ستیغ

30 September 2023 21:21

بریل
کتاب شعر شهرام پوررستم
انتشارات #بلم

برای تهیه‌ی این کتاب از طریق پیج اینستاگرامی بلم اقدام کنید‌.

@Setiq

ستیغ

30 September 2023 08:30

#هرروزباسعدی
#غزل 402 #سعدی
@Setiq

من ِ بی‌مایه که باشم که خریدار ِ تو باشم؟
حیف باشد که تو یار ِ من و من یار ِ تو باشم

تو مگر سایه‌یِ لطفی به سر ِ وقت ِ من آری
که من آن مایه ندارم که به مقدار ِ تو باشم

خویشتن بر تو نبندم! که من از خود نپسندم
که تو هرگز گُل ِ من باشی و من خار ِ تو باشم

هرگز اندیشه نکردم که کمند ت به من افتد
که من آن وقع ندارم که گرفتار ِ تو باشم

هرگز اندر همه عالَم نشناسم غم و شادی
مگر آن وقت که شادی‌خور و غم‌خوار ِ تو باشم

گذر از دست ِ رقیبان نتوان کرد به کوی‌ات
مگر آن وقت که در سایه‌یِ زنهار ِ تو باشم

گر خداوند ِ تعالا به گناهی‌ت بگیرد،
گو: بیامرز! که من حامل ِ اوزار ِ تو باشم

مردمان، عاشق ِ گفتار من -ای قبله خوبان-
چون نباشند؟ که من عاشق ِ دیدار ِ تو باشم

من چه شایسته‌یِ آن ام که تو را خوانم و دانم؟
مگر م هم تو ببخشی که سزاوار ِ تو باشم

گر چه دانم که به وصل‌ات نرسم؛ بازنگردم،
تا در این راه بمیرم که طلب‌کار ِ تو باشم

نه در این عالَم دنیا! که در آن عالَم ِ عُقبا
هم‌چنان بر سر ِ آن ام که وفادار ِ تو باشم

خاک بادا تن ِ سعدی اگر ش تو نپسندی
که نشاید که تو فخر ِ من و من عار ِ تو باشم

ستیغ

29 September 2023 08:30

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 401 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

یک روز به شیدایی در زلف ِ تو آویزم
ز آن دو لب ِ شیرین‌ات صد شور برانگیزم

گر قصد ِ جفا داری، اینک من و اینک سَر
و ر راه ِ وفا داری، جان در قدم‌ات ریزم

بس توبه و پرهیز م ک‌از عشق ِ تو باطل شد
مِن‌بَعد بدان شرط ام ک‌از توبه بپرهیزم

سیم ِ دل ِ مسکین‌ام در خاک ِ دَر ت گم شد
خاک ِ سَر ِ هر کویی بی‌فایده می‌بیزم

در شهر به رسوایی دشمن به دف‌ام برزد
تا بر دف ِ عشق آمد تیر ِ نظر ِ تیز م

مجنون ِ رخ لیلی چون قیس ِ بنی‌عامر؛
فرهاد ِ لب شیرین چون خسرو ِ پرویز ام

گفتی: به غم‌ام بنشین! یا از سَر ِ جان برخیز!
فرمان برم‌ات جانا! بنشینم و برخیزم

گر بی تو بوَد جنّت، بر کنگره ننشینم
و ر با تو بوَد دوزخ، در سلسله آویزم

با یاد ِ تو گر سعدی در شعر نمی‌گنجد
چون دوست یگانه شد با غیر نیامیزم

0401

@Setiq

ستیغ

27 September 2023 07:42

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 399 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

خنُک آن روز که در پایِ تو جان اندازم
عقل در دمدمه‌یِ خَلق ِ جهان اندازم

نامه‌یِ حُسن ِ تو بر عالِم و جاهل خوانم
نام‌ات اندر دهن پیر و جوان اندازم

تا کی این پرده‌یِ جان‌سوز پس ِ پرده زنم؟
تا کی این ناوک ِ دل‌دوز نهان اندازم

دُردنوشان ِ غم‌ات را چو شود مجلس گرم،
خویشتن را به طفیلی به میان اندازم

تا نه هر بی‌خبری وصف ِ جمال‌ات گوید،
سنگ ِ تعظیم ِ تو در راه ِ بیان اندازم

گر به میدان ِ مُحاکایِ تو جولان یابم،
گویِ دل در خَم ِ چوگان ِ زبان اندازم

گردنان را به سرانگشت ِ قبول‌ات ره نیست
چون قلم هستی ِ خود را سر از آن اندازم

یاد ِ سعدی کُن و جان دادن ِ مشتاقان بین!
حق علیم است که لبّیک‌زنان اندازم

0399

@Setiq

ستیغ

24 September 2023 16:29

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 397 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

از تو با مصلحت ِ خویش نمی‌پردازم
هم‌چو پروانه که می‌سوزم و در پرواز ام

گر توانی که بجویی دل‌ام، امروز بجوی!
و ر نه بسیار بجویی و نیابی باز م

نه چنان معتقد ام که‌م نظری سیر کُنَد!
یا چنان تشنه که جیحون بنشاند آز م

همچو چنگ ام سَر ِ تسلیم و ارادت در پیش
تو به هر ضرب که خواهی، بزن و بنواز م

گر به آتش بری‌ام صد رَه و بیرون آری،
زر ِ ناب ام که همان باشم اگر بگدازم

گر تو آن جور پسندی که به سنگ‌ام بزنی،
از من این جُرم نیاید که خلاف آغازم

خدمتی لایق‌ام از دست نیاید؛ چه کنم
سَر نه چیزی ست که در پایِ عزیزان بازم

من خراباتی ام و عاشق و دیوانه و مست
بیش‌تر ز این چه حکایت بکُنَد غمّاز م

ماجرایِ دل ِ دیوانه بگفتم به طبیب
که: همه‌شب در ِ چشم است به فکرت باز م

گفت: از این نوع شکایت که تو داری، سعدی!
دَرد ِ عشق است؛ ندانم که چه درمان سازم

0397

@Setiq

ستیغ

22 September 2023 16:26

کَتَبتُ قِصَّةَ شوقی وَ مَدمَعی باکی
بیا! که بی تو به جان آمدم زِ غم‌ناکی

بسا که گفته‌ام از شوق با دو دیده‌یِ خود:
«اَیا مَنازِلَ سلمی فَاَینَ سلماکِ؟»

عجیب واقعه‌ئی و غریب حادثه‌ئی:
اَنَا اصطَبَرتُ قَتیلاً؛ و قاتِلی شاکی!

که را رسد که کُنَد عیب دامن ِ پاک‌ات؟
که هم‌چو قطره که بر برگ ِ گُل چکد، پاکی.

زِ خاک ِ پایِ تو داد آب ِ رویِ لاله و گُل
چو کِلک ِ صُنع رقم زد به آبی و خاکی

صبا عبیرفشان گشت؛ ساقیا! برخیز
وَ هاتِ شَمسَةَ کَرمٍ مُطَیِّبٍ زاکی

دَعِ التَکاسُلَ تَغنَم؛ فَقَد جَرَی مَثَلٌ
که: زاد ِ راه‌روان چُستی است و چالاکی

اثر نماند زِ من بی شمایل‌ات. آری!
اَرَی مَآثِرَ مَحیایَ مِن مُحَیّاکِ؟

زِ وصف ِ حُسن ِ تو حافظ چه‌گونه نطق زنَد؟
که هم‌چو صُنع ِ خدایی، وَرا یِ ادراکی

غزل 461 #حافظ

@Setiq

ستیغ

19 September 2023 15:42

⚡️فایل صوتی
گفتگو با استاد داریوش آشوری، دربارۀ کتاب:
عرفان و رندی در شعر حافظ

مدت: یک‌ساعت‌و 58 دقیقه
برگزارشده در تالارِ کلاب‌هاوسی «ادبیات و اندیشه»
به تاریخ: 21 شهریور 1402
میزبان: اردشیر منصوری
با مشارکتِ:
- نیما مصطفوی
- سعید موسوی
- مجید اسلامی
- محمد دادفر
- سهیل قاسمی
- احسان عظیمی

@ardeshirmansouri
@sokhanranihaa

@Setiq

ستیغ

17 September 2023 08:30

#سفر_به_ادبیات_پادکست
قسمت یکم
درباره‌ی حافظ و شخصیت او
با همراهی و کارشناسی #سهیل_قاسمی
@setiq
شعر پایانی از عماد خراسانی
با صدای #عایشه_عطایی است
-اگر موضوع خاصی در ادبیات سراغ دارید که نیاز هست درباره آن گفت‌وگو شود، یا شما درباره موضوعی اطلاعات درستی دارید، به من اطلاع دهید.
@safar_be_adabiyat
ابوالفضل حسن‌زاده🙏

ستیغ

16 September 2023 13:40

قدرت به چه کس مانَد در بَرتَری و پَستی
ایوانِ مداین را می‌خوان تو ز خاقانی

@Setiq

ستیغ

14 September 2023 16:38

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 394 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

به خدا اگر بمیرم که دل از تو برنگیرم
برو ای طبیب‌ام از سر! که دوا نمی‌پذیرم

همه عمر با حریفان بنشستمی و خوبان
تو بخاستی و نقش‌ات بنشست در ضمیر م

مَده ای حکیم پند م! که به کار در نبندم
که زِ خویشتن گزیر است و ز دوست ناگزیر ام

برو ای سپَر زِ پیش‌ام! که به جان رسید پیکان
بگذار تا ببینم که که می‌زند به تیر م

نه نشاط ِ دوستان‌ام، نه فراغ ِ بوستان‌ام!
بروید ای رفیقان به سفر! که من اسیر ام

تو در آب اگر ببینی حرکات ِ خویشتن را،
به زبان ِ خود بگویی که: «به حُسن، بی‌نظیر ام»

تو به خواب ِ خوش بیاسای و به عیش و کام‌رانی
که نه من غنوده‌ام دوش و نه مَردُم از نفیر م

نه توان‌گران ببخشند فقیر ِ ناتوان را؟
نظری کن ای توان‌گر! که به دیدن‌ات فقیر ام

اگر م چو عود سوزی، تن ِ من فدایِ جان‌ات
که خوش است عیش ِ مردُم به روایح ِ عبیر م

نه تو گفته‌ای که سعدی نبَرَد زِ دست ِ من جان؟
نه به خاک ِ پایِ مردان! چو تو می‌کُشی، نَمیرم

0394

@Setiq

ستیغ

12 September 2023 22:21

چه مرد نازنینی است دکتر داریوش آشوری

یکی از باسوادترین‌ها و مؤثرترین‌ها در زبان، ادبیات، ترجمه متون فلسفه جدید، علوم اجتماعی، علوم سیاسی و ...

این افتخار را یافتم که در گفت‌و‌گویی با ایشان هم‌صحبت شوم. فروتن، باهوش، نکته‌سنج، شجاع و آداب دان؛ و البته خوش‌صحبت.

نشست، در باره‌ی کتاب ایشان، عرفان و رندی در شعر حافظ بود در کلابهاوس به همت دوست گرامی دکتر اردشیر منصوری .
بیش از دو ساعت.
با هشتاد و پنج سال سن، صبورانه تا پایان به دقت شنونده و پاسخ‌گوی پرسش‌های علاقه‌مندان بودند.
من نیز در باره‌ی کار بزرگی که در اصلاح ِ رسم‌الخط و نوشتار فارسی در آثارشان انجام داده‌اند گفتم و پرسیدم.
که این شیوه‌ی نگارش‌ام در نوشتن ِ متن ِ شعرهای حافظ و سعدی و ... بسیار وام‌دار ِ نگاه و پیش‌نهادهای احمد شاملو و داریوش آشوری است.

این بخش را که حرف‌های من و ایشان است جدا کردم. و دعوت می‌کنم برنامه‌ی کامل را در اتاق ادبیات و اندیشه در‌کلاب‌هاوس ببینید و از دست ندهید.

سهیل قاسمی

@Setiq

ستیغ

12 September 2023 14:25

عبید زاکانی
ترجیع‌بند
صدا: سهیل قاسمی

@Setiq

ستیغ

10 September 2023 13:33

جنّتی کرد جهان را زِ شکَر خندیدن
آن که آموخت مرا هم‌چو شرَر خندیدن

گر چه من خود زِ عدم دل‌خوش و خندان زادم،
عشق آموخت مرا شکل ِ دگر خندیدن

بی جگر داد مرا شه دل ِ چون خورشیدی
تا نمایم همه را بی ز جگر خندیدن

به صدف مانم. خندم چو مرا درشکنند
کار ِ خامان بوَد از فتح و ظفر خندیدن

یک شب آمد به وثاق ِ من و آموخت مرا
جان ِ هر صبح و سحر هم‌چو سحَر خندیدن

گر تُرُش‌روی چو ابر ام، ز درون خندان ام
عادت ِ برق بوَد وقت ِ مَطَر خندیدن

چون به کوره گذری، خوش به زر ِ سرخ نگر!
تا در آتش تو ببینی ز حجر خندیدن

زر در آتش چو بخندید، تو را می گوید:
«گر نه قلبی، بنما وقت ِ ضرر خندیدن!»

گر تو میر ِ اجلی، از اجل آموز کنون
بر شَه ِ عاریت و تاج و کمر خندیدن

و ر تو عیسی صفتی، خواجه! درآموز از او
بر غم ِ شهوت و بر ماده و نر خندیدن

و ر دمی مدرسه‌یِ احمد ِ اُمّی دیدی،
رو! حلال است‌ات بر فضل و هنر خندیدن

ای منجم! اگر ت شقّ ِ قمر باور شد،
باید ت بر خود و بر شمس و قمر خندیدن

هم‌چو غنچه تو نهان خند و مکن همچو نبات
وقت ِ اشکوفه به بالا یِ شجر خندیدن

#مولوی غزل 1989
سهیل قاسمی
@Setiq

ستیغ

08 September 2023 11:32

آن خواجه را در کوی ِ ما در گِل فرورفته‌ست پا
با تو بگویم حال ِ او! برخوان اِذا جاءَ القَضا

جَبّاروار و زَفت او؛ دامن‌کشان می‌رفت او
تَسخُرکُنان بر عاشقان، بازی‌چه دیده عشق را

بس مُرغ ِ پَرّان بر هوا، از دام‌ها فرد و جدا
می‌آید از قبضه‌ی قضا بر پَرّ ِ او تیر ِ بلا

ای خواجه! سرمستک شُدی! بر عاشقان خُنبک زدی
مست ِ خداوندی‌یِ خود، کُشتی گرفتی با خدا

بر آسمان‌ها بُرده سَر، و ز سرنِبِشت او بی‌خبر
هَمیان ِ او پُر سیم و زر، گوش‌اش پُر از طالَ بقا

از بوسه‌ها بر دست ِ او و ز سجده‌ها بر پا یِ او
و ز لورکند ِ شاعران و ز دمدمه‌ی هر ژاژخا

باشد کَرَم را آفتی ک‌آن کِبر آرَد در فتی
از وَهم، بیمار ش کُنَد در چاپلوسی هر گدا

بِدهد درَم‌ها در کَرم. او نآفریده‌ست آن دِرَم
از مال و مُلک ِ دیگری مردی کجا باشد سخا

فرعون و شدّادی شده، خیکی پُر از بادی شده
موری بُده ماری شده، وآن مار گشته اژدها

عشق از سَر ِ قُدّوسی‌یی هم‌چون عصایِ موسی‌یی
ک‌او اژدها را می‌خورَد چون افکنَد موسی عصا

بر خواجه‌یِ روی ِ زمین، بُگشاد از گردون کمین
تیری زد ش ک‌از زخم ِ او هم‌چون کمانی شد دو تا

در رو فتاد او آن زمان از ضربت ِ زخم ِ گِران
خُرخُرکنان چون صَرعیان در غَرغَره‌ی مرگ و فنا

رسوا شده، عریان شده، دشمن بر او گریان شده
خویشان ِ او نوحه‌کنان بر وی چو اصحاب ِ عزا

فرعون و نَمرودی بُده، اِنّی انَااللَه می‌زده
اِشکسته گَردن آمده در یارب و در ربَّنا

او زعفرانی کرده رو، زخمی نَه بر اندام ِ او
جُز غمزه‌یِ غمّازه‌یِ شکَّرلبی شیرین‌لقا

تیر ش عجب‌تر؟ یا کمان؟ چشم‌اش بهی‌تر؟ یا دهان؟
او بی‌وفاتر؟ یا جهان؟ او محتجَب‌تر؟ یا هما؟

اکنون بگویم سِرّ ِ جان در امتحان ِ عاشقان
از قفل و زنجیر ِ نهان، هین! گوش‌ها را برگُشا!

کِی برگشایی گوش را؟ کو گوش مر مدهوش را!
مَخلَص نباشد هوش را جُز یَفعَلُ‌اللَه ما یشا

این خواجه‌یِ باخَرخَشه، شُد پَر شکسته چون پشه
نالان زِ عشق ِ عایشه کَابْیَضُّ عَینی مِن بُکا

اِنّا هَلَکنا بَعدُکُم یا وَیلَنا مِن بُعدِکُم
مَقتَ الحیوٰة ِ فِقدُکم عُودوا اِلَینا بِالرضا

اَلعَقلُ فیکُم مُرتَهَن. هَل مِن صَدا یَشفِی‌الحَزَن؟
و القَلبُ مِنکُم مُمتَحَن فی وَسط ِ نیران ِ النَویٰ

ای خواجه‌یِ با دست و پا! پای‌ات شکسته ست از قضا
دل‌ها شکستی تو بسی؛ بر پایِ تو آمد جَزا

این از عنایت‌ها شمَر ک‌از کوی ِ عشق آمد ضرر
عشق ِ مَجازی را گذر بر عشق ِ حقّ است انتها

غازی به دست ِ پور ِ خود شمشیر ِ چوبین می‌دهد
تا او در آن اُستا شود، شمشیر گیرد در غَزا

عشقی که بر انسان بوَد، شمشیر ِ چوبین آن بوَد
آن، عشق با رحمان شود چون آخِر آید ابتلا

عشق ِ زلیخا ابتدا بر یوسف آمد سال‌ها
شد آخِر آن عشق ِ خدا؛ می‌کرد بر یوسف قَفا

بُگریخت او، یوسف پی‌اش؛ زد دست در پیراهن‌اش
بدریده شد از جذب ِ او، بر عکس ِ حال ِ ابتدا

گفت‌اش: «قصاص ِ پیرهن بُردم زِ تو امروز من»
گفتا: «بسی زین‌ها کُنَد تَقلیب ِ عشق ِ کبریا

مطلوب را طالب کنَد، مغلوب را غالب کند
ای بس دعاگو را که حق، کَرد از کرَم قبله‌ی دعا!»

باریک شد این جا سخن. دَم می‌نَگُنجد در دهَن
من مغلطه خواهم زدن! این‌جا روا باشد دَغا

او می‌زند من کیستم؟ من صورت ام خاکیستم
رمّال بر خاکی زنَد نقش ِ صوابی یا خطا

این را رها کن! خواجه را بنگر که می‌گوید مرا:
«عشق آتش اندر ریش زد. ما را رها کردی چرا؟»

ای خواجه‌یِ صاحب‌قدم گر رفتم اینک آمدم
تا من در این آخِرزمان حال ِ تو گویم برملا

آخر چه گوید غره‌ئی جُز ز آفتابی ذره‌ئی
از بحر ِ قُلزُم قطره‌ئی، زین بی‌نهایت ماجرا

چون قطره‌ئی بنماید ت، باقی‌ش معلوم آید ت
- ز انبار، کَفّ ِ گندمی عرضه کنند اندر شرا -

کَفّی چو دیدی، باقی‌اش نادیده خود می‌دانی‌اش
دانی‌ش و دانی چون شود چون بازگردد ز آسیا

هستی تو انبار ِ کَهُن! دستی در این انبار کُن
بنگر چه‌گونه گندمی؛ وآن‌گه به طاحون بر! هَلا!

هست آن جهان چون آسیا، هست این جهان چون خرمنی
آن‌جا همین خواهی بُدَن! گر گندمی گر لوبیا

رو تَرک این گو ای مُصِرّ! آن خواجه را بین منتظِر
ک‌او نیم‌کاره می‌کند تعجیل، می‌گوید: «صلا»

ای خواجه! تو چونی؟ بگو! خسته در این پرفتنه کو
در خاک و خون افتاده‌ای بیچاره‌وار و مبتلا

گفت: «الغیاث! ای مسلمین! دل‌ها نگه‌دارید! هین!
شد ریخته خود خون ِ من تا این نباشد بر شما

من عاشقان را در تَبِش بسیار کردم سرزنِش
با سینه‌یِ پُرغِلّ و غِش بسیار گفتم ناسزا»

«وَیلٌ لِکُلٍّ هُمَزَه» بَهر ِ زبان ِ بَد بُوَد
هَمّاز را، لَمّاز را، جُز چاشنی نبوَد دوا

کی آن دهان ِ مردم است؟ سوراخ ِ مار و کژدُم است!
کَه‌گِل در آن سوراخ زن! ک‌از دَم مَنه بر اقربا

در عشق تَرک ِ کام کُن! تَرک ِ حبوب و دام کُن
مر سنگ را زَر نام کن! شکَّر لقب نه بر جَفا
#مولوی
@Setiq

/channel/Setiq/3774

ستیغ

05 September 2023 07:01

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 391 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

من، اگر نظر حرام است، بسی گناه دارم
چه کنم! نمی‌توانم که نظر نگاه دارم

ستم از کسی ست بر من که ضرورت است بردن
نه قرار ِ زخم خوردن، نه مجال ِ آه دارم

نه فراغت نشستن، نه شکیب ِ رخت بستن
نه مقام ِ ایستادن نه گریزگاه دارم

نه اگر همی‌نشینم نظری کند به رحمت
نه اگر همی‌گریزم دگری پناه دارم

بس ام از قبول ِ عامی و صلاح ِ نیک‌نامی
چو به‌تَرک ِ سر بگفتم، چه غم از کلاه دارم

تن ِ من فدایِ جان‌ات! سر ِ بنده و آستان‌ات
چه مرا به از گدایی؟ چو تو پادشاه دارم

چو تو را بدین شگرفی قدم ِ صلاح باشد،
نه مروّت است اگر من نظر ِ تباه دارم

چه شب است یا رب امشب! که ستاره‌ئی برآمد
که دگر نه عشق ِ خورشید و نه مِهر ِ ماه دارم

مکنید دردمندان گله از شب ِ جدایی
که من این صباح ِ روشن زِ شب ِ سیاه دارم

که نه رویِ خوب دیدن گنَه است پیش ِسعدی!
تو گمان ِ نیک بُردی که من این گناه دارم

0391

@Setiq

ستیغ

30 September 2023 21:20

گاراژسل
مجموعه نمایش‌نامه سیامک حسن‌زاده
انتشارات #بلم

برای تهیه‌ی این کتاب از طریق پیج اینستاگرامی بلم اقدام کنید‌.

@Setiq

ستیغ

29 September 2023 22:28

V
با دو انگشت
پیروز شدیم
یکی ماشه را چکاند
دیگری تا آخر با ما ماند

مجموعه شعر: گامبی
شاعر: محسن حامد
انتشارات بلم

@Setiq

ستیغ

28 September 2023 08:31

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 400 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

وه که در عشق چنان می‌سوزم
که به یک شعله جهان می‌سوزم

شمع‌وش پیش ِ رخ ِ شاهد ِ یار
دم‌به‌دم شعله‌زنان می‌سوزم

سوختم! گرچه نمی‌یارم گفت
که من از عشق ِ فلان می‌سوزم

رحمتی کن! که به سر می‌گردم
شفقتی بَر! که به جان می‌سوزم

با تو یاران همه در ناز و نعیم
من گنه‌کار ام از آن می‌سوزم

- سعدیا ناله مکُن! - گر نکُنم
کس نداند که نهان می‌سوزم

0400

4⃣0⃣0⃣

@Setiq

ستیغ

26 September 2023 18:05

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 398 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

نظر از مدّعیان بر تو نمی‌اندازم
تا نگویند که من با تو نظر می‌بازم

آرزو می‌کُنَد م در همه‌عالَم صیدی
که نباشند رفیقان ِ حسود انباز م

دَرد ِ پنهان ِ فراق‌ام زِ تحمّل بگذشت
و ر نه از دل نرسیدی به زبان آواز م

چون کبوتر بگرفتی‌م به دام ِ سَر ِ زلف
دیده بردوختی از خَلق ِ جهان چون باز م

به سرانگشت بخواهی دل ِ مسکینان بُرد؟
دست واپوش! که من پنجه نمی‌اندازم

مطرب! آهنگ بگردان! که دگر هیچ نماند
که از این پرده که گفتی به در افتد راز م

کس ننالید در این عهد چو من در غم ِ دوست
که به آفاق نظر می‌رود از شیراز م

چند گفتند که: سعدی! نفَسی باز ِ خود آی!
گفتم: از دوست نشاید که به خود پردازم

0398

@Setiq

ستیغ

23 September 2023 20:26

شهر، منهایِ وقتی که هستی، حاصل‌اش: برزخ ِ خشک و خالی
جمع ِ آیینه‌ها ضرب ‌ِ در تو، بی‌عدد، صفر، بعد از زلالی

می‌شود گل در اثنا یِ گل‌زار، می‌شود کبک در عین ِ رفتار
می‌شود آهویی در چمن‌زار، پا یِ تو ضرب‌در باغ ِ قالی

چندبرگی ست دیوان ِ ماه‌ات؟ دفتر ِ شعرهای سیاه‌ات؟
ای که هر ناگهان از نگاه‌ات یک غزل می‌شود ارتجالی

هر چه چشم است جُز چشم‌های‌ات، سایه‌وار است و خود در نهایت
می‌کند بر سَبیل کِنایَت، مشق ِ آن چشم‌هایِ مثالی

ای طلسم ِ عددها به نام‌ات! حاصل ِ جزر و مدها به کام‌ات!
وِی ورق‌خورده‌ی احتشام‌ات هر چه تقویم ِ فرخنده‌فالی!

چشم وا کن که دنیا بشورد! موج در موج ِ دریا بشورد!
گیسوان باز کن تا بشورد شعر اَم از آن شمیم ِ شمالی

حاصل ِ جمع ِ آب و تن ِ تو، ضرب ‌در وقت ِ تَن‌شُستن ِ تو
هر سه، منهایِ پیراهن ِ تو، برکه را کرده حالی‌به‌حالی

حسین منزوی

@Setiq

ستیغ

19 September 2023 23:32

کتاب گویای حافظ از نگاهی دیگر نوشته‌ی جناب علی حصوری

به همت خانم آرزو انصاری، مجموعه کامل این کتاب صوتی منتشر شد.
صدای من هم در ساخت این اثر ارزش‌مند هست.

این مجموعه در کانال من و کانال

@daayraak
و
@hafez_az_negahi_digar

در دست‌رس است.

دوستان را به شنیدن‌اش دعوت می‌کنم

با احترام
سهیل قاسمی
@Setiq

#حصوری 3

ستیغ

17 September 2023 10:36

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 396 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

من این طمع نکُنم ک‌از تو کام برگیرم
مگر ببینم‌ات از دور و گام برگیرم

من این خیال نبندم که دانه‌ئی به مراد
میان ِ این‌همه تشویش ِ دام برگیرم

ستاده‌ام به غلامی، گر م قبول کنی؛
و گر نخواهی، کفش ِ غلام برگیرم

مرا زِ دست ِ تو گر منصفی و گر ظالم
گریز نیست که دل ز این مقام برگیرم

زِ فکرهایِ پریشان و بارهایِ فراق
که بر دل است، ندانم کدام برگیرم

گر م هزار تعنُّت کنی و طعنه زنی،
من آن نی ام که ره ِ انتقام برگیرم

گر م جواز نباشد به بارگاه ِ قبول،
و گر مجال نباشد که کام برگیرم،

از این قدَر نگریزم که بوسی از دهن‌ات
اگر حلال نباشد، حرام برگیرم!

0396

@Setiq

ستیغ

16 September 2023 19:30

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 395 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

گر من زِ محبت‌ات بمیرم،
دامن به قیامت‌ات بگیرم

از دُنیی و آخرت گزیر است
و ز صحبت ِ دوست ناگزیر ام

ای مرهم ِ ریش ِ دردمندان
درمان ِ دگر نمی‌پذیرم

آن‌کس که به‌جز تو کس ندارد
در هر دو جهان، من آن فقیر ام

ای محتسب! از جوان چه خواهی!
من توبه نمی‌کنم که پیر ام

یک روز کمان ِ ابروان‌اش
می‌بوسم و، گو بزن به تیر م

ای باد ِ بهار ِ عنبرین‌بوی
در پایِ لطافت ِ تو میرم

چون می‌گذری به خاک ِ شیراز،
گو من به فلان زمین اسیر ام

در خواب نمی‌روم؛ که بی دوست
پهلو نه خوش است بر حریر م

ای مونس ِ روزگار ِ سعدی
رفتی و نرفتی از ضمیر م

0395

@Setiq

ستیغ

15 September 2023 19:17

آزادی اگر...

آه... ای جهانیان
ای  زنده در زمان

یک جا در زمین
خونِ مردمان
مانده  بر زمین

آزادی اگر
فریادی شد
شکوهش ببین
.
.
ای شورِ زندگی
از نفیِ بندگی

به فردا بگو
از این بچه ها
به دنیا بگو

دستان ستم
اگر نشکند
جهان بشکند
.
.
از ستم بگو
از این سایه ها
از این گذر
به فردا بگو
.

@FereidounFarahandouz

ستیغ

13 September 2023 12:26

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 393 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq


گر به رخسار ِ چو ماه‌ات صنما می‌نگرم،
به‌حقیقت اثر ِ لطف ِ خدا می‌نگرم

تا مگر دیده زِ رویِ تو بیابد اثری
هر زمان صد ره‌ات اندر سر و پا می‌نگرم

تو به حال ِ من ِ مسکین به‌جفا می‌نگری
من به خاک ِ کف ِ پای‌ات به‌وفا می‌نگرم

آفتابی تو و من ذرّه‌یِ مسکین ِ ضعیف
تو کجا و من ِ سرگشته کجا می‌نگرم!

سَر ِ زلف‌ات ظلمات است و لب‌ات آب ِ حیات
در سواد ِ سَر ِ زلف‌ات به خطا می‌نگرم

هندویِ چشم مبیناد رخ ِ تُرک ِ تو باز
گر به چین ِ سَر ِ زلف‌ات به خطا می‌نگرم

راه ِ عشق ِ تو دراز است؛ ولی سعدی‌وار
می‌روم و ز سَر ِ حسرت به قفا می‌نگرم

0393

@Setiq

ستیغ

12 September 2023 14:26

وقت ِ آن شد که کار دریابیم
در شتاب است عمر، بشتابیم!
دیده‌یِ حرص و آز بر دوزیم
پنجه‌یِ زُهد و زَرق برتابیم
ما، گدایان ِ کویِ می‌کده ایم
نه مقیمان ِ کُنج ِ محراب ایم
نه زِ جور ِ زمانه در خشم ایم
نه‌ز جفایِ سپهر در تاب ایم
نه اسیران ِ نام و ناموس ایم
نه گرفتار ِ ملک و اسباب ایم
بنده‌یِ یک‌روان ِ یک‌رنگ ایم
دشمن ِ شیخکان ِ قَلّاب ایم
گِرد ِ کویِ مغان همی‌گردیم
مترصّد که فرصتی یابیم
با مغان باده‌یِ مغانه خوریم
تا به کی غصّه‌یِ زمانه خوریم!

هر که او آه ِ عاشقانه زنَد،
آتش از آه ِ او زبانه زند
عشق، شمعی از آن برافروزد
شعله چون بر شراب‌خانه زند
می درآید به جوش و هر قطره
عکس ِ دیگر بر آستانه زند
هر که ز آن باده جرعه‌ئی بچشید
لاف ِ مستی‌یِ جاودانه زند
بنده‌یِ آن دم ام که با ساقی
شاهد ِ ما دَم از چَمانه زند
با حریفی سه‌چار، ک‌از مستی
این کُنَد رقص و آن چَغانه زند
خیز تا پیش از آن که مرغ ِ سحَر
بال ِ زرّین بر آشیانه زند،
با مغان باده‌یِ مغانه خوریم
تا به کی غصّه‌یِ زمانه خوریم

عقل، با روح خودستائی کرد
عشق با هر دو پادشائی کرد
از پس ِ پرده، حُسن با صد ناز
چهره بنمود و دل‌ربائی کرد
ناگهان التفات ِ عشق بدید
غرّه شد، دعوی ِ خدائی کرد
کار دریافت رند ِ فرزانه
رفت و با عشق آشنائی کرد
صوفی افزوده بود مایه‌یِ خویش،
در سَر ِ زهد و پارسائی کرد
هجر بر ما دَر ِ طرب دربست
وصل‌اش آمد گره‌گشائی کرد
خیز تا چون ارادت‌اش ما را
سویِ می‌خانه ره‌نمائی کرد،
با مغان باده‌یِ مغانه خوریم
تا به کی غصّه‌یِ زمانه خوریم

عشق، گنجی ست؛ دل چو ویرانه
عشق، شمعی ست؛ روح پروانه
در بیابان ِ عشق می‌گردد
روح مدهوش و عقل دیوانه
دست تا در نزد به دامن ِ عشق
ره به منزل نبُرد فرزانه
خُرّم آن عارفان که دنیا را
پشت ِ پائی زدند مردانه
آدم از دانه اوفتاده به دام
آه از این دام! وای از آن دانه!
عمر درباختیم تا اکنون
گَه به افسون و گَه به افسانه
بعد از امروز گر به دست آریم
دامن ِ یار و کُنج ِ می‌خانه،
با مغان باده‌یِ مغانه خوریم
تا به کی غصّه‌یِ زمانه خوریم

عقل را دانشی و رائی نیست
بهتر از عشق، ره‌نمائی نیست
طلب ِ عشق و وصل ورزیدن
کار ِ هر مفلس و گدائی نیست
نام ِ جنّت مبَر! که عاشق را
خوش‌تر از کویِ یار جائی نیست
پای در کویِ زهد و زَرق مَنه
ک‌اندر آن کوی، آشنائی نیست
بر در ِ خانقَه مَرو که در او
جز ریائی و بوریائی نیست
پیش ِ ما مجلس ِ شراب خوش است
مجلس ِ وعظ را صفائی نیست
راه ِ می‌خانه گیر تا شب و روز
چون در اسلامیان وفائی نیست،
با مغان باده‌یِ مغانه خوریم
تا به کی غصّه‌یِ زمانه خوریم

آه از این صوفیان ِ ازرق‌پوش
که ندارند عقل و دانش و هوش
رقص را هم‌چو نی کمر بسته
لوت را هم‌چو سفره حلقه به گوش
از پی ِ صید، در پس ِ زانو
مترصّد چو گربه‌یِ خاموش
شُکر ِ آن را که نیستی صوفی،
عیش می‌ران و باده می‌کُن نوش
خیز تا پیش ِ آن که ناگاهی
برکشد صبح‌دم خروس خروش
با صبوحی‌کُنان ِ دُرد آشام
با خراباتیان ِ عشوه‌فروش
رو به میخانه‌یِ مغان آریم
باده در جام و چنگ در آغوش،
با مغان باده‌یِ مغانه خوریم
تا به کی غصّه‌یِ زمانه خوریم

خیز جانا! چمانه برداریم
باده‌هایِ مغانه برداریم
اسب ِ شادی به زیر ِ ران آریم
وَ ز قدح تازیانه برداریم
بیش از این غصّه‌یِ جهان نخوریم
دل زِ کام ِ زمانه برداریم
زهد و تسبیح، دام و دانه‌یِ ما ست
از ره این دام و دانه برداریم
شاهد و نقل و باده برگیریم
دف و چنگ و چغانه برداریم
پیش‌تر ز آن که ناگهان روزی
رخت از این آشیانه برداریم
یک زمان چون عُبید ِ زاکانی
راه ِ خَمّارخانه برداریم،
با مغان باده‌یِ مغانه خوریم
تا به کی غصّه‌یِ زمانه خوریم

عبید زاکانی
ترجیع‌بند

#عبید #عبید_زاکانی

@Setiq

/channel/Setiq/3779

ستیغ

12 September 2023 12:24

#هرروزباسعدی
#غزل شماره‌ی 392 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiq

من دوست می‌دارم جفا ک‌از دست ِ جانان می‌بَرَم
طاقت نمی‌دارم؛ ولی افتان و خیزان می‌برم

از دست ِ او جان می‌برم تا افکنم در پایِ او
تا تو نپنداری که من از دست ِ او جان می‌برم

تا سر برآورد از گریبان آن نگار ِ سنگ‌دل،
هر لحظه از بیداد ِ او سر در گریبان می‌برم

خواهی به لطف‌ام گو، بخوان؛ خواهی به قهر م گو، بِران؛
طوعاً و کرهاً بنده ام! ناچار فرمان می‌برم

درمان ِ درد ِ عاشقان صبر است و من دیوانه‌ام
نه درد ساکن می‌شود، نه ره به درمان می‌برم

ای ساربان! آهسته رو! با ناتوانان صبر کن
تو بار ِ جانان می‌بری من بار ِ هجران می‌برم

ای روزگار ِ عافیت! شُکر ت نکردم؛ لاجرَم
دستی که در آغوش بود اکنون به دندان می‌برم

گفتم به پایان آورم در عمر ِ خود با او شبی
حالا به عشق ِ رویِ او روزی به پایان می‌برم

- سعدی! دگربار از وطن عزم ِ سفر کردی چرا؟
- از دست ِ آن تُرک ِ خطا، یرغو به قاآن می‌برم

من خود ندانم وصف ِ او گفتن سزایِ قدر او
گل آورند از بوستان، من گل به بُستان می‌برم

0392

@Setiq

ستیغ

09 September 2023 11:03

شمس آقاجانی
شاعر، دوست، مهربان، بزرگ
بزرگ‌منش
درنای امید

چرا؟
از دیشب گیج ام

#شمس_آقاجانی

چی باید گفت

فکر نمی‌کردم کورونا باز برگردد آدم بکشد

ستیغ

07 September 2023 10:46

کتاب گویای حافظ از نگاهی دیگر نوشته‌ی جناب علی حصوری

صدای من هم در ساخت این اثر ارزش‌مند هست. چه قشنگ هم ساخته شده.

این مجموعه به مرور در کانال

@daayraak
و
@hafez_az_negahi_digar

پخش می‌شود.

بشنوید!

سهیل قاسمی
@Setiq

ستیغ

02 September 2023 14:31

همیشه آرزو داشتم روزی برسد که مردم، همان‌جوری که ترانه‌یِ تازه‌ئی می‌آید همه زمزمه می کنند، شعر حافظ زمزمه کنند...

همیشه آرزوئی نشدنی و دور به چشم‌ام می‌آمد...

سالی که گذشت،... مردمی که دیدم... در خیابان‌ها، مترو، اینترنت و ...

هرچند هنوز نشد، اما آن‌چه دیدم، همین یک سال، غبار ِ قرن‌ها جاهلیت که بار ِ ما کرده‌بودند را شُست و بُرد.

چیزی که دیدم: هم‌دلی، مهر... تا جایی که روزی بگویم: «دیدی؟ به تو می‌گفتم!»



این مجموعه، حافظ ِ شاعر، همه‌یِ غزل‌هایِ حافظ است. یکی از گرامی‌ترین کارهایی که در زندگی ِ خودم انجام داده‌ام.

و پیش‌کش ِ رنسانس ِ بزرگ ِ مردم‌ام.

و پیش‌کش ِ کسانی که در این راه زندگی دادند، زندگی بخشیدند.

برای پول کار ِ فرهنگی نکردم. رایگان است و آزاد. اما اگر کسی خواست بخرد، هفتاد هزار تومان، صد هزار تومان یا هر مبلغی که دوست داشت، به این شماره واریز کند:

6274-1211-8467-3333

حالا مبلغ سنگین دوست داشت بریزد شبا هم بدهم 🤪

IR-48-0550-0126-8000-3365-9920-01

و باز در آرزویِ روزی که گه‌گاهی به‌جایِ موزیک ِ پاپ یا آواز، شعر بشنویم. در راه، در سفر، در خلوت، در خانه، در جمع...

سهیل قاسمی

@Setiq