10300
"کانال سینمای موج نو" به تحلیل و بررسی سینمای اروپا خصوصا سینمای فرانسه بدلیل اهمیت فراوان در تاریخ صنعت سینما و تاثیرات آن بر دیگر سینماگران جهان میپردازد🎬 Contact us : @CinemaNewWave
نظر هنرمندان درباره نمایش «یوزف‌کا»🎭
.
🖊️نویسنده: محمد چرم‌شیر و فرهاد مهندس‌پور
🎭طراح وکارگردان: شهروز دل‌افکار
🎬تهیه‌کننده: امید معلم
💳سرمایه‌گذار: کسری فولادی
مجری طرح : امیر دلفانی
.
بازیگران: بهروز پناهنده، مرتضی امینی‌تبار،
سحرعبدالملکی، پوریا آراد، رعنا حسین دخت، سلاله ارغوان، مائده جزی، پانیذ نصیری، مهرشاد نیکوخواه، زهرا بافنده، آروین قادری، مهدی حاجعلی‌پور
و شهروز دل‌افکار
با معرفی: ایمان معلم
.
📅بهمن و اسفند ۱۴۰۳
📍عمارت نوفل‌لوشاتو
❌لینک تهیه بلیط:
tiwall.com/p/joseph3
@subjectartgroup
تاریخچه سینمای موج نوی فرانسه
⚫️ باشگاه های فیلم
▪️همانطور که قبلا اشاره شد یکی دیگر از مجلات محبوب در بین سینماگران Le Revue du Cinema بود. این نشریه ای بود که به هنر اختصاص داشت و بنابراین کمتر به سیاست و مسائل مربوط به تعهد اجتماعی می پرداخت. سینمای آمریکا به اندازه سینمای اروپا مورد بحث قرار می گرفت و مطالعات عمیقی درباره کارگردانانی مانند دی دبلیو گریفیث، جان فورد، فریتز لانگ و اورسن ولز انجام می شد. آندره بازن مقالات مهمی را در مورد تکنیک سینما به مجله ارائه کرد، همانطور که اریک رومر جوان ، اثرش، «سینما، هنر فضا» تأثیری ماندگار بر کارگردانان موج نو گذاشت.
📝 همان علاقه مندانی که مشتاقانه مجلات فیلم را می خواندند، اکنون شروع به راه اندازی باشگاه های فیلم، نه فقط در پاریس، بلکه در سراسر فرانسه کردند. مشهورترین آنها "سینماتک" فرانسه اثر "هانری لانگلو" بود که اولین بار در سال 1948 افتتاح شد. سینمایی که او با همکاری "ژرژ فرانژو" تأسیس کرد کوچک بود و فقط 50 صندلی داشت، اما برنامه فیلم های نمایش داده شده هر دو نفر، جامع بود. و التقاطی، و به زودی به مکه ای برای علاقه مندان جدی فیلم تبدیل شد.
@Cinema_New_Wave
❐ "ژان-دانیل پوله"، فیلمساز دوره گرد، عاشق رقص و حرکات دوربین در پایان دهه 1980 قربانی تصادف وحشتناکی شد که منجر به فلج او شد. او که در حین فیلمبرداری از یک خط راه آهن مورد اصابت قطار قرار گرفت، آخرین سال های زندگی خود را در خانه اش در Cadenet در Vaucluse گذراند و در آنجا به کارگردانی ادامه داد. پیر بورکر و ژان پل فارگیر از آخرین افرادی بودند که او با آنها کار کرد و هر دو در نوشتن فیلمنامه‌هایی که همیشه بودجه‌ای نداشتند همکاری داشتند.
▪️با این حال، "پیر بورکر" تفسیر Contre-Courant (1991) را نوشت و در سال 2004، زمانی که پوله متوجه شد که مرگش نزدیک است، آخرین فیلمنامه خود را به نام Jour après jour نوشت که توسط "ژان پل فارگیر" به پایان رسید که دو سال بعد از مرگش در سال 2006 به اکران رسید. "ژان-دانیل پوله" در سن 68 سالگی در 9 سپتامبر 2004 در Cadenet، Vaucluse، در فرانسه درگذشت.
-----------------------------------------------------
🎬 پارت 31 با معرفی "ژان-دانیل پوله" به پایان رسید، در پارت 32 به معرفی "باربت شرودر" دیگر فیلمساز موثر سینمای موج نوی فرانسه و به بررسی فیلم های او خواهیم پرداخت.
@Cinema_New_Wave
❐ "ژان دانیل پوله" کارگردانی است که آثارش به دو دسته کاملاً متفاوت تقسیم می‌شود:
۱ - کمدی‌های احساساتی و پرطرفدار مانند L'Amour c'est gai، l'amour c'est triste (عشق شاد است، عشق غمگین است 1968) و (آکروبات، 1976)، که معمولاً با بازیگرِ کشف خود، "کلود مکی" همراه است.
و ۲ - فیلم های غیرداستانی انتزاعی اما شاعرانه مانند سفرنامه شگفت انگیز "مدیترانه" Méditerranée (1963) و L'Ordre (1973) درباره یک مستعمره جذامی در جزیره ای در نزدیکی کرت.
▪️در سال 1965، در اوج موج نو، "ژان-دانیل پوله" (با پیوستن به شابرول، گدار، اریک رومر، ژان روش و ژان دوشه) یکی از شش اپیزود تخیلی "پاریس وو پار" را کارگردانی کرد که هر داستان در قسمت متفاوتی از پاریس اتفاق می‌افتد.
پس از می 1968، "پوله" سعی کرد تعدادی فیلم تجربی بسازد، به عنوان مثال، L'Ordre (1973)، تحقیقی در مورد جذام در یونان، اما تعداد کمی از آنها در سینماها دیده شد. در سال 1976، او با فیلم "آکروبات" (1976) به سینمای روایی و خیابان سنت دنیس بازگشت. او به ساختن نیمه مستندهای امپرسیونیستی دیگری ادامه داد که بیشتر در یونان محبوبش فیلمبرداری شده است.
@Cinema_New_Wave
🎭نمایش “جزیره مجنون”
.
🖊️نویسنده : فرناز تبریزی
🎭طراح وکارگردان : امیرحسین آسانی
🎬تهیه کننده : امید حیایی
👤مجری طرح : موسسه هنرگستر حیایی
.
بازیگران به ترتیب ورود به صحنه :
ماهک گرایی٫ندا قهرمان پور٫امیرمحمد عابد،عرفان امیری٫سجاد ناظرحضرتی٫مهدیه جلیلی٫کیمیا نجاری٫آترین کرمی٫مهرنیا صنعت کار٫بهار کایکانی٫ساناز علیها٫آتنا نیکنام٫آرمان محمدی
.
دستیار کارگردان : آرش فصیح
📆تاریخ : اسفندماه ۱۴۰۳
⏰ساعت : ۱۹
📍مجموعه تئاتر لبخند ،سالن شماره ۳
🎟تهیه بلیط:
tiwall.com/p/jazirehmajnoun3
https://www.hayaiee.com
@subjectartgroup
@hayaiee
درباره فیلم
❍ ادای احترام به شاعر "فرانسیس پونگ" که "ژان-دانیل پوله" در موردش می گوید:
«"دنیای ساکت، تنها وطن ماست". این عبارت کوتاه را شاید بتوان شعار آثار کامل فرانسیس پونگ دانست و در حین انجام پروژه ای که در این فیلم به پایان رساندم، از آن الهام گرفتم. فیلمی بدون بازیگر که شبیه هیچ مستندی نیست و باید خیلی وقت پیش ساخته می شد. با این حال، افراد زیادی پشت دوربین هستند. من کار فرانسیس پونگ را تحریف نکرده‌ام، کسی که تحسینی از او دارم هرگز او را خدشه‌دار نمیکنم.»
▪️«به نظر می‌رسد که ژان-دانیل پوله در اینجا به کمال نوشتار خود دست می‌یابد، هم غنایی و هم «انضمامی»، با دقتی شاعرانه. بدیهی است که کاوش ریتم، قدرتِ آمیخته با ظرافت حرکات دوربین که گویی به حالت تعلیق درآمده است، موزیکال بودن مکرر که در طلسم استفاده می‌شود، ظرافت تدوین و محتوا، این فیلم را به اثری قوی و گیرا تبدیل کرده است. » (ژان دوشه)
@Cinema_New_Wave
https://www.instagram.com/cinema.newwave
31 - 3 - خدا میداند چیست Dieu Sait Quoi
فیلم مستند فرانسوی-بلژیکی به کارگردانی ژان-دانیل پوله در سال 1994، که در سال 1997 اکران شد.
"ژان-دانیل پوله" از اشیاء روزمره، گلدان ها، سنگریزه ها، فضای داخلی خانه ای در جنوب فرانسه با تصویری از شاعر "فرانسیس پونگ" روی دیوار، فیلم می سازد. همچنین یک مانیتور ویدیویی وجود دارد که گزیده‌هایی از فیلمهای قبلی نویسنده، از جمله فیلم‌هایی که در یونان فیلمبرداری کرده است، در آن دیده می‌شود.
اشیاء روزمره که در منظره "پروانسالی"( پروانس یک استان در جنوب شرقی فرانسه است و گویش محلی این منطقه، با زبان فرانسوی متفاوت است) فیلمبرداری می شوند، همانطوری که "فرانسیس پونگ" آنها را در متون و اشعار خود استفاده کرده است... کم کم این «دنیای لال» که «تنها وطن ماست» آشکار می‌شود، این «بازگشت شادی‌ها، این طراوت خاطره‌ها، چیزهایی از احساسات» که پونگ آن را «دلایل زندگی» می‌نامید، زنده می‌شوند.
@Cinema_New_Wave
.
📌 برای دسترسی به بانک فیلم ها ، جزوات و کتاب‌های آموزشی
تدریس ها و جزوات رایگان دکتری و ارشد، کارگاههای رایگان دکتر صاحبی، دکتر اوحدی، دکتر مکری، خودشناسی، خودشکوفایی، کتاب های صوتی، ترجمه مقالات، روان درمانی مثبت نگر، نوشتن پایان نامه با هوش مصنوعی، صفر تا صد وزارت بهداشت، تکنیک های درمانی، آموزش مصاحبه بالینی...
کافیه دکمه‌ی ADD رو بزنید و این فولدر تخصصی رو در تلگرام خود ذخیره کنید 👇
/channel/addlist/PtjmSHtdi-YxZDA0
❍ شاهکار دوربین-قلم Camera-Stylo
برای این فیلم کوتاه، "ژان نگرونی" بازیگر فرانسوی متنی را روایت کرد که توسط الکساندر آستروک (منتقد-کارگردان قبل از وقوع آن جنبش بزرگ فیلم از کایه دوسینما، موج نو) نوشته شده بود.
▪️چند آریستوس آلمانی با انگشت نورانی در آغاز قرن نوزدهم به طور گستاخانه ای این مکان را از عناصر فیگوراتیو آن (فریز و متوپ) رها کردند و بدین وسیله به تفسیر ذهنی فیلمسازان مجوز دادند. در حال حاضر می توانید این آثار باستانی را در موزه بریتانیا که آنها را در حراجی خریداری کرده است، ببینید. یک ایده تاریخی که ممکن است باقی بماند این است که برخی از مورخان بر این باورند که یکی از ستون‌های معبد، نمادی از خدای معبد است، از طریق تمرکز غیرمعمول "پوله" روی یک ستون خاص، بطوریکه او از این ایده آگاه بوده است. "پوله" این معبد و محوطه‌های آن را به‌عنوان منطقه‌ای از هیبت و ترس از نو می‌سازد، سنگ‌های شکسته به نظر می‌رسد که استخوان‌های شکسته‌اند، مه‌هایی مانند ارواح قربانیان. با این حال هیچ خطر قریب‌الوقوعی وجود ندارد، خدای زمان است، یک اسلوون ابدی است.
@Cinema_New_Wave
باسه Bassae
کارگردان: ژان-دانیل پوله
فیلمنامه نویس: الکساندر آستروک
بازیگران: ژان نگرونی
موسیقی: گای مونتاسوت
فیلمبرداری: شارلت رکوردز
عکاسی: ژان-دانیل پوله، چارلی رکوردز
ژانر: مستند | فیلم کوتاه. سینمای تجربی
8 دقیقه
فرانسه 1964
✔️خلاصه فیلم
بازنگری شاعرانه معماری یونانی بر معبدی که در "باسه" متمرکز بود، معبدی که با توجه به موقعیت ایزوله اش بر خلاف سایر معابد بزرگ یونانی عجیب بود...
@Cinema_New_Wave
❐ در پایان دهه 1950، "ژان-دانیل پوله"، کارگردان سینما، یکی از با استعدادترین فیلمسازان جوانی بود که شروع به تشکیل جنبش "نوول وگ" (موج نو) کرده بودند. اما "پوله" که چند سال از کلود شابرول، ژان لوک گدار، فرانسوا تروفو و ژاک ریوت جوانتر بود، مسیری کاملاً شخصی را در پیش گرفت که او را از کانون توجه معاصرانش دور کرد.
▪️"ژان- دنیل پوله" که در نزدیکی لیل به دنیا آمد، وقتی فیلم "مرد آرام" جان فورد را دید، در حال تحصیل در رشته فلسفه بود و بلافاصله تصمیم گرفت فیلم بسازد. در سال 1957 در حالی که در سن 21 سالگی در بخش فیلم ارتش فرانسه مشغول خدمت سربازی بود، فنون سینما را آموخت. کمی بعد، او دستیار ژولین دوویویر در صحنه فیلمبرداری فیلم The Man In The Raincoat با بازی فرناندل بود، تجربه ای که "پوله" گفت که از آن یاد گرفته است ؛ "هر کاری که نباید انجام دهید". او مانند بسیاری از دیگر سینماگران جوان در آن زمان، علیه سینمای کلاسیک فرانسه واکنش نشان می داد.
@Cinema_New_Wave
❍ اما این آثار باستانی!؟ این خانه مگس ها!؟ این گاو نر زخمی!؟ این دختر به کما رفته!؟ نشان چه بود؟! سال‌ها بعد " فیلیپ سولرز" فیلمنامه نویس، درباره آن توضیح داد: "ما می‌خواستیم چیزی از شور و شوق جادویی را که از طریق اسطوره عمل میکند، بازیابیم. اما مانند هر ترفند جادویی موفق، راز باید یک راز باقی بماند."
از این نظر، این شعر-سینما، این سفر در زمان، این مراقبه در مورد مرگ و زندگی، این رویاهای هیچکاکی، گویی یک درس تاریخ، برای همه ما است. بالاخره ما واقعا از گذشته چه می دانیم؟ آیا ما دقیقاً مانند دختری نیستیم که روی چرخ دستی سوار می شود - از سرنوشت خود غافل هستیم و رویای حضور در جای دیگری را در سر می پرورانیم؟ در این میان، چرخه زندگی، کار، ازدواج و مرگ، بی‌پایان مانند امواج دریا که در ساحل می‌غلطند ادامه دارد. شاید "ژان-دانیل پوله" وقتی به سفر خود در اطراف دریای مدیترانه می رفت ایده روشنی در ذهن خود نداشت که به چه نوع فیلمی دست می زد، اما نتیجه آن چیزی جز یک شاهکار نشد.
▪️این فیلمِ "ژان-دانیل پوله" مورد تقدیر "ژان-لوک گدار" قرار گرفت. "مدیترانه" فیلمی است کوتاه از دریاها و سواحل دریای مدیترانه.
@Cinema_New_Wave
Méditerranée مدیترانه
کارگردان: ژان دانیل پوله، فولکر شلندورف
تهیه کننده: باربت شرودر
فیلمنامه: فیلیپ سولرز
فیلمبردار: ژان دانیل پوله، ژان ژاک روشو
سردبیر: ژان دانیل پوله، جکی راینال
موسیقی: آنتوان دوهامل
سال 1963
45 دقیقه
✔️خلاصه فیلم
سیم خاردار، که روی صخره باد به آن می وزد ... خرابه های باستانی در بیابان ... یک بیل مکانیکی، فلز مذاب را از کوره خارج می کند ... دختری در کما در امتداد راهروی بیمارستان چرخانده می شود... گاو نر توسط ماتادورها ذبح می شود... عروس جوانی عروسی خود را در کنار دریا جشن می گیرد... ماهیگیر پیری به سمت جزیره ای پارو می زند... راوی معنای آنچه می بیند را زیر سوال می برد...
@Cinema_New_Wave
31 - ژان-دانیل پوله
Jean-Daniel Pollet
(۲۰ ژوئن ۱۹۳۶ - ۹ سپتامبر ۲۰۰۴) کارگردان و فیلمنامه‌نویس فرانسوی که در دهه‌های 1960 و 1970 بیشترین فعالیت را داشت. او با دو رویکرد در فیلمسازی همراه بود: کمدی هایی که عناصر بورلسک و مالیخولیایی را در هم می آمیخت و فیلم های شاعرانه بر اساس متون نویسندگانی مانند شاعر فرانسوی فرانسیس پونگ.
"ژان-دانیل پوله" در 20 ژوئن 1936 در لا مادلین، نورد، فرانسه به دنیا آمد. فعالیت سینمایی او در سال 1958 آغاز شد، زمانی که او فیلم کوتاهی را در پاریس به نام Pourvu qu'on ait l'ivresse... ساخت که در آن "پوله" از حرکات سیلوئت رقصندگان، فیلم می گرفت. "پوله" بر اساس تصاویر و مضامین اولین فیلمش در بسیاری از آثار بعدی خود، با ترکیب عناصر کمدی های محبوب آغشته به عناصر بورلسک و مالیخولیک استفاده می کرد. در اوایل دهه 1960، "پوله" با فیلم مدیترانه (Méditerranée) که بیش از دو سال با "ولکر شلوندورف" ساخت، شروع به بررسی رویکرد دیگری برای فیلمسازی کرد. "پوله" سعی کرد با استفاده از متون و تفسیرهای نویسندگانی مانند فیلیپ سولرز، ژان تیبودو و فرانسیس پونگ شکلی از فیلم های شاعرانه خلق کند.
@Cinema_New_Wave
تاریخچه سینمای موج نوی فرانسه
⚫️ مجلات
▪️در آن زمان، آزادی افکار با خود میل زیادی برای ابراز وجود، ارتباط باز و تفاهم به همراه داشت. بحث فیلم به ناچار بخشی از گفتمان شد. مجلاتی مانند L'Ecran Francais، بستری برای نویسندگانی مانند "آندره بازن" شد تا نظریه های خود را توسعه دهند و اشتیاق خود را به فیلم منتقل کنند. "بازن" سینما را نوعی هنر می‌دانست که شایسته تحلیل جدی است. علاقه او به زبانِ فیلم بود – ترجیح دادن بحث فرم بر محتوا. چنین نگرشی او را در تضاد با نویسندگان عمدتاً جناح چپ در روزنامه قرار می‌داد که بیشتر به دیدگاه سیاسی یک فیلم توجه می‌کردند.
📝 یکی دیگر از نویسندگان مجله که حس زیبایی شناسی "بازن" را داشت، "الکساندر آستروک" بود . او در سال 1948 مقاله‌ای با عنوان «تولد یک آوانگارد جدید: دوربین به‌عنوان قلم» نوشت و در آن استدلال کرد که سینما باید، مانند ادبیات، به شکل شخصی‌تر تبدیل شود که در آن دوربین به معنای واقعی کلمه به قلمی در دستان قرار گیرد. این مقاله چیزی شبیه به یک مانیفست برای نسل موج نو و اولین گام در توسعه «نظریه مولف» بود. ادامه مطلب...
@Cinema_New_Wave
تاریخچه سینمای موج نوی فرانسه
▪️"لانگلوا" معتقد بود که "سینماتک" مکانی برای یادگیری است، نه فقط تماشا، و او می‌خواست مخاطبانش واقعاً آنچه را که می‌بینند درک کنند. نمایش فیلم هایی که در سبک، ژانر و کشور مبدا متفاوت بودند، رویه او بود. گاهی فیلم های خارجی را بدون ترجمه و یا فیلم های صامت را بدون همراهی موسیقی نمایش می داد. او امیدوار بود که این رویکرد توجه مخاطب را به تکنیک‌های پشت سر آنچه که تماشا می‌کنند، متمرکز کند.
📝 اینجا در سینماتک بود که بسیاری از چهره های مهم موج نو برای اولین بار همدیگر را ملاقات کردند. فرانسوا تروفو ، تنها شانزده سال، پیش از این یک تماشاگر کهنه کار فیلم بود. سینماهای پاریس از دوران جوانی پناهگاه او از زندگی ناخوشایند خانگی بودند. او حتی باشگاه سینمای خود را به نام Le Cercle Cinemane راه‌اندازی کرده بود ، اگرچه تنها یک جلسه به طول انجامید. ژان لوک گدار زمانی که برای اولین بار به سینماتک رفت، در دانشگاه سوربن قوم شناسی می خواند و سینما برای او نیز تبدیل به یک پناهگاه شد. او بعداً نوشت که پرده سینما «دیواری بود که برای فرار از زندگی‌مان باید از آن بالا می‌رفتیم».
@Cinema_New_Wave
🎬 ماجرای جمله معروف "ژان لوک گدار" درباره "عباس کیارستمی" چه بود؟
▪️بخش‌هایی از سخنرانی بهمن مقصودلو، منتقد، نویسنده و مستندساز در یادبود عباس کیارستمی در دانشگاه جورج واشنگتن (۲۰۱۶)
https://www.instagram.com/cinema.newwave
@Cinema_New_Wave
❐ "ژان-دانیل پوله" یونان را به عنوان خانه دوم خود انتخاب کرد و ۷ فیلم در آنجا ساخت. شاید به این دلیل که یونان مجمع الجزایری است و در آنجا اشتراک تراژدی و کمدی، حاکم است.
کسی که عاشق صحراها و جزایر و مکان‌های صعب العبور بود، در فیلم‌هایش علاقه شدیدی به تنهایی و انزوا را تا سرحد جنون نشان می داد. جذابیتی که شاید از یک تصادف در جوانی به دست آورد: او در 17 سالگی به کما رفت. "پوله" در فیلم‌هایش از تبدیل فیلم به عکس، از رنگی به سیاه و سفید استفاده میکند. وی با زیر سؤال بردن مادیت و سکوت اشیاء، به تفسیری که آنها را در بر می گیرند، جایگاهی برتر داد.
▪️این آخرین دوره از کار "ژان-دانیل پوله" باعث شد که فیلم های مهمی مانند "سه روز در یونان" (1994)، Dieu sais quoi (1994) با الهام از آثار شاعر فرانسیس پونگ، و "کسانی که روی چهره هستند" (2001) تولید شوند. فیلم هایی که فیلمساز تا حدی به کارهای قبلی خود بازمی گردد که به صورت عصاره یا فتوگرام به آنها اشاره می کند.
@Cinema_New_Wave
✨️✨️✨️تبادلِ فرهنگ و هنر
یکی را باید داشت، یا حسی آسان بر اساس سرشت و یا حسی آسان شده بر اساسِ "هنر و علم".
✅انسانی بسیار انسانی| نیچه ص۳۱۸
🔣 تنها کافی‌ست لینک را لمس کنید و دکمۀ Add را بزنید و این فولدر ارزشمند را در تلگرام خود ذخیره کنید:
🔗 t.me/addlist/CpKiAGqXHp00Nzlk
▪️*رائول کوتار
ــ با اینکه از جوابم مأیوس می‌شوید، ولی باید بگویم که به استثنای گدار از نظر من موجی که نو باشد، وجود نداشت.
▪️کوتار و گدار در پشت صحنه فیلم «دسته جداافتاده» ــ 1964
▫️Raoul Coutard
— Born: September 16, 1924
— Died: November 8, 2016
*رائول کوتار فیلمبردار موج نوی فرانسه
https://www.instagram.com/cinema.newwave
@Cinema_New_Wave
Dieu Sait Quoi 1994 خدا میداند چیست
کارگردان: ژان-دانیل پوله
فیلمنامه: ژان-دانیل پوله
بر اساس متون فرانسیس پونگ
تدوین: ژان-دانیل پوله، فرانسوا گیسلر
راوی: مایکل لونزدیل
عکاس: پاسکال پوسه
صدا: Antoine Ouvrier
موسیقی: آنتوان دوهامل
ژانر: مستند
کشور: فرانسه - بلژیک
مدت زمان: 28 دقیقه
تاریخ اکران: 15 ژانویه 1997
✔️خلاصه فیلم
"خدا می داند چیست" اقتباس آزاد از اشعار فرانسیس پونگ است. این شعر بصری، اشیاء روزمره را با تمام سادگی نشان می دهد در حالی که "مایکل لونزدیل" گزیده هایی از شعر "پونگی" و فیلم های قدیمی ژان-دانیل پوله را در تلویزیون پخش می کند. از سنگ ریزه تا لامپ از طریق کوزه، این فیلم به بررسی دنیای اشیای اطراف مزرعه کادنت می پردازد که "ژان-دانیل پوله" از زمان تصادف خود در آن زندگی می کرد...
@Cinema_New_Wave
❐ "ژان-دانیل پوله" در حین فیلمبرداری در یکی از سالن های رقص حومه پاریس، متوجه یک مرد جوان شیک می شود که به شیوه ای بسیار منحصر به فرد می رقصد. نام او "کلود مکی" بود، یک شاگرد خیاط، و " ژان-دانیل پوله" استعداد بازیگری او را کشف می کند.
"ژان-دانیل پوله" تصمیم گرفت اولین فیلم خود، یک فیلم کوتاه به نام Pourvu Qu'on Ait L'ivresse (تا زمانی که نوشیدنی ادامه دارد، 1958) را پیرامون "کلود مکی" بسازد. "کلود مکی" نقش مرد ترسویی را بازی می کرد که سعی داشت دختران را در سالن رقص اغوا کند. این فیلم، داستان (تلاش های غم انگیز و کمیک قهرمان داستان) و مستند، سالن رقص و هواداران او را در هم آمیخت.
▪️این اولین فیلم از شش فیلم "ژان-دانیل پوله" بود که با "کلود مکی" ساخته شد و شهرت یک باستر کیتون فرانسوی را به دست آورد. "پوله" درباره همکاری آنها گفت: "کلود مکی همه کارها را برای من انجام می داد - او دیالوگ می گفت، بازی می کرد، می رقصید. "کلود مکی" استعداد شگرفی داشت، با این حال، او توانایی بازی در فیلم های دیگران را نداشت. "مکی" به من به عنوان یک پدر نیاز داشت."
@Cinema_New_Wave
نقش آفرینی متفاوت مرتضی امینی تبار در نمایش «یوزف‌کا»🎭
.
🖊️نویسنده: محمد چرم‌شیر و فرهاد مهندس‌پور
🎭طراح وکارگردان: شهروز دل‌افکار
🎬تهیه‌کننده: امید معلم
💳سرمایه‌گذار: کسری فولادی
.
بازیگران: بهروز پناهنده، مرتضی امینی‌تبار،
سحرعبدالملکی، پوریا آراد، رعنا حسین دخت، سلاله ارغوان، مائده جزی، پانیذ نصیری، مهرشاد نیکوخواه، زهرا بافنده، آروین قادری، مهدی حاجعلی‌پور
و شهروز دل‌افکار
با معرفی: ایمان معلم
.
مجری طرح: امیر دلفانی
دستیار کارگردان و برنامه ریز: سحر عبدالملکی
آهنگساز: بهرنگ عباسپور
طراح نور: رضا خضرایی
طراح صحنه: سعید یزدانی
طراح لباس: محمد مهری
طراح گریم و ماسک: فائزه سلطانی
طراح صدا و پخش: حمیدرضا حسینی
طراح گرافیک، تیزر و موشن گرافی: فرزین شکاری
عکاس: رضا جاویدی
.
📅بهمن و اسفند ۱۴۰۳
📍عمارت نوفل‌لوشاتو
❌لینک تهیه بلیط:
tiwall.com/p/joseph3
@subjectartgroup
درباره فیلم
❍ معبدی در قلب "پلوپونز"، جایی که زمان، ما را زیر سوال می‌برد... "باسه" زیباترین مکان محصور در جهان است. "پوله" میگفت: وقتی از سفرم به مدیترانه برگشتم، "باسه" بیشتر از همه مرا وسوسه کرد. من معتقدم این آخرین اثر معمار پارتنون است. آنچه خاص است موقعیت جغرافیایی آن است، در میان کوه، دور از دریا، در یک دره پنهان شده است. این معبد تقریباً مخالف سایر معابد یونانی است و به نظر نمی رسد که به هیچ خدایی اختصاص داشته باشد. من اغلب به آنجا می رفتم، می خواستم فیلمی در مورد آن بسازم که معنایش را از دست داده است، اما دارای پتانسیل اسرارآمیز خارق العاده ای است...
▪️فیلمِ "باسه" بررسی شاعرانه معبدی در یونان است. این مکان به دلیل موقعیت دورافتاده آن در دامنه کوهی متروک انتخاب شد. این یک فیلم فانتزی است که راوی، قسمت اعظم بافت تاریخی مکان را از بین می برد، حتی شاید خود بافت موقعیت جغرافیایی ("...این آسمان، با پاششِ کم رنگ جوهر بنفش سعی می کند ما را متقاعد کند که مدیترانه ای است").
@Cinema_New_Wave
31 - 2 - باسه Bassae
فیلم کوتاهی به کارگردانی "ژان-دانیل پوله" در سال ۱۹۶۴، درباره زیباترین معابد یونانی که در قلب پلوپونز، پنهان شده است.
"ژان-دانیل پوله" درباره "باسه" میگوید: باسه، مرکز جهان، قلب هنر، سنگ هایی که حرف می زنند، حضور مردگان و مرجع مطلق است.
▪️بعد از فیلم مدیترانه، "ژان-دانیل پوله" به "باسه"، یک مکان باستان شناسی یونانی که در قلب شبه جزیره پلوپونز قرار دارد، باز می گردد. معبد "دوریک" آن توسط ایکتینوس ساخته شده است و تنها معبدی است که دور از دریا قرار دارد. جهت آن با سایرین معابد متفاوت است و با سنگ محلی ساخته شده است.
@Cinema_New_Wave
.
📌 برای دسترسی به بانک فیلم ها ، جزوات و کتاب‌های آموزشی
تدریس ها و جزوات رایگان دکتری و ارشد، کارگاههای رایگان دکتر صاحبی، دکتر اوحدی، دکتر مکری، خودشناسی، خودشکوفایی، کتاب های صوتی، ترجمه مقالات، روان درمانی مثبت نگر، نوشتن پایان نامه با هوش مصنوعی، صفر تا صد وزارت بهداشت، تکنیک های درمانی، آموزش مصاحبه بالینی...
کافیه دکمه‌ی ADD رو بزنید و این فولدر تخصصی رو در تلگرام خود ذخیره کنید 👇
/channel/addlist/4NOGH1jsnVg4Njk0
درباره فیلم
❍ در تاریخ سینما به ندرت، فیلمی تحت تاثیر یک شعر قرار گرفته است، اما مدیترانه مسحورکننده ژان دانیل پوله، یکی از این معدود استثناهاست. این فیلم ترکیبی از اسطوره‌شناسی، تاریخ و مونتاژی ریتمیک از تصاویر خاطره‌انگیز و کنار هم قرارگرفتن یک صحنه با صحنه بعدی، موسیقی متن، حزن موسیقی و صدای مدیتیشن است.
▪️فیلمبرداری در طول یک سفر جاده ای ۴ ماهه توسط پوله و همکارش فولکر شلوندورف در سال 1962 انجام شد. آنها به ایتالیا، مصر، اسپانیا و یونان رفتند. هرجا که میرفتند از چیزی که آنها را مجذوب میکرد فیلم میگرفتند. در بازگشت به خانه، پوله بطور سیستماتیک فیلم را در مدت ۶ ماه جمع آوری و به تنهایی در یک اتاق بدون پنجره، آن را تدوین کرد. پوله آنچه را که داشت به فیلیپ سولرز نویسنده آوانگارد داد تا او با روایتی شاعرانه و انتزاعی به "پوله" برگرداند. در نهایت "آنتوان دوهامل" آهنگی با بار احساسی برای فیلم ساخت که همه عناصر را به هم گره زد.
مدیترانه تلاشی جسورانه برای بازنویسی زبان سینما بود. این فیلم یک کاوش ذهنی از حوزه مدیترانه به عنوان یک منظره و یک تمدن با متن فیلیپ سولرز و موسیقی آنتوان دوهامل است.
@Cinema_New_Wave
31 - 1 - مدیترانه
(فرانسوی : Méditerranée) یک فیلم تجربی فرانسوی به کارگردانی ژان دانیل پوله با همکاری ولکر شلوندورف است که در سال ۱۹۶۳ منتشر شد.
"پوله" در سال 1963، قبل از اینکه شروع به کار کند، مدیترانه را ساخت، فیلمی 45 دقیقه ای 16 میلی متری از روی متنی از نویسنده آوانگارد فیلیپ سولرز. "پوله" گفت که می‌خواهد «فیلمی توصیفی که از سینما به رمان می‌گذرد تا این دو را در جایی که واژه‌ها و تصاویر تلاقی می‌کنند» بسازد. این فیلم که پس از یک سفر ۴ ماهه در اطراف دریای مدیترانه - با نمایش شهرها، مجسمه‌ها، معابد و طبیعت- ساخته شد، سه سال طول کشید تا تدوین شود و شهرت "پوله" را به عنوان یک شاعر سینما و یک فیلمساز انتزاعی تثبیت کرد.
از این فیلم به عنوان یکی از تأثیرگذارترین فیلمهای "پوله" یاد می شود که به گفته جاناتان روزنبام مستقیماً بر فیلم "تحقیر" ژان لوک گدار تأثیر گذاشته است که اواخر همان سال اکران شد. لوکیشن فیلم در اطراف دریای مدیترانه است و صحنه های فیلم شامل منظره ای از پالمیرا، اهرام، تصویر یک یا دو دختر جوان در جزیره اسکایروس، مناظر دریا و باغی در سیسیل، چهره مجسمه ها و ماسک های مصری است.
@Cinema_New_Wave
تاریخچه سینمای موج نوی فرانسه
⚫️ کایه دو سینما
▪️مهم ترین و محبوب ترین مجله سینمایی برای اولین بار در سال 1951 منتشر شد. این مجله توسط ژاک دونیول والکروز و آندره بازن از خاکستر مجله La Revue du Cinema که سال قبل تعطیل شده بود، راه اندازی شد و Les Cahiers du Cinema نام گرفت. در اولین شماره های این نقد، با جلد زرد متمایزش، بهترین منتقدان آن زمان، به نگارش مقالات علمی درباره فیلم پرداختند. با این حال، با ورود نسل جوانتری از منتقدان، از جمله رومر ، گدار ، ریوت ، کلود شابرول و فرانسوا تروفو بود که فعالیت مجله "کایه دو سینما" اوج گرفت.
📝 "بازن" برای این منتقدان جوان تبدیل به یک شخصیت پدری شده بود. او مخصوصاً به تروفو نزدیک بود و به آزادی او از مؤسسه مجرمان جوان که در نوجوانی به آنجا فرستاده شده بود و بعداً از زندان ارتش که در آنجا به دلیل فرار زندانی شد کمک کرد. در ابتدا، بازن و دانیول-والکروز به سینمافیلان جوان اجازه دادند تا نظرات غالباً ستیزه جویانه خود را عنوان کنند، اما با گذشت زمان، مقالات آنها بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار گرفت و جایگاه آنها بر این اساس افزایش یافت.
@Cinema_New_Wave
نویسنده: آلبر کامو
مترجم: خشایار دیهیمی
طراح و کارگردان: حسین کشفی‌اصل
تهیه‌کننده: سروش سلطانی
جانشین‌تهیه، دستیارکارگردان و برنامه‌ریز: ملیکا ملک‌محمدی
بازیگران:
مهتاب باجلان
کیمیا جواهری
طاها احمدی
محمد نیازی
آناهید ادبی
بهمن‌ماه ۱۴۰۳ - ساعت ۲۰:۱۵
بوتیک تئاتر ایران
برای تهیه بلیت از طریق لینک زیر اقدام کنید
http://tiwall.com/p/soetafahom19
@subjectartgroup