130464
insta: Instagram.com/_u/Alighazinezam admin: @aghazinezam تبليغات پذيرفته ميشود
چيزهايى هست كه فقط مى‌توانی به یک نفر بگویی چیزهایی که اگر آن یک نفر نباشد ته دلت می‌پوسد...
#خابير_مارياس
@baycot 💠
بعضی چیزا خراب نشدن که بخوای درستشون کنی.
تموم شدن؛
تموم
@baycot 💠
حرف‌هایی هست
که باید به تو بگویم
مثلا بگویم بودنت حواسم را پرت میکند و نبودنت خیالم را
بگویم هرچه کمتر و کمتر باشی
بیشتر و بیشتر می‌خواهمت
باید بگویم باشی دوستت دارم
نباشی هم دوستت دارم
باید بگویم
باید بدانی
من اما هنوز صبورم
به نداشتنت
به تنها دوست داشتنت!
@baycot 💠
#لیلا_مقربی
چرا کمال‌گرا شدی؟
- یکی از دلایل کمال‌گرایی سبک‌تربیتیه که در کودکی تجربه کردیم مثلاً در کودکی والدین سخت‌گیری داشتی که انتظار زیادی ازت داشتن و ازت میخواستن که خیلی عالی و بی‌نقص عمل کنی.
«تو باید شاگرد اول کلاس بشی و
نمره هات همه عالی باشه...»
- تفکر سیاه و سفید یا همه/هیچ داری
«مثلا همه مردها/زن‌ها مثل همند.
باید همه‌ی کارهامو همین امروز انجام بدم، اگر نشه دیگه هیچ فایده‌ای نداره»
- نظر دیگران واست خیلی مهمه
از اینکه دیگران تاییدت نکنن یا قضاوتت کنن می‌ترسی
«مثلا نکنه همکارم فکر کنه که من نمیتونم از پس مسئولیت‌ها بربیام.
اون‌ها فکر می‌کنن که من مامان خوبی نیستم.»
- در کودکی والدینی داشتی که مدام ازت انتقاد میکردن یا سرزنشت میکردن و یا دوست داشتن شرطی داشتن.
«مثلا این چه اشتباهیه که انجام دادی مگه عقل نداری، من بچه‌های باهوش خیلی دوست دارم آفرین پسر زرنگ باهوشم.»
- ارزش خودت رو به رسیدن به اهداف و دستاوردهات وابسته میدونی
«مثلا اگه تو کنکور رتبه خوبی نگیرم به درد هیچ کاری نمیخورم»
کمال‌گرایی برای فرار از تجربه‌ی شرم میاد، شرمی که بهت می‌گه هرکاری هم که کنی کافی نیست!
@baycot 💠
غم،
همدمی است که هرچند ناخواسته،
به سراغمان می‌آید، اما حضوری ارزشمند و ضروری در زندگی دارد. هر انسانی حق دارد غم‌های خود را بپذیرد و در آغوش بگیرد، چرا که درک و پذیرش غم، اولین گام به سوی آرامش است. گاهی نیاز است که به عزیزانمان اجازه دهیم در سکوت و خلوت خود، با دردهایشان مواجه شوند و به آنها فرصت دهیم که از دل این سوگواری، به پذیرش برسند.
اصرار مداوم بر شاد بودن و کنار زدن غم، چیزی جز نادیده گرفتن واقعیت‌های زندگی نیست. گاهی اوقات، بهترین کاری که می‌توانیم برای یکدیگر انجام دهیم، این است که درک کنیم و کنار بایستیم، بدون اینکه بخواهیم زخم‌هایشان را با عجله مرهم بگذاریم. چرا که در همین لحظات غمگین است که روح انسان رشد میکند، مرزهای تحملش را می‌شناسد و به بلوغی عمیق‌تر دست می‌یابد.
پس بگذاریم اطرافیانمان در سوگ خود غوطه‌ور شوند،با غمشان نجوا کنند و از آن گذر کنند.
شاید در این مسیر، ما فقط سایه‌ای باشیم که بدون هیچ ادعایی در کنارشان ایستاده،
اما همین همراهی خاموش،
به آنها جرأت می‌دهد که غمشان را بپذیرند و
از دل تاریکی، به سوی پذیرش و آرامش گام بردارند. غم نیز مانند شادی،
جزیی از زندگی است؛
و هیچ‌کس نباید از حق خود برای تجربه‌اش محروم شود.
#علي_قاضي_نظام
@baycot 💠
چونان صاعقه‌ای
بر من فرود آمدی
و دو نیمم کردی؛
نیمی که دوستت می‌دارد
و نیمی دیگر که رنج می‌برد
به خاطر نیمه‌ای که دوستت دارد.
@baycot 💠
#غاده_السمان
نیستی..
و جانِ لحظه‌هایم در می‌رود،
برای دوباره دیدنت
برای دوباره داشتنت...!
@baycot 💠
#لیلا_مقربی
«تو خوابیدی جهان خوابه
زمین دور تو میگرده
زمان دست تو افتاده
تماشا کن سکوتِ تو
عجب عمقی به شب داده...🪐»
@baycot 💠
واژه «دوست» را در فرهنگ لغت جستجو کنید! به شما میگوید ضد دشمن!
واژه «رفیق» را جستجو کنید و این بار به شما میگوید همراه!
میخواهم بگویم واژه ها خودشان عالمی دارند. هر کدام به اندازه ی کفایت، راه و چاه را به ما نشان میدهند!
دوست، در لحظه پیدا میشود و در لحظه ای هم ناپدید. رفیق اما فرق دارد، زمانی که می آید به ماندنش بیشتر دل میبندی تا اینکه منتظر رفتنش باشی!
زندگی هرکدام از ما آمیخته ای از دوست و دشمن هاست، اما کم پیش می آید که رفیق ها همدیگر را پیدا کنند!
رفاقت های پایدار از وفاداری می آیند و دوستی های فراوان از چرب زبانی!
انتخاب کنید که میخواهید کدام باشید، یک وفادار یا یک تملق گو؟
امیر مسعود ضرابی
@baycot 💠
چگونه از او بگریزم
در حالی‌که او سرنوشت من است؟
آیا رود می‌تواند مسیر خود را تغییر دهد؟
@baycot 🪐
#نزار_قبانی
شنیدین میگن
چیزی رو که هنوز کامل اتفاق نیفتاده به کسی نگو؟!
از نظر روانشناسی میگن:
وقتی چیزی رو به بقیه میگی، چون خودت از لحاظ روحی و روانی از شنیدن اون اتفاق قبل از اینکه واقعا به وقوع پیوسته باشه، ارضا میشی، دیگه بعدش انگیزه و جدیت کمتری نسبت به قبل برای ادامه‌اش خواهی داشت.
@baycot 💠
به قولِ #محمدعلی_بهمنی
تو تنها می‌توانی آخرین درمانِ من باشی
و بی‌شک دیگران بیهوده می‌جویند تسکینم!
@baycot 🪐 💠
این متن از جبران خلیل جبران رو برای آدمِ امن زندگیتون بفرستین:
"ای كاش..
می‌توانستم بگويم؛
كه با من چه میكنی..
تو جانی در جانم می‌آفرينی..
تو تنها سببی هستی كه به خاطر آن
روزهای بيشتر شب‌های بيشتر
و سهم بيشتری از زندگی میخواهم
تو به من اطمينان میدهی
كه فردايی وجود دارد..."
@baycot 💠
برای اینکه یک رابطه سالم باشد، هر دو نفر باید هم خواهان نه گفتن و نه شنیدن باشند هم قادر به نه گفتن و نه شنیدن.
بدون نفی، بدون نپذیرفتن‌های گاه‌‌به‌گاه، حد و مرزها از بین می‌روند و مشکلات و ارزش‌های یک شخص بر مشکلات و ارزش‌های شخص دیگر چیره می‌شوند...
@baycot 💠
#مارک_منسن
نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست
@baycot 💠
#حافظ
انکار یا نادیده‌انگاری چیست؟!
فروید در نظریه‌ی شخصیت خود، مکانیسمهای دفاعی رو به این شکل تعریف کرده که راهکاریه که ما در برابر موقعیت‌های اضطراب‌آمیز به کار می‌بریم تا اضطرابمون کاهش پیدا کنه. انکار هم یکی از مکانیسمهای دفاعیه و زمانی در ما ظاهر می‌شه که توان مواجهه با واقعیت رو نداریم.
وقتی یه عزیزی فوت می‌کنه، ممکنه اولین واکنش ما انکار باشه. با این کار در تلاشیم تا خودمون رو به صورت ناهشیار با واقعیت رو به رو کنیم. وقتی احتمال شیوع یه بیماری بالا می‌ره، ممکنه با نادیده گرفتن واقعیت و تهدید ناشی از اون، اضطراب ناشی از بیماری رو در خودمون کاهش بدیم.
این مکانیسم به صورت خفیف می‌تونه ما رو آماده‌ی پذیرش رویداد دردناک کنه و یا حتی به ما کمک کنه تا اقدامات واقع بینانه‌ای رو انجام بدیم. اما به صورت شدید، ممکنه ارتباطمون با واقعیت قطع بشه و به انکار چنگ بزنیم و اون رو به جای واقعیت قبول کنیم.
بنابراین همونطور که انکار می‌تونه از ما محافظت کنه، می‌تونه خودش یک عامل تهدیدکننده برای ما باشه. به همین ترتیب بسیار مهمه که از فرایند انکار و نادیده‌انگاری در خودمون آگاه بشیم تا مکانیسمهای دفاعی‌مون باعث آسیب دیدن خودمون نشن!
@baycot 💠
پرسیدند:
چگونه در میان شلوغی او را پیدا کردی؟
گفت: کدام شلوغی...؟!
من غیر از او کسی را ندیدم!
@baycot 💠
نمی‌دانستم چرا میخواهم بگریم، امّا می‌دانستم اگر کسی با من حرف بزند یا دقیق نگاهم کند یک هفته‌ی تمام خواهم گریست.
@baycot 💠
سیلویا پلات