22158
🕊هدف ما تڪیه بر نڪات مثبت زندگی و ایجاد دلگرمی و #امید در دلهاست....👇 《بی تفاوت باشید! شادی چیزی نیست جز داشتن سلامت تن و یک حافظه‌ی ضعیف... 》#آلبرت_شوایترز مڪاتبه با ادمین‌ها: @AMoujmosbat @Scarlett137
اگر ذهنتان را آلوده كنيد، قانون طبيعت در همانجا و همان زمان شما را تنبيه خواهد كرد. اين قانون صبر نمی كند تا شما بميريد و شما را به جهنم ببرد. شما عذاب جهنم را همين حالا حس خواهيد کرد و احساس بدبختی خواهید نمود.
همين طور اگر ذهنتان پاک و لبريز از عشق و دلسوزی و خيرخواهی باشد، در همينجا و همين حالا پاداش ميگيريد. نگاه كنيد ذهنتان پاک است و هيچ نوع منفی گرایی در آن نيست. احساس آرامش و شادی فراوان می كنيد. مطلب به همين سادگی است.
📕 اینک مراقبه
✍🏽 #گویانکا
آن‌چه باعث تغییر می‌شود امید نیست، ناامیدی است.
• هانا آرنت
یه وقتایی زندگی مثل یک تونل تاریکه
تو نمیتونی نور ته تونل رو ببینی اما
اگر فقط به راهت ادامه بدی، به مکان
بهتری خواهی رسید
➕
اﮔﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ، ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ، ﻟﺰﻭﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ هم ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪﺗﺮﯼ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ. ﺗﺌﻮﺭﯼ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺁﻣﻮﺯﺩ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻣﻦ، ﺍﺳﺎﺱ ﻭ ﺷﺎﻟﻮﺩﮤ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ
ﺍﺳﺎﺱ ﻭ ﺷﺎﻟﻮﺩﮤ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ.
📗 تئوری انتخاب
✍🏽 #ویلیام_ﮔﻼﺳﺮ
اگر ندانیم که می میریم، طعم زنده بودن را نمی توانیم بچشیم، و بدون دریافت شگفتی زندگی، تصور مرگ نیز ناممکن است…
روزی که پزشک به مادربزرگش خبر داد که بیماری اش لاعلاج است، چیزی بدین مضمون بر زبان آورد:
« تا این لحظه نفهمیده بودم، زندگی چه زیباست»
تاثر آور نیست که آدم باید بیمار شود تا بفهمد زنده بودن، چه نعمتی است؟
📗 دنیای سوفی
✍🏽 #یوستین_گردر
زیادعاشق نباشید
عشق بیش از حد
مثل پارچ آب است برای لیوان پرازآب
عشق بیش از حد
مثل ظرف غذای لذیذبرای کسی است که سیرشده
عشق بیش ازحد
مثل پله است برای خانه ای که آسانسوردارد
بیش ازحدکه عاشق باشید،هرچقدهم که لازم باشید
مثل آبی که رفع تشنگی میکند
مثل غذایی که رفع گشنگی میکند
مثل پله ای که به مقصدمیرساند
بی مصرف وبی فایده به نظرمیرسید...
#حامد_رجب_پور
🕊
خوشبختی، فهرست دارایی‌های لازم:
۱. یک کلبه
۲. دوستان
۳. اجتناب از رییس بازی‌ها، ارباب منشی، هم‌چشمی و درگیری
۴. تفکر
ممکن است دستیابی به خوشبختی دشوار باشد، ولی موانع آن عمدتا مالی نیستند.
📗 تسلی بخشی‌های فلسفه
✍🏽 #آلن_دوباتن
.
اگر واقعاً مايل به كمك به افراد دردمند هستيم، بايد بخواهيم داستان‌هاى همه‌گيرى را كه درد را وضعيتى انحرافى معرفى مى‌كنند، که (درد) نياز به تغيير يا درمان دارد را كنار بگذاريم.
بايد از بيان مراحل سوگوارى كه هرگز قرار نبوده نسخه‌اى براى همه باشد دست برداريم.
وقتى داستان‌هاى بهترى تعريف كنيم، فرهنگى مى‌سازيم كه مى‌داند چطور شاهد چيزى باشد كه قابل تغيير نيست، كه در آنجا صرفاً حاضر باشد. وقتى داستان هاى بهترى تعريف كنيم، ياد مى‌گيريم كه همراهان بهترى باشيم، براى خودمان و براى يكديگر.
#عيبى_ندارد_اگر_حالت_خوش_نيست
#مگان_ديواين
شما زن ها را نمى شناسيد
زن ها از همه چيز مى ترسند
از تنهايى...
از دلتنگى...
از ديروز...
از فردا...
از زشت شدن...
از ديده نشدن...
از جايگزين شدن...
از تكرارى شدن...
از پير شدن...
از دوست داشته نشدن...
و شما براى رفع اين ترس ها
نه نياز به پول داريد
نه موقعيت و نه قدرت
نه زيبايى و نه زبان بازى
كافيست فقط حريم بازوانتان راست بگويد
كافيست دوست داشتن و ماندن را
بلد باشيد.
#سیمین_بهبهانی
«اگر می‌دانستم این آخرین دقایقی ست که تو را می‌بینم، به تو می‌گفتم «دوستت دارم» و نمی‌پنداشتم تو خود این را می‌دانی...
اگر پروردگار لحظه‌ای از یاد می‌برد که من آدمکی مردنی بیش نیستم و فرصتی ولو کوتاه برای زنده ماندن به من می‌داد از این فرصت به بهترین وجه ممکن استفاده می‌کردم. به احتمال زیاد هر فکرم را به زبان نمی‌راندنم، اما یقیناً هرچه را می‌گفتم فکر می‌کردم.
هر چیزی را نه به دلیل قیمت که به دلیل نمادی که بود بها می‌دادم. کمتر می‌خوابیدم و بیشتر رویا می‌بافتم؛ زیرا در ازای هر دقیقه که چشم می‌بندیم، شصت ثانیه نور از دست می‌دهیم. راه را از همان جایی ادامه می‌دادم که سایرین متوقف شده بودند و زمانی از بستر بر می‌خواستم که سایرین هنوز در خوابند. اگر پروردگار فرصت کوتاه دیگری به من می‌بخشید، ساده‌تر لباس می‌پوشیدم، در آفتاب غوطه می‌خوردم و نه تنها جسم که روحم را نیز در آفتاب عریان می‌کردم.
به همه ثابت می‌کردم که به دلیل پیر شدن نیست که دیگر عاشق نمی‌شوند، بلکه زمانی پیر می‌شوند که دیگر عاشق نمی‌شوند. به بچه‌ها بال می‌دادم، اما آنها را تنها می‌گذاشتم تا خود پرواز را فرا گیرند. به سالمندان می‌آموختم با سالمند شدن نیست که مرگ فرا می‌رسد، با غفلت از زمان حال است. چه چیزها که از شما‌ها [خوانندگانم] یاد نگرفته‌ام...
یاد گرفته‌ام همه می‌خواهند بر فراز قلهٔ کوه زندگی کنند و فراموش کرده‌اند مهم صعود از کوه است. یاد گرفته‌ام وقتی نوزادی انگشت شصت پدر را در مشت می‌فشارد، او را تا ابد اسیر عشق خود میکند. یاد گرفته‌ام انسان فقط زمانی حق دارد از بالا به پایین بنگرد که بخواهد یاری کند تا افتاده‌ای را از جا بلند کند. چه چیزها که از شما یاد نگرفته‌ام....
احساساتتان را همواره بیان کنید و افکارتان را اجرا. اگر می‌دانستم امروز آخرین روزی است که تو را می‌بینم، چنان محکم در آغوش می‌فشردمت تا حافظ روح تو گردم. اگر می‌دانستم این آخرین دقایقی است که تو را می‌بینم، به تو می‌گفتم «دوستت دارم» و نمی‌پنداشتم تو خود این را می‌دانی. همیشه فردایی نیست تا زندگی فرصت دیگری برای جبران این غفلت‌ها به ما دهد.
کسانی را که دوست داری همیشه کنار خود داشته باش و بگو چقدر به آنها علاقه و نیاز داری. مراقبشان باش. به خودت این فرصت را بده تا بگویی: «مرا ببخش»، «متاسفم»، «خواهش می‌کنم»، «ممنونم» و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن. هیچکس تو را به خاطر نخواهد آورد اگر افکارت را چون رازی در سینه محفوظ داری.
خودت را مجبور به بیان آنها کن. به دوستان و همهٔ آنهایی که دوستشان داری بگو چقدر برایت ارزش دارند. اگر نگویی فردایت مثل امروز خواهد بود و روزی با اهمیت نخواهد گشت»
#گابریل_گارسیا_مارکز 🖋
🕊
عزیز من، در زندگی، آدمها و اتفاقات بسیاری تو را خواهند آزرد؛ لااقل تو با خود مهربان باش...
➕
از روی بذر هایی که میکاری قضاوت کن،
نه از روی محصولی که برداشت میکنی!
تصور کنید روزی متوجه میشوید لباسهایی که بر تن دارید بسیار کوچک و تنگ هستند و شما را اذیت میکنند. تصور کنید که آدمها به شما نگاه میکنند و تذکر میدهند که لباسهایت احتیاج به تعویض و بازنگری دارند. شما تحت فشار قرار میگیرید و وقتی به دقت در آیینه به خودتان نگاه میکنید؛ از خودتان و انتخابتان بدتان میآید و با احساسی بد به لباسهایتان حمله میکنید و سعی میکنید با عجله و شدت آنها را از خود جدا کنید اما متوجه میشوید هر چه بیشتر به لباسها حمله میکنید، لباسها محکمتر به بدنتان میچسبند!
با خودتان فکر میکنید چه اتفاق عجیبی؟ من که اکنون متوجه شده‌ام لباسهایی نامناسب و آزاردهنده بر تن دارم! من که اکنون کاملا به خودم و لباسها اگاهم پس چرا لباسها را نمیتوانم در بیاورم؟! مثال بالا درست شبیه به زمانی‌ست که ما متوجه میشویم چقدر از بعضی رفتارهایمان بدمان میآید و چقدر خودمان را سرزنش میکنیم برای حالت‌ها، رفتارها و انتخاب‌هایمان. و متوجه میشویم باید آنها را تغییر دهیم؛ اما نمیتوانیم.
رفتار‌های ناسازگار و آسیب‌رسانِ ما شبیه به لباسهایی آزاردهنده هستند که باید تغییر کنند. اما باید بدانید که بیشتر رفتار‌های آزاردهنده ما، روزی بهترین نجات دهنده‌های ما بودند و جایی در مسیر زندگی‌مان، خودمان آنها را (ناهشیارانه) انتخاب کرده بودیم چون فکر میکردیم به ما کمک میکنند که با دردها کنار بیاییم.
مثلا شاید پرخاشگریِ امروز که به رابطه‌های صمیمانه‌مان آسیب میزند، در گذشته باعث میشده زمانی که کودک بوده‌ایم زنده بمانیم و از دردِ طلاقِ پدر و مادرمان رد شویم. در نهایت تمام رفتارهایی که احساس میکنیم باید تغییرشان دهیم فقط در یک حالت تغییر میکنند: اینکه با خودمان مهربان باشیم و خودمان را درک کنیم. به هر حال در مسیر زندگی‌مان، دردهایی رخ داده اند و به خاطر رد شدن از دردها ما رفتارهایی را انتخاب کرده بودیم و اکنون با بزرگتر شدنمان میتوانیم دردها را تحمل کنیم و رفتارهایمان را تغییر دهیم.
لباس‌های تنگ و کوچکتان، فقط با عشق و همدلی از تنتان بیرون میآیند نه با سرزنش و حمله کردن به آنها.
پونه مقیمی
برای چیزی که پنج سال دیگه برات ارزشی نداره
بیشتر از پنج دقیقه غصه نخور؛ نمی ارزه.
در تاریک‌ترین روزهای زندگی‌ات این را بدان که خدا در جواب صبرهایت، درهایی را برایت می‌گشاید که هیچکس قادر به بستنش نیست.
معجزات وقتی اتفاق می‌افتد، که تو برای آرزوهایت، بیشتر از ترس‌هایت، انرژی بفرستی...
به قول صائب تبریزی؛
می رود عمر ولی خنده به لب باید زیست!˘˘
زندگی؛
هیچگاه به بن بست نمی‌رسد.
کافیست چشم باز کنی و راه‌های گشوده‌ی بیشماری را فرا روی خود ببینی.
تو که خود را باور کنی
هر معجزه‌ای ممکن است.
زندگی‌ات را بر مبنای ترس بنا نکن؛ بی‌هیچ واهمه‌ای زندگی کن. تنها در این صورت است که به معنای واقعی کلمه، زندگی کرده‌ای. ترس، تو را بسته نگه می‌دارد و مانعِ باز شدن و شکوفایی‌ات می‌شود. ترس موجب می‌شود که پیش از اقدام به هرکاری، هزار و یک نگرانی و دغدغه راهِ تو را سد کنند. دغدغه‌ها و وسواس‌ها، تو را سردرگم تر میکنند. این‌ها سیاه چاله‌های کهکشانِ روح تواند. انسان جایزالخطاست. خطا کردن، لازمه‌ی انسان بودن و نیز انسان شدن است. فقط یک چیز را در خاطر داشته باش: سعی کن خطاهای خود را تکرار نکنی. تکرارِ خطاها نشانه‌ی حماقت است.
📗 فهم عاشقانه‌ی هستی
✍🏽 #مسیحا_برزگر
گاهی در زندگی ام می ایستم و می گویم:
این تمام من بود ،که دوام آورد،
که ادامه داد و رسید ...
زندگی سخت نیست
زندگی تلخ نیست
زندگی همچون نت های موسیقی بالا و پایین دارد
گاهی آرام و دلنواز
گاهی سخت و خشن
گاهی شاد و رقص آور
گاهی پر از غم
زندگی را باید احساس کرد
ما فکر میکنیم
انقلاب به معنی کارهای بزرگ است!
در حالی که یک تلفن کردن
شاید یک انقلاب باشد
سکوت کردن زمانی که سخت است
ندیدن بعضی چیزها
نشنیدن بعضی از حرفها
شاید هم یک دست بر سر
کسی کشیدن
یک انقلاب باشد.
ییلمازگونی
هفت روش ساده برای شاد بودن
۱- گل‌کاری يا باغبانی کنيد.
۲- پول‌های خود را خرج دلخوشی های کوچک و زياد کنيد و مدام به دنبال
آرزوهای گران و دست نيافتنی نباشيد.
۳- در يک مهارت جديد، متخصص شويد. تشخيص اينکه چه مهارتی باشد به
سليقه و توانايی خودتان بستگی دارد
۴- نگرانی هايتان درباره آينده را روی يک کاغذ بنويسيد، در يک پاکت نامه
بگذاريد و به معنای واقعی مهر و مومش کنيد
۵- اطرافتان را با افراد شاد شلوغ کنيد. گاهی در جمع خانواده تان جوک
بگوييد و شوخ طبع باشيد.
۶- مقايسه خود با ديگران را متوقف کنيد. مهم نيست که اين مقايسه در زمينه
مالی باشد يا تحصيلی یا...
۷- از هر فرصتی برای ورزش استفاده کنيد چراکه ورزش در افزايش روحيه
و اعتماد به نفس، تاثير قابل توجهی دارد.
#باب_پراکتور (مدرس بزرگ قوانین جذب)
از تخت خواب‌تان در هتل بتوانید برج ایفل را ببینید یا نبینید واقعا اهمیتی ندارد. اینکه بتوانید خواب عمیقی داشته باشید بسیار مهم‌تر است ...
📗 هنر شفاف اندیشیدن
✍🏽 #رولف_دوبلی
علاقه به "تنهایی" ممکن نیست گرایشِ نخستین انسان باشد، بلکه در اثر تجربه و تفکر ایجاد می‌شود و این‌ها به سهم خود، نتیجهٔ تکامل نیروی ذهنی فرد است و با افزایش سن بیشتر می‌شود. معاشرتی بودن عموماً با سن افراد، ارتباط معکوس دارد.
گرایش به تنهایی، گرایشی صرفا طبیعی [و ذاتی] نیست. بلکه بیشتر حاصل تجربه و به‌ویژه، نتیجهٔ بصیرت یافتن به کیفیت پستِ اخلاقی و ذهنی عامه مردم است.
✍🏽 #آرتور_شوپنهاور
📗 در باب حکمت زندگی
♥️ گوشه‌ای دنج برای کاستن از رنج این روزها
🔻🔻
https://telegram.me/joinchat/Ar1LtUBkgUhEziY9Z_cPDw
🩶موسیقی ♥️دیالوگ 🩶دل‌نوشته
♥️ کانالی پر از زیبایی ❍ و حسِ خوب
مهم‌ترین مهارت توی زندگی داشتنِ تعادله،
"مهربون" باش، ولی نذار ازت سو استفاده کنن!
قانع باش، ولی از "پیشرفتِ" خودت دست نکش...!