Telegram-канал tazyehsimafilm - استودیو سیمافیلم (تعزیه): Неотсортированное

استودیو سیمافیلم (تعزیه)

28 марта 2021 10:31

بسم الله الرحمن الرحیم
حقیر ابوالفضل منبتکار تخلص کیانی
پس از تبریک عیدجمشید جم عید بزرگ ایرانیان وحمد و ثنای خدای بی همال ونعت پنج تن آل عبا چند سطرکه به زعم حقیر شعر نیست تا جایی که یاد آمدن بنده اجازه می داد تعزیه خوانان گذشته وحال را در این صفحات نام بردم اگر کسی را از قلم انداختم نه از عمد بلکه از سهو میباشد انشاالله که قبول ذاکران آقا ابا عبدالله الحسین ع واقع شود

ابوالفضل کبابیان (منبتکار )

صفحه اول

بیا ساقیا ده بدستم شراب
بزن پنجه مطرب به چنگ و رباب
بده لاله گون می که مستم کنی
به یک جرعه یزدان پرستم کنی
می وحدتم ده به یاد نبی
طهوری میم ده به یاد علی
که شیر خدا ساقی کوثراست
به کشتی دین مرتضی لنگر است
بنوشان مرا می که زاهل کسا
مرا یاد آمد اول مصطفی
سپس مرتضی وحسن با حسین
بده می که بارد سرشکم ز عین
به مظلومی فاطمه اشک خون
بریزم ز خود تا که گردم برون
پس از نعت الله واز پنج تن
زتعزیه خوانان برانم سخن

صفحه دوم

زتبریک از عید جمشیدجم
بگویم که دم باشدم مغتنم
صفاهان به وجدوسرورم فزود
دهد روح برجسم وجان زنده رود
که نصف جهان خواندنش بس بجاست
هنر الحق آنجا بود چون صفاست
نه می لازم است زانکه خود اصفهان
نه خورده میی مست نصف جهان
زتعزیه خوانان که چون بلبلان
بخواننددر ساحت گل ستان
جواهری آن بلبل خوش نوا
که الحق کند حق مطلب ادا
طنین صدایش چو گردد بلند
زچشم حسودش بسوزان سپند
علی هست فرزند ارشد بر او
که آواز و هم گوشه ها را نگو
بخواند که انگیزه آرد به بار
که الحق بود او چکیده به کار
پدر صاحب سبک ودارد مرید
که سبک قدیم او نمودی جدید

صفحه سوم

دوبیتی کنم سبک شعرم عوض
مرا نی غرض باشد و نی مرض
حاج حسن نام دلیگانی و نرگسخانی
شهرتش هست وبگویم که چه خوش میخوانی
ورا نقش عباس ودیگر امام
برازنده باشد بر خاص و عام
-----------------
برکتی پوراست حسنچی لقب
بود خواندنش همچو شهد رطب
نخواند هنوزم کسی اکبرش
لباس علی اکبر اندر برش
چه خوش نقش می باشد و دلربا
به شرطی وفا را نگوید بفا
-----------
دگر هست شکراله جعفری
که جویا بود بهر نام آوری
زحاشیه دور است ودارد مرید
بود علت ایمان او بر مزید
----------
ز یکه سواری که اندر شبیه
بود دلکش آوا و لحنش فصیح
حسین است وقربانی اورا لقب
به نظمم نکوبم کسی بی سبب
رسول خدابخش یکه سوار
دگر عزت اله نیکو عذار

صفحه چهارم

زعکاف گویم دگر اعظمی
علی جون بود شهرتش معنوی
که الحق علی جان بود اوستاد
بود خوش سخن هم بود با سواد
مجیدش چه خوش می زند ساز را
به وجد آورد صاحب آواز را
دگر احمدی آنکه شیپور خوش
نوازد که از سر برد عقل و هوش
زملاحسینی برانم سخن
معینی علی هم بود یار من
زطوطی بگویم محمد بنام
ادب دارد و لازمش احترام
منبت ز اسمال چی یاد کن
که ذاکر بود پس دلش شاد کن

صفحه پنجم

رسول تقی زاده را یاد کن
ز نورالهم قلب ما شاد کن
زشیپور آن استاد بزرگ
به مختار آن پنجه نیک سترگ
دگر عارفیان که ایمان او
نگوپیش خواندن بگیرد وضو
یکی یکه تاز است سرهنگ نام
به مهیارم باشد از من سلام
بگویم ز مومن ابا زادگان
که بد بابشان شوخ و نیکو بیان
بده می به یادش نه انگور تاک
سه فرزند آن سر سپرده به خاک
محمدحسین است ومحسن بنام
دو حاجی و یک کربلایی سلام

صفحه ششم

به تهران رویم ما پس از اصفهان
بود وصف شان همچنان خور عیان
نشان گر که خواهی به آنان ببین
ز نام آوران در ایران زمین
رضایی که الحق صدایش خوش است
مظفر که آوای او دلکش است
دگر قاسمی نام نیکش علا
که می خواند خوش . با صدایی رسا
زبان الکن از خواندن هاشمی است
هنرمند خوش مشرب وقابلی است
محمدی آن صاحب سبک را
ستایم بود گوهری پر بها
عزیزی بخواند اصیل این زمان
به تعزیه خوان زحمتش بیکران

صفحه هفتم

زسبکی که آورده ایشان پدید
سیاقی خوش است و بباید شنید
و حض برد زان لفظ نیک وبیان
نظیرش نداریم در این زمان
بگویم ز حاجی حسن برکتی
به تعزیه دارد چه خوش حرکتی
امینی است سادات و خوش هیکل است
به سبکی که خواند کمی مشگل است
گلو را بیازارد آن نعره هاش
ز حق عمر و عزت بخواهم براش
هنرمند واستاد وتعزیه خوان
بود مختص نام صفاریان
خدایش ورا عمر و عزت دهاد
تنش زار ورنجور هرگز مباد

صفحه هشتم

هنرهست درپنجه صالحی
به فرق هنر هست تاج شهی
صدایی که از سازش آید بدون
هنر دوست را می کشد بر جنون
بسی گوشه ها را نوازد نکو
در این صنف کمتر چو عباس جو
بگو ای کیانی ز صدیقیان
نی اول وی آورد وشد داستان
هرآنکس که رو در شبیه آورد
بدون نی امروز لنگ میزند
صفری جوانست ودارد نشان
زاستاد خود مرد روشن روان
مشایخی آن راد تعزیه خوان
ورادوست دارند پیرو جوان