نگاهی به قطعه ی The Pride از Five Finger Death Punch :
در دنیای موسیقی عموما همه گروه ها و موسیقیدان هایی که به شهرتی میرسند همواره ضد کاپیتالیسم هستند و احساسات و اخلاقیات و انچه که آن را با عنوان و تعریف های "انسانیت" میدانند ، را مدح میکنند ؛ ولی این بار گروه 5FDP با عرضه ی آلبومی به اسم Amercian Capitalist در سال 2011 به خوبی از سیستم کاپیتالیست و وجهه های خوب آن تمجید کرد ، هر چند برخی انتقاد هایی هم در بعضی اهنگای آلبوم دیده میشد ولی به خوبی یک آلبوم در راستای کاپیتالیسم بود.
آهنگ The Pride یکی از اهنگ های آلبوم هست که به طور کامل ازین سیستم تمجدید میکند و خوبی های آن را به طور اجمالی و لیریک گونه بیان میکند ؛ این آهنگ فوق العاده کوبنده سعی بر این دارد که به شنوده حس قدرت و غرور را القا کند ، در لیریک آهنگ ابتدا ثمره های کاپیتالیسم را همچون Disneyland , Pepsi , Bill Gates , NBA و .. نام میبرد در قسمتی دیگر به زندگی رویاگونه و آنارشیستی افتخار میکند
@Metalheadsclub
Remember, remember, the Fifth of November, the Gunpowder Treason and Plot.
I know of no reason why the Gunpowder Treason should ever be forgot...
@Metalheadsclub
The Crow
بند کلاغ در سال ۱۳۹۷ توسط مانی لاسمی تاسیس شد. در اوایل تاسیس، اتفاقات رخ داده از جمله: شرایط سخت و طاقت فرسا در دنیای هنر در آن دوران مانی (ووکال بند) مجبور به اداره بند و تولید قطعه به صورت انفرادی میشود.
البته تا قبل از این هم مانی به دور از دنیای خوانندگی نبود، وی در سبک های مختلفی فعالیت هایی انجام داده بود، در سال های قبل از تشکیل بند مانی شدیدا با موزیک های سبک پانک راک و نو متال تمرین فشرده انجام میداد تا اینکه بالاخره در سال ۱۳۹۹ مانی لاسمی با سامان نصرتی همکاری خود را شروع میکند و اولین آثار گروه کلاغ تولید میشود.
آثاری مثل Aerials که کمی بعد تر ووکال این ترک دوباره ضبط شد، و بعد از آن میتوانیم به قطعه ی Falling On The Road که یک همکاری زیبا و دلنواز توسط مانی و سامان نصرتی میباشد که از لحاظ جایگاه سبکی در سبک گروو متال فارسی قرار میگیرد.
کمی بعد تر مانی بخاطر شرایط زندگی و روحی خود مجبور میشود تا از دنیای موسیقی فاصله بگیرد، اما در این حین یک قطعه کاور گروه از "جوداس پریست"
با نام Dreamer Deceiver را برای
تئاتر (کنتس دراکولا)
به کارگردانی: مهیار مشیری افشار
رکورد میکند اما این ترک هیچوقت منتشر نشد و فقط در همان شب اجرای نمایش پخش شد.
و اما در اواسط سال ۱۴۰۰ مانی با مستر هیت لیدر WTC و گروه Walk Co Apocalypse آشنا میشود، آشنایی که منجر به همکاری و خلق ترک های تلفیقی فوق العاده ای
مثل ترک: Heavyrain میشود که این ترک بخاطر تلفیق بیشتر ژانر های متال با بلک متال یک غذای فوق العاده عجیب و خوشمزه برای گوش مخاطب میشود.
این رفاقت و همکاری بسیار اوج میگیرد و در ممبرشیپ جدید WTC مانی از لیدرهای WTC میشود و مستقیما بر تصمیم گیری های این لیبل مشارکت میکند، که در این مدت زمان مستر هیت و مانی کار هایی با ژانر های متفاوت باهم تولید میکنند ژانرهایی مثل: نئومتال ، گروو متال ، ثرش متال و سیمفونیک بلک متال و بِلَکِن دث متال.
که در ادامه این همکاری ها در سال ۱۴۰۲ اولین آلبوم رسمی گروه The Crow که اسم آلبوم هم به همین نام هست با حمایت مستقیم لیبل WTC منتشر میشود.
لیبل IGM، و کمپانی کشتی کج IWG در این سال ها، از حامیان اصلی گروه The Crow بودند.
----------------------------------------------------
آثار منتشر شده از گروه The Crow به داستان های شخصی زندگی مانی میپردازد که سعی دارد در دنیا و دیدگاهی متفاوت بیان شود، استفاده شعر هایی که در مکتب رئالیسم جادویی (مضامین رئالیستی اغراق شده) حرکت میکنند و داستان و چالش های زندگی مانی را در دنیایی کاملا متفاوت بیان میکنند، داستان هایی که به انزوا، اجتماع گریزی، سختی های زندگی، دوگانگی، جنون و مشکلات روحی روانی میپردازد.
و ادای احترام لیدر این بند به شخصیت Eric Draven با بازیگری Brandon Lee یکی از نکات ناگفته راجب این بند هست که تا همیشه با این گروه باقی میماند.
https://youtu.be/yiYoke0XLZw?si=jEKvAJeeeTDTRI3q
/channel/thecrowband
https://open.spotify.com/artist/4izxYD2YqA6MYRkpkKQavA
Loathe - Two-Way Mirror (Official Music Video)
بند Loathe یک گروه متالکور بریتانیایی است که در سال ۲۰۱۴ در لیورپول شکل گرفت. این بند با تلفیق سبکهای متالکور، آلترناتیو متال، و المانهای تجربی (اکسپریمنتال)، تونسته یک صدای منحصربهفرد خلق کنه که با جو تاریک و عمیق آهنگهاش همراهه. اعضای گروه شامل کام (وکالیست)، اریک بربراب (گیتار و وکال)، فی زاندار (گیتار)، شان رادرفورد (باس) و فلیس کامپانیا (درامز) هستن.
این گروه همچنین با اجراهای زندهٔ پرانرژی و فضاسازیهای منحصربهفردش شناخته میشه. از نظر اشعار، Loathe به موضوعاتی مثل افسردگی، تنهایی، مبارزه با مشکلات روحی و شخصی میپردازه.
دورس سنگشور نیروانا
وارداتی برند H&M
کات لیبل
گرم بالا و ضخیم و نرممم
یونیسکس و باکس استایل
رفقا این طراحی ۲۰۲۴ هست
سایزبندی تا XXL
قواره دار
برای خرید و قیمت :
@noirstudiiioadmin
همچنین میتونید کارهای جدید کالکشن پاییزی نوآ رو از کانالشون ببینید:
@noironlineshop
«مردم از مرگ حتی بیشتر از درد و رنج می ترسند، غافل از اینکه وقتی مرگ می آید نخواهند فهمید چه زمانی آمده است، ترس از مرگ عجیب است، روزمرگی خیلی بیشتر از مرگ رنج آور است، در نقطه ی مرگ رنج تمام می شود، به نظر من مرگ یک دوست است.»
"جیم موریسون"
آهنگ پیشنهادی ما شاهکار "The End" از "The Doors" است، فضای به شدت سایکدلیک و سکوت سنگین حاکم بر آهنگ و متن قابل تامل آن که می توان آن را از هزاران جهات توضیح داد، به گفته ی "جیم موریسون" که متن آهنگ را نوشته بود، او هر بار که این اثر را می شنید معنایی تازه و متفاوت برای آن پیدا می کرد.
@Metalheadsclub
حالا اگه یه صادق بوقی میومد مث توله سگ عو عو میکرد و ملت قر میدادن میشد خوب تو نظر ایرانیا.
کامنتای این پست رو بخونید لطفا :
https://www.instagram.com/reel/DA9Bw7jiSxe/
@Metalheadsclub
«کار بدی که بشر می کند پس از مرگ باقی می ماند و عمل نیک غالبا با استخوان وی مدفون خواهد شد!»
این جمله ایست که "مارکوس آنتونیوس" در نمایش نامه "ژولیوس سزار" اثر "ویلیام شکسپیر" پس از کشته شدن "سزار" با ایستادن بر بالای جسد او خطاب به رومیان می گوید. "بروس دیکینسن" در سراییدن شعر و انتخاب عنوان قطعه "The Evil That Men Do" از این خطابه استفاده کرده است و پیش از اجرای این اثر در کنسرت ها آن را تکرار می کند. "The Evil That Men Do" دومین تک آهنگ آلبوم "Seventh Son of a Seventh Son" هفتمین آلبوم "آیرون میدن" است که سال 1988 منتشر شد.
@Metalheadsclub
"دریم تیتر" یکی از قوی ترین قطب های موسیقی پراگرسیو متال و از معدود گروه هاییست که در آن هر نوازنده وظیفه ی خودش را به بهترین شکل ممکن انجام می دهد؛ به جرئت می توان گفت تک تک اعضای بند که بیشتر آنها ("جان پتروچی"، "جان میانگ" و "مایک پورتنوی" درامر سابق گروه) در کالج موسیقی برکلی تحصیل کرده اند، برای خود یک شخصیت کامل موسیقیایی اند و در سازی که می زند خبره اند.
موسیقی "دریم تیتر" در عين تکنيکال بودن، ملوديک، گوشنواز و از همه مهم تر پُخته است. تکنیکال و پیچیده بودن آهنگسازی گروه کاملا در خدمت موسیقی و فضای حامل آن است؛ اشعار "دریم تیتر" نیز نظیر بسیاری از بندهای پراگرسیو، اغلب دارای کانسپت و مفهوم جالب توجهی است.
"جان پتروچی" از اصلی ترین مُهره های "دریم تیتر" است و شاید بدون او، گروه هیچگاه به جایگاهی که هم اکنون در آن قرار دارد نرسیده بود. ریف ها و سولوهای او همواره موسیقی "دریم تیتر" را خیره کننده و منحصر به فرد نشان داده است.
در ادامه منتخبی از قطعات بند را میتوانید دانلود کنید
@Metalheadsclub
قسمتی از لیریک :
من هیچ وقت فراموش نخواهم شد
و این دوران من برای درخشیدن است
من زخم های زیادی را برای اثبات آن تحمل کرده ام
فقط قدرتمند است که به بقا میرسد
من از مرگ نمیترسم
هر فردی پایانی دارد
ضعیف بودن هیچ وقت مورد علاقم نبوده
و به "غرور" خوش آمدید..
Vocals: Mani Lasemi / Mr Hate
Guitar: Bahador Taghipour
Writers: Mr. Hate / Mani Lasemi / Chad L. Gray / Greg Tribbett / Matthew Mcdonough / Ryan Martinie / Jerry Cantrell / Saeed Mahjoori / Mayn
Record Label: Punch records
Producer : WTC
Release Label : IGM RECORDS
یکی از شاهکار های نوستالژیک و ضدجنگ راک ایرلند، اثر "زامبی" از گروه "Cranberries" بوده است، که پس از انتشار در قالب دومین آلبوم و موفق ترین آلبوم گروه، "No Need to Argue" در سال 1994 توانست توجهات جهانی را به خود جلب کند.
"زامبی" اثری اعتراضی با مضمونی شکایت آمیز نسبت به درگیری های طولانی مدت انگلیس و ایرلند در دهه ی 60 تا 90 میلادی است که ترانه ی آن توسط "دلارس اریوردن" وکالیست خوش صدای گروه که بسیاری، موفقیت اثر را مدیون حضور و صدای رسا و منحصر به فرد او می دانند، سروده شده است؛ "دلارس" متن "زامبی" را به الهام ازکشته شدن 2 کودک در حادثه بمب گذاری لندن به دست جدایی طلبان ایرلندی نوشت. "زامبی" ها نمادی از رهبران بی فکر جنگی اند که تنها هدفشان گسترش دادن جنگ هاست.
"زامبی" در سال 1994 در جدول های موسیقی چند کشور از جمله آمریکا، آلمان و فرانسه پرفروش ترین تک آهنگ روز بود و موفقیت بی نظیری برای "کرنبریز" که چندسالی نبود از فعالیشان می گذشت، داشت. این اثر موزیک ویدیوی زیبایی هم دارد که می تونید در ادامه دانلودش کنید.
«خشونت همیشه اینچنین سکوت غم انگیزی را به دنبال دارد ...»
@Metalheadsclub
کاور جذاب #دویچلند از #رامشتاین
توسط گروه ریکُد | ReCode
پیجشون رو دنبال کنید خبر های خوبی دارن براتون 🤘
@recodeband
@recodeband
@recodeband
#متال #تیل_لیندمان #رامشتاین
#rammstein #deutchland
آهنگسازی، وکال، گیتار الکتریک و آکوستیک، لیریکس: کسرا دارابی
میکس و مستر: علی کاکاوند
https://www.instagram.com/kasra.darabi/profilecard/?igsh=MTYzdHJwZmRqMDVvZw==
"لپرُس/Leprous" جوان فعالیت خود را سال 2001 در نروژ و در سبک پراگرسیو متال آغاز کرد. سبک اصلی گروه پراگرسیو است اما برخی از تفکرات موسیقی تجربی نیز در آثار آنها دیده می شود. شاید اعضای "Leprous" جوان باشند اما دانش موسیقیایی گسترده ای دارند. فلسفه ی اعضای "Leprous" عدم تکرار کاریست که قبلا انجام داده اند؛ آنها همواره سعی بر تغییر صدای گروه در آلبوم های مختلف داشته اند.
ـ"Leprous" هم اکنون چهره ای شناخته شده در صحنه ی موسیقی متال و پراگرسیو نروژ است. آنها اخیرا به عنوان بَکینگ بند به همراه "Ihsahn" در اجراهای زنده ی او حضور داشته اند. "Ihsahn" بنیانگذار یکی از قدیمی ترین بندهای بلک متال، "Emperor" است و بارها در آثار "Leprous" به عنوان وکالیست حضور داشته است.
سخت است که موسیقی "Leprous" را به یک ساب-ژانر واحد محدود کرد اما موسیقی آنها ریشه در پراگرسیو متال دارد
@Metalheadsclub