11132
فعال بخش خصوصی و تحلیل‌گر مسائل اقتصادی
دعای خیر شما همواره سرمایه اصلی من بوده واکنون برای سلامتی و برگشت کامل به جامعه نیز تقاضامند این دعای خیر و همچنین مستدعی عفو و بخشش شما نسبت به همه قصوراتم هستم.ایزد یکتا ایران عزیز را سربلند دارد و کارآفرینان کوشای وطن را برکت و وسعت کار و کسب عطا فرماید.
هر که ما را یاد کرد ایزد مر او را یار باد
هر که ما را خوار کرد از عمر برخوردار باد
هر که اندر راه ما خاری فکند از دشمنی
هر گلی از باغ وصلش بشکفد بی خار باد
در دو عالم نیست مارا باکسی گرد و غبار
هر که ما را رنجه دارد، راحتش بسیار باد
پروردگارا، بر رسول خاتم و خاندان نور درود فرست و این سرای کهن را از دشمن، دروغ و خشکسالی مصون دار. خداوندا، از خزائن رحمتت بر دشت و دمن و کوه و صحرای ایران، باران نعمت و عافیت و شادمانی و خردورزی ببار. آمین یا رب العالمین.
والسلام
/channel/mohsenjalalpour
حتماً دبیر کل محترم نسبت به آنچه در طول این مدت برای شفافیت در پرداخت‌ها و تنظیم منطقی حقوق‌ها انجام شده توضیح داده یا خواهند داد. با درخواست دبیر کل، میزان دریافتی ایشان در سطح معاونین و کمتر از عرف رایج در سازمانهای مشابه و حتی کمتر از عرف اتاق ایران در سال های گذشته، تعیین شد. همچنین دراتاق ایران، پرداخت حقوق و مزایا صرفاً به پرسنل تمام یا پاره وقت دارای قرارداد ممکن است و هیچ گونه پرداخت اضافه به هرعنوان ممکن نیست و پایه حداقلی وحداکثری پرداخت ها برمبنای عرف جامعه وبراساس سوابق وتحصیلات است.بهره وری نیروی انسانی اتاق در دوره اخیر همواره مدنظر بوده و ارتقای آن نیز کاملاً محسوس است و اشاره به اینکه بعضی پرسنل سخت کوش اتاق در طول ۱۴ ماه گذشته بیش از حد انتظار ظاهر شده و تلاش مضاعف داشته و حتی در روزهای تعطیل و ایام عید نوروز مشغول بوده‌اند نیز ضروری و لازم است. من در برابر همکارانم احساس دین می‌کنم.
برای تصویر سازی جدید برای اتاق در داخل و خارج یکی از فعالیت‌های گسترده در بخش بین الملل صورت پذیرفته است. دراین راستا شخصاً بیش از ۲۰۰ملاقات رسمی درداخل و خارج کشور با مسوولین و هیات‌های خارجی در طول ۴۰۰روز گذشته داشته‌ام که نشان از حجم فعالیت‌های انجام شده در این زمینه است. هیچ ملاقاتی را بدون مطالعه نرفته و همیشه در ملاقاتهای مهم، پیش جلسه داشته‌ام. سعی کردم به قدر حوصله جلسه گاهی با حضور تشکل‌ها و گاهی بدون حضورآنان، منافع بخشهای مختلف اقتصادی را به پیش رانم. درطول این ۱۴ماه ،۱۴ سفر خارجی داشته‌ام که اغلب آنها در معیت ریاست محترم جمهور، معاون محترم اول، وزیر محترم خارجه بوده و در طول سفرها ده هاملاقات و جلسه رسمی وغیررسمی برگزار کرده ایم.در این سفرهاو ملاقاتها تعریف درست و واقعی بخش خصوصی ایران مد نظر بوده است. بسیار خوشحالم که عرض کنم به گفته بسیاری از مقامات بلندپایه داخلی وخارجی آنچه توسط تیم بین الملل و اعضای اتاق اتفاق افتاده از حد انتظار بالاتر بوده است. حضوردر اتاق ایران به درخواست ثابت روسای جمهور، نخست وزیران، وزرای اقتصادی و هیات‌های ملی بازدید کننده از تهران، تبدیل شده است. ساختارهای حاکمیتی هم دریافته‌اند، مراجعه مقامات بین المللی به اتاق ایران، سبب ارتقای وجهه ملی است. در این راستا حضوربیش ازیکصد و بیست مقام بلندپایه خارجی شامل شش رئیس جمهور، چهارنخست وزیر،۲۵وزیر ویازده ریس اتاق و دههامقام مهم خارجی دراتاق ایران رایاداوری می‌کنم.
اعزام هیات‌ها با ارسال پیش-هیات کوچک تخصصی یکی دو نفره، جلسه به جلسه از پیش طراحی و برنامه ریزی می‌شد. اگر پنج روز همراه رئیس جمهور در سفر بودیم، صنعتگران و تجار لحظه به لحظه برنامه‌های تنظیم شده‌ای را داشتند که نمایندگان ما قبلاً با حضور در محل با سازمانهای ملی طرف مقابل و سفارتهای خودمان طراحی و بدقت اجرا می‌کردند. امروز دکتر ظریف هیات اقتصادی اتاق را در سفرهای رسمی خود، همه جا همراه خود می‌خواهد. مهر تأیید این وزیر متخصص و درتراز جهانی، در کنارتایید اعضای حاضر در سفرها، نشان از تحول جدی درعملکرد بین المللی اتاق است. آنچه کردیم قدمهای اول بود. امیدوارم رئیس بعدی برنامه ارتقای توان بین المللی اتاق را با جدیت مضاعف پیش ببرد.
در داخل نیزدراین دوره سفررئیس اتاق به پانزده استان کشورو ملاقاتهای متعددبا استانداران، ائمه جمعه و مسوولان رده بالای استانها صورت پذیرفت و ارتقای جایگاه اتاق‌های شهرستان‌ها همواره مورد نظر هیأت ریسه محترم قرارداشته است. ایجادمراکز تحقیقات ودبیرخانه مشترک سه اتاق دراستانها و تاکید بر تعامل اتاق‌هابا ائمه جمعه، استانداران، مجمع نمایندگان وروسای دادگستری‌های استان هادراین راستاقابل ذکر است.
در 14 ماه گذشته تلاش کردم این اقدامات را به سرانجام برسانم:
📌 استفاده از ظرفیت بزرگان و زعمای اتاق با تشکیل شورای عالی پیشکسوتان
📌 اهتمام به هم سویی بخش غیردولتی اقتصاد با تشکیل دبیرخانه مشترک اتاق های ایران،تعاون و اصناف
📌 تلاش برای ارتقای جایگاه علمی و پژوهشی در اتاق با پایه گذاری پژوهشکده اتاق ایران
📌 تدوین و تصویب نظام تشکلی اتاق درهیات رئیسه
📌 اغازنهضت تأسیس فدراسیون ها دراتاق
📌تقویت تحقیق و پژوهش در شهرستان ها با ایجاد مراکز تحقیقات در استانها
📌 تلاش برای ارتقای جایگاه اطلاع رسانی و گزارش دهی بخش خصوصی از طریق گسترش حضور اتاق در فضای مجازی و ایجادپایگاه خبری فارسی وانگلیسی اتاق ایران
📌 راه اندازی مرکز آمارو اطلاعات اقتصادی اتاق ایران
📌 انجام قدامات اولیه برای راه اندازی مرکزملی رتبه بندی اتاق ایران
📌 راه اندازی نظام رتبه بندی تشکل ها
📌 ادغام دبیرخانه‌های شورای گفت و گو و ماده۷۶وتشکیل یک نهاد مستقل دراتاق ایران وشهرستانها
📌 تدوین و تصویب آیین نامه‌ها، شیوه نامه هاواساسنامه های متعددازجمله آئین نامه اتاق‌های مشترک
اين عمرهاي كوته و بي اعتبار
٢٤خرداد١٣٩٤مهم ترين روزو بزرگترين افتخارزندگي من است.روزي كه ازسوي كار آفرينان اين كشوربه عنوان سخنگوي بخش خصوصي ايران برگزيده شدم. آن روزكرسي رياست اتاق ايران به امانت به من سپرده شد و مأموريتي بس خطير و بزرگ پيش رويم نهاد.مي دانستم كار بس دشواري پيش رو دارم.تحريم هاي چندلايه، انباشت عظيم بيكاران و ركود مزمن كشوررا تهديد مي‌كرد.نبرد سنگين با تورم درجريان بود.بنگاه ها ازنفس افتاده و حال اقتصاداصلا خوب نبود.
مسئوليت سنگيني پذيرفته بودم وعهد كردم هرچه دارم برسر اين خدمت بنهم.
بر اين عهد صادقانه ايستادم و كوتاهي نكردم.
چه بسيارزنان و مردان پاك نهاد درهيأت رئيسه، هيأت نمايندگان و سازمان اتاق كه دراين تلاش بيش از من كوشيدند.اين مأموريت مهم، تمام ساعات عمر من،تمام نيروي بدني و مهم ترازهمه، بسيج همه قواي عاطفي و روحي ام را مي طلبيد.
قلب من سابقه بيماري داشت اما گمان داشتم اشتياق روحي خدمت به ايران عزيز اين عضو بيمار را نيزهمراه خواهد كرد.در ابتداي سال جاري عارضه قلبي، چند روزي بستري ام كرد. پزشكان،كار سنگين و پرتنش را اكيدأ ممنوع كردند اما نمي‌توانستم كار را وانهم. به خود گفتم باز مي كوشم اما اجازه نخواهم داد تنش كار مرا بيازارد. اما نشد.
به باور من بنگاهها سرمايه اصلي اقتصادهر كشورند.من كه خود بارها بنگاه ساخته و براي توفيق آن جنگيده بودم نيك مي‌دانستم هربنگاه موفق عصاره سرمايه گذاري و تلاش ساليان ده‌ها، صدها وهزاران ايراني است.وقتي مرگ بنگاهي را مي ديدم، هنگامي كه زانوزدن فعالان اقتصادي را ناظربودم،آن‌گاه كه درهرجا وهرسفر صدهاجوان لايق ايراني از من تقاضاي شغل داشتند چگونه مي‌توانستم رنج نبرم؟!
مشاهده هجوم يكپارچه دشمنان خارجي ايران درعرصه بين الملل در كنار سنگ اندازي و كلوخ پراني داخلي دائما قلبم راجريحه‌دار مي‌كرد.
هرشب به خود نهيب مي‌زدم كه تو ضامن همه آن چه مي‌گذرد نيستي.حديث بانفس مي‌كردم كه در اين ساختار بزرگ وعريض و طويل توعضو كوچكي هستي كه بايد تا مي‌تواني درانجام وظيفه خود،خوب بكوشي.اما مگر قلب آدميزاد زبان آدمي سرش مي‌شود؟!مي‌سوزد و كار دستت مي‌دهد.
اين قلب دمدمي مزاج و فرصت طلب.
القصه.بامداد چهارشنبه دوهفته قبل پس ازبازگشت از سفركردستان آنچه پزشكان پيش‌بيني مي‌كردند پيش آمد.مرگ را به چشم ديدم. تجربه‌اي است خنك و تسلي بخش.
گفتمش:
ديدارمي‌نمايي وپرهيزمي‌كني
بازار خويش و آتش ما تيز مي‌كني
حال در بستر بيماري افتاده‌ام. رمقي نمانده. پزشكان صريحا مرا از اشتغال سنگين و تنش‌زا تا پايان عمر نهي مي‌كنند. مي‌دانم در بحبوحه كارزار سخت، شما زنان ومردان كارآفرين ايراني، براي نجات اقتصاد ملي نمي‌توان پذيرفت سخنگوي بخش خصوصي، ناقص و نيمه كاره درخدمتتان باشد.عليهذا امروز اقتضاي خدمت به شما، استعفا از رياست اتاق ايران است.
اين استعفا قطعي ازسروظيفه‌شناسي و امانتداري و متكي برعقل و تدبيراست.
در كمال فروتني ازتك تك شماعزيزان سپاسگزاري مي كنم واز تقصير و قصور خود عذر خواهم.از شما مي خواهم اين خدمتگزاركوچك راعفو و از دعا فراموش نكنيد.
فرصت خدمت به اين سرزمين جاودانه و اين مردم خوب براي هركس بهاري زودگذراست. فرصت‌هايتان راغنيمت شمريد و قدر بدانيد.
فردا بي شك از آن ايران است.
ارادتمند
محسن جلال پور
چرا میوه برجام را نچیدیم؟
گزیده ای از سخنرانی در نشست هیأت نمایندگان اتاق ایران :
راهی که نظام طی سالهای اخیر برای حل و فصل مناقشه هسته ای در پیش گرفت، هوشمندانه بود. این راه، خودباوری در حل مسائل بزرگ در عرصه بین‌الملل را هموار کرد. این تجربه نشان داد می توانیم اراده و تلاش خود را برای حل مسائل و مشکلات دیگر از جمله مشکلات اقتصادی به کار گیریم.
ما به عنوان فعالان اقتصادی در طول مذاکرات هیچ‌گاه اظهار نظری در زمینه آن چه مورد بحث بود نداشته و از آن جا که تخصص ورود به مسائل فنی و سیاسی و پیچیدگی مذاکرات را نداشتیم، به خود اجازه اظهار نظر در مورد مسائل فنی و پیچیده هسته ای را ندادیم.
آن چه از نظر فعالان اقتصادی بسیار مهم بوده و هست، اعتماد کامل به راهبرد نظام و مسوولان مربوطه و مسیر درستی است که در پیش گرفته شده است. رسیدن به نقطه تفاهم، حاصل درایت و تدبیر و هدایت مقام معظم رهبری - دولت محترم و تیم مذاکره‌کننده و با پشتوانه اقتدار و امنیت کشور و صبر و حوصله و تحمل و همراهی مردم حاصل شد.
در پسابرجام نیز همواره رویکرد فعالان اقتصادی و بخش مردمی و غیردولتی و اتاق‌ها برای استفاده حداکثری از ظرفیت به وجود آمده است.
در این مسیر و در طول یک سال گذشته اتاق همواره سعی در بهره‌برداری حداکثری از فضای به وجود آمده برای رونق اقتصادی و حرکت به سمت رشد اقتصادی و شکوفا و پویا شدن اقتصاد کشور داشته و دارد.
اینکه دیواره تحریم شکسته شد و یکپارچگی به وجود آمده برای فشار حداکثری به جمهوری اسلامی ایران از هم گسست و تحریم‌های جدید علیه کشور اعمال نشد از دستاوردهای مهم این تفاهم است.
اما چرا چندان توفیقی در اقتصاد حاصل نشد؟ از طرفی،تداوم خصومت ها و دشمنی ها و از طرف دیگر بعضی نقصان‌ها و عدم آمادگی‌ها در داخل کشور باعث شد فضای پساتحریم نتواند به فضای رونق و شکوفایی اقتصادی تبدیل شود.
آمریکا با اعمال بی‌سابقه تحریم‌های اولیه و با پیگیری جو ترس بنگاهها سعی دارد فشار اقتصادی روی ایران باقی بماند. رویکرد کینه‌توزانه برخی کشورها هم چنان به قوت خود باقی است و باید برای آن چاره‌ای اندیشید.
لابی سلفی تکفیری با سمپاشی و دورغ پراکنی و ماجراسازی، ما را از تعامل مناسب با بخش بزرگی از جهان اسلام و کشورهای همسایه محروم کرده است.
از طرف دیگر به عدم آمادگی ما برای بهره‌برداری از فضای پسابرجام نیز باید اذعان کرد در برخی عرصه‌ها مانند بانکداری بین‌المللی غربی‌ها برنامه‌ریزی چند دهه‌ای و هدفمندی را در سالهای گذشته شروع و دنبال کرده‌اند. ما چون در تحریم بوده‌ایم بی‌اطلاع و فاقد تماس و توان کارشناسی هستیم. عرصه (Compliance) بانکی از این مقوله‌هاست.
واقعیت این است که شبکه‌های انتقال مالی به طرز حیرت‌آوری شفاف و ملزم به تبعیت از قواعد بین‌المللی بانکی شده که غرب اعمال می‌کند. تلاش غرب برای کنترل مویرگی جریان مالی جهان در 10 سال گذشته که ما در صحنه نبوده‌ایم جلو رفته و ما با برداشته‌شدن دیوارهای تحریم غافلگیر شده‌ایم.
متاسفانه از آنجا که در کشور باب شده همه در همه موارد اظهار نظر کرده و جو را ملتهب می کنند و اجازه نمی‌دهند فهم ملی مناسبی از موضوع شکل گیرد، تفسیرها در فضای فقدان آشنایی با مسائل ابتدایی است. در حالی که اظهار نظر در سطح ملی دیگر محتاج دانستن مقدمات موضوع هم نیست و باید بیشتر با مسائل آشنا بود. اما این روزها هر کس در هر مقوله‌ای اظهار نظر می‌کند و به جای ایجاد فضای هم‌افزایی و مباحث کارشناسی فضای مچ‌گیری و جدل رسانه‌ای حاکم است.
به طور کلی به گمان بخش خصوصی، برجام بخشی از سیاست هوشمند نظام بود که در عرصه اقتصاد خطرات بزرگی را رفع یا فعلاً مدیریت کرد. اما اقتصاد بیمار ایران محتاج تمرکز بیشتر از این است.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
غربت تولید و صنعت
همايش روزصنعت دیروز غریبانه برگزار شد. معمولا روز دهم تیرماه مراسمی به همین مناسبت برگزار می شود اما امسال به دلیل همزماني این روز با ماه مبارك رمضان، مراسم این روز به نوزدهم تیرماه موکول شد.به اذعان سخنرانان و شركت كنندگان این مراسم، درحال حاضر توليد وضعيت خوبي ندارد. ما فعالان بخش خصوصی می دانیم که دولت یازدهم از نظر تعدد مشکلات اقتصادی در سخت‌ترین شرایط سه دهه گذشته قرار دارد. و این را هم می دانیم که آن چه برای این دولت به یادگار مانده، میراثی از مشکلات و معضلات فراوان است.در حال حاضر این دولت با مجموعه ای از مسائل و مشکلات اقتصادی مواجه است که به زعم اقتصاددانان در کمتر اقتصادی به صورت هم زمان رخ داده است. انتخاب آقای روحانی یک پیام خوب برای اقتصاد ایران داشت و این پیام،اثر مثبتی روی انتظارات گذاشت.این که مردم انتظار بهبود را می کشیدند،به سرمایه ای تبدیل شد که می توانستیم از آن برای دوره گذار استفاده کنیم اما به دلایل زیادی، این گونه نشد.بعدازبرجام شرايط براي چنين موقعيتي بسيارمهياترهم شد،امانتوانستيم از آن بهره لازم راببريم.اکنون سرمایه اجتماعی دولت به خطر افتاده و سوال این است که چرا دولت یازدهم از شرایط به وجود آمده،به درستی استفاده نکرد؟
دولت یازدهم سه سال زمان صرف کرده و اکنون در آستانه ورود به سال چهارم دولت هستیم. به استناد مشاهده ها،گفت وگو ها و گزارش هایی که در اتاق ایران تهیه کرده ایم و به استناد درد دل های صنعتگران، اخبار نگران کننده‌ای درباره صنایع و وضعیت اقتصادی کشور شنیده می‌شود. حال صنعت ما خوب نیست و حتی برخی صنایع رو به مرگ گذاشته‌اند.
خیلی از بنگاه های ما به دوران پساتحریم امید داشتند. یعنی در روزگار تحریم خودشان را با هر سختی ای که بود از لب پرتگاه جلو کشیدند و حرکت کردند چرا که باورشان این بود تغییر و تحول اساسی پیش می آید. فکر این که برجام قرار بود اقتصاد را شکوفا کند ،امروز رفته رفته جای خود را به ناامیدی و سرخوردگی می دهد.به نظرم فضای سیاست کشور باعث سرکوب امید شده است.
در ضیافت افطاری ریاست جمهوری، ازآقای رئیس جمهور خواستم همان طور که کاهش تورم را فرماندهی کردند،خروج از رکود را هم فرماندهی کنند.در ابتدای فعالیت دولت،تورم مشکل بزرگی بود که احتمال داشت مشکلات سیاسی و اجتماعی به بار بیاورد. امروز همزمان با برگزاري روز صنعت و معدن، باز همين درخواست را تکرار می کنم. مدیران و سیاست گذاران و نمایندگان و کنش گران سیاسی و اقتصادی بدانند که :
رکود و خواب صنایع و بیکاری وضعیت خطرناکی پیدا کرده و لازم است همه برای رفع آن هم قسم شوند.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
مقصر کیست
انتخاب مردم یا سیاست گذاری اشتباه؟
تصویرهای ارسالی هموطنان از جاده‌های منتهی به استان‌های شمالی،تکان‌دهنده است.برخی افراد،معطلی در جاده‌ها را تا 20 ساعت گزارش کرده‌اند.طی مسیری که به شکل طبیعی باید سه ساعت زمان ببرد،در بهترین حالت 10 ساعت طول کشیده‌است.این اتفاق نادر را از چند جهت می‌شود بررسی کرد.
📌بعضی‌ها معتقدند مردم انتخاب بدی کرده‌اند و با وجود پیش‌بینی ازدحام در جاده‌های شمال،ریسک کرده و این راه را برگزیده‌اند. برای این که ببینیم این تحلیل تا چه اندازه نادرست است،باید چند نکته را در نظر بگیریم.
اول اینکه تعطیلات عید فطر امسال، تنها تعطیلات تجمیعی پس از امتحانات دانش‌آموزان و دانشجویان و همزمانی آن با تعطیلات پدران و مادران کارمند بوده‌است.اگر به تقویم نگاه کنید،تا پایان سال چنین تعطیلاتی تکرار نمی شود. به این ترتیب، تعداد زیادی از خانواده‌ها با آگاهی از این که چنین فرصتی دیگر پیش نخواهد آمد،دل به جاده زده اند.
دوم این که تعطیلات عید فطر امسال پس از یک ماه عبادت و پرهیز در طولانی‌ترین روزهای سال،خانواده‌های مذهبی را هم ترغیب به مسافرت کرد.معمولا کم پیش می‌آید که سفر خانواده‌های مذهبی با خانواده‌های کمتر مذهبی آن هم به این گستردگی،همزمان شود.اما این‌بار همزمان شد و ازدحام را به شدت افزایش داد.
دوست عزیزم علی میرزاخانی-سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد- در کانال خود به یک مشکل ساختاری مهم اشاره کرده است.این که تعطیلات هفتگی ما بر خلاف بسیاری از کشورها،دو روز نیست و خانواده‌ها کمتر فرصت برنامه ریزی برای سفرهای کوتاه‌مدت در طول سال را دارند.استدلال این است که اگر تعطیلات هفتگی در ایران از یک روز جمعه به دو روز افزایش پیدا کند،حتما بسیاری از خانواده‌ها در طول سال،فرصت بیشتری برای سفر پیدا می‌کنند.می‌خواهم این گونه نتیجه‌گیری کنم که به انتخاب مردم نباید خرده گرفت.در حقیقت این انتخاب به نوعی از روی اجبار هم بوده‌است.در این زمینه لازم است قانونگذار وارد شده و در تعطیلات کشور بازنگری کند.باید بپذیریم که بازنگری در تعطیلات،یک مشکل ساختاری است و نیاز به سیاست‌گذاری‌های جدید دارد.
📌نکته بعدی،مسأله زیرساخت‌ها در کشور است. زیر ساخت‌های حمل و نقل در کشور ما ضعیف است. در اقتصادی که سالهای طولانی به صورت رسمی و غیر‌رسمی با فکر جایگزینی واردات اداره شده،بیشتر امکانات با هدف رساندن کالا به سمت پایتخت ساخته‌شده است. همه راه‌ها و بزرگراه ها به تهران ختم می‌شود.به همین نسبت، هرچه از تهران به شهرستان‌ها نزدیک می شویم،راه ها باریک‌تر و زیرساخت‌ها ضعیف‌تر می‌شود.برای اقتصاد صادرات محور،ضرورت دارد که راه‌های امن و استاندارد به سمت پایانه های صادراتی داشته باشیم نه این که راه ها به تهران ختم شود.در زمینه گردشگری هم راه‌های مناسب برای سفر به خیلی از مناطق جذاب کشور وجود ندارد.در خیلی از شهرها،فاقد هتل و محل اقامت مناسب هستیم.درصورتی که زیرساخت مناسب در دیگر شهرها وجود داشته باشد،بار سفر به شهرهای شمالی کم می‌شود و مردم انتخاب‌های بیشتری خواهند‌داشت.
📌نکته بعدی، کمبود امکانات رفاهی و تفریحی در بیشتر شهرها ازجمله درپایتخت به نسبت جمعيت بالاي آن است. شهرهای ما به نسبت جمعیتی که دارند،از امکانات مناسب برای پر‌کردن اوقات فراغت خانواده برخوردار نیستند.به همین دلیل است که درتهران در روزهای‌تعطیل،اکثر شهربازی‌ها و پارک‌ها و رستوران‌ها دچار ازدحام می شوند.به قول یکی از دوستان،باید پدر یک خانواده باشید تا بفهمید که چقدر مراکز تفریحی مناسب خانواده در تهران کم است.
📌نکته بعدی، مسأله اطلاع‌رسانی است. با وجود تلاش‌هایی که اخیرا در زمینه اطلاع رسانی صورت گرفته،باز هم در زمینه کسب اطلاع از وضعیت راه‌ها دچار مشکل هستیم.هیچ سایتی یا مرکزی وجود ندارد که به صورت صحیح و شفاف، اطلاعات لازم از وضعیت راه‌ها را به مردم منتقل کند.شاید تعداد زیادی از مسافرانی که در جاده‌های شمالی سرگردان شدند،اگر اطلاع کافی از وضعیت ترافیک راه‌های شمال داشتند،انتخاب دیگری می‌کردند.در عین حال موضوع مهم این است که دستگاه های مرتبط،بارها در جاده ها غافلگیر شده اند اما هیچ گاه فکر و برنامه‌ریزی خود را ارتقا نداده اند.
📌اعتقاد من این است که بسياري ازاين كمبودها ناشي از بزرگی دولت و میدان ندادن به بخش خصوصي درسرمايه گذاري های این بخش ها است.يكي ازمهم‌ترين بخش‌هايي كه بخش خصوصی می‌تواند سرمایه گذاری کند،حوزه راه و امکانات رفاهی در شهرهاست.
📌سیاست گذار باید این نکته را در نظر بگیرد که تحولات درآمدی،تغییر در سبک زندگی و جابه جایی نیازهای طبقه متوسط،مشکلات فعلی را در آینده ای نه چندان دور،چند برابر خواهد کرد.در صورتی که به درستی سیاست‌گذاری صورت نگیرد،در آینده ای نه چندان دور،شاهد راه بندان های شدیدتر خواهیم بود.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
درباره کیارستمی
چرا دروغ؟ راستش من خیلی فرصت فیلم دیدن ندارم. از فیلم های عباس کیارستمی دو فیلم خانه دوست کجاست و طعم گیلاس را دیده ام. شاید فیلم های دیگر او را هم دیده باشم ولی خاطرم نیست.اصلا چه اهمیتی دارد که یک آدم گرفتار، فیلم های فیلم ساز بزرگی نظیر عباس کیارستمی را دیده باشد؟ آن هم وقتی دنیا به تحسین فیلم های می پردازد.
حالا از این ها گذشته، یک چیز را خوب می دانم. عباس کیارستمی پرچمدار جهانی شدن سینمای ایران است. با فیلم های او بود که جهان،سینمای ایران را شناخت.گاهی در مذاکره با طرف های خارجی،می شنیدم که در کنار مزیت های ایران و اقتصاد ایران، نامی هم از او و دیگر هنرمندان بزرگ ایرانی برده می شد.ولی مگر ما چند هنرمند داریم که آثارشان جهانی شده است؟مگرماچه تعداد هنرمند،ورزشکار و دانشمند داريم كه حاضرباشند با قبول بسياري از مشقت هاي داخلی، در ايران کار کنند و نام ایران را در دنیا مطرح کنند؟
همین قدر می دانم که اقتصاد ایران،فردی چون عباس کیارستمی را کم دارد. فردی که اقتصاد ایران را به جهان بشناساند. فردی که بازارش محدود به راسته بازارهای خودمان نباشد.
حالا او رفته است.دیگر میان ما نیست اما نه فقط سینمای ایران که سینمای جهان داغدار او شده است.به خانواده محترمش و به جامعه هنری ایران و به همه مردم عزيزكشورم به خاطر فقدان این فیلم ساز و مرد بزرگ تسلیت می گویم.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
فعال اقتصادی در جزیره سرگردانی
بخشی از یادداشتی که برای روزنامه فرصت امروز نوشته ام.
بیشتر علائم و نشانگرهای اقتصادی دولت یازدهم از کار افتاده است. فعال اقتصادی نمی‌داند از میان راه‌حل‌های موجود، دولت کدام راه‌حل را برمی‌گزیند. آمارها به موقع داده نمی‌شود و نشانگرهای اقتصادی به درستی کار نمی‌کنند. فعال اقتصادی در این مواقع احساس می‌کند در خلأ قرار گرفته است». امروزبخش خصوصی كشوركاملا آماده است هم‌عزم با حاكمیت مسیر صحیح اقتصادی كشور را بپیماید اما قبل از آن باید این مسیر از طرف دولت به‌خوبی تبیین شود. ..
متن کامل این جاست:👇
http://goo.gl/DpaVtm
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
درباره کاهش نرخ سود بانکی
مدت زیادی است در معرض این سؤال قرار می گیرم که چرا با وجود کاهش نرخ تورم، شوراي پول و اعتبار نرخ سود بانکی راكاهش نمي دهد؟
معمولا اگر فرصت داشته باشم،سعی می کنم رویکرد شورای پول و اعتبار را توضیح دهم که معمولا در این دوره،دستوری نیست و مبتنی بر تمایلات بازار تنظیم شده است.یعنی این گونه نیست که شورای پول و اعتبار بدون تمایلات بازار ، مصوبه ای داشته باشد که بر اساس آن، نرخ سود بانکی،یک باره و به صورت دستوری کاهش پیدا کند.
با توجه به این رویه، بانک ها در هفته های گذشته علائمی مبنی بر تمایل بازار به کاهش نرخ ها را انعکاس دادند تا این که امروز نرخ های جدید به شکلی منطقی و معقول در شورای پول واعتبار به تصویب رسید.
به این ترتیب، شورای پول و اعتبار ضمن تایید و تصویب اقدام اخیر بانک ها و موسسات اعتباری در زمینه تعدیل نرخ های سود علی الحساب سپرده بانکی در محدوده 15 درصد، نرخ سود عقود مشارکتی و غیرمشارکتی را نیز حداکثر معادل 18 درصد تعیین کرد.
در حقیقت، اعلام آمادگی چند روز پيش بانك ها برای کاهش سه درصدي نرخ سود سپرده، زمینه این مصوبه را فراهم کرد و بی آن که نرخ ها در چارچوب قواعد اداری و دستوری و در قالب یک بخشنامه کاهش پیدا کند،به صورت کاملا منطقی و مبتنی بر تمایل بازار کاهش پیدا کرد.
رئیس جمهور روحانی درضيافت افطار با فعالان اقتصادی اعلام کرد که دولت تلاش می کند تا با تقديم اصلاحيه لايحه بودجه به مجلس، افزايش سرمايه بانك ها را هم عملیاتی کند که در این صورت، باز هم شاهد کاهش بیشتر نرخ سود خواهیم بود.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
به رئیس جمهور چه گفتم؟
گزیده ای از سخنرانی دیشب در ضیافت افطاری ریاست جمهوری:
📌دولت یازدهم با مجموعه ای از مسائل و مشکلات اقتصادی مواجه شد که به زعم اقتصاددانان در کمتر اقتصادی به صورت هم زمان رخ داده است.
📌کاهش تورم از محدوده 40 درصد به رقم فعلی دستاوردی بسیار مهم و شرط لازم و ضروری برای برداشتن قدم های اصلاحی بعدی است.
📌بیشتر علائم و نشانگرهای اقتصادی دولت یازدهم از کار افتاده است. فعال اقتصادی نمی داند از میان راه حل های موجود، دولت کدام راه حل را برمی گزیند.آمارها به موقع داده نمی شود و نشان گرهای اقتصادی به درستی کار نمی کنند.فعال اقتصادی در این مواقع احساس می کند در خلاء قرار گرفته است.
📌لازم است تصریح کنید که کدام دیدگاه ، قرار است محور برنامه های یکسال آینده برای سیاستگزاری اقتصاد کشور قرار گیرد.
📌دولت یازدهم باید از دستاورد بزرگ کنترل تورم برای افزایش رشد اقتصادی برنامه داشته و بهره ببرد. ما از بین آنچه به عنوان موانع اصلی رشد می شناسیم، دو مسأله تأمین مالی و تقاضا از همه مهم ترند.
📌خطرهای زیادی در کمین نظام بانکی ما وجود دارد. ضمن این که یکی از موانع اصلی پیوستن دوباره اقتصاد ایران به بازارهای جهانی،همین نظام بانکی است.
📌تنها راه تحریک تقاضا، تقاضای خارجی یعنی روآوردن به صادرات است این یکی از اصول اصلی اقتصاد مقاومتی است. اگر می خواهیم در صادرات موفق شویم و می خواهیم اقتصادی درون زا و برون نگر داشته باشیم باید نگاه منطقی تر و علمی تری به قیمت ارز داشته باشیم.
📌از آنجا که عمده معاملات ما در سالهای گذشته به دلیل تحریم های اولیه بر روی دلار حول و حوش ارزهایی به غیر دلار آمریکا بوده اُفت برابری این ارزها در برابر دلار آمریکا صدمه پنهانی است که صادرکنندگان ما در سالهای اخیر متحمل شده اند.
📌از نظر ما پایین نگه داشتن نرخ ارز دستاورد دولت نیست، متناسب کردن آن با شرایط داخلی و بین المللی دستاوردی بزرگ است.
📌امروز که نرخ تورم به یک رقمی کاهش یافته بهترین زمان برای خارج شدن دولت از عرصه دخالت و ورود در تولید کشور است.قیمت گذاری تعزیرات، دستور العمل ها و بخش نامه های دستوری در تولید باید در مقطع فعلی کنار گذاشته شود.
📌در دام حاشیه ها نیفتید و چشم و گوش بر ناملایمتی ها ببندید، پایه ای نو بر بنای اقتصاد مقاومتی و رقابتی کردن اقتصاد ایران بنا بگذارید. بندهای زیادی بر پای فعالان اقتصادی کشور بسته شده است، گره از کسب و کار باز کنید، برای بهبود فضای کسب و کار در دولت و کشور حکم جهاد صادر کنید.
📌حال که مجلس همراه و هم سو در کنار دولت قرار دارد از این فرصت استفاده کرده و پایه اصلاحات بنیادین در اقتصاد ایران را پایه ریزی کنید.اگر منتظر بمانیم که شرایط برای اصلاحات بنیادین فراهم شود آن روز هرگز نخواهد آمد.
📌تورم با اراده سیاسی و راه حل اقتصادی حل شد. برای خروج از رکود هم چنین اراده ای و چنین راه حلی نیاز است. بیایید اراده کرده و کار را به خبرگان اقتصادی بسپارید آن گاه حمایت کنید آنگونه که از برجام و تورم حمایت کردید.
📌به بنگاهها سر بزنید در هوای تولید و فروش نفس بکشید و ببینید که در فضای سخت اقتصادی فعلی، در رکود و در فشارهای جدی چگونه با مسائل فراوانی چون مالیات، بیمه، قوانین و مقررات و دستورالعمل های دست و پاگیر دست و پنجه نرم می کند. این کار نه تنها به شما افق دید تازه ای می دهد بلکه به جامعه می فهماند که رئیس جمهورشان برای حل مشکلات تولید به میدان آمده است و همان گونه که برای حل مشکلات بین المللی و تورم همت جدی گماشت اکنون نیز برای چرخاندن چرخ کارخانه ها آستین بالا زده است.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
امشب همچنين گفتم: کاهش تورم شرط لازم برای برداشتن قدمهای اصلاحی بعدی است. اکنون اما زمان آن رسیده که اولویت‌های اصلاحات اقتصادی برای به دست آوردن رشد اقتصادی بالا، ایجاد اشتغال و کاهش فقر مشخص شود.
Читать полностью…
مرخصي هميشگي سربازان
سربازان چه غریبانه جان سپردند.آمده بودند مشق خدمت کنند اما در سیاه مشق مدیریت و تدبیر جان دادند. سال های طولانی است که پیران و جوانان ما در جاده ها جان می سپارند.ما سلاطین پرونده های همیشه باز مانده هستیم.پرونده جاده و سربازی ، سال های طولانی است که در محافل ما باز است اما مثل خیلی پرونده های دیگر بی آن که به فرجامی برسد، هر روز حادثه می آفریند و قلب هایمان را آزرده می کند.
مساله خیلی ساده است.ما پیچیده اش می کنیم.سازوکار سربازی از دوره پهلوی اول به یادگار مانده و ما هنوز دستش نزده ایم.لر را به کردستان می فرستیم.ترک را به خوزستان.عرب را راهی خراسان می کنیم و فارس را به آذربایجان.این همه پدیده های اطراف ما تغییر می کنند.ما اما از تغییر هراس داریم.
سال های طولانی است که بازنگری در سازوکارهای سربازی، به مطالبه جوانان ما تبدیل شده اما هیچ نهادی حاضر نیست این تار وپود کهنه را بازبینی کند.
در اتاق ايران طرحي را با عنوان "سرباز صنعت" در دست مطالعه و بررسي داريم و اميدواريم با اجراي آن بتوانيم قدري از اين مسائل را كم كنيم.
در جاده هم همین طور.سال های طولانی است که در راه ها جان می بازیم و درآسمان تلف می شویم اما نتیجه چه شده است؟چه کسی به یاد دارد که دستگاهی بی آن که دیگران را مقصر بداند٬به وظیفه خود در باره جاده و امنیت و مسافر عمل کند؟
جاده، خودرو،کیفیت،امنیت و هزاران پرونده پرهزينه دیگر. واقعا چقدر خوب، بد مديريت مي كنيم.
پ ن: به خانواده هاي سربازان در جاده در گذشته صميمانه تسليت مي گويم. روحشان شاد و يادشان گرامي.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
https://www.instagram.com/p/BJXaorMhCPW/?taken-by=jalalpour_m
Читать полностью…
📌 حرکت به سمت الکترونیکی کردن مدارک حمل و نقل بین المللی وراه اندازی ETIR
📌 پایه گذاری و ایجاد شبکه ملی مؤسسات نیکوکاری و خیریه به عنوان اولین شبکه ملی کشوردرجامعه نیکوکاری ابرار
📌 مطالعه جامع درساختاروچارت اتاق
📌 حرکت در مسیر شفافیت در نظام بودجه ریزی، تفریغ و به صورت کلی حساب‌های مالی اتاق‌ها
📌افزایش کارآمدی بخش بین الملل
📌 راه اندازی واحدپایش مقررات وبخشنامه ها
📌 ترویج نشست‌های تجلیل ازفرهیختگان دراتاق
📌 سوق دادن کمیسیون ها و مرکزتحقیقات به سوی طرح ها و لوایح مجلس ودولت ازجمله برنامه ششم، اصول اقتصادمقاومتی، پروژه‌های نیمه تمام وارائه نقطه نظرات مدون کارشناسی شده به قوای مختلف
دوستان عزیز:
ادامه مسیر رشد روزافزون جایگاه اتاق و بخش خصوصی درداخل وخارج کشور باید به عنوان اولویت اتاق مد نظر باشد.در این راستا همکاری همه فعالان اقتصادی، اعضای اتاق هاخصوصا اعضای هیات نمایندگان، اصلی اساسی و ضروری است.باید پذیرفت بخش خصوصی ومردمی اقتصاد ایران امروزنیازبه انسجام و وحدت دارد.
در همین خصوص اتاق ایران که به تصریح قانون، نهاد عالی مدنی و قانون مند این بخش است، باید انسجام رادراولویت خود قراردهد.توصیه جدی من به اعضای محترم هیأت نمایندگان ضمن تاکید برانسجام، پشتیبانی جدی از هیات‌رئیسه و ریس منتخب جدید است. حتی الامکان تعیین رئیس باید متکی بر ضریب آرایی حتی بیشتر از رأی مرحمتی به بنده باشد. همه باید بپذیریم که رقابت تا پایان انتخابات هیأت ریسه ورئیس اتاق معنا دارد و پس از آن باید همه توان و ظرفیت هابرای پشتیبانی از رئیس وهیات ریسه به کارگرفته شود.
رئیس اتاق به عنوان نماینده و سخنگوی بخش خصوصی ایران باید به پشتیبانی اعضای اتاق مستظهر باشد. دور از انصاف است که رئیس را به عنوان نوک پیکان خط حمله جلو بفرستیم و خود پشتیبانی و همراهی لازم را نداشته باشیم. وقتی رئیس جدید انتخاب شد، همه ما باید باهمراهی وسعه صدر، نواقص و کاستی‌هایش را پوشش داده و نقاط قوت او را بزرگ جلوه دهیم. مسلما هیچ کس دربین اعضای هیات نمایندگان نبوده و نیست که بی نقص باشدو هیچ کس نیست که بتواند رضایت همه را جلب کند. مهم این است که قبل از انتخاب سعی در گزینش بهترین ها کنیم اما پس ازانتخاب، همه سعی‌مان متوجه پوشش نواقص وکاستی های منتخبمان وحمایت تمام وکمال از او باشد. اعتماد و احترام به رئیس در فضای عمومی و مشاوره و ارائه انتقادات و راهکارها به او در خفا، می تواند عامل اقتدار او و درنتیجه پیشرفت بخش خصوصی کشورباشد.
رئیس باید سخنگوی با قدرت بخش خصوصی ایران باشد و همه اعضای هیات نمایندگان باید برای حفظ شخصیت، قدرت و اقتداراو بکوشند.
این رسم بسیار بدی است که در جامعه ماباب شده که پس از انتخاب یک نفر به عنوان رئیس یا جمعی به عنوان هیات‌رئیسه، به جای تقویت ، سعی درتخریب آنها داشته باشیم. مسلماداخل اتاق همه می‌توانیم نسبت به هم منتقدبوده و ایراد های هم را بگوییم ولی حداقل از فرهیختگان بخش خصوصی انتظار بیش ازاین است که به تخریب نمایندگانشان درفضای جامعه دست بزنند. چه برسد بعضی تخریب‌ها که آلوده به دروغ هم باشد.
درپایان ضمن شکر به درگاه خداوند و سپاس از تک تک زنان و مردان بزرگ هیات نمایندگان و همه پرسنل محترم اتاق، ازاینکه این فرصت به وجود آمدتا دراین ماه‌ها بتوانم خدمتگزاربخش خصوصی ایران باشم بسیارمفتخرم.
به گمان من، مسوولیت‌ها امانتی موقتی هستند و باید درحفظ امانت کوشید. یکی از بزرگ ترین گناهان در شرع مقدس، خیانت در امانت است. پس همه کسانی که مسوولیتی رامی پذیرند باید درحفظ امانت همه آنچه را که در توان دارند به کار ببندند. امیدوارم به نوبه خود چنین کرده باشم.
می‌توانستم بعد ازبیماری قلبی، باز هم در پست ریاست اتاق بمانم و با ظرفیت کم، روزی چند ساعت کارکنم. بعضی‌ها چنین توصیه می‌کردند. اما واقعاً برخود فرض واجب دانستم که کسی دراین مأموریت حضور پیدا کند که بتواند تمام و کمال دررخدمت فعالان اقتصادی باشد. باید در جامعه تلقی امانت از مسوولیت، جا بیفتد. هرمسوولی احساس کرد که به هر دلیلی نمی تواند ادای وظیفه کند، باید جای خودرا به دیگری بسپرد. چگونه است که برای اخذ مسوولیت احساس وظیفه و تکلیف می‌کنیم؟ خوب است زمانی که به هر دلیلی امکان ارائه تمام و کمال خدمت را نداریم، نیز چنین احساسی داشته باشیم. گاهی پیش می‌آید که وظیفه و تکلیفمان، واگذاری مسوولیت به شخصی توانمندتر وشایسته تراست.
مجددأ ضمن عذرخواهی از هر قصور و تقصیری که داشتم و با تشکر فراوان از همه همکاران اتاق ایران و پرسنل اتاق‌ها و تشکل‌ها و همه شما سروران محترم، برای رئیس جدید آرزوی موفقیت وبرای هیات رئیسه نیز آرزوی ادامه خدمت موفق را دارم. من به عنوان هم قطار مجروح و جا مانده‌تان، توقع انتخاباتی فاخرو منسجم و همکاری بیش از پیش با رئیس جدیدرادارم.
دوستان و همراهان خوبم سلام
امروز بدون اطلاع قبلی و سرزده در جمع همکاران خوبم در اتاق ایران حاضر شدم تا ضمن عذرخواهی رسمی از شرایط پیش آمده،از دوستان خوبم حلالیت بطلبم.در سخنرانی کوتاهی که داشتم،به این نکات اشاره کردم:
دوستان عزیز،همکاران گرامی و اعضای محترم هیأت رئیسه و هیأت نمایندگان
از شما که در طول یک ماه گذشته به طور مداوم پی گیراحوالم بوده‌اید تشکر می کنم. از همکاران و برادرانم در هیات‌رئیسه محترم اتاق که در این یک ماه جور بنده را کشیده‌اند و هم با بزرگواری و کرامت، اظهار لطف فراوانی مبذول داشتند، بسیار ممنونم.در مدت فعالیت من در اتاق، هر آنچه کم و کاستی در مدیریت من دیدید با بزرگی و عظمت خود جبران کردید. همواره ایرادها و اشکالات مرا با کرامت نادیده گرفتید و با اغماض وسعه صدر، برادرتان را در مسوولیت سنگینش همراهی کردید.
برادران و خواهران گرامی:
اساساً رمز قدرت بخش خصوصی در اتحاد و همپوشانی است. شما که عصاره منتخب بخش خصوصی ایران هستید، به من آموختید چگونه سی مرغ می‌توانند سیمرغ باشند. عذرخواهی می کنم که نتوانستم این امانت را تاپایان دوره نگه دارم. ضمن طلب بخشایش از درگاه ایزد متعال، استدعای عفو از شماعزیزان و از تک تک زنان و مردان سربلند بخش خصوصی ایران دارم.از همکاران خوبم در اتاق‌های سراسر کشور خصوصاً اتاق ایران تشکر و سپاسگزاری می کنم. نسبت به همه کوتاهی‌هایم از همه عذر می خواهم.
برادران و خواهران گرامی:
در مدتی که قبول سمئولیت داشتم، هدف اصلی‌ام ارتقای جایگاه بخش غیر دولتی و مردمی اقتصاد ایران در راستای اقتصاد مقاومتی وحول محور ارتقای جایگاه تشکل‌ها و در رأس آن اتاق‌ها بود.اصلاح تصویر بخش خصوصی و اتاق ایران در نزد افکار عمومی، تصمیم سازان و ذی‌نفعان از اهداف ما بود. گام‌های اولیه و محکمی در این زمینه برداشته شد ولی هنوز راه زیادی در پیش است.اتاق ایران قانونا نماینده بخش خصوصی اما همزمان مشاور سه قوه در عرصه اقتصاد است. باید بدنبال تعامل مؤثر و سازنده با ارکان قدرت در راستای منافع نهایی بنگاههای ایرانی باشد. اتاق نه باشگاه سیاسی است و نه بخشی از حاکمیت و نه اپوزیسیون مقابل حاکمیت.
در طول ۱۴ سال ریاست اتاق کرمان و ۱۴ ماه ریاست اتاق ایران همواره با پافشاری بر تعامل مثبت با قوای حاکمیتی سعی کرده‌ام با جلب اعتماد این ارکان و با انتقال واقعیات موجود در عرصه اقتصاد، اتاق را به عنوان مشاوری امین برای حاکمیت بشناسانم. سعی کردم اتاق نه مقهور و سرسپرده حاکمیت باشد و نه در چالش و درگیری با آن.همانقدر که مهم‌ترین سرمایه اتاق، اعتماد جامعه اقتصادی ایران به خصوص اعضای محترم است، ایجاد رابطه اعتمادآمیز و حرفه‌ای بین نهاد اتاق و قوای حاکمیت نیز اهمیت دارد.
مایلم یکبار دیگر تصریح کنم که این اعتماد بر سه اصل استوار می‌شود:
📌اول اولویت دادن به منافع ملی در عمل و نه شعار
📌دوم پذیرش فراگیر فعالان اقتصادی در اتاق و جلب اعتماد آنان
📌 سوم ارایه نقطه نظرات و راهکارهای کارشناسی، منطقی و فاخرتوسط اتاق.
برپایه رعایت این اصول، اتاق ایران در طول ۱۴ماه گذشته با حضور مستمر در ارکان تصمیم‌گیری کشور اعم از دولت، مجلس و قوه قضائیه و تعداد رو به تزایدی از مجامع و شوراهای تصمیم‌گیری همواره سعی در معرفی یک چهره مطمئن و قابل اعتماد و کارشناس از اتاق داشته و نقطه نظرات را به صورت موثر انتقال داده است.
صد البته، شفافیت کامل در اتاق، رکن ایجاد چنین اعتمادی نزد اعضای اتاق و قوای سه گانه است. من از حرکت به سوی شفافیت حداکثری مالی و اطلاع رسانی سخن می‌گویم. از ابتدای دوره هشتم، هدف گذازی "اتاق شیشه‌ای" مطرح و حرکت به سوی شفافیت در همه بخشهای اتاق، اصل اساسی هیأت رئیسه بوده است. بی انصافی های اخیر در باره پرداخت‌های نجومی در اتاق هیچ پایه و مبنای واقعی ندارد. همان گونه که بارهاعرض کرده‌ام کلیه پرداخت ها و حساب های اتاق شفاف و قابل ارائه به اعضای محترم هیات نمایندگان است. از بزرگی این دروغ همین بس که کار در اتاق ایران برای رئیس و اعضای هیات رئیسه درهمه ادوار افتخاری بوده و حتی یک ریال در طول دوره خدمتی دریافتی ندارند. رئیس، هیات‌رئیسه و هیات نمایندگان بر اساس میل خود برای خدمت به بخش خصوصی کشور به صورت افتخاری در اتاق به خدمت مشغول بوده و هستند. در این دوره جمعا یک حکم مشاورعالی و سه حکم مشاور رئیس دراتاق ابلاغ شده که این عزیزان هم گرچه منع قانونی وجود نداشته، حتی یک ریال دریافتی نداشته و به صورت افتخاری فعالیت کرده اند.
مشاورعالی من درطول این مدت، تمام وقت دراتاق مشغول خدمت بود وگاهی بیش از چهارده ساعت دررو زوقت گذاری کرد. با اینکه قانونا و عرفا منعی نبود، اما در هنگام قبول حکم، شرط کرد که حتی یک ریال بابت حقوق و مزایا و پاداش دریافت نکند. باید همین جا ازاین مرد فرهیخته، دانشمند وخدوم سپاسگزاری کنم.
يك روز در كردستان
كردستان زيبا، سرزمين بي ريايي و صميميت،مقصد پانزدهمين سفراستاني ام بود. با نخستين پرواز بامدادي به سمت سنندج پرواز كرديم و ساعت ٧/٥صبح رسيديم.
در فرودگاه مهرآباد متوجه شدم آقايان عبدالمحمد زاهدي و سيداحسن علوي استاندار و نماينده محترم مجلس نيز با من همسفرند. وقتي هم به سنندج رسيديم، همه اعضاي هيأت نمايندگان استان به استقبال آمده بودند.
از فرودگاه، مستقيم به سمت زمين بزرگي رفتيم كه اتاق سنندج قصد خريد آن رادارد.
اين زمين پانزده هكتاري در موقعيت بسيارخوبي قرار دارد و قرار است ساختمان اتاق و نمايشگاه تجاري و برخي ديگر از مراكز مورد نياز فعالان اقتصادي شهر نيز در اين زمين احداث شود.
پس از بازديد زمين، عازم دفتر استاندار شديم و ساعتي درباره مسائل اقتصادي حرف زديم و پس از آن، به اتفاق استاندار محترم و اعضاي هيأت نمايندگان اتاق، در نشست ستاد تسهيل استان شركت كرديم.
بعد از آن در نشست هيأت نمايندگان اتاق،به بررسي مسائل متعدد اقتصادي و برخي مطالب داخلي اتاق پرداختيم.
پس از اداي نماز و صرف ناهار، در بيست و هفتمين نشست رؤساي خانه هاي صنعت كشورشركت كرديم.رؤساي خانه هاي صنعت كشور به منظور شركت در اجلاسي دو روزه در استان كردستان به سر مي برند.
امروز از نزديك با ظرفيت هاي مختلف استان كردستان آشنا شدم ومتوجه شدم بين اين قابليت ها و وضع موجود استان فاصله زيادي وجود دارد.
استاني پر بارش كه سالانه حدود١٤ميليارد متر مكعب آب در آن جريان پيدا مي كند و ظرفيت بالايي در كشاورزي دارد و اولين استان از نظر كشت ديمي است و همچنين معادني بسيار غني دارد.
استان كردستان همچنين ٢٢٧كيلومتر مرز با كشور عراق دارد كه شرايط بسيار مناسبي براي صادرات كالا به اقليم كردستان عراق را به وجود آورده است.
گردشگري در مناظر طبيعي و اماكن تاريخي نيز از ظرفيت هاي مغفول اين استان است.
درنشست هاي امروزبه كرات به اين فكر كردم كه چه موقعيت ها و مزيت هايي دركشور وجود دارد كه با سرمايه گذاري در هريك از آنها مي توان شغل هاي فراوان ايجاد كرد و براي منطقه رونق و توسعه به ارمغان آورد. درصحبت امروز براي رؤساي خانه هاي صنعت ومعدن نيز بر لزوم همراهي ويكصدايي بخش خصوصي تاكيد كردم و متذكر شدم كه اگر خواهان توسعه در مناطق مختلف كشور هستيم بايد لوازم آن را فراهم آوريم.
براي توسعه، بايد بخش خصوصي قوي و مدافع رقابت داشت.توسعه همچنين،دولت محدود و بي حاشيه مي خواهد.تنش زدايي بايد جدي گرفته شود و در نهايت اين كه لازم است كه دولت،حد و حدود خود را مشخص كند.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
در جه ریسک ایران در طبقه‌بندی سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD).چرا ریسک اقتصاد‌ایران باید هم‌تراز کشورهایی همچون مصر و ارمنستان باشد؟منبع: تجارت فردا
Читать полностью…
آیا سیاست، زیر بار بدهکاری چند دهه گذشته به اقتصاد می رود؟
به بهانه یک ساله شدن امضای برجام
برجام هم یک ساله شد.فصل دیگری از داستان پر ماجرای ما با غرب ورق خورد و حالا زمان آن رسیده که ببینیم عایدی ما از این فصل چه بوده است.
زمان زود می گذرد. از روزی که مشعوف توافق شدیم تا امروز بارها به این فکر کرده‌ام که چرا وقت ما صرف دعوای خوبی و بدی برجام شد به جای این که تلاش کنیم عایدی بیشتری از باز شدن فضا داشته‌باشیم.
این‌جا،آنجا و خیلی جاهای دیگر گفته بودم که " امتیاز 5 یا 95 برجام مهم نیست. مهم، فرصت‌طلبی و سهم‌خواهی ما از هر امکان ایجاد شده پس از برجام است". امروز اما وقتی به يكسال گذشته نگاه می‌کنم،می‌بینم در حوزه اقتصاد حتی از 5 امتیاز فضاي پسا برجام هم بهره برداری نکرده‌ایم.
اگر باور داشته‌باشيم كه مشكل اصلي كشور،امروزمسئله قتصاد است و اگر بپذيريم كه خروج از رکود و رونق تولید و ایجاد اشتغال،هدف اصلی سیاستگذار است، آن‌گاه مفهوم زمان برای ما اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. برای اشتغال نیاز به رونق داریم و برای رونق نیاز به امید و انگیزه.
برجام می‌توانست موتور محرک انتظارات باشد و بذر امید و انگیزه در جامعه بکارد که کاشت اما با جوانه ها چه کرديم؟
اتاق‌ها در ایران و تشکل‌های بخش خصوصی با درك اين واقعیت، از همان روزهاي آغازین امضای برجام،احساس كردندكه وظيفه اصلي شان استفاده حداكثري ازاين فضابراي حل معضلات اقتصادي و رونق بخشي به اقتصاد و حركت به سمت افزايش اشتغال است و به همين جهت بدون نگاه به ديگرجوانب برجام، تلاش کردند در جامعه اميد و انگيزه بیافرینند.
در نشست‌ها، ملاقاتها و ديدارهاي داخلي و خارجي، سعی کردیم انتظارها را تعدیل کنیم و با تکیه بر ظرفیت های واقعی برجام،امید و انگیزه بیافرینیم.
نگاه ما این بود که برجام می‌تواند موتور محرک انگیزه آفرینی در دو سوی عرضه و تقاضا باشد و در سایه امنیت و آرامش برجام می‌شود سرمایه‌گذاری را تقویت کرد و تولید و بازار‌گشایی را هدف گرفت.تکاپوی ما همین بود و بس.
حالا یکسال از برجام گذشته است و ما دو گلایه داریم.گلایه اول از دولت عزیز است که حتی در این یک سال،چندان بندي از دست و پای بخش خصوصي باز نشد و آنجا که می‌توانست این پرنده را از قفس رها کند،نکرد. یکسال پس از برجام،هنوز فضای کسب وکار مساعد نیست و مشکلات زیادی پیش روی تولید و تجارت قرار دارد.
پس از دولت، روی سخنم با مخالفان برجام است.کاش مي دانستند نقش آنها درمخالفت با برجام چه صدمه اي به فضاي اميددرفضاي كسب وكارزد . همان‌ها که در یکسال گذشته تا توانستند بذر نا امیدی در جامعه پراکندند.کاش گروه‌های سیاسی در این شرایط حساس درک می کردند که برجام براي رونق بخشي اقتصاد ایران یک فرصت است و باید غنمیت شمریمش.
کاش یک سال،اختلاف های سیاسی کنار گذاشته می شد و همه حواس ها به منافع ملی جلب می شد.
به قول رئیس جمهور در اجلاس اقتصاد ايران درپساتحريم " سالهای طولانی است که اقتصاد به سیاست یارانه می‌دهد،اكنون زمان آن رسيده كه سياست به اقتصاد یارانه بدهد"
آیا سیاست، زیر بار بدهکاری چند دهه گذشته به اقتصاد می رود؟
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
وضعیت ایران در ارزیابی فضای کسب وکار و رقابت پذیری و آزادی اقتصادی نسبت به برخی کشورها. /channel/mohsenjalalpour
Читать полностью…
درباره قانونی که بوی تبعیض می دهد
اسمش رضا بود.از نخستین روزهای کلاس اول دبستان با او آشنا شدم.پایش توان راه رفتن نداشت.در کودکی،فلج اطفال گرفته بود. از همان روزهای اول،دوستی ما شکل گرفت.نخستین بار به دیده ترحم نگاهش کردم و شاید این حس،تا مدت ها نسبت به او وجود داشت.زمان اما توانایی‌های فوق‌العاده او را به من ثابت کرد.رضا آن‌روزها دلی پرشور و سری نترس داشت و با وجود این که پایش رفیق راهش نبود،در کمک به دیگران کم نمی‌گذاشت.رضا اما فردایی نداشت. رؤیایی در سر نمی پروراند. درس‌خوان نبود. گاهی که از درس نخواندن هایش عصبانی می‌شدم و سرش داد می‌کشیدم، باخونسردي می‌گفت:هی پسر اگر به عشق همراهی تو نبود،همین قدر هم نمی‌خواندم و حتی دوست نداشتم به کلاس بالاتر بروم.
یادش به خیر.آن روزها،شب‌هایش تاریک و بی نور بود.کوچه ها مثل حالا چراغ نداشت.وقتی دیروقت می‌شد و می‌خواستم به خانه برگردم،از ظلمات شب می‌ترسیدم.رضا اما با سری نترس،همراهی‌ام می‌کرد و بعد یکه و تنها ازكوچه تنگ و تاريك محله گلبازخان به خانه باز مي‌گشت.
یک بار که برای اردوی دانش‌آموزی به "روستاي سکنج" رفته بودیم،به پیشنهاد معلم،تصمیم گرفتیم از کوه بالا برویم.رضا هم تصمیم به همراهی گرفت.به او گفتم بهتر‌است من و تو بمانیم تا بقیه بر گردند.گوش نکرد و بالا رفت.عجیب بود.بیشتر از همه تقلا می‌کرد و بالا می‌رفت.به خاطر دارم پای یکی از همکلاسی‌ها سر خورد و به پایین غلتید.رضا اولین نفری بود که بالای سرش حاضر شد.
رضا آن روزها برای من معیار تلاش و کوشش بود.دیگر به دیده ترحم به او نگاه نمی کردم.تلاش او برای این که ثابت کند به کمک نیاز ندارد و حتی می تواند به دیگران کمک کند،ستودنی بود.
بزرگ تر که شدیم،راه ما از هم جدا شد.رضا،رشته علوم انسانی را بر گزید و من رشته رياضي را.از دور جویای حال و احوالش بودم.کم کم روحیه‌اش را از دست داد.انگار هر چه بزرگ تر شد،منزوی‌تر هم شد.در دنیای نوجوانی،پذیرفتن تفاوت آدم ها آسان‌تر بود اما در دنیای بزرگ‌تر ها،این مدارا بیشتر رنگ باخت.رضا دل بزرگی داشت و در نوجوانی اگر با ناملایمتی ها مواجه می‌شد،می توانست تحمل کند.بزرگ تر که شد،دلش کوچک‌تر شد.
از این روزهای رضا خبر چنداني ندارم اما حالا که در تقویم،هفته بهزیستی است،می خواهم به خودم و دوستانی که این صفحه را می‌بینند و همین طور به سیاست‌گذاران یادآوری کنم که اولین وظیفه ما،رفع قوانین تبعیض‌آمیز از معلولان کشور است.
در ایران استخدام و اشتغال کارگران دارای معلولیت تا حدودی کم‌اهمیت نشان داده شده و قانونگذار معمولاً این موضوع را به دست فراموشی سپرده است. چه آنکه در گیر و دار مشکلات اقتصادی فعلی، سیاستگذار مجال کمتری برای رسیدگی به مشکلات جامعه معلول دارد.بند ب ماده 42 قانون مدیریت خدمات کشوری از جمله شرایط عمومی استخدام کشوری را دارا بودن سلامت جسمانی قید کرده است.هر‌چند در بازنگری قانون جامع حمایت از معلولان ، استخدام افراد معلول، از سه درصد به پنج درصد افزایش یافته است اما بند ب ماده 42 قانون خدمات کشوری یک قانون تبعیض آمیز است که باید برداشته شود.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
چهار تصميم و سه قاعده بازي
مناسبت هاي قوه قضائيه و روز صنعت در تقويم، سه روز با هم فاصله دارند.مناسبت اولي در هفتم تيرماه واقع شده و دومي در دهم تيرماه. ربط اين دو به هم و ارتباط مشتركشان با توسعه نزديك تر و تنگاتنگ تر هم هست.
نهاد قضائي حراست از حقوق مالکیت و استحکام قراردادها را بر عهده دارد و صنعت نيروي محركه و پيشران توسعه است.
روزگاري اين تفكر وجود داشت كه توسعه با استفاده از منابع و مواهب طبيعي مثل آب و زمين و جنگل امكان پذير است.امروز اين نظريه به طور كامل ردشده است چون كشورهاي زيادي مي شناسيم كه از كم ترين مواهب و منابع طبيعي برخوردارند اما توسعه يافته اند.
بعدها نظريه هايي مطرح شد با اين مضمون كه تنظيم و تدوين برخي سياست هاي اقتصادي رايج و توصيه شده مي تواند توسعه در برخي كشورها را به دنبال داشته باشد. بعضي كشورها جواب گرفتند اما خب همه جا جواب نداد.
چندسالي است كه ديدگاه هاي جديدي مطرح مي شود مبني بر اين كه كشوري به توسعه دست پيدا نمي كند مگر اين كه چهار تصميم اساسي بگيرد و پس از آن، فرآيند توسعه را به سه قاعده بازي واگذارد. چهار تصميم اساسي عبارتند از :
ميدان دادن به بخش خصوصي
محدوديت فعاليت هاي دولت
مشخص كردن سياست حمايتي
تعيين تكليف با كشورهاي جهان
سه قاعده بازي كه بايد بر اين تصميم ها حاكم شود، اين ها هستند:
حقوق مالكيت
استحكام قراردادها
رقابت
براساس اين ديدگاه، اگر كشوري تصميم بگيرد كه توسعه پيدا كند بايد قواعد بازي را به خوبي و با شفافيت تمام تعريف و اجرايي كند. دستگاه قضايي وظيفه حفاظت و حراست از اين نهادها را برعهده دارد به گونه اي كه اگر اين نهادها به درستي تعريف نشده باشد يا قوه قضائيه در هر كشوري نتواند به درستي از اين نهادها پاسداري كند، مي توان گفت كه آن كشور توسعه پيدا نمي كند.
حال سؤال اين است كه اين جا نقش صنعت چيست؟
صنعت رقابتي همان طور كه اشاره كردم موتور محرك و پيشران توسعه است. آن جا كه قصد داريم توسعه يافته شويم، بايد تصميم هايي بگيريم و قواعدي تعريف كنيم. به اين تصميم ها و قواعد مرتبط با آن اشاره كردم. از اين به بعد، توليد درون جوش و نگاه برون نگر است كه مي تواند قواي محركه اقتصاد ما باشد.
سال هاي طولاني فكر مي كرديم صادرات يعني
مازاد توليد. خوشبختانه اين ديدگاه ها امروز كاملا رد شده و نظرات مسئولان نشان مي دهد تحول شگرفي در انديشه سياست گذار رخ داده است. رئيس جمهور روحاني در ضيافت افطار با فعالان اقتصادي گفت: " چند شب پیش خدمت مقام معظم رهبری گفتم که اگر در کشور ما صادرات بر این مبنا باشد که ما تولیدی در داخل درست می‌کنیم برای بازار داخلی و اگر کمی زیاد آمد صادر کنیم، این صادرات نمی‌شود. باید برای صادرات تولید کنید."
ضمن گرامي داشت هر دومناسبت مهم،اميدوارم نسيم اين تغييرات، آن گونه كه رهبر انقلاب در اصول اقتصاد مقاومتي ترسيم كرده اند، بر همه دستگاه ها بوزد و شاهد تحول اساسي در فكر و رفتار سه قوه در زمينه توسعه باشيم.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
مخالفت رئیس جمهور با دولتی شدن بخش خصوصی و اصناف
در ضیافت افطاری ریاست جمهوری،یکی از اعضای اتاق اصناف،به میز رئیس جمهور روحانی نزدیک شد و از ایشان خواست که معاونتی به نام اصناف در دولت ایجاد شود.
دکتر روحانی ضمن برخوردی گرم وصمیمانه با ایشان،گفتند: امروز دسترسی بخش خصوصی به دولت و اعضای دولت بسیار تسهیل شده است.وزرای این دولت هم به طور مرتب به اتاق ایران می روند و ارتباط خوبی برقرار است و باز هم تأکید می کنیم که رفت و آمد ها بیشتر شود.شما هم به عنوان فعال بخش خصوصی،چنین مطالبه ای را مطرح نکن. ما داریم تلاش می کنیم بخش خصوصی دولتی نشود. بگذار اصناف و کارآفرینان و تجار ما دولتی نشوند و اتاق ها مستقل بمانند.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
در ادامه ماجرای فرودگاه مهر آباد
ماجرای "باب اسفنجی و برج مراقبت" خیلی بیشتر از آن چه فکرش را می کردم واکنش به همراه داشت. انبوهی پیام در واکنش به این ماجرا دریافت کردم. مدیرکل مراقبت پرواز فرودگاه مهرآباد هم پاسخی بر آن نوشته و منتشر کرد که پس از مشورت با چند متخصص به این نتیجه رسیدیم ، قانع کننده نیست.
اما نکته قابل توجه، واکنش وزیر راه و شهرسازی به این نوشته بود.
در حاشیه نشست افطاری فعالان اقتصادی با رئیس جمهور،دکتر آخوندی هم به آن نوشته واکنش نشان دادند. پیش از هرچیز باید بگویم برای دکتر آخوندی احترام زیادی قائل هستم.به این دلیل که فکر و اندیشه ایشان را می پسندم.
دیشب پس از حال و احوالی که داشتیم،صحبت از نوشته تلگرامی من شد. دکتر آخوندی گفت: پس از خواندن متن،بلافاصله با معاون خود صحبت کردم و خواستار توضیح شدم.البته به مسائل و مشکلات فرودگاه مهرآباد هم اشاره کردند اما این را هم گفتند که بی مسئولیتی هیچ فردی قابل پذیرش نیست و کمبود امکانات هم نباید باعث شود که مردم به زحمت بیفتند و وقت آنها تلف شود.
من هم به تفصیل،ماجرا را شرح دادم و از پی گیری های جناب وزیر تشکر کردم.
به هرحال همه ما می دانیم که تحریم ها،سیستم های پروازی و فرودگاهی ما را تخریب کرده اما نباید بگذاریم تحریم ها و محدودیت ها، به مسئولیت ها و تعهدات ما آسیب بزند. برای من، نحوه برخورد و پی گیری توأم با تواضع و فروتنی آقای دکتر آخوندی،ارزشمند و درس آموز بود و باز هم به دلیل ابراز محبتی که داشتند،از ایشان تشکر می کنم.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
دو قول رئيس جمهور سر ميز افطار
امشب افطار را مهمان رئيس جمهور بوديم. روزه را كه افطار كرديم، دو نكته را خدمت ايشان عرض كردم.
اول از شوراي گفت وگو گفتم. از آن جا كه رييس جمهور در سخنراني خود به طرح مسائل در شوراي گفت و گو اشاره كردند، من هم ضمن تشكر از دكتر طيب نيا به خاطر حضور منظم در نشست ها از رئيس جمهور خواستم به ديگر وزرا نيز تأكيد كنند كه نشست هاي شورا را جدي بگيرند و به طور مرتب شركت كنند.آقاي رئيس جمهور هم قول دادند در اين زمينه تأكيد جدي داشته باشند.
هم چنين دكتر مسعود حجاريان خواستار اجازه انتشار اوراق مشاركت توسط شركت هاي بزرگ بخش خصوصي شد.رئيس جمهور پس از صحبتي كوتاه با دكتر جهانگيري و دكتر طيب نيا،تحقق آن را ممكن دانست و گفت: شخصا اين موضوع را پي گيري مي كنم و بهتر است هرچه زودترمقدمات انجام اين كار فراهم شود.
وقتي من هم توضيح دادم كه در صورت انتشار اين اوراق، نيازمالي شركت ها توسط عرضه انواع اوراق مشاركت، تأمين مي شود و منابع بانكها مي تواند به شركت هاي كوچك ومتوسط اختصاص داده شود، رئيس جمهور قول پي گيري جدي دادند.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour
امشب در ضيافت افطاري رئيس جمهوري با فعالان اقتصادي، به دكتر روحاني گفتم: تورم با اراده سیاسی و راه حل اقتصادی حل شد.برای خروج از رکود هم به چنین اراده ای و چنین راه حلی نیاز است.
Читать полностью…
به خانه ات برو و کارتون باب اسفنجی ببین
اين روزها صحبت ازحقوق هاي نامتعارف، کم نیست.چند روز پیش من هم اظهارنظری کردم با این مضمون که ظلم حقوقی برخی مدیران دولتی دربرابر سوء مدیریت آنها نا چیز است.
براي من تعجب آور است كه چرا هیچ کس کمپین مبارزه علیه سوء مدیریت راه نمی اندازد و هیچ کس درباره خسارت بسیار بزرگ تر این مدیران به اقتصاد کشور اظهار نظر نمی کند.
فرض کنیم همین امروز با یک طرح یا یک لایحه، حقوق مدیران نالایق به حداقل ممکن تقلیل پیدا کند آن وقت این پرسش مطرح است که چه کسی پاسخگوی سوء مدیریت و بهره وری بسیار پایین این جماعت خواهد بود؟
راستش را بخواهید همین امروز،ماجرایی بر من و عده ای از هموطنانم گذشت که بی اندازه ناراحتم کرد.شاید بشود آن را در همین چارچوب تحلیل کرد.
ساعت شش و نیم صبح برای عزیمت به کرمان به فرودگاه رفتم. قرار بود هواپیما ساعت8:10 دقیقه پرواز کند.برنامه بسیار فشرده ای برای این سفر تدارک دیده بودم و تصورم این بود که مشکل خاصی پیش نخواهد آمد.
ساعت 7:50 دقیقه سوار هواپیما شدیم و خوشحال بودم که پرواز، بدون تأخیر خواهد بود. اما در کمال ناباوری،این پرواز 55 دقیقه تأخیر داشت.بیشتر مسافران روزه دار بودند و مدام این سؤال را مطرح می کردند که خب اگر قرار بود پرواز تأخیر داشته باشد،چرا سوار هواپیما شدیم؟
ما پی گیر دلایل تأخیر بودیم تا این که خلبان دلیل پرواز را این گونه توضیح داد:
امروز طبق مقررات، پرسنل هواپیما، چهل دقيقه قبل از پرواز در محل کار حاضر بوديم. در ابتداي ورود به هواپيما با برج مراقبت براي هماهنگی پرواز تماس گرفتم و اشاره كردم که پشت هواپیمای ما هواپيمای دیگری قرار دارد و پرسیدم آیا براي حركت مشكلي نداريم؟ پاسخ دادند شما می توانید از سمت جلو به طرف باند حركت کنید و مشکلی نخواهد بود. همزمان بابسته شدن در هواپيما، شيفت پرسنل برج مراقبت تغييركرد و مسئول جديد تأکید داشت که باید ازمسير عقب به سمت باند حركت كنيد و چون پشت هواپيماي شما هواپيماي ديگري قرار دارد، بايد منتظر بمانید تا هواپیما جابه جا شود. خلبان گفت هرچه اصراركردم که امکان حرکت از مسیر مقابل وجود دارد و شیفت قبلی برج مراقبت هم آن را تأیید کرده، مورد قبول ایشان واقع نشد. به این ترتیب،جابه جایی هواپیمای پشت ما 40 دقیقه طول کشید و پس از آن،15 دقیقه هم در نوبت پرواز قرار گرفتیم.
توضیحات خلبان برای من قانع کننده بود چون ما شاهد بودیم که همه چیز مهیای پرواز است اما نفهمیدم دلیل موافقت اولیه برج مراقبت با حرکت به جلو و پس از آن،دلیل مخالفت شیفت بعدی با این حرکت چه بود.
اما پرسش اصلی این است که چرا باید وقت 280 مسافر به خاطر سلیقه مسئولان برج مراقبت به همین راحتی تلف شود؟
اگر رویه و مقرارت است،چرا شیفت قبلی،حرکت به جلو را بدون مشکل می دانست و دومی آن را برنتابید؟ اگر سلیقه است،چه کسی به برج مراقبت این اجازه را داده است که سلیقه خود را به 280 مسافر تحمیل کند؟
نمی دانم در برج مراقبت چه گذشته و دلیل موافقت اولیه و مخالفت ثانویه چه بوده اما هرچه هست،این جا یک نفر کارش را درست انجام نداده.می دانم اگر آن یک نفر در هرفرودگاهی غیر از فرودگاه مهرآباد،چنین خطایی می کرد،پرونده اش را می گذاشتند زیر بغلش و می گفتند به خانه ات برو و کارتون باب اسفنجی ببین.
محسن جلال پور
/channel/mohsenjalalpour