به مناسبت زاد روز استاد علیزاده
کنسرت ماهور
تار :استاد حسین #علیزاده
تار :ارشد #تهماسبی
تنبک:مجید #خلج
زادروز استاد علیزاده خجسته باد 🌺🌸
🎹 @iutmusic
رسالت موسیقی، رسالت انبیاست...🎶🎵
(سخنرانی دکتر الهی قمشه ای - نویسنده، مدرس و فیلسوف ایرانی در مورد موسیقی) @iutmusic
📢ثبت ملی شیوه نواختن پیانوی ایرانی به سبک استاد محجوبی
🔹شیوه نواختن پیانوی ایرانی بهسبک استاد مرتضی محجوبی درکمیته ثبت ملی میراث ناملموس در فهرست میراث ناملموس(معنوی)ثبت شد.
🎹 @iutmusic
ارتباط نت ها باهم روی فرتبورد گیتار. (برای پیدا کردن راحت و سریع نت ها روی دسته ی گیتار) @iutmusic
Читать полностью…امروز ۶ام مرداد، زاد روز شهیار قنبری،یکی از بزرگترین ترانه سرایان موسیقی ایران است.به مناسبت این روز نوشته ی سبزی از ایشان تقدیم شما میگردد.
🎹 @iutmusic
اجرای آهنگ "جان مریم" توسط پارتیزانت (گیتاریست معروف لهستانی)
▪️ پارتیزانت به همراه پسرش (نوازنده درامز) در اردیبهشت ماه 1396، در تالار وحدت تهران، کنسرت دونوازی برگزار کرد. @iutmusic
🎥 ساز واترفون، ترسناک ترین ساز دنیا..!
ساز تولید صداهای عجیب که از آن در فیلم های ترسناک استفاده میشود!
🎻 @iutmusic
یوهان اشتراوس پسر (Johann Strauss) بزرگترین آهنگساز وینی در زمینه موسیقی لایت است . شهرت وی به خاطر waltzes (رقص والتس اتریشی) و operettas (اپرای کوچک) است .
او در سال 1825، در وین پایتخت اتریش به دنیا آمد. او پسر ارشد یوهان اشتراوس پدر، آهنگساز و رهبر ارکستر مشهور وین است . وی اولین والتس خود را در سن 6 سالگی ساخت و آنچنان در این زمینه پیشرفت کرد که به وی لقب شاه والتس (The Waltz King) دادند .
پدر یوهان با فعالیت او در زمینه موسیقی شدیدا مخالف بود و تمایل داشت که پسرش یک بانکدار شود لذا این مادرش بود که با راضی کردن یکی از اعضای گروه موسیقی همسرش زمینه یادگیری تخصصی اشتراوس را فراهم کرد .
او در 19 سالگی ارکستر کوچک خود را تشکیل داد و به اجرای ساخته های خود در رستوران های کوچک مشغول شد اما با مرگ پدرش و ادغام گروهش با ارکستر پدرش فعالیت خود را به عنوان رهبر گروه آغاز کرد .
در یکی از سفرهای ناصرالدین شاه به اروپا اشتراوس آهنگی به نام
Persischer Marsch (Persian March)
ساخته است که امروزه یکی از آهنگ های معروف وی به شمار می رود .
🎹 @iutmusic
اجرای آهنگ کودکانه
از فرهاد مهراد
آهنگساز:اسفندیار منفردزاده
ترانه سرا:شهیار قنبری
🎹 @iutmusic
تکنوازان برنامه شماره314 هنرمندان:اسدالله ملک(ویولن)،احمد عبادی(سه تار)،جهانگیر ملک(تنبک) در مایه بیات ترک
🎻 @iutmusic
#آشنایی_با_بزرگان
وقتی به دنیا آمد دچار بیماری ژنتیکی استخوان بود که همین امر باعث کوتاهی قد او شد . پیانو را از پدرش یاد گرفت و سبک مورد علاقه او jazz بود .
او پیانیستی قابل از کشور فرانسه میباشد . پدربزرگ و پدر او نوازندهای قابلی بودند . او میگوید درداستخوان همیشه با من هست و من را زجر میدهد .
چهار ساله بود که در تلویزیون پیانیست بزرگی را میبیند و پدرش پیانوی اسباب بازی برای او میخرد اما پسرک گول نمیخورد و پیانو رو با چکش میشکند . قلب پدر بدرد میاید و برای او یک پیانوی واقعی میخرد .
در ده سالگی دنبال هارمونی میرود و در 13 سالگی اولین کنسرت حرفه ای خود را برگزار میکند .
پدر همیشه نگران رفاه پسرش هست و پسر دوست دارد از قفس خانه رهایی یابد .
او با سختی و درد شدید استخوان ، مینوازد و مینوازد تا نوازنده مطرحی میشود نه در فرانسه بلکه در تمام دنیا
در سال ۱۹۸۲ به آمریکا رفت و در آنجا اقامت کرد.
سبک نواختن او را با بیل اونس و کیت جرت نزدیک دانستهاند.
🎹 @iutmusic
عالیجناب شهیار قنبری،۱۷ سال پیش، درباره ی خود میگوید:
با سبزترین آبی ترین درودها…
در تهران به دنیا آمدم. هزار سال زیسته ام اما همچنان هفده ساله ام.
حرف که نه، زندگی ام شعر است و واژه بازی؛ از پانزده سالگی.
در دهه شصت میلادی به بریتانیای نه چندان کبیر می روم.
اوج ترانه ی بیدار را شهادت می دهم.
همه را می بینم ویاد می گیرم. سال۱۹۶۵است. نوجوانی من در موسیقی پاپ گره می خورد. سال۱۹۶۸. سال اعتراض به جنگ ویتنام. در تظاهرات بزرگ لندن شرکت می کنم.همه را می بینم. همه را می خوانم. همه را می شنوم. دیگر تردید ندارم که شاعر خواهم شد. ترانه خواهم نوشت. به ایران بر می گردم و درنشریه های هفتگی می نویسم. برای رادیو تهران، صبح های جمعه برنامه هایی به نام«آوای موسیقی» می سازم. در تلویزیون، گوینده و ترانه نویس برنامه«زنگوله ها» می شوم.
جایی برای کشف استعدادها. صداهای نو.
در هجده سالگی با «ستاره آی ستاره» و «دیگه اشکم واسه من ناز می کنه» به ردای ترانه می رسم.
ترانه، شناسنامه ی من می شود.
نوزده سالگی من،ترانه ی «قصه دو ماهی» است. سرآغاز ترانه نوین ایران زمین.
و از آن پس: اگه بمونی… قصه بره و گرگ… حرف… ننفس… هجرت… جمعه… مردتنها… هفته ی خاکستری… کودکانه… آوار… نجواها… بوی خوب گندم… نفرین نامه… همیشه غایب… نیاز… سقوط… وچند صد ترانه!
در بیست و پنج سالگی فیلم سینمایی «شام آخر» را با بازی «پرویز فنی زاده» می نویسم و کارگردانی می کنم. پیش از آن هم در فیلم«خانه خراب» کار نصرت کریمی بازی کردم.
پیش از هجرت هم فیلم موزیکالی به نام «پاییز، ایستگاه آخر» برای تلویزیون ساختم که هرگز پخش نشد.
در کنار سیمین بهبهانی، فریدون مشیری، ید الله رویایی، و عماد خراسانی؛ عضو شورای ترانه های روز رادیو ایران شدم.
پیش از ترک وطن، یک مجموعه شعر خوانی به نام «یک دهان آواز سرخ» منتشر کردم.
یک مجموعه شعر و ترانه هم به نام «پیشمرگانه» یا «اگر همه شاعر بودند» با صدای خودم در تهران ضبط کردم و در پاریس به بازار فرستادم.
در این سالها دو کتاب منتشر کردم:
– درخت بی زمین –دریا در من
و شش آلبوم دیگر با صدای خودم: قدغن – سفر نامه – برهنگی – صدای درخت – بی زمین – در مهرآباد
بیش از شش سال است که یک برنامه رادیویی به نام «قدغن ها» دارم.
سفری تا بلندای زیبایی آفرینان ایران و جهان.
بیش از همه ترانه نوشته ام؛ نمایش های رادیویی و تلویزیونی ساخته ام.
کاری به عنوان غزلنمایش روی صحنه برده ام. سیزده آگوست ۱۹۹۹ هم به عنوان شاعر-ترانه خوان ایرانی در جشنواره ی جاز «سن خوزه»San Jose Jazz Festival که از مهمترین جشنواره های موسیقی آمریکاست حضور یافتم و چند ترانه به زبانهای فارسی، انگلیسی و فرانسه خواندم که تجربه ی درخشانی ست و پنجره یی دیگر بر منظره های تماشایی تر.
و هنوز همچنان:
شعر خوردن. شعر نفس کشیدن. شعر بوییدن. شعر نوشیدن. شعر گریستن. شعر خندیدن و شعر خوابیدن، تنها کار من است.
شهیار قنبری
سال ۱۳۷۸- ۲۰۰۰
در آرامش اقیانوس ارام
دور از خانه
🎹 @iutmusic
عکسی از تمرین پیانیست چینی لانگلانگ و 100 پیانیست جوان انگلیسی بر روی پیانوهای گرند اشتاینوی برای رویدادی بزرگ در رویال فستیوال هال لندن.
🎹 @iutmusic