ـــ سینما سرزمین من است نه شغل من ـــ سینما، هنر، ادبیات، فلسفه و بیشتر Admin: @Mooso
▪️دیوید کراننبرگ
ـــ در فیلم مگس ــ براساس داستان کوتاه مگس نوشتۀ ژرژ لانژان ــ که من یکی از نویسندگان و کارگردان آن بودم، قهرمان فیلم یعنی سِث برندل، با بازی جف گلدبلام را ـــ در لحظاتی که عمیقاً در گرداب دگرگونیاش به موجود دوگانۀ نفرتانگیزی که مگس-انسان است فرو رفته ـــ وادار کردم بگوید: «من حشرهای هستم که خواب دید انسان است و عاشق خوابش شد. اما حالا خواب و رویا تمام شده و حشره بیدار شده.»
صحنهای بود که در آن نیاز داشتیم جف گلدبلام از دیوارها بالا و روی سقف پیش برود، یادم آمد که در ساعت گرگ و میش (١٩۶٨) اینگمار برگمان صحنهای مانند این وجود داشت. مردی آنقدر از درد عاطفی رنج میبرد که درواقع میتواند از این رنج، از دیوار و سقف بالا برود. سوئدی محض...
دوست من جان لنديس میگفت وقتی به جزيره برگمان رفته بود، برگمان ویاچاس فیلم مگس را داشت. اين تنها ارتباط مستقيمی بود که با اينگمار برگمان داشتم. برگمان یکی از ستونهای اصلی "فیلم به عنوان هنر" است.
▫️Hour of the Wolf (1968)
— Dir. Ingmar Bergman
▫️The Fly (1986)
— David Cronenberg
🎥 @CinemaParadisooo
▪️نقش قربانیهای بسیاری را بازی کردهاید: ویولت (١٩٧٨)، وارثه (١٩٨٠)، پارچهساز (١٩٧۴)... فکر میکنید توانایی خاصی برای بازی در نقش قربانی دارید؟
▫️ایزابل هوپر: برای من «قربانی» نیستند، «شکستخورده»اند؛ این ذات زندگی است. کسی را نمیشناسم که تا به حال شکست نخورده باشد. فقط یک انسان هستم؛ نقش قربانی را بازی نمیکنم، نقش یک انسان را بازی میکنم.
▫️Isabelle Huppert
— Born: March 16, 1953
🎥 @CinemaParadisooo
▪️اعترافات کارل مارکس
ـــ پرسش و پاسخ به درخواستِ دختران مارکس، لورا و جنی انجام شده است. تفسیر ریازانف دربارۀ این اعترافها اینست که چارچوبش شیطنت و شوخیست، اما بخش زیادی از آن صادقانه است.
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما؟
ــ سادگی
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما در مردان؟
ــ قدرت
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما در زنان؟
ــ ضعف
❍ ویژگی اصلی شما؟
ــ عزم راسخ
❍ شادی در چیست؟
ــ مبارزه
❍ بدبختی در چیست؟
ــ اطاعت
❍ گاهی که بیش از همه میبخشید؟
ــ سادهلوحی
❍ گاهی که نمیبخشید؟
ــ نوکر صفتی
❍ مایۀ بیزاری شما؟
ــ مارتین تاپر (نویسنده مشهور ویکتوریایی)
❍ کار مورد علاقۀ شما؟
ــ کِرم کتاب بودن
❍ شاعر محبوب؟
ــ شکسپیر، آیسخولوس، گوته
❍ نثرنویس؟
ــ دیدرو
❍ قهرمان محبوب مرد؟
ــ اسپارتاکوس، کپلر
❍ قهرمان محبوب زن؟
ــ گرتشن (معشوقۀ فاوست ــ الهه باکره)
❍ گل دلخواه؟
ــ دافنه
❍ رنگ دلخواه؟
ــ سرخ
❍ نام قشنگ؟
ــ لورا، جنی
❍ غذای مورد علاقه؟
ــ ماهی
❍ ضربالمثل مورد علاقه؟
ــ هیچچیز انسان برایم بیگانه نیست.
❍ شعار مورد علاقه؟
ــ به همهچیز شک کن.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️برونو دومون
ـــ قدرت یک ستاره: گفتگو با برونو دومون ــ ترجمه میلاد عزیزخانی
ـــ این فیلمی است که من در آن، بیشتر از هر وقت دیگر، به مدرنیته در رویداد شهری و فرهنگ بورژوازی معاصر میپردازم. از آنجایی که نسبت به خود و طبیعت انسانی کنجکاو هستم، بیشتر فیلمهایم در حومه شهر اتفاق میافتند. اما در این فیلم در حال بررسی رسانه و اقلیتی برگزیده هستم، چیزی که نسبت به کارهای قبلیام بیشتر وابسته به تفکر است. برایم آزاردهنده است که چطور طبقۀ روشنفکر خودش را در سایۀ فضیلت و اخلاقیات پنهان میکند و با این حال مسبب مطلق بدترین چیزها در جامعهمان هستند، همانند انزوا و بیگانگیِ عموم؛ چیزی که رسانۀ جمعی تا حدی عامل آن است. دقیقا، من سعی میکنم تا با هر فیلم خودم را احیا و باز تعریف کنم اما پی میبرم که هر بار فیلم مشابهی میسازم. به همین دلیل است که هر بار عامدانه سعی در ساخت فیلم متفاوتی دارم، چون که میدانم نتیجه یکسان خواهد بود.
▫️France (2021)
▫️Dir. Bruno Dumont
🎥 @CinemaParadisooo
▪️رابین وود
ـــ هالیوود اکنون به طرز انگشتنمایی عمدتاً از طریق شرکتها اداره میشود ــ کوکاکولا، سونی و غیره. پیشتر بین روشنفکرها شایع بود از این واقعیت اظهار تأسف کنند که نهایتاً غولها فیلمهای هالیوودی را تولید میکنند ــ آدمهایی مانند لوئیس ب. مایر یا ساموئل خام. ولی آنها دستکم آدمهایی عاشق فیلم ساختن بودند، مایۀ نشاط درونیشان بود و از محصولات خود، ستارهها و کارگردانهای موجود در اصطبلهایشان احساس غرور میکردند.
آدم امروز احساس میکند اکثر تولیدات هالیوودی شکل مادی گرفتهاند چون جمعی کاسبکار دور یک میز مینشینند و از هم میپرسند «خب، چی پارسال بیشتر از بقیه فروخت؟» سپس طرح یک اثر تقلیدی یا دنبالهدار را میریزند و سعی میکنند هیجانات، کثافتکاریها یا جلوههای ویژۀ آن را اندکی زیادتر و رویهم رفته یکچیز سرهمبندیشده درست کنند. و متأسفانه در اکثر موارد بازار مخاطبان جوان آن اثر را هورت میکشد؛ آنها میدانند که «جدید خوب است».
در ده سال گذشته چند فیلم هالیوودی میتوانید نام ببرید که به نظر برسد مناسب شعور یک آدم بزرگسال ساخته شده باشد؟ یا مناسب شعور هر کسی مگر آدمهایی که احساسات و حتی ذوق زیباییشناسیشان سخت و زمخت شده؟ چه فیلمهایی ما را درگیر کردهاند، به جای اینکه با شعورمان بازی و احمق فرضمان کنند؟
— 1943 MGM Movie Stars
• 1st Row: James Stewart, Margaret Sullavan, Lucille Ball, Hedy Lamarr, Katharine Hepburn, Louis B Mayer, Greer Garson, Irene Dunne, Susan Peters, Ginny Simms, Lionel Barrymore.
• 2nd Row: Harry James, Brian Donlevy, Red Skelton, Mickey Rooney, William Powell, Wallace Beery, Spencer Tracy, Walter Pidgeon, RobertTaylor, Pierre Aumont, Lewis Stone, Gene Kelly, Jackie Jenkins.
• 3rd Row: Tommy Dorsey, George Murphy, Jean Rogers, James Craig, Donna Reed, Van Johnson, Fay Bainter, Marsha Hunt, Ruth Hussey, Marjorie Main, Robert Benchley.
• 4th Row: Dame May Whitty, Reginald Owen, Keenan Wynn, Diana Lewis, Marilyn Maxwell, Esther Williams, Ann Richards, Marta Linden, Lee Bowman, Richard Carlson, Mary Astor.
• 5th Row: Blanche Ring, Sara Haden, Fay Holden, Bert Lahr, Frances Gifford, June Allyson, Richard Whorf, Frances Rafferty, Spring Byington, Connie Gilchrist, Gladys Cooper.
• 6th Row: Ben Blue, Chill Wills, Keye Luke, Barry Nelson, Desi Arnaz, Henry O'Neill, Bob Crosby, Rags Ragland.
🎥 @CinemaParadisooo
🎥 @CinemaParadisooo
▪️ژوزه ب. مانلیئون
ـــ تجاوز به عقلانیت ــ ترجمه شهریار وقفیپور
ـــ مخلوق فرانکنشتین صرفاً نوعی فرافکنی روانشناختی نیست، بلکه در ضمن، همانطور که فرانکو مورتی نشان داده است، تجسد تولید صنعتی است؛ او ساخته شده بود، عیناً به عنوان نتیجۀ پیشرفتهای علمی و مادی. فیلمهای [فرانکنشتین] تصویر هیولایی را به ما ارائه دادهاند که با تصویری پرولتاریایی میخواند، تصویری که با توصیف مضمر در رمان نمیخواند. چنین دگرگونییی ــ که فینفسه آشکارکنندۀ ادراک هیولاییت در دهههای اول قرن بیستم است ــ بعضاً به این دلیل کهن بود که خود کتاب شلی پیشاپیش به این مسئله اشارهای تلویحی داشت. هیولای فرانکنشتین در طول کشورهای اروپایی مسافرت کرد، آن هم نه صرفاً در حالیکه رد تجاوزات ناپلئونی را پی میگرفت بلکه در عینحال که تجسمبخش هجومهای صنعتگرایی به عالم «هارمونیک یا هماهنگ» روستاییان و ماهیگیران بود، و با صرف حضور خود هراس و آشوب (کائوس) میپراکند.
— Frankenstein and feminism: Yorgos Lanthimos's POOR THINGS (2023)
🎥 @CinemaParadisooo
▪️کریستوف منکه
ـــ نظریهٔ رهایی ــ ترجمهٔ سید مسعود حسینی
ـــ والتر زمانی در گذشته مستقل بوده و از ترسِ اینکه مبادا از عهده برنیاید خودش «راهِ بندگی» (هایک) در وابستگی را انتخاب کرده است. لذا خاطره، همانندِ شرمزدگی، نوعی تفاوت با، نوعی فاصله از، وابستگیِ کنونیِ والتر رقم میزند. اما این تفاوت در اینجا تفاوتی درونی است: خاطره نوعی درونیشدنِ تفاوت است. خاطره تفاوتِ وابستگی و استقلال، تفاوتِ {آدمِ} ناآزاد و آزاد، را در درونِ خُود میگشاید. بنابراین، خاطره صرفاً تفاوتِ میانِ غلط و درست نیست، بلکه غلط و درست در اینجا بدین معنا هستند: ازکفدادنِ خویشتن و خودبودن. خاطرۀ والتر وایت شرمِ او از خویش است. خاطرۀ او قصورِ عزمِ او را پیشِ چشماش میآورَد که او بهموجبِ آنْ به خُودِ حقیقیِ خویش خیانت کرده، از هستیِ خویش سقوط کرده است.
— Breaking Bad (2008-2013)
🎥 @CinemaParadisooo
▪️کیشلوفسکی
ـــ ژولیت بازیگری است که چهرهاش راز بزرگی در خود دارد.
— Juliette Binoche in THREE COLORS: BLUE (Krzysztof Kieślowski, 1993.)
🎥 @CinemaParadisooo
▪️هال هارتلی
ـــ من بعضی از ایدههای گدار را در مورد نابودی افکار جدید و جوامع در اثر توسعه جامعه انبوه مصرفی را تحسین میکنم. فکر میکنم مردم عامدانه نگرشی مصرفگرا دارند. گاهی حین صحبت با مردم متوجه میشوم که به باور اکثریت افراد، شهرت و موفقیت مالی، لازمه اعتبار و توجه است.
▫️The Unbelievable Truth (1989)
▫️Dir. Hal Hartley
🎥 @CinemaParadisooo
▪️سوزان سانتاگ
ـــ جهان سوم زنان ــ جستارهایی دربارۀ زن ــ ترجمه آذر جوادزاده
ـــ هر برنامۀ جدی برای آزادی زنان باید از این پیشفرض شروع کند که آزادی فقط برابری نیست (ایدۀ لیبرال). آزادی زن به معنای قدرت است. زنان بدون کاهش قدرت مردان نمیتوانند آزاد شوند. آزادی آنها نه تنها به معنی تغییر آگاهی و ساختار اجتماعی در روشهایی است که هر چه بیشتر قدرت انحصاری مردان را به زنان انتقال میدهد، بلکه ماهیت قدرت نیز باید تغییر کند؛ زیرا در سراسر تاریخ، قدرت بر حسب جنسیت تعریف شده و معادل اشتیاق هنجارگرا و فرضاً درونزاد مردانه برای پرخاشگری و تهاجم فیزیکی و تشریفات و حق انحصاری گروههای مذکر در جنگ، دین، مذهب، ورزش و تجارت بوده است. هر چیزی کمتر از تغییر اینکه چه کسی قدرت دارد و قدرت چیست، آزادی نیست، بلکه تسکین است. تغییرات سطحی هزینۀ خشمی را میپردازند که اقتدار غالب را تهدید میکند.
— Susan Sontag, Barbara Epstein, Elizabeth Hardwick, Joan Didion, New York City, May 1999.
#️⃣ #InternationalWomensDay
🎥 @CinemaParadisooo
▪️ادوارد هاپر
❍ شاید، ناخودآگاه، تنهایی شهری بزرگ را نقاشی میکردم.
❍ من همیشه بیش از اغلب نقاشان معاصر، به نور علاقهمند بودهام.
— Edward Hopper (1882-1967)
🎥 @CinemaParadisooo
▪️پل تامس اندرسِن
ـــ نوارهای اندرسون؛ گفتگو جیمز بل با پل تامس اندرسن ــ ترجمۀ سوفیا مسافر
ـــ من مخالف تکنولوژیهای جدید نیستم. سیستمهای تازه را میپذیرم و دوست دارم از ابزار نوآمده استفاده کنم. اما با دورانداختن ابزارآلات قدیمی و یا تبدیل کردنشان به آهنقراضه کنار نمیآیم. احمقانه است اگر فکر کنی نیازی به نگهداری از یک پروژکتور قدیمی نیست. هنوز باید آنها را تمیز نگه داشت و ازشان مراقبت کرد.
— Paul Thomas Anderson behind the scenes of MAGNOLIA, 1999.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️پیر پائولو پازولینی
ـــ از آخرین مصاحبه منتشر شده پازولینی، ساعاتی پیش از مرگ ــ ترجمه لیدا صدرالعلمایی
ـــ همه ما در خطریم... قدرت همان نظام آموزشی است که ما را به دو گروه آمر و مطیع تقسیم میکند. به همین علت است که همه ما چیزهای یکسانی میخواهیم و شبیه به هم رفتار میکنیم. من تمام اهرمهایی که در دست دارم را به کار میگیرم تا به هر آنچه میخواهم برسم. چرا میخواهم برسم؟ چون به من یاد دادهاند که به دست آوردنش فضیلت است.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️اورسن ولز
ـــ دوربین وسیلهای است خیلی فراتر از ابزاری برای ضبط تصویر، در واقع رسانهای است که به واسطۀ آن پیامها از دنیای دیگری به ما میرسند، دنیایی که مال ما نیست و ما را به دل رازی بزرگ میبرد. و جادو از اینجا آغاز میشود.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️شان بیکر
ـــ سینماها، به ویژه سینماهای مستقل، در شرایط سختی قرار دارند. در دوران پاندمی، ۱۰۰۰ صفحۀ نمایش در آمریکا از دست رفت و ما همچنان به طور منظم آنها را از دست میدهیم. اگر این روند را معکوس نکنیم، بخشی حیاتی از فرهنگمان را از دست خواهیم داد. این شعار مبارزه من است. فیلمسازان، به ساخت فیلم برای صفحه نمایش بزرگ ادامه دهید. من مطمئنم که خودم این کار را ادامه خواهم داد.
— ANORA’s Sean Baker is the first person in #Oscars history to win 4 Academy Awards for the same film in one night.
• Best Picture
• Best Director
• Best Original Screenplay
• Best Editing
🎥 @CinemaParadisooo
▪️ایزابل هوپر
ـــ شخصیت من روشی غیرعادی برای نشان دادن یک فاحشه بود؛ من واقعا شبیه آن چیزی که شما {از فاحشه} انتظار دارید نبودم و نوعی شاعرانگی در آن وجود داشت. این فیلم در مورد پول و بدن است، نه در مورد فحشا. جنبههای جنسی کمی جلوی دوربین نشان داده شد. گدار شیوه کاری خاصی دارد؛ فیلمنامهای وجود نداشت و افراد بسیار کمی حاضر بودند، گاهی اوقات فقط تصاویر یا موسیقی بود. به یک مرکز خرید رفتیم و لباسهایمان را خریدیم. برخلاف تمام اصول سازماندهی و آمادهسازی پیش رفت. من از گدار نترسیدم. هیچوقت مرعوب کسی حداقل هیچ کارگردانی نبودم. اگر بترسید، همهچیز غیرممکن میشود. من همیشه مطمئن بودم. من چیزی را که گدار یک بار در مورد من گفت خیلی دوست دارم. گفته بود: «فکر کردن او را میتوان دید.» این احتمالا یکی از بهترین تعریفهایی است که در زندگیام دریافت کردهام.
— Isabelle Huppert in Sauve qui peut (La Vie) - Jean-Luc Godard (1980)
🎥 @CinemaParadisooo
▪️رابین وود
ـــ میتوان هانکه را ضدهیچکاک دانست. هدفی که هیچکاک اغلب از آن سخن میگفت و براساس «بردن مخاطب در دل ماجرا» بود، مدام به تکنیکهای همذاتپنداری مرتبط میشد. تماشاگر فیلمهای او ناگزیر به درون روایتی کشیده میشد که با همذاتپنداری اجباری و صمیمی با شخصیت محوری همراه بود (جیمز استوارت در سرگیجه، جنت لی در روانی، تیپی هدرن در پرندگان). ما از یک منظر یگانه همهچیز را میدیدیم. هانکه، در تقابل مستقیم با او، کاملاً همذاتپنداری را قدغن میکند؛ ما به کاراکترها نگاه میکنیم ولی با آنها خیر.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️مارتین اسکورسیزی
ـــ زندگی یک فیلمساز، زندگی خاصی است که در آن برای موفقیت باید هزینه بدهید. شمای فیلمساز میخواهید فیلمی بسازید و برای این کار هزینههای بسیاری باید پرداخت. قربانیشدن روابطتان کمترین هزینه است. فیلمسازی یعنی تعهدی که به هر قیمتی باید بهش وفادار ماند. هیچچیز نباید شما را از راهتان بازدارد. شما باید کمی دیوانه باشید تا بتوانید در این راه پیش بروید. این دیوانگی تا حدی خطرناک نیز هست، زیرا تمام آدمهای زندگیتان را درگیر میکند. فیلمساز نمیتواند زندگیای مثل یک کارمند داشته باشد. قدرتی که سینما میدهد، قربانی نیز میخواهد و تنها کسانی موفق میشوند که بهتر از عهده قربانیدادن برآیند...
— Ingrid Bergman, Martin Scorsese, and Isabella Rossellini in front of Hotel Eden in Rome, 1978.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️بهومیل هرابال
ـــ نظارت دقیق قطارها ــ ترجمه عدنان غریفی
ـــ در دنیا دو چیز را دوست داشتم، پراگ و تو را. موهایت را میبستی، و من خوشحال بودم، چون هیچوقت نمیتوانستم بگویم که چقدر از دیدن تو با موهای بسته خوشم میآید.
تو تنها زنی بودی که میشد برایش منتظر بود.
▫️Closely Watched Trains (1966)
▫️Dir. Jirí Menzel
🎥 @CinemaParadisooo
▪️١٨۴٨: تجاوز به عقلانیت
▪️ژوزه ب. مانلیئون
▪️ترجمه شهریار وقفیپور
🎥 @CinemaParadisooo
▪️آنتونیو گرامشی
ـــ نامههای زندان
ـــ باید همیشه برتر از شرایطی باشیم که در آن زندگی میکنیم. بیآنکه در آن رابطه، آن شرایط را تحقیر کنیم و یا خود را بالاتر از آن تصور کنیم. باید بفهمیم و منطقمان را به کار بیندازیم نه اینکه مدام گریه کنیم، فهمیدی…؟
🎥 @CinemaParadisooo
▪️گاهی اوقات انسان باید سکوت کند تا صدای موسیقی را بشنود. از آن سوی آشوب باران...
▫️The Suspended Step of the Stork (1991)
▫️Dir. Theo Angelopoulos
🎥 @CinemaParadisooo
▪️کارگاه «گامهای اولیه در نوشتن داستان کوتاه»
چگونه ایدههایمان را به داستان تبدیل کنیم.
🔻یکشنبهها با مصطفی مستور
🔻۱۰ جلسه، ساعت ۱۷ تا ۱۹
🔻حضوری و آنلاین، ترم بهار
در انتهای ترم، یک داستان کوتاه از هر هنرجو نقد و بررسی میشود.
برای ثبتنام و اطلاعات بیشتر به دایرکت مدرسهی هنری تمشک پیام دهید یا با شمارهی ۰۹۹۲۶۲۲۹۰۷۷ تماس بگیرید.
➡️ Instagram:
https://www.instagram.com/tameshk_art_complex?igsh=MW1tdzFlbDh0bXZmNg==
➡️ Telegram:
/channel/tameshkartschool
#️⃣ #ad
▪️الیسون باتلر
ـــ سینمای زنان؛ نزاع بر پردۀ سینما ــ الیسون باتلر ــ ترجمه طلیعه حسینی
ـــ نظریۀ فمینیستی فیلم بر این گزاره بنا شده بود که نگریستن و نگریستهشدن آکنده از مناسبات قدرت اجتماعی و جنسی است، این گزاره محور دربارۀ نگریستن اثر جان برجر نیز بود:
«مردان عمل میکنند و زنان رؤیت میشوند. مردان به زنان مینگرند. زنان در حالیکه به آنها نگریسته میشود، خود را تماشا میکنند. این امر نهتنها بخش عمدهای از مناسبات میان مردان و زنان، بلکه رابطۀ زنان با خودشان را نیز معین میکند. ارزیاب درونی زنْ مذکر است: زنِ ارزیابیشده. بنابراین، زن خودش را به یک ابژه بدل میکند ــ و بهطور مشخص بـه یک ابژۀ دید ــ به یک منظره.»
— Men Directed by Women.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️"I have to be leaving ... but I won't let that come between us. Ok? Ok."
🎥 @CinemaParadisooo
▪️صالح نجفی
ـــ هفده اسفند کجا بودی؟
ـــ تجمع زنان در هفدهم اسفند ۵٧؛ بازخوانی شعارهای مترقی تجمع زنان و تقابل آنها با منظومۀ شعارهای معطوف به اسلامیکردن همۀ نهادها؛ آغاز ممیزیِ آرشیوها (سانسور تجمع زنان در تلویزیون)؛ فرعی قلمداد شدنِ مسئلۀ حجاب (نه تنها نزد نیروهای همراه انقلاب اسلامی بلکه در گفتار نیروهای منتقد و مخالف جمهوری اسلامی): اولویت نداشتن مسئلۀ حجاب اجباری...
دختران و زنانی که این روزها بیحجاب در خیابانهای شهر میگردند بهظاهر در مختصات زمان حال حضور دارند اما در حقیقت در فضایی گام برمیدارند که از تقاطع و تداخل گذشتهای (شاید دور) و آیندهای (شاید نزدیک) شکل گرفته است، در فضایی مرکب از زمستان انقلابی ناتمام و بهار دنیایی نو. این دختران و زنان چون به هم میرسند بیآنکه چیزی بر زبان آورند، با نفس حضورشان، از فردایی میگویند که در آن آدمها در هوای آزادی دم میزنند.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️نشریه کایه دو سینما ــ شمارهٔ ٨١٨ ــ مارس ٢٠٢۵
#️⃣ #Cahiersducinéma
🎥 @CinemaParadisooo
▪️کوبو آبه
ـــ آدم جعبهای ــ ترجمه فردین توسلیان
• آدمهایی در ژاپن (از جمله راوی رمان) ترجیح میدهند به دور از هیاهوی جامعه، درون جعبۀ کارتن زندگی کنند...
ـــ مردم از تماشای اخبار قوتقلب میگیرند، زیرا با وجود اخبار فاجعهباری که میشنوند همچنان زنده و سالماند. به گمانم هیچ خبری بزرگتر از خبر به پایان رسیدن دنیا نباشد. شکی نیست که همه مشتاق شنیدنشاند. با این خبر دیگر کسی لازم نیست دنیا را بهتنهایی ترک کند. وقتی به آن روزها فکر میکنم به این نتیجه میرسم که علت اعتیادم همین بود. نمیخواستم این خبر جذاب را از دست بدهم. اما اخبار تا ابد ادامه دارد و هرگز به پایان نمیرسد. بنابراین هر خبری به این معناست که هنوز به پایان دنیا نرسیدهایم. کلیشههای پس از آن تنها توضیح واضحات است. دیشب بزرگترین بمباران شمال ویتنام در یک سال اخیر با بوئینگهای B-52 انجام شد. اما شما هنوز نفس میکشید. لولهکشی زیرزمین گاز منفجر شد و هشت نفر کشته و مجروح شدند اما شما صحیح و سالماید.
▫️The Box Man (2024)
▫️Dir. Sogo Ishii
🎥 @CinemaParadisooo
▪️حسین ملایمی
ـــ ما این فیلم و جایزه ارزشمند را تقدیم میکنیم به تمام کسانی که همچنان در نبردهای درونی و بیرونی خود با شجاعت مبارزه میکنند و هیچکس از آنها باخبر نیست، به ویژه هموطنان ایرانیمان که هنوز در رنج هستند.
— Best Animated Short Film: IN THE SHADOW OF THE CYPRESS (Hossein Molayemi, Shirin Sohani) #Oscars
🎥 @CinemaParadisooo
▪️ساتیاجیت رای
ـــ در هنگام دریافت اسکار افتخاری در سال ۱۹۹۲
ـــ غرب خیلی خوب است، غرب همهچیز دارد، در غرب علم پیشرفته است، امکانات وسیع است، دموکراسی است. خلاصه همهچیز خوب است. در شرق اما هنوز دموکراسی نیست، رفاه نیست و خیلی چیزهای دیگر هم نیست اما در عوض یک چیز هست که در غرب نیست و شرق به خاطر این یک چیزش به همهچیز غرب میارزد و آن حیرت کردن است! ما در شرق بلدیم نسبت به هر پدیدۀ کلی و جزئی حیرت نشان دهیم و از حیرت غرق لذت شویم و به کشف و شهود بپردازیم. اما غربیها همهچیز را یا کشف کردهاند یا به هر ناشناختهای چون موضوعی ساده که یک روز بالاخره آن را کشف میکنند نگاه میکنند!
— Satyajit Ray Received Honorary Oscar Award For Lifetime Achievement For Mastery of The Art of Motion Picture, 1992.
🎥 @CinemaParadisooo