34448
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
⁉️ САВОЛНИ ЖИННИСИ 😁
Биз уни хар куни 2 маротаба татиб кўрамиз лекин емаймиз 🤔
Савол: У нима?
Ха сиз топдингиз, лекин буни текшириб кўриш керак 👇
ТЎҒРИ ЖАВОБ 👈
✍Ҳикоя: Сочига бўғилган қиз
— Мен бу ҳикояни онамдан эшитгандим. Ҳаётийми, уйдирмами билмадиму, аммо ҳар гал шу ҳақда гап кетса, қулоғимиз динг бўлар, қайта-қайта эшитсак-да, яна тинглайверардик…
— Болалик кезларимиз, — деб воқеасини бошларди онам. — Зарбиби деган дугонам бўларди. Ғоятда ҳусндор эди. Аммо кўпинча рўмол ўраб юрарди. Бунинг сабабини сўрашга ийманардик.
Кунларнинг бирида бир дугонамиз турмушга чиққач, «Қиз мажлиси» бўлди ва ҳаммамиз шу ерда қолишга келишдик. Шунда гапдан-гап чиқиб, Зарбибини мақтай кетди қизлар. Ётар чоғда, у рўмолини ечганди, дугоналар беихтиёр унинг бошига қарашди. Шу ҳуснига ярашмаган ҳолда унинг сочлари жуда сийрак эди, ҳатто бошининг эти кўринарди.
— Сочингиз жуда сийрак экан, — деди Ойсулув.
— Ўсма сувига ювсангиз, анча қалинлашади, — деди Гулсара ўзининг сочини мақтангандек солланиб.
— Мен бундан ҳам зўр йўлини биламан, — деди Ҳилола. — Лекин ҳеч кимга айтмайман! Ойим ҳеч кимга айтма, бунинг охири вой, деган.
Шундан сўнг барчамизнинг қизиқишимиз ортди, аммо Ҳилолани қанчалик қистовга олмайлик, аврашга уринмайлик, унинг сир бергиси келмасди.
Шунда Ойсулувнинг ақли ишлаб кетди-да, Ҳилолага шарт қўйди:
— Агар айтмасанг, биз ҳам сенга ким кўнгил қўйганини айтмаймиз. Ана, қизлардан сўра, қишлоқда дув-дув гап. Менга қолса, барини билганинг маъқул. Биздан бошқа дугонанг борми, айтмаслик бўлса, айтмаслик-да…
Бирдан қизлар ўзаро кўз қисишиб, пичирлашишга тушди. Хуллас, уч-тўрт дақиқа шундай ўзимизча келишиб пичирлашганимиздан сўнг Ҳилола тилга кирди.
— Ҳа, майли. Фақат рости, буни ҳеч ким сочига суркаб кўрмасин! Чунки оқибати яхши бўлмайди.
Ҳаммамиз рози бўлдик.
— Эшитишимча, сочини қалин қилиш учун қизлар кўп уринишган экан. Лекин на ўсма, на тухум сариғи, на пиёз суви таъсир кўрсатмасмиш. Энг самарали усул эса — илоннинг ёғи. Илоннинг ёғини сочнинг томирига суркаса, дарров натижасини кўрсатади. Қуюқ бўлиб ўсади. Лекин бир ёмон тарафи, уни ишлатгандан кейин доим кўз-қулоқ бўлиб туриш керак. У бирдан бўғиб олади-да, кейин яна ўз ҳолига тушади.
Бир қариндошимиз шундай қилган экан. Соч ҳам илонга ўхшаб киши баданига чирмашиб олармиш. Айниқса, эътиборсиз қолса, кишининг бўйнига чирмашиб, уни бўғиб ташлармиш. Шу боис узоқ қариндошим — холам ётар чоғида икки ёнига иккита қозиқ қоқиб, сочини иккига ўриб, ўша қозиқларга сочини боғлаб ётади. Поччам ҳам бу одатга кўниккани учунми индамайди.
Шу пайтгача бу хусусда гап очилса, бирор марта ҳам «Сочим бўғиб олди», деб айтган эмас. Ҳартугул, қирқ кокил бўлишга умидланиб, шу ишни қилдими, бунинг охирини ўйламаган. «Бу усулни ҳеч кимга айтма», деб менга ҳам кўп таъкидлаган. Ҳарқалай, ўзидан ҳам кўра бошқаларнинг тинчини ўйлаган кўринади… Ёки шундай гўзал соч бошқаларда бўлишини истамагандир…
Ҳаммамиз бирдан тош қотдик. Биров «Бу ёлғон», деди, биров ишонди. Зарбиби эса гўё бир умид топгандек Ҳилолага тикилиб қолаверди.
— Мен ҳам шундай қилсаммикин, — деди у бироз истеҳзо билан. — Эрга тегиб, туғсам яна тўкилади. Бора-бора кал бўлиб қолмасайдим, деб қўрқаман. Аёлнинг кўрки соч билан дейдилар-ку, ахир…
Ҳилола жаҳлланди.
— Жинни бўлдингми, буни мумкинмас, дедим-ку! Ўлиб кетсанг, бошим балога қолади. Тинч ўтир, ҳар нарсани ўзингга олаверма. Чиройинг ҳам биноидек, юриш-туришинг ҳам. Шундай гўзал қизни кимлар олмайди?! Шунинг учун ҳар нарсага қизиқаверма. Сочинг ҳам жуда сийрак эмас, ҳа, энди генингда сийрак соч бор экан-да! Унга куйиниб ўтириш керак эмас.
Хуллас, ҳамма унинг бу гапига қарши чиқди. Ҳилола то эрталабгача койиб чиқди уни. Биз ҳам бекор айтибди-да, деб ичдан афсусланиб ўтирардик. Шунда ҳам Зарбибининг ақл-ҳуши жойида эканига шубҳаланмасдик.
Орадан йиллар ўтди. Зарбиби ҳам турмушга чиқди. Келин бўлгач ҳам рўмолни бошдан қўймади. Лекин унинг чиройи янада очилганини сезиб юрардик. Сочлари ҳам қуюқлашди. Биз буни келинчакнинг сирларидан бири, деб ўйлардик.
Йиллар шу йўсин ўтаверди. Аммо шундай кунларнинг бирида қишлоққа мунг чўкди. Зарбиби дугонамиз тўсатдан вафот этди.
Кўрган-билганларнинг айтишича, Зарбиби бўйнига сочи ўралиб қолган экан.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚
қандайдир мужмал жавоб олар, хотини Латофат уни шаҳардаги опасиникига ташлаб, савдо билан шуғулланиб юрганлигини эшитган эди қамоқдалигида.
Тўртинчи куни у шаҳардан Гулнозани олиб келишга чоғланди.
– Ая, Гулнозани ўзим олиб кела қолай. Жуда соғинганман, катта қиз бўлиб қолгандир. Укаларини ҳам эплайди. Қариган чоғингизда уларга қараш сизга осонми?
Йўлга чиқиш учун тараддудланиб турган ўғлига онаси «тўхтаб тур» ишорасини қилиб, уйдан қандайдир газета олиб чиқди.
– Бунда қизинг тўғрисида ёзишган, аввал ўқиб чиқ, болам, – деди аста.
Гап нимада эканлигини тушунмаган Қодиржон газета саҳифаларига кўз югуртирди. Унда қўлидаги бир даста пулни боши узра кўтариб турган аёлу, унинг ёнида боши эгик ёшгина қиз тасвири чизилган мақола сарлавҳасида қизининг исмини кўриб ўқишга чоғланди.
Мақолада қўшмачи аёллар қўлига тушиб қолган навниҳол Гулнозанинг пулга сотилган номуси тўғрисида ёзилган эди. Қодиржон уни охиригача ўқий олмади.
Икки қўли билан бошини маҳкам чангаллаганча ўтириб қолди. Кўз олдида қамоқ муддатини ўташ учун кетаётганда ўксиб-ўксиб йиғлаб қолган беғубор чеҳрали, соддагина қизи гавдаланди.
Унинг ҳолатини четдан кузатиб турган онаизори кўз ёшларини рўмоли учига арта-арта бир пиёла сув билан ёнига келди.
– Ўзингни қўлга ол, ўғлим. Бўлиб ўтган ишлар отанг иккимизни ҳам адо қилди.
Қодиржон онаси тутқазган сувни четга суриб: У қаерда ҳозир? – сўради, бўғзига тиқилган аламдан инграб юбормасликка ҳаракат қилиб.
– Ўсмирларнинг тарбияхонасида, – соддагина қилиб тушунтирди она.
Тарбияси оғир ўсмирлар мактабидаги бир оз расмиятчиликдан сўнг, унга Гулнозани чақириб беришди. Қодиржон қизини кутар экан, икки ўт орасида ёнарди. Бир хаёли шундоқ ҳам чўккан оилани баттар номусга қўйган қизининг юзига тарсаки тортишни истаса, бир хаёли ота-она бағрида яйраб яшамай, ўсмирлигиданоқ оёқости бўлган фарзандининг аянчли аҳволидан юраги куярди.
Тўрт йил ичида бўйлари анча чўзилиб қолган, аммо кўзлари маъюс, юзлари сўлғин Гулноза хонага бепарво кириб келди-ю, дадасига кўзи тушиб ҳайкалдек
қотиб қолди.
Унинг қўллари, лаблари қалтирар, отаси томонга бир қадам босишга ҳам мажоли йўқ эди. Қиз бола отанинг юрак қонидан бўлади, дейишади. Мана шу
меҳр Қодиржонда ҳам устунлик қилди.
У елкасига бош қўйиб, алам билан йиғлаётган қизининг бошини силар,«ҳали ҳаммаси олдинда қизим, ҳаммаси олдинда», дейишдан нарига ўтолмасди.
Бу кўргиликлар ҳаёт қонунларини оёқости қилган эр-хотин гуноҳининг оқибати
эканлигини дилдан ҳис қиларди у. Латофатни эслаганида эса қўллари ўз-ўзидан мушт бўлиб тугулар, болалари отасиз чоғида уларни она меҳрига ҳам зор қилган аёлини кечира олмасди.Ва ниҳоят, фарзандлари жам бўлганига мана, икки ҳафта бўлаяпти. Бу орада Қодиржон ўзига иш топди.
Қишлоқда бир яхши одат бор. Ҳаётда қоқилган одамга ёрдам бериш учун маҳалла-кўй, ёри-биродарлар бирлаша олади. Худди шундай қариндош-уруғ ва қишлоқ аҳли Қодиржон ва фарзандлари учун янги уй-жой тиклашга
қарор қилишди.
Эркак оила устуни бўлса, аёл унинг чироғи. Фарзандлар ниҳолу, она оби-ҳаёт. Латофат ҳам дастлаб меҳрибон она, эрининг қайсар феълига бўйсуниб келган аёл эди.Унинг бозорга, пулга берилишига агар Қодиржон қаршилик қилганида унинг айтганини қиларди. Эрталабки нонушта чоғида оналарини соғинган болаларининг юзига термилиб шу ҳақда ўйлар экан, ўтган ишларни сарҳисоб қилгани сари оила бошлиғи сифатида хотини эмас,ўзини гуноҳкор деб тан олар, «болаларим, мени кечиринг», деган нидо бўғзига тиқилиб, кўксини наштардек
ачиштирарди.
Унинг ўйлари тугар-тугамас кўча дарвозаси очилиб, қўлида сумкалар кўтарган ҳорғин Латофат кўринди. У ичкарига қадам қўйди-ю, очиқ айвонда жам бўлиб нонушта қилиб ўтирган эри, болалари ва қайнона-қайнотасига кўзи тушиб, улар томонга қадам босишга ортиқ журъат қилолмади.
Юзларига қувонч югурган фарзандлари эса, оналари истиқболига чиқиш учун интиқ нигоҳлари билан оталаридан рухсат кутарди...
Аммо Қодиржон ёшгина қиз Гулнозани шахарга олиб бориб ташлаб куйиб пулни фарзандидан азиз билиб уни хаётни бузгани хеч качон кечира олмаслигини
сезиб кузида ёш билан орқасига тирсалиб қайтиб чиқиб кетади.
✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚
✍ГЎШАНГАДА ТАЛОҚ ОЛГАН КЕЛИНЧАК.
-Нафиса ҳаммани ҳавасидаги қиз бўлиб улғайди,мактабда хам одобли намунали хулқи билан бошқалардан фарқли равишда ажралиб турарди.
-Мактабни битириб колежга топширди,тикувчилик сирларини ўрганди, турли пишириқлар пишириб ,кундан кунга тўйларга буюртма ола бошлади,оилани эрка қизи бўлишига қарамай, жуда саранжон саришта қиз эди.Тўғриси ота-онаси, акасини фаҳри бўлган Нафисани туғилган кунига курсдошлари телефон совға қилишди,чунки Нафисани телефони йўқ эди хатто у бу матоҳга қизиқмасди ҳам зарур бўлганда акасини телефонидан қўнғироқ қиларди.Кейин дугоналари Нафисага интернетга киришни ўргатишди ,Нафиса интернет орқали янада кўпрок, пишириқлар пишириб,торт турларини ўрганган сари кундан кунга интернетга бўлган эҳтиёжи ортиб қўлидан телефон тушмайдиган бўлиб қолди.У интернетдан ўрганган пишириқларини дугоналарига мақтанар,ҳатто тез -тез дугоналарини чақириб ,уларга пишириқларини тортиқ қиларди. Энди дугоналари унга " Однокласс"ники сайтини очиб беришди Имо,Телеграмм ,Ватсапдан фойдаланиш йўлларини ўргатишди На уйда на кўчада бошидан рўмол тушмайдиган Нафиса бир иккита расмини сайтга қўйди шундан кейин кундан кунга унга дўстлик таклиф қиладиганларни сони ортиб бораверди.Нафиса «Илҳом» ники орқали бир йигит билан дўстлашиб гаплашиб турарди содда бу қиз ўшанда қаерданам билсинки суҳбатдоши ғаламис бир шайтон эканини.Олти ой ўтди ,Илҳом Нафисадан доим расм юборишини сўрар;
-« -Қани энди хамма қизлар сиздек одобли бўлишса,ҳеч қачон бошингиздан рўмолингиз тушмас экан лекин мен сизни рўмолсиз сочингизни ёйиб тушган расмингизни кўргим келаяпти»,- деган алдов мақтовларига ишониб ҳар кун ҳар ҳил расм жўната бошлади .Илҳом Нафисани расмларидан чиройли алъбом тайёрлади.
Нафисани ота -онаси маслаҳатлашиб келаётган совчиларни бирига розилик беришди.Йигит билан қиз учрашишди бир бирларига маъқул бўлиб тез орада тўйни бошлаб юборишди.Нафисани орзу ниятларини чек чегараси йўқ, эди.Ўзига чиройли келинлик либосларидан бир неча хил қилиб тикди. Қимматбаҳо мебеллар олиб бориб тўйдан аввал куёвни уйинга ясатиб келишди. Туйда куёв томон ҳам бўш келмай,қимматбаҳо ресторанлардан бирини танлашди таниқли хонанда хизмат қилди Тўйи куни Нафисани чиройига чирой қўшилиб орзуидаги маликага айланди-ю қолди,лекин негадир куёв болани кайфияти йўқ, гўёки у ўз тўйида худди чўғ устида ўтиргандек эди... Сўзга чиққанлар икки ёшга бахт умр тилаб тўлқинланиб гапиришганда ҳам,куёв ҳаёли паришон Нафиса секин туртиб қўйгандагина зўрға ўрнидан турарди.Туй тугади келин куёв ичкарига киргандан кейин,куёв Нафисага мен сен билан яшолмайман,- деди -Нафиса хеч нарсага тушунмай ,нега унда уйландингиз,мен ҳам сиз билан яшайман деб ўлиб турганим йўқ эди,деганини билади юзига келиб теккан тарсакидан кўзларини олови чиқиб кетди.
-Нафисани ҳазил аралаш бир оғиз гапирган гапи куёвни телефонига келган Нафисани расмлари нотаниш шахс -Сен йигитмисан ўзи? Мендан қолган бир суюғоёққаш уйланяпсан ишонмасанг мана исботи деб Нафисани ярим яланғоч тушган расмларинини кўрсатиб, Нафисани уриб хамма ерини кўкартириб эртаси куни кўч кўрони билан отасини уйига олиб келиб ташлаб кетишди. Нафиса хар қанча уринмасин ўзини ҳақлигини, у йигитни танимаслигини исбот қила олмади.Бечора она бундай кўргулик, шармандаликни кўтара олмай мияга қон қуйилиб касалхонада оғир аҳволда ётибти ,ака хамда отасини қадди букилди кўчага чиқолмай элга қўшилолмай қолишди.
Азиз қизларжон ! Менга бу воқеани Нафисани онаси ёки ўзи гапириб берганда балки ишонмаган бўлардим,минг афсуски яқин қўшниси бугун гапириб берди.Қизларжон кўзларингизни каттарок,очинглар "однокласс"никидаги хар қандай инсон билан дўстлашдим деб ўзингизга душман орттирманглар, хулоса сизлардан.
Рухсора Рахимова.
18.12.2016й.
Ростов на Дону...
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
Душанба тонги ҳақида қисқача😅
Кун давомида барчага яхши кайфият тилаб қоламиз, бошланган янги ҳафта барчага омадли келсин!
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
лан Фариза елгиз колишди.
- Фариза, узингмисан? Кузларимга ишонмай-ан, нахотки, бу сен?
- Танимадингизми?
- Куришмаганимизга хам анча булди. Лекин хеч узгармабсан. Кузларинг уша-уша.
- ,,,,,,
- Болаларинг яхшими, ишларинг тузукми? Каер-да ишлаяпсан хозир?
"Демак, мен хакимда хеч нима билмайди", уй-лади Фариза.
- Туман марказидаги касалхонада хамширалик киляпман.
- Яхши, - деди бир оз сукутдан кейин Асатилла. - Нега овора булиб шунча йул босиб келдинг?
- Мен сиздан хафаман. Нега кариндошларга шу пайтгача касал булиб етганингизни айтмадин-гиз? - Фариза унга тик карашга ботина олмай, ерга караб гапирарди.
- Хеч кимни ташвишга куйишни истамагандим.
- Лекин бу хакда барибир аввалрок айтиш ке-рак эди. Бирор чорасини топардик, - Фаризани-нг кузларидан дувиллаб еш куйилди.
- Канака чора? Барибир фойдаси йук эди, - деди Асатилла аянчли илжаяркан. - Аввалрок айтга-нимда хам, хеч нима узгармасди.
- Хамма дарднинг давоси бор, дейишади-ку, Асатилла ака!
- Ха, тугри. Аммо ажалнинг давоси йук экан, - деди Асатилланинг овози калтираб. Бундан Фариза хам бошкача булиб кетди.
- Булмагур гапларни куйинг! Нега хозирдан бун-чалик тушкунликка тушиб колдингиз?! Айтяп-ман-ку, хамма дарднинг давоси бор, деб. Факат бунга ишониш ва максадга етишиш учун астой-дил харакат килиш керак.
- Бундан ортик яна канча табибларга бордим, канча духтирлар даволашди! Натижа булмади. Ахволим бир яхшилагандек буладию, яна...Чар-чадим, хаммасидан чарчадим...
"Бечорагина касаллик билан олишавериб, охи-ри холдан тойибди-да", деб уйлади Фариза. Сунг умидвор нигохларини унга кадади.
- Асатилла ака, илтимос, ундай деманг. Хали куп яшайчиз. Бунга ишончим комил. Факат умидни узмаслигингиз керак. Дардини берган Оллох давосини хам албатта беради.
- Кошкийди...- Асатилла яна боягидек махзун кулдию, аммо ранги оппок окариб, зурга нафас олди.
Бу холат Фаризанинг юрагини уртаб юборди. Хозирданок ундан ажралиб коладигандек кур-киб кетди. Энг емони, унга кандай далда бери-шни, нима деб умидлантиришни, кунглини ку-таришни билмасди. Фаризанинг хамиша бурро тили, бирор таскин бера оладиган суз топишга келганда ожиз колганди.
Шу пайт палатага Зулфия хола билан хамши-ра киз кириб келди. Фариза Зулфия хола билан коридорга чикди. У аммаси билан хол-ахвол сурашаркан, назарида уч кун ичида аммасини-нг юзи аянчли тус олиб, ажинлари янада калинлашиб кетгандай туюлди унга.
- Бирон жойингиз огримаяптими? Тузукмисиз?
- Менга жин хам урмайди. Лекин Асатилламни-нг ахволи жиддий. Кечаси бир огирлашиб хам колди. Яхшиямки, духтирлар бор, улар барча муолажаларни килиб узига келтиришди. Шунинг учун бирон кор-хол булмасин деб туни билан енида мижжа кокмай чикдим. Углимни-нг соглиги тобора емонлашяпти, кизим етиб турувдимки, Мунира бориб колди. Сени келга-нингни хам ундан эшитдим. Яхшиямки, вактида етиб келдинглар. Энди хавотир ола бошлаган-дим.
- Нахотки, даволашнинг бошка чораси булма-са?
- Афсуски, бошка йули йук экан...
- Муниранинг фарзандлари еш. Кейин узи каса-лманд булиб колмасмикин? Унда болаларига ким карайди? - деди Фариза хавотирга тушиб.
- Нима килайлик, бу сунгги умид. Энди Асатил-ламнинг яшаб кетиши факат Мунира топшира-диган лаборатория текшируви хулосасига бог-лик.
- Мободо, Хикматилла аканикига ухшаб унинг буйраги хам тугри келмайди, деб хулоса берил-са-чи?
- Унда бошка чорамиз колмади. Пешонамиздан курамиз...
- Муниранинг узи кани, каерда?
- Духтирнинг енида колди. Хозир уни лаборато-
рия текширувига жунатган булса керак.
Бу суздан Фариза худди бир мухим иш эсига тушгандай сергак тортди.
- Мен ундан хабар олай-чи, - деди у йулакдан тез-тез юриб кетаркан. Фариза Бахром Мансу-ров кабинетини топиб келганида профессор Мунирага нималарнидир тушунтираетган эди.
- Ассалому алайкум, - деди Фариза уларнинг га-пини булиб ичкари кираркан.
- Келинг, синглим, сизга нима керак?
- Мен...Мен...хам лаборатория текширувга кел-дим. Асатилла аканинг сингиллари...йуг-э, тога-ларининг кизи буламан.
Мунира Фаризани нима демокчилигини тушу-нмай унга хайрат билан каради.
- Кел, Фариза, мен хам шу хакида Бахром ака билан гаплашиб турган эдим, - деди шоша-пи-ша. Лекин хамон Фариза нега унд
КИССА: "ХИЕНАТ КУЧАСИ" (хаетли вокеа)
6 КИСМ.
Жазирама ез кунларида одамларни офтоб ну-ридан асраган, кузга келиб бандидан узилиб хает билан видолашаетган япроклар оек ости-га гуе поендоз мисол тушалади. Мухайе хиебон буйлаб дарахтларнинг саргиш, жигарранг барг-ларни ажиб ракс хиром айлагандай пирпирак учиб ерга тушаетганлигига сархуш тикилиб бо-раркан, дафьатан Шухрат билан учрашиб юр-ган илк даврларини эсга олди. Ушанда хам худ-ди шундай куз фасли эди. У Шухрат билан ут-казган йилларнинг хаеллари огушида кадам ташларкан, оеклари остидаги япрокларнинг шитирлаган товушларини эшитиб юрагининг аллакаерида жуда таниш бир огрикни сезган-дай булди. Ха, бугунги учрашувда у узил-кесил бир карорга келиши керак...
Тун алламахал булганида Шухрат уйгонди. У енидаги ок чойшабга уралиб, кунгир сочлари естикка ейилиб етган Мухайени уйготиб юбор-маслик учун секин туриб ювиниш хонасига кирди. Апил-тапил ювиниб чикди-да, мумкин кадар овоз чикармасдан кийинишга харакат килди. Бирок Мухайе ундан аввал уйгониб, шунчаки кузини юмганча хаел суриб етганди. У Шухратнинг кийинаетганлигини сезиб етган жойида суради:
- Тинчликми?
- Энди кетмасам булмайди, - деди Шухрат алла-нечук хавотир билан. - Тагин куни-кушнилар ку-риб, гап-суз килиб юришмасин.
Бу гапдан Мухайенинг юзи узгарди, кунгли чукди. Унидан туриб халатини эгнига кийди-да, диванга бориб утириб, Шухратга амирона бую-рди:
- Шошманг, сиз билан гаплашиб олишим керак. Утиринг!
- Жоним, бормасам булмайди, эрта е индин ок-шом албатта келаман. Ушанда нима гапинг булса, хал киламиз.
- Йук, бу масалани хозирок хал киламиз, хеч каерга кетмайсиз! Тугри айтдингиз, качонгача угри мушукка ухшаб учрашиб турамиз?! Бунинг охири борми узи? Хотинингиздан шунчалик куркасизми? Сендан бошкасини севиб колган-ман, ундан хам фарзандим бор, деб айтолмай-сизми?!
- Сочимга киров кунай деганда-я?!
- Нима кипти?
- Уялиш керак энди...
- Севганим учун уялишим керакми? Юрагимда буюролмасам нима килай?!
- Ахир, фарзандларимизнинг буйи етиб колган булса. Эрта, индин....
- Менга барибир. Агар сиз хотингизга бор хаки-катни айтолмайдиган булсангиз, узимга куйиб беринг.
Шухрат терс угирилиб чикиб кетмокчи булди-ю, Мухайенинг эзгин холатига бокиб, шашти-дан кайтди ва унинг олдига бориб утирди.
- Сенга хаммасини яна кайтадан тушунтириш керакка ухшайди.
- Нимани?
- Жоним, бу бирданига хал буладиган нарса эмас. Шунча вакт кутган одам яна бир оз кута олмайсанми?!
- Хуп, кутдим дейлик, бу билан нима узгаради?
- Кизимни турмушга берсам, кейин таваккал килмокчиман.
- Вой-буй, факат сизда киз бор экан-да?
- У менинг ягонам!
- Уни шунчалик яхши курасизми?
- Ха.
- Мендан хамми?!
- Унга нисбатан оталик мехрим булакча. Кела-жагини уйласам куркиб кетаман. Менга ухша-ган хиенаткор одамга йуликса нима булади, дейман узимга-узим. Кунгли хам шунчалик но-зикки, бировнинг хумрайиб караганига хам уп-каси тулиб, йиглаб юборади. Угилларимдан эса кунглим тук. Эркак киши уз йулини топиб кета-ди.
- Шахзодни хам уйлайсизми? У хам сизни фар-зандингиз, ахир. Бола качонгача уз отасини эмас, узгани отам дейди.
- Мухайе, авваламбор мен сенга шу боладан воз кечгин, кейин узингга хам, менга хам муам-мо тугдириб юрмагин, деб куп марта айтган эдим. Сен эса "фарзанд факат узимга керак, эрим билан шунча йил яшаб фарзандли булол-мадик, уртада фарзанд йук", деб оилам бузи-либ кетмасин, дединг. Ха-ха, фарзандингни ту-гиб эрингни хам чизган чизигингдан чикмайди-ган килиб куйдинг.
- Ахир, сиз фарзандинг деб айтадиган уша бола, сизнинг хам фарзандингиз. Унинг конида сиз-нинг конингиз окмокда. Менга алам килгани - икки углим була туриб, улар узларининг хаки-кий оталар эмас, узгани ота деб юришгани. Тугри, Асатилла ака бу хакда хануз кеч нарсани билмайди. Шахзодни узининг угли, деб уйлай-ди. Лекин мен бола узининг хакикий отасининг багрида булишини истайман....
- Мухайе биз сен билан бу хакда келишганмиз. Колаверса, узинг бу факат иккимизнинг урта-миздаги сир булиб колади, деган эдинг-ку?
- Ха, шундай деган эдим. Лекин йиллар утган сайин Шахзод улгайиб, тобора сизга ухшаб ке-тяпти. У хар куни, хар сония менга сизни эсла-тади. Эрим касал бул
Хўп,бордингиз ҳам дейлик, нима қиласиз?Қаерга борасиз? Иш дегани сизга дарров тап-тайёр турмас?Унисини аниқладим-да, айланай Солиҳабону. Туркияга ўз-ўзидан кетадиган бўлибманми? Қудағайнинг бир дугонаси бор экан, Туркияга савдо иши билан қатнаб турармиш.Бир йиғинда ўша аёл билан танишиб, гаплашиб қолдик. Туркиядан менга иш топиб берадиган бўлди.Гаплашиб, келишиб борадиган жойимни аниқлаб олдим.Бир хонадоннинг иккита боласига энагалик қиларканман. Ҳаммасини ҳал қилган экансиз-ку, опа Майли, ўзингизга қаранг.Ишқилиб, хайрли бўлсин
Солиҳа ўша пайтлари овсинини деб эри билан ҳам жанжаллашишганди.
Қандай қайнисиз? Одамда орият бўлсин экан-да!? Ахир, ўша аёл раҳматли акангизнинг,бир қориндан талашиб тушган жигарингизнинг хотини-ку! У ҳақида бирор ножўя гап гапирилса, бир учи сизга тегмайдими?!
Нима қил, дейсан?!Эрининг ҳам фиғони фалак бўлди.- Мен ўлган акамнинг хотинига хўжайинчилик қила оламанми? Иккита ўғли бор, қизлари бор, қолаверса, ўзининг ака-укаси бор, улар уялсин,ўшалар ор қилсин! Мен нима дейман? Нима қила оламан?! Ишлагиси келибди, борсин, кўрсин,ишласин. Мен ўз оиламни биламан,бошқаси билан ишим ҳам, ҳушим ҳам йўқ!
Солиҳанинг овсинининг чет элга кетишига қарши кураши шу кўйи мағлубиятга учради.Овсини Туркияга кетди.Онаси жўнатган пулларга ўғиллар уйларни таъмирлатишди,машина олишди. Оналарини узоқ юртларнинг бегона одамларига хизматкор қилиб, ўзлари юртда ялло қилиб юраверишди.Охир-оқибат онасининг бошига етиб, энди доду фарёд қилиб ўтиришибди.
Зафарбекнинг юзига қарашни истамай, ўйга ботиб ўтирган Солиҳанинг хаёлларини келин Дилфузахоннинг овози тўзғитди:
Келинойи,мана бу сизга экан. Ойижон касалхонага охирги борганимизда сизга бериб қўйишимни айтгандилар…
Солиҳа бир Дилфузага,бир қўлидаги дафтарга ҳайрон тикилиб ўзига узатилган дафтарни олди.Ҳайрати тошиб дафтарни варақлашга тушди.Бошида; Адашган кўнгил изтироби» деган ёзувга кўзи тушдию,бир қалқиб кетди. Дафтардаги битиклар нима ҳақидалиги ва уни овсини нега ўзига илинганини идрок этди.
Зафарбек, Дилфузахон, сиқилмайгина ўтиринглар, мен эртага эрталабда келаман. Энди уйга борайин,болаларга бирор иссиқлик тайёрлаб беришим керак. Амакингиз шу ерда қоладилар.
Солиҳа таъзия эгалари билан хайрлашиб, уйи томонга қадамини жадаллатди.
Уйига келиб болаларининг ош-овқатини тўғрилаб, овсинининг келини тутқазган дафтарни варақлашга тутинди.
Одамлари ғалати экан. Ўзларини жуда устун қўйишади. Хизматкор, ҳатто ундан ҳам баттар одамга муомала қилгандек ижирғаниб иш буюришади.Ёш болалари ҳам тап тортмай иш буюради. Айтилган иши вақтидан бироз кечикса, «сенга шунинг учун пул тўлайман-ку!» деб дағ-даға қилишади. Отаси тенги, онаси тенги одамларни ҳам бемалол сенлашади.Барибир ўзимизнинг одамларга етмас экан ҳеч бир миллат.Меҳр-оқибатли, юзи иссиқ халқимни соғиндим…» Солиҳа дафтарни варақлаб, ундаги ёзувларни ўқигани сари ўксиниб йиғларди.Сўнгги варақлардаги ёзувлар Солиҳанинг юрак-бағрини ўртаб юборди:Қуриб кетсин бу грипп,пул тежайман деб оёқда ўтказиб юбордим. Тинка-мадоримни қуритди. Дори-дармон ҳам фалон пул, касалхонага ётиш учун ҳам пул керак. Нима қилсам экан?.. Ўзинг ёлғизлатма,мени Худойим…Ўпкам санчиб-санчиб оғрияпти. Овозим чиқмай қолди. Дори олиш учун кўчага, дорихонага чиққандим, уй эгаси уйга киритмади. «Сен юқумли касалликка чалингансан. Туберкулёзми, силми, баломи баттарми! Йўқол, болаларимга юқтирасан касалингни! Ол, мана, нарсаларинг. Сени идишларингни ахлатга ташлаб юбордим» деб юзимга эшик ёпди. Энди нима қиламан? Қайга бораман? Раҳм-шафқати йўқ экан, ҳатто охирги маошимни ҳам беришмади. Чипта олиш учун ҳам рейсни кутиш керак. Кейинги ҳафтага қайтсам… унгача кўчада ётаманми?..» Солиҳа шу ерга келганида овозининг борича ўкириб йиғлаб юборди. Тўшакка ўзини ташлаб, «опажоним, пул деб, болаларини деб хор бўлган опажоним» дея хўрсиниб-хўрсиниб кўз ёш тўкди. Айтиб-айтиб йиғлаб, бироз кўнгли бўшагач яна дафтардаги битикларга кўз тикди: «…Уч кундан бери туз тотмадим. Кўчада тунаяпман. Кундузлари дўкон, бозор айланиб вақт ўтказаман. Нафасим сиқиб, бошим айланяпти.
📢 REAL NATIJA VA SIFATGA ASOSLANGAN SUPPER MARAFON💃 🏃♀ 🔥
✅ To'g'ri ovqatlanish orqali 1oyda -5 kgdan -12 kilogrammgacha vazn ketadi;
✅ Psixologik, motivatsion darslar boʻladi;
✅ Har 5 kunda har xil menyu;
✅ Teri osilmasdan vazn tashlash;
✅ 😍 intim gimmastika ya'ni ayolning jinsiy salomatligi va jozibasi uchun mashqlar aniq tushuntirish va darslar bilan birga;
✅ Teri va yuz terisi uchun foydali maslahatlar.
✅ Asosiysi Hech qanaqa dori va kokteyllar, badlar yoki choylar yo'q.
✅ Uyingizdagi bor maxsulotlarni yeb sog'lom ozasiz
✅ Doimiy nazorat va savollaringizga javob olish imkoniyati.
Qani tezda ulanib oling ❗️❗️ Guruh linki🔽🔽
/channel/+sS2Q9QjqzaNkYTcy
/channel/+sS2Q9QjqzaNkYTcy
Murojaat uchun: @Ziyoda_Musaboyevna
📲 +998977409703
PSIXOLOGIK TEST
QULINGIZNI MUSHT QILING☺️
⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️
1⃣ dan 3⃣ gacha raqamlardan uzingizga mosini tanlang va shaxsiyatingizni bilib oling😇
SIZGA MOSMI SOLISHTRING 78% ODAMLARGA 💯MOS EKAN?🧐
‼️Фақат қизлар кирсин. Эрингиз доим сизни дейишини истасангиз зўр сирларини ўргатамиз💋 Факат бизда 👌👌👌
КИРИНГ👇👇👇👇
/channel/+vuoYZSaV_LEzNmFi
/channel/+vuoYZSaV_LEzNmFi
__Сизга энг яқин инсонлардан бири бу,
ўз аёлингиздир...__
Шунинг учун ҳам Росулуллоҳ салоллоҳу алайҳи васаллам : -«Аёлларга икром кўрсатинг. Аллоҳга қасамки, уларни мард(эркаклар)гина эъзозлар, пасткаш кимсаларгини уларни хўрлар. ...» деб таакидлаганлар.
У, сизнинг умр бўйи дўстингиз, ҳаётингиздаги энг узоқ давом этадиган шеригингиздир. Унга мулойимроқ бўлишингиз лозим. У сизга энг яқин кишиларнинг бири. У, гўзал муомалангизга энг ҳақли инсонлардан биридир. Айбсиз инсон бўлмайди. Хатога йўл қўйганда кечиринг. Қўполлик билан йўлга солишга урунманг. Улар, қовурғамиздан яралганлар, куч ишлатсак, синдириб қўйишимиз эҳтимоли мавжуддир. Синдириб қўйишимиз эса, уларни йўқотиб қўйишдир. Аёлингиз билан ҳикмат ила ҳаёт кечиринг. Инсонга ҳикмат берилган бўлса, уқадар ҳуснли бўлмаган аёл билан ҳам бахтли яшайди. Агар, инсон ҳикмат бирла яшамаса, куч ишлатиш, ғазаб қилиш-ла яшаса, энг гўзал аёл билан ҳам бахти қаро яшайди. Шунинг учун ҳам инсонга бериладиган энг беқиёс неъмат ҳикматдир.
Аллоҳ таоло Бақара сурасида бундай дейди: - «Кимга ҳикмат берилган бўлса, дарҳақиқат кўп яхшиликлар берилибди» . Ва яна айтади: «Улар бирла яхши ҳаёт кечиринг» /Нисо сураси, 19-оят/
Улар билан яхши ҳаёт кечиришнинг чин маъносини биласизми? Яхши ҳаёт кечирмоқ, уларга озор беришдан тийилишгина эмас, балки, улардан келадиган озорга таҳаммул қила олишликдир. Аёлига озор бермайдиган, аёлидан озор келса кўтарадиган бўлишга буюрди Аллоҳ азза ва жалла. Тасаввур қилябсизми? Уйда ҳушмуомалалик бор, уйда, меҳр бор, уйда табассум бор.. Расулуллоҳ с.а.в кўп табассуб қилар эдилар. Расулуллоҳда биз учун намуна бор. Билсангиз, уйдаги меҳр-мурувват, меҳр-муҳаббатни салом бериш билан, табассум билан, кечиримли бўлиш билан, гоҳида унга ёрдамлашиш билан ўзингиз пайдо қиласиз. Пайғамбаримиз с.а.в аҳли-оиласини хизматини қилар эдилар. Кийимини ўзи тикар, уйини тозалар, қўйини соғар ва ховлисини супурар эдилар. У зотда биз учун намуна бордир. Аёл билан яхши ҳаёт кечиришлик, энг яхши ишдир, нафақат энг яхши иш, балки, яхшиликни барини оилада дедилар Расулуллоҳ с.а.в: «Сизларнинг энг яхшиларингиз, аҳли-оиласига яхши бўлганингиздир» . Кўпчилигимизга сир эмас, кўча-кўйда, иш еримизда мижозлар билан, ҳаридорлар билан бўлган алоқамизда, табассум қилишлик, мулойим сўзлашлик, кулиб сўзлаш, ёқимли гапиришлар, улар билан суҳбат қуришда бир жузга айланиб қолган. Аммо, уйга қайтганда эса, инсон табиати кўтармайдиган қўполлик, хақорат, ғазаб ва керак бўлса калтаклашлик.. сизни энг яқин одамингиз, энг гўзал муомалангизга ҳақли эмасми?! "Аёлларни ўзи келишимиз билан ундай қиладилар, бундай дейдилар-да" каби баҳоналарни рукач қилманг.
Аллоҳ таоло улардан келадиган озорни кўтаришимизга буюрди. У сизга ёқмайдиган гап айтса, сиз унга ёқадиган гап айтинг! Ҳаридор гоҳида хақоратли гап айтса ҳам, кулиб жавоб қиламизку. Уйдаги меҳр-муҳаббатни сиз ўз қўлингиз билан ясайсиз. Бир марта кўрадиган одамингиз табассумингизга лойиғ-у, доим хизматингизда бўлган, фарзандлариншизни тарбия қилган, уйингизни сақлаган, таоминнизни тайёрлайдиган, кийим-кечагингизни тоза тутган аёлингиз ҳақли эмасми?! Балки, у энг ҳақли инсондир!
Эркакнинг ружулати, аёлига гўзал муомила қила олишидадир. Ҳақиқий мўмин эркак уйига кириб келганда байрам кайфияти тус олиши керак. Эркаклар борки, уйдан чиқиб кетганларида байрам бўлади. У уйдан чиқиб кетгани учун хурсанд бўлишади боллари. Аллоҳ таоло ўзидаги гўзал сифатлари билан бандаларини ҳам хулқланишини хоҳлар экан. Аллоҳнинг гўзал сифатларидан бири, Ҳалимдир ва барча ҳалим кишиларни яхши кўради. Сиз ҳалим бўлинг. Инсонларга ҳалимлилик қилинг. Ҳалимлик қилишингизга энг ҳақли инсон, бу аёлингиздир. Сиз энг кўп алоқа ўрнатадиган инсон бу аёлингиздир. Демак, Қиёмат куни энг кўп сиз сўраладиган мавзуъ ҳам, аёлингиз билан қилган муомалангиздир.
Agar har bir taqillatgan eshik darhol ochilaverganida edi... Umid, sabr va xohishning darajasi bunday boʻlmasdi...!
- Rumiy
@ibratli_sozlar
ВАХШИЙ УЙ ҲИЗМАТЧИСИНИНГ КИЧКИНА ЧАҚАЛОҚГА ҚИЛГАН ИШЛАРИ УЙ КАМEРАСИДА ОШКОР БЎЛДИ...😰
❗️47 ёшли Адамнинг 2 та фарзанди бор, Адам аёли билан хиёнат сабабли ажрашган, Адам кун бўйи ишда ва фарзандлари учун уйига энага олиб келди. Бир куни Адам ишдан келганда унинг катта фарзанди ҳизматчи синглисига ғалати ишлар қилаётганини айтди. Адам уйига бир нечта яширин камералар ўрнатип бир нечта дахшатли ҳодисаларни гувоҳи бўлди! Бир куни ҳизматчига қўнғироқ қилиб кичкина фарзандимни тайёрланг мен уни шифокор кўригига обораман деп телефонди қўйди ва камерани кузатиб жараёнди томоша қилаётган вақтида ҲИЗМАТЧИ унинг қизига қилган ишини кўриб дахшатда тушди, Ҳизматчи қизини...ДАВОМИ 😱👇
КИЗЛАЖОНЛАР БИР ГАП АЙТАЙМИ 🤔🤔
КАНАЛЛАРГА КИРИБ КУНГЛИМДАГИ ФАСОННИ
ТОПА ОЛМАЁТГАНДИМ ШУНДАЙ КАНАЛНИ ТОПДИМ ФАСОНЛАРИ АЖОЙИБ ХАММА ЁШГА МОС ЭКАН СИЗЛАРГА ХАМ ИЛИНДИМ МАНЗИЛИНИ КОЛДИРДИМ 👇👇
💥 ФАСОНЛАР 💥
/channel/+s7nVC8VT5e9jZmNi
/channel/+s7nVC8VT5e9jZmNi
Фон учун расмлар
/channel/+VAVjbUnHNnQ1YWNi
✍ЭРИМНИ ПУЛГА АЛМАШТИРДИММИ?
Умр йўлдошим билан Самарқандга борганимизда, шу ресторанга албатта кириб ўтамиз, чунки кавоблари жуда мазали. Бу сафар ҳам шу ердан ўтиб кетаётиб таомланмоқчи бўлдик. Ёнимиздаги столда ўтирган аёлларнинг бутун зални тўлдириб кулдириши эътиборимизни тортди.
Стол устида бири бўшай деб қолган икки шиша ароқ турибди. Аёллардан бири официантга буюртма бераётиб эркалик қиляпти. Юзлари мастликдан қизарган аёлларнинг гапларидан ҳайрон қолдим. "Укагинам, жоним мани, тезроқ қимирланг, бўлмаса севги изҳор қиламан-а?!”, дейди аёллардан бири. Даврадаги аёллар эса хандон отиб кулишади. Тушунаман, бу ҳазил, аммо эримнинг жаҳли чиқаяпти. Зимдан назар солдим, бир аёл кўзимга иссиқ кўринди. У ҳам менинг нигоҳимни сезиб тикилиб қолди. Бироздан сўнг ўрнидан туриб мен томон юра бошлади.
"Мени танидингми?” - Сенсирашидан менга яқин одам, лекин эслолмаяпман, деган хулосага келдим.
- Синфдошинг, Санобарман!
- Э... яхшимисан? Болаларинг яхшими?
Узоқ сўрашишлардан сўнг бир-биримизга манзилларимизни бериб, эртасига унинг уйида кўришадиган бўлдик...
Данғиллама, икки қаватли чиройли иморатга кирдим. Синфдошим жуда бойиб кетибди. Кечаги шаддод аёлларга мос тарзда эркаклардек жўшиб дастурхон безабди. Бирин-кетин қизлари чиқиб келишди, кўришдик.
- Узатиладиган бўлиб қолишибди-ку?
- Ҳа, совчи кўп. Биласан-ку, отаси Кореяда деб қўшнилар ҳам, эшитганлар ҳам келаверишади, ҳаммага ота-онаси чет элда ишлайдиган келин керак. Каттамни узатдим, шукр.
- Турмуш ўртоғинг Кореядами?
- Ҳа.
- Қачондан бери?
- Саккиз йилча бўлиб қолди...
- Келиб-кетадими ахир?
- Қанақа келиб-кетиш? Келса қайтиб бора олмайди.
- Соғинмайсанми? - дедим кулиб.
- Соғинаман, нима қилай?.. Ҳаёт шунақа. Битта менинг бошимга тушмаган бу кўргулик. Кечаги дугоналаримнинг ҳаммасида шу аҳвол. Эрлари хорижда. Айримлари хиёнат ҳам қилади, менга ўхшаганлар эса чидаб яшайди.
- Эрингни пулга алмаштирибсан-да!..
- Нима?
Синфдошим мендан бундай гапни кутмаган шекилли, узоқ тикилиб қолди...
- Тўғри айтасан, пулга алмаштирибман эримни. Болаларимнинг тўйида қатнашолмаса, керакли пайтда ёнимда туролмаса, онам оламдан ўтдилар, у йўқ эди. Кечалари ёлғизмиз. У ҳам, мен ҳам...
- У ҳам деб ўзингни юпатяпсанми? Сени яхши кўрса бундай узоқ вақтга ташлаб кетмасди, қўй бекорчи гапларни. Демак, у ерда хотини бор. Қайси эркак саккиз йил хотинсиз яшайди? Ўйлаб гапиряпсанми?
Орага узоқ давом этган сукунат чўмди.
- Иморатим бор, машинам ҳам бор, уч йилдан кейинўғлимни уйлантирамиз, ана ундан кейин эрим қайтади. Уч йил бир зумда ўтиб кетади. Ана ундан кейин мазза қилиб бирга яшаймиз.
- Қариганингдан кейинми? Умрингни, гўзал ёшлигингни шу ҳашамга, болаларингнинг тўйига хазон қилдингми? Хафа бўлма, лекин бу ҳаёт эмас!
- Ҳамма-ҳаммаси болаларимиз учун!
- Эй дугонажон болаларинг ота меҳрини кўрмай, дийдорига тўймай катта бўлишяпти. Отасиз улғайди ҳисоб. Бир марта келамиз дунёга! Наҳотки бирга яшашдек бахтдан кўра пул афзал бўлса?
- Балки сен хақдирсан, пешонамга ёзилган қисмат бу. Мен бари-барига чидаб яшаяпман. Аёл киши эрсиз яшаши мумкин, бу фожиа эмас! Меҳр эса... телефонда, скайпда ширин сўзини эшитаман ва шу билан кейинги қўнғироқни орзиқиб кутиб яшайман. Айрим дугоналаримга ўхшаб ўйнаш орттирмадим. Эримнинг ҳалол пулини олиб ҳалол яшадим. Бунинг нимаси ёмон? Ўлса нима қилардим, худди шундай ёлғиз яшардим. Мен ҳаетимдан розиман. Еганим олдимда, емаганим ортимда, битта аёлга яна нима керак? Битта тўшакми, қўпол қилиб айтганда!
Синфдошим билан хайрлашар эканман, бир қарашда нега кўрганимга атиги олти йил тўлган бўлса-да, танимаганлигимнинг сабабини билдим: у анча қарибди...
Мен бундай ҳаёт тарзини тушунмайман. Балки мен худбиндирман? Лекин ҳаёт бир бор берилади, ундан лаззат топиб яшаш керак. Бир бурда нон есанг ҳам, бир хонали уйда фарзандларинг билан тиқилиб яшасанг ҳам, ёнингда суюкли ёринг бўлсин. Болаларим отасининг дийдорига тўйиб яшасин "Меҳр кўзда” дейдилар.
Бу борада ҳар кимнинг ўз фикри бўлса ажаб эмас. Лекин бир бор яшаймиз-ку, дийдор ғанимат эмасми?.. Танганинг иккинчи томони ҳам бор, оч қоринга эр сиғармиди, деган хаёл хам миямда
@Ibratli_sozlar
😰 ДАХШАТ КАЛТАКЕСАК, НОМУССИЗ ҚИЗ БЎЛИШГА САБАБ БЎЛСА 😱😱
(барча қизлар ўқисин бу қўрқитиш эмас)
Тунда келган тез ёрдам уй эгаларини вахимага куйди. Балогат ёшига етмаган ун беш ёшли Дилфузанинг корнида бир нима кимирлаб хушидан кетти.
Ота Онаси номусдан уятда колди.
Опаси акаси буйни эгилди.
Нега ? Нима учун ?
Қачон. Сабаби нима ?
Халол едириб халол кийдириб оқни оқ- қорани қора танитган.
Фарзанд нахотки номусга куйса.
Докторлар қизчани корнини кесамиз дейишгани. Ота Онани саросимага солди...
👉 ДАВОМИ😰😳😱😪😢 👈
✍ФАРЗАНДЛАРИМ, МЕНИ КЕЧИРИНГ.
(х,аётий вокеалардан ибрат учун албатта укинг).
Йиллар кетидан йиллар ўтиб, Қодиржоннинг оиласи уч қизу бир ўғил билан кенгайди. Кўп қатори тирикчилигини ўтказиб турган хонадон давр ўзгаришларига келиб бир оз қийинчиликка юз тутди. Ишбилармон, меҳнаткаш, қўлида ҳунари борлар юзага чиқаётган бу пайтда Қодиржон сингари уқувсиз, касб-кори
йўқлар- нинг қуруқ савлати оила тебратишда ўзини кўрсатди.Ейман, ичаман, деб турган болаларни тўйдириш, элдан кам қилмаслик илинжида эр-хотин ўзларини ҳар томонга уриб кўришди.
Шундай кунлардан бирида кўчадан яхши кайфиятда келган Қодиржонга:
– Опамга савдодаги ишларига қарашиш учун битта ёрдамчи керак экан. Шунга мени чақиртирибди, – майинлик билан дилини ёрди хотини Латофат.
Агар рози бўлсангиз, шаҳарга тушиб опамга ёрдамлашардим.
Замон савдогарларники бўлиб қолди. Савдода ишим юришиб, қўлим ўнг келиб қолса, кейинчалик ўзимиз ҳам тижорат билан шуғулланармидик...
– Шаҳар йигирма беш-ўттиз чақирим узоқда бўлса. Бу ишда эрта кетиб, кеч келишингга тўғри келади. Мен даладан бўшамасам, болаларга ким қарайди?
Эрининг жеркиб беришини кутган аёл бу юмшоқ муомаладан янада жонланди.
– Вой, Гулноза ўн ёшдан ошди-ку, укаларини бемалол эплайди. Ўзим ҳам эртароқ келишга ҳаракат қиламан.Шундай қилиб Латофат тижоратчи опасига қўшилиб, бозорга чиқди, унинг савдодаги ишларига ёрдамлашиб юрди.
Ер билан тиллаша олмаган Қодиржон эса, деҳқончиликни йиғиштириб ошхонага ишга ўтди. Тирикчиликлари ҳарқалай изга тушган бўлса-да, қишлоқдаги, маҳалладаги ишбилармон ва ҳунарлиларнинг оиласидаги тўкинлик уларга тинчлик бермасди.
Айниқса, бозор кўрган Латофатнинг хаёли фақат мол-дунёда бўлиб қолди.
У гоҳида опасиникида икки-уч кунлаб қолиб савдога чиқар, ёш фарзандлари эса уйда ёлғиз қоларди. Вақт ўтган сайин икки ёшнинг кўксини ўзини тиклаб олган оилаларга нисбатан ҳасаду, сабрга зид бўлган ношукрлик эгаллади.
Бу топиш-тутишларига қаноат қилмаган эр-хотин бадавлат ён қўшнилариникида ҳеч ким йўқлигидан фойдаланиб ўғирликка тушишди. Тўғрироғи, Қодиржон ўмариб чиққан қимматбаҳо тақинчоқ ва пулларни Латофат ўзининг назарида ҳеч ким топа олмайдиган жойларга беркитди.
Тез орада сир ошкор бўлгач, ҳамма айбни ўз бўйнига олган йигит тўрт йил муддатга панжара ортига равона бўлди.
Қишлоқ жойда ҳар бир хонадоннинг ҳаёт тарзи, ҳар бир инсоннинг феъл-атвори эл назарида туради. Фарзандларининг ўғри номидан шундоқ ҳам маҳалла-кўйда
бош кўтара олмай, мулзам тортган ота-она зиммасига яна бир оғирлик юкланди.
Келинлари Латофат Россияга савдо билан қатнаш баҳонасида хўжалик марказидаги яшаб турган ҳовлиларини сотиб, ўғли ва икки қизини қайнона-қайнотасига ташлади. Ўн икки ёшли катта қизи Гулнозани эса опамникида туради, дея шаҳарга олиб кетди.
Ёшлари ўтиб, қўлларидан бир иш келмай нафақа пулига термилиб қолган чолу кампирга набираларини боқиш ва усти-бошларига қараш оғирлик қилди, албатта.
Келинлари Россия бозорларида савдо қилаётганлиги учун фарзандлари ҳолидан бир-бир хабар олиб турар, уларга таянч бўладиган кенжа ўғиллари Нодиржон эса ҳарбий хизматда эди. Шундай кунлардан бирида Қодиржоннинг оилали уч синглиси маслаҳат қилиб, отаоналарига ёрдам бериш мақсадида акалари қамоқдан чиққунга қадар жиянларини ўз тарбияларига олишди.
Шундай қилиб, нотўғри босилган бир қадам туфайли бир бутун оиланинг олти аъзоси олти томонга тарқалиб кетди. Бу айрилиқнинг азобини эса ота-она ва бир-бирларига зор бўлган болалар тортди.
Қодиржон қамоқдан қайтган куни яқинлари билан кўришар экан, ҳар томонга жавдираган нигоҳи фарзандларини изларди.
– Болалар кўринишмайди? – отасига юзланди у, бетоқатлигини билдирмасликка ҳаракат қилиб.
– Сингилларингникида эди.
Ҳозир бирга келиб қолишади, – ўғлининг ҳолатидан юраги эзилди отанинг.
Ниҳоят қўшни қишлоқларга тушган уч амманикидан болалари бирин-кетин кириб келишди. Маъюс чеҳрали фарзандларини бағрига босган ота уларнинг ўксик нигоҳларига дош беролмай кўз ёшларини тиёлмади...
Мана уч кундирки, улар анча улғайиб қолган бўлса-да, дадалари пинжидан йироқлашмасди. Катта қизи Гулнозадан эса ҳамон дарак йўқ. Қодиржон уни сўроқлаб ота-онасига берган саволларига
Эр аёли олдига кирса йиғлаётган экан. Йиғи сабабини сўраганида, аёли:
- Рўмолсиз турганимда дарахт устидаги қуш кўриб қолди. Бу Аллоҳга нисбатан гуноҳ содир қилиш, - деди.
- Эри хотинидаги иффатдан ва
Аллоҳдан қўрқишидан шод бўлди ва эртасига болта олиб келиб, дарахтни кесиб ташлади. Бир ҳафтадан кейин уйига ишдан барвақт қайтса, аёли бегона эркак билан ётган эди. Шунда эр... Давоми...
ай деганини тушуниб етмаетганди.
Бахром Мансуров кизларга йулланма езиб бе-риб, икковини лаборатория текширувига жуна-тди. Йулда кетаетиб Мунира Фаризадан суради:
- Нега ундай киляпсан?
- Мабодо, Хикматилла аканинг ташхисига ухшаб сен хам лаборатория текширувидан уто-лмасанг, унда нима булади, деб уйладим. Кейин шу бахона яна соглигимни хам бир тек-ширтириб олмокчиман.
- Жуда яхши. Тугри уйлабсан. Очиги, акамнинг бир ахволда етганлигини куриб эзилиб кетдим. Нима булса хам лаборатория текширувлари ях-ши чиксин-да, - деди Мунира чукур уф тортиб.
Уларни хар томонлама текширишиб, тиббий курикдан утказишди. Кон олиниб, тахлил этиш учун лаборатория текширувига юборилди. Ни-хоят ака-сингилнинг кон таркиби худди эгизак-ларникидек бир-бирига мос чикди. Фаризанинг хам тиббий анализлари кутилмаганда Мунира-никидек натижа берди. Донорларнинг буйрак-лари бутунлай соглом, умумий ахволлари хам яхши, буйракни кучириб утказиш мумкин деган якуний хулосага келинди. Шундан сунг опера-ция куни белгиланди. "Эй худо, фарзандларим-нинг жонига рахминг келсин! Мурувватингни биздан аяма! Углимнинг дардига узинг шифо бер", дея Зулфия хола дуога кул очиб илтижо килди.
Асатилла етган палата деразасининг енида кукка буй чузган азим чинор шохида хамон она дарахт шохларидан узилиб тушиб бокийлик сари кетишни истамагандек ковжираб колган япроклар пирпирар, чинор енида умрида бирор марта барг тукмайдиган, узидан соф кислород ишлаб чикарадиган ям-яшил арча эса табиат-дан нур ва хаво талашиб тириклик учун кураш-ишни давом эттирарди. Улар эхтиросли онлар куршовида кайта-кайта бир-бирига мухаббат изхор этишар, висол онларининг тоабад давом этишини исташарди.
- Эркак зотининг тупроги енгил булади деб эшитганман. Кечкурун хотинига улдим-куйдим дер эканда, кундузи бошкаларга эргашиб кетиб колганини билмас экан. Сиз менга хеч качон хиенат килмайсиз-а? - деб сураган эди Мухайе ушанда.
- Хеч качон, деган эди- Умр буйи сизга содик коламан. Сиз-чи, сиз? Кузингизга караб юринг-а, менинг рашким емон, айтиб куяай.
- Мен сизнинг жуфти халолингизман. Бу гапла-рингиз уринсиз, колаверса, сизни шу кадар се-
ва туриб бошкасига кайрилиб хам караш мум-кинми?
- Менга хам сиздан бошкаси хечам керакмас- деганди Асатилла аелини каттикрок кучиб. Ни-ма десангиз денг. Лекин умрбод сиздан бошка-сига карамайман, чин сузим.
Асатилла бу риштанинг умрбод давом этиши-ни чин дилдан истарди. Салгина булсин, хотин-ининг эьтиборидан четда колишни истамасди.
Аммо нима учундир орадан икки йил вакт ут-ган булса-да, фарзандли булишмади. Нахотки, бу дунедан фарзандсиз утсам-а, деб каттик из-тироб чекар, лекин буни хотинига билдирмас-ликка харакат киларди. Нихоят, туйларининг учинчи йилида хотинининг хомиладор эканли-гини эшитиб, кувончи ичига сигмай кетди.
- Мен хам ота булишдек буюк номга сазовор булганлигим учун Оллохим узингга беадад шукр! - деб овозининг борича бакирди.
Энди Асатилла хотинининг кулини совук сув-га урдирмас, унинг хар бир хохиш-истагини му-хайе киларди.
Улар хакикий бахт ва кувонч нашидасини сура-рдилар. Вакт соати етиб, Мухайенинг кузи ери-ди. Угил фарзанд дунега келди. Асатилланинг кувончининг чеки йук эди. Шерзодга уйкаш ки-либ, унга Шахзод деб исм куйишди. Мухайе ча-калоги билан жавоб беришган куни у тугрукхо-нага кучокка сигмас катта гулдаста кутариб борди. Оппок йургакдаги фарзадини кулига оларкан, кузларида кувонч нурлари порлади. Буни Мухайе сезиб, эрига мамнун жилмайди. Хамманинг эьтибори ана шу кичкинтойда эди. Айникса, Асатилла жигарбандини еру кукка ишонмасди. Севинчини ичига яширолмай угли-ни опичлар ва тез-тез битта гапни такрорларди:
- Оллохим, мендан мурувватини аямади. Зури-ед ато этди менга. Бундан ортик бахт борми дунеда! Эх-хей-хей....- деб бакирарди у бутун овози билан уйни тулдириб. Ахир, мен ота бул-дим-ку!!!
- Ол-а! Худди бу дунега факат сиз фарзандли булгандай бакирасиз-эй! - деганди ушанда Му-хайе энсаси котиб.
- Ха? Хаетда хамма нарса булиши мумкин эди. Уттиз икки ешимгача фарзандли булмагач, жу-да хам курккан эдим. Нахот мен оталик бахти-га муяссар булолмасам, деб. Зору илтижола-рим худога етиб борибдики, менга хам фарзанд берди.
иб ишдан бушагандан кей-ин, энди унинг бутун умиди Шахзоддан. Узи хо-зир касалхонада соглиги емон. Унинг ахволини куриб гохида виждоним кийналади. Тилимни тишлайман. Лекин бу качонгача давом этиши мумкин?
- Кизик, ушанда эрингга хиенат килганингда, виждонинг кийналмаганди-ку. Энди виждон тугрисида менга сафсата сотяпсанми?
- Узингиз-чи, узингиз. Асатилла сен менинг ха-кикий дустимсан, деб дастурхонидан нон еб, уни маст килиб, хотинига севаман, сенсиз яшай олмайман деган узингиз эмасмидингиз?!
Хиенат кучасига биринчи булиб узингиз кир-мадингизми?! Мени эримдан совитган хам сиз эмасми?
- ,,,,,,
- Асатилла ака билан шунча йил бирга яшадим-у, аммо у менга бегонадек. Ха, уша кундан буен сиз тан олмасангиз хам, мен факат сизни эрим сифатида тан олганман. Бир карорга келиш вакти етиб келди.
Шухрат чукур уф тортди. Мухайега тушунти-риш, у билан тортишиш бефойдалигини тушу-ниб, уни тинчлантирмокчи булди.
- Купам сикилаверма, бир иложи топилар. Мен хам шуни уйлаб юрибман. Тугри айтасан, алба-тта бир карорга келишимиз керак. Лекин хозир уйга кетмасам булмайди. Эртарок кайтаман, деб кизимга ваьда бергандим, кеч булиб колди
- Кизингизгами е Дилоромхонгами?
- Бугун калампир ялаганмисан, нима бало?! Кетдик, вакт булди.
Фариза умри утиб бораетганини билар, онаи-зори эса хар гал совчилар келганлигини айтга-нида унинг совуккина раддиясидан бошка га-пини эшитмасди. Асатилланинг мехрибонлиги, ширин сузлари, чиройли изхорлари бутунлай унинг калбини ром этганлигидан, уни сира уну-толмасди. Ха, у Асатилланинг уйланганлигини ва кейинчалик у аел билан фарзандли булган-лигини эшитгач, ундан умидини узди. Энди ун-га хаетнинг кизиги колмаганди. Назарида уни-нг кувончли, бахтли кунлари Асатилла билан ажрашган кундан нарида колиб кетганди. Йиллар утгач, ота-онаси хам казо килди. У ака-укамга огирлигим тушмасин деб, туман марка-зидаги касалхонага ишга жойлашди. Фариза энди бутун мехрини ишга берди. Уйда колган кунлари уй гуе уни ютиб юборадигандек тую-ларди. Шу боис елгизликдан кутулиш учун, ку-пинча, навбатчи булмаса-да, касалхонада колиб кетар, чакалоклар булимига кириб олиб, эрталабгача гудаклар билан бирга буларди. Лекин бугун Мунирадан акасининг анчадан бу-ен ахволи огир эканлигини, касалхонадаги да-воланишлар самара бермаетганлигини, ягона йул факат буйрак кучириб утказиш колганлиги-ни эшитгач, юрагининг тубида зилдай котиб колган хотира тошлари бир калкиб тушгандай булди. Унинг кунгли хижил тортиб, емон ходиса юз берадигандек безовталана бошлади. Ахир, куз очиб кургани, мехрибони, колаверса, суюк-ли ери Асатилла улим тушагида етади-ю, у кан-дай чидаб тура олади?! Йук! У албатта Асатил-лани куриши керак! Ана шу карор Фаризани Тошкентга етаклади. У эртаси куни Мунира би-лан бирга йулга тушди.
Улар Тошкентга касалхонага етиб келишган-да хамшира киз Асатилланинг томирига игна сукиб, дориларни томчилатишни бошлади. Сунг эшик олдида хонада киришарини хам, кирмасликларини хам билмай, унга караб тур-ган Мунира билан Фаризани имлаб чакирди.
- Ахволлари кечагидан огир, - секин гапирди хамшира киз.
- Шунинг учун томиридан кучлирок дори куйяп-миз. Сизлар унга бирпас караб турсаларинг, мен бошка касалларни хам куриб келардим.
Фариза шифтга караб кузини юмиб етган Аса-тилланинг хоргин чехрасини, ранги-руйи бир ахволда эканлигини куриб, йиглаб юборишдан узини зурга тийди. Палатадаги овозни эшитиб Асатилла заиф инграганча улар томонга кия нигох ташлади. Рупарасида турган синглиси билан Фаризага кузи тушгач, бирпас хайратда котди, сунг урнидан кузгалишга чогланди.
- Етаверинг, етаверинг, - деди Мунира акасини-нг унгайсиз холга тушганлигини куриб ва энга-шиб унинг пешонасидан упди. Фариза хам у би-лан сурашди. Сунг улар стул олиб унинг рупа-расига утиришди.
- Ойим сизни енингиздаман, дегандилар. Бирор жойга кетдиларми?
- Йук, шу ердалар. Менинг енимда, - Асатилла руарасидаги каравотга кузи билан ишора кил-ди,
- Мана бу каравотда етибдилар. Мени операция килмокчи булган Бахром Мансуров чакиртир-ган экан, енига кетувди.
- Мен хам келганимни бориб айтай. Тезрок етиб келгин, деб тайинловдиар, - деди Мунира хона-дан чикиб кетар экан.
Асатилла би
Кейинги ҳафта уйга қайтаман. Кўчада ётганимда одамлар садақа ташлаб кетишади. Ишқилиб самолётим учадиган кунгача кўчада ётиб юрганимда полициянинг қўлига тушиб қолмайда… Мен бойиш учун, мол-давлат тўплаш учун келмагандим. Болаларим бировдан кам бўлмасин, қизларимнинг сарпо-сепини тўкис қилай, уч-тўрт сўмгина ишлай деб келгандим. Мен бу ерларга жаннат излаб келмагандим. Шунчаки тирикчилик ташвишлари бошлаганди. Аммо кўрган-кечирган хорликларим, изтиробларим топганимдан ортиқ бўлди. Мен йўқотганларимнинг ўрнини фиръавннинг мол-дунёси ҳам тўлдиролмайди. Художон, менга умр бер, Ўзинг куч-қувват бер, юртимга етиб олай. Ўлигим бегона тупроқларда хор бўлмасин, Художон! Ўз юртимга, истараси иссиқ халқимнинг бағрида, фарзандларим, яқинларим қўлида жон беришни насиб қилган, Худойим!.. »
Солиҳа шу тун овсинининг Туркияда тутган кундалигидаги ёзувларни ўқиш билан тонг оттирди. Бир хаёли овсинининг болаларини олдига олиб, юрагидаги бор нафрату аламларини айтиб-айтиб олгиси келса-да, «қанийди бу билан бир нима ўзгарса? Ўзи шундоқ ҳам шум етим бўлиб бўлиб армонга тўлиб ўтиришибди, уларнинг дилини оғритиб нима қиламан» деган раҳмоний ўй билан ўз-ўзидан ёзғириб қўйди.
«… Барибир опамнинг кўрган-кечирган кунлари шундоқлигича қолиб кетмаслиги керак. Ахир ҳозир хорижга жаннат истаб кетаётган хотин-қизлар камми? Майли, ҳаммаям раҳматли Мавлуда опамдек қийналмас, азият чекмас, бироқ улар топган минглаб доллар йўқотишлар ўрнини тўлдирадими? Одамларнинг дунёқаришаи бойигани билан биз ўзбекмиз, бизда эгасиз бегона жойларга кетган аёлга одамлар яхши кўз билан қарамайди. Бу дафтарни бирор газета-журналда ишлайдиган журналистга берсам-чи? У шу асосда бир нима ёзса одамларга таъсири сезилар?… Мавлуда опамнинг болалари дафтардагиларни ўқиган бўлса-чи? Келин ойим бизни шарманда қилиш учун онамнинг кундалигини бегоналарга, тағин газетачиларга берибди, деб мендан хафа бўлишса-чи?..» Солиҳа узоқ ўйлади. Ҳар томоннинг ҳисобини олди. Ҳар қандайига ўйламасин, фикрлари овсинининг мусофирчиликдаги изтироблари ёзилган дафтарни шундайлигича қолдиролмаслигини тасдиқларди. Дафтарни яна бир марта қўлига олди-да, «опамнинг исмлари, аниқ манзиллари йўқ-ку бу ерда. Мен ҳам айтмайман. Бу ердаги гаплар газетага чиқса, уни ўқиган хорижнинг пулига орзумандларга ибрат бўлса, савоби опамга тегади… Мавлуда опам ҳаёт бўлганларида ҳам менинг бу ишимни маъқуллаган бўлардилар…» дея кўнглидан кечган ўйдан дадилланиб, газета таҳририятларини кўзлаб йўлга отланди…
Тамом...
Муаллиф номаълум.
@ibratli_sozlar
✒️Дарбадарлик изтироблари...
Солиҳа кўксига муштлаб, сочини юлиб йиғлаётган овсинининг қизлари, келинларига бир зум нафрат билан тикилиб турди. Сўнг хонага шахд билан кириб, уввос солиб йиғлаётганларни ярим жаҳл, ярим ҳамдардлик билан тинчлантиришга уринди:
Бўлди, кеч тушганда кўз ёшини йиғиштиринглар. Доду фарёд, йиғи-сиғиларнинг фойдаси йўқ энди.Мавлуда опам ҳозир қабрда сўроқ-саволдан ўтяптилар, сизларнинг нола-фарёдингиз марҳумага зиён бўлади. Опам энди гўрида тинч ётсин.Дод-фиғон қилган билан бир нима ўзгарадими?! Ундан кўра ҳақига дуолар қилинг ётган жойлари нурга тўлсин.Бир пасда таъзияли хонадон совуқ сукунатга чўмди. Энди аҳён-аҳёнда марҳуманинг қизлари пиққиллаган,ҳиққиллаган товуш чиқариб жимжитликни бузар, ҳеч ким бир-бирига бир оғиз сўз дейишга журъат қилолмас эди. Кечга томон келди-кетдининг кети узилиб, ўлик чиққан уйда фақат марҳуманинг яқинлари, қариндош-уруғ қолди.Солиҳа дастурхон ёзиб қўшнилар чиқарган егуликларни қўйди. Уйнинг ҳар бурчагида биқиниб, кўз ёш тўкиб ўтирганларни бир жойга тўплаб овқатлантирди.Қайноғасининг тўнғич ўғли Зафарбек товоқдаги ширгуручга бир-икки қошиқ солган бўлдию, бир нуқтага тикилган куйи жим қолди. Солиҳа йигитнинг ҳам айрилиқ доғида, ҳам орият зўридан қийналаётганини билиб турганди. Аммо энди минг қийналмасин, бошини тошларга урмасин фойдаси йўқ. Онаси қайтмайди. Ота-она вафоти фарзандга мерос дейдилар. Аллоҳдан келганини бандаси кўтаришга мажбур. Аммо куйгулиги бошқа нарсадан. Овсини шу болаларини, қизларини деб хорижга ишлагани кетганди. Ўша ерда касали ўтиб кетиб, бедаво хасталикка айланган экан. Бир аҳволда юртга қайтдию, бир ҳафта касалхонада ётиб жон берди…
- Дурустроқ емадингиз, Зафаржон. Бунақада ўзингизни олдириб қўясиз-ку…
- Едим, келинойи, раҳмат сизга…
- Зафаржон, дардингиз оғирлигини биламан. Аммо сабр қилинг, бошқа чорамиз йўқ. Раҳматли Мавлуда опам учун еру осмон куйса ҳам энди уларга наф йўқ, қайтанга зараримиз тегади оҳ-воҳимиз билан. Хонадоннинг бош фарзандисиз, ука-сингилларингизга ҳам ота, ҳам она бўлинг. Ўзингизни бардам тутинг энди…
Солиҳа қайнисига сиртдан кўнгил кўтарувчи гапларни гапираётгани билан, кўнглида алам ва нафратдан ўзини қўярга жой тополмаётганди. «Эссиз, йигит, эссиз эркак,- дерди унинг кўзлари, онангни четга ишлагани жўнатиб қўйиб, ўзинг қайси юз билан у юборган пулларни хотин, бола-чақангга, ўзингга сарфлаб юрдинг?! Онанг бегона тупроқларда, ёт кишилар қўлига муте бўлиб топган пулга машина олиб миниб юришга чидаган ориятингга ўт тушсин-а!»
Солиҳа бу гапларни Зафарнинг ўзига айштишдан маъни йўқлигини жуда яхши билади. Ўшанда овсини Туркияга кетмоқчилигини эшитганида ҳам Солиҳанинг капалаги учиб кетганди. Аввал ишонмади, сўнг минг истиҳола билан овсинидан сўради:
- Опа, четга кетармишсиз, ишлагани?
- Ҳа, Солиҳабону, бироз ишлаб келмасам бўлмайди. Замонни кўряпсиз-ку… Ҳозир пули йўқ кишини одам ўрнида кўришмайди. Қизларни узатиш керак, ўғилларни уйлантириш керак. Зафарбекни уйлантириб роса қарзга ботиб кетганимиздан хабарингиз бор. Хуллас, оз-моз ишлаб келмасам бўлмайди…
- Опа, қўйинг шу четга чиқишни. Қизларингизни узатиш, ўғилларингизни уйлантириш бўлса, мана биз-амакилари, аммалари бор, ўзингизнинг яқинларингиз…
- Э, Солиҳабону, ҳозир ким ўзидан ортяпти? Қавм-қариндошга оғирлигини ташлаб, яқинлар ёрдамидан умид қилинадиган замонми ҳозир? Худога шукр, ҳаммангизнинг, яқинларимизнинг борига шукр, аммо ҳар ким ўзи учун ўзи ҳаракат қилиши керак. Ҳамманинг ўзига яраша ташвиши етарли.
- Унда ўғилларингиз борсин, сиз қолинг, жон опа. Шу ёшингизда иш деб четга чиқсангиз болаларингизга иснод, ахир!
- Йўқ Зафарбек ҳам, Зуҳриддин ҳам сингилларининг ёнида қолади. Уйни эркаксиз қолдириб бўладими? Тағин бўй қизлар бор хонадоннинг эркаксиз қолиши маъқул эмас. Зафарбек яқинда уйланди. Ҳозир эр-хотин бир-бирининг ҳуснига қараб тўймайдиган, бир-бирининг меҳрига қонмайдиган пайти. Бу вақтда уларни ажратиб, ўғлим билан келиннинг кўзига балодай кўринмайман. Икки-уч йил ишлаб келайин, унгача Зилола ҳам ўқишини битказади,узатамиз,келин ёш болаларга ўралашиб қолганида Зафарбекни жўнатарман
Кекса бир донишманд дарё бўйида ўтирса, сувда мушук оқиб келаётганига кўзи тушди. Мушук сувдан чиқишга уринар, аммо уддалай олмас эди. Донишманд мушукни қутқаришга қарор қилди ва унга қўлини узатди. Мушук эса, донишманднинг қўлини тимдалаб олди. Донишманднинг жони оғриб, додлаганча қўлини тортиб олди. Бироздан сўнг яна мушук томон қўлини узатди. Мушук эса, яна унинг қўлини тимдалаб олди. Бу гал ҳам қўли қаттиқ оғриган донишманд додлаб қўлини тортиб олди. Шу ерга яқинроқ жойда бошқа бир киши донишманднинг ҳатти-ҳаракатини кузатиб турган экан. Донишманд учинчи бор мушукни сувдан чиқариш учун қўлини чўзганда бояги киши унга қараб: Эй мўйсафид, биринчи марта ҳам, иккинчи марта ҳам қўлингизни тимдалаб олганидан хулоса қилмай, яна учинчи марта ҳам уни қутқариш учун қўлингизни чўзяпсизми?-деди. Донишманд эса, унинг гапига эътибор бермай мушукка қўлини чўзди ва бу гал уни сувдан чиқариб олди. Шундан кейин донишманд бояги кишининг олдига бориб, унинг елкасига қўлини қўйди ва: Эй иним, мушукни иши тимдалаш, мени ишим эса меҳр кўрсатиш. Нима учун мен унинг табиатидаги нарса учун ўз табиатимдаги нарсадан воз кечишим керак. Сен шуни истайсанми? Эй иним, сен бошқаларга ўз табиатинг билан муомала қилгин, уларнинг табиати билан эмас, гарчи уларнинг табиати сенга озор берсада. Яна шуни билгинки, бошқалар сенинг олийжаноб муомаланга муносиб бўлмасаларда, уларга ўшандай муомала қилишингдан сени қайтарадиганларнинг чақириғига қулоқ солма. Модомики, сен ўзгаларни бахтли қилиш учун яшар экансан,албатта Аллоҳ таоло сени бахтли қиладиган бошқа кишиларни ҳам чиқариб қўяди. "Яхшиликнинг мукофоти фақат яхшиликдир". Хулқингни гўзал қилсанг халойиқ сени яхши кўради. Ҳеч қачон бошқаларни бахтли қилган лаҳзанг учун надомат чекма, гарчи ўшалар бу яхшилигинга арзимасаларда, деди.
Читать полностью…
Оқила Киз!🧕🏻
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Бир йигит уйланмоқчи бўлиб, бир қиз билан учрашувга чиқибди. Қиз билан гаплашиб, бир-бирларга ёқишибди. Тўй бўлиб ўтганидан кейин, Аёли, йигитга:
«Келинг мусобока қиламиз» дебди.
Йигит: «Кандай Мусобақа?»
Аёли: «Қуръон суралари ва оятларини ким кўп ёдлаш!» дебди.
Йигит рози бўлибди. Кунлар ортидан кунлар ўтарди. Ҳар гал йигит, Аёлидан кўпрок ёдлаб, аёлини енгиб чиқарди. Бундан йигит завқланиб Қуръон ўкишни кўпайтирар ва сураларни ёдлар эди. Бир йилга қолмай йигит Қуръонни ёд олиб, ҳофизу Қуръон бўлиб етишибди.
Йигит хурсанд бўлиб, Аёлининг ота-онаси олдиларига бориб:
«Кизларингиз билан Қуръон суралари ва оятларини ким кўп ёд олиш устида мусобақа қилардик. Ҳар гал кизларингиз менга енгилиб қолади, мана Қуръони ёд олдим, деб фахрланди.
Бу гаплардан қизнинг ота-онаси бир-бирларига хайрон бўлиб қараб: «Ўглим қизимиз Қуръони Каримни 9 ёшида ёд олган эди», деб жавоб қилишди.
Йигит, аёлини бу ишини тушунолмай уйга келиб, Аёлига: «нега бундай килганини сўради».
Оқила қиз (Аёли): «Сиз билан биринчи кўришганимизда, сизни диндан узоклигингизни кўриб, Мен сизга турмушга чиқиб, сизга Аллохни танитмоқчи бўлдим. Сизни дўзахга тушишингизни ҳохламадим», деб жавоб қилди.
Йигит эса қўз ёшларини хеч тўхтатолмас ва Аёлидан жуда мамнун эди.
Ҳаммамизга ҳам мана шундай оқила аёллар насиб килсин!
Бу Оқила қиз, Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Али розиаллоху анхуга айтган ҳадисига амал килибди.
Росулуллох соллаллоҳу алайҳи васаллам Али розиаллоҳу анҳуга:
«Эй Али, сиз сабабли Аллох бир инсонни Исломга киритса, ёки тўғри йўлга солса, сиз учун ер юзидаги барча нарсадан афзалдир», деганлар.
ВАХШИЙ УЙ ҲИЗМАТЧИСИНИНГ КИЧКИНА ЧАҚАЛОҚГА ҚИЛГАН ИШЛАРИ УЙ КАМEРАСИДА ОШКОР БЎЛДИ...😰
❗️47 ёшли Адамнинг 2 та фарзанди бор, Адам аёли билан хиёнат сабабли ажрашган, Адам кун бўйи ишда ва фарзандлари учун уйига энага олиб келди. Бир куни Адам ишдан келганда унинг катта фарзанди ҳизматчи синглисига ғалати ишлар қилаётганини айтди. Адам уйига бир нечта яширин камералар ўрнатип бир нечта дахшатли ҳодисаларни гувоҳи бўлди! Бир куни ҳизматчига қўнғироқ қилиб кичкина фарзандимни тайёрланг мен уни шифокор кўригига обораман деп телефонди қўйди ва камерани кузатиб жараёнди томоша қилаётган вақтида ҲИЗМАТЧИ унинг қизига қилган ишини кўриб дахшатда тушди, Ҳизматчи қизини...ДАВОМИ 😱👇
📝ИБРАТЛИ ВОҚЕА..
МАРДИКОР.
Янги уйга кўчиш арафасида ҳовлини тартибга солиш ишлари кўпайиб кетганлиги сабабли уйга мардикор олиб келиб, ишларни бажаришни ният қилдим.
Мардикор ёллаш учун мардикор бозорига бордим. Одам кўп, ҳамма мардикор бозорига тирикчилик мақсадида чиққанлар ўзини таклиф қилган. Шуларнинг орасида бир одам турар эди. Кўринишидан яхши кийинган, сиртдан эътибор бериб қараганда эса, кўринишидан умуман мардикорга ўхшамайди. Ўша одамнинг олдига бориб, қандай қилиб «сиз ҳам ишлайсизми?» деб сўраганимни ўзим ҳам билмай қолибман.
У киши эса:
~ Ҳа, мен ҳам ишлайман, — деди.
Мен у кишини ишга таклиф қилдим.
Биз ўша киши билан уйга келдик ва ишларни келишиб олдик. Ёлланган киши ўзаро келишилган ишини бажаришга киришди.
Иш ҳажми камида 4 кунлик бўлсада, у 2 кун ичида белгиланган ишларни ниҳоясига етказди. Иш давомида у кишидан қаерлик экани ва аниқ яшаш манзилини сўрадим. Мақсад эса, келажакда яна бошқа шу каби ишлар чиқса ёллаш эди..
Орадан бир қанча вақт ўтди. Уйимда яна мардикор ёллайдиган иш чиқиб қолди.
Мен ўша кишини эслаб, ўзи берган манзил бўйича излаб бордим..
АСТАҒФИРУЛЛОҲ! Қай кўз билан кўрайки, у берган манзилда мен кутмаган манзара пайдо бўлди ва унинг уйини кўриб ҳайратга тушдим..
Аввалига ишонқирамай турдим, аммо кейин ўша одамнинг худди шу уйдан чиқиб келганини кўриб, ғалати ҳолатга тушиб қолдим. Сабаби, бу одамнинг уйи оддий ўрта ҳол аҳоли яшайдиган уйларга нисбатан бир неча бор ҲАШАМАТЛИ, ЧИРОЙЛИ ва ҲАЙБАТЛИ эди...
Менга пешвоз чиқибоқ у киши:
-— Э..Э..келинг, келинг, —дея қарши олди ва ичкарига таклиф қилди. Уйнинг ичи эса янада чиройли ва бекамикўст даражада эди..
У мени ҳайратга тушганимни сезгандай, бир пиёла чой узатиб:
-— Ҳайрон бўлманг, биродар, — дея гап бошлади.
-— Аслида менга қарашли бўлган бир неча фирмалирим, қўшимча савдо дўконларим фаолият кўрсатиб турибди. Аллоҳга шукр пулга муҳтожлигим йўқ!
Лекин отамиз бу дунёдан ўтишларидан олдин бир насиҳат қилган эдилар. Отам:
«ЎҒЛИМ, АГАР МЕН УЧУН ЭҲСОН ҚИЛСАНГ ПЕШОНА ТЕРИНГНИ ТЎКИБ, МЕҲНАТ ҚИЛИБ ТОПГАН ПУЛИНГДАН ЭҲСОН ҚИЛГИН! — дея насиҳат қилган эдилар.
«ПЕШОНА ТЕРИНГ БИЛАН ТОПГАН ПУЛИНГГА ҚИЛГАН ЭҲСОНИНГ МЕН УЧУН МАНФААТИ ТЕГИШИНИНГ ЭҲТИМОЛИ, БОШҚА ҚИЛГАН ЭҲСОНЛАРИНГДАН АФЗАЛРОҚДИР!» — деган эдилар.
Буни тинглаб ўтириб, нима дейишга ҳам тилим лол бўлди. Фақатгина юзага чиққани, кейинчалик СУБҲАНАЛЛОҲ, АЛҲАМДУЛИЛЛАҲ, АЛЛОҲУ АКБАР тасбеҳу, истиғфор калималари бўлди...
ҲАЛОЛ пул топиш қийин, аммо унинг маънавий фойдаси бебаҳодир!
( Тохир Малик).
@ibratli_sozlar
Пингвин тухуми қандай қилиб қаҳратон совуқда музлаб қолмайди?
Пингвин тухуми сувда пиширилса, тухумнинг оқсили шаффоф кўринишда бўлади. Товуқнинг тухумини сувда пиширганда, тухумнинг оқсили махсус модда сабабли оқ рангда кўринади. Ўша модда пингвин тухумида жуда оз миқдордадир.
Тухумнинг оқсили оппоқ бўлишига сабаб бўлувчи бу модданинг номи гликопротеин оқсили.
Пингвин тухумида оқсилдан кўра кўпроқ миқдорда бошқа модда бор бўлиб, тухумнинг қаҳратон совуққа бардошли бўлишига сабаб бўлади.
Қаранг, Аллоҳ таолонинг иродаси билан Антарктиданинг қаҳратон совуғида ҳам пингвин тухуми музлаб қолмас экан. Бу эса, Аллоҳ таолонинг изни билан пингвиннинг насли қирилиб кетмай давом этишига сабаб бўлади.
Аллоҳ таолонинг яратган нарсалари борасида тафаккур қилишимиз иймонимиз нури зиёда бўлишига, ибодатларга рағбатимиз ортишига сабаб бўлади.
Нозимжон Ҳошимжон
Рашк билан рашк ўртасидаги фарқ
Аёл киши эри билан кўчада кетаётган эди. Уларга яқин масофада бир кекса киши ҳам юриб борар эди. Кекса киши бехосдан тойилиб кетиб, кўлмакдаги сувни босиб юборди. Кўлмакдаги сув эса, сачраб аёлнинг кийимини ифлос қилди. Бу ҳолатдан дарғазаб бўлган аёл кекса кишига бақира кетди: кўзинга қараб юрсанг бўлмайдими эй ҳайвон. Аёлининг ҳолатини кўрган эр мушти билан кекса одамни бир урган эди, каловланиб йиқилиб тушди. Ўрнидан аранг туриб, жавоб қайтармоқчи эди, эркакнинг жасадини кўриб кучи етмаслигига ишонди ва ичида ғудраниб қўяқолди. Эр-хотин яқин ердаги уйга кириб кетишди.
Йўлакдаги зинапоядан кўтарилишда эркак қоқилиб кетди ва юз тубан йиқилиб боши билан зинапоянинг қиррасига урилди ва ўша ерда жон таслим қилди. Бу ҳолатдан аёл жазавага тушиб яна кекса одамга ташланди. Сен сабабли мени эрим ўлди, уни сен ўлдирдинг, деди. Атрофга тезда одамлар тўпланди. Аёл ўша даъвосида туриб олди. Масала қозига кўтарилди. Аёл қозинининг олдида: бу киши сеҳргар, дажжол экан. Бир нималарни пичирлаб ғудранди. Ана шундан кейин эрим йиқилиб тушди, деди. Қози кекса кишидан нима деганини сўради. Шунда кекса киши бўлган воқеани айтиб берди.
Мен беҳосдан қоқилиб кетиб, кўлмакдаги сувни босиб олдим. Сув эса, сачраб аёлнинг кийимини ифлос қилди. Аёлнинг эри мени бошимга мушти билан уриб жароҳат етказди. Аммо, менинг кучим унга етмаганлиги учун, Аллоҳ таолога мурожаат қилдим: Эй Роббим, у менга ўз кучини кўрсатди, Сен ҳам унга Ўз кучингни кўрсатиб қўй, дедим. Кўп ўтмай эркак йиқилиб тушиб бошини зинапояга уриб ўлди. Бўлган иш шу холос, деди. Шунда қози аёлга қараб: мўйсафид сенинг эрингни ўлдирмаган. Маҳбубинг сени рашк қилиб кексага жароҳат етказди, унинг Маҳбуби рашк қилиб сени эрингни уриб ўлдирди, деди.
