130464
insta: Instagram.com/_u/Alighazinezam admin: @aghazinezam تبليغات پذيرفته ميشود
نمیدونم شاید خیلی هاتون نیاز داشته باشید که اینو بخونید:
ببین اتفاق عجیبی نیوفتاده
فقط توی موقعیتی قرار گرفتی که قبلا توش نبودی،
واسه همین طبیعیه که کمی احساس گیجی کنی،
بهش میگن تجربه و امتداد همه‌ی این تجربه ها اسمش زندگیه،
فقط داری زندگی میکنی!
@baycot
خدایا تو بساز برامون
تو بسازی قشنگتره
خدایا احوال دوستانم را به نیکوترین حال‌ها تغيير ده و دلشان را به خوش‌ترین اتفاق ها شاد کن
الهی! تو بساز که دیگران ندانند و تو نواز که دیگران نتوانند
الهی!
بساز کار من و منگر به کردار من
@baycot
#خواجه‌عبدالله_انصاری
نامه‌ای به دخترم:
یه جوری بزرگت می‌کنم که هیچوقت تو دلت نگی کاش « پسر » بودم
@baycot🪐
آدمیزاد سختشه که بگه "به من توجه کن".
برای همین قیل و قال راه میندازه، عصبی میشه، داد میزنه، قهر میکنه، فرار میکنه، با خودش و زمین و زمان لج میکنه، برای اینکه به چشم بیاد؛ برای اینکه دیده شه!
تو فقط میبینی که چشماشو میبنده و داد میزنه و هیچی نمیشنوه؛ اون داره میپره و دستاشو تکون میده و میگه "هی! من اینجام! ببین منو!"
داره میگه "به من توجه کن."
و میدونی چقدر درموندست این جمله؟
سراسر استیصاله و وقتی به زبون بیاد، اگه به زبون بیاد؛ دیگه گفتن و نگفتنش، فرقی نداره...
#نازنين_هاتفى
@baycot
میدونید بدترین حال رو بعد از جدایی چه افرادی دارن؟
بدترین حال رو بعد از جدایی افرادی تجربه می‌کنن که تو رابطه بیش از اندازه مایه گذاشتن، خیلی فداکاری کردن و بخاطر رضایت دیگری، خودشون رو نادیده گرفتن…
وقتی تو رابطه بیش از حد فداکاری میکنی هم به خود رابطه آسیب می‌زنی، هم توشه‌ی رنج عظیمی رو در آینده برای خودت فراهم میکنی!
@baycot
رضا: میدونی معصومه خانم، آدم وقتی یه نفر رو دوست داشته باشه دیگه زندگیش خوب میشه.
دیگه خوشحالِ که صبح ها بلند میشه و می‌بینه صبح شده،
غروب های جمعه هم دیگه دلش نمی‌خواد با یکی حرف بزنه، بخاطر همینه که شاعر میگه؛ بدون عشق نمیشه زندگی کرد.
@baycot 🪐
-خواب سفید؛ حمید جبلی(۱۳۸۰)
من از کنار ساحل چند صدف با خودم آوردم و نمی‌دانستم که سرپناه خرچنگ‌هاست!
او مرا تنها گذاشت و نمی‌دانست که حضورش بزرگترین دلخوشی و پناهگاه روزهای سخت من است!
من به دوستم گفتم فعلا فرصت شنیدن حرف‌هایش را ندارم، در حالی که او همان لحظه لبه‌ی پرتگاه امیدواری جهانش ایستاده‌بود و عمیقا نیاز داشت با کسی حرف بزند.
ما آدم‌ها، همیشه نا آگاهانه جدی‌ترین آسیب‌ها را به هم می‌زنیم، بی‌آنکه حتی متوجه باشیم...
وقت‌هایی که قلبت از حرف یا رفتار کسی شکست؛ حکایت خرچنگ‌ها را به یاد بیاور و در نظر داشته‌باش که شاید طرف مقابلت حتی خبر نداشته که تو در مقابل فلان حرف یا رفتار او تا چه اندازه آسیب‌پذیر و شکننده بوده‌ای!
@baycot
#نرگس_صرافیان_طوفان
+ وقتی تو گذشته کسی سرک میکشی
همیشه چیزایی پیدا میکنی که طرف ترجیح میداده
پیش خودش مخفی نگه داره...
@baycot
می‌پرسی، کدامین احساس در عشق،
شگفت‌انگیز است؟
می‌گویم: "اَمنیت"
اینکه حس کنی کسی "قلبت" را
تنگ در آغوش می‌گیرد
نه دستانت را...
@baycot
#أدهم_شرقاوی
چرا تنها تو از میانِ آدمیان
هندسه‌ی حَیاتِ مرا دَر هم می‌ریزی؟
پابِرَهنه
به جهانِ کوچکم وارد می‌شوی
دَر را می‌بندی
و من اعتراضی نمی‌کنم؟
چرا تنها تو
تنها تو را دوست دارم؟
@baycot 🪐
#نزار_قبانی
خداوند افرادی را وارد زندگی شما میکند تا شما همانند معجزهای آن‌ها را به سوی سرنوشتشان سوق دهید.
به نسبتی که شما آن را بالا بکشید، خودِ شما بالاتر میروید.
به نسبتی که نیازهای آن‌ها را برطرف کنید، خداوند نیازهای شما را برطرف میکند.
خلاف این امر هم صادق است. اگر شما حاضر نیستید زمانی را به دیگران اختصاص دهید، دیگران هم زمانی را به شما اختصاص نمی‌دهند.
اگر شما تنها به تحقق رویای خود می‌اندیشید و حاضر نیستید دیگران را در مسیر رویاهایشان یاری کنید، در نقطهای گیر خواهید افتاد و جلوتر نخواهید رفت.
اگر می‌خواهید به حداکثر توانایی خود دست یابید، به دیگران کمک کنید که آن‌ها نیز به حداکثر تواناییشان دست یابند.
این موضوع دقیقاً همانند یک بومرنگ عمل میکند. هنگامی که دست دیگران را میگیرید و بالا میکشید، عمل خیر شما به خودتان برمیگردد.
به همین علت وقتی کار خیر انجام می‌دهید مغز شما ده برابر بیشتر با ترشح دوپامین به شما پاداش می‌دهد و شما حس سرخوشی دارید.
@baycot
#جوئل_اوستین
به رویم باز کن
درهای شهری را که در آن زندگی می کنی
حرف هایم با تو تمامی ندارد
سال هاست لحظه هایی را که
از زندگی ام دزدیده ام
به نام تو گره خورده است.
برایم باز کن
در های شهری را که
در آن زندگی می کنی
در آن جا با تو
دلتنگ شهر های دیگر شویم.
این خانه ها ، این کوچه ها
این میدان ها
کافی نیست
برای هر دویمان.
@baycot 🪐
#ازدمیر_آصف
تا توی زندگیِ هر آدمی نباشی
تا زندگیش رو زندگی نکنی،
نمیتونی درک کنی معنیِ
"نشد و نمیشه‌های" زندگیش یعنی چی.
@baycot
اولین بار که دیدمش
از نگاهش نور چکه می‌کرد
و ماه توی قهوه‌ی چشم هایش شناور بود.
و من یقین یافتم که «او» گونه‌ی انسانیِ ماه است.
@baycot 🪐
- لا ادری
تمام ما انسان‌ها در زندگیمان، باید یک نفر را داشته باشیم... «یک رفیق»
نه از آن رفیق‌هایی که فصلی‌اند... یک روز هستند و یک عمر نه... نه از آن رفیق‌هایی که وقتی زندگی‌ات بهار است کنارت هستند و در زمستان زندگی تنهایت می‌‌گذارند... نه از آن رفیق‌هایی که فقط وقتی زندگیشان تاریک می‌شود به سراغتان می‌آیند و وقتی زندگیشان پر نور است فراموشتان می‌کنند... نه منظورم این رفیق‌ها نیستند...
رفیق‌هایی را می‌گویم که اگر از آسمان سنگ هم ببارد چتر هستند... خنده‌هایت را دوست دارند و در روزهای سخت می‌توانی بدون هیچ توضیحی در آغوششان اشک بریزی... آن‌هایی که بدون قضاوت و سرزنش کنارت می‌مانند تا روزهای سخت بگذرد... رفیق‌هایی که بودنشان همیشگی‌ست حتی اگر بعضی از روزها تو همان آدم همیشه نباشی... رفیق‌هایی که تو را بلدند و کنارشان خودت هستی، با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایت...
بگذارید همه چیز در دنیا نا عادلانه تقسیم شود، اما هر آدمی باید یک نفر را داشته باشد... یک رفیق
#حسین_حائریان
@baycot
شادمهر تو يكى از آهنگاش ميگه:
با خودم بدونِ تو چیکار کنم؟
حالا خودمونیم اما واقعا اگه اونایی که
دوسشون داریم نباشن دقیقا باید
با خودمون چیکار کنیم؟
@baycot 🪐
او ماهِ من است و من
سیاره ای که در مدارِ عشقِ او می
چرخم..
@baycot 🪐
شب جای زخمای آدمو بهتر بلده.
گاهی با مرهم میاد سراغشون، گاهی با نمک.
اما حتما میاد...
@baycot
شما به سرنوشت شیر دچار نشید!
حدود صد سال پیش، یه جوون خوش‌فکر به نام کلاید بیتی به دلیل توانایی فوق‌العاده‌ش تو رام کردن حیوانات وحشی به شهرت رسید. اون یه بار تو یکی از نمایش‌هاش، همزمان چند شیر، ببر، کفتار و شیر کوهی رو وارد صحنه کرد و به طرز حیرت انگیزی...
..همه اون حیوانات رو رام خودش کرد. اما مهم‌ترین شاهکار کلاید چیز دیگه‌ای بود. تو روزگاری که خیلی از رام کننده‌های شیر روی صحنه جون میسپردن، اون تونست تا شصت سالگی عمر کنه و دست آخر هم این سرطان بود که به زندگیش پایان داد،نه شیر. اما کلاید چطور تونست از مهلکه جون سالم بدر ببره!؟
به لطف یه صندلی!.
کلاید اولین رام کننده شیری بود که همراه با شلاق، یه صندلی با خودش روی صحنه میاورد.
چیزی که توجه همه رو جلب می‌کرد شلاق بود، ولی شلاق فقط برای نمایش بود، کار اصلی رو صندلی انجام می‌داد. وقتی رام کننده، صندلی رو جلوی صورت شیر می‌گیره، شیر همزمان تلاش میکنه روی هرکدوم از این چهارتا پایه صندلی تمرکز کنه...
تقسیم توجه شیر باعث سردرگمی و ناتوانی‌ش تو تصمیم‌گیری میشه و وقتی با انتخاب‌های متعددی روبه‌رو میشه، به جای حمله به مرد صندلی به دست، مات و مبهوت و بلاتکلیف باقی می‌مونه. چیزی که بهش میگن پارادوکس انتخاب. پس یه لحظه خوب دقت کن!...
تا حالا چند بار خواستی به چیزی برسی (مثلا وزن کم کنی، عضله بسازی، کسب و کاری رو راه بندازی، مسافرتی بری و ...) ولی با کوهی از انتخاب‌ها مواجه شدی و دست آخرم یه ذره پیشرفت نکردی!، مگه همه چیز مشخص نبود!، مگه هدف جلوی پات نبود!! پس چرا این اتفاق نیفتاد!؟.
📌هرموقع دنیا صندلی‌ش رو جلوت تکون داد، یادت باشه تمام چیزی که لازم داری تعهد به انجام کاره.اول کار حتی نیازی به موفق شدن هم نیست!. فقط باید شروع کنی.شروع پیش از احساس آمادگی از عادت‌های آدم‌های موفقه.
واقعیت اینه که؛مشکل بیشتر مردم تمرکز نیست،مشکل در شروع وتعهد به انجام کاره.
واسه پیشرفت تو هر کاری نیاز نیست یاد بگیرید چطور تمرکز کنید!، باید یاد بگیرید چطور فعالیت مشخصی رو انتخاب کنید و به انجام اون پایبند بمونید. شما توانایی تمرکز دارید، فقط نباید مثل شیر سیرک حواس‌تون رو بین چهارپایه صندلی تقسیم کنید...
کاری که شمارو فرا می‌خونه. کاری که براتون مهمه، کاری که بابتش تحت فشارید و باید انجام بشه. من نمیدونم اون کار چیه، ولی شما میدونید. صندلی رو از سر راهتون کنار بزنید و اون کار رو انتخاب کنید و خیلی مراقب باشید که؛
به سرنوشت شیر دچار نشید!
از کتاب"قدرت شروع ناقص،جیمز
کلیر"
@baycot
یکی از ناسالم‌ترین رفتارها در روابط، تفکر و تصمیم‌گیری به جای طرف مقابل است:
پیام ندادم گفتم سرت شلوغه
زنگ نزدم گفتم خسته‌ای
نیومدم گفتم شاید دوست نداری
بهت نگفتم گفتم شاید اذیت بشی
و...
این افراد «معمولاً» دچار حس زائد بودن در رابطه را دارند و البته دلایل دیگر هم هست...
@baycot
زَخم بَرداشتم اما نمُردم!
تَرَک بَرداشتم اما نَشکستم!
خَمیدهِ شُدم اما لِه نَشدم!
خَستهِ بودم اما اِدامهِ دادم!
این بود خُلاصهِ ی داستانِ زندگیِ من...
@baycot