعی در کشور دچار کژکارکردی یا تخریب شده است. متأسفانه این وضعیت منجر به بروز پدیدههایی همچون گسترشِ محلّیگرایی شده است. وقوع تشنج در کازرون و با تلفات انسانی در پی طرح تقسیم این شهرستان، وقوع تنش منجر به کشتهشدن گروهی از هموطنان در ماجرای نصب تابلوی حدِّ فاصل دزفول و اندیمشک و برخی رویدادهای مشابه، نشانی از گسترش محلّیگرایی در کشور است، بیآنکه دستگاه تدبیر در کشور به صورت کارشناسی در پی شناخت ابعاد و چرایی بروز آن باشد. افراط در بومیسازی ساختار دولت در شهرستانها و استانها، بومیسازی ساختار پذیرش دانشجو با عوارض فراوان و سیاستهای مشابه دیگری که در چند دهۀ گذشته طراحی و اجرا شده، امروز عوارض سوء خود را نمایان میکند. بیش از هر زمان دیگری کشور نیازمند انسجام و همگرایی است.
برای مواجهه با شرایط پیچیدۀ شکلگرفته، کشور نیازمند همراهی نهادهای مدنی، احزاب و سمنها برای توسعه، آبادانی و عمران است. همچنین در بنیان هر سیاست هویتی یا اجتماعی یا فرهنگی که مورد توجه دولت قرار دارد، باید به صورت کارشناسی نسبت این سیاست با مصالح ملّی ارزیابی و سنجیده شود. باید در حکمرانی، امر ملّی، مقدم بر هر موضوع دیگری باشد. اما متأسفانه وضعِ موجود نمایانگر بیتوجهی فراوان در این زمینه است. بیانیۀ امضاشده اگرچه با بیتوجهی برخی از فعالان مواجه شد که روزنهگشایی را بهعنوان شعار برگزیدند یا برخی اصلاحطلبان که تمام توجهشان کسبِ پست و مقام است، اما بیتوجهی آنان نمیتواند خللی در واقعیت جاری کشور ایجاد کند. اگر آنان دلخوش و سرمستِ پست و مقام و موقعیت خود هستند، اما چهرههای علمی و فرهنگی و بزرگان فرهنگ و هنر و بسیاری از اندیشمندان و فضلای کشور مسیر دیگری برگزیدهاند. نگرانی این دسته، نه پست و مقام و رانت، بلکه سرنوشت و مصالح کشور است. خوشبختانه روزبهروز شاهد توجه بخش بیشتری از هموطنان به ایرانیت و سرنوشت کشور هستیم؛ حتی اگر گروهی از سیاستمداران راهی دیگر برگزینند. امروز مصالح و منافع ملّی، مهمترین دغدغه گروه شایان توجهی از ایرانیان است. آیا سیاستمداران کشور و دولتمردان متوجه این مهم هستند؟
🔴 بُنمایه:
روزنامۀ شرق، شمارۀ ۲۱ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی
@IranDel_Channel
💢
🔴 گفتوگوی روزنامۀ اینترنتی فراز با احسان هوشمند، دربارۀ بیانیۀ بیش از ۸۰۰ چهرۀ فرهیخته و مخاطراتِ سیاستِ فرهنگی حاکم در کشور:
چرا باید نگران ایران بود؟!
هشدارها درباره سیاستهای فرهنگی حکومت، بلند شده است. به تازگی بیش از ۸۰۰ چهرۀ فرهیخته در بیانیهای نسبت به وضعیت کنونی و در خطر بودن هویتِ ایران و انسجام ملّی ابراز نگرانی کردهاند. اما ریشۀ بحرانهای کنونی کجاست؟ چرا هویّت ایرانی و انسجامِ ملّت ایران از نظر طیف گستردهای از فرهیختگان با راهبردها و سیاستگذاریهای اشتباه به خطر افتاده است؟ احسان هوشمند، دکترای جامعهشناسی و ایرانشناس در گفتوگو با فراز به این پرسشها پاسخ میدهد. او که خود یکی از امضاکنندگان این بیانیه است، میگوید که سیاستهای دولتِ چهاردهم بر چالشها و مسائل دهههای گذشته افزون شده و نگرانیهای را افزایش داده است.
🔴 این گفتوگو را در بخشِ «مشاهدۀ فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
🛑 انعکاس بیانیۀ هشدارآمیز ببش از ۸۰۰ شخصیت فرهنگی و دانشگاهی ایران در روزنامۀ سازندگی شمارۀ سهشنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۴ خورشیدی
🔴 هشدار بیش از ۸۰۰ نفر از اندیشمندان، دانشگاهیان، متخصصان، هنرمندان، نویسندگان و کارشناسانِ ایراندوست به ورود غیرکارشناسی بخشهایی از حاکمیت از جمله قوۀ مجریه به «مباحثِ قومی» به جای تمرکز و توجه به ابرچالشهای پیشروی کشور و ملّتِ ایران:
بر سرِ شاخهای نشسته و بُن نبرید!
در این بیانیۀ مفصل که خطاب به ملّتِ تاریخی و بزرگ ایران نوشته شده است، به برخی از رخدادهای تلخِ هفتههای پایانی اسفند ۱۴۰۳ و نوروز ۱۴۰۴ خورشیدی، اشارۀ کوتاهی شده و به مقامات کشور، هشدار داده شده است
🔴 شرح بیشتر را از «اینجا» بخوانید.
🔴 پینوشت:
ضمن سپاس از روزنامۀ سارندگی بخاطر انعکاسِ این رخداد کمسابقه، ولی کاش در انتخاب سرنویس، بیشتر دقت میشد!
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🎥 اجرایی از تصنیف «آتش جاودان»
گروه «هماهنگ» در آستانه یکصد و بیستمین زادروز زندهیاد قمرالملوک وزیری، تصنیف «آتش جاودان» را تقدیم به روح بلند آوازه این خواننده بزرگِ موسیقی ایرانی میکند.
مکان اجرا:
نیشابور، آرامگاه شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، زمستان ۱۴۰۳ خورشیدی
سرپرست گروه :مجتبی روزبه
خوانندگان:
حبیب الماسیان، پدرام اردمه
شرح بیشتر:
آتش دل یا آتشی در سینه دارم جاودانی، عنوان تصنیفی قدیمی با صدای قمرالملوک وزیری در مایۀ دشتی است که شعر آن توسط حسین پژمان بختیاری (زادۀ ۱۲۷۹، درگذشت ۱۳۵۳ در تهران)، شاعر و ترانهسرای نامی ایران بر روی آهنگی از مرتضی نیداوود (زادۀ ۱۲۷۹ در تهران، درگذشت: ۱۳۶۹ درلسآنجلس)، سروده شده است. این تصنیف نخستین بار با صدای قمر و در همراهی با نغمۀ تار آهنگساز آن (مرتضی خان نیداوود)، در سال ۱۳۱۵ خورشیدی و در محل گراند هتل تهران، واقع در خیابان لاله زار تهران، اجرا شد.
@IranDel_Channel
💢
🔴 سیزدهبدر
هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی
سعدی شیرازی
آوازِ استاد محمدرضا شجریان
نوارنده کمانچه: سعید فرجپوری
گوشه: گشایش
دستگاه: ماهور
کنسرت سخن عشق - ۱۳۸۶ خورشیدی
@IranDel_Channel
💢
🔴
به صحرا رو که از دامن، غبارِ غم بیفشانی
به گلزار آی، کز بلبل، غزل گفتن بیاموزی
حافظ شیرازی
با آرزوی سیزدهبدری خاطرهانگیز
و صدها نوروز پیشرویتان...
@IranDel_Channel
💢