-
ژوان یه کلمه ی کوردی و به اسم دختر هم گفته میشه.
منم
که جورُ جفا دیدم و وفا کردم
تویی
که مهرُ وفا دیدی و جفا کردی .
دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود...
تو نشسته در مقابل من و صد خیالِ باطل
که به عالم تخیل به که اتصال داری؟
#وحشی_بافقی
به یک دهن چه فغان سر کنم، که سینه من
تهی ز ناله نگردد به صد دهان فریاد
#صائب_تبریزی
هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرام‌تر از آهو بی‌باک‌ترم از شیر
هر لحظه که می‌کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر
#مولانا
می‌بینمش
و پلک‌هائی بی‌تاب
از من به جای می‌ماند...
#محمد_مختاری
کی دهد دست این غرض یا رب که همدستان شوند؟
خاطر مجموع ما، زلف پریشان شما
#حافظ
دل خون شد از اميد و نشد يار، يارِ من...
#هلالی_جغتایی
خاورمیانه را به تقلید چشمان شرقی تو ساخته‌اند؛
پرالتهاب، اندوهگین
خسته و زیبا ...
#نزارقبانی
با لبی که کاربرد اصلی‌اش بوسیدن است،
چای می‌نوشید و قلب استکان می‌ایستاد.
در آرزوی جلوه ی مهتابِ جمالش
یا رب ! گذراندیم چه شب هایِ سیاهی ...
#شهریار
همه انتقام خود را بکشم ز عمر رفته
دهد ار زمانه روزی سر زلف او به دستم
_فروغی بسطامی
کیستی که من
این گونه به جد،
در دیار رویاهای خویش
با تو درنگ می‌کنم؟
#شاملو
آن یار کز او خانهٔ ما جایِ پَری بود
سر تا قدمش چون پَری از عیب بَری بود
ما چون نسیم خدمتِ آن زلف کرده‌ایم
گل‌ها کنند پاره گریبان زِ بوی ما...
#صائب_تبریزی
زخم هجران دوا نخواهد شد
شب بخیر ای طبیب ما مُردیم
دست و دل باختیم در همه عمر
در قمار زمانه ما بردیم
.
#محمدسهرابی
مرا رازی‌ست اندر دل به خون دیده پرورده
ولیکن با که گویم راز چون محرم نمی‌بینم
قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم
تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم
#سعدی
یک‌بارگی زِ مهر تو دل برنکنده‌ام
می‌گردد آرزوی تو گردِ دلم هنوز...
#فسونی_تبریزی
دست از طلب ندارم تا کامِ من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان زِ تن برآید...
#حافظ
نیست ممکن، جان من، کز دل برون آرم تو را…
#هلالی_جغتایی
چه شوری بهتر از برخورد برق چشم‌ها با هم ؟
نگاهش را تماشا کن،اگر فهمید حاشا کن !
#فاضل_نظری
دلِ من در هوسِ رویِ تو ای مونس جان
خاکِ راهیست که در دستِ نسیم افتادست
شمع روشن شد و پروانه در آتش گل کرد
می‌توان سوخت اگر امر بفرماید عشق...
#فاضل_نظری
مو کز سوته‌دلانم چون ننالم؟
مو کز بی‌حاصلانم چون ننالم؟
به گل بلبل نشیند زار نالد
مو که دور از گلانم چون ننالم؟!
_باباطاهر