10300
"کانال سینمای موج نو" به تحلیل و بررسی سینمای اروپا خصوصا سینمای فرانسه بدلیل اهمیت فراوان در تاریخ صنعت سینما و تاثیرات آن بر دیگر سینماگران جهان میپردازد🎬 Contact us : @CinemaNewWave
2 - 25 - محمد علی، کبیر
(انگلیسی:
(Muhammad Ali, the Greatest
فیلم مستندی به کارگردانی ویلیام کلاین محصول 1969 که به بررسی زندگی و حرفه بوکسور محمد علی از سال 1964 تا 1974 می پردازد.
ویلیام کلاین مستندی ماندگار از محمدعلی کلی، بوکسور مشهور و فعال ضدنژادپرستی آمریکایی با عنوان «محمدعلی، کبیر» ساخت. کلاین در این فیلم با این بوکسور در سفرهایش از آمریکا تا آفریقا همراه شد.
"محمد علی کلی" بزرگترین مبارز تمام دوران است. یک نماد ورزشی که در سراسر جهان محبوبیت دارد. مردی که با جاه طلبی اش برای بهترین بودن هدایت می شد. محمد علی نامی است که تا به امروز ترس را در قویترین انسانها قرار داده است. از افرادی که او را بهتر می شناختند، از کارشناسان دنیای بوکس بشنوید، مبارزات افسانه ای را دوباره زنده کنید و زندگی بزرگترین نماد بوکس، "علی" را کشف کنید.
@Cinema_New_Wave
⬛️ فصل اول
۱ - ژان-لوک گدار
۲ - فرانسوا تروفو
۳ - کلود شابرول
۴ - آلن رنه
۵ - اریک رومر
۶ - ژاک ریوت
۷ - انیس واردا
۸ - ژاک دمی
۹ - کریس مارکر
۱۰ - آنری‌کولپی
⬛️ فصل دوم
۱۱ - ژان-پیر ملویل
۱۲ - کلود للوش
۱۳- لویی مال
۱۴ - ژرژ فرانژو
۱۵ - ژاک روزیه
۱۶ - ژان اوستاش
۱۷ - ژاک دونیول-والکروز
۱۸ - ژان روش
۱۹ - راجر وادیم
۲۰ - فیلیپ گارل
۲۱ - استراوب-هویله
۲۲ - پیر کاست
۲۳ - لوک موله
۲۴ - ژان دوشه
۲۵ - ویلیام کلاین
@Cinema_New_Wave
تو کی هستی، پولی مگو؟
Qui êtes-vous, Polly Maggoo؟
کارگردان : ویلیام کلاین
نویسنده : ویلیام کلاین
تهیه کننده : رابرت دلپایر
بازیگران : دوروتی مک گوان ، گریسون هال ، فیلیپ نوآره ، ژان روشفور ، سامی فری ، آلیس ساپریچ ، میشل رابین
فیلمبرداری ژان بافی
آهنگساز : میشل لگراند
102 دقیقه
فرانسه 1966
ژانر : کمدی | سینمای تجربی . مد _ طنز
✔خلاصه فیلم
در این طنز دلخراش صنعت مد، "پولی مگو" یک مدل 20 ساله متولد بروکلین در پاریس است که در باند نمایش های بزرگی با سردبیری خانم ماکسول، حضور دارد. پولی سوژه اپیزودی از یک سریال مستند خبری تلویزیونی با نام "Qui êtes-vous?" و توسط فیلمساز و شاهزاده "بورودین"، (کشوری کوچک در بلوک شوروی)، تعقیب می شود.
@Cinema_New_Wave
کلاین در نیویورک در یک خانواده یهودی فقیر بدنیا آمد.او زود از دبیرستان فارغ التحصیل شد و در سن 14 سالگی در کالج شهر نیویورک ثبت نام کرد.او در طول جنگ جهانی دوم به ارتش آمریکا پیوست و در آلمان و بعداً فرانسه مستقر شد و پس از ترخیص تا پایان زندگی اش در فرانسه ماند. حضور کارگردانان موج نوی فرانسه و کریس مارکر، دیگر مستندساز پیشرو فرانسه نوع نگاه کلاین به جهان را تغییر دادند، او شاهکار ماندگاری درباره «مه ۶۸» پاریس ساخت.
در سال 1948، کلاین در دانشگاه سوربن ثبت نام کرد و بعداً نزد فرناند لژه تحصیل کرد .در آن زمان کلاین به نقاشی و مجسمه سازی انتزاعی علاقه داشت .در سال 1952 دو نمایشگاه انفرادی موفق در میلان داشت و همکاری خود را با معمار آنجلو مانگیاروتی آغاز کرد.کلاین سرانجام با الکساندر لیبرمن ، مدیر هنری Vogue آشنا شد .
کلاین یکی از معدود مستندسازانی است که انقلاب مشهور به «مه ۱۹۶۸» در فرانسه را به واقعی ترین وجه ممکن به پرده سینماها آورد. جامعه شناسان فرانسوی می گویند فیلم مشهور او «شبهای بلند و صبح های کوتاه» مهم ترین منبع مطالعات جنبش انقلابی ، پیش و پس از مه ۱۹۶۸ فرانسه است.
@Cinema_New_Wave
💎 مجموعه ای از بهترین کانال های هنری تلگرام
🖼سینما، نقاشی، عکاسی، موسیقی⬇️
🔰/channel/addlist/ikW4Gkebzu4yZThk
سینماگران فرانسوی دوشه را « سقراط نقد» خطاب می کردند .
او تا سال 1963 برای کایه دوسینما نقد مینوشت و ویراستار بود و پس از آن شروع به تدریس و سخنرانی کرد، از جمله در مدرسه فیلم معتبر IDHEC در پاریس.
دوشه همچنین در انستیتوی مشهور سینماتوگرافیک در پاریس (که در اواخر دهه 1980 به La Fémis تغییر نام داد) تدریس کرد. اوزون، امیلی دلوز و خاویر بوووا از شاگردان او بودند .
اولین کتاب دوشه، آلفرد هیچکاک، در سال 1967 منتشر شد و مجموعه ای از مقالات نوشته شده برای کایه دوسینما، مجله هفتگی Arts و سایر نشریات در سال 1987 منتشر شد.او همچنین کتاب گالینگور موج نو فرانسه (1998) را درباره نسلی که به خلق آن کمک کرد منتشر کرد.
مستندهای بلند فرانسوی
ou l'art d'aimer (2011)
Restless Child (2017)
هر دو زندگی و کار دوشه را با جزئیات بررسی میکنند.
قاعده بازی رنوار (1939) فیلمی است که ژان دوشه ادعا می کند «سیصد بار» آن را دیده است. در 22 نوامبر 2019 سینماتک فرانسه اعلام کرد که ژان دوشه در 90 سالگی درگذشت.
🎬پارت 24 نیز با معرفی ژان دوشه به پایان رسید در پارت 25 به معرفی "ویلیام کلاین" و آثارش خواهیم پرداخت.
@Cinema_New_Wave
مجموعه‌ی بهترین منابع آموزشی زبان فرانسه رو براتون گردآوری کردیم.
امیدواریم براتون مفید باشه. ✨ 🇫🇷
لینک فولدر کامل منابع 🔗
درباره فیلم
جای تعجب نیست که هیچ چیز در مورد مردی که همیشه می‌دانست چگونه بین زندگی خصوصی و زندگی عمومی خود یک مهر و موم کامل حفظ کند، فاش نشده است. تحلیل آثار ملموس او که رومر ما را مجذوب خود میکند و عملکرد سینمایی‌اش را آشکار میکند همانگونه است که فرانسیس پونگ در آفرینش شاعرانه‌اش انجام داد.
ژان دوشه همچنین جهت ادای احترام سینماتک در سال 2010 به اریک رومر که در آن زمان به تازگی درگذشته بود ، مستند Claude et Éric را ساخت و مصاحبه ای با کلود شابرول درباره روزهای اولیه رومر در کایه دو سینما انجام داد.
@Cinema_New_Wave
3 - 24 - اریک رومر، شواهد پشتیبان
(فرانسوی: Éric Rohmer, preuves à l'appui ) یک فیلم مستند فرانسوی محصول سال 1994 به کارگردانی ژان دوشه درباره کارگردان مطرح موج نوی فرانسه اریک رومر است.
در این مصاحبه که در دو بخش بیان شده است، اریک رومر به طور ملموس برخی از مبانی اخلاقی و عملکرد خود در سینما را شرح می دهد. او در بین شواهد گرانبهای خود - دفترچه یادداشت، نوار کاست یا مقاله ها و ویدئوها - به سوالات مصاحبه کننده دقیق و شوخ طبع خود، ژان دوشه، پاسخ می دهد. او که شیفته فرهنگ کلاسیک است، بر نقش فلسفه و موسیقی آلمانی در سینمای خود و همکاران موج نویش تاکید می کند و فلسفه گروه کوچک «کایه دو سینما» را برملا می کند. او با برانگیختن شانس، موضوع اصلی فیلم‌هایش، اصول خود را به نمایش می‌گذارد و درسی جذاب در سینما، تئوری و عملی، روش‌های نویسندگی، شیوه کار روی صدا، بازیگری را ارائه می دهد.
@Cinema_New_Wave
💎 مجموعه ای از بهترین کانال های هنری تلگرام
🖼سینما، نقاشی، عکاسی، موسیقی⬇️
🔰/channel/addlist/Ncqp2yxNfH5mNjJk
▪️ژیل دلوز
ــ کارگردان‌های بزرگ سینما را شاید نه صرفا با نقاش‌ها، معمارها و موسیقی‌دان‌ها… بلکه بتوان با متفکران (فیلسوفان) نیز همسان شمرد؛ چرا که آنها نیز می‌اندیشند، اگرچه نه با مفاهیم، که با تصویر حرکت‌ها و تصویر زمان‌ها.
▪️تصویر: از چپ به راست ــ هانری ژرژ کلوزو ـ رنه کلمانت ـ ژان-لوک گدار ـ فرانسوا تروفو ـ کارل تئودور درایر ــ پاریس ـ سال 1964.
@Cinema_New_Wave
"جوک باکس" به موسیقی بین الملل می پردازد.
🎼Pop🎹Rock🎸Country🎻Jazz🎷Punk🎤Rock&Roll🎶
👇👇👇👇👇👇
@JukeBox_Hits کانال جوک باکس
درباره فیلم
در مورد عنوان برنامه ، سه هجا مفهوم را پیچیده می کند. «دیم» برای یکشنبه، روز پخش برنامه، «دم» چون خانم ها را هدف گرفته بود و یک خانم تهیه کننده آن بود، «دام» چون قسمت های مردانه برنامه ریزی شده بود و مردی به نام کلود کانتامین در مبدا پروژه بود.
کار آهنگسازی تم موسیقی (تیم بزرگ) برنامه بر عهده میشل کلمبیه، تنظیم کننده آثار سرژ گینزبورگ بود. یک موسیقی پاپ کمی تند، که موفقیت آن به حدی بود که مارسل بلوستین-بلانشت آن را در سال 1968 به عنوان موضوع اولین آگهی تبلیغاتی جوراب شلواری کم رنگ انتخاب کرد و در همان سال به ترانه ای از فرانس گال (Dady da da) با شعر پیر دلانو تبدیل شد.
ژان دوشه و دیزی دو گالار به بررسی صحنه‌پردازی مضامین به اصطلاح زنانه مانند مد و زیبایی بسنده نکردند، بلکه زندگی روزمره اجتماعی-اقتصادی زنان در دهه 1960 را نشان می دادند که تا آن زمان کمتر در تلویزیون نشان داده شده بود.
@Cinema_New_Wave
2 - 24 - دیم دم دام
(Dim Dam Dom: فرانسوی)
یک برنامه تلویزیونی فرانسوی است که برای بانوان در ORTF از 21 مارس 1965 تا 3 مارس 1971 پخش شد. این برنامه توسط ژان دوشه و سردبیر Elle Daisy de Galard ساخته شد.
تنها برنامه دیگری که در دهه 1960 به طور انحصاری برای مخاطبان زن تلویزیون هدف قرار گرفت Magazine féminin بود که عمدتاً زنان خانه دار را هدف قرار می داد در مقابل زنان جوان فرانسوی که Dim Dam Dom بود. این نمایش به دلیل پیچیدگی و ارزش های تولیدی آن مورد ستایش قرار گرفت.
«دیم دم دام» با برتری محتوایش، با حباب‌های مداوم فرهنگی‌اش توسط هنرمندان، نویسندگان، روشنفکران از همه گرایش‌ها تقویت میشد. در قسمتی از برنامه در منظره سمعی و بصری آن زمان فرانسه "ژان مورو" به عنوان گوینده انتخاب شد، از "مارگریت دوراس" خواستند با یک میلیونر که ثروت خود را با ماشین های دست دوم به دست آورده است مصاحبه کند، وظیفه فیلمبرداری صحنه ای خانگی بین "السا تریوله" و "لویی آراگون" را به "آنیس واردا" سپردند.
@Cinema_New_Wave
ویلیام کلاین را بیشتر بخاطر عکاسی خیابانی میشناسند.کلاین از مشهورترین عکاسان قرن بیستم در حوزه‌های عکاسی خیابانی و مد است که با رویکرد متفاوت و سرپیچی‌هایش از «عکاسی خوب و تمیز» الهام‌بخش بسیاری از عکاسان بعد از خود شد.او که فعالیت هنری‌اش را با نقاشی انتزاعی شروع کرد،در دهه ۱۹۵۰ با عکاسی کردن از نقاشی‌های انتزاعی پا به دنیای عکاسی گذاشت که به آشنایی‌اش با مدیر هنری مجله‌ی وُگ الکساندر لیبرمن و ورود به دنیای مد و انجام مشهورترین پروژه‌های عکاسی‌اش در خیابان‌های نیویورک (۱۹۵۶) و شهرهای دیگری چون رم (۱۹۵۸)، مسکو (۱۹۶۲) و توکیو (۱۹۶۴) انجامید.
خودش در این باره می‌گوید: «من همیشه خلاف آنچه که آموزش دیده بودم، عمل میکردم. با دانستن اطلاعات فنی کمی عکاس شدم، دوربین خریدم و تا آنجا که میتوانستم بد عکس گرفتم. برای من ساختن یک عکس مانند ساختن یک ضد عکس است»
کلاین به مجسمه سازی و پیکر تراشی توجه و علاقه ویژه ای نشان میداد؛ به همین سبب پس از آنکه به عنوان سرباز ارتش آمریکا وارد فرانسه شد، پس از پایان خدمت برای پیکر تراشی و مجسمه سازی در پاریس ماند. او نیم قرن اخیر زندگی خود را در فرانسه گذرانده است.
@Cinema_New_Wave
درباره فیلم
این فیلم روایت زندگی درونی و ظاهری یک مدل است که در پاریس زندگی میکند. همچنان نگاه مستندگرایانه ویلیام کلاین را می‌توان در این فیلم مشاهده کرد.
کلاین ما را در پوچ ترین حالت خود وارد دنیای مد فرانسوی می کند، که با نمایش باند فرودگاهی در داخل یک غار پر پیچ و خم و شبیه به فلینت استون شروع می شود. همه مدل‌ها ورقه‌های آلومینیومی می‌پوشند، خم شده و به بدن خود پیچ می‌شوند، در حالی که مخاطبان در حال پوزخند زدن به آنها هستند.
کلاین حس خیره‌کننده‌ای از ترکیب بندی دارد - صحنه‌ها، لباس‌ها و دوربین‌ها را به شکلی کاملاً منحصربه‌فرد ترکیب میکند.
اولین فیلم داستانی کلاین، تضعیف جسورانه ای از ادعاها و نهادهای فرهنگی است که لباس سیاه و سفید درخشانی به تن کرده اند. چشمگیرترین صحنه ها زمانی رخ می دهد که هفت مدل، از جمله خود خانم مگو، که همگی در لباس های تک رنگ و همرنگ لباس پوشیده اند، در حال آرایش کردن در کنار آینه روشویی نورانی می نشینند. هر کدام یک مدل موی کاسه‌ای سیاه جوهری دارند - مدلی که در کلاب‌های مستقل سال 2006 تجدید حیات شد.
@Cinema_New_Wave
1 - 25 - تو کی هستی، پولی مگو؟
( فرانسوی : Qui êtes-vous, Polly Maggoo؟ ) یک فیلم فرانسوی به کارگردانی ویلیام کلاین محصول ۱۹۶۶ است.
اولین فیلم ویلیام کلاین، طنزی شاد در صنعت مد، بر شهرت او به عنوان یک عکاس درخشان و نماد شکن افزود.
این یک فیلم هنری کمدی است که دنیای مد و افراط های آن را جعل می کند. "دوروتی مک گوان" در نقش پولی مگو، یک سوپرمدل آمریکایی که توسط یک خدمه تلویزیونی فرانسوی تعقیب میشود، و "گریسون هال" در نقش خانم ماکسول، سردبیر مجله مد با الگوبرداری از دایانا وریلند و "فیلیپ نوآره" به عنوان گزارشگر و کارگردان تلویزیونی بازی میکنند . ژان روشفور ، سامی فری و آلیس ساپریچ نیز در این فیلم حضور دارند .
"مک گوان" قبل از فیلم یک مدل آمریکایی بود. او برای Vogue و Harper's Bazaar مدل بود . پس از انتشار این فیلم، اولین و تنها فیلم "مک گوان"، او از دید عموم ناپدید شد و طبق گفته کلاین از آن پس دیگر نه بازیگری کرد و نه مدلینگ.
در این فیلم کادربندی استادانه کلاین به آهنگسازی و جریان فیلمش ریتمی بدیع می‌دهد...
@Cinema_New_Wave
#ویلیام_کلاین
25 - ویلیام کلاین
(انگلیسی: William Klein؛ ۱۹ آوریل ۱۹۲۸ - 10 سپتامبر 2022) عکاس و کارگردان فیلم فرانسوی-آمریکایی است که به دلیل رویکرد کنایه آمیز خود نسبت به رسانه ها و استفاده گسترده از تکنیکهای عکاسی غیر معمول در زمینه فتوژورنالیسم و عکاسی مد مورد توجه قرار گرفت.
با وجود اینکه کلاین در نیویورک بدنیا آمده و تحصیل کرده ،عمده فعالیتهای او در فرانسه بوده است.
او به سبب بکارگیری تکنیکهای نامتعارف عکاسی در زمینهٔ عکاسی خبری و عکاسی مد شهرت دارد.وی در فهرست ۱۰۰ عکاس پرنفوذ و مهم دنیا، در رتبهٔ ۲۵ام جای دارد.
کلاین به عنوان یک نقاش آموزش دید و زیر نظر فرناند لژر تحصیل کرد و با نمایشگاه هایی از آثارش موفقیت اولیه را پیدا کرد. او زود به سمت عکاسی رفت و به عنوان یک عکاس مد برای Vogue و برای مقالات عکس خود در شهرهای مختلف به شهرت گسترده ای دست یافت. او کارگردان فیلمهای بلند داستانی، مستندهای کوتاه و بلند متعدد و بیش از ۲۵۰ آگهی تبلیغاتی تلویزیونی بود.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون جایزه هاسلبلاد و کمک‌هزینه گوگنهایم و جایزه نادار (۱۹۵۷)، جایزه ژان ویگو (۱۹۶۷) شده است.
@Cinema_New_Wave
🎞 فیلم سینمایی خاطرات آنه فرانک
براساس دفترچه خاطرات
کارگردان: جرج استیونز 👇
t.me/FarazTed/35227
🎞 فیلم سینمایی سرنوشت یک انسان
براساس اثر شولوخوف
کارگردان: سرگئی باندارچوک 👇
t.me/FarazTed/35182
🎞 فیلم سینمایی طعم گیلاس
کارگردان: عباس کیارستمی 👇
t.me/FarazTed/34990
🎞 مینی سریال چرنوبیل 👇
t.me/FarazTed/16197
.
#تکنیکهای_موج_نو
سینمای کلاسیک فرانسه به اصول روایت قوی پایبند بود و چیزی را خلق کرد که گدار آن را زیبایی شناسی ظالمانه و جبرگرایانه طرح توصیف کرد. در مقابل، فیلمسازان موج نو هیچ تلاشی برای تعلیق ناباوری تماشاگر نکردند. در واقع، آنها اقداماتی را انجام دادند تا دائماً به بیننده یادآوری کنند که یک فیلم فقط دنباله ای از تصاویر متحرک است، صرف نظر از اینکه چقدر هوشمندانه از نور و سایه استفاده می شود. نتیجه مجموعه ای از صحنه های عجیب از هم گسیخته بدون تلاش برای وحدت است. یا بازیگری که شخصیتش از یک صحنه به صحنه دیگر تغییر می کند. یا مجموعه‌هایی که در آن تماشاچیان به‌طور تصادفی به همراه افراد اضافی که در واقع برای انجام همین کار استخدام شده‌اند، به دوربین راه پیدا میکنند.
در قلب تکنیک موج نو موضوع، پول و ارزش تولید است. در زمینه مشکلات اجتماعی و اقتصادی فرانسه پس از جنگ جهانی دوم، فیلمسازان به دنبال جایگزین های کم هزینه برای روش های معمول تولید بودند و از نسل نئورئالیست های ایتالیایی قبل از خود الهام گرفتند.
@Cinema_New_Wave
جز هیچکاک، ژان دوشه به بررسی آثار کارگردانان کلاسیک دیگری مثل جان فورد، ارسن ولز و کنجی میزوگوشی پرداخت و از میان مدرن‌ها هم به برایان دی پالما و مایکل‌مان توجه نشان داد.
دوشه در اظهارنظری مشهور گفته بود: «نقد، هنر عشق‌ورزی است» و همین عشق بی‌کرانش به سینما بود که باعث شد سالیان متمادی به نقد و تحلیل فیلمهای مختلف در باشگاه‌های نمایش فیلم بپردازد و به قوام یافتن نوعی سنت نقد شفاهی در فرانسه یاری رساند. او با دانشی فرهنگ‌نامه‌ای درباره جنبه‌های مختلف سینما صحبت می‌کرد و از همین رو در میان دوستانش به «سقراط سینما» معروف بود.
دوشه نویسنده چند کتاب سینمایی بود که از میان آنها کتاب «موج نو»- در شناخت نسلی از کارگردانان پیشروی فرانسوی که دوشه با آنها حشرونشر داشت- اهمیت ویژه‌ای دارد. این منتقد فرانسوی ساخت فیلم کوتاه، مستند و حتی فیلم بلند را تجربه کرده و چند باری نیز به‌عنوان بازیگر جلوی دوربین رفته بود.
صحبتهایش با دانش دایره‌المعارفی تاریخ سینما و تحلیلهای درخشانش از فیلمهای کلاسیک، بسیار محبوب بود و اغلب فروخته میشد و نسلهای جوان منتقد و فیلمساز را الهام بخش کرد.
@Cinema_New_Wave
📌کانال «هُنرواره» با محتوایی خاص برای علاقمندان به «هُنر»، «ادبیات»، «موسیقی»، «عکاسی»، «نقاشی» و «سینما»
لینک ورود 🔻🔻🔻
/channel/Honarrvareh
/channel/Honarrvareh
●
اریک رومر: شواهد پشتیبان
Éric Rohmer, preuves à l'appui, (1994)
کارگردان : ژان دوشه ، آندره اس ، لابارث
بازیگران: اریک رومر
ژانر : مستند
1994 • 116 دقیقه • رنگی
فیلمبردار : آندره اس. لابارته
صدا: آندره اس. لابارته
تدوین: آندره اس. لابارته
زبان : فرانسوی (Dolby Digital 2.0 Mono)
استودیو : MK2
فرمت: PAL
✔خلاصه فیلم
رومر بیش از هشت روز مصاحبه در مورد رابطه بین فیلم و ادبیات و چگونگی ارتباط آن با کار خود توضیح می دهد...
@Cinema_New_Wave
"دوشه" در مورد فیلم «پنجره عقبی» هیچکاک اعتقاد داشت شخصیت جف (با بازی جیمز استوارت) همان تماشاگر است و اتفاقاتی که در آپارتمانهای روبهروی او رخ می‌دهد، همچون پرده سینماست که به او لذت بصری می‌دهد تا جایی که همراهش ـ لیزا ـ وقتی برای او جذابیت پیدا میکند که او را در یکی از آپارتمانهای روبهرو میبیند. یا در نمونه‌ای دیگر درباره «سرگیجه» نوشت: «بیان این مسئله که تعلیق بر پایه ماجراهای ویژه‌ای بنا میشود که در کارهای روزمره خللی ایجاد میکند، به‌نظر واقعیتی پیش‌پاافتاده می‌آید. دامنه تعلیق فاجعه است یا اگر دقیق‌تر گفته باشیم، مأموریت تعلیق این است که حضور فاجعه را برایمان آزارنده کند. این وضع پاسخگوی یکی از کهن‌ترین رفتارهای فلسفی ممکن است؛ رفتاری کاملا هیجانی که زاییده نگرانی است و آفریننده اضطراب. وقتی در آغاز فیلم سرگیجه جیمز استوارت به ناودان آویزان است و بالای فضایی خالی معلق مانده، تماشاگر احساس وحشت میکند. آیا او خواهد افتاد؟! نگرانی او و ما به این دلیل ایجاد میشود که میان رستگاری (پلیسی که دستش را به طرف او دراز میکند) و خطر مرگ (سقوط او روی زمین)، بین امید و هراس تقسیم شده است.»
@Cinema_New_Wave
آرشامووی جلسه تست برگزار میکند🎬
❤️
شانس خودتونو امتحان کنید حتما جواب میده😎👊
همکاري شهر: تهران
جهت تولید :چند فیلم کوتاه و یک فیلم سینمایی
از بازیگر:
خانم و آقا و کودک (بدون محدودیت سنی)
دعوت به حضور میشود🙏🎭
برای هیچ یک از افراد متقاضی داشتن رزومه اهمیتی ندارد
آرشامووی برای شما رزومه میسازد🎥
دستمزد: توافقی
ارسال مشخصات؛
و رزومه از طریق تلگرام👇
آیدی:
@arshamoviee
ارسال از طریق دیگر برنامه ها یا پیامک👇
شماره:
09930151603
مهلت فراخوان تا ۳۰ تیر ۱۴۰۳
☑️ملتی که تاریخ نخواند محکوم به تکرار آن است.
🏛در اینجا مطالبی که هیچ جا نخوانده اید از تاریخ ایران و جهان نوشته می شود.
🛎به ما بپیوندید👇👇
🌐کانال مطالب تاریخی
@matalebtarikhim
@matalebtarikhim
@matalebtarikhim
مجموعه‌ی بهترین منابع آموزشی زبان فرانسه رو براتون گردآوری کردیم.
امیدواریم براتون مفید باشه. ✨ 🇫🇷
لینک فولدر کامل منابع 🔗
دیم دم دام Dim Dam Dom
کارگردان : ژان دوشه
تهیه کننده : دیزی دو گالار
شرکت کنندگان : میری دارک ، ناتالی دلون ، فرانس گال ، فرانسوا هاردی ، کلود جید ، ماری لافورت ، شیلا ، سیلویا وارتان
ژانر: مستند
سیاه و سفید
پخش : شبکه اصلی ORTF
نسخه اصلی 13 مارس 1965 - 3 مارس 1971
مجموع فصل ها: 7
تعداد قسمت ها: 66
مدت زمان اپیزود: 35 دقیقه
محصول فرانسه
✔ خلاصه فیلم
هر قسمت از Dim Dam Dom هر یکشنبه هر هفته توسط یک مجری تلویزیونی متفاوت، معمولاً یک بازیگر یا خواننده محبوب، اجرا میشد. جایی که آنها در مورد آخرین پیشرفت های مد و موسیقی بحث می کردند. این برنامه تلویزیونی برای زمان خود انقلابی و نو پا بود...
@Cinema_New_Wave
در سالهای پس از جنگ جهانی دوم، ژان دوشه منتقد تأثیرگذار فرانسوی و یکی از بنیان‌گذاران اصلی فرهنگ فیلم در فرانسه بود. دوشه، با پشتوانه تحصیل در رشته فلسفه دانشگاه سوربن و عشق فراوان به سینما، در 1950 کار نقد فیلم در مجله «گزت‌دو‌سینما» را شروع کرد و در 1957به جمع منتقدان پرشور مجله کایه دو سینما پیوست. حضور در کایه دو سینما برای او فرصتی مهیا کرد تا با منتقدان و فیلمسازان بزرگی همچون اریک رومر، ژان لوک گدار، ژاک ریوت، کلود شابرول، الکساندر استروک و فرانسوا تروفو همکاری کند. با اینکه خط‌مشی این مجله پرآوازه در سالهای آتی تغییرات فراوانی کرد، اما دوشه همچنان یکی از مبلغان پرقدرت تئوری مؤلف باقی ماند و دیدگاه رمانتیک درباره تألیف در سینما را بسط داد.او نیز مانند سایر همکارانش در کایه‌دو علاقه ویژه‌ای به مؤلفان سینمای هالیوود ازجمله هیچکاک داشت و کتاب مهم و مفصلی نیز درباره این استاد تعلیق به نگارش درآورد.
اگرچه دوشه در اوایل زندگی حرفه‌ای خود مقالات زیادی را به کایه دوسینما ارائه کرد، اما در اواسط دهه 60 انتشار را کم و بیش متوقف کرد و بقیه عمر خود را به میزبانی کلوپهای فیلم در فرانسه گذراند.
@Cinema_New_Wave