6882
کارمانیست شناسایی رازگل سرخ،کارما شایداین است که درافسون گل سرخ شناور باشیم #سهراب_سپهری پیشنهاد/انتقاد @HMM2554 @TabeviP
از دل ما نشود یاد تو خالی نفسی
#خواجوی_کرمانی
چطور می‌توانم به او نزدیک شوم؟
چه باید بگویم؟
«صبح بخیر خانم.
می‌توانید نیم ساعتی از وقتتان را به من بدهید تا گفتگوی کوتاهی با هم داشته باشیم؟»
مضحک است.
مثل ویزیتور شرکت بیمه به نظر می‌آیم.
«مرا ببخشید خانم، این طرف‌ها خشکشویی شبانه‌روزی نیست؟»
نه این یکی هم همان‌قدر مضحک است. اصلا رخت چرک ندارم.
چه کسی این حرف را باور می‌کند؟
شاید صداقت از همه چیز بهتر باشد.
می‌گویم:
«صبح بخیر خانم.
شما دختر صددرصد دلخواه من هستید.»
"دیدن دختر صددرصد دلخواه در صبح زیبای ماه آوریل
#هاروکی_موراکامی
مذاكره با خاطرات كار آسانی نيست. چطور می‌شود بين آن‌هايی كه نفس نفس می‌زنند تا بازگو شوند و آن‌هايی كه تازه دارند پا می‌گيرند و آن‌هايی كه هنوز هيچی نشده چروک خورده‌اند و آن‌هايی كه كلام آسيابشان می‌کند و تنها گردی ازشان باقی می‌ماند انتخاب كرد؟
استیو_تولتز
آثار نقاشی هنرمند آلمانی "آلوسی هانس شرم" (1864 _ 1919 )
👇👇👇
محبوبِ من!
نمیتوان در کارِ خدا دخالت کرد
خدا خودش خواسته من، عاشقِ شما باشم...
#محمد_صالح_علاء
برای گفتنِ من شعر هم به گِل مانده
#اردلان_سرفراز
اگر منم که دلم بی تو سَر نخواهد کرد
#فاضل_نظری
مشغول قتل عام روز ها هستم
دیگر مهم نیست بودن یا نبودن
دوست داشتن یا نداشتن
غرق میشوی در سکوت،
جای گله از کسی هم نیست
اشتباه از همان روز تولدم بود!
صادق هدایت
من به ندرت توانسته‌اَم
از مرز بینِ تنهایی و معاشرت بگذرم
تنهایی بر من چنان نفوذی دارد
که هرگز خطا نمی‌کند
تنهایی که گذشته از هر چیز
جزو وجودِ من است
#فرانتس_کافکا
که می‌تواند به من بگوید
زندگانیم تا کجا می‌رود؟
آیا من وَزشی در میان طوفانم
یا موجی در مُردابی؟
یا شاید که خود من است
این ساقۀ بیرنگ و سفید
که در بهاران می‌سوزد
#راینر_ماریا_ریلکه
چای را...
من دَم می‌کنم...
میز را تو می‌چینی...
بعد، می‌نشینیم ...
پشت پنجره‌های خودمان...
و به همدیگر فکر می‌کنیم . . . !
#رضا_كاظمی
روان ما در سکوت و بی‌آنکه بدانیم چگونه، کار خودش را می‌کند: تلاش برای بقا و ترمیم. این شاید اصلی‌ترین مایه امید ما در این روزها باشد. بگذارید حرفم را با یک مقایسه توضیح بدهم. مریض نشدن یا بهبود ما از بیماری‌ها همیشه در گرو رعایت بهداشت یا مصرف دارو نیست. این سیستم ایمنی بدن ماست که پیوسته و بی‌آنکه از جزئیاتش باخبر باشیم، ما را از بیماری مصون می‌کند یا بهبود می‌بخشد. برای همین یکی از مهمترین کارهای ما برای سلامت جسمانی تقویت سیستم ایمنی است. ما با خواب کافی، تغذیه مناسب، نورآفتاب و مصرف ویتامین‌های گوناگون به این سیستم خودکار سوخت می‌رسانیم و از آن مراقبت می‌کنیم تا کار خودش را بکند و بقا و بهبود ما را تضمین کند. شبیه همین اتفاق در روان ما هم می‌افتد. روانِ ما هم ناخودآگاه در پیِ بقا، ترمیم و سازگاری است. اگر اینطور نبود فقدان‌ها ما را ویران می‌کردند و زندگی دیگر هیچ‌گاه به ما بر نمی‌گشت. در اینجا هم بخش مهمی از سلامت روان، نه در گرو تلاش خودآگاهانه برای حل مسئله که در گرو مراقبت از این سیستم ایمنی خودکار است تا کار خودش را بکند و ما را در شرایط ناامن در حالت باثبات‌تری قرار دهد. لذّت (هرقدر کوچک)، رابطه (مخصوصاً روابط معنادار)، گفتگو (مخصوصاً گفتگوهای همدلانه)، تجربه زیبایی‌شناختی و خلاقانه (در هر شکل و حالتی)، تفریح (حتی به ساده‌ترین شکل‌ها)، اجتناب از محرک‌های ناخوشایند (مخصوصاً بمباران اخبار)، دستاورد داشتن و کنترل روی چیزها (هرقدر کوچک) و خوابِ کافی، برای این سیستم خودترمیم‌گر روانی همان‌کاری را می‌کنند که ویتامین‌ها برای سیستم ایمنی بدن. این روزها حتی اگر هیچ کاری از دستمان بر نمی‌آید، می‌توانیم با کنش‌های کوچک به این سیستم ناخودآگاه سوخت برسانیم و کمک کنیم آنچه از دست ذهنِ خودآگاه‌مان بر نمی‌آید، تا جای ممکن به مدد آن ترمیم‌گر ناخودآگاه صورت بگیرد؛ یعنی ترمیم شدن و آرام گرفتن
محمود مقدسی
تا تو در یاد منی عالم مَرا از یاد رفت
#فیاض_لاهیجی
آن‌جا که دنیا مردانه است،
داشتن اتاقی از آنِ خود، برای زنان حداقلِ امکان است که در آن هر زن، آنچه خود دوست می‌دارد، می‌تواند انجام دهد.
«اتاقی از آن خود» یعنی اتاقی خارج از محیط
آشپزخانه و اتاق خواب و نشیمن، اتاقی که بتوان
بی هیچ مانعی در آن نشست و نوشت...
#ویرجینیا_وولف
خاطره
چیز عجیبی ست
گاه مثل شعبده باز از کلاه
عکس هایی فوری را بیرون می کشد
که خیال می کردی تا ابد
فراموششان کرده ای...
سوزانا_تامارو
اگر موفق شدید به کسی خیانت کنید
آن شخص را احمق فرض نکنید
بلکه بدانید که او خیلی بیشتر
از آنچه لیاقت داشته ايد
به شما اعتماد كرده است
#باب_مارلی
یک بار از من سوال کردند که آیا پایه و اساسِ هنرِ ایران شعر است؟
گفتم به نظرم می‌رسد اساسِ تمامیِ هنرها شعر باشد. هنر یعنی کشف و شهود، هویدا کردنِ داده‌های جدید.
شعر ما را به تعالی می‌رساند. به ما کمک می‌کند از روزمرگی بگریزیم. و این گریز همان هنر است.
بیانِ هنری، جهانی را پیشِ رو می‌آورد که از چشمِ انسان پنهان است. فراسوی واقعیت می‌رود و به حقیقت نفوذ می‌کند. به ما اجازه می‌دهد هزاران فرسنگ از زمین فاصله بگیریم و از آن بلندا به جهان نگاه کنیم. شعر به جز این نیست.
فقر یعنی جهانی بدونِ هنر و بدونِ شعر.
عباس کیارستمی
#درگذشت_چهاردهم_تیر
#هزاروسیصدونودوپنج
هیچکس ناگهان نمی گذارد برود.
به تدریج می گذارد،
ناگهان می رَود
هادی پاکزاد
بی تو
تمام عاشقانه های دنیا
بوی مرگ می دهند و تمام رنگ های جهان
سیاه و تاریک اند.
بی تو
دست خدا
در دستان من است
و بوی بهشت می آید.
گفته بودم تو نباشی
خواهم مرد
سارا_قبادی
"The Dance of Fire"
Joseph Tomanek (1889-1974)
كسـی چه می‌داند؟
شايد همه‌یِ آرزوهای ما همين‌طورند
شايدم تمام آرزوهايمان جايی منتظرند
منتظرند كه ما آنها را از تهِ دل،
بخواهيم تا برآورده شوند.
#کارن_هس
شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید
شب را چه گنه حدیث ما بود دراز
مولانا
گاهی
تنها چیزی که مرا به زندگی پیوند می دهد
فراموشیِ دنیاست.
یک فنجان چای
نسیمی آفتاب زده
و یک موسیقی ِ آرام
چیزی شبیه ِ صدای ِ تو...
#بیکلام