21974
؛﷽ مرغ باغ ملڪوتم نیم از عالم خاڪ دو سہ روزے قفسے ساختہ‌اند از بدنم اے خـوش آن روز ڪہ پرواز ڪنم تا بر دوست بہ هواے سر ڪویش پر و بالے بزنمـ❦ ب سیاره ڪوچڪمون خوش‌آمدید💫 نُشخوار ذِهن👇 👉https://t.me/porof2
@HavalI_behesht12
#سلین_آلتین
حیف که آدمی تنها وقتی آن چین و چروک‌های ترسناک، سرزمین نازک پوستش را تسخیر می‌کند و وقتی شتر مرگ به خانه‌اش نزدیک می‌شود تازه می‌فهمد که باید ببیند، باید بیشتر ببیند، بیشتر نفس بکشد، بیشتر راه برود، بیشتر زندگی کند، بیشتر عشق بورزد و شاید این تقدیر آدمی است که دیر بفهمد. آن‌هم خیلی دیر.
📚فیل‌ها
#شاهرخ_گیوا
بو گالا داشلی گالا از ترانه‌های فولکوریک ترکی آذربایجانیهِ که توسط خواننده های زیادی باز خوانی شده.
برای میانه‌ی روزی در ماه #اسفند. که خورشید می‌تابد، اما گاهی سوز سردی هنوز هست. و پر از بیم و امید روزهای آینده.
.
@HavalI_behesht12
حرف بزن
#میلاد_درخشانی
#به_وقت_چای
می‌گفت #احمد_فیاض از یک پیرمرد چای‌فروش پرسید:
"تو برای کسی که دوستش داری چیکار می‌کنی؟"
گفت: "براش چای می‌ریزم"،
با تعجب پرسید: "تو که برای همه چای می‌ریزی عمو"،
گفت: "نه، برای همه چای عادی می‌ریزم آما برای کسی که دوستش دارم چای همراه با کلی عشق و علاقه می‌ریزم. اون چای با همه‌‌ی چای‌ها فرق داره."
.
برا عصر دلت
ذکر بگیم؛
به خدا اگر بمیرم که دل از تو برنگیرم،
برو ای طبیبم از سر که دوا نمی‌پذیرم.
_چه بسا #سعدی موقع سرودن این بیت، دستش رو به تناوب به سینه می‌کوبیده.
.
#قلم_نوشت
#معرفی_کتاب
"یه نتیجه ای که بخوام تو این چند روز مونده به پایان سال بگیرم اینکه؛
این دنیا بازیه درسته.
اینکه باید همه تلاشتو بکنی که درست، شریف و عاقلانه بازی کنی درسته. اینکه ناخوشی کم نداره درسته.
ولی اینکه بعد هر خوشی فکر کنی دوووم نداره ولی بعد هر بدی به نظر بیاد که تا آخر هست این ناخوشی، همه حقیقت نیست.
حالا هر چند برا من دوام ناخوشی‌ها زیادتره.
ولی حقیقت این جمله اینه‌که خوشی‌ها و بدی‌ها هر دو دووم ندارن.
بعضی از خوشی‌ها هست که جنسشون فرق داره. خوشی‌هایی که ذهن آدم میتونه واسشون رویا بسازه، برنامه ریزی چندین و چندساله داشته باشه.
دلت لک بزنه ببینی بعدش چی میشه و دلت بخواد خودتو کنار اون خوشی ببینی حالا حالاها.
و شاید همین خوشی هاست که باعث میشه ناخوشی‌ها رو یکم فراموش کنی.یا بهتر بگم یکم تحمل‌پذیرتر کنار بیای باهاشون"
#کتاب "رنج ها حرف‌های جذابی برای گفتن دارن" از #جیمزهالیس، برخلاف روانشناسی مثبت‌اندیشی که گاها خیلی فیکه و میاد میگه تو مثبت‌اندیشی کن یا اینکه نگرشتا عوض کن موضوع درست میشه، یا اینکه همیشه نیمه پر لیوانا ببین، تو میتونی بجنگ به خودت قول رسیدن دادی و از اینجور حرفای قشنگ و رنگی... به جای این حرفای رنگی نگرش جالبی برای مواجهه با رنج بهت میده این کتاب.
ما هزاران آدم رو اطرافمون میبینیم که اینقدر تو اون تراژدی زندگیشون غرق اند اینقدر اون اتفاق بده که نمیتونن مثبت نگاه کنن.
مگه میشه یه مشکلی زندگیت رو از این رو به اون رو کنه بازم مثبت فکر کنی؟
و تا وقتی زندگی دیگری رو زندگی نکنی نمیتونی درک کنی چی باهاشه، بهتر بگم از بار دلش خبر نداری...
این کتاب یه دیدگاه واقعی برای مواجهه با رنج میده.
میگه رنج ذات زندگیه، تار و پود زندگیه.
راه رهایی از رنج، #پذیرش اون رنجه.
یعنی چی؟ یعنی نمیشه همیشه همه چیز پرفکت باشه و خوشحال باشی.
در واقعیت زندگی پر از چالش و فراز و نشیبه.
اصلا چه کاریه همیشه بجنگی یا اینکه همیشه تو بهترین حالت باشی؟نمیشه. در واقعیت نمیشه.
فقط تو با همون رنجی هم که به دوشته سعی کن زندگی کنی... نزار از دستت بره این زندگی.
.
.
#قلم_نوشت
"یه چیزایی هست که یهو بدون اطلاع قبلی تموم میشن، مثل صبر آدم‌ها."
توی فیلمی که چند وقت پیش دیدم، مرد داستان می‌گفت "یک روز از خواب بیدار شدم و دیدم هیچ حوصله ندارم برای بار چندم به همسرم تذکر بدهم که حوله‌اش را روی زمین جا گذاشته و برنداشته.
آن وقت بود که فهمیدم رابطه‌مان به آخر رسیده!"
آدم فکر می‌کند یک حوله که این حرف‌ها را ندارد اما فقط که یک حوله نیست. آن نقطه، جایی است که چیزی تو را به ترمیم و تقلا وانمی‌دارد.
گاهی به این نقطه میرسی .
دیگه میلی برای ساختن نداری. پیشنهادی برای بهبود شرایط نداری و حتی خشم یا اندوهی نداری. خنثی.
انگار ذره ذره از جایی که هستی کنده شده‌ای.
برمی‌گردی، پشت سرت رو نگاه می‌کنی و می‌بینی دیگه هیییچچ نخی تو را به این زندگی وصل نکرده.
آنوقت باید دل کَند...
از آدما، از حس هایی که بهشون داشتی،
دل کندن آسون نیستا؛ نه!
مثل جون کندنه!
جدا از اون دردهایی که داری توو لحظه میکشی، دلتنگ هم هستی...!
با این حال، میتونه سخت‌تر از جون کندن باشه!
ولی اگه دل کندی، اگه از ته ریشه‌ی اون دل رو برداشتی و رفتی، دیگه نمیتونی مثل قبل وصل کنی تیکه‌های دلت رو به هم...!
و اون موقع دیگه خیلی چیزا عوض شده!
خیلی چیزا...
انوقته که دیگه باید رفت!
.
اَللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِي نَاسِيًا لِذِكْرِكَ
خدايا ما را فراموش كننده ذكرت قرار مده
.
برای باران بی‌وقفه؛
"که در زلالش
سَحَر بجوید
ز بی‌کران‌ها
حضورِ ما را".
عازم بارانیم از دی‌شب
@HavalI_behesht12
فیت #محسن_چاوشی و جناب #حسین_صفا این روزا همه جا هست این‌جا هم باشه چون قشنگه.
#در_گوشی
#حرفم_با_خودمه
نقل‌قول از #بودا:
"زائیده‌شدن رنج است؛ پیری رنج است؛ بیماری رنج است؛ مرگ رنج است؛ اندوه، زاری و درد، پریشانی و ناامیدی رنج‌اند؛ نرسیدن به آنچه شخص دوست می‌دارد رنج است؛
و راه توقف رنج، راه اصیلِ هشتگانه نام دارد.
این راه هشتگانه عبارت است از:
دیدگاه درست، نیت درست، گفتار درست، کردار درست، معاش درست، کوشش درست، اندیشه درست و تمرکز درست."
.
@HavalI_behesht12
گل نیلوفر
#علی_لهراسبی
همیشه برای من محترمی
نوشته بود؛
«یار خوب همه ماجراست»
#به_وقت_چای برای خستگی الانت
یاد توصیفی که #سهراب از #فروغ کرده بود، افتادم؛
"و او به شیوه‌ی باران پر از طراوت تکرار بود".
به طراوت تکرار، به تازگی همیشه‌ی باران فکر کردم.
بعد دیدم تازگیِ یک چیز یا آدم یک امرِ یک‌طرفه نیست که تو تلاش کنی و درجا نزنی و همیشه تروتازه باشی...
قسمت زیادش به کسی که نگاهت میکنه، بستگی داره. به کسی که بلدت باشه...
.
ساده امّا عمیق.
_دعا میکنم "جا"ی خودتان را پیدا کنید و دلتان قرار بگیرد.
🌙
#نی
نی، گیاهی‌ست خودرو که در کنار برکه یا رودخانه یا تالاب می‌روید. در برخی مناطق، مثل شاهرود و دامغان، در یک روز خاص، بعد از اذان مغرب، آتش را در انبوه نیزار رها می‌کنند و نیزار را می‌سوزانند. این سوختن تا سحر ادامه میابد.
در دل شب، به هنگام سوختن نیزار، صداهایی عجیب و اسرار آمیز به گوش می‌رسد. تا سحر غوغایی برپاست... دمادم صبح و قبل از طلوع آفتاب، به نیزار سوخته می‌روند. بعضی از نی ها نسوخته‌اند و در آتش سرخ شده یا به قولی پخته شده اند. نی های سرخ شده را جمع آوری می‌کنند و از بین آنها، جدا سازی آغاز می‌شود. برخی از نی‌ها که دارای هفت بند و کمتر از یک متر هستند به درد ساز نی اصیل می‌خورند و برخی به درد فلوت و نی لبک و دوسازه و قشمه و... آن دسته از نی‌ها که ساز شده‌اند، زمانی که نواخته می‌شوند، اسرار سوختن را بیان می‌کنند:
بشنو از نی، چون حکایت می‌کند
از جدایی ها شکایت می‌کند.
در عرفان، یکی از معانی نِی؛ نه است، نیی، نیستی، هيچ... در حقیقت نی، نماد انسان فارغ از خود است، دلباخته‌ی معشوق واقعی و بریده از تمام مادیات و مسائل دنیوی... خود را پایین‌تر از همه می‌انگارد، ولی در عین حال، به درک اشرف مخلوقات رسیده و می‌داند که معشوق از او تعهد گرفته: " الست بربکم، قالو بلی..." اما منیّت خود را نابود ساخته و از من و تویی، دو گانگی و چند گانگی، وحدت ساخته و جز او را نمی بیند:
یک شب آتش در نیستانی فتاد
سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد.
شعله تا سرگرم کار خویش شد
هر نی ای شمع مزار خویش شد.
نی به آتش گفت: کاین آشوب چیست؟
مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟
گفت آتش؛ بی سبب نفروختم
دعوی بی معنیت را سوختم.
زانکه می‌گفتی نی ام، با صد نمود
همچنان در بند خود بودی که بود
مرد را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجش آتش است.
با چنین دعوی چرا ای کم عیار
برگ خود میساختی هر نو بهار؟
آن نی که سرخ شده و پخته‌ست و کوتاه، ولی فریاد ساز ندارد، چطور ؟ آن نی، قلم می‌شود: می گوید و می‌خروشد و آگاه می‌کند و گاهی می‌نالد؛ ولی بی صدا...
خاموش...
@HavalI_behesht12
بیا هر کس از ما آدرس پرسید، بگوییم ته کوچه‌ی شمعدانی‌ها،
باغستانی‌ست که درش مُشرف به تماّمِ انگورهاااست،
یادت نرود، یادم نرود، در گوش جهان یک صدا فریاد کنیم؛
جام به دست پی ما باید گشت.
-حاتمه رحیمی
@HavalI_behesht12
گریه نکن
#ابی
زیر لب هم‌گریز رو زمزمه میکنم؛
"گریه نکن، گریه نکن خاتونِ هم‌گریزِ من/برای این دربه‌درِ بی‌سرزمین گریه نکن".
به دربه‌درِ بی‌سرزمین که می‌رسد، پوزخند می‌زنم.
اگر همه چیز همین‌جا تمام شود، ایرادی ندارد. زندگی چیزی به من بدهکار نیست، همان‌طور که من به زندگی.
شعر خوانده‌ام، شکوفه‌های بادام را بو کرده‌ام، غروب‌های زیادی را دیده‌ام، دوست داشته‌ام، دوستم داشته‌اند، بلندبلند خندیده‌ام، بیصدا گریه کرده‌ام، در بیمارستان با سرمِ توی دست و چندتا احتمالِ ناجور در نسخه راهروها را چرخیده‌ام،
چیزهایی یاد گرفته‌ام، چیزهای زیادی یاد نگرفته‌ام، از کوه‌های بلند زندگی بالا رفته‌ام، پایین آمده‌ام، به مرگ فکر کرده‌ام، به زندگی بیشتر. یک زندگی کاملا معمولی. زندگی چیزی بدهکار نیست. موهبت است. به رغم تمام بدبختی‌ها و رنج‌ها و دردها و تنهایی‌هایش، موهبت است.
برای امروز که گویا روز #زن و #زمین هست.🌍
#ما_تا_مرزهای_خستگی_رقصیده‌ایم
+ باید مُرد؛ بارها باید مُرد قبل از اینکه روح از بدنت جدا شود و سر از تابوت و قبر درآوری.
_ مگر می‌شود؟
+ آری، تازه آن‌جاست که زندگی شروع می‌شود؛ تازه می‌فهمی که چه باید بکنی. و آن‌جاست که متوجه می‌شوی کوچکترین اجزاء زمان بزرگترین قطعات پازل خوشبختی و زندگانی هستند.
اگر یک بار، فقط یک بار قبل از مُردن بمیری قدر زندگی را خوب می‌دانی و ذره ذره‌ی آن را با تمام وجود درک می‌کنی.
تمام آن را با تمام احساس درک خواهی کرد.
زان پس برای بوییدنِ گل‌هایش سر تا پا قوه‌ی بویایی خواهی شد و برای تماشای مناظرش تمام‌قد چشم خواهی بود.
_ مگر چند بار می‌شود مرگ را تجربه کرد؟
+ بارها... و بارها.. و هر بار عمیق‌تر.. و دقیق‌تر..
و نتیجه‌ی هر بار این است که یک درجه انسان‌تر خواهی شد. هر بار که به دنیا بر می‌گردی قدردان‌تر و مهربان‌تر خواهی بود.
تا آنجا که با دقت به قدم‌هایت نگاه می‌کنی که آنها را روی پای مورچه‌ای و یا روی بال پروانه‌ای نگذاری.
📚خویشتن من
#حمیدرحمانی
.
@HavalI_behesht12
عصر جمعه
نم بارون
دلتنگی
و این صدای ملکوتی
ذکر بگیم؛
تو آن نه‌ای که چو غایب شوی ز دل بروی
تفاوتی نکند قرب دل به بعد مکان
مشابه این مضمون رو حافظ یک قرن بعد از سعدی بازگو میکنه که؛
گرچه دوریم به یاد تو قدح می گیریم
بعد منزل نبود در سفر روحانی
اما #سعدی دوست رو غایب دونسته و #حافظ خودشا.
.
رابطه ی با ارزش ،رابطه‌ایه كه دو نفر دلشون از هم قرصه
#ولنتاین_مبارک
.
آنجا که آدمیان بی‌اگری شادند؛
همان‌جا غُربت را، ناسازگاری‌ام با جهان را می‌فهمم...
بوی گیسویی🪽
@HavalI_behesht12
بهونه
#هایده
برا وقتی که نوشته‌ها مشت‌شون خالیه برای انتقال احساسات...
.
حال دلت خوب
#هدیه_آزما
#لذت_صدا
#هایده
رقص نوعی قصه‌گویی با زبان بسته است..
رقص انگار تنها چیزی است که انسان را از فلک‌زدگی نجات داده و به برعکس به فلک نزدیکش می‌کند.
"در نهایت یا «پای رفتن» رو پیدا می‌کنی یا «طاقت موندن» رو از دست می‌دی
و
اگه دوتاش هم‌زمان اتفاق بیفته... برنده‌ای."
.
.
امروز حالا غرقه‌ام، تا با کناری اوفتم
آنگه حکایت گویمت دردِ دل غرقاب را...
ای بی‌بصر! من می‌روم؟؟؟ او می‌کشد قلاب را...
بعله