ایران من...
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۲۰ فوریه ۱۹۰۱ تولد دوبوس
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۱ اسفند ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️رنه ژول دوبوس میکروبشناس فرانسوی-آمریکایی، استاد آسیبشناسی تجربی و طب گرمسیری دانشکده پزشکی و دانشکده بهداشت هاروارد، محقق انستیتو راکفلر (دانشگاه راکفلر)، و سردبیر مجله طب تجربی بود.
وی در دهکده سان-بریسی-سو-فوره واقع در ایل دو فرانس (جزیره فرانسه در شمال پاریس)، به دنیا آمد و پس از تحصیل در دانشکده کشاورزی پاریس و دانشگاه راتگرز نیوجرسی در ۱۹۲۷ به آزمایشگاه اوسوالد اِیوری در انستیتو راکفلر پیوست. اِیوری به دنیال میکروبی بود که بتواند کپسول پلیساکارید باکتری عامل ذاتالریه (پنوموکوک) را تخریب کند و دوبوس موفق به کشف آن میکروب شد. او به اتفاق رولین هاچکیس بیوشیمیدان آمریکایی در ۱۹۳۹ دو آنتیبیوتیک تیروتریسین و گرَمیسیدین را از باسیلوس برِویس استخراج کرد.
دوبوس در دهههای پایانی عمر خود به فعالیتهای بشردوستانه و زیستمحیطی روی آورد. او باور داشت مشکلات جهانی تحت تأثیر شرایط و تصمیمهای منطقهای قرار دارد و تکامل اجتماعی انسان باعث خواهد شد درباره پیامدهای اقدامات خود دوباره فکر کند و این مسیر را در جهت تعادل تغییر دهد. وی در سالروز ۸۱ سالگی در ۲۰ فوریه ۱۹۸۲ به دلیل نارسایی قلبی در نیویورک درگذشت.
جمله ماندگار "جهانی فکر کن، منطقهای عمل کن" از دوبوس در نشست زیستمحیطی سازمان ملل (۱۹۷۷) به یکی از شعارهای معروف زیستمحیطی تبدیل شد. وی همواره تأکید داشت که هشیاری زیستمحیطی باید از خانه آغاز شود.
از افتخارات او میتوان به عضویت در انجمن فلسفه، آکادمی علوم و هنر، و آکادمی ملی علوم آمریکا، و دریافت جایزه مید جانسون (۱۹۴۱)، جایزه لَسکِر (۱۹۴۸، بهطور مشترک با سلمان واکسمن کاشف استرپتومایسین)، جایزه پولیتزر در ادبیات غیرداستانی (برای کتاب حیوانی چنین انسان، ۱۹۶۹)، نشان کالم (۱۹۷۵)، و جایزه تایلر برای دستاوردهای زیستمحیطی(۱۹۷۶) اشاره کرد.
📌تصویر: حیوانی چنین انسان- چگونه از محیط و رخدادهای پیرامون خود شکل میپذیریم، رنه دوبوس، ۱۹۶۸.
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 آیا استفاده از حیوانات در آزمایشگاه متوقف میشود؟
🟠#باشگاه_مجلات
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۹ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️اخیراً در خبرها آمده بود که با توجه به تصویب قانون جدید در ماه دسامبر ۲۰۲۲، آزمایش داروها بر روی حیوانات از مراحل کسب مجوز اداره غذا و دارو (افدیای) حذف شده است.
رشد فناوری در سالهای اخیر و امکان آزمایش داروها بر روی تراشههای آزمایشگاهی (ابزارهای کوچکی که حاوی بافت زنده انسان هستند) یا انداموارهها (ارگانوئیدها) و همچنین الگوسازی رایانهای و هوش مصنوعی باعث شده انجام مطالعه حیوانی پیش از آزمایش دارو بر روی انسان غیرضروری به نظر برسد.
اما آیا این کار خطرناک نیست؟ البته اجرای مقررات جدید ممکن است مدتی طول بکشد و فناوریهایی که قرار است جایگزین مطالعات حیوانی شوند هنوز در ابتدای راه هستند. پیش از این افدیای از محققین میخواست پیش از آزمایش یک دارو بر روی انسان، آن را روی یک جونده و یک حیوان غیرجونده امتحان کنند.
مطالعات حیوانی با هدف اثبات اثربخشی و بیخطری دارو انجام میشود اما بیش از ۹۰ درصد داروهایی که مرحله حیوانی را با موفقیت پشت سر میگذارند در نهایت در آزمایش انسانی پذیرفته نمیشوند و به همین دلیل بسیاری از صاحبنظران باور دارند که قانون جدید باید به تدریج اجرا شود تا نقایص احتمالی آن آشکار شود. الگوهای جایگزین آزمایش حیوانی باید دستکم همتراز یا حتی بهتر از آن باشند تا شرکتها تمایل به سرمایهگذاری کلان در این مسیر پیدا کنند.
انداموارهها ساختارهای سهبعدی از بافت رشد داده شده در آزمایشگاه (اغلب از منشاء یاختههای بنیادی) هستند که میتوانند از ویژگیهای زیستشناختی اندامهای واقعی تقلید کنند. در بسیاری از بیماریهای انسان عملاً هیچ الگوی حیوانی وجود ندارد تا در مطالعات آزمایشگاهی قابل استفاده باشد.
اخیراً محققین بنیاد گیتس که در حال مطالعه بر روی نوعی اختلال رودهای در اطفال بودند موفق به تولید تراشه واژن انسان در آزمایشگاه شدند. این تراشه میتواند در ارزیابی داروهای جدید برای درمان واژینوز، کاندیدیاز واژن، کلامیدیا، آندومتریوز، و نازایی به شدت مفید باشد.
📌تصویر: تندیس برنزی سگ قهوهای که توسط مخالفین زندهشکافی در ۱۹۰۶ در میدان باتِرسی لندن نصب شد.
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 حد فوقانی مقادیر مرجع آزمایش پروتئین مایع مغزینخاعی باید بیشتر باشد
🟠#باشگاه_مجلات
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۸ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️یک مطالعه در شماره فوریه ۲۰۲۳ مجله پیشرفتهای مایوکلینیک نشان میدهد اغلب آزمایشگاهها باید حد فوقانی مقادیر مرجع (نرمال) پروتئین تام مایع مغزینخاعی (سیاساف) را متناسب با افزایش سن بیماران افزایش دهند. برخی نکات این مطالعه به شرح زیر است:
- پرسش مهم این بود که عدد مناسب برای حد فوقانی پروتئین سیاساف چیست. گزارش پروتئین بالا در آزمایش سیاساف میتواند منجر به انجام اقدامات تشخیصی غیرضروری و اغلب پرهزینه در افرادی شود که احتمال بیماری نورولوژیک جدی در آنان پایین است.
- آزمایش سیاساف در ۶۳۳ فرد بزرگسال از میان مراجعین سرپایی با میانگین سن ۷۱ سال (طیف سنی ۳۳ تا ۹۵ سال) به عنوان ارزیابی روتین در قالب مطالعه پیری انجام شد.
- میانگین پروتئین سیاساف ۵۲ میلیگرم بر دسیلیتر (با طیف ۱۴ تا ۱۴۸ و محدوده اطمینان ۹۵ درصد ۲۴ تا ۹۳) بود درحالیکه حد فوقانی مقادیر مرجع این آزمایش در گزارش آزمایشگاه مایوکلینیک ۳۵ میلیگرم بر دسیلیتر بود.
- نتایج بیشتر داوطلبین (۸۴ درصد) از حد فوقانی مقادیر مرجع مایوکلینیک بالاتر بود.
- میانگین پروتئین سیاساف در سنین مختلف از ۴۴ میلیگرم بر دسیلیتر (۳۰ تا ۵۰ سال) تا ۵۸ میلیگرم بر دسیلیتر (>۸۰ سال) متفاوت بود اما در هر گروه سنی نیز نوسان قابلملاحظه به چشم میخورد.
- سن بالاتر، جنسیت مرد، و سابقه دیابت یا تنگی ستون فقرات (استنوز اسپاینال) بهطور مستقل پیشبینیکننده سطوح بالاتر پروتئین سیاساف بود.
- افزایش خفیف پروتئین سیاساف درحالیکه سایر پارامترهای سیاساف طبیعی باشد، به تنهایی فاقد اهمیت بالینی است.
- عوامل مختلفی در تعیین مقادیر مرجع آزمایشگاهی نقش دارند و حد فوقانی مقادیر مرجع پروتئین سیاساف بالغین در اغلب آزمایشگاهها ۴۵ میلیگرم بر دسیلیتر است، اما برخی آزمایشگاهها این عدد را برای مردان و سنین بالا ۶۰ یا ۷۰ میلیگرم بر دسیلیتر گزارش میکنند و بهنظر میرسد این نکته بهتر است در همه آزمایشگاهها مورد توجه قرار گیرد.
🔗منبع: پیشرفتهای مایوکلینیک
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۱۶ فوریه ۲۰۰۱ مرگ مَسترز پیشگام سکسولوژی
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۷ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️ویلیام مَسترز متولد ۲۷ دسامبر ۱٩۱۵ پزشک زنان و سکستراپیست آمریکایی، و از سرامدان سکسولوژی در نیمه دوم قرن بیستم بود که برای مطالعاتی که همراه با دستیار و همسرش ویرجینیا جانسون در زمینه پاسخ جنسی انسان انجام داد شهرت دارد. این مطالعات دستمایه ساخت مجموعه "سرامدان سکس" (کارشناسان سکس، مَسترز آو سکس) توسط مایکل اشفورد و بازیگری مایکل شین و لیزی کاپلان بر اساس کتاب زندگینامه به همین نام (توماس مایر، ۲۰۰۹) بود که در ۲۰۱۳ از شبکه تلویزیونی کابلی شو تایم امریکا پخش شد.
مَسترز در کلیولند، اوهایو به دنیا آمد و کودکی سختی داشت. او با حمایت بستگان خود موفق به تحصیل در کالج هامیلتون و اخذ مدرک پزشکی از دانشگاه راچستر شد و سپس به عضویت هیئت علمی دانشگاه واشنگتن، سنتلوییس، میزوری درآمد. وی از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۴ در درمانگاه زنان این دانشگاه و سپس بنیاد تحقیقات زیستشناسی تولید مثل (انستیتو مَسترز و جانسون، ۱۹۷۸) به مطالعه در زمینه اختلالات جنسی و کمک به زوجهایی پرداخت که از این مشکلات رنج میبردند.
مطالعه در زمینه سکسولوژی و موضوعات جنسی در اوایل قرن بیستم یک تابو محسوب میشد و اغلب محدود به مسائل اجتماعی مربوط به فحشا بود. اولین بار آلفرد چارلز کینزی زیستشناس آمریکایی در ۱۹۴۶ با تأسیس انستیتو سکسولوژی دانشگاه ایندیانا به پژوهش در زمینه گرایشهای جنسی انسان پرداخت.
نتایج مطالعات وی که مبتنی بر مصاحبه با افراد بود در دو کتاب درباره رفتار جنسی مردان و زنان ( گزارش کینزی) منتشر شد. او مقیاسی از صفر تا ۶ (صفر برای دگرجنسگرای کامل و ۶ برای همجنسگرای کامل) برای سنجش گرایش جنسی معرفی کرد که به مقیاس کینزی معروف شد.
مطالعات استثنایی مَسترز و جانسون شامل مشاهده، اندازهگیری، و ثبت مراحل مختلف پاسخ جنسی در مردان و زنان بود. آنان پاسخ جنسی را به ۴ مرحله (برانگیختگی، فلات، ارگاسم، و ثبات) تقسیم کردند و نشان دادند ماهیت برانگیختگی جنسی و ارگاسم در زنان با آنچه پیشتر تصور میشد متفاوت است و مثلاً منشاء روانسازی (لوبریکاسیون) واژن از دهانه رحم نیست یا برخلاف تقسیمبندی فروید، ارگاسم ناشی از تحریک کلیتوریس تفاوتی با ارگاسم ناشی از تحریک واژن ندارد و برخی زنان ممکن است چند بار به ارگاسم برسند.
انتشار دو کتاب کلاسیک آنان در ۱۹۶۶ (پاسخ [واکنش] جنسی انسان) و ۱۹۷۰ (نارسایی جنسی انسان) با استقبال گسترده روبرو شد و این کتابها به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شدند. مَسترز به دنبال ابتلا به بیماری پارکینسون در ۸۵ سالگی در توسان، آریزونا درگذشت. پلاک یادبود مسترز و جانسون در پیادهراه مشاهیر سنتلوییس نصب شده است.
📌تصویر: واکنش جنسی انسان، مسترز و جانسون، ترجمه هدایت موتابی، ۱۳۸۹.
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
🔗تریلر مجموعه تلویزیونی سرامدان سکس، ۲۰۱۳.
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 آیا کشف اخیر در زمینه نارسایی قلبی منجر به تغییر جدی در نحوه درمان آن خواهد شد؟ (بخش دوم و پایانی)
🟢دکتر جان ماندرولا، الکتروفیزیولوژیست قلب
🟠#باشگاه_مجلات
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۶ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️حال سرعت ضربان را دخالت دهید. در سرعت پایین زمان بیشتری برای پر شدن در اختیار بطن چپ است که به معنی حجم بیشتر و فشار بالاتر است. اما اگر سرعت ضربان اندکی افزایش یابد، زمان پر شدن و حجم بطن چپ کاهش یافته و فشار انتهای دیاستولی پایین میآید. البته اگر سرعت بیش از حد بالا برود، مانند فیبریلاسیون دهلیزی با پاسخ بطنی سریع، زمان دیاستول آنچنان کم خواهد شد که بطن چپ عملاً خالی مانده و حجم ضربهای به شدت افت خواهد کرد.
ایده محققین مایپیس افزایش اندک سرعت ضربان به میزانی بود که فشار بطن چپ کاهش یابد اما حجم ضربهای کم نشود. ضربان سریعتر به دهلیز اجازه میدهد به وضعیت انبساط فعال (وابسته به کلسیم) برسد و مانع پیامدهای همودینامیک یک بطن سفت میشود. این را میتوانید در تصویر نیز مشاهده کنید. شیب منحنی فشار-حجم در انتهای دیاستول و هنگام انبساط فعال دهلیز افزایش مییابد و حرکت موج a به سمت چپ نتیجه خوبی خواهد داشت.
فایده بالقوه دیگر ضربان سریعتر، از طریق بازآرایی قلب است. پیری منجر به افزایش نامطلوب نسبت وزن به حجم بطن چپ میشود اما استفاده طولانی از ضربانساز میتواند این وضعیت را بهبود بخشد. این فرآیند شبیه بازآرایی قلب در ورزشکاران است. محققین مایپیس قصد دارند با استفاده از تصاویر امآرآی اثرات این بازآرایی را در برخی بیماران نشان دهند.
شواهد فزاینده بالینی نشان میدهد ضربان آهستهتر در مبتلایان به هِفپِف بیفایده یا حتی زیانبار است. کارآزمایی ایدیفای نشان داد داروی ایوابرادین (کورلانور) که یک آهستهکننده ضربان قلب است در این بیماران هیچ فایدهای از نظر بهبود عملکرد دیاستولی، آزمون راهپیمایی ۶ دقیقهای، یا سطح پپتید ناتریورتیک (انتی-پروبیانپی) نداشته است.
یک مطالعه دیگر در اسپانیا نشان داد توقف مصرف بتابلاکر در این بیماران باعث بهبود ظرفیت پذیرش عملکردی میشود. متاآنالیز مطالعات بتابلاکر در نارسایی قلبی نشان میدهد مصرف این داروها در بیمارانی که کسر جهشی پایین دارند باعث کاهش قابلتوجه مرگومیر میشود اما در افرادی که کسر جهشی بالای ۵۰ درصد دارند هیچ تفاوتی در مرگومیر ایجاد نمیکند.
دلایل بسیاری برای احتیاط هست. نباید شروع به تعبیه ضربانساز در مبتلایان به هِفپِف کنیم. و افزایش سرعت ضربان در بیمارانی که از ضربانساز استاندارد بطن راست استفاده میکنند کار عاقلانهای نیست زیرا منجر به انقباضات ناهماهنگ بطن راست خواهد شد.
دادههای بیشتری لازم است. باید کارآزماییهای بیشتری درباره قطع بتابلاکر در مبتلایان به هِفپِف انجام شود. محققین مایپیس آشکارا به محدودیتهای مطالعه خود اشاره کردهاند. بیماران دستچین شدهاند و مطالعه در یک مرکز تخصصی در زمینه ضربانساز انجام گرفته است. این نتایج باید در مراکز دیگر تکرار شود.
اما اگر این نتایج درست باشد، کلیدی خواهد بود برای رفع یکی از مشکلات بزرگ کاردیولوژی نوین. تصورش را بکنید. سالها تلاش کردهایم تا به مبتلایان به هِفپِف کمک کنیم. و علوم پایه (فیزیولوژی قلب و بهویژه الکتروفیزیولوژی) در یافتن این مسیر جدید نقش بهسزایی داشته است.
📌تصویر: در سرعتهای بالاتر، پر شدن بطن چپ در جریان دیاستول در بخشی از منحنی حجم-فشار روی میدهد که شیب کمتری دارد.
🔗منبع: مدسکیپ
🔗بخش اول
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌توضیح احمد مهری فعال رسانهای، مدیر مسؤول رسانه متخصصین بهداشت ایران، و دانشجوی دکتری تخصصی اپیدمیولوژی درباره خبر مسمومیت سریالی دانشآموزان مدارس قم.
🔗منبع: اینستاگرام
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۱۳ فوریه ۱۹۱۲ تولد گرِتی مارکس مادر زایمان بدون درد
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۴ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️گرِتی فلورنتین مارکس پزشک آلمانی- آمریکایی بود که نقش بهسزایی در رواج کاربرد بیحسی اپیدورال در زایمان داشت و این منجر به معروفیت جهانی وی به عنوان مادر زایمان بدون درد شد. او بنیانگذار و سردبیر مجله چکیده بیحسی زایمان (آبستتریک آنستزیا دایجست) بود.
وی در فرانکفورت در یک خانواده یهودی به دنیا آمد و پس از تحصیل در دانشگاه فرانکفورت در ۱۹۳۶ به سوئیس و سپس آمریکا مهاجرت کرد. او در ۱۹۳۹ به عنوان تنها انترن زن و سپس اولین رزیدنت بیهوشی در بیمارستان مونتسینای بِتاسرائیل مشغول به کار شد و در ۱۹۴۳ به استادی رسید.
پوشش مغز و نخاع (مننژ) از سه لایه دورا (سختشامه)، آراکنوئید (عنکبوتیه)، و پیا (نرمشامه) تشکیل شده است. فضای اپیدورال (اکسترادورال، پریدورال) یک فضای بالقوه در فاصله بین ستون فقرات و سطح بیرونی سختشامه و در مجاورت فضای اسپاینال (نخاعی) است. در سمت درونی سختشامه، عنکبوتیه قرار دارد که با مایع مغزینخاعی در تماس است. داروی بیحسی در روش اسپاینال در داخل مایع مغزینخاعی تزریق میشود و بهسرعت اثر میکند. برای رسیدن به بیحسی در روش اپیدورال در مقایسه با روش اسپاینال مقدار داروی بیشتری لازم است و شروع بیدردی کندتر است.
همچنین در روش اپیدورال، تزریق ممکن است در هر نقطهای در امتداد ستون فقرات (گردنی، سینهای، یا خاجی، و ترجیحاً کمری) انجام شود، اما در روش اسپاینال برای جلوگیری از آسیب نخاع، تزریق در بزرگسالان در پایین مهره دوم کمری انجام میشود (در بزرگسالان طناب نخاعی در فاصله بین مهرههای اول و دوم کمری خاتمه مییابد اما در نوزادان تا مهره سوم و گاهی تا مهره چهارم ادامه مییابد). در روش اپیدورال میتوان برای بیمار یک کاتتر تعبیه کرد و تزریق داروی بیحسی را ادامه داد.
اولین بار جیمز کورنینگ نورولوژیست آمریکایی در ۱۸۸۵ بهطور اتفاقی به جای بیحسی نخاعی برای بلوک نوراگزیال از بیحسی اپیدورال استفاده کرد. فرناند کاتلین در ۱۹۰۱ این کار را در بیمارستان پیتی-سالپتریر پاریس با استفاده از منفذ استخوان خاجی (ساکروم) برای بلوک اعصاب خاجی و فاختهای (کوکسیژیال) انجام داد. روش کلاسیک تزریق واحد بیحسی اپیدورال در ۱۹۲۱ توسط فیدل پاگِس جراح اسپانیایی و تزریق مداوم در ۱۹۳۱ توسط یوجین آبوریل جراح رومانیایی ابداع شد.
یک ادعای مخالفین زایمان بدون درد این بود که بیحسی اپیدورال باعث کند شدن روند زایمان میشود و در نتیجه میزان مداخلات و عمل سزارین را افزایش میدهد، اما مرور مقالات کاکرن در ۲۰۱۸ این ادعا را رد کرد. دیگران با استناد به کتاب مقدس ادعا میکردند که زایمان باید دردناک باشد. در نهایت، پافشاری مارکس نشان داد که همه این ادعاها بیاساس است و بیحسی نخاعی علاوه بر کاهش درد، نسبت به بیهوشی عمومی خطر کمتری برای مادر دارد و باعث کاهش خطر دپرسیون تنفسی و آسپیراسیون ریوی نوزاد نیز میشود.
هماکنون بیش از ۵۰ درصد زایمانها در ایالات متحده با بیحسی اپیدورال انجام میشود. مارکس با وجود مخالفت گسترده محافظهکاران و مذهبیون موفق شد با تبدیل زایمان بدون درد به یک رویه رایج و مقبول همگانی، طب زایمان را متحول کند. او در ۱۹۵۵ به کالج پزشکی آلبرت اینشتین رفت و در ۱۹۹۵ بازنشسته شد. وی در ۲۵ ژانویه ۲۰۰۴ در ۹۱ سالگی در نیویورک درگذشت. از افتخارات او میتوان به دریافت جایزه خدمات برجسته انجمن بیهوشی (۱۹۸۸) و انجمن بیحسی موضعی آمریکا (۱۹۹۰) و نشان کالج سلطنتی متخصصین بیهوشی انگلستان از دست ملکه الیزابت دوم (۱۹۹۳) اشاره کرد.
📌تصویر: سوزن گرِتی مارکس (اول از چپ) برای بیحسی اپیدورال خطر نشت مایع مغزینخاعی و سردرد پس از بیحسی را به حداقل میرساند (بزرگنمایی ۲۱ برابر).
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌کبودی سبز رنگ و غیرعادی دست که در واقع یک تومور بود
🟠#باشگاه_مجلات
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۳ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️این کبودی متمایل به سبز به دنبال ضربه هنگام انجام حرکات آکروباتیک یوگا روی دست یک زن ظاهر شد. با وجود گذاشتن یخ و استراحت، کبودی برطرف نشد. و سپس روشن شد که این کبودی در واقع یک تومور نادر با رشد آهسته است.
گزارش این مورد عجیب در شماره ۸ فوریه مجله پوست انجمن پزشکی آمریکا (جاما درماتولوژی) منتشر شده است.
بیمار زنی ۳۰ و چند ساله است که چند روز پس از پیچخوردگی دست چپ متوجه این کبودی شد و کبودی پس از ۲ سال همچنان باقی مانده است. ضایعه در معاینه به شکل پلاک آبی-سبز رنگ سفت و بدون حاشیه واضح است. رادیوگرافی نشاندهنده تورم بافت نرم و امآرآی نشاندهنده توده کوچک زیرجلدی است.
گزارش پاتولوژی نمونه بیوپسی نشاندهنده تومور متشکل از سلولهای دوکیشکل و سلولهای چربی همراه با رسوب هموسیدرین (رندانه آهن) موسوم به تومور فیبرولیپوماتوس هموسیدروتیک (اچافالتی) است. این تومور نادر اغلب در پا یا مچ پا ایجاد میشود اما در ۱۰ درصد موارد در دست و مچ دست نیز گزارش شده است.
این تومور اولین بار در سال ۲۰۰۰ گزارش شد و تحقیقات نشاندهنده سیر معمولاً خوشخیم آن است که به ندرت سرطانی و بدخیم میشود. مکانیسم دقیق بیماریزایی اچافالتی روشن نیست و مطالعات بیشتری برای اثبات نقش ضربه در ایجاد آن لازم است.
ابتدا تصور میشد این ضایعه ماهیت واکنشی و التهابی دارد چرا که بسیاری از بیماران سابقه ضربه در همان محل را ذکر میکردند. تصور میشود آسیب عروقی به نحوی در تشکیل این تومور نقش داشته باشد اما این رابطه برای قطعیت نیاز به مطالعات بیشتر دارد. پیش از این بیمار تنها یک مورد اچافالتی دست مرتبط با ضربه قبلی گزارش شده بود.
🔗منبع: لایوساینس
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۱۱ فوریه ۱۹۹۴ ورود اولین هورمون رشد نوترکیب گاوی به بازار
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۲ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️در چنین روزی پوسیلاک (آربیجیاچ) اولین هورمون رشد یا سوماتوتروپین گاوی صناعی یا نوترکیب (مهندسی ژنتیک شده، آربیاستی) توسط شرکت مونسانتو وارد بازار شد.
این هورمون که نقش مهمی در تولید شیر توسط گاو دارد اولین محصول مهندسی ژنتیک بود که تأییدیه اداره غذا و دارو را برای تزریق به گاو با هدف افزایش تولید شیر در ۵ نوامبر ۱۹۹۳ کسب کرد. فرآیند جنجالی صدور این مجوز ۹ سال طول کشید و این موضوع همواره مورد انتقاد طرفداران حقوق مصرفکننده، حامیان حقوق حیوانات، و افرادی بوده که نگران خلوص فرآوردههای غذایی هستند.
در مقابل، موافقین مصرف پوسیلاک به فواید زیستمحیطی آن مانند کاهش تعداد گاو مورد نیاز برای تولید لبنیات، کاهش مصرف علوفه، یا کاهش آلودگیهای مختلف اشاره میکنند. به دنبال کشف ژن این هورمون و ثبت امتیاز تجاری آن در دهه ۱۹۷۰ توسط شرکت ژنتک، فرآورده تجاری آن توسط چهار شرکت بزرگ دارویی (مونسانتو، سیانامد، الیلیلی، و آپجان) تولید و برای کسب مجوز به اداره غذا و دارو ارائه شد.
فروش و مصرف تجاری پوسیلاک پس از تأیید در آمریکا، در دستکم ۱۰ کشور دیگر شامل مکزیک، برزیل، هند، و روسیه نیز مجاز اعلام شد. علاوه بر اداره غذا و دارو، سایر مراجع بینالمللی از جمله سازمان سلامت جهانی، اتحادیه اروپا، و انستیتو ملی سلامت همواره اعلام کردهاند که مصرف لبنیات و گوشت گاوهایی که هورمون رشد صناعی دریافت کردهاند برای انسان بیخطر است.
اولین بار دو محقق روسی (آزیموف و کروزه) در ۱۹۳۷ نشان دادند تزریق عصاره غده هیپوفیز گاو بدون ایجاد عوارض جدی یا کاهش کیفیت شیر باعث پیشگیری از مرگ سلولهای شیرساز پستان و افزایش تولید شیر گاو میشود. مقاله تاریخی آنان در مجله علم لبنیات آمریکا منتشر شد.
جزء فعال این عصاره (هورمون رشد گاو) در ۱۹۴۷ توسط یونگ کشف شد اما مشکل اصلی محدودیت منابع و گران بودن آن بود. محققین شرکت شیمیایی مونسانتو از دهه ۱۹۶۰ به دنبال راهی برای تولید هورمون رشد گاو در آزمایشگاه بودند. اما برای این کار ۱۹۰ اسید آمینه باید بهطور منظم در کنار هم قرار میگرفتند و چنین کاری آسان نبود.
چو هائو لی بیوشیمیدان آمریکایی-چینی در ۱۹۶۶ نشان داد که هورمون رشد انسان ۲۵۶ اسید آمینه دارد و در ۱۹۷۰ موفق شد آن را در آزمایشگاه بسازد. این بزرگترین مولکول پروتئینی بود که تا آن زمان ساخته شده بود.
دهه ۱۹۷۰ و بهویژه سال ۱۹۷۳ برای شرکتهای شیمیایی مانند مونسانتو یک دوره کلیدی بود زیرا افزایش بهای جهانی نفت منجر به کاهش چشمگیر سود آنان شد و این شرکتها دریافتند که برای قطع وابستگی به نفت باید به فکر یک راه جایگزین باشند. همه این مشکلات با اختراع زیستفناوری برطرف شد.
📌تصویر: افزایش میزان تولید روزانه شیر توسط یک گاو در فاصله سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰، وزارت کشاورزی ایالات متحده.
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
#واکسن #آنفلوانزا کشف شد!
🗞 روزنامه اطلاعات، ۱۸ بهمن ۱۳۵۱
متن کامل خبر در کانال دیروزنامه
#تاریخ_پزشکی
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
#خودآزمایی شماره ۱۷۱ پزشکان گیل 👇
پسر ۵ ساله از چین با سابقه واسکولیت آیجیآ از ۲ سالگی از ۱ ماه پیش دچار زخمهای دردناک اندامها شده و ۲ ماه قبل از آن نیز ضایعات پوستولی بینی را ذکر میکند که به درمان آنتیبیوتیک یا دبریدمان جراحی پاسخ نداده اما پس از ۲ روز درمان با کورتیکواستروئید سیستمیک بهبود یافته، در آزمایشها شواهدی از بیماری زمینهای شامل سرطان، بیماری التهابی روده، یا اختلال خودایمنی وجود ندارد، و بیوپسی ضایعات نشاندهنده ارتشاح متراکم نوتروفیلی با کشت بافتی منفی است. محتملترین تشخیص چیست؟
پس از انتخاب گزینه موردنظر، برای دریافت پاسخ درست تشریحی و منبع خودآزمایی، روی لامپی که زیر سوال ظاهر میشود، کلیک کنید.
🎙 پرورش انسانیت ما
معرفی کتاب «پرورش انسانیت ما»
دکتر آذرخش مکری
#مکری #آذرخش_مکری
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۷ فوریه ۱۹۷۹ مرگ منگله، فرشته مرگ
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۱۸ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️جوزف مِنگِلِه متولد ۱۶ مارس ۱۹۱۱ پزشک ارتش آلمان نازی و اردوگاه آشویتس ملقب به تادسنگل (فرشته مرگ) بود که به انجام مطالعات پزشکی بر روی اسرا و زندانیان محکوم به مرگ در جریان جنگ جهانی دوم معروف است.
وی در گونتسبورگ به دنیا آمد و در دانشگاه مونیخ و دانشگاه بُن به تحصیل فلسفه، پزشکی، و انسانشناسی (آنتروپولوژی) پرداخت. او در ۱۹۳۷ به حزب نازی پیوست و بلافاصله به عضویت شوتساشتافل (واحد حفاظت، اساس) درآمد. وی هیچ اهمیتی به سلامت یا ایمنی قربانیان خود نمیداد و برخلاف بیشتر همکارانش که انتخاب زندانیان برای رفتن به اتاق گاز را یکی از بدترین و آزاردهندهترین وظایف خود میدانستند، از این کار لذت میبرد.
منگله از آشویتس به عنوان فرصتی برای مطالعات و تحقیقات انسانشناسی خود در زمینه وراثت استفاده کرد. تحقیقات وی بیشتر روی ژنتیک، هتروکرومی (رنگ متفاوت عنبیه چشمها)، کوتولهها، زنان باردار، مبتلایان به ناهنجاریهای مادرزادی، و دوقلوها متمرکز بود. فون ورشوئر رئیس بنیاد تحقیقات آلمان و استاد منگله بودجه قابلتوجهی در اختیار او قرار داده بود که صرف ساخت یک آزمایشگاه پاتولوژی در آشویتس شد.
وی پس از پایان جنگ به آرژانتین و سپس پاراگوئه و برزیل گریخت و در حالی که به شدت تحت تعقیب بود در ۶۷ سالگی به دنبال سکته مغزی در برشیوگا، برزیل درگذشت. او هرگز از جنایات خود ابراز پشیمانی نکرد و تا پایان عمر باور داشت که آزارش به احدی نرسیده و صرفاً وظیفه خود را انجام داده است. بقایای جسد وی در ۱۹۸۵ پیدا شد و هماکنون در انستیتو پزشکی قانونی سائو پائولو نگهداری میشود. هویت قطعی او در ۱۹۹۲ با آزمایش دِنا (دیانای) تأیید شد.
📌تصویر: معاینه جمجمه منگله، انستیتو پزشکی قانونی سائو پائولو، برزیل، ۱۹۸۶.
🔗 تصاویر کامل در اینستاگرام
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
روغن بنفشه یا عنبرنسا؟ 🤔
پایگاه خبری انتخاب: سید احمد عبودتیان، دستیار ویژه رییسجمهور در مردمیسازی دولت: در ایام #کرونا مردم از #طب_سنتی استقبال کردند به دلیل اینکه چندین سال است در حال مصرف داروهای طب مدرن هستند اما از آن نتیجه مطلوبی نگرفتهاند!
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
🏢 ویدیویی از عمکرد عالی بیمارستان جداسازی لرزهای شده Malatya در #زلزله اخیر ترکیه
در این پروژه از جداسازهای اصطکاکی پاندولی دو قوسی TIS استفاده شده است.
جداسازی لرزهای با ایجاد ترازی نرم و افزایش دوره تناوب سازه بهمانند یک گهواره برای ساختمان عمل کرده و شدت اثر زلزله را بهشدت کاهش میدهد.
@nezam_fani_ejrai
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۱۹ فوریه ۱۹۶۴ تولد دئودنا کاشف قیچی ژنوم
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۳۰ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️جنیفر دئودنا بیوشیمیدان آمریکایی، استاد دانشگاه کالیفرنیا (برکلی)، و پژوهشگر انستیتو پزشکی هاوارد هیوز است که در ۲۰۲۰ بهطور مشترک با ماری شارپنتیه محقق فرانسوی برای کشف فناوری برش و چسباندن ژنها (ویرایش ژنوم) موسوم به کریسپر-کاس۹ برنده جایزه نوبل شیمی شد.
وی در واشنگتن به دنیا آمد و پس از تحصیل در کالج پومونا و دانشکده پزشکی هاروارد، به عنوان استاد و محقق در برکلی مشغول به کار شد. دئودنا و شارپنتیه در ۲۰۱۲ نشان دادند با استفاده از کریسپر-کاس۹ که مسؤول تنظیم ایمنی باکتری استرپتوکوک است میتوان ژنوم را ویرایش کرد. باکتری به کمک کریسپر-کاس۹ که مانند قیچی عمل میکند به ژنوم ویروس حمله کرده و با بریدن آن مانع تکثیر ویروس میشود.
کریسپر (توالیهای تکراری کوتاه خوشهای و منظم فاصلهدار) در ۱۹۸۷ توسط یوشیزومی ایشینو کشف شد اما دئودنا و شارپنتیه با استفاده از آن موفق شدند روشی برای برش و چسباندن برنامهریزی شده دِنا ابداع کنند.
این کشف یکی از مهمترین دستاوردهای تاریخ زیستشناسی نام گرفت و دئودنا از چهرههای پیشگام در انقلاب کریسپر بوده است. از افتخارات دیگر او میتوان به دریافت جایزه آلن واترمن (۲۰۰۰)، جایزه دستاورد علمی و جایزه گروبر (۲۰۱۵)، جایزه تانگ و جایزه گاردنر (۲۰۱۶)، جایزه ژاپن (۲۰۱۷)، و جایزه ولف (۲۰۲۰) اشاره کرد. مجله تایم در ۲۰۱۵ نام وی را در ردیف ۱۰۰ چهره تأثیرگذار قرار داد.
پیش از اختراع فناوری کریسپر-کاس۹، بیشتر روشهای ویرایش ژنوم شامل برش دورشتهای دِنا (دیاناِی) بود. عیب اصلی این روشها احتمال وقوع جهشهای ناخواسته است که باعث محدودیت کاربرد بالینی آنها میشود. کریسپر-کاس۹ ژن هدف را فعال کرده و بدون اینکه در مولکول دِنا برش دورشتهای ایجاد کند، امکان تنظیم درونزاد بیان ژن را فراهم میکند.
این فناوری تاکنون در کشاورزی و صنعت و همچنین در پزشکی برای درمان بیماریهایی مانند کمخونی سلول داسی، فیبروز کیستی، هانتینگتون، و اچآیوی به کار رفته است. بر اساس توافق بینالمللی ویرایش ژنوم صرفاً در سلولهای تنهای (سوماتیک) مجاز است و به دلیل خطر انتقال تغییرات ژنتیکی به نسلهای بعدی نباید در سلولهای رده زایا (ژرملاین) به کار رود.
📌تصویر: شکاف در خلقت، ویرایش ژن و قدرت تصورناپذیر کنترل تکامل، دئودنا و اشترنبرگ، ۲۰۱۷.
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۱۸ فوریه ۱۵۶۴ مرگ میکلآنژ
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۹ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️میکلآنجلو دی لودوویکو بوئوناروتی سیمونی (به فرانسوی میکلآنژ) متولد ۶ مارس ۱۴۷۵ پیکرتراش ایتالیایی دوره رنسانس بود که نقش بهسزایی در پیشبرد علم تشریح (آناتومی) داشت. وی برخلاف بسیاری از هنرمندان رنسانس از جمله پولایولو، شخصاً اقدام به انجام کالبدشکافی میکرد و دقت و ظرافت شگرف (بهویژه در نمایش عضلات اندامها) و استفاده از علائم تشریحی در آثار او این موضوع را تأیید میکند.
طراحیهای وی قابل قیاس با آثار بهجا مانده از داوینچی و حتی وسالیوس نیست. بر اساس زندگینامه میکلآنژ (۱۵۵۳) نوشته شاگرد او آسانیو کاندیوی بهنظر میرسد دستکم در سه دوره امکان انجام کالبدشکافی بهطور خصوصی برای وی فراهم بوده، هرچند هیچیک در بیمارستان یا مراکز دانشگاهی انجام نشده است. کاندیوی به اعطای مجوز کالبدشکافی به میکلآنژ در کلیسای روح مقدس (سانتو سبریتو) فلورانس در ۱۴۹۴ اشاره کرده و یکی از دو تندیس عیسی مصلوب اهدایی وی در پاسخ به این لطف کلیسا بوده است.
میکلآنژ در روستای کاپریزی در شرق فلورانس به دنیا آمد و پدرش که یک صاحبمنصب حکومتی بود علاقه داشت که زندگی او نیز در مسیر آبرومندانهای قرار گیرد. وی پس از مرگ مادر (۱۴۸۱) نزد دایه خود و همسرش که یک سنگتراش بود در ستینیانو بزرگ شد، جایی که پدرش مالک یک معدن سنگ مرمر و مزرعهای کوچک بود و عشق میکلآنژ به مرمر در همان سالها شکل گرفت.
او مجسمهسازی را فرایندی میدانست که هنرمند از طریق آن یک شکل نهفته در سنگ را آزاد میکند و پدیده میکلآنژ در روانشناسی و زوجدرمانی که اولین بار در ۱۹۹۹ توسط استیون مایکل دریگوتاس روانشناس آمریکایی مورد توجه قرار گرفت، استعارهای است که به همین موضوع اشاره دارد (انسان هم مانند سنگ دارای یک شخصیت آرمانی است که در یک رابطه عاشقانه فرصت بروز مییابد).
وی که ۳ هفته پیش از ۸۹ سالگی در رم درگذشت، در زمان حیات به دلیل هیبت (تریبیلیتا) آثارش به ایلدیوینو (خداگونه) معروف بود، چیزی که در آثار هیچ هنرمند دیگری تکرار نشد. پیکر میکلآنژ طبق وصیت او در کلیسای صلیب مقدس (سانتا کروچه) فلورانس به خاک سپرده شد.
📌تصویر: "هاتف لیبیایی" یکی از نمونههای دقت خارقالعاده میکلآنژ در ریزهکاریهای تشریحی بهویژه در نشان دادن اندامها است. دو علامت به شکل خط منتهی به دایره رابطه بین دو بخش یکسان از شانههای چپ و راست را نشان میدهد.
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
🔗تریلر مستند سینمایی میکلآنژ - پایانناپذیر (۲۰۱۸) به کارگردانی امانوئل ایمبوچی و بازی انریکو لو ورسو.
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۱۷ فوریه ۱۷۸۱ تولد لاینِک مخترع گوشی پزشکی
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۸ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️در ۱۸۱۶ زن جوانی با علائم بیماری قلبی به بیمارستان نکار پاریس مراجعه کرد اما معاینه بیمار با لمس و دق به دلیل چاقی مفرط امکانپذیر نبود و جنسیت و جوان بودن او باعث میشد سمع مستقیم نیز میسر نباشد. پزشک یک برگ کاغذ را لوله کرد و موفق شد صدای قلب بیمار را بشنود.
رنه تئوفیل هیاسینت لاینِک پزشک و موسیقیدان فرانسوی بود که مهارت وی در ساختن فلوت چوبی منجر به اختراع گوشی پزشکی در ۱۸۱۶ شد. او اختراع خود را استتوسکوپ (از ریشه یونانی استتوس به معنی سینه و پسوند اسکوپ به معنی مشاهده یا معاینه) نامید. اولین استتوسکوپ چوبی که او ساخت ۲۵ سانتیمتر طول و ۲.۵ سانتیمتر قطر داشت. این اختراع در واقع شباهت بسیاری به شیپور گوش داشت که افراد پیرگوش دستکم از قرن ۱۷ استفاده میکردند.
وی در کیمپر به دنیا آمد و به دنبال مرگ مادر از ۵ سالگی نزد دایی بزرگ خود که یک کشیش بود بزرگ شد. او در دانشگاه نانت و دانشگاه پاریس نزد اساتیدی چون گیوم دوپویترن و ژان نیکولا کورویزار (پیشگام استفاده از روش دَق یا پرکاشن) که هر دو از پزشکان ناپلئون بودند به تحصیل طب پرداخت.
لاینِک با مقایسه یافتههای بالینی و نتایج کالبدشکافی صداهای ریه را طبقهبندی و برای اولین بار از اصطلاحاتی مانند رال (کراکل ظریف)، رونکای (کراکل خشن)، کرپیتانس، اگوفونی (بُزآوایی)، و پکتوریلاکی (سینهپژواکی) استفاده کرد. اثر برجسته او تحت عنوان سمع غیرمستقیم (د لا اوسکولتاسیون مِدیات) در ۱۸۱۹ منتشر و بلافاصله به آلمانی و انگلیسی ترجمه شد، هرچند استفاده از گوشی پزشکی تا اواخر قرن ۱۹ چندان رواج نیافت. استتوسکوپ دوگوشی مشابه انواع امروزی در ۱۸۵۱ توسط آرتور لیرد پزشک ایرلندی اختراع شد.
از اصطلاحات دیگری که اولین بار توسط لاینک ابداع شد میتوان به سیروز (از ریشه یونانی به معنی قهوهای-نارنجی) و ملانوم (از ریشه یونانی به معنی سیاه) اشاره کرد. وی در رساله "پیرامون بیماریهای سینه" به شرح فیتیزیس پولمونالیس (سل ریوی) پرداخت.
لاینِک در ۱۳ آگوست ۱۸۲۶ در ۴۵ سالگی در پلوری درگذشت. آوستین فلینت رئیس انجمن پزشکی آمریکا (آما) در ۱۸۸۴ او را نمونهای برجسته از افرادی دانست که زندگی آنان بر این تصور خطا و مبتذل که علم مناسبتی با ایمان ندارد خط بطلان میکشد. لوگو گوگل در ۲۰۱۶ به مناسبت دویستوسیوپنجمین سال تولد لاینک تغییر کرد.
رودیارد کیپلینگ نویسنده انگلیسی و برنده نوبل ادبیات ۱۹۰۷ در داستان پاداش و پری (۱۹۱۰) به پزشکی فرانسوی اشاره میکند که در زندان درباره استفاده از شیپور چوبی برای گوش دادن به سینه بیماران صحبت میکند. فیلم دکتر لاینِک (۱۹۴۹) به کارگردانی موریس کلوش و هنرنمایی پیر بلانشار به بیان داستان زندگی وی پرداخته است.
📌تصویر: د لا اوسکولتاسیون مِدیات (سمع غیرمستقیم)، رنه لاینِک، ۱۸۱۹.
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۱۵ فوریه ۱۸۴۵ تولد جانسون بنیانگذار شرکت جانسون و جانسون
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۶ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️رابرت وود جانسون صنعتگر آمریکایی و همراه با دو برادرش جیمز و ادوارد بنیانگذار یکی از بزرگترین شرکتهای تولید تجهیزات پزشکی و دارویی جهان در ۱۸۸۶ بود.
وی در کاربوندیل، پنسیلوانیا به دنیا آمد و از نوجوانی در پوکیپسی و سپس نیویورک به کار در داروخانه پرداخت. او با انتشار خبر کشف جراحی ضدعفونی توسط ژوزف لیستر به فکر تولید لوازم استریل برای اتاق عمل افتاد و در ۱۸۷۴ به اتفاق جرج سیبوری شیمیدان و داروساز آمریکایی موفق به اختراع اولین پانسمان آماده شد.
جانسون در ۱۸۸۷ به کمک فردریک کیلمر داروساز آمریکایی یکی از اولین آزمایشگاههای تحقیقات پزشکی جهان را در شرکت جانسون و جانسون تأسیس کرد و در اواخر قرن ۱۹ با گسترش راهآهن به تولید جعبه (کیت) کمکهای اولیه پرداخت. اولین نمونههای کیت کمکهای اولیه علاوه بر پانسمان آماده شامل محلولهای مختلف مانند مربرومین (مرکورکروم) بود.
گزارش موارد حساسیت پوستی نسبت به پانسمان آماده در ۱۸۹۰ باعث شد به پیشنهاد کیلمر یک بسته کوچک پودر تالک همراه با این محصول ارائه شود. تولید پودر بچه جانسون به صورت جداگانه یا همراه با پوشک بهداشتی و کیت زایمان از ۱۸۹۴ آغاز شد. بعدها صابون بچه (۱۹۲۱)، روغن بچه (۱۹۳۵)، لوسیون بچه (۱۹۴۴)، و شامپو بچه (۱۹۵۳) به محصولات فوق افزوده شد.
یک دستاورد مهم شرکت جانسون و جانسون، چاپ و انتشار دستورالعملهای بهداشتی در قالب بروشور، جزوه، و کتابچه با تیراژ بالا بود که برخی از آنها به چندین زبان ترجمه شد. نمونه آن "روشهای نوین درمان ضدعفونی زخم" در ۱۸۸۸ و "دستنامه کمکهای اولیه" در ۱۹۰۱ بود.
جانسون به دنبال ابتلا به نارسایی کلیوی در ۷ فوریه ۱۹۱۰ در ۶۴ سالگی در نیوبرونسویک، نیوجرسی درگذشت. بنیاد خیریه رابرت وود جانسون که دومین بنیاد خصوصی بزرگ جهان است در ۱۹۳۶ تأسیس شد. شرکت جانسون و جانسون هماکنون یکی از گرانترین شرکتهای جهان و در کنار میکروسافت یکی از دو شرکت در ایالات متحده با رتبه اعتباری عالی (AAA) است.
📌تصویر: کلرید جیوه با وجود خطر تصاعد بخار و سمیت و خورندگی بالا تا اوایل قرن بیستم برای ضدعفونی به کار میرفت.
📌همچنین بخوانید:
🔗۱۰ اکتبر ۱۸۹۲ تولد دیکسون مخترع چسب زخم
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
🔗بخشی از فیلم سینمایی ماجراهای رابینهود همراه با تبلیغ محصولات جانسون و جانسون، ۱۹۵۵.
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 آیا کشف اخیر در زمینه نارسایی قلبی منجر به تغییر جدی در نحوه درمان آن خواهد شد؟ (بخش اول)
🟢دکتر جان ماندرولا، الکتروفیزیولوژیست قلب
🟠#باشگاه_مجلات
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۶ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️یعنی نقطه کور جمعی درمان مبتلایان به نارسایی قلبی با کسر جهشی (کسر تخلیه) حفظ شده (اچافپیایاف، هِفپِف) میتواند اینقدر بزرگ باشد؟ قضیه واضح به نظر میرسد: وقتی بطن قلب کوچک و سفت و مشکل در دیاستول (انبساط قلب) باشد و نه سیستول (انقباض قلب)، زمان بیشتری برای پر شدن بطن لازم است. به همین دلیل بیشتر متخصصین قلب برای این بیماران (حدود نیمی از مبتلایان به نارسایی قلبی) داروی مسدودکننده گیرنده بتا-آدرنرژیک (بتابلاکر) تجویز میکنند تا ضربان قلب آنان آهسته شود.
در بیشتر کارآزماییها در زمینه هِفپِف، بیش از ۸۰ درصد بیماران در ابتدای مطالعه تحت درمان بتابلاکر هستند. البته تجویز روتین بتابلاکر در دستورالعمل جدید درمان هِفپِف توصیه نشده اما بهطور کلی درمان این بیماران مشکل است و این داروها همچنان بهطور گسترده مصرف میشوند.
اخیراً انتشار نتایج یک کارآزمایی کوچک موسوم به مایپیس (در گروهی از بیماران که ضربانساز یا پیسمیکر خاصی دارند) در مجله انجمن پزشکی آمریکا باعث شده که ایده فوق کاملاً نادرست به نظر برسد. چنین چیزی اگر ثابت شود به معنی یک تحول اساسی در درمان هِفپِف خواهد بود.
پرسش اساسی محققین مایپیس این بود که "آیا افزایش سرعت ضربانساز در مبتلایان به هِفپِف باعث بهبود پیشآگهی خواهد شد؟" البته این ایده ابتدا به ساکن به ذهن آنان نرسید و بر اساس درسهای فیزیولوژی استوار بود که در دانشکده پزشکی میخوانیم: منحنیهای فشار و حجم، ظرفیت پذیرش، حجم ضربهای، و برونده قلبی (تصویر را ببینید).
اما یک نکته مهم در اینجا وجود دارد: شما نمیتوانید سرعت ضربانسازهای رایج را افزایش دهید زیرا ممکن است منجر به افزایش سرعت ضربان بطن راست شود و این بد است زیرا در ضربانسازهای استاندارد بطن راست پیش از بطن چپ تحریک میشود و این ناهماهنگی میتواند باعث بدتر شدن عملکرد بطن چپ شود. برای حل این مشکل از ضربانسازهای خاص موسوم به ضربانساز دوبطنی یا ضربانساز دستگاه هدایت استفاده میشود که حاصل آن انقباض همزمان بطن راست و چپ است.
محققین دانشگاه ورمونت که در این زمینه تخصص دارند ۱۰۷ بیمار با میانگین سن ۷۵ سال و کسر جهشی ۶۰ درصد را از میان بیش از ۱۵۰۰ بیمار انتخاب کردند و در دو گروه قرار دادند. آنان پس از یک سال نشان دادند سرعت ۷۵ نسبت به ۶۰ ضربان در دقیقه با بهبود معنادار کیفیت زندگی، کاهش سطح پپتید ناتریورتیک (انتی-پروبیانپی)، تشخیص فعالیت جسمانی بیشتر توسط ضربانساز، و کاهش موارد فیبریلاسیون دهلیزی همراه بوده است. شیوع وقایع نامطلوب در دو گروه یکسان گزارش شد. بیمارانی که نارسایی پیشرفتهتری داشتند بهره بیشتری از افزایش سرعت ضربان بردند.
این مطالعه در یک مرکز و با حجم نمونه نسبتاً اندک، با شرکت گروه به شدت گزینشی از بیماران، و با استفاده از دستگاههای ضربانساز پیشرفته انجام شده و برای سنجش اثربخشی درمان از نشانگرهای جایگزین استفاده شده است. این شاید باعث شود در صحت نتایج فوق تردید کنید اما چنین کاری اشتباه است. مطالعه مایپیس نویدبخش تغییر یک الگوی درمانی جاافتاده و تحول اساسی برای میلیونها بیمار مبتلا به هِفپِف بهویژه سالمندانی است که بهطور همزمان از اختلال عملکرد گره سینوسی نیز رنج میبرند.
بطن در این بیماران سفت و ظرفیت پذیرش آن پایین است. افزایش حجم بطن چپ در قلب طبیعی باعث افزایش فشار بطن چپ با سرعت ملایم میشود (منحنی پایین با شیب ملایم در تصویر). اما شیب این منحنی در نارسایی قلبی با کسر جهشی حفظ شده به شدت افزایش مییابد چون بطن چپ ظرفیت پذیرش اندکی دارد. اندکی افزایش حجم باعث افزایش چشمگیر فشار میشود. فشار بالای انتهای دیاستول به دهلیز چپ و ریهها انتقال مییابد و میتواند منجر به احتقان ریوی و فیبریلاسیون دهلیزی شود.
📌تصویر: در سرعتهای بالاتر، پر شدن بطن چپ در جریان دیاستول در بخشی از منحنی حجم-فشار روی میدهد که شیب کمتری دارد.
🔗منبع: مدسکیپ
🔗بخش دوم
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
هممیهن: در حالی که مسمومیتهای زنجیرهای دانشآموزان مدارس قم همچنان ادامه دارد، رسانهها یک نامه «عجیب» از رئیس دانشگاه علوم پزشکی قم خطاب به مدیر مدیریت بحران این استان را منتشر کردهاند.
در این نامه که روز شنبه ۲۲ بهمن نوشته شده، مهدی مصری از مقامهای استانداری قم خواسته «تا در صورت رخداد مسمومیت در مدارس استان، از هوای آن ناحیه مدنظر و دمیدن بازدم دانشآموزان دچار مسمومیت در کیسههای نایلون فریزری» برای انجام آزمایش نمونهبرداری شود.
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌درمان جدید کووید: نتایج امیدبخش یک داروی شناختهشده
🟠 #تازههای_علمی #کرونا / #کووید_۱۹
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۲ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️انتشار نتایج امیدبخش کارآزمایی فاز ۳ برای یک درمان جدید کووید در مجله پزشکی نیوانگلند نشاندهنده کاهش ۵۰ درصدی خطر بستری شدن یا مراجعه به درمانگاه اورژانس است.
به گفته دکتر پاول ساکس متخصص بیماریهای عفونی و رئیس بخش عفونی بیمارستان بریگهام و زنان دانشکده پزشکی هاروارد که جزو محققین این مطالعه نیست، انتشار دادههای نهایی باعث خواهد شد سایر درمانهای رایج فعلی کووید کنار گذاشته شوند.
هماکنون اثربخشی بیشتر درمانهای کووید و همچنین واکسن به دلیل تغییر ماهیت ویروس کاهش یافته و تنها یکی دو داروی ضدویروس مانند پکسلووید و رمدسیویر همچنان مؤثر هستند. درمان جدید شکل پگیله شده (ترکیب شده با پلیاتیلن گلیکول) اینترفرون لاندا (اینترفرون لامبدا، اینترلوکین ۲۹)، یا پگینترفرون لاندا است که توسط شرکت دارویی آیگار در کالیفرنیا ساخته شده است.
مطالعه فاز ۳ در حدود ۲ هزار بیمار پرخطر برای کووید شدید در کانادا و برزیل (عمدتاً واکسینه اما بعضاً غیرواکسینه و با سویههای مختلف کروناویروس بهویژه اومیکرون) نشاندهنده اثربخشی تزریق یک نوبت اینترفرون لاندا در فاصله ۷ روز (ترجیحاً ۳ روز) از شروع علائم و کاهش میزان مراجعه به درمانگاه اورژانس، بستری شدن در بیمارستان، و مرگومیر است.
یک نگرانی در مورد بسیاری از داروهای موجود برای کووید بروز مقاومت در سویههای جدید است اما این نگرانی به دلیل مکانیسمهای متعدد ضدویروس در مورد پگینترفرون لاندا مطرح نیست. اداره غذا و دارو هنوز مجوز اضطراری مصرف این دارو را صادر نکرده است.
اینترفرون از ابتدای دنیاگیری کووید به عنوان یک گزینه درمانی مورد توجه قرار گرفت. اینترفرون لاندا در سال ۲۰۰۳ کشف شد و اثرات آن تقریباً شبیه سایر انواع اینترفرون است اما گیرنده سلولی متفاوتی دارد. برخلاف گیرنده اینترفرون آلفا که توزیع گستردهای دارد، گیرنده اینترفرون لاندا محدود به سلولهای پوششی است. این نکته باعث میشود اینترفرون لاندا گزینه مناسبی برای کووید باشد زیرا کروناویروس نیز ترجیحاً سلولهای پوششی را هدف قرار میدهد.
یکی از مشکلات درمان با اینترفرون، عوارض جانبی آن است اما در مورد پگینترفرون لاندا احتمالاً به دلیل ویژگی آن، عوارض جدی گزارش نشده است. محدودیت دیگر داروی جدید تزریقی بودن است.
🔗منبع: مدسکیپ
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
دکتر فرهاد میثمی آزاد شد ❤️
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۱۰ فوریه ۱۹۴۲ مرگ هندرسون کاشف بافر
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۱ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️لارنس جوزف هندرسون متولد ۳ ژوئن ۱۸۷۸ پزشک، شیمیدان، فیلسوف، و جامعهشناس آمریکایی، استاد دانشگاه هاروارد، و از پیشگامان فیزیولوژی و بیوشیمی در اوایل قرن بیستم بود.
بافرها گروهی از مولکولهای پایدارکننده مانند بیکربنات سدیم و اسید کربنیک هستند که از مدتها پیش در طبیعت وجود داشتند اما هندرسون اولین کسی بود که به این ویژگی آنها پی برد.
بر اساس معادله معروف هندرسون-هاسلباخ، پیاچ (پهاش) یک محلول اسیدی ضعیف وابسته به ثابت تفکیک اسید و غلظت اسید و نمک است. شکل اولیه این معادله در ۱۹۰۸ توسط هندرسون برای محاسبه غلظت یون هیدروژن در محلول بافر بیکربنات به کار رفت. پس از ارائه مفهوم پیاچ توسط سورن سورنسن شیمیدان دانمارکی در ۱۹۰۹، کارل هاسلباخ پزشک و شیمیدان دانمارکی این معادله را به شکل لگاریتمی بیان کرد.
هندرسون در لین، ماساچوست به دنیا آمد و پس از تحصیل در دانشگاه هاروارد به دانشگاه استراسبورگ و آزمایشگاه فیزیولوژی فرانتس هوفمایستر پزشک و شیمیدان آلمانی رفت. در آن زمان فیزیولوژی در ایالات متحده به عنوان یک رشته مجزا شناخته نشده بود. هندرسون با تأسیس آزمایشگاه خستگی در ۱۹۲۷ به کمک والاس دونهام رئیس دانشکده تجارت دانشگاه هاروارد و همکارش جرج مایو نقش مهمی در شکلگیری این علم داشت. وی مؤسس و اولین رئیس انجمن تاریخ علم آمریکا بود.
او با تحقیق در زمینه اسید و باز به این نتیجه رسید که تعادل اسید و باز در بدن حاصل تعامل ریه، سلولهای قرمز خون، و کلیه است و اولین نوموگرامها (نوموگراف، دستورنگار، ابزار محاسبه به کمک خط و منحنی، از ریشه یونانی نوموس به معنی قانون) را در زمینه فیزیولوژی و زیستشناسی طراحی کرد. وی در ۶۳ سالگی در کمبریج، ماساچوست درگذشت.
📌تصویر: پودر و قرص جوشان آلکا-سلتزر، اولین کاربرد درمانی بافر (ترکیب آسپیرین، بیکربنات سدیم، و اسید سیتریک)، ۱۹۲۸.
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
🔗آگهی قدیمی آلکا-سلتزر
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۹ فوریه ۱۹۴۵ تولد اوسومی کاشف ژن خودخواری
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۰ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️یوشینوری اوسومی زیستشناس سلولی اهل ژاپن است که برای کشف مکانیسم خودخواری (اتوفاژی، اتوفاگوسیتوز) سلول و ژنهای مرتبط با آن (اِیتیجی) برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی ۲۰۱۶ شد. از افتخارات دیگر او میتوان به دریافت جایزه آساهی (۲۰۰۸)، جایزه کیوتو (۲۰۱۲)، جایزه گاردنر (۲۰۱۵)، و جایزه دستاورد علمی (۲۰۱۷) اشاره کرد.
خودخواری فرآیند طبیعی است که طی آن سلولها اجزای غیرضروری یا از کار افتاده خود را بهطور منظم از طریق لیزوزومها حذف و بازیافت میکنند. ابتدا تصور میشد این فرآیند یک مکانیسم دفاعی برای مقابله با گرسنگی است اما بعدها روشن شد که خودخواری یکی از پایههای اساسی همایستایی (هومئوستاز) سلول است و انجام مداوم آن برای حفظ پایداری محیط داخلی و ثبات شرایط فیزیکی و شیمیایی بدن جانداران ضروری است.
اختلال خودخواری به عنوان یکی از مکانیسمهای پیری سلول و ایجاد بیماریهای مختلف مانند سرطان و بیماریهای تحلیلبرنده اعصاب (نورودژنراتیو) شامل آلزایمر و پارکینسون مطرح شده است. لیزوزوم در ۱۹۵۵ توسط کریستیان دودوف (سلولشناس بلژیکی و برنده نوبل فیزیولوژی یا پزشکی ۱۹۷۴) کشف شد. اولین بار کیت رابرتز پورتر (زیستشناس سلولی کانادایی-آمریکایی) در ۱۹۶۲ متوجه شد که افزودن گلوکاگون باعث افزایش تعداد لیزوزومها در سلولهای کبد موش میشود و برخی از این لیزوزومها حاوی اجزای سلولی مانند میتوکندری هستند. او این فرآیند را اتولیز نامید.
زِنِک هروبان (آسیبشناس چک-آمریکایی) و همکارانش در ۱۹۶۳ نشان دادند این فرآیند در سه مرحله پیوسته منجر به جدا شدن بخشهایی از سیتوپلاسم میشود و محدود به وضعیتهای آزار سلولی نیست بلکه در شرایط فیزیولوژیک نیز مشاهده میشود و احتمالاً برای بازیافت مواد و یا دفع آنها در هنگام تمایز سلول لازم است. دودوف در ۱۹۶۷ از اصطلاح اتوفاژی برای توصیف این فرآیند استفاده کرد.
اوسومی در فوکوئوکا به دنیا آمد و پس از تحصیل در دانشگاه توکیو در ۱۹۷۴ به اتفاق همسرش ماریکو به دانشگاه راکفلر و نزد جرالد موریس ادلمن (زیستشناس آمریکایی و برنده نوبل فیزیولوژی یا پزشکی ۱۹۷۲ برای کشف ساختمان پادتن) رفت. تحقیقات وی در ابتدا بر روی میتوژنز در لنفوسیتها متمرکز بود اما ادلمن از او خواست به مطالعه درباره رشد و تکامل جنین موش بپردازد.
پروژه بعدی اوسومی مکانیسم تکثیر مولکول دِنا (دیانای) در سلول مخمر بود. در آن سالها رشته زیستشناسی مولکولی در حال شکلگیری بود و تلاشهای وی و همکارانش برای جدا کردن هسته مخمر با استفاده از سانتریفیوژ به کندی پیش میرفت. اوسومی بهطور تصادفی متوجه شد در اثر سانتریفیوژ یک لایه سفید رنگ در بالای لوله ایجاد میشود که در زیر میکروسکوپ شامل واکوئلهای یکشکل است.
اوسومی در ۱۹۷۷ به دانشگاه توکیو بازگشت. او به دلیل کمبود امکانات ناچار بود تحقیقات خود را عمدتاً با استفاده از میکروسکوپ ساده ادامه دهد اما واکوئلها به سرعت توسط آنزیم پروتئاز تجزیه میشدند و مشاهده ساختار درونی آنها امکانپذیر نبود. اوسومی مطلع شد گونه جهشیافته از مخمر توسط الیزابت جونز در اختیار دانشگاه برکلی قرار گرفته که فاقد آنزیم پروتئاز است و با استفاده از همان مخمر موفق شد راز خودخواری سلولها را کشف کند.
او در ۱۹۹۶ به انستیتو ملی زیستشناسی پایه در اوکازاکی رفت و همزمان استاد دانشگاه هایاما و محقق انستیتو فناوری توکیو بود. وی در ۲۰۱۴ بازنشسته شد.
🔗تصاویر کامل در اینستاگرام
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۸ فوریه ۲۰۲۲ مرگ مونتانیه کاشف اچآیوی
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۱۹ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️لوک مونتانیه متولد ۱۸ آگوست ۱۹۳۲ ویروسشناس فرانسوی، پژوهشگر انستیتو پاستور پاریس، استاد دانشگاه جیائو تونگ شانگهای، و برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی ۲۰۰۸ برای کشف اچآیوی بهطور مشترک با فرانسواز باره-سینوسی (ویروسشناس فرانسوی و محقق انستیتو پاستور) و هارالد زور هاوزن (ویروسشناس آلمانی و کاشف نقش ویروس زگیل انسان [اچپیوی] در ایجاد سرطان دهانه رحم) بود.
وی در شابری، اِندر به دنیا آمد و پس از تحصیل در دانشگاه پوآتیه و دانشگاه سوربون در ۱۹۶۰ به واحد نوبنیاد تحقیقات ویروس در شورای تحقیقات پزشکی انگلستان پیوست. او سپس به انستیتو ویروسشناسی گلاسکو رفت و موفق به تهیه محیط آگار برای کشت ویروس شد.
مونتانیه در فاصله ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۲ رئیس آزمایشگاه انستیتو کوری پاریس بود و سپس به انستیتو پاستور رفت. وی در ۱۹۸۲ از طریق یک پزشک به نام ویلی روزنبوم در جریان بستری شدن تعدادی بیمار در بیمارستان بیشا در پاریس قرار گرفت که مبتلا به یک سندرم ناشناخته و مرموز موسوم به نقص ایمنی مردان همجنسباز (گرید) بودند.
این سندرم بعدها نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) نام گرفت. مونتانیه و همکارانش با آزمایش نمونههای غده لنفی این بیماران موفق شدند ویروس جدید را شناسایی کنند و آن را ویروس مرتبط با لنفادنوپاتی (الاِیوی) نامیدند. مقاله آنان در شماره ۲۰ مه ۱۹۸۳ مجله ساینس منتشر شد.
گروه دیگری از محققین انستیتو ملی سرطان در ایالات متحده با هدایت روبرتو گالو یافتههای مشابهی در همان شماره ساینس تحت عنوان ویروس لنفوتروپیک سلول تی انسان (اچتیالوی) نوع ۳ منتشر کردند. موضوع کشف ویروس ایدز به همین دلیل تا مدتها مورد اختلاف بود.
در نهایت هر دو ویروس کشفشده در فرانسه و ایالات متحده اچآیوی نام گرفتند و اعلام شد ویروس ابتدا در انستیتو پاستور پاریس کشف شده اما نقش قطعی آن در ایجاد ایدز توسط محققین آمریکایی به اثبات رسیده است. به این ماجرا و اتفاقات دیگر پیرامون همهگیری ایدز در کتاب "و گروه نواخت" (رندی شیلتس، ۱۹۸۷) و مستند داستانی با همین نام به کارگردانی راجر اسپاتیسوود (۱۹۹۳) و بازیگری آلن آلدا در نقش گالو و پاتریک بوشو در نقش مونتانیه اشاره شده است.
مواضع شبهعلمی و ضدعلمی مونتانیه درباره موضوعاتی مانند امواج الکترومغناطیس از منشاء ماده ژنتیکی باکتریها و ویروسها و یا شناسایی عفونتهای ویروسی به کمک هومیوپاتی انتقاد گسترده جوامع علمی را در پی داشت و بهویژه حمایت او از این نظریه توطئه که کروناویروس ساخته دست بشر است یا شایعات دیگر منتسب به وی در جریان دنیاگیری کووید جنجالآفرین شد.
او در کنار شارل ریشه، لینوس پاولینگ، ویلیام شاکلی، جیمز واتسون، نیکولاس تینبرگن، برایان جوزفسون، و کری بنکس مالیس نمونهای از پدیده موسوم به بیماری نوبل (نوبلیت) بود: باور به اینکه تقریباً در همه چیز متخصص هستید و میتوانید در پشت قدرتی که جایزه نوبل به شما میبخشد نظرات خود را درباره همه مسائل با اعتماد به نفس بالا بیان کنید.
مونتانیه در ۸۹ سالگی در نویی، پاریس درگذشت. از افتخارات دیگر وی میتوان به عضویت در آکادمی ملی پزشکی فرانسه و دریافت جایزه لویی ژانته، لژیون دونور، جایزه لَسکِر، جایزه شیله، جایزه گاردنر، جایزه بشقاب طلایی، جایزه ملک فیصل، و جایزه ژاپن اشاره کرد. او از بنیانگذاران بنیاد جهانی پیشگیری و تحقیقات ایدز و مدیر برنامه همکاری بینالمللی ویروس بود.
📌تصویر: برندگان نوبل فیزیولوژی یا پزشکی ۲۰۰۸.
🔗 تصاویر کامل در اینستاگرام
🔗بخشی از فیلم "و گروه نواخت" (۱۹۹۳).
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌آستانه جدید فشار خون در مراقبتهای اولیه
🟠#باشگاه_مجلات
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۱۸ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️پرفشاری جزو علل اصلی مرگ در جهان است و حدود یکسوم بزرگسالان به آن مبتلا هستند. پزشکان خانواده نقش کلیدی در تشخیص، پایش، و درمان #پرفشاری دارند. اخیراً آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، دستورالعمل درمان پرفشاری را با توجه به تعریف جدید آستانه #فشار_خون بهروزرسانی کرد. در اینجا به نکات مهم این دستورالعمل و برخی تغییرات نسبت به نسخه پیشین (۲۰۱۴) میپردازیم.
کمتر از یک دهه پیش، فشار خون هدف برای افراد بزرگسال زیر ۶۰ سال کمتر از ۱۴۰/۹۰ و برای ۶۰ سال و بالاتر کمتر از ۱۵۰/۹۰ تعریف شد. انجمن قلب آمریکا در سال ۲۰۱۷، عمدتاً بر اساس نتایج کارآزمایی اسپرینت، که عمدتاً شامل افراد پرخطر از نظر بیماری قلبیعروقی آترواسکلروتیک بود، این آستانه را برای بیشتر افراد به کمتر از ۱۳۰/۸۰ کاهش داد.
البته تفاوتهای جزئی در افراد و شرایط مختلف از نظر آستانه فوق در دستورالعمل انجمن قلب وجود دارد ولی ما اکثراً این جزئیات را فراموش میکنیم. در دستورالعمل جدید آکادمی پزشکان خانواده فشار خون هدف همچنان کمتر از ۱۴۰/۹۰ تعریف شده است. این تفاوت کوچکی نیست زیرا آستانه پایینتر اغلب به معنی مصرف داروی بیشتر است و داروی بیشتر یعنی عوارض جانبی بیشتر.
این دستورالعمل مربوط به بالغین مبتلا به پرفشاری، با یا بدون بیماری قلبیعروقی است. مدت مطالعات مورد استناد در بخش مرور جامع مقالات بهطور متوسط ۳٫۷ سال بود و ۷۵ درصد بیماران در این مطالعات مبتلا به بیماری قلبیعروقی زمینهای نبودند.
نکته کلیدی در دستورالعمل جدید آکادمی پزشکان خانواده این است که آستانه پایینتر از ۱۴۰/۹۰ هیچ تفاوت معناداری از نظر کاهش مرگومیر کلی ایجاد نمیکند. البته از نظر شیوع پیامدهای جدی که نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشند یا منجر به ناتوانی قابلتوجه شوند، تفاوت معنادار وجود دارد و خطر افت فشار خون یا سنکوپ در صورتی که آستانه ۱۳۰/۸۰ باشد ۴۴ درصد افزایش مییابد.
یک زیان بالقوه دیگر در صورت پایین آوردن فشار خون هدف، بهطور متوسط نیاز به یک داروی اضافی است. در یک مرور سیستماتیک، میزان توقف درمان به دلیل پیامدهای جدی در صورت کاهش فشار خون هدف ۸ برابر بیشتر گزارش شده است.
با کاهش فشار خون هدف، هیچ تفاوتی از نظر میزان مرگ یا سکته مغزی در مطالعات فوق گزارش نشده اما این کار یک فایده کوچک داشته و میزان وقوع سکته قلبی را ۱۶ درصد کاهش داده است.
توصیه آکادمی بر اساس شواهد مستحکم این است که فشار خون هدف ۱۴۰/۹۰ باشد، اما در ادامه این توصیه بر اساس شواهد ضعیف اضافه میکند که آستانه ۱۳۵/۸۵ از نظر میزان مرگومیر هیچ تفاوتی با آستانه ۱۴۰/۹۰ ندارد، ضمن اینکه احتمالاً ضررهایی دارد و البته خطر سکته قلبی را کاهش میدهد. در اینباره باید با توجه به اولویتها و شرایط هر بیمار تصمیم گرفته شود.
دستورالعمل جدید آکادمی پزشکان خانواده واقعاً مفید است و تفاوت آن با توصیههای انجمن قلب از دو نکته ناشی میشود. بهنظر میرسد انجمن قلب روی نتایج کلی مطالعاتی مانند اسپرینت متمرکز شده که تنها بیماران پرخطر را شامل میشوند. آکادمی پزشکان خانواده روی مرگومیر در طیف وسیعتری از بیماران پرخطر و کمخطر متمرکز شده است.
بهعلاوه پیامدهای جدی در دستورالعمل آکادمی مورد توجه قرار گرفته و به تجربه شاهد هستیم که بیماران نیز به این موضوع بهشدت اهمیت میدهند. بر اساس تعریف انجمن بینالمللی پرفشاری نیز فشار خون هدف در بیشتر افراد ۱۴۰/۹۰ است و برای افراد زیر ۶۵ سال یک گزینه فشار خون مطلوب ۱۳۰/۸۰ وجود دارد که انتخاب آن بستگی به شرایط بیمار دارد.
اخیراً انجمن دیابت آمریکا فشار خون هدف در مبتلایان به دیابت را ۱۳۰/۸۰ اعلام کرد. انجمن سکته مغزی آمریکا نیز برای پیشگیری از سکته مغزی مجدد آستانه ۱۳۰/۸۰ را توصیه کرده و فشار خون هدف در مبتلایان به بیماری قلبیعروقی آترواسکلروتیک بر اساس دستورالعمل انجمن قلب آمریکا و انجمن بینالمللی پرفشاری ۱۳۰/۸۰ است.
🔗منبع: مدسکیپ
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 ۶ فوریه ۲۰۰۲ مرگ پروتس کاشف ساختمان هموگلوبین
🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۱۷ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️ماکس فردیناند پروتس متولد ۱۹ مه ۱۹۱۴ زیستشناس مولکولی اتریشی-انگلیسی بود که در ۱۹۶۲ برای کشف ساختمان هموگلوبین بهطور مشترک با جان کِندرو (بیوشیمیدان انگلیسی و کاشف ساختمان میوگلوبین) موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد.
وی در وین به دنیا آمد و برخلاف تمایل والدینش که میخواستند وکیل شود، در دانشگاه وین به تحصیل شیمی پرداخت. در آن زمان پیشرفتهای دانشگاه کمبریج در زمینه بیوشیمی با هدایت فردریک هاپکینز در صدر اخبار بود و پروتس از استاد خود هرمان مارک که قصد داشت برای بازدید به کمبریج برود درخواست کرد تا با هاپکینز در مورد او صحبت کند.
پروفسور مارک این موضوع را به کلی فراموش کرد اما در دیدار با جان برنال رئیس گروه تحقیقات کریستالوگرافی پرتو ایکس در آزمایشگاه کاوندیش متوجه شد که وی به دنبال یک محقق جوان است و پروتس را به او معرفی کرد. پروتس در ابتدا رغبت چندانی نشان نداد چون چیزی از کریستالوگرافی نمیدانست اما در نهایت به اصرار استادش پیشنهاد برنال را پذیرفت و این اتفاق مسیر زندگی وی را برای همیشه تغییر داد.
بیشتر تحقیقات پروتس بر مطالعه ساختمان پروتئینها به روش کریستالوگرافی متمرکز بود اما پروژه دیگرش مطالعه کریستال برف و یخچالهای طبیعی سوئیس در ۱۹۳۸ و انتشار نتایج آن در مجله پیشرفتهای انجمن سلطنتی منجر به معروفیت وی شد. او در جریان جنگ جهانی دوم در یافتن مخفیگاه نیروهای آلمانی در زیر یخچالهای نروژ و همچنین پروژه سری ساخت یک پایگاه یخی در وسط اقیانوس اطلس به ارتش متفقین کمک کرد.
تلاشهای او برای محاسبه بازتاب پرتو ایکس و تهیه نقشه پاترسون از مولکول هموگلوبین در ۱۹۴۶ آغاز شد اما موفقیتآمیز نبود. وی بالاخره در ۱۹۵۳ به پیشنهاد شاگردش فرانسیس کریک با یک اتم سنگین (جیوه) به مولکول هموگلوبین حمله کرد و با محاسبه تغییرات الگوی بازتاب موفق شد ساختمان این پروتئین را در دو وضعیت باز و بسته (با و بدون اکسیژن) شناسایی کند. امروز روش فوق موسوم به جایگزینی ایزومورفی همچنان بهطور گسترده برای شناسایی ساختمان کریستالی پروتئینها بهکار میرود.
پروتس در ۸۷ سالگی در کمبریج درگذشت. از افتخارات دیگر او میتوان به عضویت در انجمن سلطنتی (۱۹۵۴)، آکادمی علوم و هنر آمریکا (۱۹۶۳)، آکادمی علوم لئوپولدینای آلمان و سازمان زیستشناسی مولکولی اروپا (۱۹۶۴)، و دریافت نشان ویلهلم اکسنر (۱۹۶۷)، نشان هانس کربس (۱۹۶۸)، نشان سلطنتی (۱۹۷۱)، نشان کاپلی (۱۹۷۹)، و جایزه لوئیس توماس برای نویسندگی علمی (۱۹۹۷) اشاره کرد.
او بنیانگذار و اولین رئیس آزمایشگاه زیستشناسی مولکولی شورای تحقیقات پزشکی انگلستان در کمبریج بود که تاکنون ۱۴ تن از محققین آن از جمله واتسون و کریک (برندگان نوبل فیزیولوژی یا پزشکی ۱۹۶۲ برای کشف ساختمان دِنا [دیانای]) برنده جایزه نوبل شدهاند. انجمن کریستالوگرافی اروپا جایزه ماکس پروتس را به افتخار وی اعطا میکند.
📌تصویر: کارتونی از کیوشی ناگایی همکار پروتس که تغییر شکل هموگلوبین را بین دو وضعیت باز و بسته نشان میدهد.
🔗 تصاویر کامل در اینستاگرام
🔗مراسم نوبل ۱۹۶۲، تالار کنسرت استکهلم و برندگان جایزه شیمی (پروتس و کِندرو)، فیزیولوژی یا پزشکی (واتسون و کریک)، فیزیک (لاندو)، و ادبیات (اشتاینبک).
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
📌 آینده آزمایش خانگی
🟠#باشگاه_مجلات
🟡 دکتر بابک عزیزافشاری، ۱۶ بهمن ۱۴۰۱
🟢 azizafshari@yahoo.com
▫️این روزها انجام #آزمایش_خانگی #کووید باعث راحتی کارها شده، هرچند در موارد خاص و دستکم در برخی کشورها همچنان بر انجام آزمایش در آزمایشگاه تأکید میشود. این روند احتمالاً به زودی تغییر خواهد کرد. اخیراً اداره غذا و داروی ایالات متحده اعلام کرد مجوز آزمایش سریع خانگی مشابه کووید برای #آنفلوانزا و آراسوی (ویروس سنسیشیال تنفسی) نیز به زودی صادر خواهد شد.
برخی صاحبنظران شرایط فعلی را برای تغییر پارادایم در ارائه خدمات تشخیصی و درمانی مساعد میدانند. بر اساس اعلام انستیتو ملی سلامت چندین شرکت در حال ساخت کیتهای سریع ترکیبی (مولتیآنالیت) برای تشخیص همزمان این ویروسها هستند. پیش از این کیتهای مشابه در اروپا و استرالیا در دسترس بیماران قرار گرفته است. هماکنون فرآیند اعطای مجوز به این کیتها در ایالات متحده نیز با هدف گسترش عدالت در سلامت و دسترسی به خدمات تشخیصی و درمانی ارزان (مشابه با شرایط دنیاگیری کووید) تسهیل و استفاده از آزمایش ترکیبی در مراکز درمانی آغاز شده است.
با انجام میلیونها و شاید میلیاردها آزمایش کووید، آزمایش خانگی در حال تبدیل به یک پدیده عادی در زندگی روزمره است. راحتی انجام این آزمایشها در کنار حفظ حریم شخصی و سرعت دسترسی به نتایج باعث شده انتظارات عمومی از آزمایشگاه پزشکی نیز در حال تغییر باشد. بسیاری از کارشناسان شرایط فعلی را با انقلاب جنسی دهه ۱۹۷۰ و افزایش استقلال و کنترل زنان بر بدن خود به دنبال اختراع آزمایش خانگی تشخیص بارداری مقایسه میکنند.
یک تفاوت بزرگ این است که وقتی اولین آزمایش خانگی بارداری وارد بازار شد فناوری به اندازه امروز پیشرفته نبود. آن کیتها اندکی پیچیده بودند و در واقع ۱۰ مرحله داشتند. آزمایش داخل لولههای کوچک انجام میشد و حدود ۲ ساعت طول میکشید. کیتهای سادهتر مشابه انواع امروزی در ۱۹۸۸ وارد بازار شدند. نگرانی اصلی جامعه پزشکی در مورد آزمایش خانگی بارداری نیز مشابه کووید بود: دقت پایین و احتمال خطا. و همین دیدگاه محتاطانه همواره منجر به پیشرفت بیشتر شده است.
تلویزیون آینهای برای مشاهده جایگاه علم در فرهنگ بشری است. آزمایش خانگی بارداری یا حتی اچآیوی مدتها پیش وارد داستانهای سینمایی و تلویزیونی شدهاند. مثلاً یک کیت در داخل سطل آشغال پیدا میشود و سؤال این است که متعلق به چه کسی است. وقتی این اتفاق برای کووید هم بیفتد، احتمالاً فناوری آزمایش خانگی وارد مرحله تازهای خواهد شد.
آینده آزمایش خانگی احتمالاً با فناوری هوش مصنوعی و پردازش داده گره خورده است. این میتواند به شناسایی بیماران آسیبپذیر در مراحل ابتدایی بیماری، شخصیسازی تشخیص و درمان، و تفسیر نتایج کمک کند. یک چشمانداز آزمایش خانگی در کوتاهمدت شامل ارائه آن به ساکنین مناطق روستایی و دور از دسترس به کمک تلهمدیسین است.
🔗منبع: مدسکیپ
Tel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil