Телевизорга қараб бўлмайди. Радио шанғиллагани‑шанғиллаган. Газета кўнглингни беҳузур қилади. Интернет фитнага тўлиб ётибди. Куну тун шовқин, шовқин, шовқин! Бу ҳам етмагандек, руҳият шовқинот дунёсида сарсон.
Яхшиям, дилга таскин бергувчи тоза хаёллар, гўзал дунёлар бор. Хайриятки, Шеър бор, шеърюраклар бор…
Аммо баъзан шеър, ҳатто Адабиёт ҳам кўнгил олиш, руҳингни кўтаришга ожиздек. Жисму жонингни шундай кайфият банди этадики, на иш, на ижод таскин беради.
Тубанликнинг чек-чегараси борми ўзи? Тавба дейсан-у, гоҳида уйғонгинг, ташқари чиққинг келмайди: яна ўша ҳаётми? Яна ўша буқаламун дунё, юзсиз шовқинхўрларми!..
Йўқ, яна бир буюк куч қайта кўз очиш, тозариш, яшнашни янгитдан бошлашга ундайди.
Минг шукр, минг‑минг тасанно, барчасидан‑да улуғи – Иймон бор. Аввало, шугинани саломат сақлайлик. Ана ундан кейин яшаш ҳақида яхшироқ ўйлаш мумкин. Ёзаверса ҳам бўлади...
2013 йил, сентябрь
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар #Эски_дардлар
@Behzod_Fazliddin
https://www.facebook.com/100003319579634/posts/429612393826076/
#Эски_дардлар
МАНА – БИЗ МИЛЛИОНЛАРНИ ҚАНДАЙ АЛДАЙМИЗ!
Телевидениега жиддий бир кўрсатув учун суҳбатга бордим. Очиғи, бир пайтлардаги экранга ишқибозлик, “кўриниб туриш”га ҳавасмандлик бугун анча “босилиб” қолгани боис даставвал кўпам қизиқмадим. Аммо суҳбат ёшлар ва адабиёт масалаларига бағишланганини билгач, бу борадаги айрим мулоҳазаларимни айтиб олиш имкони туғилганидан хурсанд бўлдим. Аммо...
Студияга кирдим-у, бошловчининг икки оғиз гапидан сўнг “ўчиб” қолдим. У шундай пафосда чуғурлар эдики, карахт бўлдим, ўша тилда айтганда, “шокка тушдим”. Бир қарашда сўзларида ҳеч қандай хато йўқ, ўз таъбирича, эга-кесими жойида. Ҳаммаси чиройли, гўё қовушган жумлалар. Бироқ саволлардан тайинли бирор нима илғай олмадим. Ўта умумий ва “қип-қизил”, кимларнингдир оғзидан тушиб қолган гаплар. “Саволларингиз жуда умумий экан”, десам, “У ҳолда, умумийроқ қилиб жавоб бераверинг”, дейди. “Билмадим, бизни ҳатто академиклар ҳам критиковать қилмаганди”, дея қўшиб қўяди яна. Зўрға чидаб ўтирибман. Ўзимни худди терговчи сўроқларига жавоб бераётган айбланувчидай ҳис қилдим.
Буёғи “бугунги адабий жараён ва унда ёшларнинг ўрни”, “ҳозирги адабиётимизнинг ютуқ ва камчиликлари”дан тортиб “атомдан кучли бўлган адабиётнинг глобаллашув даврида таъсир кучи қолмаётгани”, “ёшлар ижодида қаҳрамон ким” экани, “замонавий асарларда миллийлик” (саволлар шу тахлит давом этади) ҳақида деярли қуруқ гаплар... “Бу нимаси, – дейман ичимда ўзимга ўзим. – Экран ҳадисини олгандинг-ку, гапирсанг-чи. Бурро эдинг-ку, сайрамайсанми!..” Йўқ, сўз келмаяпти, гапира олмаяпман. Устига-устак, ҳар қанча уринмай, бошловчи гапларимни “силлиқлаш”га ҳаракат қилади. Ҳар икки-уч жумладан сўнг “Шу гапингизни бошқачароқ айтинг”, дейди. Ортиқ чидаб бўлмади. Охири “қўл кўтардим” – бошқа гапим йўқлигини айтдим. Бу туришда бирон нима чиқмаслигини билган “суҳбатдош”им ҳам кўна қолди. Ниҳоят, суҳбатга якун ясалди. Охири ҳаммасини монтажга қолдирдик. “Хоҳлаганича кесишсин, агар кесадиган жойи бўлса”, дейман ичимда. Ростдан ҳам, кўрсатув “сип-силлиқ” чиққан кўринади. Ўзим озгина томоша қилдим-у, кўрмасликни афзал билдим.
Дийдиё қилаётганга ўхшаб кетган бўлсам, маъзур тутасиз. Бироқ икки-уч кун шу воқеа таъсирида юрдим. Бу ижодкорга хос ўткинчи кайфият эмас. Жуда хафа бўлдим ўзимдан. Ахир шундай бўлишини олдиндан билардим. У ерга шунчаки кўриниб қўйиш ёки кимларгадир ҳисобот бериш учун бормаган бўлсам-да, кўрсатувнинг ўзи шундай эканини тахмин қилгандим. Мана – биз миллионларни қандай алдаймиз. Мана – нега бизни халқ тингламайди (ўқимайди, қизиқмайди). Мен “ақлли” эса бу сафар ҳам ҳаммаси яхши бўлишига умид қилгандим.
Бу битиклардан мақсад кимнидир қоралаш ё ўзни оқлаш эмас. Узр, ҳозирча айтадиган бошқа гапим қолмабди...
2013 йил, ноябрь
P. S. Ўн йиллар аввал ижтимоий тармоқда шуларни ёзиб қўйган эканман. Фейсбук эслатди яна. Ҳозир шунақа нарсаларни ёзгим ҳам келмайди. Шунчаки беҳуда баҳсга айланмасин, дейман. Аммо кимларгадир яхши маънода таъсири бўлар, дея умидланасан одам...
@Behzod_Fazliddin
#Кайфият #Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар #Сизга_гапим_бор
https://www.facebook.com/100003319579634/posts/461953850591930/
Совуқ яшаяпмиз, жуда ҳам совуқ,
Муз каби қотмоқда қалбда гул ҳислар...
***
Умид элчиларин йўллайверар Ҳақ...
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
***
Ҳаёт – тушунмаган фалсафам менинг,
Умр – кундаликка ўхшаган дафтар.
Дунё – кипригимда қотиб қолган мунг,
Ажал – руҳ кўкида ёввойи каптар.
Осмон – оламларга сиғмас вужудим,
Қуёш – ёниб турган юрагим менинг.
Иймон – олам аро менинг бор-будим,
Бардош – ерга тегмас курагим менинг.
Шеърим – нафасимнинг тиргаги – ҳаво,
Қалам – оқ қоғозда титраган кўнглим.
Адолат – сувлари қуриган дарё,
Ҳақиқат – юраги қонаган синглим.
Орзу – осмонларга сиғмаган оққуш,
Армон – орзуларнинг синган қаноти,
Бахт – мен кўролмаган гўзал-гўзал туш,
Дард – шоир одамнинг яна бир оти.
Шодлик – тор кулбамнинг эрка меҳмони,
Алам – юрагимни забт этган мезбон.
Поклик – умримнинг гоҳ ожиз томони,
Шуҳрат – томиримда оқолмаган қон.
Ҳижрон – орамизни бузган ёсуман,
Севги – мен рангини англолмаган гул,
Рашк – ишқим кўкини қоплаган туман,
Висол – мен бошини тополмаган йўл.
2000 йил
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Онамнинг_кўнглига_кетамиз китобидан.
Ҳиндистон хотиралари: Тожмаҳал!
“Ҳеч бўлмаса, Тожмаҳални кўриш учун ҳам Ҳиндистонга борса бўлади”, деб юрардим бир пайтлар. Ниҳоят, мана, ўша мўъжиза шундоққина ёнимизда, қўл чўзса етгулик...
Дарвоқе, бу ерларда юрар эканман, ушбу муаззам иморатнинг “муҳаббат қасри” экани хаёлимга ҳам келгани йўқ. Йўлбошловчи(гид)нинг сўзлари эса бу қулоғимдан кириб унисидан чиқиб кетди; айни соҳир онлар ўз оламимда гўзал хаёлларим оғушида сармаст эдим...
Тожмаҳални уч маҳал – эрта тонгда, туш пайти ва кун ботар чоғи уч жойдан томоша қилдик. Муҳташам бино тонгда бошқа, пешин ва намозшом пайти яна ўзгача рангга киради – турфа тусда товланади. Айниқса, ёдгорлик атрофидаги оромижон боғ шоир хаёлларимга хуш ёқди. Оҳ, ўз даврида бу маскан қандай дилоро бўлган эса!..
Лекин хаёлларимдаги Тожмаҳал бошқача эди ва шундай бўлиб қолаверади...
2014 йил, ноябрь
@Behzod_Fazliddin
P.S. Ўз вақтида Ҳиндистон сафари таассуротлари билан интернетда ўртоқлашиб келгандик. Фейсбук ўша кунларни ёдга солди яна...
#Кайфият #Лаҳзалар
***
Беҳуда чиқиллаб толиқди соат,
Лаҳзалар карвони бўлолмади жам.
Қиёфа жангидан чекинди суврат,
Ўзини кутишдан тўймади Одам.
Йиллар оқиб кетди – юзлари сўлғин,
Таъмини йўқотган туйғулар тахир.
Тонгни бедор кутди безовта, дилхун,
Илинжнинг ўлгиси келмайди ахир.
Қадарда борига қилмади зарда,
Сўзласа, сукутдан баланд сўзлади.
Ва лекин энг сўнгги сонияларда
Илиниб қолмаса эди кўзлари...
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Кутмаган_кунларим_кутган_кунларим
НОЯБРЬ
Ёмғир қуя бошлади бирдан,
Савалайди биллур қамчилар.
Панароққа қочгани билан,
Топиб олар йўлни томчилар.
Парво қилмас симёғоч – хумпар,
Бошдан-оёқ ҳўл бўлган жиққа.
Рақсга тушар олтин япроқлар
Шитир-шитир – ёмғирқўшиққа.
Мўлтирайди бекатлар юпун,
Маъюс тортар ёлғиз хиёбон.
Ниманидир эслатиш учун
Гумбурлайди қоп-қора осмон.
Шу баҳона ютмади заҳар –
Ёмғир ювиб кетди барини.
Ғуборлардан зериккан шаҳар
Чайиб олди кўйлакларини.
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Кутмаган_кунларим_кутган_кунларим
Ўзига нима ёқмаса ё кимда қасди бўлса, ўшани “танқид” қилиб чиқадиган “журналист”лар тоифаси бор. Интернетда уларнинг уруғи баттар кўпайган. Ёзганларида шахсий манфаат, бирёқламалик, нуқул ўзини тўғри, бошқаларни ноҳақ деб кўрсатишга уриниш яққол сезилади. Холислик, жамоат фикрини ўрганиш, касб этикаси каби тушунчалар бундайларнинг тушига ҳам кирмаса керак. Тили ҳам алламбало – кўпи кўча гаплари.
Масалан, бир ташкилот унинг ишини битириб бермади ёки кимдир кўзига ёмон кўриниб қолди. Ёинки арзон бир ошхонага кирди-да, хизматчилар муомаласидан кўнгли тўлмади, дейлик. Дарров “мақола” тайёр – сарлавҳаси ҳам одамнинг қитиқ патига тегадиган. Энг ёмони, бундайлар шахсий адоват бадбўйи келиб турган ёзилдиқларини миллат тақдирига дахлдордек қилиб кўрсатмоқчи бўлади...
Бир қарашда гўё халқ дарди, жамият муаммоларини ҳис қилиб айтилаётгандек бу чиқишлар азага бориб ўз дардини айтиб йиғлайдиган хотинлар нағмасидан кам фарқ қилади. Аксига олиб, бунақа “жўшиш”ларни қаҳрамонлик, жасорат дея талқин қилаётганлар ҳам кўп. Отарчиларни реклама қилишга “ихтисослашган журналист”лар, миш-мишу иғво эвазига кун кечирадиган айрим мухбирлар ҳам шу тоифадан кам фарқ қилади.
Жамият, халқ бундай “журналистика”дан ҳеч қандай манфаат кўрмайди. Бу журналистика эмас, муттаҳамлик, бу журналистика эмас, шаллақиликдир!
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар #Бу_ҳам_муҳим #Эски_дардлар
@Behzod_Fazliddin
https://www.facebook.com/100003319579634/posts/1590130057774298/
Қоғозни қоралаб нима қиламан,
Шеърга арзимайди куйдирганларим...
#Эски_дафтардан
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
“Биз очилдик” эмас, ҳеч бўлмаса, “Биз ишга тушдик!” ё “Биз иш бошладик!” деб ёзинглар, барака топкурлар!
#Йўл_йўлакай #Бу_ҳам_муҳим #Тил_тақдири
@Behzod_Fazliddin
Тил билиш бу ҳали яхши фикрлаш дегани эмас.
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар
@Behzod_Fazliddin
Мени китоблар билан холи қолдиринг!
Ора-сирада емак учун ул-бул тутиб турсангиз, бас.
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар
@Behzod_Fazliddin
Токи инсоний муносабатлар, ўзаро муросаю мадорани мустаҳкамламас экансиз, ақлингиз, иқтидорингиз ўзингизга қарши, зарарингизга ишлайверади.
Муҳитга кўр-кўрона мослашиш – бу энди бошқа масала.
Афсуски, бизда кўпинча машъум мослашувчанликка ўргатишади. Ана ундан кейин одам муросага ҳам кўнмайдиган бўлиб қолади.
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар
@Behzod_Fazliddin
***
Юборсанг Ўзингнинг ёнингга юбор,
Чақирсанг Ўзингнинг қошингга чақир.
Кўзимдан кетолмай саргашта ғубор,
Номингни айтганга нажот бор ахир.
Ёдинг-ла банди эт саркаш хаёлим,
Бошқани ўйламай, бошқани демай.
Соҳиби қудратим, Соҳибкамолим,
Ўзгани Ўзингдай севдирма – севмай.
Қўрқаман ёлғондан, қўрқаман чиндан,
Ҳаётбахш сўзларга тилимни бойла.
Тазарру – мендандир, мағфират – Сендан,
Раҳм айла, раҳм айла, яна раҳм айла.
Манглайга Ошиқ деб дастхат битиб қўй.
Тоабад дунёга ишқим тушмасин.
Муҳтожман, бундан-да муҳтож этиб қўй –
Ўзингдан бошқага ишим тушмасин.
Нуқтача бўлолмай қотдим қаршингда,
Осий ҳисларимни буткул даф этгин.
Вужудим бахшида, Руҳим бахшида,
Севгимни Севгингга мушарраф этгин.
2010 йил
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Кутмаган_кунларим_кутган_кунларим
МОҲИЯТ
Баҳор, баҳор, дейсиз, кўклам ҳам ўтар
Ҳар он ваъда қилиб Бахт висолини.
Куни кеча эди дилбар, муаттар,
Турланган гулларнинг кўринг ҳолини.
Ана, олтин кўзёш тўкар дарахтлар,
Зарҳал йўлакларда хаёл фаромуш.
Ортда қолиб кетди паймону аҳдлар,
Афсус чеккан каби бекатлар хомуш.
Неларни англатар ёмғир шитири?
Беқарор томчидай титрайди жонлар.
Сўнгги лаҳзаларин яшаётир-у,
Абадий сабоққа дўнар хазонлар...
Бу ҳолни бошидан ўтказган билар,
Тушунгай ўзи-ла келган юзма-юз.
Ёмғиру шамоли, гоҳ қори билан
Ҳаёт эртагига мазмун берар Куз.
2011
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Кутмаган_кунларим_кутган_кунларим
2013 йил, октябрь сурати.
#Кайфият #Лаҳзалар
ЧОРА
У қадар мураккаб эмасди дунё,
Унча ҳам қўрқинчли эмасди дардинг.
Тушуниш илмига тобинг йўқ, илло,
Барчасини ўзинг тўқиб чиқардинг.
Гар аслинг қародир, оқ бўлолмассан,
Риё либосига ўранган билан.
Осмон бўлолмассан, тоғ бўлолмассан,
Бу ҳолда милён йил чиранган билан.
Ҳеч неъмат беҳикмат этилмас ато,
Нимага шамаъдир Ойнинг тўлгани?
Самодан бир назар керакдир, ҳатто
Эшак бозорига даллол бўлгани.
Азалнинг тупроғи нақадар хушбўй!..
Ўзингга ўзингдан шифо бер – тузал.
Қадамингдай майда қаричингни қўй,
Бошингни эгиб кўр – ҳаммаси гўзал!
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Кутмаган_кунларим_кутган_кунларим
Билмасангиз, жим туринг, яхши билмасангиз, янаям кўпроқ жим туринг!
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар
@Behzod_Fazliddin
Шеър ўқимайдими, демак, зиёли эмас.
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар
@Behzod_Fazliddin
Ўзига кўпчилик эътиборини қаратиш учун таниқли шахслар, машҳур кишиларга тош отиш бўлмағур ва майда одамларнинг машғулотидир.
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар
@Behzod_Fazliddin
***
Бир менми ўзини йўлга қантариб,
Икки ўт ичида қоврилаётган?
Ҳар нафас имкондан имкон ахтариб,
Бор-йўғи ҳавога соврилаётган?
Оҳларим оҳорли куй каби қуйма,
Умримдан таралган оҳанглар чинми?
Бир менми юраги қиймаю қийма,
Яшагандай бўлиб юрган бир менми?..
2010
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Кутмаган_кунларим_кутган_кунларим
...шайтоний илҳом ҳам бор!..
***
Бизни оғусўздан қутқар, малҳамсўз бер!
#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар
@Behzod_Fazliddin
БЕГОНАЛАР
Ёнимдаги узоқ одамлар,
Ҳаётимга тузоқ одамлар.
Майли эди, бўлса бегона,
Улар менга ҳамроҳ, ҳамхона.
Айбим шудир, жиндай феълим чарс,
Бир қўлдан ҳам чиқар экан қарс.
Ачингандай бўларлар тағин,
Осмон менга улардан яқин.
Юрагимдан кўчириб музлар,
Тушунади мени юлдузлар.
Дардлашаман тун бўйи дилдан –
Олис-олис яқинлар билан.
2009
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Кутмаган_кунларим_кутган_кунларим
ПАХТА ҚЎШИҒИ
“Пахта, пахта, жон пахта”,
Юртга шараф-шон пахта,
Ўзинг-ку ойдеккина,
Нега бағринг қон, пахта?
Кимлар сенга осилган,
Кимлар сендан ноз қилган,
Замин узра ёзилган
Оппоқ дастурхон – пахта.
Бировга шерикчилик,
Бировга тирикчилик,
Кимларга тирриқчилик,
Кимгадир виждон пахта.
Кўпга келган васиқа:
Ғанимат ҳар дақиқа.
Кимлар учун ҳақиқат,
Кимларга ёлғон пахта.
Кундан-кунга очилган,
Кекса-ёшни шоширган;
Эгатларга сочилган
Жон сендан арзон, пахта.
Қайнар ҳаёт қозони,
Ким шотир, ким кайвони,
Дунё – ўйин майдони,
Сен зўр қаҳрамон, пахта.
Гоҳ осмонда, гоҳ хоксан,
Нечун бунча ғамноксан,
Сен оппоқсан, сен поксан,
Ўзимиз ёмон, пахта.
03.10.2013
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Йўл_йўлакай #Кайфият #Бадиҳа
***
Йилларни бир коса сувдай сипқордим,
Тош кунлар аямай бошимни ёрди.
Яшолмайман, дедим – Худога бордим,
Худо яна мени Сенга юборди.
Ўзимни кўнглингда адаштирайми,
Сен мени ўзингга ўзинг топиб бер.
Умримни кўзингга алмаштирайми,
Кўзинг тўла орзу – кўзинг тўла шеър.
Боримча кўнглимга ўралган эдим,
Мен яна тақдирга ютқазиб ютдим.
Аввалимда Ишқдан яралган эдим,
Охирда ҳам Ишққа айланиб кетдим...
2006 йил
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Сен_қачон_гуллайсан
***
Ў, кимлар ўтмади бу даҳри дундан,
Не-не давру даврон, замонлар ўтди.
Кимга ўйингоҳ-у, кимларга зиндон,
Оташпараст ўтди, шомонлар ўтди;
Гоҳ шодлик шароби, гоҳ ғамбодалар –
Ипакка ўранган ҳарамлар ўтди.
Мангу қололмади фиръавнзодалар,
Қонсутга чўмилган санамлар ўтди;
Чиркин чирмандалар, маъюс машшоқлар,
Ғурурни таҳқирлаб қанчалар ўтди.
Нобуд бўлди не-не шаҳар, қишлоқлар,
Дунёсидан дунёваччалар ўтди;
Ўтдилар, ўтдилар, ўтдилар қатор,
Қорунлар, ҳорунлар – ўтмаслар ўтди.
Ўткинчилар келди такрор ва такрор,
Гўё фано қўли етмаслар ўтди;
Ўткувчи очуннинг ўтиш фаслида,
Ҳақиқат бўғзида мангу бўз қолди.
Барини бир ёқлик қилмоқ қасдида
Фақат Сўз, фақат Сўз, фақат Сўз қолди.
2012
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
***
Севганман, севилганман,
Орзуга берилганман.
Гоҳ аламдан мунғайиб,
Гоҳ мағрур керилганман.
Осмонларга дил шайдо...
Наҳот Бахтдан йўл айро?!
Тошқин сойдай юрагим
Бу дам сокин бир дарё
О, қайдасиз, ойюзлар,
Ерда юрган юлдузлар,
Мен сочин тортмасам ҳам
Ортимдан қувган қизлар?
Недан кўнгил ғашлиги,
Қани ул бебошлигим?
Кўзларимдан ёш бўлиб
Оқиб борар ёшлигим!..
Севганман, севилганман,
Армонга эврилганман.
Чақирганда Бахт қизи,
Боришга эринганман...
2022
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
ҲАЙФ
Дийданг қотиб борар, юрак тошланиб,
Ёниб-куйишингдан кимга нима наф?
Эсиз аччиқ-аччиқ кўзинг ёшлари,
Кўнглингнинг беғараз оҳ-додлари ҳайф.
Бир лаҳза тинмакка ўзни қўймадинг,
Ўйладинг, оқибат нени ўйладинг,
Беҳуда чирандинг, бекор сўйладинг,
Сўзингнинг қалампир, новвотлари ҳайф.
Қул эмас, ботирлар туғгувчи йўқми,
Бузғунч бул ғояни бўғгувчи йўқми,
Магарки муносиб ўқувчи йўқми,
Довоту қоғози – ижодлари ҳайф.
Дарё узра сувга зор бўлиб ўтса,
Кенг дунё кўзига тор бўлиб ўтса,
Ҳақиқат ҳажрида хор бўлиб ўтса,
Бу халққа қайишмас беҳ зодлари ҳайф!
2012
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin
#Кайфият #Эски_дардлар
***
Соғиндим, соғиндим, хумор соғиндим,
Кўзимга тўкилди Ойнинг доғлари.
Минг бора сочилдим, минг бор йиғиндим,
Ҳувиллаб қолмишдир кўнгил боғлари.
Майли, келма, майли, тағин куттиргин,
Бўйларинг келтирсин шамоллар – қутли.
Айрилиқ қўшиғин давом эттиргин,
Севгингдан-да суйгун соғинчинг тотли.
Қаён боқмай, кўзга чўғлар тегадир,
Ҳолбуки, кунларим совумаётир.
Негадир, ишқзада юрак негадир
Соғина-соғина овунаётир...
2009 йил
© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin