34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
❗️Ишингиз юришмаяптими, мусибатлар сизни қийнаяптими, унда буни албатта тингланг! 😢
🎤 Шукуруллоҳ домла
✅IQ darajasi 120 dan yuqori bo‘lganlar uchun boshqotirma.
😬99% odam xato javob berisharkan.
😯Siz-chi? Siz to'g'ri javob bera olasizmi?
Rasmga diqqat bilan qarang.
Buyerda kim ofes egasi ❓
ТЕЗКОР ХАБАР❗️
РАЙХОН ВА ЙИГИТАЛИНИНГ АЖРАШИШ САБАБИ СИР ТУТИЛГАН ЭДИ 😱
ЙИГИТАЛИ ОШКОР КИЛДИ ЧИДОЛМАДИ ДАХШАТ
ХАММА ХАЙРОН КОЛМОКДА
КУРИШ УЧУН👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAEO94qJGebRzPuTIXA
❤️❤️ЭРИНГИЗНИНГ КЎНГЛИГА ЙЎЛ ТОПИШНИНГ 1001 ХИЛ ЙЎЛИ ❤️❤️
❤️❤️МАЬШУҚАЛАРНИНГ 1000 ХИЛ СИРЛАРИ ❤️❤️
❤️❤️САМАОЦЕНКАНИ КЎТАРИШ СИРЛАРИ❤️❤️
💋💋ГЎЗАЛЛИК УЧУН ТАБИИЙ МАСКА ВА УХОДЛАР 🥰
💋💋Сизнинг кундалик ҳаракатингиз албатта зўўр натижага олиб келади
/channel/+GQfZnQeRk5ozYjAy
/channel/+GQfZnQeRk5ozYjAy
эрини куриб, бир лахза тошдай котди. Сунг кат-тик огрик хуружидан булса керак, инграганича ерга чузилиб етган куллари билан унинг кулла-рини ушлашга уриниб ерни пайпаслай бошлади
Асатилла буни сезиб, аелнинг кулларини ушла-ди. Жон талвасасида етган тана бир калкиб тугди. Шу топда, Мухайенинг аьзойи бадани ти-трар, куллари билан Асатилланинг кафтларини каттик чангаллаб, унга нимадир демокчи булга-ндай лаблари пичирлади-ю, лекин овози чикма-сди. Нима килишини билмай, шошиб колган Асатилла эса аелнинг пешонасидан окаетган конларни артишга уринди. Аммо зум утмай, Мухайенинг кулларидан куч кетиб, шилк этиб ерга тушди. Кузлари эса мовий осмонга кадал-ганча очик холда котиб колди. Содир булган бу дахшатли вокеадан Асатилланинг этлари муз-лаб, бадани жимирлаб кетди.
Асатилла Тошентдаги институтлардан бирида укир, дарсдан буш вактларида шахарнинг чек-касидаги жойлашган ошхонада тирикчилик ташвишда тугри келган ишни бажариб юрарди.
Соглом, бакувват, гайратли йигит эди. Талаба-лик даври куз очиб-юмгунча утди-кетди.
У чунтагида диплом билан Самаркандга, киш-логига кайтди. Бирок хар канча уринмасин узи истагандай ишга жойлашолмади. Бир куни эр-лабки нонуштадан сунг онаси Зулфия хола:
- Углим, дея гап бошлади, сени Акбар тогангни-нг кизи Фаризага уйлантириб куйсам девдим.
- Нима? - Асатилла урнидан туриб кетди. - Мен сизга уйланаман деб айтдимми?
- Утир жойингга! - Зулфия хола углига эьтироз-га урин колдирмай амр килди. Асатилла жойи-га чукди.
- Фаризасининг нимаси емон? Бегона эмас. Бир каричлигидан биласан. Саранжом-саришта, мехнаткаш киз. Бунакасини тополмайсан, - де-ди онаси муросага ундаб.
- Ахир, тушунсангиз-чи, - гап унда эмач, - деди Асатилла хуноб булиб. - Уша Фаризангизни хеч ким емон деяетгани йук. Мен факат уни уз син-глимдай кураман, холос. Унга уйланиш етти ух-лаб тушимга хам кирмаган. Мен ахир...кандай килиб...Йук, булмайди!
- Булмаса, фалончининг кизини яхши кураман, ушани олиб беринг, де. Кунглингдан жой олган бирор киз борми?
- Хали бу хакида уйлаб курганим йук.
- Курдингми, сенга колса уйланиш хали бери хаелинггаям келмайди. Кимга кийин, бу екда менга кийин. Отанг тирик булганида хам майли эди. Бир бева-да, углини уйлантириб куйишга курби етмаяпти, деб кариндош-уруг, одамлар гап-суз килаяпти. Чунки кишлокда сен тенги уйланмаган йигит колмади. Ана, дустинг Мурод хам учта болали булди. Яна бу екда уканг, синг-линг хам кетма-кет етилиб, тайер булиб тури-шибди. Кузим очиклигида сенларни уйлаб-жой-лаб куйиш, менга хам фарз, хам карз. Неча кун-лигим колди, елгиз Оллох билади.
- Бекорчи гапларни куйинг энди, - деди Асатил-ла асабийлашиб. - Булмайди дедимми, булмай-ди.
Зулфияхола хеч нарса демай охиста унидан турди, айвондан ута туриб, устунга бир лахза суянди-да, сунг ичкаридаги уйга кириб кетди. Бир оздан сунг ичкаридан унинг йиглаган ово-зи эшитилди. Асатилла бундай булишини кут-маганди. Бир лахза гангиб колди. Шу тобда онаси кузига янада муштипар, хокисор ва ожи-за булиб куринди. У худди чуг устида утирган-дай безовталанди. Бу холатга ортик токат ки-лолмай урнидан турди-да, онасининг енига кир-ди. Бориб унинг куксига бошини куйди. Зулфия хола юзидан окиб тушаетган куз ешларини ру-молининг учи билан артдида, углининг сочла-рини силади.
- Углим, менга хам осон тутаверма. Ахволимни узинг куриб турибсан. Бу еги беш кунлигим борми-йукми, худо билади. Тириклигимда хам-маларингни жой-жойларингга куяй, дейман. Сен эса тунгичимсан. Энди отангни урнини босиб, огиру енгил кунларимда енимда тури-шинг керак.
Бу сузлар Асатилланининг кунглини юмшатиб юборди, шекилли:
- Ойижон, майли булмаса, билганингизни кили-нг, - деганини узи хам сезмай колди.
Шу куниек, Зулфия хола совчиликка борди. Аммо иш пишмади. Акасидан "Кизимиз хали еш, турмушга хали тайер эмас, колаверса, уни укитиш ниятимиз бор", деган жавоб эшитди. Зулфия хола хам шаштидан кайтмади..
- Фарзандларимиз бир-бири билан гаплашиб куришсин. Агар юлдузи - юлдузига тугри келса, туйни бошлайверамиз. Кизимиз еш деб утира-сизми, акажон. "Бегонадан узингники афзал", дейишган ота-боболаримиз. Фаризани уз кизи-мдай яхши кураман, унга бор мехримни берган-ман.
🟠🟠🟠🟠🔴🔴
🔴 Дарсини батафсил ўрганишни истасангиз хозироқ телеграм каналимга уланинг.
🔴 Ва тикувчилик сирларини биринчилардан ўрганинг
🔴🔴🔴
/channel/DinaraTurayevabepulvebinar/280
АРМОН
Саида кечир мени. Бир умр азобга ташлаб кетдинг .. Мана орзуимга хам етишар эканман, қизинг Севара ўғил кўрди. Гулига ҳам тинмай совчилар келаяпти. Қизинг учун шундай қувончли ва ташвишли кунда ёнида сен йўқсан. Эҳ Саида, Саида! Қани энди қайтиб кела олсанг. Аллоҳ менга барча виждон азобларидан қутилиш учун имконият берса эди».
Рўзимат ака ёноғига томган кўз ёшини артиб, рафиқаси Саидага ёзган хатини тортмадаги картон қути ичига йиғилган хатларга қўшиб қўйди. Бу хатлар ҳеч қачон ҳеч қаерга юборилмайди. Бу хатлар ҳеч қачон ўз эгасининг қўлига тегмайди, чунки уларда виждон азоби, бир умрлик армон битилган эди…
Рўзимат уйланиб икки фарзандли бўлгунига қадар оилавий ҳаётидан нолиган эмас. Хозир беш қизнинг отаси. Хотини ҳам юмшоқ, кўнгилчан аёл. 13 йил бирга кечирган ҳаётлари давомида бирон марта ҳам унинг юзига тик қараб гапиргани, гап қайтарганини эслай олмайди. Шундай бўлса ҳам негадир кейинги вақтларда Рўзимат оиласидан совий бошлади. Ишда алламаҳалгача қолиб кетадиган, ишини эртароқ тугатса, дўсти Бадриддин олдига борадиган бўлиб қолди Уйга борса, бўлар бўлмасга жаҳли чиқар, э йўқ, бе йўқ қизларига ушқириб, хотинига қўл кўтарадиган ҳам бўлди. Мана бугун ҳам хисоб-китобини тугатгач, анча вақт ўйга толди. Ўтган кунги воқеани эслаб, ичи сиқилди. Хотинини бугун эрталаб, туғруқхонадан уйга олиб келган эди. Энди эса, олдига ҳеч ҳам боргиси йўқ. Тўғриси боришга уялади. Бир хафта олдин хотининг кўзи ёриб, яна қиз тўғилганини эшитгач, улардай ичган, сўнг Бадриддиннинг машинасига ўтириб, туғриқхонага боришган эди.Худди қиз туғилганига улар айбдордек, йўлда учраган оқ халатлиларни буралаб сўкканини эслайди, кейин эса нима булгани эсида йўқ. Фақат эртаси куни боши лўқиллаб, ўз ётоғида кўзини очди. Жўраси уйига олиб келиб ташлаган бўлиши керак. Шунга ҳам рахмат.
Рўзимат, нима қилишини билмай каловланиб турди-да, бирданига жўралари чойхонага йиғилмоқчи бўлганларини эслади. Шошиб эгнига курткасини кийиб, чойхонага йўл олди.
Ёшликдан дўст тутинган тўрт журасини Собир маслаҳатга чақирган экан. Собир кенжа икки фарзандини суннат қилмоқчи. Қандай бахтли инсон. Тўрт ўғилнинг отаси. Ош ейилиб, бир икки пиёла «оқидан урилгач», тўйни ўтказиш тартиби бўйича ҳамма ўз фикрини айта бошлади. Фақат Рўзимат жим.
— Ҳа, нега индамайсан. Собирга атаганинг йўқми?, Ё у қайтармайди деб қўрқаяпсанми? Суннат тўйи қилмасанг бир кунмас бир кун қиз чиқарарсан, ахир?!
Энг яқин дўсти Бадриддиннинг бу сўзлари Рўзиматнинг юрагини наштар мисол тилиб ўтди.
— Нима устимдан кулаяпсанми? Ким айтди сенларга менда ўғил бўлмайди деб? Рўзимат қўлидаги пиёлани ерга отиб юборди. Чил-чил синган пиёла овозидан бирдан сергак тортиб ўрнидан турдида, эшикни қарсилатиб ёпиб чиқиб кетди. Шу кетишича, уйлари ёнидаги дукончадан бир шиша ароқ олди. Шу ернинг ўзида уни очиб, шишаси билан кўтарди.
Уйига келганида болалари ухлаган, Саида чақалоқни эмизиб ўтирган эди. Эрининг оёқда зўрға турганини кўриб, суяб ичкарига олиб кириш мақсадида олдига борди.
-Ҳа ифлос, ҳали сенми мени жўралар олдида масхара қилдирадиган. Рўзимат яқин келган Саиданинг юзига тарсаки туширди. Хотининг индамай , чириллаб йиғлаётган боласининг олдига кетганини кўриб, Рўзиматнинг баттар жахли чикди. Болани унинг кўлидан тортиб олиб, диванга отиб юборди.
— Вой, дадаси, нима қилаяпсиз? деб чақалоққа талпинган Саидани сочидан ушлаб, дуч келган жойига ура бошлади. Қушни хондан югуриб чиққан онаси ўғлининг қўлига ёпишди.
-Вой нима қилаяпсан, ахир у бугун туғруқхонадан келди-ку. Қуйвор, уйинг куйгур, ўлдириб қўясан.
Рўзимат бир онасига, бир ерда ётган хотинига, хонанинг эшигида тўпланиб, йиғлаётган қизларига қараб, «Ўчир баринг овозингни!» деб бақирдида, ётоқхонага кириб кетди.
Орадан бир йил ўтди. Ота-онасининг насиҳатлари таъсир қилдими, ёки кенжатойи Азизанинг шириндан-ширин қилиқлари уни ўзига ром этдими, хайтовур Рўзимат энди онда-сонда бўлса ҳам кечқурунлари кўпроқ вақтини оиласи билан ўтказадиган, Азизани тиззасига ўтқазиб, унинг қилиқларидан завқланиб куладиган бўлди.
Маржон хола ўғлидаги бу ўзгаришларни кўриб, ич-ичидан қувонар, пайт пойлаб, хали албатта ўғилли бўлишини,
Абу Муслим Хавлоний роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Кўп олимлар бор. Кишилар уларнинг илми билан яшашади. Ўзлари эса илмлари билан ҳалок бўлишади".
Яъни, инсонлар у олимларнинг илми билан тўғри йўл топиб ҳаёт кечиришади. Ўзлари эса риё, ужб ва манманлик ҳамда тамаъ билан ҳалок бўлишади.
Ҳасан Басрий роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Олимларнинг илмини жамлаб аҳмоқларнинг ишини қиладиган кишилардан бўлма".
Вуҳайб ибн Варад роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Агар илмига амал қилмаган олимлар инсонларга: "Нажот топмоқчи бўлсангиз бизнинг илмимизни олинг, амал қилмаганимизга қараманг", десалар ўзларига яхшироқ бўлар эди. Аммо улар инсонларни алдашди. Амални даъво қилишди. Инсонларни ўзларининг ифлос ишлари томон тортишди".
Муҳаммад ибн Сирин роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Уламолар кетди. Уларнинг илмидан фақат чанг ва ёмон идишлар қолди".
"Ёмон идишлар" деганда ичида илм бор ёмон олимлар назарда тутилмоқда.
Фузайл ибн Иёз роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Бу уммат ёмон олимлари томонидан ҳалок бўлади. У олим замонаси аҳлига уқубат ва фитнадир. Улар Раҳмоннинг йўлига ўтириб олиб ўзларининг ифлос амаллари билан Аллоҳнинг бандаларини талайдилар".
Булар охират йўлидаги қароқчилардир!
Суфён Саврий роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Олим модомики илми билан дунёни талаб қилмас экан, у кишиларнинг табибидир. Агар у илми билан дунё талаб қила бошласа ўзига касалликни жалб қилган бўлади. Ўзи бемор бўлган табиб қандай қилиб кишиларни даволай олади?!".
Имом Шаъбий роҳимаҳуллоҳга кишилар:
- Эй олим! Бизга фатво бер!- дейишди.
Шунда Шаъбий деди:
- Мен олим эмасман. Олим дегани Аллоҳдан қўрққанидан бўғимлари узилиб кетган кишидир!
Имом Аъмаш роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Йигирма йиллар бўлибдики, илмида ихлосли олимни кўрмайман. Илм ифлосларга касб бўлиб қолди".
Абдуллоҳ ибн Муборак роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Дўзахга риё билан кириш ошкор гуноҳ билан киришдан ёмонроқдир".
(Саййид Аффоний, "Таътирул анфос мин ҳадисил ихлос")
я, мен бўлсам сектанинг баъзи-баъзида бўладиган йиғилишига қатнашганлигим учун тушадиган 10–15 доллардан хурсанд бўлиб юрибман. Аблаҳ…»
Нўъмон Ғазабдан титраб кетди. Орқасига қараб, бўралаб сўкингач, мавзе четида жойлашган пивохонага йўл олди.
—Биз бу уйни сотиб олдик. Эгаси бир ҳафтада ижарачилар бўшатади деган эди, ҳали ҳам чиқиб кетмабсизлар-ку.
Остонада турган, пакана, кечки салқин тушганига қарамай бурнининг усти терлаган киши эшикни очган Нўъмонга савол назари билан қараб турарди.
—Кечирасиз, сизга ким керак? Бу ерда ҳеч қандай ижарачи турмайди, бу мани уйим.
— Бўлиши мумкин эмас, бир ҳафта илгари бу уйни мен танишим Роза Ортиқовадан сотиб олганман. Мана ҳужжатлари. Ўзи уйни ҳужжатлари йўқолгани учун нотариусдан нусхасини топиб олгунича анча вақт кетди. Уйда ижарачилар туради, уларга айтганман, ойнинг охирида уйни бўшатишади деганди, ҳали ҳам чиқмабсизлар-ку?! Бугуноқ уйни бўшатинг.
— Лекин, ҳужжатлар менда йўқолгани йўқ.!
Нўъмоннинг жаҳли чиқа бошлади.
– Кимсиз ўзи, нега Роза мани уйимни сизга сотади, нима ҳаққи бор, бундай ифлослик қилишга. Расво экан-ку!
—Билмадим, буни бориб ўзидан сўранг, бу биринчидан, иккинчидан сўкинмай гапиринг. Ортиқовларни 10 йилдан бери танийман. Жуда ҳалол, кўнгли очиқ одамлар. Бировдан ёрдамини аямайди. Ўғлимни уйлантириб, уй излаб юрувдим, Равшан шу уйни айтиб қолди. Йигитча, кўп асабийлашаверманг-да, энди бошқа уй қидиринг.
—Лекин мен ижарачи эмасман, мен…
— Сизни тушунаман, аммо ижара ҳақини олдиндан бериб қўймаслик керак эди.
— Аблаҳ, Равшан аканинг иши денг, ҳали кўради у мендан.
Нўъмоннинг қўллари мушт бўлиб тугилди.
— Улар чет элга кетишди, менимча кеч қолдингиз…
Нўъмон эшик кесакасига беҳол суянганича турар экан, Роза билан Равшан акани учратган кунига ланъатлар ўқирди.
Наргис
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
олди. Чаққонлик билан дастурхон ёзиб, бир пасда унинг устини турли туман пишириқлар-у, салатлар билан тўлдириб ташлаган Роза опа эрига тинмай Нўҳмонни мақтарди. Овқатланиб, юз граммдан ичишгач, диний эътиқод ҳақида гап бошлаган Равшан аканинг дабдурустдан берган саволи Нўъмонни шошириб қўйди.
— Нўъмонжон, сиз мусулмонмисиз?
—Ҳа… Албатта.
— Ислом фарзларини бажарасизми?
Нўъмон қизариб, бошини эгди.
— Демак на намоз ўқийсиз, на рўза тутасиз, на закот берасиз, ҳаж зиёратига бориш ҳақида эса ҳаттоки орзу ҳам қилмаган бўлсангиз керак. Шундай экан, дилдан иймон келтирганингизга ҳам шубҳам бор.
— Йўқ, нега энди. Биз ҳам эл қатори. Аллоҳга дилдан ишонаман, шуни ўзи ҳозирча етарли. 60–70 ёшга бориб бола-чақадан қутилсак, ҳаммасига вақт бўлар.
— Инсон Аллоҳимнинг ҳузурига қачон боришини олдиндан билмайди. Ҳали вақт бор, деб хато қиласиз. Яшаётган ҳар бир кунимиз ғанимат. Мусулмонман деб кўкрак кериб юрибсизми, унинг барча амалларини бажаришингиз шарт. Кейин кеч бўлиб, афсусда қолманг, дейманда. Бундан чиқди, ҳақиқий мусулмон эмас экансиз. Гапларим сизга оғир ботмасин-у, ўзини мусулмон деб билиб, аммо ҳақиқий мусулмонлик нима эканлигини билмаганлар жуда кўп. Бу ёлғон дунёда сиз оғизда даъво қилиб, дилдан унинг амалларини бажармасангиз етти пуштингиз дўзах ўтида куяди. Шунинг учун сиздан ҳеч қандай мажбурият талаб қилмайдиган динни қабул этиб, ўзингизни у дунё-ю, бу дунё мажбуриятидан халос этганингиз маъқул.
— Тушунмадим
Нўъмон Равшан ака гапни қаёққа бураётганини билмай, унга қаради.
—Ажабланманг, мана мен Роза опангиз билан насроний динидамиз. «Иегова шоҳидлари» деганларини эшитганмисиз.
—Йў- ўқ.
—Худо ҳаммамиз учун ягона. Лекин кўпчилик унинг ҳақиқий номини билишмайди, унга юзланганда ҳам одамларнинг ўзлари тўқиб чиқарган исмларини қўллашади. Албатта, уларнинг оҳу–ноласи Худога етиб бормайди. Масалан, сизни бошқа-бошқа ном билан чақиришса ёқадими, албатта йўқ. Худо ҳам шундай. Фақат унинг номини тўғри тилга олиб, дилдан ишонганларнигина қўллаб-қувватлайди, ҳаёт йўлидан адаштирмайди. Қаранг, сизни ҳам тўғри йўлга бошлаш учун Худонинг ўзи бизга йўлиқтирди. Энди иккимиз ака-укамиз, Розахон эса – опангиз. Эртага вақтингиз борми?
— Ҳа, эртага зарур ишим йўқ.
—Соат 10.00 да учрашайлик. Сизни бир жойга олиб бораман. Унгача бугунги гапларимни ўйлаб кўринг.
Равшан аканинг айтган жойи шаҳар чеккасида жойлашган чоғроққина уй бўлиб, йиғилган одамлар турли миллат вакилларига мансуб эди. Узун ридо кийган киши Иеговага узундан узоқ мадҳия айтгач, барча йиғилганларнинг оғзига пахтага ўхшаш ширин бир нарса солиб чиқди. Сўнг кумуш идишчадаги сувга қўлини ботириб, уларнинг бошлари узра сочди. Шундан кейин йиғилганлар қўлларидаги Инжилга қараб жўр овозда алланималарни оҳангга солиб айтишди. Айтув тугагач, руҳоний баланд овозда тўпланганларнинг қондошлари яна бир неча кишига кўпайганлиги, сафларининг кенгайганлигини айтиб, янги келганларни бирма бир исм-шарифларини айтиб, чақира бошлади. Қатор курсиларда ўтирган одамлар орасидан кимлардир туриб, руҳонийнинг олдига борар, у эса ўз навбатида унга пул, Инжил китоби, бир нечта журнал бериб, янги христианча исмини айтар, буларнинг барчаси Иегованинг инояти эканлигини таъкидлар эди. Навбат Нўъмонга етгач, у турарини ҳам, турмаслигини ҳам билмай қолди. Руҳоний яна бир бор унинг исми ва шарифини айтиб чиқирди.
—Туринг, сизни чақираяпти.
Равшан ака Нўъмонни енгилгина туртиб қўйди.
—Лекин, мен…
—Бўлинг, ҳамма сизни кутиб турибди. Шу ердан барча гуноҳларингиздан фориғ бўлиб, покланиб чиқасиз. Мени шарманда қилманг, биродарларимнинг олдида нима деган одам бўламан. Сизга шунча қилган яхшиликларимизга жавоб шуми? Туринг!
Нўъмон ўзига тикилиб турган ўнлаб кўзлардан нигоҳини олиб қочиб, бўйнига арқон солинган қўчқордек ноилож руҳоний томон юрди. У ўзига нима дегани-ю, нега уни қучоқлаб табриклаганини анча вақтгача англай олмай каловланиб турди. Фақатгина юзига сачраган сувгина уни ўзига келтирди.
—Энди сенинг ҳақиқий исминг Николай, бўтам. Илоҳий Николайнинг руҳи сени доимо қўллаб-қувватлаб, Иегованинг бандаси бўлганлигинг билан қутлайди. Ушбу муқаддас сув сени қалбинг
ИЙМОНИНИ СОТГАН ТАҚВОДОР
Нўъмон Тошкентга келганидан ғоят бахтиёр эди. Шаҳарнинг кенг кўчалари, ҳашаматли биноларини томоша қилар экан, “юрибман-да мен ҳам яшаяпман деб” дея хўрсиниб қўйди. Тақдир бу ерда ҳам унинг бошини силамади. Бўлмаса, қўлида гулдай ҳунари бор. Аслида Аллоҳнинг ўзи унга рассомликни ғайбдан ато этган бўлса-да, қишлоқда бунинг орқасидан кун кўра олмади. Таниш-билишлари унинг чизган суратлари катта шаҳарларда талаш бўлишини айтгач, қайдасан пойтахт дея йўлга тушган эди. Уйларнинг деворларига чизган суратлари орқали, у ўзининг туғилиб ўсган қишлоғида анча шуҳрат қозонди. Охир-оқибат икки ўртоғи билан шаҳарда пул ишлаш йўлини қидиришга келишишди. Шундан бери иши ёмон эмас. Аммо шунча ҳаракат қилса ҳам ҳеч бири–икки бўлмайди. Ёзда йиққанини қишда ейди. Бундан ташқари, кун сайин ўсаётган ижара ҳақи, рўзғор ташвишлари, дегандек. Катта шаҳарда ёлғиз бўлсанг қийин экан. Яхши-ёмон кунида корига ярайдиган, дардини оладиган қондоши йўқ. Яхшиямки хотини, болалари бор. Қишлоқдан кўчиб келишганидан буён ижарама-ижара сарсон бўлишаяпти. Ўзига бир бошпана топмаса бўлмайди.
Нўъмон қишлоққа қайтиб қарз кўтарди. Ака-укалари ёрдамида шаҳарнинг чеккасидан икки хонали уйга етадиган пулни белига тугиб, Тошкентга қайтди.
—Вой, дадаси, наҳотки ўзимизни уйимиз бўлади?
Ҳилоланинг қувончи ичига сиғмас, худди янги уйга кўчиб ўтгандек ёш болаларини бағрига босарди.
—Э, мунча ҳовлиқасан, аввал уй топайлик. Нарх-навони қара, осмонда. Қўлимдаги пулга шаҳарнинг ўзидан бир хонали уй ҳам бермайди.
—Шаҳарни четидан бўлса ҳам, майли. Ўзимизники бўлса бўлди. Кўч-кўрон кўтаравериш жонимга тегди. Кўчавериб, кўрпаларим ҳам титилиб кетди.
Нўъмон мийиғида кулиб қўйди. Хотини аёллигига боради-да, ким нима ғамда-ю, у кўрпа ғамида.
—Уй олсак, кўрпаларингни ҳам янгилаймиз.
Ҳилола, эри ҳозирнинг ўзида барча кўрпаларини янгилаб бергандек, энтикиб қўйди. Нўъмон эртаси куниёқ астойдил ишга киришди. Таниш-билишларини ишга солиб, уй қидира бошлади. Бир-икки маротаба уй бозорига ҳам бориб келди. Аммо ҳар гал уйига қайтар экан, олдига югуриб чиққан фарзандлари, хотинининг умид билан боққан кўзларидан нигоҳини олиб қочарди.
—Сиқилманг дадаси, худо хоҳласа ҳаммаси яхши бўлади. Бизга ҳам Худойимнинг атагани бордир.
Хотининг гаплари Нўъмонга далда бўлар, аммо унинг кўзлари тубида яширинган мунг баттар юрагини эзарди.
Бу сафар унинг омади чопди. Пойтахнинг Сирғали туманида сотиладиган уй, таъмирталаб бўлса ҳам айнан у қидирган нархда эди.
—Топдим, топдим, Ҳилол. Ўзимизга мос. Сал чеккада-ю, аммо икки хонали. Бир оз пул йиғсак, яхшилаб таъмирлаб ҳам оламиз.
Нўъмон қувончи ичига сиғмай, остонадаёқ хушхабарни эшикни очган хотинига етказди.
—Вой, ростданми? Айтдим-ку сизга сиқилманг деб. Кўрдингизми, Худойим бандасини ҳеч қачон ташлаб қўймайди.
Шу куни Нўъмоннинг хонадонида байрам бўлди. Қувончли хабарни эшитиб келган жонажон ўртоқлари Нўъмонни чин дилдан қутлашди.
— Э, жўра, зап иш бўпти-да, сенинг йўлингни ҳам бизга берсин, — Хуршид пиёлада қолган ароқни симирар экан, товоқдаги ош устидан гўшт бўлагини олиб, оғзига солди, — Энди ҳужжатлаштириб олсанг бўлгани, зиёфатнинг каттасини янги уйда еймиз.
—Айтгандай, ўртоқ, уйни номига расмийлаштирадиган одам топдингми? — Бўрибой бирдан ҳушёр тортган Нўъмонга тикилди. – Ёки эски эгасининг номида қолаверадими?
— Йўғ-ей, у одамни танимайман-ку…
Уч ўртоқ бир-бирларига тикилишди. Болаликдан бирга ўсган, шаҳарнинг нонини ҳам бир неча йилдан буён бир-бирига суяниб топаётган, яхши-ю ёмон кунда доимо бирга бўлган дўстлар қувонч пардасини ёриб чиққан мазкур муаммо олдида ожиз эдилар. Қонунга биноан Тошкент шаҳрида рўйхатда турмаган шахс, Ўзбекистон фуқароси бўлишига қарамай шаҳар ҳудудидан уй сотиб олиш ҳуқуқидан маҳрум эди. Бир неча бор шаҳар ҳокимиятига ҳужжат топширган Нўъмон ҳам, Хуршид ҳам рўйхатдан ўтиш учун рухсат олишолмаган, уларнинг ҳафсаласи пир бўлганини кўрган Бўрибой бу борада асабини бузмай қўя қолган эди.
Нўъмоннинг кайфи бир зумда тарқаб, хомуш бўлиб қолганини кўрган Бўрибой айтган гапидан пушаймон бўлди. Бир оз бўлса-да айбини ювиш учун секингина:
—Балки, келиннинг уз
Ислом тарихидан сабоқлар
🕋🕌
Савол: Ким биринчи бўлиб ўлимни орзу қилган?
Жавоб: Юсуф (алайҳиссалом).
Савол: Умматнинг биринчи бўлиб қайси амаллари кўтарилади?
Жавоб: Беш вақт намоз.
Савол: Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи васаллам)нинг биринчи бўлиб ўқиган намозлари қайси?
Жавоб: Пешин намози.
Савол: Қиёматда биринчи бўлиб кимнинг устидан ер очилади?
Жавоб: Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам
Савол: Ким биринчи бўлиб жаннат эшигини тақиллатган?
Жавоб: Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам.
Савол: Ким биринчи бўлиб шафоат қилади?
Жавоб: Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам).
Савол: Қайси уммат биринчи бўлиб жаннатга киради?
Жавоб: Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг уммати.
Савол: Ким биринчи бўлиб осмонда азон айтганини биласизми?
Жавоб: Жаброил (алайҳиссалом).
Савол: Ким соатни 12 соатлилигини биринчи бўлиб аниқлаган?
Жавоб: Нуҳ (алайҳиссалом) кемаларида аниқлаганлар.
Савол: Ким биринчи бўлиб отга минган?
Жавоб: Исмоил (алайҳиссалом).
Савол: Ким жума кунини “жума” деб ном берган?
Жавоб: Каъб ибн Луай.
Савол: Ким бириничи бўлиб “Субҳана Раббиял аъла” деб айтган?
Жавоб: Исрофил (алайҳиссалом).
Савол: Қайси оят Қуръони каримдан биринчи бўлиб тушган?
Жавоб: Алақ сурасининг “Яратган Раббинг номи билан ўқи” ояти.
Савол: Ким биринчи бўлиб қаламда ёзган?
Жавоб: Идрис (алайҳиссалом).
Савол: Тавротдан биринчи бўлиб нима тушган?
Жавоб: Бисмиллаҳир роҳманир роҳим.
Савол: Ким биринчи бўлиб Аллоҳ йўлида жиҳод қилган?
Жавоб: Идрис (алайҳиссалом).
Савол: Қуръони каримдаги энг буюк оят қайси?
Жавоб: Оятал Курсий ("Бақара" сураси, 255)Идрис (алайҳиссалом).
"Фотиха" сураси -> АЛЛОҲнинг қаҳридан сақлайди ...
"Ясин" сураси -> Охиратда чанқоғингизни қондиради ...
"Воқеа" сураси -> Камбағалликдан, очликдан сақлайди ...
"Мулк" сураси -> Қабр азобидан сақлайди ...
"Кафирун" сураси -> Жон таслим қилаётганда куфрдан сақлайди ...
"Ихлос" сураси -> Иккиюзламачи, ёмонлардан сақлайди ...
"Фалақ" сураси -> Кулфатдан сақлайди ...
"Нас" сураси -> Ёмон ҳаёллардан сақлайди ...
"Юсуф" сураси -> Юрак сиқилиши, мазлумлик, ғам қайғуда фойда ...
Манбалар асосида Исомиддин Аҳроров тайёрлади
@IBRATLI_SOZLAR
🗯Савол: Ўқиганни шафоат қиладиган сура қайси?
✅Жавоб: Саҳиҳ ҳадисда келганидек, Мулк сураси.
🗯Савол: Инсонни дажжолдан сақлаб қоладиган ўн оят қайси?
✅Жавоб: Каҳф сурасининг дастлабки ўн ояти.
🗯Савол: Қайси сура бир мартада тўлиқ нозил бўлган?
✅Жавоб: Муддассир сураси.
🗯Савол: Қайси сура Қуръоннинг ўркачи деб аталади?
✅Жавоб: Бақара сураси.
🗯Савол: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қайси сурани аёллар ўргансин
деганлар?
✅Жавоб: Нур сурасини.
🗯Савол: Қайси сура Ҳаворийлар деб аталади?
✅Жавоб: Соф сураси.
🗯Савол: Видолашув сураси қайси?
✅Жавоб: Наср сураси.
🗯Савол: Мерос ҳақидаги сура қайси?
✅Жавоб: Нисо сураси.
🗯Савол: Қуръондаги энг буюк сура қайси?
✅Жавоб: Фотиҳа сураси.
🗯Савол: Араб алифбосидаги барча ҳарфларни ўзида жамлаган оят қайси?
✅Жавоб: Фатҳ сурасининг охирги ояти.
🗯Савол: Қайси сура кичик Нисо сураси деб аталади?
✅Жавоб: Талоқ сураси.
🗯Савол: Қуръоннинг келинчаги қайси сура?
✅Жавоб: Ар-Роҳман сураси.
🗯Савол: Қайси сурани нажот берувчи деб аталади?
✅Жавоб: Таборак, Мулк сураси.
✒️Ҳалоллик!...
Кўчамизга қатиқ сотувчи келди. Коляскада чақалоқ, ёнида 5-6 ёшлардаги қизчаси. Бонкалар коляска тагига жойлаштирилган. Бир бонка қатиқ беш минг сўм экан. Шу пайт онаси ҳам, қизча ҳам қўшниларнинг дарвозасини тақиллатгани кетишди.
Мен секин билдирмай коляска чўнтагига ўн минг солдим. Яна бир бонка қатиқ олиб, қизчанинг қўлига беш минг бердим. Эртасига улар яна келишди.
Мабодо сиз адашиб пул бермадингизми, ҳисоб китобимиздан ўн минг сўм ортиқча чиқаяпти, дейишди.
Титраб кетдим.
Дунёни гўзаллик эмас, ҳалоллик қутқарса керак...
@IBRATLI_SOZLAR
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
#Астағфируллох
Маййитнинг Қабрдаги биринчи кундан то 25 йилгача бўлган ҳолати
Албатта кўринг ва яқинларингизга ҳам улашинг
🌿БУЮК ХУЛҚ СОҲИБИДАГИ ГЎЗАЛ ЎРНАКЛАР🌿
Қуръони каримда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг буюк хулқ соҳиби эканлари Қуйидагича мадҳ этилган:
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ {٤}
“Албатта, Сиз буюк хулқ узрадирсиз!”.
(Қалам сураси, 4-оят).
Ушбу буюк хулқ мўмин-мусулмонлар учун ўрганишлари ва ҳаётларига татбиқ этишлари лозим бўлган гўзал ўрнак ҳисобланади. Уламолар қуйидаги одобларга риоя қилиб уларни ўзининг доимий одатига айлантириб олган киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг хулқлари билан хулқланган бўлади, деганлар:
1. Барча ёмон сўз ва ишлардан тийилиш;
2. Одамлар билан муомала қилишда овозни баландлатмаслик;
3. Кечиримли бўлиш;
4. Зиммадаги вазифани бажаришда сусткашлик қилмаслик;
5. Кўп кулишдан сақланиш;
6. Эҳтиёжмандларнинг ҳожатларини раво қилишни ортга сурмаслик;
7. Аҳли-оиласига уй ишларида кўмаклашиш;
8. Ҳайитларда, тўйларда энг яхши кийимларини кийиш;
9. Оз таом билан кифояланиш;
10. Ортиқча мақтовларга рози бўлмаслик;
11. Бировга азият бериши мумкин бўлган сўзларни ҳазиллашиб ҳам айтмаслик;
12. Дўстларининг бирортасига ҳам ёмон кўз билан қарамаслик;
13. Ширин сўзли бўлиш;
14. Фақат рост гапни гапириш;
15. Инсонларга ҳам, бошқа ҳайвонларга ҳам раҳм-шафқатли бўлиш;
16. Бахиллик қилмаслик;
17. Тунги уйқуда эрта ётиб эрта туриш;
18. Жамоат намозига кечикмаслик;
19. Ғазабланмаслик, ғазаби келган пайтда “Аъузу биллаҳи минаш шайтонир рожийм” дейиш;
20. Кўп гапиришдан тийилиш;
21. Қуръони каримни тушуниб, тадаббур билан қироат қилиш ва ўзгаларнинг тиловатларини ҳам тинглаб юриш;
22. Доимо хушбўйликлар ишлатиб юриш; 23. Доимо мисвок ишлатиб юриш;
24. Шижоатли бўлиш, ўзининг зарарига бўлса ҳам ҳақни гапириш;
25. Инсонларнинг насиҳатларини қабул қилиш;
26. Аёллари ва фарзандлари ўртасида адолат билан иш юритиш;
27. Инсонларнинг азиятларига сабрли бўлиш;
28. Узи учун яхши кўрган нарсани бошқаларга ҳам бўлишини яхши кўриш;
29. Саломни кўпайтириш;
30. Кийимлари ва соч-соқолларини доимо ораста тутиш, ва ҳакозолар.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг хулқларини ўрганиб уларни ҳаётимизга татбиқ қилиб яшаш бахтига Аллоҳ таоло барчаларимизни муваффақ қилсин. 🤲
📚"Динимиз аҳкомлари" китобидан.
ЖАҲАННАМ
Дўзах деганда мияга биринчи бўлиб биз бу дунёда биладиган оловдек олов фикри келади. лекин дўзах олови бу дунё оловидан кучлироқдир. Ҳаттоки, унинг шиддатини бирор нарса билан қиёс қилиб бўлмайди. Чунки, дунё олови бир нав бўлса, жаҳаннам олови бошқа бир навдир. Дунё олови ҳамма нарсани куйдириб кўмир қилиб қўяди. дунё оловига кирган киши ёниб, куйиб, сўнг ўлиб кетади ҳамда унинг аламидан қутулади. жаҳаннам эса—Аллоҳ поноҳ берсин—унга кирган одамга доимий азоб беради.
"на уларга ҳукм қилиниб, ўла олур ва на улардан (жаҳаннам) азоби енгиллатилур"
(Фотир сураси, 203-оят)
Терилар куйиб ажраб кетмайди, балки у ерда пишади. Терилар ҳар сафар пишганда Аллоҳ азобни тоттириш учун уларни яна бошқа териларга алмаштириб қўяди. Дўзах аҳли унда яшайди, фикр юритади, эслайди ва хусуматлашади. Жаҳаннамда дарахтлар бор, лекин у заққум дарахтидир. У:
"Дарҳақиқат, у дўзах қарида чиқадиган (ўсадиган) бир дарахтдир. Унинг бутоқлари (даги мевалари хунукликда) худди шайтонларнинг бошларига ўхшар"
(Вас-соффот сураси, 64-65-оятлар)
Жаҳаннамда таомлар бор, дўзах аҳли уларни ейишади, лекин бу таомлар ана шу ифлос дарахтнинг меваларидир. Дўзах аҳли:
"ундан қоринларни тўлдирувчидирлар"
(Воқеа сураси, 53-оят)
"Албатта, (дўзахда ўсадиган) Заққум дарахти гуноҳкорнинг таомидир. (У) қоринларда ёғдек қайнар, қайноқ сувнинг қайнашидек"
(Духон сураси, 43-46-оятлар)
Жаҳаннамда ичимликлар бор. У ерда сув бор, лекин йирингли сув. Кофир ундан ичади ва
"Уни ютмоқчи бўлади-ю, (томоғидан) ўтказа олмас"
(Иброҳим сураси, 17-оят)
Заққум дарахтидан еганларидан сўнг, ташналикдан Қуръонда васфи келган ана шу қайноқ сувдан ичадилар. Ичганда ҳам чанқаб, тинкаси қуриган туя каби ичадилар. Кейин уларнинг боши устидан ана шу қайноқ сувдан қуйилади.
"У (сув) билан уларнинг қоринларидаги нарсалар ҳам, терилари ҳам эритиб юборилур"
(Ҳаж сураси, 20-оят)
Дўзахда яна кийимлар бор, лекин оловдан:
"Бас, кофир бўлганлар учун оловдан кийимлар бичилур"
(Ҳаж сураси, 19-оят)
Жаҳаннамда яна соялар ва соябонлар бор, лекин улар ҳам оловдандир:
"Улар учун устиларидан ҳам оловдан бўлган "соябонлар", остиларидан ҳам (оловдан бўлган) "Соябонлар" бўлур"
(Зумар сураси, 16-оят)
"қора тутун сояси остидаки, на совуқдир ва на ёқимли"
(Воқеа сураси, 43-44-оятлар)
Дунёда айш-ишратга берилган, ўз куфрида туриб олган ва қайта тирилишни инкор қилганларнинг хотимаси ана шудир.
"Улар бундан илгари (дунёда) ишратчи эдилар. Яна улкан гуноҳ (ширк) узра устувор эдилар. Яна айтар эдилар: "Бизлар ўлиб тупроқ ва суякларга айлангач, ростдан ҳам қайта тирилтирилувчимизми?!"
(Воқеа сураси, 45-47-оятлар)
"Улар у ерда инграб-ҳанграб турурлар. Модомики (охиратдаги) осмонлар ва ер бор экан, (улар) у ерда мангудирлар, илло Роббингиз хоҳлагани бундан мустаснодир. Албатта, Роббингиз истаган нарсасини амалга оширувчидир!"
(Ҳуд сураси, 106-107-оятлар)
Шайх Али Тантовий
Хохласа укитаман хам. Факат райимни кайтарманг, акажон. Мен билан куда булгани-нгизга афсусланмайсиз.
- Тугри, лекин кариндошчилик тарафимиз бор. Кариндошлар бир-биридан киз олиб, киз бери-шлари тугри келмайди, дейишади. Асатиллани эса мен жиян сифатида эмас, углимдек яхши кураман.
- Ана, акажон, уингиз хам тан олиб турибсиз, Асатиллани углимдай яхши кураман, деб. Яна нима керак? Биласиз, тез-тез касал булиб тура-ман..
Олдимда турадиганим булсин дейман. Топган тутгаис узгаларга эмас, узимникига колсин, дейман. Харкалай узингники - узингники-да. Колаверса, болаларимз сизнинг хам, менинг хам куз олдимда улгайишди. Кандайлигини биламиз. Энди уларнинг бахт- саодатини курай-лик, мени хам уйланг-да, акажон.
Хуллас, Зулфия холанинг сузамоллиги устун келиб, айоаниб-ургилиб акасини рози килди. Туй куни хам белгиланди.
Davomi bor
@ibratli_sozlar
✍КИССА: "ХИЕНАТ КУЧАСИ" ( хаетли вокеа)
1 КИСМ.
Кир-адирлар бахор келиши билан янада ажиб куриниш олди. Она замин чиройига чирой ку-шувчи турли хил чечаклар кийгос гуллаб, куз-ларни кувонтиради. Эрта тонгда кум-кук майса-ларга тушган шудринг эса, куеш нурларида марвариддек товланади. Тог томондан эсает-ган майин шабада тиззага уралгудай булиб яс-таниб етган поенсиз ут-уланларнинг бошини охиста силайди. Каердадир мастона сайрает-ган кушларнинг овозлари бу ажиб гузалликка янада мафтункорлик багишлаб, кишининг беих-тиер хаелини угирлайди. Асатилла хам атроф-га бирпас сукланиб бокди-да, мусаффо хаво-дан туйиб-туйиб нафас олди. Сунг узини майса-лар устига ташлади. Чалканча етиб мовий ос-монга энтикиб термуларкан, дилидан, яратган эгамнинг курсатган мархаматларига хамду са-нолар айтди.
Ха, у бундан чамаси бир йил олдин, хает ту-фонларида колиб, такдирнинг кил куприклари-дан эсон-омон утиб, бу еруг дунега кайта кел-ган эди. Аникроги, уша пайтгача у, хакикий му-хаббатнинг нима эканлигини, унинг кучи нима-ларга кодирлигини тасаввур хам килолмаган-ди. Агар ушанда севикли ери Фариза булмага-нида эди, Асатилла хозир табиатнинг бу кадар сехрловчи гузаллигидан бахраманд булолмас, бу ерда етмаган ва аллакачон еруг дунени ташлаб кетган буларди. Фариза уни хаетга кай-таргани, худо уни тирнокка зор килса-да, Умид-жондек шириндан шакар болани асраб олиб, ота булишдек шарафли номга сазовор килгани хакикат эди. Фаризадек вафодор жуфти халоли борлигидан у нихоятда бахтиер эди. Шунинг учун хам энди утмишда колиб кетган кора кун-ларини унутиши, бошланган еруг кунларини эса Фариза билан утказиб, Яратганга минг бора шукроналар айтиши керак.
Асатилланинг хаелида шу фикрлар чарх урар-кан, юзида беихтиер ним табассум пайдо булиб, кузлари мовий осмонга коникиш билан бокди. Шу пайт унинг ширин уйларини бир оз нарирокда, уртоклари билан гул териб юрган жажжи угли Умиджоннинг "Дадажон; каерда-сиз?"деган кичкириги булиб юборди.
- Шу ердаман, нима дейсан, тинчликми? - деди Асатилла майсалар ичидан бошини кутараркан
- Дадажон, хов анави жарликка бир машина ку-лаб кетибди. Уртокларим билан уша екка кета-япман, - деди Умиджон кули билан тог этагида-ги сукмок йулни курсатаркан. Сунг отасининг жавобини хам кутмай, нарирокда чувиллашиб югуриб кетаетган болалар томон интилди.
- Углим, эхтиет бул, тагин йикилиб тушмагин!
Умиджон отасининг гапларини эшитмади ше-килли, парво хам килмай, йулида давом этди. Асатилла углининг ортидан хавотир билан ка-раркан, унинг хаелидан "Кизик, канака машина агдарилган экан? Масалада жиддий куринади", деган фикрлар утди-да, у хам уша томонга шо-шилди. Жарликка якинлашаркан, тепаликдан туриб пастга караб турган одамларни куриб, уни хам совук тер босди. Каламини тезлатиб жарлик лабига етиб келди-да, нигохини уша ек-ка каратди.
Куз олдидаги мудхиш вокеадан юраги сеска-ниб кетди. Чукурликда "Нексия" автомашинаси мажакланиб етар ва унинг атрофини турт беш киши ураб олиб, конга беланиб етган хайдовчи-ни машинадан сугуриб олишаетганди.
- Кандай тушиб кетибди? - суради Асатилла во-кеадан таьсирланиб кузатиб турган кишилар-нинг биридан.
- Машина катта тезликда келган. Муюлишга ет-ганида хайдовчи уни бошкара олмай колган шекилли.
- Ичида неча киши бор экан?
- Бир аел, бир эркак?
- Улар тирикми?
- Билмадик.
Шу пайт Асатилланинг кузи машинадан тушу-рилиб, ерга еткизилаетган Шухратга, сунг ма-шина ичида хушсиз, конга беланиб етган аелга тушди. "Мухайемм?"деб юборди бирдан Асати-лла хаяжондан узини босолмай. У бир лахза эс-хушини йукотди. "Нахотки, Мухайе булса?! У бу ерларда нима килиб юрибди?!"деган фикрлар бошида чарх ура бошлади. Сунг узини кулга олиб, атрофидаги одамларни туртиб утиб, паст-га укдай отилди. Зум утмай машина олдига етиб борди-да, бор кучини йигиб ичидаги аелни тортиб олишга уринди. Уни даст кутариб унга-
йрок жойга олиб бориб еткизди. Жон талваси-да етган аел нурсиз кузларини зурга очаркан, каршисида тиз чукиб, унга дахшат билан тики-либ турган Асатиллани куриб, сесканиб кетди.
- Хайрият, Муайе! Узингизга келдингиз, - деди Асатилла лаблари титраб.
Мухайе эса каршисида пайдо булган собик
одамлар ўнта қиздан кейин ҳам ўғил кўришаётгани ҳақида гап бошлар эди. Бундай пайтлари Рўзимат индамай қолар, шифокорлар қаршилик қилсалар ҳам яна ҳомиладор бўлган, аммо буйраги касаллигидан оёқлари шишиб кетган хотинига қараб-қараб қуяр эди.
Саида… Саида эса доимо фақатгина қиз туққани учун гуноҳкор сезар эди. Уни кузатаётган гинеколог эртага аппаратга тушасан деган. Эй Худо, ўғил бўлсинда. Ўғил бўлса эрининг ҳам, қайнона-қайнотасининг олдида юзи ёруғ бўлар эди. Бечора қайнонаси яхши аёл. Эри ўғли йўқлиги учун таъна қилиб бошласа, доимо унинг ёнини олади. Аммо қайнотаси хар гапининг орасида неварасига суннат тўй қилмай, армонда ўтиб кетишини гапиради. Уни ҳам тушунса бўлади. Рўзимат акаси оилада ягона фарзанд. Эри ҳам, қайнотаси ҳам Исахоновлар авлоди давом этшини хохлашади. Бунинг учун эса ўғил керак.
УЗД аппаратининг мониторидан кўзини узмаётган ёшгина шифокор аёлга тикилар экан, Саида тезроқ уни гапиришини интиқиб кутар эди.
— Нечта фарзандингиз бор? Сўради шифокор аёл нихоят Саидага қараб
— Нима экан? Саида саволга савол билан жавоб берди.
-Мунча шошасиз, ўзи сизга ким керак ўғилми, қиз?
-Ўғил…
-Бўлмаса суюнчини чўзинг, Худо хохласа буниси ўғил бўлади.
Саида хурсанд бўлганидан қандай қилиб, уйга етиб келганини билмайди. Хар доим маюс юрадиган келинини хурсанд холда кўрган қайнонаси унга пешвоз чиқди.
-Ҳа, тинчликми? Дўхтирлар нима деди?
-Ўғил аяжон, ўғил
— Худога шукр.
Рўзимат бу хушхабардан боши осмонга етди. Нихоят орзулари ушаладиган бўлди. Элга шундай тўй берсинки, уни устидан кулганлар ер билан битта бўлишсин.
Уша кундан бошлаб бу хонадонга файз киргандек бўлди. Рўзиматнинг қизларининг ўқишлари, рўзғорнинг кам-кўсти билан қизиқа бошлаганини кўриб, Маржон хола ҳам, Саида ҳам ўзларида йўқ хурсанд эдилар. Кунлар ҳам хурсанд бўлиб, қувлашмачоқ ўйнаётгандек, тез ўта бошлади.
Кечаси-ю, кундузи тиниб-тинчимайдиган Саида ўша куни қайнонасининг ҳай-ҳайлашига қарамай дарвоза олдига тўкилган ғузапояни қизлари билан кечгача ташиди. Кечқурун овқатга уннар экан, белида оғриқ сезди. Бир амаллаб, овқатни сузиб дастурхонга қўйди-да, индамай ётоққа кириб кетди.
Бир ёшли Азизани онаси олдига ўтқазиб, овқатлантираётганини кўрган Рўзиматнинг жахли чиқди-да, хотинини чақирди. Ичкаридан хотини чиқавермагач
-Ая, Азизани келингизга Беринг, ўзи овқатлантирсин –деди
-Қўй болам, чарчагандир, бугун куни билан ғўзапоя ташиди. Бир пас дамини олсин – деди Маржон опа, ўғлини босиш учун.
-Беринг деяпман, ўлмайди. Саида…
Хотининг овоз бермаганини кўриб, шахд билан ичкарига кирди. Саида кравотда ғужанак бўлиб ётар эди.
-Нима қулоғинг том битганми, чақирсам эшитмайсан. Рўзимат хотининг елкасидан ушлаб, ўзига тортди
-Дадаси, мазам бўлмаяпти –пичирлади Саида.
-Тур, аямнинг кўлидан болани ол. Тур деяяпман. Рўзимат хотининг қўзғолмаганини кўриб баттар жахли чиқди. Уни силтаб турғизди. Хотининг баттар бўшашганини кўриб, юзига тарсаки туширди. «Вой» деб қорнини чангаллаб ерга утирган хотинини сочидан тортиб турғизмоқчи бўлди.
Э, онангни… Хали сенми онамни ишлатиб, ётадиган.
Эрининг қўлидан сочини чиқариб олишга харакат қилган Саида, оғриқдан бақириб юборди. Сўнг эса биқинига тушган муштдан, кўз олди қоронғилашиб, ерга йиқилди.
Операция уч соат давом этди. Аммо шифокорлар на Саиданинг, на фарзандининг ҳаётини сақлаб қола олмадилар. Муддатидан уч ой илгари туғилган бола ўғил
эди.
Наргис ҚОСИМОВА
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
НИЛУФАР УСМОНОВАНИ ТУРМУШ УРТОГИ КИМЛИГИНИ БИЛАСИЗМИ ???
НИЛУФАР ЭРИ БИЗ БИЛГАН АКТЁРМИ ?
КУРГАН ОДАМ ХАЙРОН 😱
АЛДОВ ЙУК 100%👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAEO94qJGebRzPuTIXA
😨ҚАБРИСТОНДАГИ ЧАҚАЛОҚ ЙИҒИСИ...
Юраги бўшлар ўқимасин❗️
Мен ўнг томонда, қабристон этагида турган бир шарпани пайқадим. Тун қоронғи, атроф зимистон. Отамнинг қўлида фонар бор холос. Аммо кўзим тушган шарпа хира туманга ўхшаб кўриниб турарди. Бу...😭😱
ва жисмингни поклайди. Қудратли Иегова олдида доимо бош эгиб, унинг мавжудлигига шоҳидлик бер.
Руҳоний усти чарм билан қопланган катта Инжил китобини Нўъмоннинг лабларига олиб борди. Сўнг унинг қўлига кичикроқ Инжил, бир нечта рангли журнал, пул тутқазди.
Равшан ака билан биргаликда ташқарига чиқишар экан, Нўъмон ҳамон нима воқеа юз берганлигини англай олмай, ҳайрон эди.
—Табриклайман ука, энди чақалоқдек тоза, поксан. Бугун танишган одамларнинг барчаси энди сенга жигар, биродар. Маблағдан қийналиб қолсанг, доимо ёрдам беришади. Буни эса чўнтагингга яшириб қўй.
Равшан ака ҳануз Нўъмоннинг қўлида турган 100 АҚШ долларини кўрсатди.
Нўъмон шоша-пиша пулни чўнтагига солгач, бунақада осонгина уйнинг қарзидан қутилишини ўйлаб, кайфияти кўтарилди. Николай бўлса бўлибди-да. Фақатгина исмини алмаштирганига 100 доллар беришганини эшитса, Бўрибой билан Хуршид ҳасаддан ёрилиб ўлишади. Бир-икки маротаба шуларнинг «номоз»ига борар. Равшан аканинг айтишича, борганларга 15 доллардан беришар экан. Бир йилга қолмай қарзининг пулини йиғади, ишлаб топганини эса рўзғорнинг кам-кўстига ишлатади.
—Қўлингдагилар билан яхшилаб танишиб, мана буларни танишларингга бер. Ўқиб чиқишса зарар қилмайди.
Равшан ака қўлидаги елим халтадан ўнтача китобчалар чиқариб, Нўъмоннинг қўлига тутқазди. Шундагина Нўъмон боя бирга бўш қўл билан келган Равшан аканинг қўлларида китобчалар-у, аллақандай варақалар билан тўла елим халта пайдо бўлиб қолганлигини сезди.
— Уларга айт, бу ерга келишсин. Ҳеч нарса йўқотишмайди, аммо гуноҳларидан фориғ, яна пуллик ҳам бўлишади. Майли, омон бўл ука, яхши кунларда кўришайлик.
Равшан ака хайрлашиб, орқасига қарамай тез-тез юриб кетди.
Нўъмон индамади. Қўлидаги китобларни бағрига босганича, автобус бекати томон юрди.
Бўрибой билан Хуршид Нўъмоннинг гапларини тинглашар экан, уни янги ном билан қутлаб, анча вақтгача устидан кулиб ўтиришди.
—Э, сенларга гапиргандан кўра, эшакка гапирган яхшироқ. Кул-а, кул, ҳозир бир нарса кўрсатсам иккаланг ҳам йиғлайсан.
Нўъмон кўкрак чўнтагидан 100 долларни олиб, кўз-кўз қилгандек, бирдан жимиб қолган Бўрибой билан Хуршиднинг бурни остида айлантирди.
— Хўш, қалай?100 талик кўки учун Николайми, Колями, Васями бўсам бўпман-да. Отим ўзгаргани билан бир жойим камайиб қолгани йўқ. Паспортимда барибир Нўъмонман, ўлганимча Нўъмонлигимча қоламан, нима дедиларинг, жўралар?
—….
—–Нима бало, тилларингни ютвордиларингми, ё тилдан қолдиларингми?
—Боя ҳазиллашаяпсан десам, ростданам иймонингни сотибсан-да, жўра?!
—Қанақа иймон. Бола-чақанг оч ўтириб, қулоғинггача қарзга ботсанг сан ҳам иймон-пиймонингни ўйламасдинг.
— Э, сени одам деб юрсам…
Хуршид юзига фотиҳа тортиб, шаҳд билан ўрнидан турди. Бўрибой нима қилишини билмай бир Хуршидга қарар, бир Нўъмонга термуларди.
– Бор кетсанг кетавер, ўргилдим сендақа иймонлидан. Иймон, эътиқодинг билан қорнинг тўйиб, Тошкентда пропискадан ўтсанг, тан бераман.
Нўъмоннинг жаҳл билан айтган сўзлари ўрнидан турганидан сўнг дўстларини ташлаб чиқиб кетишга кўзи қиймай иккиланаётган Хуршидга қамчининг изидек аччиқ ботди. Жавоб бермай қўл силтаганича, эшикни қарсиллатиб ёпиб чиқиб кетди.
Орага чўккан ноқулай сукунатни бузишга ботина олмаётган Бўрибой Ҳилола хонага лаганда ош кўтариб кириши билан ўрнидан қўзғалди.
—Манам борай, кеч бўп қолди. Хотиним хавотирланаётгандир.
Нўъмон индамагач, секингина ўрнидан турди-да, эшик томон йўналди. Ҳеч нарсани тушунмай, қўлида лаган билан қотиб қолган Ҳилола бир хўмрайиб ўтирган эрига, бир Бўрибойнинг орқасидан ёпилган эшикка қарарди…
Орадан бир ярим йил ўтди. Бу орада Нўъмон Равшан аканинг қистови билан беш-олтита янги танишларини «Иегова шоҳидлари»нинг олдига етаклаб борди. Охирги боришида Равшан ака Нўъмон олиб борган ҳар бир киши учун 200 АҚШ долларидан пул олишини эшитиб, қони қайнади. Унинг атрофида бунчалар гирдикапалак бўлишини англаб, Равшан акадан ўз ҳақини талаб этди.
Орадаги тортишув бир зумда жанжалга айланди. Роза опанинг ҳай хайлашуви-ю, қўшниларнинг аралашуви билан Нўъмон бу хонадондан ҳайдалгач, аламидан лабларини тишларди. «Номард, мен орқали минг доллардан кўп пул ишлаб олибди-
оқроқ қариндошими, таниши бордир. Яхшилаб суриштириб кўр, чиқиб қолар, — деди.
—Э,биласан-ку, Тошкентда иккаламизнинг ҳам ҳеч кимимиз йўқлигини. Буни устига у уйда ўтирса, қаёқдан таниши бўлсин?!
Ўртага оғир жимлик чўкди. Бир неча дақиқа олдин хонада янграган кулгу-ю, ҳазил-мутойибани ногаҳон пайдо бўлган ёвуз аждаҳо ютиб юборгандек эди.
—Индин уйнинг пулини олиб бориб, расмийлаштириб олишим керак. Нега буни олдинроқ ўйламаган эканман-а, қандай аҳмоқман-а?
Нўъмон пешонасига бир шапати урди.
—Ўзи пешонам шўр…
—Боравер қани, бир гап бўлар, – Хуршид худди уйдан тезроқ чиқиб кетса, енгил тортадигандек, фотиҳага қўл очди. –Энди бизга жавоб…
Нўъмон нотариус идорасининг ёнида совуқдан қулоқлари қизариб, бошини елкасига тортганича турарди. Келишилган вақт аллақачон бўлган бўлсада, сотилаётган уйнинг эгаси ҳали келмаган эди. Бу бир томондан “келмай қолса-я, унда берган 200 доллар закладим нима бўлади?” деган ўй Нўъмонни хавотирга солса, иккинчи томондан, уйни кимнинг номига расмийлаштираман, деган хавотир қалбини сичқон каби кемирмоқда эди.
— Уй сотдингизми, ё олдингизми?
Нўъмон саволдан чўчиб тушиб, унинг хаёллари бир зумда енгил шабодада қовжираган япроқлар сингари ҳар томон тўзғиди.
—Нима?
Унинг мунғайиб турганини кўрган, миллатини ажратиб бўлмайдиган 40–45 ёшлардаги аёл унга яқинлашиб, савол берганди.
— Уйни оформлениясига турибсизми?
—Ҳа.
—Сотиб олдингизми, ё сотдингизми?
—Олдим.
—Неча хона?
—Икки..
—Қанчага тушди?
— …
— Қаердан олдингиз?
Хира пашшадек ёпишиб олиб, тинмай савол бераётган аёлдан қутилиш учун Нўъмон қўл силтаб, сигарет тутатди.
—Яхши нархга олибсиз-у, нега хурсанд эмассиз?!
— Э, олдим-у, шунча ташвиши борлигини билмабман.
—Тинчликми? Бу ерликка ўхшамайсиз, ука. Балки ёрдамим тегар. Барчамиз худонинг бандасимиз, инсон-инсонга биродар. Ҳаммамиз Одам Ато, Момо Ҳавонинг фарзандларимиз. Яхши-ёмон кунларда бир-биримизга ёрдам қўлини чўзмасак, гуноҳ бўлади.
Ҳозиргина асабига тегаётган аёлнинг кейинги сўзларини эшитган Нўъмон ажабланиб, унга тикилди.
—Тўғри, тошкентликмасман, ҳатто пропискам ҳам йўқ. Уй олдим-у, энди кимнинг номига уни расмийлаштиришни билмай турибман. Танишларимнинг ҳаммаси ўзимга ўхшаган. Нима қилсам экан, деб бошим қотди.
Нўъмон дардини тўккач, ўзи томон шошиб келаётган уйнинг эгасини кўриб йиғлагиси келди. Қўлида ўчай деб қолган сигаретни босиб-босиб тортгач, қолдиғини учи тарам-тарам бўлиб ёрилиб кетган ботинкаси билан эзди.
— Озгина кечикдим, оғайни, узр. Иссиқ сувдан қарз йўқлиги ҳақида маълумотнома оламан деб ушланиб қолдим. Навбат олдингизми?
Нўъмон очиқ ташқари эшикдан кўриниб турган йўлакдаги бир тўда одамга назар ташлар экан, «йўқ» дегандай бошини чайқади.
— Э, навбат олиш керак эди, энди қачон кирамиз?
—….
—Балки овқатланиб келармиз. Тушлик пайти ҳам бўлиб қолибди, барибир нотариус ҳам тушликка кетади, нима дедингиз?
—Майли.
Иккаласи йўлнинг нариги томонида кўриниб турган кафега қараб кетдилар. Овқатланиб, орқага қайтишар экан, боя суҳбатлашган аёл Нўъмонга яқинлашди.
—Исмим Роза. Аслида тошкентликман. Сизга ёрдам бериш Худонинг олдидаги бурчим. Йўқ демай, ёрдамимни қабул қилсангиз. Мана паспортим. Хоҳласангиз нусхасини ўзингизга олиб қолишингиз мумкин.
Нўъмон ичида бир неча дақиқа аввал ечимини топа олмаётган муаммоси осонгина ҳал бўлганидан Аллоҳга шукроналар айтаётган бўлса-да, аёл қўлидаги паспортга қараб иккиланди.
—Қайдам, сизни танимасам?!
—Ўзингиз биласиз, ёмон ниятим йўқ. Бугун бировга қилган яхшилигим, у дунё саодатига айланади.
—Бизнинг навбатимиз, оғайни юринг, – шеригининг овози Нўъмоннинг иккиланишига чек қўйди.
Аёлнинг қўлидаги паспортни олар экан, секингина «раҳмат» деб қўйди.
Роза опа ҳақиқатдан ҳам жуда хушфеъл аёл экан. Тез кунда Нўъмон ва хотинини жигаридай кўриб, ҳар сафар болаларига совға-салом кўтариб келарди. Доим Ҳилолага дастурхон тузатишга қарашар, қўярда-қўймай ўзи ош дамларди. Уч ой ўтар-ўтмас опа-укага айланишгач, Роза опа Нўъмонни ўз уйига меҳмондорчиликка таклиф этди.
Опанинг эри тўладан келган, бароқ қошлари остида кўзлари одамга синчковлик билан боқадиган Равшан ака уни эски танишларидек қарши
Ўз синглисига уйланган юлдуз...
Бу инсон ёқимли қиёфаси ва кучли маҳорати билан жуда тез фурсатда мухлислар эътиборига тушади. Ҳали ёш бўлсада бирданига омма эътиборига тушган, ҳар куни миллионлаб пул топарди. Лекин унинг бир қилиғи, яъни ўз синглисига уйлангани машҳурлигига раҳна солди. Шундан кейин ҳамма ундан юз ўгирди. Ҳозир у ҳеч кимга керак эмас инсонга айланган. Унинг кимлигини биласизми? Бу инсон...
КИЗЛАЖОНЛАРУУУУУУУ
УЙДАН ЧИКМАГАН ХОЛДА ТИКУВЧИ БУЛИШНИ ХОХЛАГАНЛАР УЧУН ТЕЛЕГРАМДА. МУТЛОКО БЕПУЛ ТИКУВЧИЛИК КАНАЛИНИ КУЗАТИШИНГИЗНИ СИЗЛАРГА ТАФСИЯ. КИЛАМАН 👇👇
МЕНИ ХАМ ТИКУВЧИ КИЛГАН КАНАЛ😊😊
/channel/+NmwJg0TlO1RiOGFi
/channel/+NmwJg0TlO1RiOGFi
/channel/+NmwJg0TlO1RiOGFi
Бир аёл лифтда туғиб қўйибди. Роддомга олиб келишса ҳам тинмай йиглармиш. Доктор уни кўнглини олмоқчи бўлиб:
- Кўйинг, йигламанг, мана ўтган йили бир аёл хаммага тамоша бўлиб метрода туғиб кўйган, лифта туққаниз хеч нарса эмас, - деса, аёл янаям баландроқ йиглармиш.
Доктор: - Тинчланинг, нимага баттар додлаяпсиз? - деса, Аёл:
📌 Ҳаётингизда сизга нафи тегадиган қуйидаги маслаҳатларни ёдда тутинг:
👉 Бахтли бўлишни истасангиз... Намозни ўз вақтида ўқинг...
👉 Юзингиз нурли бўлишини истасангиз... Ярим тунда қиём бўлинг...
👉 Кўнгил хотиржамлиликни истасангиз... Қуръонни тиловат этинг...
👉 Соғлом бўлишни истасангиз... Унда рўза тутинг...
👉 Кунингиз қувончли ўтишини истасангиз... Истиғфор айтинг...
👉 Ғам қайғу сизни тарк этишини истасангиз... Дуо қилинг...
👉 Ташвишлардан холи бўлишни истасангиз... «Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ», деб айтинг...
👉 Баракангиз бўлишини истасангиз... Набий (алайҳи солату ва саллам)га саловат айтинг...
👉 Осон савобга эга бўлишни истасангиз буни яқинларингизга ҳам улашинг!
☝️САВОБ УМИДИДА ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!! АЛЛОҲ РОЗИ БЎЛСИН!!!
@IBRATLI_SOZLAR
✒️БИР КУНИ…
Рамазон ойи бошланиши билан биз – маҳалла болаларининг жонимиз кирарди. Қийиқнинг тўрт учидан ушлаб олардик-да, эшикма-эшик юриб, рамазон айтишардик.
“Рамазон айтиб келдик эшигизга,
Худойим ўғил берсин бешигизга...”
Кимдир нон, кимдир бир ҳовуч туршак, қанду новвот билан сийларди. Менга қийиқнинг бир учи тегмаса-да, очил дастурхондаги ноз-неъматлар тақсимланаётган пайтда нимадир насиба бериларди.
Маҳалламизда ёши анчага бориб қолган бефарзанд момо бор эди.
Бир куни югуриб олиб чиқадиган набираси йўқ, овора бўлмасин, деб, унинг эшиги олдида индамай ўтиб кетдик. Қўшни ҳовлига етай деганда ортимиздан чақириб қолди. “Ҳой, болалар, қайтинглар!” Овози титраб чиқди. Этагидаги ширинликларни дастурхонимизга тўкаётиб, нега менинг дарвозамга кирмай ўтдиларинг, - деди. Шунда бир бола: “Эна, барибир биз тилаганимиз билан ўғил туғмайсиз-ку!” - деди. Момонинг вужуди титраб, кўзларидан ёш қуйилди. Ҳаммамиз жим бўлиб қолдик. Момо бўлса ҳалиги боланинг бошини силаб деди: - Болам, тилагингиз билан ўғил туғмасам ҳам, сиздек ўғилни туққан оналар ҳақига дуо қиламан. Мендек Худо бехабарнинг эшигидан ҳатлаб ўтманглар. Икки марта рамазон деганда чиқмасам, ичкарига кириб хабар олинглар. Йил бўйи рамазон айтиб, эшигимга келсангиз қанийди...”
Мунаввара УСМОНОВА.
@Ibratli_Sozlar
