Telegram-канал aminbozorgiyan - تجربه زیسته l امین بزرگیان: Неотсортированное

تجربه زیسته l امین بزرگیان

16 сентября 2024 02:52

~ دو نیروی سیاسی-جنسیتی را در نظر بگیرید: x و y.

ایکس: زنانگی؛ آن نیرویی که سیاست را در گسترش رهایی از سلطه مفصل‌بندی می‌کند، با محوریت همبستگی با دیگران. جهان اطرافش را می‌خواهد به درون بکشد و چیزی نو بیافریند؛ «مراقب» است.«با» آن یکی هم‌دردی می‌کند، نیرویی که «بعلاوه» می‌کند.

ایگرگ: مردانگی؛ آن نیرویی که سیاست را افزایش قدرت معنا می‌کند، حزب محور است و استراتژی را در مرکز می‌گذارد. حفاظت می‌کند. از نیرویی سخن می‌گوییم که از طریق «منها» کردن خود «از» دشمن هویت می‌یابد.

هر یک ازین نیروها ردّپایی در تاریخ دارند. ایکس لحظه آغاز است و ایگرگ لحظه تأسیس و ثبات. زنانگی شوریده است و مردانگی محاسبه‌گر. سوژه‌های سیاسی البته می‌توانند زنانگی و مردانگی را در طول حیات خود تجربه و جنسیت عوض کرده باشند.

جنبش زن، زندگی، آزادی در بطن خود ایکس بود، به این معنا که به زنانگی مجال شکوفایی می‌داد، به ادبیات؛ نمادین و روایی بود. «روسری برداشتن» یک نماد قوی بود، و نیز هر حاضری می‌توانست از درون زندگی شخصی خود روایتی در نسبت با لحظه قیام بیان کند؛ جنبشی مالامال از داستان و حافظه. ما با جنبشی روبرو بودیم که سیاست را در «رهایی» تعریف می‌کرد، یک رهایی عام از اعمال سلطه در خانواده، مدرسه، زبان، خیابان، دولت و حتی نیروی ایگرگ.
در چنین جنبشی طبیعتاً زن مجال بیشتری می‌یافت که سوژه سیاسی شود؛ مثلاً روسری از سر بردارد. جنسیت او در لحظه‌ای نادر در تاریخ فرصت بالادستی یافته بود. مرد در این جنبش، ابزار نمادین و روایی ویژه‌ای نداشت، کم حرف و بطور ناخواسته پسیو شده بود. ضعف مرد، سیاست ایگرگ را در کل تضعیف کرده بود. در واقع ما با یک دگرگونی شکّه کننده در سلسله مراتب میدان سیاست روبرو شدیم.
اصل بقای ایگرگ در این لحظه بود که با کارگزاران زن و مرد خود وارد عمل شد، محتوای خیابان را سعی کرد با به میان کشیدن «واژن زنان»، نماد آن را با «مرد، میهن، آبادی» و صدای آن را به ساختن «اتحاد» آن هم توسط کسانی که حتی نمی‌توانستند یکبار روسری از سر بردارند، تغییر دهد. از صبح تا شب با گل‌سر و کراوات از این دفتر به آن دفتر مقامات اروپایی و آمریکایی رفت و خود را «ظریف» تخیل کرد. آنچه با دعوت از «دیگریِ» مورد ستم و طلب شنیدن روایت رنج آغاز شده بود به فضایی انباشته از «منها» کردن و طلب آتشین «رهبری» تبدیل شد.
ایگرگ از آینده سخن می‌گوید و تخیل جانشین شدن و نمایندگی دارد؛ و همین بود که توانست بشکافد و جلو برود. این نیرو هرچند دستاوردی نداشت اما بر ایکس غلبه کرد. به مرور نیروی ایکس دوباره ساکت شد و به سنگر خود بازگشت. او اما همچنان «بالقوه»‌گی را نگه داشت: او همچنان چیزی است که تحقق نیافته؛ یک امکان در جامعه پیشِ رو، و به همین سبب سیاسی. اگر می‌بینید که بعد از دو سال حمله مداوم از هر طرف همچنان نفس می‌کشد به این دلیل است.
@AminBozorgiyan