Telegram-канал mkh133 - قلم رو: Неотсортированное

قلم رو

27 мая 2024 17:09

🔵 مانند عقاب

#امام_زمان
#دین
#امام_رضا
#توبه

▫️▫️▫️

@mkh133 قلم‌رو

قلم رو

27 мая 2024 00:58

#درنگ #حدیث #بیاموزیم

[نشرِ مجدّد]

◽️حدیث در دالان زمان

بیائید برای آنکه حدیث شیعی را بهتر بفهمیم برای خودمان یک تقسیم بندی یواشکی کنیم... البته با این کار جماعتی مخالف خواهیم داشت؛ اما نوعا چون از عمل _بل نعمت_ مقدس "بی خیالی" برخورداریم ، ککمان نخواهد گزید:
روایات شیعی به دو دسته تقسیم می شوند : روایات بی خطر و روایات خطرناک.
منظور از بی خطر روایاتی است که نظام های حاکم اموی و عباسی مخالفت چندانی با آنها ندارند و راویان بی واهمه و ترسی ، و بلکه با افتخار سینه سپر می کنند و آنها را منتشر می کنند. اینکه غیبت از زنا بدتر است یا حج گزاردن واجب است ،یا غوطه خوردن در آب روزه را باطل می کند ، یا خواندن والعادیات مایهء فزونی رزق است ، ومانند اینها خطری برای حاکمان و حکومتها ندارند. این را همه می دانند لذا چنین روایاتی دست به دست و مجلس به مجلس می چرخند. نتیجه آن است که روایت می شوند و در دفاتر ثبت می گردند و با سلسله سند و معنعن به دست ما می رسند. در طول زمان با احترام وشیک و آرام از جلوی حاکمان اموی و عباسی میگذرند و هیچ کس به آنها ایست نمی دهد و هرگز بازرسی و تفتیش بدنی نمی شوند.
نوع دوم خیر؛ خطرناک اند؛ مایهء تفرقهء امت اند؛ آشوبگرند ،و طبعا حاکمان اموی وعباسی تحمل آنها را ندارند..نه هرکسی خواهان شنیدنشان هست و نه هرکسی یارای بازگفتن و نقلشان. هراس آورند وخان و مان سوز. راویان غالبا از آنها می پرهیزند. نه به کسی منتقلشان می کنند ونه از کسی می ستانند.. در دوران امویان وعباسیان وزبیریان چه کسی جرات می کند بگوید یا بشنود که :و اکر فاطمه نبود شمایان را نمی آفریدم ؛ یا: من و علی پدران این امتیم ؛ یا: دشمن علی کافر است ؛ یا: علی است که بهشت وجهنم را قسمت می کند؛و مانند اینها...
این گونه روایات _که کمشمار نیستند وهویت حقیقی مذهب را می نمایان اند_ به زعم حاکمان خطرناک اند .راویان هم این را می دانند. بنابر این کم کسی یافت می شود که به صورت طبیعی نقل کند و در دفاتر خود ثبت نماید یا آن را برای نقل از راویان بشنود .می کشند، حبس می کنند، می تارانند واز زندگی می اندازند. امویان که حتی خانه را ویران می کردند.
پس نه هرکسی در گردونه نقل چنین روایاتی وارد می شود ونه حاکمان چنین روایات و راویانی را برمی تابند. این روایات در پستوی خانه ها می زیند. اگر راوی ای از سر تعهد وپاکبازی نقل کند عهد میگیرد که نامی از وی در میان نیاید. لذا غالبا از سلسله سند وزنجیره انسانی محروم اند. نیز به راویان چنین روایاتی انواع اتهامات را می چسبانند. باگذر زمان و سده ها ،اگر ته ماندهء این روایات گرانسنگ بماند، به صورت روایات ضعیف وبی سند درکتابها می آیند. کتاب سلیم این قیس هلالی مثال خوبی است. مولف برای حعظ کتابش به کوفه و سپس از ترس جان وبرای حفظ اثر به فارس می رودو هوشمندانه واز سرناچاری نوجوانی را با عقاید خود می پروراند واهمیت اثر را به وی می گوید. آن نوجوان سالها بعد کتاب را به مدینه و به محضر امام سجاد_ علیه السلام_ می رساند والی آخر ماجرا. با این حال امروزه برخی از عالمان دین این کتاب را فاقد ارزش روایی می دانند.

و اما اصل سخن: باتوجه به تفاوت این دوگونه روایات آیا نبایستی باواقع بینی بیشتری برخورد کنیم و همه روایات را با یک دید و یک شیوه نبینیم؟
آیا این تفاوت را می توانیم عملا به کار ببریم؟ اگر یک روایت درباره صفات قربانی حج یا مستحبات نماز سخن گوید و روایت دیگر در باره آتش زدن خانهء وحی ویا شهادت حضرت محسن _علیه السلام_ باشد ،آیا به یک حال هستند؟
بنده بر این باورم که اگر روایتی به دستمان برسد که موضوع آن خلاف میل نظامهای اموی و عباسی باشد و در عین حال از حیث سند و زنجیره راویان مقبول همگان و ثقه باشند ، آری ، در این صورت یا باید در درستی اش تامل کرد یا از این بابت شگفتزده ماند. روایات سلیم هلالی ، باید از حیث رجالی مخدوش باشند زیرا خلاف آن اگر باشد مایه تعجب خواهد بود. راوی ای که روایتگر مطالب بی خطر است مقبول و محترم همه نظامهاست و آنکه روایتگر روایات پرخطر [!] است، همواره تحت تعقیب و در معرض خطر....
باری باید این مطلب را در بررسی روایات، بیشتر از پیش مدنظر گرفت.
و گفتنی ها بسیارند

.
@mkh133