insta: Instagram.com/_u/Alighazinezam admin: @aghazinezam تبليغات پذيرفته ميشود
و چقدر غمانگیز است اینکه آدم بخواهد تمام وقت مراقب خود باشد تا آنچه را که احساس میکند به زبان نیاورد…
@baycot 💠
https://www.instagram.com/p/DJrxo3-s9y8/?igsh=MTJtazJoNXh0dWthYg==
Читать полностью…همه ی ما یه نفرو داریم که عمیق ترین و دلی ترین حرف ها و غصه هامون رو فقط میتونیم به اون بگیم تا آروم شیم به قول محمود درویش:«بعضی حرف ها خلق شده اند که فقط یکبار و فقط به یک نفر زده شوند و بعد از آن دیگر هیچ معنایی ندارند..»
@baycot 💠🪐
پذیرفتن خیلی مهمه، پذیرفتن جدایی، پذیرفتن اشتباه، پذیرفتن شرایط.
@baycot 💠
دوست داشتن خیلی عجیبه، اخلاق و رفتارت
شبیه طرف میشه، قیافت شبیهش میشه، بوی
اون آدمو میگیری علایقت علایق اون آدم میشه
اهدافش میشه اهدافت و تو میشی اون.
@baycot 💠🪐
تاحالا شده ارتباطتون با فردی قطع بشه ولی نتونید ازش دل بکنید؟
هی دوست داشته باشید پیام بدید بهش یا یجوری اون ارتباط رو دوباره برقرار کنید، با وجود اینکه میدونید کار درستی نیست؟
"یالوم" توی کتاب "روان درمانی اگزیستانسیال" میگه:
دلیل این اتفاق ترس های وجودی ما مخصوصا ترس از مرگه
چرا که قطع شدن یه ارتباط یجور حس و تجربه نزدیک به مرگ یا "خرده مرگ"عه برامون و ما دوست داریم برخلاف خود مرگ که اجتناب ناپذیره، از مردنمون برای اون فرد جلوگیری کنیم و خاطرمون رو برای فرد زنده کنیم تا از حس مرگ فرار کنیم.
@baycot 💠
عاشق همیشه بَرنده است؛
حتی در فراق برنده است.او در مرتبهای زیسته که احتمالا بسیاری از آدمها در تمام عمر تجربهاش نخواهند کرد:برای تماشای تو، کسی تا اینجای دامنهها نتوانست بالا بیاید.
رنه شار گفت: من در اعماق جانش زندگی میکنم، مثل کشتیشکستهای خوشبخت"در کار عشق نگهبان تکهپارههای کشتیات خواهی شد، مجموعهدارِ زخمهای عزیز. چند نفر میفهمند یعنی چه؟
@baycot 💠
#معین_دهاز
"ارزشی که برات قائله ازین که هیچ وقت ناراحتت نکنه مشخص نمیشه؛ بلکه ازون تلاشی که وقتی ناراحتت کرده برای جبران و درست کردن اوضاع میکنه مشخص میشه."
و این چقدر درسته.
@baycot 💠
تصادفی با یکی آشنا میشی بعد اون کل
داستان زندگیت رو درک میکنه،
ازت جوری مراقبت میکنه که هیچکسی
تا حالا اینجوری مراقب قلبت نبوده،
جوری حرفات رو میفهمه که هیچکس
تو تموم این سال ها نفهمیده!
درست مثل اینکه خدا بعد از این همه
سختیا یکی رو میاره و میگه:
ببین هنوزم هواتو دارم،
یکی مثل تو تو زندگی من...
@baycot 💠🪐
قدرِ اون یکباری که بدجور قلبتون شکست رو بدونید، اگه الان از پس هرچیزی میتونید بربیایید صدقه سر اون اتفاقه.
@baycot 💠
عزیزم کاش میدونستی چقدر روح و روانم بنده به رفتارها و حرفهای تو. با یه جمله پرتم میکنی ته جهنم و با کوچکترین محبت و حمایتی، میکشی بالا. چنان میکشی بالا که انگار نه انگار همین خود تو پرتم کرده بودی پایین...
@baycot 💠🪐
براى فرزندم
برای او
که هنوز نیامده
و شاید هیچوقت نیاید…
تو هنوز به دنیا نیامدهای،
نه اسمی داری،
نه لبخندی که بشود به آن دل بست،
نه صدایی که بگویی «بابا»
و من جانم بلرزد.
تو نیامدهای،
اما من هر روز
جورِ دیگری زندگی میکنم،
انگار نگاه کوچکی قرار است روزی
از لابهلای چشمهای من
جهان را یاد بگیرد.
باور کن اگر بودی
اسم تو را
روی تمام چیزهای خوب دنیا میگذاشتم.
ولی نبودی،
نیستی،
و شاید هرگز نیایی…
و این بزرگترین «اگر» زندگی من است.
اما عجیب است…
با اینهمه،
من پدرم.
پدر کسی که هنوز نیست،
اما انگار همیشه،
یکجایی در من زندگی کرده.
تو را نه در آغوش گرفتهام،
نه بوسیدهام،
نه حتی تصویری از تو دارم…
اما هر تصمیمی که گرفتهام،
هر جا که ایستادهام،
هر چیزی که باور کردهام،
تویی که نداشتهام،
در کنارم بودهای.
آدمها فکر میکنند
پدر بودن یعنی وقتی بچه هست،
وقتی دست کوچکی در دستت است،
وقتی خانه از صدای بازی پر میشود…
اما من فهمیدهام
پدر بودن،
یعنی ساختن جهانی که
شاید روزی فرزندت در آن زندگی کند،
و اگر هم هیچوقت نیامد،
دنیا حداقل،
اندکی شبیه مهربانی تو شده باشد.
من برای تو
صبورتر شدهام،
آرامتر،
با فکرتر…
نه به خاطر خودم،
که به خاطر تویی که هنوز نیستی،
اما همیشه
در انتظارِ تو بودن،
مرا آدمِ بهتری کرده.
هر بار کسی پرسیده چرا هنوز…
لبخند زدهام و گفتهام:
«چون بعضی آمدنها
زمان نمیخواهند…
دل میخواهند.»
فرزند نیامدهی من…
تو برای من شبیه چراغی هستی
که هر شب روشن میکنم
نه برای اینکه کسی بیاید،
بلکه برای اینکه اگر آمدی،
راه را گم نکنی.
و اگر هرگز نیامدی،
همین چراغ را،
تا آخرین لحظهی عمرم
روشن نگه میدارم.
چون گاهی…
آدم،
پدرِ فرزندیست که هنوز نیامده،
اما در نبودش،
جهان را تربیت میکند.
نمیدانم تو که هستی،
و چرا هیچوقت نبودی،
ولی این را میدانم:
اگر میآمدی،
دوستت داشتم
جوری که دنیا
به حسادت بیفتد.
با تمام حسرتهای یک پدرِ ناتمام،
که هنوز برای نیامدهات،
جان میدهد.
#علي_قاضي_نظام
@baycot 💠
تماشایت میکردم با چشمانی
که لهجه ی بوسه داشتند...
@baycot 💠🪐
نمی دونم عشق رو چجوری توصیف کنم ولی اینجوری بگم :
«مثلا وسط یه بحران گیر افتادی حسابی درگیرشی و دلت گرفته به اون فکر می کنی و اوضاع برات قابل تحملتر می شه.»
@baycot 💠🪐
ولی هممون باید یکی و داشته باشیم که عادی ترین اتفاقای روزمون رو براش تعریف کنیم
@baycot 💠
نمی خواستم دوستت باشم.
می خواستم اونی باشم که بالای استخون ترقوتُ می بوسه.
@baycot 💠🪐
یه جا باید بدجور تو ذوقت بخوره
تا بزرگ شی این قانونشه.
@baycot 💠
نکاتی که بهتره راجع به درونگراها بدونیم :
من به عنوان یه دروانگرا :
دوست دارم همه بدونن ما هیچ تمایلی به تلفنی صحبت کردن نداریم تازه وقتی خودمون زنگ می زنیم هم خوشحال میشیم طرف جواب نده.
✨ با پیام همه چی بهتره.
اگه پیشت پرحرف میشم و دلم می خواد باهات زیاد حرف بزنم بدون انقدر دوست دارم که داری برونگرا ترین حالت یه درونگرا رو میبینی.
بیرون رفتن، مسافرت ، همشون قشنگه اما هیچ جا اتاق خودم نمیشه انگار اونجا باتری اجتماعی بودنم دوباره شارژ میشه.
اینکه دوست دارم کارهامو تنهایی انجام بدم به این معنی نیست که ازت خوشم نمیاد، فقط تنهایی راحت ترم همین.
میشه وقتی دارم لذت میبرم از تماشا بقیه با یه سوال تو چرا انقدر ساکتی و چیزی نمیگی کوفتم نکنی؟
ما درونگراها استاد جر و بحث کردن با بقیه توی ذهنمونیم، وقتی از کسی ناراحت میشیم.
منطقه امنم که حالم رو خوب میکنه؟!
اتاقم، تختم، کتابام
و در نهایت درونگرا بودن منزوی بودن نیست بلکه لذت بردن از تنهایی عمیقیه که هرکسی نمیتونه درکش کنه.
@baycot 💠
یکی از همین روزها
ما یا دیوانه خواهیم شد
یا دنیا را فتح خواهیم کرد.
@baycot 💠
کم دوست داشتن را بلد نیستم. تمام زخمهای من، از دوست داشتنهای زیاد من است.
@baycot 💠🪐