‹ خــ🪽ـیآݪ ›

16 июня 2025 07:39

نباید به قیمت سقوطِ خودت، آدمی رو نجات بدی.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

15 июня 2025 18:50

کمی آغوش تعارف کن ، من دلتنگیِ محضم؛

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

15 июня 2025 07:39

از تندبادى كه رفت موىِ آشفته‌اى مانده است و دلِ پريشانى.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

14 июня 2025 18:50

بالاخره در انتهای یکی از این در‌دها ، مر‌گ نشسته .!

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

14 июня 2025 08:17

در گوشه گوشه هایِ اینجا، من جان دادم.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

13 июня 2025 18:50

دیگر نه اصراری به زندگی دارم و نه اصراری به مرگ.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

13 июня 2025 07:39

وچه بسا کمک هایی که به چه آدم‌هایِ بی‌لیاقتی کرده‌ایم.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

12 июня 2025 18:50

تمام حرف‌ها، مسئولیت‌ها و افکار برایم زیادی است. سکوت می‌خواهم و نبودن، بسیار نبودن .

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

12 июня 2025 07:39

و شمایلِ آن درخت که افتاد ، چقدر شبیهِ افتادنِ کسی بود که امده بود کویر را جنگل کند.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

11 июня 2025 18:50

کاش هدایت بودم، ناامید، نویسنده، مُرده.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

11 июня 2025 07:39

چطور شد که به این روز افتادم؟ تحمل من به قدو قواره‌ی این رنج نمی‌آید.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

10 июня 2025 18:50

تا حالا با هیچکس به جز خودم انقدر سخت‌گیر، سرزنشگر، بدقول، کم‌توجه و لجباز نبودم.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

10 июня 2025 07:39

احوالاتی هستند غمگین‌تر از کلمه‌ی غمگین، «آن من باشم‌.»

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

09 июня 2025 18:50

دیگر نه اشتیاقی دارم که بروز دهم، نه توانی دارم که خود را مشتاق نشان دهم.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

09 июня 2025 07:39

مرا دلی که صبوری از او نمی آید.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

15 июня 2025 21:53

ما چلّه نشین شب آزادی خویشیم
ای کاش که یلدای وطن را سحری بود :)!

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

15 июня 2025 09:41

به غم دچار چنانم که غم دچار من است؛

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

14 июня 2025 21:53

چه که باید از دست میدادیم،دادیم.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

14 июня 2025 09:41

هنگام ثمر دادن‌مان بود خزان شد.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

13 июня 2025 21:53

ننگ بر کسی باد ك از من موجودی بیزار از بشر ساخت.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

13 июня 2025 09:41

حرف زیاد است ، ذوق را کُشتی اما.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

12 июня 2025 21:53

گاهی به یك صندلی کهنه یا به میزی می‌شود تکیه داد و به سیریِ دل گریه کرد.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

12 июня 2025 09:41

به نقطه‌ای رسیده‌ام که تنها یک مشغولیت دارم؛
بازسازیِ خودم .

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

11 июня 2025 21:53

دلِ ما همیشه یه‌چیزیش هست.‌ تنگ، گیر، شکسته.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

11 июня 2025 09:41

دیگر برایِ رجوع مجدد راهی نمانده است؛

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

10 июня 2025 21:53

اکنون، پس از این‌همه سال، نمی‌دانم صبوری کرده‌ام یا ‌ترسیده‌ام.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

10 июня 2025 09:41

آتشی برپاست در جنگل، درختان سپیدار به تماشا ایستاده اند.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

09 июня 2025 21:53

«خیلی خسته‌ بودم . همین‌طور غمگین، از آن غم‌ها که به زبان نمی‌آیند.»

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

09 июня 2025 09:41

درونم جنگی برپاست ولله اعلم.

‹ خــ🪽ـیآݪ ›

08 июня 2025 21:53

عزیزِ من ، پیش از آنکه با خود بجنگی سعی کن برایِ خود بجنگی.