🕪🕪 ساعت سنتی
🎧چهارمضراب اصفهان
🎶دستگاه: #اصفهان
🎼نوازندگان:
ویولن: #پرویز_یاحقی
پیانو: #جواد_معروفی
🎻 @iutmusic
امروز روز تولد ایساک آلبنيز آهنگساز و پيانيست برجسته-ى اسپانيايى است.
قطعه-ى "آستُرياس" را خيليها ميشناسند و خيليها هم با گيتار يا پيانو نواخته-اند.
اثری که ارسال شده است، توسط رهبر برجسته-ى اسپانيايى بورگُس براى اركستر تنظيم و اجرا شده.
Issac Albeniz (1860 - 1909)
1892, Suite Española,Op. 47 "Asturias",
Orchestrated by Frühbeck de Burgos, New Philharmonic Orchestra, Frühbeck de Burgos, 1968
@iutmusic
#محمدرضا_شجریان ربنا را در دستگاه #سهگاه خوانده و با مرکبخوانی،سری به دستگاهها و آوازهای دیگر ردیف موسیقی ایرانی از جمله آواز افشاری و گوشه عراق میزند و سپس به سهگاه برمیگردد.
ربنا در نواری که محمدرضا شجریان با نام به یاد پدر ضبط کرده، منتشر شدهاست.
راغب مصطفی غلوش، قاری نامدار مصری، در سفری به ایران ربنای شجریان را میشنود و از این کار یک نسخه میخواهد تا امتحان کند که آیا میتواند آن را بخواند یا نه. استاد شجریان خود در این باره میگوید:
بعد از دو سال دوستم او را مجدداً میبیند و این قاری به او میگوید کار من نیست، چرا که خواندن اوجی که در خواندن ربنا هست کار هر خوانندهای نیست.
@iutmusic
این دهان بستی دهانی باز شد که بیشتر با نام مثنوی افشاری شناخته میشود، آوازی است با صدای #محمدرضا_شجریان، در آواز #افشاری، که به درخواست صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برای ماه رمضان ساخته شد.
ترانههای این اثر، از میان ترانههای دفتر اول، سوم و پنجم مثنوی مولانا انتخاب شدهاند.
نغمه مثنوی، به سبکی خاص در افشاری نواخته میشود که «مثنوی پیچ» هم نامیده میشود و علت آن چرخشهای تحریری است که در ۴ نوبت در درآمد و فرود آواز صورت میگیرد.
(منبع: ویکی پدیا)
@iutmusic
تحلیل و بررسی جایگاه "دف" در موسیقی ایرانی
سخنرانی و اجرای:
نبیل یوسف شریداوی
و گروه "اتانین"
چهارشنبه 3 خرداد
ساعت 20:30
هنرسرای خورشید
ورود برای عموم آزاد
@darvishkhanacademy
@iutmusic
امروز.-پنجم ژوئن (June 5)- هفتادو ششمين زادروز ويرتوئوز پيانيست افسانه ای آرژانتينی ، بانو "مارتا آرگريچ" است..
مارتا آرگريچ برترين پيانيست زن معاصر عنوان می شوند..
@iutmusic
سرگئی واسیلیویچ راخمانینف زادهٔ یکم آوریل ۱۸۷۳، بر اساس تقویم گرگوری یا ۲۰ مارس ۱۸۷۳، بر اساس تقویم یولیانی و درگذشته ۲۸ مارس ۱۹۴۳ نوازندهٔ پیانو وآهنگساز روس بود.
راخمانینف در بسیار از موارد به عنوان یکی از بهترین پیانیستهای زمان خویش و به عنوان آهنگساز، یکی از آخرین نمایندگان بزرگ موسیقی رمانتیک در موسیقی کلاسیک بود.
می توان گفت در موسیقی افکار چایکفسکی (Tchaikovsky) را دنبال می کرد و با وجود اینکه زندگی مرفهی در قرن بیستم بدست آورد، جزو موسیقیدانان محافظه کار و سنت گرا بود. علاقه بسیاری به موسیقی شوئنبرگ (Schoenberg) و استراوینسکی (Stravinsky) داشت، گوش دادن به کارهای آنها وی را از دنیای رومانتیک بیرون می آورد.
قد بلند راخمانینوف باعث شده بود تا علاوه بر آوازه موسیقایی اش، زبانزد عام و خاص باشد. فردی سالم بود و آنها که از نزدیک وی را می شناختند معتقد بودند که وی همواره شاد و سرحال بود.
اولین سمفونی او در سال 1897 اجرا شد که از نظر او یک فاجعه بود و برای مدتها وی را در حالت افسردگی قرار داد. پس از آن نه تنها تا سه سال هیچ موسیقی ای تصنیف نکرد بلکه در مسکو تحت نظر چند روانپزشک به درمان خود پرداخت. درمان موفقیت آمیز بود و او توانست بالآخره اعتماد به نفس خود را پیدا کند. نتیجه آن چیزی نبود جز پیانو کنسرت شماره دو که در ابتدای قرن بیستم آنرا تهیه کرد و آنرا به دکتر روانپزشک خود یعنی داهل (Dahl) تقدیم کرد.
راخمانینف سرانجام در سال ۱۹۴۳ در کالیفرنیا درگذشت.
پیانو کنسرتو شماره ۲،اپوس ۱۸:
موومان اول:(مودراتو، 9:18 دقیقه) هشت آکورد تهدید آمیز پیانو تم سنگین اول را معرفی می کنند که با تم خوش بینانه تر دوم کنتراست دارد. فیگور سماجت آمیز مارش مانندی تکرار می شود که ترفندی برای وصل کردن دو تم است.
موومان دوم:(آداجو سوستنوتو 10:22 دقیقه) تم دردناکی که به شکل پراکنده بین پیانو، سازهای بادی و سازهای زهی بافته می شود، با حزن متینی جریان می یابد که انگار تسکین نخواهد یافت.
موومان سوم:(آلگرو اسکرتساندو، 10:41 دقیقه) بعد از شروع پر تب و تاب نوبت می رسد به تم حسرت آلودی که برای راخمانینوف شهرت عالمگیر به همراه آورد. این تم با ابوا و ویولاها نواخته می شود و سپس به پیانو واگذار می شود. تم به شکل های پرشورتری تکرار می شود و سپس نوبت می رسد به پایانی که قاطع اما هنوز ناآرام است.
این پیانو کنسرتو در قسمت های آتی ساعت کلاسیک تقدیم شما خواهد شد.
#آشنایی_با_بزرگان
#پرویز_یاحقی
پرویز از کودکی نزد دایی خود حسین یاحقی زندگی میکرد و موسیقی را نزد او آموخت. او از کودکی با هنرمندان نامداری نظیر ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، و علیاکبر شهنازی آشنا شد و مدتی نزد ابوالحسن صبا موسیقی آموخت. او در ۹ سالگی در رادیو نوازندگی کرد. نخستین آهنگ او برای غلامحسین بنان در برنامه گلهای رنگارنگ بود به نام «ای امید دل من کجائی»، که هم اکنون نوار آن موجود است. در سال ۱۳۴۲ دختر نوجوانی را به جامعه موسیقی معرفی نمود که مهستی نام گرفت. او در ضمن چند سال زندگی مشترک با حمیرا برای وی آهنگهایی نیز ساخت. از او تکنوازیهای بسیاری در برنامههای گلها باقیمانده که نوار آن موجود است. سبک نوازندگی او بر بسیاری از نوازندگان ویلن تأثیر گذاشت که از آن جمله میتوان به سیاوش زندگانی، مجتبی میرزاده و بیژن مرتضوی اشاره کرد.
باید او را از بی نظیر ترین نوازندههای ویولون تاریخ ایران دانست.
@iutmusic
یادی از آندره آرزومانیان، نوازنده پیانو و آهنگساز
آرزومانیان در ۱۱ خردادماه ۱۳۸۹ بر اثر سرطان استخوان و در سن ۵۶ سالگی درگذشت.
آندره آرزومانیان، آهنگساز و نوازندهی پیانو در سال ۱۳۳۳ در تهران به دنیا آمد. او فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۵۶ با نوازندگی پیانو آغاز کرد. او در دوران کار حرفهای خود برای ۲۴ فیلم سینمایی آهنگ ساخت. عمدهی فعالیت هنری آرزومندیان آهنگسازی برای فیلم بوده است. بسیاری او را از بهترین نوازندگان پیانو در ایران میشناسند. آرزومانیان سازندهی موسیقی فیلمهایی چون «سیمرغ» اکبر صادقی، «ماهی» کامپوزیا پرتوی، «شنگول و منگول»، پرویز صبری، «راندهشده» جهانگیر جهانگیری، «سکوت» علی سجادحسینی، «علی و غول جنگل» بیژن بیرنگ و مسعود رسام، «خانواده کوچک ما»، شاپور قریب، «از بلور خون» جشمید عندلیبی و … بوده است.
آرزومانیان در فیلمهای بسیاری از جمله «از کرخه تا راین»، «بوی پیراهن یوسف»، «آژانس شیشهای»، «آخرین پرواز»، «من ترانه پانزده سال دارم»، «دستهای آلوده» و «مرسدس» پیانو نواخته است. از معروفترین آثاری که آرزومندیان در آن پیانو نواخته است میتوان به آلبوم «پاییز طلایی» اثر فریبرز لاچینی، «سمفونی ایثار»، اثر مجید انتطامی و آلبوم «چیدن سکوت» اثر بابک بیات اشاره کرد.
مجید انتظامی، آهنگساز معروف ایرانی در مورد سبک کار آرزومندیان چنین میگوید:
«آندره آرزومانیان، نوازنده خوبی بود و پنجهی شیرینی داشت. پنجهی شیرین او باعث میشد کارهایی که موسیقی آن را میزد به لطافتش افزوده شوند و تنها تم کار شنیده نمیشد بلکه به خود کار هم اضافه میکرد. من از حدود ۲۸ سال پیش هنگام ساخت فیلم «نویسنده» با ایشان آشنا شدم و تا به حال با هم دوست بودیم و کارمان به هم گره خورده بود. حیف و صد حیف متاسفانه این مسیری است که همه باید برویم.»
لوریس چنکاواریان، آهنگساز و رهبر ارکستر ایرانی، سخنگفتن در مورد یک هنرمند بزرگ را کار دشواری میداند و میگوید که من به عنوان یک ارمنی به حضور چنین هنرمندی افتخار میکنم چرا که معتقدم او یک هنرمند واقعی ایرانی بود.
خاطرهی آهنگهای آرزومانیان از ذهن و ضمیر ایرانیان دوستدار موسیقی محو نمیشود.
@iutmusic
فردا، سه شنبه 2 خرداد 1396؛
انتخابات شورای مرکزی کانون های فرهنگی هنری دانشگاه صنعتی اصفهان،
از ساعت 11 الی 15،
ساختمان امور فرهنگی، طبقه اول، راهروی دفاتر کانون ها، دبیرخانه کانون های فرهنگی و هنری دانشگاه صنعتی اصفهان.
لطفا جهت شرکت در انتخابات و اعلام رای خود، در ساعات اعلام شده در دبیرخانه کانون ها حضور داشته باشید.
@iutmusic