akhalaji | Неотсортированное

Telegram-канал akhalaji - فراسوی سیاست

2327

همواره در «فراسوی سیاست» می‌توان راهی به سوی آگاهی، اندیشه‌ورزی، روشنگری، رهایی، و معنویت یافت!

Подписаться на канал

فراسوی سیاست

به نام خدای بزرگ

سلام و درود بر همراهان و مخاطبان گرامی «فراسوی سیاست»

پس از گذشت شش روز از قطع ارتباط با شما عزیزان، امروز موفق به بازگشت به فضای مجازی گشتیم و دوباره در این کانال فعال شدیم.

در این مدت تحولات سیاسی و نظامی مهمی را تجربه کردیم و اخبار مهمی را پشت سر نهادیم. اما متاسفانه امکان پوشش و ارائه گزارش‌های تحلیلی در باره آنها را نداشتیم.

امیدواریم بتوانیم در فضای با ثبات آینده به این مسیر تحلیلی آگاهی‌بخشی ادامه دهیم و دوباره در کنار شما همراهان ارجمند باشیم.

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷این پیرکودک بی‌فرهنگ!

رضا پهلوی این روزها با ذوقی کودکانه و ابلهانه به یمین و یسار می‌رود و رعد و برقی و کرّ و فرّی می‌کند و چون شغالی در پوستین ببر چنگ و دندان می‌نماید و سرخوش از رؤیای تاج و تخت و دل‌سپرده به وعده‌های غاصبان قصّاب، می‌کوشد تا مشتی وحوش حلقه بگوش را گرد آورد و به اربابان بنماید که «هیچ شهی چون من این سپاه ندارد.»
من به حقیقت مسخره‌تر و مضحکه‌تر و فرومایه تر از این شخصیّت نالایق و نادان و این مجسّمة خیانت به وطن در عمرم ندیده‌ام. اگر کسی را بتوان «جاهل مرکّب» خواند هم اوست که نمی‌‌فهمد و نمی‌‌فهمد که نمی‌فهمد. غرق منجلاب است و می‌پندارد گلاب است.

مالیخولیای قدرت او را چنان مست کرده که از تهی‌مغزی و یاوه‌گویی خود خبر ندارد و همین که مشتی مشتریان مخبط برایش کف می‌زنند و دف می‌زنند، از فرط شوق گریبان چاک می‌کند و از خاک بر افلاک می‌پرد.

پدربزرگش را استعمارگران آوردند و بردند. پدرش هم که خادم همان مخدومان بود به خلق جفا کرد و از خلق قفا خورد و در غربت با خفت مُرد و این یکی فقط خورده و خوابیده ولی هنوز نمُرده! و اکنون زهی سفاهت و بلاهت که این پیرکودک بی‌فرهنگ می‌خواهد در رکاب سرجوخه‌های اسرائیلی آفاق را درنوردد و پا بر خاک ایران نهد و طاوس علّیین و سلطان مشرق زمین شود.

والله چنین اوهامی در خواب مستان خراب هم نمی‌گنجد و نمی‌دانم با کدام افسون و افیون وی را چنین مست و مجنون کرده‌اند که تب کرده و کف بر لب آورده و خواب پنبه دانه می‌بیند.

مرا با وی سخنی نیست که سخن گفتن با ابلهان، عین ابلهی است. به فریفتگان و خریداران او می‌گویم که:

بر تو دل می‌‌لرزدم ز اندیشه‌ای
با چنین خرسی مرو در بیشه‌ای

این دلم هرگز نلرزید از گزاف
نور حق است این نه دعویّ و نه لاف

اگر از حاکمان جمهوری اسلامی برگشته‌اید، از ایران که برنگشته‌اید لااقل رهبری را برگزینید که اهل کام و ناز نباشد و جوانی را در عشرت و بطالت سپری نکرده باشد و طوق بردگی بر گردن و جامة ذلّت بر تن نداشته باشد و شرم و شرافتی و عقل و شجاعتی در او دیده شود. شعر خواجة شیراز این روزها به دل می‌نشیند که:

زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت
صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست
رهروی باید جهان‌سوزی نه خامی بی‌غمی

عبدالکریم سروش

خرداد ۱۴۰۴

#شاهزاده_بی‌وطن #پیرکودک_بی‌فرهنگ

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 از «کار کثیف»صدراعظم آلمان تا «زمان صلح است» ترامپ پس از بمباران ایران

✍🏻سهند ایرانمهر

در ادبیات سیاسی، انتخاب واژه هرگز بی‌اهمیت نیست. وقتی صدراعظم آلمان در حمایت از اسرائیل گفت: «ما وظیفه انجام کار کثیف را به عهده اسرائیل گذاشته‌ایم»، این فقط یک لغزش زبانی نبود. این جمله، پرده از لایه‌های پنهان سیاستی برداشت که در آن تجاوز نه نفی می‌شود، نه حتی پنهان. بلکه تقسیم می‌شود: کثافت کاری باید انجام شود، ولی توسط دیگری.

در ساختار قدرت جهانی، واژه‌ها گاه بیشتر از موشک‌ها کار می‌کنند. توییت اخیر دونالد ترامپ پس از حمله مستقیم آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران، نمونه دیگری از همین گفتمان است. جمله‌ای که در پایان توییت آمده بود: «NOW IS THE TIME FOR PEACE»، نه فقط تناقضی گزنده، بلکه یادآور سیاستی مزمن است که سال‌هاست تجاوز را با صلح توجیه می‌کند.

ما با دو گفتمان هم‌زمان روبه‌رو هستیم: یکی، که جنگ را به «ضمانت صلح» تبدیل می‌کند. دیگری، که شریک جرم را به پیمانکار بیرونی تبدیل می‌کند.

وقتی تجاوز نظامی، حمله هوایی، بمباران تأسیسات، کشته شدن غیرنظامیان، تهدید ساختاری یک ملت و دور زدن قوانین بین‌المللی، «کار کثیف» تلقی می‌شود – اما نه برای تقبیح، بلکه برای تفویض – آن‌گاه فهمیدن این‌که چرا سیاست غرب با معیارهای دوگانه در خاورمیانه رفتار می‌کند، چندان سخت نیست.

صدراعظم آلمان تلویحا اعتراف می‌کند که غرب، برخی «وظایف غیراخلاقی» را به شریک خود تفویض کرده تا خود را از عواقب مستقیم آن دور نگه دارد. این مدل، همان است که زمانی آمریکا در آمریکای لاتین تجربه کرد، یا فرانسه در آفریقا: انجام خشونت، اما با دست دیگران.

اما مشکل فقط در توزیع خشونت نیست. مشکل در زیباسازی آن است.
مشکل در جملاتی است که تبدیل به «آرایش زبانی تجاوز» می‌شوند.

آنجا که ترامپ حمله‌ هوایی و بدون مجوز آمریکا به تاسیسات هسته‌ای را یک «پیروزی بزرگ» و لحظه‌ای برای صلح توصیف می‌کند، دقیقاً همان لحظه‌ای است که دروغ تاریخی درباره «جنگ‌های اخلاقی» دوباره تکرار می‌شود. درست مانند عراق، که حمله برای «مقابله با سلاح‌های کشتار جمعی» بود – سلاح‌هایی که هرگز پیدا نشدند.

واژه‌ها بی‌گناه نیستند.
وقتی بمباران را «کار کثیفِ مفید» می‌نامند، و زمان تجاوز را «زمان صلح» می‌خوانند، ما نه فقط با خشونت، بلکه با مهندسی افکار روبه‌رو هستیم.

بمب همیشه خطرناک است.
اما خطرناک‌تر، بمبی است که با زبان ساخته می‌شود.وقتی زبان‌ملک‌طلق توست پس دروغ وجود خارجی ندارد و‌ زبان خود خواسته معنی خودخواسته و لاجرم تطهیرکننده هرچیزی است.

زبان سیاستمداران، کشتار غیرنظامیان را پاکیزه می‌کند. جنگ را صلح می‌نامد. تجاوز را پیشگیری جلوه می‌دهد. این خطرناک‌ترین شکل قدرت است: بمبی که با واژه ساخته می‌شود.
از عراق تا غزه، از افغانستان تا ایران، الگوریتم یکی‌ست:

‏-کاربردهای جدیدی برای واژه‌هایی مثل «قانون، امنیت، صلح»

ما باید این زبان را بشناسیم نه برای مناقشه بر سر فردو یا نطنز و یا آنچه در این روزها دامنگیر ملت ایران است برای آشنایی با لغتنامه‌ای که منبعد واژه واژه آن دستور العملی برای برنامه‌های بعدی مولفانش برای ماست از دموکراسی تا آزادی ...

@sahandiranmehr
#کار_کثیف #زمان_صلح
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 تجاوز در لباس جنگ پیش دستانه

🖌️جواد حیدری | استاد علوم سیاسی

🔹در این جستار، به بررسی مفهوم مداخله نظامی و جنگ پیشدستانه در پی تجاوز اسرائیل به ایران در بامداد ۲۳ خردادماه می‌پردازم.

🔹اسرائیل این اقدام را «جنگ پیشدستانه» نامیده است. مداخله نظامی در سیاست بین‌الملل پدیده‌ای آشنا و در عین حال تلخ و تأمل‌برانگیز است که معمولاً با دو توجیه اصلی صورت می‌گیرد: مداخله بشردوستانه و جنگ پیشدستانه.

🔹در این متن، با تکیه بر دیدگاه‌های سی. ای. جی. کودی (C. A. J. Coady)، این دو توجیه تحلیل می‌شوند و درنهایت موضعی در برابر این تجاوز پیشنهاد می‌شود.

🔹مداخله‌ی بشردوستانه: توجیهی اخلاقی با چالش‌های فراوان

🔹مفهوم و جذابیت اولیه: مداخله‌ی بشردوستانه در نگاه اول ایده‌ای قوی و قابل دفاع به‌نظر می‌رسد. زمانی که بخشی از جمعیت یک کشور در معرض نسل‌کشی، بردگی یا آزار شدید توسط دولت خود قرار دارد، منطقی است که نیروهای خارجی برای جلوگیری از این جنایات وارد عمل شوند. اگر قربانیان بتوانند از خود دفاع کنند، حق دارند این کار را انجام دهند؛ پس چرا دیگران نباید به کمک آن‌ها بیایند؟ نمونه‌ی بارز این موضوع، نسل‌کشی روانداست که عدم مداخله سازمان ملل در آن، کوفی عنان را وادار به عذرخواهی کرد و منجر به توسعه‌ی دکترین «مسئولیت حفاظت»(RtoP) شد. البته مداخله نظامی تنها بخشی از این دکترین است و شاید مهم‌ترین بخش آن نباشد.

🔹تحول تاریخی و چالش حاکمیت: در گذشته، برخی فیلسوفان معتقد بودند جنگ می‌تواند برای اصلاح ظلم‌های بزرگ، حتی بدون تجاوز مستقیم، توجیه شود. اما پس از جنگ جهانی دوم، ایده‌ی دفاع از خود به‌عنوان تنها توجیه مشروع جنگ غالب شد و جنگ‌های تهاجمی محکوم شدند. این تغییر، مفهوم حاکمیت ملی (حق هر کشور برای اداره امور خود بدون دخالت خارجی) را به‌عنوان پایه‌ای برای صلح تقویت کرد. با این حال، برخی استدلال می‌کنند که حاکمیت باید مشروط به رعایت حقوق بشر باشد؛ یعنی اگر دولتی این حقوق را نقض کند، از حمایت بین‌المللی محروم می‌شود.

▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

#جنگ_پیشدستانه #مداخله_بشردوستانه

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷چین؛ بازنده بزرگ!

✍🏻یدالله کریمی‌پور

فهمیدن این که حمله اسرائیل و آمریکا به ایران در پس پرده با هدف تضعیف چین و منزوی کردنش انجام می شود، خیلی سخت نیست. پیشتر با تغییر رژیم دیکتاتوری سوریه، به ظاهر "شرا" فرماندار دست نشانده ترکیه در دمشق شد. ولی وی در واقع مطیع همه جانبه بریتانیا و ایالات متحده است. چنان‌که پس از فروپاشی اسد، آمریکا و اروپا، یکجا و بیدرنگ همه تحریم ها علیه سوریه را زدودند. پیشتر نیز کار لبنان و حزب الله به پایان رسیده بود.

البته دست ترکیه، به ویژه کمپانی های ساخت و ساز، انرژی، تسلیحاتی، نساجی، غذا و داروی این قدرت نوظهور در سوریه باز شد، ولی افسار دمشق در نهایت در اختیار واشنگتن، لندن، آنکارا و تل آویو خواهد ماند. هم چنین محاسبه دولت حزب عدالت و توسعه (AKP) مبنی بر باز شدن دست ترکیه در سوریه، پس از درهم شکستن نفوذ ایران درست است، ولی در پس پرده این فروپاشی مقاصد نهایی دیگری نهفته است.

معلوم بود که در پی شکسته شدن سدهای لبنان و سوریه و ایضا غزه، ایران هدف بعدی خواهد بود. در واقع درک نکردن این که پشت این حمله، دستگاه اطلاعاتی آمریکا و بریتانیا قرار دارد، ساده لوحی تفسیری است.

بالاخره هم، شمشیر ترامپ علیه جمهوری اسلامی از رو کشیده شد و بامداد یکم‌ تیرماه(۲۲ جون)، آمریکا در حمله به ایران عملا به اسرائیل پیوست. بی آن که کاری به نتیجه این نبرد داشته باشم و بی آن که بخواهم در باره پیامدهای این حملات برای ایران، جمهوری اسلامی و ملت ایران، داوری کنم، دو پیامد بزرگ و جهانی چرخه عملیات سلسله وار اسرائیل- آمریکا-ترکیه و بریتانیا طی چندماه گذشته علیه لبنان، سوریه و جمهوری اسلامی را به گمان خود بازگو می کنم:

۱- با این سری عملیات، جمهوری خلق چین خاورمیانه و خلیج فارس را از دست داد. این نخستین شکست بزرگ‌ و میدانی پکن‌ پس از ورود ترامپ‌ به کاخ سفید است؛

۲- روسیه نیز پس از دست دادن قفقاز جنوبی در رویارویی با مجموعه ترکیه، امریکا، بریتانیا و بی‌طرف ماندن مسکو در قبال از دست رفتن سوریه و اینک حمله مشترک اسرائیل-آمریکا به جمهوری اسلامی، کم‌ کم‌ می رود تا دستش از خاورمیانه و خلیج فارس قطع شده و در حاشیه قرار گیرد.

برنامه غرب آن است که با پیوستن احتمالی همه جانبه ایران به اردوگاه غرب، پس از سوریه و لبنان و متعاقب آن عراق، هدف چیرگی همه جانبه بر خاورمیانه تکمیل شده و چین و روسیه در گوشه رینگ‌ قرار گیرند.

@karimipour_k
#چین #بازنده_بزرگ
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷سلامتی سه تن: ناموس و رفیق و وطن!

✍روزبه کردونی

ناموس فقط خانواده نیست؛
ناموس یعنی آن چیزی که هرگز نمی‌گذاری کسی به آن دست‌درازی کند؛ یعنی ایران من.
رفیق، فقط کسی نیست که با او بخندی؛
رفیق یعنی آن‌که در روزهای سخت هم کنارت بایستد و پشتت باشد.

و وطن؟
وطن یعنی خانه، یعنی خاطره، یعنی کودکی و نوجوانی؛ یعنی غم و شادی، پیروزی و شکست؛ یعنی بحران و طوفان.
طوفان‌هایی که بی‌تردید ما را قوی‌تر می‌سازند.
امروز، ایرانِ ما - ناموس و وطن ما - درگیر جنگی است نابرابر.
جنگی که ناجوانمردانه بر ما تحمیل شده،
و هدف آن، چیزی نیست جز نابودی وطن و آوارگی اهالی این سرزمین.
تاریخ ایران را همیشه ما مردم عادی ساخته‌ایم.
شاید روایت‌ها را دیگران نوشته باشند، اما حقیقت این سرزمین، تاریخ همه‌ٔ ما مردم معمولی است.

امروز، روز ما مردم است.
روزِ کنار هم بودن،
روزِ رفاقت،
روزِ شنیدن و همدلی،
روزِ بخشیدن و پناهِ یکدیگر بودن،
روزِ زندگی کردن کنار هم
و حمایت از سربازان وطن- همه‌ٔ آن‌ها که امروز،
مدافعِ حیثیت، غرور، و کیان ما هستند.

نام ایران بر دیوار خانه‌ٔ ماست.
اگر دیوار را هم خراب کنند،
نام ایران می‌ماند - که فردا، بلند برآید آفتاب

@chandsanieh_news
#تجاوز #ناموس #رفیق #وطن
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷ایران و قضیه ایران!

🔹مردم همراه هستند، اکنون نوبت نظام است؛ از تلویزیون آغاز کنید.

✍🏻محمدرضا جوادی یگانه

مرز باریکی است میان ماندن و سقوط ایران، همین ایرانی که چندین سده است، لااقل از صفویه تاکنون، مانده است؛ ایران نوینی که شاه اسماعیل از نو ایجادش کرد و آغامحمدخان قاجار دوباره جمعش کرد و رضاشاه امنیت را دوباره به آن بازگرداند و در نیم قرن اخیر، تلاش شد نقش‌آفرینی منطقه‌ای ایران هم افزایش یابد و انقلاب امام خمینی هم استقلال‌خواهی و شجاعت آحاد مردم را به ویژه در جنگ تحمیلی تقویت کرد.
ایران کنونی محصول تلاش پیوسته همه اهل قلم و اهل شمشیر و نهادهای مدنی و دینی ایران در چهار سده اخیر است.

کوچک شدن و تجزیه ایران، یا بی‌دفاع بودن آسمان و زمین ایران در برابر حملات همسایگان و دشمنان ایران، به معنای سقوط ایران است. ایرانی که هم در درازنای تاریخ دچار تنهایی استراتژیک بوده و هم از لحاظ ایدئولوژیک امروزه هیچ متحدی ندارد.

زمانهایی ایرانیان تصمیم درست گرفتند، مانند زمانی که با فاتح تهران و ناقض انقلاب مشروطه دست همکاری صادقانه دادند تا ایران ساخته شود، هر چند به شیوه آمرانه. و زمانهایی تصمیم نادرست گرفتند، مانند زمانی که در دوره مروانیان، دفاتر مالیاتی ایران را از پهلوی به عربی برگرداندند و اعراب را برای چند سده بر ایران مسلط کردند.

اکنون نیز با تهاجم اسراییل، که بر اساس تهاجم‌های قبلی او می‌دانیم که به تدریج نابودی همه زیرساخت‌های ایران در برخواهد گرفت، «ایران، ایرانیان و حکومت ایران» سرنوشت واحدی پیدا کرده‌اند.

دلیل رسیدن به وضع موجود هر چه که باشد، مهم آن است که اکنون لحظه تصمیم ایرانیان رسیده، که فارغ از موافقت یا مخالفت با حکومت، یا موافق تهاجم اسرائیل باشند یا نباشند؛ نقطه میانی ندارد.
یا ایران می‌ماند یا می‌رود.

درک تاریخی ایرانیان داخل کشور از موقعیت خطیر ایران، باعث شد تا علیرغم همه دلگیری‌هایی که دارند و برخوردهایی که با آنها شده، در این موقعیت صفر و یکی، ایران را انتخاب کنند نه اسرائیل.

شگفت‌انگیز است این فهم، موجب آن به قول اسلامی ندوشن «شکیبایی در مصائب» بوده یا درک از شدت خطر، یا تجربه تاریخی ناامنی و دولت‌مرگی، هر چه باشد، این فهم منجر به همبستگی ملی شده است.

اما لازم است نظام سیاسی نیز به این انسجام نوپدید پاسخ دهد و فرصتی به دست بهانه‌جویان ندهد که مردم معترض را از حمایت همگانی از نظام منصرف کند. به همین دلیل باید آنکه مردم را به تکرار تابستان ۶۷ تهدید می‌کند، را به مثابه یک خطر دید، خطر جدی برای انسجام اجتماعی.

اکنون هر که در ایران است، و گرای تاسیسات ایران را به اسرائیل نمی‌دهد، خودی است. و باید اجازه داده شود تا به منطق و روایت خودش، و به شیوه و‌ نماد مطلوب خودش از ایران دفاع کند و اسرائیل را محکوم کند.

هر کس داخل ایران حمله اسرائیل را بی‌اماواگر محکوم می‌کند، بی‌چون‌وچرا مدافع واقعی ایران است. ایرانیان خارج از کشور هم خودی هستند و علاقمند ایران. فقط این مارپیچ سکوت باید شکسته شود و آنها باور کنند که همه ایرانیان داخل مخالف اسراییل هستند. آن وقت آنها هم در حمایت از ایران به خیابان خواهند آمد.

مردم ایران همراهی خود را نشان دادند، اکنون نوبت نظام سیاسی است که نشان دهد خطیر بودن مساله را درک کرده و سیاستی تازه در پیش گرفته.

برای شروع مساله، همگام با مقاومت و در کنار روش‌های دیپلماتیک، درهای تلویزیون را بگشایید. چهره‌هایی را دعوت کنید که تاکنون علیه‌شان برنامه می‌ساختید. خواهید دید آنها با منطقی کمترشناخته‌شده برای صداوسیما، مردم و به ویژه ایرانیان خارج از کشور را که هنوز در تردید انتخاب هستند، از ابهام می‌رهانند و به سمت دفاع بی‌قیدوشرط از ایران متمایل می‌کنند.

به ایرانیان اعتماد کنید.

منبع : پایگاه خبری جماران ۳۰ خرداد ۱۴۰۴ (اینجا)

#نوبت_نظام #شکستن_مارپیچ_سکوت

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 مذاکره با اروپایی‌ها تحقیر ترامپ است!

✍️ محمدرضا اسلامی

🔵 دیپلماسی به معنی مذاکره نیست. دیپلماسی «صرفا» به مفهوم شکل‌دادن به توافق هم نیست؛ بلکه مهمترین کارکرد دیپلماسی «جلوگیری» از شکل‌گیریِ «توافق‌ها» علیه شماست.

🔵 هدف از دیپلماسی «مذاکره» نیست، بلکه هدف اصلی این است که نگذارد کشورهای مختلف علیه کشور تو به یک توافق/ائتلاف برسند. به بیان دیگر، کارکرد دیپلماسی این است که نگذارد «ائتلاف علیه‌کشورت» شکل بگیرد.

🔵 دیروز (جمعه ۲۰ ژوئن/۳۰خرداد) دکتر عراقچی با نمایندگان کشورهای اروپایی (اعضای تروئیکا و نماینده اتحادیه اروپا) دیدار داشته است. در شرایط فعلی این یک اشتباه راهبردی است. گفتگو با اروپایی‌ها در ادامهٔ جریانِ تحقیر ترامپ است. این کار ارسال سیگنال‌ و این پیام به ترامپ است که ما تو را نادیده می‌گیریم. اشتباه بودنِ این راهبرد از آن جهت است که در «این زمان مشخص» تحقیر ترامپ صرفا به سود نتانیاهو است. عملا نتانیاهو به دنبال این است که بتواند از «ترامپ مُردد» یک «ترامپ مصمّم» به جنگ با ایران شکل بدهد. دیپلماسی ایرانی باید با هوشمندی این فرصت را از نتانیاهو سلب کند.

🔵 به گزارش واشنگتن‌پست (لینک) در حال حاضر نبرد شدیدی (Battle) در حلقه داخلی ترامپ بین طرفداران و مخالفان حمله آمریکا به ایران در جریان است.

عنوان مقاله واشنگتن پست:
Conflict in Mideast causes battle within MAGA ranks — stay out or fight?

در مقطع زمانی کنونی، ایران نباید از موضع ضعف مذاکره کند ولی همزمان ایران نباید در جهت «شکل‌گیری انسجام» بین نتانیاهو و ترامپ حرکت کند. ایران باید از این دو‌دستگی و شکافِ شدید میان تیم ترامپ حداکثر حُسن استفاده را بکند. امثال تد کروز موافق حمله به ایران ‌و امثال استیو بانن یا Tulsi Gabbard (مدیر اطلاعات ملی) مخالف حمله به ایران هستند.
دکتر عارف باید با جی.دی. ونس تماس بگیرد و در جهت کاستن از زهر موافقان جنگ بکوشد. عارف نباید نگران جایگاه اداری خود باشد. عارف حتی اگر بعد این کار پست و جایگاه دولتی خود را هم از دست بدهد ولی به خاطر ایران باید بکوشد که فرآیند تحقیر ترامپ و سمّ نتانیاهو را خنثی کند.
(ویدئوی زیر را ملاحظه کنید- مهم. جمعه ۲۰ ژوئن)🔻

🔵 ایران توانسته انسجام داخلی را پس از جنگ حفظ کند، و این بر خلاف انتظار نتانیاهو است. او گمان می‌کرد که مردم ایران بلافاصله بعد از شروع جنگ در جهت مسیری که اسرائیل می‌خواهد حرکت خواهند‌کرد. او مردم ایران را نشناخته بود. ایران نه‌تنها انسجام داخلی را حفظ کرده بلکه ضربه‌های جدی به مرکز تل‌آویو هم وارد کرده است. اکنون و در این شرایط جدید نتانیاهو به تنهایی نمی‌تواند این Mess and trouble (آشفتگی و دردسر) را جمع کند. او نیازمند این است که پای ترامپ را هم به وسط ماجرا بکشد. اکنون که شیپور جنگ جدی شده، او شدیدا نیازمند «امکانات ارتش ایالات‌متحده» است. اکنون دیپلماسیِ فعال ایرانی باید بتواند خلاف جهت خواسته نتانیاهو و در جهت تقویت تیم مخالف او عمل کند.

دیپلماسی باید بتواند از فرصت‌ها در کوتاه‌ترین زمان ممکن بهره‌برداری کند. خطاهای راهبردی اکنون جایز نیست.

/channel/solseghalam/2544
#دیپلماسی #تحقیر_ترامپ
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷در ستایش داوری اخلاقی و هنجاری!

✍🏻احمد بستانی

سالها کار آکادمیک به من آموخته است از صدور احکام قاطع و حق به جانب خودداری کنم، نه تنها در اظهارنظرهای دانشگاهی و علمی بلکه حتی در امور مربوط به حیات اجتماعی و سیاسی.

ازسوی دیگر، هرگز علاقه ای به گفتمان "خدمت و خیانت" نداشته ام و به سادگی کسی را خائن نمیپندارم. به همین دلیل بسیاری از مدافعان حملات اسراییل به ایران را به هیچ وجه خائن و نادان نمیدانم و میدانم که برای خود استدلالهایی دارند.

اما این روزها سوالی ذهنم را مشغول کرده است و دوست دارم از این هموطنان بپرسم: تا کجا اقدامات اسراییل را روا میدانید و ازکجا به بعد را با خط قرمزی در ذهن خود ممنوع کرده اید؟

دیدم استادی نوشته بود: "بعضی چیزها به یک قیمتی می‌اززند، بعضی چیزها به هر قیمتی."

اگر این منطق را بپذیریم، آیا مثلا ده هزار غیرنظامی ایرانی کشته شوند ارزش دارد؟ ایا اگر اسراییل برای دستیابی به منافع خود به تهران بمب اتمی بزند می ارزد؟ آیا اگر اسراییل منافعش ایجاب کند و ایران را تجزیه کند یا جنگ داخلی خونین راه بیاندازد ارزشش را دارد که نظام سیاسی کشور عوض شود؟

اینها فقط سوالاتی هستند که به گمانم هر کسی ذره‌ای با حملات اسراییل همدلی دارد و بدان امید بسته است باید از خود بپرسد و برای آنها پاسخی داشته باشد. این پاسخ البته واقعیت میدان را عوض نمی‌کند ولی قضاوت اخلاقی و هنجاری همواره ضروری است و درنهایت سخنان، مواضع و کنشهای ما را تعین می‌بخشد.

@DrBostani
#داوری_اخلاقی #داوری_هنجاری
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷سراب‌های پس از طوفان!

✍🏻سیدعلیرضا بهبهانی

گاهی تاریخ، پیش از آن‌که تکرار شود، هشدار می‌دهد. اما فقط گوش‌هایی که به جای طبل‌های بیرون، با وجدانِ درون می‌شنوند، آن هشدار را می‌فهمند.

روزی که صهیونیست‌ها، خاک فلسطین را به قدم‌های آهنین خود آلوده کردند، این ورود با توپ و تانک نبود؛ با چمدان و سند و سرمایه بود. بعضی‌ها گفتند نترسید، می‌خواهند بسازند، نه بسوزانند. برخی روشنفکرنماها باور کردند: گفتند با اسرائیل می‌شود خاورمیانه را ساخت، نه سوزاند. اما تاریخ چیز دیگری نوشت. امروز، آن‌که باخته، فقط کشته‌شدگان نیستند؛ حتی آن‌هایی که خیال دوستی با دشمن داشتند، در نهایت یا بی‌خانمان‌اند، یا پناهنده، یا فراموش‌شده. زمین‌ها، آواره‌ها، و حتی استخوان‌ها نیز دیگر متعلق به خودشان نیست. دشمن وقتی وارد شود، حتی خاطره را از تو می‌گیرد.

امروز بخشی از جامعه، در میان خشم از کاستی‌ها و رنج از ناکارآمدی‌ها، دل به سرابی بسته‌اند: «فردای بدون جمهوری اسلامی». اما مسئله این نیست که حکومت بماند یا نماند؛ مسئله این است که اگر رفت، چه چیزی به‌جایش خواهد آمد؟ آیا کسی حق دارد برای آینده یک ملت، فقط نفرت را سرمایه کند و عقل را به کناری نهد؟

بیایید با عقل سخن بگوییم؛ با زبان آینده.

سناریوی اول: دخالت خارجی

اگر این حکومت با ورود بازیگران خارجی فروبپاشد، ما با چه مواجه می‌شویم؟
نخست، ناامنی گسترده؛ چرا که میلیون‌ها ایرانیِ حامی وضع موجود (به‌درستی یا نادرستی‌اش کار نداریم) نه امکان مهاجرت دارند، نه در نظم جدید، جایی. درنتیجه، جنگ شهری، ترورها، درگیری‌های چریکی و انتحاری، و بازتولید خشونت تا سال‌ها ادامه خواهد یافت. این یعنی ته‌نشین شدن کشور در مرداب یک جنگ داخلی بی‌پایان.

در این سناریو، ممکن است فردی مانند رضا پهلوی (واقعا امیدوارم چنین نشود) را موقتاً به‌عنوان دولت موقت مطرح کنند. اما این هم دو مسیر دارد:
• یا او با نیت برگزاری انتخابات می‌آید و عملاً با سیستم پیچیده و مقاوم اداری ایران مواجه شده و فلج می‌شود؛
• یا می‌ماند، اما انتخابات را به تعویق می‌اندازد، چون «امنیت نیست»؛ و این یعنی بازگشت به دیکتاتوری، این‌بار با شعارهای مدرن.

و اگر در نهایت انتخابات برگزار شود، دوباره دو حالت داریم:
• یک شخصیت خارجی (مهاجر سال‌های دور) رأی می‌آورد؛ اما نهادهای ایرانی را نمی‌شناسد و در ساختار اداری، با دیوارهایی مواجه می‌شود که حتی از دیوار چین هم بلندترند؛ (مدیریت در ایران با ساختار فرهنگی ایرانی برای کسانی که با فاند گرفتن فعال سیاسی بوده اند فرق دارد).
• یا یک شخصیت داخلی بی‌تجربه پیروز می‌شود که در برابر فشارهای اقتصادی، گروه‌های مسلح، و بازیگران خارجی، ظرف چند ماه تحلیل می‌رود.

در همه این حالات، یک نقطه مشترک وجود دارد: غرامت. اسرائیل و متحدانش، پس از جنگ، ایران را به پرداخت میلیاردها دلار برای بازسازی خودشان مجبور می‌کنند. همین می‌شود که سال‌ها نه بودجه عمرانی خواهیم داشت، نه نفس برای توسعه.

سناریوی دوم: دولت نظامی داخلی

فرض کنیم که نیروهای نظامی داخلی در شرایط فروپاشی، حکومت را در دست گیرند. باز هم غرامت جنگ باقی‌ست، باز هم اقتصاد درهم‌شکسته و تحریم‌ها پابرجا هستند. تنها مزیت نسبی این سناریو، آشنایی نسبی این گروه‌ها با ساختار کشور است. اما اگر در ادامه از برگزاری انتخابات آزاد خودداری کنند، کشور وارد یک چرخه‌ی جدید اقتدارگرایی می‌شود؛ از نوع بی‌ریشه‌اش.

اما اگر یک قدرت مسئول در این سناریو، واقعاً به اصلاح فکر کند و مسیر اصلاحات واقعی را بگشاید، ممکن است بتواند در بلندمدت، کشور را از بحران نجات دهد. هرچند این مسیر، با هزینه‌های سنگینی همراه خواهد بود.

نتیجه: ایران در همه سناریوها، بازنده جنگ خواهد بود اگر …

اگر امروز ایران پایان این جنگ را خود ننویسد، در همه حالت‌ها، بازنده‌ی میدان خواهد بود.
همان‌طور که آینده‌ بدون طراحی، همیشه به نفع بیگانگان رقم می‌خورد.

به همین دلیل است که من از ماندن جمهوری اسلامی ایران با تمام نقدهایم،طرفداری میکنم.
ایران باید این جنگ را پیروز شود، به هر طریق ممکن؛ نه به‌خاطر یک نظام سیاسی، بلکه برای اینکه میز تصمیم‌سازی در تهران باقی بماند، نه تل‌آویو. اگر ایران پیروز شود، آنگاه باید درِ اصلاحات را خود بگشاید. حکومتی که خود اصلاح نکند، مردمش را به سراب‌ها سوق می‌دهد و این خطرناک است.
اما اصلاح، اگر در سایه‌ی امنیت و اقتدار ملی باشد، به ثمر می‌نشیند. فقط در این صورت است که هم وطن می‌ماند، هم امید.

و توصیه نهایی این محصل همیشگی توسعه:

سرنوشت سرزمین‌ها را نه شعارها تعیین می‌کنند، نه انتقام‌ها؛ بلکه عقل‌های دوراندیش. اگر از امروز، هر ایرانی در هر سویی که ایستاده، بداند که فردا، نه جای شعار، که وقت حساب خواهد بود، شاید تاریخ، این بار خود را تکرار نکند.

/channel/ofoghiran1416
#سراب #طوفان #سناریوهای_جنگ
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 ایران ماندگار!

▪️خانه‌ام آتش گرفته است، آتشی جانسوز، آتشی جانسوز …

▫️محمدرضا شجریان

#ایران_ماندگار #آتش_در_خانه #آتش_جانسوز #ققنوس_ایران #خانه‌ام_آتش_گرفته

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

✅️ سواد رسانه!

🔴 فریب نخوریم؛ اینترنشنال چطور بحران‌سازی می‌کند؟

۱. رسانه‌ تروریستی ایران‌اینترنشنال با پخش یک ویدیو از پنج زاویه مختلف درباره برخورد یک شیء نامشخص (ریزپرنده) به کوه، در حال اجرای یک عملیات روانی پیچیده‌اند.

۲. اینترنشنال با روایت‌های متنوع از یک حادثه مبهم، ذهن مخاطب را بمباران می‌کنند تا او را در ابهام، اضطراب و ناامنی روانی غرق کنند. این همان تاکتیک آشنای «بحران‌سازی چندوجهی» و «تصویرسازی هولناک» است:

◀️ بزرگ‌نمایی حادثه
◀️ ایجاد تردید و ابهام درباره واقعیت
◀️ حمله اطلاعاتی با حجم بالا برای از کار انداختن تحلیل انتقادی
◀️ تولید اضطراب جمعی و ترس اجتماعی

هدف؟ بی‌ثبات کردن امنیت روانی جامعه و گرفتن کنترل افکار عمومی

@BehnamSamadi_ir
#سواد_رسانه #رسانه_رسوا #رسانه_بحران‌ساز
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷چه خواهد شد؟

🔹تحقیر کردنِ ترامپ، بازی در زمین نتانیاهو است!

✍🏻محمدرضا اسلامی

🔸تحلیل اتفاقات اخیر بدون تحلیل شخصیت/گذشته ترامپ یک اشتباه راهبردی است.

▪️۱- شخصیت ترامپ، شخصیتی است که به شدت محتاج توجه است. به شدت «مطرح بودن» برایش مهم است. عملا ما با «بی‌توجهی» و بی‌محلی‌کردن به ترامپ، در زمین نتانیاهو بازی می‌کنیم. در حالی که اکنون زمانی است که با سیاست‌ورزی و زیرکی‌ حتی می‌توان میان این دو نفر فاصله ایجاد کرد (یا لااقل «عدم توافق» میان‌شان در گسترده‌تر کردن جنگ با ایران را بسط داد).

▪️۲- شخصیت ترامپ در بحث جنگِ مستقیم با ایران یک «شخصیت مردد» است. او از یک طرف دوست دارد که در رسانه «شخص قوی» و رهبر صاحب قدرت/سلاح «به نظر برسد» ولی همزمان نفرت دارد که وارد یک جنگ بی‌سر و ته مانند جنگ افغانستان/یا عراق بشود. ذهن او درگیر این است که چطور می‌توان هزینه‌های دولت آمریکا را با DOG کاهش داد، لذا همان ذهن از اینکه میلیاردها دلار (مانند اوباما) در خاورمیانه بلازده پول خرج کند بیزار است. ترامپ زمانی که تاجر بود شدیدا منتقد جنگ‌های عراق و افغانستان بود. ذهن ترامپ درگیر این “تناقض” است. تناقض بین ذهن یک رهبر جنگنده/صاحب‌سلاح در برابر ذهن یک بیزینسمنِ نگرانِ کسری‌بودجه‌ وحشتناک ایالات متحده.

▪️۳- تمام دوران جوانی ترامپ در فضای یک شخصیت نمایشی طی شده است. جوان میلیاردر خوش‌تیپ نیویورکی که عاشق دوربین و رسانه بود. حال آن جوان به پیری رسیده و از شگفتی روزگار «برای بار دوم» رئیس‌جمهور ایالات‌متحده شده است. ایران امروز نباید تعمدا وارد حوزه «تحقیر» یک شخصیت نمایشی بشود. چرا که نتانیاهو مشخصا مشتاق این امر است. نتانیاهو بیش از هر کسی مشتاق «توسعه حس تحقیر» در ترامپ است چون که به این شکل می‌تواند فرصت همراهی مستقیم ارتش آمریکا در جنگ با ایران را به دست بیاورد.

▪️۴- عملکرد بسیار ضعیف دموکرات‌ها در آمریکا باعث شد که ترامپ از خارج از Establishment برای دومین بار رئیس‌جمهور قدرتمندترین نیروی نظامی دنیا بشود. این یک «واقعیت» (Fact) است. ما نمی‌توانیم انکار کنیم که پس از یک فراز و نشیب بسیار طولانی (زد و خورد شدید) در داخلِ آمریکا، و شکست سهمگین دموکرات‌ها، اکنون این ترامپ است که به منابع عظیم سلاح و بمب‌افکن‌های ارتش ایالات متحده دسترسی دارد. در چنین شرایطی دیپلماسی ایران، نباید در جهت مسیری برود که نتانیاهو مشتاق آن است.

▪️۵- ارتباط مستقیم میان ایران و رئیس‌جمهور آمریکا بدترین رویداد ممکن برای نتانیاهو است. او فردی است که از میانه جنگ برای روز تولد ترامپ پیام ویدئویی تبریک‌تولد ضبط می‌کند و او را با القاب مختلف کودکانه می‌ستاید. او در تلاش است تا بیشترین بهره را از یک شخصیت نمایشی ببرد.

▪️۶- اکنون ایران در موضع ضعف نیست. توانسته به حملات نتانیاهو پاسخ مستقیم و کوبنده بدهد. اکنون دقیقا آن لحظه طلایی یا Golden Timeی است که ایران باید از موضع قوت با ترامپ «ارتباط مستقیم» بگیرد و زهر نتانیاهو را تا حد ممکن خنثی کند. «ترامپ با شخصیت نمایشی» خوشحال خواهد شد که در رسانه‌های بین‌المللی احساس عدم تحقیر/بزرگی کند. در این ساعات حساس، چنین کاری برای حفظ گوهر ایران و تمامیت ارضی کشور ایرادی ندارد. ضربه‌ی این ارتباط به اسرائیل و شخص نتانیاهو (در این مقطع زمانی) ضربه موثری خواهد بود.

▪️آخر- مروری داشته باشیم روی اتفاقات چهل و هشت ساعت اخیر:
۱- ترامپ اجلاس گروه هفت را قبل از پایان اجلاس ترک کرد (تا به نشست شورای‌امنیت کشورش در واشنگتن برسد)
۲- قرار بود که او تا ساعت ۶ عصر سه‌شنبه (پریروز ۱۷ ژوئن) اعلام کند که آیا ایالات متحده هم همراه با اسرائیل وارد حمله به ایران خواهد شد یا خیر؟ از ساعت ۶ عصر تا ۱۱ شب خبرنگاران منتظر اعلام این تصمیم بودند و خبری نشد.
۳-دیروز (چهارشنبه ۱۸ ژوئن) نیز ترامپ اعلام رسمی نکرد! و وقتی که نهایتا در برابر پرسش خبرنگاران قرار گرفت به صراحت گفت: هنوز تصمیمی نگرفتهظام.

بله او تصمیم نگرفته چون که نمی‌تواند تصمیم بگیرد. او به شدت مردد است. ایران باید از این فرصت زمانی خاص استفاده کند و با او ارتباط مستقیم بگیرد و موقتا وارد یک توافق بشود تا نتانیاهو از «ترامپ مردد» نهایت بهره‌برداری را نکند.

🔴 مسیر ویتکاف/عراقچی اصلا مسیر درستی برای این کار نیست. خود پزشکیان باید وارد کنشگری فعال بشود.

/channel/solseghalam
#ترامپ_مردد #ارتباط_مستقیم
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷من از نسل ققنوسم، برخواهم خاست!

رضا کیانیان در زادروزش برای ایران نوشت:

▪️در زندگی‌ام قبل از انقلاب را دیده‌ام، مبارز بوده‌ام، زندان رفته‌ام، انقلاب را دیده‌ام، جنگ را دیده‌ام، محاصره اقتصادی را دیده‌ام، گرسنگی کشیده‌ام، تحریم دیده‌ام و حالا باز یک جنگ دیگر ... همه اینها را گذرانده‌ام، این را نیز می‌گذرانم.

▪️همچنانکه در سکانس پایانی فیلم «پاپیون» استیو مک کویین که خود را به دریا می‌اندازد، فریاد می‌زند حرامزاده‌ها! من هنوز زنده‌ام! ما نیز رو به تجاوزگران می‌گوییم حرامزاده‌ها ! ما هنوز زنده‌ایم! 

▪️ای ایران! کشورم! دوستت دارم! ترا که در طول هزاران سال عمر پربرکت و پربارت بارها جنگ را تجربه کرده‌ای، حملات وحشیانه دیده‌ای، به خاک و خون کشیده شده‌ای اما باز از خاکستر خود برخاسته‌ای، نیرومندتر از قبل. باز هم برخواهی خاست. من ایرانی‌ام، از نسل ققنوسم، برخواهم خاست. 

▪️یادمان باشد ایران بود و هست و خواهد بود اما کشوری که به ما حمله کرد، نبوده، سنش از سن من کمتر است. 

▪️ما به امید زنده‌ایم و با امید ادامه می‌دهیم. امید، راز ماندگاری ماست‌. اندکی صبر، سحر نزدیک است.» 

@chandsanieh_news
#ققنوس_ایران
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷خوشه‌های انسانیت!

✍🏻محسن جلال‌پور

پیرمرد فقیر وارد ساندویچی می‌شود و به فروشنده می‌گوید: اگر زحمتی نیست می‌خوام ازتون کمی نان بخرم. زن فروشنده پاسخ می‌دهد: اینجا نانوایی نیست، ما با نون‌هامون ساندویچ درست می‌کنیم. پیرمرد می‌گوید می‌دونم خانم؛ برای یک پیرزن می‌خوام که دندان نداره. گرسنه‌شه.
زن فروشنده می‌گوید: براش ساندویچ بخر،ساندویچ‌های خوبی داریم.
پیرمرد پاسخ می‌دهد: خیلی دلم می‌خواد اما راستش 10 سنت بیشتر پول ندارم.
زن دوباره می‌گوید: با 10 سنت حتی نمی‌تونی نان بخری، ما نان 15 سنتی داریم.
مالک ساندویچی خطاب به زن فروشنده می‌گوید: یه تکه نون بهش بده.
زن یک بسته نان روی میز می‌گذارد و به پیرمرد می‌گوید: قیمت این نان 15 سنت است.
پیرمرد خطاب به زن می‌گوید: حالا نمی‌شه به اندازه 10 سنت ازش ببُرید؟
زن فروشنده اختیاری ندارد و مالک ساندویچی می‌گوید: همه‌شو بده بهش.
پیرمرد به مالک ساندویچی می‌گوید: نه آقا؛ ما به اندازه 10 سنت نان می‌خواهیم.
مالک ساندویچی می‌گوید: اشکالی نداره، نون مال دیروز است و همان 10 سنت کافی است. دو نوه پیرمرد، با حسرت چشمشان به آب‌نبات‌های گوشه فروشگاه می‌افتد و هر کدام یکی برمی‌دارند. پیرمرد از زن فروشنده می‌پرسد: اون آبنبات‌ها یک سنت است؟
و زن فروشنده با شرمندگی می‌گوید: نه؛ دو تاشون یک سنت است.
پیرمرد یک سنت می‌دهد و به اتفاق نوه‌هایش خوشحال از فروشگاه خارج می‌شوند.
یک راننده کامیون به زن فروشنده می‌گوید: این آبنباتها که گرون‌ترند. تو که به من گفتی قیمت آبنبات‌ 5 سنت است پس چرا دو تاشو یک سنت فروختی؟
و فروشنده با تندی پاسخ می‌دهد به توچه مربوطه؟
همان راننده و دوستش که غذایشان را تمام کرده‌اند قصد دارند از ساندویچی خارج شوند و نفری پنج سنت روی میز می‌گذارند و خداحافظی می‌کنند.
زن فروشنده که می‌داند آنها پول غذایشان را داده‌اند می‌گوید: صبر کن ببینیم پس این پول‌های برای چیست؟
دو راننده در حالی که دارند خارج می‌شوند، می‌گویند به توچه مربوطه؟


بارها این صحنه از فیلم «خوشه‌های خشم» به کارگردانی جان فورد را دیده‌ام. صادقانه بگویم، هیچ وقت فرصت نکرده‌ام فیلم را به طور کامل ببینم اما سکانسی که اشاره کردم، همیشه اشکم را در می‌آورد.

این سکانس سرشار از انسانیت است. سرشار از نوع‌دوستی و خیرخواهی و محبت به افراد نیازمندی که غنی از کرامت و بزرگی‌اند. زنجیره‌ای از خوبی‌ها که از پیرمرد فقیر شروع می‌شود و با مالک ساندویچی و زن فروشنده ادامه پیدا می‌کند و دو راننده کامیون آن را به اوج می‌رسانند.

#فرهیختگان #خوشه‌های_انسانیت #زنجیره_خوبی

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔹زندانیان غار افلاطون!

✅ در روزهای بدون اینترنت تهران احساس زندانیان غار افلاطون را داشتم. جماعتی که در غاری زندانی‌اند، مچ‌ پاها و گردنشان به جایگاه‌هایشان زنجیر شده و چاره ندارند جز اینکه به سایه‌های روی دیوار نگاه کنند و همان‌ها را به عنوان حقیقت بپذیرند.

✅ خبرهای رسانه‌های داخلی عمدتا درمورد بی‌چارگی و زمین‌گیری اسرائیل است و اینکه چقدر مردم ایران «صددرصد» با هر چه رسانه ملی می‌گوید موافقند. همانطور که خبرهای رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی درمورد زمین‌گیری ایران است و مردمی که جز ناله و نفرین حرفی ندارند و این لابد جزو خواص رسانه در جنگ است.

✅ روز حمله به ساختمان صداوسیما، موقعی که خانم سحر امامی، مجری شجاع تلویزیون روی آنتن بود، استثنائا شبکه خبر ما هم در جستجوی خبری، اثری، فراخوان کمک مردمی‌ یا هشداری روشن بود ... با چشمانی پر از اشک شاهد صحنه هولناک حمله به تلویزیون و استقامت خانم امامی بودم که هر لحظه ممکن بود منجر به شهادتش روی آنتن زنده شود. بعد دودی غلیظ آسمان تهران را پوشاند. تلویزیون را روشن نگاه داشتم تا دست‌کم از سلامت او مطمئن شوم.

✅ خوشبختانه خانم امامی سالم بود. به استودیو برگشت و به همراه مجری دیگری ضمن محکومیت حمله اسرائیل از اینکه مردم ایران شاهدند صداوسیما چگونه همیشه و در همه بحران‌ها راوی «حقیقت» بوده سخن گفتند. تلویزیون را خاموش کردم.

✅ دو روز بعد در شرایط بی‌خبری مطلق درحالیکه صدای انفجار در آسمان شهر می‌آمد شبکه یک را روشن کردم و دیدم خانم امامی، که حالا نماد شجاعت زن ایرانی در برابر دشمن متجاوز شده، مقابل سعید جلیلی (برادر وحید جلیلی قائم‌مقام فرهنگی رئیس صداوسیما) نشسته و دارد تحلیل‌های او را می‌شنود. خاموش کردم. صداها که بیشتر شد، دوباره روشن کردم. استاد حسن رحیم پورازغدی بود با همان لحن عاقل‌اندرسفیه همیشگی‌ در همه زمان‌ها. خاموش کردم.

✅ زور زدم زنجیرها را از مچ پا و گردنم باز کنم و خبری بگیرم از اینکه در شهر چه می‌گذرد و آیا باید شب را در پناهگاهی جایی بگذرانیم. بی‌فایده بود. مثل بندیان غار افلاطون، فقط خودم را زخمی می‌کردم.

@neocritic

#زندانیان_غار_افلاطون #جامعه_باز_اطلاعاتی

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 منطق صدای واحد

✍🏻عباس عبدی

▫️سرمقاله هم‌میهن
۰۱ تیر ۱۴۰۴


در یک جامعه پویا و مطلوب فرآیند تصمیم‌گیری چگونه است؟ در شرایط عادی و متعارف باید آزادی نقد و اظهار نظر باشد تا افراد و گروه‌ها هر کدام بر حسب رویکردها و تحلیل‌های خود در باره موضوعات گوناگون نظر دهند. نباید مانع آزادی در تحلیل و نظر و حتی اعتراض مدنی شد. ولی در مقام تصمیم به طور طبیعی نهادهای قانونی و طی سازوکار روشن و شفاف باید تصمیم بگیرند. نقد نتایج تصمیمات نیز باید آزاد باشد‌.
در شرایط بحرانی و حادتر همچون جنگ، این فرآیند قدری متفاوت می‌شود. هم به لحاظ رعایت مسایل امنیتی و هم از منظر سرعت تحولات. با این حال منتقدین می‌توانند با ادبیاتی متعادل‌تر به بهبود تصمیمات کمک کنند ولی نباید انتظارات زیادی داشت. چون هر کدام از آحاد جامعه حداقل در سه مساله مهم با یکدیگر و با تصمیم‌گیران تفاوت جدی دارند که این تفاوت‌ها مانع از درک متقابل در نقدها و ایده‌های پیشنهادی در موضوع واحدی مثل تصمیمات جنگی می‌شود.

اول تفاوت‌های رویکردی است. هر کدام از ما دنیا و مسائل آن را به گونه‌ای متفاوت تحلیل می‌کنیم. کسی که معیارهای او در تحلیل سیاست، عرفانی یا مبتنی بر ظهور و خواب و ... این گونه امور است نمی‌تواند با فردی که طرفدار سیاست رئالیستی و واقعگراست مسائل و راه حل‌ها را مشابه ببینند. یا نگاه‌های کسی که دنبال انقلاب جهانی است با کسی که منافع ملی را اولویت می‌داند نیز تفاوت جدی دارند.
دومین تفاوت عدم تقارن شدید در اطلاعات است. اطلاعات ما با یکدیگر و نیز با عناصر تصمیم‌گیر بویژه در شرایط جنگی و امنیتی بسیار متفاوت است. برای نمونه ما هنوز نمی‌دانیم انجام چه کارهایی در توان حکومت هست یا نیست؟ شاید برخی امکانات را داشته باشند که به دلیلی ما نمی‌دانیم. لذا اغلب پیشنهادهای افراد خیرخواه نیز برای مجریان، نابخردانه به نظر خواهد رسید.
سومین اختلاف هم در اهداف است هر کسی از ظن خود یار ماجرا می‌شود. در حالی که باید اهداف و انگیزه‌های تصمیم‌گیران را جستجو کرد و بر ان اساس نظر داد.
ایا اینها به معنای ان است که کلا کنار بکشیم؟ اگر نه؛ چه می‌توان یا چه باید کرد؟ عملی‌ترین راه اجرای سیاست‌های رسمی است. به دلایل پیش‌گفته مجال نقد مفصل و دقیق و سازنده این تصمیمات نیست. همچنین فرصت کسب اطلاعات لازم یا رسیدن به همگرایی رویکردی هم وجود ندارد. سرعت تحولات چنان زیاد است که تحلیلگران به سختی به ان می‌رسند. از سوی دیگر فعلا مجال نقد عمومی و علنی یا وارد کردن فشار برای اجرای سیاست‌های دیگر نیست. اگر آنان که تا اینجا آمده‌اند را قبول داریم کاملا حمایت کنیم تا بقیه مسیر را هم بروند اگر هم قبول نداریم نباید مخالفتی کرد باید اجازه داد که پژواک صدای واحدی از ایران شنیده شود. البته این توصیه نافی نوشتن و گفتن و انتشار تحلیل‌های آموزنده و آگاهی بخش و‌ همدلانه نیست. همچنین باید تصمیم‌گیران را به این واقعیت آشنا کرد که چنین رفتاری از سوی مردم را نباید مصادره به مطلوب نمود و به منزله تایید سیاست‌ها و تصمیمات گرفت. آنان باید برای شناخت مطالبات و خواست‌های مردم راه‌های گوناگونی را در دسترس بگذارند. همچنین باید دلایل خود را برای اتخاذ تصمیمات رسمی در اختیار مردم قرار دهند تا مردم بر اساس آگاهی و باور از سیاست‌های رسمی تبعیت کنند. بنابر این کوشش باید کرد که صدای واحدی از ایران شنیده شود. در شرایط کنونی که با تجاوزی آشکار مواجهیم منافع چنین صدایی بهتر از #چند_صدایی است که یکدیگر را خنثی می‌کنند.

@hammihanonline
hammihanonline.ir
#صدای_واحد_ایران
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 حمله ترامپ و روان‌شناسی جمهوری اسلامی!

👈 عبدالله شهبازی، نویسنده و پژوهشگر تاریخ، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ ورود آمریکا به جنگ شروع مرحله جدید «بازی بزرگ خاورمیانه» است. روان‌شناسی جمهوری اسلامی و پاسخش را دقیقاً می‌شناسند و بر اساس این شناخت طراحی می‌کنند و پیش‌ می‌روند. و به اندازه کافی نیرو در رده‌های مختلف جمهوری اسلامی دارند تا به واکنش تند، نه پایان دادن به جنگ و پیشگیری از #سقوط_نهایی،‌ ترغیبش کنند.

✍ به این ترتیب، گام‌به‌گام پیش می‌روند؛ به‌نحوی که بخش مهمی از پایگاه اجتماعی ترامپ (ماگا) و اکثریت کنگره از هر دو حزب بپذیرند که ترامپ خواهان جنگ نیست، ولی به‌رغم تمایل او، راه دیگری جز تداوم حمله نظامی آمریکا و تغییر رژیم وجود ندارد.

✍ تبلیغ درباره اصابت دو موشک اخیر به تل‌آویو و حیفا به این دلیل است. و شاید کار به جایی برسد که در کنگره رسماً خواستار اعلان جنگ شوند و به تصویب برسد.

✍ توصیه‌های جنجالی و به‌شدت نابخردانه به مقابله تند با ضربات آمریکا را، که حتی در تلویزیون رسمی بیان شده و می‌شود، باید اینگونه دید. و شاید حمله‌ای جنجالی به مواضع آمریکا در راه باشد که پوشش رسانه‌ای وسیع و حتی اغراق‌شده بیابد.

✍ جمهوری اسلامی در ابعادی حیرت‌انگیز متأثر از نگاه‌های افراطی یا مشکوک است و اسرائیل به فالس‌فلگ نیاز ندارد.

@javadrooh
#روان‌شناسی_جمهوری_اسلامی #پاسخ_شدید #حمله_ترامپ
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷ترامپ به مثابه ماشین جنگی نتانیاهو!

🔹طرح کارلوس لتوف (کاریکاتوریست برزیلی) از حمله غیرقانونی آمریکا به ایران

🔸ترامپ با حمله به ایران ثابت کرد آمریکا به ماشین جنگی رژیم اسرائیل تبدیل شده است.

#ترامپ #ماشین_جنگی_نتانیاهو

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷مداخله نظامی آمریکا در جنگ!

متاسفانه روز موعود فرارسید و قصاب غزه (نتانیاهو) به آرزویش دیرینه‌اش رسید: مداخله نظامی مستقیم آمریکا در جنگی که ممکن است به یک جنگ فراگیر و ویرانگر منطقه‌ای منجر شود.

ساعت ۲:۳۰ بامداد ۱ تیر ۱۴۰۴ هواپیماهای راهبردی بی۲ آمریکا با بمب‌های سنگرشکن ۱۴ تنی به سایت زیرمینی هسته‌ای فردو در قم و با موشک‌های کروز و هدایت‌شونده تام‌هوک به سایت‌های هسته‌ای نطنز و اصفهان حمله کردند و تا کار ناتمام اسرائیل در تجاوز به ایران و نابودی برنامه هسته‌ای ایران را به پایان برسانند!

اینک پرسش اساسی در باره واکنش کشورهای منطقه به این تجاوز وحشیانه از سویی و شیوه پاسخگویی جمهوری اسلامی ایران به مداخله نظامی مستقیم ایالات متحده در جنگ اسرائیل با ایران از سوی دیگر است.

بنابراین، آیا ایران وارد جنگی تمام‌عیار با آمریکا خواهد شد و جهان شاهد شعله‌ور شدن جنگ در منطقه استراتژیک خلیج فارس و خاورمیانه خواهد بود؟

#قصاب_غزه #آرزوی_دیرینه #مداخله_نظامی_مستقیم_آمریکا

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷ایران، ایستاده‌ایم تا تو نیفتی!

✍🏻محمد فاضلی

ایران جان، ایران خانم، ایران ای مادرم!
تو خود می‌دانی ما کلاً شمردن آموختیم تا زخم‌های تو را بشماریم؛ و بقیه همه آموختنی‌ها را آموختیم تا مرهم و درمان بسازیم برای آن زخم‌ها تا از دردهایت بکاهیم. ما همواره ترسیدیم از این‌که زخم‌ها تو را از پا بیندازند. نه این‌که تاریخ نخوانده باشیم و ندانیم که تو را هزاران دشنه دشمنان در طول هزاره‌ها هم از پا نینداخته است، نه! اما تو خود می‌دانی که فرزند هر قدر هم که به استواری مادر ایمان داشته باشد، تاب دیدن زخم‌های مادر ندارد.

ایران جان، مادرم!
نیک‌فرزندانت را می‌بینی؟ آن سرباز پدافند را می‌بینی که بدون ترس چشم در چشم خصم دوخته تا تو را نگهبانی کند؟ آن نوازنده را می‌بینی که حزن‌آلود برای تو می‌سازد و می‌نوازد و می‌خواند؟ آن پزشک و پرستار را دیده‌ای که زخم‌های فرزندانت را درمان می‌کند؟ آن مهندس شجاع را دیده‌ای که تداوم برق و آب و ملزومات زندگی فرزندانت را تضمین کرده است؟ آن فرمانده نظامی را دیده‌ای که تا پای جان ایستاده تا از تو و فرزندانت محافظت کند؟ آن خبرنگار و روزنامه‌نگار شیردل را دیده‌ای که در دل حادثه و خون، پرچم خبر و آگاهی را سر پا نگه داشته است؟ همه از نسل و از جنس دختران و پسران شجاعی هستند که تو در طول هزاران سال در این سرزمین پروردی. مبارکت باشد.

ایران خانم، مادرم!
هیچ وقت آن‌چنان که سزاوار توست، قدر جغرافیا، فرهنگ، منابع، تاریخ و سرمایه‌های تو دانسته نشد. بسیاری در حق تو جفا کرده‌اند و اما تو هیچ‌گاه دست از مهربانی و نشاندن ما بر سفره منابع، نعمت‌ها، زیبایی‌ها، عظمت‌ها و مادری‌هایت نکشیدی. اما این بار که دشمنی خونخوار و بی‌اعتبار، عزم جزم کرده که نابودت کند، بر زخم‌هایت بیفزاید و جانت بستاند؛ نوبت ماست. ایستاده‌ایم تا تو نیفتی و می‌افتیم تا تو بایستی.

ایران جان، مادرم!
فرزندانت را خوب پرورده‌ای. تو کجا آموختی این گونه فرزندپروری که از کوروش کبیر تا به امروز، این چنین مهر مادری را به دل می‌گیرند و حساب تو را از حساب همه چیز جدا می‌دارند. پای میهن که به میان می‌آید، همه چیز کنار می‌رود و در زن و مرد فرزندانت فقط تو می‌مانی و شجاعت‌شان در پاسبانی از تو، به هر وسیله که ممکن است؟

ایران جان، مادرم!
تو بمان، ایستاده بمان! چه بزرگی، بزرگی کن و بمان! قربان زخم‌هایت، دوباره همه زخم‌هایت را خواهیم شمرد و در دنیایی که بیشتر و بهتر و عاقلانه‌تر قدر تو را خواهیم دانست، زخم‌هایت را درمان خواهیم کرد. قربان زخم‌هایت، هیچ زخمی بر تن و روح ما عظیم‌تر از زخمی نیست که بر تن و جان تو می‌نشیند. مادر جان، تو بمان! قربان زخم‌هایت، همه را درمان خواهیم کرد، با خون دل، با عقل و هوش، با جوش و خروش، با عشقی که تو در دل‌های ما کاشته‌ای. ایران، تو بمان.
 
▪️منبع : روزنامه ایران، ۳۱ خرداد ۱۴۰۴

@fazeli_mohammad
#ایران #ایران_ایستاده‌ایم
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷نهمین روز جنگ و احتمالات پیش رو

✍🏻صلاح‌الدین خدیو

ضرب‌الاجل دیشب ترامپ تردید اندکی دربارەی ورود مستقیم آمریکا به جنگ علیه ایران باقی گذاشته است. این چالشی مستقیم علیه استراتژی ایران برای فرسایشی کردن جنگ به قصد کاستن از تاب‌آوری اسرائیل است.

ایران در مواجهه با برتری فناوری و تفوق هوایی اسرائیل، در پی آنست که با طولانی کردن نبرد، بیشترین حس ناامنی را به دشمن تحمیل کند. نگه داشتن جمعیت در پناهگاه‌ها، بالا بردن هزینه‌های اقتصادی و در نهایت امید به ته کشیدن تیرهای گنبد آهنین رئوس اصلی راهبرد دفاعی تهران را تشکیل می‌دهد.

به ظن قوی ایران دنبال حصول نتیجەای چون جنگ 33 روزەی اسرائیل با حزب‌الله است. جنگی که در پایان آن نه تنها حزب‌الله جان سالم به در برد، بلکه توانست در شرایطی نسبتا مساوی، آتش بس را به خصم تحمیل کند. در مقابل اسرائیل برای اجتناب از این مسیر، مجدانه در پی کشاندن پای آمریکا به جنگ است.

با این تفاصیل، موضع نهایی آمریکا تعیین کننده است. برای شخص ترامپ ورود مستقیم به جنگ گزینەی مطلوبی نیست. ترجیح او برون‌سپاری جنگ به پیمانکار امنیتی خود در منطقه یعنی اسرائیل است. از سوی دیگر به لحاظ روان‌شناختی، شکیبایی رئیس‌جمهور جنجالی آمریکا مانند تاب‌آوری اسرائیل محدود و قابل تخمین است. ترامپ برخلاف اسلاف خود تمایلی به مذاکرات دشوار و پیچیده ندارد و در پی نتایج آنی و ملموس است. به طور مثال سر باز کردن دوبارەی بحران کنونی فرضا در شش ماه یا یک سال دیگر برای وی کابوسی شخصی و فاجعەای سیاسی است. از این رو وی حملات اسرائیل را اهرم فشاری جهت کوتاه آمدن ایران از خواستەی اصلی خود مبنی بر حفظ حق غنی‌سازی می‌بیند.

می‌توان احتمال داد که مهلت دو هفتەای وی به ایران بر اساس ترکیبی از این نگرانی‌ها و انگیزه‌ها اتخاذ شده است: این دو هفته زمانی تقریبی برای اتمام ذخایر سیستم گنبد آهنین اسرائیل و اجبار آمریکا برای ورود به جنگ است.

اگر موشک‌های رهگیر اسرائیل تمام شوند ایران به راحتی می‌تواند حتی با موشک‌های نسل اول عمق آن را هدف قرار دهد. امری که می‌تواند واکنش طبیعی آمریکا را برانگیزد. خاطرنشان می‌شود در جنگ اکتبر 1973 هنگامی که در سه روز اول نشانه‌های شکست نسبی اسرائیل پدیدار شد، آمریکا با پل هوایی معروف خود، ورق را برگرداند.

همچنین این مهلت می‌تواند زمان مورد نیاز برای آوردن ناوها و کشتی‌های جنگی به خلیج فارس جهت آماده‌سازی برای حمله به ایران باشد. این تمهیدات برای مقابله با بستن تنگەی هرمز توسط ایران و حملات به پایگاه‌های آمریکایی در منطقه، حیاتی است.

بعید است که ایران با چشم‌پوشی از غنی‌سازی و در شرایط جنگی به روند سیاسی مردەی کنونی بپیوندد. افزون بر بی‌اعتمادی شدید به تمهیدات سیاسی به عنوان تاکتیک‌های فریب و غافلگیری، دست شستن از حق غنی‌سازی، آخرین ابزارهای چانه‌زنی و کسب امتیاز را از دستش خارج خواهد کرد. این امر در شرایط کنونی که آسمان ایران محل تاخت و تاز پرنده و ریزپرنده‌های متخاصم شده، در حکم یک خودزنی استراتژیک خواهد بود. تاکتیک کنونی تهران کسب آتش‌بس و اجتناب از بده‌بستان زیر آتش است.

ایران در پی ترغیب ترامپ جهت فشار آوردن به اسرائیل جهت پایان عملیات نظامی و سپس آغاز گفتگوهاست. احتمالا مشوقی که در این زمینه ارائه می‌دهد، پذیرش برخی محدودیت‌ها فراتر از توافق برجام است.

روزهای آینده سرنوشت‌ساز و تعیین‌کننده است. اسرائیل تصمیم خود را گرفته و وارد ماجرایی خطرناک شده است. اما وضع در تهران و واشنگتن فرق می کند. ترامپ به وضوح امیدوار بود که تحولات نظامی فراتر و سریع تر از روند سیاسی عمل کند و محتاج تصمیم کبری نباشد. امری که تاکنون محقق نشده است. ایران هم که با جنگی همه جانبه و نیابتی از سوی دنیای غرب روبروست.

اکنون تصمیم ترامپ تعیین کننده است.

@sharname1

#آینده_جنگ #سناریوهای_جنگ

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 آيا اسراييل نقطه‌زنی میکند؟

✍🏻امین بزرگیان

کمی به تاریخ این عبارت در همین دو سال اخیر نگاه کنیم. اسراییل در تمام این دو سال چه در غزه و چه در لبنان همواره مدعی بوده که نقطه‌زنی کرده است. این ادعا چنان وقیحانه و دروغ بوده است که حتی سازمانهای بین‌المللی غربی هم آن را «پروپاگاندا» نامیدند. در تمام این دو سال غزه و جنوب لبنان با ادعای نقطه‌زنی خاک‌شان توبره شده است.

ادعا این است که اسراییل در ایران در حال نقطه‌زنی است: اینکه اسراییل مناطقی ویژه را مورد هدف قرار میدهد و بمباران سراسری نمیکند.

نکته این است که اسراییل نشان داده که به میزان شکست در اهدافش قطر این نقطه را به مرور گسترش میدهد. اندازه این نقطه به این ربط دارد که اسراییل به اهدافش رسیده است یا نه؟ آنچه در غزه گذشت و به تخریب کل غزه و بیش از پنجاه هزار کشته رسید محصول شکست اسراییل در هدفش يعنى تسليم حماس مربوط است. البته به مرور که این نقطه بزرگتر میشود دلایل و توجيهات مناسب با آن نیز ساخته شده است.

روز اول حمله اسراییل به ایران را با امروز مقایسه کنید.

بنابراین هیچ هدف اخلاقی در نقطه‌زنی وجود ندارد بلکه این موضوع (قطر و اندازه نقطه) در نسبت با دستیابی به اهداف اسراییل است.

کسانی که آنچه اسراییل با حدودا ۶۰۰ کشته غير نظامی در یک هفته انجام داده را نقطه‌زنی می‌دانند، با شش هزار کشته هم آن را نقطه‌زنی خواهند نامید؛ شک نکنید.

@AminBozorgiyan
#نقطه‌زنی #کدام_نقطه‌زنی
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 ایران ماندگار!

هر کی ازتون پرسید،
ایران چه شکلیه بگین :

کشوری به زیبایی یوسف
با غم و اندوه پدرش ...
و به خیانت‌کاری برادرانش ...!

❖ فودوشین 🪷

#ایران_ماندگار
#ققنوس_ایران

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

حکایات دیروز و عبرت‌های امروز
۱. مرحوم استاد «مجتبی مینوی» که از ترس آزار حکومت رضا شاه پهلوی در بریتانیا اقامت اجباری کرده بود و از آغاز تاسیس بخش فارسی سرویس جهانی BBC دبیر و گوینده آن بود، در شهریور ۱۳۲۰ و اشغال نظامی ایران توسط قوای بیگانه از هم‌صدایی با اشغال‌گران میهن خود خودداری کرد و شریک تبلیغاتی اشغالگران نشد.
۲. بنا به نقل مرحوم «عباس دهقان» گوینده سرشناس BBC فارسی در دوران ملی شدن صنعت نفت ایران، کارکنان ایرانی زبان بخش فارسی BBC، در اعتراض به پخش اخبار مغرضانه استعماری و ضدایرانی سرویس جهانی بی‌بی‌سی، اعتصاب کردند و دست از کار کشیدند و نهایتا موفق به تعدیل مواضع خبری BBC در قبال ایران شدند.
اکنون توقع استعفا و اعتراض و مقابله کارکنان فارسی زبان رسانه‌های ضدایرانی خارجی با موسسه خود نیست. ولی حداقل انتظار ملی، عدم همراهی، عدم توجیه و عدم ابراز خوش‌حالی از جنایات حرامیان اشغال‌گر و حامیان آن‌ها است. چنان که پیشینیان شرافتمند این افراد عمل کرده‌اند.
عکس سمت چپ: مجتبی مینوی در وسط
عکس سمت راست: عباس دهقان در سمت چپ

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 اسرائیل به ۳ دلیل در جنگ با ایران پیروز نمی‌شود.

🔹هفته‌نامه معتبر اکونومیست در تحلیلی با ارایه ۳ دلیل کلیدی ناکامی اسرائیل در جنگ با ایران نوشت: اسرائیل در جنگ مستقیم با ایران شانس چندانی برای پیروزی ندارد.

🔹۱. ایران کشوری با عمق استراتژیک و وسعت جغرافیایی بسیار بالا است و برخلاف غزه یا جنوب لبنان، نمی‌توان آن را در بازه زمانی کوتاه و با چند عملیات محدود، به‌طور مؤثر فلج کرد. پراکندگی پایگاه‌های موشکی و مراکز نظامی در سراسر کشور، قدرت ضربه‌پذیری ایران را کاهش داده و کارایی حملات نقطه‌ای اسرائیل را زیر سؤال برده است.

🔹۲. فاصله چند هزار کیلومتری میان ایران و اسرائیل، انجام عملیات نظامی گسترده و مداوم را برای تل‌آویو بسیار دشوار می‌سازد. اسرائیل برای حفظ توان حمله، نیازمند پایگاه‌های واسطه و یا حمایت فعال ایالات متحده است؛ امری که در شرایط فعلی به دلیل بلاتکلیفی سیاست خارجی آمریکا، قطعی نیست.

🔹۳. اگرچه در داخل ایران نارضایتی‌هایی از شرایط اقتصادی و اجتماعی وجود دارد، اما در زمان تهدید خارجی، نوعی انسجام و همبستگی ملی حول محور نظام سیاسی شکل می‌گیرد. این ویژگی باعث می‌شود طرح‌هایی نظیر براندازی سریع یا فروپاشی درونی، در کوتاه‌مدت کارایی نداشته باشند.

🔹در نتیجه جنگ مستقیم اسرائیل با ایران، نه‌تنها دستاورد نظامی قطعی برای تل‌آویو نخواهد داشت، بلکه ممکن است اسرائیل را درگیر یک بحران فرسایشی منطقه‌ای و پرهزینه کند؛ مگر آنکه مسیر گفت‌وگو و میانجی‌گری جایگزین درگیری شود.

منبع : اکونومیست

#فرهیختگان #دلایل_شکست_اسرائیل

@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷 شوک اولیه، انسجام ملی و محاسبه غلط دشمن

✍علیرضا معزی

نمی توان انکار کرد که عملیات شب نخست اسرائیل علیه ایران، هم در سطح تاکتیکی و هم روانی، غافلگیرانه و شوکه‌کننده بود. ترور برخی از کلیدی‌ترین فرماندهان نظامی کشور، موجی از بهت، نگرانی و هراس از آینده‌ای نامعلوم را به‌دنبال داشت. اما آنچه شاید از خود حمله مهم‌تر بود، پیچیدگی عملیات روانی دشمن و القای برتری اطلاعاتی و عملیاتی آن‌ها بود؛ موجی که در افکار عمومی، نگرانی عمیقی پدید آورد.

شباهت‌های آشکار این حمله با عملیات‌هایی که پیش‌تر در غزه، لبنان و علیه حماس اجرا شده بود، باعث شد که برخی تحلیل‌ها و برآوردهای عمومی، احتمال موفقیت دشمن را بسیار بالا بدانند. اما آنچه اسرائیل را به این ریسک بزرگ و بی‌سابقه -یعنی حمله مستقیم به ایران در بحبوحه مذاکرات غیرمستقیم- متقاعد کرد، نه توان عملیاتی، بلکه برداشت نادرست از شرایط روانی و اجتماعی ایران بود.

اسرائیل تصور می‌کرد جامعه ایرانی، با توجه به فاصله‌ای که میان مردم و حاکمیت ایجاد شده، زیر بار فشار یک جنگ مستقیم، دچار فروپاشی خواهد شد. در نگاه آنان، گلایه‌ها، اعتراضات، خشم‌ها و رنجش‌های مردم سرمایه‌ای برای فشار بیشتر بود. تصور غالب در اتاق‌های فکر دشمن این بود که جنگ، ایران را از درون خواهد شکست، نه از بیرون.

اما یک هفته پس از آغاز عملیات، واقعیت‌هایی که آشکار شده‌اند، با محاسبات اولیه اسرائیل تفاوتی ماهوی دارند. نیروهای نظامی ایران، با وجود تلفات و آسیب‌های جدی، نه‌تنها در واکنش تردید نکردند، بلکه با سرعت و قاطعیت به هرگونه حمله‌ای پاسخ داده‌اند. این پایداری، علاوه بر آنکه بارقه‌ای از امید در دل مردم دمیده، موجب تزلزل در روحیه دشمن نیز شده است. به‌طوری‌که طی روزهای اخیر، اسرائیل تلاش می‌کند با بزرگ‌نمایی اقدامات ایران، سایر قدرت‌های غربی مانند آمریکا و بریتانیا را به مشارکت مستقیم در درگیری نظامی با ایران ترغیب کند.

اما شاید مهم‌ترین ضربه به پیکره عملیات روانی دشمن، انسجام و همگرایی مثال‌زدنی ایرانیان در روزهای اخیر باشد -از گروه‌های حامی نظام گرفته تا منتقدان جدی آن، و حتی آن‌هایی که خود را از قربانیان حکمرانی می‌دانند. این هم‌صدایی ملی در محکومیت تجاوز و در دفاع از تمامیت ارضی کشور، دشمن را غافلگیر کرده و یکی از ستون‌های اصلی عملیات روانی آنان -یعنی تصور از شکاف مردم و حاکمیت- را به‌کلی فروریخته است.

رفتار مدنی و پخته مردم در دل بحرانی چنین ناگهانی، و روحیه ملی و سلحشورانه‌ای که در بسیاری از شهرها و حتی مناطق مهاجرپذیر به چشم آمد، همگی بیانگر بلوغ اجتماعی و سرمایه اعتماد ملی است که شاید در محاسبات استراتژیست‌های اسرائیلی جایی نداشت.

امروز با عبور از شوک اولیه، نیروهای نظامی، دولت و نهادهای پشتیبانی توانسته‌اند بخشی از مشکلات اجرایی و لجستیکی را برطرف کرده و به‌ویژه در زمینه تأمین نیازهای اولیه مردم، از جمله سوخت و مایحتاج در شهرهای درگیر یا مهاجرت‌پذیر، عملکرد نسبتاً موثری از خود نشان دهند. این وضعیت، نشانه‌ای روشن از توانمندی مدیریتی ایرانیان است.

اگر شرایط به‌گونه‌ای پیش رود که مردم بتوانند حتی با محدودیت‌هایی نظیر دورکاری، مجدداً به چرخه زندگی روزمره و کسب‌وکار خود بازگردند، این نه‌تنها ضربه‌ای سخت به دشمن خواهد بود، بلکه پیروزی مهمی برای ملت ایران و الگویی از مقاومت مدنی در برابر تجاوز و جنگ روانی خواهد بود.

در نهایت، شاید مهم‌ترین دستاورد روزهای اخیر برای ایران، نه در میدان نظامی، بلکه در عرصه انسجام ملی، همبستگی اجتماعی و مقاومت آگاهانه مردم رقم خورده باشد؛ پاسخی که دشمن را نه‌تنها در عرصه نظامی، بلکه در مهم‌ترین جبهه‌اش -یعنی جنگ روانی- با شکست مواجه کرده است.

دشمن اسرائیلی در توهم آن بود که از شکاف‌ در ایران، پل پیروزی بسازد و حتی زودتر از منهدم ساختن تاسیسات و زیرساخت‌های فیزیکی، سامان سیاسی و اجتماعی را فرو بریزد که مشخصا اینگونه نشد و دست و پا زدن سودازدگان خیانت‌پیشه هم به ننگ و بدنامی ابدی بدل شد.

@chandsanieh_news
#غافل‌گیری #شوک #همبستگی_اجتماعی #انسجام_ملی #همبستگی_ملی
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷پیامدهای تجاوز اسرائیل به ایران

🔸هشدار اکونومیست به ترامپ!

🔹نشریه اکونومیست در مطلب ویژه این شماره خود به بحران متعاقب تجاوز اسرائیلی‌ها به ایران پرداخته است.

🔹این مطلب ویژه، هشداری جدی است به ترامپ که عواقب احتمالی و مهیب درگیر شدن با ایران را در نظر بگیرد.

🔹«اشتباه است که دونالد ترامپ اکنون آمریکا را درگیر ایران کند. آنچه به عنوان حمله‌ای محدود به فوردو آغاز می‌شود، می‌تواند به راحتی به چیزی بزرگ‌تر تبدیل شود: خطری بزرگ‌تر از یک بمب انداختن و درگیر کردن همه خاورمیانه و نیروهای آمریکایی حاضر در خاورمیانه در جنگی تمام‌عیار.»

▪️منبع : هم‌میهن

@BehnamSamadi_ir
#جنگ_تمام‌عیار
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷تاکر کارلسن و ایران: پدیده دنیای رسانه!
🔹موشک‌های کروز کارلسن علیه تِد کروز

✍️محمدرضا اسلامی

🔵هفده میلیون مشاهده (View) در توئیتر در تنها کمتر از شش ساعت!
این برش از گفتگوی #تاکر_کارلسن با تد کروز «درباره ایران» میلیون‌ها بار در توئیتر، یوتیوب، اینستاگرام، فیس‌بوک، تلگرام و واتس‌اپ مشاهده شده‌است.

ضربه‌ای که کارلسن به سناتور جنگ‌طلب ایالت تگزاس زد در تاریخ ماندگار خواهد شد.

🔵فارغ از آنکه نتیجه جنگ در چند روزه آینده به چه سمتی برود، ولی این 93 ثانیه به عنوان سندی از اوج بی‌سوادی سیاستمداران جنگ‌طلب در تاریخ خواهد ماند.

این دقیقا همان چیزی است که از آن به عنوان «قدرت رسانه مستقل» یاد می‌شود. اگر تنها ۱۵ سال پیش از امروز به عقب برگردیم، تصور چنین چیزی برای یک «فرد رسانه» غیرممکن بود.
حتما لازم بود که یک «بنگاه خبری بزرگ» با سازوکار خاص رسانه‌ای خودش وجود داشته‌باشد تا بتواند یک «محتوا» را در عرض چندساعت اینگونه در معرض مشاهده/قضاوت میلیون‌ها نفر قرار بدهد. اما روزگار عوض شده!
یک انسان/شهروند می‌تواند خودش رسانه باشد و علاوه بر این می‌تواند محتوایی تولید کند که از رسانه‌های جریان‌اصلی (Mainstream media) بیشتر دیده شود. مرحبا آقای تاکر!

🔵در این ۹۳ ثانیه، تاکر کارلسن بدون اینکه مستقیما از ایران دفاع کند، ولی به اندازه صدها موشک کروز اثر تخریبی روی پایگاه فکریِ هوادارانِ تد کروز داشت. لحنی که با آن لحن حرف زد، میمیک صورت (حرکات چهره)، نحوه تعجب‌کردن، نحوه بازخواست‌کردن، نحوه رساندن پرسش اول به پرسش دوم/سوم/چهارم، همه اینها به نحوی بود که زیست سیاسی تد کروز را متلاشی کرد.

🔵تد کروز تنها چند ساعت قبل از این با رسانه معظم ABC News مصاحبه کرده بود و مصمم گفته بود: اکنون زمان جنگ با ایران است. ولی در این مصاحبه تاکر کارلسن به همه مردم دنیا نشان داد که این جناب سناتور تگزاسی درباره جنگ با کشوری «حرف» می‌زند که کمترین اطلاعات عمومی درباره آن کشور ندارد.

🔴گفتگو را با هم مرور کنیم:

▪️کارلسن (با لحنی خاص می‌پرسد):
شما مدام درباره ایران صحبت می‌کنید و از تغییر رژیم در این کشور حمایت می‌کنید.
راستی، می‌دونید چند نفر در ایران زندگی می‌کنن؟
«تعداد مردم ایران چقدره؟»
How many people live in Iran, by the way
▪️کروز:
«من نمی‌دونم جمعیتشون چقدره.»
▪️کارلسن:
«تو نمی‌دونی جمعیت کشوری رو که می‌خوای سرنگونش کنی؟»
You don't know the population of the country you seek to topple
▪️کروز:
«من که جدول‌های جمعیتی رو حفظ نمیکنم.»
I don't sit around memorizing population tables
(لحن پررو)
▪️کارلسن:
«خب، این موضوع خیلی مهمه چون شما داری برای سرنگونی حکومتشون لابی می‌کنی!» x.com
Well, it's kinda relevant because you're calling for the overthrow of the government
____________
▪️کارلسن ادامه داد:
«مخلوط نژادی و قومی ایران چیه؟»
What is the ethnic mix of Iran
▪️کروز:
«ایرانی‌ها اکثراً فارس و شیعه هستن، ولی عدد و ارقام دقیق نمی‌دونم.»
▪️کارلسن:
«نَه! تو سناتوری که قراره اون کشور رو سرنگون کنه، و چیزی درباره‌ش نمی‌دونی!!»
No, you’re a senator who is calling to overthrow the country, and you don’t know anything about
▪️کروز:
I'm not the Tucker Carlson expert on Iran!”
«من کارشناس ایران به‌سبکِ تو نیستم!»
(بازهم لحن پررو)
____
در بخش دیگری از مصاحبه:
▪️کارلسن:
«آیا به نفع آمریکاست که اسرائیل جاسوسی کنه حتی رئیس‌جمهور ما را؟»
▪️کروز:
«فکر می‌کنم همه‌ی متحدانمون از ما جاسوسی می‌کنن… اما نزدیک بودن به اسرائیل به نفع آمریکاست چون کلی منفعت ازش می‌بریم.»

🔵در تنها چندساعت این گفتگو در رسانه‌های مختلف بازتاب داشته‌است. مثلا در‌ کشور هندوستان! روزنامه تایمز هند (Times of India) تاکید کرد: کارلسن نه تنها کروز، بلکه سیاست‌گذاران و شبکه‌هایی چون فاکس‌نیوز را نیز بخاطر حمایت از روایت جنگ‌طلبانه مورد انتقاد قرار داد. (لینک)

در فضای محافظه‌کاران آمریکا نیز این گفتگو در حال بدل‌شدن به یک نقطه عطف جدی است.

🔵سید محمد بهشتی در کتاب «ایران کجاست ایرانی کیست» به این مفهوم می پردازد که ایران به عنوان «میراث تجربه انسان» یک سرزمین صاحب تاریخ، فرهنگ، شعر، موسیقی، نوا، معماری، فرش، صنایع دستی، رنگ و زیبایی است. اما این مفهوم ایران در دنیای رسانه امروز نیازمند تاکر کارلسن‌های ایرانی است. امروز به موازات جنگ و بمباران تهران، یک جنگ موازی و «سنگین‌تر» علیه موجودیتِ سرزمینیِ ایران در توئیتر و رسانه‌ها برقرار است. این جنگ نیازمند هشیاری ایرانیان است. هر توئیت غیرفارسی ما، هر استوری اینستاگرام ما، هر ویدئوی کوتاه ما در یوتیوب می‌تواند رسانه‌ای باشد علیه تد کروزهایی که این خطّه ایرانِ مَهین را ویرانه می‌خواهند.

/channel/solseghalam/2541
@akhalaji

Читать полностью…

فراسوی سیاست

🔷«تفاوت شما با هیتلر چیست؟»

✍🏻محمدحسین غیاثی

صدراعظم آلمان، فریدریش مرتس، در اعترافی کم‌سابقه حملات اخیر اسرائیل به ایران را "کار کثیفی" توصیف کرد که اسرائیل به نمایندگی از غرب، انجام می‌دهد. او در گفت‌وگو با شبکه ZDF آلمان تأکید کرد: "این کار پرزحمت و دشواری است که اسرائیل شجاعت آن را دارد و به نمایندگی از همه‌ی ما انجام می‌دهد"

مرتس هشدار داد در صورت "عقب‌نشینی نکردن ایران، نابودی کامل برنامه هسته‌ای آن در دستور کار خواهد بود". این در حالی است که گزارش‌ها از شهادت دستکم ۲۲۴ غیرنظامی ایرانی در حملات اخیر حکایت دارد.

صدراعظم آلمان با وجود توصیف اقدامات اسرائیل به عنوان "غیرقانونی و غیرانسانی" ، عملاً نقش این رژیم به عنوان "عنصر نیابتی غرب" را تأیید کرد؛ رویکردی که حمایت بی‌قیدوشرط آلمان از اسرائیل، حتی در پرونده نسل‌کشی دیوان لاهه را نشان می‌دهد . 

نکته‌ی پارادوکسیکال اینجاست که اسرائیل به عنوان "محصول جنایات نازی‌ها"، اکنون با حمایت دولت آلمان، جنایت‌هایی را تکرار می‌کند که یادآور سیاست‌های استعماری و دوگانه‌ی اخلاقی غرب است.

جنایتی را که هیتلر صدراعظم اسبق آلمان با یهودیان اروپا کرد و میلیونها نفر از آنها را در اردوگاههای آشوتیس شکنجه می‌داد و می‌سوزاند (هولوکاست)، صدر اعظم کنونی آلمان با استخدام فرزندان همان قربانیان می‌خواهد با ملتهای دیگر و به گونه‌ای دیگر انجام دهد!

ننگ‌تان باد.

/channel/MohammadHossein_Ghiasi
#هیتلر
@akhalaji

Читать полностью…
Подписаться на канал