آگاهی چیست ،و ناآگاهی چیست؟
آگاهی consciousness یعنی:
زندگی کردن با شاهد درونی
ناآگاهی یعنی:
زندگی کردن بدون شاهد درونی
#اشو
@oshoi
سفر خشم، قسمت پنجم
چگونه خشم را متحول كنيم؟
خشم متحول شده به مهر تبديل مي شود
مكانيسم سركوب:
كنترل كردن خشم بسيار آسان است و متحول ساختن آن بسيار دشوار.
كنترل بسيار آسان است. مي تواني خشمت را كنترل كني، ولي چه مي كني؟
آن را سركوب مي كني
و وقتي چيزي را سركوب مي كني چه اتفاقي مي افتد؟ جهت حركت آن تغيير مي كند: بيرون
مي رفت و تو آن را سركوب كردي، حالا شروع مي كند به رفتن به درون
فقط جهتش عوض مي شود
و براي خشم خوب بود كه بيرون مي رفت، زيرا آن زهر بايد بيرون ريخته شود. اين بد است كه خشم به درون حركت كند، زيرا تمام مكانيسم بدن ذهن تو را مسموم خواهد ساخت. و آنگاه اگر به اين كار براي مدت هاي زياد ادامه بدهي... همانگونه كه همه چنين مي كنند
زيرا جامعه كنترل كردن را مي آموزد و نه متحول كردن را..... جامعه مي گويد، "خودت را كنترل كن" و توسط اين كنترل كردن تمام آن عواطف منفي، عميق تر و عميق تر به ناخودآگاه پرتاب شده اند و آنوقت به يك چيز هميشگي در درونت تبديل مي شوند. آنوقت ديگر مسئله اين نيست كه گاهي خشمگين باشي و گاهي نباشي فقط خشمگين هستي. گاهي منفجر مي شوي و گاهي منفجر نمي شوي __ چون بهانه اي وجود ندارد، يا كه بايد بهانه اي پيدا كني.
و به ياد بسپار: مي تواني در همه جا بهانه را پيدا كني!
تو خشمگين هستي. چون خشم فراواني را سركوب كرده اي، ديگر لحظاتي وجود ندارند كه تو خشمگين نباشي.
فوقش اين است كه گاهي كمتر خشمگين هستي و گاهي بيشتر. تمام وجودت با آن سركوب مسموم شده است.
تو با خشم غذا مي خوري __ و وقتي انساني بدون خشم غذا مي خورد، آن غذاخوردن كيفيتي ديگر دارد. تماشاكردن او زيباست، زيرا بدون خشونت غذا مي خورد. شايد گوشت بخورد، ولي بدون خشونت مي خورد.
شايد تو فقط سبزيجات و ميوه جات بخوري، ولي اگر خشم سركوب شده داشته باشي، با خشونت غذا مي خوري
ناخن ها و دندان ها، منافذ طبيعي خروج خشم هستند
فقط با غذاخوردن، دندان هايت و دهانت خشم را تخليه مي كنند. تو غذا را چنان خرد مي كني كه گويي دشمن است.
و به ياد بسپار: حيوانات هرگاه خشمگين باشند، چه مي كنند؟ فقط دو كار ممكن است __ آنان اسلحه و بمب اتمي ندارند،
چه مي توانند بكنند؟ آنان يا با ناخن هايشان و يا با دندان هايشان با تو خواهند جنگيد.
اين ها اسلحه هاي طبيعي بدن هستند ناخن ها و دندان ها. با ناخن كاري كردن بسيار دشوار است زيرا مردم خواهند گفت، "آيا حيوان شده اي؟" پس تنها چيزي كه باقي مي ماند كه توسط آن مي تواني به آساني خشم يا خشونت خودت را بيان كني، دهان است. و از آن هم نمي تواني براي گازگرفتن ديگري استفاده كني.
تو با خشونت غذا مي خوري، گويي كه غذا دشمن است
و به ياد داشته باش:
وقتي كه غذا دشمن باشد، واقعاً تو را تغذيه نمي كند، فقط هرآنچه را كه در تو بيمار است تغذيه خواهد كرد
مردمي كه خشم عميق سركوب شده دارند بيشتر غذا مي خورند، آنان به جمع آوري چربي غيرلازم ادامه مي دهند.
و آيا مشاهده كرده ايد كه مردمان چاق تقريباً هميشه لبخند مي زنند؟ بي جهت، حتي وقتي هم كه علتي نباشد، مردمان چاق بازهم به لبخند زدن ادامه مي دهند. چرا؟ اين صورتشان است، نقابشان است: آنان چنان از خشم و از خشونت خودشان مي ترسند كه مجبور هستند پيوسته چهره اي خندان از خود نشان بدهند
و آنگاه به خوردن بيشتر ادامه مي دهند
بيشتر خوردن يعني خشونت، خشم، و آنگاه اين در تمام جنبه هاي زندگي تو حركت خواهد كرد: عشقبازي مي كني، ولي اين بيشتر شبيه خشونت خواهد بود تا عشقبازي، تهاجم زيادي در آن خواهد بود. چون شما هرگز همديگر را در حال عشقبازي نديده ايد، نمي دانيد چه اتفاقي مي افتد و نمي توانيد بدانيد كه چه اتفاقي مي افتد، زيرا تقريباً هميشه در تهاجم هستيد.
براي همين است كه انزال عميق در عشقبازي غيرممكن مي شود __ زيرا در عمق درون چنان مي ترسي كه اگر كنترل را برداري و تماماً وارد عشقبازي شوي، شايد معشوق يا همسرت را به قتل برساني، يا زن شايد شوهر يا معشوقش را به قتل برساند. تو از خشم خودت بسيار مي ترسي!
بارديگر كه معاشقه مي كني، تماشا كن: همان اعمالي را انجام مي دهي كه وقتي حالت تهاجمي داري انجام مي دهي
صورتت را ببين. آينه اي در كنار داشته باش تا ببيني چه اتفاقي در صورتت مي افتد!
تمام اختلال هايي كه در وقت خشم و تهاجم در صورت روي مي دهد در آنجا خواهي ديد.
در حال غذاخوردن خشمگين مي شوي: كسي را در وقت غذا خوردن ببين. كسي را در وقت عشقبازي ببين __ خشم چنان عميق فرو رفته كه حتي عشق، فعاليتي كه تماماً مخالف با خشم است نيز مسموم گشته است.
غذا خوردن كه عملي مطلقاً خنثي است، حتي اين نيز مسموم شده است. و آنوقت فقط در را باز مي كني و خشم وجود دارد، كتابي را روي ميز قرار مي دهي و خشم وجود دارد، كفش هايت را در مي آوري و خشم وجود دارد و با كسي دست مي دهي و خشم وجود دارد
زيرا اينك تو خود،
خشم شخصيت يافته گشته اي.
#اشو
@oshoi
موسیقی سنتی
با شعری از دیوان شمس:
هله نومید نباشی که تو را یار براند
گرت امروز براند نه که فردات بخواند؟
در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا
ز پس صبر، تو را او به سر صدر نشاند
و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند
نه که قصاب به خنجر چو سر میش ببرد
نهلد کشتهٔ خود را کشد آن گاه کشاند؟
چو دم میش نماند ز دم خود کندش پر
تو ببینی دم یزدان به کجاهات رساند
به مثل گفتم این را و اگر نه کرم او
نکشد هیچ کسی را و ز کشتن برهاند
دل من گرد جهان گشت و نیابید مثالش
به که ماند به که ماند به که ماند به که ماند
هله خاموش که بی‌گفت از این می همگان را
بچشاند بچشاند بچشاند بچشاند
تقدیم به شما همراهان گرامی
@oshoi
#سفر_درونی، سفری است به سوی #تنهایی_محض
در این سفر هیچ کس دیگری نمیتواند شما را همراهی کند.
شما هرگز نمیتوانید هسته ی مرکزی وجود خود را با کس دیگری سهیم شوید.
#اشو
@oshoi
سفر خشم، قسمت چهارم
يك انسان مذهبي انساني سركوب شده نيست، با وجودي كه تمام مردمان مذهبي كه تو ديده اي همگي انسان هايي سركوب شده هستند. ولي يك ذهن مذهبي سركوب شده نيست.
يك ذهن مذهبي ذهني شاد است، وجودي مسرور است
لطيفه اي برايتان مي گويم:
آقاي آرمسترانگ عادت داشت ماهي يكي دو بار با كشيش كليسايش گلف بازي كند. او مانند بيشتر ما عادت داشت كه وقتي ضربه اي مي زد و درست به هدف نمي خورد، به زمين و زمان و توپ و چمن و سوراخ توپ هرچه دلش خواست بگويد! ولي در حضور پدر براون اين كار برايش ممكن نبود و احساس مي كرد كه چيزي در درونش سركوب مي شود.
از سوي ديگر پدر براون گاهي در موقعيت هاي حساس بازي چنان سرد و ساكت بود كه همين سكوت او آقاي آرمسترانگ را بيشتر ناراحت مي كرد. عاقبت آرمسترانگ پرسيد: "پدر، بايد سوالي بكنم. وقتي كه توپ با يك تركه ي كوچك متوقف مي شود و به سوراخ نمي رود شما چگونه خودتان را كنترل مي كنيد؟"
كشيش گفت، "دوست خوب من، مسئله ي تلطيف است و من نيازي ندارم تا فرياد بكشم و فحش بدهم.
البته كه اين كار در موقعيت تاثيري نخواهد داشت و فقط روح مرا آشفته خواهد كرد.
بااين وجود، چون بايد كاري كنم تا حالتم تلطيف شود، من تف مي كنم."
" تف مي كنيد؟"
كشيش گفت، "بله درست است و بگذار اين را هم برايت بگويم: جايي كه تف مي كنم، ديگر چمن سبز نمي شود!"
مردماني كه شما آنان را مذهبي مي خوانيد، عواطفشان را تلطيف sublimate كرده اند.
ولي اين يك حقه ي ذهني است و هيچ چيزي از تلطيف در آن نيست. اين واژه اي توخالي است.
و به سبب همين تلطيف، چيزهاي زيادي براي بشريت رخ داده كه مي توانست از آن پرهيز شود.
به سبب همين تلطيف است كه هر ده سال به يك جنگ بزرگ نياز است __
زيرا مردم به سركوب ادامه مي دهند.
تمام اين كار بسيار سنگين مي شود:
بايد تخليه شود.
تكنيكی براي مشاهده ي خشم 👇
بلرز و بيرون بريز!
اگر شروع به مشاهده كني، هيچكس نمي داند كه انرژي تو چگونه حركت خواهد كرد، ولي به نوعي اتفاق خواهد افتاد.
شايد روند افكارت را تغيير بدهد. ضربه اي بزرگ خواهد بود.
اين روش را آزمايش كن:
خشمگين هستي، وارد خشم مي شوي،
ناگهان هشيار شو.
بدنت را بلرزان و تكان بده و هشيار بمان و ببين چه رخ مي دهد.
ناگهان خواهي ديد كه چيزي از دستت در رفته و ديگر خشمگين نيست. اين خشم به نظر احمقانه مي رسد.
يا به صورت خودت سيلي بزن
وقتي كه خشمگين مي شوي، به جاي اينكه به صورت ديگري سيلي بزني كه كمكي نخواهد كرد
يك سيلي به خودت بزن.
و ببين چه اتفاقي خواهد افتاد.
ناگهان، آن مكانيسمي كه مي خواست به روشي هميشگي عمل كند، ديگر قادر به عمل كردن نيست، تو به آن ضربه اي زده اي.
اگر به صورت خودت سيلي بزني، يك آگاهي در تو برخواهد خاست، يك آگاهي كه الگوي ناخودآگاهي را خواهد شكست.
بنابراين هرگاه مي خواهي تغيير كني، به ياد بسپار كه كليدش آگاهي است.
#اشو
@oshoi
آنان با ديگري خشن بودند
اينك با خودشان خشن هستند
ولي خشونت هنوز وجود دارد.
و وقتي با ديگري خشن باشي، قانون محافظت مي كند، دادگاه كمك مي كند و جامعه تو را سرزنش مي كند.
ولي وقتي برعليه خودت خشونت كني، قانوني وجود ندارد كه از تو حفاظت كند.
هيچ قانوني از تو در برابر خودت حفاظت نمي كند.
#اشو
ويگيان بايراو تانترا، جلد اول
Vigyan Bhairav Tantra
#برگردان_محسن_خاتمی
@oshoi
سفر خشم، قسمت سوم
اندوه، خشم و صبر
خشم سركوب شده يك ديوانگي موقت مي شود. اتفاقي وراي كنترل تو رخ مي دهد.
اگر بازهم مي توانستي آن را كنترل كني، كنترلش مي كردي __ ولي ناگهان سرريز شده است. ناگهان آن خشم در وراي تو قرار داشت.
هيچ كاري نمي توانستي انجام دهي، احساس ناتواني كردي __ و خشم بيرون زد.
اين گونه فردي شايد عصباني نباشد، ولي در خشم حركت مي كند و در خشم زندگي مي كند.
اگر به مردم نگاه كني...
كنار جاده بايست و مردم را تماشا كن...
دو نوع مردم خواهي يافت:
فقط به صورت هايشان نگاه كن. تمام بشريت به دو نوع مردم تقسيم شده است. يكي نوع غمگين است، كه اندوهگين به نظر مي رسد و خودش را به نوعي مي كشاند. و ديگري نوع خشمگين است __ از خشم جوش مي زند، به هر بهانه اي آماده ي منفجر شدن است.
خشم، اندوه فعال است
و اندوه، خشم غيرفعال است
و اين ها دو چيز نيستند.
رفتار خودت را مشاهده كن:
چه وقت خودت را غمگين مي يابي؟
فقط در مواقعي خودت را غمگين مي يابي كه نمي تواني خشمگين باشي
رييس ات در اداره چيزي مي گويد و تو نمي تواني خشمگين شوي، غيراقتصادي است!
نمي تواني خشمگين شوي و بايد به لبخندزدن ادامه بدهي __ آنوقت اندوهگين مي شوي. آن انرژي غيرفعال شده است.
به خانه مي آيي و بهانه اي كوچك از زنت به دست مي آوري، هر چيز بي ربط، و آنوقت خشمگين مي شوي.
مردم از خشم لذت مي برند و آن را عزيز مي دارند، زيرا دست كم احساس مي كنند كه كاري انجام داده اند.
در اندوه، احساس مي كني كه عملي برايت اتفاق افتاده است. تو آن بخش دريافت كننده بوده اي و منفعل.
كاري با تو انجام شده و تو ناتوان بوده اي و نتوانستي واكنش نشان بدهي و نتوانستي انتقام بگيري و عكس العمل نشان بدهي.
در خشم، قدري احساس خوبي داري
پس از يك ابراز خشم بزرگ، فرد قدري احساس آسودگي مي كند... راحت مي شود.
زنده هستي. تو نيز مي تواني كارهايي انجام دهي. البته نمي تواني با رييس ات چنين كني، ولي با همسرت مي تواني.
آنوقت زنت منتظر مي شود تا فرزندان به خانه بيايند __ زيرا خشمگين شدن با شوهر نيز غيراقتصادي است.
به نظر تمام زندگي اقتصاد است! شوهر رييس است و زن به او وابسته است و خشمگين شدن با او مخاطره آميز است.
پس زن منتظر مي شود تا بچه ها بيايند. وقتي آنان از مدرسه بازگشتند، آنوقت او مي تواند روي آن ها بپرد. و آنان را كتك بزند.
و بچه ها چه مي كنند؟ به اتاق خودشان مي روند، كتاب هايشان را پرت مي كنند و پاره شان مي كنند يا عروسك هايشان را مي زنند يا سگ ها را مي زنند و يا گربه ها را شكنجه مي دهند. آنان نيز بايد كاري انجام دهند.
هركسي بايد كاري بكند، وگرنه شخص غمگين مي شود.
مردمي را در خيابان مي بينيد كه بسيار اندوهگين هستند، كساني كه چنان اندوه عميقي دارند كه صورتشان تركيب خاصي
پيدا كرده، مردمي هستند كه چنان ناتوان هستند، چنان در پايين ترين پله هاي نردبام گير كرده اند كه هيچكسي را پيدا نمي كنند
تا با او خشمگين شوند. اين ها مردمان غمگين هستند. در پله هاي بالاتر نردبام، مردم خشمگين را خواهي يافت.
هرچه بالاتر بروي، مردمان خشمگين تري خواهي يافت. هرچه پايين تر بيايي، مردم غمگين تري خواهي يافت.
در هندوستان، به ديدن مردمان طبقه ي پايين برو، نجس ها untouchables . آنان غمگين هستند.
آنوقت به ديدار بالاترين طبقه يا براهمين ها Brahmins برو، آنان خشمگين هستند.
يك براهمين هميشه عصباني است، آنان براي چيزهاي بسيار جزيي از خشم ديوانه مي شوند. او از طبقه ي روحاني است!
يك نجس فقط غمگين است زيرا هيچكس از او پايين تر نيست تا بتواند خشم اش را سر او خالي كند.
خشم و اندوه هردو چهره هايي از يك انرژي هستند... سركوب شده.
#صبر وقتي مي آيد كه تو نه خشمگين باشي و نه اندوهگين. صبر پديده اي عظيم است.
وقتي كه نه از كسي خشمگين باشي و نه از كسي اندوهگين باشي __ اندوه و خشم هردو رفته اند، انرژي هايت جاافتاده اند، متمركز هستي و در وطن قرار داري...
صبر يعني كه به وطن رسيده اي. اينك هيچ چيز تو را مختل نمي كند،
هيچ چيز تو را ناراحت نمي كند. تو در درون چنان شاد و مسرور هستي كه هر چيز ديگر بي ربط است.
كسي به تو توهين مي كند: نيازي نيست كه مورد توهين واقع شوي. تو بسيار شاد هستي.
آيا مشاهده كرده اي؟ وقتي كه شاد هستي و ديگري به تو توهين مي كند، خيلي خشمگين نمي شوي.
وقتي كه ناشاد هستي، خيلي عصباني مي شوي. اين فقط رياضيات اين روند را نشان مي دهد.
وقتي كه ناشاد باشي، آماده ي خشمگين شدن هستي، منتظري تا خشمگين شوي.
وقتي كه شاد هستي، همان مورد چندان اهميتي ندارد.
وقتي كه انسان عميقاً مسرور باشد و از هرلحظه از زندگيش همچون هديه اي الهي لذت ببرد، چه كسي به خودش زحمت مي دهد؟
آنگاه هيچ چيز ارزشش را ندارد. تو چنان چيز باارزشي را با خود داري كه هرچيز ديگر بي ربط است
#اشو
@oshoi
موسیقی بی کلام
Peace in every step
صلح در هر قدم
برای همه جهان خواستار
صلح و آرامش باشیم❤️
@oshoi
سفر خشم، قسمت دوم
اين نكته بايد درك شود
انساني كه لحظه-به-لحظه زندگي مي كند، گاهي خشمگين است، گاهي شاد است، گاهي غمگين است. ولي از يك چيز مي تواني مطمئن باشي كه:
او اين ها را براي هميشه حمل نمي كند.
انساني كه بسيار كنترل شده باشد و اجازه نمي دهد كه عواطف در وجودش برخيزند،
بسيار خطرناك است
اگر به او توهين كني، خشمگين نخواهد شد. او نگهش مي دارد. رفته رفته چنان خشمي انباشته مي كند كه به زودي،واقعاً دست به كاري زشت خواهد زد
در شعله ور شدن لحظه اي خشم هيچ اشكالي وجود ندارد.
اين فقط نشان مي دهد كه آن شخص زنده است. شعله ور شدن لحظه اي خشم ، فقط نشان مي دهد كه آن شخص نمرده است
و به موقعيت پاسخ responds مي دهد __
و پاسخش اصالت دارد.
وقتي كه او احساس كند كه موقعيت طوري هست كه به خشم نياز است، خشم وجود دارد.
وقتي كه احساس كند موقعيت به خوشي نياز دارد، شاد است. او با موقعيت حركت مي كند.
او هيچ قضاوتي موافق يا مخالف ندارد.
او چنان آرماني ندارد.
او اين مفهوم مشخص را ندارد كه تو نبايد خشمگين شوي و موقعيت هرچه باشد تو بايد غيرخشمگين بماني.
اگر شخص سعي كند كه هميشه در آن حالت غيرخشمگين باقي بماند، او چه خواهد كرد؟ خشمش را سركوب خواهد كرد.
و گاهي آن خشم در موقعيت هايي فوران مي زند كه تقريباً ديوانه وار است، از هرگونه تناسبي عاري است.
او قادر خواهد بود كه كسي را به قتل برساند و يا خود كشي كند و يا كاري واقعاً ويرانگرانه انجام دهد __
زيرا وقتي چنان خشم زيادي رها شود، بسيار مسموم است، بسيار ويرانگر است.
معمولاً در خود خشم اشكالي نيست. درواقع، انساني كه بتواند خشمگين شود و لحظه اي بعد از ياد ببرد انسان واقعاً خوبي است. هميشه او را فردي مهربان، زنده، بامحبت و عاشق خواهي يافت
انساني كه هميشه عواطفش رانگه مي دارد و بيان نمي كند و كنترل مي كند و كنترل و كنترل، يك انسان به اصطلاح "منضبط"، هرگز انسان خوبي نيست.
او هميشه نشان مي دهد كه از تو مقدس تر است، ولي مي تواني خشم را در چشمانش ببيني. مي تواني خشم را در حركاتش ببيني طوري كه راه مي رود، طوري كه صحبت مي كند، طوري كه با مردم رابطه دارد _ مي تواني آن را در صورتش ببيني. آن خشم هميشه وجود دارد، مي جوشد. او هرلحظه آماده ي تركيدن است.
اين ها قاتلين هستند، جنايتكارها، اين ها واقعاً اعمال شيطاني انجام مي دهند.
و اگر او به كنترل كردن ادامه بدهد، تمام آن كنترل او فقط نفسش را قوي تر و قوي تر مي كند.
و نفس ego بسيار خطرناك تر از خشم است. خشم پديده اي انساني است، هيچ اشكالي ندارد. در يك موقعيت ساده مي تواني برانگيخته شوي و چون زنده هستي به آن پاسخ مي دهي. اين خشم چنين مي گويد كه تو تسليم نشده اي، مي گويد كه اين موقعيتي نيست كه تو آن را بپذيري، مي خواهي نه بگويي. اين خشم تو يك اعتراض است و هيچ اشكالي ندارد.
من با خشم مخالف نيستم، با انباشته كردن خشم مخالفم. من با سكس مخالف نيستم، با انباشته كردن اميال جنسي مخالفم.
هر چيز كه در لحظه ي حال باشد خوب است. هرچيزي كه از گذشته حمل شده باشد، بد است، بيمار است، بيماري است.
تو به سركوب كردن خشم ادامه مي دهي.
خشم در درون تو جمع مي شود.
آنوقت جرقه اي از توهين كافي است كه آتشي عظيم را در درونت روشن كند.
اين واكنش تو مطلقاً در تناسب با آن توهين نيست. و بارها درك مي كني كه موضوع خيلي بزرگي نبوده __
"ولي من چرا چنان خشمگين شدم؟"
گاهي حتي ديگري هم خشم تو را برنمي آنگيزد. ديگري حتي متوجه هم نبوده كه به تو توهين كرده و تو احساس توهين پيدا كردي و خشمگين شدي. بايد خشم را براي مدت هاي طولاني با خودت حمل كرده باشي حال سرريز شده
آن خشم فقط منتظر بوده تا موقعيتي پيدا كند تا بتواني توجيه كني و مسئوليت را روي شانه ي ديگري بيندازي.
صبر فقط وقتي ممكن است كه تو سركوبگر نباشي. وگرنه بي صبر خواهي بود.
ببين: معمولاً، خشم بد نيست. معمولاً خشم بخشي از زندگي طبيعي است: مي آيد و مي رود.
ولي اگر آن را سركوب كني، آنوقت يك مشكل خواهد شد. آنوقت به انباشتن آن ادامه مي دهي.
آنوقت مسئله ي آمدن و رفتن نيست، خشم خود وجودت مي شود. آنوقت چنين نيست كه گاهي خشمگين باشي، خشمگين باقي مي ماني، در غضب باقي مي ماني و فقط منتظر مي ماني تا كسي آن را برانگيزاند.
يا حتي اشاره اي به برانگيختن كافي است تا آتش بگيري و كارهايي را بكني كه بعدا خواهي گفت :
"دست خودم نبود." In spite of me
اين عبارت را تحليل كن: چگونه مي تواني كاري را انجام دهي كه در اختيار خودت نباشد؟
ولي اين عبارتي كاملاً درست است.
#اشو
@oshoi
#سفر_خشم
سفر خشم ، عنوان مطالب اشو در مورد علت‌های اصلی خشم و راهکارهای رهایی از آن است. که از کتابهای زیر👇انتخاب شده که در چند قسمت بتدریج تقدیم شما عزیزان جوینده خواهد شد
كتاب خرد
The Book of Wisdom
تائو: طريق بي طريق ، جلد دوم Osho Tao: The Pathless Path
نيروانا، آخرين كابوس Osho: Nirvana: The
ويگيان بايراو تانترا، جلد اول Osho, Vigyan Bhairav Tantra
ماهي درون دريا تشنه نيست Osho, The Fish in the Sea is Not Thirsty
سفر خشم،قسمت اول
خشم انرژي است، من نمي گويم كه خشم اشتباه است، مي گويم كه خشم انرژي است انرژي خالص، انرژي زيبا
وقتي خشم برمي خيزد، از آن #هشيار_باش،
و معجزه را ببين كه اتفاق مي افتد
و اگر هشيار باشي، تعجب خواهي كرد
شگفت زده خواهي شد شايد بزرگترين واقعه ي غيرمنتظره در تمام زندگيت باشد _ كه: همچنانكه هشيار مي شوي، خشم از ميان مي رود. خشم دگرگون مي شود. خشم انرژي خالص مي شود، خشم به مهر تبديل مي شود، خشم به بخشش تبديل مي شود، خشم عشق مي شود. و نيازي نيست كه سركوبش كني، بنابراين مسموم نخواهي شد. و تو خشمگين نيستي، پس به كسي آسيب نمي زني. هر دو طرف نجات يافته اند: آن ديگري، موضوع خشمت نجات يافته و خودت نجات يافته اي
در گذشته، يا آن ديگري بايد رنج مي برد و يا خودت.آنچه مي گويم اين است كه نيازي نيست كسي رنج ببرد. فقط هشيار باش، بگذار هشياري وجود داشته باشد. خشم برخواهد خاست و توسط هشياري به مصرف مي رسد
انسان نمي تواند با هشياري خشمگين باشد
و نمي تواند با هشياري طمعكار باشد
و نمي تواند با هشياري حسود باشد
آن كليد طلايي، #هشياري awareness است.
تو از يك كودك خشمگين هستي و آن كودك از تو عصباني است
به صورتش نگاه كن!
او چنان خشمگين و برافروخته است كه مي خواهد تو را بكشد!
مي گويد:
"ديگر با تو حرف نخواهم زد، تمام شد!"
و لحظه اي ديگر روي زانويت نشسته و قشنگ با تو حرف مي زند
او ازياد برده است
هرآنچه را كه در آن غضب گفته با خودش حمل نكرده است
در ذهنش باري سنگين ننشسته است
آري، در طول آن لحظه او خشمگين بود، چيزي گفت، ولي اينك خشم رفته است و
هر آنچه كه در آن لحظه گفته شده نيز رفته است او براي ابد به آن متعهد نبوده،
يك شعله ي ناگهاني بوده، يك موج
ولي او در آنجا منجمد نشده است،
موجي برخاست، ديگر نيست
او هميشه و هميشه آن را حمل نخواهد كرد.
حتي اگر هم به يادش بياوري، خواهد خنديد. خواهد گفت:
"همه اش بي معني است!"
خواهد گفت:"من يادم نيست، اينطور بوده؟"
خواهد گفت:" آيا واقعاً من اين را گفتم؟ غيرممكن است!"
خواهد گفت:"چطور مي توانم اين را گفته باشم؟ شايد به نظرت مي رسد!"
اين يك شعله ور شدن بود
#اشو
@oshoi
#قانون_اساسی_همه_چیز
اگر مرگ وجود نداشته باشد،
زندگی فقط غیرقابل‌تحمل خواهد بود.
اگر متضادی برای عشق وجود نداشته باشد، غیرقابل تحمل خواهد بود.
اگر نتوانی از معشوق خود جدا شوی،غیرقابل تحمل خواهد بود،
تمام اینها بسیار یکنواخت و کسل‌کننده خواهد بود.
زندگی با متضادها وجود دارد
برای همین است که بسیار جالب است.
به‌هم رسیدن و دور شدن از هم؛
باردیگر وصل و جدایی؛
بالارفتن و پایین رفتن.
فقط فکر کن که موجی در اقیانوس برخاسته که نمیتواند فرونشیند،
فقط فکر کن که خورشیدی طلوع کرده و نمی تواند غروب کند!
این رازِ حرکت از یک قطب به قطب دیگر است که سبب می‌شود زندگی
به جالب بودن خود ادامه دهد
زمانی که فرد به شناخت ریتامبرا،
قانون اساسی همه چیز،
پایه و اساس همه چیز، می‌رسد
همه چیز میزان می‌شود و فرد به ادارک می‌رسد.
آنوقت فرد دیگر شکایتی ندارد.
او می‌پذیرد:
هرآنچه که هست، زیباست
برای همین است که آنان که شناخته‌اند می‌گویند که زندگی کامل است؛ نمی‌توانی آن را بهبود ببخشی.
#اشو
#يوگا_ابتدا_و_انتها_جلد3
#برگردان_محسن_خاتمی
@oshoi
ما برای جلوگیری از بروز جنگ جهاني سوم؛
به افراد خوشحال و با نشاط بیشتری احتیاج داریم.
سلاح های هسته ای و ماشین های جنگی مخرب ما خودکار نیستند؛ بلکه در کاربرد آنها، دست انسان دخالت دارد.
دستی که با زیبایی گل سرخ آشناست
نمی تواند هیروشیما را بمباران کند
و دستی که با زیبایی عشق آشناست؛ دستی نیست که به سلاح مرگبار متوسل شود.
کافی است اندکی بیندیشید تا گفته هایم را درک کنید.
حرف من این است؛ خنده را؛ عشق را؛ زندگي را در جهان بگستران تا ارزش های مثبت، گل های بیشتری را در این کره خاکی شکفته بسازد.
هر آنچه را که زیباست ستایش کن و هر آنچه را که غیر انساني است محکوم کن.
اگر می خواهی دنیا را به پدیده ای کاملاً جدید, همراه با آگاهي بشری نوینی تبدیل کنی باید دنیا را از شر سیاستمداران و روحانی نمایان شیطان صفت دور نگه داری.
بایستی بشر را از دست این دیوها آزاد کرد.
وظیفه ما این است که آگاهی، هشیاری؛ عشق؛ تفاهم و شادی بیشتری را به مردم بیاموزیم و جشن و سرور و شادی را در سراسر زمین اشاعه دهیم.
دریک جمله خلاصه بگویم که:
اگر بتوانیم بشریت را سعادتمند و خوشحال کنیم ؛ جنگ جهاني سومی در کار نخواهد بود.
#اشو
#کتاب_آینده_طلایی
@oshoi
من اینجا هستم تا فقط یک چیز به شما بگویم، یک چیز بسیار ساده و معمولی:
بشناسید که کیستید.
زیرا من می‌دانم که شما پیشاپیش بزرگ هستید.
و وقتی می‌گویم که تو بزرگ هستی،
هیچ تشویقی از آن برداشت نکن!
زیرا هر کس دیگر همانقدر بزرگ است که تو هستی ــ نه یک ذره کمتر، نه یک ذره بیشتر.
چنانکه من دنیا را می‌بینم، هر انسانی منحصر به فرد است؛ بطور غیرقابل قیاسی منحصربه فرد است
نیازی نیست که با هیچکس رقابت کنی،
نیازی نیست که چیزی را اثبات کنی.
تو پیشاپیش اثبات شده هستی!
تو وجود داری؛
جهان‌هستی تو را پذیرفته است،
تو را زاییده است
خداوند پیشاپیش در تو منزل کرده است.
و خداوند عشق است
که سراپایت را پر کرده است...
#اشو
@oshoi
آنچه را که هست ببین، این مراقبه است. ذهنیت‌ها را کنار بزن. با واقعیت مستقیم روبه‌رو شو:، چهره به چهره
مراقبه یعنی همین: دیدنِ آنچه که هست و همچنین دیدن آنچه که وجود ندارد.
گذشته وجود ندارد، ولی ذهن در گذشته باقی می‌ماند
آینده وجود ندارد، ولی ذهن در آینده باقی می‌ماند
و زمان حال وجود دارد، ولی ذهن هیچ تماسی با حال ندارد.
و هرگاه با زمان حال در تماس باشی، گذشته دیگر وجود ندارد؛ آینده هم دیگر وجود ندارد. وقتی مطلقاً در اینک و اینجا باشی، تماماً در اینجا و اکنون حضور داشته باشی؛ زندگی‌ات کیفیت تازه‌ای خواهد داشت
این تقدس واقعی است:
زیرا تو آن کُل را خواهی شناخت و آن کُل خواهی شد.
بودا آن را راه حقیقی می‌خواند، راه بیداران
تو نیز می‌توانی به آن قله‌ها صعود کنی.
برخیز! و بیدار شو.
#اشو
دامّا پادا
#برگردان_محسن_خاتمی
@oshoi
از يك چاه خشك نمي توان آب بيرون آورد.
"اگر خشم در تو نباشد"
كسي قادر نيست آن را در تو آشكار كند.
#اشو
@oshoi
مرگی وجود ندارد.
مرگ تنها تغیر از
شکلی به شکل دیگر است.
و در نهایت از شکل به بی شکلی.
و این هدف #غایی است.
#اشو
@oshoi
اولین تجربه ی خروج از بدن اشو
تجربه ی خود من در کودکی این بود:
در شهر ما رودخانه ای بود که وقتی طغیان می کرد هیچکس از آن، با شنا به طرف دیگر نمیرفت. یک رودخانه ی کوهستانی بود.
معمولا رودخانه ای کوچک‌بود، ولی در فصل باران پهنای آن دست کم به یک مایل میرسید. جریان آب بسیار عظیم بود و نمی توانستی حتی در آن بایستی
و رودخانه بسیار عمیق بود.
پس در هر صورت نمی توانستی در آن بایستی. من عاشق این بودم که عرض رودخانه را با شنا طی کنم. من منتظر فصل باران می شدم زیرا خیلی به این کار کمک میکرد.
لحظه ای میرسید که احساس می کردم در حال مردن هستم، زیرا خسته میشدم و نمی توانستم ساحل دیگر را ببینم، و امواج، بسیار عظیم و جریان آب بسیار قوی بود.
و راهی برای بازگشت نبود، زیرا اینک آن ساحل نیز در دوردست قرار داشت. شاید در وسط بودم و فاصله ام از هر دو ساحل مساوی بود. گاهی چنان خسته بودم و آب با چنان قدرتی مرا به پایین می کشاند که من می دیدم:
حالا دیگر هیچ امکانی برای زنده ماندن نیست و آن لحظه ای بود که من خودم را بالای آب می دیدم و بدنم را درون آب
وقتی این اتفاق برای نخستین بار رخ داد، تجربه ای بسیار ترسناک بود. فکر کردم که بایستی مرده باشم. شنیده بودم که وقتی انسان می میرد، روح از بدن بیرون می رود. پس من از بدن بیرون رفته ام و مرده ام.
ولی می توانستم ببینم که بدن هنوز تلاش می کند تا به ساحل دیگر برسد، پس بدن را دنبال کردم. آن نخستین باری بود که از رابطه ی بین وجود اساسی و بدن آگاه شدم.
محل اتصال درست در زیر ناف قرار دارد، دو اینچ زیر ناف، که گاهی توسط یک تار نقره گون، رشته ای از نقره به هم متصل هستند
هر بار که به ساحل دیگر رسیدم، لحظه ای که به ساحل پا گذاشتم، وجودم به بدنم وارد شد.
نخستین بار وحشتناک بود، بعدها یک سرگرمی بزرگ شد.
#اشو
@oshoi
