مردم نامه مجله ای است به مدیریت و سردبیری داریوش رحمانیان ( هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران ). کار این کانال در پیوند با آن مجله است در حوزه تاریخ مردم ( People's ( History ارتباط با کانال مردم نامه: mardomnamehmag@gmail.com
اسرائیل، صهیونیزم و یهود و ایران
حساب یهود از اسرائیل و صهیونیزم جداست. خطای بزرگیست اگر این دو را یکی بینگاریم. یهود یک قوم تاریخیست. اسرائیل یک مخلوق و مصنوع و جعل مدرن است. جعلی که برپایهی یک مرام یا ایدئولوژی نژادگرا و ضدبشری پاگرفته است. اسرائیل کشورکیست برساخته و نوزاد که بند نافش را با فزونخواهی و توسعهطلبی و جنگافروزی بریدهاند. گمان میکنم شیشهی عمر این دیو را به سنگ صلح و دوستی و برادری و انساندوستی میتوان شکست. من چنین میاندیشم. میدانم که این سخن به گوش پارهای از آنان که آن را میخوانند، بویژه در این اوضاع و احوال، گران میآید. این آتش را با آتش نمیتوان خاموش کرد. اکنون ماییم و یک پرسش بنیادین:
چه شد و چرا و چگونه که کشورکی مصنوعی و جعلی، با کمکها و پشتیبانیهای پیدا و پنهان قدرتهای مدعی حقوقبشر، بر ایرانزمین که گهوارهی فرهنگ و تمدن است یورش آورد؟ چنین دولتی با پیشینهای چند ده ساله که انباشته از جنگ و خونریزی بوده است چرا و چگونه جرأت و جسارت یافت که بر کشوری چون ایران بتازد؟
چگونه و چرا راه بر او باز شد؟ ناگفته پیداست که پاسخ پرسشهایی از این دست را تنها در بیرون جستن خطاست. نادیدن و ناگفتن خطاها و کاستیهای درونی خطا اندر خطاست. در خطا نمانیم و بار دیگر به اواز بلند بگوییم که:
از ماست که بر ماست.
من از بیگانگان تنها ننالم
که با من هرچه کرد با آشنا کرد
خطاهای پیدرپی در سیاست داخلی و خارجی و بویژه پندار و گفتار و کرداری که میان حکومت و بخش بزرگی از مردم شکاف و جدایی انداخت زمینهساز چنین یورشی شد. کاش ارباب زور نیمنگاهی به تاریخ میانداختند و میدیدند که هرگاه و هرجا چنین جداییهایی پیش آمد بر سر حکومتها و مردم و کشور چه پیش آمد. کاش تاریخ یورشهای بیگانگان به ایران را از روزگار باستان تا این روزگار میخواندند. اگر حکمتهای مندرج در متون و آثار ادب و فرهنگ ایران، از شاهنامه گرفته تا آثار سعدی و...، را دوست ندارند و نمیدانند و نمیخواهند و نمیخوانند و یا نمیتوانند که بخوانند؛ ایکاش دستکم در آیات و روایات غور کرده و نامهی حضرت مولیالموحدین امیرالمؤمنین علیابنابیطالب علیهالصلاة و السلام به مالکاشتر را میخواندند و پایهی حکمرانی و سررشتهداری خود را بر آن گرامینامه، آن دادنامه، مینهادند. کاش دستکم این ابیات شیخ اجل را پیشنهاد خود میکردند:
پادشاهی کو روا دارد ستم بر زیردست
دوستدارش روز سختی دشمن زورآورست
با رعیت صلح کن وز جنگ خصم ایمن نشین
زانکه شاهنشاه عادل را رعیت لشکرست
کاش سخنان منتقدان دلسوز دوراندیش ایراندوست را در همهی این سالها شنیده بودند و پنبهی پندار از گوش هوش بهدر میاوردند. کاش بلهقربانگوپروری پیشه نمیکردند. کاش حکمت این سخن ژرف و شگرف و شگفت حضرت ختمیمرتبت صلواتالله علیه و آله را دریافته بودند که فرمود: در چشم مداحان و چاپلوسان خاک بپاشید. کاش درمییافتند این را که وجود منتقد و معترض نعمت و برکت است. کاش میدانستند که مردم بیخ و بنیاد ملک و حکومت و دولتاند. کاش میدانستند که حس رضایت و خوشدلی مردم چه ستون محکم و استواریست. کاش ایران را میشناختند و شکر سررشتهداری در چنین کشور شگفتانگیز و بیمانندی را با خدمتگزاری خالصانه و صمیمانه به مردماش بجا میآوردند. و بسیاری کاشها و افسوسها و دریغهای دیگر.
و بار دیگر میگویم که حساب قوم یهود از حساب اسرائیل و صهیونیزم جداست. قوم یهود را گرامی و عزیز میدارم. میان مردم ایران و مردم یهود کینه و دشمنی نبوده و نیست. یهودیان از کهنترین روزگاران در ایران زیستهاند و ایران میهن شمار بسیاری از آنان بوده و هست. یهودیان ایران در تاریخ ایرانزمین و در بالندگی تمدن و فرهنگ ان جایگاهی درخور دارند. تاریخ ایران را با همین نگاه ورق بزنیم تا درستی این سخن را به روشنی دریابیم.
خداوند ایران و مردم ایران و همهی مردم جهان را بپاید و از شر خودکامگان خودخداپندار و زورگو و ستمپیشه در امان نگه دارد.
#داریوش_رحمانیان
بیست و هفتم خردادماه هزار و چهارصد و چهار
/channel/dariush_rahmanian
مفهوم/روایت ایران و دیپلماسی ایرانی
پیش از این، بارها به تاکید و تکرار، از نقشی که مفهوم/روایت ایران، در طول تاریخ، در مناسبات ایران با انیران داشته است گفته و نوشتهام. اینجا سر آن ندارم که آن سخنان را تکرار کنم. به یک اشاره بسنده میکنم و میگذرم:
ایران در حوزهی دیپلماسی و سیاستخارجی ضعف دارد. بروز و ظهور این ضعف نهچنان و چندان است که بشود بر آن چشم بست و یا به عادت مألوف به انکار آن برخاست. شرح دلایل و علل و عوامل و ریشهها و زمینهها و پیآمدهای این ضعف بیرون از خوصلهی این یادداشت است. اینجا به یکی از علل و عوامل اشاره میکنیم و میگذریم:
یکی از علل و عوامل ضعف دیپلماسی و سیاستخارجی ایران در روزگار کنونی این است که دستگاه دیپلماسی ما آنگونه که باید و شاید به مفهوم/روایت ایران تکیه و تاکید ندارد. مهمترین و بزرگترین دارایی و سرمایهی ایران مفهوم/روایت ایران است که امروز بدرجات مغفول و معطل مانده است. اگر دستگاه دیپلماسی ایران دغدغه و انگیزه و دانش و بینش بسندهای میداشت که بتواند این سرمایهی عزیز عظیم بیمانند را قدر بداند و به کار بیندازد پارهای دولتنماهای برساختهی نوظهور تازهزاد، که پیشینهی تاریخیشان به عنوان یک کشور چند دهه بیشتر نیست، جرأت و جسارت نمیکردند که تا این اندازه بیپروا با تمامیتارضی کشوری برخورد کنند که چند هزار سال پیشینهی تاریخی دارد. اگر سرمایهی مفهومی/روایتی ایران آنگونه که بایدوشاید در سیاستخارجی ما محور، و مورد توجه و تاکید، قرار میگرفت امروز شاهد طرح ادعاهای دولتهای تازهزاد و نوظهور دربارهی خاک ایران و همراهی و همنوایی دولتها و کشورهای دور و نزدیک با این ادعاها نمیبودیم.
فزونخواهی و طمع دیگران از کمآمدهای ماست. ما و بویژه دستگاه دیپلماسی ما، دربارهی ایران و برای ایران کم گذاشتهایم. سرمایهی مفهومی/روایتی ما در میان همهی کشورهای جهان بیمانند و یگانه است. از این نظر، بیگفتوگو، غنیترین کشور جهان هستیم.
اما بر سر گنج از گدایی مردهایم...
شرح این هجران و این خون جگر
این زمان بگذار تا وقت دگر
#داریوش_رحمانیان
بیست و هفتم مهرماه هزار و چهارصد و سه
/channel/mardomnameh
علومانسانی و توسعه
علومانسانی بنیاد توسعه است. نیروی محرکه و عامل پیشبرندهی توسعه است. چراغ راه توسعه است. پیشگیرنده و درمانکنندهی دردها و بیماریهای جامعهی انسانی است. سررشتهداران و سردمداران اگر دوراندیشی و ژرفنگری داشته باشند، اگر نه در همهی شهرهای کشور که دستکم، در شماری از شهرهای بزرگ خانهی اندیشمندان علومانسانی برپا میکنند. مایهی شگفتی نیست؛ اما مایهی بسی اندوه است که وجود و دوام و بقای یک خانهی کوچک در مرکز کشور را تاب نمیاورند. مایهی شگفتی نیست چرا که از این دست رفتارها چندان دیدهایم که برایمان کاملا عادی شده است. اگر به درختان کهنسال بوستانها رحم نمیکنند به علومانسانی، که به پندار خود شیطانی و طاغوتیاش میپندارند، چرا ابقاء کنند؟ چرا هرچه زودتر ریشهاش را نکنند و بنیادش را برنیندازند؟ علومانسانی غربی وارداتی! سوغات فرنگ! علم مزاحم و خطرناک! اهالیاش جستجوگر و منقد و پرسشگر. و...
و اما پیداست که چنین نمیماند. چرخ روزگار میگردد و با گردش و چرخش خود بسی چیزها را دگرگون میکند. این قاعده و سنت تاریخ است که اندیشهها و امیال و گرایشهایی که سرکوب میشوند بیشتر و بهتر میبالند و پس از مدتی چیره میشوند. آیندهی علومانسانی در ایران درخشان است؛ یکی به این دلیل و نشان که اینجا و اکنون و امروز سرکوب میشود...
اگر چنین باشد، که صد البته هست، پس بستن خانهی اندیشمندان آب در هاون کوبیدن است و به ره ترکستان رفتن.
#داریوش_رحمانیان
بیست و دوم خردادماه هزار و چهارصد و چهار
/channel/dariush_rahmanian
همراهان گرامی،
با خرسندی فراوان به آگاهی میرسانیم که گذرگاه نوین «کانون جهان ایرانی دانشگاه تهران» در تارنمای دیداری یوتیوب گشایش یافته است.
از این پس میتوانید نگارهها و فرآوردههای ویژهی ما را در این بستر دنبال کنید.
سپاسگزار خواهیم بود اگر با پیوستن به این گذرگاه و آگاهیبخشی به دوستان خود، ما را در این راه همراهی فرمایید.
پیوند گذرگاه: jahaneirani_ut?si=PZ67ToDl2ZHUmzwa" rel="nofollow">https://youtube.com/@jahaneirani_ut?si=PZ67ToDl2ZHUmzwa
سپاس از مهر و همراهی همیشگی شما
کانون جهان ایرانی دانشگاه تهران
@jahaneirani_ut
جنگ کهنه و نو
سراسر تاریخ جنگ کهنه و نو و قدیم و جدید بوده است و آنگونه که تاریخ بهروشنی گواهی میدهد این جنگ همواره به سود نو به پایان رسیده است؛ اگرچه با درد و رنج و هزینههای بسیار.
#داریوشـرحمانیان
/channel/hichestandr
🏷توسعۀ اماراتی
▫️تجربۀ دولت و بخش خصوصی در توسعۀ پایدار
▫️نوشتۀ دکتر سعید عطار / شفیق واحدی
▫️تهران: نگارستان اندیشه، چاپ نخست ۱۴۰۴، ۲۱۴ ص. رقعی، شومیز/۲۲۰ هزار تومان
👈کتابی که در دستان شما است مطالعهای دربارۀ یکی از کشورهای موفق در توسعه است. برای خواندن کتاب توسعۀ اماراتی، اول باید غرور کاذب را کنار گذاشت و آماده یادگرفتن شد. در کشوری چند هزار ساله که سابقه تشکیل امپراتوریهای بزرگ دارد، بازخوانی تجربه همسایه کوچکش خلاف عادت روحیه ملی به نظر میرسد. این کوچکِ نوپا، کشوری است کمی بزرگتر از استان خوزستان اما میزبان دفاتر مرکزی حدود ۷۰ درصد از شرکتهای معتبر جهان؛ کشوری با کمترین جاذبههای طبیعی، تنوع جغرافیایی و تاریخی اما پذیرای بیش از ۲۴ میلیون توریست بینالمللی؛ کشور مسلمانِ بی هیاهویی که در کابینه دولتش، ۹ وزیر زن حضور دارند. اگر ترکیب رشد و توسعه اقتصادی با حفظ نسبی محیط زیست را توسعه پایدار بنامیم، امارات کشوری است که دولت و بخش خصوصیاش در مسیر پایدارکردن توسعه گامهایی موثری برداشتهاند. این کتاب، داستان توسعۀ پایدار امارات متحدۀ عربی است.
نگارستان اندیشه: ناشر تخصصی علوم انسانی
.
🏷مجموعه کتابهای آموزش زبان فارسی «پَرفا»
▫️مجموعۀ مؤلفان (زیر نظر دکتر مهین ناز میردهقان)
▫️تهران: نگارستان اندیشه / سه دورۀ دوجلدی در سه سطح: پایه، میانی، پیشرفته
👈گسترش علاقه به فراگیری زبان فارسی و افزایش جمعیت نسل دوم و سوم ایرانیان خارج از کشور از سوی دیگر، تقاضا برای طراحی و انتشار روشهای روزآمدِ آموزش زبان فارسی را بالا برده است. در چنین شرایطی، در حالی که برخی کشورهای منطقه با گسترش فعالیتهای فرهنگی و زبانی در سراسر جهان به حوزۀ نفوذ و قدرت نرم خود را گسترش میدهند، مجموعه آموزشی پرفا با بهرهگیری از ظرفیت بخش خصوصی، درک و شناخت دقیق از بازارهای فرهنگی در سطح منطقه و جهان و همکاری مستمر و با وزارت علوم، تحقیقات و فناوری طراحی و تدوین گردید. این مجموعه که حاصل پنج سال مطالعه و پژوهشِ گروهی از استادان و دانشآموختگانِ آموزش زبان فارسی است، به دور از شعارزدگی یا سویههای ایدئولوژیک، تلاش کرده اثری متناسب با نیازهای زبانآموزان ارائه کند. مجموعۀپَرفا در قالب نسخههای کاغذی و الکترونیکی همراه با دادههای صوتی که فرایند آموزش را آسان میکند، عرضه شده است.
نگارستان اندیشه: ناشر تخصصی علوم انسانی
.
ادامۀ یادداشت👆
بنابراین، تاریخ ذهنیتها نه تاریخ افکار است، نه تاریخ احساسات صرف، بلکه مطالعۀ آن لایههای ضمنی ذهن جمعی است که در تداوم گفتمانها و آیینهای فرهنگی تثبیت میشوند. مطالعۀ چنین ساحتهایی نیازمند ترکیبی از روشهای بینارشتهای همچون تحلیل گفتمان، مردمنگاری تاریخی، نشانهشناسی فرهنگی، روایتپژوهی و بینامتنیت است.
🔸چشماندازی برای مطالعات تاریخ فرهنگی جدید
بازاندیشی در تاریخ ذهنیتها میتواند مبنایی نظری برای جهتگیری جدید در مطالعات تاریخ فرهنگی فراهم آورد. ازآنجاکه ذهنیتها همزمان در سطح فردی و جمعی و در سطح زبانی و پیشازبانی شکل میگیرند، مطالعۀ آنها میتواند رابط میان تاریخ، انسانشناسی، جامعهشناسی فرهنگی و روانشناسی اجتماعی باشد. همچنین، تحلیل ذهنیتها بهعنوان گفتمانهای بازنماییکننده و درعینحال مولد معنا میتواند امکان تحلیل نقش فرهنگ در بازتولید قدرت، هویت، مقاومت و نظم اجتماعی را فراهم کند.
در سنتهای غیرغربی نیز مفاهیم ذهنیت و تجربۀ زیسته میتواند دستمایۀ پژوهشهای بومی شود. بهویژه در جوامعی که فرهنگ شفاهی، آیینهای جمعی و ادبیات عامیانه نقشی محوری در سازماندهی معنا داشتهاند. تاریخ ذهنیتها در این معنا، نه تقلید صرف از الگوهای فرانسوی، بلکه چارچوبی برای خوانش انتقادی حافظۀ تاریخی، گفتمانهای فرهنگی و صورتبندیهای ذهنی در گذشتههای متکثر است.
🔸نتیجهگیری
تاریخ ذهنیتها، با تکیه بر تحلیل ساختارهای فرهنگی تجربۀ انسانی به ما امکان میدهد تا گذشته را نه فقط در سطح کنشها، بلکه در سطح درک، احساس و تفسیر انسانها بازسازی کنیم. این رویکرد ضمن پیوند با سنت نظری مکتب آنال، افقهایی تازه در مطالعات تاریخ فرهنگی جدید میگشاید. بهکارگیری آن در بافتهای فرهنگی متنوع میتواند ابزار تحلیلی نیرومندی برای مطالعۀ شکلگیری هویتهای تاریخی، باورهای دینی، نظمهای اخلاقی و رابطۀ میان قدرت و فرهنگ در طول تاریخ باشد. بهاینترتیب، تاریخ ذهنیتها نه صرفاً روشی برای مطالعۀ گذشته، بلکه امکانی برای فهم عمیقتر از انسان، فرهنگ و تاریخ درهمتنیدۀ اوست.
✍️زینب عیوضی، دانشآموختۀ دکتری تاریخ ایران بعد از اسلام، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۷ خرداد ۱۴۰۴.
/channel/mardomnameh
دکتر کریم سلیمانی دهکردی در این فایل صوتی با توضیح درباره شیوه ی تاریخ نگاری دکتر غنی نژاد، از چرایی امتناع از مناظره شفاهی با او سخن گفته است. پیشنهاد سلیمانی مناظره مکتوب است.
علاوه بر این، دکتر سلیمانی در این فایل صوتی توضیحات دقیقی درباره ی حضور مصدق مقابل مجلس و سخنرانی برای مردم - ۴ مهر ۱۳۳۰ - ارائه داده که در جای خود شنیدنی ست. [در این بخش، مجلس شانزدهم سهوا مجلس هفدهم خوانده شده است.]
در بخش دیگری از این فایل، از مقاومت مصدق در مجلس چهاردهم در برابر پیشنهاد اغواگرانه ی شاه مبنی بر پذیرش سمت نخست وزیری و انحلال مجلس خواهید شنید.
دکتر سلیمانی در بخش مهم و اصلی این سخنرانی به روایت مشارکت جبهه ی ملی و دکتر محمد مصدق در قتل سپهبد رزمآرا پرداخته و آن را ساختگی دانسته است.
@hamidrezaabedian
به نام خداوند جان و خرد
اندیشمندان گرامی، مخاطبان گرانقدر
ضمن تبریک عید سعید قربان و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما بزرگواران به استحضار میرسد؛ در چند روز گذشته اخباری بصورت پراکنده و غیر رسمی، در مورد آخرین وضعیت خانه اندیشمندان علوم انسانی منتشر شده که سردرگمی و نگرانی بسیاری از علاقه مندان به این موسسه فرهنگی را موجب گردیده است. لذا برای آگاهی عموم مردم شریف ایران به ویژه شهروندان فرهنگ دوستِ تهرانی و نیز همه ی مخاطبان، اندیشمندان و فرهیختگان حوزه ی علوم انسانی در سراسر کشور، در خصوصِ آخرین وضعیت محل استقرارِ خانه و آینده پیش روی این مجموعه ی علمی و فرهنگی معروض میدارد:
پس از دو سال چالش حقوقی بین شهرداری تهران و خانه اندیشمندان - در مورد ساختمان واقع در خیابان استاد نجات الهی که مالکیت آن با شهرداری است و به موجب قراردادی فیمابینِ طرفین، بهره برداری از ساختمان و فضای کنونی (واقع در بوستان ورشو) به موسسه ی خانه اندیشمندان علوم انسانی واگذار گردیده - متعاقب حکم قطعی صادره از شعبه دهم دادگاه تجدیدنظر استان تهران در اسفندماه 1402 مبنی بر حقانیتِ خانه اندیشمندان و محکومیت شهرداری تهران به ایفای تعهدات قراردادی، با پیگیری مداوم اداره کل حقوقی شهرداری و طرح دعاوی پی درپی،
در اسفندماه 1403 دو رأی قطعی از شعبه 34 دیوان عالی کشور و شعبه هشتم دادگاه تجدیدنظر استان تهران علیه خانه اندیشمندان صادر گردید که جزئیات آن توسط وکلای محترم خانه تبیین شده است و البته مورد اعتراض نیز قرار گرفته و اقداماتی جهت اعاده ی دادرسی صورت پذیرفته است. به موجب این احکام قطعی، این موسسه ناگزیر به تخلیه ی ساختمان محل استقرار و تحویل آن به شهرداری تهران بود که در آن زمان با رایزنیِ برخی نیک اندیشان و دلسوزان کشور اجرای این حکم برای مدتی به تعویق افتاد. در ادامه ی این رایزنیها، در تاریخ 11/ 02/ 1404
ریاست محترم جمهوری در پاسخ به درخواست چهل و چهار انجمن علمی و استمدادِ خانه اندیشمندان، علاوه بر گفتگوی شفاهی، خطاب به شهردار محترم تهران بموجب مکاتبه ی رسمی مرقوم فرمودند: «جناب آقای زاکانی، برای استفاده عزیزان نخبه از آن مجموعه، دستور فرمایید مشکل را حل نمایند. آنها می توانند تأثیر بسیار مهمی در جامعه داشته باشند.». شهردار محترم تهران نیز در واکنش به این نامه بصورت شفاهی قول دادند نسبت به اجرای احکام صادره، اصرار و پیگیری نخواهند کرد و خانه اندیشمندان به کار خود ادامه خواهد داد.
تنها دو هفته پس از این مکاتبه، متاسفانه در تاریخ 27/ 02/ 1404 با درخواست و پیگیری مصرانه ی شهرداری تهران، اجراییه ی رسمی از دادگاه به خانه اندیشمندان ابلاغ گردید. این در حالی بود که مسئولین شهرداری همچنان بر عدم پیگیری موضوع و عدم اجرای آرای مذکور بصورت شفاهی تأکید می نمودند.
پس از انقضای مهلت ده روزه مندرج در اجرائیه، بار دیگر شهرداری با مراجعه به شعبه اول اجرای احکامِ مدنیِ مجتمع قضایی کارکنان دولت، درخواست اجرای حکم را نمود که متعاقب آن در تاریخ 11/03/1404 بموجب ابلاغیه جدید، به خانه اندیشمندان سه روز مهلت داده شد تا نسبت به تخلیه ی ملک و تحویل آن به شهرداری تهران اقدام کند. این مهلت روز پنج شنبه 15/ 03/ 1404 پایان یافته و مدیران محترم شهرداری از مرجع قضایی درخواست کرده اند که با حضور عوامل انتظامی، نسبت به اجرایِ حکم و تخلیه ی ساختمان اقدام نمایند. طی این مدت، برخی مدیرانِ مربوطه در شهرداری به موازات پیگیریِ اجرای حکم قضائی، مذاکراتی با مدیران خانه اندیشمندان علوم انسانی داشته و پیشنهادهایی در چهار محور ارائه نمودند که از طرف مدیران این مجموعه علمی و فرهنگی مورد پذیرش قرار نگرفت:
1 – حکم قضایی صادره مبنی بر تخلیه و تحویل ساختمان اجرا شود و ساختمان تحویل شهرداری گردد.
2 – از فضای موجود تنها دو اتاق از طرف شهرداری برای برنامه ریزی فعالیتها در اختیار موسسه خانه اندیشمندان علوم انسانی قرار گیرد.
3 - سایر بخش های ساختمان به گروه های دیگری که شهرداری صلاح بداند اختصاص یابد.
4 - از طرف شهرداری تهران، یک نفر به عنوان مدیر این مجموعه تعیین و در ساختمان مستقر گردد و تمشیتِ امور و نظارت بر تمام فعالیت هایی که در این ساختمان انجام می شود را برعهده گیرد و نیز در مورد اولویت بندی اختصاصِ سالنها به گروه های مستقر تصمیم گیری نماید.
خانه اندیشمندان علوم انسانی از شروع اختلاف و سوء تفاهم از ناحیه ی شهرداری، بارها به صراحت اعلام کرده در چارچوب اصولِ خود آماده گفتگو با مدیران محترم شهرداری برای رفع هرگونه سوءتفاهم و حل مسئله - به دور از غوغاسالاری - جهت دستیابی به یک توافق مرضی الطرفین است. کما اینکه در بیانیه شماره دو خانه که در تاریخ
✅جایگاه صفویه در تاریخ ایران از منظر تاریخ تمدنی-فرهنگی
گفتوگو با سیدهاشم آقاجری
📌 برای مشاهدۀ این قسمت، پیوندهای زیر را لمس کنید:
🔗 https://youtu.be/lJXk2pto0a0
🔗 https://www.aparat.com/v/hwnv14u
طراح پوستر: زکیه محرابی، دانشجوی کارشناسی تاریخ دانشگاه تهران
مردمنامه را در یوتیوب و آپارات دنبال و با بازنشر و پسند ویدیوها از ما حمایت کنید.
♦️معرفی مقالات شمارۀ ۳۰ و ۳۱ فصلنامۀ مردمنامه
📕درددلهای یک تریاکی با قوامالسلطنۀ نخستوزیر
🖋عبدالمهدی رجائی، دانشآموختۀ دکتری تاریخ ایران اسلامی از دانشگاه اصفهان.
🔸این مقاله به بررسی نامهای میپردازد که پیرمرد هفتادسالهای در سال ۱۳۲۵ شمسی به قوامالسلطنه، نخستوزیر وقت، نوشته است. در این زمان، دولت در حال انجام اقداماتی برای ممنوعیت کشت و مصرف تریاک بود که نگرانی شدیدی میان مصرفکنندگان ایجاد کرده بود. پیرمرد در نامۀ خود، دلایل نگرانیاش را از این تصمیم دولت بیان میکند و خواستار لغو قانون مبارزه با تریاک میشود.
🔸نویسندۀ مقاله در ادامه، به اقدامات جدی دولت برای مبارزه با مصرف مواد مخدر ازجمله تشکیل کمیسیون مبارزه با تریاک میپردازد و با بازنویسی و تحلیل این نامه خواننده را به دنیای فکری و دغدغههای یک معتاد هفتادساله در حدود هشتاد سال پیش میبرد.
🔸برای آگاهی از محتوای نامه و تحلیلهای نویسنده به متن کامل مقاله در فصلنامۀ مردمنامه مراجعه کنید.
📌برای اطلاع از روشهای خرید شمارۀ جدید مردمنامه اینجا را ببینید.
پشتیبانی از پویش مردمنامه👇
♦️یک قرارداد کارآموزی برای حرفۀ رختشویی از عصر هخامنشی
✍حسین بادامچی، دانشیار گروه تاریخ دانشگاه تهران.
Strassmaier, Cyrus 313 :شمارۀ سند
J.N. Strassmaier, Inschriften von Cyrus, König von Babylon (538-529 v. Chr.), Leipzig, 1890
🔸خلاصۀ سند: نبو شوم ایدین و همسرش خانم اینا اسگیل بیلت بردهشان به نام نیدینتو را برای آموختن حرفه رختشویی به مدت شش سال به استادکاری به نام لیبلوط میسپارند.
🔸تاریخ سند: سال هشتم کورش، ماه 5، روز 25، برابر 24 اوت 531 ق م. محل قرارداد سیپر. بایگانی معبد ابابار، معبد شمش در شهر سیپر.
/channel/mardomnameh
ادامۀ یادداشت👇
♦️معرفی مقالات شمارۀ ۳۰ و ۳۱ فصلنامۀ مردمنامه
📕قهوه و پیدایش قهوهخانه در عثمانی و ایران
🖋محمدتقی امامی خویی (استاد مدعو در دانشگاه تهران) و منیژه صدری (استادیار دانشگاه آزاد اسلامی)
🔸این مقاله به بررسی تاریخچۀ ورود قهوه و پیدایش قهوهخانه در عثمانی و ایران میپردازد و نقش این نهاد مدنی را در اجتماعیشدن مردم این دو کشور بررسی میکند. نویسندگان با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، بهدنبال پاسخ این سؤال هستند که چه عواملی باعث موافقت یا مخالفت علما و حاکمان با این نوشیدنی و مکانهای مرتبط با آن بوده است.
🔸چگونگی ورود قهوه به ایران در دورۀ صفویه، چگونگی تبدیل قهوهخانه به چایخانه، بررسی دیدگاهها و فتواهای علمای عثمانی دربارۀ قهوه و مصرف آن و دلیل مخالفتها و تعطیلی قهوهخانهها مباحث دیگری است که در این مقاله خواهید خواند.
🔸متن کامل مقاله را در فصلنامۀ مردمنامه بخوانید.
📌برای اطلاع از روشهای خرید شمارۀ جدید مردمنامه اینجا را ببینید.
پشتیبانی از پویش مردمنامه👇
دیپلماسی ایرانی و سرنوشت تاریخی ایران عصر جدید
پرسش از سرنوشت تاریخی ایران عصر جدید، از روزگار صفویه تاکنون، بدون پرسش از چندوچون دیپلماسی ایرانی راه به جایی نمیبرد. در این باره تاکنون کوششها و پژوهشهایی شده و در پارهای نشستها و کنفرانسها به سویهها و گوشههایی از آن اشاراتی رفته است؛ اما هنوز یک از هزار آنچه که باید کرده شود نشده است و تا رسیدن به جایگاه مطلوب فاصلهای دراز داریم.
تاریخنگاری ما در حوزهی تاریخ دیپلماسی و روابط خارجی، چنانکه بایدوشاید، پاسخگوی نیازهای اکنون و آینده ما نیست. البته باید قدردان همهی کسانی بود که تاکنون در این باره کار کرده و در این راه گام زدهاند.
گمان میکنم که جا دارد گرایش یا گرایشهایی در رشتهی تاریخ و پارهای رشتههای همسایه طراحی و راهاندازی شود که پاسخگوی نیازهای اکنون و آینده ما باشد.
دستگاه دیپلماسی ایران دانش و توان و اختیار بسندهای برای بازی در میدان پیچیده و پرتنش سیاست بینالملل ندارد و بخش مهمی از این ضعف و ناتوانی، گذشته از انبوهی ضعفها و کمبودها و مشکلات ساختاری و ... ، به ضعف دانش و آگاهی تاریخی بازمیگردد که گریبان بسیاری از دیپلماتهای ما را، از بالا تا پایین، گرفته است.
#داریوشـرحمانیان
/channel/dariush_rahmanian
دستهبندی و طبقهبندی کشورها
جایگاه ایران
کشورهایی که در پهنهی کرهی زمین موجودیت رسمی دارند را میتوان برپایهی معیارها و سنجههای گوناگون دستهبندی و طبقهبندی کرد. از آن میان یکی سنجه و معیار اصالت است. کشورها از نظر اصالت یکی نیستند و در یک پایه قرار ندارند. پارهای از آنها پیشینهی کهن و ریشهی استوار دارند و در درازای تاریخ در یک روند طبیعی و تاریخی پدیدار شده و بالیدهاند و شماری نیز نوپدیدند و بیپیشینه و یا با پیشینهی اندک. از آن میان پارهای حتی به عنوان یک کشور نوپدید هم اصالت ندارند و هویت سرزمینی و سیاسیشان ساختگی و جعلیست. این گروه از کشورها، که میتوان کشورکشان نیز نامید، در سدهی اخیر برپایهی اراده و سیاست و اغراض پارهای از قدرتها ساخته شدهاند. اندکی درنگ در جغرافیای سیاسی جهان، و بویژه جغرافیای سیاسی منطقهی ما، این واقعیت را به روشنی بر هر چشم بینا و دل دانا آشکار میکند. یکی از گرفتاریها و چالشهای بنیادین ایران این است که در منطقهای قرار گرفته است که کشورکهای برساخته در آن پرشمارند. رویارویی با این چالش شدنی نیست مگر با کار فراوان بر روی مفهوم/روایت ایران. مفهوم/روایتی که بزرگترین سرمایهی ایران و مهمترین و استوارترین تکیهگاه و ستون نگهدارندهی ایران و هویت ایرانی است.
پیداست که این شرط لازم است نه کافی. یک شرط مهم دیگر کوشش در پیوند میان دولت و ملت/مردم است که جز به انصاف و داد و مدارا و رواداری و آسانگیری به دست نیاید و به شعار و وعده و وعید نباشد. و...
در این بزنگاه تاریخی که اکنون هستیم بیش از هر زمان دیگری به چنین کوششی نیاز داریم. در چند دههی اخیر نهادهای حکومتی، بویژه دستگاه دیپلماسی، بنا بر دلایل و علل و عوامل گوناگون، در این باره سستی و کاهلی و غفلت کردهاند. دانش و آگاهی و همت و دغدغهی بهرهبرداری درست از این سرمایهی عظیم را نداشتهاند و یا بسبار کم داشتهاند. در پیوند ملت و دولت نیز گویا کوششها معکوس بوده و راه شکاف و جدایی پوییده است و این نیاز به گفتن ندارد.
بگذریم.
ایران سرمایه و توان مفهومی و روایتی بیمانندی دارد. آنچه که در طول تاریخ، ایران را نگه داشته و از بزنگاههای بسیار حساس گذرش داده و در برابر چالشهای سنگین و بنیانکن تاب و تواناش داده است، همین سرمایه و توان بیمانند بوده است.
و...
تو خواه از سخنم پند گیر یا ملال!
#داریوش_رحمانیان
بیست و پنجم خردادماه هزار و چهارصد و چهار
/channel/dariush_rahmanian
♦️معرفی مقالات شمارۀ ۳۰ و ۳۱ فصلنامۀ مردمنامه
نظریه و روش: پروندهای دربارۀ تاریخنگاری سهراب یزدانی
📕بازاندیشی تاریخ مشروطه: میراث علمی سهراب یزدانی
🖋سیمین فصیحی، دانشیار گروه تاریخ دانشگاه الزهرا.
🔸نویسنده در این مقاله به بررسی میراث علمی سهراب یزدانی میپردازد که به دوری از تاریخنگاری رسمی شناخته شده است. ازاینرو، به ویژگیهای این نوع تاریخنگاری در آثار سهراب یزدانی اشاره میکند و معتقد است که یزدانی از توصیف صرف وقایع فراتر رفته است و به تحلیل عمیق رویدادها بهويژه مشروطه پرداخته است.
🔸بنابراین، بخش چشمگیری از میراث علمی یزدانی به بازاندیشی تاریخ مشروطۀ ایران از طریق تحلیل آثار احمد کسروی اختصاص دارد. میراث علمی سهراب یزدانی، با نگاهی جامع و چندوجهی به تاریخ مشروطه ابعاد جدیدی از این انقلاب را آشکار کرده است. او با تأکید بر نقش فراموششدۀ دهقانان و طبقات کمتردیدهشده تاریخ را بافتی از تعاملات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی میداند.
🔸نویسنده در ادامۀ مقاله به دیگر مشخصههای تاریخنگاری سهراب یزدانی میپردازد و پایبندی به روشهای علمی را یکی از ويژگیهای بارز آن میداند که درک عمیقتر پیچیدگیهای تاریخی و جامعهشناسی را ممکن میکند.
🔸متن کامل مقاله را در فصلنامۀ مردمنامه بخوانید.
📌برای اطلاع از روشهای خرید شمارۀ جدید مردمنامه اینجا را ببینید.
پشتیبانی از پویش مردمنامه👇
✅ نکاتی پیرامون اندیشۀ اصلاح دینی
گفتوگو با علی بهرامیان
📌 برای مشاهدۀ این قسمت، پیوندهای زیر را لمس کنید:
🔗 https://youtu.be/aNnpB0yLvQI
🔗 https://www.aparat.com/v/knc9320
مردمنامه را در یوتیوب و آپارات دنبال و با بازنشر و پسند ویدیوها از ما حمایت کنید.
♦️معرفی مقالات شمارۀ ۳۰ و ۳۱ فصلنامۀ مردمنامه
📕آخوندزاده و ادبیات کودک ۲؛ مخاطب کودک در آثار آخوندزاده
🖋سیدعلی کاشفی خوانساری، نویسنده و شاعر حوزۀ کودک و سردبیر فصلنامۀ کتاب کودک و نوجوان سروش نوجوان.
🔸در قسمت نخست این مقاله، که در شمارۀ قبلی مردمنامه منتشر شد، نسبت آخوندزاده را با آثار کودکانۀ دوستان و اطرافیانش مرور کردیم و دیدیم که او دربارۀ آثار ادبیات کودک پوشکین، میرزا شفیع واضح، شیخالاسلام حسینزاده، حکیمباشی کاشانی، جلالالدین میرزا، مستشارالدوله و رشید آخوندزاده چه موضعگیری یا برخوردی داشته است.
معرفی بخش اول این مقاله را اینجا بخوانید.
پشتیبانی از پویش مردمنامه👇
خانه اندیشمندان علوم انسانی در خیابان نجاتاللهی (ویلا) در تهران در این چند سال پایگاه اهالی فرهنگ، دانش و اندیشه و میزبان رویدادهای پرشماری در جهت آگاهیبخشی در جامعه و دیدار و گفتوگوی اندیشمندان با یکدیگر بوده است. بخش زیادی از محتوای این کانال نیز برگرفته از همین نشستها و رویدادها بوده، از جمله فرستۀ پیشین (سخنان دکتر پرویز پیران)
اما متأسفانه شهرداری تهران از سال گذشته به دنبال تصاحب این خانه و گرفتن آن از اهلش است و تا کنون با مقاومت و اعتراض اهالی فرهنگ موفق به این امر نشده است. شهرداری تهران قاعدتاً حتی اگر دغدغۀ آموزش و عمومیسازی دانش نداشته باشد (که ندارد) دست کم باید در پی جلب رضایت شهروندان باشد (که نیست) و این روزها دوباره در پی توقیف و تخلیه این خانه برآمدهاست. (بیانیه خانه اندیشمندان علوم انسانی در مورد آخرین وضعیت این موسسه)
بهراستی اینهمه پافشاری برای دلسرد کردن اهالی اندیشه و ایجاد نارضایتی در آنها و بستن در این پایگاه و محفل فرهنگی شگفتانگیز است. هرچند به قول #داریوش_رحمانیان با وجود تمام این دردسرها و مزاحمتها:
علومانسانی در ایران میگسترد و میبالد و پیش میرود. این پویش را سر ایستادن نیست. دیر و دور نیست روزی که در بسیاری از شهرهای ایران خانهی اندیشمندان علومانسانی برپا شود. خانههایی از آن مردم. خانههایی از آن ملت ایران. خانههایی آزاد و رها از بند نامردم. خانههایی برای پاسداری از ایران و تاریخ و فرهنگ و تمدن درخشان و بیمانند آن.
آن روز نزدیک است. آن روز میآید. (منبع)
آیندهی علومانسانی در ایران
علومانسانی در ایران میگسترد و میبالد و پیش میرود. این پویش را سر ایستادن نیست. دیر و دور نیست روزی که در بسیاری از شهرهای ایران خانهی اندیشمندان علومانسانی برپا شود. خانههایی از آن مردم. خانههایی از آن ملت ایران. خانههایی آزاد و رها از بند نامردم. خانههایی برای پاسداری از ایران و تاریخ و فرهنگ و تمدن درخشان و بیمانند آن.
آن روز نزدیک است. آن روز میآید.
#داریوشـرحمانیان
هجدهم خردادماه هزار و چهارصد و چهار
/channel/dariush_rahmanian
♦️تاریخ ذهنیتها؛ بهسوی یک چارچوب نظری در مطالعات تاریخ فرهنگی جدید
تاریخنگاری در دهههای اخیر، شاهد چرخشی نظری و روششناختی بوده که بهطور بنیادین جایگاه موضوع، منبع و روش مطالعۀ گذشته را دگرگون کرده است. این چرخش که عمدتاً با عنوان تاریخ فرهنگی جدید شناخته میشود بهجای تمرکز بر وقایع سیاسی، ساختارهای نهادی و کنش نخبگانی به بازسازی تجربۀ زیسته، باورها، احساسات و ادراکهای جمعی انسانها در گذشته میپردازد. دراینمیان، مفهوم «تاریخ ذهنیتها» (history of mentalities) بهعنوان یکی از بنیادیترین مفاهیم نظری تاریخ فرهنگی مطرح شده است. تاریخ ذهنیتها، بیشاز آنکه تاریخ آنچه اتفاق افتاده باشد تاریخ آن چیزی است که مردمان گذشته درک کردهاند، احساس کردهاند و به آن معنا بخشیدهاند.
16/ 04/ 1402 صادر شد، به صراحت خاطرنشان کردیم که در تعامل با مدیرانِ محترم شهرداری تهران برای دستیابی به توافقی جهت تداوم فعالیت فرهنگی در ساختمان محل استقرار، ضمن پایبندی به اصولِ تعامل منطقی، از
دو خطِ قرمز و اصل بنیادینِ «استقلال در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی های خانه» و «حفظ حرمت بزرگان و پیشکسوتان علمی و فرهنگی به عنوان سرمایه ها و میراث معنوی کشور» عدول نخواهیم کرد. نیک پیداست که پیشنهاد شهرداری تهران، به صراحت ناقضِ دو اصل مذکور و معطوف به قلبِ ماهیت و جوهره ی خانه اندیشمندان و مغایر با فلسفه ی وجودیِ آن است. بدیهی است با توجه کِثرت برنامه های خانه، پذیرش این پیشنهاد موجب تشتت مدیریتی و بروز اختلاف گردیده و مآلا اعتبارِ این مجموعهی علمی و فرهنگی را خدشه دار خواهد کرد.
خانه اندیشمندان علوم انسانی در طول پانزده سال فعالیت خود همواره در چارچوب نظام جمهوری اسلامی فعالیت کرده، هرگز از قوانین و مقررات کشور تخطی ننموده، از تعهدات قراردادی با شهرداری نیز سَر باز نزده و در هیچ زمانی حتی یک مورد تخلف از ناحیه ی شهرداری یا دیگر مراجع در خصوص عملکرد این نهاد غیرسیاسی و غیرجناحی گزارش نشده است.
در طول این مدت، خانه اندیشمندان همواره منادی چندصدایی و تکثر آراء و اندیشه ها بوده و قریب به دویست و پنجاه نهاد علمی و فرهنگی و مدنی برای انجام فعالیت های خود از ظرفیت های این مجموعه استفاده کرده و می کنند چراکه خانه اساساً نگاه هم افزایانه به فعالیت های علمی و فرهنگی دارد.
خانه اندیشمندان از رویکرد شهرداری تهران برای توسعه ی فضای گفتگو و اندیشه ورزی استقبال و آنرا تحسین میکند اما پیشنهاد می شود به جای محدود کردن فضای فیزیکی خانه اندیشمندان و ایجاد نارضایتی در میان طیف وسیعی از نخبگان، از ظرفیت های موجود و استفاده نشده ی خود در بخشهای دیگر از جمله فرهنگسراها، خانه های فرهنگ و سرای محلات برای راه اندازی فضاهای جدید گفتگو و اندیشه ورزی بهره گیرد.
ما از شهردار محترم و اعضای گرانقدر شورای اسلامی شهر تهران انتظار داریم باتوجه به سوابقِ این نهاد فرهنگی و علمی، با تمهید سازوکاری مناسب نسبت به حمایت از تداوم فعالیتهای خانه اندیشمندان اقدام لازم را مبذول فرموده و در راستای نامه رئیسِ جمهور محترم و با اجابتِ درخواست بسیاری از شخصیت های دلسوز کشور و نظام، تداوم فعالیت این مجموعه را در مکان کنونی و به روال سابق امکانپذیر نمایند.
بی شک اجرای حکم تخلیه، ضمن آسیب زدن به مجموعه ی بزرگ علوم انسانی کشور، شهروندان و عموم مردم را نیز از خدماتِ علمی و فرهنگی فاخری که نزدیک به دو دهه از آن بهره مند بوده اند، محروم کرده و یاس و ناامیدی و سرخوردگی را در جامعه ی علمی و دانشگاهی کشور ترویج خواهد کرد. در خاتمه خاطر نشان می نماید مواضعِ خانه منحصرا از طریق رسانه های رسمیِ «خانه اندیشمندان علوم انسانی» اعلام می گردد.
شانزدهم خرداد هزار و چهارصد و چهار
خانه اندیشمندان علوم انسانی
#مقاله فوق ، یکی از نخستین #هشدارهای #زیست_محیطی از منظر: "مردم شناسی زیست بوم ایران" به قلم:
#دکتر_مرتضی_فرهادی است که حدود بیست سال پیش برای اولین بار در "فصلنامه نمایه ی پژوهش"- شماره 13 و 14- به چاپ رسیده و پس از آن نیز در کتاب: "کشتکاری و فرهنگ" ایشان و نیز "کتاب ماه علوم اجتماعی" مجددا چاپ گردیده است.
این مقاله، با توجه به اهمیت ویژه آن و نیز مناسبت
۱۵ خرداد "#روز_جهانی_محیط_زیست" به محضر شما سروران فرهیخته با احترامات فایقه ایفاد می گردد. 👆
#روز_جهانی_محیط_زیست
#دکتر_مرتضی_فرهادی
www.mortezafarhadi.ir
@kaveh_farhadi
👈 انتشارات نگارستان اندیشه
▪️ناشر تخصصی علوم انسانی
انتشارات نگارستان اندیشه طی ده سال فعالیت خود با انتشار بیش از ۳۰۰ عنوان کتاب، این افتخار را داشته تا از همکاری دهها استاد دانشگاه، پژوهشگر، نویسنده، مترجم و پدیدآور بهره برد.
برخی از دستاوردهای این نشر مستقل و خصوصی به شرح زیر است:
▫️ تأسیس گروههای مطالعاتی و انتشار آثار آنها از جمله: گروه مطالعات روسیه، مطالعات لهستان، جهان عرب، خلیج فارس و نظایر آن.
▫️انتشار جشننامهٔ استادان پیشکوست (بیش از پنج جلد)
▫️ طراحی مجموعه آثار استادان برجسته و نشر پیوست آثار آنان از جمله: مجموعه آثار غلامحسین زرگرینژاد، فرهنگ رجایی، محمدتقی شریعتی و دیگران.
▫️ تأسیس دپارتمان تاریخ شفاهی ایران و نشر بیش از هفتاد عنوان کتاب با شیوهٔ تاریخ شفاهی در موضوعاتی چون: تاریخ شفاهی علم در ایران، تاریخ شفاهی فرهنگ و هنر عامه، تاریخ شفاهی ورزش در ایران.
▫️همکاری با انجمنهای علمی در نشر آثار ارزشمند آنها از جمله: انجمن ایرانی تاریخ، انجمن مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی، انجمن مطالعات جهان، انجمن جغرافیا و برنامهریزی شهری ایران.
▫️راهاندازی پادکست بنفرزانه به منظور معرفی بهتر و گستردهتر آثار خود به مخاطبان فرهیخته.
▫️برگزاری دهها نشست با همکاری مجموعهها و نهادهای فرهنگی همچون: مجله فرهنگی بخارا، خانه اندیشمندان علوم انسانی، مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه.
در ادامه این راه مشتاق همراهی شما فرهیختگان هستیم.
نگارستان اندیشه: ناشر تخصصی علوم انسانی
ادامۀ یادداشت👆
🔸ترجمۀ سند
نبو شوم ایدین پسر اردیا نوه فلان، و همسرش اینا اسگیل بیلت، دختر شمش ایلوا،
بردهشان به نام نیدینتو را
به لیبلوط پسر اوشایا دادهاند
برای مدت شش سال تا حرفۀ رختشویی را بیاموزد.
او باید حرفۀ رختشویی را بهطور کامل به او بیاموزد.
اگر بهطور کامل او را آموزش ندهد، برای هر روز سه سیلا غله بهعنوان اجارهبها/سهم مالکانه او
باید به نبو شوم ایلوم بدهد.
برده از ماه نیسانو (ماه اول)، سال هشتم کورش، در اختیار لیبلوط بوده است،
او باید او را آموزش دهد و سپس او را به خداوند شمش بدهد.
بعد از اتمام آموزش، او یعنی مالک برده، باید یک لباس به ارزش چهار شقل بیاورد و به لیبلوط بدهد.
شهود: نام سه شاهد ذکر شده است.
کاتب به نام نبو زیر لیشیر (Nabu-zer-lišir)
محل انعقاد قرارداد: شهر سیپر
روز 25 ماه ابو (ماه 5)، سال هشتم کورش شاه بابل شاه سرزمینها (برابر 24 اوت 531).
🔸توضیح مترجم
این قرارداد پنج ماه بعد از شروع کارآموزی نوشته شده است.
قرار است این برده بعد از آموزش به معبد ابابار معبد شمش در شهر سیپر تقدیم شود.
/channel/mardomnameh
🏷اندیشه سیاسی در شرق: عصر باستان
▫️نوشتۀ فرهنگ رجایی
▫️تهران: نگارستان اندیشه، چاپ نخست ۱۴۰۴، ۴۲۴ ص. رقعی، جلد سخت/۴۵۰ هزار تومان
👈مؤلف اندیشۀ سیاسی در شرق به سرگذشت فکر سیاسی در شرق در دورهای از تاریخ هر یک از تمدنهای مورد بحث توجه دارد که در تاریخ خودشان به «عهد باستان» معروف است. منظور از واژۀ باستان، دورهای از گذشته است که ظاهراً به تاریخ پیوسته اما برای یک جامعۀ فرضی، تمام نشده بلکه به عنوان سرنمون برای کل تاریخ آن جامعه الگو است. از نظر جغرافیایی، در کتاب به پنج حوزۀ تمدنی توجه شده است: از غرب به شرق: مصر، بینالنهرین، ایران، هند، و چین. پرسش مهم کتاب این است که در هر یک از این تمدنها ادب و آداب امرسیاسی چه بوده است و سرگذشت اندیشۀ امرسیاسی چه تحولاتی را در زمینه و زمانهای که رخ دادهاند پشت سر گذاشته است. نظرات صاحبان اندیشه در این تمدنها از جمله نامآورانی چون پَتاهوتپ، حَمورابی، زردشت، بودا، کنفوسیوس و دیگران بررسی شده است.
پروفسور فرهنگ رجایی (۱۳۳۱- ) اندیشهورز امر سیاسی و نظریههای روابط بینالملل و استاد تمام در دانشگاه کارلتون در کشور کانادا است.
نگارستان اندیشه: ناشر تخصصی علوم انسانی
.
✅ کَرآبی؛ سلسلهنشستهای گفتوگو دربارۀ آب/ نشست نخست: تاریخ فرهنگی آب در ایران
مردمنامه با همکاری خانۀ اندیشمندان علوم انسانی، مؤسسۀ اکنون، مدرسۀ نوروزگان، دفتر معماری آبانگاه و کانون جهان ایرانی دانشگاه تهران، شنبه 10 خرداد 1404 نشست نخست از سلسله نشستهای کرآبی را برگزار کرد. قرار است در این نشستها دربارۀ آب گفتوگو شود. نشست نخست به موضوع «تاریخ فرهنگی آب در ایران» اختصاص داشت. همچنین در این نشست مستند «تالان» ساختۀ محمدصادق دهقانی به نمایش درآمد.
سخنرانان نشست نخست: تاریخ فرهنگی آب در ایران
ژاله آموزگار
مرتضی فرهادی
محمدصادق دهقانی
داریوش رحمانیان
مدیر نشست: امید شمس
📌 برای مشاهدۀ فیلم این نشست، پیوندهای زیر را لمس کنید:
🔗 https://www.youtube.com/watch?v=kbJwy0JZsmQ
🔗 https://www.aparat.com/v/ctu79yb