سلام
یه نصیحتتون بکنم اول صبحی؛
داشتن هدف خوبه، ولی اگه فعلا هدف خاصی ندارید، سعی کنید عادتهای خوب رو تو زندگیتون بیشتر کنید، اهداف هم به موقعش خودشون رو نشون میدن.
عادتهای خوب رو تمرین کنید: بیداری صبح زود، ورزش، غذای سالم، خواب کافی، حذف قند و شکر و نمک، حذف سیگار، خوردن آب کافی، روتین صبح و شب، مطالعه…
ویرا
دلم یه سفر طولانی میخواد با جادهای پر از گل و گیاه و بارون.
باد بزنه لای انگشتا و موهام
یه سکوت و تنهایی طولانی.
لب دریا چشامو ببندم و فقط به صدای موجها گوش کنم.
موزیک بیکلام تو یه جای دنج با عطر چایی و کتاب مورد علاقهام.
دکتر هلاکویی یه نصیحت میکنه که به نظرم بینظیره میگه:
عزیزم برای خودت بپوش،
برقص، بگو، بخند،
هر طور دلت میخواد تصمیم بگیر و رفتار کن تو تنها کسی هستی که میتونی حالِ دلت رو خوب کنی
و هر لحظه کنار خودتی
حداقل واسه خودت!
واسه مسافرتای که نرفتی..
جاهای که ندیدی..
عکسای که نگرفتی..
کارایی که نکردی..
هدفای که مزشونو نچشیدی..
حسایی که تجربه نکردی..
با تموم وجودت تلاش کن!
خسرو شکیبایی حرف قشنگی میزنه:
عمر با ارزش ترین دارایی آدمه
اگه کسی برات وقت گذاشت
یعنی داره از ارزشمند ترین و غیرقابل
تکرارترین چیزی که داره خرجت میکنه
پس قدرشو بدون..
با هر موفقیت، اعتماد به نفس بیشتر میشه. پس قبل از قدمهای بزرگ، با قدمهای کوچیکتر به خودت بفهمون که میتونی آدم موفقی باشی؛ و بعد بلندترین پرواز خودت رو شروع کن.
از کانال « من»
زیباترین دعایی که شنیدم این بود:
«وَ لاتُعَنِّنی بِطَلَبِ مالَمْ تُقَدِّرْ لی فیهِ رِزْقاً.»
در جستجوی آنچه برایم مقدر نکردهای، خستهام مکن.
آرزو میکنم که آسمان سعادتت همیشه نورانی باشد و لبخند شیرینت همیشه روشن و مصفا باشد و تو را برای آن دقیقهی شادی و سعادتی که به دلی تنها و قدرشناس بخشیدی دعا میکنم.
خدای من،تنها یک دقیقه شادکامی!
آیا این نعمت برای سراسر زندگی یک انسان کافی نیست؟
- داستایوفسکی؛شب های روشن
آدم درست دقیقا همونجایی که
انتظارشو نداری وُ بیخیال همه چی شدی میاد وُ یه گل میکاره وسط قلبت :)🤍🌱
حُسن و خوبی سوگ، "خودشناسی" است.
خودشناسیای که احیانا به واسطه سوگ به دست میآوریم شناختی پیشپاافتاده نیست. یعنی ان نوع خودشناسی که آدم مثلا میداند که کلاه سر میگذارد یا نه، که انگشت سبابه چپش درد میکند، که تشنه است و غیره. بلکه سوگ تسریعکنندهی آن چیزی است که "خودشناسی بنیادی" نامیده شده است. شناخت "ارزشها، احساسات، تواناییها و اینکه چه چیزی بهمان احساس رضایت میدهد"... خودشناسی هدف سوگ است. بنابراين شگفتا که سوگ عمل و اقدامی فلسفی است. چرا که مستلزم گلاویز شدن با سوالی است که نقطه کانونی تحقیق فلسفی است: چطور باید زندگی کنم؟
مایکل چلبی، سوگ، ترجمهی مرادیانی
«سلاما علی الذين، حتى عندما كانوا في أحلك ظروفهم، وجدوا طريقة ليكونوا نور حياتنا.»
سلام بر کسانی که حتی زمانی که در تاریکترین حال خود بودند، راهی یافتند تا نور زندگی ما باشند.
دو تا سهم پنجاه تومانی برای فردای مادر - اگر سهمت بود خیر و برکت برسه به زندگیت .
( - کیک یزدی)
در آخر فقط سه چیز اهمیت دارد :
چقدر عشق ورزیدی
چقدر آرام زندگی کردی
و چه اندازه دلپذیر از چیزهایی دست کشیدی که برای تو نبودند .
آدم میتونه تو يه ماه چيزایی رو با کسی تجربه کنه
که تو يک سال با کس دیگه ای نتونسته..!
آدما مهمن؛ زمان کاره ای نيست. از این آدما باشين ❤️
وقتی خودت رو به قدر کافی دوست داشته باشی، شروع میکنی به ترک کردن چیزهایی که سالم نیستند، چیزهایی که آرامش رو از ذهنت یا جسمت دور میکنن. یعنی آدمها، کارها، عادتها، و یا اعتقاداتی که تو رو کوچک، حقیر یا غمگین نگه میداشت کنار میگذاری، و از خودت دور میکنی. قبلا فکر میکردم این کار به معنی وفادار نبودنه. وفادار نبودن به یکسری آدمها، یا یکسری عقاید، ولی در واقع این به معنای وفاداری به خود آدمه. وفاداری به ذهنت، روحت و جسمت. در بازی زندگی بهتره به خودت وفادار باشی، تا به دیگران …
Читать полностью…کارل گوستاو یونگ، نوشته:
"بزرگترین باری که کودک باید به دوش بکشد زندگی نزیسته والدین است."
یعنی اگر والدین من جایی در رشد خود در زندگی گیر کرده بودند، من هم همان جا گیر میکنم.
ما اغلب بدون اینکه آگاه باشیم، در حال دستوپنجه نرم کردن با مسائل حل نشده والدینمان هستیم.
پول مهمه، قیافه مهمه، رابطه مهمه، خونواده مهمه، اخلاق مهمه
ولی ولی ولی
درکنار همه اینا حواستون باشه کسی رو پیدا کنین که باهاش دید مشترک، حرف مشترک، هدف مشترک وحتی نفرت مشترک داشته باشین
کسی که بتونین از همه چی باهم حرف بزنین وقتی که آخر شبا ازهمه ی دنیا فارغ، تو تاریکی اتاق به سقف زل زدین.
«همهچیز را رها کن. به جز دلی که برای خوشحال کردنت، دست به هر کاری میزند.»
_غسان کنفانی_
یه دوستی دارم، همیشه، تاکید میکنم همیشه موقعی که نیاز به حرف زدن داشته باشم حرفامو میشنوه، موقعی که خوشحالم باهام خوشحالی میکنه، موقعی که ناراحتم باهام همدردی میکنه، طنزمو میگیره، ازم توقع نداره، هروقت احتیاج به تنهایی داشته باشم درکم میکنه و ازم ناراحت نمیشه، خلاصه که ماهه ماه. از همینجا میگم مرسی که هستی.
.