telegram.me/iskeranew فلسفه دیالکتیک 🔍 معرفی کتاب و موسیقی📚🎼 روانکاوی 🗿 ادبیات متعهد 🖋 لینک اینستا گرام : @zagros_aabej 🌟🌟🌟 اشتراک گذاری یادداشت ها،مقالات ، نوشته ها بصورت رایگان در حوزه ادبیات و علوم انسانی
🔊نشست بررسی #کتاب
#بحران_بشر
#آلبرکامو
| خانه دوستان آشنا |
مصطفی ملکیان
#پادکست
#جامعه_شناسی
#ادبیات
@iskeranew☯ followUs
#موسیقی 🎼🎸
#شیرین
#امیر_آرام
@iskeranew☯ followUs
و اما در این دوره استاد #محمود_آیدن نیز همراه ماست.
این دوره شما را با اصول خلق ایده ، بهبود ساختار داستان و خلق شخصیت هایی که
مخاطب را جذب می کنند آشنا می کند.
این وبینار برای نویسندگان تازه کار و حرفه ای که به دنبال جان بخشیدن به ایده های فیلمنامه و مهارت های داستان گویی هستند مناسب است
دوره آموزشی استثنائی همراه با اخذ مدرک
معتبر در حوزه اروپا و انگلستان
🇪🇺
ورکشاپ هر شنبه در ساعت 17:00 (به وقت اروپا) برگزار میشود/ اولین جلسه شروع از تاریخ 2 مارس 2025.
_
جهت ثبت نام از طریق از طریق شماره واتساپ آکادمی قدام کنید .
☎️0033610565676
@iskeranew☯ followUs
#سقوط 🎞
#falldown
| روزهای آخر زندگی هیتلر |
ارتش سرخ در کوچه پایینی است
#سینما_عبرت
#تاریخ_معاصر
#سینما 📽
☯ @iSkEranew 🔍 followUs
#موسیقی 🎵
#آشیانه ( بووم بابا بوم بام)
#فریدون_فرخزاد
باز علف سبز میشه باز آفتاب میتابه...
☯ @isKeraNew 🔍 followUs
✍️ موفقیت معمولا مسئلهای است مربوط به بعد از چهل سالگی
🔴 در فرهنگ امروزی جاافتاده است که آدمهای فوقالعاده موفق، از همان جوانی راهشان از بقیۀ معمولیها جداست. بسیاری از مشهورترین الگوهای موفقیت در دوران ما، کسانی مثل بیل گیتس، مارک زاکربرگ، ایلان ماسک یا تیلور سوئیفت، چنیناند. حتی زاکربرگ در یکی از احمقانهترین جملههایش گفته است: «جوانها باهوشترند». اما اگر دایرۀ دیدمان را از این قهرمانهای پرزرق و برق بالاتر ببریم، تصویر دیگری میبینیم. واقعیت این است که نهتنها موفقیت، بلکه حتی نوآوری و نبوغ نیز چیزهایی هست که «عموماً» در سنین بالا به دست میآید.
🔴 پژوهشگران دانمارکی در مطالعهای در سال ۲۰۱۹ نشان دادند که اکتشافات مهم برندگان جایزۀ نوبل، بهطور متوسط، در ۴۴سالگیشان رخ داده است. به عبارت دیگر، حتی تیزهوشترین افراد هم باید چند دهه تلاش کنند تا به سطحی از خبرگی برسند که بتوانند اکتشافات مهم انجام دهند.
🔴 تحقیقات متعددی نشان دادهاند که موفقیتهای بزرگ، عموماً بعد از چهل سالگی رخ میدهند. هرجا که سر بچرخانید میتوانید نمونههایش را ببینید: کوپرنیک نظریۀ حرکت سیارات را در دهۀ ۶۰ حیات خود مطرح کرد؛ پل سزان اولین نقاشیهایش را وقتی فروخت که از پنجاهسالگی گذشته بود؛ ساموئل جانسون، یکی از بزرگترین نثرنویسان انگلیسی، قبل از چهلسالگی هیچ چیز مهمی ننوشته بود. این مثالها در دنیای کسبوکار چندین برابر است. ریچ کالگارد، نویسندۀ کتاب موفقیت دیرهنگام میگوید: گاهی برای رسیدن به خلاقیت باید راهی طولانی طی کنید.
🔴 آرتور بروکس میگوید در طول تاریخ سه نوع موفقیت وجود دارد: ژانر «کودکان نابغه» که از سنین پایین به موفقیتهای بزرگ میرسند، کسانی مثل پیکاسو یا فیتزجرالد. نوع دوم، ژانر «اهداف دوگانه» است. کسانی که در زمینهای متخصص میشوند، اما ناگهان همهچیز را رها میکنند و مسیر کاملاً متفاوتی را میآزمایند. کسی مثل آلبرت شوایتزر از این دست است. او که فیلسوف و موسیقیدان و پزشک بزرگی بود، ناگهان تصمیم گرفت زندگیاش در اروپا را رها کند و بقیۀ عمرش را صرفِ مداوای مردم در فقیرترین مناطق آفریقا کند.
🔴 دستۀ سوم «استادان» هستند. دیوید گالنسن، استاد اقتصاد دانشگاه شیکاگو، در کتاب خود با عنوان استادان پیر و نوابغ جوان مینویسد: استادان کسانی هستند مثل چارلز داروین، یا آلفرد هیچکاک که در ایام جوانی چندان موفق نیستند، اما خصوصیتی غریب دارند: آنها کل زندگیشان را صحنۀ آزمایشگری میدانند. هر چیزی را میآزمایند و میآموزند، سپس چیزی دیگر را مورد آزمایش قرار میدهند و نکات بیشتری میآموزند. حواسشان متوجه محصول نهایی کار نیست و برای آن اهمیت چندانی قائل نمیشوند، بلکه تمرکز اصلیشان بر خودِ روند یادگیری است.
🔴 یکی از بزرگترین نقاط تمایز استادان از بقیه این است که انگیزههای آنها «درونی» است. پاداشهای بیرونی، ثروت و شهرت و تحسین دیگران، برایشان چندان اهمیتی ندارد، بلکه چشمهای از درونشان میجوشد و آنها را به جلو میبرد. بنابراین وقتی به چیزی علاقه پیدا کنند، با جان و دل برایش کار میکنند، حتی اگر به موفقیتی نرسند.
🔴 بسیاری از کسانی که دیر به موفقیت میرسند در میانسالی از زمین بلند میشوند و کمکم لذت کار متمرکز را میچشند. مجذوب و مسحور میشوند. ولی چون گرفتار بندها و پیوندهای کسانی که زود به موفقیت میرسند نیستند، میتوانند نظرشان را تغییر دهند و بدون نگرانی از الگوهای کلیشهای جامعه برای موفقیت، دست به آزمایش مدلهای خودشان بزنند. البته این جداشدگی از جامعه گاهی به شکل «خشمی مقدس» جلوه میکند که باعث میشود بداخلاق و مبارزهجو به نظر بیایند، اما به هر حال، آنها فرزانههای جستجوگری هستند که تا پایان عمر آرام نمینشینند.
📌 ادامه کامل اینجا
@iskeranew☯ followUs
"برایش مهم نبود اگر او بی احساس، بدذات، احمق و حریص بود. او عاشقش بود."
"این که جوانی دوران شادی است، توهمی بیش نیست؛ توهم کسانی است که آن را از دست دادهاند.
اما جوانترها میدانند که بدبخت و بی چارهاند چرا که ذهنشان پر است از ایدهآلهایی دروغین که به آن ها تزریق شده است؛ و هر زمان که با واقعیت روبهرو میشوند، فقط زخم و درد عایدشان میشود."
#اسارت_بشر
#سامرست_موآم
#ادبیات_معاصر
@iskeranew☯ followUs
#electronic_bits 🎼
#untitled_13
#music
#light
@iskeranew☯ followUs
مهمترین تصویر مراسم پر طمطراق تحلیف ترامپ نه قاب رقص او و ملانیا و نه بارون پسر خوش قدوقامت او بود، مهمترین قاب این قاب است.
چهرههای این عکس تاریخی عبارتند از:
-جف بزوس: با دارایی بالغ بر ۲۰۰ میلیارد دلار، بهدنبال قوانین مالیاتی کمتر و توسعه تجارت جهانی آمازون است.
- ایلان ماسک: با ثروتی بیش از ۴۲۰ میلیاد دلار، علاقهمند به آزادی عمل در صنایع فناوری، حذف محدودیتهای محیطزیستی، و توسعه سرمایهگذاری در حوزه فضایی.
- مارک زاکربرگ: با دارایی ۲۰۰ میلیارد دلار، بهدنبال تضمین کنترل متا بر فضای دیجیتال و جلوگیری از قوانین محدودکنندهای که میتواند قدرت او را کاهش دهد.
-ساندار پیچای:مدیرعامل گوگل و آلفابت، شرکتی با درآمد سالانه بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار.
🔸این قاب تاریخی نمایانگر دوران جدیدی است که «شوشانا زوبوف» آن را سرآغاز «سرمایهداری نظارتی» میداند. دورانی که سرمایه به دنبال به دست آوردن قدرت واقعی نه فقط از طریق دادهها یا پیشبینی رفتارها که از طریق جهتدهی به انسانهاست. دورانی که آن را به دوران «پلتفرمکراسی» یا «دموکراسی الگوریتمی» هم موسوم کردهاند، آغازی بر پایان دموکراسی آنگونه که تاکنون میشناختیم.
🔸این دوران، عصر جدیدی در تاریخ بشر است. دورانی است که در آن دادههای کاربران بهعنوان منبع خام استخراج میشوند،(مشابه نفت در اقتصاد صنعتی) حالا شرکتها این دادهها را تحلیل کرده و از آنها برای پیشبینی رفتار افراد استفاده میکنند. در دوران جدید رفتار انسانها (مانند خرید، رأی دادن یا حتی تصمیمگیریهای احساسی) به کالا تبدیل شده و به شرکتها یا دولتها فروخته میشود. اگرچه از فرد یا ملت بسیار سخن بر زبان خواهد رفت اما این یک تعارف تلخ است زیرا برخلاف سرمایهداری سنتی که بیشتر بر رضایت مشتری تأکید داشت، سرمایهداری نظارتی بهدنبال کنترل رفتار است به همین دلیل مردم بهجای هویتهای ملی، به کاربران یک شبکه جهانی تبدیل میشوند.
🔸در دوران جدید، کشورهای ضعیفتر به مستعمرههای دادهمحور شرکتهای بزرگ تبدیل شده و استقلال خود را از دست میدهند. سرمایه نظارتی و دارای داده و قدرت کنترل، به نفع هیچ دولت و ملتی عمل نمیکند این هسته قدرت دنبال حجم بیشتر داده و جهتدهی سودمندانه آن است اگرچه جایی مثل آمریکا را قرارگاه خود میداند و تمامیت زمین (بلکه مریخ ) حوزه نفوذ آن تلقی میشود اما نه به اکراه زیردستان که با طوع و رغبت آنان که پیشتر با الگوریتم پلتفرمها سامان داده شده است. در شکل پیشرفتهتر این وضعیت دولتها هم ممکن است نقش خود را بهعنوان تنظیمکننده از دست بدهند و بیشتر به ابزار شرکتهای فناوری تبدیل شوند.
🔸در دوران جدید، سرمایه نظارتی، نظم جدید خود را تثبیت میکند، نهادهای تا امروز برقرار را برمیچیند و قانون خود را آنگونه که خود میخواهد وضع و اجرا میکند. همه آنچه تاکنون به عنوان ثوابت علوم سیاسی یا روابط بینالملل تاکنون شناخته میشد از اینجا به بعد دچار تحولات بنیادین خواهد شد و حجم داده در اختیار و کاربر مشمول این پلتفرمها و البته میزان احاطه بر نهاد سنتی حاکمیت و دولت، میزان قدرت را مشخص خواهد کرد.
🔸در این دنیای جدید دادههای شخصی بهطور مداوم جمعآوری و تحلیل میشوند، و حریم خصوصی به کالایی در دست شرکتها تبدیل میشوند و فرد از ذائقه تا عشق و نفرتش را در همین فضا دریافت میکند. در چنین فضایی است که هویت دیجیتیال جایگزین هویت ملی میشود و نه در بستر سرزمین یا قوم و ملت که در شبکهها تکوین مییابد. سرمایه نظارتی حالا بیش از گذشته به دنبال قدرت است چون برای برداشتن موانع باید ابزار تصمیمگیری و رفع محدودیتها را در دست داشته باشد و پیش از آن نیز نیازمند مشروعیت است چنانکه پیر بوردیو در کتاب «دولت و طبقات اجتماعی» میگوید:
«قدرت اقتصادی، زمانی که به سیاست وارد میشود، به ابزار مشروعیتبخشی تبدیل میشود».
#تحلیل_روز
#آمریکا
@iskeranew☯ followUs
ویدیویی از بررسی آثار دیوید لینچ که عشق او به هنر و تابلو های نقاشی را نشان میدهد.
نقاشیهایی که الهام بخش سبک و فلسفه سینمایی او در تمام آثارش بودهاند.
#دیوید_لینچ
#سینما
#هنر
@iskeranew☯ followUs
#ئەدەبیات_کوردی☀️
#ئەفلاتوون_پژمیوەتە_نێو_ئەم_شێعرە
شێعر و دەنگ: #هەڤاڵ
ڕێک و ساز کردن : #حسەین_مەجیدزادە
#شێعری_کوردی
#کوردستان
لینکی پێوەندی: 🔏
/channel/+-aMhbRv_gxlmMDM0
@iskeranew☯ followUs
از قومی هستم که ناگهان زنی را آتش زدند
مردان این قوم عاشق زنان مرده می شوند
روزگارشان را اندوه مرگ می گذراند
و شبهایشان هم آغوشی با خاک
من از قومی هستم
سخت طوفانی
لبخند تنها روی جنازههایشان ایستاده
اشکریختن تنها فرزند زنانش است
همه این قوم گم شدهاند
همه این قوم فراموش شدهاند.
مرد من همین است
#فدوى_أحمد_كيلاني
#ادبیات_معاصر
☯ @iskeranew follow Us
روی بر خاک عجز میگویم
هر سحرگه که باد میآید
ای که هرگز فراموشت نکنم
هیچت از بنده یاد میآید؟
🎸🎼
۲۹ دیماه میلاد #فرهاد_مهراد
ویدیو: آخرین روزهای زندگی فرهاد مهراد در شهر #لیل_فرانسه
#موسیقی
@iskeranew☯ follow Us
#تفکر_انتقادی
#مراد_فرهادپور
پدیده #اینفلوئنسری
#علوم_اجتماعی
@iskeranew☯ follow Us
#narine
#nârînê
#Rojda🎤
#kurdistan_music
#kurmanjî
#electronic_folk
🎼
@iskeranew☯follow Us
هنگامی که در کنارِ پرتگاه قدم میزنیم و از جوارِ نهری بزرگ میگذریم به نردهای احتیاج داریم، نه برایِ آنکه بدان بیاویزیم زیرا بلافاصله با آن نرده سقوط خواهیم کرد بلکه به منظورِ به دست آوردنِ تصوّری بصری از امنیّت.
بههمین ترتیب هنگامی که جوانیم نیازمندِ کسانی هستیم که ناخواسته مانندِ این نرده به ما خدمت میکنند.
درست است که آنان به ما در مواقعِ خطر کمکی نخواهند کرد، ولی به ما این احساسِ آرامشبخش را میدهند که محافظی دمدست هست (پدران و آموزگاران و دوستان چنین کسانیاند.)
#انسانی_زیاده_انسانی
#فریدریش_نیچه
@iskeranew☯ followUs
🔴 چرا آرامش نداریم؟ چرا افسرده میشویم؟
✍️ مصطفی ملکیان
🔹از قدیم، فلاسفه، عرفا، و برخی بنیانگذاران ادیان میگفتند که هر کدام از انسانها یک خود واقعی دارند "self /خود"؛ یعنی "تو چنان که واقعا هستی". ولی هرکدام از انسانها، یک تصوری از خود واقعیشان دارند که این تصور، با خود واقعیشان انطباق ندارد که به آن ego میگویند. در اینجا به این ego، "من" میگویند. گاهی تصور میکنیم ویژگی خاصی در ما هست، در حالی که در خودِ واقعیمان اصلا نیست و گاهی نیز تصور میکنیم که ویژگی خاصی در ما نیست، در حالی که در خودِ واقعیمان هست.
🔹به زبان دیگر برخی گفتهاند که هر انسانی، یک هویت واقعی objective identity دارد که همان self اوست، اما همین انسان یک هویت subjective هم دارد که همان ego است. مثال: ممکن است من فی الواقع آدم متکبری باشم، ولی گمان کنم که آدم متواضعیام، الان ego متواضع هست ولی self متکبر میباشد. من ممکن است که تصورم این باشد که دانشمندم: ego، ولی در واقع نباشم : self.
🔹اکثر ما انسانها عمرمان را با ego زندگی میکنیم. به واسطۀ همین ego هست که با شما دوستی میکنم و قهر میکنم و دشمنی میکنم و ..... اینهایی که این تفکیک را کردهاند، چه دلیلی برای حرفشان دارند؟
چندین دلیل آوردهاند که فلاسفه و عرفا و .... گفتهاند که اگر بخواهم به آنها بپردازم، بحث به درازا میکشد و از آنها صرفنظر میکنم اما به یکی از آنها میپردازم:
🔹هر کسی خودش را دوست دارد "self-love" که همین، موجب میشود انسان، خودنگهدار شود (صیانت از ذات).
از همین صیانت از ذات، دو فرزند متولد میشود که عبارتند از جلب نفع و دفع ضرر. اگر ماجرا از این قرار است چرا ناشاد هستیم؟ تو (یعنی انسان در هر مرتبهای که میخواهد باشی) تا آنجا که در توان خودت بوده، هر نفعی را به طرف خودت جلب کردهای، پس چرا آرامش نداری؟ چرا افسرده میشوی؟ چرا ناراحت هستی؟ چرا شاد نیستی؟
🔹یک مثال از مولانا بیاورم: مولانا در مثنوی میگوید یک فرد رفت ۳۰ سال در بازار مشغول تجارت شد و ثروت عظیمی به دست آورد و از طریق همین ثروت، یک زمین بسیار بزرگی خریداری کرد و سپس رفت ۳۰ سال دیگر کار کرد و باز هم ثروت کلانی به دست آورد و با آن ثرون کلان، کاخ بسیار مجلل و بزرگی ساخت. زمانی که میخواست به آن کاخ نقل مکان کند، ماموران شهرداری گفتند که زمین شما آن طرفتر بود و زمین را عوضی گرفتهای و کاخ را بر روی زمین یک نفر دیگر ساختهای و زمین خودت بایر مانده است!
این فرد یک زمین را که زمین خودش تلقی کرده بود، مدنظر قرار داده و هرچه ثروت داشته، خرج آن زمین کرده، ولی زمین یک نفر دیگر را آباد کرده است.
🔹مولانا از این داستان استفاده کرده و میگوید من و شما هم همینطوریم، ما یک زمین داریم به نام بدن و یک زمین هم داریم به نام روح. ما فکر میکنیم بدن ما، زمین ماست و هر چه داریم خرج این بدن میکنیم و وقتی که میخواهیم بمیریم به ما میگویند که زمین شما، آن دیگری بوده یعنی روح شما. بدن را آباد کردهایم اما روح را رها کردهایم از این جهت است که میگوید:
در زمین دیگران خانه مکن // کار خود کن، کار بیگانه مکن
🔅سخنرانی استاد #مصطفی_ملکیان تحت عنوان "چرا باید اخلاقی زیست"، جلسهی سوم
#فلسفه
#جامعه_شناسی
@iskeranew☯ followUs
Eyeswise academy 🌐
دوره آنلاین ( ذهن ،تمرکز، خلاقیت، نبوغ )👨🏫
مدرس:استاد #شهرام_علیدی
📆25,27 فوریه _4 ، 11 ، 13 و 18 مارس
🕘 18:30 الی 20:30
💻 بر پلتفرم گوگل میت
👨🎓👩🎓اعطای مدرک معتبر از اتحادیه اروپا و انگلستان 🇪🇺
☎️0033610465676
جهت ثبت نام لطفا با واتساپ آکادمی تماس بگیرید.
در این کارگاه، هنرجویان با استفاده از شاهکارهای هنری از حوزههای مختلف (موسیقی، نقاشی، سینما) به تقویت تمرکز، خلاقیت و نبوغ مغز خود خواهند پرداخت. تمرینات ویژه و تکنیکهای نوین برای سرعتبخشی به سیناپسهای مغزی، پردازش سریع اطلاعات و بهروزرسانی حافظه و آرشیوهای ذهنی صورت خواهد گرفت.
_ ظرفیت کلاسها تنها <هشت> هنرجو میباشد .
با دریافت مدرک معتبر در اتحادیه اروپا و انگلستان 🇪🇺🇫🇷🏴
ثبت نام از طریق وبسایت:
Eyeswise.pro
یا دایرکت 📥
https://www.instagram.com/eyeswise.academy?igsh=MXZod3cweDRlOW9pOA==
@iskeranew☯ followUs
#یاداشتک🖋
در آثار ریالیستی شخصیت ها و پی رنگ ها به گونه ای به ما عرضه می شود که گویی از پشت پنجره به ماجرا نگاه می کنیم که دارد در برار چشمان ما رخ می دهد. ماهیت کلمات روی کاغذ توجه ما را به خود جلب نمی کند، بلکه کنشی که کلمات حامل آن هستند ذهن ما را به خود معطوف می سازد. همین که در داستان غرق می شویم مانند این که زمانی که در صفحه تلویزیون به فلم نگاه می کنیم دیگر به خود ساختمان تلویزیون کاری نداریم بلکه ما در محتوای فیلم غرق هستم . اگر این تلویزیون نباشد ما نمی توانیم که فیلم را ببنیم، اما هر قدر که کیفیت تلویزیون بشتر باشد ما ازفیلم بشتر لذت می بریم. و با یک نگاه کلی همان گونه از هدف از دیدن تلویزیون دیدن فیلم است نه نگاه کردن فقط شکل تلویزیون هدف اصلی ادبیات هم محتوای آن است نه شکل آن
#ادبیات
#دیالکتیک
#فلسفه
🔍 @iskeranew ☯ followUs
نرون شهر رم را به آتش میکشید و چنگ مینواخت، شاه اسماعیل خودمان صدها هزار نفر را گردن میزد و غزل میگفت، بتهوون عظیمترین سمفونی عالم را در ستایش شادی ساخت و هیتلر که آرزو داشت نقاش شود عظیمترین رنجگاه تاریخ، کشتارگاه زاخ سنهاوزن را. ناصرالدین شاه هم شعر میسرود هم نقاشی میکرد و نقاش میپرورد اما برای یک تکه طلا میداد سارق را زندهزنده پوست بکنند. انسان برایش با بادمجان تفاوتی نداشت. خب، هنر و سیاست یکجایی بههم می رسند؛ متأسفانه بر سر نعش یکدیگر!
■ دربارهی هنر و ادبیات | گفتگو با #ناصر_حریری
| انتشارات نگاه |
☯ @iskeranew☯ followUs
اگر کودکیام یک چیز به من آموخت، آن چیز این است که تفاوت های بین ثروتمندان و فقرا اهمیتی ندارند، این شکاف بین سالم و بیمار است که رخنه ناپذیر است.
◾️استیو تولتز
◽️از کتاب " جزء از کل "
@iskeranew☯ followUs
#فایل_صوتی
چگونه #کووید_۱۹ عمر شما و فرزندان شما را به سرقت برد.
#حسام_نوذری
@iskeranew☯ followUs
نیاز و محرومیت، رنج را از بیرون ایجاد میکند، در مقابل امنیت و رفاه، بیحوصلگی را. بنابراین میبینیم که طبقات پایین جامعه به مبارزهای مستمر علیه نیاز، یعنی رنج و طبقهٔ ثروتمند به مبارزهای دائم و نومیدانه علیه بیحوصلگی مشغولاند.
📕 #در_باب_حکمت_زندگی
✍ #آرتور_شوپنهاور
@iskeranew☯ followUs
نظام آموزشی در کشورهای سرمایه داری تمرینی برای عادت به سیستم کاری ارباب رعیتی مدرنی است که به ما می آموزد : رقابت کن و انحصار کن
#جامعه_شناسی
#دیالکتیک
@iskeranew☯ followUs
*#پدر_بودن در #ایران کار سختی است!*
✍️ دکتر #مجتبی_لشکربلوکی
📝
پدر بودن کار سختی است. در ایران و این برهه زمانی به مراتب سخت تر.
از یک طرف دیگر شوهرسالاری کم رنگ شده و مردان باید به درستی بیشتر از گذشته یاد بگیرند که حق و حرمت و احترام زنان را بیشتر از پیش نگاه دارند نه از سر اجبار که از سر شعور و شرافت. هر چند کار درستی است اما در هر صورت تمرین می خواهد و پوست اندازی.
از طرف دیگر پدرسالاری دیگر در بخش های بزرگی از این سرزمین رنگ باخته است و پدران این سرزمین که خود در روزگار پدرسالاری بزرگ شده اند اکنون در زمان فرزندسالاری به پدری رسیده اند. قضیه این جا سخت تر می شود که آینده این سرزمین هم با عدم قطعیت سرشته شده و حتی اگر پدر امروز نگران خودش و همسرش نباشد اما بی شک نگران آینده فرزندش است. خودش تحت فشار اقتصادی است. خبری از تامین آتیه مطمئن (بازنشستگی مکفی و اطمینان بخش) نیست. احتمالا در میانه راه زندگی نه می تواند برود و نه می تواند بماند.
احتمالا پدران این سرزمین، خود پدر و مادر پیری هم دارند که باید مراقب آن ها نیز باشند.
پدر امروز باید حواسش باشد که پسرش چه چیزی را دانلود می کند و دخترش چه چیزی را آپلود. در حالی که شاید به اندازه فرزندش تسلط به فضای مجازی ندارد و همین باعث می شود که از نظر ذهنی فرسوده و خسته شود.
و ده ها گرفتاری دیگر.
و بدتر از همه اینکه هیچ کدام از مهارت های لازم را به صورت رسمی نیاموخته اند. نه مهارت مدیریت استرس بلدند. نه آموزش سواد رسانه ای و دیجیتالی دیده اند. نه سواد مالی آموخته اند. باید بپذیریم که پدران امروز برای شرایط این زمانه تربیت نشده اند و یادگیری و پوست اندازی آنان مانند این است که یک قطار در حال حرکت را تعمیر کنیم.
☑️⭕️تحلیل و تجویز راهبردی:
با توجه به آنچه من از آینده درک می کنم و آنچه در مورد مهارت های قرن 21 خوانده ام، پدران این سرزمین دست کم نیازمند دو سواد و دو مهارت کلیدی هستند:
▫️سواد دیجیتالی-رسانه ای
▫️سواد مالی (درک و حل مسایل بانکی، بیمه ای، سرمایه گذاری و بازنشستگی)
▫️مهارت گفتگو (که پدران دیروز کمتر به این مساله نیاز داشتند اما هر چه می گذرد پدران امروز بیشتر نیاز دارند).
▫️مهارت حل مسایل پیچیده.
این چیز عجیبی نیست. ظاهرا سال های پیش رو، سرعت تغییرات به شدت بالاتر خواهد رفت و تمام مجامع فکری جهانی معتقدند که ما برای زندگی در سال های پیش رو نیازمند سواد و مهارت های جدید هستیم و اینجا یک ابرمهارت (مادر مهارت ها) اهمیت دو چندان پیدا می کند: مهارت یادگیری. و جالب تر اینکه ما در گذشته فکر می کردیم یادگیری فقط یعنی فراگیری (افزودن دانش و مهارت و سواد جدید) ولی یادگیری مساوی است فراگیری فعال (Learning) + فراموشی فعال (Unlearning). و به همین خاطر است که مفهوم یادگیری تمام عمر (Life Long Learning) مطرح شده است.
و آخرین نکته: پدر و مادر بودن کار سختی است علی الخصوص در ایران امروز. در مورد قدر و جایگاه زنان و مادران جای دیگری نوشته ام. اما این بار می خواهم در مورد پدران بنویسم. با پدران مان مهربان تر باشیم. فراموش نکنیم که آن ها در حال گذار به مردانی هستند نسبت به پدران خود به زنان احترام بیشتری می گذارند، نسبت به پدران خود بیشتر مواظب فرزندان خود هستند و در عین حال عدم قطعیت های بزرگ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را تحمل می کنند. با مهربانی می توان این پوست اندازی (همان فراموشی فعال) و نوسازی (همان فراگیری فعال) را سریع تر طی کرد. بیشتر حواسمان به هم باشد به ویژه زنان سرپرست خانوار که باید نقش پدری را نیز ایفا کنند. این روزها شانه ها خسته تر از گذشته اند. حواسمان به شانه ها بیشتر باشد.
.............................................
پاورقی: 📝
اندیشهات را با سکس و مذهب و اینترنت و تلویزیون مشغول میکنند، و تو در خیالت انسانی آزاد و رها هستی.
امّا تا آنجا که من میدانم، تو همان رعیت لعنتی و حقیر هستی!
من بر این باورم که کارهای بیهوده و بیفایده به این خاطر ادامه دارند که از عصیان مردم میترسند.
عقیدهای که رواج دارد چنین است که انبوه مردم حیوانهای حقیری هستند که اگر بیکار بمانند خطر خواهند داشت و بنابراین باید آنها را چنان مشغول کرد که فرصتی برای اندیشیدن نداشته باشند.
#اوشو
#جامعه_شناسی
#روانشناسی
@iskeranew☯ followUs
این اشکها برای او جوهری بود که وقتی آدم نمیخواهد به انسان بودن اکتفا کند، در آن حل میشود و میل دارد از حدود طبیعی خودش فراتر رود؛ به نظرش میرسید که انسان، با جاری شدن اشک، از حد و مرزهای طبیعت مادیاش فرار میکند، به دوردستها میپیوندد و بیکران میشود. گریه میکردند و در آن لحظه، بیرون از این دنیا بودند، دریاچهای بودند که از زمین جدا شده است و رو به آسمان میرود.
#زندگی_جای_دیگریست
#میلان_کوندرا
@iskeranew☯ followUs
✍️ موفقیت معمولا مسئلهای است مربوط به بعد از چهل سالگی
🔴 در فرهنگ امروزی جاافتاده است که آدمهای فوقالعاده موفق، از همان جوانی راهشان از بقیۀ معمولیها جداست. بسیاری از مشهورترین الگوهای موفقیت در دوران ما، کسانی مثل بیل گیتس، مارک زاکربرگ، ایلان ماسک یا تیلور سوئیفت، چنیناند. حتی زاکربرگ در یکی از احمقانهترین جملههایش گفته است: «جوانها باهوشترند». اما اگر دایرۀ دیدمان را از این قهرمانهای پرزرق و برق بالاتر ببریم، تصویر دیگری میبینیم. واقعیت این است که نهتنها موفقیت، بلکه حتی نوآوری و نبوغ نیز چیزهایی هست که «عموماً» در سنین بالا به دست میآید.
🔴 پژوهشگران دانمارکی در مطالعهای در سال ۲۰۱۹ نشان دادند که اکتشافات مهم برندگان جایزۀ نوبل، بهطور متوسط، در ۴۴سالگیشان رخ داده است. به عبارت دیگر، حتی تیزهوشترین افراد هم باید چند دهه تلاش کنند تا به سطحی از خبرگی برسند که بتوانند اکتشافات مهم انجام دهند.
🔴 تحقیقات متعددی نشان دادهاند که موفقیتهای بزرگ، عموماً بعد از چهل سالگی رخ میدهند. هرجا که سر بچرخانید میتوانید نمونههایش را ببینید: کوپرنیک نظریۀ حرکت سیارات را در دهۀ ۶۰ حیات خود مطرح کرد؛ پل سزان اولین نقاشیهایش را وقتی فروخت که از پنجاهسالگی گذشته بود؛ ساموئل جانسون، یکی از بزرگترین نثرنویسان انگلیسی، قبل از چهلسالگی هیچ چیز مهمی ننوشته بود. این مثالها در دنیای کسبوکار چندین برابر است. ریچ کالگارد، نویسندۀ کتاب موفقیت دیرهنگام میگوید: گاهی برای رسیدن به خلاقیت باید راهی طولانی طی کنید.
🔴 آرتور بروکس میگوید در طول تاریخ سه نوع موفقیت وجود دارد: ژانر «کودکان نابغه» که از سنین پایین به موفقیتهای بزرگ میرسند، کسانی مثل پیکاسو یا فیتزجرالد. نوع دوم، ژانر «اهداف دوگانه» است. کسانی که در زمینهای متخصص میشوند، اما ناگهان همهچیز را رها میکنند و مسیر کاملاً متفاوتی را میآزمایند. کسی مثل آلبرت شوایتزر از این دست است. او که فیلسوف و موسیقیدان و پزشک بزرگی بود، ناگهان تصمیم گرفت زندگیاش در اروپا را رها کند و بقیۀ عمرش را صرفِ مداوای مردم در فقیرترین مناطق آفریقا کند.
🔴 دستۀ سوم «استادان» هستند. دیوید گالنسن، استاد اقتصاد دانشگاه شیکاگو، در کتاب خود با عنوان استادان پیر و نوابغ جوان مینویسد: استادان کسانی هستند مثل چارلز داروین، یا آلفرد هیچکاک که در ایام جوانی چندان موفق نیستند، اما خصوصیتی غریب دارند: آنها کل زندگیشان را صحنۀ آزمایشگری میدانند. هر چیزی را میآزمایند و میآموزند، سپس چیزی دیگر را مورد آزمایش قرار میدهند و نکات بیشتری میآموزند. حواسشان متوجه محصول نهایی کار نیست و برای آن اهمیت چندانی قائل نمیشوند، بلکه تمرکز اصلیشان بر خودِ روند یادگیری است.
🔴 یکی از بزرگترین نقاط تمایز استادان از بقیه این است که انگیزههای آنها «درونی» است. پاداشهای بیرونی، ثروت و شهرت و تحسین دیگران، برایشان چندان اهمیتی ندارد، بلکه چشمهای از درونشان میجوشد و آنها را به جلو میبرد. بنابراین وقتی به چیزی علاقه پیدا کنند، با جان و دل برایش کار میکنند، حتی اگر به موفقیتی نرسند.
🔴 بسیاری از کسانی که دیر به موفقیت میرسند در میانسالی از زمین بلند میشوند و کمکم لذت کار متمرکز را میچشند. مجذوب و مسحور میشوند. ولی چون گرفتار بندها و پیوندهای کسانی که زود به موفقیت میرسند نیستند، میتوانند نظرشان را تغییر دهند و بدون نگرانی از الگوهای کلیشهای جامعه برای موفقیت، دست به آزمایش مدلهای خودشان بزنند. البته این جداشدگی از جامعه گاهی به شکل «خشمی مقدس» جلوه میکند که باعث میشود بداخلاق و مبارزهجو به نظر بیایند، اما به هر حال، آنها فرزانههای جستجوگری هستند که تا پایان عمر آرام نمینشینند.
📌 ادامه کامل اینجا
@iskeranew☯ follow Us
#بریده_معنا🔏
خدای عزیز! امروز صد سالم است. کوشیدم به پدر و مادرم حالی کنم که زندگی هدیه ی عجیبی است. اول آدم بیش از اندازه قدر این هدیه را میداند. خیال میکند زندگی جاوید نصیبش شده، بعد این هدیه دلش را میزند. خیال می کند خراب است. کوتاه است. هزار عیب رویش میگذارد. به طوری که میشود گفت حاضر است دورش اندازد، ولی عاقبت میفهمد که زندگی هدیهای نبوده، گنج بزرگی بوده که به آدم وام دادهاند. آن وقت سعی میکند کاری بکند که سزاوار آن باشد. من که صد سال از عمرم گذشته میدانم چه میگویم. آدم هرچه پیرتر میشود باید ذوق بیشتری برای شناختن قدر زندگی نشان دهد. آدم باید قریحهی ظریفی پیدا کند، باید هنرمند بشود. در ده سالگی یا بیست سالگی هر احمقی از زندگی لذت میبرد. اما در صد سالگی، وقتی آدم دیگر رمق جنبیدن ندارد باید مغزش را به کار بیندازد تا از زندگی کیف کند …
#گلهای_معرفت
#اریک_امانوئل_اشمیت
#ادبیات
@iskeranew☯ follow Us
#تازههای_داستانک_معاصر📯
برگزیده #جشنواره_زنان_معاصر_ایران
با داوری #نشریه_ماهگرفتگان 🔖
#مربای_چغندر_خانگی 📝
#ساریه_امیری 🖋
@iskeranew☯ follow Us
#استاد_حسن_کسایی
روایتی برای #اکبر_خان_اصفهانی
#جامعه_شناسی_هنر
#تاریخ_شفاهی
مدت زمان: ۲۲ دقیقه⏰
@iskeranew☯ follow Us