من این حسو قبلا تجربه کردم. انگار دوستتو از دست دادی..
میدونم که دوباره یک روز فرندز میبینم، اما دیگه مثل قبل نیس و یه جای خالی بزرگ به جا مونده.
در ناپاوَلی یک واینری(شرابسازی) هست به اسم داریوش.
داریوش خالدی مالکشه. ایران درس خونده و بزرگ شده
شرابسازی رو از پدرش در شیراز یاد گرفته 🍷
شما فقط طراحی بطری و لیبل هاش رو ببینید.
داشتم تلفن حرف میزدم، دست زدم رو جیبم دیدم قمبلی موبایلو حس نمیکنم!!
برای یک ثانیه دنیا وایساد تا بفهمم تو این یکی دستمه. 😑
آدمی که نوبت دندون پزشکی داره دنیاش خاکستریه...
هیچ چیز قشنگ و رنگی ای براش وجود نداره.
من تا همین چند ماه پیش حتی اسم این خواننده کسشرای الانو نمیدونستم.
بعد امروز به خودم اومدم دیدم دارم با آهنگ یکیشون میخونم.
۱۴۰۱ واقعا سال نحسی بود.
خیلی دوست دارم اگه یکی میگه از تو متال آهنگ احساسی در نمیاد قبلش اینو شنیده باشه... 🥀🚬
Читать полностью…من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم
من اینجا تا نفس باقیست می مانم
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم
امید روشنایی گر چه در این تیره گی ها نیست
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی
گل بر می افشانم
من اینجا روزی آخر از سِتیغ کوه چون خورشید
سرود فتح می خوانم
#فریدون_مشیری
توو اخرین مصاحبه کاریم یجوری با اعتمادبنفس درمورد خودم و هدفام حرف میزدم ک نفر نهاییشون گفت فک نمیکنی اینجا واست کم باشه؟!
منم گفتم شمارو ب چشم سکوی پرتاب میبینم،
الان ۶ساله توو همون شرکتم و هروقت یارو منو میبینه میپرسه مهندس موشک کی لانچمیشه؟!
وقتی هیچ سر جاش نیستو داری به گای سگ میری، وقتی زندگی میخواد روی کصافتشو بهت نشون بده، تنها کاری که باید بکنی اینه که...
نمیدونم، چیکار باید کرد واقعا؟ این موقع ها باید چیکار کرد؟