7745
🌐 mentalskills.ir ارتباط با ادمین👇👇👇 @Majidkeramatimoghadam پیج اینستاگرام👇👇👇 Majid.keramatimoghadam سایت های مرتبط https://sportssciencejournal.ir https://cognitivesportsjournal.ir https://drmajidkeramati.ir
روانشناسان و پزشکان امروز معتقدند افراط در کار و خستگی، در معرض سرما و گرمای شدید بودن، بی بهره ماندن از مقدار کافی غذای صحی و ضروری، اقامت در اماکن مرطوب و بی نور، تسلیم کسالت و رخوت شدن و تنبلی و سستی کردن و زیاده روی در اعمال جنسی از جمله دشمنان زندگی بشری است.
ولی هیچ یک از این عوامل منفی و مضر زندگی، به قدر خشم و غضب، خود خوردن و غیظ کردن و انفعالات عنیف و عواطف و احساسات تند و شدید آدمی را فرسوده و تباه نمی سازد.
📙 آیین_کامیابی
✍🏻 دیل_کارنگی
@mentalskills
افسردگی بیصدا از مسیرهای استرس به قلب آسیب میزند
◽️افسردگی و اضطراب با فعالسازی مزمن مسیرهای استرس و افزایش التهاب، خطر بیماریهای قلبیعروقی را بالا میبرند. افرادی که بهویژه همزمان دچار هر دو اختلال هستند، بیشتر در معرض حمله قلبی، سکته و نارسایی قلبی قرار دارند.
◽️ این یافتهها نشان میدهد سلامت روان و سلامت قلب ارتباطی مستقیم دارند و کاهش استرس میتواند از هر دو محافظت کند.
@mentalskills
بیخوابی فقط «خستهبودن» نیست.
یه اختلالِ سیستماتیکه.
🔹 هورمونها:
کمخوابی تعادل کورتیزول، انسولین، لپتین و گرلین رو بههم میزنه →
اشتها بیشتر، سیری کمتر، ذخیرهی چربی راحتتر.
🔹 متابولیسم:
حتی یک شب خواب ناکافی
حساسیت به انسولین رو کاهش میده
و مصرف انرژی بدن رو پایین میاره.
🔹 مغز:
تمرکز، حافظه، تصمیمگیری و تنظیم هیجان
همه وابسته به خواب عمیقن.
بیخوابی = مغز کندتر + واکنش هیجانی شدیدتر.
🔹 پوست:
خواب زمان ترمیمه.
کمخوابی → افزایش التهاب، کدرشدن پوست، تشدید آکنه و پیری زودرس.
🔹 سیستم ایمنی:
کمخوابی مزمن
پاسخ ایمنی رو ضعیف میکنه
و بدن دیرتر ترمیم میشه
گاهي لوكس بودن يعني توجه به همين موارد مجانيه
@mentalskills
هشدار روانپزشکان درباره «سونامی اسکیزوفرنی» ناشی از مصرف مواد مخدر در ایران
روانپزشکان و کارشناسان پزشکی قانونی هشدار دادند که افزایش مصرف مواد روانگردان، بهویژه در میان نوجوانان، موجب رشد بیسابقه موارد روانپریشی حاد و ابتلا به اختلالات روانی پایدار در ایران شده است.
به گزارش روزنامه اعتماد، در برخی بیمارستانها ۱۵ تا ۲۰ درصد تختهای روانپزشکی به بیمارانی اختصاص دارد که پس از مصرف مواد دچار علائم حاد روانپریشی شدهاند.
بر اساس این گزارش، بیش از ۵۰ درصد بستریهای بخش اطفال در برخی مراکز روانپزشکی مربوط به نوجوانانی است که مواد سنگین یا روانگردان مصرف کردهاند.
روانپزشکان گفتهاند که ماریجوآنا شایعترین ماده مصرفی در میان نوجوانان است و میتواند در مدت کوتاه، الگوی مشابه اسکیزوفرنی ایجاد کند.
پزشکان همچنین از خطرناکتر شدن ترکیب مواد موجود در بازار خبر دادند؛ موادی که اثرات مخربتری بر مغز دارند و احتمال روانپریشی پایدار را افزایش دادهاند.
بسیاری از بیماران بستریشده هیچ سابقه اختلال روانی نداشتهاند و مصرف مواد بهتنهایی عامل بروز توهم، هذیان، پرخاشگری شدید و افکار خودکشی بوده است.
کارشناسان سمشناسی اعلام کردند که مصرف چند هفتهای برخی مواد توهمزا میتواند تخریب نورونی پایدار ایجاد کند و خطر مرگ، تشنج و روانپریشی غیرقابل درمان را افزایش دهد.
پزشکان تأکید کردند مراجعات اورژانسی تنها بخش کوچکی از واقعیت جامعه را نشان میدهد و تعداد مصرفکنندگان با علائم خفیف یا پنهان بسیار بیشتر است.
با توجه به سن پایین مصرفکنندگان و دسترسی آسان به مواد، کارشناسان درباره سونامی اسکیزوفرنی در سالهای آینده هشدار دادند.
@mentalskills
چه چیزی بنوشیم تا اعصاب آرام شود
چای به طور مستقیم بر اضطراب و وضعیت ذهن تأثیر میگذارد.
_چای سیاه به دلیل کافئین انرژیبخش است و ممکن است اضطراب را افزایش دهد — فقط صبحها بنوشید.
_بابونه کورتیزول را کاهش میدهد و آرامشبخش است — بهترین انتخاب برای شب.
_چای سنبلالطیب: خواب عمیق، ضد بیخوابی
_نعناع تنش عضلانی را کاهش میدهد و در استرس و پانیک کمک میکند.
_چای رازیانه: آرامش اعصاب، کاهش نفخ عصبی
_چای دارچین قند خون را تثبیت میکند و تعادل روانی را حفظ میکند.
_چای گل گاوزبان: آرامکننده اعصاب، ضد استرس
_چای بهلیمو: رفع تنش، خوابآور ملایم
_چای اسطوخودوس: آرامش ذهن، کاهش بیقراری
@mentalskills
🚨اگر فرزندتان این نشانه ها را دارد ، داد زدن ، دعوا کردن و تنبیه کردن برایش سم است :
📍ناخن جویدن
📍شب ادراری
📍لکنت زبان
📍کابوسهای شبانه
📍اضطراب جدایی
📍بدغذایی
📍عدم کنترل ادرار یا مدفوع
📍خود ارضایی
این رفتارها میتواند نشانه اضطراب در کودک باشد که با رفتار درست والدین حل شود ، اما اگر مراقب فرزندتان نباشید میتواند تبدیل به افسردگی ، اختلالات شخصیتی یا وسواس شود.
@mentalskills
دلایلی که چرا افراد در برابر آغاز درمان مقاومت میکنند.
احساس عدم اطمینان در مورد آغاز درمان، احساسی متداول است. افراد اغلب نگرانیهایی در مورد اینکه فرایند درمان چگونه خواهد بود دارند، که برخی از آنها به افسانههای اجتماعی مربوط هستند. در ادامه تلاشی برای شفافسازی برخی از این ایدهها در مورد درمان میآید که اغلب فرد را از جستجوی کمک بازمیدارند.
1⃣ مشکلات من چندان هم بد نیستند.
اغلب اوقات افراد احساس میکنند که درمان باید به عنوان آخرین راهحل در نظر گرفته شود یا برای کسانی که مشکلات جدی دارند محفوظ بماند. در حالی که این طبیعتاً یک گزینهی محتمل است، ایدهی دیگر این خواهد بود که طلب زودهنگام حمایت به فرد اجازه میدهد تا زودتر احساس بهتری داشته باشد و سریعتر پیشرفت کند. کوتاه سخن اینکه چرا صبر کنیم تا اوضاع واقعاً بد شود، وقتی میتواند بالقوه باعث مشکلات بیشتری شود؟
2⃣ من باید بتوانم مشکلاتم را خودم حل کنم.
درست همانطور که به دنبال مشاورهی پزشکی برای مشکلی فیزیکی میروید، درمانگر از آموزش تخصصی برخوردار است تا به درک و بررسی مشکلات مربوط به حیات هیجانی شما کمک کند. حل مشکلات در درمان اغلب به مهارتی تبدیل میشود که میتوانید فرابگیرید، و این مهارت به اطمینان و اعتماد به نفس بیشتر منجر خواهد شد.
3⃣ اگر درمان را شروع کنم، آیا برای همیشه ادامه خواهد یافت؟
نه! فراوانی و طول مدت درمان میان درمانگر و بیمار مورد بحث قرار میگیرد و در نهایت تصمیم با بیمار است. افراد از طیف گستردهای از دورههای درمان، از مشاورههای بسیار کوتاهمدت تا درمان درازمدتتر یا روانکاوی، با توجه به فرد و اهداف و نیازهای آنها، بهرهمند میشوند.
@mentalskills
چرا بعضی ها در سنین بسیار بالا آلزایمر نمیگیرند؟
در تحقیقی که اخیرا انجام شده دانشمندان امریکایی گروهی از افراد مسن بین ۸۰ تا
۱۰۰ سال که کوچک ترین نشانه ای از زوال عقل نداشتند را مورد بررسی قرار
دادند و به راز طول عمر آن ها را پی بردند.
نیمی از شرکت کنندگان این تحقیق سیگاری بودند
الکل مصرف می کردند
علاقه ی زیادی به قهوه داشتند
هیچ رژیم غذایی خاصی نداشتند و حتی بعضی از آن ها غذاهای مضری مثل سیب
زمینی سرخ کرده و همبرگر می خوردند.
اما نقطه ی اشتراک تمام شرکت کنندگان داشتن نگرشی بسیار خوشبینانه، ثبات
عاطفی،خوشرویی و فعالیت های اجتماعی بود.
دانشمندان به این نتیجه رسیدند که روحیه ی شاد ، نگرش مثبت به زندگی، بودن
در شرایط با ثبات عاطفی، بهتر از هر رژیم غذایی یا عادت مفیدی، از ما در برابر
زوال عقل محافظت خواهد کرد.
@mentalskills
یادت باشه هیچ چیز در دنیا نیست
که بتونه به اندازه افکارت بهت اسیب بزنه
و هیچ چیز در دنیا نیست که به اندازه افکارت تو رو درمان کنه.
@mentalskills
شجاعت رها کردن نقشهها؛ وقتی زندگی واقعی از دلِ ندانستن آغاز میشود
«ما باید آماده باشیم زندگیای را که برایش برنامهریزی کردهایم رها کنیم، تا بتوانیم به زندگیای برسیم که در انتظار ماست.»
— جوزف کمپبل
این جملهی تأملبرانگیز جوزف کمپبل، در روزگاری که انسان بیش از هر زمان دیگری درگیر برنامهریزی، کنترل و پیشبینی آینده است، معنایی عمیق و حتی هشداردهنده دارد. فرهنگ معاصر به ما آموخته است که موفقیت یعنی داشتن نقشهای دقیق، مسیر مشخص و هویتی تعریفشده؛ اما تجربهی زیستهی بسیاری از انسانها نشان میدهد که مهمترین نقاط تحول زندگی، دقیقاً در جاهایی رخ دادهاند که برنامهها فرو ریختهاند.
زندگیای که «برای آن برنامهریزی کردهایم» اغلب بازتابی از ترسها، انتظارات اجتماعی و تصویر ذهنی ما از امنیت است. این زندگی معمولاً از جنس کنترل است، نه کشف. در مقابل، «زندگیای که در انتظار ماست» از دلِ عدمقطعیت، تغییر مسیر و رها شدن از وابستگی به نتایج مشخص شکل میگیرد. این همان جایی است که معنا، خلاقیت و اصالت فردی مجال ظهور پیدا میکنند.
پذیرفتن عدمقطعیت بهمعنای بیهدفی یا انفعال نیست؛ بلکه بهمعنای جایگزین کردن وسواسِ کنترل با اعتماد آگاهانه است. شجاعت واقعی زمانی شکل میگیرد که فرد بپذیرد همهچیز را نمیداند و لازم هم نیست بداند. در چنین وضعیتی، انسان بهجای چسبیدن به یک «نقشهی امن»، وارد گفتوگویی زنده با خودِ زندگی میشود.
در نهایت، پیام کمپبل ما را به بازنگری عمیق دعوت میکند: آیا ما در حال زندگی کردن هستیم یا صرفاً در حال اجرای برنامهای که زمانی برای فرار از ترسهایمان نوشتهایم؟ پاسخ به این پرسش میتواند نقطهی آغاز عبور از زندگیِ برنامهریزیشده به زندگیِ معنادار باشد.
@mentalskills
نشخوار ذهنی:
«ذهن ما تمایل داره افکار منفی و بیاساس رو بزرگ کنه؛ چیزی که روانشناسان بهش rumination یا نشخوار ذهنی میگن. این افکار معمولاً هیچ ارتباطی با واقعیت ندارن، اما چون بار هیجانی دارن، مغز اونها رو جدی میگیره و باعث اضطراب یا ناراحتی میشن. تحقیقات نشون داده وقتی ما به این افکار توجه بیش از حد میکنیم، سیستم عصبی بدن وارد حالت استرس میشه و حتی هورمونهایی مثل کورتیزول افزایش پیدا میکنن. در حالیکه بیشتر این فکرها فقط «فرضیههای ذهنی» هستن، نه حقیقت. یاد گرفتن اینکه بین فکر و واقعیت تفاوت بذاریم، یکی از اصول مهم شناختدرمانی (Cognitive Therapy) هست. پس هر بار که ذهن شروع میکنه به ساختن سناریوهای بیاساس، میتونیم به خودمون یادآوری کنیم: این فقط یک فکره، نه یک واقعیت. آرامش زمانی میاد که ما انتخاب کنیم به هر فکری اجازه ورود به قلبمون ندیم.»
@mentalskills
بسیاری از والدین، وقتی کودکانشان با احساسات شدیدی مثل غم، خشم یا ناامیدی مواجه میشوند، تلاش میکنند این احساسات را نادیده بگیرند، انکار کنند یا خیلی زود آن را برطرف کنند. اما احساسات منفی کودک فرصتی ارزشمند برای پیوند عاطفی عمیقتر میان والد و فرزند است.
پدر و مادری که "مربی هیجانی" فرزند خود هستند، به کودک اجازه میدهند احساسش را تجربه کند، نام آن را یاد بگیرد، و بهصورت سالم ابراز کند. آنها بهجای سرکوب یا اصلاح سریع احساسات کودک، در کنار او میمانند، با او همدلی میکنند، و مهارت تنظیم هیجان را به او میآموزند. این سبک تربیتی، بنیان رشد هیجانی سالم، اعتماد به نفس و روابط بینفردی موفق در آینده را میسازد.
@mentalskills
در دهه ۱۹۶۰، دانشمندان یکی از تاریکترین آزمایشهای روانشناسی که تاکنون انجام شده است را انجام دادند.
مردان به مدت ۴۸ ساعت در خاموشی کامل حبس شدند و تقریباً همه آنها عقل خود را از دست دادند.
به جز یک نفر.
کاری که او برای زنده ماندن انجام داد بسیار عجیب بود…
بعداً به یک تکنیک مخفی تبدیل شد که توسط نیروهای ویژه، آتشنشانان و جراحان استفاده میشد.
این بخشی است که قرار نبود کسی بداند:
این آزمایش ساده بود و بیرحمانه.
داوطلبان در یک اتاق مهر و موم شده قرار گرفتند.
بدون نور. بدون تلفن. بدون ساعت. بدون صدا.
فقط تاریکی محض به مدت ۴۸ ساعت.
در عرض چند ساعت، اکثر آنها شروع به فروپاشی کردند.
در تاریکی مطلق، مغز لنگر خود را از دست میدهد.
علائم به سرعت ظاهر میشوند:
تپش قلب، وحشت ناگهانی
تغییر زمان، توهمات بصری
سردرگمی، افزایش وحشت
دانشمندان یک عبارت را بارها و بارها ثبت کردند:
«احساس میکنم دارم ناپدید میشوم.»
تا قبل از ۲۴ ساعت،اکثر شرکتکنندگان التماس میکردند که آنجا را ترک کنند.
برخی گریه میکردند، برخی جیغ میزدند.
برخی در سکوت جمع میشدند و از جمع فاصله میگرفتند.
اما یک مرد آرام ماند، کاملاً آرام.
او ساکت نشد، او وحشت نکرد.
او توهم نزد.
محققان فکر میکردند او خاص است.
یک راهب؟
یک مراقبهگر آموزشدیده؟
یک سرباز؟
نه.
او یک مرد معمولی با رفتاری خارقالعاده بود.
و این کلید ماجرا بود.
در حالی که همه در سکوت نشسته بودند او صحبت میکرد.
با صدای بلند، مدام:
«من نشستهام.»
«من نفس میکشم.»
«دستم حرکت میکند.»
«من دیوار را لمس میکنم.»
جملات تأکیدی نیست.
معنویت نیست.
فقط توصیف واقعیت است.
کاری که او بهطور تصادفی انجام داد،
فعال کردن مراکز گفتار نیمکره چپ و آنلاین نگه داشتن آنها بود.
وقتی گفتار فعال است، آمیگدال، مرکز ترس مغز، نمیتواند بهطور کامل تسلط یابد.
صحبت کردن = از تسلط عاطفی جلوگیری میکند.
سکوت = ترس را تقویت میکند.
متخصصان مغز و اعصاب
بعداً این پدیده را اینگونه نامگذاری کردند:
زمینهسازی کلامی
یک سپر روانی در برابر وحشت.
راهی برای «متصل کردن ذهن به واقعیت»
وقتی همه چیز در درون آشفته به نظر میرسد.
لحظهای که تجربه درونی خود را به کلمات تبدیل میکنید:
«این اضطراب است.»
«این استرس است.»
«من میترسم اما ادامه میدهم.»
مغز ثبت میکند:
اقدام وجود دارد.
کنترل وجود دارد.
هیچ خطر فوری وجود ندارد.
در عرض ۹۰ ثانیه، تنفس و ضربان قلب شروع به تثبیت میکنند.
این تکنیک بیسروصدا راه خود را به حرفههای پرفشار باز کرد:
نیروهای ویژه، آتشنشانان
جراحان ، تیمهای جستجو و نجات
آنها این تکنیک را
«بررسیهای شفاهی» یا «تماسهای وضعیت» مینامند.
جملات کوتاه گفتاری برای از بین بردن وحشت و به افزایش تمرکز.
مثالهایی که قبلاً شنیدهاید:
«هدف در دیدرس.»
«ایجاد برش.»
«پیشروی.»
«عقبنشینی.»
مردم فکر میکنند این انضباط است.
اینطور نیست.
این زیستشناسی است.
گفتار، ترس را از ربودن ذهن باز میدارد.
از آن در زندگی خود استفاده کنید:
در هنگام وحشت، آنچه را که احساس میکنید، بگویید.در هنگام فرسودگی شغلی، آنچه را که اتفاق میافتد توصیف کنید.
در هنگام غرق شدن، اقدام کوچک بعدی را شرح دهید.
یک جمله واضح کافی است تا مغز شما دوباره به حالت فعال برگردد.
وقتی صحبت میکنید، ترس ساکت میماند
و به شما گوش میدهد.
@mentalskills
زنانی که مطالعه میکنند برای جامعه خطرناکند؛
زیرا آنها میتوانند دنیایی بهتر را تصور و برای به وجود آوردنش مبارزه کنند.
برتراند راسل
@mentalskills❄️
انواع شادی از نظر سلیگمن، بنیانگذار روانشناسی مثبتگرا:
۱. رفتاری: رقص، ورزش ...
۲. عاطفی: محبت کردن، خنده، شوخی، عشق ورزیدن ...
۳. شناختی: اندیشه، کسب دانش و یادگیری، کاربرد دانش ...
۴.معنوی: رضایت عرفانی از انجام کار خیر ...
هرچه انسان بیشتر رشد میکند میزان شادی شناختی و معنویش بیشتر خواهد شد.
@mentalskills
اثری فراتر از احساسات؛ علم نشان میدهد نوستالژی میتواند درد فیزیکی را تسکین دهد. تحقیقات جدید در حوزه علوم اعصاب، مکانیزم دقیق مغز در هنگام یادآوری خاطرات خوش را آشکار کرده و از آن به عنوان یک مسکّن طبیعی برای سیستم عصبی نام بردهاند.
بر اساس این یافتهها، خاطرهبازی یک فرایند عصبی-شیمیایی قدرتمند است:
🔹 طبق مطالعهای در ژورنال معتبر Journal of Neuroscience، نوستالژی فعالیت «تالاموس»، بخش مسئول پردازش سیگنالهای حسی در مغز، را تغییر میدهد.
🔹 این فرایند باعث میشود مغز سیگنالهای درد را ضعیفتر پردازش کند و در نتیجه، درک ما از درد فیزیکی کاهش یابد.
🔹 همزمان، مغز با آزاد کردن دوپامین و اکسیتوسین، به کاهش استرس و بهبود وضعیت روحی نیز کمک میکند.
آیا تا به حال با یادآوری یک خاطره، تغییر محسوسی در حال روحی یا حتی جسمی خود حس کردهاید؟
@mentalskills
«حسادت» در انسان از کجا میآید؟
دکتر صادق حسننیا، متخصص بیوشیمی بالینی توضیح می دهد.
@mentalskills
به خودت کمی اهمیت بده
وگرنه لا به لای زندگی از بین میروی
و هیچ کس هم نمیفهمد...
@mentalskills
آزمون تعیین سطح خودشیفتگی!
🔺از سال ۱۸۹۸ که پزشک بریتانیایی به نام هولاک الیس برای اولین بار اصطلاح «نارسیسم» را برای توصیف آدمهایی بهکار برد که فانتزیهای خودپرستانهشان بر واقعیت غلبه دارد، تا امروز، پژوهشگران و نظریهپردازان، هزاران صفحه درباره اختلال شخصیت خودشیفته نوشتهاند.
🔺خودشیفتهها همه جا هستند و شک نکنید که صابون آنها به تن شما هم خورده است. وقتی از اختلال روانی صحبت میکنیم، شاید تصویر یک آدم نامتعادل و درمانده و بیمصرف به ذهنتان بیاید، اما دستکم در مورد اختلالات شخصیت اینطور نیست.
🔺در میان هنرمندان مشهور، دانشمندان برجسته، قهرمانان ورزشی، سیاستمداران در بالاترین سطوح و حتی اساتید روانشناسی، مبتلایان به اختلال شخصیت بهویژه خودشیفتهها کم نیستند؛ چون این اختلالات، جز در روابط نزدیک، قاعدتا مشکلی در زندگی مبتلایان ایجاد نمیکنند.
🔺یک خودشیفته، جز اینکه با حقبهجانب و طلبکار بودن، فقدان همدلی، حسادت، تحقیر، بهانهگیری و نگاه ابزاری، دیگران را آزار دهد و آنها را از خود دور کند، داستان دیگری ندارد. اما تصور کنید آدم خودشیفته، پدر، مادر، همسر، همکار نزدیک یا رئیس شما، یا از آنبدتر، وزیر و وکیل یا حتی شخص اول مملکت باشد. آنوقت چه اتفاقی میافتد؟
🔺نشانگر اصلی اختلال شخصیت خودشیفته، فقدان همدلی است. یعنی عدم توانایی در نگاه کردن به دنیا از دریچه چشم دیگران؛ معتبر ندانستن دیدگاه، نیاز، خواستهها و حقوقشان، و منافع خود را بالاتر از هرچیز دیدن. یک آدم خودشیفته حقیقتاً از رنج دیگران باخبر نیست، هرچند همدلی را احتراماً یا عرفاً در کلام ابراز کند.
🔺یکپای خودشیفتگی در ژن آدمهاست و پای دیگرش در تجارب اولیه کودکی، که در هر دوی آنها اراده خود فرد دخیل نیست. از اینروست که خودشیفتهها در عین آزارندگی، ترحمبرانگیزند. هرچند این نافی مسئولیتشان در قبال تصمیماتشان نیست و پیامد ناگزیر خودشیفتگی، تنهایی روزافزون در سراشیبی سقوط است.
✍ دکتر محمدرضا رجبی شکیب
@mentalskills
بخوان آوازِ تلخت را،
ولیکن دل به غم مَسپار...
@mentalskills
باید یاد بگیری که افکارت رو هم به همون شکلی انتخاب کنی که هر روز لباس هاتو انتخاب می کنی ...!!
@mentaskills
نشانه افسردگی که افراد از آن بیخبرند
نتایج تحقیقات نشان میدهد که سردرد صبحگاهی یکی از نشانههای رایج افسردگی و اضطراب است. افراد بهطور طبیعی تصور میکنند که سردرد صبحگاهی با خواب ضعیف شبانه آنان مرتبط است و اغلب همینطور است اما خواب ضعیف تنها دلیل سردرد صبحگاهی نیست.
دکتر موریس ام اوهایون، محقق ارشد این تحقیق گفت: سردرد صبحگاهی از هر ۱۳ نفر جمعیت عمومی یک نفر را تحت تاثیر قرار میدهد. سردردهای مزمن صبحگاهی نشانه واضحی از اختلالات افسردگی اساسی و اختلالات بیخوابی هستند، با این حال، برخلاف آنچه قبلا گفته شده بود، آنها فقط مرتبط با اختلال تنفسی خواب نیستند.
در میان اختلالات خواب، اختلال خوابی که در موارد بالا مشخص نشده است سندرم پای بیقرار، اختلال حرکتی دورهای اندام و اختلالات خواب با دلایل احتمالی متعدد است که بیشترین ارتباط را با سردرد صبحگاهی داشتند.
@mentalskills
عقل یعنی بدانی
چه چیزی ارزش وقتت را دارد
و چه چیزی فقط حواست را میبرد.
@mentalskills
تحقیقات علمی نشان داده وقتی مغز با تجربههای جدید روبهرو میشود، سیستم دوپامین فعال میشود — همان «پیامرسان پاداش و انگیزه» در مغز — و باعث افزایش انگیزه، توجه و حتی یادگیری میشود.
دانشمندان در آزمایشها دیدند که محیطهای تازه و محرکهای جدید دقیقاً نورونهای دوپامین در مغز را روشن میکنند، در حالی که محرکهای آشنا این کار را نمیکنند.
این فعالسازی دوپامین به مغز کمک میکند اطلاعات مهم را بهتر پردازش و ثبت کند و بهطور کلی تجربه را پررنگتر و خوشایندتر میکند.
در مطالعههای دیگر نیز نشان داده شده که انسانها وقتی در محیطهای جدید قدم میزنند یا کاری متفاوت انجام میدهند، مسیرهای پاداش مغز فعالتر میشوند — چیزی که با حال بهتر و بیشتر بودن در لحظه مرتبط است.
کلام علمی ساده: مغز به تازگی حساس است، و تازه بودن تجربهها میتواند ترشح دوپامین را افزایش دهد و به بهبود خلق و یادگیری کمک کند.
این یعنی لازم نیست برای بهتر شدن حالتان، کار بزرگ بکنید؛ همین تغییر مسیر در پیادهروی یا کشف یک خیابان جدید میتواند همان فعالسازی را ایجاد کند که تحقیقات درباره آن صحبت میکنند.
@mentalskills
سلامت ذهن به شدت با بدن در ارتباط است و کمبود برخی ویتامینها و مواد مغذی میتواند خلق و انگیزهی ما را تحت تاثیر قرار دهد. پژوهشها نشان میدهد:
☀️ ویتامین D: کمبود آن با افسردگی و تغییر خلق مرتبط است.
🥚 ویتامینهای گروه B: به ویژه B12 و فولات، برای ساخت انتقالدهندههای عصبی حیاتی هستند.
🐟 امگا-۳؛ اسیدهای چرب ضروری که عملکرد مغز و خلق را بهبود میبخشند.
🌰 منیزیم و روی: تنظیمکنندهی انتقالدهندههای عصبی و تثبیتکنندهی خلق.
مکمل SAM-e، گلپر و 5-HTP – مکملهای طبیعی که میتوانند سطح سروتونین و سلامت روان را تقویت کنند، اما باید با احتیاط و مشورت پزشک مصرف شوند.
💡 نکتهی مهم: هیچ مکملی جایگزین درمان تخصصی نیست. پیش از آغاز، سطح ویتامینها و مواد معدنی بدن خود را بررسی کرده و از تداخل با داروها مطمئن شوید.
با تغذیه، مکمل و سبک زندگی علمی، ذهن خود را تقویت کنید و خلق سالمتری داشته باشید.
@mentalskills
در مورد اختلال هراس یا فوبی اجتماعی چه چیزی میدانید؟
ویژگی اصلی فوبی اجتماعی ترس غیرمنطقی و شدید از این است که رفتار فرد در موقعیت اجتماعی مورد تمسخر یا انتقاد دیگران قرار گیرد.
افراد مبتلا به این اختلال میدانند که ترسشان غیرمنطقی است، با این حال نمیتوانند جلوی نگرانی خود را از اینکه دیگران مشغول بررسی دقیق آنها هستند، بگیرند.
خیلی از افراد قبل از سخنرانی برای یک گروه، ظاهر شدن برای اجرای موسیقی یا شرکت کردن در مسابقه ورزشی یا بازی، عصبی میشوند یا میترسند اما افراد مبتلا به فوبی اجتماعی، نه تنها در این موقعیتها، بلکه تقریبا در تمام موقعیتهایی که که دیگران آنها را مشاهده میکنند، دچار اضطراب زیادی میشوند.
با اینکه افراد مبتلا به فوبی اجتماعی به صورت افراطی از اینگونه موقعیتهای اجتماعی اجتناب میکنند اما موقعیتهایی وجود دارد که در آنها چارهای ندارند، وقتی این حالت روی میدهد در اثر اضطراب فلج میشوند.
افراد مبتلا به فوبی اجتماعی از موقعیتهایی چون سخنرانی در حضور دیگران، ترسهای متعددی دارند. آنها میترسند کاری انجام دهند یا چیزی بگویند که شرمنده شوند، میترسند ذهنشان تهی شود. نگرانند که نتوانند به سخنرانی ادامه دهند، مطلب بی معنی یا احمقانهای بگویند یا علائم اضطراب مانند لرزیدن نشان دهند.
حتی اگر ترسهای این افراد تایید نشود و عملکرد آنها به آرامی صورت گیرد، نسبت به توانایی خود در عملکرد مناسب در این گونه موقعیتها تردید دارند، در نتیجه میترسند که دیگران در آینده توقع بیشتری از آنها داشته باشند.
@mentalskills
انزوای اجتماعی مستقیماً زوال شناختی را تسریع میکند
مطالعات نشان میدهد انزوای اجتماعی، فارغ از اینکه فرد احساس تنهایی داشته باشد یا نه، تأثیر علّی و مستقیمی بر افزایش سرعت زوال عملکردهای شناختی در سنین سالمندی دارد. بر اساس این پژوهش، کاهش مداوم تعاملات اجتماعی در تمامی گروههای جمعیتی، بهطور قابل توجهی زوال شناختی سریعتر را پیشبینی میکند.
اگرچه هم تنهایی و هم انزوای اجتماعی بر سلامت انسان اثرگذارند، اما تنها انزوای اجتماعی است که بهطور قابل اعتمادی با زوال شناختی مرتبط شناخته شده است. با توجه به شیوع بالای بیماری آلزایمر و نبود درمان قطعی برای آن، این یافتهها نشان میدهد تقویت روابط و ارتباطات اجتماعی نهتنها از نظر عاطفی سودمند است، بلکه نقش مهمی در محافظت از سلامت مغز نیز ایفا میکند.
@mentalskills
در سپیدی شب یلدا، هدیه هنرجویان فانوس راه دانایی،
نوایی است از جنس باران و خاطره ...
باد این نوا، فانوسِ دلهایتان را روشن نگاه دارد.
شبهایتان روشن و آوازهایتان بیپایان.
با تشکر از اساتید محترم:
ابوذر حسنوند: مدرس سنتور
علی براتی : مدرس تنبک
رامین ترکزبان: مدرس کمانچه
امیر بهرامی: مدرس ویولن
حسین ذوالفقاری: مدرس گیتار
دینا مرادی : مدرس سه تار
هدایت رستمی: مدرس آواز
هنرجویان آواز: آنا عزیزیان، حسام سالی ،سجاد رشنو
هنرجویان کمانچه: ثنا سالی، امیر رضا منصوری،
پارسا شکری دریکوند،آوش عباس پور
هنرجویان سنتور:رونیا علیزاده، نسا حسینی
هنرجویان سه تار: زهرا بازگیر، همتا فرهادی، هیوا محمدی، شهیار محمدی
هنرجویان گیتار:پارسا رحیمی، سارا حاتمی، آیدا کردعلیوند،
آوا محمودوند، ستایش مهدی نیا، پارسا ترابی، حنانه هنرمند، طاها احمدی
هنرجویان ویولن: اسرا شکری دریکوند،آرمیتا صیادپور
هنرجوی تنبک: الینا آقایی
هنرجوی دف: شیرین صارمی
تصویر بردار: کیومرث سرشار
تشکر از آقای کرامتی مدیریت محترم کانون هنر خرم آباد.
تشکر ویژه از خانواده های محترم هنرجویان.
@mentalskills
زندهماندن آگاهانه؛ چرا بزرگترین مسئولیت انسان در عصر فرسودگی، حفظ حیات درونی است
در جهانی که فشارهای روانی، شتاب زندگی و نااطمینانیهای پیدرپی، انسان را به سمت فرسودگی خاموش سوق میدهد، مفهوم «زندهماندن» دیگر صرفاً به معنای ادامه حیات فیزیکی نیست. زندهبودن امروز بیش از هر زمان دیگری به یک کنش آگاهانه تبدیل شده است؛ کنشی برای حفظ معنا، هویت و امید در برابر نیروهایی که انسان را به تدریج از درون تهی میکنند.
بسیاری از افراد، سالها پیش از پایان عمر جسمی، ارتباط خود را با خلاقیت، اشتیاق و جهتمندی از دست میدهند. تحلیلگران حوزه روانشناسی و فرهنگ معتقدند که بحران اصلی عصر حاضر، مرگ تدریجی درونی است؛ جایی که انسان زنده است اما احساس حضور، رشد و تأثیر ندارد. در چنین شرایطی، یادگیری، اندیشیدن، خلقکردن و رؤیاپردازی نه فعالیتهای جانبی، بلکه ابزارهای بقا محسوب میشوند.
زندهماندن آگاهانه یعنی حفظ پیوند با خود، با بدن، با ذهن و با جهان پیرامون. یعنی اجازه ندادن به اینکه ترس، یکنواختی یا ناامیدی، مسیر زندگی را مصادره کند. این رویکرد انسان را به موجودی فعال تبدیل میکند؛ کسی که میسازد، میاندیشد، بیان میکند و از زندگی بهعنوان یک فرصت یگانه محافظت میکند.
در نهایت، پیام اصلی این نگاه تحلیلی روشن است: زندگی چیزی نیست که بتوان آن را به تعویق انداخت یا هدر داد. مهمترین سرمایه انسان نه زمان، نه پول و نه موفقیت ظاهری، بلکه خودِ زندگی است؛ آنگونه که با آگاهی، حضور و شادی زیسته میشود.
@mentalskills💥