نشانی: تهران، خيابان مطهرى، خيابان ميرعماد، كوچهٔ سيزدهم (شهيد جنتى)، پلاک ١٣ روابط عمومی و ثبت سفارش تلفنی: ٨٨٧۴٠٩٩١ وبسایت نشرنو: www.nashrenow.com پذیرش اثر: submit@nashrenow.com ارتباط با روابط عمومی: t.me/NashrenowPR
«آدمی: یک تاریخ نویدبخش» تجدید چاپ شد.
آیا انسان بهواقع موجودی خودخواه است و جز به خود و منفعت خود به هیچ چیز دیگری نمیاندیشد؟ تصور عمومی این است که اگر فیالمثل مضیقهای پیش بیاید، انسانها به جان هم میافتند و جز برای نفع شخصی نمیکوشند. از ماکیاوللی تا هابز و فروید و داکینز به ما آموختهاند که آدمی موجودی بدسرشت است. اما روتخر برخمان در کتاب آدمی موضعی یکسره متفاوت مطرح میکند: انسان موجودی نیکسرشت است و در ذات او غریزۀ همکاری بر غریزۀ رقابت و حس اعتماد بر حس بیاعتمادی میچربد و این چربش یکی از پایههای تکاملی «انسان خردمند» است.
اما در عوض چه داریم؟ اگر همۀ صفات آدمی را در صندوقچهای مجموع کنیم، ما عمدتاً میل داریم که از آن صندوق صفات بد را بیرون کشیم و برجسته کنیم. چگونه میتوان در برابر این حجم سنگین تبلیغات علیه سرشتِ نیکِ بشر اثبات کرد که داستان کاملاً عکسِ این است و آدمی دستکم این اندازه که ما میاندیشیم بدسرشت و خودخواه نیست؟
برخمان برای اثبات این فرضیهاش گزارشهای آزمایشهای روانشناسی را از پستو درمیآورد و نشان میدهد که چگونه متصدیان آزمایشها گزارشهای نهایی خود را بر اساس باور صلب به «دیوسیرتی ذاتی آدمی» تنظیم میکنند، حال آنکه آنچه آنها بهواقع در مواجهه با آزمایشها از خود نشان دادهاند هرگز با گزارشهایی که در رسانهها و کتابها منتشر شده است تطابق ندارد.
□ آدمی | روتخر برخمان | ترجمۀ مزدا موحد | نشرنو، چاپ دهم ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد سخت، ۵۰۴ صفحه، قیمت: ۷۰۰.۰۰۰ تومان، #تجدیدچاپ.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
«پِیجو» تجدید چاپ شد.
«پیجو» نقطهی عطفی در سیر داستاننویسی کورتاثار است. او در این داستان سبکِ پیشین خود را که با الهام از ادگار آلن پو سبکی بود فشرده و وهمی، کنار گذاشت و به سبکی ملهم از جاز روی آورد که استدلالیتر بود و شرح و بسط بیشتری داشت. «جاز» نوعی کمپوزیسیون موسیقایی نیست؛ شیوهی نواختن هر گونه کمپوزیسیون موسیقاییست. بداههنوازی جاز جوهری انتقادی دارد، کنترپوانیست یکنواخت میان قوهی خلاقهی بیانگر و تفسیر انتقادی... در داستان «پیجو» این جفت در هیئت برونوی منتقد و جانی هنرمند بازتاب یافته است. متن برونو با جدّ و جهد فراوان میکوشد وجه هنری بیابد اما از لغزش به دور نیست، ولو اینکه وجه هنری آن بر اثر نقدهای صریح و ضمنی جانی متعادلتر شده است. کورتاثار در «پیجو» میکوشد طبیعتِ کاملاً ساختاریافته اما در عین حال آزاد بداههنوازی جاز را تکرار کند.
پِیجو از زمان نخستین چاپش در ۱۹۵۹، با اقبال فراوان خوانندگان روبهرو بوده است و آن را همچون لیلیبازی تجربهای خلاقانه دانستهاند.
□ پِیجو | نوشتۀ خولیو کورتاثار | ترجمۀ سحر یوسفی | نشرنو، چاپ دوم ۱۴۰۴، ۹۶ صفحه، قیمت: ۱۶۰.۰۰۰ تومان، #تجدیدچاپ.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
«خاطرات، رؤیاها، اندیشهها» منتشر شد.
«خاطرات، رؤیاها، اندیشهها» مدرکی است دست اول و بهترین متن برای کسانی که میخواهند یونگ را بشناسند. او در خاطرات خود که روایت آن را در بهار ۱۹۵۷، وقتی هشتاد و یک سال داشت، برای آنییِلا یافه آغاز کرد و برخی فصلهای آن را نیز به دست خویش نوشت، بیش از قصهٔ ماجراهای بیرونیِ زندگیاش از رویدادهای دنیای درونش میگوید، از چگونگی رسیدن به ایدهها و پندارهایش دربارهٔ صور مثالی و ناخودآگاه جمعی که نشانههای آنها از همان نخستین سالهای زندگی در رویدادهای ذهنی و رؤیاها و رؤیاوارههایش پیدا شده بود. او از دوران کودکی و جوانی خود نیز میگوید و از سفرهایش به سرزمینهای دوردست، از نامهنگاریهایش با روانشناسان بزرگ زمان، از اندیشههایش دربارهٔ زندگی پس از مرگ، از آشنایی و دوستیاش با فروید و گسستن از او، از بنیان نهادن مکتب روانشناسی تحلیلیِ خویش، و ...
از متن کتاب:
از نگاه من، زندگی همواره چون گیاهی است که موجودیت آن. ریشه هایش استوار است. زندگی واقعی آن نامرئی و در ریشهاش پنهان است. آن قسمتی که از خاک سر بر میآورد تنها یک تابستان میپاید و آنگاه بهسرعت خیال میپژمرد. وقتی به رویش و زوال بی پایان زندگی و تمدن ها میاندیشیم، نمیتوانیم از احساس پوچی مطلق بگریزیم...
من تو را هست کرده بودم و باید خودم هم تو را نیست میکردم. اعتراف میکنم از اینکه بگویم تو را ولو به شیوۀ محترمانه و بدون ریختن خونت اعدام کنند، واهمه داشتم، بیش از همه به خاطر تبعات احتمالیاش. البته اتفاق قابلتوجهی رخ نداد و شاید همین تأیید دیگری بود بر اینکه دست آسمان آبی جاودانه بر سر من است. گرچه بعدها دلم برایت بسیار تنگ شد. اعدامت، اعدام قدرتمندترین شمنِ قدرتمندترین امپراتوری روی زمین، باعث شد که بیشتر به خود ببالم: من نهتنها فوج فوج مردم سرزمینها و قبایل بیگانه را، که برادر خودم و دست آخر تو را هم، تو شمنِ آسمان سیاه را کشته بودم بیآنکه گزندی ببینم! گزندی که ندیدم هیچ، بزرگتر و قدرتمندتر شدم و کارم سریعتر و بیش از پیش بالا گرفت. شاید تن تپندۀ تو و نفس گرم تو قربانی درخوری برای آسمان بود و برای چنگیزخان که آن را به آسمان پیشکش کرد...
□ چنگیزخان؛ نُه رؤیا | گَلزان چیناگ | ترجمۀ محمد همتی | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۲، قطع رقعی، جلد شومیز، ۲۳۸ صفحه، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
دن جوزپه میگفت: همهاش ساختگی است. تاریخی وجود ندارد. مگر برای این همه برگهایی که نسل اندر نسل، پاییز به پاییز، از این درخت میافتد تاریخی نوشته شده است؟ درخت وجود دارد، برگهای تازه هم هستند، اما نوبت افتادن این برگها هم میرسد و این درخت هم روزی دود و خاکستر میشود و از بین میرود. تاریخ برگها، تاریخ درخت، همهاش حرف مفت است! اگر هر برگی تاریخ خودش را مینوشت، اگر هر درختی سرگذشت خودش را میگفت، آن وقت میشد از تاریخ حرف زد. اما آیا پدربزرگ شما تاریخ زندگیاش را نوشته است؟ پدرتان چه؟ پدر من؟ پدربزرگ و نیاکان ما؟ همهشان درست مثل همان برگها پوسیدهاند و خاک شدهاند، بیآنکه از خودشان هیچ سرگذشتی به جا بگذارند...
□ طوفان در مرداب | لئوناردو شاشا | ترجمهٔ مهدی سحابی | نشرنو، چاپ دوم ۱۴۰۳، قطع رقعی، جلد شومیز، ۲۰۷ صفحه، قیمت: ۲۲۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
هابز قائل است به اینکه دموکراسی فروتر از تکسالاری [یا مونارشی] است زیرا به جدال و کشمکش بیثباتکنندهای میان تبعه دامن میزند. جان کلام این است که چون رأیدهندگان زیادی وجود دارند، هیچ رأیدهندهای تأثیر قاطع بر پیامد رأی ندارد. چندان اهمیتی ندارد که افراد میدهند در نتیجه هیچکس در قبال پیامد تصمیمگیری جمعی چندان احساس مسئولیت نمیکند - هیچ شهروندی دربارۀ سیاستها یا خیر عامه چندان تأملی نمیکند. حتی سیاستمداران، در یک مجلس بزرگ قدرت چندانی ندارند. هابز استدلال میکند که از این رو آنها نیز به خیر عامه علاقه نشان نمیدهند. در نتیجه، سیاستمداران صرفاً به کسب قدرت بیشتر از راه بسیج شهروندان علاقه نشان میدهند. تنها شیوۀ انجام چنین کاری توسل به موضوعات و مسائل به لحاظ عاطفی بحثانگیز و بسیار تفرقهانگیزانه است. بدین نحو سیاستمداران تخم نزاع و درگیری را میان شهروندان غیرمسئول میپراکنند.
آیا دموکراسی ارزش غیرابزاری دارد؟
برخی معتقدند که افزون بر ارزشهای ابزاری فوق، بعضی از شکلهای تصمیمگیری مستقل از پیامدهایی که به بار میآورند به لحاظ اخلاقی مطلوباند.
□ مسائل نظریۀ سیاسی | کاترینا مککینون | ترجمۀ جواد حیدری، نرگس سلحشور | نشر نو، چاپ اول ۱۴۰۳، قطع رقعی، جلد گالینگور، بیست و شش + ۶۳۶ صفحه، قیمت: ۶۷۰.۰۰۰ تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
بعدها زمانی که آقا محمدخان (سدۀ هجدهم)، زنستیز بزرگ، زنان را از نمایش دادن در ملأعام بازداشت، رقص نابود شد؛ زیرا تا آن زمان در ملأعام میرقصیدند، نمایش طنز اجرا میکردند و گاهی در نقش مردان ظاهر میشدند. تالاسو همین امر را تأیید میکند. بهراستی برای اینکه تا روزگار ما قواعد و اصول رقص کلاسیک حفظ شود، همۀ نیروی سنتهای هنری ایرانی لازم است؛ حتی اگر هنوز تنها چند رقصندۀ سالخورده امانتدار این قواعد و اصول باشند.
رقصهایی هست که بهشکل نشسته روی زمین اجرا میشوند؛ رقصنده تنها با کمک زانوان و حرکتهای گوناگون بدن و دستها و سر جابهجا میشود. این رقصها بیگمان با رقصی یونانی به نام رقص زانوان همانندیهایی دارند. یونانیان همچنین رقص گیسو هم داشتهاند که ما را به یاد رقص خودمان زلف پریشان میاندازد گیسوان همواره در رقصهای ایرانی نقشی مهم دارد؛ به همین دلیل مردان رقصنده جوان موهایی بلند دارند که تا روی شانههاشان میریزد.
□ نمایش و خنیا در ایران | مجید رضوانی | ترجمۀ محمد زیار، نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۳، قطع رقعی، جلد شومیز، شانزده + ۲۷۱ صفحه، قیمت: ۳۰۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
«یک روز از زندگی ایوان دنیسوویچ» تجدید چاپ شد.
یک حکومت توتالیتر بیش و پیش از هر چیز شرافت انسانها را هدف میگیرد. رنج فیزیکی، حذف فردیت و امحای دوستی، همه ابزاری هستند که در نهایت شرافت اعضای یک جامعهی تحت حکومت توتالیتر را هدف گرفتهاند. شرافت باید از بین برود چرا که در نهایت، استبداد نیازمند «برده» است. بردهای فرمانبردار که کل شئون زندگیاش وابسته به اطاعت از حکومت و در خدمت چرخش چرخدندههای آن است: گونهای اردوگاه کار اجباری که تمام ملت در آن زندانی و مجبور به کارند.
سولژنیتسین با همین تصور قهرمان رمان خود را در یک اردوگاه کار اجباری در گولاک قرار میدهد: یک روز زندگی در یک اردوگاه کار اجباری چگونه است؟ یک روز زندگی تحت حکمرانی یک حکومت توتالیتر چطور؟ شکنجه، کار اجباری و گرسنگی چنان به بدن یک انسان آسیب میرسانند که او حاضر میشود برای کمی نان بیشتر یا فرار از شکنجه هر کاری بکند. فردیتها حذف میشوند و اسامی به مشتی حرف و عدد فروکاسته میشوند تا دیگر کسی به چیزی غیر از آنچه قدرت میخواهد اعتقادی نداشته باشد. دوستی هم در چنین شرایطی غیرممکن است. همه «رفیق»اند اما نه رفیق یکدیگر بلکه رفیق حزب و حکومت: برای بهدست آوردن تکهای نان بیشتر هر کس میتواند دیگری را بفروشد. ایوان دنیسوویچ در چنین دوزخی گیر افتاده است: جایی که گرسنگی و رنج فیزیکی و بیهویتی و عدم اعتماد، تجربهی زیستهی هرروزه است.
□ یک روز از زندگی ایوان دنیسوویچ | الکساندر سولژنیتسین | رضا فرخفال | نشرنو، چاپ پنجم ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد شومیز، دوازده + ۱۷۱ صفحه، قیمت: ۲۲۰.۰۰۰تومان، #تجدیدچاپ.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
زبان آدمی شايد بتواند حقيقت را كتمان كند، ولی چشمها، هرگز. اگر كسی دفعتاً سؤالی مطرح كند، ممكن است حتی يكه هم نخوريد و بعد از يک لحظه بر خودتان مسلط شويد و دقيقاً بفهميد كه برای كتمان حقيقت چه بايد بگوييد. شايد هم رفتارتان متقاعدكننده باشد و خمی به ابرو نياوريد. ولی افسوس كه حقيقت چون برقی از اعماق وجودتان بر خواهد خاست و در چشمهايتان رخ خواهد نمود و آنوقت قال قضيه كنده است و دستتان رو میشود.
□ مرشد و مارگریتا (ویراست دوم) | میخائیل بولگاکف | ترجمۀ عباس میلانی | نشر نو، چاپ سیوپنجم ۱۴۰۳، قطع رقعی، هجده + ۵۳۴ صفحه، قیمت: ۵۵۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
سیزدهبهدر مبارک!
گفته میشود ایرانیان ِ باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشنگرفتن و شادیکردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخندهایست به باغ و صحرا میرفتند و شادی میکردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودنِ دورهٔ نوروز را به پایان میرسانیدند.
@nashrenow
باغ در ایام بهاران خوش است
موسم گل با رخ یاران خوشست
چون گل نوروز کند نافه باز
نرگس سرمست در آید به ناز
«امیرخسرو دهلوی»
نقاشی: بادهنوشی در باغی بهاری
تاریخ: حدود ۱۴۳۰میلادی
جغرافیا: منسوب به ایران، احتمالاً تبریز
@nashrenow
در جامعهای که بیوقفه ما را وادار به انجام کار میکند، فراموش کردهایم که چگونه وقتی احساس آسیبپذیری میکنیم خودمان را وارد مرحلۀ گرفت کنیم، و حوصله کنیم تا زمان لازم برای تجدید انرژی و قوا سپری شود. وقتی در اندوه از دست دادن کسی سوگوار میشویم، به ما میگویند که «زندگی ادامه دارد». پس از آنکه دلمان میشکند، میگویند: «در این دریا ماهیهای دیگر فراوان است»، یا وقتی حیوان خانگیمان میمیرد، میگویند «خُب، یک حیوان که بیشتر نبود». زندگی میکوشد ما را به پیش براند، انگار که هیچ حقی برای عقبنشینی به خودمان و اندوهگین بودن نداریم، برای سوگواری، برای این واقعیت که پس از رفتن کسی دیگر زندگیمان مثل قبل نمیشود، یا حیوانی که دوستش داشتیم دیگر هرگز بازنخواهد گشت. درست است که زندگی لذتهای دیگری به همراه خواهد داشت، با کسان دیگری آشنا خواهیم شد، اما چرا عمق خسارتی که دیدهایم را نپذیریم؟ در زندگی مدرن ما انسانها، بهندرت فرصت لازم برای بهبودی از اندوه به ما داده میشود، برای پرستاری از زخمهایمان و گذار از دگرگونی که برای بازگشت به جهان لازم است.
پس آیا تعجبی دارد که دیگر نمیدانیم چگونه باید پرواز کرد، پس از آنکه این همه بالهایمان چیده شدهاند؟ بگذریم از دفعات بسیاری که خودمان بالهایمان را چیدهایم.
بیایید به خودمان فرصت پرریزی بدهیم. بیایید برای این دورههای مهم و خاموش زندگیمان پروبالمان را به تن کنیم. قویتر و زیباتر از همیشه ظهور خواهیم کرد، و به سبکی پر.
□ فلسفۀ پرندگان | فیلیپ دوبوآ، الیز روسو | ترجمۀ کاوه فیضاللهی | نشرنو، چاپ چهارم ۱۴۰۲، قطع رقعی، جلد سخت، ۱۹۱ صفحه (مصور)، قیمت: ۱۸۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
نوروز یکی از نشانههای ملیت ماست. نوروز یکی از روزهای تجلی روح ایرانی است. نوروز برهان این دعوی است که ایران، با همهی سالخوردگی، هنوز جوان و نیرومند است... پیر نوروز یادها در سر دارد. از آن کرانهی زمان میآید، از آنجا که نشانش پیدا نیست. در این راه دراز رنجها دیده و تلخیها چشیده است. اما هنوز شاد و امیدوار است. جامههای رنگرنگ پوشیده است، اما از آن همه، یک رنگ بیشتر آشکار نیست و آن رنگ ایران است.
با ظهور بابک، آذربایجان به صورت مرکز فعالیت خرّمدینان درآمد و بهتدریج شمار پیروان و نیروی او افزایش یافت. شاید باقیماندۀ هواخواهان ابومسلم و دیگر ناراضیان از خلافت عباسی نیز به او پیوسته باشند. عدۀ یاران و لشکریان وی را صد هزار، سیصدهزار و خلقی بیشمار نوشتهاند، که هر چند هیچکدام دقیق نباشد، نمودار کثرت پیروان اوست. افزون بر این، میکائیل سریانی در سدۀ ششم هجری در کتاب وقایعنامه از شرکت بردگان در این قیام یاد کرده است. اما این اطلاعات در دیگر منابع تأیید نشده است. ممکن است دانستههای او فقط دربارۀ فرقۀ محمره باشد. با توجه به گفتار رشیدالدین فضلالله، مبنی بر اینکه خرمدینان رودبار خرید بردگان را مجاز نمیدانستند، نظر میکائیل سریانی بعید به نظر میرسد.
در سال ۲۱۸ هجری، قبل از کشتهشدن بابک، قیام خرمدینان به فارس و قهستان کشیده شد. در اصفهان، رهبری این قیام با علی بن مزدک بود که بهآسانی مناطق کوهستانی را در اختیار گرفت. با کشته شدن بابک، خرّمدینان و هواداران او تا دیر زمان در بَذّ میزیستند؛ خزرجی در حدود نیمۀ سدۀ چهارم هجری آنان را در آنجا دیده است.
□ جنبشهای اجتماعی در ایران پس از اسلام | رضا رضازاده لنگرودی | نشر نو، چاپ چهارم ویراست دوم ۱۴۰۳، قطع وزیری، جلد سخت، ۴۵۱ صفحه، قیمت: ۶۰۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
اى برادر، چون نيک انديشه كنى مىبينى كه خزان و بهار، در درون تو نيز مدام در جريان است. پس باغِ دلت را پُر از غنچه و سبزه و گُل و سرو و ياسمن ببين؛ در اين باغِ سرسبز شاخهها از فرط پُربرگى پنهان مىمانند و آنقدر گُل در آن است كه صحرا و كاخ را در خود مىپوشانند و تو آنها را نمىبينى. اينها كه مىشنوى همه جلوهاى از عقل كلّ است و بوى آن گلزار و سرو و سنبل را دارد، و تو آيا از جايى كه گُلى در آن نباشد هرگز بوى گُل شنيدهاى؟ و آيا در جايى كه شراب نباشد جوششِ شراب ديدهاى؟ (نردبان آسمان، ص ۱۳۱)
از بهاران كَى شود سرسبزْ سنگ؟
خاک شو، تا گُل نمايى رنگرنگ
سالها تو سنگ بودى دلخراش
آزمون را، يك زمانى خاک باش
نقاشی: شکوفهٔ بادام، ونسان ونگوگ ۱۸۹۰
@nashrenow
«فهم جانوران» منتشر شد.
جانوران جهان را چگونه ادراک میکنند؟ گربه یا سگ بودن واقعاً چه احساسی دارد؟ لارس اسونسن در فهم جانوران به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه انسانها میتوانند زندگی دیگر جانوران را بفهمند. کتاب به کندوکاو در هوش، ارتباط، خودآگاهی، تنهایی و اندوه در جانوران میپردازد، اما به گونهای بنیادیتر این موضوع را بررسی میکند که انسانها و جانوران چگونه میتوانند با یکدیگر همزیستی کنند و گونهای دوستی میان خود شکل دهند. اسونسن مثالهایی از بسیاری گونههای متفاوت به دست میدهد، از شامپانزهها گرفته تا اختاپوسها، اما کانون اصلی توجه او گربهها و سگها هستند ــــ جانورانی که بسیاری از ما در زندگی روزانهٔ خود به آنها نزدیکیم.
لارس اسونسن با استفاده از تحلیل فلسفی و نیز تازهترین کشفهای علمی، استدلال میکند دانشی که از رابطهٔ صاحبان حیوانات خانگی و این جانوران دستآموز کسب میکنیم به اندازهٔ پژوهشهای علمی در مورد روابط انسانها و جانوران معتبر و بصیرتبخش است. دوستداران جانوران و صاحبان حیوانات خانگی با این کتاب جذاب و اندیشهبرانگیز فهم ژرفتری از این موضوع به دست خواهند آورد که جانور بودن، و به تبع آن، انسان بودن چگونه است.
□ فهم جانوران | لارس اسوِنسن | ترجمۀ مجتبی پردل | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد شومیز، ۱۹۷ صفحه، قیمت: ۲۴۰.۰۰۰تومان، #منتشر_شد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
«ایوب» تجدید چاپ شد.
چرا زندگی بشر همواره قرین با رنج است؟ آیا حکمتی در این رنجها نهفته است؟ این پرسش همواره ذهن بشر را به خود مشغول داشته است. فلسفه جستوجو کرده و گاه پرسشهای دیگری نیز افزوده است و ادیان هریک پاسخی در آستین داشتهاند. ادبیات نیز در این میان راه خود را رفته و «ایوب» رمان ستایششدهٔ یوزف روت از آن جمله است. «ایوب» را میتوان اودیسهای نامید که از دهکورهای یهودینشین در شرق اروپا آغاز میشود و به دنیای آنسوی آبها، به امریکای سکولار، میرسد. در پایان، نه دنیا همان دنیای آغاز رمان است و نه مندل سینگر همان مکتبدار ساده.
«ایوب»، علاوه بر تمام همتایان معاصرش که حکمت رنجهای بشری را دستمایه قرار دادهاند، ازجمله «محاکمه» اثر کافکا، از منظر تاریخی نیز اسلافی دارد: از «کتاب ایوب» تا «ایوبِ» یوزف روت و بلکه راهی از اینهم درازتر. حتی در میان متون نزدیک به «کتاب ایوبِ» عهد عتیق ما «وصیت ایوب» را داریم که ادامۀ داستان ایوب است. میتوان سرآغاز این رنجنامهنویسی را حتی به صدها و هزارها سال پیش از «کتاب ایوب»، به زمانی برد که نه «زمین عوص» بود و نه «مردی ایوبنام»، حتی به آن نخستین مویۀ زنی در جستوجوی حکمت مرگ فرزندش.
□ ایوب | یوزف یورت | ترجمۀ محمد همتی | نشرنو، چاپ چهارم ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد شومیز، ۱۹۸ صفحه، قیمت: ۲۵۰.۰۰۰ تومان، #تجدیدچاپ.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
سرمایهداری نظارتی مثل عروسکگردانی است که ارادهاش را از راه شبکهای دیجیتالی و همهجاحاضر به دیگران تحمیل میکند. من این شبکه را «دیگریِ بزرگ» مینامم: موجودی هوشمند، رایانشی و همیشهمتصل که رفتار انسان را تسلیم و تبدیل میکند، آن را زیر نظر میگیرد، پردازش میکند و تغییر میدهد. «دیگریِ بزرگ» همهٔ این کارها را با هم ترکیب میکند تا به ابزاری بیسابقه برای کنترل و اصلاح رفتار انسانها دست یابد. سرمایهداری نظارتی با کمک تواناییهای گستردهٔ این موجود، بهجای مهندسی ذهن، مهندسی رفتار را در پیش میگیرد تا به قدرتی ابزاریخواه برسد.
این نوع قدرت، شیوهای نو از دانستن را میسازد که بیاعتنایی خشک و رسمی نولیبرالیسم را با دیدگاه رفتارگرایی افراطی درهممیآمیزد. «دیگریِ بزرگ» با این قابلیتها، تجربهٔ انسانی را فقط به رفتار قابلمشاهده و قابلسنجش کاهش میدهد، بیآنکه به معنای آن تجربه توجهی داشته باشد. من این شیوهٔ دانستن را «بیاعتنایی مفرط» مینامم: نگاهی بدون شاهد که برعکس خشونتِ پنهانِ نظامهای سیاسی، شکلی تازه از بینظمی و سردرگمی را بهوجود میآورد.
□ عصر سرمایهداری نظارتی | شوشانا زوبُف | ترجمۀ زهرا عالی | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۳، قطع رقعی، جلد سخت، چهارده+۶۷۰ صفحه، قیمت: ۹۰۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
نفسدزدیده پا در خلوتِ نازکخیالان نِه/
که هست از چشمِ آهو حلقهیِ در خانهیِ ما را*
نشرنو درگذشت دانشمند دیدهور و گرانمایه، استاد علیرضا ذکاوتی قراگزلو، را به خانواده و دوستداران ایشان و همهی اهالی دانش و پژوهش تسلیت میگوید.
* برگرفته از مجموعهی خیال، گزینش و ویرایش علیرضا ذکاوتی قراگزلو، نشرنو.
@nashrenow
□ بهزودی...
خاطرات، رؤیاها، اندیشهها مدرکی است دست اول و بهترین متن برای کسانی که میخواهند یونگ را بشناسند. او در خاطرات خود که روایت آن را در بهار ۱۹۵۷، وقتی هشتاد و یک سال داشت، برای آنییِلا یافه آغاز کرد و برخی فصلهای آن را نیز به دست خویش نوشت، بیش از قصهٔ ماجراهای بیرونیِ زندگیاش از رویدادهای دنیای درونش میگوید، از چگونگی رسیدن به ایدهها و پندارهایش دربارهٔ صور مثالی و ناخودآگاه جمعی که نشانههای آنها از همان نخستین سالهای زندگی در رویدادهای ذهنی و رؤیاها و رؤیاوارههایش پیدا شده بود. او از دوران کودکی و جوانی خود نیز میگوید و از سفرهایش به سرزمینهای دوردست، از نامهنگاریهایش با روانشناسان بزرگ زمان، از اندیشههایش دربارهٔ زندگی پس از مرگ، از آشنایی و دوستیاش با فروید و گسستن از او، از بنیان نهادن مکتب روانشناسی تحلیلیِ خویش، و ...
@nashrenow
نوزده فروردین ماه
سالگرد درگذشت صادق هدایت
از بررسی پروندۀ انتحار هدایت در دادگستری پاریس، تاریخ تقریباً دقیق انتحار او را میتوان پیدا کرد: از اظهارات آقای زینگر که در صورت مجلس کلانتری ناحیۀ هجدهم پاریس به تاریخ ۱۰ آوریل ۱۹۵۱ ثبت گردیده است، بهروشنی برمیآید که صادق هدایت در صبح روز ۶ آوریل ۱۹۵۱ به استودیوی کوچۀ شامپیونه نقل مکان کرده است، و روز ۹ آوریل پس از ساعت چهار بعد از ظهر، او را همانجا مرده یافتند. همچنین دربان خانهای که هدایت در آن انتحار کرده به مأموران پلیس گفته است که روز ۸ آوریل بوی گاز در ساختمان پیچیده بود. صورت مجلس پلیس نیز تصریح دارد به اینکه شیر گاز خانه را در صبح روز ۸ آوریل بستهاند. گزارش پزشک قانونی به تاریخ ۱۰ آوریل ۱۹۵۱ مصرح است به اینکه مرگ هدایت بایستی کمی بیش از سه روز روی داده باشد. به پشتوانۀ این اسناد، نتیجه میتوان گرفت که صادق هدایت در شب یا نیمه شب ۸ آوریل (یعنی ۷ آوریل شبانگاه) به زندگی خود پایان داده باشد.
@nashrenow
«فرقۀ خودبینان» تجدید چاپ شد.
محققی ملول از تحقیق و دلزده از فیشها و یادداشتها، ناگهان در کتابخانهٔ ملی پاریس به ردّی از متفکری ناشناخته برمیخورد که نام و نشانش از قرن هجدهم به بعد به طرزی سوءظنانگیز پنهان مانده است. جستجو در اسناد و کتابها و بازماندهها آنقدر پیش میرود که مرز واقعیت و خیال محو میشود و ملال تحقیق دانشگاهی جای خود را به هیجان تفحص پلیسی میدهد.
اریک امانوئل اشمیت در رمان فرقهٔ خودبینان با نثری گاه شاعرانه و گاه ماجراپرداز، بر آن مرز باریکی نور افکنده است که ادبیات و فلسفه را پهلو به پهلو مینشانَد.
اریک امانوئل اشمیت، نمایشنامهنویس، رماننویس و کارگردان در ۲۸ مارس ۱۹۶۰ در فرانسه به دنیا آمد. از نوجوانی به دنیای تئاتر علاقهمند شد و نوشتن را آغاز کرد. در سال ۱۹۸۷ در مقطع دکترا فارغالتحصیل و سپس به تدریس در دانشگاه و نوشتن نمایشنامه مشغول شد. اشمیت اولین نمایشنامهاش با نام شب والونی را در سال ۱۹۹۱ نوشت و سپس با دومین نمایشنامهاش، مهمان ناخوانده به موفقیتی چشمگیر رسید. این نمایشنامه که گفتگویی است میان فروید و خدا، موفق به دریافت سه جایزه از جشنوارۀ شب مولیر ۱۹۹۴ شد. از آن پس اشمیت تدریس فلسفه را کنار گذاشت و تمام وقت خود را صرف نوشتن کرد.
□ فرقۀ خودبینان | اریک امانوئل اشمیت | ترجمۀ سیامند زندی | نشر نو، چاپ دوم ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد شومیز، ۱۳۳ صفحه، قیمت: ۱۷۰.۰۰۰تومان، #تجدیدچاپ.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
چطور میتوانم زندگی یک تبعیدی در شهر خودش را توصیف کنم؟ پارسال در ماههای آوریل و و مه همۀ ما هنوز در خانههای خودمان بودیم، بعدش مجبور شدیم فرار کنیم. خانۀ من حالا در خط مقدم جبهه واقع شده. مادرم هنوز در همان خانه زندگی میکند. ما هر دو ماه یک بار خبری ازش میگیریم... چطور میتوانم وضعیتی را توصیف کنم که در آن آدم میتواند خودش را از چنگ خطرهای بیشماری که تهدیدش میکنند فقط تا پنجاهمتری خانهاش دور نگه دارد، نه بیشتر. حتی نمیتوانی بفهمی که افراد خانواده و نزدیکانت در چه حالی هستند. نمیتوانی از روی پلی بگذری که قبلاً هزاران بار از رویش گذشتهای... هیچ کاری از دستت برنمیآید جز اینکه با دقت به پنجرهها نگاه کنی و ببینی اثری از زندگی درشان میبینی یا نه... از چه چیزی برایت تعریف کنم؟ از روزهای وحشتناکی که پشت سر گذاشتم؟
□ موزۀ تسلیم بیقید و شرط | دوبراوکا اوگرشیچ | ترجمۀ آذر عالیپور | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۲، قطع رقعی، جلد شومیز، ۳۶۶ صفحه، قیمت: ۲۳۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
وطن ما، به یک معنی، سرزمینی است پر از صحراهای فراخ و کوههای بلند و رودها و دریاچههایی که در درازای زمان بارها زیر پای مهاجمان مختلف کوفته شده و باز بهپا خاسته... ولی ما وطن دیگری هم داریم که در ذهنمان جای دارد.
وطنی که رودکی در آن چنگ مینواخت و فردوسی از خِرد و دلاوریهای قهرمانان سخن میگفت و خیام سرگردانیِ انسان را بازمینمایانْد و ابوسعید و نظامی و سعدی و مولوی و حافظ، با استادی حیرتانگیز، از ظرایف روان انسان ــبیش از همه عشقــ سخن میگفتند.
این وطن را میتوان از گزند حوادث در امان داشت. وطن من این وطن است... وطن من زبان فارسی است.
روایت زندگی من الآن برایم مثل داستانی است که من در آن بیطرفم. انگار زندگی دیگری است و من فقط اینها را شنیدهام و بازگو میکنم.
احسان يارشاطر، سردبیر و مؤسس و سرویراستار دانشنامۀ «ایرانیکا»، در ۱۴ فروردين ۱۲۹۹ در همدان متولد شد. او مدرک دکترای خود را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران اخذ کرد و پس از چندی با بورس شورای فرهنگی بریتانیا در تهران به لندن رفت و در آنجا در مدرسۀ مطالعات مشرقزمین و افریقای دانشگاه لندن دکترای دیگری در رشتۀ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران دریافت کرد.
چنانکه از خاطرهها و دیدگاههای یارشاطر برمیآید، تعهد او در وهلۀ نخست به کار علمی و فرهنگی بوده که در دوراهیها راهنماییاش کرده است. وقتی بودجۀ «ایرانیکا» قطع میشود، اجازه نمیدهد کار دانشنامه متوقف شود و، علاوه بر یافتن حامیان مالی دیگر، همۀ ثروت خود را هم در این راه صرف میکند، ازجمله کلکسیونهای شخصیاش از اشیای تاریخی و کتابهای قدیمی و نقاشیها و مجسمههایی را که طی چند دهه به ارزششان بسیار افزوده شده است، مانند مجسمهای از رودن که همین چند سال پیش در حراج کریستی به قیمت ششمیلیون دلار فروش رفت و از سال ۲۰۰۹ تاکنون حقوق همۀ ویراستاران و کارمندان دفتر دانشنامۀ «ایرانیکا» از قِبَل فروش آن پرداخت میشود.
«ایرانیکا» تنها یکی از دستاوردهای فرهنگی احسان یارشاطر است، هرچند شاید مهمترین آنها است؛ اما به این فهرست میتوان موارد بسیاری را اضافه کرد، مثل «دانشنامۀ ایران و اسلام»، «مجموعۀ میراث ایران»، و فراهم آوردن امکان ترجمۀ انگلیسی «تاریخ طبری».
برخی از انسانها همیشه در حال خلق کردناند و ساختههایشان در طول زندگانی هرگز برایشان کافی نیست. احسان یارشاطر قطعاً یکی از آنها بود. یادش گرامی و راهش پُررهرو باد.
@nashrenow
بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار
که نه وقت است که در خانه بخفتی بیکار
«سعدی»
نقاشی: زمین مزروعی با گلهای آفتابگردان، گوستاو کلیمت، ۱۹۰۷
@nashrenow
«سیاست ضدسیاسی» امکانپذیر است. یعنی سیاستی «از پایین». سیاست انسان، نه سیاست تشکیلات. سیاستی که از دل برمیآید، نه از نظریهها. اتفاقی نیست که این تجربۀ امیدبخش را باید درست همینجا از سر گذراند، روی همین برج و باروی دلگیر. در «قاعدۀ روزمرگی» باید به قعر چاه رفت تا بشود ستارهها را دید. یان توپچکا در مطلبی راجع به منشور ۷۷، عبارت «همبستگی برآشفتگان» را به کار برد. منظورش کسانی بود که جرأتش را داشتند تا در برابر قدرت غیرشخصی ایستادگی کنند و با تنها چیزی که برایشان مانده بود به مصافش بروند، یعنی انسانیتشان. آیا چشمانداز یک آیندۀ بهتر به نوعی اجتماع بینالمللی از برآشفتگان وابسته نیست؟ اجتماعی که با چشمپوشی از مرز کشورها و نظامهای سیاسی و بلوکهای قدرت و بیرون از فساد... بخواهد از پدیدۀ وجدان انسانی، که اهالی قدرت با چنین ریشخند و تمسخری نگاهش میکنند، یک نیروی سیاسی واقعی از کار دربیاورد؟
□ نامههای سرگشاده | واتسلاف هاول | ترجمهٔ احسان کیانیخواه | نشرنو، چاپ دوم ۱۴۰۰، قطع رقعی، جلد سخت، ۴۲۳ صفحه، قیمت: ۴۰۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
بر چهرۀ گل شبنم نوروز خوش است
در باغ و چمن روی دلافروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گوئی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است
نقاشی: منظرهای از باغ ایتالیایی، گوستاو کلیمت، ۱۹۱۳
@nashrenow
سرمایۀ اصلی «لیکو» عشق است، به همۀ وجدها، سرکشیها، دلواپسیها و سرکوبشدگیهایش. اشاراتِ عاشقانۀ لیکو چنان صریح است که هرگز پا از زمین برنمیدارد و خود را به دامِ عاشقیهای مَجازی یا حقیقیِ اهلِ حرف و بحث نمیاندازد.
در این عاشقیها زن امکانِ کمتری برای سخن دارد؛ او فقط میگذرد، نگاهی میکند یا نجیبانه لبخندی به مرد میبخشد. مرد اما هراسی از شور و شَروه در عشق ندارد. عاشقانههای لیکو گاهی چنان بیپرده میشوند که حتی نفسهای اندامِ معشوقه را به سینه میآورند و تا خلوتکدههای معاشقه پیش میروند. عشقِ لیکو فقط معشوقه را میبیند و پروایی از بدنامی و نکوهش ندارد.
□ لیکو | منصور مؤمنی | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۱، قطع رقعی، جلد شومیز، بیستوهشت + ۲۷۶ صفحه، قیمت: ۲۰۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وبسایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
اين درختانند همچون خاكيان
دستها بركردهاند از خاكدان
سوىِ خلقان، صد اشارت مىكنند
و آنكه گوش استش، عبارت مىكنند
با زبان سبز و با دستِ دراز
از ضمير خاك مىگويند راز
همچو بطّان، سر فرو برده بهآب
گشته طاووسان و بوده چون غُراب
در زمستانْشان اگر محبوس كرد
آن غرابان را خدا طاووس كرد
در زمستانْشان اگر چه داد مرگ
زندهشان كرد از بهار و داد برگ
اين درختان را كه سر از خاک برآوردهاند مثالِ انسانهاى خاكى بدان كه دستها را از زمين برآورده صدگونه اشارت با مردمان دارند و با آن كس كه گوشِ جان دارد سخنها مىگويند. با زبانِ سبز و دستِ درازشان از درون خاك، اسرار را با ما در ميان مىگذارند. در زمستان كه همچون مرغابى سر در آب فرو بردهاند، اگر خداوند آنها را محبوس مىكند يا مرگ مىدهد و مانند زاغ از پَر و بال رنگين طاووس عارى مىكند، در بهار زندهشان مىسازد و شاخ و برگشان مىدهد و همچون طاووس زيبايشان مىكند. (نردبان آسمان، ص ۱۴۰)
نقاشی: شکوفههای بهاری، جرج اینس ۱۸۹۱
@nashrenow
عید نوروز است هر روزی به ما نوروز باد
شام ایران روز باد
نشرنو نوروز ۱۴۰۴ را به ملّت ایران و ایرانیان و ایراندوستانی که نوروز را گرامی میدارند شادباش میگوید. سالی بهتر از پار و پیرار و پیرسالهای دیگر را برای همگان آرزومندیم.
@nashrenow