28706
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
7 qism Abdulmuttalibning mehr quchog'i
Фойда топсангиз дуоингиз умидидамиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
5 qism Bani Sa'd yurtida
Фойда топсангиз дуоингиз умидидамиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Qizlajonla bilaslami man vashe bo'yanishni bilmasdim🥹
Bo'yansam ham xato, o'zimga yarashmaydigan makiyaj qilardim😕
Ammoo bitta kanal topvoldim SUPER😍😍
Silagayam etmoqchiman tez o'tvolila🤓👇🏻
@makiyaj_trendi
3 qism Kaba yiqiladimi 2
Фойда топсангиз дуоингиз умидидамиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
1 qism Muqaddima
Фойда топсангиз дуоингиз умидидамиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
ТИКУВЧИ ЧОЛ✂️👳♂
Кичик бир қишлоқда тикувчи чол яшар экан. Лекин у қимматбаҳо ва чиройли кийимларни тикар ва яхшигина нархга сотар экан.
Кунлардан бир кун шу қишлоқда яшайдиган камбағал кишилардан бири келиб тикувчига дебди: Сиз касбингиз орқали яхшигина даромад топасиз, лекин нима учун бизга ўхшаган фақиру фуқароларга эҳсон қилмайсиз. Ана, қишлоғимиздаги қассобни кўринг, у ҳар ойда камбағаллар учун маълум миқдордаги гўштни текинга тарқатади. Шундан ўрнак олсангиз бўлмайдими?!-дебди. Тикувчи чол унга ........давоми👇👇👇
😱💸 ПУЛЛАР БИЛАН КУМИЛГАН ОНАХОНГА.
Бир ёши ўтиб қолган онахон нафақа пулларини олиб ўзи ўтирган кўрпачасининг ичига тикиб қўяр экан. Фарзандларига мени ушбу кўрпача билан қўшиб кўминглар, мени сизларга васиятим деб айтиб юрар экан. Орадан вақтлар ўтиб онахоннинг куни битибди. Ўғиллари онамизнинг васиятини бажарайлик деб ўша кўрпача билан қабрга қўйибди. Орадан озроқ вақт ўтгандан кейин ўғиллари кўрпача ичида пул борлигини билиб қолибдию нима қилишини билмай имомнинг олдига маслаҳат сўрагани боришибди. Бу воқеадан воқиф бўлган имом бир сесканиб тавба қилиб онахоннинг гуноҳидан ўтишини Аллоҳдан сўрабди ва ўғилларига қабрни очмасликни маслаҳат берибди. Агар қабрни очсаларинг яна бир аза бўлишлигидан огоҳлантирибди. Бу ишнинг фарқига бормаган нодон ўғил укасини олиб қабр очишга борибди ва қабрни очиб қараса...
#ДАВОМИ😳😱👇
📝 АЛЛОҲНИНГ МЕҲМОНИ...
(Бўлган воқеа)
Бу воқеа ҳаётимда бўлиб ўтганига ушбу рамазон кунлари бир йил бўлади.
Аслида хаммаси ўтган йилнинг февраль ойида бошланган эди.
Бир куни онажонимни йўқлаб уйга бордим. Кўришдик, суҳбатлашдик. Суҳбат орасида улар :
- Қизим, уканг мени Умра зиёратига олиб бормоқчи. Тижорий йўл билан олиб бориш ҳаракатини қиляпти . Шунингдек махаллагаям ариза топширдик. Қайси бирининг навбати биринчи келса , ўша тарафдан кетаверамиз - дедилар.
Мен укамнинг режаларидан боҳабар эдим . У " Ойимлани биринчи Умра сафарига олиб бораман , кейин Ҳажга" дегани деган эди. Бунга сабаб , Умра сафарининг навбати тез келишида , бу сафарда муборак шаҳарлар Макка ва Мадинада издиҳомнинг Ҳаждагидан камроқ бўлишида эди. Уч йиллар аввал онажонимнинг оёқлари тиззалари кўзидан синганлиги учун , юришга қийналардилар. Гарчи , оёқлари тузалган бўлса-да асорати қолганди.
Мен эса кўнглимда "Қани эди онажоним бир борганларида ҳаж ибодатларини ҳам қилиб келсалар эди" деб ўйга чўмардим. Иттифоқо , ҳамма ҳужжатлар тайёр бўлиб , зиёрат дараги эшитилай деб қолганда, бирдан тижорий йўл билан ибодатга кетиш йўллари тўхтатилиб қўйилди. Давлат томонидан юбориладиган зиёратчилар кўламини кенгайтириш чораларининг ишлаб чиқарилиши бунга сабаб бўлди.
"Майли, бу ҳам Аллохнинг иродаси, ҳар бир ишда ҳикмат бор",- дедилар онажоним қўнғироқ қилганимда.
Орадан икки ойдан ошиқ вақт ўтди. Рамазон арафасида биз бу муборак ойни хушҳабар билан қаршиладик. Тижорий йўл билан зиёрат қилувчиларга яна йўл очилибди. Укам онажонимни олиб Рамазоннинг илк кунларида йўлга чиқармиш.
Севинчдан бошим осмонга етиб уйга учиб бордим. Борсам онажоним кайфиятлари йўқ , маъюс бир аҳволда ўтирган эканлар.
- Нима бўлди ?! Нега ҳурсандмассиз ?! -сўрадим ажабланиб.
- Шу сафарни қолдирсак бўлмасмикан- а ?!- бўшашганча жавоб бердилар улар.
- Қизиқмисиз, онажон?! Одамлар йиллаб орзу қиладику бунақанги сафарни. Яна муборак кунларда бўлса...
- Ана шунинг учунда, қизим. Биласан , бир неча йиллардан бери ўт пуфагимнинг безовта қилиш туфайли шифокорлар рўза тутишни таъқиқлаб қўйишган. Умрага борсам, ҳамма рўзадорларни ичида ...
Мен Аллоҳдан ҳаё қиламан, болам.- онамнинг бошлари эгилди.
Уларни қандай юпатишни билмай бир оз ўйланиб қолдим . Кейин хаёлимга келган фикр бутун шууримни ёритиб юборди :
- Онажон, Аллоҳнинг ҳар бир ишида минг ҳикмат бор. Қаранг , шунча ойдан бери очилмаган йўлларингизни муборак ойда очилганлигини. Ахир , манбаларда рамазон ойида қилинган Умра сафари Ҳажники билан тенг деб келтирилган жойлари борку. Шунча вақт йўлингизни ёпиб қўйган Қодир Эгам айнан рамазон кунлари очиб юборганига ҳайрон бўлмаяпсизми ?
- Қизим, бизни зиёратга олиб борувчи фирманинг саёҳат қоғозлари ўтибди. Зиёратга биз илиниб қолибмиз. Бошқа зиёратчиларни бориши яна бекор бўлибди, - дедилар онажоним мушоҳада қилганларича.
- Бунга нима дейсиз , яна ?! - дедим мен жонланиб . Кейин тўлиқ ишонч билан сўзимни давом эттирдим:
- Онажон, сиз Аллоҳнинг уйига меҳмонга кетябсиз. Айтинчи Меҳрибонлар ичра энг меҳрибон зот бўлган Аллоҳ сизни, ўз меҳмонини уйида ноқулай аҳволга солиб қўярмикан?!
Онажонимнинг юзларига қон югурди...Жилмайдилар.
Онамни укам билан зиёратга кузатдик. Улардан бунчалик олис масофада ажрашганимга бир юрагим куйса, барча мўмин- мусулмоннинг орзуси бўлган амалларни бажариш бахтига муяссар бўлганликлари учун эса беҳад шодланаман. Яхшиям интернет бор. Ҳар куни улардан овозли ва видео хабарлар келиб турибди.
Ўн кун ҳам ҳаш - паш дегунча ўтиб кетди.
Онажоним билан укамни кутиб олгани хаммамиз аэропортга йиғилдик . Тошкент халқаро аэропортида улар самолётдан тушиб, олд майдонга ўтишгунларича тунги соат икки ярим бўлиб қолди. Тез - тез кўришиб машинага шошилдик, оғиз ёпишга жуда кам вақт қолаётганди.
- Онажон , таассуротлар билан бемалол уйда ўртоқлашамиз. Ҳозир тезроқ манзилга етиб олсак , йигитлар ҳам , укам ҳам , хуллас ҳаммалиги оғзилигини ёпиб олишарди.
- Мен ҳам- дедилар баҳтиёр ҳолатда онам.
- Иие, қанақасига , сиз рўза тутаяпсизми , ахир соғлиғингиз...?!
- Сўрайсана , болам. Мен бир кун ҳам рўзани қолдирмай тута олдим. Ишонсанг , зиғирдек ҳам қийналганим йўқ.
Хуллас, ҳозирда катта шифокор бўлиб кетган аммамнинг дунёга келиши бувимни ҳаётга қайтарган. Икки йил ўтгач эса дадам туғилган. Икки фарзандни етказганига шукур қилиб, уларнинг умрини тилаб бувим ва бобом ҳаётни давом эттиришган.
Бобом Иккинчи жаҳон уруши фахрийси эди. Уни урушга кузатиб, бири тўрт, иккинчиси икки яшар фарзандлари билан қолган бувим эл қатори тирикчилик дарди билан яшаган, эрининг жонини саломат сақлашини Яратгандан сўраб, тўрт йилни ўтказган. Бобом урушнинг бошидан охиригача қатнашиб, чап елкасидан яраланган ҳолда уйга қайтади. Урушга кетгунича саводи аъло бўлгани сабабли босмахонада мусаҳҳиҳ бўлиб ишлаган экан. Аммо қайтиб келса, босмахонани аллақандай фабрикага айлантиришибди. Хуллас, у амакисининг ёнига кириб, янги касб – сувоқчиликни ўрганади. Елкасидан ярадорлиги, ишнинг заҳ ва ноқулайлигига қарамай тирикчилик дардида ишлайверади.
Бироқ бувим ва бобомга аталган ҳаётнинг синовлари ҳали тугамаган экан. Қишнинг қорасовуқ кунлари печкадан учқун сачраб, уйлари ёниб кетади. Бобом шаҳар ташқарисидаги иморатнинг сувоқ ишлари билан машғул бўлиб, уйга ҳафтада бир келаркан. Ўша тунда негадир ҳомиладор хотинидан кўнгли нотинч бўлади ва эрталаб оиласидан хабар олгани келса, уйи келтепа бўлиб ётганини кўради. Қўшниникидан йиғлаб чиққан аёлидан «Болалар омонми? Ўзингга ҳеч нима қилмадими?», деб сўрайди-да, ҳамма соғлигини эшитгач: «Худо бекорга мени қурувчиликка йўналтирмаган экан-да. Куйинма хотин, бир уй бўлса, амаллаймиз», дея бувимни юпатади. Бувим ёнғинда икки фарзандини кўтариб қочган, ҳатто оёғига калиш ҳам киймаган экан. Маҳалла-кўй, қариндош-уруғнинг кўмаги билан амаллаб қишдан чиқишади. Бувим ўшанда оёқ касалига чалинган. Ёзда эса кенжатойи Мансур амаким дунёга келган.
Мансур амакимни яхши хотирлайман. Қад-қомати келишган, ҳарбий одам эди. Шу соҳага бутун умрини бағишлади. Мен ўн ёшларда эдим, чамаси. Амаким Афғонистондаги ҳарбий амалиётларда қатнашар, бувим билан бобом куну-тун унинг дуои жонини қилиб ўтиришарди. Бир куни уйимиз йиғи-сиғи, мотамга тўлди. Амакимнинг ҳалок бўлгани ҳақида хабар келди. Бувимнинг «Бунисини ҳам пешонамга сиғдирмади», дея қилган нолалари ҳамон қулоғимда жаранглайди. Бечора бобом ва бувим шу билан ўнинчи фарзандни тупроққа топширишди…
Бобом бувимни «Санобарим» дерди, олдидан ҳам, орқасидан ҳам. Баъзида бувим атрофдагилардан уялиб «Шунчаки отимни айтиб қўяқолинг, «им»ига бало борми?», деса, бобом: «Хўп» дерди-ю, аммо ўз билганидан қолмасди. Бувим эса бирон марта бобомнинг исмини айтмаган. Ҳарҳолда, мен буни эслолмайман. Нуқул «даданг», «бобонг» деб гапирарди. Эсимда, бувимнинг оёғи қаттиқ оғриб, шифохонага тушиб қолди. Шунда бобом ҳам шифохонага ётиб олди. Анча йиллардан бери елкасидаги оғриқ азобига чидаб, шифокор аммамнинг битта игна санчишига ҳам рухсат бермаган одам (уколдан жуда қўрқарди), шифохонанинг барча шартларига кўниб, даволанишга рози бўлди. Мақсад, бувим билан ёнма-ён бўлиш эди.
Бувимни саксон бир, бобомни эса саксон тўрт ёшида, яъни бир йилда тупроққа топширдик. Бобом бувимдан кейин атиги уч ой яшади. Ҳисоблаб кўрсам, улар етмиш икки йил ёнма-ён бўлишибди. Бу — бир инсон умри дегани. Мен бувим ва бобомнинг ҳаётини сабру қаноат, меҳру муҳаббат, вафою садоқат мактаби дегим келади. Яхшики, шу ҳикояларни тинглаб катта бўлган эканман. Хулосалар асқотаяпти. Юқоридаги воқеаларни эса бугун арзимас баҳоналар билан бузилиб кетаётган оилаларга турмуш қийинчиликларини елкама-елка туриб енгган, бир-бирига бутун умр суянчу таянч бўлиб, оила қўрғонини ардоқлаб келган қадрдонларим ҳаёти ибрат бўлар деган мақсадда қоғозга туширдим.
ШАҲНОЗА СОАТОВА.
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
АЖАЛ ЯҚИНЛАШАЁТГАНИНИНГ ОЛТИ БОСҚИЧИ❗️
____
Ўлим 6⃣ босқичдан иборатдир:
Биринчи босқичнинг номи “ўлим куни” дейилади. Ушбу кунда инсоннинг ҳаёти ниҳоясига етади. Аллоҳ таоло осмондаги фаришталарга банданинг руҳини олиш учун ерга тушишларига ва уни Аллоҳ таолога йўлиқишга ҳозирлашларига буюради.
Афсуски, ҳеч ким бу кун ҳақида ҳеч нарсани билмайди, ҳатто ўша кун келганини, шу куни вафот этишини ҳам англамайди. Инсон ушбу вақт келганини билмасада, лекин танасида бир қанча ўзгаришлар бўлаётганини сезади.
Масалан, ўша кунда...
👉 Батафсил ўқинг
📑ҚАБРДАН ҚАЙТГАН ҚИЗ ( БЎЛГАН ВОҚЕА)😢
Сожида ниҳоятда ақилли , чиройли, қадди қомати келишган қиз . Уй рўзғор юмушларини саранжом саришта қилади.
Сарвардан келган совчиларга розиилик берди. Нон ушатилди, фотиха қилинди.
Тўйга тўрт кун қолганида куёв булмиш Сарвар Сожидани учрашувга чақирди . Икки ёш учрашишди. Сожида уялганидан ерга боқар, уялганидан икки яноқи қип - қирмизи бўлиб хуснига ўн чандон хусн қўшиб турарди.
Нега жимсан, ёки менга турмушга чиқаётганингдан норозимисан?
— Йўқ нега энди . Сиз гапираверинг мен эшитаман холос.
Уйга келиб Сожида
типирчилаб икки дақиқа ўтмай ўзидан кетди. Тез ёрдам келиб Сожидани текшириб кўриб: Бардам бўлинглар, кўргулик экан, кечикибмиз ..Жаноза утди. Бир маҳал соат тунги 1 лар чамаси эшикни кимдир бежо таққиллата бошлади.Не кўз билан кўрсинки дарвоза олдида қабристон қоровули хавотирда турарди....Давоми 👇
😱💸 ПУЛЛАР БИЛАН КУМИЛГАН ОНАХОНГА.
Бир ёши ўтиб қолган онахон нафақа пулларини олиб ўзи ўтирган кўрпачасининг ичига тикиб қўяр экан. Фарзандларига мени ушбу кўрпача билан қўшиб кўминглар, мени сизларга васиятим деб айтиб юрар экан. Орадан вақтлар ўтиб онахоннинг куни битибди. Ўғиллари онамизнинг васиятини бажарайлик деб ўша кўрпача билан қабрга қўйибди. Орадан озроқ вақт ўтгандан кейин ўғиллари кўрпача ичида пул борлигини билиб қолибдию нима қилишини билмай имомнинг олдига маслаҳат сўрагани боришибди. Бу воқеадан воқиф бўлган имом бир сесканиб тавба қилиб онахоннинг гуноҳидан ўтишини Аллоҳдан сўрабди ва ўғилларига қабрни очмасликни маслаҳат берибди. Агар қабрни очсаларинг яна бир аза бўлишлигидан огоҳлантирибди. Бу ишнинг фарқига бормаган нодон ўғил укасини олиб қабр очишга борибди ва қабрни очиб қараса...
#ДАВОМИ😳😱👇
Товуқ гўштини асло еманг! Сабабини билсангиз, шокка тушишингиз аниқ⁉️
14 йил деганда Аллоҳ менга ўғил фарзанд насиб этди. Уни роса эркалатиб катта қилдим. Ўғлим 12 ёшга тўлганда спортга боришни бошлади. Семирмаслик учун йиллар давомида товуқ гўшти еб юрди. Бир куни уйимизга отамни зиёрат қилиш учун 70 йиллик қадрдон шифокор дўсти келди. Ўғлим товуқ еб турганини кўриб, товуқни олиб, отиб юборса бўладими?! “Бу нима қилганингиз?” десам, жаҳл билан сабабини тушунтириб берди. Сабабини эшитиб, шокка тушиб қолдим. Дарҳол телефонни қўлимга олиб, товуқ ейдиган танишларимни огоҳлантирдим.
Отамнинг дўстининг айтишича: болага кўп бора товуқ гўшти берилса, бола вояга етганда…
😱Икки хотини бор йигитнинг бизнеси "синиб", етишмовчиликлар бошланиб, хотинларининг биридан қутилишни ўйлай бошлабди.
Сафарга чиқишидан олдин минг доллардан бериб, "келгунимча тежаб ишлатинглар", дебди.
Сафардан қайтиб, биринчи аёлидан "қийналмадингми?", деб сўрабди.
-Йўқ! Берган пулингиздан 300 ишлатдим, мана бу етти юз, ортгани!
Йигит, иккинчи, ёш, чиройли хотинидан хол сўрабди.
- Берган 1000 долларингизни ҳамасини ишлатдим, етмаганига яна 500 қарз олдим! Йигит биринчи аёлини талоқ қилибди...
Яқинлари бундан ҳайрон бўлиб, нега биринчи аёлини талоқ қилганини сўрашибди.
😱😡Уларга жавобан йигит:
СУЯК ВА БЎҒИМЛАРИМ ЕМИРИЛИБ КЕТГAНДИ
https://doctorneo.uz/sustavoil10
Мен аллақачон ногиронлик аравачасига тушиб, ҳатто ҳожатга боришга қийналиб қолган эдим. Ҳозир кунига 2-3 соатлаб яёв юряпман.
Мен бир усулни қўллаб шу натижага келдим, нима эканлигини шу блогимда ёзиб қолдирдим. Кўриб олинг.
Мана шу👇👇👇
https://doctorneo.uz/sustavoil10
https://doctorneo.uz/sustavoil10
https://doctorneo.uz/sustavoil10
Админлар 12 соатда удалить қилиб юборишади, кириб олинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
6 qism Abvoda qazilgan mozor
Фойда топсангиз дуоингиз умидидамиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
4 qism Mavlidi Nabaviy
Фойда топсангиз дуоингиз умидидамиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Мен эркак бўлганлигим учун, баъзи эркакман деб , ўзининг ҳақларини талаб килиб, ўз завжаларининг ҳақларини адо этмай юрган эркакларнинг бундай харакатларидан қаттиқ уялдим, бошим эгилди, юрагим эзилди 😪
Эркакларимизнинг масъулиятсизликлари, шаʼриатни билмасликлари, жоҳилликлари сабаб, аёлларимизга зулм қилдилар. Бундай холатга келишликда қисман менинг ҳам улушим бор, Аллоҳ авф этсин, чунки мен уларга Ҳақни етказмадим 😪 ёмон йулдан қайтармадим 😪 .
Сизнинг ўз фикрингизда қатъий туриб олишингиз, мени қаттиқ ўйлантирди.
Нега, бунчалик эрларидан безишди.
Ахир саҳобалар даврида аёллар ҳимояни эрларидан топар эдику.
Ҳаа, эрлар шижоатни йўқотди, эрлик ваколатини уларга бериб, аёллик ваколатини ўзларига олдилар, жоҳиллар золим бўлди, илм оёк ости, нафс бош устида бўлди.😪
Эй муслима опа -- сингилларимиз бизларни кечиринглар, мени кечиринглар 😪
Ўйлаб ўтириб, қаттиқ хафа бўлдим, ва уйланмаган йигитларга шу сўзларни
айтгим келди.
Сизлардан олдинги эрларнинг килган ишларини такрорламанг, токи аёлларимизнинг, ўз эрлари устидаги ҳақларини ўрганмасдан туриб, уйланманглар!
Уларнинг, келажакда буюк фарзандларни тарбия қилиб вояга етказадиган буюк оналар бўлишлигини ҳис килмай туриб, уйланманглар!
Аёл нозик хилқат, у доим меҳрга муҳтож, агар меҳр беришни билмасангиз, уйланманглар!
У, ҳимояга муҳтож, агар ҳимоя қила олмасангиз, уйланманглар!
Битта қиз, тўрт тоифа эркакни ё жаннатга ёки дўзахга ўзи билан олиб кирар экан:
1.Отаси.
2.Ака ёки укаси.
3.Эрини.
4.Ўғил фарзанларини.
Масъулиятни қўлга ололмасангиз, уйланманглар!
Эй йигитлар, меҳр -- муҳаббатли бўлолмасангиз, уйланманглар!
Раҳм -- шафқатли бўлолмасангиз, уйланманглар!
Кўзидаги ёши Сизнинг каҳрингиз, ғазабингиз туфайли бўлса, уйланманглар, токи ғазабингизни тийиб олишни урганмагунингизча.
Чунки пайгамбаримиз Мухаммад саллоллоху алайхи васаллам шундай деб мархамат килганлар, ғазаб, гуноҳларнинг бошидир, ғазаб сабаб кўп гунохлар туғилади, сен ғазабинг чиққанда ғазабингизни тийинг, мен жаннатга кафилман деганлар.
Бир муслима аёлнинг ноласи юрагимни парчалаб юборди, бу сўзларни шу сабаб айтишга қарор қилдим 😪😪😪
#Kochirilgan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
2 qism Kaba yiqiladimi
Фойда топсангиз дуоингиз умидидамиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Ҳасад
Янги келинлигимда ойижон раҳматли билан кўп бора бозорга айлангани чиқардик.
Биринчи сафар Дубай қатор деган томонларда бир қизил рангли чиройли кўйлакни ушлаб узоқ туриб қолдилар. Кўйлакни ўзларига кўряптиларми десам, ранги тўқ қизил! Ҳайрон бўлиб сўрадим. Овсинимга кўраётган эканлар. "Жуда чиройли кўйлак экан олайликми, ойижон!" дедим. Нарҳини сўрадик, тоза маҳсулот эканлигига баҳоси баландлик қилди. Қўлимиздаги пул шу кўйлаккагина етарди. Камина "олайлик келинг" деб турсам, ойижон бош чайқаб, чит бозор томонга қараб юрдилар.
Чит бозоридаги арзон трикотаж кўйлакни ушлаб туришларини кўриб, ҳайрон бўлдим. "Ойижон бу мато чўзилиб кетади, юринг ҳалиги кўйлакни оламиз, сифатли яхши, кўримли нарса эди!" дедим.
Юзимга синчков тикилиб қолдилар.
Кейинги бозор улар мен билан эмас, бошқа биров билан чиқиб кетдилар.
Ундан кейингисида яна камина билан худди ўшандаги каби воқеа такрорланди.
Орадан маълум бир пайт ўтиб, ўшанда ойижон мени синаб кўрганликларини айтдилар.
"Бунда хасад йўқ экан, бировга тиласа энг яхшисини тилар экан!" дедилар ҳаммага эшиттириб...
На қобилиятларимдан, на қўлимдан кўп иш келишидан, на яхши бир оиланинг бекаси эканлигимдан, на сабримдан ва на эришган ютуқларимдан бу сўздан қувонганимчалик қувонолмайман...
Аллоҳ таоло менга қалб касалини бермади!
Ҳар оқшом бошимни ёстиққа қўйганимда шу сабабли ҳотиржам уйқуга кетаман.
Ҳар тонг бошимни ёстиқдан кўтарганимда ўзим билан ўзимни оввора қилиб қўйган Аллоҳга ҳамд айтаман!
Ҳасадгўйликни билмаганим учун Алҳамдулиллаҳ!
Дунёдаги энг хунук юз - ўзи душман деб билган одамининг бири-икки бўлганини эшитиб, лаби оқариб, юзи қорамтир тусга кирган юздир!
Бир кун юзимиздаги ажинлар ҳам бизни оқлаб ёки қоралаб гувоҳликка ўтадиган кун қадаримизда бор!
Дин ғамида, эл ғамида оқарган соч билан ҳасад, иғво, кўролмаслик дардида кумуш тортган сочлар ҳам гувоҳликка ўтади ана ўша кунда!
Бу дунёда сизни қайнонангиз, қўшнингиз, дугонангиз ёки етти ёт синаб-синашта этса бу оддий ҳол. Ишонаверинг!
Сизни баъзи бир жойларда Аллоҳ ҳам синайди, душманингизга ҳам яхши нарсани илинаверинг! У ҳам сизни яратган Зотнинг бандаси-да!
Бошига иш тушганда гўштини чўқиш учун биринчи бўлиб учиб борган қузғун-Сиз бўлманг...
Ана ўшанда Ҳазрати Инсон мақомини топган бўласиз!
Умму Зайнаб
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
...#СубҳанАллоҳ...
...Қуръон оятлари билан сўзловчи аёл...
Ҳазрат Абдуллоҳ ибн Муборак айтадиларки: Мен ҳаждан қайтаётганимда бир отлиқ мен тарафга келаётганини кўрдим. Отлиқ менга яқин келганида, у аёл киши эканини билиб, унга салом бердим.
У аёл; "Раҳийм бўлган Роббдан "салом" сўзи бордир", (Ясин 58) - деб жавоб берди.
У бу оятни ўқиганда, менинг саломимга жавоб берди деб тушуниб, қаердан келяпсиз деб сўрадим.
У аёл: "Аллоҳ учун ҳаж ва умрани тугал адо этинг", (Бақара 196), - деб жавоб берди.
Мен шунда у Каъбатуллоҳни зиёратидан қайтаётганини тушуниб, қаерга кетяпсиз, - дедим.
У аёл: "Кимни Аллоҳ залолатга кеткизса, бас, унинг учун ҳеч бир ҳидоят қилгувчи йўқ""(Аъроф 186), - деган оят билан жавоб берди.
Мен у бу оятни ўқиганидан йўлдан адашиб қолибди, деб тушундим. Менинг тахминимча у ёши каттароқ кампир эди. Мен: Онажон қаерга олиб бориб қўяй, деб сўрадим.
У аёл: "Аллоҳнинг ҳоҳиши ила Мисрга омонликда киринглар"(Юсуф 99) , - деб жавоб берди.
Мен унинг бу оятни ўқиганидан шаҳарга бориши кераклигини тушундим, мен ҳам шаҳарга боришим керак сизни йўл бошлаб бораман дедим.
У аёл: "Яхшилик қилинг, албатта, Аллоҳ яхшилик қилувчиларни хуш кўради" (Бақара 195) , - деб жавоб берди.
Мен унинг бу оятни ўқиганидан, йўлбошлаб боришимга рози эканини тушуниб, уловни юганини ушлаб йўл бошлаб кетдим. Бир қанча юрганимиздан кейин, мен баъзи арабча шеърларни ўқишни бошладим.
У аёл: "Қуръондан муяссар бўлганича ўқинглар" (Муззаммил 20) , - деди.
Мен жим бўлдим, лекин бу аёл ким экани ҳақида ўйлаб қолдим. Шунда мен унинг хонадони ҳақида маълумотга эга бўлмоқчи эдим,
У аёл буни сезиб: "Ҳар хил нарсаларни сўрайверманглар. Агар зоҳир бўлса, сизга ёмон бўлади" (Моида 101), - деган оятни ўқиди.
Мен тушундимки, у оиласи ҳақида гапиришни ҳоҳламаяпти. Бир қанча юриб шаҳарга яқинлашганда мен ундан: шаҳарда сиз ким билан кўришмоқчисиз? - деб сўрадим.
У аёл: "Мол-мулк, бола-чақа ҳаёти дунё зийнатидир"(Каҳф 46) - деб жавоб берди.
Мен тушундимки, Аллоҳ унга мол-у дунё ва ўғиллар берган экан. Мен шаҳарга кириб, ҳаждан қайтаётган карвон аҳлига йўлиқдим. Улар юкларини тушураётган экан. Мен у аёлдан: ўғилларингизни исми нима? - деб сўрадим.
У аёл: "Иброҳим, Исмоил, Исҳоқ", (Бақара 140)
Мен унинг ўғилларининг номлари шу экан деб тушундим ва баланд овоз билан уларни номини айтиб чақирдим. Шунда учта жуда чиройли, илм ва фазл эгаси бўлган йигитлар югуриб келишди. Улар карвоннинг ичидан оналарини қидириб, онамиз қаерда қолди экан, деб паришон бўлиб юришган эди. Улар бир-бирларини кўриб жуда ҳурсанд бўлдилар. Мен энди уйимга кетсам ҳам бўлади деб турган эдим,
У аёл буни сезиб, "Ўзлари таомни яхши кўриб турсалар ҳам, уни мискин, ва асирга берарлар", (Инсон - оятини ўқиб, болаларига мени меҳмон қилишга ишора қилди.
Мен меҳмон бўлишдан бош тортиб, узр айтдим.
У аёл: "Албатта, биз сизларни фақат Аллоҳнинг розилиги учун овқатлантирамиз"(Инсон 9),- деди.
Мен жуда ҳайрон бўлиб: "Эй Аллоҳ, бу қандай муомала, бу тугун менга ечилмаяпти", - дедим. Мен бироз таомланиб, унинг болаларидан, бу қандай муомала қачон бу аёлга бир гап айтсам, ҳар гапнинг жавобида Қуръони Каримдан бир оят ўқиб жавоб беряпти,- деб сўрадим.
Ўғиллари: ''Бу бизнинг онамиздир, Қуръоннинг ҳофизаси, ҳадиснинг олимасидир, унинг дилида қиёмат кунида ҳар айтган сўзимга Аллоҳга қандай жавоб бераман, деган Аллоҳдан қўрқинч ўрнашиб олгандир. Шунинг учун, 20 йилдан бери Қуръон оятларидан бошқа бирорта лафз унинг тилидан чиққан эмас'',- деб жавоб бердилар.
Субҳаналлоҳ, Илоҳий қўрқинчнинг ажойиб намунасини кўрингки, Аллоҳнинг каломидан бошқа бирорта лафз унинг тилидан чиққан эмас экан. Аллоҳ таоло тилларимизни беҳуда нарсаларга ишлатишдан ўзи сақласин.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Мен шунақанги ҳурсанд бўлдимки ...
Индинига онажонимдан яна бир хабар олайчи , деган хаел билан уйга борсам, мени ҳазин жилмайиб кутиб олдилар:
- Қизим , ўт пуфагим безовта қилиб рўза тутолмай қолдим. Ўзи сени гапинг тўғри чиқди қара...
- Нима деган эдим , онажон...
- Аллоҳ ўзи уйига меҳмонга чақиради- ку, сизни хафа қилармиди?! деган эдинг- а ... Қара Аллоҳнинг уйида қанчалар эрка меҳмон бўлибман... Бу ерда кўча бошидаги дўконга чиқиб келолмайман. Қон босимим туфайли бошим айланади,аммо у ерда ... Менга барча амалларни бекам бажаришим учун Меҳрибон Эгамнинг ўзи йўл берди...
Уйга қайтар эканман, Аллоҳнинг фазлу карамининг чегараси йўқлиги ҳусусида мушоҳада қилиб кетардим.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Диққат Охиргача ўқинг⁉️
ҲАЙР БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАР
БУ ВОСИТА 10 КУНГА ҚОЛМАЙ БУ́ҒИМ ОҒРИҚЛАРИНИ ЙУ́Қ ҚИЛАР ЭКАН!!!
Ҳатто энг чарчаган тизза бўғимини ҳам 2 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг уч ун бу оддий воситани суртинг...
Батафсил малумот:👇👇👇
👍 Буюртма беринг мутахассисдан хозирок
БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯ
олинг
✅Читать полностью…
ЕТМИШ ИККИ ЙИЛЛИК МУҲАББАТ...
ЁХУД ҚЎША ҚАРИШ БАХТИ...
Ёшлигимда бувим ёки бобомдан эртак эшитмагунча уйқуга кетмасдим. Ёшим улғайган сари эртаклардан кўра реал ҳаётий воқеаларга қизиқишим ортди. Бувим ва бобом бир-бирини қандай топганию ҳаёт қувончи ҳамда ташвишларини қай тарзда бошдан ўтказганлари ҳақидаги ҳикояларни овозлари титраб, кўзлари ёниб сўзлаб беришарди. Мен ҳам беихтиёр ўша даврларга бориб қолгандек бўлардим…
Бувим бобомга турмушга чиққанида тўққиз, бобом эса ўн икки ёш бўлган экан. «Ёш болаларни ким никоҳлайди? Бу – жаҳолат!» дейишга шошилманг, ўзига яраша сабаблари бўлган. Бувимнинг ота-онаси аллақандай юқумли касалликдан вафот этгач, акаю опалари ўз рўзғори билан бўлиб, унга яхши қарашмаган. Шунда уларга қўшни бўлган бобомнинг отаси раҳми келиб, қизалоқни асраб олишга қарор қилган. Уйида ўн икки яшар, яъни ўша замоннинг меъёрларига кўра вояга етган, ўғли бўлгани учун бу мумкин бўлмаган экан. Шу сабабдан ягона чора сифатида бувимни ўғлига никоҳлаб, уйига олиб кетган. Бобомнинг отасини илмли, заковатли инсон деб тилга олишади. Демак, бу ишни жаҳолат эмас, мажбуриятдан қилган.
«Ҳамон эсимда, қўлимдан бир иш келмасди. Бобонг билан уззукун боғда дарахтма-дарахт сакраб, чангга ботиб келардик-да, кечки овқатни еяр-емас, дуч келган жойда ухлаб қолардик. Кейин кўтариб ўрнимизга олиб бориб ётқизиб қўйишарди. Мен қайнонам билан ухлардим. Даданг эса укалари билан бошқа хонада ётарди».
Хуллас, бувим эл кўзига келин, аслида эса асранди қиз бўлиб бобомникига келган. Аммо бобомнинг ота-онаси уни ўз фарзандлари қатори кўришган, ҳеч камситишмаган. Бу хонадонда бошқа қиз фарзанд бўлмагани учун, жуда асраб-авайлашган экан.
Бувим ўн етти, бобом йигирма бир ёшга тўлганида ҳақиқий эр-хотин сифатида ҳаёт бошлашган. Орадан бир йил ўтгач эса фарзандли бўлишган. Бироқ у пайтда тиббиёт яхши ривожланмагани учун болалар ўлими кўп бўларкан. Бувимнинг тўнғичи уч ойлик пайти ичкетардан нобуд бўлади. Бундан кейин кўрган яна тўққиз фарзандни ҳам тупроққа қўйган бувижонимнинг эси кирарли-чиқарли бўлиб қолган экан.
«Болаларимиз кетма-кет нобуд бўлаверди, — деб хотирлайди бобом. – Бир сафар эгизак қиз кўрдик. Фотимаси бир кун ҳам яшамай, ўлиб қолди. Бироқ Зуҳрамиз пишиқ экан, ҳаёт учун курашди ва ғолиб келди. Аввалгилари турмаганининг сабабини бувингдан кўришди. «Сути заҳарли», дейишди. Зуҳрани эмизиш учун икки маҳалла наридан бир аёлни аравада ҳар куни уч маҳал олиб келардик. Кечалари эса эчки сути берардик. Ниҳоят, қизалоғимиз оёққа туриб, тили ҳам чиқиб қолди. Шодлигимизнинг чеки йўқ эди. Бироқ уч ёшга кириб, тили бурро бўлиб, ҳамманинг ҳавасини келтириб юрган бир пайтда қизамиқдан нобуд бўлди. Бу фожеа бувинг тугул, мени ҳам енгиб, қаддимни букиб қўйди».
Ўшанда бобомнинг овозидаги титроқ ва кўзларидаги ёш менинг ҳам қалбимни титратган, ёстиққа юзимни босиб роса йиғлагандим. Бечораларнинг бошига битилган кулфатлар шу билан тугамабди. Ундан кейин кўрган ўғиллари нақд тўққиз ёшида дарахтдан йиқилиб ўлибди. Шундан кейин бувим ростмана савдойи бўлиб қолган экан.
«Бувинг бизни роса қўрқитган. Кеча демай, кундуз демай қабристонга кетиб қолаверар, ўғлимизнинг қабрини қучоқлаб тонг оттирарди. Менга: «Бу сенга хотинлик қила олмайди энди. Бошқага уйлан. Соғлом аёлга уйлансанг, уйинг болага тўлади», дегувчилар кўп бўлди, аммо Санобар билан ўн икки ёшимдан бери бирга эдим. Ёнимда бошқа аёлни тасаввур ҳам қилолмасдим. Қолаверса, шундай аҳволда уни ёлғиз қолдириш қўлимдан келмасди. Ахир, бир-биримизга эт билан тирноқдай сингиб кетган эдик-да. Хуллас, кекса онам бир дуохон-фолбиннинг олдига бориб, аллақандай иримларнинг дарагини топиб келди. Санобарнинг кўйлагини марҳум ўғлимизнинг қабрига олиб бориб ёпиб, бир кеча ушлаб туриш, кейин келтириб кийдириш керак экан. Ўшанда кўйлак шамолда учиб кетмасин ёки бирон ҳайвон тортқилаб жўнамасин, дея бутун тунни қабристонда ўтказганман. Қўрқувдан ўзимнинг ҳам эсим оғиб қолаёзганди. «Шўрлик хотиним бу ерда қандай тонг оттираркан-а? Фарзанд доғини душманингга ҳам солмасин экан», деб ўйлагандим ўшанда.
Эрталаб ҳорғин ҳолда кириб келсам, ҳовлида бувинг ўқчиб ўтирибди. Аммангга бошқоронғи бўлган экан».
🔥 Дўзах оловига қалқон бўлувчи 4 калима
🔹 Субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар – дўзахга қалқон. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: _“Қалқонингизни олинглар!” дедилар. Саҳобалар: “Ё Расулуллоҳ! Душман кўриндими?” деб сўрадилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Йўқ. Дўзах оловидан қўриқлайдиган қалқонингизни олинг ҳамда бундай денглар: “Субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар”. Бу калималар Қиёмат куни олдингиздан, орқангиздан ҳимоя қилувчи ва абадий қоладиган солиҳ амаллардир” (Имом Насоий ривояти).
🔹 *Субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар – қуёш чиққанидан афзал амал. *Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: *“Субҳоналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар, деб айтишим мен учун қуёш чиқиб, нур сочганидан яхшироқдир”,_ деганлар _(Имом Муслим ривояти)._
🔹 Субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар – Жаннат ўсимлиги. Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Исро кечаси Иброҳим алайҳиссаломга йўлиқдим. У зот: “Ё Муҳаммад, умматингизга мендан салом айтинг ва жаннатнинг тупроғи пок, суви ширин ва ўсимлиг*и _“Субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар” *эканининг хабар беринг”,_ дедилар _(Имом Термизий ривояти)._
🔹 Субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар – Аллоҳга энг севимли калималар. Самура ибн Жундуб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳ таолога каломларнинг энг яхшиси тўрттадир: Субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар”*, дедилар (Имом Муслим ривояти).
✍ Даврон НУРМУҲАММАД
☝️САВОБ УМИДИДА ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!! АЛЛОҲ РОЗИ БЎЛСИН!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
ИСЛОМ ДИНИДА ИРИМ-СИРИМЛАР ЙЎҚДИР!
Халқ орасида қадимдан келаётган ёки бошқа халқлардан ўтиб қолган турли ирим-сиримларнинг бор. Масалан, қоронғуда ёки жума куни тирноқ олиб бўлмайди, йўлингдан мушук кесиб ўтса орқага қайтиш керак, супургини тик қўйиб бўлмайди, остона ҳатлаб сўрашиб бўлмайди, фалон кунда фалон ишни қилиб бўлмайди, 13 рақами – бахтсиз ва ҳоказо. Бу иримларда мутлақо асос йўқ.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дан ривоят қилинган ҳадисларда “Фолчилик, ирим-сиримлар бутпарастлик билан баробардир”, “Ирим қилувчи ёки ирим қилдирувчи бизлардан эмас”, дейилган.
Тирноқ олиш.
Аввало шуни алоҳида таъкидлаш жоизки, шариатда тирноқ олиш учун махсус белгилаб қўйилган кун ва вақт йўқ. Гарчи шу мавзуга доир кўпгина ҳадислар мавжуд бўлса-да, тадқиқотлар асносида мавзуъ ҳадислар эканлиги аниқланган. Тирноқ ўсган экан, қайси кун ва қайси вақтдан қатъий назар олинаверади.
Халифа Хорун ар-Рашид имом Абу Юсуфдан: “Кечаси тирноқ олса бўладими?” – деб сўраганларида: “Бўлади”, дея жавоб берганлар. Халифа далил сўраганида, Абу Юсуф: “Хайрли ишлар кечиктирилмайди”, деган асосли жавобни берганлар. Қайси куни тирноқ олишга ҳам юқоридаги далиллар кифоя.
Мушук кесиб ўтиши.
Бизнингча, қадимда халқимиз орасида бундай ирим бўлмаган. Руслар орқали кириб келган, шекилли. Қарғанинг қағиллаганини эшитиб йўлидан қайтган кимса, товушқон (қуён) йўлидан кесиб ўтганда йўлидан қолган киши ҳам куфрга кетган, деб ҳисобланади. Аслида мусулмон киши ҳар бир иш Аллоҳ таоло иродаси билан бўлишига иймон келтиради. Шу сабабли юқоридаги каби ҳолатларни бахтсизликдан огоҳлантириш тарзида қабул этиш мутлақо мумкин эмас. Бу исломий эътиқодга асло тўғри келмайди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Касаллик юқмайди (ҳеч қайси касаллик Аллоҳнинг иродасисиз ўзича юқмайди), ирим-сирим бемаънилик, бойқуш бахтсизлик келтирмайди ва сафар ойи бехосият эмас”, деганлар.
Худди шунингдек, сана ва кунларнинг ҳам бахтсиз ёки бахтлиси бўлмайди. Аллоҳнинг барча кунлари бир хил. Унинг иродаси ва ҳукмисиз ҳеч нарса содир бўлмайди, бирор махлуқ тақдири илоҳийдан қочиб қутула олмайди.
✅ Албатта яқинларингизга ҳам юборинг.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
МАХФИЙ, АММО НИҲОЯТДА ҲАЙРАТОМУЗ МАЪЛУМОТЛАР
1) Инсоннинг кўзида шундай тўсиқ - парда борки, у фаришта ва
жинларни кўришдан сақлайди. Ўлим вақтида бу парда кўтарилади.
2) Қўшиқ, ашула эшитаётган инсоннинг олдига шайтон ва жинлар бир лаҳзада етиб келади. Ва yлар одамнинг атрофида рақсга тушишади. Агар инсоннинг кўзидаги парда очилганда эди, манзаранинг даҳшатидан юраги ёрилиб кетарди.
3) Ҳар жума кунининг тонгида оламдаги барча жонзотлар Сур
чалинишини кутиб қулоқ солиб турадилар... Эй Роббим! Хотимамизни гўзал қил!
4) 1997 йили Тинч океанининг тубида қаттиқ, шиддатли овоз пайдо
бўлди... Унинг акс-садоси 5000 кмгача эшитилди... Бу овознинг келиб чиқиши, сабаби ҳозирги кунгача аниқланмади...
5) Оёғингиз увишиб қолган бўлса юрманг, қўлингиз увишган бўлса,
унга тиранманг. Чунки ўзингиз билмаган ҳолда синиб қолиши мумкин.
6) Уялган ва ғазабланган вақтда юз
қизаришининг сабаби— тинч, меъёрда турган асаб толаларининг вақтинча фалаж, шол бўлиши—
томирларда одатдагидан кўп миқдорда қоннинг ҳайдалишидир.
7) Инсон зим - зиё, зулматда 3 кундан кўп қолиб кетса, бир умрга
кўр бўлиб қолади.
8) Уйқуда йиқилиб тушиб, сесканиб
кетсангиз, билингки: бу сизни уйғотиш учун ақлингизнинг ўйлаб топган тушдир... Чунки аъзоларнинг функцияси тўхтаб қолиш ва ўлиб
қолиши ҳеч гап эмас.
9) Инсон вафот этган пайтда бош миянинг чап қисми яна 7 дақиқагача
актив бўлади, бу ҳолатда барча хотиралари бирма- бир кўз олдига келади. Лекин худди тушда бўлганидек уларни кетма-кетлигини бошқара олмайди.
10) Шундай ҳаётий тажриба бор, агар эшитишни истасангиз ичингиз сўйлайди (гапиради)...
Қулоқларингизни ёпинг, диққат қилинг! Ичингиздан сас келади...
11) Инсон организмидаги тириклик
тизими, ҳар куни камида биттадан хужайрани йўқ қилади... Агар бу
хужайралар яшаса, саратонга айланиб кетади...
Ҳамиша «Субханаллоҳ» (Аллоҳ айбу нуқсонлардан пок) «Алхамдулиллаҳ» деб айтинг...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
ОНА ҚАДРИ
Мен шаҳарда дўконда ишлайман. Бир куни ишдалик пайтимда онам телефон қилдилар.
– Ассалому алайкум Онажон!
– Ва алайкум ассалом, Иқболжон, яхшимисан, болам? Болаларинг ҳам яхшими, келиним ҳам ишига бориб келяптими?
– Ҳа, раҳмат онажон. Дадам яхшимилар, укам, келин, ҳаммалари яхши юришибдими?
– Тузук ҳаммаси яхши, ўзим ҳам яхшиман болам.
– Ҳа онажон, тинчликми, телефон қилибсиз?!
– Тинчлик болам, эртага шанба келасизларми, деб телефон қилгандим.
– Эртага бўлаверсин-чи ойижон, вазиятга қараб айтаман-да, ишим чиқиб қолмаса, албатта, борамиз.
– Ҳа ишқилиб, ишинг чиқиб қолмасинда болам, биласан-ку соғиниб қоламан.
– Хўп ойижон, Худо хоҳласа борарман. Майли хайр, ёнимда одам бор эди... Кейинроқ ўзим телефон қиламан...
Телефонни столга қўйишим билан, дўконимга харидор бўлиб кирган, нотаниш киши кўзимга қаради. Юзлари қандайдир маъюс, хиёл кулганча:
– Онангизмилар? – деб сўради.
– Ҳа онам...
– Улар бошқа жойда яшайдиларми? – яна саволга тутди бояги киши.
– Ҳа улар мендан анча олисда, масофа билан ҳисоблаганда 100 км дан ошиқроқ узоқликда яшайдилар.
– Ҳа-а, шунақами? Демак, 100 км денг... Бир гап айтсам хафа бўлмайсизми?
– Йўқ, хафа бўлмайман, ака, бемалол, – дедим ҳайрон бўлиб.
– Агар менда шундай имкон бўлганида, 100 км экан-ку, 1000 км бўлса ҳам, ҳар кун бориб қайтишга тайёр эдим... Қани мени ҳам Онам ҳаёт бўлсалар, қани энди улар ҳам сизни онангиз каби қўнғироқ қилиб, ёнларига чақириб, кел болам десалар, қани энди уларнинг тиззаларига бошимни қўйиб ухлай ололсам, қани энди онам бошимни силаб дуолар қилсалар ука. Афсуски, буни иложи йўқ! Ҳеч қандай йўл билан уларни қайтара олмайман ука… Онам энди йўқлар!
Сизда эса ҳаёт эканлар. Ука боринг олдиларига, кўнгилларини олинг, хизматларини қилинг, кейин мен каби афсус қилмайсиз. Ота-онангизни ҳаёт эканликлари сиз учун – Бахт!
Нотаниш киши онаси ҳақидаги армонларини гапирар экан ичимдан бир нарса узилгандек бўлди...
Боягина онамга бориш бормаслигим эҳтимол деганим ёдимга тушиб, уялиб кетдим. Беихтиёр яна телефонимни қўлимга олиб, онамни телефон рақамларини тердим...
– Ҳа болам, бирор гапинг эсингдан чиқиб қолибдими?! – дея, қайта қўнғироқ қилганимга ажабланиб сўрадилар онам.
– Ҳа онажон, эртага Худо хоҳласа албатта борарканмиз, шуни айтиб қўймоқчи эдим.
– Вой, Худога шукр!
– Ҳа айтганча, яна ҳар сафаргидек болаларим келаркан деб, эрталабдан бир нарсаларга уннаб юрманг, ҳеч нарса керак эмас, бизга Сиз кераксиз!
Онам билан суҳбатлашарканман, бояги нотаниш кишининг кўзларида икки дона ёш томчилаганини кўрдим.
Каналимиздан узоклашманг
👇👇👇
ҚАЛАМ
Қалам ясовчи ҳозиргина йўнган қаламни қўлига олиб, бундай дебди: "Мана энди дунёга келдинг, хизматга тайёрсан. Лекин сени ишга жўнатишдан олдин айтадиган бешта сўзим бор. Сўзларимдан чиқмасанг, дунёдаги энг яхши қалам бўласан:
1. Қудратингни кўрсатиш учун кимнингдир қўлида бўлишинг керак.
2. Вақти-вақти билан йўнилиб, учланиб туриш азобига дуч келасан. Лекин бу азоб сенинг сифатингни сақлаш учун зарур.
3. Қилган хатоингни тузатиш имкониятинг доимо бор.
4. Унутма, сенинг энг муҳим бойлигинг ичингдаги нарсангдир.
5. Шароит, вазият қанча ёмон бўлмасин, ёзишда давом этишинг, ўзингдан аниқ ва равшан из қолдиришинг шарт".
СИЗ ҲАМ ҚАЛАМ КАБИ БЎЛИНГ
Яъни ўзингизни кучли эканлигингизни билинг, аммо сизни бошқарувчи қўл борлигиниям унутманг.
Қалам яхши ёзиши учун унинг учини очишимиз керак бўлади. Бу қалам учун оғриқли. Сиз ҳам худди қаламдек оғриққа, аламга чиданг, бу аламлар вақти келиб сизга ёрдам беради.
Қаламнинг иккинчи томонида резина ўчирғичи ҳам бор. Сиз ҳам ўз хатоларингизни тўғрилаш учун интилинг, қалам ўзидан из қолдиради, сиз ҳам ўзингиздан фақат яхши из қолдиришга урининг.
Каналимиздан узоклашманг.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Дуонинг кучи
⚖📜 Бир куни фақирона кийинган, маъюс бир аёл сабзавот дўконига кирди. Дўкон соҳибига тортинибгина яқин борди ва эри оғир хасталик туфайли бирор ишга ярамай, тўшакка ётиб қолгани, етти боласи борлиги, уларнинг очлик азобидан қийналаётганини айтди.
Сотувчи унга терс қараб:
- Эй, тиланчи хотин, дарҳол дўконни тарк эт! - деди.
Аёл эса болаларининг емак ейишга эҳтиёжи борлигини айтиб ёлворганча:
- Илтимос, жаноб, болаларимни қорнини тўйдириб, одамларнинг эшигига ишлагани жўнатаман.
Улар пул олиб келган заҳоти қарзингизни қайтараман, - деди.
Дўкондор аёлнинг илтижоларига парво қилмай, уни танимаслиги, доимий харидорларидан эмаслигини айтиб илтимосини рад этди.
Шу пайт дўкон ташқарисида турган бир мижоз сотувчи билан аёл ўртасида бўлаётган суҳбатни эшитиб қолди ва ичкарига кириб дўкондорга:
- Бу аёлга сўраган нарсаларини бер, мен кафил бўламан, қарзини қайтаради, - деди.
Унинг гапига кўра сотувчи аёлга қаради-да, истамайгина:
- Оладиган нарсаларингни рўйхат қилганмисан? - дея сўради.
Аёл тасдиқ маъносини бериб бош ирғади.
- Ундай бўлса уни тарозининг бир палласига қўй-да, иккинчи палласига ўзинг оладиган нарсаларни қўй. Рўйхат қоғозингни вазнига тенг нарсаларни бераман, - деди.
Аёл бир муддат турди-да, бошини қуйи эгиб чопонининг чўнтагидан бир қоғоз парчаси олиб тарозининг бир палласига қўйди.
Шу пайт дўкондор ва кафил мижознинг кўзлари ҳайратдан катта-катта очилди.
Тарозининг тош қўйиладиган палласи қоғоз парчасининг оғирлигидан чўкиб кетганди.
Дўкондор кафил мижозга қараб эзғин товушда:
- Ишонмайман...
Ишониладиган ҳолат эмас...
- деди.
Тарозининг махсулот қўйиладиган палласи керагидан ортиқ нарсалар билан тўлди.
Дўкондор ваъдага биноан аёл олган ҳамма егуликларни халтага жойлаб, қўлига тутқазди.
Зудлик билан нималардир ёзилган қоғозни қўлига олди-да, ўқиди.
Унда харид қилинадиган махсулотлар рўйхати эмас, қуйидаги сўзлар ёзилганди:
“Аллоҳим! Нимага эҳтиёжим борлигини ёлғиз Ўзинг биласан.
Шунинг учун ўзимни Сенга таслим этаман.
Ўзингга таваккал, Ўзинг омонат берган болаларимнинг ризқини етказ!”.
Дўкондор тош каби қотди-қолди.
Аёл унга ташаккур айтиб, дўкондан чиқди.
Аёлнинг харидига кафиллик қилган мижоз бир даста пулни дўкондорга берди ва “Қайтими керак эмас” деди. Мижоз дўкондан чиқиб кетаётиб тарози паллаларининг синганига кўзи тушди.
Нима сабабдан тарози палласи сингани ва дуонинг кучи нақадар залворли экани ёлғиз Аллоҳгагина маълум эди...🕊
☝️САВОБ УМИДИДА ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!! АЛЛОҲ РОЗИ БЎЛСИН!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
📝ҚАЙНОНАЛИК КЕЛИН - ҚАРҚАРА КЕЛИН
Қайнонам Хайринисо Исроил Ҳожи қизи ўгитлари
Менинг оиладаги қувончларим, яхши ишларимиз ва анъаналаримизнинг дебочасини раҳматли қайнонам Хайринисо Исроил Ҳожи қизи бошлаб берганлар. У киши жуда доно аёл эдилар. Турмуш қурганимизнинг дастлабки ойи. Талаба эдим. Университетга кетаётгандим, қайнонам:
— Ҳафизахон... сўраганнинг айби йўқ, пул оласизми? - деб сўраб қолдилар. Хайрон бўлдим.
— Ўқишингиздан пул оласизми? - деб қайта сўрадилар. Билдим, улар стипендияни назарда тутаётгандилар.
— Ҳа, ойи, 47 сўм 50 тийин оламан, дедим-у, кўнглимдан: “Айтишарди қайноналар келиннинг пулини бир тийинигача олиб қўяди”, - деган фикр ўтди.
— Эрингизга ҳамма пулингизни айтиб қўйманг, болам, чунки эрта-индин бошқоронғу бўласиз. Ҳар хил нарса егингиз келади. Эрдан пул сўрасангиз, бир марта беради, икки марта беради, учинчи марта ёқтирмаслиги мумкин. Ёки бирор одам сизни меҳмонга айтади, ёки кутилмаган чиқим чиқиб қолади. Шунинг учун ўз ёнингизда “қурсоғ”ингиз бўлиши керак, - деганлар.
— “Қурсоқ” нима, ойи? - деб сўрадим яна.
— Бу - ортиқча пулингиз. Уни бир жойга ташлаб қўяверинг. Зарур бўлганда ишлатасиз.
Мен қайнонамнинг ўша маслаҳатларига ҳозиргача амал қиламан. Ишлаб топган пулларимнинг ҳаммасини турмуш ўртоғимга айтмаганман. Улар ҳам бирор марта на ойлигим, на гонорарим билан қизиқмаганлар.
Мана бу насихатларига ҳам амал қилиб кам бўлмадим:
— Рўзғор текис кетмайди, қизим. Оилада ҳар хил ҳолат бўлиши мумкин. Шундай пайтда жаҳлингиз чиқса бир ютиниб, уни ичингизга ютворсангиз, сирингиз кўчага чиқмайди. Чунки у гап ўз ичингизда қолади, ҳеч кимнинг олдида тилингиз қисиқ бўлмайди.
- Хўп бўлади, ойи...
Яна бир қимматли ўгитлари шундай эди:
— Ўз болам учун мақтамайман. Ўғлим чиндан яхши, имонли йигит. Ичмаган, чекмаган, олий маълумотли. Холмирза - болаларимнинг ичида олтин болам. Лекин, уям сизни хафа қилиб қўйиши ёки сиз уни ранжитиб қўйиб, оилада келишмовчилик чиқиши мумкин. Шундай воқеа бўлса, жон болам, бу ҳақда ойингизга айтманг. Уйингизга борганда гапирманг. Фақат менинг ўзимга айтинг, мен нима бўлсаям уни йўлга соламан. Ўзимнинг кучим етмаса, акасига айтиб йўлга соламан. Лекин сизнинг ота-онангиз бировнинг боласига гапини ўтказолмайди, чунки менинг ўғлим - уларга куёв-да.
Мана шу насиҳатларни қулоғимга қуйиб олганимга яқинда 54 йил бўлади. Раҳматли қайнонамнинг мана шу учта ўгитларига амал қилиб, фақат яхшилик кўрдим. Бу бебаҳо насиҳат, маслаҳатларини ўзим ҳам бошқаларга айтиб, уқдириб юраман. Шунинг учун ҳозирги келинларга ҳам “Телефонда ортиқча гаплашманг, ҳамма гапни онангизга айтаверманг, фойдаси йўқ. Ота-онангизнинг кўнглини хижил қилманг”, - дегим келади.
Бир куни қайнонам:
— Ҳафизахон, келин бўлиб ҳеч нохуш гап айтмадингиз, - дедилар.
— Ойи, ичимда баъзи гапларим бор, сизга гапиргим келади-ю, лекин айтмайман. Турмушда ҳамма нарса бўлади, ахир ёмон яшамаяпмизку? - деб жавоб қайтардим.
Ҳақиқатан ҳам, биз дадаси билан ҳамма масалани уйда ўзимиз ҳал қилиб олишга ўргангандик. Кейинчалик келинлар туширганимиздан кейин, улар билан боғлиқ гапларни ҳам ҳеч кимга айтмадим. Чунки ўзим ҳам ёш бўлганман, шуларнинг хатосини мен ҳам қилганман. Ҳаётда, айниқса, сабр-тоқат, чидам керак эканлигини кексалик фаслида кўпроқ англаяпман.
Илоҳим, қайнонамнинг охиратлари обод бўлсин.
ҲАФИЗАХОН ШАРОФХЎЖА қизи.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
